Cytaty na temat zaspokojenie

Zbiór cytatów na temat zaspokojenie, potrzeba, ludzie, nie żyje.

Cytaty na temat zaspokojenie

Arthur Schopenhauer Fotografia

„Wystarczy spojrzeć na Koran: ta marna książka wystarczyła do stworzenia religii światowej, do zaspokojenia od 1200 lat metafizycznej potrzeby niezliczonych milionów ludzi, stała się podstawą ich moralności i znacznej pogardy wobec śmierci, a także potrafiła zagrzać ich do krwawych wojen i dalekosiężnych podbojów. Tutaj odnajdujemy najsmutniejszą i najuboższą postać teizmu. Być może wiele zagubiło się przez przekład, ale nie udało mi się znaleźć w Koranie ani jednej wartościowej myśli.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Man betrachte zum Beispiel den Koran: dieses schlechte Buch war hinreichend, eine Weltreligion zu begründen, das metaphysische Bedürfnis zahlloser Millionen Menschen seit 1200 Jahren zu befriedigen, die Grundlage ihrer Moral und einer bedeutenden Verachtung des Todes zu werden, wie auch, sie zu blutigen Kriegen und den ausgedehntesten Eroberungen zu begeistern. Wir finden in ihm die traurigste und ärmlichste Gestalt des Theismus. Viel mag durch die Übersetzungen verloren gehen; aber ich habe keinen einzigen wertvollen Gedanken darin entdecken können. (niem.)
Świat jako wola i przedstawienie
Źródło: t. 2, rozdz. 17

Michał Bakunin Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
George Bernard Shaw Fotografia

„Tak długo jak mam potrzeby, mam powód do życia. Zaspokojenie to śmierć.”

As long as I have a want, I have a reason for living. Satisfaction is death. (ang.)
Źródło: Overruled (1912)

Thorstein Veblen Fotografia
Maria Szyszkowska Fotografia
Carl Sagan Fotografia
Zygmunt Freud Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Maria Valtorta Fotografia
Errico Malatesta Fotografia
Joseph Schumpeter Fotografia

„Motyw działalności ekonomicznej może być każdego rodzaju, może to być nawet motyw duchowy, ale treścią jej jest zawsze zaspokojenie potrzeb.”

Joseph Schumpeter (1883–1950) ekonomista amerykański pochodzenia austriackiego

Źródło: Teoria rozwoju gospodarczego, PWN, Warszawa 1960, s. 14.

Jan Niecisław Baudouin de Courtenay Fotografia
Maria Teresa Ledóchowska Fotografia
Bazyli Wielki Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Robert Gwiazdowski Fotografia

„Stan rozwoju gospodarczego jest stanem naturalnym. Z zakłóceniami, ale gospodarka rozwija się, odkąd zeszliśmy z drzewa – w drugiej wersji odkąd Pan Bóg wygonił ludzi z raju. I nie było żadnych impulsów. No może były – impulsem była chęć zaspokojenia swoich potrzeb. Te potrzeby nadal mamy, więc wystarczy, żeby rząd nie przeszkadzał ludziom w ich realizacji.”

Robert Gwiazdowski (1960) ekonomista polski, komentator gospodarczy

Źródło: Szymon Szadkowski, Polskę czekają gwałtowne zwroty akcji http://biznes.interia.pl/raport/kryzys_finansowy/news/polske-czekaja-gwaltowne-zwroty-akcji,1956220,5434, biznes.interia.pl, 12 października 2013

Bronisław Wildstein Fotografia

„Wychowanie dziecka, życie w rodzinie to nie tylko prawa, ale i obowiązki, które pociągają za sobą wyrzeczenia. Ta perspektywa wydaje się zupełnie obca rzecznikom kampanii: „dziecka dla homoseksualistów”. Sam pomysł „legalizacji” związków partnerskich służy rozsadzeniu tradycyjnej rodziny, która polega nie tylko na wzajemnym zaspokojeniu, ale i zobowiązaniach. Zwłaszcza wobec dzieci, które same nie są w stanie walczyć o swoje elementarne prawa.”

Bronisław Wildstein (1952) dziennikarz polski

Źródło: Bronisław Wildstein dla wPolityce. pl: dziecko to nie zabawka. „Nie, drogie panie i panowie, to nie «wasze» dziecko! Dziecko musi mieć matkę i ojca”, wpolityce. pl, 13 lipca 2012 http://wpolityce.pl/artykuly/32243-bronislaw-wildstein-dla-wpolitycepl-dziecko-to-nie-zabawka-nie-drogie-panie-i-panowie-to-nie-wasze-dziecko-dziecko-musi-miec-matke-i-ojca

George Bernard Shaw Fotografia
Madonna Fotografia
Maria Szyszkowska Fotografia

„Część neokantystów sformułowała propozycję połączenia kantyzmu z socjalizmem. Miało to się przyczynić do urzeczywistnienia sprawiedliwości, której spragnione są społeczeństwa. Istotne jest, że neokantyści ujmują zagadnienie socjalizmu jako problem etyczny, nie zaś ekonomiczny. Kierunek przemian społecznych ma zostać wytyczony przez wizję takiego czasu, w którym każdy człowiek będzie traktowany przez drugiego człowieka jako cel sam w sobie. Neokantyści wyprowadzają wartość socjalizmu z kantowskiego imperatywu praktycznego. W tym przyszłym ustroju, w czasach socjalizmu, zniesione powinny być wielkie nierówności majątkowe. Mimo deklarowanej równości, owe nierówności majątkowe podważają równość między jednostkami. Współudział każdego człowieka w państwie staje się wątpliwy w przypadku grup społecznych cierpiących biedę. O socjalizmie będzie można mówić wtedy, gdy każdy będzie zdolny pragnąć celów drugiego człowieka tak samo jak swoich własnych. Poczucie wspólnoty powinno charakteryzować członków społeczeństwa, bo inaczej socjalizm stanie się frazesem. Ten ustrój wymaga wyrobienia w jednostkach umiejętności ograniczania własnych, egoistycznych dążeń.
W socjalizmie społeczeństwo ma być czymś więcej niż tylko jednoczesnym istnieniem w czasie i przestrzeni ludzi działających i dążących do zaspokojenia własnych potrzeb. Neokantyści są przekonani, że nie przeminął czas wielkich ideałów. Niezbędne jest rozwiązanie problemu biedy i niedostatku, ale ponadto społeczeństwu niezbędne są ideały, które zarazem stawałyby się drogowskazem działania.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

Źródło: „Socjalizm neokantowski” w: „Socjalizm i jego różnorodne koncepcje”, tCHu, Warszawa 2008. wersja online http://www.lewica.pl/index.php?id=18800

Alfred Szklarski Fotografia

„Każdy polował jedynie dla zaspokojenia swych potrzeb, nikt bezmyślnie nie tępił zwierzyny.”

obyczaje indiańskie.
Złoto Gór Czarnych, Orle pióra
Źródło: rozdział 2

Ludwig von Mises Fotografia
Edward Abramowski Fotografia

„W celu wyrugowania z dusz ludzkich nałogów państwowości, jak i zaspokojenia istotnych potrzeb człowieka, komuna stara się jak najbardziej o rozwinięcie w ludziach potrzeby i umiejętności swobodnego zrzeszania się dla pewnych celów życiowych wspólnych.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

Źródło: Program wykładów nowej etyki w: Edward Abramowski, Pisma, tom I http://dir.icm.edu.pl/pl/Pisma/Tom_1/323, Warszawa 1924.

Zygmunt Freud Fotografia
Krzysztof Niewrzęda Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia

„Doprawdy, żądza zaspokojenia naukowej ciekawości powinna mieć jakieś granice…”

Dorota Terakowska (1938–2000) polska pisarka i dziennikarka

W krainie kota

Errico Malatesta Fotografia
Stanisław Lem Fotografia
Piotr I Wielki Fotografia

„Car Piotr Wielki był jedną z najbardziej niezwykłych i wewnętrznie sprzecznych postaci w dziejach świata. Był władcą, którego nienasycona żądza wiedzy, nieposkromiona energia i zdolności techniczne oraz praktyczne, chociaż późno, wyciągnęły jednak Rosję ze średniowiecza, wprowadziły ją w nowożytność i zbliżyły do Europy. Ale był też absolutnym panem życia i śmierci swych poddanych, który nie omieszkał osobiście uczestniczyć w okrutnych torturach i egzekucjach. Potężnej postaci, silny jak niedźwiedź, wykazujący się niewyczerpaną krzepą w licznych wojnach, podróżach oraz nocnych pijatykach i ekscesach, lecz cierpiący na chorobę nerwową zbliżoną do epilepsji. Niepohamowane wybuchy bezgranicznej wściekłości łączyły się w jego naturze z psychologiczną wrażliwością i znajomością ludzi, jak i z tym, że potrafił być w naturalny sposób kumplem prostego żołnierza lub służącego. Ta wielorakość cechowała go także w stosunkach z kobietami. Umiał być równie dobrze chamski, jak rycerski. Sypiał z niezliczonymi kobietami, przeważnie tylko dla doraźnego zaspokojenia swej męskości, również i pod tym względem niebywałej. W dobieraniu sobie kochanek sięgał od księżniczek aż do prostytutek.”

Piotr I Wielki (1672–1725) car Rosji, cesarz, z dynastji Romanowów

O Piotrze I
Źródło: Wolfgang Kossak, Cudzołóstwo, tłum. Robert Stiller, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095159, s. 84.

Mary Todd Lincoln Fotografia

„Czy jakakolwiek kobieta przede mną cierpiała tak bardzo i doznała tak wielkiej zmiany? Miałam ambicję zostać panią prezydentową. Ambicja ta została zaspokojona, a teraz muszę zejść z piedestału.”

Mary Todd Lincoln (1818–1882)

po śmierci Abrahama Lincolna w zamachu Johna Wilkesa Bootha.
Źródło: John B. Roberts II, Ranking pierwszych dam, tłum. Agnieszka Weseli, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2004, ISBN 8324115668, s. 108.

Arthur Schopenhauer Fotografia
Stanisława Leszczyńska Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Thomas Mann Fotografia
Karel Čapek Fotografia
Albert Einstein Fotografia
Bronisław Malinowski Fotografia
Platon Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Jean-Jacques Rousseau Fotografia
Ayn Rand Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Aleksander Wat Fotografia
Piotr Kropotkin Fotografia
Adrian Zandberg Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Aleister Crowley Fotografia

„Wiek 28 i pół, dobre zdrowie kochający sport na świeżym powietrzu szczególnie wspinaczkę i polowania na grubą zwierzynę. Adept Większy w A∴A∴, ale zmęczony mistyką i rozczarowany magiją. Racjonalista, buddysta, agnostyk o antyklerykalnych i moralnych poglądach, torys i jakobita. Szachista, pierwszorzędny amator, potrafiący rozgrywać trzy partie naraz z zawiązanymi oczyma. Uzależniony od czytania i pisania. (…)
Moralność: seksualnie silny i namiętny. Męski w kontaktach z kobietami, wolny od jakichkolwiek podobnych impulsów względem tej samej płci. Pasja do kobiet bezinteresowna, główna motywacja: sprawiać rozkosz. Stąd wielkie pragnienie zrozumienia kobiecej natury, utożsamianie się z ich uczuciami i stosowanie wszelkich środków. Obdarzony wyobraźnią, subtelny nienasycony: cała sprawa to zaledwie próba zaspokojenia pragnienia duszy. To pragnienie największej uwagi, nigdy niezakłócone przez jakiekolwiek inne względy.
Wstrzemięźliwość w alkoholu. Nigdy nie byłem pijany. Jedynym alkoholem, który piję, jest lekkie wino.
Ogólna moralność: arystokrata.
Poczucie sprawiedliwości tak czułe, zrównoważone i nieodparte, że niemal stające się obsesją.
Chojny, dopóki nie pojawia się podejrzenie, iż ktoś próbuje mnie okraść. Liczący każdy grosz, lecz z łatwością wydający fortunę. Rozrzutnik, lekkomyślny, lecz nieuprawiający hazardu, gdyż zawsze ceniłem sobie zwycięstwo w grach wymagających umiejętności, schlebiających mej próżności.
Miły, delikatny, czuły, egoistyczny, zarozumiały, nierozważny, uczący się na błędach.
Niepotrafiący żywić urazy nawet po doświadczeniu największej zniewagi i krzywdy. Lubiący zadawać ból dla własnej przyjemności. Z łatwością atakujący obcą osobę, a następnie pastwiący się nad nią latami, nie odczuwając do niej żadnej animozji. Lubiący dzieci zwierzęta, które niemal zawsze odwzajemniają miłość. Uznający aborcję za haniebne morderstwo, odczuwający silny wstręt do społecznej postawy, która do niej zachęca.
Nienawidzący i pogardzający matką, jak i jej rodziną. Kochający i darzący szacunkiem ojca i jego krewnych.”

Aleister Crowley (1875–1947) okultysta angielski

Crowley o sobie w okresie spisywania Księgi Prawa.
Ekwinokcjum bogów
Źródło: s. 144–145

Erich Fromm Fotografia

„Miłość nie jest produktem seksualnego zaspokojenia, lecz seksualne zadowolenie – a nawet tak zwana technika – jest rezultatem miłości.”

Erich Fromm (1900–1980) amerykański filozof, psycholog i psychoanalityk

Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, Czesława i Joachim Glenskowie (oprac.), op. cit., s. 136.

Joe Simpson Fotografia
Frédéric Bastiat Fotografia
Erasmus Darwin Fotografia

„Istnieją trzy wielkie obiekty pożądania: głód, bezpieczeństwo i namiętność. Potrzeba ich zaspokojenia zmienia kształt wielu zwierząt.”

Erasmus Darwin (1731–1802) angielski przyrodnik, lekarz, wynalazca i poeta

Źródło: Carl Sagan, Ann Druyan, Cienie zapomnianych przodków. W poszukiwaniu naszej tożsamości, tłum. Jacek Bieroń, Zysk i S-ka, Poznań 2000, ISBN 83-7150-684-8, s. 42.

George Michael Fotografia

„Jako chłopiec najbardziej obawiałem się tego, że zaspokojenie moich ogromnych ambicji leży poza zasięgiem dzieciaka, którego widziałem w lustrze.”

George Michael (1963–2016) piosenkarz i kompozytor brytyjski

Źródło: Rob Jovanovic, George Michael, tłum. Małgorzata Maruszkin, wyd. Wielka Litera, Warszawa 2017, ISBN 978-83-8032-175-5, s. 44.