Cytaty na temat szpital (115 cytatów)

„Szpital generuje zyski i jednocześnie likwiduje oddziały, tym samym zmniejszana jest ilość świadczeń dostępnych mieszkańcom powiatu. A miało być inaczej, podczas przekształceń własnościowych informowano, że szpital będzie się rozwijał i dywersyfikował usługi.”

Piotr Morta (1959)

podczas sesji Rady Powiatu Wieruszowskiego, na której dyskutowano czy konfliktu w szpitalu można było uniknąć.
Źródło: powiatowy.pl, 2 lipca 2014 http://www.powiatowy.pl/2014/07/czy-konfliktu-w-szpitalu-mozna-bylo-uniknac/

„Wielki strach przed trądem i zarazą powodował, iż wielu mieszkańców miasta postradało zmysły, stając się pensjonariuszami szpitali waryatów, które istniały w Polsce już w XVI wieku. Krakowski szpital dla pacarellów, alias dla szalonych ludzi powstał w wieku XVII.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Jak w Krakowie chorowano, czyli o szpitalach, podrzutkach, trędowatych, zapowietrzonych, wariatach i francuskiej chorobie, „Gazeta Krakowska” nr 127, 4 czerwca 1993, s. 4.

O ludziach , O strachu , O chorobach , O wariatach

„Dwa są tylko miejsca dla metafizycznych jednostek w naszych czasach: więzienie i szpital wariatów.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939) polski pisarz, filozof, dramaturg i malarz

Bezimienne dzieło

O wariatach

„Wiara jest katedrą, miłość szpitalem, ale obie bez nadziei byłyby tylko cmentarzem.”

Charles Péguy (1873–1914)

O miłości , O wierze

„Gdybym słuchał moich impulsów, byłbym dzisiaj w szpitalu dla obłąkanych albo dyndał na szubienicy.”

Emil Cioran (1911–1995) pisarz pochodzenia rumuńskiego

Wyznania i anatemy

„Kujawy to miejsce, gdzie w cenie jest zdrowy rozsądek, przynajmniej u ludzi, którymi ja się otaczam. Właściwe spojrzenie na sukces, przegraną, na bogactwo rzekome, na biedę rzekomą. To jest prostota. Jak się przeprowadzam, to pomagają mi strażacy, bo Jasiek się przeprowadza i trzeba mu pomóc. Jak strażakowi choruje żona, to ja jej załatwiam szpital w Krakowie. Bo my Kujawiacy musimy sobie pomagać. Kujawy to moje Macondo, mój świat, z którego nigdy nie zrezygnuję. To nie jest odbicie rzeczywistości. Tam jest prawdopodobnie tak jak wszędzie masę chamstwa, donosicielstwa i tych cholernych plotek, których nienawidzę. Ale to miejsce mojego urodzenia i mojej śmierci, moich cmentarzy, moich najbliższych. Więc skazany na miłość, ciągle do niego wracam.”

Jan Nowicki (1939) polski aktor, pedagog

Źródło: Gram w momentach dla mnie szczególnych, „Tygodnik Płocki” nr 10, 8 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/113135.html

O miłości , O śmierci , O ludziach , O świecie

„Sądzicie —
Że poezja to halucynacja wariata
Gdy w szpitalu
Przed oczami poety
Przechodzą zjawy w czarnych ornatach”

Józef Kurylak (1942)

Źródło: Szpital (1995)

O wariatach

„Toć odrobina tego zmienić zdolna
Czarne na białe, szpetne na urodne,
A złe na dobre, podłe na szlachetne,
Starość na młodość, tchórza na rycerza.
Na co to, bogi? To zdolne odciągnąć
Kapłanów waszych od waszych ołtarzy,
Wyrwać poduszkę spod głów zdrowych ludzi
(…)
Złodziejom daje godność i pokłony,
Na senatorskiej ławie ich osadza.
Zwiędłą już wdowę w nowe stadło wiedzie;
Tej, którą nawet szpital trędowatych
Od drzwi by swoich odepchnął ze wstrętem,
Wdzięk i woń daje wiosennego ranka.
(…)
Widomy Boże, wszystkie przeciwieństwa
Ty w jednym możesz połączyć uścisku!
W każdym języku każdą wygrasz sprawę!
O, ty, probierczy serc ludzkich kamieniu!
Przypuść, że podniósł bunt człek, twój niewolnik,
Twoją potęgą zniszcz ród jego cały,
By mogły bestie tym światem zawładnąć!”

William Shakespeare Tymon Ateńczyk

Źródło: Tymon Ateńczyk, akt IV, 1608, tłum. Leon Ulrich.

O Bogu , O ludziach , O starości , O świecie

„(…) szpital [obozowy w Auschwitz] świadomie na każdym kroku starał się łamać plany SS, a zadawane ciosy łagodził, stępiał i umniejszał w skutkach. (…) Istniały pozytywne powiązania szpitala z kuchnią obozową, warsztatami, więźniami z oddziału politycznego, oddziałem zatrudnienia, a nawet blokiem 11. – blokiem śmierci. Powiązania te sięgały dalej – na Brzezinkę, z obozem męskim, kobiecym, cygańskim, Buna i na podobozy. (…) Precyzja tych machinacji (…) musiała być wielka, bo wykrycie przez SS jakichkolwiek jej śladów skończyłoby się bunkrem i ścianą śmierci.(…) Nie odbyło się to naturalnie bez wsyp i śmiertelnych wypadków.”

Stanisław Kłodziński (1918–1990)

Wkład polskiej służby zdrowia w ratowanie życia więźniów w obozie koncentracyjnym Oświęcim (1961)
Źródło: „Przegląd Lekarski – Oświęcim”, nr 1a, 1961, s. 56.

O śmierci

„W przeciwieństwie do tych, którzy pełniąc funkcje publiczne czy społeczne, tworzą dystans, ks. Jerzy był człowiekiem niesłychanie skromnym. Nigdy nie wysuwał siebie na pierwszy plan, myślał natomiast, komu i jak można pomóc. Był człowiekiem ciepłym, wyczuwało się w nim ogromną życzliwość. Taka otwarta służebna postawa ludzi przyciąga. Pamiętam nasze spotkanie, na niecały miesiąc przed tym dramatycznym porwaniem, w szpitalu na Banacha przy łóżku Piotra Bednarza – jednego z przywódców NSZZ Solidarność na Dolnym Śląsku, który został aresztowany i był traktowany w sposób, którego trudno nie nazwać torturami. W trakcie głodówki, nie w pełni świadomy i zdesperowany, podjął nieudaną na szczęście próbę samobójczą. Ksiądz Jerzy często odwiedzał go w szpitalu, wspierał duchowo.”

Ewa Tomaszewska (1947) polityk polska

Źródło: Z tej ofiary wyrasta dobro, naszdziennik.pl, 19 maja 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100519&typ=jp&id=jp21.txt

O szczęściu , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Wiemy, że Wittgenstein wsparł Trakla stypendium, w pewnym sensie to była relacja sponsor-sponsorowany. Obaj w każdym razie dążyli do spotkania, na pewno ze strony Wittgensteina w grę wchodziły inne uczucia niż ze strony Trakla. Oczywiście w dużej mierze jest to fantazja, właśnie zabawa z erotyczną potencjalnością. Fantazja ta narodziła się też z zaskoczenia, że ci niemęscy wedle dzisiejszych standardów mężczyźni (dodać trzeba jeszcze Davida Pinsenta, brytyjskiego przyjaciela i kochanka Wittgensteina) sami zgłosili się na wojnę. Interesowało mnie, w jaki sposób przypomnienie tej historii wpłynie na nasze historyczne rozumienie męskości. W jaki sposób wpłynie na nie to, że mężczyźni o nienormatywnej seksualności walczyli w I Wojnie Światowej, że wymieniali listy z kochankiem przez neutralną Szwajcarię, że odwiedzali się w szpitalach?”

Karol Radziszewski (1980) polski malarz i performer

o filmie „MS 101”.
Źródło: Magda Szcześniak, Dosyć tych okropności http://www.dwutygodnik.com/artykul/3802/, Dwutygodnik.com, nr 87/2012.

O mężczyznach , O wojnie , O emocjach , O fantazji

„W polityce liczy się przede wszystkim odpowiedzialność. Nie można ciągle opowiadać językiem menedżerskim o wzroście, spadku, inflacji. Wyraźnie widać, że jakość życia w Polsce pogarsza się, dlatego odpowiedzialność jako polityka wyrażam w czynach. Szpital w Lesznie byłby zdegradowany do rangi szpitala powiatowego, gdyby nie moje zabiegi w sejmiku województwa wielkopolskiego o duże pieniądze. Udało się wspólnie postawić go na nogi, utrzymać jego specjalistyczny charakter, dzięki temu dobrze służy ludziom.”

Elżbieta Barys (1947) polski polityk

Źródło: Powrót posłanki, panorama.media.pl, 22 sierpnia 2011 http://panorama.media.pl/content/view/391744/

O pieniądzach , O charakterze

„W menu były tylko dwie zupy. Jedna z nich zawierała, najprawdopodobniej, jakiś rodzaj wolności, możliwość wypowiadania się w gazetach, wygłaszania przemówień z balkonów, zostania wybranym na stanowisko senatora czy radnego, kiedy jednak wokół dzieci umierały z głodu, były analfabetami, a chorzy dogorywali byle gdzie, nie mając szans na opiekę w szpitalu. Natomiast druga zupa nie zawierała wolności w takim sensie, w jakim wtedy rozumieliśmy wolność, ale nie było tam nędzy, dzieci były najedzone, miały dach nad głową i chodziły do szkoły, chorzy trafiali do szpitala i nierówności wynikające z pochodzenia były likwidowane. Między tymi dwoma daniami, między jedną a drugą rzeczywistością, jaką oferowano nam na stole świata, trzeba było dokonać wyboru.”

Plinio Apuleyo Mendoza (1932)

o dylemacie czasów zimnej wojny w Ameryce Łacińskiej, Azji, Afryce (Trzecim Świecie).
Źródło: Artur Domosławski, Fidel Castro, ostatni komunista, „Polityka” nr 4 (2993), 21-27 stycznia 2015, s. 48–49.

O głodzie , O wojnie , O dzieciach , O rzeczywostości

„Czy prezydent Lech Kaczyński nadużywa alkoholu? Czy prawdą jest, że jego pobyty w szpitalach mają związek z terapią antyalkoholową? Czy ucieczki do Juraty i czerwone wino to nie środki terapeutyczne, stosowane przezeń w reakcji na problemy w relacjach rodzinnych z bratem i matką?”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o rzekomym alkoholizmie Lecha Kaczyńskiego.
Źródło: wp.pl za blogiem posła http://wiadomosci.wp.pl/kat,1515,page,2,title,Burdel-wieprze-i-Belzebub-swiat-oczami-pewnego-posla,wid,10665708,wiadomosc.html, 15 grudnia 2008

O matce , O relacjach , O winie

„Jan Paweł II był już od dłuższego czasu wyczerpany tak, że ludzie mogli się spokojnie przygotować na jego śmierć. W czwartek 31 marca 2005 r. przeżył wstrząs septyczny, zatrucie całego organizmu. Po tym dla wszystkich było jasne, że nie ma nadziei na jego wyzdrowienie. Lekarze zapewniali, że można otoczyć papieża opieką lekarską również w jego domu. Dlatego zrezygnowaliśmy z ponownego umieszczenia Ojca Świętego w szpitalu. Ostatnie godziny życia powinien spędzić u siebie. Kilka godzin przed śmiercią Jan Paweł II był obecny z nami duchem, spokojny i odprężony. Można było dostrzec, że wyruszył na spotkanie z Panem dzięki swojej ogromnej, wewnętrznej wolności (…) Papież do końca zachował pełną świadomość, słuchał mszy, czytań i medytacji. Wiele osób go odwiedziło: kardynałowie, biskupi i przyjaciele, którzy chcieli go zobaczyć raz jeszcze i prosić o jego błogosławieństwo. To było także jego życzenie. Był całkiem spokojny i świadomy swego stanu zdrowia, odpowiadał za pomocą gestów. Wszyscy, którzy go odwiedzili, byli poruszeni jego duchową obecnością. W sobotę po południu (2 kwietnia 2005 r.) stopniowo zaczął tracić świadomość. Uczestniczył jeszcze w wieczornej mszy przed Niedzielą Miłosierdzia Bożego, po której zasnął spokojnie. Klęczeliśmy wokół papieża leżącego w półmroku. Towarzyszyliśmy mu naszą obecnością i modlitwą aż do „progu nadziei”, który wtedy przekraczał.”

Mieczysław Mokrzycki (1961) polski arcybiskup

Źródło: Jego śmierć poruszyła niebo i ziemię – Mieczysław Mokrzycki, były papieski sekretarz, o spuściźnie Jana Pawła II, portal.polscott.com, 1 maja 2011 http://www.portal.polscott.com/2011/05/01/jego-smierc-poruszyla-niebo-i-ziemie-%e2%80%93-mieczyslaw-mokrzycki-byly-papieski-sekretarz-o-spusciznie-jana-pawla-ii/

O śmierci , O ludziach , O zachowaniu , O domu

„Życie jest szpitalem, w którym każdy pacjent jest opanowany chęcią zmiany swego łóżka. Są tylko trzy istoty godne szacunku: kapłan, wojownik, poeta. Wiedzieć, zabijać i tworzyć. Wszyscy inni są do obciosania i pańszczyzny, stworzeni do obory, czyli do wykonywania tak zwanych zawodów.”

Charles Baudelaire (1821–1867) francuski poeta

O życiu

„Do czego potrafią się posunąć właściciele III RP, doświadczyli jakiś czas temu niektórzy modlący się pod krzyżem na Krakowskim Przedmieściu. Paru żałobników zostało przez policję siłą zawiezionych do szpitala psychiatrycznego. Szpital zamknął ich, chociaż po jakimś czasie musiał wypuścić. Stosowanie sowieckich metod niszczenia inaczej myślących nie zyskało jeszcze dziś pełnej aprobaty. Jednak przekroczono granicę. Granica ta była tabu nawet w PRL. Czy naprawdę zdajemy sobie sprawę z tego, w jakim miejscu znaleźliśmy się jako zbiorowość?”

Robert Tekieli (1961) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Logika magika, „Gazeta Polska”, 30 marca 2011

O sile , O czasie

„W szpitalu w Śniatynie miała swój oddział w pobliżu kaplicy, toteż często choć na moment tam się udawała, by oddać cześć swemu Boskiemu Oblubieńcowi i błogosławieństwo Boże sobie na swe prace wypraszała. W niedzielę, zaspokoiwszy z macierzyńską dobrocią potrzeby chorych, mawiała: Ja teraz idę na Drogę Krzyżową do kaplicy, może by kto z was poszedł też ze mną. Pan Jezus tyle cierpiał za nas, a my tak mało o tym myślimy.”

Marta Wiecka (1874–1904) polska zakonnica

siostra ze zgromadzenia o Marii Wieckiej
O Marcie Wieckiej
Źródło: Bł. Marta Wiecka http://misjonarze.pl/?page_id=8854, misjonarze.pl

O Bogu , O myślach , O siostrze , O cierpieniu

„Ta historia jest żywa, prawdziwa, więc czułam na barkach odpowiedzialność za to, żeby w żaden sposób nie zawieść rodziców i rodzin tych dzieciaków, które zginęły. Podczas pracy na planie musiałam doprowadzać siebie do ekstremalnych stanów emocjonalnych. Film szedł śladami tamtej historii: to była ta sama kostnica, to samo miejsce, gdzie były wyławiane zwłoki, szpital. Po całym dniu zdjęciowym wracałam do hotelu przepłakana, bolało mnie całe ciało. Nie chciało mi się z nikim spotykać, rozmawiać. To były dla mnie wielkie emocje.”

Edyta Olszówka (1971) polska aktorka

o filmie Cisza.
Źródło: Edyta Olszówka: najbardziej interesujące jest zaczynanie od nowa, onet.pl, 2010 http://film.onet.pl/wiadomosci/edyta-olszowka-najbardziej-interesujace-jest-zaczynanie-od-nowa/1l6w7

O historii , O rodzicach , O ciszy

„Krzysztof zachowywał się niebywale. Kiedy odwiedziłam go w szpitalu po ciężkiej operacji, na powitanie pokazał mi projekt scenografii. Wykonał go… z kilkunastu patyczków do badania gardła, poklejonych szpitalnym plastrem.”

Małgorzata Zajączkowska (1956) polska aktorka

o Krzysztofie Kolbergerze.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/miloscart.htm

Czesław Chruszczewski (1922–1982)

Źródło: Miasto

O szkole , O domu

„A kto przeprosi za bestialsko pomordowanych Polaków? Za dzieci, którym banderowcy przybijali języczki do stołów, za wykłute oczy i palenie żywcem? Napisałam o tym pracę pt. „Jeszcze stoi na wpół spalona stodoła” – dotyczyła ona wsi Zady, 15 km od Drohobycza, gdzie fragment tej poczerniałej stodoły rzeczywiście jeszcze stoi. W niej właśnie w 1943 r. ukraińscy bandyci żywcem spalili Polaków. Banderowcy chodzili wówczas od podwórka do podwórka, Polaków mordowali, a jeśli spotkali Ukraińca, mówili: „Chodź z nami rżnąć”. Jeden z zaczepionych, Fiekieta, odmówił: „Nie pójdę riezat, bo żona w szpitalu, a ja muszę się zająć małymi dziećmi”. Zastrzelili go na miejscu. Kiedy padał, przydusił małą córeczkę, którą trzymał na ręku. Przeżyła, ale dzisiaj nadal ciężko choruje na kręgosłup. W tej samej wsi mieszka Polka Maria Gabryś, której ojca Grzegorza spalili upowcy. Nosi ona jedzenie tej chorej Ukraince, której ojca zastrzelili ukraińscy bandyci.”

Dora Kacnelson (1921–2003) polska historyk, literaturoznawca i slawistka, badaczka dziejów Kresów Wschodnich i polskich zesłańców

Źródło: „Nasz Dziennik”, 28 grudnia 2002

O dzieciach , O jedzeniu

„Pragnę śmierci samolubnej, egocentrycznej. Żeby ten moment był tylko moim momentem, a towarzyszący mi ludzie wraz ze mną uświadamiali sobie, że śmierć się zbliża, że odchodzę. Nie chcę śmierci profesjonalnej, w szpitalu, gdzie ludzie na nią zobojętnieli.”

Maxime Chattam (1976) francuski pisarz powieści kryminalnych

Otchłań zła
Źródło: rozdział 38

O śmierci , O ludziach

„Nie wiem, jak to się stało, że powiedziałam, aby mnie Bóg nauczył godzić się z tym, że ktoś umiera. Jak to sobie teraz uświadamiam, nie umiem powiedzieć, czy jeszcze raz bym tak zrobiła. Ale byłam z siebie dumna, że tak powiedziałam! Do tej pory, jak sobie przypomnę, że mnie było stać na powiedzenie „bądź wola Twoja”, to mi się wydaje, że… Panie Boże, nie sprawdzaj lepiej, lepiej nie sprawdzaj. Tam w szpitalu darłam się, modliłam na głos.”

Dorota Chotecka (1966) polska aktorka

o wypadku męża.
Źródło: Rafał Porzeziński, Urodzeni na nowo, „Magazyn Familia”, 6 kwietnia 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Urodzeni_na_nowo,777,91.html

O Bogu , O woli

„Yossarian zawdzięczał zdrowie ćwiczeniom fizycznym na świeżym powietrzu, pracy zespołowej i duchowi sportowemu, gdyż uciekając przed tym wszystkim odkrył po raz pierwszy szpital.”

Joseph Heller książka Paragraf 22

Paragraf 22
Źródło: rozdział 18

O zdrowiu

„Opole jest polską nazwą, a dookoła jest coraz więcej nazw wiosek po niemiecku. Ja się w ogóle z tym nie zgadzam, nie mam pojęcia, dlaczego tak jest. Wychowywałem się na Opolszczyźnie od urodzenia i zawsze byłem przyzwyczajony do polskich nazw. Tak samo ci ludzie, którzy wychowywali się tam, uczyli się w naszych polskich szkołach, chodzili do pracy, biorą teraz polskie emerytury lub renty, wychowywali dzieci w polskich szkołach, leczyli się w polskich szpitalach, dlaczego żądają, żeby ich wioski nazywały się po niemiecku? Jest to dziwna sprawa, nad którą się zastanawiam: dlaczego mniejszość ma rządzić większością? Jeżeli jest mniejszość niemiecka, to jest to mniejszość i niech uszanują nasze prawo. Jeżeli jest na wiosce dwóch Niemców i żąda nazwy niemieckiej to się im natychmiast daje nazwę niemiecką.”

Andrzej Nowak (gitarzysta) (1959) polski gitarzysta

Wypowiedzi z wywiadów
Źródło: Złe Psy (Andrzej Nowak). Rock'n'roll i patriotyzm, metalmundus.pl, 8 sierpnia 2012 http://www.metalmundus.pl/articles.php?article_id=3742

O dzieciach , O ludziach , O psie

„Świat, w którym rodzimy się w klinice i umieramy w szpitalu, w którym mnożą się, w wydaniu ekskluzywnym lub nieludzkim, punkty tranzytowe i tymczasowe miejsca pobytu (sieci hoteli i squaty, kluby wakacyjne, obozy uchodźców, slumsy skazane na zniszczenie lub powolny rozkład), w którym rozwija się zwarta sieć środków transportu, także stanowiących przestrzenie zamieszkane, gdzie bywalec wielkich supermarketów, użytkownik automatów i kart kredytowych odnawia – poprzez „nieme” handlowe gesty – świat, którego przeznaczeniem jest samotna indywidualność, w drodze, w tymczasowości i efemeryczności, stanowi dla antropologa i innych badaczy pewien nowy przedmiot. (…)”

Marc Augé (1935)

Nie-miejsca
Źródło: Bülent Diken, Od obozów dla uchodźców do osiedli grodzonych Biopolityka i koniec miasta, s. 131 http://www.praktykateoretyczna.pl/PT_nr2-3_2011_Biopolityka/09.diken.pdf.

O świecie

„Filozofowie i teolodzy zastanawiali się przez wieki nad istnieniem i naturą piekła, ale tu, w szpitalu, wiedziałem, że piekło istnieje, i potrafiłem je opisać. Piekło to utrata dziecka i strach, że już nigdy się go nie odzyska.”

Dean Koontz (1945) pisarz amerykański

Przepowiednia (2004)

O dzieciach , O strachu , O piekle , O naturze

„Nie ma co – opowiedzcie wreszcie, jak kupowaliście miejsca w szpitalu, na dobrych komandach, jak spychaliście do komina muzułmanów [w obozie człowiek wyniszczony fizycznie i duchowo, poddający się śmierci], jak kupowaliście kobiety i mężczyzn, co robiliście w unterkunftach [magazyn obozowy], kanadach [komando rozładowujące transporty obozowe], krankenbaumach [szpital], na obozie cygańskim, opowiedzcie to i jeszcze wiele innych drobnych rzeczy, opowiedzcie o dniu codziennym obozu, o organizacji, o hierarchii strachu, o samotności każdego człowieka. Ale piszcie, że właśnie wyście to robili. Że cząstka ponurej sławy Oświęcimia i wam się należy. Może nie, co?”

Tadeusz Borowski (1922–1951) polski poeta, prozaik i publicysta

Źródło: Alicja w krainie czarów

O śmierci , O kobietach , O strachu , O samotności

„Czy prezydent Lech Kaczyński nadużywa alkoholu? Czy prawdą jest, że jego pobyty w szpitalach mają związek z terapią antyalkoholową? Czy ucieczki do Juraty i czerwone wino to nie środki terapeutyczne, stosowane przezeń w reakcji na problemy w relacjach rodzinnych z bratem i matką?”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

Janusz Palikot
o rzekomym alkoholizmie Lecha Kaczyńskiego.
Źródło: wp.pl za blogiem posła http://wiadomosci.wp.pl/kat,1515,page,2,title,Burdel-wieprze-i-Belzebub-swiat-oczami-pewnego-posla,wid,10665708,wiadomosc.html, 15 grudnia 2008

O matce , O relacjach , O winie

„W Kambodży kobieta próbowała odciąć swojemu mężowi członka – facet wylądował w szpitalu i założono mu 25 szwów. Oczywiście kumplom powiedział, że potrzebował ich 50.”

Conan O'Brien (1963) komik amerykański

Źródło: Conan O’Brien – gadki wybrane XV http://www.joemonster.org/art/5767/Conan_O_Brien_gadki_wybrane_XV

O kobietach , O facetach

„Dowiedziałam się o tej katastrofie późno, ponieważ gdy do niej doszło, byłam chora – od 18 marca leżałam nieprzytomna w szpitalu i dopiero w maju odzyskałam przytomność. Jarek powiedział mi o wszystkim w końcu maja. Ale ja nie w pełni to wówczas zrozumiałam. Leżałam na erce i dookoła następowały rozmaite zdarzenia – ktoś umiera, ktoś ciężko choruje, ciągle był jakiś szum. Dopiero jak przenieśli mnie do separatki, przyśnił mi się potworny sen: napaść na samolot w powietrzu. Opowiedziałam ten sen dwóm pielęgniarkom, z których jedna bardzo się przestraszyła. Pamiętam, że od tego momentu starałam się, by z nikim już nie rozmawiać o katastrofie, by nie wywoływać tego lęku. Chciałabym, żeby to była zwykła katastrofa. Nie bardzo chce mi się jednak w to wierzyć.”

Jadwiga Kaczyńska (1927–2013) polska filolog

Źródło: Przeraża mnie myśl, że to nie była zwykła katastrofa, gazetapolska.pl, 6 kwietnia 2011 http://www.gazetapolska.pl/2540-przeraza-mnie-mysl-ze-nie-byla-zwykla-katastrofa

O myślach , O snach , O myśleniu

„Jej narzeczony był ogromnym mężczyzną – taki miś olbrzymiego wzrostu, barczysty i potężny, ale odnoszący się do niej z ogromną subtelnością. Tę delikatną dziewczynę gorąco pokochał. Kiedyś stali oboje razem. Zaczęło się bombardowanie. Ona się wyrwała, zaczęła uciekać i została trafiona – na jego oczach. Jakiś podmuch zdarł z niej całe ubranie. W szpitalu na Mokotowskiej w kostnicy, wśród kilkunastu trupów, zobaczyłyśmy jej ciało. Leżała tylko w białej koszulce, całej we krwi. To było wzruszające i wstrząsające. Jej narzeczony chciał koniecznie zrobić dla niej trumnę. Trumien już od dawna nie było, większość wydobytych spod gruzów zwłok po prostu zakopywano w ziemi. Ale on zdobył jakieś deski, zbił proste pudło i gdzieś za ulicą Wiejską mieliśmy ją pochować. Trzeba było iść dość daleko, przejść przez cały Plac Trzech Krzyży, w okolicy Instytutu Głuchoniemych. (Wtedy to zobaczyłam zniszczoną moją szkołę Królowej Jadwigi). Narzeczony Wandzi sam wykopał grób, złożył ją do „trumny”, szlochał jak dziecko, a jego łzy padały na ciało Wandzi. Ponieważ co chwilę był nalot, chcieliśmy jak najszybciej zakończyć ten pogrzeb. Tymczasem on ukląkł, złożył całe dłonie jak przy pacierzu i modlił się serdecznie. Wandzia leżała słodko uśmiechnięta, spokojna, uroczo dziecinna, drobniutka w tej swojej koszulce, prawie naga, calutka we krwi. Była jak polski sztandar: biała koszulka i czerwona krew… Nie było księdza, więc my prowadziłyśmy modlitwy – jej narzeczony modlitwę. Potem nakrył swą skrzynkę jakąś deską, rzuciliśmy troszkę ziemi, on sam grób zakopał, usypał kopczyk i postawił krzyż, który wystrugał z odpowiadał. Gdy skończyłyśmy się modlić, on jeszcze zaczął „Pod Twoją obronę” i gdy łkającym głosem mówił, wszyscy płakaliśmy i tak łkając kończyliśmy patyków. Było coś wstrząsającego w żałobie tego olbrzymiego mężczyzny. A myśmy stały, jak zawsze zdumione, że jeszcze żyjemy. Inni odchodzą, a my zostajemy, nawet żadna z nas nie jest ranna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z Powstania Warszawskiego, op. cit., s. 124–125.

O dzieciach , O wspomnieniach , O płaczu , O łzach

„Dostałem w tyłek od życia w tej samej chwili, w której się urodziłem. Dosłownie! Ktoś w szpitalu dał mi wtedy klapsa.”

Al Pacino (1940) aktor amerykański

Źródło: wywiad Stopklatka.pl http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28557, 18 listopada 2005

„Musicie wiedzieć, że wasz papież był osiem razy w szpitalu i przeszedł cztery operacje!”

Jan Paweł I (1912–1978) papież

Źródło: Bernard Lecomte, Tajemnice Watykanu, op. cit., s. 222.

O tajemnicy

„Posłowie lewicy przedstawiali te propozycje w Sejmie I kadencji i w Sejmie obecnej kadencji. Aborcja według tego projektu może być dopuszczalna ze względów społecznych do 12 tygodnia trwania ciąży. Granicą prawa do przerywania ciąży ze względów eugenicznych byłoby osiągnięcie przez płód zdolności do samodzielnego życia poza organizmem matki. Zabiegi przerywania ciąży ze względów społecznych oraz ciąży, która jest wynikiem przestępstwa, mogliby wykonywać lekarze również w gabinetach prywatnych, gdzie standard opieki zdrowotnej częstokroć jest wyższy niż w publicznych placówkach. W pozostałych przypadkach aborcja mogłaby być przeprowadzona wyłącznie w szpitalu. Do przeprowadzenia zabiegu aborcji jest wymagana pisemna zgoda kobiety - o tym mówił pan poseł sprawozdawca, są to pewnego rodzaju utrudnienia - natomiast w wypadku trudnej sytuacji życiowej kobiety potrzebne jest, tak jak mówiliśmy, zaświadczenie o odbytej konsultacji.”

Izabella Sierakowska (1946) polska działaczka polityczna

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 28 sierpnia 1996 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata2.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/5ad2191547a40922c12574ef0045b138?OpenDocument

O kobietach , O matce

„Leżę już któryś tam dzień w szpitalu. Czas płynie szybko, dzień za dniem mija, wydaje mi się, że jadę przyspieszonym pociągiem w nieznaną przestrzeń. Mijam znajome stacje – to chwile dawnych przeżyć, prześnionych snów, które określa każdy zdrowy człowiek słowem wspomnienie! Dlaczego zdrowy człowiek – raczej rozsądny, który mówi: wspomnienia, jakby stawiał kropkę nad „i”, i koniec na tem! (…) Tylko ja nudziarz, tetryk 30-letni, cofam się do dni ostatnich walk.”

Mirosław Iringh (1914–1985)

notatki ze szpitala, 1944

O snach , O wspomnieniach , O czasie

„Jestem absolutnie za możliwością szczęśliwego związku dorosłych ludzi bez względu na płeć i uważam, że nie można im odmawiać praw do życia godnego. Opowiadam się również za równym traktowaniem małżeństw i osób żyjących w konkubinacie. Sam nie zawarłem ślubu. W Polsce ślub uważany jest za świętość, a w rzeczywistości ma przede wszystkim konsekwencje prawne: gwarantuje prawo do spadku, do adopcji, do odwiedzin w szpitalu w najbardziej dramatycznych momentach. Mąż alkoholik może jechać karetką do szpitala razem z maltretowaną żoną, natomiast konkubent z kochaną i kochającą konkubiną już nie. W Holandii małżonkowie i konkubenci mają podobne prawa.”

Tomasz Vetulani (1965) artysta, plastyk, malarz, rysownik i rzeźbiarz

Źródło: Tomasz Vetulani o Holandii, niskim kraju, nto.pl, 5 czerwca 2011 http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110605/REPORTAZ01/762330357

O małżeństwie , O ludziach , O rzeczywostości , O ślubie

„Zgredzi to są starzy, a starzy to są jarzy
Moi jarzy są ze sobą lat prawie trzydzieści
(…)
Edukację przerwałem – przyszedł na to czas
Dziesięć lat to i tak za wiele dla każdego z nas
Aby nie iść do wojska poleżałem w szpitalu
Najpierw na Sobieskiego, sanatorium na Podhalu
Skończyłem dziewiętnastkę, byłem wolny jak ptak
Tylko zgredzi byli źli, bo nie było jak chcieli
(…)
Nastały nowe czasy, trzeba myśleć o sobie
Zacząłem handlować – trochę tanie, trochę drogie
Trochę twarde, trochę miękkie – trzeba tyle rzeczy zrobić
Trzeba sobie czasem pomóc – to jest odpowiedź
(…)
Interes się rozwija. Przyjechałem do mamusi
Mamo poznaj, to są właśnie kontrahenci z Białorusi
Czterech chłopa, mama coraz bardziej biała
Oczy otwarte, szybko oddychała
Ale głosu z siebie wydobyć nie mogła
Tata wszedł do przedpokoju, zaraz pobladł
A interes co zrobię przyniesie majątek
Jadę tam z nimi i wracam w piątek”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik solo
Źródło: utwór Zgredzi

O myślach , O ptakach , O czasie , O myśleniu

„Ty się nie przejmuj tym szpitalem. To jest taki smutny szpital. Tu wszyscy wiedzą, że muszą umrzeć, i nic nie robią, tylko bez przerwy umierają. Ja tu nie mam z kim gadać… A z kim teraz gadasz? Masz z kim gadać? Ja tu, wśród tak zwanych żywych, muszę się ciężko naszukać, żeby znaleźć kogoś do gadania. Bo też bardzo dokładnie jesteśmy rozproszeni. I nawet kiedy tych dwóch jest w tym samym miejscu, w tym samym czasie – też mogą się minąć.”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Wszystko jest poezja. Opowieść-rzeka (1975)

O czasie

„Zawiadamiam cię, redakcjo,
Z nieszczególną satysfakcją,
Z jaką spotkał się reakcją
Twych programów nowy blok.
Miast herbatki popić z kubka,
Zastrzyk wziąć i spać do jutra,
Cały szpital czubek w czubka
W telewizor wlepił wzrok.”

Włodzimierz Wysocki (1938–1980) rosyjski aktor, pieśniarz, poeta

Źródło: Trójkąt bermudzki, tłum. Wojciech Młynarski

„Czyż nasze społeczeństwo nie zamyka w szpitalach psychiatrycznych wszystkich tych, których osobowość nie ogranicza się do absurdalnych ram normalności.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

O osobowości

„Przed oczyma stanął mu ogromny szpital dla maszyn. Dwóch robotów – lekarzy pchało długim, białym korytarzem leżącą na łóżku kosiarkę. Naczelny robot – lekarz spytał:
– Cóż to dolega temu chłopcu?
– Zupełnie zbzikował – odparł asystent. – Myśli, że jest śmigłowcem.
– Aha! – powiedział naczelny uczenie. – Deluzja psychomotoryczna. Szkoda. Taki sympatyczny facet.(…)
Kosiarka poruszyła się niespokojnie.
– A teraz jestem trzepaczką do jajek! – zachichotała.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Trach, trach, trach!
Źródło: Bunt łodzi ratunkowej

O facetach , O myślach , O myśleniu

„Komuś do głowy przyszła prosta myśl, że wzrost liczby procesów politycznych i więźniów politycznych – to zły wskaźnik socjologiczny, a wzrost liczby miejsc w szpitalach – to bardzo dobra oznaka postępu społecznego.”

Żores Miedwiediew (1925–2018)

Źródło: Kto sumassziedszij?, Londyn, 1971, s. 17.

O myślach , O myśleniu

„Niech Bóg broni. Żebym nie leżał w szpitalu, to bym już nie raz rąbnął w telewizor, jak widzę Olejniczaka. O nim to mam akurat takie zdanie jak Oleksy. A na miejscu Kwaśniewskiego to już bym kupował bilet do Ameryki.”

Henryk Jankowski (1936–2010) polski ksiądz katolicki, biznesmen

Źródło: Ks. Jankowski: PiS wygra, bo PO nie ma szans, interia.pl, 18 września 2007 http://fakty.interia.pl/fakty_dnia/news/ks-jankowski-pis-wygra-bo-po-nie-ma-szans,978337,2943

O Bogu

„Każdy głupi, który chodzi do psychiatry, powinien dać się zbadać w szpitalu wariatów.”

Samuel Goldwyn (1879–1974) amerykański producent filmowy

O wariatach

„Nie zwracamy uwagi na ideologię ani na deklarację dobrej woli, lecz na to, co zostało zrobione. Ile kilometrów dróg zbudowano. Ile szkół? Ile przybyło łóżek w szpitalach? Ile osób aresztowano bezprawnie? Czy kobiety są bezpieczne poza domem? Czy sądy są sprawne i niezależne?”

Mo Ibrahim (1946)

Źródło: Agnieszka Mitraszewska, Człowiek…, s. 93.

O kobietach , O domu

„W modelu neoliberalnym kapitał napływa tylko do obszarów gwarantujących szybki zwrot inwestycji. Dlatego w Polsce powstało wiele prywatnych uczelni humanistycznych, lecz nie utworzono żadnego prywatnego wydziału chemii lub biotechnologii; podobnie jak nie powstał żaden prywatny szpital oferujący leczenie onkologiczne, choć nie brakuje klinik stomatologicznych i ortopedycznych. Kosztowne i nierentowne kierunki kształcenia czy leczenia nadal finansowane są ze środków publicznych.”

Edwin Bendyk (1965) polski publicysta

Źródło: Fałszywa alternatywa, 2009 r.

„Przypadkowa przechadzka po szpitalu wariatów pokazuje, że wiara nie dowodzi niczego.”

Heinrich Heine (1797–1856) poeta niemiecki

Źródło: Ewa Dereń, Tomasz Nowak, Edward Polański, Słownik języka polskiego z frazeologizmami i przysłowiami, wyd. Arti, 2008, s. 458.

O wierze , O wariatach

„Nie stresuję się już, patrzę pozytywnie. Życie jest krótkie, ważna jest rodzina, dzieci. Kiedy synek w Wigilię wylądował w szpitalu, bo spadł z sanek i stracił przytomność, pomyślałam: „To są prawdziwe problemy!”. I tak jestem szczęściarą. Mam na chleb, mam pasję. Mam miłość! Jeśli jakaś koleżanka dostaje rolę, myślę: „To fajnie”. Kiedyś dopadała mnie frustracja: dlaczego nie ja? Czułam, że coś mi uciekło. Od kiedy jestem z Magnusem, nie cisnę już. Wiem, że co ma przyjść, przyjdzie. Tak jak on! Z Norwegii został mi uśmiech na twarzy. Oby jak najdłużej.”

Sylwia Juszczak (1977) polska aktorka

Źródło: Iza Dawidowicz, Rodzina jest zawsze w mojej głowie, „Claudia” nr 3, marzec 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/157016.html

O miłości , O życiu , O dzieciach , O rodzinie

„Panie Sarkozy, jest pan dobrym mówcą, ale mam wątpliwości czy dobrym słuchaczem. Program prezydencji, który przedstawił pan rano pokazuje jakiej Unii Europejskiej chcecie. Unii, która szczegółowo kontroluje każdy drobny aspekt naszego życia, wszystko, zaczynając od wspólnej polityki imigracyjnej przez to jak zarządzać szpitalami i klubami piłkarskimi. Z pańskiej wypowiedzi wywnioskowałem, że chcecie nas odizolować od reszty świata, jeśli ludzie nie spełniają standardów takich jak nasze, nie będziemy z nimi handlować. Ale najgorsze ze wszystkiego jest, po prostu aroganckie twierdzenie, że wy wiecie lepiej kiedy to wprowadzić do europejskiego projektu.”

Nigel Farage (1964)

O ludziach

„Pamiętam, to nie Bahama – to na Banacha szpital.Ojciec na raka ze śmiercią się witał.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

WWO, Witam was w rzeczywistości
Źródło: Smak chwili

O śmierci

„Dzwoni do mnie lekarz z innego szpitala i prosi o poradę. Przywieziono mu kobietę, 34. tydzień, płód nie ma głowy (…) Ta pacjentka zgłosiła się pierwotnie w jakimś innym szpitalu na izbę przyjęć, krwawiła. I ponieważ groziło jej poronienie, założono szew na szyjkę macicy i położono na podtrzymywanie ciąży. Natura sama chciała zakończyć tę ciążę, ale jakiś lekarz postanowił do tego nie dopuścić! Tej pacjentce nikt nie wytłumaczył, jaka jest sytuacja, jaka jest prawda. (…) Doradziłem, żeby przestali tę ciążę sztucznie podtrzymywać! Wkrótce pacjentka urodziła. Inni kazali pacjentce kontynuować taką ciążę, żeby dziecko mogło być dawcą narządów. Znam też przypadki, gdzie pacjentkę próbowano przekonać, żeby nie zgodziła się na usunięcie ciąży pozamacicznej, zlokalizowanej w jajowodzie, a przecież to stan bezpośredniego zagrożenia życia.”

Romuald Dębski (1956–2018) polski lekarz

Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Dębski: Jestem z pacjentką na dobre i na złe, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139142,16171511,Debski__Jestem_z_pacjentka_na_dobre_i_na_zle.html, wyborcza.pl, 18 czerwca 2014.

O kobietach , O dzieciach , O prawdzie , O naturze

„Był w szpitalu. (…) Wszędzie wokół śmierdziało środkami odkażającymi, lekami, farbą olejną i moczem, a taką zapachową mieszankę serwowały wyłącznie państwowe ośrodki zdrowia.”

Jakub Ćwiek (1982) polski pisarz fantasy

Dreszcz
Źródło: rozdział 1, Thunderstruck, s. 36

„Ludzie umierają w szpitalach, i to często nie na schorzenia, z powodu których się w nich znaleźli.”

Robin Cook (1931–1994) pisarz amerykański

Marker (2005)

O ludziach

„Jest to dobry i potrzebny głos w naszych domach. Potrzebny w szpitalach dla chorych i cierpiących. Radio Maryja to towarzysz osób samotnych. Jak oni się z tym Radiem modlą, jaka to dla nich pomoc, siła, radość i nadzieja.”

Tadeusz Płoski (1956–2010) biskup polowy WP

Źródło: O Radiu Maryja powiedzieli, radiomaryja.pl, 2 grudnia 2011 http://beta.radiomaryja.pl/bez-kategorii/o-radiu-maryja-powiedzieli/

O nadziei , O domu , O sile , O pomocy

„Dla mnie ta ustawa to nie jest ustawa o zakazie aborcji tylko o jej nakazie – w piwnicy, w drewutni, w garażu. Jest ustawą o nakazie rodzenia dzieci przez dzieci, o nakazie podejmowania dylematu przez lekarze czy ratować życie ewidentnie chorego dziecku czy zdrowej matki; zwiększającą ilość okienek życia w polskich szpitalach.”

Adam Szejnfeld (1958) polski polityk

o projekcie ustawy całkowicie zakazującej aborcji.
Źródło: „To ustawa o nakazie rodzenia dzieci przez dzieci”, radiozet.pl http://www.zetnews.pl/Polska/Wiadomosci/To-ustawa-o-nakazie-rodzenia-dzieci-przez-dzieci/, 3 lipca 2011 r.

O życiu , O dzieciach , O ustawie , O matce

„Wypadłem przez okno. Z drugiego piętra. Próbowałem dostać się na dach, chwyciłem za rynnę, no i straciłem równowagę. Wylądowałem pomiędzy balustradą a starą pralką, którą ktoś zostawił przed domem. Wiesz, kiedy człowiek jest młody, nie myśli zbyt wiele o śmierci, nie odczuwa strachu. Ten wypadek dał mi nauczkę: pora zwolnić tempo i zacząć doceniać urodę życia. Wyobraź sobie – leżałem w szpitalu i nie mogłem się ruszać. Opiekowały się mną cztery pielęgniarki. Przez cały czas dręczył mnie potworny ból. Złamałem cztery kręgi, trzy żebra i nieomal uszkodziłem rdzeń kręgowy. Lekarze naprawdę myśleli, że z tego nie wyjdę. Cała moja godność gdzieś się ulotniła. Tkwiłem bezwładnie na łóżku, wszystko robili za mnie, było to naprawdę upokarzające. Kiedy zaś już odzyskałem siły, przekonałem się, ile przyjemności daje życie. Dopiero wtedy byłem w stanie docenić, jak wspaniale jest po prostu móc wyjść na spacer. Dzięki temu doświadczeniu zyskałem pewnego rodzaju dojrzałość, którą – jak mi się wydaje – mogłem później obdarzyć Legolasa. Naprawdę miałem szczęście. Miałem dużo, dużo szczęścia.”

Orlando Bloom (1977) angielski aktor

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=12826

O życiu , O śmierci , O bólu , O szczęściu

„Moją rolę w tej produkcji [Code Blue] uważam za niezwykle wymagającą. Za jedno z największych wyzwań w moim życiu. Jak wiadomo, robienie filmu trwa i trwa. Praca nad nim nie zawsze sprowadza się jednak tylko i wyłącznie do grania i spędzania czasu na planie. W moim przypadku, żeby odpowiednio się w to wszystko wczuć, trzy tygodnie spędziłam w szpitalu. Dzięki temu poczułam klimat i specyfikę takich miejsc. Jednocześnie wnikliwie obserwowałam ludzi, którzy tam pracują. Ich codzienne gesty, zachowania i rytuały. Dodatkowo sporo czytałam na ten temat.”

Bien de Moor (1962)

Źródło: Michał Hernes, Bien de Moor: Niezwykle wymagające przeżycie, Stopklatka.pl, 11 września 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=80600

O ludziach , O zachowaniu , O czasie , O czytaniu

„Nawet w szpitalu potraktowaliby mnie lepiej, tam w łóżku miałbym naczynie do dupy, a tu nie mam, bo nie mam czasu.”

Lech Wałęsa (1943) polski polityk i działacz związkowy, przywódca Solidarności, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent Pol…

do niemieckich parlamentarzystów, 1992.

O czasie

„Kościołowi dziś najbardziej potrzeba zdolności do leczenia ran i rozgrzewania serc wiernych, bliskości. Widzę Kościół jako szpital polowy po bitwie. Nie ma sensu pytać ciężko rannego, czy ma wysoki poziom cholesterolu i cukru! Trzeba leczyć jego rany. Potem możemy rozmawiać o całej reszcie.”

Franciszek (papież) (1936) papież

Źródło: rozmowa o. Antonio Spadaro, „Civiltà Cattolica”, tłum. Paweł Bravo i o. Kasper Mariusz Kaproń, Leczmy rany, „Tygodnik Powszechny” nr 39, 29 września 2013.

Serce , Sens

„Lekarze stwierdzili, że potrzebujemy pomocy. Ale jako rodzic wydaje ci się, że nie powinieneś nawet o to pytać. Przecież byliśmy z niego dumni. By bardzo pięknym dzieckiem. Jednym z największych darów w naszym życiu. Dni, których nie musieliśmy spędzać w szpitalu, kiedy się uśmiechał, a my nie musieliśmy płakać, stawały się najbardziej niesamowitymi chwilami w naszym życiu. Takie niepełnosprawne dziecko kochasz bardziej niż można to sobie wyobrazić. W pewnym sensie nawet bardziej niż normalne, bo przez 24 godziny na dobę martwisz się o nie i jednocześnie cały czas jesteś z niego dumna.”

Samantha Cameron (1971)

Źródło: Promyk słońca w gęstej mgle, „Angora” nr 16 (1296), 19 czerwca 2015, s. 76–77.

O dzieciach , O rodzicach , O czasie , O pomocy

„Rodzina mi się odnalazła! (…) Występujecie w jakimś szpitalu?”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

do tancerzy wystylizowanych na zombie.
Mam talent!
Źródło: edycja I, odc. 2 http://tvnplayer.pl/programy-online/mam-talent-odcinki,50/odcinek-2,S01E02,724.html

O rodzinie

„Słyszę Cię, mówiącego do mnie: „Dam ci wszystko, czego pragniesz. Poprowadzę cię w samotność, poprowadzę cię drogą, której nie potrafisz absolutnie zrozumieć, bo chcę, żeby to była droga najkrótsza. Wszystkie rzeczy wokoło ciebie uzbroją się przeciwko tobie, aby się wyrzec ciebie, aby cię ranić, aby ci sprawić ból, a przez to doprowadzić cię do osamotnienia. Ich wrogość sprawi, że pozostaniesz wkrótce sam. Wyrzucą cię precz, opuszczą cię, odrzekną się ciebie i będziesz samotny. Wszystko, co cię dotknie, będzie cię palić i z bólu będziesz cofał twoją rękę, aż oddalisz się od wszystkich rzeczy stworzonych. Wtedy znajdziesz się zupełnie sam. Nie pytaj, kiedy ani gdzie, ani jak się to stanie. Czy na jakiejś górze, czy w więzieniu, czy na pustyni, czy w obozie koncentracyjnym, czy w szpitalu, czy też w Gethsemani. To nie ma znaczenia. Nie pytaj mnie więc, bo i tak ci nie odpowiem. Nie będziesz wiedział, dopóki się tam nie znajdziesz. Zakosztujesz prawdziwej samotności mojej męki i mojego ubóstwa i poprowadzę cię na wyżyny mojej radości; umrzesz we Mnie i odnajdziesz wszystkie rzeczy w głębi Mojego Miłosierdzia, które stworzyło cię w tym celu i prowadziło cię z Prades na Bermudy, do St. Antonin, do Oakham, do Londynu, do Cambridge, do Rzymu, do New Yorku, do Columbii, do parafii Corpus Christi, do św. Bonawentury i do cysterskiego opactwa ubogich mnichów pracujących w Gethsemani: abyś mógł stać się bratem Boga i nauczyć się poznawać Chrystusa ludzi wypalonych płomieniem.””

Thomas Merton (1915–1968) amerykański pisarz, poeta, trapista

Źródło: Siedmiopiętrowa góra

O Bogu , O bólu , O wrogości , O ludziach

„Ja wiem, że jak kobieta chce mieć dziecko, to zrobi wszystko, żeby je mieć, a jak nie chce mieć dziecka, to zrobi wszystko, żeby go nie mieć. Trzydzieści klika lat temu pojawiały się w szpitalach pacjentki, które wlewały sobie do macicy żrący płyn jako środek poronny. Pamiętam taką, która po tego typu działaniu zmarła.”

Romuald Dębski (1956–2018) polski lekarz

Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Dębski: Jestem z pacjentką na dobre i na złe, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139142,16171511,Debski__Jestem_z_pacjentka_na_dobre_i_na_zle.html, wyborcza.pl, 18 czerwca 2014.

O kobietach , O dzieciach , O zmarłych

„Szpital jest więzieniem, w którym krata jest chorobą.”

Roman Gorzelski (1934–2010)

„Ale kto zobaczy moją matkę
w sinym kitlu w białym szpitalu
która trzęsie się
która sztywnieje
z drewnianym uśmiechem
z białymi dziąsłami

Która wierzyła przez pięćdziesiąt lat
a teraz płacze i mówi:
„nie wiem… nie wiem””

Tadeusz Różewicz (1921–2014) polski poeta, dramaturg, prozaik

Źródło: Ale kto zobaczy [w:] Słowo po słowie, Wyd. Dolnośląskie, Wrocław 2003, s. 19.

O uśmiechu , O matce , O płaczu

„Kiedy już mowa o szpitalach warszawskich, to muszę wyrazić całkowitą satysfakcję, którą, wierzę, podziela każdy cudzoziemski lekarz w tej stolicy, co do nadzwyczajnego porządku i obfitości, z jaką są zaopatrzone w każdy przedmiot niezbędny do wykonywania sztuki lekarskiej.”

Paul Eve (1806–1877)

wpis z pamiętnika niedługo po przybyciu do Warszawy w 1831.
Źródło: Michał Różycki, Jankes w powstaniu listopadowym, „Focus Historia” nr 11 (91)/2014 (listopad), s. 62.

O historii

„Agnieszka powiedziała mi kiedyś, że w obu nas jest taka „nerwica życia”. Niby wydaje się, że jest normalnie, spokojnie, ale to tylko pozory. To dziwne, ale właśnie sobie uświadamiam, że po naszej przyjaźni nie pozostało prawie żadnego śladu. A jednak Agnieszka była w moim życiu właściwie stale obecna. Często wysyłała kartki, dzwoniła z lotniska. Bardzo przeżywała chwilę, gdy urodziły mi się bliźniaczki. Kiedy leżałam w szpitalu, dzwoniła do mnie codziennie, opowiadała o swoich doświadczeniach macierzyńskich z Agatą.”

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 28 kwietnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nerwicaz.htm

O przyjaźni

„Ja bym na to spotkanie nie przyszedł, bo były już kilkakrotnie takie rozmowy kończyły się niczym lub wręcz awanturą. Czy to brak szacunku do głowy państwa? A czy prezydent zarzucając premierowi, że chce, by biedni umierali pod szpitalami i zapowiadając weto do ustawy emerytalnej, wyrażał szacunek do szefa rządu?”

Stefan Niesiołowski (1944) polityk polski, biolog

o konflikcie rząd – prezydent.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1568364,0,1,panowie--totalnie-wam-odbija,wiadomosc.html, 13 października 2008

„Z tych samych cegieł można zbudować i szkołę, i klasztor, i pałac, i więzienie, i szpital! Tymi samymi literami pisze się głębokie słowa Tory i traktaty bezbożne! Z melodią jest to samo.”

Icchok Lejb Perec (1852–1915) pisarz polski i żydowski

Źródło: Wędrówka pieśni, w: Z nieznanego świata http://rcin.org.pl/dlibra/doccontent?id=9123, Wydawnictwo „Safrus”, Warszawa, s. 36, tłum. Samuel Wołkowicz.

„Za trzy tysiące dolarów nikt by pewnie nie zginął, ale mógłby wylądować w szpitalu z połamanymi kośćmi.”

John Grisham (1955) pisarz amerykański

Cytaty z powieści, Bractwo

„Biorę udział w akcjach charytatywnych, zbiórkach na rzecz hospicjów. W szpitalach czytam chorym dzieciom bajki. Przy tej okazji poznałam wielu wolontariuszy zaangażowanych w te akcje. Przypadkowe spotkania utwierdzają mnie w tym, że najważniejsi są ludzie. Zawsze wiedziałam, że zawód to wycinek życia.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

Źródło: „Twój Styl”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26345

O dzieciach , O ludziach , O czytaniu

„Mija pięć lat mego pobytu w szpitalu Nie chodzę
nie piszę świat się zamknął
leczą mnie pastylkami i litrami wody
nie trwożę się nie ma we mnie
skargi Słońce ozłaca żyto boje się że są tam
ukryte inne bogi”

Roman Śliwonik (1930–2012) polski pisarz i poeta

Źródło: Notatki z choroby

O życiu , O Bogu , O świecie , O chorobach

„Dlaczego jest mi tak dobrze w szpitalu, w więzieniu?
Bo jestem sam, bez zobowiązań.”

Andrzej Kijowski (1928–1985) pisarz polski

w 1985.
Dziennik

„Córeczka zachorowała i przez miesiąc musiałyśmy zostać w szpitalu. Sytuacja była naprawdę bardzo trudna. Padłam wtedy na kolana i błagałam Pana Boga, żeby dał Michelle zdrowie. Byłam gotowa oddać wszystko, byleby tylko moje maleństwo pokonało chorobę. (…) Na szczęście wszystko potoczyło się dobrze i dzisiaj jestem najszczęśliwszą mamą świata. Przez te kilka miesięcy dojrzałam jako kobieta, przewartościowałam wiele spraw i zrozumiałam, że najważniejsza na świecie jest rodzina.”

Małgorzata Glinka-Mogentale (1978) siatkarka polska

o chorobie córki, która nastąpiła kilka dni po jej narodzinach w czerwcu 2009.
Źródło: „Przegląd Sportowy”, 2013 http://siatkowka.przegladsportowy.pl/Siatkowka-Malgorzata-Glinka-Mogentale-zagra-w-Chemiku-Police,artykul,179675,3,1064.html

O kobietach , O Bogu , O szczęściu , O zdrowiu

„Czuję się bez porównania lepiej. Teraz już bez bólu mogą mi zmieniać opatrunek. Jeszcze niedawno, kiedy to robiono, miałem wrażenie, jakby mnie obdzierano ze skóry, bo schodziła razem z bandażem… A trzy tygodnie temu, czyli zaraz po wypadku, przez cały czas wyłem z bólu. Ale i tak podobno ciszej niż inni na moim oddziale… Pierwsze dni w szpitalu pamiętam jako ciągłą ucieczkę przed bólem. A właściwie brak możliwości ucieczki. Bo uciec nie było dokąd…”

Krzysztof Ziemiec (1967) dziennikarz polski

Źródło: dziennik.pl http://dziennik.pl/wydarzenia/article212402/Krzysztof_Ziemiec_Wylem_z_bolu_godzinami.html

O wrażeniach , O czasie

„Czwartek 19 lub 20 lipca
Wczoraj byłem z panem Fedeckim w u lekarki w szpitalu w Drewnicy”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

ostatni zapis.
Pogodzić się ze światem
Źródło: Marian Buchowski, Edward Stachura. Biografia i legenda, Opole 1993.

„Wiesz, to zaczyna się w szpitalu. Wszyscy zachowują się tak, jakbyś był nikim. Identyfikują cię według procedury. „Mastektomia”, „kolostomia”. Łatwo pomyśleć, że choroba, która zagraża twemu życiu, jest faktycznie twoim życiem.”

Scott Turow (1949) amerykański pisarz

Prawa naszych ojców

O chorobach

„Jak rząd ma zamiar odnieść się do paradoksalnej sytuacji, jaka na przykład miała miejsce w Wojewódzkim Szpitalu Neurochirurgii w Krośnicach, gdzie wszystkie środki wypracowane w grudniu ubiegłego roku przez tę placówkę, 260 tys., 24 stycznia br. przejął komornik?”

Grażyna Tyszko (1949) polska działaczka polityczna

fragment wystąpienia w Sejmie, 15 lutego 2007.

„Pewnie teraz jest już w porządku, ale niedawno Brad Pitt wylądował w szpitalu z grypą. Pitt jednak uparcie twierdzi, że nie leżał w łóżku z grypą – oni są po prostu dobrymi przyjaciółmi.”

Conan O'Brien (1963) komik amerykański

Źródło: Conan O’Brien – gadki wybrane VII http://www.joemonster.org/art/4912/Conan_O_Brien_gadki_wybrane_VII

„Mój syn był w krytycznym stanie, spędzał w szpitalu po dwa-trzy tygodnie, a ja w tym czasie pracowałem jako trener w Olsztynie. Treningi przeplatałem wizytami w szpitalu. Czasami po zajęciach jeździłem przez kilka godzin po mieście, żeby tylko nie jechać do domu, bo bałem się, co tam zastanę. Bałem się, że nie poradzę sobie ze swoją bezradnością, widząc cierpienie dziecka. To był bardzo trudny moment, ale Bóg nam pomógł i po bardzo poważnej operacji teraz jest znacznie lepiej. Oddałbym wszystkie pieniądze, medale, zaszczyty, byle tylko syn był zdrowy.”

Ireneusz Mazur (1957) polski trener siatkówki

Źródło: Wszyscy byli ancymonkami http://www.przegladsportowy.pl/Siatkowka-Ireneusz-Mazur-dla-Magazynu-Sportowego-bez-autoryzacji,artykul,110299,2,282.html

O pieniądzach , O Bogu , O dzieciach , O domu

„Wydaje mi się, że książka ta [Szpital przemienienia] stanowi polski odpowiednik gatunku, który w historii literatury określa się jako powieść edukacyjną. Jej bohater zostaje bowiem, podobnie jak Hans Kastorp poddany jakby edukacji, nie tylko zawodowej, lecz również (…) światopoglądowej i emocjonalnej. Podobnie też, jak w 'Czarodziejskiej górze' tworzy się tu taki układ, w którym kilka osób walczy (…) o duszę młodego bohatera, stara się przekonać Stefana (…) do swoich racji.”

Edward Żebrowski (1935–2014) polski scenarzysta i reżyser

Źródło: reportaż Małgorzaty Dupont, „Życie Warszawy”, 17–18 czerwca 1978

O życiu , O książkach , O duszy , O historii

„Ludzie sentymentalni twierdzą, że kobiety rodzą trzecie dziecko, bo lubią małe dzieci, ale cynicy mówią, że każda matka dwojga zdrowych, aktywnych dzieciaków oddałaby wszystko za dziesięć spokojnych dni w szpitalu.”

Shirley Jackson (1916–1965)

Źródło: Życie wśród dzikusów, tłum. Mira Michałowska

O życiu , O kobietach , O dzieciach , O ludziach

„Nabrałam pokory. Dzieci, które spędzają dużo czasu w szpitalu, trochę inaczej dojrzewają, bardzo wcześnie włączają się emocje zarezerwowane dla świata dorosłych. A kiedy leżysz na takich oddziałach, jak ja leżałam, gdzie dzieci głównie umierały, to trudno, żeby się potem w głowie przewróciło.”

Karolina Korwin-Piotrowska (1971) polska dziennikarka i felietonistka

Źródło: Sorry, będę inna! http://polki.pl/zycie_gwiazd_znaniilubiani_artykul,10020720,2.html

O dzieciach , O czasie

„W międzyczasie miałam przykry wypadek samochodowy i leżałam 20 dni w szpitalu w Hollywood. Jadąc ze zdjęć w atelier zderzyłyśmy się z hippisem – narkomanem w samochodzie. Młodzież tego typu to dosłownie plaga zachodnich miast i większych osiedli.”

Violetta Villas (1938–2011) polska piosenkarka

relacja z pobytu w Las Vegas (1968).
Źródło: Witold Filler, Violetta Villas. Tygrysica z Magdalenki

O młodzieży , O relacjach

„Wykupię sobie złoty pakiet w prywatnej przychodni, dzieci poślę do prywatnej szkoły, bo rejonowa jest okropna, nie wsiądę do publicznej komunikacji, tylko do własnego auta, i na emeryturę też sobie odłożę sam. To jest ułuda, to nie działa. Bo ten pachnący prywatny szpital, gdy stanie się coś poważnego, to i tak zawiezie pana do publicznej izby przyjęć. Tak samo prywatne OFE – jeśli straci pan etat i będzie harować na śmieciówce, to nie wypłacą panu emerytury. Potrzebujemy społeczeństwa. A ci, którym się noga powinie, powinni spadać na siatkę bezpieczeństwa rozwiniętą przez bliźnich.”

Leokadia Oręziak (1954)

Źródło: Grzegorz Sroczyński, Myślisz, że sam sobie poradzisz?, wyborcza.pl, 2 sierpnia 2013 http://wyborcza.pl/magazyn/1,133673,14380111,Myslisz__ze_sam_sobie_poradzisz_.html

O dzieciach , O komunikacji , O myślach , O stracie

„Byłem już bardzo bogaty i bardzo biedny, mieszkałem i pracowałem w USA, mam własny biznes. Chciałem posmakować władzy, ale teraz wydaje mi się, że to był błąd. W Sejmie można zwariować. Ostatnio jechałem sejmową windą z senatorem Niesiołowskim. Pytam go, ile lat już w polityce siedzi. On mówi, że szesnasty rok. Pytam więc, czy często w szpitalu lądował, a on na to, że chyba będzie musiał się położyć, bo już też nie wytrzymuje.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 3 kwietnia 2006

O błędach , O biznesie

„Właściwie nie wiadomo, czy to szpital specjalizował się w poetach i muzykach, czy też poeci i muzycy specjalizowali się w szaleństwie?”

Susanna Kaysen książka Przerwana lekcja muzyki

Przerwana lekcja muzyki

O szaleństwie

„Pankracy bardzo pomagał mi nawiązać kontakt z dziećmi siedzącymi przed telewizorem i tymi, z którymi spotykałem się w szpitalach, aby pomagać małym pacjentom w niełatwych chwilach. To przynosiło dużą satysfakcję.”

Zygmunt Kęstowicz (1921–2007) aktor polski

Źródło: „Życie Warszawy”, 27 grudnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/toz.htm

O życiu , O dzieciach

„Tadeusz grał jedną ze swoich najważniejszych scen w tym przedstawieniu: rozmowę obłąkanego Leara z oślepionym Gloucesterem. Pod koniec tej sceny Lear ucieka swoim prześladowcom. Tadeusz wybiegł za kulisy, i jak potem się okazało, usiadł w fotelu, który był przygotowany do następnej sceny z jego udziałem. Tam, w kulisie czekał na swoje wejście nieżyjący już aktor Marek Obertyn i to on zobaczył, jak nagle Tadeusz spada z krzesła i opada na podłogę. Ja i kilku współpracowników, którzy oglądali próbę z widowni, usłyszeliśmy dziwny odgłos i krzyk, prawdopodobnie Marka. Pobiegliśmy za kulisy i zobaczyliśmy leżącego Tadeusza. Wszyscy myśleliśmy, że to jakieś zasłabnięcie, wiedzieliśmy też, że ma wstawiony rozrusznik serca. Szybko przyjechała karetka pogotowia i przewieziono go na OIOM. Razem z jego żoną Marysią Bojarską, która była też obecna na próbie, czekaliśmy w szpitalu na wynik badania. Po kilkudziesięciu minutach dowiedzieliśmy się od lekarza, że Tadeusza już nie ma z nami.”

Eugeniusz Korin (1954)

o okolicznościach śmierci Tadeusza Łomnickiego.
Źródło: Marek Zaradniak, Pędźmy za nim biegiem, biegiem!, „Polska Głos Wielkopolski” nr 44, 22 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133662.html

O śmierci , O myślach , O czekaniu , O myśleniu

„Zyta nigdy o swojej chorobie nie mówiła. Bardzo współczuję jej, że jest w szpitalu.”

Renata Rochnowska (1949) polska ekonomistka i polityk

o Zycie Gilowskiej.
Źródło: Zyta Gilowska opuściła klinikę kardiochirurgii, money.pl, 8 lipca 2009 http://www.money.pl/archiwum/wiadomosci/artykul/zyta;gilowska;opuscila;klinike;kardiochirurgii,181,0,251573.html

O chorobach

„w dzisiejszych warunkach oddawać się pracy fizycznej to znaczy być zamkniętym przez długie godziny w niezdrowym pomieszczeniu, być skazanym na lichy zarobek, na niepewność jutra, na bezrobocie, bardzo często na nędze, a coraz częściej na śmierć przedwczesną w szpitalu, to znaczy mieć na czole przez całe życie piętno niższości, zadowalać się okruchami spadającymi ze stołów klasy uprzywilejowanej”

Piotr Kropotkin (1842–1921)

Kapitalizm

O życiu , O śmierci

„(…) nigdy nie zazdroszczę nikomu niczego. Tak już mam. Może to wynika również z tego, że sporo przeszłam w życiu, także poważną chorobę. Teraz też leżę w szpitalu z powodu zapalenia płuc. Na tyle późno rozpoznanego, że moje życie było zagrożone. Na szczęście jest już lepiej. Jak tu się więc nie cieszyć z tego, co mam? Po co marnować czas i siły na jakieś negatywne emocje? Każdy nowy dzień jest dla mnie wielkim szczęściem. Chcę żyć mocno tu i teraz.”

Ewa Decówna (1943)

Źródło: Bożena Stasiak, Cieszę się każdym kolejnym dniem, „Super Express” nr 11, 14 stycznia 2013, cyt. za: e-teatr.pl http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/154160.html

O życiu , O szczęściu , O sile , O czasie

„Dziwnie dowiedziałem się o śmierci ojca – z paska TVN 24. Nawet nie wiedziałem, że jest w szpitalu, poszedł na jakieś zwyczajne badanie. (…) Po reanimacji lekarze nie zdążyli poinformować rodziny, a ktoś już nadał to dziennikarzom.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: rozmowa Donaty Subbotko, Więcej humoru w narodzie, poproszę, „Gazeta Wyborcza”, 22–23 września 2012

O śmierci

„Wy mówicie, że macie morderstwo, a ja odciągam starego Igora od płyty i trzymam w nadgodzinach. Ale przekażcie ode mnie Samowi Vimesowi, żeby przysłał mi swoich chłopców na krótki kurs pierwszej pomocy, a konkretnie wykrywania różnicy między martwym i śpiącym. W naszym fachu zawsze zaliczaliśmy zdolność chodzenia do tych kluczowych różnic, choć w tym mieście nauczyliśmy się uważać ją tylko za dobry początek. Ale kiedy ściągnęliśmy z niego prześcieradło, usiadł i zapytał Igora, czy ma kanapkę, co na ogół jest rozstrzygające. Poza gorączką nic mu nie dolegało. (…)
– Pozwolił mu pan odejść?”

Terry Pratchett (1948–2015) angielski pisarz

spytała wstrząśnięta Angua.
– Oczywiście! Nie mogę trzymać człowieka w szpitalu tylko za to, że jest kłopotliwie żywy.
Postacie: doktor Lawn, sierżant Angua
rozmowa dotyczy Nutta Gobbo, rzekomo zamordowanego w bójce.
Niewidoczni akademicy (2009)

O odejściu , O pomocy

„Bycie posłem, to zawracanie gitary kompletne, szkoda na to czasu. Andrzej jeszcze się łudził, ja mu tłumaczyłem, że musiałoby do jakiegoś kataklizmu politycznego dojść, żeby on jeszcze raz mógł zaistnieć. Ale kto wie, może to on miał rację, może rzeczywiście wkrótce będzie kataklizm? A ostatnio był w Gdańsku u syna, który zachorował i leżał w szpitalu zakaźnym. Spotkaliśmy się, był bardzo przygnębiony, ale myślałem, że to chorobą dziecka. A teraz została wdowa, dzieci, nie przelewa się u nich.”

Lech Woszczerowicz (1940) polski ekonomista i polityk

Źródło: Lech Woszczerowicz o Lepperze: to był mocny charakter, gazeta.pl, 5 sierpnia 2011 http://trojmiasto.gazeta.pl/trojmiasto/1,35612,10072500,Lech_Woszczerowicz_o_Lepperze__to_byl_mocny_charakter.html

O dzieciach , O myślach , O charakterze , O czasie

„Niech Niaklajeu opowie, czemu schował się pod kołdrą w szpitalu 19 grudnia? Gdzie byłeś? A dzisiaj on przychodzi do tuptających, wierszyki poczytuje. Dzisiaj nikt nie stawia w wątpliwość wyników wyborów prezydenckich. Nikt nie kwestionuje prawowitości. Wy co, nie wiecie, że kandydaci z książki telefonicznej ludzi przepisywali? Nie będziemy ich w więzieniu trzymać. Bardzo drogo. Niech nie hańbią tych miejsc. Tam porządni ludzie siedzą, ale co zrobisz.”

Alaksandr Łukaszenka (1954) białoruski polityk, prezydent

o Uładzimirze Niaklajewie i innych kandydatach na prezydenta.
Źródło: „Nasza Niwa” http://nn.by/?c=ar&i=55911, 17 czerwca 2011.

O ludziach , O książkach

„W szpitalach każdego dnia rozgrywają się dramatyczne wydarzenia. To niemal gotowe materiały na scenariusze.”

Jada Pinkett Smith (1971) aktorka amerykańska

Źródło: Monica Popescu, To serial nie tylko o lekarzach, „To i Owo” nr 12, 31 maja 2011, s. 12.

„Osiem lat temu śpiewałam we Wrocławiu Gildę w „Rigoletcie”. Po premierze wylądowałam w szpitalu na dziesięć dni z zapaleniem płuc. To był największy koszmar, jaki przeżyłam – mimo choroby spróbować dośpiewać do końca. Ostatnio w Londynie wydarzyła się podobna sytuacja. Był to podczas spektaklu „Napoju miłosnego” Donizettiego, w którym brałam udział. W przerwie baryton zapowiedział, że jest chory i nie panuje nad tym, co robi. Organizatorzy zadzwonili po jego dublera, ale miał wyłączoną komórkę i nie mogli go znaleźć. Przerwa przedłużyła się prawie do godziny. Wtedy ściągnęli innego śpiewaka, który od dwóch dni był w Londynie na próbach innego spektaklu. Kiedy do niego zadzwonili bronił się, że ostatni raz wykonywał tę partię piętnaście lat temu, poza tym jest zmęczony. Ubłagali go jednak i przyszedł z pulpitem prosto na scenę, tak jak stał.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem, Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

O chorobach , O śpiewie