Cytaty na temat szpital (115 cytatów, strona 2)

„Niektórym się wydaje, że czubkiem można zostać ot tak, ni z gruchy, ni z pietruchy. Ze na przykład najspokojniej w świecie spacerujesz sobie z rodziną, aż tu nagle doskakujesz do drzewa i zaczynasz je kopać, dopadasz wózeczka i plujesz dzidziusiowi w ryło, podnosisz nogę i obsikujesz kulę kaleki, jednym słowem - odbija ci. Albo inaczej, zwyczajnie szykujesz się do spania, ucałowałeś rodziców, przyjaciół, żonę, dzieci, meble, oszczędności, ubranka, bojler, umywalkę, podeszwy swoich butów, muszlę klozetową. Po prostu dostajesz hyzia.

Nie, nie i jeszcze raz nie.

To może jeszcze inaczej - przeglądasz pocztę, popijając poranną kawę (zachowanie w normie, tylko trochę niezdrowe dla pęcherza) i trafiasz na wredny list na swój temat, anonim. Sklecono go przy pomocy liter powycinanych z różnych piśmideł, których nie czytujesz, pośrednio zmuszając cię tym sposobem do ich lektury. - Łajdaki! Nie uda się wam! - wydzierasz się z pianą na ustach i ciach! dostajesz kuku na muniu. Bo zachodzące w mózgownicy procesy chemiczne uległy zakłóceniu, jako że bolą cię zęby. Albo dlatego, że w dzieciństwie mamusia i tatuś nie kochali cię dość mocno, bo słońce grzeje coraz słabiej, a księżyc wchodzi przez okno dwanaście po północy.

Nie. nie. nie. NIE.

NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE.

Kto jak kto. ale ja znam się na tym i mogę stwierdzić, że ci, którzy tak mówią, po prostu bredzą. Nigdy w życiu nie zająłbym tak eksponowanej pozycji, na samym szczycie hierarchii chorób umysłowych, gdybym nie poświęcał każdej sekundy na ciężką, wytrwałą, drobiazgową pracę nad sobą i swoimi uzdolnieniami. Jeśli człowiek nie stawia sobie wymagań, to do niczego nie dojdzie. Dzisiejsza młodzież chciałaby dostać świra - bo to całkiem fajne - ale bez tego wysiłku, który jest niezbędny. Owszem, być szurniętym to nic trudnego. Ale żeby zostać prawdziwym, wielkim, pierwszorzędnym szaleńcem, na to - wierzcie mi - trzeba się nieźle napocić. A czasami trochę wypić: nie jestem wymagający, trzy kieliszki wystarczą. Ale przede wszystkim, przede wszystkim, przede wszystkim - z czego nie zdajemy sobie sprawy i czego powtarzać nigdy dość - świrowanie to wynik zbiorowego wysiłku! Tak, koleżanki i koledzy, zatkało was, co? "Jak to? Wariowanie to zajęcie grupowe? Ten się chyba z głupim widział!" No dalej, lżyjcie mnie, nie żałujcie sobie. Och, przyznaję, że niełatwo to znieść, ale kiedy za twoimi plecami stoi murem zespól, wszystko staje się prostsze. A ja, czego nie należy zapominać, mam najlepszą ekipę na świecie. Byłem we wszelakich szpitalach, u najróżniejszych psychiatrów. Wszyscy połamali sobie na mnie zęby. Najbardziej nieustępliwi, którzy od pierwszego spotkania wyrokowali z okrutnym uśmieszkiem: "To nic takiego, nic poważnego, raz dwa wróci pan do siebie." No i co? Figa z makiem. Jak wysiadają ci mądrale, teraz, gdy nikt, nawet najciemniejsza z pielęgniarek nie może zaprzeczyć, że jestem przykładem najwspanialszego, najelegantszego, najosobliwszego obłędu w stylu francuskim z końca dwudziestego wieku? Ale ja nigdy, przenigdy nie zapominam, nawet gdy piję samotnie, że udało mi się dzięki innym, dzięki mojemu zespołowi. To on przypominał mi nieustannie, że świat jest przeciw mnie, że ludzie chcą moich pieniędzy i mojej śmierci, że nie spoczną, dopóki nie wymażą mnie z listy żyjących.

Dziękuję.

Dziękuję wam wszystkim.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

Dziennik Paniczny

O kawie , O zapominaniu , O piciu , O rodzicach

„Wydaje mi się, ciociu, że oni chcieliby widzieć ten szpital innym, niż
naprawdę jest. Jakby człowiek przychodził do szpitala tylko po to, żeby wyzdrowieć. A przecież przychodzi się tutaj także po to, żeby umrzeć.
- Masz rację, Oskarze. Myślę zresztą, że popełnia się ten sam błąd w stosunku do życia w ogóle. Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.”

Éric-Emmanuel Schmitt książka Oskar i pani Róża

Oscar et la dame rose

O myślach , O myśleniu , O błędach , O zapominaniu

„Ludzie wciąż mają różne religie i tożsamości narodowe. Gdy jednak mowa o sprawach praktycznych – jak buduje się państwo, gospodarkę, szpital albo bombę – okazuje się, że niemal wszyscy należymy do tej samej cywilizacji.”

Yuval Noah Harari (1976) izraelski historyk i profesor

21 lekcji na XXI wiek
Źródło: s. 147.

O ludziach , O religii

„Sugerując, iż przez zatrudnianie w szpitalach pracowników z Ukrainy o rzekomo niższych kwalifikacjach umiera więcej ludzi, Pan Wicemarszałek przekroczył poziom przyzwoitości i pozwolił sobie na tak haniebne i niedopuszczalne pomówienie obywateli Ukrainy. Pomijając sam fakt rozpowszechniania zwykłych plotek, niemających nic wspólnego z rzeczywistością, rażąca swoim charakterem ksenofobicznym jest prymitywna próba przerzucania winy na obcokrajowców. Jest to niegodne osoby publicznej posiadającej tak wysokie stanowisko w Sejmie Rzeczypospolitej posunięcie.”

Stanisław Tyszka (1979) polski polityk

z oświadczenia Ambasady Ukrainy w Polsce
O Stanisławie Tyszce
Źródło: No to wicemarszałek sejmu "pojechał": "Uzupełnia się braki w szpitalach pracownikami z Ukrainy, często niżej wykwalifikowanymi. Przez to umierają ludzie". No i jest awantura... http://www.pielegniarki.info.pl/article/view/id/8844, pielegniarki.info.pl, 31 maja 2018.

O charakterze , O rzeczywostości , O ludziach

„Proszę sobie wyobrazić, że w tej chwili informuję panią nie tylko o chorobie, ale i o tym, że musi pani na okres jednego miesiąca rzucić wszystko, położyć się w szpitalu, rozpocząć leczenie i czekać na jego wyniki. Pewnie najpierw pojawiłby się w pani bunt, że przecież ma pani plany, umówione spotkania, niedokończone artykuły, zaplanowane wakacje. Potem, być może, pojawiłby się też strach, dość częsty u kobiet, przed utratą włosów. Na końcu byłoby czekanie. Położyłaby się pani w tym szpitalnym, obcym łóżku z nadzieją, ale i z lękiem, że już może pani z niego nie wstać. Na szczęście większość ludzi wychodzi z tego doświadczenia, wracając do swojej wcześniejszej kondycji psychofizycznej. A w sensie psychicznym są oni najczęściej jeszcze wzmocnieni.”

Aleksander Skotnicki (1948) polski hematolog

Źródło: Piję z pacjentem kubek goryczy https://gazetakrakowska.pl/prof-aleksander-skotnicki-pije-z-pacjentem-kubek-goryczy/ar/3880765, z Aleksandrem Skotnickim rozmawia Maria Mazurek, Gazeta Krakowska, 28 maja 2015.

Sens , O kobietach , O szczęściu , O ludziach

„Żołnierz bije się wspaniale. O 23.00 nieprzyjaciel jest pobity, przejście wolne. Daję rozkaz do marszu i przez radio zawiadamiam inne oddziały. Nie mamy benzyny. Dlatego niszczymy samochody, tak pancerne, jak i osobowe. Tabory przejść nie mogą (…) Do dział zaprzęgamy po cztery konie, gdyż droga przez pola bardzo ciężka, a konie zmęczone. Jadę konno ze sztabem. Kiedy przekraczam szosę Tomaszów – Zamość, trafiam na walkę oddziałów Wołyńskiej Brygady Kawalerii z przybyłym odwodem niemieckim. W walce na granaty i bagnety Niemcy rozbici, dużo jeńców. Idziemy dalej. Walka na przeprawach w Krasnobrodzie. Wspaniały, niezmordowany 25. Pułk Ułanów Wielkopolskich w szarży otwiera przeprawę. Ginie, niestety, prawie cały szwadron. Pułk bierze jeńców i oswabadza kilkuset Polaków wziętych do niewoli. Odbito też szpital z wieloma rannymi. Straty niemieckie dość duże. Niemcy naciskają ze wszystkich stron. Trzeba ochraniać skrzydła, a z tyłu słychać ogień artylerii.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o bitwie pod Tomaszowem Lubelskim podczas kampanii wrześniowej 1939.
Źródło: Praca zbiorowa, redakcja Tadeusz Guz, Wojciech Lis, Ryszard Sobczuk, Bitwy pod Tomaszowem Lubelskim w 1939 roku, wydawnictwo Werset, Lublin 2010. ISBN 9788360133675. s. 161–162.

O koniach , O stracie , O walce

„Po powrocie do Teheranu musiałem się zająć najgorliwiej szpitalami i obozami dla ludności cywilnej. Największym nieszczęściem był często beznadziejny stan zdrowia przybywających. Nieraz już po przybyciu do Teheranu ludzie umierali wskutek wycieńczenia i długotrwałego głodu podczas dwuletniego pobytu w Rosji sowieckiej. W ciągu kilku tygodni las, przeszło tysiąca krzyży, pokrył cmentarz polski w Teheranie. Zmarł także mój adiutant i serdeczny przyjaciel sprzed wojny porucznik Zygmunt Kostakiewicz, któremu cudem udało się wydostać z łagrów sowieckich.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o pomocy dla żołnierzy Armii Polskiej i cywilów po ewakuacji z ZSRR.
Źródło: Generał Władysław Anders, 1892–1970 http://ww2.senat.pl/k6/agenda/anders/biogram.pdf, senat.pl

O głodzie , O wojnie , O nieszczęściu , O ludziach

„Leżałam w szpitalu w Gdańsku. I wtedy nieoczekiwanie przyszedł pan premier, z owocami i słodyczami, jak do przyjaciela. Zjawił się jak anioł. Nie wiem, skąd się dowiedział o mojej chorobie. Popłakałam się na jego widok. Byłam wzruszona, bo myślałam, że jestem sama.”

Jolanta Szczypińska (1957–2018) polska pielęgniarka i działaczka polityczna

o Jarosławie Kaczyńskim.
Źródło: Znali się prawie 30 lat. Na pierwsze spotkanie z Kaczyńskim Szczypińska poszła boso https://wiadomosci.wp.pl/znali-sie-prawie-30-lat-na-pierwsze-spotkanie-z-kaczynskim-szczypinska-poszla-boso-6325670349833857a, wp.pl, 9 grudnia 2018.

O aniołach , O myślach , O myśleniu , O chorobach

„Dopóki w Polsce prawo jest takie, że kobieta ma prawo wystąpić o aborcję i w uzasadnionych przypadkach powinna mieć tego typu procedurę wykonaną, to ja będę się tego trzymał. Niezależnie od tego, jakie pikiety będą stały przed szpitalem.”

Romuald Dębski (1956–2018) polski lekarz

Źródło: Profesor Romuald Dębski. Lekarz od cudu życia http://www.medonet.pl/zdrowie/wiadomosci,dr-debski-nie-zyje--wspominaja-go-pacjentki,artykul,1729896.html, medonet.pl, 3 stycznia 2019.

O kobietach

„Do programu wpisuje się ochronę praw człowieka, by przyciągnąć elektorat, ale na głosowaniu robi się zupełnie co innego. Kiedy pytałam Remigijusa Šimašiusa, ministra sprawiedliwości z LRLS, dlaczego, odparł: jestem za małżeństwem mężczyzny i kobiety, przeciwko adopcji dzieci przez homoseksualistów. Ale przecież partnerstwo cywilne oznacza załatwienie jakichś podstawowych spraw społecznych. Np. dziedziczenie czy wizyta w szpitalu. Ale wracając do socjaldemokratów. W naszej frakcji jest tylko sześć osób popierających moje stanowisko. Ale z tych sześciu osób tylko ja mówię głośno i otwarcie, co myślę. Inni unikają. Niby zagłosują za, ale gdy się prosi ich o zabranie głosu, nie chcą. Dlaczego? Socjaldemokraci na Litwie mają większe poparcie na prowincji. W Wilnie ludzie głosują na konserwatystów i liberałów, w Kownie – na konserwatystów, w Kłajpedzie – na liberałów. Lewica nie ma wysokiego poparcia w dużych miastach. Więc my dostajemy głosy na prowincji, tam gdzie silne wpływy ma kościół katolicki. I księża mówią: jak poprzesz to i to, no to będzie niedobrze. W ten sposób załatwia się sprawy.”

Marija Aušrinė Pavilionienė (1944)

o stosunku socjaldemokracji do kwestii światopoglądowych.
Źródło: Tomasz Otocki, Marija Aušrinė Pavilionienė: dużo złego uszło z tej koalicji http://www.radiownet.pl/publikacje/marija-ausrine-pavilioniene-duzo-zlego-uszlo-z-tej-koalicji, radiownet.pl, 4 października 2014

O myślach , O myśleniu , O kobietach , O małżeństwie

„Gdy byłem w szpitalu leżący obok mnie żołnierz spytał: Dlaczego my mamy jeden karabin na dwie-trzy osoby podczas gdy wszyscy Niemcy mają automaty?.”

Michaił Kałasznikow (1919–2013) rosyjski konstruktor broni

Sam byłem żołnierzem więc stworzyłem karabin maszynowy dla pojedynczego żołnierza. Nazwano go Automatem Kałasznikowa, w skrócie AK i nosił on datę jego pierwszej produkcji - 1947.
Źródło: wywiad dla "World Press Review", lipiec 2001.

„Coś się już działo w dzieciństwie. Jako dziecko, z napiętą uwagą wygrzebywałam listkiem pyłki ziemi z rany na nodze małej towarzyszki zabaw, a potem jako kilkunastoletnia dziewczynka nacięłam sobie kiedyś scyzorykiem kolano, aby je móc opatrywać. Ale w takim razie dlaczego nie poszłam na medycynę? Czemu bawiłam się lalkami w szpital, nie jako doktór, tylko jako pielęgniarka? Otóż doznałam w dzieciństwie urazu, ale urazu w całym tego słowa znaczeniu – dodatniego.”

Hanna Chrzanowska (1902–1973) polska pielęgniarka

Refleksje nad wyborem powołania pielęgniarskiego.
Źródło: Aleksandra Jędrysik: Hanna Chrzanowska – prekursorka pielęgniarstwa rodzinnego., s. 30–31 http://docplayer.pl/7325-Hanna-chrzanowska-prekursorka-pielegniarstwa-rodzinnego.html

O dzieciach , O dzieciństwie

„Największe wrażenie sprawiły na mnie dzieci w szpitalu ordynackim. Około czterdziestu, najwięcej w wieku do pięciu lat, leżą po dwoje, wyniszczone i wychudzone tak, że podobne są raczej do trupków.”

Zygmunt Klukowski (1885–1959) polski regionalista i bibliofil, lekarz

lekarz Armii Krajowej i kronikarz ruchu oporu na Zamojszczyźnie o polskich dzieciach z obozów niemieckich w Zamościu i Zwierzyńcu.
Dziennik z lat okupacji Zamojszczyzny 1939–1944
Źródło: Mateusz Zimmerman Wilkołak, który porywał dzieci https://wiadomosci.onet.pl/kiosk/wilkolak-ktory-porywal-dzieci/825d0, onet.pl, 1 lipca 2013.

O dzieciach , O wrażeniach , O wieku

„Kiedy kupiłam mieszkanie przy alei Szucha, okazało się, że dokładnie w tej kamienicy, piętro wyżej mieszkał tu i popełnił samobójstwo. Zmarł co prawda w szpitalu, następnego dnia po tym akcie, ale niewątpliwie to miejsce, w tej kamienicy, były naznaczone jego energią i tragizmem – okaleczonego człowieka, rozczarowanego państwem, o które wiele lat walczył, a potem z takim trudem je budował. Owszem popełniał błędy, ale cały czas w coś wierzył – że Polska stanie się silnym i niezależnym państwem, z którym świat zacznie się liczyć. A gdyby przeżył kolejne pięć miesięcy, na własne oczy zobaczyłby śmierć tego państwa. Więc może dobrze, że los mu tego oszczędził.”

Walery Sławek (1879–1939) premier Polski

Autorka: Monika Jaruzelska, Rodzina, wyd. Czerwone i Czarne, Warszawa 2004, ISBN 9788377001462, s. 122.
O Walerym Sławku

O samobójstwie , O śmierci , O losie , O prawdzie

„Pan doktor na pewno nam potwierdzi, że do kobiet, które leżą w szpitalu po zabiegu przerwania ciąży, lekarze i pielęgniarki odnoszą się o wiele gorzej niż do położnic i dają im odczuwać pewną pogardę, nawet jeśli im samym podobny zabieg choćby jeden raz w życiu także będzie potrzebny.”

Milan Kundera (1929–2023) czeski pisarz, eseista

Źródło: Walc Pożegnalny

O kobietach

Cytaty na temat szpital strona 2

Cytaty na temat szpital
strona 2