Cytaty na temat szkło (65 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Uczucie rozczarowania przychodzące czasem po jakimś niepowodzeniu w pracy mijało szybko, ustępując miejsca świeżemu napływowi energii. Rozkoszne też przeżywaliśmy chwile, przechadzając się dookoła szopy i rozprawiając o naszej pracy. Jedna z naszych rozrywek w owym czasie – to przychodzenie do pracowni wieczorem. Dostrzegaliśmy wtedy ze wszystkich stron słabo mieniące się zarysy szkieł i torebek, w których mieściły się nasze preparaty. Był to widok naprawdę cudowny i zawsze dla nas nowy. Żarzące się rurki wyglądały jak nikłe czarodziejskie światełka.”

Maria Skłodowska-Curie (1867–1934) polsko-francuska uczona, fizyk, noblistka

Źródło: Alicja Rafalska-Łasocha, Maria Skłodowska-Curie – kobieta niezwykła, „Alma Mater” nr 136, nr specjalny 2011, s. 14.

O kobietach , O rozczarowaniu , O emocjach , O czasie

„Łatwo się skaleczyć każdym z nas, jak kawałkiem stłuczonego szkła.”

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891–1945) poetka polska

„Relaksacyjne walory lekarstw natury są potężne, choć zwyczajne: biedronka na liściu, wróbelek ze źdźbłem trawy w dziobie, (…). spadająca gwiazda, nawet tęczowe błyski w rozbitym szkle na ulicy mogą sprawić cud…”

Clarissa Pinkola Estés (1945)

Źródło: Małgorzata Kronenberger, Muzykoterapia. Podstawy teoretyczne do zastosowania muzykoterapii w profilaktyce stresu, Mediatour, Szczecin 2003, ISBN 8391200620.

O gwiazdach , O naturze , O trawie

„Z marzeń powstał świat, mój dziecięcy świat.
W wielkich sklepach błyszczał mi za szkłem,
Deszczem piłek spadł na przedszkolny bal.
Co tu gadać, trochę mi go żal.”

Jerzy Kleyny (1927–1999)

Źródło: Z marzeń powstał świat

O świecie

„Otworzyliśmy obaj oczy. I głowy nasze w pośpiechu, by sprawdzić, dokąd mamy pojechać, zderzyły się ze sobą. Atlas otworzył się na mapie Oceanu Atlantyckiego. Koniec mego ołówka tkwił wyraźnie pośrodku maleńkiej wysepki, której nazwa wydrukowana była tak drobnymi literkami, że doktor musiał nałożyć silne szkła, żeby je odczytać. Drżałem ze wzruszenia.
– Wyspa Pajęczych Małp – powiedział powoli, pogwizdując. – Jakież to dziwne. Natrafiłeś na wyspę, na której widziano po raz ostatni Wielką Strzałę. Chciałbym wiedzieć… Ach, jakie to dziwne!
– Pojedziemy tam przecież, doktorze?”

Hugh Lofting (1886–1947)

zapytałem.
Podróże doktora Dolittle (1922)

„[Przynieśli] nam papugi, kłębki bawełny, strzały oraz wiele innych rzeczy. Wymienili to wszystko na pewne drobiazgi przez nas ofiarowane, jak np. Małe naszyjniki ze szkła i dzwoneczki. (…) Byli dobrze zbudowani, więź ciała i wygląd twarzy mieli niezwykle miły. (…) Broni nie mają i nie wiedzą, co to jest; gdyż kiedy pokazałem im miecze, niewiedza ich była taka, że chwytali je za ostrza i pocięli sobie palce. Żelaza nie posiadają. Ich strzały to dziryty bez żelaznych ostrzy, niekiedy osadzają na ich końcu ości rybne, a czasem inne przedmioty twarde. (…) Można by z nich zrobić doskonałych robotników (…) pięćdziesięciu ludzi starczyłoby zupełnie, aby utrzymać ich w ryzach i kazać im wykonywać wszystko, cokolwiek by się od nich żądało.”

Krzysztof Kolumb (1451–1506) włoski żeglarz i odkrywca

fragment dziennika poświęcony pierwszemu spotkaniu z Arawakami na Bahamach.
Źródło: Pisma, tłum. Anna Ludwika Czerny, PIW, Warszawa 1970, s. 38–39.

O ludziach , O wyglądzie , O czasie

„Dzieci wiedzą najlepiej. Budulec świątyni to porzucone szkło.
Godzinami przenoszą z miejsca na miejsce kamienie, piach, gałęzie,
Wszystko jest tutaj.”

Magdalena Orlińska (1980)

Źródło: ***, neurokultura.pl http://www.neurokultura.pl/poezja/650-orlinska-magdalena-wiersze.html

O dzieciach

„Nie odzywam się. Moja twarz jest ze szkła i chciałabym, żeby ktoś się o nią skaleczył.”

Isabel Abedi (1967) niemiecka autorka książek dla dzieci

Whisper – Nawiedzony dom
Źródło: rozdział 2

„„Szkło kontaktuje wykształciuchów” – ogłosił w „Przekroju” Piotr Najsztub. Cóż, nic dodać, nic ująć.”

Piotr Lisiewicz (1972) polski publicysta, happener, aktywista Akcji Alternatywnej "Naszość"

Źródło: „Gazeta Polska” nr 7, 14 lutego 2007

„Tymczasem Jabłko straciło łączność z Siecią i przeszło na lokalne połączenie z wewnętrzną pamięcią cząstkową. Palił się czerwony wskaźnik, co oznaczało awaryjne zasilanie.
– Co zrobiłaś? – powtórzył Evitt, spoglądając za okno. Jedna ze szklanek wypadła mu z ręki i z brzękiem uderzyła w podłogę. Nie stłukła się, bo była z imitacji szkła.
– Po prostu: rozpakowałam świat. Był taką samą imitacją jak ta szklanka, mój drogi. Tam – wskazała za okno – jest wreszcie coś prawdziwego. Czy chcesz opuścić wraz ze mną ostatnią enklawę rzeczywistości wirtualnej, jaką stanowi ten budynek?”

Andrzej Zimniak (1946) polski pisarz

Rozpakuj ten świat, Evitt

O świecie , O rzeczywostości

„Pierwszą i jak na razie jedyną na świecie firmę bazującą na tej technologii założył w Oksfordzie dr Henry Snaith, niekwestionowany lider w dziedzinie perowskitów. Firma się nazywa Oxford Photovoltaics i planuje już wkrótce wypuścić na rynek serię okien z perowskitem. Szyba będzie lekko przyciemniona, ale przechodzące przez nią światło wytworzy prąd. Oczywiście jest o wiele więcej zastosowań tej technologii. My na przykład rozszerzyliśmy zastosowanie ogniw perowskitowych nie tylko do szkła, ale do praktycznie każdego podłoża. Dzięki temu będzie można perowskitem pokryć dowolną powierzchnię i to małym kosztem”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Olga Malinkiewicz - Polka, która może dokonać przełomu w energetyce http://biznes.onet.pl/wiadomosci/energetyka/olga-malinkiewicz-polka-ktora-moze-dokonac-przelomu-w-energetyce/e33mf, biznes.onet.pl, 7 maja 2014

O biznesie , O świetle

„Stare sprawy pokrył kurz,
Coraz szybciej bije puls,
Ty zostajesz w tle
Jak odbicie w szkle,
Jak spóźniony widz.

Nawet jeśli w sercu tkwi
Głupia gorycz jednej łzy,
Do stracenia masz
Jeszcze parę szans –
Lepsze to, niż nic.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Stare sprawy z repertuaru Felicjana Andrzejczaka

O łzach , Serce

„Oddalające szkło obiektywu
zachodziło mgiełką, w zaułkach jak stare przekupki
terkotały walce rdzewiejących puszek
na obrotowych osiach: bądź pozdrowiony klejnocie, klejnocie,
w kwiecie lotosu, lotosu
lub też cokolwiek innego. Inskrypcje na skałach mówiły
o świętych pismach
i czasie, dłucie, wiedzionym pewną ręką, oddanym
na usługi niepewnej wieczności.”

Kamila Pawluś (1979) poetka i tłumaczka polska

Źródło: Walce rdzewiejących puszek

O czasie , O walce

„Bardzo, bardzo dawno temu Smok Wawelski był dość dziki. Wtedy pożerał ludziom krowy, owce, barany, a nawet kury i kaczki. Szkody czynił wielkie, więc pewien szewc imieniem Skuba postanowił go zgładzić. W tym celu podrzucił mu barana nadzianego jakimiś paskudnymi przysmakami w postaci smoły, siarki, pieprzu, papryki i tłuczonego szkła. Smok barana zjadł i strasznie się po tym przechorował. Takie miał pragnienie, że wypił wodę z Wisły i okolicznych stawów. Jego ryki było słychać aż do Puszczy Niepołomickiej, która daleko za grodem Kraka leży. Ale wyzdrowiał i odtąd nie bierze do pyska ani kawałka mięsa. Zmienił się tak, że ludzie go polubili. Z biegiem lat począł się ubierać na wzór ludzki, a także bardzo szybko nauczył się ludzkiej mowy.”

Stanisław Pagaczewski (1916–1984) polski prozaik i poeta

Postać: Barnaba
Trylogia Baltazar Gąbka, 1. Porwanie Baltazara Gąbki
Źródło: rozdział IV, Oberża „Pod Wesołym Karakonem”

O ludziach , O wodzie

„Nie, nie, ale wczoraj w szkle kontaktowym czytałem takie esemesy, że PiS powinien logo zmienić na pędzącego królika, adekwatne, do długich uszu, wie pani to jest prawda.”

Sławomir Nowak (1974) polski polityk

odpowiedź na pytanie, czy był w restauracji Pędzący Królik.
Źródło: radiozet.pl http://www.radiozet.pl/Programy/Gosc-Radia-ZET/Slawomir-Nowak7, 20 stycznia 2010

O prawdzie , O czytaniu

„W związku z parciem na szkło i wszelką władzę przez Beatę Kempę mam pewien pomysł. Niech Sejm, który i tak już radośnie tańczy jak mu jedna partia zagra, przegłosuje, bo przecież przegłosować może teraz dosłownie wszystko i o każdym, nawet o tym, że Papież Franciszek nie jest już Papieżem, aby Beata Kempa została Najjaśniejszą Najukochańszą Najpiękniejszą Królową Polski. I koronuje ją na Wawelu. Jedna uchwała, tyle radości, tyle szczęścia i podniosłych patriotycznych emocji. To wszystko przecież dla Polski.(…) Bo ma parcie na szkło większe niz cała rodzina Kardashianów. Bo władzę kocha nade wszystko.”

Beata Kempa (1966) polski prawnik i polityk

Autorka: Karolina Korwin-Piotrowska
O Beacie Kempie
Źródło: Beata Kempa Królową Polski. Bo tak., onet.pl, 11 grudnia 2015 http://wiadomosci.onet.pl/opinie/beata-kempa-krolowa-polski-bo-tak/qdv6s0

O rodzinie , Kochać się

„Z urodą tak niespodzianą,
Że gdy idzie przez gwarny
Dym dysput, kochanki poetów
Zamiast w szkło okna kawiarni,
Spoglądają w ślad za nią.”

Edward Thomas (1878–1917)

Źródło: Nieznana, tłum. Stanisław Barańczak

O kochankach

„O, jakie mnóstwo preparatów!
W ramach, pod szkłem, równiutko, schludnie
Sterczą, na wskroś przebite cudnie,
Na szpilkach mych epigramatów.”

Aleksander Puszkin (1799–1837) poeta rosyjski

Źródło: Zbiór owadów (1829), tłum. Julian Tuwim

„Zawsze miałem szacunek do rzemieślniczych umiejętności. Jeden dziadek był szewcem, drugi był kucharzem, wujek był dmuchaczem szkła laboratoryjnego.”

Stanisław Tym (1937) polski aktor, satyryk, felietonista

„Pani”, nr 6/2007

„Powiśle ma inny charakter – tu między pasiastymi leżakami stoi mgła z Wisły (…). Są tu ortaliony z Pragi i sztuczne futra z Nowego Światu, garnitury z Centrum i skóra, także naga – Ursynowa. A wszystko to trze o siebie i iskrzy. Kłębi się gwałtownie i niestrudzenie. Jest to bałagan doskonały – wzorcowa ekspresja wyjątkowego miasta. W potłuczonym szkle nad ranem odtwarza się jego historia, w ostrych zapachach i rozdzwonionych domofonach – spełnia się teraźniejszość: krnąbrna, niezrozumiała, również podszyta wandalizmem. Łobuzem jest to miasto, typem spod ciemnej gwiazdy.”

Paweł Soszyński (1979) polski literaturoznawca, krytyk teatralny i pisarz

Źródło: Warszawa jest łobuzem http://www.dwutygodnik.com/artykul/3881/, Dwutygodnik.com nr 89/2012.

O świecie , O historii , O charakterze

„Odpływa miasto pod niebem z ciemnego szkła
popychają je strzały na czarnych tarczach zegarów.”

Józef Czechowicz (1903–1939) polski poeta

Źródło: Toruń

„Tam były takie te… kobiety nie najcięższego prowadzenia… co sprawdziłem… One tam stoją na wystawach, szyby są z pancernego szkła… co też sprawdziłem… Siedem cegieł i nic.”

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

Cytaty z monologów kabaretowych, Europa

O kobietach

„Pamięć jest jak szkło, pomyślała. Ci, którzy odeszli, wciąż są widoczni, całkiem z bliska. Ale nie możemy się nawzajem dosięgnąć. Śmierć jest niema. Zabrania rozmowy, dopuszcza wyłącznie ciszę.”

Henning Mankell książka Chińczyk

Chińczyk

O śmierci , O odejściu

„Ogniwo perowskitowe natomiast może być cienkie i lekkie jak kartka papieru. Jest też elastyczne i znacznie tańsze, bo w procesie jego produkcji nie wymaga użycia wysokich temperatur. Dzięki temu można go stosować nie tylko na szkle, tak jak ogniwa krzemowe, ale też na folii czy tekstyliach. Można też stworzyć perowskit prawie przezroczysty. Zastosowań jest właściwie tyle, na ile pozwala nam wyobraźnia. Wyobraźmy sobie np. szklarnię, która oprócz spełniania swojej podstawowej funkcji hodowlanej dodatkowo generuje prąd dla gospodarstwa. Albo telefon komórkowy, który ładuje się samoistnie, leżąc na stole, dzięki promieniom słonecznym – bez ingerencji w jego wygląd, wagę i kształt”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Dokonała odkrycia na skalę światową, chce pracować we Wrocławiu http://dobrewiadomosci.net.pl/543-dokonala-odkrycia-na-skale-swiatowa-chce-pracowac-we-wroclawiu/, dobrewiadomosci.net.pl, 21 lipca 2014

O wyglądzie

„Jeno wyjmij mi z tych oczu
szkło bolesne – obraz dni,
które czaszki białe toczy
przez płonące łąki krwi”

Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944) polski poeta

Obraz

„A szkło niepotrzebne? – zatroszczyła się sprzedawczyni, wskazując plastikowe kubeczki.”

Andrzej Pilipiuk książka Rzeźnik drzew

Rzeźnik drzew
Źródło: Czytając w ziemi

O czytaniu

„Morze rzadko wyrzuca na brzeg prawdziwe skarby, ale jeśli zbierasz kawałki drewna, szkło od butelek czy inne ciekawe przedmioty, które długo leżały w oceanie, to w końcu natrafisz na coś, co warto zabrać do domu.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Zakochany duch

O domu , O morzu

„Wezmę pejzaż podawany z rąk do rąk,
Dobrze znany każdy rąbek, każdy kąt,
Kawiarniane morza zdarzeń,
Czarno-białe jachty marzeń,
I jaskółek szybki, pewny lot.

Lecz czy złożę te odpryski, drobne szkła,
W obraz, który znów ożyje pełnią dnia?
Inna świata dziś uroda,
Inną twarz odbija woda,
Ty nie jesteś sobą, ani ja.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Tak blisko nas z repertuaru Anny Jantar

O wodzie , Obraz

„Ten człowiek o nieśmiałym uśmiechu, smagłej twarzy i oczach zasłoniętych dymnymi szkłami, ma raczej wygląd nauczyciela na wakacjach. Jednakże to właśnie ów 51-letni mężczyzna stoi na czele państwa-olbrzyma, którego obszar jest czterokrotnie większy od Francji. Dzięki konstytucji w jego ręku skupia się pełnia władzy. Może on dokonać wszystkiego z wyjątkiem jednej rzeczy - powstrzymania podstępnej, nieustającej, żarłocznej kolonizacji Meksyku przez Stany Zjednoczone.”

Luis Echeverría (1922)

słowa z francuskiego tygodnika "L'Express" z wiosny 1973
O Luisie Echeverri
Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 99.

O uśmiechu , O wiośnie , O nauczycielach , O wyglądzie

„A świat się zaczął zmieniać.
W szkle jeszcze odbijały się kałuże
i rysowały się ponure kafle,
jednakże przez nie prześwitywał pokój –
wnętrze kapryśnej, ale dumnej biedy
w nieistniejącym kraju, w innym czasie (…).”

Tomas Venclova (1937) litewski poeta

Źródło: Po wykładzie, tłum. Alina Kuzborska

O świecie , O pokoju , O czasie

„Papierowe łódeczki wylądowały w koszu. Tim otworzył szufladę i wrzucił do niej noże, widelce i serwetki. Ja złapałem karton mleka i wsunąłem go do stojącego na półce wazonu. W ten sposób została tylko taca. Tim podał ją mnie. Rozejrzałem się w poszukiwaniu miejsca, gdzie można by ją schować. Nie znalazłem, więc postawiłem ją na krześle i usiadłem na niej.
– Proszę wejść! – zawołał Tim.
Nachylił się nad biurkiem i skrobał coś na czystej kartce papieru. Robiłoby to lepsze wrażenie, gdyby używał właściwego końca pióra.
Drzwi się otworzyły.
Nasz gość miał ze sobą pistolet – i to właśnie pistolet zobaczyłem najpierw. Mały, z krótką lufą, metalicznie szary. Gość też był mały, niewiele wyższy ode mnie, i taki blady, jakby dopiero co wyszedł z jednego z tych starych, czarno-białych filmów. Miał kwadratowy podbródek, krótko przycięte włosy i małe oczka, które zdawały się chować za grubymi szkłami okularów. Albo on był bardzo krótkowzroczny, albo jego okulista. A może po prostu czuł się za tymi kuloodpornymi szkłami bezpieczniej.
Zamknął za sobą drzwi. Na zewnątrz najwyraźniej padało, bo duże krople wody przywarły mu do czoła i skapywały z brzegu płaszcza. A może po prostu się pocił.
– Pan jest Tim Diament? – zapytał.
– Tak, to ja – przyznał Tim.
Mężczyzna wszedł dalej do środka i wtedy zobaczył mnie. Przez chwilę lufa mierzyła w moim kierunku. Ręce automatycznie zatrzepotały mi gdzieś ponad głową.
– A ty? – zapytał ostro.
– Nick Diament – odpowiedziałem.”

Anthony Horowitz (1955)

Jego brat. Przesunął wzrok niżej.
– Czemu siedzisz na tacy?
– Bo czuję się jak filiżanka herbaty.
To była pierwsza rzecz, jaka przyszła mi do głowy, lecz najwyraźniej jemu to wystarczyło, bo chwilę później, gdy podszedł do okna, już o mnie zapomniał.
Źródło: Szpieg mimo woli

O poszukiwaniu , O wrażeniach , O herbacie

„Oto przykład z Tyrmanda, jak zachować się w komunistycznym żłobku. Matka odbiera niemowlaka, tuląc go, a po chwili wykrzykuje do pielęgniarki: Ależ towarzyszko, to nie moje dziecko! Komunistyczna pielęgniarka uśmiecha się wyrozumiale i mówi z pobłażliwością: I po co ten szum? Co za różnica? I tak przyniesie je pani jutro rano, przed pójściem do roboty. No nie? Potomkowie tej pielęgniarki dzwonią dziś do „Szkła kontaktowego” oburzeni i domagają się: Niech ten Kaczyński nie robi tyle rabanu z katastrofą smoleńską. Mało to ludzi ginie w Polsce w różnych katastrofach i nikt im pomników nie stawia.”

Marek Król (1953) dziennikarz polski, działacz polityczny

Źródło: Marek Król: Pomunizm, którego przywódcą jest Donald Tusk walczy z faszystami, se.pl, 15 listopada 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/opinie/pomunizm_159957.html

O dzieciach , O ludziach , O uśmiechu , O zachowaniu

„W związku z parciem na szkło i wszelką władzę przez Beatę Kempę mam pewien pomysł. Niech Sejm, który i tak już radośnie tańczy jak mu jedna partia zagra, przegłosuje, bo przecież przegłosować może teraz dosłownie wszystko i o każdym, nawet o tym, że Papież Franciszek nie jest już Papieżem, aby Beata Kempa została Najjaśniejszą Najukochańszą Najpiękniejszą Królową Polski. I koronuje ją na Wawelu. Jedna uchwała, tyle radości, tyle szczęścia i podniosłych patriotycznych emocji. To wszystko przecież dla Polski.(…) Bo ma parcie na szkło większe niz cała rodzina Kardashianów. Bo władzę kocha nade wszystko.”

Karolina Korwin-Piotrowska (1971) polska dziennikarka i felietonistka

o Beacie Kempie
Źródło: Beata Kempa Królową Polski. Bo tak., onet.pl, 11 grudnia 2015 http://wiadomosci.onet.pl/opinie/beata-kempa-krolowa-polski-bo-tak/qdv6s0

O rodzinie , Kochać się

„Wyobraź sobie, że życie jest grą, podczas której żonglujesz pięcioma piłeczkami. Są to: praca, rodzina, zdrowie, przyjaciele i uczciwość. Przez cały czas starasz się utrzymać je wszystkie w powietrzu. Nagle pewnego dnia dochodzisz do wniosku, że praca to piłka z gumy. Nawet jeżeli ją upuścisz odbije się i wróci. Pozostałe cztery to: rodzina, zdrowie, przyjaciele i uczciwość – zostały wykonane ze szkła. Gdy któraś z nich wypadnie, nieodwracalnie porysuje się, pęknie – lub co gorsza – może się nawet zbić.”

James Patterson (1947)

Źródło: Pamiętnik pisany miłością

O życiu , O zdrowiu , O rodzinie , O czasie

„A ten Mark (…) pojawił się nie wiadomo skąd, spojrzał w niebo i powiedział, żebym popatrzył w gwiazdy. Popatrzyłem w górę i miałem wrażenie, że znajdujemy się pod kopułą podobną do szklanej kuli śnieżnej, a Mark powiedział, że te cudowne gwiazdy to są dziury w czarnej szklanej kopule i kiedy idziesz do nieba, szkło pęka i tam jest gwiezdna biała przestrzeń, która jest bielsza niż cokolwiek, ale nie razi oczu.”

Stephen Chbosky (1970)

Charlie

O górach , O wrażeniach

„Nie mam parcia na szkło. Popularność telewizyjną już przeżyłem, gdy prowadziłem Kurier TV i Super Express TV w Telewizji Polsat, ale ponieważ chciałem grać, a nie szukać popularności, postawiłem na pracę aktora.”

Michał Kruk (1979)

Źródło: Bohdan Gadomski, Decyduje szczęście, „Express Ilustrowany” nr 109, 11 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139009.html

O szczęściu

„Winowajca skrzywdził Boga i człowieka [księdza].
stwórca sam pomści się za wyrządzoną mu zniewagę,
a ten drugi zaś zostanie wynagrodzony,
jeśli za stłuczone szkło otrzyma grosz,
za zniszczoną hostię szeląg – aby mógł sobie ją kupić
a do tego jeszcze odrobinę mąki”

Mikołaj Rej (1505–1569) polski poeta i prozaik renesansowy

na procesie Erazma Otwinowskiego.
Źródło: Janusz Tazbir, Państwo bez stosów, s. 91.

O Bogu

„Walczę i umrę jedynie dlatego, że w wychodku, jakim jest nasze życie, żyć nie mogę, to ubliża – słyszysz! – ubliża mi jako człowiekowi z godnością nie niewolniczą. Niech inni się bawią w hodowanie kwiatów czy socjalizmu, czy polskości, czy czego innego w wychodkowej (nawet nie klozetowej) atmosferze – ja nie mogę! To nie sentymentalizm, nie mazgajstwo, nie maszynka ewolucji społecznej, czy tam co, to zwyczajne człowieczeństwo. Chcę zwyciężyć, a bez walki, i to walki na ostre, jestem nie zapaśnikiem nawet, ale wprost bydlęciem, okładanym kijem czy nahajką. Rozumiesz chyba mnie. Nie rozpacz, nie poświęcenie mną kieruje, a chęć zwyciężenia i przygotowania zwycięstwa. Ostatnią moją ideą (…) jest konieczność wytworzenia w każdej partii, a tym bardziej naszej [PPS-Frakcja Rewolucyjna], funkcji siły fizycznej, funkcji, że użyję tak nieznośnego dla uszu „humanitarystów” określenia (histeryczne panny, nie znoszące drapania po szkle, ale znoszące pranie ich po pysku) funkcji „przemocy brutalnej”.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

Źródło: list do Feliksa Perla, 1908, cyt. za: Andrzej Garlicki, Józef Piłsudski 1867–1935, Warszawa 1988.

O życiu , O piciu , O sile , O walce

„Kraje Słowian ciągną się nieprzerwanie od Morza Syryjskiego (Śródziemnego) po Ocean ku północy (…) Królowie ich są obecnie czterej: król Bułgarów (Piotr I) i Bojeslaw (Bolesław I Srogi), król Pragi i Krakowa, i Mesko (Mieszko I), król Północy, i Nakon (książę Obodrytów) na końcu Zachodu. (…)
Na ogół biorąc, to Słowianie są skorzy do zaczepki i gwałtowni, i gdyby nie ich niezgoda (…) żaden lud nie zdołałby im sprostać w sile. (…) Oddają się ze szczególną gorliwością rolnictwu. (…) Handel ich dociera lądem i morzem do Rusów i do Konstantynopola.
Kobiety ich, kiedy wyjdą za mąż, nie popełniają cudzołóstwa; ale panna, kiedy pokocha jakiego mężczyznę, udaje się do niego i zaspokaja u niego swoją żądzę. A kiedy małżonek poślubi dziewczynę i znajdzie ją dziewicą, mówi do niej: „gdyby było w tobie coś dobrego, byliby cię pożądali mężczyźni i z pewnością byłabyś sobie wybrała kogoś, kto by wziął twoje dziewictwo”. Potem ją odsyła i uwalnia się od niej.
Kraje Słowian są najzimniejsze z wszystkich krajów. Najtęższy mróz bywa u nich, gdy noce są księżycowe, a dnie pogodne (…). A gdy ludzie wydychają powietrze, tworzą się na ich brodach powłoki z lodu niby ze szkła.(…)”

Ibrahim ibn Jakub (912–966) kronikarz

Źródło: Norman Davies, Europa, Kraków 2000, przeł. T. Kowalski, Relacja Ibrahima ibn Jakuba z podróży do krajów słowiańskich w przekładzie Al-Bekriego.

O kobietach , O mężczyznach , O ludziach , O sile

„Świat cały noszę codzień za szkłem mych binokli,
Życie drga poza niemi, jak w akwarjum — ryby.
Dziś nadto je oglądam przez okien mych szyby:
Widzę, jak po ulicy biegną ludzie zmokli
I parasole rosną na deszczu — jak grzyby.”

Józef Birkenmajer (1897–1939) polski slawista, historyk literatury, poeta, tłumacz

Źródło: W dzień deszczowy w: Ulicą i drogą, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1928, s. 18.

O życiu , O ludziach , O świecie , O rybach

„Od śmiechu niedaleko jest do płaczu, bo szczęście jest kruche jak szkło.”

Jostein Gaarder (1952) pisarz norweski

Maja

O szczęściu , O śmiechu

„Pękające szkło i szybki smak nagrody.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

Źródło: Wojna o pokój na albumie 2010 grupy Pokój z Widokiem na Wojnę

O wojnie , O pokoju

„Michał [Żebrowski] rzeczywiście się przyłożył i efekty, jakie osiągnął w tak krótkim czasie, można tylko podziwiać. W moim przypadku wystarczyła umiejętność jazdy konnej i posługiwania się mieczem, które już wcześniej posiadłem. Jednak przy okazji tych zdjęć omalże nie nabawiłem się ciężkiego urazu. Nosiłem szkła kontaktowe, które dawały efekt „wilczych oczu” i tak wyposażony wziąłem udział w scenie, gdzie przemawiam naprzeciwko ściany ognia. Myślę, że byłem pierwszym aktorem na świecie, który coś takiego testował. Gdy tak stałem, plastikowe soczewki pod wpływem temperatury zaczęły się kurczyć i przyklejać do oka! Kiedy więc wylądowałem na pogotowiu, pani doktor powiedziała: No, jeszcze 5 minut i mógłby pan grać już tylko Juranda ze Spychowa.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

o pracy w filmie Wiedźmin.
Źródło: „Tele Tydzień” nr 7, 17 lutego 2005

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Jestem aktorem do wynajęcia. Nie jestem w równie wygodnej sytuacji, co aktorzy, którzy mówią, że przebierają w rolach jak w ulęgałkach i grają to, co im odpowiada. Nie przebieram w ofertach. Dzisiaj trzeba grać. Dzięki Bogu mam jeszcze wzięcie, więc gram często. A wśród kreacji zawsze znajdzie się i brylancik, i szkło z rozbitej butelki.”

Leon Niemczyk (1923–2006) aktor polski

Źródło: „Dziennik Polski”, 6 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/maratonp.htm

O Bogu

„Coś okropnego ze mną się dzieje. Nie mogę sobie dać rady nad tą obrzydliwą pracą z witrażami; takim wstrętem jestem przejęty dla niej, żebym bez mrugnięcia okiem potrzaskać był w stanie wszystkie szkło w kawałki. Proszę Cię, co za okrucieństwo męczyć mnie jakimś kpem z XV-ego wieku, który nie wart u mnie palić w piecu z całą swoją religijnością, i ja męczyć się muszę nad tymi idiotyzmami (…), które szkoda, że się nie spaliły i zniszczyły do szczętu w pożarze 1850.”

Stanisław Wyspiański (1869–1907) polski dramatopisarz, poeta, malarz, grafik, architekt

Cytaty z korespondencji
Źródło: list do Lucjana Rydla, cyt. za: K. Zbijewska, Krakowskim szlakiem Stanisława Wyspiańskiego, Warszawa – Kraków 1986.

O piekle , O wieku

„Wreszcie trafiłam na wyjątkową panią – polonistkę. Ona zawróciła mnie z równi pochyłej, po której staczałam się ku izolacji. Organizowała spotkania z twórcami, z potomkami zmarłych pisarzy, oprowadzała nas po Warszawie, pokazując dom, w którym mieszkał Bolesław Prus. „Otóż Prus, moi drodzy – mówiła – jeździł na welocypedzie. A ponieważ miał kłopoty z błędnikiem, ciągle przewracał się do rowu.””

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Wszystkiemu przyglądaliśmy się jakby przez szkło powiększające.
Wejść tam nie można (2005)
Źródło: s. 34

O domu , O zmarłych

„Wszyscy rodzice wyrządzają krzywdę swoim dzieciom. Nic nie można na to poradzić. Młodość, niczym najczystsze szkło, odbija ślady rąk, które jej dotykają. Jedni rodzice zostawiają smugi, inni rysy, jeszcze inni rozbijają dzieciństwo na małe kawałeczki o ostrych krawędziach, których już potem nigdy nie da się skleić.”

Mitch Albom (1958) amerykański pisarz i dziennikarz sportowy

Pięć osób, które spotykamy w niebie
Źródło: Dziś są Eddiego urodziny

O dzieciach , O urodzinach , O rodzicach , O dzieciństwie

„Tak dobrze cię znam,
Chyba nawet lepiej niż ty siebie.
Jestem taki sam,
Wciąż widzę setki plam na niebie.
Nieufność to mgła,
Co przynosi tylko ciszę,
Jak klatka ze szkła
Nie pozwala nam się słyszeć.”

Jacek Skubikowski (1954–2007) polski piosenkarz, gitarzysta, kompozytor

Źródło: Tacy sami, utwór z repertuaru zespołu Lady Pank

„Przede wszystkim odniosłem wrażenie, że cała ludność dzielnicy z jakiegoś powodu znalazła się na ulicy. Idąc chodnikiem, potykaliśmy się o kobiety, mężczyzn i dzieci. Byli ubrani tak nędznie, że nasze ubrania wydały mi się jakimiś strojami wieczorowymi. Byli wychudzeni, głodni i chorzy.
Siedzieli na ziemi, usiłując żebrać lub coś sprzedać. Jakieś nędzna resztki tego, co im pozostało. Niekiedy przedmioty wręcz surrealistyczne. Jakaś kobieta trzymała przed sobą abażur lampy. Chłopiec obok niej wyciągał przed siebie karafkę w kształcie ryby i puste blaszane pudełko po paście do butów „Kiwi”. Mijali nas ludzie o dzikim spojrzeniu błyszczących od gorączki oczu. Gdzieś biegli, śpieszyli się. Czegoś gwałtownie szukali. Może – kogoś.
W powietrzu wisiało nienaturalne napięcie, chorobliwa aktywność, jakby przedśmiertne pobudzenie. Swoją sztuczną ruchliwością i zabieganiem chcieli oszukać śmierć?
Panował smród. Ulice były nie sprzątane. Rynsztoki wypełnione fekaliami. I trupy. Nagie trupy…
… Wyjrzałem przez okno. Środkiem ulicy szło dwóch młodych Niemców w mundurach. Byli wysocy, wysportowani. Jeden z nich trzymał w ręku pistolet. Ulica była pusta. Wodził wzrokiem po oknach. Przystanęli. Ten z pistoletem uważnie wpatrywał się teraz w jakiś punkt. Uniósł broń i starannie wycelował. Padł strzał. Doleciał nas brzęk szkła i rozpaczliwy okrzyk bólu. Strzelający uniósł rękę w geście satysfakcji. Jego kolega zamaszyście poklepał go po plecach. Następnie ruszyli wolnym krokiem w kierunku bramy wyjściowej getta. Gestykulowali, śmiali się, coś do siebie głośno mówili…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

relacja Karskiego z pobytu w getcie warszawskim.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

O śmierci , O kobietach , O dzieciach , O ludziach

„(…) Kiedy Max ze mną zerwał, na początku myślałam, że umrę z bólu. Że wysiądą mi wszystkie narządy. Bo w tych różnych powiedzeniach jest trochę prawdy: miłość leży na wątrobie, paraliżuje, łamie serce, hm… odbija się czkawką… Ale po pierwsze: mija, po drugie: sprawa nie jest taka beznadziejna, jak ci się wydaje, a po trzecie: twoje serce nie jest ze szkła.
– Z kamienia, nie ze szkła. (…) Moje serce jest kamieniem szlachetnym, który Gideon rozbił na tysiące kawałków, zupełnie tak jak w wizji cioci Maddy.
– Brzmi wprawdzie całkiem spoko, ale nie! W rzeczywistości serca są zrobione z całkiem innego materiału. Naprawdę, możesz mi wierzyć. (…) Chodzi o materiał znacznie bardziej plastyczny i nietłukący, który zawsze odzyskuje swój pierwotny kształt. Wykonany wedle tajnej receptury. (…) Marcepan!
– Marcepan? (…)
– Tak, marcepan. (…) Taki dobry, z dużą ilością migdałów.
(…) – Jeśli tak jest (…) to Gideon odgryzł mi kawałek serca. I oskubał je z całej czekolady.”

Kerstin Gier Trylogia czasu

rozmowa Gwendolyn z Leslie.
Trylogia czasu, Zieleń szmaragdu

O miłości , O myślach , O rzeczywostości , O zerwaniu

„Mogłabym ciąć szkło swoimi sutkami.”

Pamela Anderson (1967) amerykańska aktorka i modelka

Źródło: „Forum”, 29 stycznia 2007

„Postaw literek, niech brzękną szkła!
Przed nami naród odkrywa głowy
Inżynierowie z Petrobudowy! Kładziemy lachę, niech brzękną szkła
Budowniczowie na 102!
…
Pić życia rozkosz, a cóż nam to szkodzi?
Nawet PKS do nas dochodzi
…
Co oszczędzimy, to ktoś ukradnie”

Stanisław Staszewski (1925–1973) polski poeta i bard

Źródło: Inżynierowie z Petrobudowy

O piciu

„I nie potrzebne mi [filozofii] ściany biblioteki zdobione kością słoniową i szkłem, ale miejsce w twoim umyśle, w którym nie księgi ułożyłam, lecz to, co w nich najcenniejsze, myśli moich dawnych ksiąg.”

Boecjusz (480) rzymski filozof, polityk i tłumacz

Źródło: O pocieszeniu jakie daje filozofia

O myślach , O myśleniu

„(…) wykształcenie matka odebrała tylko elementarne w klasztorze Sakramentek we Lwowie, jej wyobraźnia poetycka, nie wyzyskana i niekształcona, wypowiadała się w wierze w cuda, duchy, zjawy, w zabiegach pobożnych i modlitwach, w żarliwym życiu religijnym jej samej i obu córek, z którymi była w serdecznym porozumieniu. (…) Na choroby w domu pomagała woda z Lourdes i cudowny obrazek Pana Jezusa (…) Nowenny odmawialiśmy wszyscy klęcząc wieczorami przed ołtarzykiem Serca Jezusowego. Wisiał na ścianie pomiędzy łóżkiem matki i siostry, paliła się na nim wieczna oliwna lampka z czerwonego szkła. (…) Nad drzwiami medalik cudowny św. Benedykta chronił od złodziei pokój, w którym i tak trudno było coś ukraść, bo nędza wyglądała z każdego kąta. Św. Antoni Padewski pomagał szukać rzeczy zgubionych, Matka Boska Nieustającej Pomocy ratowała w cięższych i lżejszych chorobach, Niepokalanie Poczęta w małej figurce porcelanowej miała też swój ołtarzyk w pokoju – świeckich obrazków w ogóle nie było na ścianach. Największy obraz na ścianie to było Niepokalane Poczęcie Papuzińskiego.
W zimie chodziliśmy o w pół do siódmej na roraty przed szkołą, do Trzech Króli śpiewaliśmy w domu kolędy, w poście co niedzieli odmawiałem u św. Mikołaja Gorzkie Żale od 4 do 8 po południu, a w piątki wieczorem obchodziłem na klęczkach 14 stacyj Męki Pańskiej. W maju co wieczór zasypiałem podczas Litanii Loretańskiej w kościele Bernardynów lub u św. Mikołaja. (…)
Najbardziej świeckie były miesiące letnie. Wtedy już tylko jakieś 4-godzinne nabożeństwo dziękczynne i ekspiacyjne, dni krzyżowe, Boże Ciało, św. Trójca, św. Piotr i Paweł, Matka Boska Zielna lub imieniny siostry najstarszej i własne nakazywały nabożeństwa poza niedzielami. (…)
I w lecie jednak dzień, zmrok i część nocy wypełniały myśli i nastroje związane z wiarą religijną. Co dzień rano przed śniadaniem trzeba było głośno mówić na klęczkach przed ołtarzykiem Ojcze Nasz, Zdrowaś Mario, Wierzę w Boga, modlitwę do Anioła Stróża i Modlitwę za umarłych na końcu. To samo wieczorem przed snem.”

Władysław Witwicki (1878–1948) polski psycholog, filozof i tłumacz

Źródło: Ankieta w sprawie utraty wiary religijnej

O Bogu , O wykształceniz , O chorobach , O pokoju

„Nikt już z tego, co ktoś zbił,
Nie wymyśli szkła.”

Jacek Cygan (1950) polski autor piosenek, poeta, scenarzysta

piosenka śpiewana przez Ryszarda Rynkowskiego.
Źródło: Wypijmy za błędy

„Kiedyś pojechałem na tydzień do Paryża tylko po to, by zwiedzić Luwr. Tydzień mi w zupełności wystarczył, ale nikt ze znajomych nie potrafił zrozumieć jak to możliwe, że po tygodniowym pobycie w Paryżu nie widziałem wieży Eiffla. Wieża duża – zdołam jeszcze dojrzeć jako emeryt, nawet bez szkieł.”

Wojciech Cejrowski książka Podróżnik WC

Utwory, Podróżnik WC

„Dokonując aborcji czy eutanazji łamiemy jedno – piąte przykazanie Dekalogu: nie zabijaj, stosując zapłodnienie na szkle depcze się cały Dekalog.”

Wanda Półtawska (1921) polska lekarka i literatka

odpowiedź na pytanie dziennikarza, co sądzi o zapłodnieniu in vitro (2011).
Źródło: Jak myśleć o postępie naukowym, o religii i współczesności w 2012 roku http://www.ruch-odrodzenie.org/documents/postep-naukowy.pdf

O religii , O myślach , O myśleniu