Cytaty na temat sierpień (90 cytatów)

„W projekcie strategicznym z sierpnia 2011 roku, który podsunął mi mój informator, jest mowa o tym, że „ERT winien dążyć do wywierania wpływu na politykę w możliwie jak najwcześniejszym stadium, jeszcze przed podaniem politycznych propozycji do publicznej wiadomości.””

Jürgen Roth (1945–2017) niemiecki dziennikarz

Cichy pucz. Zawłaszczanie Europy przez niejawne elity gospodarczo-polityczne.
Źródło: s. 93

„W sierpniu 1982 roku mieszkałam w Toronto, gdy prasa podała wiadomość o śmierci Ingrid Bergman.
Wielu moich przyjaciół mówiło o tym ze smutkiem. Było nam wszystkim żal, jak zwykle, kiedy dowiadujemy się o odejściu ulubionych aktorów, pisarzy, artystów, kompozytorów, publicznych lub bardzo prywatnych osób. Podzielili się z nami własnym światem, talentem i każdy z nich stał się jak drogi przyjaciel, którego odejście się opłakuje.
To bardzo ładna nagroda – taka ludzka pamięć i odczucia. Jeden z pięknych pośmiertnych „honorów”, oddanych ludziom, którzy wzbudzali nasze wzruszenia, wiele nam dali swoją sztuką, swoją pracą. Dla mnie Ingrid dołączyła do grupy osób publicznych (bo prywatne opłakujemy często do końca naszego życia), którzy byli mi drodzy, bo cząstka ich została w nas. Nawet czytanie po latach o śmierci trzydziestodziewięcioletniego Fryderyka Chopina, który zmarł sto lat przed moim urodzeniem, wywołuje u mnie myśl: taki talent odszedł, i tak przedwcześnie.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Ingrid Bergman prywatnie
Źródło: s. 12

O śmierci , O świecie , O myślach , O odejściu

„Przepadam za tym, kiedy siedzisz przy mnie,
patrzę na twe obojczyki, tak mi sierpień minie.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Wosk
Źródło: utwór Wiatr

„Niemiecki wywiad BND w swoim dokumencie z kwietnia 2010 roku pisał: „W momencie swojej śmierci Lech Kaczyński pozostawił cały szereg niepodpisanych nowelizacji ustaw i umów handlowych. Wartość jednej z takich niepodpisanych umów opiewała na dziesiątki miliardów euro, co dla polskich organów bezpieczeństwa musiało rodzić pytanie: czy polski prezydent musiał umrzeć z powodu rosyjskiego gazu? W sierpniu 2009 roku współpracownicy Putina i Tuska po raz pierwszy doszli do akceptowalnego dla «obu stron» projektu umowy na dostawy gazu, który jednak chwilowo został wstrzymany. Z niewyjaśnionych do dziś powodów.””

Jürgen Roth (1945–2017) niemiecki dziennikarz

Tajne akta S. Smoleńsk, MH-17 i wojna Putina na Ukrainie.
Źródło: s. 279

O śmierci , Pytanie

„Wojnę można było zakończyć pół roku wcześniej – nie w maju 1945, ale do grudnia 1944, gdyby nie decyzja Stalina wstrzymująca I Front Białoruski w sierpniu 1944. (…) Moglibyśmy dojść dalej na Zachód, nie do Berlina i nad Łabę, ale aż do Renu. Los wojny potoczyłby się inaczej.”

Wasilij Czujkow (1900–1982) marszałek ZSRR

Źródło: Romuald Szeremietiew, Absurdyzm tropiciela absurdów http://prawica.net/30914, prawica.net 4 sierpnia 2012.

O losie , O wojnie , O decyzjach

„Ja o Polsce myślę i mówię z pasją. Polska musi być pasją każdego z nas. Kiedy mówimy o Polsce dumnej, musimy mieć w sobie pasję do walki o Polskę dumną – tak jak mieliście tę pasję do walki dwadzieścia pięć lat temu w sierpniu. Ta pasja musi wrócić, bo Polska zasługuje na cuda. Nie chcę i nie dopuszczę do tego, żeby Polską rządzili ludzie, którzy mówią, że nic nie może się udać, którzy uważają, że Polacy to naród aferzystów i złodziei. Polacy to naród dumny i mający prawo do bycia dumnym z własnej ojczyzny.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

z wystąpienia podczas kampanii wyborczej, Warszawa, Hala Torwar, 19 czerwca 2005.

O ludziach , O myślach , O pasji , O walce

„Trzynaście razy wychodziłyśmy z różnych zasypanych i rozbitych domów i zawsze cało. Wszędzie ginęli ludzie, a my pozostawałyśmy nietknięte. Przeżywałyśmy ciągłe zdumienie, dlaczego Matka Boża nas osłania? I stale odpowiedź była ta sama – dla Sprawy Bożej, dla naszego powołania i dla Ojca. I utrwalałyśmy sobie w pamięci: życie nasze ma być lepsze i świętsze od najbardziej bohaterskiej, młodzieńczej śmierci w powstaniu. Gdy miałyśmy jakieś polecenie, by pójść ratować ginących ludzi, przynieść pociechę chorym na Mokotowskiej, czy w schronach, gdy trzeba było iść w jakieś niebezpieczne miejsce, pamiętałyśmy, że: „Idziemy na Jasną Górę do Matki Bożej. Byłyśmy skazane na śmierć 6 sierpnia, a jednak Ona nas obroniła. 8 września, w dniu święta Jej Narodzenia, świadomie ofiarowałyśmy swoje życie za Ojca. Bomba padła jako znak, że byłyśmy tak jak wszyscy w powstaniu absolutnie narażone na śmierć, a jednak Matka Najświętsza nas uratowała. Idziemy bowiem na Jasną Górę!” To było tak krzepiące, że najcięższe misje mogłyśmy podejmować i biec w najbardziej niebezpieczne miejsca bez lęku, w tym poczuciu, że idziemy do Niej. Nieraz opanowywał nas ogromny strach, ale wtedy wystarczyło powiedzieć sobie wspólnie lub w swojej duszy: „Idziemy na Jasną Górę!””

Maria Okońska (1920–2013)

I natychmiast wracała odwaga.
Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 122–123.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O strachu

„Bardzo dokładnie wiem, że walce Polaków w sierpniu 1980 roku zawdzięczamy nie tylko wolność Polski, ale też niebywałe korzyści dla całego regionu. Problemem jest to, gdy większość rządząca zmienia się w dyktat.”

Rebecca Harms (1956) niemiecka polityk

podczas debaty w Parlamencie Europejskim na temat zmian dokonanych przez PiS w Trybunale Konstytucyjnym.
Źródło: Mocne słowa pod adresem Szydło i PiS podczas debaty w PE http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,19501960,szydlo-ostro-skrytykowana-w-parlamencie-europejskim-decyzje.html#Czolka3Img, gazeta.pl, 19 stycznia 2016.

O decyzjach , O wolności , O walce

„Powstanie Warszawskie zorganizowane, podjęte i prowadzone przez generałów i pułkowników, było – jak mało która bitwa – dziełem dwudziestolatków, ich sprawą, ich czynem, ich wielką życiową przygodą. Przyjęli je oni za własne i nasycili sobą, nadając mu ten kształt i tę atmosferę, którą znamy z tysięcznych przekazów: z pamiętników i wspomnień, piosenek i wierszy, z całej powstańczej literatury. Zawdzięczało im powstanie nie tylko atmosferę. Zawdzięczało także swoje uporczywe trwanie, aż do ostatecznego wyczerpania się możliwości walki, pomimo braku broni, zaopatrzenia i żywności. Oni spowodowali, że ta często do rzezi podobna walka zachowała się w pamięci społecznej nie tylko jako koszmar, ale także jako wielki i piękny zryw młodzieży, wspartej przez przytłaczającą większość ludności stolicy. Bo także jest prawdą, i to prawdą nie do podważenia, że wszędzie tam, gdzie powstanie nabrało charakteru walki nie pozbawionej szans powodzenia, gdzie trwało nieco dłużej i nie zaczynało się od rzezi, jak na Ochocie i Woli, zaakceptowane zostało przez ogół warszawiaków. I dlatego dzień 1 sierpnia gromadzi dziś na cmentarzu wojskowym w Warszawie, tak jak gromadził przez tyle lat, tłumy nie tylko byłych żołnierzy powstania, ale także ogromne rzesze tych, którzy przeżyli je nie na barykadzie i nie z bronią w ręku. Obok tych, którzy stracili wtedy swoich najbliższych, przychodzą tu co rok tacy, którzy nie mają nikogo ze swoich na tym cmentarzu. Powstanie bowiem było sprawą nie jakiejś garstki szaleńców, którzy wydali miasto na łup pożarów i pod kule żołdaków, lecz było i jest sprawą ludu Warszawy, który podobnie jak ci chłopcy i te dziewczęta w opaskach, przyjął je za swoje własne.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119–120

O ludziach , O młodzieży , O zachowaniu , O literaturze

„Decyzja rozegrania bitwy w Warszawie, której ostatecznymi autorami byli Jan Stanisław Jankowski i Tadeusz Komorowski, zapadła 31 lipca, ale już w dniu następnym pomnożona została o tysiące decyzji, podejmowanych przez poszczególnych żołnierzy Okręgu Warszawskiego AK. Warszawska armia powstańcza była armią ochotniczą i tym między innymi różniła się od innych, że nie miała koszar, a raczej koszarami jej były rodzinne domy żołnierzy, zwykłe warszawskie mieszkania. Rozkaz, który docierał do żołnierzy poprzez zakonspirowane środki łączności, nie był i nie mógł być poparty przez żadne środki przymusu. Każdy z żołnierzy-ochotników sam decydował, czy rozkaz ten wykona i stawi się na wyznaczony punkt zborny, czy też tego nie zrobi. Każdy musiał taką decyzję podjąć sam, w ciszy własnego serca, patrząc w oczy matce, żonie czy narzeczonej, których nawet nie miał prawa powiadomić o tym, co zaraz się stanie. Musiał podjąć ją sam w chwili, gdy jeszcze nie uzbrojony, ale już narażony na niebezpieczeństwo, opuszczał rodzinne kąty, a razem z nimi całe dotychczasowe życie. Tego dnia, 1 sierpnia, podobnie jak podczas pierwszej koncentracji z 28 lipca, tysiące chłopców i dziewcząt powiedziało swoje „tak”, potwierdzając nim nie tylko żołnierską przysięgę wierności, ale także wolę walki. Te tysiące decyzji potwierdzających, więcej – przypieczętowujących rozkaz dowódcy, były zapoczątkowaniem zjawiska o zupełnie podstawowym znaczeniu.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119

O życiu , O matce , O decyzjach , O walce

„(…) zdeklarowany wielbiciel faszyzmu. Wzorem swych europejskich mistrzów rozwiązał w 1937 roku parlament i po odpowiednio przygotowanym referendum przejął całkowicie władzę. Gdy jednak pod koniec II wojny światowej szale zwycięstwa zaczęły przechylać się na korzyść aliantów, Vargas bez wahania zmienił swe poglądy polityczne na znacznie bardziej liberalne. W pewnym momencie był gotów nawet stać się człowiekiem lewicy, szukając u niej poparcia w drodze do odzyskania władzy, którą utracił na skutek zamachu stanu. W decydującej chwili uznał, że bezpieczniej będzie użyć w tym celu armii, zdecydowanie konserwatywnej. W pierwszym okresie po ponownym objęciu władzy dopuścił do uchwalenia kilku postępowych reform, aby niedługo potem odebrać Brazylijczykom resztki jakichkolwiek swobód. Wreszcie, znienawidzony przez cały naród, popełnił wzorem Hitlera samobójstwo; czuł prawdopodobnie, że pucz, który wybuchł w sierpniu 1954 roku, musi skończyć się jego klęską.”

Getúlio Vargas (1882–1954) polityk brazylijski, prezydent

Autorzy: Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, Chorzy, którzy nami rządzą, tłum. Marta Kubiak, Wydawnictwo Test, Lublin 1992, s. 124–125.

O wojnie , O samobójstwie

„Ostatnie miesiące ubiegłego roku to walka o zachowanie obecnego statusu Lasów Państwowych. Dzięki zdecydowanej postawie społeczeństwa udało się oddalić niebezpieczeństwo włączenia Lasów Państwowych do sektora finansów publicznych w 2011 roku. Nie oznacza to, że niebezpieczeństwo minęło. Obowiązuje bowiem nadal dokument nadrzędny wobec ustawy o finansach publicznych, jakim jest Wieloletni Plan Finansowy Państwa z 3 sierpnia 2010 roku, jednogłośnie uchwalony przez rząd PO – PSL. Widnieje tam zapis, że Lasy Państwowe wchodzą do sektora finansów publicznych. Możemy się więc spodziewać powrotu do tej koncepcji w roku bieżącym, gdyż gra toczy się o wielkie pieniądze zgromadzone w Lasach Państwowych, które będzie można „zagospodarować” na inne cele niż leśne, po destrukcji tej organizacji.”

Jan Szyszko (1944–2019) polski polityk, pracownik naukowy

Źródło: Nie możemy spocząć na laurach, naszdziennik.pl, 4 lutego 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20110204&id=my03.txt

O pieniądzach , O zachowaniu , O grach , O walce

„Teraz miałyśmy już wszystko co potrzeba, aby przystąpić do druku Mobilizacji. Wydrukowano nam 10 000 egzemplarzy. Cały tekst zmieścił się na jednej stronie długiego arkusza papieru i w tej postaci został rozplakatowany po mieście. W ciągu 15 sierpnia harcerze z „Szarych Szeregów” rozmieścili naszą Mobilizację – w stołówkach, w ruinach domów, na różnych ścianach i murach, a także w schronach. Część tekstów dostałyśmy do ręki. Rozdawałyśmy je ludziom i zawieszałyśmy w schronach (np. Jadwiga Jełowicka czytała tekst Mobilizacji na ścianie domu Braci Jabłkowskich przy ulicy Brackiej).”

Maria Okońska (1920–2013)

o druku Nowej mobilizacji walczącej Warszawy, Warszawa, 15 sierpnia 1944.

O domu , O wspomnieniach , O czytaniu

„Było wszak coś pięknego w tamtych chłopcach i tamtych dziewczętach, jeżeli możemy ich kochać jeszcze dzisiaj. Było w nich coś pięknego, jeżeli ci, co przeżyli, potrafią dziś jeszcze poczuć w sobie powiew tamtego gorącego lata. Tego lata, w którym realizowała się jakaś ich lepsza część, w czasie którego przerośli samych siebie, w czasie którego poczuli tak jak nigdy, że są pomiędzy braćmi. A my, którzy mamy za sobą inny, również gorący Sierpień, lepiej umiemy odczuć i zrozumieć ich poryw. Prawdziwa Polska buduje się od wewnątrz. Dziś jest lepsza i prawdziwsza niż wczoraj. Nie jest to, wbrew pozorom, Polska pijaków i Polska milicjantów. To jest Polska zapełnionych kościołów, w których nasza młodzież modli się lepiej i goręcej niż my potrafimy się modlić. Polska, w której możemy być dumni z naszych więzionych braci. Polska solidarności. Polska nadziei. Ta Polska, jestem o tym głęboko przekonany, zbudowana jest także na miłości i ofierze powstańców warszawskich. Na wartościach, które ciągle gorzeją w tym popielisku sprzed lat czterdziestu, strasznym i pięknym, jakże smutnym i jakże obdarzającym nadzieją. Przed tym ogniem i tym popiołem nisko pochylam głowę.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 128

O młodzieży , O czasie , Kochać się

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 14 sierpnia.
Pan Schmidt-Ciążyński, złożył dziś w obecności Prezydenta miasta, do przechowania w kasach miejskich swój zbiór kamei, przeznaczony dla Muzeum Narodowego. P. Schmidtowi Ciążyńskiemu towarzyszył przy akcie oddania kamei do przechowania p. hr. Cieszkowski. Pomimo długiego pobytu za granicą, p. Schmidt-Ciążyński mówi dobrze po polsku. Szeroki ogół polskiej publiczności pozna go bliżej przy okazyi otwarcia Muzeum, a zbiory jego, złożone w Muzeum, zachowają na zawsze wśród nas jego pamięć i imię.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 184, 15 sierpnia 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O zachowaniu , O czasie

„Od wiosny 1943 do Treblinki przyjeżdżało coraz mniej transportów. Niemcy rozpoczęli stopniową likwidację obozu. Dla więźniów stało się jasne, że jako świadkowie zbrodni mogą wkrótce zginąć. Nieliczna obozowa konspiracja, kierowana przez żydowskiego więźnia Galewskiego, od pewnego czasu planowała bunt i ucieczkę.
2 sierpnia 1943 r. dzięki dorobionemu kluczowi więźniowie zaczęli wynosić broń z niemieckiego arsenału i rozprowadzać ją po obozie. Na sygnał rozpoczęła się strzelanina i ucieczka. Większość uciekających zginęła. Willenberg był jednym z ok. 70 więźniów, którym się udało. Z tej grupy wojnę przeżyło 40. Do dziś w Izraelu żyje ich pięciu.”

Samuel Willenberg (1923–2016)

O wiośnie , O czasie

„Dni się tak nie rozróżniało za bardzo. Ale to jedno święto – 15 sierpnia (wypadało we wtorek) – nagle postanowiono obejść, uczcić. Na przekór. Od rana. (…) Tym razem czekało się też na Cud nad Wisłą. Też z nimi. Po drugiej stronie. I za Żeraniem. Ale żeby przyszli.”

Miron Białoszewski (1922–1983) polski poeta

Pamiętnik z powstania warszawskiego

O czekaniu

„Cały zachwyt, miłość i ufność do Związku Radzieckiego, do Armii Radzieckiej, do narodu radzieckiego, które nagromadziły się w narodzie słowackim w latach wojny, znalazły teraz swój wyraz w stosunku do radzieckich oficerów, którzy przybyli z ZSRR, by pomóc Słowacji w antyfaszystowskiej walce. Nie jesteśmy sami, są z nami Rosjanie, przybyli, by nam pomóc, są z nami! Z nami jest Armia Radziecka! Jej przedstawiciele są już tutaj! Tak reagowali prości ludzie w sierpniu 1944 na przybycie organizatorskich grup partyzanckich.”

Gustáv Husák (1913–1991) komunistyczny przywódca Czechosłowacji

Źródło: Swidietielstwo o Słowackom nacyonalnom wosstanii, s. 279, cyt. za: Historia drugiej wojny światowej 1939–1945, t. 9, tłum. Marian Laprus, Antoni Pacześniak, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, s. 270.

O miłości , O wojnie , O ludziach , O historii

„Niemcy w wielu miejscach przeszli od obrony do ataku. Szkoła przy ulicy Noakowskiego została zdobyta przez Niemców o godzinie piątej 19 sierpnia. Atak przeprowadzono pod ciężkim ostrzałem artyleryjskim, wspieranym przez czołgi. Siły polskie dotkliwie odczuwają brak amunicji i broni. Jednak mimo tych braków jednostki AK walczą nadal z imponującą odwagą. Ataki niemieckie w nocy z 19 sierpnia na południe od alei Sikorskiego zostały zdecydowanie odparte.”

John Ward (1921–1995) Oficer brytyjskich sił powietrznych RAF, w czasie II wojny światowej działający w polskim podziemiu

depesza sierżanta RAF Johna Warda do rządu brytyjskiego, Warszawa, 20 sierpnia 1944.
Źródło: Norman Davies Powstanie ’44, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008, s. 411.

O szkole , O sile

„Gwiazda miał swoje wielkie chwile podczas negocjacji w stoczni w sierpniu 1980 roku. Jego wiedza na temat polskiej gospodarki pokazała społeczeństwu i całemu światu, że strajk robotników nie jest tylko buntem, ale jest protestem prawdziwych gospodarzy Ojczyzny, ludzi świadomych uwarunkowań i sytuacji, w jakich znalazła się Polska. Andrzej ma niezwykły dar analizy i poczucie realizmu. Żadne piękne słowa nie są w stanie zaburzyć mu właściwej oceny rzeczywistości.”

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

Źródło: Alfabet Antoniego Macierewicza, „Nowe Państwo” nr 12/2011.

O ludziach , O świecie , O gwiazdach , O wiedzę

„Sprawozdanie
DYREKCYI MUZEUM NARODOWEGO
za czas od 1 sierpnia 1883 do końca 1884 r.
(…)
Do pierwszych zajęć komitetu zaliczyć wypada starania o nabycie zbiorów kamei i intaglii pana Schmida-Ciążyńskiego, – wysłanie delegatów do Wiednia w celu porozumienia się z ich właścicielem i zasiągnięcia zdania znawców wiedeńskich o wartości zbioru. Komitet kilkakrotnie udawał się do Wys. Wydziału krajowego i Wys. Sejmu o subwencyą w celu umożebnienia gminie miasta nabycia do Muzeum zbioru gliptycznego, prośba ta w roku bieżącym pomyślny skutek otrzymała oświadczeniem Wys. Sejmu, że zobowiązuje się płacić rocznie 1000 złr., jeżeli miasto przyjdzie do ugody z p. Schmidem.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 61, 15 marca 1885, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Urlopy na przełomie lipca i sierpnia to rzecz normalna.”

Adam Szejnfeld (1958) polski polityk

o urlopowaniu Piotra Kownackiego, szefa Kancelarii Prezydenta, po jego wywiadzie w „Dzienniku”.
Źródło: „Kończą się konfitury, szuka innych przyjaciół” , tvn24.pl http://www.tvn24.pl/12690,1610752,,,koncza-sie-konfitury--szuka-innych-przyjaciol,wiadomosc.html, 21 lipca 2009

„Moi Drodzy Żołnierze! Mija 50 dzień naszej otwartej walki. Dnia 1 sierpnia wyszliśmy z podziemi, aby uderzyć na odwiecznego wroga, który przez pięć lat pastwił się nad naszym narodem. Niewystąpienie nasze do walki sprowadziłoby na nas większe straty niż otwarta walka. Zdobyte przez Was w tym boju wartości są bezcenne, tak jak bez ceny jest Wasza krew przelana, jak bez ceny są ofiary złożone przez całą Warszawę i jej lud. Powstanie nasze przeszło już do historii, jako nieporównany czyn Narodu, który chce żyć tylko w wolności.”

Antoni Chruściel (1895–1960) generał polski

fragment rozkazu gen. „Montera” do żołnierzy na 50. dzień powstania, 19 września 1944, Warszawa.
Źródło: Andrzej Krzysztof Kunert, Komendant Podziemnej Warszawy. Generał Monter Antoni Chruściel, Świat Książki, Warszawa 2012, s. 285–286

O ludziach , O książkach , O świecie , O historii

„Ponadto wybuch walki w Warszawie zadawał kłam propagandzie radzieckiej twierdzącej, że Armia Krajowa nie jest czynnikiem walki z hitleryzmem. Stwierdzenia o bezczynności AK miały zresztą nie tylko propagandowe znaczenie – używano ich również niejednokrotnie w korespondencji dyplomatycznej i w rozmowach. Atut zajęcia Warszawy nie odegrał jednak przypisywanej mu roli. Stalin w ogóle zaprzeczył (3 sierpnia) faktowi wybuchu walki w Warszawie, a przebieg powstania oraz zatrzymanie ofensywy radzieckiej na wschód od Pragi zmuszały do przedłożenia mu prośby o pomoc. Część jednak tego zasadniczego zamierzenia udało się osiągnąć. Opanowano poważną część stolicy, zainstalowano w niej na okres 63 dni najwyższe władze polityczne i wojskowe. Powiadomiono o tym opinię światową.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 115–116

O pomocy , O walce

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 28 sierpnia.
(…)
Posiedzenie Rady miejskiej odbędzie się we czwartek d. 30 sierpnia o godzinie 5ej po południu. Na porządku dziennym znajdują się następne sprawy: (…) 3) Ofiarowanie kamei i gem dla Muzeum Narodowego przez p. Schmidta-Ciążyńskiego; sprawozdawca r. m. Dr Faustyn Jakubowski. (…)
(…)
Koło artystyczne-literackie przesyła nam listę osób, które komitet gospodarczy Zjazdu artystów i literatów polskich na gospodynie i gospodarzy balu (d. 15 września) zaprosić postanowił: (…) Schmidta-Ciążyńskiego, (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 195, 29 sierpnia 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Historyczne wydarzenie 23 sierpnia 1944 stanowiło początek rewolucji ludowej w Rumunii, epoki wielkich przeobrażeń rewolucyjnych w życiu gospodarczym i społecznym kraju, w strukturze społeczeństwa, zapewniało pełną niepodległość naszej ojczyźnie.”

Nicolae Ceaușescu (1918–1989) komunistyczny przywódca Rumunii

o pokonaniu reżimu faszystowskiego generała Iona Antonescu w dniu 23 sierpnia 1944.
Źródło: „Prawda”, 22 sierpnia 1974, cyt. za: Historia drugiej wojny światowej 1939–1945, t. 9, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, tłum. Marian Laprus, Antoni Pacześniak, s. 495.

O wojnie , O prawdzie , O historii , O ojczyźnie

„Pług wojny połamał sierpnie jasnych lat
zostały daleko obce
krew coraz bliżej
w ruinach wiary wiatr się nocą łzawi
a z serc za wcześnie pokrzywdzonych chłopców
nienawiść
czarny kwiat
na grobach Anhellich więdnący miast krzyży.”

Zdzisław Stroiński (1921–1944) poeta polski, uczestnik powstania warszawskiego

Źródło: Ród Anhellich

O nienawiści , O wojnie , O wierze , O Kwiatach

„W rocznicę Cudu nad Wisłą (15 sierpnia) i w przeddzień święta Królowej z Jasnej Góry (26 sierpnia) – Warszawa – wierne macierzyńskie serce Polski krwią i męką rodzące wolność Ojczyzny, wzywa swych synów i cały naród do nowej mobilizacji, do walki o wewnętrzne przemienienie narodu w duchu Bożej i braterskiej miłości, do szturmu już nie tylko o wolną, ale i świętą Polskę.”

Maria Okońska (1920–2013)

fragment „Nowej mobilizacji walczącej Warszawy” autorstwa Marii Okońskiej, Warszawa, 15 sierpnia 1944.
Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 43.

O wolności , O wspomnieniach , O walce , O ojczyźnie

„W Stanach są dwa ważne dla aktorów okresy, tak zwane pilot seasons. Wtedy właśnie się robi pilotowe odcinki do nowych seriali. Pierwszy taki okres zaczyna się w styczniu i trwa do końca kwietnia, a drugi – od sierpnia do listopada.”

Peter J. Lucas (1962) aktor amerykański pochodzenia polskiego

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=39462

„Niemiecka mapa „Ostfront”, przedstawiająca ugrupowanie sił niemieckich i sowieckich w dniu 3 sierpnia 1944, wykazała, że siły Armii Czerwonej obejmowały około 500 wielkich jednostek (dywizji i brygad) na rozciągłości frontu od Bałtyku do Morza Czarnego. Połowa tego wojska skoncentrowana była na odcinku Polski. Niemcy na całym tym froncie mieli tylko 165 dywizji, z czego 20-22 było na Węgrzech, a 10–12 na Bałkanach. Ze wszystkich ugrupowań sowieckich wojska Rokossowskiego, składające się z 75 wielkich jednostek, w tym dużej ilości pancernych, były najsilniejsze. Niemcy tej lawinie przeciwstawić mogli w najlepszym razie ok. 22 dywizje.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Armia Podziemna, Warszawa 1994, Wydawnictwo Bellona, s. 261.

O sile

„Kręciliśmy od początku sierpnia w okolicach Warki, Warszawy i Rzeszowa. Towarzyszyły nam grupy rekonstrukcyjne, kaskaderzy, pirotechnicy. Na planie było też kilkadziesiąt koni. Aktorzy uczyli się posługiwać białą bronią, bo musieli walczyć szablami i bagnetami. Wizytówką naszego serialu są efektowne sceny batalistyczne. Akcja rozpoczyna się pod koniec I wojny światowej, a w ostatnim odcinku zobaczymy Bitwę Warszawską.”

Maciej Migas (1976)

o realizacji serialu 1920. Wojna i miłość.
Źródło: „Tele Tydzień”, nr 44, 2 listopada 2010

O miłości , O wojnie , Koń

„Nie wierzyłem, że coś się w Polsce może zmienić, że może być jakaś opozycja. Po Sierpniu zaangażowałem się ze wszystkich sił, byłem we władzach rolniczej Solidarności. Przesiedziałem rok w internacie i uważałem wtedy, że muszę płacić tę cenę za to, że dałem się uwieść PZPR-owi.”

Artur Balazs (1952) polski polityk

Źródło: Balazs: Dla mnie poglądy polityczne nie są zaraźliwe, dziennik.pl, 5 listopada 2007 http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/61242,balazs-dla-mnie-poglady-polityczne-nie-sa-zarazliwe.html

„Jeden z ostatnich dni sierpnia, rano. Wyłączam z pasją telewizor, co mi się ostatnio coraz częściej zdarza, bo nie wytrzymuję kolejnej porcji wiadomości z politycznego rynsztoka, który zalewa ten biedny kraj coraz szerzej, niestety z przyzwoleniem i poparciem znacznej części obywateli.”

Jan Pieszczachowicz (1940) polski krytyk literacki i publicysta

Źródło: Tęsknota za demokracją, „Kraków” 2007, nr 9 (35), s. 7 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=6843&dirids=1

O demokracji

„Henia Krzywonos wynajęła się po prostu do odgrywania roli bohaterki Sierpnia ’80.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Gwiazda Henryki Krzywonos, wp.pl, 7 września 2010 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Gwiazda-Henryki-Krzywonos,wid,12641903,wiadomosc_prasa.html

O gwiazdach

„Czy oczekiwanie pomocy ze strony Armii Radzieckiej było naiwnością lub co najmniej dowodem braku rozeznania w realiach politycznych? Sprawa nie jest prosta. Możliwie szybkie zajęcie Warszawy podczas toczącej się właśnie letniej ofensywy radzieckiej leżało niewątpliwie w interesie Armii Czerwonej. Uchwycenie lewego brzegu Wisły, a więc i sforsowanie dużej przegrody rzecznej właśnie w chwili, gdy siły niemieckie były w odwrocie oraz zajęcie wielkiego miasta, które było ważnym dla obu stron węzłem komunikacyjnym, dawało dobrą podstawę do następnego natarcia i przybliżało zwycięstwo. Pamiętajmy, że najbliższą szeroką przegrodą wodną na drodze do Berlina była dopiero Odra. Wybuch powstania w Warszawie ułatwiał to zadanie kapitalnie: walki w mieście tworzyły tutaj przyczółek dla wojsk radzieckich, przyczółek, którego nie trzeba było zdobywać, który po prostu był. Zdawano sobie z tego sprawę także na prawym brzegu Wisły, wszak pod koniec lipca dwie radiostacje podległe władzom radzieckim wzywały ludność Warszawy do walki. Trudno było przewidzieć, że Stalin zdecyduje się opóźnić ofensywę na Berlin o całe pięć miesięcy, przerzucając w sierpniu 1944 r. główny wysiłek uderzenia na Bałkany, aby korzystniej rozstrzygnąć swoją grę z rządem polskim na obczyźnie i zachodnimi aliantami. Aby to przewidzieć, należałoby znać kulisy konferencji teherańskiej oraz przeniknąć bezwzględną i dalekosiężną myśl jednego z najwybitniejszych i najokrutniejszych polityków XX wieku. Ostatecznie Związek Radziecki był w tym samym bloku co Polska, była to walka z tym samym wrogiem. Późniejsze o trzy tygodnie powstanie paryskie, rozpoczęte z inicjatywy lewicy i także bez koordynacji z nachodzącą armią aliancką, znalazło wsparcie, spowodowało nawet zmianę planów operacyjnych.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 121–122

O myślach , O wsparciu , O wysiłku , O sile

„W tej Wysokiej Izbie musi zostać wypowiedziane słowo Katyń. Tego wymaga honor narodu polskiego, jego męczeńskie dzieje w latach ostatniej wojny. Wypowiadam je w przekonaniu, że kompetentne czynniki rządowe zadbają, ażeby jak najszybciej wszelkie okoliczności dotyczące Katynia zostały dogłębnie, z troską o prawdę, wyjaśnione. Wyjaśnić należy również cały splot spraw związanych z paktem Ribbentrop – Mołotow z 23 sierpnia 39 roku i z jego tragicznymi dla Polski następstwami, z 17 września 1939 roku, z wywózkami na Sybir wielotysięcznej rzeszy Polaków ciągnącymi się aż po 1941 rok. Są w tej Izbie osoby, które boleśnie doświadczyły tych wywózek.”

Ryszard Bender (1932–2016) polski polityk i historyk

Źródło: Wystąpienie w Sejmie, 10 marca 1988 http://www.ryszardbender.pl/dzpubliczna/9kadencja/06_31_01.html

O wojnie

„Tak jak nie ma odwrotu od socjalizmu, tak nie ma powrotu do błędnych metod i praktyk sprzed sierpnia 1980 roku.”

Wojciech Jaruzelski (1923–2014) generał, działacz PZPR, prezydent PRL i RP

w dniu wprowadzenie stanu wojennego 13 grudnia 1981.

„8 sierpnia [1918 roku] był czarnym dniem armii niemieckiej.”

Erich Ludendorff (1865–1937) niemiecki dowódca wojskowy

tego dnia wojska Wielkiej Brytanii pod wodzą Henry'ego Rawlinsona zdobyli kwaterę główną i wzięli do niewoli 40 000 niemieckich żołnierzy
Źródło: Nigel Cawthorne, Dowódcy i generałowie. Prawdziwe historie, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa, 2014, s. 152

O historii

„Przecież ten dzień jest budzeniem się ducha Polaka, który przez wieki swoją rycerskością i walecznością bronił niepodległości naszego kraju. 1 sierpnia 1944 chodziło nam, powstańcom, o to samo. To nie jest więc pogrzeb, który odbywa się po raz 68, ale przypomnienie ducha walki, który nam wtedy towarzyszył. Cieszę się, że młodzież, która jest z nami 1 sierpnia, rozumie to tak samo jak my.”

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

o rocznicy powstania warszawskiego.
Źródło: Hanna Szczepanowska: Dla nas to nie autorytet http://www.se.pl/wiadomosci/opinie/hanna-szczepanowska-dla-nas-to-nie-autorytet_271881.html se.pl, 3 sierpnia 2012.

O młodzieży , O wieku , O walce

„Pewnego dnia – to był sierpień 1962 roku – John Lennon zadzwonił do mnie i powiedział „Dostałeś się. Zgól brodę” – wtedy miałem brodę – „ale zostaw boczki”. Chodziło o bokobrody.”

Ringo Starr (1940) brytyjski muzyk rockowy, członek The Beatles

The Beatles: Pięćdziesiąt cudownych lat

„Wydałem rozkaz wszczęcia jawnej walki w Warszawie dnia pierwszego sierpnia 1944, w chwili gdy armia czerwona znajdowała się u samych wrót naszej stolicy i kiedy wszystkie względy wojskowe zdawały się wskazywać, że chwila dojrzała do otwarcia bitwy na tym odcinku. Wydałem te rozkazy ufając, że bitwa rozpoczęta wewnątrz miasta przez nasze siły zostanie niezwłocznie poparta przez wojska sowieckie, przez wznowioną ofensywę, przez bombardowanie niemieckich obiektów wojskowych, przez rzucanie nam materiałów wojennych. Nie zamierzam ani oskarżać, ani odpierać zarzutów. Muszę jednak podkreślić, że kosztem niesłychanych poświęceń uczyniliśmy wszystko, co leżało w ludzkiej mocy, by w naszym Kraju wziąć udział w wysiłku wojennym Sojuszników i aby przyspieszyć nasze wyzwolenie. Było również naszym życzeniem wykazanie naszej dobrej woli oraz uczynienie możliwym porozumienia dzięki wspólnej walce przeciwko wspólnemu wrogowi. Jest straszną tragedią naszego Narodu, że cel ten nie został osiągnięty i że w godzinie zwycięstwa nad Niemcami Polska nie odzyskała ani niezależności, ani wolności. Dla mnie szczególnie smutną i tragiczną jest świadomość, że tysiące mych byłych żołnierzy obecnie wypełniają sowieckie więzienia i obozy koncentracyjne. Pragnę również podkreślić, że autorytet moralny Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych oraz ich przywódców i głębokie zaufanie, jakim cały Naród Polski ich obdarzał, były dla nas źródłem natchnienia i otuchy, z którego czerpaliśmy konieczną siłę do prowadzenia naszej walki.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 411.

O zaufaniu , O wysiłku , O wolności , O sile

„W dniu 3 sierpnia usiłowaliście usunąć Krzyż sprzed pałacu prezydenckiego i wymazać z pamięci Polaków, morderstwo dokonane w Smoleńsku dnia 10 kwietnia na 96 wybitnych Rodakach. Pomimo wielu protestów przed takim działaniem, Wy jednak za namową satanistów rozpoczęliście wojnę z Krzyżem na naszej Polskiej Ziemi. Przegraliście z kretesem pierwszą bitwę z Polakami o usunięcie Krzyża.”

Kazimierz Świtoń (1931–2014) polski działacz polityczny

fragment listu do Bronisława Komorowskiego i Donalda Tuska.
Źródło: List Otwarty Kazimierza Świtonia do Prezydenta i Premiera RP http://www.bibula.com/?p=25194

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 6 sierpnia.
(…)
P. Schmidt Ciążyński przybył wczoraj wieczór z Wiednia do Krakowa. Znakomity nasz gość przywiózł ze sobą artystyczne skarby, które wkrótce staną się własnością i chlubą Krakowa.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 177, 7 sierpnia 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„W sierpniu tego samego roku na skutek politycznego podburzenia wybuchły zamieszki (Putsch), wtedy to miały miejsce zacięte walki uliczne i wielu zostało rannych a nawet utraciło życie.
Wielce czcigodny dr Mielęcki (gotykiem: Milenski), który zaopiekował się rannymi i ich opatrywał, sam poniósł straszliwą śmierć przez fanatycznych i odczłowieczonych ludzi. (Podkreślenie autora) Nie dość okrutnego pastwienia się, w którym śmiertelnie go zatratowano (dosłownie: todegetroten), to nadto wleczono konającego dobrodzieja ludzkości do brudnej rzeki Rawy aby go utopić.
Tak oto niemiecka odwaga zemściła się na dobroczyńcy ludzkości, bo on się jako Polak deklarował i tego nie ukrywał.
Wszyscy obywatele Katowic, którzy znali szlachetny charakter zmarłego, byli przerażeni takim okrucieństwem i nienawiścią rasową”

Andrzej Mielęcki (1864–1920) polski działacz na Śląsku, lekarz

narodową
Źródło: fragment niemieckiego rękopisu z 1920 roku. Rękopis, sporządzony w pisowni gotyckiej jest autorstwa zakonnicy – kronikarki Domu Sióstr św. Elżbiety w Katowicach.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O domu

„Jeśli do końca sierpnia nie uda się dokończyć z sukcesem sprzedaży stoczni arabskiemu inwestorowi, minister skarbu Aleksander Grad pożegna się ze swoim stanowiskiem.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: Premier: prywatyzacja stoczni albo dymisja ministra skarbu, gazetaprawna.pl, 29 lipca 2009 http://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/339882,premier_prywatyzacja_stoczni_albo_dymisja_ministra_skarbu.html

O biznesie , O sukcesie , O pożegnaniu

„Warszawa stanęła do walki o wolność w sierpniu 1944, bo była stolicą Polski walczącej od wieków o wolność „naszą i waszą.””

Tadeusz Pełczyński (1892–1985) Oficer dyplomowany Wojska Polskiego

Źródło: Tadeusz Pełczyński, przedmowa [w:] Armia Krajowa w dokumentach 1939–1945, op. cit., s. XXXIV (34).

O wolności , O wieku , O walce

„Był taki wypadek, kiedy powstańcom w sierpniu leciała para z ust, bo kręcono w styczniu. Żeby to jakoś ukryć, reżyser wymyślił, by nakarmić aktorów lodami. Para przestała lecieć, ale za to wargi mieli tak zmarznięte, że z trudem wypowiadali dialogi.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Tańczący z VIP-ami

„Zaglądamy do mszału, aby się przekonać, co liturgia przygotowała na dzień dzisiejszy. Jest jeszcze 1 sierpnia, dzień świętego Piotra w okowach. Piotr skuty dwoma łańcuchami, strzeżony przez poczwórną straż, leży w ciemnościach: „A oto Anioł Pański podle stanął, a jasność ich oświeciła w mieszkaniu, a uderzywszy w bok Piotrowy obudził go mówiąc: Wstań rychło. I opadły łańcuchy z rąk jego”. A tak się stało, bo „modlitwa bez ustanku działa się od Kościoła do Boga za nim” (Dz. Ap. 12). Nasuwa się wyraźna analogia. Więc jednak, aby opadły łańcuchy, konieczny jest współudział modlitwy. To nas utwierdza w pełnieniu naszej służby.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 22–23.

O Bogu , O aniołach , O wspomnieniach

„Puśćcie hugenotom krew! Lekarze mówią, że puszczanie krwi w sierpniu może zdziałać cuda!”

Gaspard de Saulx (1509–1573)

Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, tłum. Monika Gajowa, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, s. 130.

O kobietach , O świecie , O historii

„Tam spotkałyśmy znajomego kleryka, brata mojej koleżanki Teresy Materskiej (obecnie biskupa seniora Edwarda Materskiego, byłego ordynariusza diecezji sandomierskiej). Rozmawiałyśmy z nim o klęsce 26 sierpnia. Przeżył bardzo „Nową mobilizację walczącej Warszawy”. Wiedział, że to było nasze dzieło. Pytał: „Jak to zrobiłyście, żeście się nie załamały. Przecież obiecywałyście Warszawie cud, a jest klęska?” Tłumaczyłyśmy mu, że cud polega na tym, że Warszawa poszła na Apel do nieba, na święto Matki Bożej. Warszawa wprawdzie – po ludzku biorąc – ginie w strasznej burzy, zanurza się w otchłań, ale w łodzi śpi Pan Jezus. Musimy zaufać. Do dzisiejszego dnia Ksiądz Biskup jest naszym przyjacielem. Powiedział kiedyś: „Ja nie dam na nie nic powiedzieć. Widziałem je w Powstaniu Warszawskim i widziałem jak wierzyły!””

Maria Okońska (1920–2013)

Tak nim wstrząsnęło to, że nie załamałyśmy się 26 sierpnia. Uważał to za dowód wielkiej wiary – bo rzeczywiście, można się było załamać.
Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 121.

O wierze , O zaufaniu , O matce , O wspomnieniach

„Powstańcy w 1944 r. mogli liczyć tylko na własne siły. Spodziewany „sojusznik” sowiecki przyjął nad Wisłą postawę widza. Bierność przerywał tylko na rozbrajanie i aresztowania tych oddziałów AK, które samorzutnie przedzierały się z okręgów wschodnich, by wesprzeć kolegów walczących w stolicy. Rozkaz dowódcy AK z 14 sierpnia, wzywający okręgi pod okupacją niemiecką do skierowania dobrze uzbrojonych oddziałów z odsieczą dla Warszawy, nie mógł być wykonany. (…) Długi przemarsz kilku tysięcy ludzi bez ciężkiej broni musiał być szybko dostrzeżony przez Niemców i lada chwila stać się celem ataków lotnictwa, artylerii i czołgów. Sforsowanie umocnionej linii Pilicy i przebicie niemieckiego pierścienia, zamykającego dostęp do stolicy, byłoby wręcz niemożliwe, a nadto przyniosłoby ciężkie straty.”

Tadeusz Żenczykowski (1907–1997) polski prawnik, działacz polityczny i publicysta

Źródło: Tadeusz Żenczykowski, Samotny bój Warszawy, Wydawnictwo Editions Spotkania, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin–Paryż 1990, s. 135.

O ludziach , O sile , O stracie

„Dziś na śniadanie zjadłam osiem jajek. To mój rekord. Byłoby więcej, ale te były ostatnie. Było osiem jajek, miałam młot nr osiem i urodziłam się ósmego sierpnia. Myślałam, że coś z tego będzie.”

Anita Włodarczyk (1985) polska lekkoatletka

po zdobyciu brązowego medalu mistrzostw Europy 2010.
Źródło: gazeta.pl, 30 lipca 2010 http://wyborcza.pl/1,75248,8199379,Lekkoatletyczne_ME__Anita_Wlodarczyk_z_brazowym_medalem.html#ixzz0vTWSgtoj

O myślach , O myśleniu

„Bardzo przeżyłam moment składania Ślubów. Ojciec stanął przed ogromnym Obrazem Matki Bożej Jasnogórskiej, wziął tekst Ślubów do ręki i powiedział do mnie: „Powtarzaj – «Królowo Polski – przyrzekamy!». Jesteśmy jakby symbolem ludu zebranego pod Szczytem Jasnej Góry”. Czytał dobitnie, wyraźnie, z ogromnym wzruszeniem. Ja drżącym głosem powtarzałam: „Królowo Polski, przyrzekamy!”. Po skończonej uroczystości Ojciec był radosny i szczęśliwy jak nigdy przedtem. Dokonało się to, czego tak bardzo pragnął: Naród złożył Śluby i Prymas złożył Śluby. W zadumie Ojciec powiedział: „Stała się wielka rzecz. Jakiś ogromny, wielki, ciężki kamień przetoczył mi się z ramion na ziemię. Czuję się wolny jak ptak. Ufam, że Królowa Niebios i Polski doznała dziś wielkiej chwały na Jasnej Górze!”. Na drugi dzień, 27 sierpnia, musiałam wyjechać z Komańczy. Kończyła mi się przepustka. Przy pożegnaniu Ojciec powiedział mi: „Dostałem wiadomość, że Śluby zostały złożone. Było przeszło milion ludzi. To był prawdziwy cud”.”

Maria Okońska (1920–2013)

o Ślubach Jasnogórskich z prymasem Wyszyńskim w Komańczy.

O ludziach , O matce , O ptakach , O ślubie

„Kiedy w sierpniu roku 1921 w Zakopanem wracałem z wieczoru, na którym czytałem swoje najlepsze wiersze, odprowadzany przez słuchaczów przez całą długość Krupówek (od Morskiego Oka do Trzaski) gradem kamieni, dostatecznie dużych, aby rozpłatać głowę przeciętnego, a nawet nieprzeciętnego śmiertelnika (niestety było zbyt ciemno), myślałem o tym, że opinja elity publiczności naszej, wyrażona doraźnie po tym wieczorze, była dla mnie naogół… zbyt pochlebną. Ukamieniowanie w r. 1921 nie wchodziło bynajmniej w zakres moich ambicji. Byłem poprostu zażenowany, jak zbyt chwalony autor.”

Bruno Jasieński (1901–1938) polski poeta futurystyczny

Źródło: Nogi Izoldy Morgan, Lwów 1923, s. 11.

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Są frajerami. Ja szanuję biznesmenów, a nie frajerów. Jeśli zaproponowaliśmy już w połowie sierpnia instrument wycofania z rynku, w którym za jabłka proponujemy 27 groszy, a frajerzy wiozą jabłka na przetwórstwo po 12–14 groszy ich wybór. Wolny kraj, demokracja.”

Marek Sawicki (1958) polski rolnik i polityk ruchu ludowego

Źródło: mpolska24.pl http://www.wywiadownia.mpolska24.pl/7058/minister-sawicki-do-rolnikow-jestescie-frajerami, 16 października 2014.

O demokracji

„Straciliśmy 30 lat. W trakcie kampanii wyborczej okazało się, że rządzący w roku 1980 Edward Gierek był patriotą i najlepszym I sekretarzem w PRL. Po co w takim razie był cały Sierpień i zakładanie „Solidarności”?
Obalając Gierka, najwyraźniej wszyscy się pomylili. Gdyby takie bezwarunkowe poparcie okazać Gierkowi nie obecnie, ale podczas jego rządów – kiedy nikt się do tego nie kwapił – z jego autora zrobiłoby to co najmniej premiera już wtedy.
Po co więc było czekać z tym tyle lat? Dziś wszyscy mielibyśmy to już przynajmniej dawno za sobą.”

Michał Ogórek (1955) polski dziennikarz, felietonista i satyryk

Źródło: Gierek pomożecie?, „Gazeta Wyborcza”, 3–4 lipca 2010.

O czekaniu

„Powstanie było trzecią wielką bitwą Warszawy, głośną w całym świecie, jako jeszcze jedno trwałe w historii świadectwo woli i determinacji narodu w obronie własnej wolności i niezależności. Pierwszą była zwycięska bitwa warszawska pod naczelnym dowództwem Józefa Piłsudskiego w 1920 r. Po raz drugi weszła Warszawa do historii powszechnej przez swą wytrwałą obronę we wrześniu 1939 r. Tryptyk warszawski uzupełniły powstańcze dni sierpnia i września, dni bohaterstwa mieszkańców stolicy i waleczności żołnierzy Armii Krajowej.”

Tadeusz Żenczykowski (1907–1997) polski prawnik, działacz polityczny i publicysta

Źródło: Tadeusz Żenczykowski, Samotny bój Warszawy, Wydawnictwo Editions Spotkania, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin–Paryż 1990, s. 8.

O historii , O wolności

„Jarosław Kaczyński, wspominając rangę udziału Lecha Kaczyńskiego jako doradcy MKS w sierpniu 1980 r., miał rację. Następnego dnia po przybyciu na strajk tzw. doradców warszawskich, prof. Jadwiga Staniszkis na niejawnym spotkaniu w hali wydziału W-3 Stoczni Gdańskiej wyjaśniła nam rolę, jaką mają do spełnienia owi doradcy. Zrozumieliśmy, że w zasadzie są oni emisariuszami władzy komunistycznej. Ich podstawowym zadaniem miało być przekonanie nas do rezygnacji z postulatu dotyczącego wolnych związków zawodowych. Na tym spotkaniu rozważaliśmy możliwość zrezygnowania z ich „doradczych” usług, ale został już opublikowany komunikat i nie chcieliśmy mieszać ludziom w głowach. W gronie członków prezydium MKS związanych z WZZ Wybrzeża zdecydowaliśmy, że naszymi doradcami, do których mamy zaufanie, pozostaną Jadwiga Staniszkis, Lech Kaczyński i Jan Olszewski. Od tego momentu moje zaufanie do doradców warszawskich było równe zaufaniu do komisji rządowej.”

Andrzej Kołodziej (1959)

Źródło: „Tramwajarki” atakują, naszdziennik.pl, 4 września 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100904&typ=my&id=my12.txt

O zaufaniu

„Zdecydowanie odrzucam tezę, jakoby Gruzja ponosiła odpowiedzialność za wojnę z sierpnia 2008 roku i polecam panu Bidzinie przemyśleć tę kwestię…”

Micheil Saakaszwili (1967) gruziński polityk, prezydent Gruzji

do Bidziny Iwaniszilego
Źródło: Koniec ery Saakaszwilego, "Angora", nr 45 (1221), 10 listopada 2013, s. 72.

„W czasie mego pobytu w Butyrkach od początku lipca 1945 r. (dnia nie zapamiętałem) do połowy listopada tegoż roku nie byłem wzywany na śledztwo ani razu. Pewnego dnia wezwano mnie do jakiejś pracowni, gdzie starszy mężczyzna w białym fartuchu spytał mnie o zdrowie i nic więcej. Któregoś dnia strażnik podoficer zapytał mnie dyskretnie, za co osadzono mnie w areszcie, a gdy mu odpowiedziałem, że za walkę o niepodległość Polski, zrobił zdziwioną minę i uśmiechnął się życzliwie. W lipcu lub w początkach sierpnia 45 r. weszła do celi kobieta około trzydziestu lat w białym fartuchu z dziewczyną jako tłumaczką, która miała w ustach dziwną brzydką protezę. Zapytała po rosyjsku, jak mi się powodzi. Tłumaczka przetłumaczyła pytanie na język polski, a ja odpowiedziałem: „jak w sowieckim raju.””

Antoni Pajdak (1894–1988) polityk polski

Dziewczyna przetłumaczyła odpowiedź, kobieta po dłuższej chwili zaczęła się śmiać serdecznie, bo widocznie słowo raj już dawno zapomniała.
fragment wspomnień z pobytu w moskiewskim więzieniu spisany w 1986 r.
Źródło: Marian Romaniuk, Antoni Mikołaj Pajdak (1894-1988), lewicowo.pl, 17 września 2010 http://lewicowo.pl/varia/viewpub/tid/2/pid/304

O kobietach , O zdrowiu , O czasie , O walce

„Spotyka się chorobliwe oznaki oburzenia, krytyki, nagany. Jest i milczenie, ucieczka od pamięci, wyrzekanie się sierpnia i września, jakby tych miesięcy wcale nie było. Rejestratorzy, politolodzy, historycy, oceniacze z punktu widzenia układów i strategii, najróżniejsi. A wszystko to nieprawda. Jedno słowo, urywek melodii, prawie nic, a rozmówcy natychmiast wracają w przestrzeń doznań jedynych dla każdego z osobna, niepowtarzalnych. Każda wersja o powstaniu musi więc być inna, bo poszczególny los był inny, inny zakres przeżyć, bo nie ma takich samych ludzi.”

Teresa Sułowska-Bojarska (1923–2013) polska poetka i prozaik

o powstaniu warszawskim 1944.
Źródło: Codzienność. Sierpień-wrzesień 1944, op. cit., s. 12.

O losie , O ludziach

„W październiku byłam jeszcze zielona,
No, a w marcu – już matka i żona,
Gdzieś tak w grudniu – wziął walizkę…
I bez słowa –
Śmieszny gest…
A od sierpnia czy od września – to już jest
Tak,
Jak jest.”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

Cytaty z tekstów literackich, Cytaty z wierszy i piosenek, Żywa reklama (1985)
Źródło: Daty polskie, s. 14

O matce

„A dlaczego ja osobiście nie fascynuję się ruinami Warszawy w 3D zaproponowanymi mi przez „muzealników” na kolejną rocznicę masakry? Ponieważ przez wszystkie lata szkoły podstawowej, liceum i studiów oglądałem te ruiny kolejno w gomułkowskiej, gierkowskiej, a wreszcie jaruzelskiej TVP. Oglądałem je naprawdę bez przerwy. Przez każdy sierpień, kiedy Powstanie wybuchło, przez każdy wrzesień, kiedy trwało i przez każdy październik, kiedy upadło. A także przez całą resztę roku, bez żadnej okazji. Jedyna różnica polega na tym, że ruiny przedstawiane w tamtych filmach dokumentalnych, fabułach, programach publicystycznych i informacyjnych nie były trójwymiarowe.”

Cezary Michalski (1963) polski eseista i prozaik

Źródło: Żeby Powstanie nie poszło na marne, krytykapolityczna.pl, 31 lipca 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/MichalskiZebyPowstanienieposzlonamarne/menuid-1.html

„Polska w ciągu ostatnich 30 lat w moim przekonaniu niemal całkowicie odeszła od ideałów Sierpnia '80, od czystego, jednorodnego kształtu, od jedności i wspólnoty, a także od idei walki o godne życie i pracę dla robotników.”

Marian Jurczyk (1935–2014) polski działacz związkowy i samorządowy

Źródło: Marian Jurczyk: Polska odeszła od ideałów Sierpnia '8o http://www.polskatimes.pl/pap/301194,marian-jurczyk-polska-odeszla-od-idealow-sierpnia-80,id,t.html

O życiu , O odejściu , O walce

„Pamiętam, jak mój mąż grał Etiudę Rewolucyjną Chopina i kiedy 15 sierpnia kule wpadły przez okno, nawet nie przerwał grania.”

Danuta Szaflarska (1915–2017) polska aktorka

Źródło: Życie jest cudem, „Rzeczpospolita”, 11 października 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zyciejc.htm

O życiu

„Urodziłem się 18 sierpnia 1937 r. w Pont-de-Cheruy (dep. Isere) we Francji. Dzieciństwo miałem spokojne i piękne. Kiedy miałem 7 lat, śniło mi się, że posiadam zdolność lotu. W tym czasie zacząłem uczęszczać do francuskiej szkoły elementarnej i sny zaczęły się zmieniać jak nowe obrazy w fotoplastykonie. Drugą wojnę światową pamiętam tylko ze smaku czekolady, którą obdarowywali nas Amerykanie. Pamiętam jeszcze pająka na suficie naszej piwnicy, w której musieliśmy się ukrywać przez dwa tygodnie. Kiedy miałem 11 lat, rodzice doszli do wniosku, że należy opuścić słodką Francję i powrócić do jeszcze słodszej Polski. Nie rozumiałem jeszcze wtedy słowa: nostalgia. Teraz dopiero rozumiem, ileż smutku się w nim zawiera. Z opowiadań i książek słyszałem dużo o wilkach grasujących w Polsce. Nie widziałem nigdzie wilków, ale nie mogłem się spodziewać, że tak małe będzie moje rozczarowanie. Osiedliliśmy się w ponurym miasteczku, w Aleksandrowie Kuj. Było to kiedyś graniczne miasteczko i słynęło szeroko z przemytu. Tutaj skończyłem szkołę podstawową. Ponieważ wykazywałem wysokie zdolności, oddano mnie do gimnazjum w Ciechocinku, żeby zrobić ze mnie „inżyniera” lub „doktora”. Po trzech latach przeniosłem się do liceum ogólnokształcącego w Gdyni, które ukończyłem i gdzie do tej pory otoczony jestem legendą, jak wyczytałem w tamtejszej szkolnej gazetce. Jeden rok, tzn. 1956, włóczyłem się po Polsce napotykając wszędzie ślady wilków, a nigdy ich samych. Potem zacząłem studiować filologię francuską na KUL-u, gdzie doskonała dobroć kilku osób wzruszyła mnie do głębi. Studia przerwałem przede wszystkim z własnej winy, a może z winy wierności tradycjom moich wielkich „ancetres”.”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: życiorys Edwarda Stachury, złożony przez niego w sekretariacie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (jak podaje przypis w piątym tomie Poezji i prozy pod red. Krzysztofa Rutkowskiego)

O książkach , O rozczarowaniu , O rodzicach , O studiach

„Urodziłem się 23 sierpnia 1939 roku, czyli w dniu podpisania Paktu Ribbentrop-Mołotow. Data ta miała wielki wpływ na moje życie. Okazało się bowiem, że potyczka między oficerem Armii Czerwonej, Mikołajem Lubaszenko, a Niemcem, Julianem Linde, była nie tylko bitwą o honor ich narodów, ale walką o kobietę – moją mamę – i mnie. Dowiedziałem się tego, mając 18 lat, gdy drugi z nich napisał do mnie list. Pamiętam, że zaczynał się od słów: „Jestem pańskim ojcem”, pisanych pięknym gotyckim charakterem pisma.”

Edward Linde-Lubaszenko (1939) aktor polski

Źródło: Magdalena Poulain, Bohater nie musi być szlachetny, „To i Owo” nr 41, 11 października 2011, s.5.

O życiu , O kobietach , O charakterze , O walce

„Partia protestu? Nie, to już metody nie na dzień dzisiejszy. To dobre dla Sierpnia’80 i Polskiej Partii Pracy. My blokad nie planujemy.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: „Polityka”, 19 lipca 2009

„Po opublikowaniu felietonu pt. „Kardynał kontra dziennikarz” dostałem wiele listów od Czytelników. Większość z nich dotyczy powiązań polityków PO z archidiecezją krakowską, która wychodzi na tym jak Zabłocki na mydle. Przykładem niech będzie ostatnie zachowanie posła Ireneusza Rasia, który ustawicznie trzyma się księżowskich sutann. 31 sierpnia br. uchylił się, choć był obecny na sali sejmowej, od wzięcia udziału w głosowaniu nad obywatelskim projektem ustawy o ochronie życia poczętego. Czy takie zachowanie przystoi absolwentowi Papieskiej Akademii Teologicznej i członkowi zakonu Rycerzy Kolumba, który co roku wraz z metropolitą krakowskim zapala w błysku fleszy i kamer choinkę pod oknem papieskim w pałacu arcybiskupim?”

Tadeusz Isakowicz-Zaleski (1956) polski duchowny katolicki obrządku ormiańskiego

Źródło: Wykorzystywanie Kościoła, „Gazeta Polska”, 7 września 2011

O zachowaniu

„Jeśli ktokolwiek myśli, że może powtórzyć sierpień 1980 r., to chcę mu powiedzieć: Guzikiewicz nie jest Wałęsą, a Polska nie jest PRL-em. I tamta historia może się powtórzyć tylko jako farsa. A w rezultacie kierownictwo związku „Solidarność” pokaże, że utożsamia się z PiS-em. Czyli zrobi to, czego unikało przez wiele lat.”

Bogdan Borusewicz (1949) polski polityk i działacz związkowy

o obchodach 4 czerwca przez „Solidarność” w Gdańsku i rząd w Krakowie.
Źródło: rzeczpospolita http://www.rp.pl/artykul/313610.html z 1 czerwca 2009

O historii , O myślach , O myśleniu

„To nie była zwykła wiara w Boga, ale coś z płomienia wiary. Płonęła Warszawa, płonęły ludzkie serca, zwłaszcza jeszcze w sierpniu, bo potem przyszły trudniejsze momenty i załamania. Okres między 15 a 26 sierpnia to był czas wielkiego podniesienia ducha, ogromnej modlitwy, jarzących się świec zapalanych na ołtarzykach Matki Bożej Jasnogórskiej i niezwykłej ufności. Mogę śmiało napisać, że i nasza ufność do Matki Bożej przechodziła wszelkie pojęcie. Żyłyśmy tą ufnością. Nasze postanowienie, które uczyniłyśmy na Chłodnej, że idziemy na Jasną Górę, było rzeczywistością. To nie było tylko hasło, które człowiek czasem sobie przypomina, ale to było nasze życie. Żyłyśmy Matką Bożą Jasnogórską. Byłyśmy tak Nią przejęte i zafascynowane, że nieustannie w duszy widziałyśmy Cudowny Obraz. Nieraz zdawało się nam, że chmury układają się w kształt postaci Matki Bożej. Tak było przed 26 sierpnia. Wszystkie zobaczyłyśmy na niebie zarys obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w znanym kształcie koron i sukienek. Widziałyśmy to nie tylko my, ale i inni. Wtedy rozgrzała mnie nieugięta pewność, że nie zginiemy i tej pewności nie straciłyśmy do końca powstania, pomimo świadomie złożonej ofiary z życia. Miałyśmy pewność, że my ocalejemy i że Matka Boża znajdzie sposób, by uratować Warszawę.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 63.

O życiu , O Bogu , O wierze , O duszy

„Na pewno decyzja o wybuchu powstania została oparta na fałszywych przesłankach, bez właściwej oceny sytuacji. Gdyby były telefony komórkowe, ktoś dałby znać Komendzie Głównej Armii Krajowej, że Niemcy zdobyli przewagę w bitwie, która toczyła się już drugą dobę. Gdyby Rosjanie otrzymali jakieś wsparcie ze wschodu, może ponowiliby uderzenie na Pragę, ale wtedy doszły względy polityczne. Trwały rozmowy na linii Stalin-Mikołajczyk. W pierwszych dniach sierpnia Stalin oświadczył, że „awantura warszawska” go zupełnie nie interesuje.”

Edmund Baranowski (1925) powstaniec warszawski

Źródło: wywiad Marcina Bartnickiego, Edmund Baranowski dla WP.PL: co piąty powstaniec miał karabin, to był pierwszy głęboki zawód, wp.pl, 16 lipca 2014 http://historia.wp.pl/title,Edmund-Baranowski-dla-WPPL-co-piaty-powstaniec-mial-karabin-to-byl-pierwszy-gleboki-zawod,wid,16753251,wiadomosc.html?ticaid=113a1b

O historii , O piciu , O wsparciu , O decyzjach

„Z Grzegorzem jest problem, bo on na moje merytoryczne argumenty jest w stanie odpowiadać tylko folklorystycznie. Szczypie mnie i szczypie i w końcu się doigra. Oświadczam publicznie i jemu też to powiedziałem osobiście, że jeśli do końca sierpnia jeszcze raz mnie zaczepi, dowiecie się o Grzegorzu bardzo wiele ciekawego. Naprawdę jest o czym opowiadać. My się pośmiejemy, a jemu nie będzie wesoło. To jednak ostateczność, zrobię wszystko, aby nie zniżyć się do jego poziomu dyskusji.”

Zbigniew Boniek (1956) polski piłkarz, trener i działacz sportowy

o Grzegorzu Lacie.
Źródło: dziennik.pl http://www.dziennik.pl/sport/pilkanozna/article421792/Boniek_Lato_robi_z_pilki_folklor.html, 27 lipca 2009

O problemach , O sporcie

„Tegorocznego 1 sierpnia w obchodach brał udział mój syn. Nie krzyczał i nie buczał, ale może by to zrobił, gdybym mu wcześniej powiedział, że byłem w Warszawie 31 lipca 1984 r. i stałem przy ulicy Miodowej obok grupy Niezłomnych Powstańców, którzy odmówili udziału w uroczystości położenia kamienia węgielnego pod pomnik „Bohaterów Powstania Warszawskiego”. Niezłomni z daleka obserwowali tych upadłych, którzy stanęli wtedy przy Jaruzelskim. Tacy jak Ścibor zgodzili się nie tylko na zmianę projektu pomnika, z wybranego w konkursie i wyrażającego ideę Powstania, na socrealistyczną kalkę pomników partyzantów sowieckich, ale i na poniżenie pamięci ofiar przez zmianę nazwy z „Pomnika Powstania” ma „Pomnik Bohaterów”. Słyszałem wówczas gwizdy i okrzyki oburzenia, bo wtedy wszyscy wiedzieli, że cała akcja jest zakłamaną komunistyczną propagandą, a ci, którzy w niej uczestniczą są chronionymi przez ZOMO i SB kolaborantami komuny.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Młody bohater – stary oportunista, „Gazeta Polska”, 8 sierpnia 2012

„Pierwszą jest potrzeba porozumienia się z innymi organizacjami harcerskimi, jeśli nie w sprawie jedności organizacyjnej (bo to obecnie chyba nie będzie możliwe), koniecznie już teraz musimy rozwiązać nasze trudne problemy (…) Byłoby dobrze, gdybyśmy w sierpniu tego roku, podczas spotkania młodzieży świata z Ojcem Świętym Janem Pawłem II nie obozowali w oddzielnych biwakach.”

Ryszard Pacławski (1958) polski instruktor harcerski, prawnik

O młodzieży

„Co było 2 sierpnia 1944 roku? Na zachodzie szła od czerwca ofensywa aliantów przez Francję, Belgię, Holandię. I od Włoch. Front rosyjski stał na Wiśle. Warszawa weszła w drugi dzień powstania. Obudziły nas huki. Padał deszcz.”

Miron Białoszewski (1922–1983) polski poeta

Pamiętnik z powstania warszawskiego

„Hołd należy złożyć wszystkim bohaterom Sierpnia ’80, poczynając od Lecha Wałęsy, Anny Walentynowicz, Andrzeja Gwiazdy i Bogdana Borusewicza. Nazwiska te symbolizują tamtą wielką historyczną chwilę. Wieczna pamięć należy się wszystkim intelektualistom, którzy w tamtych chwilach wsparli robotnicze strajki. I wielki hołd należy złożyć robotnikom tamtego czasu, bo to ich czynami przemówiła wówczas wolna Polska.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Sobie zawdzięczamy wszystko, „Gazeta Wyborcza”, 31 sierpnia 2010

O czasie

„Po 1956 roku nastąpiła eksplozja symbolicznego świętowania polskości, świętowania tradycji. Pamiętam 1 sierpnia 1957 roku: pełno ludzi – może byłych powstańców – w panterkach, furażerkach i beretach, z biało-czerwonymi opaskami na rękawach, tłumy na Powązkach, na mieście nastrój jakby miało znowu wybuchnąć nowe powstanie. Mnie się zdawało, że była to szopka, maskarada. Byłem ślepy i głuchy.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Wiara i wina, s. 152.

O ludziach , O wierze , O nastroju

„A był sierpień, pogoda prześliczna
I tętniło życie w zagajnikach.
Oprócz lisów nikt chyba nie myślał
O nadejściu Wieśka kłusownika.”

Artur Andrus (1971) polski dziennikarz i poeta

Źródło: Wiesiek idzie

O życiu , O myślach , O pogodzie , O myśleniu

„Kibice piłki nożnej rozumują w taki sposób: nasze lata, nasze jednostki czasu, zaczynają się w sierpniu i kończą w maju.”

Nick Hornby Futbolowa gorączka

Futbolowa gorączka

O czasie

„Nawet po odwołaniu 28 lipca przez „Bora” zarządzonej 27 lipca przez „Montera” mobilizacji, nie wszyscy rozeszli się do domów. Halina Szeptycka „Halina”, po ogłoszeniu pierwszej mobilizacji w dniu 25 lipca 1944 r. zgłosiła się na zbiórkę w lokalu wyznaczonym przy ul. Belwederskiej, w dzielnicy niemieckiej. Było tam kilkadziesiąt osób. Rozkaz z 27 lipca, odwołujący mobilizację, dotarł do nich dopiero 1 sierpnia rano. Poszła więc z powrotem do Śródmieścia. W tym przypadku oddział znajdujący się w dzielnicy niemieckiej wytrzymał nerwowo te parę dni naprężenia i spokojnie oczekiwał na dalsze rozkazy. Ale przecież sprawy potoczyć się mogły inaczej. Były przypadki wymiany ognia z patrolami niemieckimi. W tej sytuacji każda chwila mogła przynieść początek rozruchów na szeroką skalę.”

Kazimierz Leski (1912–2000) inżynier polski, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego

Źródło: Życie niewłaściwie urozmaicone. Wspomnienia oficera wywiadu i kontrwywiadu AK, wyd. II, Warszawa 1995, s. 292.

O życiu

„Musimy jednak pamiętać o jednym: opór zbrojny i walka orężna wobec najeźdźcy nie były narzucone społeczeństwu przez jakiś rozkaz z góry. Ta decyzja została podjęta przez cały naród samorzutnie, nie w sierpniu '44 roku, ale już we wrześniu '39.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

o powstaniu warszawskim.

O decyzjach , O walce

„Zostałem przyjęty na audiencji, zadałem kilka istotnych pytań i pan Hoser odpowiadał sprytnie, tak, żebym nie mógł niczego zacytować. W slangu dziennikarskim nazywamy to bełkotem. Wiele słów, ale nie ma jak zacytować tego w tekście (…). Czy możemy zapytać pana Hosera, dlaczego wyjechał z Rwandy na kilka miesięcy przed ludobójstwem i powrócił tam w sierpniu 1994, kiedy maczety były jeszcze ciepłe, a ziemia uginała się od trupów? Uważam, że mamy prawo oczekiwać odpowiedzi (…). Na stronach archidiecezji ten moment wyjazdu nie jest zachowany. Jest napisane, że pracował w Rwandzie od 1975 do 1996.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

na temat prób uzyskania od abp. Henryka Hosera stanowiska w sprawie jego postawy w trakcie ludobójstwa w Rwandzie.
Źródło: Tochman: W Rwandzie byli księża, którzy mordowali i gwałcili. Czas się przyznać http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,14253684,Tochman__W_Rwandzie_byli_ksieza__ktorzy_mordowali.html, gazeta.pl, 10 lipca 2013.

O zachowaniu , O czasie , Pytanie

„Klomb w kształcie planu miasta budowany jest od zeszłego roku – 1 sierpnia 2016 r. miasto przekazało na ten cel 331 metrów kwadratowych trawnika przy ul. Żwakowskiej. Aby realizować projekt trzeba było najpierw nawieźć tu 67 ton ziemi. Jednym z elementów dekoracyjnych będzie wybrukowany herb miasta Tychy o powierzchni 4 metrów kwadratowych: trąbka ma być zrobiona z szarego granitu szwedzkiego, a tło wypełni czarny granit.”

Henryk Jan Dominiak

„Powstanie Wolnych Związków Zawodowych było jasnym sygnałem, że nikt, kto w słusznej sprawie stanie do walki z opresyjnym państwem, nie będzie osamotniony. Z tego ducha wyrósł polski Sierpień, a następnie Solidarność – potężny głos narodu zjednoczonego wokół idei wolności. Winni jesteśmy wdzięczność działaczom Wolnych Związków Zawodowych za odwagę, z jaką przeciwstawili się niesprawiedliwości i łamaniu praw obywatelskich.”

Andrzej Duda (1972) polski polityk, prezydent, prawnik

o Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża.
Źródło: „Nie byłoby wolności i Solidarności bez was”. W 40-lecie utworzenia WZZ Wybrzeża wręczono odznaczenia https://wpolityce.pl/historia/392296-nie-byloby-wolnosci-i-solidarnosci-bez-was-w-40-lecie-utworzenia-wzz-wybrzeza-wreczono-odznaczenia-zdjecia, wpolityce.pl, 28 kwietnia 2018.

O walce , O wdzięczności , O wolności

„Dobry grunt do porozumienia sowiecko-niemieckiego stworzyły podtrzymywane od kwietnia nieoficjalne kontakty polityczne, przykrywkę, dla których stanowiły rozpoczęte nieco później rokowania na temat traktatu handlowego. 21 sierpnia Stalin zaaprobował przyjazd do Moskwy Ribbentropa, warunkując wszakże zgodę na podpisanie traktatu o nieagresji zawarciem dodatkowego porozumienia regulującego interesy obu stron w kwestiach polityki zagranicznej. Niemiecki minister przyleciał do stolicy ZSRS w południe 23 sierpnia. Niebywały w takich razach pośpiech wynikał z faktu, iż Hitler postanowił uderzyć na Polskę w przeciągu trzech dni.”

Paweł Wieczorkiewicz (1948–2009) historyk polski

o pakcie Ribbentrop-Mołotow
Źródło: Mariusz Jarosiński, Pakt Ribbentrop-Mołotow https://dzieje.pl/aktualnosci/pakt-ribbentrop-molotow, dzieje.pl, 2 kwietnia 2010.

„W dniu 25 sierpnia, dwa dni po zawarciu układów rosyjsko-niemieckich, podpisany został układ sojuszniczy pomiędzy Wielką Brytanią a Polską. Dołączony został do tego protokół tajny. Anglicy nie dotrzymali nam tego układu, nie wykonali najważniejszego w nim art. 7. Nie dotrzymali także protokołu tajnego.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Zielone oczy
Źródło: s. 105

„NIgdy nie odmawiam grania na koncertach w rocznicę powstania warszawskiego czy Sierpnia, bo czuję związek z tymi zrywami.”

Wojciech Waglewski (1953) gitarzysta i wokalista polski (Voo Voo)

Źródło: Wagiel. Jeszcze wszystko będzie możliwe, Wojciech Waglewski w rozmowie z Wojciechem Bonowiczem, Kraków 2017, s. 306.

„KOD organizujący obchody Sierpnia ’80, który bronił wcześniej przywilejów emerytalnych SB-ków, na którego wiecu pułkownik Mazguła się rozpływał nad wysoką kulturą stanu wojennego, to jest tak, jakby Niemcy organizowali obchody na Westerplatte i zapraszali na nie Polaków.”

Marcin Horała (1981) polski polityk

o zamiarze organizowania przez Komitet Obrony Demokracji obchodów rocznicy porozumień z sierpnia 1980 pod bramą stoczni gdańskiej w sierpniu 2017
Źródło: Poseł PiS Marcin Horała uderza w KOD. Porównał ich do niemieckich nazistów na Westerplatte https://wiadomosci.wp.pl/posel-pis-marcin-horala-uderza-w-kod-porownal-ich-do-niemieckich-nazistow-na-westerplatte-6158220492445313a, wp.pl, 23 sierpnia 2017

„Wszystko zaczęło się rano 5 sierpnia. To była sobota… można powiedzieć po śniadaniu. Niemieccy żołnierze i żandarmi wyruszyli, by mordować mieszkańców Woli. Relacje świadków wskazują, że Niemcy pojawili się między godziną 9.30 a 11.”

Piotr Gursztyn (1970) polski dziennikarz prasowy i telewizyjny

Źródło: 73 lata temu Niemcy prowadzili masowe egzekucje w Warszawie. Gursztyn: „Rzeź Woli była przemysłowym ludobójstwem” https://wpolityce.pl/historia/352002-73-lata-temu-niemcy-prowadzili-masowe-egzekucje-w-warszawie-gursztyn-rzez-woli-byla-przemyslowym-ludobojstwem, wpolityce.pl, 6 sierpnia 2017.

O relacjach