Cytaty na temat siedzenie (765 cytatów, strona 6)

„na rzyci
w życie
siedząc
rozmyślam
o niebycie”

Natalia Bielawska (1982)

Źródło: Noc Nie-Przes-Pana Rymo Wania, pismo literackie Red nr 1 (1), grudzień 2006

O życiu , O nocy

„Jedna świnka na targ biegała,
Druga świnka w domu siedziała,
Trzecia świnka mięsko zajadała,
Czwarta świnka nic nie miała,
Piąta świnka „Kwi, kwi” kwiczała.”

Agatha Christie książka Pięć małych świnek

dziecięca rymowanka
Źródło: Pięć małych świnek (ang. Five Little Pigs), tłum. Izabella Kulczycka

O domu

„Kino jest wynalazkiem dla samotnych ludzi, którzy pragną uciec od swojej smutnej rzeczywistości. Natomiast dla mnie to strata czasu. Nie lubię patrzeć, jak inni za pieniądze udają, że żyją. Siedząc w kinie albo przed telewizorem, mam wrażenie, że ucieka mi moje własne życie, które może być przecież ciekawsze niż to widziane na ekranie.”

Kayah (1967) polska piosenkarka

Źródło: „Przegląd”, 3 kwietnia 2002

O życiu , O pieniądzach , O ludziach , O wrażeniach

„(…) kurs komputerowy skończyłam, bo jestem przedstawicielką „Akademii E-Seniora”. Dlatego wiem, jak się włącza i wyłącza komputer i jak on działa. Nie ciągnie mnie jednak do tego. W wolnych chwilach mam tyle ciekawszych rzeczy do zrobienia, że nie chcę siedzieć przed ekranem komputera. Myślę, że gdybym nie miała co zrobić z czasem, to na pewno wykorzystałabym moje umiejętności obsługi Internetu. Poza tym, wolę z kimś porozmawiać niż mailować. Z prostej przyczyny – jak zadzwonię do osoby mi bliskiej, to po głosie słyszę, w jakim jest nastroju. A jak ktoś mi napisze, że wszystko w porządku, to ja tak naprawdę nie wiem, co się z nim dzieje.”

Teresa Lipowska (1937) aktorka polska

Źródło: Bez jabłek nie kręcimy - rozmowa z Teresą Lipowską, 26 listopada 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6565/Bez-jablek-nie-krecimy-rozmowa-z-Teresa-Lipowska.html

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Wyobraź sobie sześcian,
A w środku siedzi Fokus.”

Fokus (1980) polski producent i artysta hip-hopowy

Prewersje
Źródło: utwór 6ścian

„To może frustrować tych, którzy do niedawna czuli, że posiadają wyłączność na Polskę. Że wspólnota, w której żyjemy, jest jednorodna, heteroseksualna, seksistowska, katolicka, a ci, którzy myślą inaczej, mają siedzieć cicho lub się wynosić.”

Robert Biedroń (1976) polski polityk i działacz środowiska gejowskiego

Źródło: dziennik.pl http://www.dziennik.pl/wydarzenia/article407485/Homofobi_w_Polsce_wpadli_w_amok.html, 30 czerwca 2009.

O myślach , O myśleniu

„(…) ukraińska kobieta odgrywa bardzo szczególną rolę: rządzi domem. Teraz zresztą rządzi i poza domem, bo kobiety, które wyjeżdżają do pracy do Włoch, utrzymują rodzinę. Mężowie siedzą w domu i chodzą na pocztę po pieniądze, które potem przepijają. Ale z drugiej strony nigdy nie było u nas ucisku kobiet.”

Jurij Andruchowycz (1960) ukraiński pisarz

Źródło: Anna Dziewit, Agnieszka Drotkiewicz, Jurij Andruchowycz. Wywiad, „Playboy” nr 8, 2005

O kobietach , O pieniądzach , O rodzinie , O domu

„Grupa około dwudziestu dziewcząt i kobiet idzie ulicą i wali w bębny; najwyraźniej zmierzają na jakieś wesele. Za nimi biegnie tuzin chłopaków, którzy obrzucają je kamieniami. Walka płci wcześnie się zaczyna.
(Jednak nie szły na wesele; w tej chwili siedzą na pagórku naprzeciwko mojej sypialni).”

Paul Bowles (1910–1999) amerykański pisarz

Dni. Dziennik z Tangeru 1987–1989.
Źródło: s. 21.

O kobietach , O walce , Chłopak

„Pamiętam kolację z posłami SLD w knajpie sejmowej, było nas 17, policzyłem. W całej tej grupie tylko ja nie byłem pracodawcą. Siedzimy, pijemy i poseł Henryk Długosz z Kielc – ten od późniejszej afery starachowickiej – opowiedział anegdotę następującą: „Przyszedł do mnie taki cizio na budowie i powiedział, że założy w mojej firmie związek zawodowy. To ja mu na to, że od dzisiaj kołki w stropy będzie wkręcał ręcznie, a nie wiertarką. I wiecie co? Nie ma związku zawodowego. Ha, ha, ha.””

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

I wszyscy się śmieją! Jeden poseł lewicy drugiemu takie żarciki zasuwa. Taka to u nas była lewica.
Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, „Duży Format”, wyborcza.pl, 4 grudnia 2013 http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127823,15074248,Piotr_Ikonowicz__Musze_sie_troche_kurczyc.html

O piciu

„Jedną z pierwszych etiud na tak zwanych elementarnych zadaniach aktorskich jest etiuda 'ślepi idą się kąpać', czyli wszyscy się rozbierają i grają poprzez dotyk. Nie mówię już o francuskich czy hiszpańskich szkołach. Można by pomyśleć, że tam siedzą sami starzy zboczeńcy, ale to pozwala ludziom osiągnąć kontrolę nad ciałem, które stanowi ich instrument. I świadomość tego instrumentu.”

Tadeusz Słobodzianek (1955) polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ncda.htm

„Co Kreuzberg? Tak kontrolowana próba chaosu w niemieckim porządku? Azyl od totalitarnego w sumie niemieckiego hiperogarnięcia. Niemcy w wersji hipster-punk-buntownik bez powodu. Wszystko super działa, bruczek nowiusieńki, asfalcik pierwsza klasa, ale na ścianach wielkie, złe graffiti, ojej-ojej, bunt taki wielki, berlińczycy tacy zbuntowani. Jeśli naprawdę by chcieli chaosu, to by przyjechali do Polski, a nie siedzieli w tym user-friendly-rebelzone-bullshicie.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 166.

„Nie chcę już opowiadać ludziom o swojej martyrologii, że siedziałam w więzieniu, że cierpiałam, że byłam przerażona. Chcę im powiedzieć, że życie bez miłości jest nic nie warte. Bez miłości do dziecka, małżeńskiej, koleżeńskiej, miłości kochanków. Trzeba mieć siłę, żeby wykrzesać w sobie miłość do bliźniego i to nie tylko do tego, który też ci ją okazuje. Ale także do tego, który jest np. wrogo nastawiony. To jest wielka sztuka, żeby się nie zniechęcić i nie machnąć wówczas ręką. Nie można zostawiać za sobą nie wyczyszczonych spraw międzyludzkich.”

Alina Janowska (1923–2017) polska aktorka

Źródło: Iza Natasza Czapska, Miłość jest sztuką http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/miloscj.htm, „Życie Warszawy”, 28 kwietnia 2003.

O miłości , O życiu , O dzieciach , O sztuce

„jeszcze długo potem
miałeś swoją półkę w szafie
tylko garnitury oddałyśmy bezdomnym
twoje biurko jest już zajęte
siedzę przy nim teraz ja
i piszę o tobie wiersze
twój sekretarzyk od dawna
kryje cudze tajemnice
tylko zegar nie chce
wybijać godzin bez ciebie (…)
miałeś tato takie piękne myśli
one teraz żyją we mnie
miałeś tato takie piękne ręce…”

Iwona Zielińska-Zamora (1954)

Źródło: ***, „Sekrety ŻAR-u” 2007, nr 1 http://www.pzn-mazowsze.org.pl/kultura/klub_zar/sekret16/sek_16.html#poezja

O tajemnicy , O myślach , O myśleniu

„Ludzie mylą się często co do istoty i natury powodów, dla których niektóre umysły areligijne lub pozbawione wiary mają dla katolicyzmu wielki szacunek, prowadzący do wielkiego przywiązania. (…) Istotny jest byt moralny, do którego wznosi się myśl, kiedy usta wypowiadają imię Kościoła rzymskiego. (…) Starzec w białych szatach, siedzący na samym szczycie katolickiej hierarchii, może przypominać władców, jednak przez większość czasu jego władza to pełnienie pokojowej funkcji przewodnika chóru, dyrygującego śpiewem, który chórzyści rozumieją. Zewnętrzny porządek nie kończy pojęcia katolicyzmu, jego harmonia idzie dalej. (…) Zasady rządzące wnętrzem organizacji odnajdują się w ścisłości krytycznych wyborów, racjonalnych opinii, jakie logika dogmatu nakazuje wiernym. Obowiązują hierarchiczne stopnie, na których spoczywają majestatyczne autorytety. Wszystko to, co człowiek może otrzymać od wiary Kościoła, dostaje proporcjonalnie, wedle stopnia ważności, użyteczności i dobroci. Nic w świecie nie może się równać z tym ciałem złożonym z zasad tak prostych, podporządkowanych jednej idei, że wszyscy ci, którzy zgodzą się tę wielkość uznać, nie będą mogli nigdy się tłumaczyć, że zbłądzili z powodu niewiedzy czy nieświadomości.”

Charles Maurras (1868–1952)

Le dilemme de Marc Sangnier. Essai sur la démocratie religieuse
Źródło: s. 59

O ludziach , O wierze , O myślach , O naturze

„Aby jednak nie wydawało się, że ganię obce obyczaje, a własne rozmyślnie pomijam, objaśnię pokrótce sposób naszego życia. Po pierwsze szlachta polska nie mieszka w miastach, to zostawia kupcom i rzemieślnikom. Każdy mieszka na wsi w posiadłościach ojcowskich, co jest wielką ochroną (…) cnoty i poczciwości. Jakkolwiek siedzimy na wsi, życie nie mija nam na bezczynności, zajmujemy się sprawami Rzeczypospolitej lub pracami domowymi. Pierwsza działalność jest szlachetna, nawet świetna, druga zaś poważna, niewinna a miła.”

Łukasz Opaliński młodszy (1612–1662) marszałek nadworny koronny, pisarz

Źródło: Obrona Polski przeciw Janowi Barclayowi... 1648, oprac. Stanisław Grzeszczuk, Wrocław 1959.

O życiu

„Dziwne, że pan do mnie z tym przyszedł, czyta pan chyba prasę i wie, że my nie mamy żadnego wpływu. Jak ja mogę wpłynąć na moje duszyczki, kiedy ja nie mam nic do gadania… Wie pan, Żydzi są zdolnymi kupcami, zdolnymi lekarzami, zdolnymi adwokatami – Polska jest zniszczona, potrzebuje sił – dlaczego Żydzi nie zajmują się tym, do czego są zdolni, dlaczego zajmują się polityką? Czy pan sobie wyobraża, jak to wygląda, jak jakiś ksiądz przychodzi do ministerstwa, a tam siedzi Żydówka, Bóg wie skąd, i z wyższością, z bezczelnością odnosi się do duchowieństwa naszego? Jakie to robi wrażenie?”

Czesław Kaczmarek (1895–1963) polski duchowny katolicki, biskup kielecki

odpowiadając Jechielowi Alpertowi, przedstawicielowi lokalnego Komitetu Żydowskiego, gdy ten przyszedł błagać, by biskup Kaczmarek powstrzymał swoich diecezjan szykujących pogrom w Kielcach.
Źródło: Jechiel Alpert, Zeznanie złożone dn. 4 sierpnia 1967 w Halamie (Izrael), oprac. Ida Fink, w: „Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego”, 2003, s. 571 http://books.google.pl/books?id=TdhtAAAAMAAJ&q=%22B%C3%B3g+wie+sk%C4%85d,+i+z+wy%C5%BCszo%C5%9Bci%C4%85,+z+bezczelno%C5%9Bci%C4%85+odnosi+si%C4%99+do+duchowie%C5%84stwa+naszego?%22&dq=%22B%C3%B3g+wie+sk%C4%85d,+i+z+wy%C5%BCszo%C5%9Bci%C4%85,+z+bezczelno%C5%9Bci%C4%85+odnosi+si%C4%99+do+duchowie%C5%84stwa+naszego?%22&source=bl&ots=H-IBsLytx_&sig=Uh-599Py0epW-kWEo7FdFJo1vb4&hl=pl&sa=X&ei=X4QfUMi0C4bTtAaAioD4BA&ved=0CDIQ6AEwAQ.

O Bogu , O wrażeniach , O czytaniu

„Zdałem sobie sprawę, że jest to fach, do którego trzeba się urodzić. Wymaga określonych predyspozycji umysłu. Większość kierowców to introwertycy. Są w stanie całymi godzinami koncentrować się, nie zwracając uwagi na ból, przeciążenie szyi czy rąk. Po jednym dniu takiej jazdy ledwo mogłem się ruszać, nawet siedząc w samochodzie. Nie byłem w stanie rozprostować palców, mięśni karku, pleców. I wtedy poczułem strach. Strach, który wnika w mięśnie, który sprawia, że człowiek przestaje się kontrolować. To jak zaciskanie zębów nocą – nawet nie zdajesz sobie sprawy, że to robisz. Mówisz sobie: „Boże, skąd ten cały ból?” Ci faceci wykształcili w sobie umiejętność panowania nad własnym lękiem. Kiedy zaś lęk wymyka się spod kontroli, najwyższy czas się wycofać.”

Sylvester Stallone (1946) aktor amerykański

o kierowcach rajdowych.

O Bogu , O bólu , O strachu , O czasie

„Pod sześćdziesiątym trzecim, Zofia i Jolanta Kackie, siostry. Pierwsza siedziała cztery lata za manko w sklepie, nie pracuje, zarabia, jeżeli znajdzie amatora na swoje stare kości. Druga to jeszcze lepszy numer. Zdemolowała kiedyś pół lokalu, pobiła milicjanta i w pijanym widzie rozniosła nam radiowóz. No, nie dosłowne, ale co zdążyła, to potłukła i podarła. Obie wyglądają jak czarownice.”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

Źródło: Taniec szkieletów

O siostrze , O tańcu

„Hej! – ryczał Yarpen Zigrin siedzący na koźle, wskazując na Yennefer. – Coś się tam czerni na szlaku! Ciekawe, co to? Wygląda jak kobyła!
– Bez ochyby! – odwrzasnął Jaskier odsuwając na tył głowy śliwkowy kapelusik.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

To kobyła! Wierzchem na wałachu! Niebywałe!
Jaskier i Yarpen Zigrin o Yennefer.
Miecz przeznaczenia, Granica możliwości
Wariant: Hej! - ryczał Yarpen Zigrin siedzący na koźle, wskazując na Yennefer. - Coś się tam czerni na szlaku! Ciekawe, co to? Wygląda jak kobyła!
- Bez ochyby! - odwrzasnął Jaskier, odsuwając na tył głowy śliwkowy kapelusik. - To kobyła! Wierzchem na wałachu! Niebywałe!

„Ech, to był świat! W nim tylko umierać i to bez powodu.
Samotność na każdym rogu, w każdym pocałunku.
Znaliśmy pewien sekret: cała nasza młodość
wydawała nam się czymś łagodnie nieprawdziwym,
siedzieliśmy cicho lub śpiewaliśmy hymn o nędzy.”

Efraín Huerta (1914–1982)

O świecie , O samotności , O śpiewie

„(…) naprzeciwko Reni siedzi jej przewodniczący z opaloną twarzą… Jak mi jest go żal…! On jest coraz ciemniejszy! On normalnie idzie na prezydenta krajów III świata!”

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

Cytaty z monologów kabaretowych, Dowcip polityczny

„Wspominanie dzieciństwa to rozdrapywanie strupka na dziecięcym kolanie. Lizanie krwi przez dziurę w rajtuzach. Przylepienie tej niechcianej gumy pod stołem, w szczelinie między siedzeniami w autobusie, gdziekolwiek, byle się pozbyć, upchnąć. Wyrzucanie tych niesmacznych kanapek z kiełbasą, w której więcej tłuszczu niż mięsa. Gdziekolwiek, byle wyglądało na to, że się je w szkole zjadło.”

Michał Witkowski (1975) pisarz polski

Fototapeta (2006)

O dzieciństwie

„Lubię być widoczny, siedzenie na backstage'u nie leży w mojej naturze.”

Robert Kupisz (1967)

Źródło: „InStyle”, 4/2011

O naturze

„Społeczeństwo jakby zawarło umowę z dyktatorem. Darmowa szkoła, 10 gatunków sera i kiełbasy w sklepie, to większości ludziom do demokracji wystarcza. Jednostki, które mogły wzniecić bunt, siedzą od grudnia w więzieniach, a ludzie się o nich nie upominają. Opozycja to tylko Mińsk i trzy największe miasta. Na dodatek jesteśmy zrusyfikowani i rozdrobnieni, nie znamy świata ani zachodniego modelu życia, a kapitalizm widzimy przede wszystkim w rosyjskim, oligarchicznym wydaniu.”

Swiatłana Aleksijewicz (1948) białoruska pisarka i publicystka

o białoruskim społeczeństwie, 17 maja 2011 roku.
Źródło: „Gazeta Stołeczna”, 18 maja 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9616566,Swietlana_Aleksijewicz__Bialorusi_grozi_znikniecie.html

O ludziach , O szkole , O demokracji

„Siedział za biurkiem,
Aż wlazł na piedestał.
I tak oto resztę
Swego życia przestał.”

Roman Gorzelski (1934–2010)

Srebrnikowe myśli, czyli bajki, fraszki, przysłowia i wierszyki, Bajki dla dorosłych
Źródło: Pingwin biurokrata, s. 13

„Możesz siedzieć na budowie, obsługiwać betoniarkę.
Możesz też zaryzykować rozbijając bank za bankiem.”

Popek (1980) polski raper i zawodnik MMA

Monster
Źródło: Kto nie ryzykuje, szampana nie pije

O piciu

„Na telewizyjnej dokrętce filmowej klatka, w której swego czasu siedziała przed Sejmem redaktor Monika Olejnik.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

odpowiedź na pytanie, jaka stopklatka szczególnie zapadła mu w pamięć.
Źródło: Michał Hernes, shemag.pl http://www.shemag.pl/ona-on/piotr-adamczyk-ulubiona-aktorka-erotyczna-jerzego-urbana/

O czasie

„IPN jest czyrakiem dla tylnej części ciała, na której się najczęściej siedzi i to bardzo utrudnia siedzenie.”

Władysław Frasyniuk (1954) polski polityk

o Instytucie Pamięci Narodowej.
Źródło: wp.pl http://wiadomosci.wp.pl/gid,62661,title,Mojej-babci-zolnierz-nie-zgwalcil---w-rozowym-nie-chodze,gpage,7,img,11029421,galeria.html

„Tyle ludzi siedzi w więzieniach, a nie słyszałam żadnego hierarchy, który ująłby się za nimi.”

Swiatłana Aleksijewicz (1948) białoruska pisarka i publicystka

o cerkwi na Białorusi, 17 maja 2011 roku.
Źródło: „Gazeta Stołeczna”, 18 maja 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9616566,Swietlana_Aleksijewicz__Bialorusi_grozi_znikniecie.html

O ludziach

„Teraz, kiedy przeszłam już chrzest bojowy, nie boję się chodzić po mieście, ale tych godzin na dachu bardzo nie lubię. Siedzi się bezczynnie i czeka co na łeb zrzucą. Paskudne uczucie. Obserwujemy miasto. Widać stąd prawie całą Warszawę. W wielu miejscach domy nikną w kłębach dymu i ognia. Pożarów jest coraz więcej.
W nocy jest zupełnie inaczej. Tu, wysoko nad miastem, jest bezpiecznie. Niemcy o tej porze nie latają. Nasz „gołębiarz” też widocznie śpi. Dokoła czerwone łuny pożarów. Wyraźnie widać, gdzie toczą się walki. Wylatują stamtąd łańcuszki świetlnych pocisków.
W ciszę nocną zaczyna się wkradać dziwny pomruk. Przecież to samoloty. Tymczasem w mieście rozpętała się wściekła kanonada. Sznury czerwonych paciorków wytryskują ze wszystkich stron. Wysuwają się białe macki reflektorów. Tu i ówdzie pęka rakieta. Pukają zenitówki, jazgocą w dole cekaemy. Co się dzieje? Niedaleko od nas przesuwa się ciemna, wolno lecąca, trochę do widma podobna sylwetka samolotu, za nią druga. To do nich strzelają.
– O Boże! Przecież to nasi…
Od samolotów coś się odrywa i wolniutko, majestatycznie, oświetlone łunami pożarów szybują w powietrzu białe spadochrony z zasobnikami. To zrzut. Żeby tylko nie dostał się w ręce Niemców. Samoloty raz jeszcze przelatują koło nas i powoli ich warkot milknie. Jeszcze jakiś czas trwa kanonada. Świetlne pociski we wszystkich kierunkach przeszywają niebo. Zenitówki szczekają zajadle. Powoli wszystko cichnie. Jest znowu zwykła powstaniowa noc. Odlecieli. Białe parasole spadochronów szybują coraz niżej. Jednak nie jesteśmy sami. Pewno często będą zrzucać broń, a może prześlą desant. Długo dyskutujemy na temat pierwszego zrzutu.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 4 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O Bogu , O emocjach , O czasie , O czekaniu

„Betonowe lasy mokną,
wiatr wieje w okno,
siedzę w oknie i wdycham samotność.”

Donguralesko (1980)

Źródło: Betonowe lasy mokną

O samotności

„Byłam za bardzo zmęczona, aby zauważyć, że obietnice z gatunku „za rok” nigdy nie są dotrzymywane. „Za rok będziesz mogła siedzieć w samochodzie zawsze na przednim siedzeniu” też się nigdy nie sprawdziła.”

Sabine Both (1970)

Przeprowadzka do siódmego nieba

„Coś tam szeptali, że Ruscy nas nie puszczą do Ameryki, ale kto w to wierzył?! Generałowie w telewizji mówili nam, że to wolny kraj. Przecież dostaliśmy sprzęt, zdobyliśmy nominację olimpijską i właśnie dokopaliśmy Jugosłowianom! Nikt nie miał wątpliwości: jedziemy po medal! Po złoty. Byliśmy w euforii. Kurde! Byliśmy odpowiedzialni za Polskę! Tego się nie da porównać z żadnym innym uczuciem. Trzy tygodnie przed wylotem było zgrupowanie w Zakopanem. Siedzimy. Jakiś gość z Komitetu Centralnego stoi i mówi: My się solidaryzujemy z bratnim narodem radzieckim i my z tej imperialistycznej olimpiady rezygnujemy. Najpierw nie rozumiałem, co to za „my”, dlaczego ktoś mówi za mnie „my”… A potem zobaczyłem, jak po twarzach dorosłych facetów, mistrzów olimpijskich, płyną łzy. Dorośli, twardzi faceci siedzieli w milczeniu i płakali. Jakby ich życie nagle się skończyło.”

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

Źródło: malemen.pl http://www.malemen.pl/mmextra/8

O życiu , O emocjach , O płaczu , O łzach

„To był bardzo duży stres. Przez wiele lat dotykałam prawie tylko i wyłącznie seriali. Nawet jeśli była to spora rola, to rozbita na kilka odcinków pozwalała na szerokie planowanie. Tutaj mojej bohaterki było dużo, a tym samym miałam wiele scen. W zasadzie wszystko się na tej Inge opierało. Mając świadomość, że nie chodzi tu tylko o wygranie relacji między bohaterami i emocjonalny problem, który w komedii romantycznej powinien być najsilniejszy, trzeba było jeszcze pamiętać o tym tytułowym milczeniu. A na planie wiadomo, jak to bywa. Kręcimy nie chronologicznie, jest mało czasu na sceny. Ich z kolei jest prawie tyle, co w serialu, więc musimy mocno pędzić. Siedziałam dużo nad scenariuszem. Powypisywałam sobie dużo rzeczy, których się potem pilnowałam. Nie wszystko oczywiście udało mi się zawrzeć tam gdzie chciałam i to z różnych powodów. Był to naprawdę duży stres, żeby wszystko co sobie wymyśliłam dalej zrealizować.”

Aneta Todorczuk-Perchuć (1978) polska aktorka

o roli w filmie Milczenie jest złotem.
Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69129

O problemach , O relacjach , O czasie

„Teraz polityka zbliżyła się do show-biznesu. Podejrzewam, że w każdej partii siedzą fachowcy, którzy kombinują, co tu zrobić – nie „dla dobra ojczyzny”, jak są łaskawi mówić – ale by wzmóc zainteresowanie partią. I bojkot TVN też jest takim zagraniem. Widocznie posłowie PiS stwierdzili, że niczym im to nie grozi, bo ich wyborcy i tak postrzegają TVN jako stację nieprzyjazną partii.”

Artur Andrus (1971) polski dziennikarz i poeta

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 9 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nbwun.htm

O biznesie , O ojczyźnie

„Ten cały KOR miał to do siebie, że tam byli sami fajni. Masa ludzi wyjątkowo zdolnych, ciekawych osobowości, coś nieprawdopodobnego. I wszyscy w kupie. Jak posadzili kogokolwiek na 48 godzin, to inni stawali na głowie, nieważne, czy Macierewicz, czy Michnik akurat siedział.”

Zofia Romaszewska (1940)

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, W KOR-ze byli sami fajni ludzie. Dlaczego teraz się nie lubią? Rozmowa z Zofią Romaszewską, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127290,20691848,w-kor-ze-byli-sami-fajni-ludzie-dlaczego-teraz-sie-nie-lubia.html, wyborcza.pl, 15 września 2016.

O ludziach , O osobowości

„Wiesz co, tak pomysły na teksty jak fragmenty tych tekstów biorą się głównie z rozmów, z kontaktów z ludźmi, z trudnych do zapomnienia sytuacji, które siedzą mi potem we łbie i nie dają spać. A piszę zwykle ironicznie, bo przywykłem do tego, staram się ogólnie traktować świat z dużym przymrużeniem oka. Taki mam styl, sposób na przetrwanie.”

Afrojax (1978) polski raper, kompozytor i dziennikarz

Źródło: Wywiad, 2009 http://allrap.pl/wywiady.php?id=16

O świecie

„Krótki skok, a długie siedzenie.”

Antoni Regulski

„Muzyka Elżbiety Sikory jest wymagająca. Zawsze jest pewna trudność z przygotowywaniem współczesnych, dopiero co napisanych dzieł, gdy kompozytor siedzi obok, a utwór zmienia się i ewoluuje na scenie. Nie jest to gotowy materiał, z którym przyjeżdża się na próby i który się tylko ćwiczy. Repertuar klasyczny jest przeanalizowany, poukładany, wiemy jak się do niego zabrać, bo każda nutka została omówiona. Tu praca jest zupełnie inna, kompozytorka czuwa na próbach, aby jeszcze udoskonalać dzieło. Jej obecność w pewien sposób ułatwia nam pracę, ale też utrudnia, bo na próby przyjechaliśmy nauczeni czegoś, co ciągle się zmieniało.”

Anna Mikołajczyk-Niewiedział (1972)

Źródło: Mirosław Baran, Curie to silna i zdecydowana kobieta, „Gazeta Wyborcza Trójmiasto”, 17 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/127399.html

O kobietach , O muzyce

„Konserwatysta to człowiek, który siedzi i myśli. Głównie siedzi.”

Thomas Woodrow Wilson (1856–1924) prezydent USA

O myślach , O myśleniu

„Często siedzisz nad jeziorem z wędką. Łowisz piksele.
Nie ma nikogo, kto by się na ciebie nabrał. Jest kilku takich,
co zbierają złom z twoich snów. Stanowi to jednak abstrakcję,
którą przecinają ślady latających ryb.”

Jacek Krajl (1985)

Źródło: Konsolidacja

O snach

„W Partii Demokratycznej mówimy zawsze tak, jak rządzicie to piszcie Konstytucję nie dla siebie, ale dla swoich przeciwników politycznych i jak rządzicie to budujcie więzienia nie dla swoich przeciwników, tylko dla siebie. Takiej jakości żebyście tam w razie czego mogli siedzieć.”

Brygida Kuźniak (1966) polska prawniczka i polityk

oceniając projekt Konstytucji RP zaproponowany przez PiS.
Źródło: Konferencja prasowa PD, 16 stycznia 2010 r. http://szklokontaktowe.tvn24.pl/9094,5,Przewidujacy,wiadomosc.html

„(…) poszedłem do technikum energetycznego. Działało w pobliżu opery. I codziennie, przechodząc koło opery, w drodze do szkoły, stawałem przed szybą kawiarenki, w której siedzieli aktorzy, śpiewacy. To był inny świat: byli świetnie ubrani, uśmiechali się, popijali wódeczkę, kawkę. Powiedziałem wtedy sobie: „Ja też tak chcę!””

Andrzej Kopiczyński (1934–2016) polski aktor

Źródło: Robert Migdał, „Czterdziestolatek” zaczynał we Wrocławiu, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 176, 20 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/121643.html

O świecie

„Czy silnym jest ten, który przezwyciężając wielkie trudności, dokonuje zadziwiających czynów, choć robiąc to z wielkim wysiłkiem i narażając się na zmęczenie, czy ten, który spędza cały dzień, siedząc w fotelu, przegrzebując tylko od czasu do czasu żar w kominku i wkładając jedzenie do ust?”

Anne Brontë książka Lokatorka Wildfell Hall

Lokatorka Wildfell Hall

O jedzeniu , O wysiłku , O czasie

„wczoraj nadal jeszcze ślepo żyłem
na jednym i tym samym kawałku ziemi, wędrując
między śladami kół, siedząc zaskorupiały gliną
na brzegu pola, wyciągając z obnażonej ziemi
nakrapiane brązem jaja skowronka,
zataczając się za pługiem, zbierając
kartofle”

Wulf Kirsten (1934)

Źródło: Los

O losie

„Siódmy rok milczenia. Jest to mój największy, najcenniejszy kapitał moralny, cenniejszy niż to, co piszę. Może wszystko zginąć z rzeczy napisanych, pragnę tylko tego, aby pamiętano, że dałem świadectwo epoce i milczeniem protestowałem. Jest to moje non possumus i moje weto przeciw straszliwym spustoszeniom epoki. Siedem lat milczenia jest też świadectwem wierności, wierności Bogu i Kościołowi, wierności Polsce i tym, co dla jej wolności ginęli lub teraz siedzą po więzieniach czy na wygnaniu, wierności sztuce…”

Jerzy Zawieyski (1902–1969) polski pisarz, aktor, działacz polityczny

Źródło: dzienniki Jerzego Zawieyskiego, zapis z 1 stycznia 1955, Dariusz Baliszewski Upadek z wysokości, „Wprost” 26/2005 (1178) http://www.wprost.pl/ar/?O=78028, dostęp 25 sierpnia 2008

O Bogu , O wolności

„Warunki w których funkcjonowali wtedy (podczas II wś) ludzie, bardzo się różniły. Trzeba brać pod uwagę np., że państwowość litewska czy polska została zniszczona. Że pierwsi kolaboranci ukraińscy, którzy pracowali w obozach zagłady w Bełżcu czy Treblince, prawdopodobnie umarliby z głodu, gdyby nie kolaborowali. Trzeba rozumieć naturę okupacji niemieckiej, naturę okupacji sowieckiej. Interakcje tych reżimów, brak wolności, brak możliwości wyboru, sytuację w której jest wybór, ale między jednym złem a drugim. Próbując to osądzać, często przeceniamy możliwości własne i możliwości przodków. (…) Zbrodnie to fakt historyczny. Warto też pamiętać, że bardzo mało ludzi – bardzo mało! – którzy mieli wtedy jakiś wybór, wybrało dobrze. (…) Jeżeli jednak mówi się – siedząc, dajmy na to, dziś w kawiarni warszawskiej – że jacyś ludzie źle się wtedy zachowali, to niepoważne.”

Timothy Snyder (1969) amerykański historyk

Źródło: wywiad Adama Leszczyńskiego, Mord bez granic, „Gazeta Wyborcza”, 21–22 maja 2011.

O głodzie , O ludziach , O zachowaniu , O naturze

„Kończąc, w tej części chciałbym tak powiedzieć. Do pana marszałka Tuska (…) już takiego populizmu i takiej demagogii, to ja nawet nie potrafię powiedzieć. Ale ja wiem dlaczego (…). Bo to nie wy tu siedzicie dzisiaj. I nie pan tam usiądzie. Dlatego jest to zemsta pana za przegrane wybory. Zemsta. No, niestety, fotel prezydenta był blisko, nie ma go. Nie ma go. Ale jest pan młodszy ode mnie, tak że może pan jeszcze zostać prezydentem. Chociaż zrobię wszystko, aby tak nie było. Przeżywacie swoisty szok powyborczy. Ja rozumiem, patrząc na pana minę (…) dwa dni przed wyborami był pan prezydentem, na billboardach było napisane: prezydent Tusk, w Krakowie – premier z Krakowa. A dzisiaj jest premier z Lubuskiego, a prezydent z Warszawy. No i nie ma was. I to jest to.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

w trakcie dyskusji nad votum zaufania dla rządu Kazimierza Marcinkiewicza.
Źródło: stenogram z posiedzenia Sejmu, 10 listopada 2005 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/10312a2359822660c125746400474b70?OpenDocument

O zaufaniu , O zemście

„Na zewnątrz wysyłamy taki komunikat: niech prądy świata nas omijają i pozwolą spokojnie siedzieć we własnym ogródku.”

Václav Havel (1936–2011) pisarz i prezydent Republiki Czeskiej

Źródło: „Lidové noviny”, 12 listopada 2000

„Nigdy nie siedziałem za kółkiem, choć często podróżuję samochodem i przejechałem wiele tysięcy kilometrów jako pilot. Ale nigdy nie chciałem mieć samochodu. Dzięki temu nigdy nie miałem kłopotów z kontrolą podatkową, bo przy wypełnianiu deklaracji jest pytanie o samochód. Jak ktoś pisze, że nie ma, to się nim nikt już nie interesuje, bo czy warto interesować się majątkiem kogoś, kto nie ma nawet samochodu?”

Jurij Andruchowycz (1960) ukraiński pisarz

Źródło: Anna Dziewit, Agnieszka Drotkiewicz, Jurij Andruchowycz. Wywiad, „Playboy” nr 8, 2005

O samochodach , O podróżowaniu , Pytanie

„Teatr jest dla mnie trudnym medium. Pewnie dlatego tak wiele czasu mu poświęcam. Zawsze bardzo silnie na mnie działał. Odkąd zaczęłam chodzić do teatru to uczucie, które towarzyszyło mi nieodłącznie, było przeważnie jakimś uczuciem lęku. Może to zabawna konstatacja, ale wygląda na to, że zaczęłam robić teatr „ze strachu”. Coś z tego lęku pozostało we mnie do tej pory. Z obawą wchodzę na widownię. Z przyjemnością oglądam przedstawienia, które „zabierają” mnie z sobą, ale nie zdarza się to zbyt często. Myślę, że z przedstawieniami jest tak, jak ze spotkanymi ludźmi – z jednymi idziesz w dalszą drogę, innych mijasz, jeszcze inni męczą cię swoją obecnością. Czasem mam kłopot z wytrzymaniem na widowni siedząc w środku rzędu, wolę usiąść bliżej drzwi, mam możliwość wyjścia.”

Anna Augustynowicz (1959)

Źródło: W łupinie orzecha, „Kurier Szczeciński” nr 23, 3 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110550.html

O przyjemności , O strachu , O emocjach , O myślach

„Hering już siedział na ławce, więc ojciec przysiadł się obok niego. A sąsiad z osobliwym wyrazem twarzy trącił ojca łokciem i rzekł:
– Të znôł tego knôpa Heldów z Wësoci? Miôł koło i w tich piôskach jechôł do Brus. Zgrzôł sę, a potem zezyb. Dostôł zapolénié płuc i hajda na tamtén swiat. Tak to je. A Bernard nasz téż chcôł koło. Le koło a koło.”

Anna Łajming (1904–1993) pisarka polska, piewczyni Kaszub

Źródło: Dzieciństwo

O dzieciństwie

„Nie jestem bardzo bystry, po prostu długo siedzę nad problemem.”

Albert Einstein (1879–1955) fizyk niemiecki, noblista

„Tam uczyłem się tego knajackiego życia, bo przecież wzorem dla mnie była moja ulica. Tam działała słynna grupa Rogala. Rogal tworzył gangi, które napadały na konwoje, na sklepy, na ludzi, terroryzowali miasto. Dzieci członków tej bandy to byli moi koledzy z podwórka. Ich ojcowie siedzieli, wychodzili i wracali z więzienia, a my temu wszystkiemu się przyglądaliśmy. Napatrzyłem się na patologię toczącą wiele rodzin, z których wywodzili się moi koledzy. Uczyłem się przy nich charakteru, sztuki milczenia, bycia odważnym i twardym. A potem proza życia, ta patologia wycięła ich w pień, nawet 50 lat nie dożyli, mogę na palcach policzyć chłopaków, którzy stanęli na nogi. Generalnie zapijali się na śmierć, nie mieli sposobu na życie.”

Leszek Danielak (1951)

Źródło: rozmowa Piotra Pytlakowskiego, My z kolegami, „Polityka” nr 28 (2915), 10 lipca 2013, s. 24, 25.

O życiu , O śmierci , O dzieciach , O ludziach

„Jesteś twardziel? Rap ma być o prawdzie?
Jak rymowałem o ganji, to jarałem ganję
Po chuj się wypruwać z siebie z każdym tekstem?
Nie jestem u psychologa na kozetce
Po chuj to wszystko? Kto tu jest Ewą Drzyzgą?
To twój problem, że miałeś trudne dzieciństwo
(…)
A siedząc na ławce, narzekając z kumplami
Nie poznasz świata – świat cię wysra, jak strawi”

Tede (1976) polski raper

Źródło: Moje życie jest tu

O życiu , O świecie , O problemach , O dzieciństwie

„Przede wszystkim odniosłem wrażenie, że cała ludność dzielnicy z jakiegoś powodu znalazła się na ulicy. Idąc chodnikiem, potykaliśmy się o kobiety, mężczyzn i dzieci. Byli ubrani tak nędznie, że nasze ubrania wydały mi się jakimiś strojami wieczorowymi. Byli wychudzeni, głodni i chorzy.
Siedzieli na ziemi, usiłując żebrać lub coś sprzedać. Jakieś nędzna resztki tego, co im pozostało. Niekiedy przedmioty wręcz surrealistyczne. Jakaś kobieta trzymała przed sobą abażur lampy. Chłopiec obok niej wyciągał przed siebie karafkę w kształcie ryby i puste blaszane pudełko po paście do butów „Kiwi”. Mijali nas ludzie o dzikim spojrzeniu błyszczących od gorączki oczu. Gdzieś biegli, śpieszyli się. Czegoś gwałtownie szukali. Może – kogoś.
W powietrzu wisiało nienaturalne napięcie, chorobliwa aktywność, jakby przedśmiertne pobudzenie. Swoją sztuczną ruchliwością i zabieganiem chcieli oszukać śmierć?
Panował smród. Ulice były nie sprzątane. Rynsztoki wypełnione fekaliami. I trupy. Nagie trupy…
… Wyjrzałem przez okno. Środkiem ulicy szło dwóch młodych Niemców w mundurach. Byli wysocy, wysportowani. Jeden z nich trzymał w ręku pistolet. Ulica była pusta. Wodził wzrokiem po oknach. Przystanęli. Ten z pistoletem uważnie wpatrywał się teraz w jakiś punkt. Uniósł broń i starannie wycelował. Padł strzał. Doleciał nas brzęk szkła i rozpaczliwy okrzyk bólu. Strzelający uniósł rękę w geście satysfakcji. Jego kolega zamaszyście poklepał go po plecach. Następnie ruszyli wolnym krokiem w kierunku bramy wyjściowej getta. Gestykulowali, śmiali się, coś do siebie głośno mówili…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

relacja Karskiego z pobytu w getcie warszawskim.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

O śmierci , O kobietach , O dzieciach , O ludziach

„Wydaje mi się, że radość melancholijna polega w dużej mierze na gwałtownym pompowaniu chwili. Na przesadnym, acz histerycznym odegraniu hic et nunc. Teraz, now! Teraz jest święto, innego nie ma i nie będzie; teraz, tutaj, gadamy sobie i podjadamy, a wrednemu czasowi kij w oko! Ta iluzja trwania poza czasem, daleko od ohydnego Kronosa, to podstawa klasycznego opisu idylli – którą znajdziesz choćby w tekstach Starobinskiego. Chwila, ta radosna chwila to kwiat, wewnątrz którego siedzi robak – by użyć ogranej barokowej metafory; robak przez moment milknie, nie pamiętasz, że wkrótce ponownie zostaniesz wrzucony w czas.”

Marek Bieńczyk (1956)

Źródło: Bogusław Deptuła, Radości melancholii http://www.dwutygodnik.com/artykul/3157/, Dwutygodnik. com, nr 92/2012.

O czasie , O Kwiatach , Radość

„(…) my, muzycy, pozwalamy sobie na niejedno, co nie jest w porządku. (…) Aby nie zasnąć, zażywaliśmy benzedrinę, a w celu odprężenia się piliśmy alkohol. Większość z nas siedziała na tej karuzeli i nie umiała zeskoczyć.”

Trummy Young (1912–1984)

Muzyka zawładnęła moim życiem

O alkoholu , O piciu

„Synu – powiedział wreszcie bardzo serio. – Spójrz. Tam przy szynkwasie siedzi Evangelina Parr. Jest ona, trzeba przyznać, pokaźna. Ba, nawet wielka. Ale mimo jej rozmiarów ponad wszelką wątpliwość nie jest to kurwa zdolna położyć kres wszystkim kurwom.”

Andrzej Sapkowski Wiedźmin

odpowiedź Yarpena Zigrina na twierdzenie Jarre’a, że biorą udział w wielkiej wojnie, która położy kres wszystkim wojnom.
Saga o wiedźminie, Pani Jeziora

O wojnie

„Przez piętnaście lat byłem dyplomatą. Uczestniczyłem w dziesiątkach posiedzeń Rady Bezpieczeństwa ONZ, siedziałem ramię w ramię z przywódcami państw całego świata. Widziałem, jak rządy dają się korumpować przez banki i wielkie koncerny, co sprawiło, że stałem się cynikiem. Ale w ostatnich tygodniach znów nabrałem pasji do polityki.”

Carne Ross (1966)

Źródło: Komu bije dzwon, „USA Today”, tłum. „Forum”, 17 października 2011.

„Siedzimy głęboko pod ziemią w metalowym wagoniku. Szczury są bardzo mądre. Wykopały swoje tunele już dawno temu, teraz to już nawet nie kwestia przyzwyczajenia, ale rutyna.”

Paweł Gawroński (1982)

Źródło: Awaria w metrze

„(…) pojechaliśmy na cmentarz, na kwatery „Zośki” i „Parasola”. I tam spotkaliśmy siwego pana, to jedno z najbardziej traumatycznych przeżyć w moim życiu. Stał i sam dla siebie robił listę poległych dziewczyn. Opowiadał beznamiętnym tonem, jak wyglądały, opisując ich kolor oczu, włosów, urodę, charakter. Potem mówił, że znaleźli jej szkielet na Długiej, tam, gdzie zginęła. Mówił to z autentycznej potrzeby, to w nim siedziało i musiał wyrzucić to z siebie. Potem w domu oglądałem transmisję tej inscenizacji z aktorami wchodzącymi do kanału. Między autentycznym przeżyciem a szopką wokół przeżycia było to, co mnie uwiera. Wszystko, co jest machaniem sztandarem czy hasłem patriotyzmu, jest sztuczne.”

Jan Englert (1943) aktor polski

o obchodach rocznic powstania warszawskiego.

O kolorach , O domu , O charakterze

„Wyobraźcie sobie. Siedzimy w pokoju i zaczynamy zabawę. A tu nagle mówią nam „proszę ciszej.””

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

kiedy restartowali pierwszą serię konkursu.
Skoki narciarskie, Planica 2009

O pokoju

„Nie ma chyba ani jednej współczesnej powieści kryminalnej, w której by oficer milicji, jakiś kapitan biały, czarny czy brązowy nie siedział w eleganckim lokalu i ze znudzoną miną nie sączył leniwie francuskiego koniaku obserwując niebezpiecznego przestępcę zagryzającego dzwonkiem śledzia kieliszek czystej.”

Jerzy Edigey (1912–1983)

Tajemnica starego kościółka

„Jakże smutna księżniczka… Cóż księżniczkę tak boli?
Wstrzymywane westchnienia płyną z ust mimo woli,
Co straciły swą barwę, których uśmiech już zbladł.
Siedzi smutna księżniczka na swym krześle złoconym,
W oniemiałych klawiszach pochowały się tony,
Zapomniany w wazonie rozsypuje się kwiat.”

Rubén Darío (1867–1916)

Źródło: Sonatina (początek), tłum. Janusz Strasburger, cyt. za: Tomasz Pindel, Leksykon hispanofantastyczny: #1 Rubén Darío http://katedra.nast.pl/artykul/5133/Leksykon-hispanofantastyczny-1/ [udostępniony 6 października 2010] – katedra.nast.pl

O uśmiechu , O Kwiatach , Księżniczka

„Kiedy jestem w ciągłym ruchu, nie dopuszczam do głosu wszystkich uciążliwości życia, na które byłbym skazany siedząc na kanapie.”

Jan Peszek (1944) aktor polski

Źródło: „Kraków” 6/08, 8 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ktms.htm

„Nie możesz tego wiedzieć,
młodziku z radia fm,
kiedy za szybą studia siedzisz,
nadając utwór ten.
Dla ciebie to tylko staroć,
dla nas to święty Graal,
dajmy brzmieć tym gitarom,
i orłom wznieść się daj.
Nie przerywaj Hotelu California,
niech gitarzysta tnie,
tak, aż uniesie cię,
do naszego hotelu Kalifornia,
tam, gdzie będziemy żyć,
gdy już skończymy być…”

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

Źródło: Hotel California

O studiach

„Zawsze znajduję ukojenie, gdy wyobrażam sobie, jak siedzę nocą, podczas delikatnej bryzy, na mojej wyspie mórz południowych – z otwartymi ustami i odchyloną do tyłu głową patrzę na mrugające światełka, licząc, że na czarnym niebie pojawi się ten dziwny promień i wprawi mnie w zdumienie. Nie wyciągam wprawdzie przed siebie ręki, lecz cierpliwie czekam na następny cud.”

Marlon Brando (1924–2004) amerykański aktor

O czekaniu

„Pewien żebrak od ponad trzydziestu lat siedział przy drodze. Aż tu któregoś dnia nadszedł jakiś nieznajomy. „Ma pan trochę drobnych?” – wymamrotał żebrak, machinalnie wyciągając rękę, w której trzymał starą czapkę do baseballu. „Nie mam niczego, co mógłbym ci dać” – odparł przechodzień, a po chwili spytał: „Ale na czym ty właściwie siedzisz?”. „Och, to tylko stara skrzynka” – odpowiedział żebrak. „Siedzę na niej, odkąd pamiętam”. „A zajrzałeś kiedyś do środka?” – zapytał nieznajomy. „Nie” – odrzekł żebrak. „Po co miałbym zaglądać? Tam nic nie ma”. „Może jednak zajrzyj” – powiedział przechodzień. Żebrak zdołał podważyć wieko. Ze zdumieniem, niedowierzaniem i uniesieniem stwierdził, że skrzynka jest pełna złota.”

Eckhart Tolle (1948)

Potęga teraźniejszości (1999)

„Największą przyjemność sprawia mi siedzenie przy komputerze i wymyślanie tekstów, w samotności, w miejscu, w którym się dobrze czuję. Odkąd jestem mamą, to najczęściej biblioteka publiczna, zwłaszcza czytelnia historii sztuki. Bo mój syn jest głośny i nie mogę przy nim pracować.”

Agata Passent (1973) polska felietonistka i dziennikarka.

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/agata-passent-osobowosc-wieloraka.html

O przyjemności , O historii , O samotności

„Siedzimy odseparowani, zamknięci w czterech ścianach, w których tkwią okna technologiczne donoszące o świecie w sposób wysoce selektywny. Uprawiamy życie społeczne na odrębnych wyspach.”

Tomasz Szlendak (1974)

O stylach życia w mozaikowym społeczeństwie (od których zależeć będzie rozwój gospodarczy)

O życiu

„Zwariowałaś?! – syknęła Marta, gdy zniknęły w kuchni. Panowie rozsiedli się wygodnie w salonie przed telewizorem. – Po co zapraszałaś Damiana na kolację?
– Ty pierwsza wpuściłaś go do domu – Aneta patrzyła zaskoczona na wściekłą przyjaciółkę. – O co ci chodzi?
– Wpuściłam go, żeby pomógł! Potem bym się z nim umówiła na mieście i by sobie poszedł. – Wstawiła wodę na makaron. – Teraz obaj będą tu siedzieć, a ci tam na dole będą się dąć?
– Co będą robić?
– No, się rozdymać… – Przecież powinna wiedzieć, o co jej chodzi.
– Chodzi o to, że ciało zacznie puchnąć od gazów? – załapała w końcu Aneta. – Ale to jeszcze nie teraz. Na stronie medycyny sądowej było napisane, że to się zaczyna dopiero sześćdziesiąt godzin po śmierci. Ryszard jest świeższy. Na razie powinien być na etapie tężenia.
– Mówisz do niego po imieniu? – Zszokowana Marta rozsypała makaron.
– A co? Myślisz, że ma coś przeciwko? – Aneta zaczęła trzeć żółty ser. – Zresztą jak mam mówić? Trup? Zwłoki? Jeszcze ktoś usłyszy i zacznie się zastanawiać. Ryszard jest bezpieczniej.
– Może i coś w tym jest. – Po chwili zastanowienia Marta musiała przyznać przyjaciółce rację. Rzeczywiście, lepiej nie używać pewnych słów.”

Olga Rudnicka (1988)

Tylko, że twój Ryszard jest sztywny, a mój Andrzej niedługo zacznie się topić we własnych płynach ustrojowych!
– Zapomniałam, że Andrzej jest starszy. Ale spokojnie, z worka nie będzie przeciekał.
Zacisze 13

O śmierci , O domu , O myślach , O wodzie

„Siedząca w fotelach publiczność, też, podobnie jak aktorzy, jak teatr, jest nośnikiem pewnych treści. Przychodząc do teatru przynosi ze sobą rzeczywistość pozateatralną. I te dwie rzeczywistości – sceniczna, przekazywana przez aktorów, czyli przez postaci i rzeczywistość publiczności, ta pozateatralna (…) – wchodzą ze sobą w związek, który nazywa się interakcją. I w tym momencie następuje świadome lub podświadome przyjmowanie przez widzów rzeczywistości przedstawionej. Inną rzeczą jest, czy publiczność się z tą rzeczywistością przedstawioną identyfikuje czy też nie, ale ją przyjmuje i już z samego tego faktu, że siedzi na widowni i jest, jakby powiedział Wyspiański: „przytomna grze na scenie.””

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

O grach , O rzeczywostości

„Niekryty Krytyk to postać, która zaspokaja moją potrzebę pajacowania, zabawiania ludzi, dzielenia się swoimi poglądami w nieco bardziej odjechany sposób. Uważam, że wciąż żyjemy w dość smutnym kraju – wolimy marudzić, niż tworzyć. Mieszamy z błotem każdego, kto próbuje robić coś więcej, niż przychodzić na 9 do pracy, odbębniać swoje i od 18 oglądać telewizję albo siedzieć przed komputerem. Mam nadzieję, że postać, którą stworzyłem, przyczyni się choć trochę do zmiany tej mentalności.”

Maciej Frączyk (1984)

Źródło: Niekryty Krytyk: Przed kręceniem odcinka jadę po dawkę Pavulonu http://radomnews.pl/index.php?id=newsmore&nr=1230 (wywiad z Maciejem Frączykiem), radomsnews.pl, 10 stycznia 2011

O ludziach

„Wszyscy jesteśmy więźniami, ale jedni siedzą w celach z oknami, inni w celach bez okien.”

Khalil Gibran (1883–1931) libański pisarz, poeta i malarz

„W Paryżu można jeździć taksówkami za darmo! Zwyczajnie. Bierzesz taksówkę, wysiadasz w żądanym miejscu i prosisz szofera, by pomógł ci znaleźć tysiącfrankowy banknot, który wpadł ci za siedzenie. Taksówkarz dodaje gazu i znika.”

Eddie Cantor (1892–1964)

Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.

O ludziach

„Niektórzy mówią, że odwaga siedzi na krześle, którym jest strach.”

Marek Hłasko (1934–1969) polski pisarz

Źródło: Żołnierz

O strachu , O odwadze

„Siedziałem ciurkiem 15 lat z kilku wyroków. Blisko 11 lat siedziałem na „enkach” (oddziały dla tzw. niebezpiecznych), w tym ok. 6 lat na pojedynkach. Umiałem sobie zająć czas, mnóstwo książek dostawałem z zewnątrz i z biblioteki więziennej.”

Leszek Danielak (1951)

Źródło: rozmowa Piotra Pytlakowskiego, My z kolegami, „Polityka” nr 28 (2915), 10 lipca 2013, s. 24, 25.

O książkach , O czasie

„W światowych finansach jest zbyt wielu facetów pragnących pokazać innym, że mają więcej włosów na klacie niż siedzący obok.”

Christine Lagarde (1956)

Źródło: krytykapolityczna.pl, 15 czerwca 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/MichalSutowski/Operacja-nastepca-/menuid-295.html

„Pamięta, że siedziała obok niego sparaliżowana tym, co usłyszała, i zastanawiała się, dlaczego akurat teraz nie czuje ani współczucia, ani złości, ani nienawiści. Ani nawet miłości. Czuła jedynie strach. Zwykły biologiczny strach. Bała się, że ten człowiek mógłby kiedyś zniknąć z jej życia.”

Janusz Leon Wiśniewski (1954) polski naukowiec i pisarz

Anorexia nervosa

O strachu

„Któregoś dnia siedzę za kulisami i nagle brzęczy komórka: „Czy zgodziłby się pan wziąć udział w serialu Na dobre i na złe?” Co ma odpowiedzieć aktor, który w ogóle nie ogląda seriali, bo nie ma czasu? Gram na zwłokę, że odpowiedź dam później. Nagle słyszę: „Bierz! Bierz, bo to dobry serial!” – mówią koledzy. No i tak się zaczęło. Zobaczyłem parę odcinków, rola mi się podobała i stwierdziłem, że warto w tym wystąpić. Poważna, ambitna sprawa. Serial robiony profesjonalnie, co się niestety rzadko zdarza. Nie ma prób przypodobania się publiczności. Jest za to próba pokazania prawdziwego człowieka.”

Bogdan Baer (1926–2002) polski aktor

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Bogdan Baer – Cieszę się, że nie jestem amantem http://www.nadobre.pl/18876/bogdan-baer-ciesze-sie-ze-nie-jestem-amantem.html

O czasie

„Sny zawsze mnie interesowały, szczególnie jako reżysera. Pomyśl: każdej nocy we śnie tworzymy historie, tworzymy światy. Powołujemy do życia ludzi. Gdy z nimi rozmawiamy, mówią słowami, które sami dla nich ułożyliśmy. Ale nie zdajemy sobie z tego sprawy. Wydaje nam się, że faktycznie jesteśmy w innym, obcym świecie. Podczas gdy wszystko dzieje się wewnątrz naszego umysłu. Sny to fascynująca sprawa. Pokazują, jak wiele nieznanych jeszcze możliwości kryje ludzki mózg. Pamiętam, że jakieś dziesięć lat temu przyszedł mi do głowy pomysł na opowieść o złodziejach, którzy wdzierają się do cudzych marzeń sennych. Podobny proces ma miejsce, gdy siedzimy w kinie: również wkraczamy do nieistniejącego świata, który stworzył ktoś inny. Czasem łatwo zapomnieć, że to tylko fikcja, prawda? Pomyślałem więc, że ci moi złodzieje mogliby zajmować się kreowaniem alternatywnej rzeczywistości, by w jej obrębie manipulować innymi ludźmi. W tym świecie również łatwo się zagubić i zapomnieć, że to tylko fantazja. Z czasem dodawałem do pierwotnego pomysłu kolejne elementy. Najważniejsze jednak było dla mnie stworzenie fabuły, która zapewniłaby filmowi emocjonalny środek ciężkości.”

Christopher Nolan (1970) reżyser brytyjski

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68004

O ludziach , O prawdzie , O fantazji , O historii

„W każdej chwili mogę umrzeć. Układ pokojowy nie został dotrzymany. Wszędzie morduje się naszych braci. Jadę do Managui; ureguluję tę sytuację albo umrę, nie można bowiem siedzieć dłużej z założonymi rękami.”

Augusto Sandino (1895–1934)

oświadczając swemu otoczeniu przed odjazdem do Managui w lutym 1934.
Źródło: Zbigniew Marcin Kowalewski, Guerilla latyno-amerykańska, op. cit., s. 49.

„Nam tu i bez wojny trudno przeżyć
Nie siedzieć nie stać
Ruszać się szybciej
Szukać lepszej pracy

Z ubezpieczeniem
Z emeryturą
Z prawem do urlopu
W razie czego

Lektury tylko obowiązkowe
Zakaz pisania po polsku

Post internetowy”

Jerzy Gizella (1949)

Źródło: Idy marcowe

O wojnie

„To była najgłupsza rzecz, jaką w życiu słyszałem. Siedziałem w Soledad, San Quentin, Folsom, Vacaville, Susanville, Sierra, aż nagle trafia się facet i pyta „Umiesz się zachowywać jak więzień?””

Danny Trejo (1944) aktor amerykański

Pamiętam, że powiedziałem „Spróbuję.”

O facetach

„Możemy się wreszcie zająć pytaniem: co byłoby bez biurokracji? Przestałoby państwu grozić bankructwo. Utrzymanie biurokracji przekracza od dawna siły finansowe wszystkich państw kontynentu europejskiego. Obcina się pensje urzędnikom, a za to przybywa ich całymi hufcami. Z nieuchronnego bankructwa państw wyłania się widmo anarchii na kilka pokoleń. Wspomnijmy tylko o tzw. „klasie średniej”, wieszającej się klamki państwowej. Jednocześnie mniej więcej bankructwo kilku państw europejskich toć bankructwo urzędników, oficerów, nauczycieli wszelkich rodzajów i stopni, sędziów policji, dostawców przemysłowych i handlowych, tudzież upadek mnóstwa drobnych „kapitalistów” i znacznej większości towarzystw akcyjnych. Nie zapobiegnie się temu inaczej, jak obcięciem radykalnym wszystkich budżetów w ogóle i zmniejszeniem podatków. Bez biurokracji żyłoby się w atmosferze wzajemnej życzliwości państwa wobec społeczeństwa. Zniknęłyby powody do starć, gdyby urzędy państwowe ograniczyły się do spraw państwowych, a przestały mieszać się w sprawy społeczne. Zniknęłoby schorzenie organizmu polskiego, pochodzące stąd, że niemal cała inteligencja nasza siedzi na publicznych urzędach. Wszyscy są niewolnikami „pierwszego”, zawiśli materialnie od władzy urzędowej. Jakżeż wobec tego ma ta inteligencja tworzyć „opinie publiczne”, skoro nie może wypowiadać swej myśli? Inaczej byłoby, gdyby się rzucili do handlu i przemysłu. Gdyby młodzież nie mogła liczyć na posady urzędowe, zmieniłaby się struktura społeczna w Polsce na korzyść narodu polskiego. Przestalibyśmy być najuboższym w Europie narodem. A my nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, żeśmy tacy ubodzy! My zatraciliśmy wszelki miernik bytu materialnego i nie wiemy nawet, jak wygląda zamożność. Ubóstwo nasze stanowi ciężką kulę u nogi dla wszystkich kategorii naszego bytu, od polityki do literatury.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O biurokracji
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 92–93.

O młodzieży , O inteligencji , O literaturze , O myślach

„Po co goje są tak naprawdę potrzebni? Będą pracować, będą orać, będą zbierać plony. My zaś będziemy tylko siedzieć i jeść jak panowie.”

Owadia Josef (1920–2013)

Źródło: Rabin: goje żyją po to, by usługiwać Żydom, rp.pl, 22 października 2010 http://www.rp.pl/artykul/552823-Rabin--goje-zyja-po-to--by-uslugiwac-Zydom.html

„Mam wiele nadziei, choć byłem zero
i siedziałem sam w pomieszczeniu bez drzwi, światła w tunelu.”

Buka (1988)

Optymistycznie
Źródło: utwór Krok na szczyt

„Bardzo rzadko. (…) Czytam gazety, to moje okno na świat. Jeśli trzeba coś skomentować, robię szybki research, czasem dzwonię do asystenta, on relacjonuje mi przebieg wydarzeń i komentarze. Trudno w to uwierzyć, ale my siedząc długie godziny na komisjach nie wiemy o tym, co się dzieje gdzieś obok.”

Joanna Mucha (1976) polska działaczka polityczna

odpowiedź na pytanie czy ogląda telewizję.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75478,8856655,Joanna_Mucha__Telewizje_ogladam__jak_trzeba_zrobic.html, 22 grudnia 2010

O świecie , O czasie , O czytaniu

„W polityce polskiej uwija się spore grono bojowników, którzy w okresie komunizmu siedzieli cichutko za piecem. Czasem ci, którzy wtedy nie byli odważni jak lew, dziś chcą być przynajmniej tak odważni jak hiena cmentarna, dzielnie atakując rosyjskie pomniki i groby.
W przypadku ataków na symbole ukraińskie i rosyjskie w grę wchodzi także zwykła głupota. Jest to potęga większa od wszystkich wywiadów świata i nieobca (…) naszej lokalnej samorządności. Wynaturzenia uczuć patriotycznych, które obracają patriotów przeciwko Polsce, tkwią korzeniami głęboko w społeczeństwie. Wyrastają one z urazowych schorzeń świadomości narodowej, stereotypów i fobii. Gdy one się budzą, milknie rozum i zaczynamy działać na własną szkodę.”

Karol Modzelewski (1937–2019) polski historyk i polityk

Źródło: Patrioci przeciw Polsce (1997), cyt. za: Adam Michnik, Karol z Krainy Rogatych Dusz, cz. 3, „Gazeta Wyborcza”, 25–26 czerwca 2011.

O głupocie , O emocjach , O duszy , O piekle

„Moje dzieciństwo to była praca, praca, praca. Siedziałem na stołku i grałem bez ustanku. Pamiętam, w szóstej klasie podstawówki koledzy jechali na biwak i ja chciałem. Prosiłem ojca, a on: „Wykluczone. Nie umiesz sonaty Beethovena. Siedź i ćwicz”. I dodał swoje sławne powiedzenie: „Co masz zrobić jutro, zrób dzisiaj”. Przez okno widziałem, jak chłopcy odjeżdżali rowerami. A ja grałem Beethovena i łzy mi kapały po policzkach. I niech pan sobie wyobrazi, że ojciec po 40 latach, tutaj, u mnie, przed samą śmiercią mi powiedział: „Jak sobie przypomnę, że nie pozwoliłem ci jechać na biwak, a ty płakałeś, to mi się serce kraje.””

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

Oniemiałem. Bo gdzie mi już ten biwak...
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O śmierci , O dzieciństwie , O płaczu , O łzach

„Trzeba jakoś swoje życie przeżyć. Jeżeli chcesz utrzymać się na odpowiednim poziomie, nie masz wyjścia – musisz znaleźć jakiś ciekawy na to sposób. Nie znajdziesz go jednak, jeżeli tylko będziesz siedział na tyłku.”

Katharine Hepburn (1907–2003) aktorka amerykańska

O życiu

„Mam wrażenie, że Filip wyhamował niebezpieczny pociąg, w którym siedziałam. Nie wiem, gdzie byłabym za 5–10 lat, gdybym nie poznała Jacka i gdyby nie pojawił się Filip. Nie wiem, czy sama umiałabym przystopować. Przed urodzeniem syna myślałam: W imię czego mam odmawiać sobie przyjemności? Przecież jestem artystką! Muszę tak żyć. Muszę różnych rzeczy spróbować.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Gala”, 17–18/2008

O przyjemności , O myślach , O wrażeniach , O myśleniu

„Powinniśmy – nie wiem – znaleźć jakąś formę, żeby zwrócić się do szefa telewizji publicznej. Dlaczego do publicznej telewizji? Dlatego, że to jest jedyna telewizja, która mówi do wszystkich Polaków. My możemy oczywiście mieć przyjaciół w TVN-ie, może nas wspierać i druga telewizja, ale pamiętajcie o tym – że oni, tak jak patrzyłem na to, co się dzieje na ekranie telewizora – to oni dobrze wiedzą, że właśnie pierwsza telewizja może im odebrać w razie potrzeby licencję. I oni wolą podobny program nadawać na wszelki wypadek. My musimy mieć zapewnione miejsce w telewizji, bo czego nie ma w telewizji, to nie istnieje. My musimy mieć zapewnione i nie można dopuścić do tego, aby było inaczej. (…) Polak siedzi parę godzin przed telewizorem i jeśli nie ma tego w telewizji to nie ma tego w ogóle. Dlatego bardzo proszę, żeby ci którzy lepiej się orientują i lepiej to rozumieją ode mnie, znaleźli taką formę, która by nam zapewniła właśnie miejsce w telewizji.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

podczas przedwyborczego wystąpienia w warszawskich Łazienkach, 16 maja 2010.
Źródło: Tusk: Bronku, do boju! Zwyciężysz - wygra Polska, tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1656550,0,1,tusk-bronku--do-boju-zwyciezysz-_-wygra-polska,wiadomosc.html, 16 maja 2010.

„Ojciec C. S. Lewisa zwykł – czytamy (w „Szczęściu małych rybek” Simona Leysa) – wspominać swą przygodę w pociągu starego typu w Ulsterze, gdzie przyciśnięty potrzebą współpasażer skorzystał z podłogi. „Odór unoszący się w przedziale był tak potworny, że Lewisowi zebrało się na wymioty”. Aby ich uniknąć, zapalił fajkę. „W tym momencie człowiek siedzący naprzeciw, który podczas całej podróży nie wyrzekł ani słowa, nachylił się ku niemu i surowo wskazał naklejony na oknie plakacik: PALENIE WZBRONIONE”.”

Jan Gondowicz (1957)

Źródło: Wirtuozi prawej ręki, „Książki. Magazyn do czytania” nr 2/październik 2011.

O książkach , O czytaniu

„Czym żyjecie? – zapytał jak zwykle praktyczny Corx.
– Powietrzem, dosłownie powietrzem… Przypuszczamy, że zawiera ono jakieś nieznane ludziom związki. W każdym razie oddychanie w zupełności wystarcza do podtrzymania przy życiu naszych organizmów. Siedzimy już tutaj ponad dwa miesiące i dotychczas nikt z nas nie poczuł się ani głodny, ani zmęczony, ani chory…”

Edmund Wnuk-Lipiński (1944–2015) polski socjolog

Wyprawa ratunkowa

„Jest taki artykuł KK, który mówi, kto przemocą lub podstępem skłania inną osobę do niekorzystnego rozporządzania się własnym, cudzym mieniem podlega karze. Otóż, kto głosował w Sejmie za przymusem ubezpieczeń, ten zmuszał mnie do niekorzystnego rozporządzania własnym mieniem, a więc pójdzie siedzieć.”

Janusz Korwin-Mikke/J

Źródło: Program III Polskiego Radia, 10 listopada 2006

O karze

„Siedzę tu, pod gontem już cały lipiec. Pada w Szczyrku i pada. Będzie tak lało do końca wakacji? Boli siedzenie od siedzenia. Czuję tyłek najwyraźniej. Brzuch też boli, pusty bardzo. Hałas w kiszkach, chcenie kwasów. Głowa jednak nie pozwala wchodzić nogom do chałupy. Opór w mózgu. Stożek w kuli piknął znowu chłopca czoło. Dzień za dniem tak przesiaduję w drzwiach Huczkowej z ołówkami i kredkami. Rosną góry na papierze. Za to w nocy tylko słucham – rozpluskania, rozbębnienia – ziemi z wodą. Przetwarzam dźwięki na kolory. Widzę barwną prędkość.”

Jacek Durski (1943)

Źródło: Okno

O wodzie , O wakacjach , O prędkości

„To wszystko było ustawione. Moi koledzy, którzy byli w gdyńskiej hali, opowiadali, że nie gwizdano z rzędów zajmowanych przez związkowców, ale z tych, w których siedzieli goście. Wszystkim dyrygował, jak słyszałem, Jacek Kurski.”

Jerzy Wartak (1947–2018)

na temat wydarzeń podczas obchodów 30. rocznicy Porozumień Sierpniowych.
Źródło: Józef Krzyk, To nie „S” gwizdała na Tuska, wyborcza.pl, 23 września 2010 http://wyborcza.pl/1,76842,8416421,To_nie__S__gwizdala_na_Tuska.html

„W teatrze muzyka jest tylko jednym z elementów. Czasami bardziej, a czasami mniej istotnym. Kiedy natomiast piszę jakiś utwór autonomiczny, to wiem, że przez dwadzieścia minut muszę zająć słuchacza samym dźwiękiem, bez świateł i kostiumów. Ta muzyka jest dużo bardziej złożona. I dlatego czasem nad paroma taktami siedzi się tygodniami, miesiącami. W teatrze muzyka nie jest tak intensywna, nawet nie może być. Utwory autonomiczne na scenie się nie sprawdzają, bo są za gęste. Aktor czuje wtedy, że ma konkurencję.”

Paweł Mykietyn (1971) polski kompozytor i klarnecista

Źródło: „Teatr” 9/08, 23 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kmtnk.htm

O muzyce , O świetle , O czasie

Cytaty na temat siedzenie strona 6

Cytaty na temat siedzenie
strona 6