Cytaty na temat promień (48 cytatów)

„Miłość dodaje otuchy jak promień słońca po deszczu.”

William Shakespeare (1564–1616) angielski poeta i dramatopisarz

O miłości

„Słowa podobne są do promieni X. Jeśli się nimi umiejętnie posługiwać, przenikają wszystko.”

Aldous Huxley (1894–1963) pisarz angielski

„Geniusz przypomina raczej w swym działaniu latarnię morską, która posyła jeden promień, po czym na czas jakiś gaśnie, tyle że geniusz objawia się bardziej kapryśnie i może raz po raz zabłysnąć sześcioma czy siedmioma promieniami (…) a potem zapaść w ciemność na cały rok bądź na zawsze. Kierować się zatem jego promieniami jest niemożebne, a kiedy najdzie ich mrok, ludzie obdarzeni geniuszem w niczym się nie różnią od innych.”

Virginia Woolf (1882–1941) angielska pisarka

Orlando: biografia (1928)

O ludziach , O czasie

„Matka Najświętsza nie żyła sobą. Dlatego życie NMP, to promień boski, to działanie łaski Bożej w pełni. Tam stworzenie nie przeszkadzało Stwórcy. Działanie Boga w Niej się przebija, Ona jak monstrancja, w której zawsze obecny Najświętszy Sakrament. Żyje w niej Bóg przez Swe działanie. Dlatego Ona wszystko może… Gdybyśmy umiały wpatrzeć się w życie Maryi tak istotnie zjednoczone z Bogiem!”

Wincenta Jadwiga Jaroszewska (1900–1937) polska zakonnica

refleksje z 1 maja 1933 o Matce Najświętszej.
Źródło: Siostry Benedyktynki Samarytanki Krzyża Chrystusowego – Przesłanie Matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej. http://www.samarytankiosb.pl/zalozycielka2c.html

O życiu , O Bogu , O matce , O siostrze

„Ona jest jak promień słońca, rozprasza każdy cień,
przegania czarne chmury, ja wiem.
Ona jest jak słońce, daje radość mi.”

Ras Luta (1982)

Źródło: Jak promień słońca

O słońcu , Radość

„Kukułeczko, powiedz, proszę,
ile będę żyła lat…
Drgnęły tylko czubki sosen,
żółty promień w trawę spadł.
Dźwięk nie rozległ się w powietrzu,
a już wracać czas.
Dotknął czoła świeży wietrzyk.
Milczy chłodny las.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Dmuchawiec (1921)
Źródło: Kukułeczko, powiedz, proszę…, tłum. Mieczysława Buczkówna

O miłości , O trawie , O czasie

„Fotowoltaika ma się komponować z budynkami. Folię z ogniwami perowskitowymi wystarczy rozwinąć na ścianie i podłączyć kable. Ponieważ ogniwa perowskitowe mogą być tak cienkie, kąt padania promieni słonecznych przestaje odgrywać tak istotną rolę jak w przypadku ogniw nieorganicznych. Jeśli to jest 300 nm, niezależnie od kąta przechodzi przez nie w zasadzie taka sama ilość światła. Ogniwa perowskitowe można też oczywiście montować na dachach. Tutaj zaletą – w porównaniu do ciężkich ogniw krzemowych – jest ich lekkość, dzięki czemu można nimi pokryć dużo większe powierzchnie. Ogniwo perowskitowe to w zasadzie waga folii, na którą ją nałożymy. Dodatkowo ogniwa perowskitowe dają większe możliwości zastosowania fotowoltaiki w architekturze niż ogniwa krystaliczne. Mogą mieć bowiem różne kolory i mogą być przeźroczyste. Cel to fotowoltaika totalnie zintegrowana z budynkami. Praktycznie niewidoczna.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Olga Malinkiewicz gościem specjalnym Greentechcamp.pl 2014 http://gramwzielone.pl/energia-sloneczna/12538/olga-malinkiewicz-gosciem-specjalnym-greentechcamppl-2014, gramwzielone.pl, 5 września 2014

„Oto promień złoty,
oto wśród nocnej ciszy rozwarte ramiona -
oto próg mój przestąpił
kres długiej tęsknoty…”

Karol Hubert Rostworowski (1877–1938) poeta, dramaturg i muzyk polski

„Pozdrawiaj tak, synu, ojczyznę w dnie jej uroczyste:
Włochy, ojczyzno moja, starodawna i droga ziemio, na której urodził się ojciec mój i urodziła się matka moja, a zaś oboje w tobie pogrzebani będą; ziemio, na której ja sam żyć i umrzeć się spodziewam, a dzieci moje też wzrosną i poumierają. Italio piękna, wielka i od wieków sławna, a od niedawna wolna i zjednoczona, ty, któraś tyle promieni światła geniuszów rzuciła na świat cały, za którą tyłu mężnych zginęło na połach bitew, a tylu bohaterów w kaźniach i na szubienicach – matko trzystu grodów i trzydziestomilionowego potomstwa – oto ja, dziecko twoje, które cię nie znam jeszcze w całej piękności twojej i w całej potędze, czczę cię i kocham z całej duszy mojej i dumny jestem, żem się z ciebie narodził i że się synem twoim zowię!”

Edmondo De Amicis książka Serce

Serce

O dzieciach , O świecie , O duszy , O matce

„W kawiarence na rogu
każdej nocy jest koncert.
Zatrzymajcie się w progu,
Eurydyki tańczące.
Zanim świt pierwszy promień
rzuci smugą na ściany,
niech was tulą w ramionach
Orfeusze pijani.”

Anna German (1936–1982) piosenkarka polska

Autorzy: Ewa Rzemieniecka, Aleksander Wojciechowski, Tańczące Eurydyki

„Miała koszulkę cieniutką,
A drzewa zaciekawione
Przez okna bliziutko, bliziutko
Schylały liście zielone.

Na miękkie rzuciła poduszki
Rąk nagich ciepłe oploty,
W podłogę drobniutkie nóżki
Tętniły z wielkiej ochoty.

Patrzyłem na promień woskowy
Słońca, jak w swojej podróży
Kręcił się wokół jej głowy
I piersi: muszka na róży.”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Poezje
Źródło: Komedia w trzech pocałunkach, tłum. Jarosław Iwaszkiewicz

„Kiedy włoskie pociągi wojskowe czy nasze oddziały pojawiały się na stacjach kolejowych w Rosji, na ulicach podbitych miast czy na błotnistych drogach wiejskich, tam wszędzie wybuchała prosta i żarliwa wiara poczciwego ludu rosyjskiego, jak podziemny strumień, który odnalazł promień światła po długiej wędrówce. Zanim o chleb, a często zamiast chleba, proszą o przedmioty kultu bosi, obdarci mężczyźni i kobiety.”

Carlo Gnocchi (1902–1956)

Chrystus wśród Strzelców Alpejskich
Źródło: s. 39.

O kobietach , O mężczyznach , O ludziach , O wierze

„A jednak myliłby się, ktoby sądził, że z tych dwóch czynników, cierpienia i radości, cierpienie jest pierwsze i donioślejsze. Są ludzie, nie widzący w chrześcijaństwie nic poza cierpieniem i przedstawiający je sobie jako doktrynę ponurą, z której wszelki promień radości jest wyklęty. I jakże dalecy są oni od zrozumienia tego, co piękno i moc chrystjanizmu stanowiǃ Jak odcinają sobie drogę do tego źródła odrodzenia moralnegoǃ”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Źródłoː s. 123
Królewskie kapłaństwo

O ludziach , Cytaty o pięknie , O zrozumieniu , O cierpieniu

„Teraz każda kropla deszczu na szybie jest pamiątką po czyimś istnieniu, każdy promień słońca wspomnieniem dawnej tęsknoty.”

Adriana Szymańska (1943)

Opowieści przestrzeni

„Słynna księga okryta narastającymi przez lata legendami? – Viebeke uśmiechnęła się, mrużąc oczy w kaskadach słonecznych promieni. – Takie dzieła często istnieją tylko w wyobraźni poszukiwaczy i kolekcjonerów zwiedzionych przez błędy w tłumaczeniach, przeinaczenia w cytowaniach, czy wreszcie, banalnie, leniwi autorzy nigdy ich nie napisali, lubili jednak chwalić się zawartą w nich głębią i nieosiągalnymi dla innych wyżynami intelektu.”

Marcin Pągowski (1978)

o słynnych księgach, które nigdy nie powstały.
Zima mej duszy, Cena ułudy

„Ale ty próżno będziesz krajobrazy tworzyć,
Osrebrzać je księżycem – i promienić świtem.
Nie wiesz, że trzeba niebo zwalić, i położyć
Pod oknami, i nazwać jeziora błękitem.”

Juliusz Słowacki (1809–1849) polski poeta

Inne cytaty
Źródło: Rozłączenie (20 lipca 1835, nad jeziorem Leman)

„Przyjaźń, drogi balsam… Uśmiech pośród zachmurzonych twarzy; umiłowany promień słońca; uścisk w samotności; schronienie w trudnościach; radość w smutku.”

Percy Bysshe Shelley (1792–1822) angielski poeta

O przyjaźni , O uśmiechu , O samotności , Radość

„Taką folię uzyskującą energię z promieni słonecznych będzie można pokrywać materiały. Nie ma tu żadnych ograniczeń. Wszystko na czym można nadrukować kryształ będzie dobrym podłożem. Granicą jest tylko ludzka wyobraźnia”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Perowskity da ci prąd za grosze. Polka odkryła rewolucyjną technologię i rusza na podbój świata http://tvn24bis.pl/tech-moto,80/perowskit-rewolucja-w-energetyce,576885.html, tvn24bis.pl, 3 września 2015

„I ujrzałem (…), że światło kierujące się ku jednemu krańcowi Obrazu istotnie ulegało Załamaniu w stopniu o wiele większym niż to, które kierowało się ku drugiemu. Tak zatem można wnosić, że prawdziwą przyczyną długości tego Obrazu nie jest nic innego, jak tylko to, iż Światło składa się z Promieni o różnej zdolności załamania, które (…) zostały, w zależności od stopnia zdolności załamania, przekazane w stronę różnych miejsc na ścianie.”

Isaac Newton (1643–1727) angielski naukowiec, odkrywca m.in. prawa powszechnego ciążenia

Źródło: Jacob Bronowski, Potęga wyobraźni, Warszawa 1988.

O świetle , Obraz

„Lubię jesienne słońce, wtedy
Gdy przez tłum chmurek i mgieł się przedziera
I rzuca blady swój umarły promień
Na drzewo, co się od wiatru kołysze,
I na wilgotny step.”

Michaił Lermontow (1814–1841) rosyjski pisarz i dramaturg

Źródło: Jesienne słońce

O drzewach , O słońcu

„To tylko błysk,
To tylko szmer,
To tylko ćwierć sekundy!
A już krzyk
I haka dźwięk
Koniec ostatniej rundy.
Myśl? Na nic
Myśl? Po co?
Za późno.
Szkoda, że
Promień zgasł.
A potem już ciemność…
Może blask…
Czy tak?”

Jan Długosz (taternik) (1929–1962) polski taternik i alpinista

Źródło: Andrzej Dryszel, Zaskakująca górska śmierć, „Przeglad” 33/2009 http://www.przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/zaskakujaca-gorska-smierc

O śmierci , O myślach , O myśleniu

„Dni płynęły wolno tak, nieodparcie naglił czas
Wojna z całym światem! O tę najdroższą rzecz!
Pod gradem wrogich kul nie jeden skonał z nas
Lecz wspólny promień serc i głów niepokonany trwał.
To cena idei godna, to cena nie skażonej krwi,
to lata chwały pełne ognia
Dni których nie zapomni nikt!
Patriotyczny zew łączy dzisiaj nas
Pod jedną flagą aryjski szczep znów łączy się by trwać
Jak światłość w ciemną noc z popiołów feniks wstał
Znów ciężkim głosem zwycięstwa pieśń toczy się przez świat.
To droga walki o naszą wolność,
to głos nieujarzmionej krwi,
to lata chwały pełne ognia
Dni których nie zapomni nikt!”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Cena idei

O wojnie , O świecie , O wolności , O czasie

„Życzę ci odwagi wschodzącego słońca, które mimo nędzy i ogromu zła tego świata, dzień po dniu wschodzi i obdarza nas blaskiem i ciepłem swych promieni.”

Phil Bosmans (1922–2012)

„Wypowiedz życzenie, zanim zgaśnie ostatni promień słońca. Podobno wtedy się spełni”

Dorotea de Spirito (1992)

Anioł

„Chociaż promień widzenia jest tak rozległy (odległość Pikula od Alp Rodniańskich wynosi 240 km.) widok z Popadii ma jedną cechę charakterystyczną; nie widać stąd ani kawałka równiny, ani jednej osady ludzkiej; wzrok gubi się w morzu wierzchołków, połonin, głazów, kosodrzewiny i czarnych górskich stoków, porosłych odwiecznym borem. Śmiało rzecz można, że (nie licząc Tatr, posiadających odrębny charakter) widok z Popadii nie ma sobie równego w Karpatach, na całej ich przestrzeni od Preszburga po Orszowę.”

Mieczysław Orłowicz (1881–1959) geograf polski, krajoznawca

Źródło: Ilustrowany przewodnik po Galicyi, 1919

O charakterze , O odległości

„Jest światłem, a raczej snopem promieni rzuconym na zwartą masę cienia, który pokrywa jeszcze ziemię; światło, oświecenie to magiczne słowa, które wraz z kilkoma innymi jeszcze epoka ta, époque des lumières [epoka światła], nieustannie powtarzała.”

Paul Hazard (1878–1944) francuski historyk literatury

Myśl europejska w XVIII wieku od Monteskiusza do Lessinga (1946)

O świetle

„Jak słońce, gasnąc w pysznych promieni efekcie,
Zachodzić się nie wzbrania i świecić nie żąda,
Tak on powoli opis poprawia w korekcie
Tej śmierci, którą widzi i wie, jak wygląda.”

Marcel Proust (1871–1922) pisarz francuski

Jan Lechoń, Proust
O Marcelu Prouście

O śmierci , O słońcu

„Przez korony drzew przedostał się promień słońca, a wtedy zobaczyła na trawie swój cień; przypominał ogromnego motyla z przezroczystymi skrzydłami. Podobnie jak cienie rzucane przez baloniki, i ten miał w sobie odcień błękitu. Laurel próbowała poruszać skrzydłami, ale chociaż ja czuła – każdy centymetr płatków, teraz skąpanych w słońcu – nie miała nad nimi żadnej władzy. To niemożliwe, żeby coś, co zniszczyło jej życie, mogło być tak piękne.”

Aprilynne Pike (1981)

Skrzydła Laurel (2009)
Źródło: rozdział 5

O życiu , O trawie

„Dobry śmiech jest niczym promień słońca w domu.”

William Makepeace Thackeray (1811–1863) pisarz angielski

O domu , O śmiechu

„Żaden promień słońca nie ginie, lecz zieleń, którą on budzi, potrzebuje czasu, aby wzrosnąć.”

Albert Schweitzer (1875–1965) niemiecki teolog luterański, noblista w dziedzinie pokoju

Kein Sonnenstrahl geht verloren. Aber das Grün, das er weckt, braucht Zeit zum Sprießen. (niem.)
Źródło: Albert Schweitzer Lesebuch http://books.google.pl/books?id=iHwumGn4CtgC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, C.H. Beck, 1995, s. 57.

O czasie

„Po raz pierwszy malarz pokusił się tutaj o przekroczenie tradycyjnych konwencji. Jakby uwolnił z ram portretu postać, zwróconą gestem i spojrzeniem poza pole widzenia; nie skamieniałą (…), ale ruchliwą (…); nie wpisaną (…) w płaszczyznę obrazu (…), ale cofniętą w głąb mrocznej przestrzeni, z której promień światła wydobywa tylko te kształty i kolory, które zwrócone są ku niemu.”

Marek Rostworowski (1921–1996) polski historyk sztuki, działacz państwowy

o obrazie Dama z gronostajem Leonarda da Vinci.
Źródło: Gry o damę (1994)

Obraz

„Czy wytrwalibyśmy w pracy, gdybyśmy wiedzieli o rzeczywistej zawartości ciała, którego szukaliśmy, tego nikt już dziś nie odgadnie. To jedno można tylko powiedzieć, że postęp naszej pracy utrzymywał nas w niesłychanym napięciu badawczym, chociaż trudności piętrzyły się coraz bardziej. (…) Nie znaliśmy z początku żadnej z fizycznych ani chemicznych własności nieznanej substancji, wiedzieliśmy tylko, że wysyła promienie, więc za pomocą tych promieni szukać jej należało.”

Maria Skłodowska-Curie (1867–1934) polsko-francuska uczona, fizyk, noblistka

Źródło: Alicja Rafalska-Łasocha, Maria Skłodowska-Curie – kobieta niezwykła, „Alma Mater” nr 136, nr specjalny 2011, s. 13.

O kobietach , O pomocy

„(…) promień słońca wchodził przez szybę i oblewał jasnością złotą, rozczochraną główkę dziecka i twarz, w której nie zostało kropli krwi.”

Henryk Sienkiewicz książka Janko Muzykant

śmierć Janka.
Janko Muzykant
Źródło: Nowele, tom IV, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1931, s. 219.

O śmierci , O dzieciach

„Zawsze znajduję ukojenie, gdy wyobrażam sobie, jak siedzę nocą, podczas delikatnej bryzy, na mojej wyspie mórz południowych – z otwartymi ustami i odchyloną do tyłu głową patrzę na mrugające światełka, licząc, że na czarnym niebie pojawi się ten dziwny promień i wprawi mnie w zdumienie. Nie wyciągam wprawdzie przed siebie ręki, lecz cierpliwie czekam na następny cud.”

Marlon Brando (1924–2004) amerykański aktor

O czekaniu

„Cudna jesieni,
Przedśmiertna zorzo!
Na wdzięk promieni,
Nad wiosnę hożą
Ciebie przełożą —
Jak ja, stękniemi.”

Józef Jankowski (poeta) (1865–1935) polski pisarz, poeta i dziennikarz

Źródło: Jesień z antologii Ziemia polska w pieśni

O wiośnie , Jesień

„Pan nasz dał nam przykład, aby nie szukać nic innego, jak upokorzenia i krzyża. Musimy Go wiernie naśladować. W chwalebnym Jego Zmartwychwstaniu mamy siłę i promień, który nas oświeca wówczas nawet, gdy gorycz kielicha wydaje nam się ponad siły. To ukochane nasze Zmartwychwstanie, jakże prawdziwe jest oparciem i naszego życia i naszych nadziei!”

Jadwiga Borzęcka (1863–1906) polska zakonnica, zmartwychwstanka

Fragment czytań zakonnych Jadwigi Borzęckiej do sióstr zmartwychwstanek.
Źródło: Kłosy z Bożej Roli. Jadwiga Borzęcka Rocznik VI. Tomik 74. Maj nr 5. Warszawa. 1939. Wydawnictwo Salezjańskie, s. 40 (PDF) http://www.zmartwychwstanki.org.pl/files/Jadwiga_Klosy-z-Bozej-Roli.pdf

O sile , O czytaniu

„I oto dusza moja jest jak kryształ,
Którego nie tknął jeszcze promień zdradny.”

Eduard Mörike (1804–1875) niemiecki poeta romantyczny, tłumacz i proboszcz luterański

Poezje

O duszy

„Wersy księgi są zwięzłe i wysublimowane, proste i pozbawione rytmu niczym oślepiający promień światła. Jej metaforyka jest olśniewająca bez dekadencji i dotyka pierwszych idei. Ogłasza rewolucję w filozofii, religii, etyce, w całej ludzkiej naturze. Czyni to, jakby wspinając się po morskiej fali: Każdy mężczyzna i kobieta to gwiazda, bądź wypływając niczym górski potok w sylabach Czyń wedle swej woli będzie całym prawem.”

Aleister Crowley (1875–1947) okultysta angielski

o Księdze Prawa.
Ekwinokcjum bogów
Źródło: s. 142

O kobietach , O religii , O gwiazdach , O naturze

„Pisarz skupia zło i dobro, współczesność całą jak w soczewce, promień przez jej ognisko przepuszczony jest ostry i żądliwy – dobrze skierowany pali, parzy, podnieca, niepokoi.”

Emil Zegadłowicz (1888–1941)

O złu

„Książka to cudo promieniste, to złota iskierka, to okruch serca, to promień wieczystego słońca, co świeci na drodze we wieczność. Ona jest z nami, kiedy jest smutno, i śmieje się razem z nami. Bez niej wyglądałoby nasze życie jak lodowa pustynia, twarda, straszna i śmiertelna, życie bez marzeń, bez poezji, bez złudzeń, bez tęczy, bez tego, co rzuca blask na jego okrutność. Można w książce cudownej poważnem spojrzeniem dostrzec wszystko, co piękne: duszę tęczową, serce pełne słodyczy, uśmiech piękności niezrównany, wzruszenie aż do łez, współczucie nieskończone, jasność spojrzenia, mądrość serdeczną, cierpienie głębokie, ból niewypowiedziany, smutek prawdziwy. Gdzie nie ma książki, tam w życiu człowieka czyni się zła pustka, której niczem wypełnić nie można, tam bez jej promienia włóczą się mgły i senne opary, rodzi się oschłość i najstraszniejsza choroba duszy: nuda. Człowiek więdnie bez dobrej książki i bez słonecznej jej iluzji, bez przeczystej jej poezji i bez śpiewu jej serca, jak więdnie kwiat bez słońca. Książka naucza serce dobroci i miłości, naucza świętości cierpienia i pogody bólu. Książka to mędrzec łagodny i pełen słodyczy, który puste życie napełnia światłem, a puste serca wzruszeniem; miłości dodaje skrzydeł, a trudowi ujmuje ciężaru; w martwotę domu wprowadza życie, a życiu nadaje sens.”

Kornel Makuszyński (1884–1953) polski prozaik, poeta, felietonista, krytyk teatralny i publicysta

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O życiu , O mądrości , O bólu , O książkach

„Mężczyźni stale mylą ziemskie kobiety z Kobietą o Złotych Włosach. Żywa kobieta z żołądkiem, jelitem cienkim i trudnym dzieciństwem nie jest kobietą utkaną z promieni. Osoba, która puszcza dyskretnie bąka w windzie, nie jest boską istotą i mężczyzna powinien zdawać sobie z tego sprawę.”

Robert Bly (1926)

Żelazny Jan. Rzecz o mężczyznach (1990)
Źródło: s. 157

O kobietach , O mężczyznach , O dzieciństwie

„Lubię barwy przymglone, miękkie i spłowiałe,
Blade tęcze, rzucone w gotyckie arkady –
I przesiany przez liście, lubię promień blady,
Którym słońce ozłaca tumy spustoszałe.”

Kazimiera Zawistowska (1870–1902)

Źródło: Lubię barwy [w:] Poezye http://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/doccontent?id=22446&dirids=1, wyd. H. Altenberg, Lwów, s. 71.

O słońcu

„Doznaję dziś naprawdę wielkiej radości, ukazując całemu Kościołowi jako dar Boży dla naszych czasów życie i świadectwo Siostry Faustyny Kowalskiej. Zrządzeniem Bożej Opatrzności życie tej pokornej córy polskiej ziemi było całkowicie związane z historią XX w., który niedawno dobiegł końca. Chrystus powierzył jej bowiem swoje orędzie miłosierdzia w latach między pierwszą a drugą wojną światową. Kto pamięta, kto był świadkiem i uczestnikiem wydarzeń tamtych lat i straszliwych cierpień, jakie przyniosły one milionom ludzi, wie dobrze, jak bardzo potrzebne było orędzie miłosierdzia. Jezus powiedział do Siostry Faustyny: „Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia mojego” (Dz., 300). Za sprawą polskiej zakonnicy to orędzie związało się na zawsze z XX wiekiem, który zamyka drugie tysiąclecie i jest pomostem do trzeciego. Nie jest to orędzie nowe, ale można je uznać za dar szczególnego oświecenia, które pozwala nam głębiej przeżywać Ewangelię Paschy, aby nieść ją niczym promień światła ludziom naszych czasów.”

Faustyna Kowalska (1905–1938) polska zakonnica, święta kościoła katolickiego

fragment homilii Jana Pawła II wygłoszonej podczas kanonizacji s. Faustyny Kowalskiej, Rzym 30 kwietnia 2000 r.
O Faustynie Kowalskiej
Źródło: Homilia Jana Pawła II wygłoszona podczas kanonizacji s. Faustyny http://liturgia.wiara.pl/doc/419395.Homilia-Jana-Pawla-II-wygloszona-podczas-kanonizacji-s-Faustyny wiara.pl

O życiu , O wojnie , O ludziach , O wierze

„W co wierzyć?…
W co wierzyć, gdy wszystko upada,
W co wierzyć dzisiaj, kiedy błoto tryska
Aż do słonecznych promieni ogniska,
Gdy zwątpień jadem zatruta biesiada?

W co wierzyć, kiedy światło nam nie błyska
Choć mgły już pierzchły? Nikt nie odpowiada.
Wątpić nam trzeba! Tłumy jęczą: biada!
Patrząc na złudzeń swych dawnych zwaliska.

Wszystko zbryzgane rozczarowań kałem!
Za dużo wiemy i za mało razem,
I każdy woła dziś w zwątpieniu stałem:
„Gdziem był przed wieki, tam do dziś zostałem,
Nędznym robakiem, nie Boga obrazem,
Daremną pogoń jest za ideałem!…””

Zenon Przesmycki (1861–1944) polski poeta i tłumacz, przedstawiciel parnasizmu, krytyk literacki i artystyczny okresu Młodej Polski

Źródło: z tomu Z czary młodości (1893)

O Bogu , O świetle , O wieku , Obraz

„To stało się tak nagle, śmierć pojawiła się znikąd. To trwa bardzo długo, zanim promień słońca przedrze się przez ciemną mglę. Ten ból po stracie łatwo nie przemija, bo łączy się z miłością.”

Samantha Cameron (1971)

o śmierci synka Ivana.
Źródło: Promyk słońca w gęstej mgle, „Angora” nr 16 (1296), 19 czerwca 2015, s. 77.

O śmierci , O bólu , O stracie

„Słońce, tak dufnie jaskrawe
na placu przed klinika,
zamiast na wskros mnie przeniknać,
umiało na dobra sprawę

naswietlić tylko powierzchnię
mojej skóry czy kurtki,
co najwyżej pobieżnie
olsnić oczy przez krótki

moment przed ich zmrużeniem;
tu, w czterech scianach półmrocznych scianach,
przez scisła bryłę ciała
przebija się - nieznużenie

i błyskawicznie - nikła
bladosć promienia, który
jak wscibski brukowy dziennikarz
ujawnia pod gruboskórnym

zdrowiem wewnętrzne wstydy,
sztywna kruchosć i sliski
dygot, żałosne spiski,
skandale i ohydy,

skrywane w sobie przed soba,
by siebie nie przestraszyć.
Radiologu Bez Twarzy,
niech stanę obok

Ciebie, pokaż mi ekran
z tym mna, znanym na wylot
jedynie Tobie; chwila
wiedzy niech mnie przeswietla

Twój promień, tylko jedna:
daj - nim ja zaciemnię, zagrzebię -
sprobować, czy zniosę tę pewnosć
siebie.”

Stanisław Barańczak (1946–2014) polski pisarz

Widokówka z tego świata i inne rymy z lat 1986–1988

O wiedzę , O słońcu

„O mój Boże, jak mi żal ludzi, którzy nie wierzą w życie wieczne, jak się modlę za nich, aby ich promień miłosierdzia ogarnął i przytulił ich Bóg do łona ojcowskiego. O Miłości, o królowo.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Miłość nie zna bojaźni, przechodzi przez wszystkie chóry anielskie, które przed Jego tronem trzymają straż. Ona się nie zlęknie nikogo; ona dosięga Boga i tonie w Nim, jako w jedynym skarbie swoim. Cherubin z mieczem ognistym, który strzeże raju, nie ma władzy nad nią. O czysta miłości Boża, jakżeś wielka i nieporównana. O, gdyby dusze poznały moc Twoją.
Dzienniczek (Dz 780-781).
Dzienniczek
Źródło: s. Faustyna Kowalska: Widziałam życie wieczne https://www.fronda.pl/a/s-faustyna-kowalska-widzialam-zycie-wieczne,72017.html, fronda.pl

O ludziach , O życiu , O Bogu

„Słynna księga okryta narastającymi przez lata legendami? – Viebeke uśmiechnęła się, mrużąc oczy w kaskadach słonecznych promieni.”

Marcin Pągowski (1978)

Takie dzieła często istnieją tylko w wyobraźni poszukiwaczy i kolekcjonerów zwiedzionych przez błędy w tłumaczeniach, przeinaczenia w cytowaniach, czy wreszcie, banalnie, leniwi autorzy nigdy ich nie napisali, lubili jednak chwalić się zawartą w nich głębią i nieosiągalnymi dla innych wyżynami intelektu.
o słynnych księgach, które nigdy nie powstały.
Zima mej duszy, Cena ułudy