Cytaty na temat pot (1827 cytatów, strona 4)

„Dawniej zawsze miałem wrażenie, że TVR produkował samochody, sprzedawał je i dopiero potem sprawdzał jak się je prowadzi. Zazwyczaj wtedy, gdy jeden z ich klientów pisał do nich jak bardzo jest martwy.”

Jeremy Clarkson (1960) angielski dziennikarz motoryzacyjny

O wrażeniach

„Należałem do PSL, potem do Samoobrony, z której odszedłem, bo Lepper zrobił z partii targowisko próżności. Teraz jestem w PSL-Piast, czyli cały czas w partiach chłopskich, więc poglądów nie zmieniam, jak to sugerował Lepper.”

Henryk Ostrowski (1960) polski polityk

Źródło: Lepper musi się pokajać, gazetalubuska.pl, 16 października 2007 http://www.gazetalubuska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20071016/WYBORY/71016002

O odejściu , O czasie

„W czasie poprzednich wakacji wracałem do domu babci znad rzeki i usłyszałem z daleka, jak babcia krzyczy, że ten pan Leon to d… a nie facet. Na mój widok strasznie się speszyła, a potem wyjaśniła mi, że facet, który nie umie porąbać drewna, to nie jest prawdziwy facet. Hm, chyba nie ma najlepszego zdania o moim tacie. On na pewno uciąłby sobie rękę, albo nawet obie ręce, rąbiąc malutki pieniek.”

Liliana Fabisińska (1971)

Amor i porywacze duchów

O facetach , O domu , O czasie , O wakacjach

„Harujemy w pocie czoła od lat i sami od siebie też sporo dawaliśmy temu zespołowi. Dbamy o wizerunek, reklamę i tym podobne rzeczy, bo to elementarne działanie, które powinno być podstawą działalności każdej kapeli! Tu nie chodzi tylko o granie prób, koncertów, nagrywanie płyt. Picie piwka itp. Liczy się całokształt wizerunku.”

Mariusz Dzwonek (1975)

o Frontside.
Źródło: Mariusz „Demon” Dzwonek – Frontside (gitara), rockmetal.pl, 1 marca 2012 http://www.rockmetal.pl/wywiady/frontside-mariusz.dzwonek.12.html

O piciu

„Dziennikarka Monika Olejnik stoczyła się poniżej poziomu najbardziej zdemoralizowanych polityków i dziennikarzy. O ile sobie przypominam, to nawet (…) Urban i jego pracownicy zostawiali dzieci polityków w spokoju. Jeśli wykorzystywanie przez dziennikarzy małego dziecka przeciw nielubianemu politycznie tacie ujdzie bezkarnie, to potem przyjdzie pora na innych polityków. Taka jest niszcząca siła precedensu. Bojkotując programy p. Olejnik bronić będziecie także Romana Giertycha i jego córeczki, ale przede wszystkim staniecie w obronie własnych dzieci, wnucząt i samych siebie.”

Ludwik Dorn (1954) polityk polski

O dzieciach , O sile , Pora roku

„Cierpiał. Najpierw była muzyka poważna, symfoniczna, potem teatr dramatyczny. W końcu, niejako na straszny deser, opera. Gęsty tłum otaczający miejsce kaźni, głośno szydząc z ofiary, domagał się nowych tortur. W ostatnim słowie prosił o kilka taktów disco-polo. Wyzionął ducha porażony poezją współczesną.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O muzyce , O cierpieniu

„W czasach licealnych jeździłem do Krakowa na spektakle Lupy, potem, jak całe moje pokolenie – do TR Warszawa na spektakle Warlikowskiego i Jarzyny. Oczyszczeni Warlikowskiego to dla wielu z nas spektakl formacyjny. Dla mnie jednak najważniejszym twórcą jest włoski reżyser Romeo Castellucci.”

Krzysztof Garbaczewski (1983)

Źródło: Aneta Kyzioł, Ja mogę mówić, „Polityka” nr 5, 1 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/132072.html

„Trudno mi jest wyobrazić sobie kobietę, która zostawia męża i dzieci i jedzie w poczuciu absolutnego szczęścia fotografować psy dingo. Mężczyznom rozstania z rodziną przychodzą jakby łatwiej. Przede wszystkim mężczyźni mają tę przewagę, że mogą sobie najpierw popodróżować, a potem z powodzeniem zakładać rodzinę. 45-letni podróżnik jest bardzo atrakcyjnym obiektem. 45-letnia podróżniczka nie ma tak łatwo. Przypuszczalnie przegapiłaby swoją szansę na powicie potomka. Ja bym sobie tego nie darowała. Wierzę, że to dziecko jest warunkiem poczucia spełnienia w życiu.”

Aleksandra Kwaśniewska (1981) polska dziennikarka

Źródło: Iza Bartosz, Aleksandra Kwaśniewska niczego nie żałuje, polki.pl http://polki.pl/viva_artykul,10011343,2.html

O kobietach , O mężczyznach , O dzieciach , O rodzinie

„Człowiek jest jak stolarz. Stolarz żyje, żyje, a potem umiera. Tak też bywa z człowiekiem.”

Szolem Alejchem (1859–1916) żydowski pisarz

Źródło: Z jarmarku, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1989, s. 25.

„Potem do bram wnosili stróże
Zwłoki bojowców i sołdatów.
Zostały po nich krwi kałuże:
Lepka purpura łódzkich kwiatów.
Najpierw je wodą polewano,
Potem je piaskiem przysypano,
Nazajutrz zaś pędziły po nich,
Wprzężone w pary świetnych koni,
Powozy panów fabrykantów,
Panów prezesów i bogaczy,
Zadowolonych posiadaczy
Pałaców, banków i brylantów”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Poematy, Kwiaty polskie (1940–1946)

O wodzie , Koń

„(…) z telewizji dostaję propozycje tak banalne, że aż mnie to boli, wzbudza irytację. Nie po to harowałem 9 lat w szkole baletowej, 4 lata w teatralnej, a potem 10 lat ciężko pracowałem w teatrze, grając mnóstwo bardzo trudnych, skomplikowanych postaci, żeby dla decydentów najważniejsze było to, jak wyglądam. Nikt nie zada sobie trudu, żeby zobaczyć mnie w teatrze w roli psychopaty, żołnierza czeczeńskiego czy męskiej prostytutki. W teatrze gram role charakterystyczne, nie amanckie.”

Kamil Maćkowiak (1979)

Źródło: Bohdan Gadomski, Tańczyć rzeczy straszne, „Tygodnik Angora” nr 8, 26 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133426.html

„Od pierwszych ról zależy bardzo wiele. One mogą aktora zaszufladkować. Więc we mnie reżyserzy dostrzegli dojrzałą, dzielną panienkę z dworu, potem dumną bohaterkę Zaduszek Konwickiego. Tak właśnie powstał mój filmowy image.”

Beata Tyszkiewicz (1938) aktorka polska

Źródło: „TeleRzeczpospolita” nr 2, 30 stycznia 1997

„Nie mogę – oznajmiła w sposób, który potem stał się sławny. – Prawda wygląda tak, że nie jestem przygotowana na udźwignięcie głównej roli. Na scenie nigdy nie mówiłam. – Po czym dodała: – Właściwie jestem tancerką.”

Audrey Hepburn (1929–1993) aktorka amerykańska pochodzenia holenderskiego

reakcja na propozycję zagrania głównej roli w przedstawieniu Gigi, na podstawie powieści Colette.

O prawdzie , O książkach , O świecie

„Ogromnie cierpię, gdy widzę degrengoladę naszego futbolu. Wielu ludzi twierdzi, że tylko raz w Polsce narodziło się pokolenie piłkarzy, którzy potrafili nawiązać walkę ze światową czołówką, a potem Pan Bóg nas pokarał i rodziły się same nieudaczniki. Jestem odmiennego zdania i uważam, że obecnie mamy bardziej utalentowana młodzież niż kiedyż. Niestety, po kilku latach, już jako seniorzy ci sami zawodnicy przegrywają mecz za meczem, kompromitując nas i siebie.”

Jan Tomaszewski (1948) piłkarz polski (bramkarz)

Źródło: PZPN czy Przestępcy Zrzeszeni Przeciw Nam., 2004

O Bogu , O ludziach , O młodzieży , O cierpieniu

„Jak się ma tyle lat co ja, zdążyło się już zobaczyć wiele takich sytuacji, kiedy wszystkim wydawało się, że wiedzą, w którą stronę zmierza historia, a historia robiła niespodziankę. Dlatego lepiej zawsze być po stronie dobra, a nie po stronie zła, żeby potem nie musieć się tłumaczyć.”

Eben Moglen (1959)

Źródło: rozmowa Wojciecha Orlińskiego, Wyzwoli nas zmywarka, „Gazeta Wyborcza”, 30 listopada-1 grudnia 2013.

O historii

„– Przeczytam początek… „Litwo, ojczyzno moja…”
– Zaraz zaraz – zdenerwował się trzynastoletni dryblas. – Co pan przed chwilą mówił że on był Polakiem a teraz pisze „Litwo ojczyzno moja”?
– Co to jest ojczyzna? – zapytał jakiś siedmiolatek.
– Kraj który musimy oczyszczać z Żydów – powiedział jego starszy kolega. – To znaczy ta okolica w której mieszkamy. Ojczyzna to takie miejsce gdzie nie wpuszcza się obcych zwłaszcza kolorowych – błysnął erudycją. – Kuzyn mi powiedział on jest skinheadem. To taki legion ludzi, którzy walczą w obronie swojego kraju. A najniebezpieczniejsi są tacy właśnie, co udają Polaków, a potem wypisują, że ich ojczyzną jest Litwa. Napiszę do tego kuzyna, to pomaca tego Mickiewicza bejsbolem.”

Andrzej Pilipiuk (1974) polski pisarz

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Weźmisz czarno kure…
Źródło: W kamiennym kręgu

O ludziach , O ojczyźnie

„W czasie wojskowej dyktatury tortury były fizyczne i psychiczne, sądzę, że bardziej wyrafinowane niż w Niemczech czy Rosji. Metody przyszły z Ameryki Północnej, gdzie „nasi” ludzie byli instruowani, szkoleni, jak torturować psychicznie, jak nie zostawiać śladów na ciele. Ja swoją wiedzę opieram na doświadczeniu.(…) Jeszcze bardziej przerażające jest to, że Brazylia pomagała w torturowaniu innym krajom: Argentynie, Urugwajowi, Paragwajowi, Boliwii, Chile. W geście solidarności z więźniami politycznymi pojechałem do Paragwaju, potem do Chile. W Chile pod rządami Pinocheta spędziłem dziesięć dni z kardynałem Raulem Silvą Henriquezem, który opowiadał mi i pokazywał, co się tam działo. W Chile były najgorsze tortury na świecie, o jakich mi wiadomo.”

Paulo Evaristo Arns (1921–2016) brazylijski duchowny katolicki, kardynał

Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 96.

O ludziach , O książkach , O świecie , O czasie

„Podczas zdjęć w autokarze z pielgrzymami okazało się, że panie statystki nie pamiętają religijnych pieśni. Znałam je dobrze tylko ja, bo w liceum trzykrotnie byłam na pielgrzymce. Wiec przed ujęciem śpiewałam, przypominałam paniom tekst i melodię, a potem grałam Jolę, która ze zdziwieniem słuchała zupełnie nieznanych jej pieśni!”

Agnieszka Suchora (1968) aktorka polska

o pracy w serialu Plebania.
Źródło: Uwielbiam grać z Hanią, „Tele Tydzień”, nr 24, 9 czerwca 2008 http://www.plebania.pl/roznosci/wywiady/467-agnieszka-suchora

O śpiewie

„Inspiruje mnie kino poetyckie, nostalgiczne, filmy Tarkowskiego, Michałkowa, Leszczyńskiego, filmy, które nie wyczerpują swego znaczenia po jednym obejrzeniu. Ale przede wszystkim inspiruje mnie życie. Można by wymieniać w nieskończoność i cokolwiek by powiedzieć, będzie banalnie: spotkanie z drugim człowiekiem, ciekawa historia czyjegoś życia, konflikt, jesienne ogniska, zimne zimowe powietrze… i moje dzieciństwo, którego skrawki w tym wszystkim odnajduję. Sztuka to chęć bezinteresownego podzielenia się. Bezinteresownego w pierwszym momencie, bo potem oczywiście czeka się, czy film zostanie dobrze przyjęty. Ale najpierw jest impuls: podzielić się tym zachwytem, który cię wypełnia.”

Marek Lechki (1975) polski reżyser filmowy

Źródło: „Kino”, nr 11/2002

O życiu , O sztuce , O historii , O czekaniu

„Sprzedawałem im [Rosjanom] też kable telewizyjne. Dzięki mnie Nokia zarabiała miliardy dolarów. Generowałem jedną trzecią zysku całego koncernu. I tak przez lata. Mordercza praca, 24 godziny na dobę. Lotnisko, nieprzyjemne kontrole graniczne, w rosyjskich hotelach kłótnie o pokój, potem trudne negocjacje, bankiety do rana. Rosjanie pili, ja się uchylałem. Musiałem zachować przytomność umysłu, szybkość reagowania. Byłem w tym naprawdę dobry.”

Stefan Widomski (1943) polski działacz gospodarczy

Źródło: Piotr Głuchowski, Marcin Kowalski, Nokiaman. Tylko głupi umiera bogaty http://wyborcza.biz/biznes/1,101716,11573237,Nokiaman__Tylko_glupi_umiera_bogaty.html?as=1, gazeta.pl, 10 kwietnia 2012 roku

O pokoju , O zachowaniu , O piciu , O biznesie

„Nagrody dodały mi skrzydeł. Pamiętam jak dziś, gdy dostałam w Koszalinie pierwszą nagrodę za debiut. Było to dla mnie coś bardzo ważnego. Tym bardziej, że nie jestem ze środowiska i to, co robię zostało dostrzeżone. Wcześniej miałam obawy, nie wierzyłam w siebie i myślałam, że inni widzą tylko moje niedociągnięcia. Nagroda dała mi zastrzyk energii – jednak coś potrafię, warto próbować! Potem dostałam nagrodę na międzynarodowym festiwalu w Cottbus. I dotarło do mnie, że wygrałam nawet z aktorkami po szkołach. Teraz już nie mam wyjścia i muszę pokazać, że stać mnie na więcej i nie tylko ludziom, ale i samej sobie. Dostałam kredyt zaufania i nie mogę nikogo zawieść.”

Anna Karczmarczyk (1991) polska aktorka

Źródło: Od małej miss do galerianki – rozmowa z Anią Karczmarczyk, 12 października 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6407/Od-malej-miss-do-galerianki-rozmowa-z-Ania-Karczmarczyk.html

O zaufaniu , O myślach , O myśleniu

„Wiersz jednak powinien mieć początek, środek i koniec. Nawet jeśli nie zakładamy, że najpierw jest trzęsienie ziemi, a potem napięcie narasta. Życie jest od życia, a twórczość od tego, by je jakoś ogarniać. Nie chodzi mi bynajmniej o porządkowanie rzeczywistości jak towarów w magazynie, ale o ujęcie jej w ramę, by móc ją dzięki temu lepiej zobaczyć.”

Marcin Baran (1963) polski poeta

Źródło: Małgorzata I. Niemczyńska, Chronicznie niedojrzały. Marcin Baran, poeta pokolenia bruLionu http://cjg.gazeta.pl/CJG_Krakow/1,104365,12402309,Chronicznie_niedojrzaly__Marcin_Baran__poeta_pokolenia.html, cjg.gazeta.pl, Kraków, 1 września 2012

O życiu , O rzeczywostości

„Tu są podstawowe, elementarny błędy w metodyce badań naukowych. Mianowicie panowie najpierw zakładają tezę, a potem do tej tezy dopasowują dowód. To jest odwrotna kolejność. Najpierw się zna fakty, wykonuje pomiary sprawdzające czy to jest prawda, potem analizuje się cały ten zbiór faktów i dopiero na końcu wyciąga wnioski. Oni działają z przeciwnej strony.”

Krzysztof Łoziński (1948) Pisarz, publicysta, polityk

o ekspertach Antoniego Macierewicza.
Źródło: rozmowa Moniki Olejnik, Gość Radia Zet, 20 kwietnia 2012 http://www.radiozet.pl/Programy/Gosc-Radia-ZET/Blog/Krzysztof-Lozinski#comments

O prawdzie

„Mam mały monitor zespolony z magnetowidem, który stawiam obok komputera. Zanim zacznę pisać, kilkakrotnie oglądam film, żeby zorientować się w ogólnej intrydze. Potem oglądam kawałek filmu, piszę kwestię, a następnie sprawdzam, czy napisana przez mnie fraza mieści się w kłapach, czyli czy pasuje do ruchu ust aktora. W związku z tym, że mam już jakieś doświadczenie, w tej chwili przede wszystkim staram się dbać o to, żeby kwestie danej postaci były konsekwentne i żeby służyły budowaniu jej psychologicznego rysu. W zależności od tego, co napiszę, to właśnie w taki a nie inny sposób widz będzie odbierał daną postać. Inaczej może się zdarzyć, że wszystko jest perfekcyjnie dobrane pod względem synchronicznym, ale nie „brzmi” tak jak powinno, bo brakuje spójności stylistycznej.”

Bartosz Wierzbięta (1974) polski tłumacz, dialogista

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=9771

„Celebryta” to taka etykietka, którą ni stąd, ni zowąd przylepiają człowiekowi, a potem jeszcze szybciej zabierają. Owszem, miło jest, jeśli mnie rozpoznają, ale ten kij ma dwa końce: nadmierna presja nie zawsze przekłada się na lepszą pracę. Wchodząc na plan, mam wrażenie, że wszyscy nagle patrzą mi na ręce i obserwują, co zrobię. Trudno w takich warunkach skupić się na roli. Dlatego do sławy staram się podchodzić ze zdrowym dystansem. To pomaga.”

Jon Hamm (1971) amerykański aktor

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Specjalnie dla nas: Jon Hamm o „Mad Men” i Lemie, stopklatka.pl, 20 września 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=90867

O wrażeniach

„Po pierwsze Matthew rozmawiał ze mną jak z dorosłym i za to go lubię. Mówił do mnie, jak do aktorki, a nie dziecka. Wiedział, że zrobię wszystko, co zechce, że rozumiem, o co mu chodzi i pozwalał mi decydować, czego nie zrobiłby żaden inny reżyser. Mówił: „Najpierw spróbuj tak, a potem spróbuj tak”. Czasami o coś konkretnie prosił, a potem pytał, czy mam inny pomysł, co ja bym zrobiła. Liczył się z moim zdaniem, co jest niezwykłe.”

Chloë Moretz (1997)

Źródło: film. onet. pl http://m.onet.pl/rozrywka/film,65lm9

O dzieciach

„Jak spojrzeć historycznie, to kiedyś mężczyzna musiał przyciągnąć mamuta, kobieta upiec go i wyniańczyć dzieci. Potem mamut przestał być aktualny, mężczyzna zyskał czas. I zużył go na hobby, rozrywki. A kobieta? Proszę zauważyć, jaki odsetek kobiet ma hobby. Ile zbiera znaczki? Poza tym konstrukcja męskiej psychiki lepiej sprawdza się w wyczynowych sportach. W szachach tylko jedna kobieta osiągnęła mistrzowski poziom.”

Piotr Gawryś (1955) brydżysta polski

o kobietach w brydżu.
„Rzeczpospolita”, 18 lutego 2011 roku

O kobietach , O dzieciach , O sporcie , O czasie

„Już w chwili
urodzin zostałeś nominowany
do opuszczenia domu wielkiego Boga” -
usłyszałem. Jeszcze tylko kilka cięć w świetle
szpitalnych lamp, choć może i tego
oszczędzi ci śmierć, a potem Bóg
wyświetli ci przed oczami
najciekawsze momenty z twojego życia.”

Paweł Lekszycki (1976)

Źródło: „Big brother ring”

O śmierci , O Bogu , O domu , O urodzinach

„Nie wybrzydzam, bo moim zdaniem aktorstwo niejedno ma imię. Uważam jednak, że bezsprzecznie mam większe predyspozycje do komedii niż do dramatu.
Nigdy nie stawiałem sobie wyzwań typu: „ta rola i żadna inna”. W tym zawodzie istotny jest nie tylko warsztat, ale i warunki zewnętrzne.
Tak więc, nie pretendowałem do ról dramatycznych; chciałem raczej zaistnieć jako aktor charakterystyczny – aktor stricte komediowy.
W ostatnich latach uprawiałem mój zawód nieco bardziej „dyskretnie”. Po długim czasie spędzonym w Anglii, a potem we Włoszech po powrocie nie od razu mogłem wejść w „branżę”. W zasadzie nie było mnie w Polsce ponad 10 lat. Jednak, na podstawie londyńskich doświadczeń wiem już, że niemożliwe może stać się możliwe. Doświadczenia, które tam zdobyłem uodporniły mnie na stres, uczyniły wytrzymałym i przyzwyczaiły do konkurencji, słowem sprawiły, że niczego w moim zawodzie się nie obawiam: ani „cichych dni”, kiedy telefon od reżysera nie dzwoni, ani też podejmowania karkołomnych wyzwań.”

Tadeusz Chudecki (1958) aktor polski

Źródło: Maraton z przeszkodami - rozmowa z Tadeuszem Chudeckim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1083/Maraton-z-przeszkodami-rozmowa-z-Tadeuszem-Chudeckim.html

O czasie

„Bardzo chciałem uczyć w szkole, ale doszedłem do wniosku, że najpierw trzeba coś zrobić w życiu zawodowym, a dopiero potem uczyć innych.”

Michał Kruk (1979)

Źródło: Bohdan Gadomski, Decyduje szczęście, „Express Ilustrowany” nr 109, 11 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139009.html

O szczęściu

„Niczego nie czuję, stwierdził ze zgrozą, niczego, najmniejszego wzruszenia. To, że teraz obejmę jej plecy, to gest rozmyślny, wyważony, nie spontaniczny. Obejmę ją, bo czuję, że tak trzeba, nie dlatego, że pragnę. Niczego nie czuję.(…) Trochę poświęcenia, pomyślał, tylko trochę poświęcenia. To ją przecież uspokoi, uścisk, pocałunek, spokojne pieszczoty… Ona nie chce więcej. A nawet, gdyby chciała, to co? Trochę poświęcenia, bardzo mało poświęcenia, przecież jest piękna i warta… Gdyby chciała więcej… To ją uspokoi. Cichy, spokojny, delikatny akt miłosny. A ja… Mnie przecież jest wszystko jedno, bo Essi pachnie werbeną, nie bzem i agrestem, nie ma chłodnej, elektryzującej skóry, włosy Essi nie są czarnym tornadem lśniących loków, oczy Essi są piękne, miękkie, ciepłe i modre, nie płoną zimnym, beznamiętnym, głębokim fioletem. Essi uśnie potem, odwróci głowę, otworzy lekko usta, Essi nie uśmiechnie się z tryumfem. Bo Essi… Essi nie jest Yennefer.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

myśli Geralta gdy Essi wyznaje miłość.
Miecz przeznaczenia, Granica możliwości, Trochę poświęcenia

O miłości , O myślach , O pocałunku , O myśleniu

„Są rzeczy, które trzeba zrobić i robi się je, ale nigdy o nich nie mówi. Nie próbuje się ich usprawiedliwiać. Są nie do usprawiedliwienia. Po prostu się je robi. A potem zapomina.”

Mario Puzo książka Ojciec chrzestny

Ojciec chrzestny (1969)

O zapominaniu

„Pierwszy etap to intuicja – przychodzi ona nagle, trudności pojawiają się później. To się nie udaje, potem tamto – „pluskwy” – jak nazywamy takie drobne błędy i trudności – wychodzą na jaw i trzeba miesięcy usilnych obserwacji, studiów i pracy, zanim uzyska się pewność, że osiągnęło się komercyjny sukces lub poniosło porażkę… Mam właściwą zasadę postępowania i podążam we właściwym kierunku, lecz niezbędny jest także czas, ciężka praca i trochę szczęścia.”

Thomas Alva Edison (1847–1931) amerykański wynalazca

Źródło: Thomas Alva Edison

O czasie , O sukcesie

„Jestem dumny z mojej drużyny. Potrafiliśmy przetrwać trudne momenty, a potem walczyć do końca. Zwycięstwo smakuje pysznie. Czapki z głów, że potrafiliśmy tak zagrać na zakończenie tak ciężkiego sezonu. Należy się nam urlop.”

Krzysztof Lijewski (1983) polski piłkarz ręczny

po zwycięskim dwumeczu z Niemcami w kwalifikacjach do Mistrzostw Świata 2015.
Źródło: Piłka ręczna. Krzysztof Lijewski po awansie do MŚ: - Pewnie będzie wesoły autokar, sport.pl, 14 czerwca 2014 http://www.sport.pl/reczna/1,64983,16156504,Pilka_reczna__Krzysztof_Lijewski_po_awansie_do_MS_.html

O sporcie , O zwycięstwie

„Wiesz, te dzisiejsze dzieciaki… Kiedy dochodzą do progu, za którym jest już względna samodzielność, rzucają się w jej wir zupełnie bezmyślnie. A potem dziwią się i patrzą na nas, kiedy zrobią jakieś głupstwo.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

„Figiel Migiel: Napiję się teraz czarnej kawy, a potem wezmę w łazience czarny tusz. Oj, chyba znowu widzę na różowo!
Szambelan: Zaraz szczelniej zaciągnę czarne kotary, panie.
Figiel Migiel: Nie o to chodzi! Wygląda na to, że już straciłem swój czarny humor. Szambelanie! Sprzedaj czarne perły na czarnym rynku, pakuj do kufra czarny kawior na czarną godzinę, wyruszamy im z pomocą!
Szambelan: A za kogo się przebieramy?
Figiel Migiel: Jak zwykle. Za Świętych Mikołajów. Szykuj latającą filiżankę!”

Tadeusz Baranowski (1945) polski scenarzysta i rysownik komiksów, ilustrator, grafik

Podróż smokiem Diplodokiem

O pomocy

„Niestety, nazajutrz wróci strach
Na twych nerwach brutalnie grać forte
Z kumplem kacem wczorajszy twój gniew raz dwa
Wezmą łatwo i sprawnie za mordę!

Najpierw żal, potem gniew, no i strach,
Znów się śmieje bezczelnie ostatni,
Twa perspektywa jest raczej zła,
Nie wywiniesz się chyba z tej matni,

Chyba że w matni tej zjawi się
I cię wyrwie ze strachu wibracji
Wracając życiu właściwy sens,
Czwarta siła – siła desperacji!”

Jan Kaczmarek (artysta kabaretowy) (1945–2007) polski artysta kabaretowy, autor piosenek, felietonista

Źródło: Trójkąt perswazji

O strachu , O sile , O gniewie , Sens

„Wyobraź ją sobie jako posąg. Wyobraź sobie, że twoje zło będzie siłą, która skruszy ów posąg. Zobacz ją potem w kawałkach. I zrozum, że taki byłby skutek twego nieodpowiedzialnego działania.”

Anne Rice książka Krew i złoto

Krew i złoto

O sile , O złu

„Zobaczmy w nim przede wszystkim człowieka: zaskoczonego wybuchem cywila i żołnierza, który na rozkaz „W” stawił się w wyznaczonym punkcie na koncentrację. W taki sam sposób spójrzmy na tych, którzy o wybuchu powstania zadecydowali i którzy nim kierowali. Popatrzmy na nich bez taryfy ulgowej, lecz jednocześnie nie patrzmy jak na ludzi obcych, których zmagania i motywy nic nas nie obchodzą. Stanęli oni przed najtrudniejszym wyborem, w którym nie było całkowicie dobrych rozwiązań, a za który musieli przyjąć całkowitą odpowiedzialność. To nie są żadni „oni”, to rówieśnicy mojego ojca i mojej matki. To pokolenie, które z bronią w ręku, w szarych mundurach strzeleckich i skautowskich, a także w obcym, rosyjskim czy niemieckim szynelu, poszło walczyć o Polskę. To pokolenie Oleandrów i obrony Lwowa, pokolenie powstańców wielkopolskich i śląskich, pokolenie, z którego potu i krwi wyrosła Polska Niepodległa. Nie mówmy, że ich dylematy i ich motywy są dla nas niezrozumiałe, bo świadczyłoby to o zerwaniu więzi psychicznej między pokoleniami Polaków. Zrozumieć je, to nie znaczy wcale to samo, co podzielać, ale zrozumieć trzeba. Analizujmy je od wewnątrz, z własnych, a nie cudzych pozycji, z pozycji walki o niepodległą i suwerenną Polskę.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 109

O ludziach , O matce , O zerwaniu , O walce

„Nie walczę z religią, ale czerpię z niej to, co mnie interesuje, aby potem sobie to przywłaszczyć.”

Pedro Almodóvar (1949) hiszpański reżyser i scenarzysta

O religii

„(…) ona jest jak morze. I kiedy bywałem czasem w kłopotach, kiedy piłem za dużo albo kiedy robiłem komuś krzywdę, to szedłem potem do niej i byłem z nią i znów czułem się jak ktoś, kto wyszedł z czystej wody. I to tylko było dla mnie ważne…”

Marek Hłasko książka Palcie ryż każdego dnia

Palcie ryż każdego dnia

O piciu , O czasie , O morzu

„I mamy do wyboru trzy rodzaje życia:
możemy być bogaci i szczęśliwi, potem

szczęśliwi ale biedni, lub tylko szczęśliwi
i pal diabli finanse. Pytam o to w chwili,
kiedy się rozpadają korporacje, walą
wystawy i imperia, legendy futbolu

zaczynają faulować. nadeszła już pora,
żeby to wszystko rzucić i trochę oszaleć.”

Tomasz Różycki (1970)

Źródło: 18, 2004

Pora roku

„(…) ona w swoim dzienniku dostrzegła w Rosjanach normalne osoby, przedstawiła ich jako jednostki ludzkie, czego Niemcy nie chcieli zaakceptować. Nie mieli ochoty o tym czytać, nie zamierzali uznawać takiego przekazu za prawdziwy. Moim rodakom wygodniej było postrzegać Rosjan wyłącznie, jako gwałcących i mordujących żołnierzy. Marta Hiller miała odwagę zobaczyć w nich ludzi i potem jeszcze to opisać. Potrafiła dostrzec, że oni także mają własne losy, niosą ze sobą osobiste historie, prywatne przeżycia.”

Max Färberböck (1950)

Źródło: Niemcy dojrzeli, by zmierzyć się z przeszłością http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=54711

O losie , O ludziach , O historii , O czytaniu

„Jak przeglądam oświadczenia majątkowe braci Kaczyńskich, jestem zatrwożona. My jesteśmy równolatkami. Oni też całe życie pracowali. Na uczelni, w centralnych urzędach, byli posłami. Jeden nie ma mieszkania ani samochodu, za to kredyt do spłacenia. Drugi ma niewiele więcej. Przejadanie wszystkiego dowodzi nieumiejętności prowadzenia gospodarstwa domowego. Złe perspektywy dla naszej gospodarki narodowej. Moje spojrzenie na politykę jest takie – najpierw człowiek powinien pokazać, że potrafi pokierować własnym życiem, a potem brać się za kierowanie życiem innych.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

wywiad tygodnika „Nie” z Joanną Senyszyn.
Źródło: http://www.nie.com.pl/art6674.htm

O życiu

„To prawdziwy „cud nad Wisłą”. A wziął się z krótkotrwałego zaistnienia IV Rzeczpospolitej. W pewnym momencie można było więcej zrobić. Namawiałem do realizacji tego projektu prezesa Andrzeja Urbańskiego. Ale w TVP zmieniły się władze, na czele instytucji stanął Piotr Farfał. Udało mi się przekonać go do pomysłu. Potem do władz telewizji wrócili koledzy z PiS, dofinansowali mój film i tak powstała część podstawowa. Pan prezes Bogusław Szwedo, jestem mu za to wdzięczny, dofinansował to, co wcześniej rozpoczął prezes Farfal. Tu zdarzył się kolejny cud – część pieniędzy dostałem od Państwowego Instytutu Sztuki Filmowej. A następnie udało mi się namówić do współpracy SKOK, i tak powstał budżet „Roja”.”

Jerzy Zalewski (1960) reżyser i scenarzysta polski

Źródło: Najważniejsze to pokazać film ludziom, „Gazeta Polska”, 9 marca 2011

O współpracy

„Część polityków (…) twierdzi z przedziwnym uporem, że wystarczy znaleźć pieniądze lub dodrukować pieniądze, rzucić je ludziom i że dalej jakoś to będzie. Coraz więcej ludzi, którym żyje się ciężko, widząc ten przedziwny kontredans polityczny tutaj, u nas, w naszym parlamencie (…) jest skłonnych uwierzyć w mit oświeconej dyktatury, coraz częściej wyrażają oni przekonanie, że ktoś wreszcie powinien chwycić to wszystko za mordę i zrobić porządek, i wierzą, że potem, właśnie potem jakoś to będzie.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

27 maja 1993, z wystąpienia w sejmie w obronie rządu Hanny Suchockiej, odwołanego następnego dnia.
Źródło: sejm.gov.pl http://ks.sejm.gov.pl:8009/kad1/045/10451012.htm

O pieniądzach , O ludziach

„Rozpaczliwie zakochani wymyślamy sobie postaci naszych partnerów, żądając od nich, by byli tacy, jacy nam są potrzebni, a potem załamujemy się, kiedy nie chcą odgrywać roli, jaką im przydzieliliśmy.”

Elizabeth Gilbert książka Jedz, módl się, kochaj

Jedz, módl się, kochaj

„Był Człowiek, mistrz świata w przeklinaniu, ekscentryczny i ekstrawagancki. W młodości nosił czarne kapelusze i czerwone szaliki, potem „niemęskie” kucyki. Niechlujny z tłustymi włosami. Mieszkał w kawalerce, skromnie. Człowiek niezachłanny na kasę.
Był Człowiek, którego zaszczuto, nazwano potworem, przyklejono łatkę „pedofil”…
A kto rzucił w niego kamieniem a jest bez winy, niech wypierdala do raju obłudnej politycznej poprawności”

Andrzej Samson (1947–2009) polski psycholog i psychoterapeuta

„Heroina pomogła mi uporać się z syndromem oblężonej twierdzy. Stała się murem, który oddzielał mnie od codzienności, ponieważ zamiast sobie z nią radzić, odcinałem się od niej i koncentrowałem na tym, co chciałem robić. Czułem się całkowicie odizolowany od zwykłych spraw. Bez hery w pewnych przypadkach nie wszedłbyś do pokoju w danym momencie, aby uporać się z jakąś sprawą. Po herze mogłeś wejść do środka, olać wszystko i być zadowolonym. A potem jeszcze wrócić, złapać gitarę i skończyć to, co zacząłeś.”

Keith Richards (1943) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta (The Rolling Stones)

Życie

O pokoju

„Potem nastąpił okres chaosu. Syn Henryka, Edward, wyjątkowo utalentowany, byłby bez wątpienia najwspanialszym z Tudorów, gdyby nie umarł w wieku kilkunastu lat.”

Edward VI Tudor (1537–1553) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, tłum. Grażyna Jagielska, s. 38.
O Edwardzie VI

O wieku

„Najpierw musi być węgiel, żeby potem było światło.”

Kazimierz Marcinkiewicz (1959) polityk polski, premier RP

na spotkaniu z górnikami.

O świetle

„Karmel to po prostu produkt używany na Bliskim Wschodzie do depilacji. To mieszanka cukru, soku z cytryny i wody. Składniki gotuje się, aż powstanie z nich karmel. Mieszankę rozprowadza się na marmurze, aby nieco ostygła. Potem robi się z tego pastę i używa do usuwania włosów. Ale to słowo ma także bardziej symboliczne znaczenie. Karmel to przecież także synonim słodyczy. Równocześnie słodki i słony, cukierkowaty i cierpki…”

Nadine Labaki (1974)

o tytule filmu.
Źródło: Nadine Labaki o filmie „Karmel”, Gutek Film, 3 stycznia 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/38,1

O gotowaniu

„Czy kalambur wywołany diablikiem drukarskim i pochwycony potem przez autora jest plagiatem?”

Karol Irzykowski (1873–1944) polski prozaik, dramaturg i krytyk literacki

Aforyzmy
Źródło: s. 114

„W wielu ludziach krąży po cichu robak szaleństwa. jest czarny i ma trzy wielkie, fosforyzujące szkarłatem oczy. Długi ryjek zakończony otworem gębowym służy mu do plucia – pluje celnie jak zawodowy snajper. karmi się naszymi snami; chłepcze je po nocach, trawi i wydala z powrotem, by przyszły do nas nad ranem i objawiły jeszcze inny świat. Małe szeleszczące chwytniki pozwalają mu przeciskać się przez każdą szczelinę ciała. Tak właśnie wychodzi z jakiegoś zdarzenia, wiersza lub religii i wdziera się w nas przez oko, ucho albo por skóry, a potem wędruje w milczeniu żyłami i nitkami nerwów szukając stałej przystani. Kiedy wejdzie do duszy, człowiek staje się niebezpieczny dla swojej uczciwości. Kiedy dosięgnie mózgu, człowiek zaczyna zagrażać swemu otoczeniu. ale kiedy dosięgnie serca, człowiek zakochuje się w jakiejś istocie ludzkiej. Wówczas świat staje się dla niego niebezpieczny i każdy krok zagraża mu klęską.”

Waldemar Łysiak (1944) polski pisarz i publicysta

Flet z Mandragory

O świecie , O religii , O duszy , O snach

„Amerykanie są narodem, który zbudzić można jedynie 3-krotnym kopaniem w drzwi; ale potem już nie mogą zasnąć.”

Aldous Huxley (1894–1963) pisarz angielski

„Najpierw się czyta komiksy, a potem książki (…), później zaś mniej się czyta komiksów, a pożera książki.”

Grzegorz Rosiński (1941) polski rysownik i autor komiksów

Źródło: „Fenix”, nr 04/2001

O książkach , O czytaniu

„Ta okropna śmierć, tak niespodziewana dla wszystkich, wtrąciła mnie w rozpacz, potem zaś w malignę. Parę dni pozostawałem nieprzytomny.”

Maurycy Beniowski (1746–1786) polski żołnierz, podróżnik i awanturnik

o śmierci Afanasji.
Pamiętniki
Źródło: Ludwik Stomma, Sławnych Polaków choroby, op. cit., s. 69.

O śmierci , O chorobach , O rozpaczy

„potem nadchodzić wieczór ten
gdy głowę zwiesić na plecach i więcej nic nie żądać
od ust i nóg – i tylko: tse-tse-tse
jak jęk na pustyni wielbłąda”

Edward Kozikowski (1891–1980)

Źródło: zaloty

„Znajdujemy się w naprawdę bardzo trudnej sytuacji, bo od chwili przystąpienia do wspólnego rynku, a potem Unii Europejskiej, nasi politycy przejedli wszystkie pieniądze, które napływały z Unii, zamiast je wykorzystać zgodnie z dyrektywami unijnymi, czyli na rozwój kraju. Grecja na tym nie skorzystała. Przez wiele lat Grecy traktowali Unię jak dojną krowę, która daje pieniądze, nie wymagając niczego w zamian. Po ludzku rzecz biorąc nie widzę szans na polepszenie tej sytuacji. Jeśli Unia Europejska nie zaproponuje bardziej realistycznych środków, Grecja stanie się jej kolonią.”

Nikolaos Foskolos (1936)

Źródło: Abp Aten: politycy nas oszukali, Grecja stanie się kolonią Unii, Radiovaticana.org, 17 czerwca 2011 http://www.oecumene.radiovaticana.org/pol/articolo.asp?c=497102

O pieniądzach

„Myślę, że ten film dobrze oddawał atmosferę życia w okupacyjnej Warszawie i świetnie pokazywał charakter jej mieszkańców. Piosenki, które się tam pojawiły, sama dobrze znałam z warszawskiej ulicy. Pamiętam tego skrzypka, którego potem zastrzelono, bo okazał się niemieckim szpiegiem. Sama mu nawet kiedyś wrzuciłam datek do kapelusza. Nie zapomnę, jak do niemieckich „szczekaczek” informujących o sukcesach armii hitlerowskiej włączyli się nasi i zagrali polski hymn.”

Danuta Szaflarska (1915–2017) polska aktorka

o filmie Zakazane piosenki.
Źródło: Życie jest cudem, „Rzeczpospolita”, 11 października 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zyciejc.htm

O życiu , O myślach , O charakterze , O sukcesie

„Dzień po upadku muru na granicy Luksemburga pojawiło się mnóstwo trabantów, a luksemburscy urzędnicy celni dzwonili do mnie pytając, co powinni zrobić z tymi samochodami, których pasażerowie bez wiz pragnęli zobaczyć Radio Luxemburg. Pozwoliłem na wjazd, pojechali zobaczyć rozgłośnię a potem musieli wracać, bo nie mieli zgody na pobyt.”

Jacques Santer (1937) polityk luksemburski

Źródło: europarl.europa.eu, 27 października 2009 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?language=PL&type=IM-PRESS&reference=20091023STO63113

„(…) Jeżeli świat nie jest rozsypaną przed nami łamigłówką, tylko zupą, w której pływają bez ładu i składu kawałki, od czasu do czasu zlepiające się przez przypadek w jakąś całość? Jeżeli wszystko, co istnieje, jest fragmentaryczne, nie donoszone, poronne, zdarzenia mają koniec bez początku albo tylko środek, sam przód albo tył, a my wciąż segregujemy, wyławiamy i rekonstruujemy, aż zaczynamy widzieć całe miłości, całe zdrady i klęski, chociaż naprawdę jesteśmy cząstkowi, byle jacy. Nasze twarze, nasze losy urabia statystyka, jesteśmy wypadkową ruchów brownowskich, ludzie to nie dokończone szkice, przypadkowo zarysowane projekty. Perfekcja, pełnia, doskonałość – to rzadki Wyjątek, zdarzający się tylko dlatego, że wszystkiego jest tak niesłychanie, niewyobrażalnie wiele! Olbrzymiość świata, nieprzeliczalna jego mnogość jest automatycznym regulatorem codziennej zwyczajności, dzięki niej uzupełniają się pozornie luki i wyrwy, myśl dla własnego zbawienia odnajduje i scala odległe fragmenty. Religia, filozofia są klejem, wciąż składamy i zbieramy rozpełzające się w statystykę ochłapy, żeby je złożyć w sens, jak w dzwon naszej chwały, żeby odezwały się jednym, jedynym głosem! Tymczasem jest tylko zupa. Matematyczny ład świata to nasza modlitwa do piramidy chaosu. Na wszystkie strony wystają kawałki życia poza znaczenia, które ustaliliśmy jako jedyne, a my nie chcemy, nie chcemy tego widzieć! Tymczasem istnieje tylko statystyka. Człowiek rozumny to człowiek statystyczny. Czy dziecko będzie piękne czy brzydkie? Czy muzyka da mu rozkosz? Czy dostanie raka? O tym wszystkim decyduje gra w kości. Statystyka stoi u naszego poczęcia, ona wylosowuje zlepki genów, z których tworzą się nasze ciała, ona wylosowuje naszą śmierć. O spotkaniu kobiety, którą pokocham, o mojej długowieczności, o wszystkim decyduje normalny rozkład statystyczny, więc może także o tym, czy będę nieśmiertelny? Może ona staje się czyimś udziałem na ślepo, przez przypadek, od czasu do czasu, tak samo jak uroda lub kalectwo? A skoro nie istnieją jednoznaczne przebiegi, skoro rozpacz, piękno, radość i brzydota są dziełem statystyki, statystyką jest podszyte nasze poznanie, istnieje tylko ślepa gra, wiekuiste układanie się przypadkowych wzorów. Nieskończona liczba Rzeczy szydzi z naszego umiłowania Ładu. Szukajcie – a znajdziecie; zawsze w końcu znajdziecie, jeżeli będziecie tylko dość żarliwie szukali, statystyka bowiem niczego nie wyklucza, czyni wszystko możliwym, jedynie mniej lub więcej prawdopodobnymi. Historia zaś jest ziszczaniem się brownowskich ruchów, statystycznym tańcem cząstek, które nie przestają marzyć o innym doczesnym świecie…
– Może i Bóg istnieje tylko czasami? – rzucił niegłośno Inspektor. Pochylił się do przodu i z niewidzialną twarzą słuchał tego, co Gregory z takim trudem wyrzucał z siebie, nie śmiejąc nań spojrzeć.
– Może – obojętnie odparł Gregory. – A przerwy w jego istnieniu są bardzo długie, wie pan?
Wstał, podszedł do ściany i wpatrzył się niewidzącymi oczami w jakąś fotografię.
– Może i my…”

Stanisław Lem książka Śledztwo

zaczął i zawahał się – ... i my jesteśmy tylko czasami, to znaczy: raz mniej, niekiedy prawie znikamy, rozpływamy się, a potem nagłym skurczem, nagłym wysiłkiem, scalając na chwilę rozpadające się rojowisko pamięci... na dzień stajemy się...
finalna rozmowa Inspektora z Gregorym.
Utwory, Śledztwo

O rozpaczy , O myśleniu , Radość , O śmierci

„Bo jak nie uląkłem się bomb i pocisków, a potem innych rzeczy, tak i teraz dobrowolnie nie pójdę. W ręce Boże złożyłem losy swojego życia i z tym bardzo mi dobrze.”

Michał Kozal (1893–1943) polski biskup, męczennik Kościoła Katolickiego

słowa Michała Kozala do współuwięzionych w Lądzie nad Wartą.
Źródło: Bł. ks. bp Michał Kozal: W ręce Boże złożyłem – Zrodlo.krakow.pl http://www.zrodlo.krakow.pl/rocznik-2012/numer-34-2012/bl-ks-bp-michal-kozal/

O Bogu , O losie

„To niewiarygodne, jak w Polsce szybko pojawiają się talenty piłkarskie. Rok temu w meczu Cracovii widziałem Kamila Witkowskiego. Pytam siedzącego obok mnie Dariusza Dziekanowskiego: – Kto to jest? Przecież ten człowiek ma wszystko, co potrzebne, by zostać wielkim piłkarzem! Potem Witkowski zniknął ze składu, a ja szukałem przyczyn. Mówili mi o jakimś zamieszaniu w klubie, o kontuzji. Tydzień temu, kiedy byłem w Holandii, dzwoni do mnie Dziekanowski i pyta, czy wiem, kto strzelił trzy gole w ligowym meczu Cracovii. Bez zastanowienia odpowiedziałem, że Witkowski. Ten zawodnik ma coś w sobie, wiedziałem to od początku. Oczywiście nie wiem jeszcze, czy jego umiejętności wystarczą na reprezentację.”

Leo Beenhakker (1942) holenderski trener piłkarski

Źródło: „Rzeczpospolita”

„Znałam moją śmierć. Znałam ją przez cały czas, kiedy dorastałam. (…) Teraz za nią tęsknię, Już jej nie zobaczę. „Skończyłam i zrobiłam swoje”, to były ostatnie słowa, które do mnie powiedziała, a potem odeszła na zawsze. Dopóki była ze mną, zawsze wiedziałam, że mogę komuś zaufać, komuś, kto wie, dokąd odchodzimy i co mamy robić. Ale już jej nie ma. Nie wiem, co się teraz stanie.”

Philip Pullman (1946) pisarz angielski

Mroczne materie III: Bursztynowa luneta (2000)

O śmierci , O zaufaniu , O odejściu , O czasie

„Kiedy się wszystko chwieje, jakiż sens miałoby budowanie czegoś, co wcześniej czy później musi się stać ruiną? Lepiej dać się unieść wodzie, niż tracić na próżno siły; są one jedyną rzeczą nie do zastąpienia. Przeżyć to wszystko, dopóki się gdzieś nie ujrzy nowego celu. Im mniej energii zużyje na to, tym lepiej: zaoszczędzi jej sobie na potem.”

Erich Maria Remarque (1898–1970) pisarz niemiecki

Łuk triumfalny (1945)

O sile , Sens

„Był jednym z moich idoli. Psycholog powiedział mi potem, że to był „papierowy tygrys”. Raskolnikow, który zabił staruszkę, był trochę moim alter ego, tak jak Lafcadio z „Lochów Watykanu” Gide'a, który wypchnął kogoś z pociągu.”

Piotr Dumała (1956)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 14 lutego 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bylemr.htm

„Mieliśmy ściśle ustalony podział ról. Staszek rzucał pomysł ogólny, organizujący fabułę. Potem dorzucał jeszcze śmieszne sytuacje, bez rozpisania ich na głosy. Był naprawdę bardzo dowcipnym człowiekiem. Umiał wyłapywać z życia takie scenki. Moją rolą było ubieranie tego wszystkiego w słowa, precyzyjne ustalanie kolejności oraz zakresu tego, co widz w danym momencie powinien wiedzieć, a co powinno mu się pokazać potem. To trudne zadanie, ale lubiłem takie łamigłówki. No i wreszcie rolą Staszka było przygotowywanie posiłków (był natchnionym kucharzem), a moją – zjadanie ich.”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

o współpracy ze Stanisławem Bareją.
Źródło: Jacek Szczerba, Artysta pierwszego dubla, „Gazeta Wyborcza”, 18 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/apdu.htm

O współpracy

„Utarło się, że grając trzeba przełamywać siebie, używać swoich emocji. Ja to robiłem. Teraz uważam, że trzeba po prostu świetnie się bawić. Emocje już we mnie nie zostają, na tym polega zawodoznawstwo. Robię swoje, a potem idę do domu.”

Tim Roth (1961) aktor i reżyser brytyjski

O domu

„Przyjedziemy do was, aby rozmawiać. Będziemy wszędzie tam, gdzie toczy się dyskusja o Polsce. Nie chcę, żeby dla celów wyborczych mówiono co innego, a potem robiono co innego. Czas polityków celebrytów się kończy. Czas na polityków rzemieślników, którzy będą pokornie słuchać Polaków.”

Beata Szydło (1963) polska działaczka samorządowa i polityczna

Źródło: „Nazywam się Szydło, Beata Szydło i będę słuchać ludzi”. Poznaliśmy program nowego rządu http://niezalezna.pl/68196-nazywam-sie-szydlo-beata-szydlo-i-bede-sluchac-ludzi-poznalismy-program-nowego-rzadu, niezależna.pl, 26 czerwca 2015.

O ludziach , O czasie

„Boże, daj mi siłę, abym mógł zrobić wszystko, czego ode mnie żądasz.
A potem żądaj ode mnie, czego chcesz.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

O Bogu , O sile

„Wszyscy wbili sobie do głowy, szczególnie ci, co dają kasę, że horror to nie jest to, co się dobrze sprzeda. Za to komedia romantyczna zdecydowanie tak. Dopóki ktoś nie zrobi horroru, który potem zarobi na siebie, to takie myślenie będzie jeszcze długo u nas pokutowało. W Polsce niestety tak jest, że nikt tu nie wydaje pieniędzy na coś, czego jeszcze nie było – „widzowie lubią przecież filmy, które już widzieli.””

Grzegorz Lewandowski (1969) Polski reżyser i scenarzysta

Poza tym większość funkcjonujących producentów nie jest fanami jakichkolwiek gatunków filmowych.
Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41338

O myślach , O myśleniu

„I żałuję jedynie tego, że nie byłam wystarczająco twarda, że mój gniew złagodziłam refleksją. Nazbyt wielu jest tych, którzy milczą. Którzy myślą tak samo jak ja, ale boją się mówić to, co mówię ja. Którzy dla własnej korzyści albo z tchórzostwa udają Greka, udają, że nie widzą tego, co dostrzegam ja. Tak, że ich milczenie jest tym samym milczeniem, ich strach tym samym strachem, ich przebiegłość tą samą przebiegłością, z jakimi w latach dwudziestych, a potem w latach trzydziestych dwudziestego wieku ich dziadkowie powitali faszyzm, narodowy socjalizm i bolszewizm.”

Oriana Fallaci (1929–2006) włoska dziennikarka i pisarka

Źródło: Wywiad z sobą samą, wydanie I, Warszawa 2005.

O strachu , O myślach , O gniewie , O wieku

„Zjazd odbywał się z dużą pompą pod przewodnictwem – komisarycznego zresztą – prezydenta Warszawy, późniejszego sławnego obrońcy stolicy, Stefana Starzyńskiego. Gdy przewodniczący komisji, wiceprzewodniczący Warszawy, udzielił mi głos wymawiając moje nazwisko, powstał nieprawdopodobny wrzask obecnych na sali endeków i sanatorów. Zaskoczona stałam przez chwilę milcząc, a potem bardzo głośno krzyknęłam:
– Zdaje się, że panowie przestraszyli się samego mojego nazwiska! Ku mojemu zdziwieniu, zapadła całkowita cisza (teraz oni zostali zaskoczeni), korzystając więc z niej zgłosiłam i uzasadniłam wniosek w sprawie rozbudowy baraków dla bezdomnych.”

Lidia Ciołkosz (1902–2002) polska działaczka socjalistyczna, publicystka

o Zjeździe Miast Polskich w 1935 r., w którym autorka uczestniczyła jako przedstawicielka Tarnowa.
Źródło: Spojrzenie wstecz. Rozmowy przeprowadził Andrzej Friszke, Paryż 1995.

O ciszy

„Jesteśmy więźniami lasu.
Zapachem ziemi, mlecza,
Żywicy i potu.
(…) Dotykamy kory
Jak siebie. Korzeni szukamy.”

Bogusław Żurakowski (1939)

Źródło: Zmysły w: Znaki wodne, Wydawnictwo „Symbol”, Kraków 1993, s. 45.

„Putin pozostanie na trzecią kadencję. A potem wypowie nam wojnę Andora, bo z tego rodzaju państwami wchodzimy teraz w konflikty.”

Grigorij Jawlinski (1952) rosyjski ekonomista i polityk

Źródło: „Forum”, 11 czerwca 2007

„Ciężką pracą, w pocie czoła ludzie wiedzę zdobywają, jednak w porównaniu z ropuchem mądrość mają bardzo małą.”

Hugh Laurie książka Sprzedawca broni

Sprzedawca broni (1996)

O mądrości , O ludziach

„Wcześniej, gdy byłem rezerwowym, marzyłem o tym, by grać w podstawowej szóstce. Potem, kiedy już zacząłem wychodzić na boisko w pierwszym składzie, zacząłem marzyć o grze w reprezentacji, a teraz moim największym marzeniem są Igrzyska Olimpijskie.”

Marcin Wika (1983) siatkarz polski

O grach

„Bardzo lubię nosić listy. Przechodzą z rąk do rąk. Czasem, bardzo rzadko, przywędrowują aż zza Wisły. Wchodzi się do domu. Pyta czy mieszkają tacy a tacy. Patrzą niepewnie, z niepokojem. A potem, gdy dostaną małą, wymiętą, brudną kartkę, nie wiedzą co robić ze szczęścia. Płaczą, śmieją się, całują. Są tak bardzo szczęśliwi. Przeważnie pytają, czy można coś napisać. Kartka krąży znowu z rąk do rąk. Przez linie walki, przez kanały, przez gruzy Woli, aż dojdzie do zmizerowanego, zmęczonego chłopca, który o nic już nie dba, a na widok tego małego świstka nagle znowu zaczyna czuć się jak dawniej. Jest szczęśliwy, że nie wszędzie jeszcze jest źle, że jego najbliżsi żyją. Łzy stają w oczach „wielkiego” żołnierza. Żołnierza, który ma 15 lat.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 5 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O domu , O czasie , O walce , O płaczu

„Fajne w moim życiu jest to, że nie wiem, co będzie potem. Dopiero się dowiem.”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

Źródło: Jacek Cieślak, Joanna Brodzik. Aktorstwo trzeba traktować z dystansem http://web.archive.org/web/20051231222122/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/aktorstwotr.htm, „Rzeczpospolita”, 6 marca 2004 r.

„Szczęście trzeba rwać
Jak świeże wiśnie;
Potem przyjdzie mróz
I szczęście pryśnie –
Pustka w sercu,
W duszy mrok
I tak do końca –
Za rokiem rok.
Szczęście trzeba rwać
Jak świeże wiśnie;
Póki jeszcze czas –
Niech szczęście błyśnie.
Chwycić szczęście co masz sił,
Kochać, żyć na jawie śnić
Ten sen, co się w dzieciństwie śnił…”

Walery Jastrzębiec-Rudnicki (1888–1962)

Źródło: Szczęście trzeba rwać

O szczęściu , O duszy , O snach , O czasie

„Telewizja to potwór, który wciąga, pożera, a potem wyrzuca na śmietnik…”

Krzysztof Ibisz (1965) polski prezenter telewizyjny

Źródło: „Antena” nr 11, 4 marca 1996

„Ameryka pozwoliła mi zrozumieć jedną rzecz: że cel może uświęcać środki. Był taki człowiek, który chodził od studia do studia i pokazywał swój projekt filmowy. Ciągle go odsyłali, ale po jakimś czasie trafił do serialu, zagrał w reklamie… A potem się okazało, że to jest George Clooney.”

Mateusz Damięcki (1981) aktor polski

Źródło: Agnieszka Kwiecień, Pragmatyczny idealist, „Rzeczpospolita”, 31 sierpnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pide.htm

O studiach , O czasie

„Urodziłem się w Wilnie, ale zarejestrowany zostałem w Nowej Wilejce. Tam mieszkali rodzice. Jednak moje korzenie to Piotrków Trybunalski. Rodzice przyjechali do Wilna w poszukiwaniu pracy. Trzeba pamiętać, że było to zaledwie dwa lata po zawarciu traktatu ryskiego. Po pewnym czasie mama wróciła ze mną do Piotrkowa Trybunalskiego. Ojciec zmarł. Wychowywałem się więc w domu dziadka. Piotrków Trybunalski był moją ojczyzną lat dziecinnych. Tam również uczęszczałem do szkoły podstawowej, a potem do gimnazjum. Moja edukacja została brutalnie przerwana w wieku 16 lat, kiedy wybuchła wojna. W Piotrkowie Trybunalskim przeżyłem również okres okupacji. Dużo wtedy czytałem, korzystając z księgozbiorów prywatnych. Mamy nie było stać na tajne komplety, więc uczyłem się sam. Czytałem nawet więcej niż moi rówieśnicy. Starałem się wykorzystać na edukację każdą wolną chwilę. Sprzyjała temu praca kolejarza. Pracowałem w miejscowej parowozowni. Właśnie na kolei w 1943 r. poznałem żonę.”

Stefan Kurowski (1923–2011) polski ekonomista

Źródło: Moja droga, moja walka, naszdziennik.pl, 10 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080510&id=my61.txt

O wojnie , O domu , O poszukiwaniu , O rodzicach

„Było gorzej. Bo szedłem nie do dentysty, ale na oddział chirurgii Akademii Medycznej. Do świetnego chirurga doktora Janusza Płomińskiego. Potem były nie dwa, a trzy miesiące chodzenia o kulach. Osiem razy dziennie po pół godziny ćwiczenia i oto dzień dzieli się na czas, gdy ćwiczysz, i na czas, gdy czekasz, by znów zacząć ćwiczyć. Żyjesz rygorem życia kaleki. Gdy kolega przywiózł mnie ze szpitala, zostałem sam w mieszkaniu. Zrobiłem w kuchni kawę. Potem stanąłem nad nią na tych dwóch kulach i… zacząłem się śmiać. Teoretycznie wszystko OK: jest ranek, jest kawa. Tylko tę kawę trzeba jakoś wypić. Przenieść. I nie ma jak. Nie przeniesiesz kawy, chodząc o kulach. Zrozumiałem, że jestem bezradny wobec prozaicznych rzeczy. Kilka dni później wracam z zakupami do domu, kuśtyk, kuśtyk do windy, a winda zepsuta. Szóste piętro, marsz o kulach. Znów było śmiesznie. Takie drobiazgi uczą pokory i porządkują widzenie świata.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

o operacji kolana i rehabilitacji.
Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

O ćwiczeniach , O domu , O kawie , O czasie

„Najpierw wiele lat temu zaatakowano Jarosława Kaczyńskiego, później mnie. W pewnym sensie byłam pionierem, ćwiczono na mnie metody, które potem wykorzystano do „dywanowego nalotu” na prezydenta. W jego przypadku z niektórych metod zrezygnowano jako nieefektywnych, a niektóre niebywale wzmocniono. Chciałam poznać ten mechanizm, więc żeby go zdiagnozować, wróciłam do tego, co o mnie wypisywano. Chciałam wiedzieć, co moje dzieci musiały wyczytywać.”

Anna Fotyga (1957) polska działaczka polityczna

Źródło: polskatimes.pl http://www.polskatimes.pl/stronaglowna/317315,anna-fotyga-smolensk-to-mogl-byc-zamach-a-polska-traci,id,t.html, 8 października 2010

O dzieciach , Sens

„Trzeba to będzie podsumować, skończyć
w te dni, kiedy nikogo nie będzie tu prócz
słomianego człowieka. Trzeba będzie skoczyć
w przepaść, a potem wznieść się z dna przepaści w
słońce i spłonąć. Stara czarna słoma
wyda dym. A z dymu
będzie deszcz. Gdy wrócą, bo wrócą być może,
znajdą ślady po deszczu
głębokie.”

Marcin Świetlicki (1961) polski poeta, dziennikarz i muzyk rockowy

Źródło: Słomiany człowiek z książki Niskie pobudki

O książkach , O słońcu

„(…) Chłopcy z ferajny, Człowiek z blizną, „Żyć i umrzeć w Los Angeles, Ojciec chrzestny czy Gorączka Manna. Właśnie te filmy spełniały nasze oczekiwania wobec filmu gangsterskiego. Było w nich to drżenie serca, które jako widz potem odbieram. Myślę też, że gdybym nie obejrzał tych filmów, jako bardzo młody człowiek, to nigdy potem nie zająłbym się robieniem filmów.”

Jacek Filipiak (1967)

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=35882

O losie , O myślach , O myśleniu , Serce

„W dzisiejszych czasach niżu demograficznego i tego, że zagraniczne uczelnie zaczynają konkurować między sobą o studentów, może dojść do tego, że w naszych uczelniach zostaną pustki, nikt nie będzie chciał studiować, jeśli jakość nauczania będzie słaba, a uczelnie nie będą konkurencyjne. Zmiany, które w tej chwili są dyskutowane w Sejmie nie są szokowe, ale ewolucyjnie pozwolą nam dojść do sytuacji, w której może nie przesiądziemy się z trabanta do mercedesa, ale najpierw powiedzmy do skody, a potem do coraz lepszych samochodów.”

Barbara Kudrycka (1956) polska polityk, eurodeputowana do Parlamentu Europejskiego

Źródło: Polskie szkolnictwo wyższe w Europie? „Ścigamy się trabantem, gdy odjeżdża mercedes”, gazeta.pl, 12 stycznia 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,8935238,Polskie_szkolnictwo_wyzsze_w_Europie___Scigamy_sie.html