Cytaty na temat pot (1827 cytatów, strona 11)

„Nie tak łatwo oswajam ludzi, nie zawsze im wierzę, przez co trudniej mnie oszukać. Poza tym nie wzruszam się tak często, jak moja bohaterka i bardzo rzadko płaczę. Zewnętrznie też jestem różna – na co dzień ubieram się trochę jak chłopczyca, a ona jest zawsze taka zwiewna, dziewczęca… Ludzie postrzegają mnie przez pryzmat tej postaci, a potem są zdziwieni, że to tylko rola.”

Julia Rosnowska (1989) polska aktorka

porównując siebie z główną bohaterką serialu Julia.
Źródło: Rosnowska: Niech Julia nacieszy się Jankiem!, teletydzien.pl, 4 grudnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-rosnowska-niech-julia-nacieszy-sie-jankiem,nId,718793

O ludziach

„Rola trenera w Polsce jest bardzo ciężka. Jak są sukcesy to wszyscy go noszą na rękach. Jak przyjdzie gorszy rok – natychmiast zapomina się o tym co było dobre i spada się na sam dół. Tak było z Tajnerem, gdy skończyły się pierwsze sukcesy Adama od razu nagonka. Tak samo było z Kuttinem. Gdy trenował juniorów, Mateusz Rutkowski zdobył pierwszy złoty juniorski medal dla Polski a drużyna srebro. A potem brak wyników i nagonka. I tak było z Lepistö. Takie są skoki.”

Robert Mateja (1974) polski skoczek narciarski

Źródło: Marcin Hetnał, Robert Mateja: „Cały czas się uczę”, skijumping.pl, 23 stycznia 2009 http://www.skijumping.pl/wiadomosci/10044/Robert-Mateja-Caly-czas-sie-ucze-/

O czasie , O sukcesie , O zapominaniu

„On stworzył siłę polityczną, która miała wpływ na polską rzeczywistość. Zrealizował taki amerykański sen w polityce – od pucybuta do milionera. Zrobił bardzo szybką karierę, pokonując wiele przeszkód, m. in. brak wykształcenia. Jego siłą było, że walczył z establishmentem. Potem jego słabością stało się to, że chciał zostać jego częścią i zakochał się w salonach. Wyborcy tego nie wytrzymali, a przecież jego popularność wyrosła na proteście przeciwko nierównościom. Widziałem się z Lepperem półtora roku temu, kontaktów nie utrzymywaliśmy.”

Ryszard Czarnecki (1963) polityk polski

Źródło: Andrzej Lepper nie żyje. Popełnił samobójstwo, gazetawroclawska.pl, 5 sierpnia 2011 http://www.gazetawroclawska.pl/fakty24/435821,andrzej-lepper-nie-zyje-popelnil-samobojstwo,id,t.html?cookie=1

O wykształceniz , O rzeczywostości , O samobójstwie , O snach

„Ideologią junty [argentyńskiej] były skrajny nacjonalizm i katolicyzm w wersji integrystycznej – Bóg, Ojczyzna, Rodzina. „Żydostwo, masoneria i komunizm to trzej najwięksi wrogowie Boskiego Odkupiciela”, pisali Jordan Bruno Genta (szalony katolicki mistyk) i Julio Meinville (ultramontanin). W programowych wystąpieniach junty nie było odwołań wprost do nazizmu; były natomiast głębokie podobieństwa, a przede wszystkim praktyka. Zilustruje to przykładem. Pracowałem wtedy w anglojęzycznej gazecie dla cudzoziemców „Buenos Aires Herald”. Po ukazaniu się artykułu o bezprawnych zatrzymaniach, agenci policji zabrali z biura mojego szefa, Amerykanina, Roberta Coxa. Zawieźli go do jakiejś katowni, sprowadzili do podziemi, rozebrali do naga. Tam przesłuchiwali. Opowiadał potem, że w sali przesłuchań na ścianie była wymalowana wielka swastyka.”

Uki Goñi (1953)

Źródło: The Real Odessa, Granta Books, London-New York 2002.

O Bogu , O rodzinie , O ojczyźnie

„Wyjdę teraz może na strasznego kołtuna, ale sprzątam tylko wtedy, gdy ma ktoś do mnie przyjść. I przez chwilę jest pięknie, a potem szkoda gadać. Przypomniał mi się teraz taki motyw we Flintstone’ach. Był tam taki odcinek, w którym facet przed sąsiadami udawał, że jest napakowany, a miał takiego małego słonia, który go pompował. Podobnie u mnie ze sprzątaniem – daje ono tylko krótkotrwały efekt.”

Krystian Wieczorek (1975) polski aktor

Źródło: Sentymentalno-melancholijny facet – wywiad z Krystianem Wieczorkiem, 13 stycznia 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5754/Sentymentalnomelancholijny-facet-wywiad-z-Krystianem-Wieczorkiem.html

O facetach

„Ta nagonka na mnie zupełnie nie była adekwatna do winy, jaką popełniłem. Faktem jest, że. Dwa razy napisałem na temat Teatru Dramatycznego, w którym pracowałem, bardzo pozytywne rzeczy o dyrektorze Holoubku i kolegach, o których kazano mi napisać. Panowie byli bardzo zdziwieni, bo spodziewali się czegoś zupełnie innego. Potem sprawa ucichła na długo, (…) byłem daleki od spraw środowiskowych i politycznych, miałem małą wiedzę o plotkach. Nie interesowało mnie to. Tak było i tak mnie zresztą w teatrze postrzegano. W 1975 r. wyjechałem z teatrem do USA ze sztuką Zemsta. Po przyjeździe kazano mi coś napisać o pobycie w USA, ale to też było dla panów z SB chyba mało interesujące, bo więcej już się ze mną nie kontaktowali. Myślałem, że to koniec, że dali mi spokój.”

Maciej Damięcki (1944) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, MIPN mnie zlinczował, e-teatr. pl, 20 kwietnia 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38070,druk.html

O myślach , O zemście , O myśleniu

„Bywało, że ta jego „reszta potem” zamieniała się w „resztę nigdy.””

Marta Obuch (1975)

Odrobina fałszerstwa

„Przed nową wiosną umiera zawsze sporo ludzi. Albo doczekają się nowej wiosny i żyją kolejny rok, ale też jej wcale nie doczekują. Tak właśnie umarł mój tatuś, tak samo umarł Hubert. A wcale nie byli starzy, mieli zamiar jeszcze czegoś dokonać, a dopiero potem trochę odpocząć. Jednakże byli zmęczeni, mieli dobre serce, a dobre serce rozdaje się pospiesznie, aż nic z niego nie pozostaje.”

Ota Pavel (1930–1973) czeski pisarz

Źródło: Jak spotkałem się z rybami

O ludziach , O wiośnie , O rybach , Serce

„W zasadzie najważniejsze jest samo życie. A jak jest już życie, to najważniejsza jest wolność. A potem oddaje się życia za wolność. I już nie wiadomo, co jest najważniejsze.”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

Źródło: Wikinews, 3 października 2009 http://pl.wikinews.org/wiki/Marek_Edelman_nie_%C5%BCyje

O życiu , O wolności

„Wystartowałam bardzo fajnie, jak mało kto od nas z roku. Jeszcze w szkole zagrałam w ośmioodcinkowym serialu o Piłsudskim. Grałam pierwszą z żon. Potem była Świąteczna przygoda i nagle koniec. Nie podjęłam decyzji o przeniesieniu się do Warszawy, a jak nie jest się na miejscu to wiele ofert przechodzi koło nosa. To się już na szczęście zmienia, czego przykładem są Barwy szczęścia.”

Teresa Dzielska (1977) aktorka polska

Źródło: „Latam swoim samochodzikiem” - druga część rozmowy z Teresą Dzielską, serialową Kają, 2010 http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1210.html

O szczęściu , O decyzjach

„Jak stwierdzili potem lekarze o napięciu, emocji kosmonautów w tym czasie świadczył puls, który w czasie przygotowań do kosmicznego spaceru wynosił 70–75 uderzeń na minutę, w czasie wkładania skafandrów–85 do 94, w czasie kosmicznego spaceru – do 154 uderzeń na minutę.”

Jewgienij Chrunow (1933–2000) kosmonauta radziecki

Źródło: Zwykły dzień kosmonauty, „Moskwa”, 1974

O czasie

„Kobieta, gdy kocha, oddaje od razu wszystko – do jutra, potem wszystko powoli zabiera – z lichwą.”

Bolesław Szczęsny Herbaczewski (1875–1943)

O kobietach , Kochać się

„Udaliśmy się z mym ojcem, królem Ferdynandem, na dworzec, aby spotkać przybywającego z oficjalną wizytą Naczelnika Państwa Polskiego, Marszałka Piłsudskiego. Miałem wrażenie, że ojciec mój ma zamiar przyjąć swego gościa serdecznie, ale z pewną nonszalancją. Pomimo wszystko Marszałek, Naczelnik Państwa, to nie król. Ojciec mój rozmawiał z nami wesoło, gdy pociąg podchodził, a gdy stanął, zapalił właśnie papierosa. Z salonki, wprost przed nami, wyskoczyli dwaj adiutanci i świetnie stanęli na baczność po obu stronach drzwi. Po chwili ukazał się w tych drzwiach wasz Marszałek i lekko pochylony naprzód patrzał na naszą grupę. Potem wolno, bardzo wolno zaczął wychodzić. Było w tym wzroku coś takiego, że wyprostowałem się mimo woli. Spojrzałem na mego ojca i, nie zapomnę nigdy, skonstatowałem, że zanim Marszałek zdążył zejść, ojciec mój rzucił papierosa i stanął na baczność…”

Mikołaj Rumuński (1903–1978)

o wizycie Józefa Piłsudskiego w Rumunii w 1922
Źródło: Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Bukareszcie: Pierwsza wizyta Marszałka w Rumunii 14-15.09.1922 r (pol.) http://www.bukareszt.polemb.net/index.php?document=252. [dostęp 11 stycznia 2009].

O wrażeniach

„Sens naszego istnienia przewyższa czas życia. Kara istot śmiertelnych, czy też może ich dar, jest następująca: należy żyć, nie rozumiejąc. Nadzieja jest jedyną limfą, która pozwala nam iść naprzód. Będzie jeszcze wojna i rozpacz, po nich pokój i nadzieja, a potem znowu mrok. To w tym wiecznym kręgu zamyka się znaczenie, jedyne, do którego jako śmiertelni możemy aspirować.”

Licia Troisi (1980)

Wojny świata wynurzonego, Nowe królestwo
Źródło: rozdział 23, Trup puszczy

O wojnie , O pokoju , O karze , O nadziei

„Kobiety najpierw trzyma się w ramionach, potem trzyma się pod rękę, a w końcu włażą nam na głowę.”

Sacha Guitry (1885–1957)

O kobietach

„Naród go wybrał. Biłem się wraz z kolegami o wolność także dla tych, którzy jej nie chcieli. I oni potem też z tej wolności skorzystali.”

Bogdan Borusewicz (1949) polski polityk i działacz związkowy

o wyborze Aleksandra Kwaśniewskiego na Prezydenta RP.
Źródło: rzeczpospolita http://www.rp.pl/artykul/313610.html z 1 czerwca 2009

O wolności

„Kończąc jeden film, zawsze myślę już o następnym. Tyle, że potem okazuje się, że te przygotowania (…) przedłużają się nawet do 10 lat, gdyż na poważny projekt nie można znaleźć pieniędzy.”

Wiesław Saniewski (1948)

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34925

O myślach , O myśleniu

„W kulturystyce jest więcej siły wytrzymałościowej. Bierze się to z odmiennego treningu. Kulturyści robią w serii kilka do kilkunastu powtórzeń, podczas gdy ciężarowcy od jednego do trzech. W ciężarach ćwiczy się wciąż na maksymalnych ciężarach, więc nie da się robić tyle powtórzeń. Raz wykona się rwanie i koniec. My się nawet nie pocimy na treningach, a z kulturystów leje się pot. Jestem pełen podziwu dla kulturystów, ale nigdy bym nie zamienił się z nimi na treningi.”

Waldemar Baszanowski (1935–2011) polski sztangista

Źródło: Wywiad, 10 sierpnia 2004 http://kif.pl/www/artykuly/621,sila_wrodzona_i_ciezary__rozmowa_z_waldemarem_baszanowskim,1_r.html

O sile , Trening

„Jestem młody, jestem nikim – będę nikim.
Na gościńcach zdarłem buty i kapotę.
Nie obchodzi mnie co będzie ze mną potem,
Tylko chciałbym gdzieś odpocząć od paniki,
Co goni mnie z miejsca na miejsce o głodzie i chłodzie…”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Syn marnotrawny

O butach

„Na początku wszyscy się na wszystko zgadzali, a potem nagle zauważyłem strach i myślenie bardzo merkantylne. Sztuka przestała mieć znaczenie, liczył się tylko produkt.”

Jacek Koprowicz (1947)

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=64201

O strachu , O sztuce , O myślach , O myśleniu

„W końcu przyjechałem [do USA] w 1968. Miałem puste kieszenie, ale pełno marzeń. Właśnie trwała kampania prezydencka. Pamiętam, jak oglądałem Nixona i Humpreya w telewizji. Przyjaciel, który mówił po angielsku i niemiecku przekładał dla mnie. Słyszałem Humpreya mówiącego rzeczy, które brzmiały jak socjalizm, właśnie to od czego uciekłem. Ale potem usłyszałem Nixona. Mówił o przedsiębiorczości, ograniczaniu rządowych interwencji, zmniejszeniu podatków i wzmocnieniu obronności. Słuchanie Nixona było jak oddychanie świeżym powietrzem. Zapytałem przyjaciela „Z jakiej on jest partii?”. Mój przyjaciel odpowiedział „On jest republikaninem.””

Arnold Schwarzenegger (1947) aktor amerykański pochodzenia austriackiego, polityk

„Więc i ja jestem republikaninem” rzekłem.
Źródło: przemówienie podczas konwencji Partii Republikańskiej, 2004

„Odkąd pamiętam, kręcenie filmów było dla mnie sprawą bardzo osobistą. Gdy miałem 18, 19 lat, fascynowały mnie arcydzieła ze Szwecji, z Japonii, z Francji, z Włoch… Chciałem tworzyć rzeczy w tym stylu! Potem jakoś czas przepłynął mi między palcami i w pewnym momencie zadałem sobie pytanie: co się stało z tym nastoletnim reżyserem z głową pełną ideałów? Doszedłem do wniosku, że właśnie teraz nastał właściwy moment, by wrócić do pomysłów sprzed kilkudziesięciu lat. Przypomniało mi się opowiadanie Mircei Eliadego, którego bohater – mężczyzna w moim wieku – za sprawą cudownego zdarzenia zyskuje drugą młodość. Pomyślałem, że mnie również na to stać. Nabrałem ochoty na realizację filmu, o jakim marzyłem jako student. To było niezwykłe, ekscytujące doświadczenie.”

Francis Ford Coppola (1939) reżyser, scenarzysta, kompozytor, producent filmowy i aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Francis Ford Coppola specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka.pl, 11 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47140

O czasie , O wieku , Pytanie

„O ile udało mi się zaobserwować, każde wprowadzenie młodej władzy przechodzi przez kilka etapów. Na początku jest to triumf rozumu, duch krytycyzmu, walka z przesądami. Potem następuje drugi okres. Biorą górę mroczne siły „podszywających się”, fałszywych sympatyków. Wzrasta podejrzliwość, donosy, intryga, nienawiść.”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

O nienawiści , O górach , O sile , O walce

„(…) Mariusz Pujszo mnie dopadł. No i grałem idiotyczne role. Osiem lat to trwało. Choć pierwszy „Kicz” to jeszcze mi się podobał, bo był świeży. Potem stawało się to coraz gorsze. I wtedy poczułem, że znów chcę grać, ale na poważnie. W teatrze.”

Michał Anioł (aktor) (1954)

Źródło: Renata Ochwat, Podoba mi się w Gorzowie, „Gazeta Lubuska”, 13 lutego 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/51382.html

„Nie może być tak, że ktoś sobie decyduje, iż teraz nie płaci składek, bo chce np. więcej zarabiać, a potem przyjdzie po minimalną emeryturę, na którą odłożyli za niego inni. Mnie też się nie podoba, że płacę składki. Też bym wolał sam inwestować część pieniędzy, które zabiera mi państwo, ale układ jest inny i wszyscy powinni go przestrzegać na tych samych zasadach.”

Piotr Duda (1962) związkowiec, przewodniczący NSZZ "Solidarność"

Źródło: rozmowa Marty Piątkowskiej, Polski pracownik już jest tani, wyborcza.biz, 22 października 2012 http://wyborcza.biz/biznes/1,101716,12711286,Piotr_Duda_z__S___Polski_pracownik_juz_jest_tani.html#ixzz2A2V5sFU4.

O biznesie

„Ludzie mało czytają. Wiele się na to składa. Naprzód to, że książka dziś za droga, jak na kieszeń wykształconego człowieka, a niewykształcony zawsze się bez niej obchodzi. Potem to, że wolne chwile, które dawniej człowiek czytający spędzał z książką w ręku, dziś mu zabiera radio, kino, sport, a niekiedy dancing. Może być, że tu przyczyna, a może i gdzieś indziej.”

Władysław Witwicki (1878–1948) polski psycholog, filozof i tłumacz

1928 rok.

O ludziach , O książkach , O sporcie , O czytaniu

„Dyć napisaliście: Na pocątku wsędy byli górale, a dopiero potem porobili sie Turcy i Żydzi… I teroz sie syćka bez to wadzom.”

Jan Fudala (1951–2008)

Dziadek z Jasionowa (ojciec Jana Fudali) do ks. profesora.
Kto się cieszy, ten nie grzeszy
Źródło: Baciarka do nieba z księdzem profesorem, s. 7

„Indywidualiści są mile widziani, ale bez przesady! W zespole nie może ich być zbyt wielu. Trzeba mieć doskonałych kierowników projektu. Nie narzekamy na brak pomysłów. Wyzwanie polega na tym, żeby wytypować te dobre – a potem wprowadzać je w życie.”

Niklas Zennström (1966)

Źródło: rozmowa Alison Maitland, „Rzeczpospolita”, 4 maja 2006 http://www.seipa.edu.pl/index.php/ida/596/?blok=72805c0a53d0f44b75f2fbc28100ab2e&page=5&mat=5f628d8d35370be60c1f0af750e29d27

O życiu , O matce

„(…) słucham muzyki pochodzącej w wielu różnych kultur i części świata. Ciekawią mnie zwłaszcza związki pomiędzy kulturami, które zauważam. Migracje spowodowały, że ludzie przemieszczali się w różne zakątki świata i zabierali ze sobą również muzykę. Potem to słychać.”

John Paul Jones (1747–1792) amerykański oficer marynarki pochodzenia szkockiego

Źródło: Lesław Dutkowski, „Nie cierpię wracać do tego, co było”, muzyka.interia.pl, 11 lutego 2002 http://muzyka.interia.pl/wywiady/john-paul-jones/news/nie-cierpie-wracac-do-tego-co-bylo,844884,460,11

O ludziach , O muzyce , O cierpieniu

„Dziadek był wysoki, miał czarne przenikliwe oczy, szlachetną aczkolwiek surową twarz, siwą brodę i pejsy oraz smukłą sylwetkę. Miał ostry język, choć niewiele mówił, budząc tym respekt. Nie wiem dlaczego, ale bałem się go od pierwszego wejrzenia jednocześnie darząc go miłością. Nie byłem odosobniony w tych uczuciach – większość Żydów w Biłgoraju lękała się go i kochała, podobnie jak jego dorosłe dzieci. Jego synowie i córki bali się do niego odezwać, a on rzadko z nimi rozmawiał, nawet z najstarszym synem Josefem, który był od niego młodszy zaledwie o szesnaście lat i pełnił w miasteczku funkcję dajana, pomocniczego rabina. Za każdym razem, kiedy wuj Josef musiał wejść do izby ojca, oblewał się potem niczym oskarżony przychodzący po wyrok surowego, aczkolwiek sprawiedliwego sędziego.”

Israel Joszua Singer (1893–1944) pisarz, dramaturg i dziennikarz żydowski tworzący w języku jidysz

O świecie, którego już nie ma

O dzieciach , O emocjach , Kochać się , Córki

„Agnieszka mieszkała wtedy naprzeciwko [teatru], w domu wypoczynkowym ZAiKS-u. Był to dla niej trudny okres przygnębienia po śmierci matki. Tłumacz sztuki Jacek Stanisław Buras namówił ją jednak, by przyszła na spektakl. Przyszła. I została. Potem przychodziła co wieczór. Ta sztuka otworzyła jej drzwi do naszego świata.(…) Ogromnie się cieszyła, gdy zagraniczna publiczność myślała, że to oryginalna żydowska klasyka. Nikomu by do głowy nie przyszło, że autorami jest dwójka współczesnych artystów – Osiecka i Konieczny.”

André Ochodlo (1963)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 7 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tlzt.htm

O śmierci , O sztuce , O domu , O matce

„Cholera jasna! Teraz już dokładnie wiem, gdzie byłam w czasie, gdy Staruszek Bóg rozdawał inteligencję: w kolejce obok, po francuski strój kąpielowy. Po zakupie stroju obłowiłam się zimowymi butami i kożuchem z guzikami z kości (…) Potem zjadłam kanapkę z łososiem i wróciłam do Boga – po ten nieszczęsny olej do głowy. Ale, jak się łatwo domyślić, dla mnie już nie wystarczyło. Podobnie jak i dla kilku innych osób cierpiących na zespół Gansera, bradyphrenię czy też oligofrenię w zaawansowanym stadium debilizmu.”

Wiktoria Płatowa (1965)

Postać: Warwara Andriejewna Sulejmnienowa – Waria
Rytuał ostatniej nocy
Źródło: Preludio Andante

O Bogu , O butach , O inteligencji , O czasie

„Nie był to wybór do końca planowany, gdyż najpierw zdawałem na kulturoznawstwo do Opola. Potem dowiedziałem się z gazety, że otwierają szkołę teatralną we Wrocławiu i postanowiłem tam spróbować swoich sił. Nie wiem, czy był to świadomy wybór; na pewno fascynacja. Teraz, po tylu latach pracy, mogę powiedzieć, że nie żałuję swojej decyzji. Choć przyznam: gdybym miał zacząć od początku jeszcze raz, to wybrałbym inne studia – operatorskie.”

Tadeusz Szymków (1958–2009) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44101

O decyzjach , O studiach

„Kupiłem wejściówkę i wszedłem na salę. Światło już gasło, a widownia ucichła (…) A potem Pani weszła na scenę. To było tak, jakby ktoś wciągnął mnie w swój sen.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Kiedy gasną światła

O snach , O świetle

„Adamie! Kiedyś – dawno temu – byliśmy przyjaciółmi. Teraz pragniesz mnie postawić przed sądem (właśnie otrzymałem list od Twojego adwokata), ponieważ napisałem prawdę: że jesteście – Ty i Twoi ludzie – spadkobiercami Róży Luksemburg i jej straszliwej idei wynarodowienia Polaków (oraz wszystkich innych narodów) – idei podjętej potem przez Komunistyczną Partię Polski. Uważasz, że się mylę? Świetnie! To dlaczego grozisz mi sądem, zamiast podjąć ze mną dyskusję? A Twój adwokat pisze do mnie jakieś głupstwa o spółce giełdowej i jej interesach, którym podobno zagrażają moje poglądy. Czy idee i poglądy mają coś wspólnego z pieniędzmi i giełdą? To do tego doszedłeś? A to wstyd!”

Jarosław Marek Rymkiewicz (1935) polski pisarz i krytyk literacki

w liście do Adama Michnika.
Źródło: List otwarty do A. Michnika: „czemu grozisz mi sądem?”, wp.pl, 5 października 2010 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,List-otwarty-do-A-Michnika-czemu-grozisz-mi-sadem,wid,12727749,wiadomosc_prasa.html

O ludziach

„Marzyłem o wieku Rycerzy, silnych i szlachetnych, którzy najpierw odnoszą zwycięstwo nad sobą, a dopiero potem nad innymi.”

Léon Degrelle (1906–1994) belgijski polityk faszystowski

O wieku , O zwycięstwie

„Służąc władcy myśl wpierw o swych obowiązkach, a potem o wynagrodzeniu.”

Konfucjusz (-551–-479 p. n. e.) chiński myśliciel, filozof, nauczyciel i polityk, twórca konfucjanizmu; jego nauki głęboko wpłynęł…

O myślach , O myśleniu

„Od dnia, w którym Cezary Gmyz z „Rzeczpospolitej” odkrył trotyl i nitroglicerynę na wraku tupolewa, nic już nie będzie takie jak dawniej… Siły fachowej ekspertyzy Gmyza w dziedzinie materiałów wybuchowych nie osłabiły mętne zaprzeczenia nieuków z prokuratury wojskowej (…) A rodzina Pospieszalskich i tak szykuje się na najgorsze. „Tato, czy to oznacza wojnę?” – to pytanie zadała swojemu ojcu 15-letnia Basia Pospieszalska, a on – jako że pytanie było miażdżące i doniosłe – odpowiada córce w „Gazecie Polskiej Codziennie” (…) Dialog ojca z córką chwyta za serce i przypomina jedną ze strof ojczystego hymnu: „Już tam ojciec do swej Basi mówi zapłakany…”. Ciężko być prorokiem we własnym kraju, zwłaszcza prorokiem wojny polsko-ruskiej, red. Gmyza czeka więc trudny czas. „Podtrzymuję to, co napisałem””

Cezary Gmyz (1967)

przekonuje dziarsko. Nas jednak martwi, że podtrzymywać musi na łamach „GPC”, że nie może podtrzymywać w „Rzepie”, bo tam brzydko coś kręcą – najpierw o pomyłce, potem o „pochopności”.
Autorka: Katarzyna Wiśniewska, Tato, czy to oznacza wojnę?, wyborcza.pl, 2 listopada 2012 http://wyborcza.pl/1,75968,12783194,Tato__czy_to_oznacza_wojne_.html#ixzz2B4M2gngu

O wojnie , O rodzinie , O sile , O czasie

„Lękając się ich [helotów] natury buntowniczej i ich wielkiej liczby, albowiem przy wszystkich prawie decyzjach liczą się Lacedemończycy z zagadnieniem helotów – uciekli się nawet raz do podstępu. Tych helotów, którzy według własnego mniemania odznaczyli się na wojnie, wezwali do zgłoszenia się. Zapowiedzieli, że dadzą im wolność. W rzeczywistości miała to być próba: sądzili bowiem, że ci heloci, którzy najbardziej pragną wolności, pierwsi także ośmielą się zbuntować przeciw Lacedemończykom. Wybrano z nich około dwóch tysięcy; z wieńcami na głowie obchodzili oni świątynie jako ci, którzy mają być wyzwoleni; niedługo potem wszyscy zniknęli i nikt nie wiedział, co się z nimi stało.”

Tukidydes Wojna peloponeska

Wojna peloponeska
Źródło: s. 239.

O wojnie , O naturze , O rzeczywostości , O decyzjach

„W miarę jak „pierwszy” odkrywał coraz to nowe połamane handszpaki, głos jego z najwyższej oktawy, dostępnej dla mężczyzny, przechodził w wycie czerwonoskórych towarzyszące skalpowaniu przez nich bladych twarzy:
– Pałaaaami!!! Wszystka pałaaaami!! Cały statek pałaaaami! Nu, wszystka pałamał, wszystkie handszpaki pałaaaamał. Da dźjabłaaaa! Biezabrazje!
„Ogień” pierwszego oficera udzielił się kapitanowi, ale wyłącznie w formie zaciekawienia. Żaden mięsień na twarzy mu nie drgnął, gdy spoglądał na zachłystującego się wrzaskiem pierwszego oficera.
„Pierwszy” zdążył już policzyć wszystkie połamane handszpaki. Wił się teraz i nadal ryczał:
– Wszystka pałamał! Wszystkie handszpaki pałamał!
Chciałem się wtrącić i powiedzieć, że jeszcze cztery zostały, ale wobec kapitana nie śmiałem. Naraz znów usłyszałem głos kapitana:
– Znaczy, panie Konstanty, znaczy co? Znaczy, za silny?
A potem znów straszny, przeraźliwy ryk „pierwszego”:
– Nu, tak, za silny! Za silny! Wszystka łami! Wszystka! Cały statek pałami! Cały statek!!!
I zwracając się już bezpośrednio do mnie, wrzasnął:
– Nu, won stąd! WOOOOON!!!”

Karol Olgierd Borchardt książka Znaczy Kapitan

Znaczy Kapitan

„Na samym początku, kiedy staliśmy się zespołem, byliśmy jak bracia. Razem mieszkaliśmy, imprezowaliśmy i piliśmy. Ale potem zaczęliśmy się rozdzielać i poszliśmy różnymi drogami, i czuliśmy się tak, jakbyśmy siebie wzajemnie zdradzali.”

Layne Staley (1967–2002) amerykański muzyk rockowy, wokalista

Źródło: Jon Wiederhorn, Alice in Chains, to Hell and Back: Rolling Stone’s 1996 Feature http://www.rollingstone.com/music/news/alice-in-chains-to-hell-and-back-rolling-stones-1996-feature-20110405

O piciu

„Jestem przekonany, że za jego karierą polityczną stały służby specjalne. On się pojawił na scenie politycznej w podobny sposób do Żyrinowskiego – koncesjonowanego populisty w Rosji. W tym kraju w latach 90. pojawiło się nagłe zapotrzebowanie na „trybuna ludu”, kiedy nie wypłacano pensji i emerytur. I nagle w telewizji pojawił się Władimir Żyrinowski, który miotał obelgi na złodziei z Moskwy. A potem jego partia weszła do Dumy i głosowała tak, jak życzył sobie tego prezydent Jelcyn. Z reprezentacją Samoobrony było tak samo.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

o Andrzeju Lepperze.
Źródło: Ziemkiewicz: Nie wierzę w samobójstwo Leppera, fronda.pl, 6 sierpnia 2011 http://fronda.pl/news/czytaj/tytul/ziemkiewicz:_nie_wierze_w_samobojstwo_leppera_14729

O ludziach , O samobójstwie , O czytaniu

„(…) każdy z nas niemal bez przerwy improwizuje w życiu. Przecież prowadząc rozmowę, właśnie improwizujemy. Oczywiście – pewne ramy zakreśla temat rozmowy. Improwizacja w muzyce polega dokładnie na tym samym. Skąd się bierze łatwość, z jaką improwizujemy rozmawiając? Ponieważ robimy to niemal od urodzenia, najpierw naśladując słowa 'mama', 'tata', potem ucząc się na coraz wyższych stopniach abstrakcji. W końcu osiągamy poziom, kiedy nie myślimy już o języku, o odmianie wyrazów, deklinacji. To samo trzeba zrobić z improwizacją w muzyce, muzyka to przecież mowa dźwięków, żywy język. Trzeba więc spowodować, żeby dźwięki były środkiem swobodnej wypowiedzi. To można uzyskać przez naukę improwizacji od przedszkola po akademię muzyczną.”

Szábolcs Esztényi (1939) pianista

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_esztenyi_szabolcs

O muzyce , O myślach , O nauce , O myśleniu

„Pod prysznicem nacieram się miodem i solą, a włosy myje w miodzie i piwie. Potem śmierdzę jak pijaczka, ale rezultat jest znakomity.”

Catherine Zeta-Jones (1969) aktorka walijska

Źródło: „Forum”, 6 czerwca 2011.

„Warto nauczyć się wstydzić i rumienić za samego siebie. Internet mnie pod tym względem przeraża. Kiedyś ogłoszono, że wokalistka duetu Roxette ma raka mózgu. Zrobiło mi się przykro, bo to straszne. Potem czytałam komentarze internautów i oczywiście 80% życzyło jej zdrowia, ale byli tacy, którzy pisali: dobrze jej tak. Ktoś, kto to napisał, powinien umrzeć przy klawiaturze po postawieniu kropki za tym zdaniem. Nie mieści mi się to w głowie.”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

„Przegląd”, 16 czerwca 2006

O czytaniu

„Czasem życie pozwala spojrzeć, jak w zaczarowany kalejdoskop, w przyszłość. Dzień za dniem, krok za krokiem i ukazuje się to wszystko, co byłoby – co będzie – dla osiągnięcia czego koniecznie trzeba chcieć żyć. Jeżeli człowiek z niechęcią odwraca twarz od tych obrazów, jeżeli nie chce ich widzieć i pragnie tylko zanurzyć się w nicość, wtedy śmierć łagodnie kładzie dłoń na słabnącym sercu i przerywa jego bieg. Potem przesuwa palce po jego twarzy, pokrywając rysy powłoką wiecznej martwoty. Niekiedy zdarza się jednak, że opowieść którą snuje życie, budzi w żyjącym taki ból, burzę, protest, przepełnia jego serce takim płaczem rozpaczy i żalu za tym, co najbardziej umiłowane, że każe mu gestem niecierpliwej tęsknoty wyciągać ramiona i wołać: – Ja chcę żyć! Każe mu spękanymi od pragnienia ustami szeptać swą jedyną prośbę: – Ja chcę żyć! Każe mu zebrać całą wolę, skupić wszystkie siły organizmu, każe mu uchwycić się życia i trwać najbardziej nieprawdopodobnym wysiłkiem. Śmierć nie cofa wprawdzie swej niewidzialnej ręki, lecz jej też nie zbliża. Tymczasem życie ujmuje w swą dłoń gasnące serce człowieka i powoli napełnia je własnym ciepłem. Pierwszym doznaniem budzącego się do życia jest cierpienie. Jeszcze nie ocknął się po męczących, gorączkowych zjawach, a już czuje że boli, tu głęboko, koło serca. Tak jakby jakaś dobra, kochająca ręka ściskała biedne serce z czułością, nie pamiętając, że to boleć może.”

Seweryna Szmaglewska książka Dymy nad Birkenau

Dymy nad Birkenau (1945)

O życiu , O śmierci , O bólu , O wysiłku

„Jestem zwolennikiem solidnego przygotowania i uroczystego przecięcia wstęgi. A potem junacy do pracy, młoty do roboty.”

Monika Szwaja książka Dziewice, do boju!

Dziewice, do boju!

„(…) studiowałem dokument, ale szybko zrozumiałem, że nie będę dokumentalistą, bo jestem raczej powolny w działaniu i nie mam tego zmysłu szybkich decyzji, wyczucia, jakie pytania są właściwe itd. Ja muszę w domu spokojnie wszystko sobie naszkicować, zaplanować, a potem kręcić według tego, co przygotowałem.”

Jan Svěrák (1965) czeski reżyser filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=43020

O domu , O decyzjach , Pytanie

„oto moje skarby: przyimki
najpierw pomocny „przy”
potem filozoficzne „pomiędzy”
rozpięte mosty powietrzne (…)
pradawne afirmujące
krok za krokiem
tajemnicze „po”
z którego dziś zostało tylko to kroczenie
także „dla” jak gotowość
co już bierze w ręce
nie pytając najwłaściwsze narzędzie”

Aleksandra Olędzka-Frybesowa (1923–2012)

Źródło: Rozdział gramatyki, „Dekada Literacka” 1999, nr 3 (151)

„Ktoś zaklaskał, inny chrząknął zdumiony tym, co zobaczył. To pomyłka, pomyślałem. Gwiazdor, który kiedyś był wielki, a potem upadł, już nie wstał i gra jakieś ogony.”

Leszek Talko (1965)

Rodzaj męski (rubryka felietonowa w „Twoim Stylu”)
Źródło: Ryba, „Twój Styl” nr 7 (252), lipiec 2011, s. 105.

O grach , O rybach

„Kiedy w dzieciństwie czytałam Lema, nie przyszło mi do głowy, że to twórczość bliska mężczyznom. Choć może coś w tym jest, bo nigdy nie lubiłam literatury stricte dziewczęcej. Najpierw zaczytywałam się w powieściach Szklarskiego, a potem coraz chętniej sięgałam po Lema. Zachwycał mnie nie tylko wyobraźnią, ale i bogactwem słów. Bawił się nimi jak Leśmian. Czytając Lema, można się rozsmakować w polszczyźnie. Uważam też, że jego utwory są dobrym kąskiem dla teatru, ponieważ świetnie buduje postaci swoich bohaterów.”

Maria Ciunelis (1961) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 9 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/plomil.htm

O literaturze , O czytaniu , O dzieciństwie , O bogactwie

„Kiedyś pewna pani upiekła dla niego szarlotkę, w ogromnej brytfance, która miała jakieś 10 centymetrów wysokości i przyniosła ją do biura. Jarosław był zachwycony. Przed południem zjadł kawałek i potem musiał wyjść, ale ta szarlotka była taka dobra że inni ją zjedli. Kiedy Jarosław wrócił, żartował „To jest haniebne żeby zjeść moją szarlotkę.””

Elżbieta Jakubiak (1966) polska polityk

Wszystko było z oczywiście z uśmiechem, w żartach.
o słabościach Jarosława Kaczyńskiego.
Źródło: fakt.pl http://www.fakt.pl/Jakubiak-zdradza-sekrety-o-kobietach-Kaczynskiego-Bez-nich-chodzilby-glodny,artykuly,81175,1.html z 2 września 2010 r.

O kobietach , O uśmiechu

„Przez trzy lata starałem się zrobić w telewizji Road Movie. Szukałem reżysera, miałem swoją koncepcję tego filmu. Miała to być zajebista komedia obyczajowa. To miał być film zrobiony na wejście Polski do Unii Europejskiej. Chciałem jakby uprzedzić fakty i pokazać, jak grupa Polaków jedzie samochodem do nowej Europy. Wszyscy powtarzali, że to doskonały pomysł. I nic z tego nie wyszło. Dwa lata film był w telewizji przyblokowany. Potem sprzedałem go do TVN, gdzie tekst został całkowicie zmieniony. Weszły tam jakieś mafijne sytuacje… Naprawdę nie ma nawet czego komentować.”

Mariusz Pujszo (1957) aktor i reżyser polski

ze zmienionej wersji powstał film Francuski numer.

„Kraje Słowian ciągną się nieprzerwanie od Morza Syryjskiego (Śródziemnego) po Ocean ku północy (…) Królowie ich są obecnie czterej: król Bułgarów (Piotr I) i Bojeslaw (Bolesław I Srogi), król Pragi i Krakowa, i Mesko (Mieszko I), król Północy, i Nakon (książę Obodrytów) na końcu Zachodu. (…)
Na ogół biorąc, to Słowianie są skorzy do zaczepki i gwałtowni, i gdyby nie ich niezgoda (…) żaden lud nie zdołałby im sprostać w sile. (…) Oddają się ze szczególną gorliwością rolnictwu. (…) Handel ich dociera lądem i morzem do Rusów i do Konstantynopola.
Kobiety ich, kiedy wyjdą za mąż, nie popełniają cudzołóstwa; ale panna, kiedy pokocha jakiego mężczyznę, udaje się do niego i zaspokaja u niego swoją żądzę. A kiedy małżonek poślubi dziewczynę i znajdzie ją dziewicą, mówi do niej: „gdyby było w tobie coś dobrego, byliby cię pożądali mężczyźni i z pewnością byłabyś sobie wybrała kogoś, kto by wziął twoje dziewictwo”. Potem ją odsyła i uwalnia się od niej.
Kraje Słowian są najzimniejsze z wszystkich krajów. Najtęższy mróz bywa u nich, gdy noce są księżycowe, a dnie pogodne (…). A gdy ludzie wydychają powietrze, tworzą się na ich brodach powłoki z lodu niby ze szkła.(…)”

Ibrahim ibn Jakub (912–966) kronikarz

Źródło: Norman Davies, Europa, Kraków 2000, przeł. T. Kowalski, Relacja Ibrahima ibn Jakuba z podróży do krajów słowiańskich w przekładzie Al-Bekriego.

O kobietach , O mężczyznach , O ludziach , O sile

„(…) ludzi poznaje się dobrze dopiero wtedy, kiedy się z nimi raz porządnie pokłóciło. Dopiero potem można oceniać ich charaktery.”

Anne Frank (1929–1945) Żydówka, autorka dziennika

O ludziach , O charakterze

„Jak mnie przesłuchiwała ubecja, to po godzinie czy dwóch siedzenia w celi albo gdzieś w gabinecie przychodził jakiś sierżant czy porucznik i mówił, że jestem szpiegiem. Po czym pytał, jakiego wywiadu, dając do wyboru trzy: izraelski, amerykański, niemiecki. Odpowiadałem, że skoro nie wiem, to co ja mam mu mówić. Tego typu dialogi się odbywały. I po godzinie takiej mądrej rozmowy wsadzał mnie znowu do klatki z wodą (…) Potem przychodził jakiś milicjant i mnie wypuszczał. O czym więc tu mówić, zwłaszcza, że oni przegrali. (…) Pytałem: panie, skończył pan uniwersytet, ma pan dyplom z paskiem czerwonym, więc po cholerę to panu.(…) Odpowiadali, że dostają mieszkanie i talon na samochód, a tego nigdzie indziej by nie dostali. Więc co tu gadać.”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

Źródło: s. 93.

O samochodach , O wodzie

„Nie chce się kiedyś obudzić w środku nocy zlany potem i stwierdzić: Boże, co ja zrobiłem?”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

O Bogu

„Wystarczy porównać politykę odznaczeniową Lecha Kaczyńskiego i Bronisława Komorowskiego, by zrozumieć różnicę. Dziś już nikt, jak minister Boni, nie musi się wstydzić chwil słabości. Zapowiedziany film Andrzeja Wajdy o Lechu Wałęsie będzie zapewne równie dobitnym wyrazem ducha epoki, jak kiedyś „Pokolenie”, potem „Popiół i diament”, „Człowiek z marmuru” i „Katyń.””

Zdzisław Krasnodębski (1953) socjolog, profesor, filozof

Źródło: Rzeczpospolita in extremis, „Gazeta Polska”, 23 lutego 2011

„Sama katastrofa [smoleńska] nie bardzo się nadaje [jako temat filmu fabularnego], bo tam (…) zginęło wielu wartościowych ludzi. Można by więc co najwyżej zrobić film à la Borat czy Monty Python o tym, jak bardzo nabzdyczony i dumny prezydent średnio ważnego kraju środkowoeuropejskiego uparł się, by lądować we mgle na kartoflisku. A potem, już po tragedii, poplecznicy tego prezydenta nie dopuszczają myśli, że to, co się stało, było wynikiem głupoty i braku wyobraźni, tylko wymyślają inne przedziwne teorie.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: Tomasz Kwaśniewski, Skażony śmiechem, „Newsweek Polska” nr 15, 8–14 kwietnia 2013, s. 27.

O ludziach , O głupocie , O myślach , O śmiechu

„Aktywiści z policji moralnej niechętnie wchodzą w konflikt z wpływowymi ludźmi z bogatych dzielnic. Choć są wyjątki, jak opisane przeze mnie wesele syna pewnego milionera. Przyjęcie przygotowane było w zachodnim stylu, odpowiedni ludzie zostali opłaceni, by nic nie zakłóciło gościom z wyższych sfer zabawy. A mimo to na imprezę wtargnęła policja obyczajowa i aresztowała wielu uczestników. Potem okazało się, że była to sprawa polityczna. Ktoś chciał przejąć zagraniczny kontrakt, który zapewniał temu milionerowi wielkie zyski. I w ten sposób usunięto go z gry.”

Ramita Navai (1971)

Źródło: Anna Jasińska, Grzesznice czy buntowniczki? (wywiad z Ramitą Navai), „Twój Styl” nr 2 (295), luty 2015, s. 106–108.

O ludziach

„Cokolwiek masz zamiar teraz robić, Perks, rób to jako ty. Dobrze czy źle, ale jako ty sama. Padnie za wiele kłamstw, a potem nagle nie ma już prawdy, do której można wrócić.”

Terry Pratchett książka Potworny regiment

Postać: sierżant Jackrum
w rozmowie z Polly.
Potworny regiment (2003)

„Najpierw starzeje się ciało, potem umysł, na końcu serce.”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

Serce

„W licealnej, a potem studenckiej naiwności sądziłem, że literatura jest jedna, teraz widzę, że literatur jest wiele, że pod powierzchnią czają się światy, o których nigdy żaden podręcznik nie wspomni. I przekonałem się, że zawsze pozostanę rozdarty między wypicowaną powierzchnią a dziką, prowincjonalną głębią.”

Karol Maliszewski (1960) polski poeta, prozaik, krytyk literacki

Źródło: Aldona Kopkiewicz, Ekskursje: ostatnio cudownie czułem się w Kaliszu http://www.dwutygodnik.com/artykul/4678-ekskursje-ostatnio-cudownie-czulem-sie-w-kaliszu.html, Dwutygodnik.com nr 113/2013.

O literaturze

„W większości teatrów operowych na świecie repertuar zmienia się co sezon, również artystów angażuje się w związku z konkretnymi operami. A potem wszystko niejako zaczyna się od nowa. Próbując wystawić, nawet nie wszystkie, ale choćby większą liczbę scenicznych dzieł Mozarta, trzeba je specjalnie na tę okazję przygotować – zrobić to samemu, ewentualnie zaprosić liczne zespoły z innych teatrów.”

Stefan Sutkowski (1932–2017) polski muzykolog, twórca Warszawskiej Opery Kameralnej

Źródło: Alicja Hendler, Festiwal (bardzo) Mozartowski, „Rzeczpospolita”, 26 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115859.html?josso_assertion_id=9DAF5028E624D2C4

„Mam dwa uzi i szpadel. Co znaczy, że mogę je zastrzelić i potem pochować.”

Warren Ellis (1968) Angielski pisarz, scenarzysta komiksowy i telewizyjny.

Postać: Elsa
Nextwave: Agents of H.A.T.E.

„Kiedy aparat dzwoni przeraźliwie, przywołuje, wstaję jeszcze nieraz z niedorzeczną nadzieją, ale potem mówię: Halo? zmienionym, niższym głosem, ponieważ na drugim końcu zawsze jest ktoś, z kim właśnie nie chcę lub nie mogę mówić. Potem kładę się i chciałabym umrzeć.”

Ingeborg Bachmann książka Malina

Malina

„Miłość toruje sobie drogę przez ucho, a dopiero potem dosięga serca.”

Zhou Weihui (1973)

Szanghajska kochanka

O miłości , Serce

„Dziennikarz: Kiedyś powiedziałeś, że Placebo gra muzykę dla niedoszłych samobójców.
Brian Molko: O, to było jakieś 6 lat temu. Rzuciłem takie hasło dziennikarzowi, któremu bardzo zależało na przedstawieniu Placebo jako chorej, gotyckiej sensacji. Wiesz: trupi makijaż, czarne paznokcie i osobnik bliżej nieokreślonej płci wijący się wokół mikrofonu – co było kompletną bzdurą, ale nakręcało zainteresowanie zespołem. Chwilę potem to hasło wymyślone przeze mnie na poczekaniu, weszło w dziennikarski obieg. tak więc odpowiem ci zgodnie z prawdą: nie, Placebo nie gra muzyki dla niedoszłych samobójców.”

Brian Molko (1972) amerykańsko-brytyjski gitarzysta i wokalista (Placebo)

O grach

„W każdej rodzinie tu jakiś dzieciak to nadzieja,
która czasem w podstawówce rośnie, potem się rozwiewa.”

Bisz (1984)

Wilk chodnikowy
Źródło: utwór Wilk chodnikowy

O rodzinie , O nadziei , O wilkach , O czasie

„Inklinacjami poetyckimi można poniekąd wytłumaczyć sobie owe psychologicznie paradoksalne zjawisko, że Łukasz, chyba najbardziej wykształcony wśród ewangelistów, nagromadził w swoich przekazach o narodzinach dzieciątka Jezus więcej elementów cudowności niż jego poprzednicy. Do pewnego stopnia musimy oczywiście położyć to na karb procesu mitologizacji Jezusa, procesu, który wówczas już posunął się dalej niż za czasów Marka i Mateusza. Ale sam fakt deifikacji nie wyjaśnia nam, dlaczego Łukasz tak bezkrytycznie wciela do swojej ewangelii te rozbrajająco naiwne, przez prostaczków kolportowane pogłoski, owe podawane z ust do ust, typowo ludowe, urocze baśnie, w których dzieją się dziwy nad dziwami. Archanioł Gabriel zwiastuje narodziny Jana Chrzciciela i Jezusa, a potem każe pasterzom iść do Betlejem. Gdy ruszają w drogę „zastępy wojsk niebieskich” głoszą chwałę Boga i wołają: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”. Na widok ciężarnej Marii w łonie Elżbiety skoczyło z radości dzieciątko; przyszła matka Jana Chrzciciela zawołała wówczas: „Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego”.
Gdy przypominamy sobie te czarodziejskie sceny, pełne chwytającej za serce prostoty, radosnych uniesień i światłości niebieskiej, gdy słyszymy hymny Marii i Zachariasza, jak też rozlegające się w przestworzach pienia anielskie – zaczynamy rozumieć Łukasza. Wydaje się bowiem, że nie tylko poetycka wrażliwość na urodę tych ludowych baśni podszepnęła mu myśl, by wcielić je w biografię Jezusa. Wyczuł on może nieomylnym instynktem, ile radości, pokrzepienia i nadziei przyniosą te proste opowieści licznym pokoleniom smutnych i udręczonych ludzi. Dostrzegając ich wagę dla chrześcijaństwa, niejako zalegalizował je swoim autorytetem i nadał im sankcję prawdy historycznej.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści ewangelistów (1979)
Źródło: Opowieści ewangelistów

O Bogu , O ludziach , O pokoju , O matce

„Robiłem w życiu różne rzeczy, a w pewnym momencie zacząłem pisać opowiadania. Akurat dla dzieci, bo pracowałem w piśmie dla rodziców małych dzieci. Opowiadania złożyły się na książkę, potem na następną. Tak to jakoś wyszło.”

Wojciech Widłak (1957)

Źródło: Tak jakoś wyszło – z Wojciechem Widłakiem rozmawiają dzieci z przedszkola Ciuchcia Puch Puch http://qlturka.pl/2015/12/11/tak-jakos-wyszlo-z-wojciechem-widlakiem-rozmawiaja-dzieci-z-przedszkola-ciuchcia-puch-puch/, qlturka.pl, 10 października 2011

O dzieciach , O literaturze , O rodzicach

„Moja rada dla pisarzy, młodych scenarzystów jest taka: zabierzcie się do pracy. Wstawajcie o tej samej porze każdego ranka. Ja tak robię już od 40 lat. Pracę zaczynam kwadrans po ósmej, kończę kwadrans po dwunastej, później lunch, potem drzemka, wracam do pracy o piątej i pracuję do 18.15. Tak wygląda całe moje życie. No, może z wyjątkiem wakacji i wizyt przyjaciół. I tak po prostu się pisze. W tworzeniu scenariusza nie ma magii, magicznej formuły. Są ludzie, którzy oczywiście mają jakiś dar do pisania, powołanie. Ale to jest moja rada do młodych scenarzystów. Piszcie.”

Ronald Harwood (1934) brytyjski dramatopisarz i scenarzysta filmowy pochodzenia południowoafrykańskiego

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=19673

O życiu , O ludziach , O wakacjach , Pora roku

„Był taki pisarz, Andrzej Szczypiorski, który był noszony w Niemczech na rękach; nagrody, wyróżnienia, wywiady, a on nic innego nie robił, tylko opluwał Polaków i Kościół. Potem się okazało, że przy okazji był też tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL.”

Piotr Jaroszyński (1955)

Źródło: Mają rozmiękczać elity, naszdziennik.pl, 24 października 2009 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20091024&id=po12.txt

„Gdybyś mnie zapytała, czy jestem szczęśliwa, pewnie odpowiedziałabym, że tak, ale każde szczęśliwe wydarzenie na mojej mapie przecina strużka rożnych zmartwień. I one płyną sobie jak małe potoki, gdzieś zakręcają, znikają, potem znów wypływają.”

Marzena Rogalska (1970) polska dziennikarka telewizyjna i radiowa

Źródło: „Olivia” nr 8, sierpień 2011

„Bogaci zawsze będą mówić: daj nam więcej pieniędzy, a my pójdziemy i wydamy je, a one potem spłyną w dół do reszty was, ale to nie działa i opinia publiczna zaczyna to rozumieć.”

Warren Buffett (1930)

Źródło: M. Bojanowski, A. Dziadykiewicz, A, Lichnerowicz, Wyższe podatki? Dziękujemy, „Gazeta Wyborcza”, 30 sierpnia 2011.

„Po chwili to niepewne lśnienie znikło i zobaczył tylko dwie zakapturzone głowy, spoglądające ze szczytu ściany. Rozległ się śmiech.
Potem obie zakapturzone głowy zniknęły z widoku i pozostał jedynie skraj dachu, niebo, gwiazdy i gładka ściana.”

Fritz Leiber (1910–1992) amerykański pisarz

zakończenie.
Targ Niezwykłości

O miłości , O śmiechu

„To była praca, ale jednocześnie przyjemność. Była wiosna, zanim rozpoczęliśmy zdjęcia do Good spędziłem kilka tygodni, podróżując dookoła Niemiec, studiując kraj i jego mieszkańców. Pojechałem też do Warszawy, a potem do Auschwitz, Treblinki, do wszystkich miejsc, które mogłem zwiedzić, gdzie były kiedyś obozy koncentracyjne. Przy okazji zobaczyłem też Polskę, jeżdżąc dziwnymi drogami na północnym wschodzie i południowym wschodzie, odwiedziłem góry. Podobało mi się podróżowanie i oglądanie nowych rzeczy.”

Viggo Mortensen (1958) aktor amerykański

o podróżowaniu po Polsce.
Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=51171

O przyjemności , O podróżowaniu , O wiośnie

„Siedziałem, oglądałem Leo w tym filmie i miałem wrażenie, że patrzę na jednego z The Beatles. Wszystkie dziewczyny chciały się z nim przespać, wszyscy faceci chcieli go bić. Pomyślałem sobie: „Cholera, dobrze, że nie dostałem tej roli”. Ale gdzieś w głębi dręczyła mnie myśl, że może gdybym zagrał w tym filmie, żyłbym potem dokładnie tak, jak sobie wymarzyłem. I nigdy więcej nie musiałbym martwić się o swoją karierę. Niech cię diabli, DiCaprio!”

Ethan Hawke (1970) aktor amerykański

o roli Leonardo DiCaprio w Titanicu.

O dziewczynach , O myślach , O wrażeniach , O myśleniu

„Z początku niby nic, taka sobie dupa. Dopiero potem, kiedy spotykałem ją na korytarzu, na przerwach, to zauważyłem, że jest ładna. Czesia. Czesława. Takie sobie imię, jak na dziewczynę.”

Tadeusz Siejak (1949–1994) pisarz polski, inżynier elektryk

Kulturysta

„Jedną z najdziwniejszych spraw w życiu jest to, co sobie człowiek zapamiętuje. Chyba robi to wybiórczo. Jest w nim coś, co wybiera rzeczy, które on potem pamięta.”

Agatha Christie książka Noc i ciemność

Noc i ciemność (1967)

„Nie czułem ulgi, jakiej mógłby doznać ktoś, kto już na coś zdecydował i najpierw ma mdłości, bo obawia się konsekwencji, a potem się cieszy, że zrealizował postanowienie i zdołał ich uniknąć. Nie byłem także rozczarowany. Byłem zdecydowany ją zobaczyć i czekać, aż przyjdzie.”

Bernhard Schlink książka Lektor

Lektor (1995)

O czekaniu

„Mała planeta. Daleko. Dusząca się własnymi odpadami, trucizny dwóch tysięcy lat bezmyślnej nadprodukcji skaziły jej niebo, wody i ziemię. Ohydne miejsce.(…) Ziemianie często chcieliby móc odkopać swych przodków, przywrócić ich do życia, a potem udusić. Za ich samolubstwo. Za brak troski o następne pokolenia. Uważali, że świat należy tylko do nich i wszystko wykorzystali.”

Robert Silverberg książka Czas przemian

Czas przemian

O świecie

„W University of Virginia pojawił się chłopak, który dostał doktorat od Grossa w Princeton. No i mama mu opowiadała, jaki świetny był jego dziadek. On do niego jeździł, jak dziadek zajmował się pisaniem książek o generalicji II RP. Jego dziadek mi podpadł, bo napisał lewacki list do „Polityki” i się podpisał, że jest żołnierzem AK. I mówię wtedy Leszkowi, żeby sprawdził, kto to właśnie „wyszedł z lasu”. I on był w AK… trzy tygodnie, żeby rozpoznać teren, a potem 500 osób posłał do łagru. On był w Smierszu, a potem przeszedł do UB. W ankiecie nie wpisał tego, że był w AK, za co w 1950 roku go prześladowano… przesuwając do Ministerstwa Handlu Zagranicznego.”

Marek Jan Chodakiewicz (1962) amerykański historyk polskiego pochodzenia

Źródło: Dlaczego w Polsce nie rozliczono komunizmu? Debata: Chodakiewicz, Żebrowski, Płużański, blogpress, pl, 23 czerwca 2013 http://www.blogpress.pl/node/16965

O książkach , Chłopak

„Może króciutką modlitwę? – zaproponował.
– Kto niepomny na skutki samochodzik swój sprzedał…
– Na próżno, biedaczyna, ciśnie potem na pedał…
– W rzeczy samej. Amen – zakonkludował ksiądz.”

Boris Vian (1920–1959) pisarz francuski

Jesień w Pekinie

„(…) człowieka ranią takie zdarzenia, kiedy spotyka się ze sprawiającym wrażenie zainteresowanego reżyserem, poświęca się mu swój czas, proponuje różne rozwiązania, co do postaci, a potem zupełnie przypadkiem dowiaduje się, że on sprawdzał trzy aktorki i jedną z nich już wybrał. Tylko nie miał czasu, albo mu się nie chciało zadzwonić i o tym powiadomić.”

Agata Buzek (1976) polska aktorka i modelka, córka Jerzego

Źródło: Artur Cichmiński, Nagroda im. Cybulskiego. Agata Buzek: Długo bez filmu nie mogłabym wytrzymać, 17 listopada 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=60638

O wrażeniach , O czasie

„(…) nędza filozofii jest od połowy XX wieku przytłaczająca. Nowe idee pojawiły się tylko na samym jego początku: Wstęp do psychoanalizy Freuda, Traktat Wittgensteina, Byt i czas Heideggera. Potem było już tylko przyczynkarstwo i komentatorstwo, przeżuwanie cudzych myśli. (…) Nic się z tego w kulturze nie ostanie poza mułem w umysłach i zwałami makulatury w bibliotekach.”

Bogusław Wolniewicz (1927–2017) filozof polski

O myślach , O czasie , O wieku , O myśleniu

„Ostatni raz widziałem wtedy Nowaka – lekarza, który uratował mi życie w Krankenbau (potem, przeniesiony na Majdanek, umarł na tyfus). „Panie doktorze, nie na darmo się pan wtedy wysilał, ja żyję” – powiedziałem. „No to jak żyjesz, to wiesz, co masz robić”. „Nie wiem, co mam robić””

Władysław Bartoszewski (1922–2015) polski polityk, działacz społeczny, historyk

zdziwiłem się. „Pamiętaj: wiedzieć”.
tak autor zapamiętał spotkanie z lekarzem, który uratował mu życie podczas pobytu w obozie zagłady w Auschwitz.

O życiu

„Król dzikusów tylko łagodnie spytał Aleksandra Macedońskiego:
„Powiedz, czy w twoim wielkim kraju słońce świeci?”
„Jeszcze jak! Jak słońce jest na niebie, to ono świeci”.
„A czy deszcz pada w twoim wielkim kraju?”
„Co za pytanie? Jak deszcz sobie pada, to on pada”.
„A czy w twoim wielkim kraju jest trzoda chlewna?”
„Daj ci Boże tyle trzody chlewnej, ile tego jest w moim kraju”.
Zamyślił się król dzikusów, a potem powiada:
„Wiesz co, Aleksandrze Macedoński, o ile w twoim kraju jeszcze świeci słońce i jeszcze pada deszcz, to jedynie ze względu na trzodę chlewną.””

Ilja Erenburg (1891–1967) rosyjski pisarz

Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca
Źródło: s. 128.

O Bogu , O słońcu , Pytanie

„Duizm głosi, że każde życie zna dwie śmierci, przednią i tylną, to jest tę sprzed narodzin i tę po agonii. Teologowie dychtońscy za szperklapy brali się ze zdziwienia, słysząc potem ode mnie, że my tak na Ziemi nie myślimy i że są Kościoły interesujące się tylko jednym, mianowicie przednim bytowaniem pośmiertnym. Nie mogli pojąć, czemu ludziom przykro myśleć o tym, że ich kiedyś nie będzie, a nie jest im tak samo przykro rozmyślać o tym, że ich przedtem nigdy nie było.”

Stanisław Lem książka Dzienniki gwiazdowe

Utwory, Dzienniki gwiazdowe
Źródło: Podróż dwudziesta pierwsza

O życiu , O śmierci , O myślach , O narodzinach

„Nieszczęście tworzy najpierw poezję, potem filozofię, a po chwili religię.”

Piotr Szreniawski (1976)

O nieszczęściu , O religii

„Artystą się bywa. O 19, kiedy kurtyna idzie w górę, jestem diwą, potem staram się być normalną kobietą. Diwa ma pejoratywne zabarwienie w środowisku. To się zawsze kojarzyło z Marią Callas i jej wielkimi kaprysami. Teraz, kiedy się mówi „to jest diwa”, słychać konotację: uwaga, będą problemy. A ja się staram być normalna.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Iwona Radziszewska, Tajemnica przepony http://www.dwutygodnik.com/artykul/3958/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

O kobietach , O tajemnicy , O górach

„Wychodził ze swojego samochodu. Wsadziłem pistolet Z88 za pasek z tyłu moich spodni i podszedłem do niego. Nie chciałem strzelać w plecy, więc zawołałem: „Mister Hani”. Odwrócił się, a ja wyciągnąłem pistolet i strzeliłem w niego. Kiedy się przewracał, strzeliłem drugi raz. Tym razem w głowę. Kiedy upadł na ziemię, oddałem jeszcze dwa strzały w skroń. Zaraz potem wsiadłem do samochodu i odjechałem stamtąd najszybciej, jak to było możliwe.”

Janusz Waluś (1953) polski emigrant w RPA, zabójca Chrisa Haniego

Źródło: Mateusz Pawlak, Zamach, który zatrząsł krajem http://www.rp.pl/artykul/843344,997445-Zamach--ktory-zatrzasl-krajem.html?p=1 rp. pl, 10 kwietnia 2013.

„Ano, posłuchaj ty o tym, że życie jest nie do przewidzenia i że każdy ma jakieś drzwi, co ich nie otworzył, i potem on wciąż myśli, czy za nimi aby inny los go nie czekał. Każdy potrzebuje kogoś, kto akuratnie jego potrzebuje, ale świat tak już jest bezlitośnie urządzony, że kto pragnie gwiazdki z nieba, to dostaje koński nawóz w pudełku od tytoniu. Bo jakby każdy dostał to, co on sobie upatrzył, toby nie czuł, co on stracił (…).”

Andrzej Mularczyk (1930)

Każdy żyje jak umie (2011)

O życiu , O losie , O świecie , O myślach

„Augustusie Wetersie - powiedziałam, podnoszą na niego wzrok i myśląc, że nie można nikogo pocałować w Domu Anny Frank, a potem doszłam do wniosku, że Anna Frank chyba pocałowałaby kogoś w Domu Anny Frank, i że prawdopodobnie marzyłaby o tym, żeby jej dom stał się miejscem, w którym zakochują się ludzie młodzi i nieuleczalnie chorzy.”

John Green książka Gwiazd naszych wina

Gwiazd naszych wina

O ludziach , O domu , O myślach , O myśleniu

„Potem pomyślał, że rzeczywistość nie pokrywa się na ogół z przewidywaniami; z przewrotną logiką wywnioskował stąd, że przewidzieć jakąś okoliczność to udaremnić jej realizację. Wierny tej wątłej magii wymyślał okrutne szczegóły po to, aby się one nie wydarzyły.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Opowiadania
Źródło: opowiadanie Tajemny cud

O rzeczywostości

„Praca w filmie wymaga innego rodzaju skupienia. Kiedy jestem gotów do zagrania sceny, pojawia się na przykład chmura i trzeba czekać na odpowiedni moment. Ale wtedy właśnie jest przerwa obiadowa. Zapalam papierosa, denerwuję się, bo widzę, że krzywo przybijają belkę i ona zaraz im spadnie, a potem myślę: cholera, właściwie, co mnie to obchodzi. I nagle znajduję się w stanie jakiejś schizofrenii. Energia, z którą przyszedłem na plan, rozpływa się. A przy tym ta żenująca polska bieda. Na wszystko brakuje pieniędzy. Wystarczyłaby zwyczajna rzecz, od lat oczywista w produkcjach filmowych na całym świecie: przyczepa, w której aktor może przeczekać chwilę, kiedy nic się nie dzieje.”

Jan Frycz (1954) aktor polski

Źródło: „Polityka” 49/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niechceg.htm

O myślach , O czekaniu , O myśleniu

„Potem podawała obiad, ojciec najbardziej lubił sznycle. Można powiedzieć, że lubił wyłącznie sznycle, i jeszcze zupę pomidorową. Jedzenie interesowało go równie mało, jak własność. Zapytywany, już później i przy różnych okazjach, kiedy to bywał na uroczystych kolacjach i obiadach, a więc zapytywany przez córki – a co jadłeś, odpowiadał: no, sznycle. I dodawał po namyśle: i pomidorową, oczywiście.”

Marta Wyka (1938)

Wątki biograficzne

O jedzeniu , Córki

„Tak czy owak wszystko dobrze się skończyło. Zmieniłem kierunek studiów na historię z ukierunkowaniem polityczno-filozoficznym i poznałem kilku nowych przyjaciół. Od tego czasu, życie na uczelni było wszystkim czego pragnąłem począwszy od niewielkiej ilości czasu jaki ode mnie wymagano. Tak naprawdę, nigdy się nie pogodziłem z faktem, że osiągnięcia na uczelni to coś wymagającego wysiłku. Dwa lata później zakończyłem swoją edukację z bardzo średnimi ocenami i dwoma na nowo odkrytymi i raczej naiwnymi ambicjami z lat młodzieńczych. Chciałem podróżować. I chciałem pisać.
Chęć oczywiście, sama w sobie nie gwarantuje sukcesu. Niestety moje raczej cieplarniane wychowanie nie nauczyło mnie tego. Nie nauczyły mnie tego również 3 lata w instytucji edukacyjnej, gdzie kobiety w średnim wieku codziennie sprzątają ci pokój i ścielą łóżko. Prawdę mówiąc byłem zepsuty. Przeniosłem się do Londynu, który wessał mnie niczym doktora Watsona na początku Studium w szkarłacie. W przeciwieństwie do Dr. Watsona nie zamierzałem jednak pozostać na długo – chciałem zaoszczędzić jedynie trochę pieniędzy, coś napisać i wybrać się w podróż dookoła świata płacąc za wszystko z zaliczek od hojnego wydawcy.
Jasne.
Londyn zweryfikował te marzenia. W domu, w Norfolk, a nawet w Cambridge, moje pragnienie zostania pisarzem odróżniały mnie od tłumu. W Londynie, fakt, że chcesz zostać pisarzem (artystą, reżyserem ) było czasem czymś dobijająco przeciętnym. Każdy w Londynie pisze powieść, planuje to zrobić, zna kogoś kto to robi, pracuje w wydawnictwie, albo co najgorsze z wszystkiego – już coś wydał.
Dzięki szczęśliwej sytuacji geopolitycznej będącej następstwem kliku wieków brytyjskiego imperializmu ustępującego pola szybko rozwijającej się strefie wpływów Stanów Zjednoczonych, ludzie na całym świecie chcą się uczyć angielskiego.
Z zupełnie zrozumiałych, choć pedagogicznie niepewnych powodów, ludzie wierzą, że jedyny sposób by nauczyć się angielskiego to lekcje z native speakerami. Dodaj do tego powszechną żyłkę handlową przedsiębiorców, odrobinę sprytnej reklamy i oto wynik – przemysł Nauki Języka Angielskiego (NJA). Niecały rok od momentu, gdy zdecydowałem, że chcę żyć i pracować za granicą znalazłem się w Istambule mając za sobą cztery tygodnie treningu w International House bez wartego uwagi doświadczenia i z większą pensją niż lokalny lekarz. Czyż gospodarka rynkowa nie jest wspaniała?
NJA była dla mnie dość przypadkową karierą (zapewne podobnie jak w przypadku 90% jej pracowników), lecz dziwnym trafem kontynuowałem ją 14 lat. Poczucie winy w stosunku do nieszczęsnych tureckich lekarzy sprawiło, że dobrze wyuczyłem się tego fachy. Czytałem literaturę, dołączyłem do zawodowych stowarzyszeń, zapisałem się na dalsze kursy. Z Istambułu jeździłem do Londynu, Z Londynu do Madrytu, z Madrytu do Glasgow. Z nieopierzonego ucznia stałem się dyrektorem studium, potem doświadczonym profesjonalistą w dziedzinie NJA i wreszcie trenerem nauczycieli. Moje wynagrodzenie rosło. Niewielkie szkółki otworzyły mi drogę do w miarę poważnych instytucji, które otworzyły mi drogę do profesjonalnych firm, które otworzyły mi drogę do posady na uniwersytecie. Rozdawałem foldery na konferencjach. Ale zaraz…
Czy nie chciałem zostać pisarzem? No tak. Podczas, kiedy utrzymywałem się z uczenia angielskiego, również pisałem w tym języku. czasem wściekle, czasem spokojnie i leniwie – zależnie od nastroju. Pisałem krótkie historie, pisałem artykuły. Pisałem scenariusz i poświęciłem półtora roku mojego cennego czasu próbując sprawić aby jakiś filmowiec potraktował go poważnie. Pisałem powieść. Zupełnie nic nie wydałem i nikt nie zrobił filmu.
Na plus mogę policzyć to, że pisałem to na co miałem ochotę.
W końcu napisałem Modyfikowany węgiel. Golancz go wydał, Hollywood kupiło, a ja zostawiłem swoją stałą pracę.
Osiem miesięcy. Tak po prostu.
Ciągle piszę. Musiałbym być martwy albo sparaliżowany, żeby przestać.”

Richard Morgan (1965)

Źródło: informacja biograficzna z obwoluty Modyfikowanego węgla

O języku słowackim , O życiu , O kobietach , O ludziach

„Obserwuję ją – odpowiedział. – Staram się rozgryźć, o czym myśli i co czuje. Sama mi tego nie zdradzi, więc muszę się jej uważnie przyglądać. Czy się do mnie przybliża? Czy patrzy mi w oczy, a potem odwraca wzrok? Czy zagryza wargi i bawi się włosami, jak w tej chwili Nora? – Klasa wybuchnęła śmiechem. Opuściłam ręce na kolana.
– Jest odważna – stwierdził Patch i znów trącił mnie nogą.”

Becca Fitzpatrick książka Szeptem

Szeptem (2009)

O myślach , O śmiechu , O myśleniu

„Czuję, że za mojego życia Tybet nadal będzie się cieszył szczęściem i pomyślnością. Potem przyjdzie wielkie cierpienie, a każdy z was doświadczy konsekwencji własnych działań (…)”

Dalajlama XIII (1876–1933)

Przepowiednia Wielkiego Trzynastego
Źródło: cyt. za: Glenn H. Mullin, Czternastu dalajlamów. Spadkobiercy oświeconej mądrości, tłum. z angielskiego Olena Waśkiewicz, 2008, str. 482

O szczęściu , O cierpieniu

Cytaty na temat pot strona 11

Cytaty na temat pot
strona 11