Cytaty na temat pociąg (168 cytatów, strona 2)

„Często tak jest, jakoby sen i modlitwa taka, jakiej ja nigdy nie umiem, są słowa nadzwyczajne. Jestem w tym jakby zagubiona i sobie stracona. To znów uczuwam pociąg do poznania Bóstwa, ale na widok, a raczej z podziwienia Pana Boga w takiej nieskończoności, nie mogąc tego znieść ani wytrzymać, zostaję się jakby maleńkim dzieckiem, a w ten sposób traci się tę bojaźń, którą się w zwyczajnym stanie miało. I tak rozumiałam, że Pan Jezus, dając się pod różnymi postaciami poznać, nachyla się niejako do nędzy i nicości ludzkiej. Czyni to, litując się nad niedołęstwem człowieka.”

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 16 maja 1918.
Źródło: o. Franciszek Świątek, W blaskach anioła. Bł. Aniela Salawa, Wyd. Maria Vincit, wyd. IV, Wrocław 2009, ISBN 9788385647607, s. 182.

O Bogu , O dzieciach , O aniołach , O snach

„Z opowiadań rodziców wiem, że moja cioteczna babka urodziła dziecko w pociągu, który wiózł ją na zsyłkę. Noworodek wkrótce zmarł i trzeba go było wyrzucić przez okno, bo pociąg się nie zatrzymał. Tego typu opowieści wywołują bolesne wspomnienia u niejednej polskiej rodziny.”

Grażyna Barszczewska (1947) polska aktorka

Źródło: wywiad http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/amantkaz.htm

O dzieciach , O rodzicach

„(…) Polska, Czechy i Słowacja są do siebie bardzo podobne. Świetnie widać to na przykładzie filmów, które charakteryzuje ten sam rodzaj wrażliwości i współczucia dla ludzkich słabości. O tym, że jak wiele łączy nasze kultury przekonałem się niedawno na własnej skórze. Gdy jechałem na „Kino na Granicy” pomyliłem się i zamiast do Cieszyna dotarłem do Szczecina. Musiałem przebyć kilkaset kilometrów pociągiem i w trakcie tej podróży spotkałem wielu życzliwych ludzi. Mój osiemdziesięcioletni współpasażer przez sześć godzin opowiadał mi niesamowite rzeczy o historii środkowej Europy.”

Igor Luther (1942) słowacki operator filmowy

Źródło: Piotr Czerkawski, Sznycel a la Haneke. Rozmowa z braćmi Luthrami, stopklatka.pl, 5 maja 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=76599

O ludziach , O historii

„Zabieram głos w sprawie ważnej, w sprawie poszanowania godności wieloletniego polskiego parlamentarzysty, symbolu walki o polskość Śląska, poety, wybitnego polskiego publicysty połowy XX wieku, dziennikarza, encyklopedysty, patrioty - Edmunda Osmańczyka. Miałem okazję 15 lat temu jako młody poseł z Górnego Śląska, z Katowic w sejmie kontraktowym poznać i zaprzyjaźnić się ze znakomitym senatorem z Opola, członkiem mojego klubu - Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, członkiem drużyny Lecha Wałęsy. Wielokrotnie też z senatorem Osmańczykiem dyskutowaliśmy w czasie podróży pociągiem z Katowic do Warszawy i zdołałem dowiedzieć się z pierwszej ręki o kuluarach konferencji w Poczdamie, w Norymberdze, ale również o tym, jak wyglądała praca posła w trudnym i skomplikowanym okresie realnego socjalizmu. Edmund Osmańczyk przez 35 lat był posłem na Sejm, a po przełomie w 1989 r.”

Jan Rzymełka (1952) polityk polski

senatorem ziemi opolskiej.

O czasie , O wieku , O walce

„Ameryka! Gdy wymawiamy to wielkie słowo, pokrywa się ono w naszej świadomości niemal zupełnie przez pojęcie: Stany Zjednoczone. Niebotyczne parowce, mosty wiszące nad wodospadami i przepaściami, roje samolotów, królestwa nafty, stali, gumy i węgla, błyskawiczne pociągi i wreszcie Babilon nowoczesny, Nowy Jork, potworne zlewisko ludzkie, jakiego nie było jeszcze w dziejach starej ziemi – oto Ameryka w skali patosu.”

Józef Czechowicz (1903–1939) polski poeta

Przeciw amerykanizacji

„Ku sobie pchnął nas Krzysztof Zanussi, który był moim profesorem na wydziale reżyserii w Katowicach. Ponieważ podobały mu się moje szkolne prace powiedział żebym po zrobieniu dyplomy zgłosiła się do Studia Tor. Obiecał mi pomóc w zrealizowaniu debiutu. Oczywiście kiedy tylko skończyłam szkołę skontaktowałam się z Krzysztofem Zanussim. Przedstawiłam mu nieco nieudolny scenariusz, poruszający podobne tematy, które później znalazły się w Pręgach. Zanussi dał mi wtedy telefon do Wojciecha Kuczoka twierdząc, że powinnam się skontaktować z tym pisarzem ponieważ jego zdaniem mamy podobną wrażliwość i być może przyniesie to jakieś ciekawe efekty. Kiedy zadzwoniłam do Wojtka okazało się, że nasza znajomość sięga dziesięciu lat. Poznaliśmy się w pociągu, jadąc na dzień otwarty na wydział aktorski. Oboje chcieliśmy być aktorami. Wojtek z aktorstwa zrezygnował. Ja jeszcze kilkakrotnie próbowałam. Bezskutecznie. Potem kiedy studiowałam w Katowicach reżyserię ciągle widywaliśmy się ponieważ Wojtek przychodził na zajęcia z dramatopisarstwa.”

Magdalena Piekorz (1974) polska reżyser i scenarzystka filmowa

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21920

O studiach

„Kiedyś przyjeżdżałam do ciebie
zaspanym, zasapanym pociągiem…
Teraz przybiegam, przywoływana
telefonem komórkowym serca.”

Małgorzata Antoszewska-Tuora (1962)

Źródło: Węzeł, nie supeł, „Sekrety ŻAR-u” 2007, nr 2

Serce

„To smutne, że w ostatnią niedzielę 1879 roku
Nasza srebrzysta Tay straciła wiele uroku.
Zawalił się most, co jej ozdobą miał być,
I spadł z niego pociąg grzebiąc 90 żyć.
Płaczmy, bo tej pustki długo nie wypełni nic.”

William McGonagall (1825–1902)

katastrofa mostu kolejowego nad zatoką Firth of Tay 28 grudnia 1879.
Wiersze
Źródło: Terry Deary, Krwawa Szkocja, op. cit., s. 159.

O płaczu

„Zatrudniłem się w warsztacie naprawy telewizorów. Miałem o tym niejakie pojęcie, bo w Warszawie skończyłem technikum przy Zakładach Kasprzaka. Ten mój fiński warsztat był 60 kilometrów od Helsinek, dojeżdżałem pociągiem. Właściwie to było takie bardziej… zaplecze sklepu. Pracowaliśmy we dwóch, plus szef, który stał w tym sklepie za ladą. Naprawiałem trzy telewizory dziennie, a zdarzało się, że więcej, chociaż instrukcje obsługi były po fińsku albo po szwedzku. Odbiorniki nieporównywalne z tymi, jakie pamiętałem z Polski. Najczęściej działałem metodą prób i błędów. Nie raz myślałem, że mnie wyrzucą. Ale szef wszystkie moje porażki znosił cierpliwie. Taki kochany wariat. Kiedy później przeczytał w gazecie, że zostałem wiceprezesem Nokia, przysłał życzenia. Napisał, że jest dumny i że znajomym o mnie opowiada.”

Stefan Widomski (1943) polski działacz gospodarczy

Źródło: Piotr Głuchowski, Marcin Kowalski, Nokiaman. Tylko głupi umiera bogaty http://wyborcza.biz/biznes/1,101716,11573237,Nokiaman__Tylko_glupi_umiera_bogaty.html?as=1, gazeta.pl, 10 kwietnia 2012 roku

O wariatach , O myślach , O biznesie , O myśleniu

„Strzelanie do agentów gestapo to akt samoobrony koniecznej. Wysadzanie pociągów z amunicją przeznaczoną do walki z bolszewikami to świadectwo niedojrzałości politycznej.”

Józef Mackiewicz (1902–1985) polski pisarz i publicysta

Źródło: czasopismo „Alarm”, wiosna 1944, cyt. za: Artur Domosławski, Narodowość – antykomunista, „Gazeta Wyborcza”, 1 grudnia 2001.

O wiośnie , O walce

„Całkiem niedawno dostałam zniżkę w pociągu – pan konduktor nazwał to Promocją Barw Szczęścia.”

Joanna Gleń (1978)

Źródło: 500xBARWY: „Od szaleństwa do normalności”. Wywiad z Joanną Gleń, 23 listopada 2010 http://www.barwyszczescia.pl/15245/500xbarwy-od-szalenstwa-do-normalnosci.html

O szaleństwie

„Ej, zdechlaki, wyglądacie wszyscy jak ten gość,
Co pomylił się i nie w ten pociąg wsiadł,
Ale wierzcie mi kochani, że tracicie tylko czas,
Bo w rozkładzie ten jedyny pociąg jest.”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Cytaty z piosenek wykonywanych przez S. Celińską
Źródło: „Blues konduktorski”, sł. Jacek Stanisław Buras

O czasie , Kochać się

„To pociąg zwany pożądaniem, popatrzcie tylko,
mknie na sam szczyt, nikt z pasażerów w tył nie patrzy,
kto jeszcze czeka ze wsiadaniem?
Kto się marszczy, kto wybrzydza?
Chcecie zostać na tej stacji?
To pociąg zwany pożądaniem, możesz mieć wszystko,
najlepsze żarcie, kobiety, ciuchy, świetlaną przyszłość,
nie stój tak i nie udawaj, że nie masz ochoty,
chcesz zostać tu i uprawiać trainspotting?”

Bisz (1984)

Wilk chodnikowy
Źródło: utwór Trainspotting

O kobietach , O czekaniu , O przyszłości

„Nagle pokój napełnił się światłem. Usłyszałem turkot i huk. Tory przechodziły dokładnie na poziomie mojego okna. Był to nadziemny odcinek metra i pociąg właśnie się zatrzymał. Za oknem zobaczyłem rząd nowojorskich twarzy. Wpatrywałem się w nie, a one wpatrywały się we mnie. Pociąg postał chwilę, po czym odjechał. Wróciła ciemność. Ale po chwili pokój znowu zalała fala światła. I znowu zobaczyłem te twarze. Była to istna wizja piekła, która raz po raz się pojawiała. Każdy kolejny pociąg przywoził ładunek twarzy jeszcze obrzydliwszych, bardziej zdemenciałych i okrutnych niż poprzedni. Piłem wino.”

Charles Bukowski książka Faktotum

Faktotum

O pokoju , O piekle , O piciu , O winie

„Pociąg do kobiet, pisania i do nauki spalał mnie, dręczył. Jednak do wszystkich tych trzech namiętności drzwi były przede mną pozamykane na siedem spustów.”

Isaac Bashevis Singer (1902–1991) pisarz amerykański, noblista

Uczę się polskiego

O kobietach , O nauce

„Być szczęśliwym – to nie jest dobry znak. To dowodzi, że nieszczęście spóźniło się na pociąg i zaraz się pojawi.”

Marcel Aymé (1902–1967) francuski pisarz

O nieszczęściu

„Wybiła godzina końca przywilejów, końca nierówności. Wybiła godzina! Nikt i nic nie powstrzyma naszego pociągu rewolucji! Nikt nie zatrzyma pociągu rewolucji socjalistycznej w Wenezueli! Choćbyśmy nie wiem ile musieli za to zapłacić! Bez względu na cenę!”

Hugo Chávez (1954–2013) polityk wenezuelski

w czasie zaprzysiężenia siebie na prezydenta na 3 kadencję.
Źródło: gazeta.pl, 11 stycznia 2007

O czasie

„(…) chyba nigdy nie jest za późno i na nic nie jest za późno, kiedy w grę wchodzi człowiek. Nawet tego, który odszedł, można dogonić, nie dopędza się tylko pociągów!”

Krystyna Siesicka (1928–2015) polska prozaik, autorka utworów dla młodzieży

Zapałka na zakręcie

O odejściu

„Kiedy wsiadam do pociągu, przedział natychmiast pustoszeje. Ale zawsze zostaje ktoś, kto się mnie nie boi.”

Grace Jones (1948) piosenkarka i aktorka amerykańska

Źródło: „Viva!”, nr 10 (269), 17 maja 2007

„W życiu, jak w pociągu – każdy chciał by przejechać na gapę.”

Władysław Reymont (1867–1925) polski pisarz

„Kriegsgefangenpost – to brzmi jak tajemnica,
Kriegsgefangenpost – to pociągów daleki świat,
Kriegsgefangenpost – to twój dom, numer, ulica,
Kriegsgefangenpost – to czekanie na twój list.
Krieg, rozumiesz, to wojna,
Gefangene – jeniec – to ja…”

Andrzej Nowicki (1919–2011) filozof polski

Źródło: Kriegsgefangenpost

O wojnie , O tajemnicy , O świecie , O domu

„Marzena Wróbel to rozpędzony pociąg pancerny. To moja subiektywna ocena, ale wiele osób przyznało mi rację. Publicznie stwierdzam, że bardziej pasował mi poziom debaty Jacka Kurskiego w komisji i przyznaję, że tęsknię za Jackiem Kurskim.”

Sebastian Karpiniuk (1972–2010) polski polityk

o posłance PiS.
Źródło: pardon.pl http://www.pardon.pl/artykul/9025/posel_po_tesknie_za_kurskim, 3 lipca 2009

„By uniknąć nieporozumienia – pragnę podkreślić, że nie potępiam zdrobnień w czambuł. Jednak co innego nazwać małą wieś wioską, a co innego nazywać wioską każdą wieś. Co innego kiedyś tam żartem powiedzieć bilecik, a co innego, gdy konduktor, przechodząc cały pociąg, w każdym przedziale żąda bilecików do kontroli.”

Witold Mańczak (1924–2016) polski językoznawca

Źródło: „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, cyt. za: Jan Miodek, Pieniążki dla małżonki, „Wiedza i Życie” nr 1/1998 http://archiwum.wiz.pl/1998/98013200.asp

O życiu , O wiedzę

„Mam wrażenie, że Filip wyhamował niebezpieczny pociąg, w którym siedziałam. Nie wiem, gdzie byłabym za 5–10 lat, gdybym nie poznała Jacka i gdyby nie pojawił się Filip. Nie wiem, czy sama umiałabym przystopować. Przed urodzeniem syna myślałam: W imię czego mam odmawiać sobie przyjemności? Przecież jestem artystką! Muszę tak żyć. Muszę różnych rzeczy spróbować.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Gala”, 17–18/2008

O przyjemności , O myślach , O wrażeniach , O myśleniu

„Ojciec C. S. Lewisa zwykł – czytamy (w „Szczęściu małych rybek” Simona Leysa) – wspominać swą przygodę w pociągu starego typu w Ulsterze, gdzie przyciśnięty potrzebą współpasażer skorzystał z podłogi. „Odór unoszący się w przedziale był tak potworny, że Lewisowi zebrało się na wymioty”. Aby ich uniknąć, zapalił fajkę. „W tym momencie człowiek siedzący naprzeciw, który podczas całej podróży nie wyrzekł ani słowa, nachylił się ku niemu i surowo wskazał naklejony na oknie plakacik: PALENIE WZBRONIONE”.”

Jan Gondowicz (1957)

Źródło: Wirtuozi prawej ręki, „Książki. Magazyn do czytania” nr 2/październik 2011.

O książkach , O czytaniu

„Od dzieciństwa czułem pociąg do studiów przyrodniczych, do badań nad światem i zabytkami starożytnymi, do etnografii, a zwłaszcza do podróżowania.”

Leon Barszczewski (1849–1910) polski żołnierz, fotograf, badacz kultury Środkowej Azji, przyrodnik, glacjolog

Źródło: autobiografia, cyt. za: Joanna Pociask-Karteczka, Emirat Buchary w obiektywie Leona Barszczewskiego, „Alma Mater”, nr 100, luty 2008, s. 111.

O świecie , O podróżowaniu , O dzieciństwie

„Kiedy słyszę słowo „cel”, od razu myślę o stacji docelowej i słyszę zapowiedź: „Stacja końcowa, tu stacja końcowa, prosimy wszystkich pasażerów o opuszczenie pociągu.””

Siegfried Lenz (1926–2014)

Wenn ich das Wort „Ziel” höre, dann denke ich gleich an Zielbahnhof und höre die Durchsage: Endstation, hier Endstation, alle aussteigen. (niem.)
Biuro rzeczy znalezionych
Źródło: s. 221

O myślach , O myśleniu

„Seks – anatomiczny pociąg pod parą.”

Zbigniew Waydyk (1924–2003) polski pisarz i poeta

O seksie

„(…) przeliczyliśmy się, otwierając się na Azję. I dziś coraz wyraźniej z nią przegrywamy. Założyliśmy, że my będziemy od ogólnej koncepcji, a oni od czarnej roboty. Ale Azjaci nie są głupi. Dziś Koreańczycy potrafią robić reaktory nuklearne, a Chińczycy superszybkie pociągi i chcą sprzedawać Europie samoloty. Stosunek sił międzynarodowych coraz bardziej gra na niekorzyść Zachodu.”

Marcel Gauchet (1946)

Źródło: Maciej Nowicki, Grecja podpali Unię, newsweek.pl, 14 października 2011 http://swiat.newsweek.pl/grecja-podpali-unie,82819,1,1.html

O grach

„Są pociągi, na które spóźniać się nie wolno.”

Igor Newerly (1903–1987) pisarz polski

Źródło: Pamiątka z Celulozy (1952)

„Prędzej rzucę się pod pociąg.”

Madonna (1958) amerykańska piosenkarka

zapytana, czy ponownie wyjdzie za mąż
Źródło: Zabójcze puenty. Najlepsze cytaty XXI wieku, wyd. Forum cyt. za: Zabójcze puenty. Najlepsze cytaty XXI wieku (3), polityka.pl http://www.polityka.pl/galerie/1533419,1,zabojcze-puenty-najlepsze-cytaty-xxi-wieku-3.read

O wieku

„W Japonii zapytano mnie niedawno, jak mogę pomóc zmniejszyć wskaźnik samobójstw. Jest ich ponad sto dziennie… W większości przypadków chodzi o pracobiorców, którzy na wieść o zwolnieniu idą rzucić się pod pociąg, bo nie mogą się zdobyć, żeby powiedzieć o tym rodzinie. Jest to już tak rozpowszechnione, że pracodawcy zatrudniający tych samobójców muszą płacić wysokie kary firmom kolejowym! To nasunęło mi pomysł, który obecnie analizujemy. Można by powiedzieć przedsiębiorstwom: zanim zwolnicie kogoś z pracy, powiedzcie nam o tym. My zatrudnimy tę osobę, a wy dacie nam część pieniędzy z odszkodowania, które musielibyście zapłacić, gdyby odebrała ona sobie życie…”

Muhammad Yunus (1940)

Źródło: wywiad Dominique Nory, Wędka zamiast ryby, „Le Nouvel Observateur”, tłum. „Forum”, 24 stycznia 2011.

O życiu , O rodzinie , O karze , O rybach

„Lunęło na nas światło. Bo na nas były skierowane reflektory, na pociąg. Otworzyły się drzwi wagonów i zobaczyliśmy ogromne płomienie ognia znad jakichś kominów. I niesamowity duszący smród. Nie wiedzieliśmy, że palą się ludzie.”

Bogdan Bartnikowski (1932)

o obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau.
Źródło: „Niemiec mówił, że z Auschwitz wychodzi się tylko przez komin”, tvn24.pl, 26 stycznia 2015 http://www.tvn24.pl/rocznica-wyzwolenia-auschwitz-stad-wychodzi-sie-tylko-przez-komin-mowi-wiezien-auschwitz,509388,s.html

O ludziach , O świetle

„Przez waszą gazetę, proszę rosyjski rząd o wybaczenie za obwinienie go o przyczynienie się do śmierci naszego prezydenta i całej polskiej delegacji(…) Proszę mnie zrozumieć. Dawałem ten wywiad kilka godzin po informacji o tragedii. Wtedy byłem w głębokim szoku. Wywiadu udzieliłem w drodze do miejsca tragedii, gdy jechaliśmy pociągiem do Smoleńska, przez terytorium Białorusi. Żadnych szczegółów awarii jeszcze nie znaliśmy. Tylko jedno – prezydencki samolot 101 rozbił się. I wszystko, co powiedziałem dziennikarzom, było pod wpływem emocji.”

Artur Górski (polityk) (1970–2016) polski politolog, polityk

przeprosiny w gazecie „Izwiestia” za wywiad dla „Naszego Dziennika”.
Źródło: gazeta.pl: Artur Górski przeprasza za swój wywiad. „Byłem w szoku” http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,7769839,Artur_Gorski_przeprasza_za_swoj_wywiad___Bylem_w_szoku_.html, 14 kwietnia 2010

O śmierci

„Pójdę w odludne miejsce, położę głowę na szyniePośpieszny druga piętnaście.Ukoi me cierpieniePójdę w odludne miejsce, położę się na torach Gdy usłyszę gwizd pociągu… szybko się wycofam.”

Paweł Marcin Szymański (1967)

Źródło: Za późno, by płakać, sł. Paweł Marcin Szymański

O cierpieniu , O płaczu

„I po co to komu było, myślałeś. Trzeba było się nie modlić o tę wojnę powszechną o wolność narodów. Trzeba było zlać sprawę. Byłyby najwyżej trzy Polski, a wszyscy Polacy chodziliby opromienieni ciepłem cierpienia narodu bez kraju. Kompozytorzy by komponowali, pisarze by pisali. Terroryści by za nią ginęli, za Polskę, za piękną Polonię, w pociągach Deutsche Bahnu, w rosyjskich marszrutkach, w austriackich cukierniach, a świat by ich miał coraz bardziej dosyć. (…) Jaka piękna by była Polska, gdyby istniała – tak by pisali. Historycy polscy by dowodzili, że musiałby to być najcudowniejszy kraj pod słońcem (…). Inni tworzyliby historie alternatywne i wyobrażali sobie Polskę jako raj na ziemi. Niemiecki porządek, słowiańska dusza. Niemiecki kraft, słowiański spontan. Tak by pięknie było. I po cholerę było toto rodzić w takich bólach i tyle razy, żeby tego trupa skazanego przez historię na śmierć co rusz reanimować? Ten projekt toksyczny i beznadziejny, który nigdy nie może się udać, ale który, kurwa, angażuje w siebie za każdym razem na śmierć i życie miliony wolontariuszy, którzy wywlekają dla niego do ostatka swoje bebechy i gówno z tego mają?”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 244.

O życiu , O śmierci , O świecie , O duszy

„I proszę nie zachowywać się jak pociąg pancerny, tylko prosić po prostu o pytanie.”

Sebastian Karpiniuk (1972–2010) polski polityk

do posłanki Marzeny Wróbel z PiS, na posiedzeniu komisji śledczej ds. nacisków.
Źródło: „Polityka”, 16 maja 2009

Pytanie

„Odkąd mój umysł myśli i sięgam pamięcią, to te klapy zawsze odpadały. A dlaczego? Bo przez dziesiątki lat jedni bezmyślni kretyni pod kierunkiem innych bezmyślnych kretynów umieszczają muszle klozetowe w pociągach tak blisko ściany, że klapa po podniesieniu nachylona jest ku muszli i puszczona musi opaść. Dziesiątki lat, Jezu Chryste przenajświętszy. A jeśli Polska to właśnie ta ojszczana klapa?”

Adaś Miauczyński Bohater filmów i sztuk teatralnych Marka Koterskiego

narzekając na zły stan ubikacji w pociągu
Dzień świra (2002)

O myślach , O myśleniu

„Sycząc jak wąż, wśród pól, pociąg pełznie
na badylach watę dym wiesza,
nad strumieniem płaczka – wierzba pochylona,
jak przed lustrem bujne liście czesze.”

Bogdan Loebl (1932)

Źródło: O zachodzie, „Życie Literackie” nr 26, 24 czerwca 1956, s. 5 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14816

O życiu

„Kiedy na przykład w pociągach czy tramwajach słyszę: „panie Janowski, miał pan rację”, to czuję satysfakcję, ale dosyć gorzką. Bo problemy na rynku cukru (zresztą nie tylko o cukrownictwo wtedy walczyłem) można było przewidzieć. Polscy politycy nie powinni się godzić na tak duże ograniczenie wytwarzania tego towaru. Byliśmy trzecim producentem cukru w Europie, teraz zajmujemy siódmą lokatę!”

Gabriel Janowski (1947) polityk polski

Źródło: Przeciwstawiałem się wyprzedaży polskich cukrowni, pomorska.pl, 11 kwietnia 2011 http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110410/ROLNICTWO26/232836494

„Życie w hotelach i pociągach ma także swoje złe strony… Samotność. Oderwanie od świata, zmęczenie.”

Magdalena Waligórska (1981) polska aktorka

Źródło: „Tele Tydzień”, nr 17, 21 maja 2007

O życiu , O samotności

„(…) oto załapał się na ostatni wagon pociągu do nowej ery, a doprawdy niewielu z jego pokolenia nań zdążyło.”

Jacek Dukaj książka Czarne oceany

Czarne oceany
Źródło: rozdział 4, Pająk nocą

„Śpiewne i zbolałe głosy dzieci na opustoszałych polskich drogach, wołające o kawałek chleba (…) Ileż to razy powracały w mojej duszy, jak echo dalekiego płaczu i nie dający spokoju wyrzut sumienia! Maluchy te, to była sama skóra i kości, wychudzone i wyciągnięte rączki, nóżki jak patyczki, trzęsące się z zimna w zbyt szerokich spodenkach… Nagle zbiegały się zewsząd, kiedy pojawiały się pociągi z włoskimi żołnierzami (…) walczyły o kawałki chleba rzucane im z okien pociągu… i na własne oczy widziałem, jak niemiecki wartownik wystrzelił serię z karabinu w sam środek tej hałaśliwej, obdartej gromadki!”

Carlo Gnocchi (1902–1956)

Chrystus wśród Strzelców Alpejskich
Źródło: s. 122.

O dzieciach , O duszy

„Pożądanie wprowadzone w ruch przez takiego Rousseau rzuca intelekt w nieskończony świat postrzeżeń, zamiłowań, doświadczeń duchowych, subtelności i zachwytów – w gruncie smutnych jak śmierć, lecz w danej chwili rzeczywistych – które ukazują się nam jedynie w grzechu. Istnieje uduchowienie grzechu, o wiele bardziej przewrotne niż ordynarny pociąg do rozkoszy zmysłowej. To, co trzyma potomków Jana Jakuba, to DUCHOWY SMAK owocu znajomości zła. To właśnie ich niesie dzisiaj głęboki nurt ku niskim regionom, które uważają za płodniejsze niż szczyty, nie rozumiejąc, że w rzeczach ducha jedynie dziewictwo jest płodne. I prawdą jest, że w tych niskich kręgach, w „świecie podziemnym”, gdzie walczą ze sobą wielkie siły sprzeczne pierwiastka irracjonalnego z instynktem, jest jeszcze coś z bytu, z rzeczywistości i życia. Prawdą jest, że porządek rozumu znęca się bezlitośnie nad tym życiem i że tak być powinno. Tak długo bowiem, jak człowiek rządzony jest wyłącznie prawem natury i rozumu, bunt mieszka w nim razem z prawem i część jego istoty musi doświadczyć gwałtu.”

Jacques Maritain (1882–1973) filozof i teolog francuski

Trzej Reformatorzy. Luter, Kartezjusz, Rousseau

O śmierci , O świecie , O naturze , O rzeczywostości

„Zespoły Filmowe były oryginalnym polskim wynalazkiem, sposobem organizacji środowiska filmowego w czasach PRL, bardzo skądinąd twórczym i pełnym zalet, stąd wspaniałe osiągnięcia naszego kina od szkoły polskiej po koniec lat 70. – od Popiołu i diamentu, przez Pociąg, Ziemię obiecaną, Barwy ochronne po Człowieka z marmuru, Wodzireja, Misia, Kobietę samotną i Przesłuchanie… Potem był stan wojenny, przetrącono kręgosłup naszemu środowisku, zaczęły się trudności finansowe i przyszła w końcu zmiana sytemu.”

Konrad Szołajski (1956)

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=9404

O kobietach , O zmianach

„Nie mogłem sobie wyobrazić, że istnieją jeszcze połacie nietkniętej, dzikiej przyrody. To, co pojawiało się przed moimi oczami, przypominało przenikanie do innych czasów, innego świata (…). I wyjątkowo dziwnie było siedzieć w pociągu, który sam w sobie jest wytworem współczesnej technologii, i przemierzać miejsca tak naturalne i niezniszczone przez człowieka.”

David Bowie (1947–2016) angielski piosenkarz i aktor

w 1973, w liście do swojej menadżerki, pisanym z podróży Koleją Transsyberyjską.
Źródło: Marta Panas-Goworska, Andrzej Goworski, David Bowie w drodze przez ZSRR. Jaki świat Ziggy Stardust zobaczył z okien Kolei Transsyberyjskiej, „Ale Historia” http://wyborcza.pl/alehistoria/7,121681,21230138,david-bowie-w-drodze-przez-zsrr-jaki-swiat-ziggy-stardust.html, wyborcza.pl, 16 stycznia 2017.

O świecie , O historii

„Przed naszym przyjazdem głową rządu Mongolii był Amor. Widziałam tego Amora, przychodził do nas z żoną. Amor miał tłustą twarz, oczy przysłonięte fałdką, uśmiechał się jak Budda. Mironow mi powiedział, że podejrzewają go o to, że ciągnie go w stronę Japonii. Został on wtedy odsunięty od funkcji w rządzie. Nic więcej nie mogę o nim powiedzieć. Niedługo potem zniknął. Nie wiem, nie wiem, nie wiem, gdzie się podział i czy Mirosza miał z tym jakiś związek. Mirosza jeszcze w pociągu zdjął mundur wojskowy i ubrał się po cywilnemu. Na początku wszystkim zajmował się tam Frinowski. Nie wiem, gdzie zniknął Amor. Jego urzędnicy zostali zaproszeni do Moskwy. Po drodze, w pociągu, otruli się jakimiś konserwami, żaden z nich nie dojechał do Moskwy żywy. Teraz łatwo się domyślić, co to były za konserwy…”

Anandyn Amar (1886–1941)

Źródło: Agnessa Mironowa
Źródło: Mira Jakowienko, Żona enkawudzisty. Spowiedź Agnessy Mironowej, tłum. Dorota Bal, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, ISBN 9788324030101, s. 161–162.

O zdjęciach

„Kto buduje nadzieje dobrego małżeństwa na pociągu seksualnym, buduje jakby budował na piasku. To rzecz nietrwała.”

Pierre La Mure (1899–1976)

O małżeństwie

„Jest taka historyjka o pewnym gentlemanie, który czytał gazetę w pociągu, gdy nagle konduktor zawołał: „Zepsuły się hamulce! Nabieramy szybkość i za chwilę rozbijemy się na stacji kolejowej – wszyscy z pociągu!” Pasażerowie zaczęli wyskakiwać, w chwili gdy konduktor już miał sam wyskoczyć, zauważył, że ów gentleman nadal spokojnie czyta gazetę. „ A pan nie skacze?” – zapytał. Gentlemen odpowiedział: „Zaczekam, aż będę na stacji, i wtedy podejmę decyzję.” Powinnam była wyskoczyć, zanim pociąg zaczął nabierać szybkości.”

Richard Paul Evans (1962)

Obiecaj mi

O decyzjach , O czytaniu

„Myślę o matematyce bez przerwy. Zdarza mi się nawet rozmawiać z kimś i jeśli to jest rozmowa lekka, jednocześnie rozmyślam nad problemami. Gdy wychodzę z uczelni, gdy jadę pociągiem, gdy odprowadzam dzieci do szkoły, czasem nawet gdy siedzę z żoną przed telewizorem i coś oglądamy.”

Piotr Niemiec (1976) polski matematyk

Źródło: Przemek Berg, W poszukiwaniu niewyobrażalnego, „Polityka”, nr 48 (2986), 21 listopada – 2 grudnia 2014, s. 88.

O dzieciach , O poszukiwaniu , O myślach , O czasie

„Kiedy spoglądam w CV prezesa, czytam, że pasjonuje się psychologią interpersonalną. To nauka, która poddaje badaniu duchowe doświadczenie człowieka. Rozumiem, ze fundując pasażerom horror w pociągu, prezes bada ich doświadczenia duchowe.”

Wiesław Szczepański (1960) polski polityk, członek partii SLD

o Grzegorzu Mędzy.
Źródło: tvn24.pl, Isaura, Bareja i salwy śmiechu w Sejmie http://www.tvn24.pl/1,1686495,druk.html

O śmiechu , O nauce , O czytaniu

„Matka (…) kiedy tylko robiło się cieplej wynajmowała furmankę, która zawoziła nas nad Wisłę, gdzie chłop zabierał nas łodzią na drugą stronę rzeki, skąd odchodziły parowce do Warszawy. Stamtąd jechaliśmy pociągiem do Lublina, albo nawet dalej, do Rejowca, miasteczka w lubelskiej guberni, skąd wlekliśmy się do Biłgoraja. Kolej nie dochodziła do samego Biłgoraja, podobnie jak do większości miasteczek w guberni lubelskiej, jako że leżały blisko granicy austriackiej i carscy generałowie uważali, iż linia kolejowa tak blisko granicy byłaby niebezpieczna ze strategicznego punktu widzenia. Dlatego pociągi docierały jedynie do Rejowca. Drogi w tych stronach znajdowały się w opłakanym stanie – pełne wertepów i dziur – i cudem było przetrwanie podróży przez ten teren zwany przez Żydów „włościami ubogiego króla.””

Israel Joszua Singer (1893–1944) pisarz, dramaturg i dziennikarz żydowski tworzący w języku jidysz

Ale wszystko to niewiele mnie obchodziło, jako że byłem zachwycony samą możliwością odbycia podróży.
O świecie, którego już nie ma

O matce

„Tam między gałązkami coś tkwiło — coś sterczało odrębnego i obcego, choć niewyraźnego… i temu przyglądał się też mój kompan.
— Wróbel.
— Acha.
Był to wróbel. Wróbel wisiał na drucie. Powieszony. Z przechylonym łebkiem i rozwartym dzióbkiem. Wisiał na kawałku cienkiego drutu, zahaczonego o gałąź.
Szczególne. Powieszony ptak. Powieszony wróbel. Ta ekscentryczność krzyczała tutaj wielkim głosem i wskazywała na rękę ludzką, która wdarła się w gąszcz — ale kto? Kto powiesił, po co, jaki mógł być powód?… myślałem w gmatwaninie, w tym rozrośnięciu obfitującym w milion kombinacji, a trzęsąca jazda koleją, noc hucząca pociągiem, niewyspanie, powietrze, słońce, marsz tutaj z tym Fuksem i Jasia, matka, chryja z listem, moje „zamrażanie” starego, Roman, zresztą i kłopoty Fuksa z szefem w biurze (o których opowiadał), koleiny, grudy, obcasy, nogawki, kamyczki, liście, wszystko w ogóle przypadło naraz do tego wróbla, jak tłum na kolanach, a on zakrólował, ekscentryk… i królował w
tym zakątku.
— Kto by go mógł powiesić?
— Jakiś dzieciak.
— Nie. Za wysoko.
— Chodźmy.
Ale nie ruszał się. Wróbel wisiał. Ziemia była goła, ale miejscami nachodziła ją trawa krótka, rzadka, walało się tu sporo rzeczy, kawałek zgiętej blachy, patyk, drugi patyk,
tektura podarta, patyczek, był też żuk, mrówka, druga mrówka, robak nieznany, szczapa i tak dalej i dalej, aż ku zaroślom u korzeni krzaków — on przyglądał się temu, podobnie jak ja.
— Chodźmy. Ale jeszcze stał, patrzył, wróbel wisiał, ja stałem, patrzyłem. —
Chodźmy. — Chodźmy. Nie ruszaliśmy się jednak, może dlatego, że już za długo tu
staliśmy i upłynął moment stosowny do odejścia… a teraz to stawało się już cięższe, bardziej nieporęczne… my z tym wróblem, powieszonym w krzakach… i zamajaczyło mi się coś w rodzaju naruszenia proporcji, czy nietaktu, niestosowności z naszej strony…
byłem śpiący.
— No, w drogę! — powiedziałem i odeszliśmy… pozostawiając w krzakach wróbla, samego.”

Witold Gombrowicz książka Kosmos

Cosmos

O nocy , O matce , O myślach , O odejściu

„W przedziale panował ledwo uchwytny, higieniczny zapach nadzwyczajnego lakieru, a pociąg biegł gładko niczym (później Tietjens przypomniał sobie to porównanie) brytyjskie papiery wartościowe gwarantowane przez rząd.”

Ford Madox Ford (1873–1939)

„To tak samo, jak z budowaniem dworca. Jeżeli coś ma duże znaczenie albo ważny cel, to z powodu niewielkiej pomyłki wcale nie rozwieje się, nie przepadnie. Trzeba najpierw zbudować dworzec, nie musi być doskonały. Prawda? Bez dworca pociąg nie będzie się miał gdzie zatrzymać. I nie będzie można powitać drogich nam osób. Jeżeli odkryje się jakieś usterki, zawsze będzie je można potem w razie potrzeby usunąć. Najpierw zbuduj dworzec. Specjalny dworzec dla niej. Taki, na którym pociąg mimowolnie będzie chciał się zatrzymać, nawet jeśli nie będzie tam miał żadnej sprawy. Stwórz sobie taki dworzec w myślach, nadaj mu konkretne kolory i kształty. Wyryj gwoździem w fundamencie swoje nazwisko i tchnij w niego życie. Masz w sobie taką moc. Przecież przepłynąłeś sam nocą zimne morze.”

Haruki Murakami (1949) pisarz japoński

色彩を持たない多崎つくると、彼の巡礼の年

O morzu , O prawdzie , O życiu

„Chcę ci wyznać tajemnicę Czas jest tobą
Czas jest kobietą Jest osobą
Pochlebioną gdy się pada na kolana
U jej stóp czas jak suknia rozpinana
Czas jak nie kończąca się włosów fala
Rozczesywana bez końca
Czas jak lustro co się w oddechu rozjaśnia i zmącą
O świcie kiedy się budzę czas jak ty śpiąca czas jak ty
Jak nóż przebijający mi gardło Ach czy nazwę nareszcie
Tę udrękę czasu który nie odpływa tę udrękę
Czasu zatrzymanego jak krew w naczyniu krwionośnym
To gorsze niż pragnienie nigdy nie spełnione niż nienasycenie
Oczu kiedy przechodzisz przez pokój i drżę z obawy
By nie prysło urzeczenie
To jeszcze gorsze niż przeczuwać cię obcą
W ucieczce
Z myślami gdzie indziej z innym już stuleciem w duszy
Mój Boże jakie ciężkie są słowa I tak być musi
Moja miłości ponad rozkoszami miłości nieprzystępna dziś dla zagrożeń
Bijąca w mojej skroni mój pulsujący zegarze
Kiedy wstrzymujesz oddech duszę się
W moim tętnie waha się i przystaje twój krok

Chcę ci wyznać tajemnicę Każde słowo
Na mych wargach jest nędzarką która żebrze
Utrapieniem dla twych dłoni czymś co gaśnie pod twym wzrokiem
Więc powtarzam że cię kocham bo mnie zwodzi
Kryształ frazy nie dość jasny by zawisnąć na twej szyi
Wybacz mowę pospolitą Ona jest
Czystą wodą która przykro syczy w ogniu
Chcę ci wyznać tajemnicę Nie potrafię
Opowiedzieć ci o czasie który ciebie przypomina
I o tobie nie potrafię ja jedynie tak udaję
Jak ci którzy bardzo długo stoją na peronie dworca
I machają jeszcze dłonią choć pociągi odjechały
Aż im słabnie przegub ręki pod ciężarem nowej łzy

Chcę ci wyznać tajemnicę Ja się boję
Ciebie tego co wieczorem każe podejść ci do okien
Twoich gestów i słów jakich nie wymawia się zazwyczaj
Powolnego i szybkiego czasu boję się i ciebie
Chcę ci wyznać tajemnicę Zamknij drzwi
Łatwiej umrzeć jest niż kochać i dlatego
Życie moje znieść umiałem
Moja miłości”

Louis Aragon (1897–1982) francuski pisarz

O łzach , O życiu , O kobietach , O Bogu

„Rola przewodniczącego zebrania nie przypomina pracy gwiazdy filmowej, lecz raczej dyżurnego ruchu, odprawiającego pociągi zgodnie z rozkładem. Właściwą pracą przewodniczący pomaga zebranym podjąć niezbędne decyzje, złą – może spowodować katastrofę.”

Krzysztof Stanowski (1959) Polski polityk i działacz społeczny

Źródło: Podstawy procedury parlamentarnej. Poradnik dla organizacji pozarządowych, Warszawa 1999, ISBN 8386304839, s. 3.

O decyzjach

„Rzetelna charakterystyka Patryka Jakiego musi ujawniać pewne sprzeczności. (…) Podczas wsiadania do pociągu Warszawa – Wrocław Patryk Jaki zostawił swoje rzeczy i pomógł nieznajomej kobiecie wnieść wózek z dzieckiem. Należy doprecyzować, że wówczas nie było w pobliżu żadnych kamer i tłumów. (…) Patryk Jaki prawie zawsze przynosi ze sobą na jawne rozprawy opasłe tomy prawniczych kodeksów z komentarzami. Jednak nigdy (na przestrzeni setek godzin rozpraw) nie widziałem, żeby coś z nich czytał. Nie twierdzę, że nie oddawał się tym potrzebnym lekturom w ramach przygotowania do spraw. Wydaje się jednak, że przed kamerami te przedmioty raczej pełnią funkcje rekwizytu niż pomocy merytorycznej. Podczas rozpraw sporo uwagi poświęca reakcjom na portalach społecznościowych. Ponadto nie przynosi ze sobą tych mądrych ksiąg na niejawne posiedzenie, gdzie dyskutujemy treść decyzji.”

Patryk Jaki (1985) polski polityk

o pracy Patryka Jakiego w ramach tzw. Komisji reprywatyzacyjnej.
Źródło: Adam Zieliński, Bartłomiej Opaliński, Komisja Jakiego. Czas rozliczeń, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Warszawa 2018, s. 150–152.

O decyzjach , O kobietach , O dzieciach , O czytaniu

„Granica między aktem walki politycznej a zwyczajną, ordynarną zbrodnią, między rewolucją a bandytyzmem nie istniała. To, do czego robienia, w imię celów rewolucji, żywioły prowadzące akcję rewolucyjną uważały się za upoważnione, te morderstwa partyjne, te rabunki pociągów i kas, połączone z mordowaniem ludzi uczciwie pełniących służbę, te mordy masowe zwykłych, skromnych policjantów strzegących porządku na rogach ulic – w oczach ludzi, którzy nie zatracili polskiej, zachodniej kultury moralnej, były po prostu czynami kryminalnymi.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

o działaniach PPS w walce o niepodległość.
Źródło: alehistoria.pl http://wyborcza.pl/alehistoria/7,121681,25160443,czy-jozef-pilsudski-byl-terrorysta.html, 9 września 2019 r.

O ludziach , O walce

„Chciałem, żeby ten trap samolotowy, ciemny, który wygląda jednocześnie jak katafalk, jak podstawa do jakiejś innej jeszcze konstrukcji, że prowadzi jeszcze w inne przestrzenie, żeby ten trap stał się taki oczekujący na tych, którzy odlecieli. Przecież ci pasażerowie tego nieszczęsnego samolotu lecieli na mszę żałobną katyńską. To jest katyńska msza za wszystkich właściwie Polaków, którzy tam pojechali w kibitkach, pociągach, albo o własnych nogach gdzieś na kresy, gdzieś na krańce.”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

o Pomniku Ofiar Tragedii Smoleńskiej 2010 roku w Warszawie.
Źródło: Jerzy Kalina o Pomniku Ofiar Tragedii Smoleńskiej. W pobliżu powstanie „ściana życia i śmierci” https://kultura.onet.pl/wiadomosci/jerzy-kalina-o-pomniku-ofiar-tragedii-smolenskiej-w-poblizu-powstanie-sciana-zycia-i/57wz5z3, onet.pl, 10 kwietnia 2018.

„Inteligenckość to jest stosunek do samego siebie, to, że człowiek wie, iż godność oznacza wolność. Tego nie ma. I taka jest różnica między obecnymi czasami a komunizmem. Sama spotykam się z bardzo dużą agresją, w autobusach, w pociągu. Tak. Jestem drażniąca. Nie chwytają dokładnie, o co mi chodzi, ale wiedzą, że nie jestem po stronie PiS. Jestem wolnym człowiekiem. Wspierałam PiS i dlatego czuję się odpowiedzialna za jego zwycięstwo i teraz go krytykuję.”

Jadwiga Staniszkis (1942) polska socjolog i publicystka

Źródło: Staniszkis: Spotykam się z bardzo dużą agresją, w autobusach, w pociągu. Wiedzą, że nie jestem po stronie PiS http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/564808,jadwiga-staniszkis-dla-polska-the-times-o-pis-karze-dla-tvn-i-agresji.html, dziennik.pl, 15 grudnia 2017

O wolności , O pewności siebie , O zwycięstwie

„Wyobrażał Pan sobie, młody człowieku, że te ściśle przestrzegające przepisów religijnych kobiety nie miały żadnych pragnień erotycznych, o których bez przerwy trąbią nasze kolorowe magazyny? Myślał Pan pewnie, że wszyscy ci mężczyźni, noszący takie same kapelusze, takie same czarne ubrania, a kobiety takie same peruki, wcale nie odczuwali pociągu seksualnego, ale tak nie jest. To były istoty z krwi i kości, odznaczające się takimi samymi cechami ludzkimi jak my. Bo do czego służyłyby zakazy, jeśli nie do ustrzeżenia się przed najgorszym? Kto Panu powiedział, że odnoszą skutek?”

Gilles Rozier (1963) francuski pisarz, poeta i tłumacz

Z kraju bez miłości
Źródło: s. 69–70.

O myślach , O myśleniu , O kobietach , O mężczyznach

„Pociągi pod specjalnym nadzorem.”

Bohumil Hrabal książka Closely Watched Trains

Ostře sledované vlaky. (czes.)
Źródło: tytuł opowiadania

„Od kilkunastu lat zajmuję się prawie wyłącznie tematyką historyczną. Odkryłem czar starych fotografii i dokumentów, choć te ostatnie wydają się mało filmowe, ale to nieprawda. Ten pociąg do starych fotografii zaczął się znacznie wcześniej, od filmów Powszedni dzień gestapowca Schmidta czy Patrzę na twoją fotografię.”

Jerzy Ziarnik (1931–1999)

Dlaczego historia? Jest tak wiele interesujących spraw i ludzi, czy to zapomnianych czy nieznanych (...). W planie mam znów stare fotografie i dokumenty: przede mną dzieje warszawskiego transportu miejskiego ze wszystkimi dramatycznymi kolejami losu, jakich historia nie szczędziła Warszawie.
Źródło: Chełmska 21

„Nie protestował Pan także, kiedy wypowiadano haniebne słowa o Polsce w kryzysie czy Polsce na kolanach. Polska nie jest na kolanach, po Polsce jeżdżą pociągi Pendolino, mamy tysiące kilometrów autostrad, polski polityk jest Prezydentem Europy, z głosem Polski w Europie i świecie coraz bardziej się liczą, Polacy nie umierają z głodu i nie przymierają z zimna. W Polsce działają wielkie sieci handlowe, Polacy budują tysiące domów, fabryk, stadionów i zorganizowali Mistrzostwa Europy. Mamy dodatni PKB, zwiększamy wydatki na armię, strzeżemy nieba małych krajów bałtyckich wraz z innymi krajami NATO.”

Maciej Michalik (1959) polski chirurg

do prezydenta Andrzeja Dudy
Źródło: Maciej Michalik do Andrzeja Dudy: Nie łączę z Pana prezydenturą nadziei na zgodę w Polsce http://wyborcza.pl/1,95891,18537289,maciej-michalik-do-andrzeja-dudy-nie-lacze-z-pana-prezydentura.html, wyborcza.pl, 12 sierpnia 2015

O głodzie