Cytaty na temat orzeł

Zbiór cytatów na temat orzeł, biały, nasi, mienie.

Cytaty na temat orzeł

Neil Armstrong Fotografia

„Houston, tu Baza Spokoju. „Orzeł” wylądował.”

Neil Armstrong (1930–2012) amerykański astronauta

Houston, Tranquility Base here. The Eagle has landed. (ang.)
misja Apollo 11, 20 lipca 1969

Lina Kostenko Fotografia
Jan Pietrzak Fotografia
Jan Karol Chodkiewicz Fotografia
Zbigniew Herbert Fotografia
André Gide Fotografia

„Orły spadają zawsze na reszkę.”

Źródło: Krzysztof Bilica Myślnik. 303 aforyzmy z "Przekroju", Wydawnictwo Polskie, Wołomin 2009

Janusz Kowalski Fotografia

„Ruda wrona orła nie pokona!”

Janusz Kowalski (1978) polski polityk i działacz społeczny
Eleanor Roosevelt Fotografia

„Ludzie, którzy domagają się, byśmy opuścili ONZ, chcieliby zamienić nasze godło narodowe – orła – na strusia!”

Eleanor Roosevelt (1884–1962) żona Franklina Delano, działaczka na rzecz praw człowieka, dyplomata

Źródło: Jerzy Michałowski, Noty i anegdoty dyplomatyczne, red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 90.

Malcolm X Fotografia
Leszek Żebrowski Fotografia
Gabriela Masłowska Fotografia
Selim Chazbijewicz Fotografia

„Niby zwycięski Chrobry wzmacniasz państwo nasze,
Ty, który od nowa polską godność wskrzeszasz,
Jak orzeł ponad skałą wzlatujesz i zawsze,
To Ty masz rację, Ty na pomoc spieszysz.”

Selim Chazbijewicz (1955) polski politolog, pisarz, publicysta i nauczyciel akademicki

Źródło: Oda dla Jarosława Kaczyńskiego, przywódcy narodu, zwycięzcy w wyborach, za: „Ty, który od nowa polską godność wskrzeszasz”. Powstała oda do Jarosława Kaczyńskiego http://www.newsweek.pl/polska/oda-do-jaroslawa-kaczynskiego-selima-chazbijewicza-wiersz-o-kaczynskim,artykuly,396992,1.html, newsweek.pl, 14 września 2016.

Marek Saganowski Fotografia

„Motocykl przy najmniejszej kolizji nie ma szans z samochodem, ciało musi się samo wówczas bronić. Motory są dla ludzi, mamy kilku młodych zawodników, którzy jeżdżą niebezpiecznie samochodami. Gdy jedziemy choćby na Orła, to szaleństwo widać w ich oczach. Trzeba się nauczyć jeździć mądrze, wszystko jest dla ludzi.”

Marek Saganowski (1978) piłkarz polski

Źródło: Gabriel Antoniak, Saganowski: „W ŁKS-ie urodziłem się jako gracz”, dlastudenta.pl, 1 sierpnia 2011 http://lodz.dlastudenta.pl/sport/artykul/Saganowski_W_LKS_ie_urodzilem_sie_jako_gracz,71451.html

Krzysztof Miklas Fotografia

„Tygrys na rozbiegu, jastrząb w powietrzu, co składa się na polskiego orła.”

Krzysztof Miklas (1948) polski dziennikarz sportowy

Wpadki komentatorskie

Krzysztof Varga Fotografia
Marcin Prokop Fotografia

„Jeśli ktoś chce być orłem, nie może latać z kaczkami.”

Marcin Prokop (1977) dziennikarz polski

żart dotyczący katastrofy pod Smoleńskiem wygłoszony 19 kwietnia 2010 podczas konferencji w jednym z warszawskich hoteli.
Źródło: Anna Ambroziak, Dekonspiracja prostactwa, radiomaryja.pl, 28 kwietnia 2010 http://www.radiomaryja.pl/bez-kategorii/dekonspiracja-prostactwa/

Jacek Kaczmarski Fotografia
Stanisław Jerzy Lec Fotografia
Henryk Reyman Fotografia

„Niech możność noszenia Białego Orła na swej piersi na naszych i obcych boiskach nie będzie czymś błahym dla tego, który dostępuje zaszczytu bronienia barw ojczystych.”

Henryk Reyman (1897–1963) piłkarz polski, działacz sportowy

Źródło: „Stadjon”, 21 grudnia 1928 http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Grafika%3AStadjon_1928-12-21.JPG

Antoni Słonimski Fotografia

„Zawsze w takich sytuacjach winni są Żydzi, cykliści, ale najczęściej literatura. Czytając ten artykuł miałem od razu wrażenie, że nie orzeł to pisał, ale reszka.”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Alfabet wspomnień
Źródło: s. 143

Marian Zdziechowski Fotografia
Arminius Fotografia
Władysław Bełza Fotografia
Casimir Delavigne Fotografia

„Oto dziś dzień krwi i chwały,
Oby dniem wskrzeszenia był,
W gwiazdę Francji Orzeł Biały
Patrząc lot swój w niebo wzbił.”

Casimir Delavigne (1793–1843) francuski poeta i dramaturg

Źródło: początek Warszawianki 1831 roku, pieśni w tłumaczeniu Karola Sienkiewicza, do muzyki Karola Kurpińskiego

Peire Cardenal Fotografia
Stefan Jaracz Fotografia

„Ja-orzeł-nad-wami, wy-karły-pode-mną.”

Stefan Jaracz (1883–1945) polski aktor

wspomnienia Ireny Krzywickiej o manii wielkości, której dostawał Jaracz pod wpływem alkoholu.
Źródło: Sławomir Koper, Gwiazdy drugiej Rzeczypospolitej, op. cit., s. 71.

Bolesław Prus Fotografia
Tadeusz Isakowicz-Zaleski Fotografia

„Zastanawiałem się nieraz nad tym, za co prezydent Bronisław Komorowski nadał Order Orła Białego łowickiemu biskupowi-seniorowi Alojzemu Orszulikowi, który nigdy nie był wybijającą się postacią w Kościele polskim (…) Odpowiedź na to pytanie nasunęła się w końcu sama, gdy niedawno obejrzałem teledysk pt. „Ballada o marynarzach z Titanica” (…) ilustrowany nakręconym przez esbeków filmem z biesiady, którą w 1989 r. w Magdalence urządził gen. Czesław Kiszczak dla starannie wybranych osób. Osoby te w jego zamierzeniach miały tworzyć tzw. konstruktywną opozycję. Widać na poszczególnych ujęciach filmowych, jak rozbawieni Adam Michnik, Lech Wałęsa i Tadeusz Mazowiecki (wszyscy trzej są obecnie też kawalerami Orderu Orła Białego) trącają się kieliszkami wódki z szefem komunistycznej bezpieki. Padają słowa Michnika „Ja piję, panie generale, za taki rząd, gdzie Lech będzie premierem, a pan ministrem spraw wewnętrznych”. No cóż, niewiele się pomylił. Na filmie widać też bp. Orszulika, jak podaje talerz z mięsiwami i fraternizuje się z przełożonym zabójców ks. Popiełuszki. Następnie przybija swoimi rękami ściskające się prawice Wałęsy i Kiszczaka. W tym momencie kapłan-męczennik z Żoliborza z pewnością przewrócił się w grobie, ale Orszulikowi to się bardzo opłaciło. Błyskawicznie, bo po upływie zaledwie paru miesięcy, został biskupem, a po wygranej Komorowskiego otrzymał wspomniany order, najwyższe odznaczenie państwowe.”

Tadeusz Isakowicz-Zaleski (1956) polski duchowny katolicki obrządku ormiańskiego

Źródło: Marynarze z „Titanica”, „Gazeta Polska”, 12 października 2011

Jan Tomaszewski Fotografia
Zenon Konopka Fotografia

„Ja już mam polskie obywatelstwo! Już jestem Polakiem i chciałbym zagrać dla polskiej reprezentacji. Wystąpić kiedyś w koszulce z białym orłem i wygrać mistrzostwa.”

Zenon Konopka (1981)

Źródło: Piotr Kalisz, Hokej. Zenon rozrabiaka chce grać dla Polski, sport.pl, 12 listopada 2012 http://www.sport.pl/hokej/1,64952,12837339,Hokej__Zenon_rozrabiaka_chce_grac_dla_Polski.html

Andrzej Sapkowski Fotografia

„Nasz piękny park nosił niegdyś, jak opowiadał mi nieboszczyk dziadek, imię marszałka Piłsudskiego. Później, w czasie wojny, zmieniono tę nazwę na Park Horsta Wessela. Po wojnie patronami parku zostali bohaterowie Stalingradu i byli nimi bardzo długo – do czasu, gdy marszałek Piłsudski ponownie wrócił do łask, a jego popersie do parku. Później, gdzieś około 1993, nastała Era Szybkich Zmian. Marszałek Piłsudski zaczął się źle kojarzyć – nosił wąsy i robił przewroty, głównie w maju, a nie były to czasy, gdy można było tolerować w parkach popiersia facetów z wąsami, lubiących podnosić zbrojną rękę na legalną władzę, niezależnie od efektu i pory roku. Park przemianowano tedy na Park Orła Białego, ale wówczas inne narodowości, których na Suwałkach było już bez liku zaprotestowały gorąco. I czynnie. Wówczas nazwano park Ogrodem Ducha Świętego, ale po trzydniowym strajku banków postanowiono nazwę zmienić. Zaproponowano: Park Grunwaldzki, ale zaprotestowali Niemcy. Zaproponowano: Park Adama Mickiewicza, ale zaprotestowali Litwini ze względu na pisownię i inskrypcję „polski poeta” na projekcie pomnika. Zaproponowano: Park Przyjaźni, ale zaprotestowali wszyscy. W rezultacie ochrzczono park imieniem króla Jana III Sobieskiego i tak już zostało, prawdopodobnie dlatego, że odsetek Turków w Suwałkach jest znikomy, a ich lobby nie ma żadnej siły przebicia. Właściciel restauracji „Istanbul Kebab” Mustafa Baskar Yusuf Oglu mógł zaś sobie strajkować do usranej śmierci.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

główny bohater opowiadania o parku w Suwałkach.
Coś się kończy, coś się zaczyna
Źródło: W leju po bombie.

Andrzej Sapkowski Fotografia
Jan Englert Fotografia
Ziemowit Szczerek Fotografia

„Tak, Kraków to był nadal trup stolicy, tak samo jak w XIX wieku, gdy przerażał podróżników, którzy do niego przyjeżdżali. Ale wtedy wyglądał jak prawdziwy, porządny upiór zbieranina ruin pięknych niegdyś pałaców i kamienic, pomiędzy którymi snuły się poobdzierane zombie mieszkańców. (…)

A teraz to nadal jest trup, zmumifikowany trup stolicy, tylko że wyszminkowany, ubrany w karnawałowy kostium i elektrowstrząsami zmuszony do pląsania. W środku tego wszystkiego stał Wawel, wawelska katedra, która wyglądała w tym wszystkim jak zaginiona świątynia z Indiany Jonesa, gdzie – jak w winzipowym pliku – leżała zgromadzona cała polska historia. Można tam sobie spacerować między kryptami Kazimierza Wielkiego, Łokietka i Jagiełły i patrzeć z niedowierzaniem, jak te mityczne postaci nabierają realnego wymiaru, jakie musiały być małe, zwykłe, kruche i niedoskonałe. I to wszystko, truchła królewskie, artefakty, całe te narodowe czary-mary, Wawelu wzniosły mur, orły, sztandary, krzyże, kości mamuta wiszące nad bramą katedry, zebrane w jednym miejscu składniki Polski, zutaten, ingredients, które zmieszane razem powinny dać jakiś, jakikolwiek, kurwa, efekt, leżą sobie bezsilnie w pliku wawelskim, wawel. rar, polska. zip, i służą jedynie do kurzenia się i zaczepiania na chwilę znudzonych spojrzeń wycieczek szkolnych i ukrywających ziewanie panów Hubertów i pań Halin, którzy z nudów wybrali się do królewskiego miasta Krakowa w wolny weekend, bo ileż można patrzeć w telewizor, ileż można grilla zjeść, a dookoła nich wszystkich trwa jedna wielka impreza byłego polskiego chłopstwa, które – po wykonanym zgrabnie i niepostrzeżenie wyrzuceniu z kraju szlachty, twórców tego nieszczęsnego narodu, bo na dobrą sprawę nie do końca wiadomo, co się z tą szlachtą stało, cała impreza jakoś się, po prostu, rozpełzła, tysiąc lat historii, ot tak, rozeszło się po domach – samo przebrało się w polskie piórka, samo wskoczyło w pańsko-polskie kontusze i wycinało po trupie swojej dawnej stolicy takie hołubce, o jakich nikomu wcześniej się nie śniło, zredukowawszy ją do roli oberży.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 21.

Marek Hłasko Fotografia
Zuzanna Ginczanka Fotografia
Andrzej Gwiazda Fotografia

„Decyzje prezydenta Bronisława Komorowskiego o nadaniu Orderu Orła Białego m. in. Adamowi Michnikowi wymuszają na mnie rezygnację z zasiadania w kapitule tego odznaczenia.”

Andrzej Gwiazda (1935) polski działacz związkowy

Źródło: Kto „pluje na prezydenta”? Kaczyński: rozumiem ich, wp.pl, 5 listopada 2010 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Kto-pluje-na-prezydenta-Kaczynski-rozumiem-ich,wid,12825018,wiadomosc.html

Maria Rodziewiczówna Fotografia

„Oni tylko gawrony hodują i pasą! Orłów im nie trzeba w tym kraju!”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Gniazdo Białozora
Źródło: s. 51

Józef Gosławski Fotografia
Urszula Zybura Fotografia
Władysław Ludwik Anczyc Fotografia

„Hej strzelcy wraz! nad nami orzeł biały,
A przed nami śmiertelny stoi wróg.
Wnet z naszych strzelb piorunne zagrzmią strzały,
A lotem kul kieruje Zbawca Bóg.”

Władysław Ludwik Anczyc (1823–1883) polski poeta, dramatopisarz, wydawca, tłumacz, działacz ludowy

Źródło: pieśń Marsz strzelców, do której muzykę napisał również W.L. Anczyc

Leonia Nastał Fotografia
Antoni Kucharczyk Fotografia

„Moja muza nie aniołem
Ani jak ci orły, ptacy
Ona z uznojonym czołem
Śpiewa piosnki boju, pracy.”

Antoni Kucharczyk (1874–1944) polski poeta ludowy

Z łąk i pól (1914)
Źródło: Muza

Piotr Gociek Fotografia

„Bronisław Komorowski – "katolik bezobjawowy", przedstawiciel patriotyzmu bigosowego, a przy tym zwolennik zastępowania biało-czerwonych flag czekoladowymi orłami i różowymi balonikami.”

Piotr Gociek (1969)

Źródło: POgrobowcy. Po co partii Petru Polska?, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2016 ISBN 9788377859551 s. 44.

Łukasz Piszczek Fotografia
Stanisław Mackiewicz Fotografia
Edmund Wasilewski Fotografia

„Hej! bracia orły, do lotu!”

Edmund Wasilewski (1814–1846) polski poeta, nauczyciel, piewca Krakowa

Źródło: Hymn orłów, 1840

José María Arguedas Fotografia
Janusz Wojciechowski Fotografia

„Lepper był politykiem wrażliwym społecznie. Jego troska o ludzi biednych i wykluczonych nie była na pokaz, lecz autentyczna. On prawdziwie i szczerze dążył do tego, żeby poprawić los najbiedniejszych Polaków. On chciał, próbował, myślał o tym, podczas gdy wielu innym nawet myśleć o tym się nie chciało. Lepper nawet jeśli sam nie miał dobrych pomysłów na walkę z biedą i wykluczeniem, to innych zmuszał do szukania (…) Lepper wstrząsnął polityczną elita i salonem i był to wstrząs pozytywny. Jeszcze wtedy, gdy z grzywka opadająca na oczy stawiał pierwsze blokady, albo gdy skuty kajdanami w koszuli z orłem na piersiach szedł do aresztu – pokazywał elitom, że coś jest nie tak, że ludzie mają problemy, że gdzieś tam trochę dalej od rogatek Warszawy, Krakowa czy Gdańska jest prawdziwa bieda, a nawet rozpacz i desperacja. I to było potrzebne, bo elity i salony dostawały już z zawrotu głowy od własnej propagandy sukcesu (…) Lepper był naprawdę dobrym ministrem rolnictwa. Większość spraw rolniczych załatwia się dziś w Brukseli, a Lepper działał tam bez kompleksów, był twardy i uparty, tak jak powinien być minister rolnictwa dużego i najbardziej rolniczego kraju Unii. Dzięki jego twardości i uporowi udało się na przykład wspólnie załatwić (wspólnie, bo i Europarlament brał w tym udział) sprawę dopłat dla producentów owoców miękkich w Polsce. Lepperowi niewątpliwie pomagał w Unii mit i wizerunek niesfornego, kontrowersyjnego polityka, z którym nie ma co się kłócić, bo i tak nie ustąpi. Inna sprawa, że Lepper miał wtedy oparcie w twardej europejskiej polityce całego rządu Jarosława Kaczyńskiego”

Janusz Wojciechowski (1954) polityk polski

Źródło: Trzy zasługi Leppera dla Polski, blog Janusza Wojciechowskiego, 6 sierpnia 2011 http://januszwojciechowski.salon24.pl/330882,trzy-zaslugi-leppera-dla-polski

Rick Riordan Fotografia
Leszek Miller Fotografia

„Nie wszystkie orły schroniły się pod dachem SLD. Zgromadziło się tam różne ptactwo.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

w dyskusji o jakości SLD.

Józef Kuraś Fotografia

„Walczyliśmy o Orła, teraz – o koronę dla Niego, hasłem naszym Bóg, Ojczyzna, Honor.”

Józef Kuraś (1915–1947) dowódca antykomunistycznej partyzantki, pseud. Ogień

tekst ulotki rozwieszanej przez żołnierzy mjr. Józefa Kurasia „Ognia” na przełomie kwietnia i maja 1945 m.in. w Szaflarach i Nowym Targu.

„W domu orzeł w szkole gorzej.”

Tadeusz Fangrat (1912–1993) poeta polski, satyryk, tłumacz literatury węgierskiej
Stefan Wyszyński Fotografia
Andrzej Kołakowski Fotografia
Krzysztof Piasecki Fotografia
Michaił Tuchaczewski Fotografia

„Bohaterscy żołnierze Armii Czerwonej!
Nadszedł czas rozrachunku.
Armia Czerwonego Sztandaru oraz armia drapieżnego Białego Orła stanęły naprzeciw siebie przed bojem na śmierć i życie.
Przez trupa Białej Polski prowadzi droga ku ogólnoświatowej pożodze.
Na naszych bagnetach przyniesiemy szczęście i pokój masom pracującym.
Na zachód!”

Michaił Tuchaczewski (1893–1937) radziecki wojskowy, marszałek

Źródło: Na zachód!, Rozkaz do oddziałów Frontu Zachodniego Nr 1423, Smoleńsk, 2 lipca 1920, cyt. za: Norman Davies, Orzeł biały. Czerwona gwiazda. Wojna polsko-bolszewicka 1919–1920, przeł. A. Pawelec, wyd. Znak, Kraków 2000.

Aleksander Fredro Fotografia

„I kura ma skrzydła jak orzeł, ale cóż z tego?”

Aleksander Fredro (1793–1876) polski komediopisarz, pamiętnikarz i poeta

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

Waldemar Łysiak Fotografia
Roman Giertych Fotografia

„Ojciec Tadeusz Rydzyk na pewno jest osobą, której Order Orła Białego się należy.”

Roman Giertych (1971) polski polityk narodowy

Źródło: Program III Polskiego Radia, 21 listopada 2005

Maria Rodziewiczówna Fotografia

„Przyroda jest mądra, tylko – w niej się słowiki nie kojarzą z orłami ani nie owocują ananasy na jabłoniach.”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Nieoswojone ptaki
Źródło: s. 153

Milena Agus Fotografia
Elżbieta Kruk Fotografia
Władysław Szafer Fotografia
Kasia Stankiewicz Fotografia
Dominika Ostałowska Fotografia
Maurice Duplessis Fotografia

„Nie ma dobrego systemu szkolnego bez religii. Szkoła bez Boga jest jak świat bez słońca, ciało bez duszy, czy orzeł bez skrzydeł.”

Maurice Duplessis (1890–1959) kanadyjski polityk

Źródło: Marta Kijewska-Trembecka, Quebec i Quebecois. Ideologie dążeń niepodległościowych, Kraków 2007, s. 162.

Franciszek Henryk Nowicki Fotografia
Maria Konopnicka Fotografia
Konstanty Krumłowski Fotografia

„Sławnego Orła piersi: Polacy waleczni,
Skrzydła: z odważną Litwą Rusowie serdeczni,
Mazowszanie z Prusaki: nogi niezwątlone,
Barki: Małopolanie, na których wzmocnione
Ciało Korony Polskiej zawisło w pomocy.”

Źródło: Orzeł odmłodzony Królestwa Polskiego... przez fortunne Korony osiągnienie... Władysława IV , Toruń 1633, w: Henryk Wisner, Władysław IV Waza, wyd. Ossolineum, Wrocław 2009.

Mieczysław Romanowski Fotografia

„Orły, sokoły!
Dajcie mi skrzydła!”

Mieczysław Romanowski (1833–1863) polski poeta epoki romantyzmu

Źródło: początek wiersza z 1856 roku

Wiesław Gałązka Fotografia
Jerzy Kryszak Fotografia
Thomas Stearns Eliot Fotografia

„Skoro nie mam nadziei, bym jeszcze powrócił
Skoro nie mam nadziei
Skoro nie mam nadziei, bym wrócił
Do pożądania zalet innych ludzi
Nie usiłuję walczyć o te sprawy
(Po cóż ma stary orzeł rozpościerać skrzydła?)
Po cóż bym opłakiwał
Miniona chwałę zwykłego królestwa?

Skoro nie mam nadziei, abym jeszcze zaznał
Niepewnej chwały określonej chwili
Skoro nie sądzę
Skoro wiem, że nie zaznam
Prawdziwej mocy, która przemija
Skoro nie mogę pić
Skąd piją kwiaty drzew i źródła rzek, bo nic tam już nie ma

Skoro wiem, że czas jest zawsze czasem,
A miejsce zawsze i jedynie miejscem,
A co się dzieje, to się dzieje tylko jeden raz
I tylko w jednym miejscu,
Cieszę się, że jest tak jak jest
Wyrzekam się uwielbianej twarzy
I wyrzekam się głosu
Skoro nie mogę mieć nadziei, bym jeszcze powrócił
Raduję się, że mam coś stworzyć
Co sprawiałoby radość

I modlę się do Boga o litość nad nami
I modlę się, bym mógł zapomnieć
O sprawach, które ważę w sobie zbyt przytomnie,
Zbytnio roztrząsam
Skoro nie mam nadziei, bym jeszcze powrócił
Niech mówią za mnie te słowa
Bo co się stało, już się nie stanie
Niech sąd nad nami nie będzie zbyt srogi

Skoro już skrzydła nie niosą mnie w przestrzeń,
Tylko z wysiłkiem biją powietrze
Teraz już próżne, doszczętnie jałowe,
Próżniejsze i bardziej jałowe niż wola,
Ucz nas jak troszczyć się i jak nie troszczyć
Ucz nas cichości.

Módl się z nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej
Módl się za nami teraz i w godzinę śmierci naszej.”

Thomas Stearns Eliot (1888–1965) poeta, dramaturg i eseista angielski
Tymon Tymański Fotografia

„Nie namyślając się wiele, zerwałem ze ściany godło, rzuciłem je na podłogę, położyłem się i zacząłem kopulować z orłem.”

Tymon Tymański (1968) polski kompozytor, instrumentalista, poeta, prozaik

sytuacja podczas występu Totartu w szpitalu psychiatrycznym na Srebrzysku jesienią 1986.
Źródło: AD HD. Autobiografia. Z Tymonem Tymańskim rozmawia Rafał Księżyk, Kraków 2013, s.76-77.