Cytaty na temat koniec (1340 cytatów, strona 5)

„W pewnym momencie ten model przychodów zniknie, ale to sprawa odległej przyszłości. Nie można wierzyć w to, że zbliża się definitywny koniec opłat za połączenia telefoniczne.”

Niklas Zennström (1966)

Źródło: rozmowa Alison Maitland, „Rzeczpospolita”, 4 maja 2006 http://www.seipa.edu.pl/index.php/ida/596/?blok=72805c0a53d0f44b75f2fbc28100ab2e&page=5&mat=5f628d8d35370be60c1f0af750e29d27

O matce , O przyszłości , Odległy

„Chcieliśmy w drodze przemocy zbudować nowy porządek na świecie, ale ten porządek okazał się większym nieporządkiem, niż oczekiwaliśmy. Nie wierzę w koniec historii, to tylko koniec mojego pokolenia, mojego czasu. Po tym, co wydarzyło się na świecie, widzę, że mamy problemy większe niż klasowe – problemy cywilizacyjne, problemy wiedzy, umysłów, technologii, a to inna sprawa.”

José Mujica (1935)

Źródło: polityka.pl, 8 grudnia 2009 http://www.polityka.pl/swiat/ludzie/1501271,2,mujica-jos.read

O ludziach , O historii , O wiedzę , O czasie

„Nikogo lepszego wtedy nie widziałem. Dopiero pod koniec zacząłem rozglądać się wśród młodszych. Myślałem o Stanisławie Kociołku lub Józefie Tejchmie. Ale było już za późno.”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

o swoich ewentualnych następcach. Cytat pochodzi z notatki sporządzonej przez Andrzeja Werblana z rozmowy z Gomułką w 1981.
Źródło: „Polityka” nr 10, 6 marca 2010, s. 78.

O myślach , O myśleniu

„Lubiłem szukać, ale nic napotkanego nie sprawiało mi przyjemności. Poszukaj konieczności, nie będziesz miał problemu, co wybrać, powiedziała do mnie widząc moje długie wahanie. W końcu, zamknęła drzwi pokoju od wewnątrz, na klucz. Zostaliśmy sami. Pozostawało teraz tylko poszukać jej.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O przyjemności , O pokoju

„Podamy sobie na koniec ręce jak biali ludzie.”

Grzegorz Lato (1950) piłkarz polski, trener, senator RP

zapowiedź eleganckiego pożegnania z Leo Beenhakkerem.
Źródło: „Sport.pl” z dnia 28 grudnia 2009 r., s. 8

O ludziach , O sporcie , O pożegnaniu

„(…) zostało nakręconych pięćdziesiąt dwie godziny materiału, a film ma jak wiadomo półtorej godziny. Ja ten film widziałam zupełnie inaczej. Myślałam, że wejdą inne sceny, zupełnie inne jego fragmenty. Tak więc kiedy pierwszy raz go oglądałam, siedziałam wciśnięta w fotel zaskoczona jakimi środkami, scenami w końcu ujęciami uzyskano końcowy rezultat. Dopiero oglądając Plac Zbawiciela za drugim razem zbliżyłam się bardziej do samej historii. Przyznam, że na mnie działa to wszystko piorunująco i wzruszająco, ale przede wszystkim ze względu na dzieci. To mnie kompletnie rozstraja i rozczula. Niezależnie od okoliczności za każdym razem płaczę na dwóch scenach. Te dzieci są tam naprawdę biedne, mimo że film nie epatuje nieszczęśliwymi, zatroskanymi dziecięcymi buźkami. Jest jednak coś tak przerażającego w ich historii, że mnie ten film dosłownie rozkłada.”

Jowita Budnik (1973) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Orły 2007. Czułam, że przechodzę to wszystko bezboleśnie. Rozmowa z Jowitą Budnik, stopklatka.pl, 27 lutego 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=36272

O dzieciach , O historii , O myślach , O myśleniu

„Morze jest precyzyjne
jakby szwajcarskie, każda fala potrzebna.
Horyzont, linia marzy o początku i końcu.”

Roman Kaźmierski (1954)

Źródło: Tawerna w tle

O morzu

„Wszystko trzeba wymyślać od nowa, ponieważ dni nie mogą przepadać w przeszłości, wypełnione jedynie pejzażem, nieruchomą, niezmienną materią, która w końcu strząśnie nas ze swojego cielska, strzepnie jak te wszystkie drobne incydenty, te twarze oraz istnienia nie dłuższe niż jedno spojrzenie.”

Andrzej Stasiuk książka Jadąc do Babadag

Jadąc do Babadag

O przeszłości

„U mnie [z wymyślaniem historii] to jest tak: zjawia się pomysł, myślę o nim przed zaśnięciem (to moja ulubiona pora na takie rozmyślania), potem zaczynam pisać i wtedy widzę, że to wcale nie tak miało wyglądać. Dalej jest już ciężka praca, pomysł się zmienia, aż w końcu wszystko do siebie pasuje i nic nie fałszuje.”

Maria Ewa Letki (1948)

Źródło: Dorota Koman, Najbardziej zaczarowana historia – z Marią Ewą Letki rozmawia Dorota Koman, qlturka.pl, 26 kwietnia 2013 http://www.qlturka.pl/czytelnia,literatura,najbardziej_zaczarowana_historia__z_maria_ewa_letki_rozmawia_dorota_koman,5139.html

O historii , O literaturze , O myślach , O myśleniu

„Zdania się krystalizowały, przemierzając śniegu zwały, żeby dotrzeć w niedostępne rejony i nazwać to, co nienazwane było do tej pory. Niepewne swojego znaczenia utykały wszakże, na granicy urojenia i starały się przyjąć formy odpowiednie. Nie takie jednak, by się nimi napawać w swym sednie. Tylko takie, które były podporządkowane ich celowi bezwiednie i stanowiły środek wyrazu migotliwej treści przekazu. Same dla siebie zatem zdania były właściwie nie do rozpoznania. Za każdym razem inaczej się interpretowały i w zależności od sąsiedztwa swój sens zmieniały, odkrywając przy tym utajone powinowactwa, opisywały je jak bogactwa. I zagłębiały się w tej obfitości, odbiegając całkiem od rzeczywistości. Szadzią się pokrywały. W zaspach grzęzły. Na polach firnowych ślizgały. I w końcu z zimna zdrętwiały. Stopniowały już tylko ziąb jedynie, nawarstwiając zamiecie i kurniawy na zmarzlinie. Bo pod oblekającym je szronem, stawały się coraz bardziej usztywnione. Nawet te, które dopiero zaczęły się wyłaniać. Wszystkie więc popękały z powodu drgania, w jakie je wicher wprowadzał. I wnet zanikła meritum władza. Zdania nie miały już bowiem zdolności przekonywania, gdyż niczym sople się połamały, uderzając o grunt stwardniały i utraciły idee, które je spajały.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Second life
Źródło: s. 28

O rzeczywostości , O bogactwie , Sens

„Pod koniec sezonu wegetacji drzewo świata obwieszone jest owocami. Owoce dojrzewają, spadają i gniją. W każdym tkwi pestka, w pestce zawiązek drzewa i przeciwdrzewa, korona i korzeń. Wszystkie przyszłe sezony wegetacji czekają na swój czas w pestkach, w zawiązkach, w zawiązkach zawiązków. Owoc należy do drzewa, lecz mieści w sobie całe przyszłe drzewo razem z owocami, jakie na nim wyrosną.”

Magdalena Tulli książka Sny i kamienie

Źródło: Sny i kamienie

O drzewach , O czasie , O czekaniu

„Skracam, wyrzucam, przestawiam, przestrzegając żelaznej zasady, że pod koniec filmu musi następować kondensacja. Ekspozycja dopuszcza pewnego rodzaju gadulstwo; im bliżej zakończenia, tym większa dyscyplina narracyjna, konieczność mówienia skrótami. Lepiej skończyć film pięć minut wcześniej niż o pięć sekund za późno.”

Jerzy Passendorfer (1923–2003) polski reżyser filmowy

Źródło: Danuta Karcz, Pułapki na widzów, Kino nr 6 (66), 1971, s. 9.

„Biegali parami, lecz nie potrafili wspólnie chodzić w zaprzęgu, nie na dłuższą metę. W końcu zawsze jedno chciało zrobić „wio”, podczas gdy drugie robiło „prr”. Nie byli w stanie dostrzec prostego faktu: małżeństwa z rozsądku nie są udane.”

Stephen King książka Rose Madder

Rose Madder

O małżeństwie

„Narodziny i śmierć. Każdego to czekało. Na początku zaczyna się oddychać, na końcu przestaje. To, co pomiędzy, zależy, jakim się jest człowiekiem.”

David Baldacci (1960)

Źródło: Oddział 666 (2007), tłum. Jerzy Malinowski

O śmierci , O narodzinach , O czekaniu

„Podobnie jak w filmie science-fiction, głównym zadaniem operatora dzieła fantasy jest osadzenie opowiadanej historii w rzeczywistości i ludzkim doświadczeniu. Dzięki temu publiczność wierzy, że ogląda stwory, które mogłyby istnieć, wydarzenia, które mogłyby mieć miejsce, etc. Trzeba znaleźć jakiś punkt zaczepienia, umiejętnie wykreować świat noszący w pewnym sensie znamiona prawdopodobieństwa, nie popadający w abstrakcję, która przeszkodzi widzom w zaznaniu iluzji. Ale koniec końców, i tak chodzi głównie o dramat, konflikt, kryzys – jak w każdym filmie.”

Karl Walter Lindenlaub (1957)

Źródło: Błażej Hrapkowicz, Emmerich, Narnia, zdjęcia i efekty specjalne, stopklatka.pl, 30 maja 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46150

O świecie , O historii , O rzeczywostości , Sens

„(…) na końcu zawsze jest
tamta ściana, przez którą nie przejdziesz, albo
przejdziesz za późno, ponieważ śmierć i przenikanie
zbiegają się ze sobą, dlaczego więc nie
milczeć, nie otulić się
w chusty jak Beduini, którzy zawsze
są w drodze i wcale się tym
nie przechwalają?”

Volker Sielaff (1966)

Źródło: Rozmaite błagania, tłum. Marek Śnieciński‎

O śmierci

„Chwilowym tylko rozwiązaniem jest wtłoczenie internetowego nadmiaru do rubryki „twórców i treści amatorskich” i wyjęcie ich poza nawias „profesjonalnej kultury”. Amatorzy zaczną się w końcu dopominać o swoje prawa.”

Alek Tarkowski (1977)

Źródło: Kultura kornukopii, culturecongress. eu http://www.culturecongress.eu/theme/theme_masses_of_culture/biweekly_tarkowski_mass_of_culture

„Cygaro to śmierdzące ziele z ogniem na jednym, a z głupcem na drugim końcu.”

Benjamin Franklin (1706–1790) amerykański polityk, uczony i filozof

„Tylko umarli widzieli koniec wojny – przyparli teraz nas do muru, więc się brońmy. Tylko uczciwi pozostaną dłużej żywi – będą umierać powoli, tak znacznie bardziej boli, więc zastanów się co wolisz!”

Hans (raper) (1981) polski raper

Źródło: utwór Kęs

O wojnie

„Mała sprawdź to, Ty jesteś lekiem na całe zło,
Ty wyleczysz moją duszę i ciało,
na koniec świata prosto, za Tobą pójdę dnia każdego,
miłość lekiem jest, więc Ty daj mi go.”

Ras Luta (1982)

Źródło: Mała

O miłości , O duszy , O złu

„Gdy zawaliłem studia, zastanawiałem się, co robić dalej. Może pójść na biologię, może na ochronę wód? Nawet na Uniwersytet Śląski składałem papiery. Aż tu ojciec, pamiętając moje parateatralne działania ze szkoły, mówi: „A może byś do szkoły teatralnej poszedł”. „Czy ja wiem? Nie wiem”. „To chodź do teatru”. I tak zostałem adeptem w Teatrze Nowym w Zabrzu. Pół roku w nim byłem. Prześliznąłem się przez jedną sztukę Różewicza. Wyszedłem na scenę i właściwie nic poza tym. Jednak wyszedłem po raz pierwszy na prawdziwe, zawodowe deski. I pomyślałem: „No dobrze, może spróbuję”. Tato wymyślił cały repertuar na egzaminy, przygotował mnie do nich i zdałem. A jak już zdałem, to nadal nie wiedziałem, czy to faktycznie jest to. Na szczęście miałem takich profesorów, od których nie dało się już odejść. Aczkolwiek Tadeusz Łomnicki, który był opiekunem naszego roku, zawsze nam mówił: „Słuchajcie, jest tyle zawodów na «a»: a murarz, a piekarz, a… Jak ktoś nie chce być aktorem, to niech da sobie spokój”. Razem z Łomnickim uczyła nas cała plejada wspaniałych aktorów. Byłoby więc nietaktem nie przykładać się do pracy. I w końcu gdzieś na drugim roku zrozumiałem, że chcę być aktorem. Musiałem jednak popracować nad wymową. Troszkę przeszkadzała mi śląska gwara. Pani od dykcji mówiła: „Andrzej, popracuj, popracuj, bo zaciągasz.””

Andrzej Grabarczyk (1953) aktor polski

Z tym zaciąganiem miałem jeszcze problem przez jakieś trzy lata po ukończeniu studiów.
Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

O miłości , O szczęściu , O odejściu , O problemach

„Po występach w serialu telewizyjnym zapragnąłem odmiany. Zgodziłem się zagrać nie z uwagi na zalety filmu, ale na własne potrzeby. Grając jednocześnie lekarza i kogoś innego trzeba było wyraźnie oddzielić te dwie postacie. Nie wierzę w wampiry. Przerażają mnie, ale są straszniejsze rzeczy. Jak na przykład praca w piątek o dziesiątej wieczór. Krwi się wcale nie boję. Ale w końcu pracuję na Ostrym Dyżurze.”

George Clooney (1961) aktor amerykański

o pracy nad filmem Od zmierzchu do świtu.

„Schować się gdzieś i spać. Bardzo długo, bez snów, gdzieś daleko, gdzie nikt mnie nie znajdzie i gdzie w końcu zapomnę. I nareszcie odpocznę.”

Julia Kamińska (1987) polska aktorka

Brzydula. Pamiętnik

O snach

„Czy to już koniec?
– A chcesz, żeby był koniec?
Emma stanowczo potrząsa głową. Wpatruje się w usta ciotki, jakby mogły z nich wyjść nie tylko dźwięki, ale także książę i księżniczka. Bo nie trzeba wierzyć, że historie są prawdziwe, wystarczy, że są opowiadane.”

John Fowles (1926–2005) pisarz angielski

Hebanowa wieża

O historii , Księżniczka

„Zagrałem w kilku świetnych filmach, w końcu wszyscy będą pamiętać Bodyguard, Nietykalnych czy Robin Hooda, a że potem potoczyło się inaczej – no cóż, bywa. Osobiście niczego nie żałuję, byłem na szczycie, teraz na nim nie jestem. Ale moje życie było i jest wspaniałe.”

Kevin Costner (1955) aktor i reżyser amerykański

Źródło: Robert Ziębiński, Kevin Costner dla Newsweeka: Jestem chłopakiem od westernów, newsweek.pl, 1 lutego 2010 http://www.newsweek.pl/artykuly/sekcje/kultura/kevin-costner-dla-newsweeka--jestem-chlopakiem-od-westernow,52939,3

O życiu

„Gdy biedne, czarne przedmieścia wielkich amerykańskich miast zawyły z radości, gdy przeważnie lewicowo-liberalni studenci zatańczyli w korowodzie zwycięstwa, konserwatywna, tradycyjna Ameryka przeżyła szok i rozczarowanie. Jej prezydentem, głową największego na świecie mocarstwa został kumpel lewackiego terrorysty Williama Ayersa, polityk uważany przez republikańską prawicę za czarnoskórego kryptokomunistę. (…) Teraz, głosami swoich wyborców, Obama, czarny mesjasz nowej lewicy, zgniótł kandydata republikanów Johna McCaina. Już niedługo Ameryka zapłaci wysoką cenę za ten grymas demokracji. Jak powiedział mój klubowy kolega poseł Stanisław Pięta, Obama to nadchodząca katastrofa, to koniec cywilizacji białego człowieka. Oby się mylił.”

Artur Górski (polityk) (1970–2016) polski politolog, polityk

8 listopada 2008 z trybuny sejmowej po wyborze Baracka Obamy na prezydenta USA.
Źródło: Sprawozdanie stenograficzne z 28 posiedzenia Sejmu VI kadencji http://orka2.sejm.gov.pl/Debata6.nsf/cf6cd6bc70d259a4c125738c004d6617/61f2c96b9b79649ac12574f90030707a?OpenDocument

O rozczarowaniu , O demokracji

„Ludzie cierpią, a najgorsze jest to, że to wciąż nie koniec, że będą cierpieć jeszcze bardziej. Życie w małych społecznościach jest znośniejsze, ale w dużych miastach, jak Saloniki czy Ateny, codzienność to prawdziwe piekło.”

Petros Markaris (1937)

Źródło: Aleksandra Lipczak, Grecja w piekle, wyborcza.pl, 17 lutego 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,125152,11173710,Grecja_w_piekle.html?as=1&startsz=x

O życiu , O ludziach , O piekle , O cierpieniu

„Podczas ceremonii wręczania medali patrzyłem na ludzi wokół mnie i jedyna myśl, jak krążyła mi wówczas po głowie, była taka: „Stary, tutaj dałeś z siebie wszystko. Czas szukać nowej motywacji”. To jak jazda samochodem z wciśniętym do deski pedałem gazu. Kiedyś w końcu nadchodzi moment, że musisz się zatrzymać…”

Roberto Santilli (1965)

o wyjeździe do Rosji.

O ludziach , O motywacji , O myślach , O czasie

„To kwestia godzin. Jeszcze kilka i ten skarbczyk wspomnień i doświadczeń rozpłynie się w nicości. To potworne, że istota ludzka, która jakimś cudem przetrwała tyle dziesięcioleci wojen, chorób i wypadków, umiera w końcu i nic po niej nie pozostaje.”

Doris Lessing (1919–2013) pisarka brytyjska, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury

Opowieści afrykańskie
Źródło: s. 35

„Tu ci mama śniadania do łóżka nie przyniesie.
Nie ubierze cię w dresy i nie wsadzi ci dwie paki w kieszeń.
Jak nic nie wyczeszesz, to żegnaj Leszek.
I przekaż tą depeszę – jak złapię jelenia to go wybebeszę.
Połamię mu kości, a na koniec jebnę mu kieszeń.
To już nie są domowe pielesze.”

Popek (1980) polski raper i zawodnik MMA

Wyjęty spod prawa
Źródło: Radź sobie sam

„Polscy studenci w klubie pili-swawolili, Dieter nic z tego wcale nie rozumiał, jak zrobili taki videoklip, jakiego tricku użyli, do jakiego właściwie songu, kręcił głową i wzruszał ramionami, aż w końcu ktoś mu wytłumaczył: the wallis break down, Du Dummkopf. Jesteś Dederonem, człowieku? Bracie, od dzisiaj jesteś wolny. I protekcjonalnie wziął Dietera w ramiona.
Julita spędziła ten dzień na placu zabaw w Wanne Eickel i niewiele ją to wszystko obchodziło. Siniaki ukrywała pod dużą warstwą makijażu. Do mamy bała się pisać.”

Brigitta Helbig-Mischewski książka Enerdowce i inne ludzie

Enerdowce i inne ludzie, czyli jak nie zostałem bohaterem

O piciu

„To mi bardzo pochlebia, w końcu porównują mnie z różnymi artystkami, których wcale nie miałam zamiaru kopiować.”

Selah Sue (1989)

na temat tego, że jest często porównywana do Lauryn Hill, Amy Winehouse czy Duffy.
Źródło: Selah Sue: Jamajska dusza z Louvain, cafebabel.pl, 14 stycznia 2011 http://www.cafebabel.pl/article/36306/selah-sue-jamajska-dusza-z-louvain.html

O duszy

„Po liceum kilka lat spędzamy na studiach, potem przez kolejne 4 lata robimy doktorat. Tak naprawdę przez ten czas nie zajmujemy się studiowaniem jakiejś konkretnej dyscypliny, raczej nabywamy umiejętności „bycia naukowcem”. Uczymy się samodzielnie myśleć, formułować problemy, planować i przeprowadzać eksperymenty. Nauczenie się tego zajmuje wiele czasu, ale gdy w końcu posiądziemy te umiejętności, będziemy mogli je wykorzystywać w dowolnej dyscyplinie – fizyce, chemii czy biologii. Wtedy okazuje się, że rzecz nie polega na przestawaniu byciu biologiem i stawaniu się matematykiem, ale raczej na prowadzeniu jakiegoś doświadczenia w tej, a nie innej dziedzinie wiedzy.”

Walter Gilbert (1932) fizyk i biolog amerykański, noblista

Źródło: Bo w nauce ważna jest elegancja, wyborcza. pl, 21 czerwca 2007 http://wyborcza.pl/1,76506,4242340.html

O myślach , O wiedzę , O nauce , O czasie

„Co ma początek, musi mieć i koniec, a co ma koniec, musiało mieć początek.”

Wang Chong (27–97)

„Istnienie odruchu warunkowego (…) dowodzi, że nie ma takich przejawów, najbardziej nawet fizjologicznych, których w końcu nie udałoby się odtworzyć lub dowolnie zmienić.”

Iwan Pawłow (1849–1936)

Źródło: Roman Bäcker, Homo sovieticus, w: Totalitaryzm. Geneza. Istota. Upadek, Toruń 1992

„Jestem wyjątkowo cierpliwa, pod jednym wszelako warunkiem, że w końcu wyjdzie na moje.”

Margaret Thatcher (1925–2013) premier Wielkiej Brytanii

„Kres to poetyckie, nieokreślone słowo, niech ktoś spróbuje dobrze wytłumaczyć, co to jest kres? I „Poczucie” – ogólnikowe, bezczasowe. Żyjemy w czasoprzestrzeni, więc słowa, które są bezczasowe i nieokreślone z miejsca podejrzewamy o to, że mało znaczą, nawet przy sugerowanej podwójnej głębi znaczenia. „Kres” nie zaczyna się i nie kończy. A koniec to przecież w życiu absurdalna oczywistość, niepojęty konkret. Kres ma go tylko rozmyć.”

Dariusz Suska (1968)

o tłumaczeniu tytułu The Sense of An Ending na Poczucie kresu.

O śmierci

„W końcu jeżeli się nie ma nadziei, nic nie może jej zniszczyć.”

Jeffery Deaver książka Dwunasta karta

Dwunasta karta

„My, kobiety izraelskie, solidaryzujemy się z żądaniem samostanowienia narodu palestyńskiego również dlatego, żeby w końcu walczyć o nasze równouprawnienia.”

Aurora Jakow

odnosząc się do współorganizowanych przez siebie demonstracji w dniu 25 czerwca 1982 przeciwko wojnie w Libanie.
Źródło: Kronika kobiet pod red. Mariana B. Michalika, wyd. Kronika-Marian B. Michalik, Warszawa, 1993, ISBN 83-90033100, s. 601.

O kobietach , O wojnie

„Zeus zaciągnął się papierosem i puścił kółko z dymu.
– Może trochę więcej szacunku – powiedział. – Jestem w końcu twoim ojcem.
– O Tak – zgodził się bóg wina. – Ojciec Wirgiliusz liczył dzieci swoje, a miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje – zaśpiewał, potwornie fałszując. – A czyim ojcem nie byłeś?
– Moim – powiedział krótko Eros.
– Co?
– Mówię, że ja nie jestem jego synem.”

Jakub Ćwiek (1982) polski pisarz fantasy

Kłamca 2. Bóg marnotrawny
Źródło: Idźcie, jesteście posłani

O Bogu , O dzieciach

„Hasła rewolucji francuskiej przejęły inne rewolucje, poczynając od bolszewickiej, a na rewolcie studenckiej, która miała miejsce w Europie Zachodniej i w Stanach Zjednoczonych pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku kończąc. (…) Podobnie jak rewolucjoniści osiemnastowieczni, oni wołali podobnie: Precz ze wszystkim co nas niszczy, a więc przez z państwem, policją, szkołą, uniwersytetem, religią, chrześcijańską moralnością i z wszystkimi autorytetami.”

Stanisław Wielgus (1939) polski arcybiskup katolicki

Źródło: Homilia w kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie podczas uroczystości wielkiego jubileuszu 2000 roku, 18 maja 2000

O religii , O wieku

„Słychanaż jest rzecz, aby na końcu ośmnastego wieku, w tym czasie, gdzie niewolnicze narody odważnie swe potargały kajdany, Polska jedna w przeciągu lat dwóch, (…) została się bez rządu, bez wolności, bez pewnej nadal egzystencyi?”

Hugo Kołłątaj (1750–1812) polski polityk, publicysta oświeceniowy, pisarz polityczny, katolicki prezbiter, kanonik

O potrzebie reformy państwa (1790)
Źródło: O potrzebie reformy państwa Kołłątaj anonimowo

O wolności , O czasie , O wieku

„Nie wyobrażam sobie, co ta góra mięsa mogłaby ci dać, czego ja nie mógłbym ofiarować. Oczywiście poza pięćdziesięcioma funtami rozrośniętych mięśni.
– Może mnie właśnie pociągają rozrośnięte mięśnie. W końcu wielu mężczyzn pociąga rozrośnięta tkanka tłuszczowa piersi.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Studnie piekieł (1979)

O górach

„A zresztą. – Machnęła ręką. – Może masz rację.
Myron położył dłonie na biurku, wygiął grzbiet, spojrzał w lewo, w prawo, w górę i w dół.
– Co z tobą? – spytała.
– Przyznałaś mi rację. Czekam na koniec świata.”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

rozmowa Myrona z Esperanzą.
Cykl z Myronem Bolitarem, Najczarniejszy strach (2000)

O górach , O czekaniu

„Słowa powszednieją, a w końcu stają się obojętne.”

Andrzej Zaniewski (1939) polski poeta, prozaik, autor tekstów piosenek

Źródło: Król Tanga, 1997

„Jeśli znajdzie się w sobie odwagę, by się zgubić, na końcu drogi czeka coś niespodziewanego. Wystarczy zdecydować się na okrężną drogę, a można przeżyć przygody, o których podróżujący prostymi autostradami nie mają bladego pojęcia.”

Henning Mankell (1948–2015) szwedzki pisarz

Nim nadejdzie mróz
Źródło: s. 89

O czekaniu

„Widzimy dziś takie denerwowanie Kościoła, ale tego, co w duszy Narodu jest, tego, co można usłyszeć i zobaczyć w Radiu Maryja czy Telewizji Trwam, nie da się zabić. A jeśli chodzi o marsze, to uważam, że wszelkie masowe pokazanie zła jest ważne. Dlatego że ktokolwiek by to nie był, z masami ludzi musi się liczyć. Oni jeszcze są oporni, ale przyjdzie moment, gdy przegrają. Tym momentem będzie odkrycie, kto stał za katastrofą smoleńską. Ten moment już się zbliża. Marsze i pochody powodują duży nacisk na władze. Ważne są marsze, ważne jest publiczne zabieranie głosu. Dołącza coraz więcej wiosek i miast. To wszystko może w końcu zagrozić strajkiem generalnym. Z tym muszą się liczyć obecni rządzący.”

Ignacy Tokarczuk (1918–2012) polski duchowny

Źródło: Ze Zbaraża do Przemyśla, naszdziennik.pl, 23 czerwca 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120623&typ=my&id=my03.txt

O ludziach , O duszy

„Proszę, zaufajcie mi. Mówię, że w końcu kompromis będzie możliwy, i to kompromis dobry zarówno dla Polski, jak i dla nas.”

Günter Verheugen (1944) polityk niemiecki

Źródło: PAP, 6 grudnia 2002

O zaufaniu

„W kolejce po schedę po Ryszardzie stanął jego dwulicowy brat Jan. Młode lata spędził na spiskowaniu i zwalczaniu własnej rodziny. Już jako król do tego stopnia rozgniewał papieża, że ten ekskomunikował całą Anglię. Jan miał charakter równie okropny jak jego ojciec. Rozwiódł się z żoną, bo nie urodziła mu dzieci, a wreszcie zadarł z baronami, którzy zbuntowali się przeciwko niemu i zmusili do podpisania Wielkiej Karty Wolności (Magna Carta). (…) Jan cieszy się straszną opinią. Współcześni historycy sugerują jednak, że może nie był taki zły; przynajmniej przez cały czas przebywał w Anglii. Pod koniec swoich rządów zaczął podróżować. Gdziekolwiek się ruszał, zabierał ze sobą klejnoty Korony i skarbiec. Zerwał z tym zwyczajem, kiedy podczas przeprawy przez rzekę wóz ze skarbami wywrócił się, a klejnoty zaginęły w piasku.”

Jan bez Ziemi (1166–1216) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 33.

O dzieciach , O podróżowaniu , O charakterze , O zerwaniu

„Miernota zburzy w końcu wielkie ideały.”

Isabel Allende książka Niezgłębiony zamysł

Postać: Thimoty Duane
Niezgłębiony zamysł

„Moje filmy czasem wywołują mieszane reakcje. Jedni kręcą nosem i często decydują się na otwarty atak. Podchodzi też sporo ludzi, którzy mówią dobre rzeczy np., że są pod wrażeniem, że film był dla nich przeżyciem. Ale mimo że przychodzą z pozytywną energią i tak czuję się tym skrępowany. Cieszy mnie to, ale niekoniecznie chcę być bezpośrednim adresatem tych, miłych w końcu, wiadomości. W procesie robienia filmów jest coś intymnego i zawsze dużo mnie kosztuje odbywanie spotkań z publicznością.(…) lubię wypuszczać film w samodzielny rejs, nie jestem fanem spotkań autorskich.”

Mariusz Grzegorzek (1962) polski reżyser teatralny i filmowy

Źródło: Stopklatka, 14 września 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69263

O ludziach , O wrażeniach , O czasie

„Gdyby geolodzy mogli zostawić mnie w spokoju! Pod koniec każdego wersetu Biblii słyszę uderzenia ich młotków.”

John Ruskin (1819–1900) angielski krytyk i teoretyk sztuki

Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 450.

O świecie , O historii

„Gdybym próbował czytać wszystkie słowa krytyki skierowane przeciwko mnie – mógłbym równie dobrze zamknąć swoje biuro i wziąć się za coś innego. Robię to, co według mnie najlepsze, najlepiej jak potrafię. I mam zamiar robić tak do końca. I jeśli przy końcu okaże się, że mam rację, wszystko, co o mnie powiedziano, przestanie się liczyć. A jeśli koniec pokaże, że się myliłem, nie zmieni tego nawet 10 aniołów, które będą przysięgać, że miałem rację.”

Abraham Lincoln (1809–1865) prezydent USA

O aniołach , O czytaniu

„Żydom polskim zarzuca się brak patriotyzmu, współdziałanie z radzieckim okupantem, wrogie wobec Polaków zachowania, nie pamiętając, iż bezpośrednio przed wojną niemała część opinii publicznej, obóz rządzący i nacjonalistyczna opozycja dawały wyraz przekonaniu, że ludność żydowska winna opuścić kraj, co równało się odbieraniu jej prawa traktowania Polski jako Ojczyzny. (…) nie zwracając uwagi, że Żydzi, którzy napłynęli z Rosji pod koniec wieku dziewiętnastego (na Kresy Wschodnie), z Polską byli słabo związani i że w okresie niepodległości nie stworzono warunków, aby więzi te ukształtować i umocnić.”

Krystyna Kersten (1931–2008) polski historyk

Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968
Źródło: s. 29.

O wojnie , O zachowaniu , O wieku , O ojczyźnie

„Fakt, że premier zmienił dyscyplinę i obecnie zamiast kopaniem piłki zajmuje się bieganiem, dobrze świadczy o jego rozsądku i wyczuciu społecznych nastrojów. Pomimo całej propagandowej potęgi, pracującej na rzecz władzy, prawda o rządach PO stopniowo dociera do umysłów większej liczby Polaków. A jak w końcu dotrze, to umiejętność szybkiego dobiegnięcia na Okęcie będzie Tuskowi bardzo, bardzo potrzebna.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: felieton, „Rzeczpospolita”, 16 maja 2011

O prawdzie

„Pamiętam, że pod koniec pieprzony piec dymił, dym wydobywał się z tyłu jebanego wzmacniacza! George się, kurwa, drze: „Nie przestawaj!” Ja siedzę tam, napierdalam, ile wlezie, i widzę, jak dym wypełnia jebany pokój. Trwało to do końca i wtedy ten piec normalnie się, kurwa, chyba poddał, zrobił „Blaaaaah!” Stopił się. Let There Be Rock był albumem, gdzie się normalnie gotowało.”

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

O pokoju , O piekle , O gotowaniu

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

Douglas Adams (1952–2001) brytyjski pisarz

z przemowy do pracowników Embedded Systems, 2001

O losie , O prawdzie , O facetach , O zachowaniu

„Pan Wałęsa mógłby w końcu okazać więcej pokory i przestać się ośmieszać, bo niewątpliwy wkład Ojca Świętego Jana Pawła II w upadek komunizmu uznają historycy z różnych opcji politycznych i religioznawcy. Wałęsa sam tyle Ojcu Świętemu zawdzięcza, więc mógłby wykazać większy umiar w formułowaniu opinii.”

Anna Sobecka (1951) polska działaczka polityczna

Źródło: Sobecka: to oczywiste, że zło się denerwuje, onet.pl, 1 maja 2011 http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/sobecka-to-oczywiste-ze-zlo-sie-denerwuje,2,4259109,wiadomosc.html

O złu

„Po kilku dekadach rosnących oczekiwań młodzi ludzie wkraczający dziś w dorosłe życie stają wobec ich obniżania się – zbyt szybkiego i gwałtownego, by mieć nadzieję na łagodną i bezpieczną drogę w dół. Na końcu każdego z tuneli, którymi ich przodkowie musieli przechodzić w ciągu życia, świeciło jasne, oślepiające światło. Obecnie mamy do czynienia raczej z długim, ciemnym tunelem ciągnącym się za każdym z kilku mrugających, drżących i szybko gasnących świateł, które próbują na próżno przebić się przez mrok.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: krytykapolityczna.pl, 27 lutego 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/BaumanOpokoleniuwyrzutkow/menuid-1.html

O życiu , O ludziach , O świetle

„I jeszcze trzy słowa do wszystkich Polaków. Polska potrzebuje rozliczenia win. Ale Polska jeszcze bardziej potrzebuje zgody. Chciałem się zwrócić o tę zgodę opartą na prawdzie do naszych przyjaciół z Platformy Obywatelskiej, abyśmy szybko zakończyli prace dotyczące wspólnego rządu, żebyśmy ten rząd utworzyli. Chciałbym zwrócić się do Donalda Tuska, który wspaniale walczył w tej kampanii, z wyrazami mojego najszczerszego szacunku i sympatii. I w końcu chciałbym się zwrócić do prezesa mojej partii, Jarosława Kaczyńskiego. To był głównym strategiem, to on jednoczył ludzi, czasem wbrew mojemu oporowi. Dzisiaj mogę mu powiedzieć: panie prezesie, melduję wykonanie zadania!”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

w przemówieniu po ogłoszeniu sondażowych wyników wyborów na prezydenta RP, 23 października 2005.
Źródło: Anna Poppek, Obrączki. Opowieść o rodzinie Marii i Lecha Kaczyńskich, G+J Gruner+Jahr Polska, Warszawa 2010, ISBN 9788362343089, s. 39.

O ludziach , O rodzinie , O czasie

„Najchętniej [zagrałbym] jakiegoś wariata, kryminalistę albo amanta. Brakuje mi już grania scen pełnych namiętności, w końcu jestem facetem, potencjał mam, prawda? Niestety, dostałem parę propozycji grania księdza i prócz jednej, pozostałe odrzuciłem. Powiedziałem: „Dajcie mi spokój! Nie ubierajcie mnie wciąż w sutannę!””

Marcin Krawczyk (1978)

Źródło: Nie udawaj, tato, księdza, „Tele Tydzień”, nr 46, 10 listopada 2008 http://www.plebania.pl/wywiady/krawczyk.html

O prawdzie , O wariatach , O facetach

„Resztę historii już znacie – w końcu cała ludzkość musiała zapłacić za to, że Horrorarium zostało opublikowane.”

Kazimierz Kyrcz (1970) pisarz polski, autor horrorów

Źródło: opowiadanie Horrorarium

O historii

„Will zastanowił się, co robić. Jeśli wybierze jedną drogę z wielu, wszystkie niewybrane zgasną jak zdmuchnięty płomień świecy, jakby nigdy nie istniały. W tej chwili wszystkie wybory Willa istniały jednocześnie. Ale żeby zachować je wszystkie, należało nic nie robić. Musiał w końcu dokonać wyboru.”

Philip Pullman (1946) pisarz angielski

Mroczne materie III: Bursztynowa luneta (2000)

O zachowaniu

„Koniec nad honorem ojczyzny naszej warty.
W ubeckiej katowni kończy Zarząd Czwarty.
Jeśli słuchasz tych kawałków, pewnie jesteś już gotów.
1 marca – znów zdrajcy mordują patriotów.”

Tadek (1982) polski raper

Tadek – Niewygodna prawda II. Burza 2014
Źródło: Wolność i Niezawisłość

O wolności , O ojczyźnie

„Gdzie armia zależy od ludu, tam rząd uzależni się w końcu od armii.”

Antoine de Rivarol (1753–1801)

O ludziach

„Żadnej świadomości narodowej nie było we wschodniej Słowiańszczyźnie aż pod koniec XVI wieku, tylko poczucie odrębności wyznaniowej.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Uwaga: Oryginalne wydanie z 1921 roku; Poznań-Warszawa
Kwestia rusińska i ukraińska
Źródło: Polskie Logos a Ethos 1921, t. II, Wyd. Księgarnia św. Wojciecha, str. 110

O wieku

„W końcu nie bez przyczyny tyle się o tym mówi, pisze i śpiewa, by mieć w sobie siłę, by nie poddawać się i realizować marzenia. Wierzę, że nie ma rzeczy niemożliwych. Nie oznacza to jednak, że od razu osiągam to, czego pragnę.”

Martyna Wojciechowska (1974) polska prezenterka telewizyjna

Z wywiadu dla „Cogito” nr 15/09

O marzeniach , O sile , O śpiewie

„Ludzie w końcu muszą zmierzyć się z sobą samymi.”

Jakub Małecki (1982)

W odbiciu (2011)

O ludziach

„Znów więc ten Chopin, od którego uciekałem pod koniec lat osiemdziesiątych, który wypełnił całą dekadę swoją muzyką. Począwszy od strajków w Gdańsku i Szczecinie, od zakładania Solidarności – był wciąż w tle. Patriotyczny podmuch muzyczny. Wykorzystywali go organizatorzy mszy za ojczyznę i opozycyjnych wieczornic, twórcy anty-reżimowych filmów i władza – na wszystkich poziomach przekazu. Muzyka Chopina współbrzmiała z powtarzanym w kółko wystąpieniem towarzysza generała, ogłaszającego wprowadzenie stanu wojennego. Była wręcz jedyną muzyką, jaką można było usłyszeć w radiu w pierwszych dniach tego stanu. A potem rozbrzmiewała na rozpoczęcie i na zakończenie programów telewizyjnych i radiowych, przed przemówieniami i po przemówieniach. Rozbrzmiewała – jeśli nic innego nie można było zaproponować – jako wypełniacz lub jako ważny punkt programu. Słychać ją było, gdy na budynkach pojawiły się hasła: „Wrona skona” i „Zima wasza, wiosna nasza”, gdy czołgi jeździły po ulicach i żołnierze grzali dłonie przy koksownikach, gdy opozycjoniści ośmieszali esbeków i gdy esbecy zabijali opozycjonistów, gdy milicjanci pałowali krnąbrne społeczeństwo i gdy społeczeństwo rzucało w nich kamieniami lub zapalało świece w oknach. Preludia, mazurki, walce nadawał Głos Ameryki, Radio Wolna Europa i następcy Macieja Szczepańskiego. Wszyscy przymilali się do Chopina, wszyscy go puszczali i wszyscy słuchali – stojąc w kolejkach za papierosami i wołowiną z kością, w czasie przesłuchań i akademii, idąc ze strachu na wybory i czytając wydane w podziemiu wiersze Miłosza, ciesząc się, gdy Lechowi Wałęsie przyznano Pokojową Nagrodę Nobla i gdy zniesiono kartki na masło, oglądając w telewizji parodię procesu Piotrowskiego i jego kolegów, i chowając księdza Popiełuszkę. Słuchaliśmy tej naszej muzyki z coraz większym znudzeniem, z coraz większą dezaprobatą.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Koncert wyszehradzki – Pogranicza Nr 4/2002

O strachu , O muzyce , O wiośnie , O zimie

„(…) im więcej od siebie wymagamy czy też im więcej aktualne nasze zadanie od nas wymaga, tym bardziej zdani jesteśmy na szukanie źródła siły w medytacji, na nieustannie odnawiane godzenie umysłu z duszą. Im bardziej zaś – a miałbym na to sporo przykładów – absorbuje nas jakieś zadanie, to podniecając i pobudzając, to znów nużąc i przytłaczając, tym łatwiej stać się może, iż zaniedbamy owo źródło, podobnie jak przy zatopieniu się w jakiejś umysłowej pracy łacno skłonny bywa człowiek do zaniedbania ciała i jego pielęgnacji. Ludzie prawdziwie wielcy w dziejach świata wszyscy albo umieli medytować, albo też nieświadomie znali drogę wiodącą ku temu właśnie celowi, do którego medytacja nas prowadzi. Inni zaś, nawet najzdolniejsi i najsilniejsi, wszyscy w końcu ponieśli klęskę i porażkę, ponieważ ich zadanie czy też ambitne marzenie tak nimi owładnęło, tak ich opętało i opętanymi uczyniło, że utracili zdolność do nieustannego odrywania się od tego, co aktualne, i do zachowania dystansu.”

Hermann Hesse książka Gra szklanych paciorków

Mistrz gry szklanych paciorków (magister ludi) do Józefa Knechta podczas wizyty w kastalskiej szkole drugiego stopnia w Waldzell.
Gra szklanych paciorków
Źródło: Gra szklanych paciorków (rozdz. Waldzell), tłum. Maria Kurecka, Wydawnictwo Poznańskie 1971, s. 102

O ludziach , O zachowaniu , O duszy , O grach

„Moją intencją było zrobienie filmu, który nieco inaczej pokaże okupację. Filmów martyrologicznych było już sporo, a mnie się wydawało, że pora w końcu pokazać, że Polacy umacniali swoją odwagę i swoje morale poczuciem humoru i robili Niemcom kawały. W jakimś stopniu to humor chronił społeczeństwo przed załamaniem. Polacy nie dali się psychicznie stłamsić, mieli poczucie humoru i dystans do tego wszystkiego, co straszne i niebezpieczne. Przecież na tym polegała nasza siła.”

Stanisław Lenartowicz (1921–2010) polski reżyser i scenarzysta filmowy

o filmie Giuseppe w Warszawie.
Źródło: „Kino”, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_lenartowicz_stanislaw

O sile , Pora roku

„Ojcem chrzestnym tego pomysłu był (…) Henryk Bista, z którym mieszkałem kiedyś w jednym bloku. Byłem wówczas 16-letnim chłopakiem, gdy pewnego dnia, wychodząc na spacerze swoim psem Bartkiem, zobaczył mnie z piłką pod pachą i zapytał: – Słuchaj, byłeś kiedyś w teatrze? – A po co? – odparłem. – No wiesz, bo to takie magiczne miejsce. A w ogóle wiesz, że ja jestem aktorem? – ciągnął – No wiem, ale to co? – dopytywałem, – No to przyjdź kiedyś na jakąś sztukę – zachęcał. Tak też się stało. Zabrał mnie na spektakl raz, dragi, trzeci, zapraszał za kulisy, na próby i tak jakoś we mnie teatr zaczął się osadzać. W końcu zrodziła się myśl, by pójść w jego ślady. Jak się później okazało, wcale nie było to takie łatwe (…). Do szkoły teatralnej zdawałem pięć razy.”

Grzegorz Pawłowski (1957)

o tym, jak został aktorem.

O myślach , O myśleniu , Chłopak

„Moje poprzednie programy: Czas na dokument i Miej oczy szeroko otwarte odniosły sukces między innymi dlatego, że miałem absolutnie zielone światło od kierownictwa telewizji w wyborze filmów. Uwierzono, że to może działać i działało, programy otrzymały wiele nagród. Jak odszedłem, to wiara w dokumenty decydentów się skończyła. Programy spychano na środek nocy, robiło się błędne koło, bo filmy emitowane w nocy muszą mieć małą oglądalność i w końcu umierają śmiercią naturalną.”

Andrzej Fidyk (1953) reżyser dokumentalista

Źródło: Anna Serdiukow, Reality show kontra film dokumentalny, stopklatka.pl, 1 września 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68883

O śmierci , O wierze , O odejściu , O świetle

„Był sobie raz rosyjski astronauta i rosyjski neurochirurg. Rozmawiali o chrześcijaństwie. Neurochirurg był wierzący, a astronauta nie. „Wiele razy latałem w kosmos – chwalił się astronauta – ale nigdy nie widziałem żadnego anioła”. Neurochirurg ze zdziwienia aż otworzył usta. W końcu odparł: „A ja zoperowałem sporo inteligentnych mózgów, lecz nigdy nie widziałem ani jednej myśli”.”

Jostein Gaarder (1952) pisarz norweski

Przepowiednia dżokera

O aniołach , O myślach , O myśleniu

„Różnie mogą się plątać koleje miłosnej tragifarsy. Ale na koniec i tak jedna strona będzie się czuła oszukana, a druga wyzyskana.”

Monika Rakusa (1966)

Żona Adama
Źródło: s. 198

„Sam Lepper w kontakcie bezpośrednim był człowiekiem miłym i widać było, że jest inteligentny. Gdyby urodził się w Ameryce zrobiłby wielką karierę. W Polsce zapotrzebowanie było tylko na taką rolę, jaką w końcu odegrał. Nie wierzę w samobójstwo tego człowieka. Moim zdaniem, charakterologicznie to nie był ktoś, kto mógł targnąć się na swoje życie.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: Ziemkiewicz: Nie wierzę w samobójstwo Leppera, fronda.pl, 6 sierpnia 2011 http://fronda.pl/news/czytaj/tytul/ziemkiewicz:_nie_wierze_w_samobojstwo_leppera_14729

O życiu , O samobójstwie , O czytaniu

„Wielkie uderzenie” (Plan Balcerowicza) nie było potrzebne. Było ono wyrazem neofickiej wiary głównych decydentów i ich doradców w wolny rynek, co ułatwiło przyjęcie standardowej recepty Międzynarodowego Funduszu Walutowego, ignorującej odmienne warunki gospodarki wychodzącej z realnego socjalizmu. W końcu 1989 roku nawet szokowe działania, mające zdusić inflacje, miały słabe rzeczywiste podstawy, skoro była ona głównie skutkiem działań rządu (uwolnienie cen żywności) i pod koniec roku szybko spadała.”

Tadeusz Kowalik (1926–2012)

Źródło: Polska transformacja, wyd. MUZA, Warszawa 2009.

O wierze

„Od dziecka uwielbiałem występować. Było nas pięciu braci, ja najmłodszy. Cała piątka zdradzała absolutny talent aktorski. Wszyscy śpiewali, przebierali się, układaliśmy rozmaite spektakle. Potem trójka z nas zajęła się sztuką – najstarszy brat został pianistą, średni zrobił wielką karierę w Ameryce jako reżyser filmowy i teatralny, ale też jako pedagog. Wielkie hollywoodzkie gwiazdy u niego się kształciły. Miał na imię Tadeusz. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, potem trafił do obozu pracy, a później do Londynu, gdzie skończył Królewską Akademię Dramatyczną. Jego uczniami byli m. in. Martin Sheen, Sigourney Weaver, Mercedes Ruehl. Ja zacząłem studiować śpiew na Akademii Muzycznej w Sopocie. Chciałem zostać śpiewakiem operowym, zresztą debiutowałem w operze razem z Marią Fołtyn. Ona śpiewała partię Halki, ja Janusza. Reżyserował gościnnie Iwo Gall. Zwrócił na mnie uwagę i powiedział: „Posłuchaj mojej rady, zrób studia aktorskie. Teatr będziesz miał do końca życia, a śpiew, nawet najpiękniejszy, skończy się w pewnym momencie, w pełni rozkwitu. Będziesz miał 50 lat i koniec – emerytura i zdarte gardło”. Z początku więc łączyłem te dwa kierunki – grałem, śpiewałem, a także reżyserowałem. Na Akademii Muzycznej we Wrocławiu przez ćwierć wieku wykładałem aktorstwo. Zawsze wychodziłem z założenia, że im większa rozpiętość w artystycznych pasjach, tym bardziej człowiek się rozwija. I zaczyna rozumieć, o co chodzi.”

Bogusław Danielewski (1928)

Źródło: Gdy palacz miał wpływ na repertuar Teatru Polskiego, „Gazeta Wyborcza - Wrocław”, nr 4 online, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108755.html#

O dzieciach , O studiach , O śpiewie , O wieku

„Gdy byłam w przedszkolu chciałam być panią nauczycielką. W I klasie szkoły podstawowej, gdy zobaczyłam, jak naprawdę wygląda praca nauczyciela, zapragnęłam być panią doktor. Za to w II klasie podstawówki przygotowywaliśmy się do wystawienia na koniec roku spektaklu. Dostałam rolę Wróżki ABC i byłam tym okropnie przejęta! Pamiętam piękny kostium, który Mama uszyła mi ze swojej ślubnej sukni… Niestety, rozchorowałam się i, na miesiąc przed końcem roku szkolnego, Mama wysłała mnie nad morze – żebym nawdychała się jodu. No i nie zagrałam wymarzonej roli… Od tego momentu postanowiłam: zostanę aktorką! Moja nauczycielka historii myślała, że wybiorę historię. Moja nauczycielka niemieckiego, że germanistykę. Mama, że będę prawnikiem… A ja, wbrew wszystkim, złożyłam papiery do Filmówki!”

Anna Zagórska (1964) polska aktorka

Źródło: Anna Zagórska – Mama marzyła, że zostanę prawnikiem http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/822/Anna-Zagorska-Mama-marzyla-ze-zostane-prawnikiem.html

O historii , O myślach , O nauczycielach , O morzu

„W czwartek (18 września 2008) o godzinie 11 Rezerwa Federalna zauważyła dramatyczny spadek bilansu rynków pieniężnych w USA; w ciągu godziny albo dwóch wycofano 550 mld dolarów. Departament Skarbu otworzył swe okno dyskontowe i wpompował 105 mld do systemu, szybko jednak stwierdził, że nie jest w stanie zahamować tej fali. Mieliśmy do czynienia z cyfrową paniką bankową, stąd też zdecydowano o zakończeniu operacji i zamknięciu kont pieniężnych oraz o ogłoszeniu gwarancji do 250 tys. dolarów na konto, żeby uniknąć tzw. runu.
Gdyby tego nie zrobiono, zgodnie z szacunkami przed godziną 14 tego popołudnia z systemu pieniężnego USA wyprowadzono by 5,5 biliona dol., co doprowadziłoby do załamania całej gospodarki USA, a w przeciągu 24 godzin do załamania gospodarki światowej. Oznaczałoby to koniec naszego systemu gospodarczego, ale także tego systemu politycznego, jaki znamy.”

Paul E. Kanjorski (1937)

relacjonując ciąg zdarzeń przedstawiony mu na spotkaniu z sekretarzem skarbu Henrym Paulsonem i przewodniczącym FED Benem Bernanke.
Źródło: Cable-Satellite Public Affairs Network (transkrypcja), cyt. za: VIDEO: Hours Split World From Economic Collapse, dalje.com, 12 lutego 2009 http://dalje.com/en-world/video--hours-split-world-from-economic-collapse/233385

„Wasza wysokość, pod koniec Waszej wspaniałej kariery pośliznęła się Wam stopa we krwi.”

Aleksander Ignacy Wielopolski (1803–1877) polski polityk konserwatywny

Monseigneur, à la fin de votre glorieuse carrière votre pied a glissé dans le sang. (fr.)
Źródło: List szlachcica polskiego w sprawie rzezi galicyjskiej do księcia Metternicha (fr. Lettre d'un gentilhomme polonais sur les massacres de Galicie adressée au Prince de Metternich, 1846)

„Więc, gdy któregoś ranka znowu obudziłam się sama, zrozumiałam, że z różnych powodów wszyscy w końcu odejdą, a muzyka zostanie. Do końca życia.”

Edyta Górniak (1972) polska piosenkarka

Źródło: Edyta Górniak (płyta), 1997

O muzyce , O odejściu

„Można oszukać czas, ale on w końcu zawsze z nami wygrywa.”

Richard Paul Evans (1962)

Obiecaj mi

O czasie

„Zastanawiałem się nieraz nad tym, za co prezydent Bronisław Komorowski nadał Order Orła Białego łowickiemu biskupowi-seniorowi Alojzemu Orszulikowi, który nigdy nie był wybijającą się postacią w Kościele polskim (…) Odpowiedź na to pytanie nasunęła się w końcu sama, gdy niedawno obejrzałem teledysk pt. „Ballada o marynarzach z Titanica” (…) ilustrowany nakręconym przez esbeków filmem z biesiady, którą w 1989 r. w Magdalence urządził gen. Czesław Kiszczak dla starannie wybranych osób. Osoby te w jego zamierzeniach miały tworzyć tzw. konstruktywną opozycję. Widać na poszczególnych ujęciach filmowych, jak rozbawieni Adam Michnik, Lech Wałęsa i Tadeusz Mazowiecki (wszyscy trzej są obecnie też kawalerami Orderu Orła Białego) trącają się kieliszkami wódki z szefem komunistycznej bezpieki. Padają słowa Michnika „Ja piję, panie generale, za taki rząd, gdzie Lech będzie premierem, a pan ministrem spraw wewnętrznych”. No cóż, niewiele się pomylił. Na filmie widać też bp. Orszulika, jak podaje talerz z mięsiwami i fraternizuje się z przełożonym zabójców ks. Popiełuszki. Następnie przybija swoimi rękami ściskające się prawice Wałęsy i Kiszczaka. W tym momencie kapłan-męczennik z Żoliborza z pewnością przewrócił się w grobie, ale Orszulikowi to się bardzo opłaciło. Błyskawicznie, bo po upływie zaledwie paru miesięcy, został biskupem, a po wygranej Komorowskiego otrzymał wspomniany order, najwyższe odznaczenie państwowe.”

Tadeusz Isakowicz-Zaleski (1956) polski duchowny katolicki obrządku ormiańskiego

Źródło: Marynarze z „Titanica”, „Gazeta Polska”, 12 października 2011

O piciu , Pytanie

„W dużym mieście widz ma wybór: może pójść do jednego z kilku teatrów, a w Łomży ma tylko jeden. I dlatego muszę tak konstruować repertuar, aby znalazły się w nim propozycje dla maluchów i żeby ten jeszcze nie całkiem dorosły odbiorca przyszedł do nas. Najpierw więc szukam tematów, które mogłyby widza w tym trudnym przedziale wiekowym – między dzieciństwem a dorosłością – zainteresować. Dopiero potem próbuję znaleźć interesujący tekst, a na końcu formę.”

Jarosław Antoniuk (1963) teatrolog, reżyser

Źródło: Stefan Drajewski, Teatralne rozmowy w każdym wieku, «Polska Głos Wielkopolski» nr 269, 19 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/127641.html

O wieku , O dzieciństwie , O dorosłości

„jak łatwo mnie złamać
myślałem
weźmiesz tylko między palce
i koniec”

Zbigniew Rossa (1956)

Źródło: Patyk

O myślach , O myśleniu

„W Rzymie, w Angelicum, na wykładach ojca Gillet, było sześciu Murzynów i reszta, jak w wieży Babel: Anglicy, Francuzi, Holendrzy i inni, 40 osób, z 30 narodów. Murzyni siedzieli na samym końcu. Obok nich było jedno miejsce wolne, bo nikt nie chciał przy nich usiąść. Wreszcie ja usiadłem. Przychodzili do mnie ci i owi z zapytaniem: „Co ty robisz, po co tam siedzisz?” Mówię: „Bo nikt nie chce tam siedzieć”. „Słaby motyw”, powiada jakiś Francuz. Mówię mu: „To idź, usiądź!” Oczywiście, nie usiadł. Ojciec Gillet mówił strasznie mądre rzeczy. Kiedyś na korytarzu powiedziałem mu: „Ojcze, niech Ojciec tak przemówi do swoich słuchaczy, aby wszyscy zechcieli usiąść przy tych Murzynach”. Na to ojciec Gillet, który trochę umiał po polsku: „Polaki zawsze walczą za naszą wolność i waszą”. Pojechałem stamtąd do Paryża, a Murzyni zostali sami.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

z rozważań o modlitwie Ojcze nasz.

O wolności

„Przyszedł do mnie Marcin Dzierżanowski z „Wprost”. I zaczął opowiadać, że w Stanach trwa debata nad tą bajką, bo jedna z postaci rzekomo promuje homoseksualizm. Potem włącza magnetofon i pyta: „Czy słyszała pani o sprawie Teletubisiów?”. Co tu odpowiedzieć – myślę sobie. Zaprzeczyć? No, ale przecież przed chwilą o tym słyszałam, bo mi opowiedział. Potwierdzić? Też głupio, bo nic tak naprawdę nie wiem. W końcu powiedziałam: możemy zbadać tę sprawę (…) Dziennikarz to potem trochę ubarwił, no i wyszło, jak wyszło. Do dziś zachodzę w głowę, dlaczego nie odpowiedziałam po prostu: niech pan mnie nie rozśmiesza, to świetna bajka. Przecież ja lubię Teletubisie. Mam dziewięcioro wnucząt i ona się na tym wychowują.”

Ewa Sowińska (1944) polski lekarka i działaczka polityczna

o zamieszaniu medialnym wokół jej wypowiedzi.

O myślach , O bajkach , O myśleniu

„Sprzedajne, egoistyczne sumienie jednostki odpowiada doskonale społecznej instytucji i idei „własności osobistej”, tej zaś odpowiadają ściśle państwowe kodeksy cywilne i karne, instytucje sądów i policji, dalej więzienia i system wychowawczy szkół państwowych, w końcu zaś zasady katechizmu religii panującej i cała moralność czynna i twórcza Kościoła, związanego ściśle z państwem.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

O religii , O morzu

„Śmierć: tunel na końcu światła.”

Paul Carvel (1964)

O śmierci

„Hip-hop to nie tylko luz i zlewka, bo to nie prawda
Hip-hop to prywatna musztra, która trzyma w karbach
Nie ma co się przymulać i przyglądać przydupasom
Jedyne co Ci powiem na koniec to TRZYM FASON!”

Cira (1983)

Źródło: Trzym fason

O prawdzie

„Podobno Rosjanie, Chińczycy, Niemcy, Kubańczycy i wszyscy inni komuniści źle zrozumieli Marksa.
Być może.
Jeśli jednak miliardy ludzi usiłowały zorganizować życie zgodne ze wskazaniami Marksa i nic im z tego nie wyszło, można by mieć pretensję do Marksa, że nie przewidział skutków ubocznych takiego eksperymentu. Jeśli genialny uczony wynalazł lekarstwo, które nikomu nie pomogło, a po którego zażyciu zmarło sto milionów ludzi, trudno nadal uważać go za geniusza. Można oczywiście tłumaczyć rzecz tym, że głupi pacjenci niewłaściwie odczytali załączoną ulotkę ze sposobem użycia. Ale i to nie najlepiej świadczy o genialności uczonego; w końcu należałoby tak pisać instrukcje, żeby nie budziły wątpliwości.
Są na świecie tysiące profesorów marksizmu, ale żaden z nich nawet nie usiłował zbudować choćby teoretycznego modelu społeczeństwa według recepty Marksa.”

Wiktor Suworow książka Ostatnia republika

Źródło: Ostatnia republika, Warszawa 2000, s. 34, tłum. Andrzej Bobrowicki i Dorota Majeńczyk

O życiu , O ludziach

„Dobra rada: patrz częściej na to, co się dzieje wokół. Uważnie. To bywa pożyteczne. I przestań w końcu karmić, tulić i pieścić swoje kompleksy.”

Aleksandra Ruda (1982)

Odnaleźć swoją drogę

„Naszym problemem jest to, że lubimy narzekać, a w tym zbiorowym narzekaniu nie dostrzegamy wielu spraw, które idą dobrze. Lepiej powiedzieć sobie, że nie można mieć wszystkiego, robić swoje i czekać na lepsze czasy. Bo one w końcu nadejdą.”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

O czekaniu

„Pamiętam taki moment pod koniec lat 80. lub na początku 90., kiedy okazało się, że moi studenci nie znają nawet nazwiska: Jerzy Skolimowski. Dziś to się jeszcze bardziej pozmieniało i dla większości ten podział stary/nowy przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie, bo niewielu interesuje to, co robiono dawniej. Tylko jakaś wybrana cząstka widzów chce sięgać w przeszłość…”

Stanisław Janicki (1933) polski pisarz, dziennikarz i scenarzysta, historyk kina

Źródło: Patryk Tomiczek, Nauczyłem się polskiego kina. Stanisław Janicki w Stopklatce, stopklatka.pl, 28 września 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69695

O przeszłości

„Chińczycy powiadają, że „to, co zjednoczone, zostanie w końcu rozdzielone, a to, co rozdzielone, znowu się zejdzie”. Jeśli przyjmiemy ten punkt widzenia, to oderwanie zespolonego obecnie z Chinami Tybetu jest nieuchronne. Ale kiedy i jak do tego dojdzie? Mam nadzieję, że pokojowo i szybko – zanim kolejne aspekty unikalnej kultury i tradycji Tybetu zostaną bezpowrotnie stracone.”

Ma Jian (1953)

Źródło: Czekając na nieuchronne, hfhrpol. waw. pl http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=71

„(…) Emilko, powinnaś mieć na imię Jutrzenka. Wyglądasz jak gwiazda – masz w sobie coś promiennego i dlatego powinnaś pojawiać się na niebie tuż przed wschodem słońca. Tak, poranne niebo to właściwe miejsce dla Ciebie. Będę Cię nazywał Jutrzenką.
– Czy to znaczy, że pana zdaniem jestem ładna? – spytała wprost Emilka.
– Właściwie to się nawet nad tym nie zastanawiałem. Czy Twoim zdaniem gwiazda musi być ładna?
Dziewczynka zastanowiła się.
– Nie – powiedziała w końcu – to słowo nie pasuje do gwiazdy.
– Wygląda na to, że jesteś bardzo wrażliwa na słowa. Oczywiście, że to nieodpowiednie słowo. Gwiazdy bywają promienne, pulsujące, zachwycające. Nieczęsto się zdarza natrafić w świecie na swoją drugą połowę. Muszę na Ciebie zaczekać.”

Lucy Maud Montgomery (1874–1942) pisarka kanadyjska

rozmowa Deana Priesta z Emilką.
Cykl Emilka ze Srebrnego Nowiu, Emilka ze Srebrnego Nowiu (1923)

O gwiazdach

„Lata 70. zapamiętałam źle, rzadko wracam do tych wspomnień. Pamiętam że zaczęłam studia pod koniec lat 60. Towarzyszyła nam niepewność, lęk przed tym, co przyniesie następny dzień. Nie byliśmy w stanie przewidzieć, zaplanować przyszłości. Cały czas zmieniali nam się nauczyciele – byli łapani, dochodziło do publicznych aresztowań, ludzie byli wyprowadzani ze szkoły albo pewnego dnia po prostu się nie pojawiali. Ale my wiedzieliśmy, co się stało.”

Helena Třeštíková (1949)

Źródło: Wszystko jest kwestią czasu – Helena Třeątíková dla Stopklatki, stopklatka.pl, 7 lipca 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=67253

O ludziach , O studiach , O nauczycielach , O czasie

„Naszą słabością w tej sprawie [polskiej mniejszości] od początku lat 90. jest pewność litewskich władz, że Polska nie posunie się zbyt daleko w dochodzeniu praw dla Polaków, rdzennych mieszkańców Litwy. Pozostaje nam wierzyć, że Litwini przełamią w końcu swój polski kompleks i zrozumieją, że ani Polska, ani Polacy na Litwie nie stanowią dla nich zagrożenia.”

Roman Kuźniar (1953) polski politolog

Źródło: Bitewny nastrój Prezesa, „Gazeta Wyborcza”, 18 maja 2011.

O nastroju

„Uwielbiam opowiadać historie! Nie kumam zdekonstruowanego teatru. Ludzie nigdy się nie znudzą opowiadaniem historii. Ważne tylko, żeby forma nie była archaiczna, sztampowa i żeby wynikała z czasów, w których żyjemy. No i cały czas pamiętam, czego nas uczyła Maja Komorowska: że zawsze na końcu trzeba dać nadzieję.”

Agnieszka Glińska (1968) polska aktorka

Źródło: Tadeusz Nyczek, Koniec z kulturą, „Przekrój” nr 5, 1 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110452.html

O ludziach , O historii , O czasie

Cytaty na temat koniec strona 5

Cytaty na temat koniec
strona 5