Cytaty na temat klasa
strona 2

Adam Ciołkosz Fotografia
Robert Sheckley Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Eustachy Rylski Fotografia
Marouane Chamakh Fotografia
Luiz Inácio Lula da Silva Fotografia
Hans Litten Fotografia
Adam Ferguson Fotografia
Georgi Dymitrow Fotografia

„Stosunek do Związku Radzieckiego jest w istocie rzeczy kamieniem probierczym wierności dla interesów klasy robotniczej, wierności dla socjalizmu, każdego działacza ruchu robotniczego, każdej organizacji robotniczej.”

Georgi Dymitrow (1882–1949) polityk bułgarski

słowa z 1947.
Źródło: Anna Radziwiłł, Wojciech Roszkowski, Historia 1939–1956. Podręcznik dla szkół średnich, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 1998, ISBN 837195090X, s. 176.

Noël Coward Fotografia
Orson Scott Card Fotografia
Jan XXIII Fotografia
Wiktor Zborowski Fotografia

„To światowej klasy artysta, pozbawiony kompleksów, że pracuje dla dzieci. Przeciwnie, uczynił z tego swój wielki atut. A spoczywa na nim wielka odpowiedzialność - ktoś taki jak Andrzej wykonuje pracę u podstaw, kształtuje przyszłego widza, człowieka.”

Wiktor Zborowski (1951) aktor polski

Wiktor Zborowski o Andrzeju Maleszce, źródło: Beata Kęczkowska, "Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow (audiobook z serii "Mistrzowie Słowa", biblioteka gazety wyborczej), Warszawa 2012, s. 12.

Jane Seymour Fotografia

„Początki w zawodzie przypadły na czasy, kiedy wśród bohaterek ekranowych dominowały kobiety z brytyjskiej klasy pracującej. Z moim typem fizycznym jawiłam się producentom i reżyserom… zbyt egzotycznie. Niemniej nakręciłam kilka filmów, angażowana do ról takich właśnie nietypowych kobiet.”

Jane Seymour (1951) aktorka brytyjska

Źródło: Zbigniew K. Rogowski, W cztery oczy z Jane Seymour http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61157, „Przekrój”, nr 28/2611, 9 lipca 1995, s. 10–13.

Bolesław Bierut Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia

„W każdej społeczności, w której istnieje własność prywatna, dla zachowania równowagi ducha trzeba posiadać przynajmniej tyle co inni, których uważa się za równych sobie, posiadanie zaś nieco większej ilości dóbr jest niezwykle pożądane. Lecz gdy tylko ktoś zdobywa więcej i przyzwyczaja się do nowego, wyższego poziomu zamożności, nowo uzyskany standard przestaje go cieszyć bardziej niż poprzedni, niższy. Zawsze więc występuje tendencja do traktowania obecnego poziomu zamożności jako punktu wyjścia do powiększania stanu posiadania. Wprowadza to z kolei coraz to nowe standardy i potrzebę równania do grup coraz to wyżej stojących pod względem zamożności. Upragnionym celem jest tu osiągnięcie poziomu bogactwa, który stawiałby daną jednostkę wyżej od reszty społeczności. Dopóki wynik porównań jest niekorzystny, normalny, zdrowy człowiek żyje w nieustannym niezadowoleniu ze swego losu; gdy zaś osiągnie poziom, który można by nazwać przeciętnym dla danej społeczności lub klasy, to nieustanne niezadowolenie ustąpi miejsca niestrudzonym wysiłkom, aby powiększyć różnicę między swoim stanem posiadania a owym poziomem przeciętnym. Rezultat tych porównań nigdy nie jest tak korzystny, aby człowiek nie pragnął jeszcze bardziej zdystansować tych, z którymi rywalizuje w walce o pozycję majątkową.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

Włodzimierz Cimoszewicz Fotografia

„To brzmi katastrofalnie, on obnaża swój brak klasy do cna!”

Włodzimierz Cimoszewicz (1950) polski polityk, premier RP

o wypowiedzi Grzegorza Napieralskiego po wyborach parlamentarnych w 2011, w której stwierdził, że przegrała drużyna.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75478,10586361,Jak_konczy_Napieralski.html, 4 listopada 2011.

Thorstein Veblen Fotografia

„W skład zawodów pieniężnych wpływających na utrwalenie temperamentu łupieżczego wchodzą zawody związane bezpośrednio z posiadaniem własności – czyli stanowiące właściwe zajęcia klasy próżniaczej – oraz pomocnicze funkcje łączące się z przywłaszczaniem i gromadzeniem majątku. Chodzi tu o osoby związane z posiadaniem przedsiębiorstw zaangażowanych w walkę konkurencyjną – zwłaszcza zaś o tak podstawowy element zarządzania gospodarką jak operacje finansowe. Można do tej kategorii zaliczyć również większość zawodów powiązanych z handlem. Najdoskonalszym wcieleniem człowieka uprawiającego zawód „pieniężny” jest „kapitan przemysłu”. Jest to człowiek raczej sprytny niż pomysłowy, a jego pozycja ma raczej charakter finansowy niż produkcyjny. Zarządza on przemysłem w sposób dowolny. Pieczę nad technicznymi szczegółami produkcji i organizacji przemysłu zleca podwładnym o mniej „praktycznym” umyśle – ludziom posiadającym instynkt pracy, a nie takim, którzy posiadają zdolności administracyjne. Jeśli chodzi o kształtowanie natury ludzkiej poprzez wychowywanie i selekcję, ogół zawodów „nieekonomicznych” należy zaliczyć do tej samej kategorii, co zawody pieniężne. Taki właśnie charakter ma zawód polityka, duchownego i wojskowego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

Kazimierz Pużak Fotografia

„Moje miejsce na złe i dobre jest z polską klasą robotniczą, a nie w emigracyjnym Londynie.”

Kazimierz Pużak (1883–1950) polski polityk, działacz PPS-u

w 1944 r., gdy prezydent Raczkiewicz chciał go nominować na swojego następcę i tym samym uchronić przed represjami sowieckimi.
Źródło: Remigiusz Okraska, Kazimierz Pużak, polskieradio.pl, 11 sierpnia 2008 http://www.polskieradio.pl/39/247/Artykul/185587,-Kazimierz-Puzak

Władysław Gomułka Fotografia
Madonna Fotografia

„Nie lubię pokazywać, że jestem bogata. To nie w moim stylu. W głębi serca jestem przedstawicielką klasy średniej z Michigan.”

Madonna (1958) amerykańska piosenkarka

Źródło: „Viva!”, sierpień 2006

Carlos Fonseca Fotografia
Eugene Debs Fotografia

„Mówią nam, że żyjemy w wolnej republice, że nasze instytucje są demokratyczne, że jesteśmy wolnym narodem, który rządzi się sam (…). To już zbyt wiele dla mnie, nawet jeśli to żart (…).
Na przestrzeni dziejów prowadzono wojny w celu podboju i grabieży (…). A to jest wojna w pigułce. Wojny zawsze wywołuje klasa panów; bitwy zawsze stacza klasa ciemiężonych.”

Eugene Debs (1855–1926)

mowa wygłoszona na procesie przed Sądem Najwyższym w 1918, Debs został aresztowany za naruszenie Ustawy o szpiegostwie, bowiem wśród jego słuchaczy byli młodzi ludzie w wieku poborowym, a więc jego przemówienie mogło „utrudniać rekrutację lub werbunek do armii”.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 474.

Zofia Nałkowska Fotografia
Kazimierz Zakrzewski Fotografia
Feliks Perl Fotografia
Klement Gottwald Fotografia
Bhaskar Sunkara Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Francis Scott Fitzgerald Fotografia

„Oznaką inteligencji najwyższej klasy jest zdolność do uznawania dwóch przeciwstawnych idei jednocześnie.”

Francis Scott Fitzgerald (1896–1940) amerykański pisarz

Źródło: Agnieszka Golec, Konflikt polityczny – myślenie i emocje. Raport z badania polskich polityków, Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2002, s. 30.

Kuba Wojewódzki Fotografia
Lew Trocki Fotografia
Frederick Forsyth Fotografia
Ziemowit Szczerek Fotografia

„Bo wam się wydaje, że jesteście z Czechami i Słowacją do serii, że wasza przestrzeń jest do czeskiej i słowackiej bardzo podobna, co jest nieprawdą, bo jeśli wasza przestrzeń jest do czegokolwiek podoba, to raczej do Rosji czy Ukrainy, ale wy myślicie, że do Czech i Słowacji, w czym utwierdzają was różne wspólne grupy, do których należycie: od Grupy Wyszehradzkiej, która i tak nie działa, do językowej grupy zachodniosłowiańskiej, stworzonej dla potrzeb akademickich badaczy, ale poprawiającej wam humor. (…) Wydaje się wam, że w Polsce jest jak tam, że w sumie może jest „u nas”, w Europie Środkowej, trochę biedniej i surowiej niż w Europie Zachodniej, ale nie aż tak znowu bardzo, że Polska wstaje z kolan i polska przestrzeń publiczna jest być może trochę odrapana, ale generalnie do przyjęcia. Nie zdajecie sobie sprawy, że żyjecie w postapokalipsie, w chaosie, w którym państwo zajmuje się wycinkami rzeczywistości, ale całą rzeczywistością zająć się nie jest w stanie. Bo je to przerasta. I fakt ten manifestuje się w waszej przestrzeni publicznej, tyle że to wypieracie.
A na wschodzie, na wschodzie znajduje się przestrzeń, do której nadal mentalnie przynależycie, ale z której od zawsze próbujecie się wyrwać, co jest – w sumie – i słuszne i ambitne. Ale wyrwano was stamtąd, wraz z granicami dopiero nieco ponad pół wieku temu i nadal macie w sobie mnóstwo wschodu, którym sami przecież gardzicie i którego sami nienawidzicie; ale wasz niby-zachodni kościół jest wschodni, bo więcej w nim bizantyńskiego przepychu niż zachodniej wstrzemięźliwej klasy, więcej w nim wrzeszczących przesądów i zabobonów, batiuszkowania tępego, stygmatyzowania wrzaskliwego niż rzetelnego dialogu i szacunku do bliźniego. Wasze niby-zachodnie urzędy, w których obowiązują zachodnie, niby, zasady, są tak naprawdę wschodnie, bo tylko małpują zachodnie rozwiązania, nie czując ich sensu, nie używając prawa w taki sposób, do jakiego zostało stworzone, olewając jego ducha, a manipulując literą. Wasze niby-zachodnie wartości: prawa człowieka czy akceptacja inności mają znaczenie tylko wtedy, gdy dotycząc was samych, i tak wam trzeba je tłumaczyć, bo inaczej ich nie pojmiecie.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 54.

Paul Adrien Maurice Dirac Fotografia
Adam Ciołkosz Fotografia

„Nie możemy mieć 30% obywateli 2-giej klasy. Musimy młodzież, która ma w przyszłości strzec demokracji i republiki, przyuczyć jednako patrzeć na wszystkich współobywateli.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

o rosnącej nienawiści do mniejszości narodowych w zdominowanym przez endecję ZHP.
Źródło: Nowe horyzonty harcerstwa. Listy do starszych harcerzy, Tarnów 1921, s. 7, cyt. za: Andrzej Friszke, Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty, wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.

„Obecne protesty pokazują, że kończy się być może (…) sen o Ameryce jako o społeczeństwie szerokiej klasy średniej, do której każdy może się dostać dzięki swojej pracy. Być może taka Ameryka nigdy nie istniała, ale widzimy, jak kruszy się jej mit.”

Źródło: Oburzeni na Manhattanie, krytykapolityczna.pl, 4 października 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/MajmurekOburzeninaManhattanie/menuid-1.html

Margaret Mead Fotografia

„Moja rodzina głęboko sprzeciwiała się szkole, która na długie godziny przykuwała dzieci do ławek w klasach.”

Margaret Mead (1901–1978) uczona amerykańska, antropolog

Źródło: Deborah G. Felder, 100 kobiet, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości, op. cit., s. 26.

Magdalena Miecznicka Fotografia
Stanisław Tym Fotografia
Maria I Tudor Fotografia
Michał Olszewski Fotografia
Julian Brun Fotografia

„Ciekawe rozważania, choć w terminach nieco zamaskowanych, o klasowym charakterze kultury narodowej znaleźć można także w Myślach nowoczesnego Polaka Romana Dmowskiego. Świetne to dziełko było spóźnioną próbą wtłoczenia w mętną polską świadomość narodową wyraźnej treści burżuazyjnej i antyszlacheckiej – literacko bodaj przeżycia fazy, której nigdy nie było w naszej rzeczywistości. Wiemy, jak szybko ta próba wykoleiła się w praktyce. Antagonizm mieszczańsko-szlachecki przeżył się w Polsce nie wiedzieć jak i kiedy, i Dmowski-polityk tworzyć musiał swe stronnictwo z obu pierwiastków, oblepiając je obficie, ku większej trwałości, błotkiem małomiasteczkowego kołtuństwa. Lecz Myśli nowoczesnego Polaka pozostały dokumentem pierwszorzędnej wartości. Rzadka w Polsce jasność i konsekwencja myślenia zmusza autora do uznania, że to, co pospolicie uchodzi za „charakter narodowy”, jest właściwie charakterem klasy panującej i ulega zmianie, gdy na czoło narodu wypycha się inna klasa społeczna. W sposób przekonywający wykazuje Dmowski, że tak zwany polski charakter narodowy jest charakterem szlachcica polskiego, ściśle zależnym od sposobu bytowania tej klasy. Typ szlachecki wciąż jeszcze nadaje ton polskiemu życiu kulturalnemu, przy czym snobizm młodszych kulturalnie żywiołów o wiele łatwiej przyswaja sobie cechy ujemne tego typu, niż jego zanikające zresztą w nowoczesnych warunkach życia cechy dodatnie.”

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

Źródło: Stefana Żeromskiego tragedia pomyłek, www.nowakrytyka.pl http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article446

Thorstein Veblen Fotografia
Alexis de Tocqueville Fotografia
Ernesto Guevara Fotografia
Jan Potocki Fotografia
Woody Allen Fotografia
Józef Cyrankiewicz Fotografia

„Każdy prowokator czy szaleniec, który odważy się podnieść rękę przeciw władzy ludowej, niech będzie pewny, że mu tę rękę władza ludowa odrąbie, w interesie klasy robotniczej, w interesie chłopstwa pracującego i inteligencji, w interesie walki o podwyższenie stopy życiowej ludności, w interesie dalszej demokratyzacji naszego życia, w interesie naszej Ojczyzny.”

Józef Cyrankiewicz (1911–1989) polski polityk, premier PRL

Źródło: przemówienie radiowe po wydarzeniach poznańskich w czerwcu 1956 roku, 29 czerwca 1956 https://web.archive.org/web/20080510152923/http://www.polskaludowa.com/dzwiek/dzwiek_44-59.htm#Cyrankiewicz_Poznan_56 w Internetowym Muzeum Polski Ludowej

Sergiusz Piasecki Fotografia
Timothy Garton Ash Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Anna Seniuk Fotografia
Włodzimierz Szaranowicz Fotografia

„Genealogia kadry zawodowej Wojska Polskiego wskazuje na jej powiązania z klasą robotniczą.”

Grupy rówieśnicze młodzieży
Źródło: s. 94

Daniel Dennett Fotografia
Fryderyk Engels Fotografia

„Państwo powstało z potrzeby utrzymania w karbach przeciwieństw klasowych, a jednocześnie samo powstało wśród konfliktów tych klas, to z reguły jest ono państwem klasy najsilniejszej, ekonomicznie panującej, która przy jego pomocy staje się również klasą panującą politycznie i w ten sposób zdobywa nowe środki do ciemiężenia i wyzyskiwania klas uciskanych. Tak więc państwo starożytne było przede wszystkim państwem właścicieli niewolników do ciemiężenia niewolników, podobnie jak państwo feudalne było organem szlachty do ciemiężenia pańszczyźnianych i poddanych chłopów, a nowożytne państwo przedstawicielskie jest narzędziem wyzysku pracy najemnej przez kapitał. Bywają jednak w drodze wyjątku okresy, w których walczące ze sobą klasy są tak bliskie równowagi, że władza państwowa, jako pozorna pośredniczka, chwilowo uzyskuje pewną samodzielność w stosunku do nich. Tak było z monarchią absolutną XVII i XVIII wieku, utrzymującą równowagę między szlachtą a mieszczaństwem; tak było z bonapartyzmem Pierwszego, a zwłaszcza Drugiego Cesarstwa we Francji, który wykorzystywał proletariat przeciwko burżuazji, a burżuazję przeciwko proletariatowi. Najnowszym wydaniem tego rodzaju równowagi, w której panujący i poddani wyglądają jednakowo komicznie, jest nowe niemieckie państwo narodu bismarkowskiego: kapitaliści i robotnicy są tu utrzymywani w równowadze i równomiernie oszukiwani na rzecz podupadłych junkrów pruskich. Ponadto w większości znanych z historii państw prawa przyznawane obywatelom stopniuje się według majątku, przez co stwierdza się wyraźnie, że państwo jest organizacją klasy posiadającej dla obrony przed nieposiadającą. Tak było już w ateńskich i rzymskich klasach majątkowych. Tak było w średniowiecznym państwie feudalnym, gdzie wpływ polityczny był uzależniony od wielkości posiadanego gruntu. Tak ma się rzecz w cenzusach wyborczych nowożytnych państw przedstawicielskich. To polityczne uznanie różnic majątkowych bynajmniej nie jest jednak rzeczą istotną. Przeciwnie - oznacza ono niski stopień rozwoju państwowego. Najwyższa forma państwa, republika demokratyczna, która w naszych nowożytnych stosunkach społecznych staje się coraz bardziej nieuniknioną koniecznością oraz formą państwa, w której jedynie rozegrać się może ostateczna, decydująca walka pomiędzy proletariatem a burżuazją - republika demokratyczna nie zna oficjalnie różnic własnościowych. Bogactwo sprawuje w niej władzę pośrednio, ale za to tym pewniej. Z jednej strony, wprost w postaci korupcji urzędników, czego przykładem klasycznym jest Ameryka, z drugiej zaś - w postaci sojuszu między rządem a giełdą. Jest on tym łatwiej urzeczywistniany, im bardziej rosną długi państwowe i im bardziej towarzystwa akcyjne koncentrują w swych rękach nie tylko transport, lecz i samą produkcję, znajdując znów swój punkt oparcia w giełdzie. Uderzający pod tym względem przykład oprócz Ameryki stanowi najnowsza Republika Francuska, a poczciwa Szwajcaria odznaczyła się również na tym polu. Ze jednak dla tego braterskiego sojuszu rządu z giełdą niekoniecznie potrzebna jest republika demokratyczna, tego dowodzi oprócz Anglii nowe państwo niemieckie, gdzie nie wiadomo kogo wyżej wyniosło głosowanie powszechne - Bismarcka czy Bleichrodera. I wreszcie klasa posiadająca panuje bezpośrednio przy pomocy powszechnego prawa głosowania. Dopóki klasa uciskana, a więc w naszym wypadku proletariat, jeszcze nie dojrzała do wyzwolenia się własnymi siłami, będzie ona w większości swej uznawała istniejący ustrój społeczny za jedynie możliwy i pod względem politycznym będzie się wlokła w ogonie klasy kapitalistów, będzie jej skrajnie lewym skrzydłem (…).”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)

Thorstein Veblen Fotografia
René Goscinny Fotografia
Kim Ir Sen Fotografia
Marian Opania Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Julius Nyerere Fotografia
Timothy Snyder Fotografia
Andrzej Zoll Fotografia

„Kaczyński jest uczniem Stanisława Ehrlicha, teoretyka prawa, który w pierwszym okresie PRL był bardzo mocno związany z nurtem stalinowskim. Ehrlich uważał, że klasa robotniczo-chłopska musi tworzyć polityczny ośrodek decyzyjny niezależny od państwa. Echa tej myśli powtarzały się potem przez lata w wypowiedziach Kaczyńskiego i w przygotowanym przez PiS w 2011 roku „raporcie o stanie państwa.””

Andrzej Zoll (1943) polski prawnik, rzecznik praw obywatelskich

Zawsze marzył, by ustawić się poza strukturą państwa.
Źródło: Andrzej Zoll: Nie rozumiem Kaczyńskiego. Obywatel został sam http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/andrzej-zoll-nie-rozumiem-kaczynskiego-obywatel-zostal-sam/8p01wz1, onet.pl, 26 stycznia 2017.

Adam Mickiewicz Fotografia

„Pomoc, której kapitaliści użyczają klasie robotniczej, należy uważać za ustępstwo wydarte egoizmowi przez postęp ludzkości, a nie za akcję płynącą z miłości chrześcijańskiej.”

Adam Mickiewicz (1798–1855) polski poeta

Źródło: „Trybuna Ludów” nr 41, 25 kwietnia 1849, za: Osiedla robotnicze, www.lewicowo.pl http://www.http://lewicowo.pl/osiedla-robotnicze/

Sławomir Sierakowski Fotografia

„To smutne, że Polacy jeszcze kilka dekad temu inspirowali cały świat ideowym nastawianiem do polityki, poważnym traktowaniem ludzi, dziś dorobili się tak bardzo postideowej klasy politycznej.”

Sławomir Sierakowski (1979) socjolog i publicysta polski

Źródło: Skreślę wszystkich, krytykapolityczna.pl, 17 czerwca 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/KrytykaPolitycznawmediach/SierakowskiSkreslewszystkich/menuid-47.html

Gabriel Janowski Fotografia

„Najbliżej nam - jeżeli chodzi o program, nie mówię o klasie przywódczej - do LPR; niewątpliwie, jeśli chodzi o program, to również do PiS-u, chociaż nie chciałbym się wypowiadać na temat klasy przywódczej tej partii. To na pewno te dwa stronnictwa, które z nami tworzyłyby triadę, trójcę, zdolną - w moim przekonaniu - do naprawienia Rzeczypospolitej.”

Gabriel Janowski (1947) polityk polski

Źródło: Janowski: Ruch Patriotyczny chce 26% poparcia w wyborach, wp.pl, 23 maja 2005 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Janowski-Ruch-Patriotyczny-chce-26-poparcia-w-wyborach,wid,7262725,wiadomosc.html

Edward Abramowski Fotografia
Julian Brun Fotografia
Erich Fromm Fotografia
James Patrick Kelly Fotografia

„Byłem zaledwie w szóstej klasie, nie powinny mnie dręczyć tego typu uczucia.”

James Patrick Kelly (1951) pisarz science fiction i fantasy

10.16 do jednego

Quentin Tarantino Fotografia
Jack London Fotografia
Fernando Cardenal Fotografia
Bogusław Kaczyński Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Nick Hanauer Fotografia

„Cofaliśmy się przez ostatnie 30 lat. Bogaci biznesmeni tacy jak ja, nie stwarzają miejsc pracy. One są raczej konsekwencją systemu ekonomicznego w którym pętla sprzężenia zwrotnego była pobudzana przez konsumentów z klasy średniej – a kiedy oni mają się świetnie, biznesy rosną, zwiększają zatrudnienie i przynoszą zysk właścicielom. Dlatego opodatkowanie bogatych, by finansować inwestycje, przynosi korzyści wszystkim. To wielki interes zarówno dla klasy średniej, jak i dla bogatych.”

Nick Hanauer (1959)

We’ve had it backward for the last 30 years. Rich businesspeople like me don’t create jobs. Rather they are a consequence of an ecosystemic feedback loop animated by middle-class consumers, and when they thrive, businesses grow and hire, and owners profit. That’s why taxing the rich to pay for investments that benefit all is a great deal for both the middle class and the rich. (ang.)
Źródło: Jim Tankersley, Too Hot for TED: Income Inequality, nationaljournal.com, 16 maja 2012 http://nationaljournal.com/features/restoration-calls/too-hot-for-ted-income-inequality-20120516

Anna Zagórska Fotografia
Sławomir Sierakowski Fotografia
Quentin Tarantino Fotografia
Konstanty Ildefons Gałczyński Fotografia

„Wciąż uciekamy. Z miasta do miasta.
Inteligenci.
Tęskniąca nacja.
Ginąca klasa.
Mali, zmarznięci.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Wciąż uciekamy, 1936

Edward Abramowski Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Ewa Gorzelak Fotografia
Aleksandra Kurzak Fotografia
Artur Balazs Fotografia
Guy Standing Fotografia