Cytaty na temat karabin (84 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

Mao Zedong (1893–1976) przywódca chiński

„Mam dwadzieścia parę lat, moje plany giną,
kręcę się po mieście z wiecznie zblazowaną miną,
mózg jak karabin, mógłbym zabić kogoś, zgładzić myślą,
ciągle w pogoni za tą straszną liczbą,
czyli sześć zer.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Umowa o dzieło
Źródło: utwór 6 zer

O myślach , O myśleniu

„Żałowałem głęboko, że cały świat nie zajmuje się z taką powagą zdrową żywnością, jak rakietami, karabinami, wybuchami nuklearnymi, wydając pieniądze, które moglibyśmy spokojnie przejeść, na to, ażeby posłać całą ludzkość do bozi.”

Jack Kerouac książka Włóczędzy Dharmy

Włóczędzy Dharmy

O pieniądzach , O świecie

„Siła polityczna wyrasta z lufy karabinu.”

Mao Zedong (1893–1976) przywódca chiński

O sile

„Idee są potężniejsze od karabinów. Skoro nie pozwalamy naszym wrogom na posiadanie karabinów, to dlaczego mamy im pozwolić na posiadanie idei?”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

Cytaty przypisywane

„A ja prześpię czas wielkiej rzeźby
z głową ciężką na karabinie…”

Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944) polski poeta

Źródło: Z głową na karabinie

O czasie

„Karabin składa się z trzech części. Szkoda, że je połączono.”

Jean-Paul Sartre (1905–1980) powieściopisarz, dramaturg, eseista i filozof francuski, noblista

„Jeśli uważacie, że wasz szef sztabu mówi tylko bzdury, to zdegradujcie mnie do szeregowca i pozwólcie bronić kraju z karabinem i bagnetem w rękach.”

Gieorgij Żukow (1896–1974) marszałek ZSRR

podczas kłótni z Józefem Stalinem, który nazywał jego koncepcje bzdurnymi.
Źródło: Nigel Cawthorne, Dowódcy i generałowie. Prawdziwe historie, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa 2014, s. 190.

O historii

„Karabin rodzi władzę.”

Mao Zedong (1893–1976) przywódca chiński

„Chcielibyśmy doprowadzić do uchwalenia nowej Konstytucji bez uciekania się do gwałtów i bez zamachu stanu. Chcielibyśmy, by nacisk społeczeństwa na posłów był zdecydowany i silny. Zdrowiej czasem połamać kości jednemu posłowi niż doprowadzić do konieczności użycia karabinów maszynowych. Konstytucja będzie zmieniona!”

Walery Sławek (1879–1939) premier Polski

Źródło: histmag.org http://histmag.org/Walery-Slawek-kleska-czlowieka-przyzwoitego-10232;3, 2 listopada 2014.

O czasie

„Fulgencio Batista zagarnął w 1933 władzę nad armią, przy której pomocy objął rządy nad Kubą. Wasz [amerykański] rząd uznał go omal że natychmiast za przedstawiciela legalnego rządu kubańskiego… Batista rządził nami, mając za sobą całą potęgę armii, przez dziesięć lat. (…) rozpoczął krwawą łaźnię.(…) kat ten wraz ze swymi siepaczami, szkolonymi przez amerykańskie misje wojskowe, zdążył wymordować około 20 tysięcy Kubańczyków, przy czym posługiwał się bronią, samolotami i czołgami, których dostarczał wasz rząd… Rząd Eisenhowera sprzedawał temu gangsterskiemu dyktatorowi bomby i samoloty wojenne, karabiny i kule. Nazywało się to zawsze obroną zachodniej półkuli…”

Charles Wright Mills (1916–1962) socjolog amerykański

akt oskarżenia w imieniu Kuby.
Źródło: Grzegorz Jaszuński, Świat zdaje egzamin. 1945–1965, Wyd. Czytelnik, Warszawa, 1967, s. 326.

O świecie , O pomocy

„Nigdy w naszej historii nie było lepszej okazji, aby pozbyć się Żydów. Jeśli to konieczne, użyjemy karabinów przeciwko nim.”

Ion Antonescu (1882–1946) rumuński polityk

Źródło: Cytaty sławnych dyktatorów, „Świat na dłoni Extra” nr 2/2016, s. 98.

O świecie , O historii

„Słuszne i mądre prawa dżungli wzbraniają zwierzętom zabijać człowieka. Dozwolone to jest jeno, gdy idzie o pokazanie dzieciom, jak należy walczyć z ludźmi, a i wówczas polowanie takie musi się odbywać zdala od rodzimego lasu, poza terytorium gminy własnej, czy rodu. Prawo to uzasadnione jest względami natury praktycznej. Zamordowanie człowieka wywołuje niechybnie najście na dżunglę ludzi białych, z karabinami, siedzących na słoniach, otoczonych krajowcami uzbrojonymi w hałaśliwe gongi, pochodnie i inne straszne przyrządy. Gdy taka czereda zwali się do lasu, źle się dzieje mieszkańcom dziewiczych borów. Zwierzęta tłumaczą sobie owo prawo inaczej. Nie przystoi, powiadają, dzielnemu łowcy uganiać się za człowiekiem, który jest najsłabszem ze stworzeń i nie posiada naturalnych narządów obrony.”

Rudyard Kipling książka Księga dżungli

Księga dżungli
Źródło: Bracia małego Mauli, s. 7.

O dzieciach , O ludziach , O naturze , O zwierzętach

„Wybrałem się z Zosią w piękne, lipcowe popołudnie na spacer na most Poniatowskiego. Tam oczom naszym przedstawił się niebiański widok. Obraz, o jakim marzyliśmy od lat. Po jezdni ciągnął nieprzerwany sznur żołnierzy niemieckich, ale takich, jakich nigdy nie widzieliśmy. Obdarci, brudni, często bez broni i butów, pieszo, na rowerach i wozach, w nieładzie i rozsypce i często bez dowódców. A wśród nich ranni z obwiązanymi głowami i rękami na temblakach. O widoku niezapomniany! A tu w dodatku słońce lipcowe, jak gdyby chcąc tę nędzę lepiej wystawić na widok, wydobywało z mundurów każdą dziurą, każdą plamę z bandaża, każdą rdzę na karabinie. Trzymając się za ręce i z trudem hamując radość, sygnalizowaliśmy sobie uściskiem dłoni ciekawsze widoki. Takich jak my przechodniów było na moście więcej. Wędrowała tam cała Warszawa. Ludzie, udając, że rozkoszują się pięknym, lipcowym popołudniem i Wisłą połyskującą w potokach światła, w gruncie rzeczy paśli oczy widokiem pobitych Niemców. Wymienialiśmy z nimi ukradkiem rozradowane spojrzenia, a tłumy zdemoralizowanych Niemców płynęły bez końca, ścigane głuchym głosem armat dolatujących od Radzymina i Otwocka. Nie ulegało wątpliwości, że front zbliżał się do Warszawy. Już od dawna obserwowaliśmy wśród Niemców oznaki rozkładu i strachu.”

Stefan Korboński (1901–1989) polski polityk ruchu ludowego, działacz Polskiego Państwa Podziemnego

Źródło: W imieniu Rzeczypospolitej…, op. cit., s. 342–343.

O ludziach , O strachu , O butach , O słońcu

„Z prawdziwym karabinem
U pierwszych stałem czat…
O, nie płacz nad twym synem,
Co za Ojczyznę padł!…
Z krwawą na kurtce plamą
Odchodzę dumny w dal…
Tylko mi Ciebie, mamo,
Tylko mi Polski żal…”

Artur Oppman (1867–1931) polski poeta okresu Młodej Polski

Źródło: Orlątko

O płaczu , O ojczyźnie

„– Zostań. Już dobrze. Pijmy i patrzmy na róże. Tak blado wyglądają w świetle księżyca twarze zabitych po zakończonym ogniu karabinów maszynowych. Kiedyś widziałem to w Hiszpanii. „Niebo to wymysł faszystów” – powiedział wówczas metalowiec Pablo Nonas. Miał tylko jedną nogę. Był na mnie trochę rozgoryczony, ponieważ nie zakonserwowałem mu drugiej w spirytusie. Czuł się, jak by być w ćwierci żywcem pogrzebany. Nie wiedział, że psy ją porwały i zżarły…”

Erich Maria Remarque (1898–1970) pisarz niemiecki

Łuk triumfalny (1945)

O psie , O piciu

„Koncepcja twardości i programy służące jej kształceniu brzmią dzisiaj trochę, jak echo epoki wiktoriańskiej, gdzie w akceptowanych systemach wartości kontrolę nad sobą stawiano na jednym z pierwszych miejsc. Propaganda spontaniczności i wrażliwości, która nadal niesiona jest na fali psychologii humanistycznej, odrzuciła już dawno te wartości, nie tylko jako zbędne, ale wręcz hamujące samorealizację i „bycie sobą”. W rezultacie współczesne społeczeństwa cywilizacji zachodniej wychowują „wrażliwych” ludzi, którzy nie radząc sobie z własnymi emocjami „rozładowują” je na przykład strzelając z karabinu maszynowego do przypadkowo spotkanych ludzi w supermarkecie.”

Tomasz Witkowski (1963)

Zakazana psychologia. Tom I
Źródło: s. 236.

O ludziach

„Walczyłem zaciekle, lecz wasze karabiny były dobrze wycelowane. Kule leciały w powietrzu jak ptaki i świstały przy naszych uszach jak zimowy wiatr w drzewach. Moi wojownicy padali wokół mnie. (…) Rankiem słońce wzeszło zamglone, a wieczorem zatonęło w ciemnym obłoku i wyglądało jak kula ognia. Po raz ostatni słońce świeciło nad Czarnym Jastrzębiem. (…) Jest on teraz więźniem białych ludzi. (…) Nie zrobiłem nic, czego mógłby się wstydzić Indianin. Walczyłem w obronie swoich rodaków, kobiet i dzieci przeciwko białym, którzy przybywali rok po roku, aby ich oszukiwać i odbierać ich ziemie. Sami wiecie, dlaczego toczymy tę wojnę. Wiedzą to wszyscy biali. To oni powinni się wstydzić. Indianie nie są podstępni. Biali ludzie mówią źle o Indianach i patrzą na nich z pogardą. Lecz Indianie nie kłamią. Indianie nie kradną.”

Czarny Jastrząb (1767–1838)

mowa kapitulacyjna wygłoszona w 1832, kiedy został pokonany i schwytany.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 184.

O kobietach , O dzieciach , O ludziach , O historii

„Nie są to trupy anonimowe. Tu leży armia. Można by zaryzykować określenie kwiat armii, oficerowie bojowi, niektórzy z trzech uprzednio przewalczonych wojen. To jednak, co najbardziej nęka wyobraźnię, to indywidualność morderstwa, zwielokrotniona w tej potwornej masie. Bo to nie jest masowe zagazowanie, ani ścięcie seriami karabinów maszynowych, gdzie w ciągu minuty czy sekund przestają żyć setki. Tu przeciwnie, każdy umierał długie minuty, każdy zastrzelony był indywidualnie, każdy czekał swojej kolejki, każdy wleczony był nad brzeg grobu; tysiąc za tysiącem.”

Józef Mackiewicz (1902–1985) polski pisarz i publicysta

Źródło: Widziałem na własne oczy – Dymy nad Katyniem (1943)

O czekaniu , O Kwiatach

„Bo nasz lud tego nie znosi: odrzuconych przegranych niewydarzonych. Siedzą oni wszędzie i czyhają na zemstę. Wymyślają sobie wrogów i historyjki, w których ci wymyśleni wrogowie rzeczywiście występują i zostają zlikwidowani. Myślą bardzo prosto, posiłkując się karabinem maszynowym. Obmyślają coraz to nowe sposoby uśmiercania wciąż tego samego przeciwnika. Zamalowują lusterko do golenia słowem „rewolucja”. W książkach zawsze wyczytują tylko siebie. I na okrągło zajadają zupy. I nie zapominają małego, zamierzchłego „nie”. I pielęgnują swoje mroczne chęci. I chcą pozbywać się usuwać wykańczać. I nie czując przytłumionego bólu zęba pospiesznie i łapczywie kartkują ilustrowane magazyny…”

Günter Grass książka Miejscowe znieczulenie

Miejscowe znieczulenie

O ludziach , O książkach , O myślach , O zemście

„Jak zwykle czynnik czasu (140 scen w 55 dni!) gra decydującą rolę. Oczywiście doświadczony rekwizytor zdaje sobie z tego sprawę. Wołam ich jednak, doświadczonych rekwizytorów, i opowiadam anegdotę o czołgu. Na zdjęciach miał być czołg. Dzień przed zdjęciami okazało się, że z czołgiem są kłopoty, za to będzie motocykl z karabinem maszynowym w koszu. W dniu zdjęć okazało się, że jest dwóch facetów z taczką. Z tym że jeden ma czas tylko do czternastej.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Tańczący z VIP-ami

O grach , O czasie

„Najbardziej śmiercionośną bronią na świecie jest żołnierz Marines i jego strzelba/karabin.”

John Pershing (1860–1948)

„Według mnie karabin M1 jest najlepszym narzędziem walki jakie kiedykolwiek wynaleziono.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

o karabinie samopowtarzalnym M1 Garand.

O walce

„Nie mamy karabinów. Mamy tylko kamienie, pudełka zapałek i benzynę. Razem, ręka w rękę, przy pomocy zapałek i naszyjników wyzwolimy ten kraj.”

Winnie Madikizela-Mandela (1936–2018)

Źródło: Płonące naszyjniki Winnie Mandeli, onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/swiat/plonace-naszyjniki-winnie-mandeli,1,4254632,wiadomosc.html

O pomocy , Pudełko

„Istnieją znaki, że Allah udzieli wielkiego zwycięstwa islamowi w Europie. Bez mieczy, bez karabinów, bez podbojów. Niepotrzebni są nam terroryści, nie potrzebni samobójcy. 50 milionów muzułmanów [w Europie] przekształci ją w muzułmański kontynent w ciągu kilku dziesięcioleci.”

Muammar al-Kaddafi (1942–2011) libijski pułkownik, polityk i ideolog

w wywiadzie dla telewizji Al-Dżazira w 2006.

„Mój socjalistyczny chrzest miał się dokonać pośród zgiełku bitwy (…), walka klasowa ukazała mi się w blasku bagnetów i błysku karabinów (…). Taka była moja droga do praktycznego socjalizmu.”

Eugene Debs (1855–1926)

o krwawym stłumieniu strajku kolejarzy w 1894 w Chicago, podczas którego policja i wojsko zabiły 34 robotników.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 369.

O historii , O walce

„Jestem rewolucjonistą, nie znam litości. Moim jedynym prawdziwym towarzyszem jest karabin.”

François Duvalier (1907–1971) polityk haitański

Źródło: Vincent Hugeux, Łagodna śmierć „Papy Doca” w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 87.

O śmierci

„Wydaje się więc, że obecny rząd bardziej obawia się idei naszych braci, niż dyktator Batista lękał się ich karabinów i bomb.”

Oswaldo Payá Sardiñas (1952–2012)

Źródło: wyborcza.pl, 18 lipca 2010 http://wyborcza.pl/1,91446,8150593,Kuba__Oswaldo_Paya_oskarza_rezim_o_tchorzostwo_i_stale.html

„na dachu świata
palę za sobą mosty z bajek
stąd lepiej widać
karabiny tak lekkie
że udźwigną je Murzynki Bambo
posyłane w pierwsze szeregi

błogosławieni którzy płaczą
nigdy nie mogłam się z tym pogodzić.”

Zofia Staniszewska (1968) polska pisarka

Źródło: Zofia na górze

O płaczu

„Moją jedyną odpowiedzią jest ogień z karabinów i ostrzał z dział.”

Cai Tingkai (1892–1968)

reakcja na japońskie ultimatum wystosowane podczas tzw. incydentu szanghajskiego (1932).
Źródło: Jonathan Fenby, Chiny. Upadek i narodziny wielkiej potęgi, Kraków 2009, s. 344–345.

O narodzinach

„Mordowani, zamykani, wywożeni na Syberię.
Oni dalej walczyli, nie patrzyli się biernie.
Z szablą, kosą, karabinem na ciężką artylerię.
Bóg, Honor, Ojczyzna − tym ideałom wiernie.”

Juras (1981)

Źródło: Młody Polak na albumie 2010 grupy Pokój z Widokiem na Wojnę.

O Bogu , O pokoju , O ojczyźnie

„Jacyśmy byli naiwni, myśleliśmy, że tymi kilkoma karabinami coś możemy zmienić. (…) Represje dyktatury i zbrojne akcje partyzantów tworzyły samonapędzający się mechanizm. Tortury uzasadniały opór młodych rewolucjonistów, istnienie zbrojnej partyzantki dawało wojskowym propagandowy oręż i pretekst do podtrzymania dyktatury, represji, tortur.”

Ladislau Dowbor (1941)

Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 83.

O książkach , O świecie , O myślach , O myśleniu

„Oczywiście, nietrudno jest mówiąc i myśląc o wojnie przybierać na twarz wyraz głębokiego zatroskania. Mnie jednak nie interesują pantomimy: chciałbym, żeby widzowie zdali sobie sprawę, z czym (nie) mieli do czynienia, by przeszył ich ból. Jeśli przez chwilę poczują, że świszczą nad nimi kule nie tylko zaprojektowane w laboratorium efektów specjalnych, lecz i rzeczywiste ładunki karabinu maszynowego dużego kalibru. Jest dla mnie sprawą najważniejszą, by widz zrozumiał, jak można poczuć się w podobnej sytuacji. A czy się to uda? Bóg raczy wiedzieć.”

Nikita Michałkow (1945) reżyser rosyjski

Źródło: film.onet.pl http://film.onet.pl/0,0,1608858,2,596,artykul.html

O Bogu , O bólu , O wojnie , O myślach

„Hitler, aby zająć te ziemie, potrzebował czołgów, armat, samolotów i karabinów. Kohl i Schröder to kontynuują. Potrzebna im jest marka, dzisiaj zastąpiły ją euro i dolar, i w ten sposób przyjdą. Niech młode pokolenie nie wierzy tym obłudnikom, którzy mówią, że to nam nie grozi.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: Świat według Leppera, polityka.pl, 27 lipca 2007 http://archiwum.polityka.pl/art/swiat-wedlug-leppera,360231.html

O świecie

„Ładny jest początek każdej wojny: orkiestra,
Czyste mundury, uderzenia obcasów o bruk
Jak bicie serca,
Które wtłacza w siatkę żył
Mocną krew narodu,
Błyszczą oczy
I karabiny, a w duszy lekkość,
Jaką ma spadający jastrząb (…).”

Kornelijus Platelis (1951)

Źródło: Początek wojny, tłum. Zuzanna Mrozikowa

O wojnie , O duszy , Serce

„Była to największa masakra, jaką w życiu widziałem. Zdesperowani strzelali na chybił trafił, jak szaleni, wspinali się na drzewa, po czym spadali z nich przeszyci kulami z karabinów maszynowych, rzucali się do ataku ku miejscom, z których prowadzono do nich ogień i nie docierali. Szli z odkrytą piersią, stanowiąc znakomity cel dla naszych kul. Ich broń, którą poświęcił biskup Granady, na nic się teraz nie zdawała.”

Augusto Sandino (1895–1934)

o zasadzce partyzantki sandinistowskiej, która dokonała ataku na maszerującą kolumnę piechoty morskiej w dniu 27 lutego 1928 w okolicach miasta Jinotega.
Źródło: Zbigniew Marcin Kowalewski, Guerilla latyno-amerykańska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978, s. 23.

„Zawsze jest tak samo: najpierw precz z tyranią i korupcją, wiwat wszystkie stany, a potem nocne pukanie do drzwi, szczęk karabinu i smutne rocznice w kalendarzu. Każda rewolucja tworzy najpierw swoją prawomocność, historię, legendę. W Meksyku miała za sobą dziesięć lat walki, milion zabitych, heroiczną epopeję. Lud wierzył w Rewolucję. Ale pewnego październikowego dnia na placu Tlatelolco Rewolucja otworzyła ogień do ludu. Był rok 1968.”

Artur Domosławski (1967) dziennikarz polski

Gorączka latynoamerykańska
Źródło: s. 17.

O ludziach , O historii , O walce

„Kiedy przyszedł moment ataku, mamy opaski, po jednym lub dwa granaty, a co piąty ma karabin. Nie ma, ani ciężkiej broni maszynowej, ani saperów, ani broni stromotorowej. To był pierwszy głęboki zawód, że coś jest nie tak, jak oczekiwaliśmy.”

Edmund Baranowski (1925) powstaniec warszawski

Źródło: wywiad Marcina Bartnickiego, Edmund Baranowski dla WP.PL: co piąty powstaniec miał karabin, to był pierwszy głęboki zawód, wp.pl, 16 lipca 2014 http://historia.wp.pl/title,Edmund-Baranowski-dla-WPPL-co-piaty-powstaniec-mial-karabin-to-byl-pierwszy-gleboki-zawod,wid,16753251,wiadomosc.html?ticaid=113a1b

O historii , O piciu

„Są tysiące jasnych spraw dla bezdomnych.
Są miłe, delikatne ręce trzymające karabin maszynowy.
Są supermarkety, i papier toaletowy.
Mamy polistyrenowe opakowania, na powłokę ozonową.
Mamy człowieka wśród ludzi, mówiącego – „nie dajcie umrzeć nadziei”.
Mamy paliwo do spalenia, i drogi do jeżdżenia.

Wciąż bujaj w wolnym świecie”

Neil Young (1945) kanadyjski muzyk rockowy

We got a thousand points of light for the homeless man.
We got a kinder, gentler, machine gun hand.
We got department stores and toilet paper
Got styrofoam boxes, for the ozone layer.
Got a man of the people, says keep hope alive
Got fuel to burn, got roads to drive.

Keep on rockin' in the free world. (ang.)
Źródło: Rockin' in the Free World z albumu Freedom (1989)

O ludziach

„Przeszłość, w istocie rzeczy zaledwie stuletnia, oraz wychowanie pokoleń w czci dla pieniądza i równości, objawiającej się tym, że wszystkie niemal miasta amerykańskie są jednakowe, a domy, karabiny maszynowe, wyroki sądowe, hasła polityczne i filmy produkuje się seriami – od stempla – wszystko to w sumie daje mieszkańcom Stanów optymistyczne nastawienie na dzień jutrzejszy. Beztroski młyn dnia nie jest tam beztroskim ze względu na poczucie humoru czy filozoficzną beztroskę – po prostu wynika z braku zamyślenia się.”

Józef Czechowicz (1903–1939) polski poeta

Przeciw amerykanizacji

O przeszłości

„Może ja jestem czerwonym liściem dzikiego wina, który jesienny strąca wiatr? Może polną przepiórką, w czasie ochronnym postrzeloną w locie? Kłamią, którzy mówią: – Czas minął. – Wciąż zabijają słowami celniej od karabinów.”

Władysław Bodnicki (1910–1983) polski pisarz

Źródło: Trudno uwierzyć, „Życie Literackie” nr 15, 8 kwietnia 1956, s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14805

O życiu , O czasie

„Jesteśmy – mimo woli – pokoleniami bohaterów. W ciągu półwiecza wieku XX spędziliśmy wśród szczęku broni dziesiątki lat. Patrzyliśmy na ludzi uzbrojonych po zęby, jak zalegali okopy; muzyką naszą są armaty, bomby i karabiny maszynowe. Widzieliśmy tysiące poległych żołnierzy, przeżyliśmy śmierć olbrzymów, dyktatorów, autokratów, jednowładców. Rządy zmieniały się w oczach naszych, jak liście na drzewach (…). Czyż może nam coś imponować? Przestaliśmy się bać luf karabinów i armat. Człowiek uzbrojony nie budzi w nas ani lęku (…) ani szacunku. Co więcej, bardziej bohaterski wydaje się nam być człowiek bezbronny niż uzbrojony. Śmiesznie wygląda „człowiek z bronią”, gdyż żołnierz, którego zawodową cnotą ma być męstwo, powinien wystąpić do walki z gołymi rękoma, jak Dawid (…). Czekamy teraz na mocarzy myśli, woli, serca, cnoty (…). Tylko tych zdolni jesteśmy szanować. Tylko ci są godni stawać w szranki walki o lepsze (…) Abiciamini opera tenebrarum et induamini arma lucis”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

Odrzućcie dzieła ciemności i obleczcie się w zbroję światła
z Zapisków więziennych prymasa Wyszyńskiego, 1 sierpnia 1954.
Źródło: Świadectwa powstania warszawskiego 1944, Andrzej Gałka (red.), Wydawnictwo Kuria Metropolitalna Warszawska, Warszawa 1988, s. 10.

O śmierci , O ludziach , O myślach , O czekaniu

„Na scenie las-nie-las, pełen cieni i przelatujących co chwila czerwonych świateł. Gdzieś z góry (…) schodzili partyzanci, błyskały lufy karabinów, śpiew brzmiał coraz donośniej:
Dziś do ciebie przyjść nie mogę,
Zaraz pójdę w nocy mrok…”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

Potem przychodzi ktoś inny

O świetle

„Widzicie, twórca broni jest jak matka, która rodzi dziecko. Nosi je miesiącami w sobie i myśli o nim bez przerwy. Konstruktor myśli o prototypie karabinu tak samo. Byłem z tego dumny, tak jak każda matka. To wyjątkowe uczucie kiedy dostajesz za to nagrodę.”

Michaił Kałasznikow (1919–2013) rosyjski konstruktor broni

Źródło: wywiad dla „The Guardian”, 2003.

O dzieciach , O emocjach , O matce , O myślach

„Tymczasem w Szczebrzeszynie działało gestapo przy pomocy miejscowych żandarmów, granatowych policjantów i przy czynnym udziale niektórych obywateli miasta. Popisywał się też młody policjant z Sułowa, Matysiak. Woźny Skórzak, nie mając karabinu ani rewolweru, siekierą rąbał głowy wyciąganych z kryjówek Żydów. Inni cywile z amatorstwa też gorliwie pomagali, wyszukiwali Żydów, pędzili ich do magistratu lub na posterunek, bili, kopali itp.”

Zygmunt Klukowski (1885–1959) polski regionalista i bibliofil, lekarz

zapis z 23 października 1942 r.
Dziennik z lat okupacji Zamojszczyzny 1939–1944
Źródło: str. 291.

O pomocy

„Stworzyłem karabin do obrony ojczyzny. A potem moja broń została sprzedana na cały świat – nie przez to, że ja chciałem. Nie chciałem tego. To tak jak dżinn, który uciekł z lampy i robi coś, czego ja nie chcę.”

Michaił Kałasznikow (1919–2013) rosyjski konstruktor broni

Źródło: wywiad dla „The Guardian”, 2003.

O świecie , O ojczyźnie

„Zawsze byłam drobna i malutka, odczuwałam potrzebę przebicia się i wyróżnienia. Często metodą siłową – głosem, krzykiem, nawet histerycznym rykiem. Kiedy coś mnie denerwuje, nie umiem się powstrzymać i wyrzucam z siebie słowa jak z karabinu maszynowego.”

Magdalena Schejbal (1980) aktorka polska

Źródło: wywiad dla dziennika „Fakt”

„Mnie pojebało? – odwróciłem się twarzą do Larry’ego. – Mnie? W kraju gdzie ostrygi i orzechy laskowe są uważane za równie niebezpieczne co pociski? Gdzie nie możesz przespać się z kobietą bez odbycia trzech randek, ale możesz strzelać z nazistowskiego karabinu maszynowego? Gdzie nie możesz powiedzieć koleżance komplementu z pracy, by nie wylecieć za molestowanie seksualne, ale gdzie wszystkie kelnerki muszą pokazywać cycki? Gdzie wszyscy rezerwują sobie miejsce przy oknie, a potem nie chcą wyglądać przez to okno? Ty mówisz, że mnie pojebało?”

Stephen Clarke (1958)

Merde! chodzi po ludziach (2007)

O kobietach

„Łączność w wojsku podczas wojennych wypadków jest taką samą bronią jak armata, karabin maszynowy, jak kuchnia polowa, jak wóz amunicyjny kompanji. (…) Bez łączności bowiem nie ma i być nie może skoordynowanej pracy wojska, nie ma złączenia wysiłków krwawych żołnierza dla odniesienia zwycięstwa i krew ludzka leje się darmo, leje się niepotrzebnie, tak jak w jakiejś awanturze karczemnej bezcelowe i bez żadnej korzyści dla celu postawionego wojska szukania zwycięstwa nad nieprzyjacielem. Dlatego też powtarzać zawsze będę, że lepsza jest dobra łączność niż armata, niż karabin maszynowy, niż kuchnia polowa i wóz amunicyjny. Moje określenie, które stale przy grach wojennych powtarzam jest, że wojsko bez pracy nad łącznością staje się zwyczajną dziewką publiczną, szukającą awantur miłosnych po różnych lasach i pagórkach, bez żadnej korzyści dla wojny oprócz zadowolenia rozdziwaczonej pindy. (…) W doświadczeniu z ubiegłej wojny, gdzie byłem zwycięskim Naczelnym Wodzem, wyniosłem smutne wrażenia, że wojska, któremu dowodziłem nie tylko nie robiły i nie czyniły łączności, ale starannie od niej uciekały, tak jakgdyby się lubowały w stanie owej ladacznicy z rozdziwaczonym organem płciowym. (…) Wszystkie doświadczenia wojny z początku 1914 roku, które przestudjowałem, wskazują wyraźnie i jasno, że jazda nie uważała nigdy za stosowne trzymać łączność z kimkolwiek na świecie oprócz sama z sobą, była zatem ideałem wymarzonym tej dziewki publicznej, czyniącej awantury miłosne po różnych kątach bez celu i potrzeby. Wobec tego zaś, że nasza jazda jak dotąd za najwyższą tradycję uważa byłą jazdę rosyjską, która była najwybitniejszą przedstawicielką tego kurwiarskiego kierunku, (…) będę więc musiał obmyślić prawdę o łączności dla jazdy zupełnie ad hoc, zupełnie specjalnie, bez łączenia jej z prawdą o łączności w reszcie wojsk.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

rozkaz z 27 marca 1929 o łączności (sygn. archiw.: CAW, akta GISZ, tecz. 518/2).
Źródło: „Polityka” nr 11 (2236), 11 marca 2000, s. 86 http://www.polityka.pl/archive/do/registry/secure/showArticle?id=3352376

O wojnie , O grach , O wrażeniach , O wysiłku

„Wiosna. U nas w celi jasno – dużo słońca. Ciepło. Na spacerze powietrze miękkie – pieści jak ręka ukochanej. Na kasztanach i krzakach bzu pączki nabrzmiały i już się rozwinęły w malutkie liście zielone, uśmiechające się do słońca. Trawa na podwórzu wyciągnęła się do słońca i cicha, wchłania powietrze i promienie wskrzeszające do życia. Cicho… Nie dla nas wiosna. My w więzieniu. W celi drzwi wciąż zamknięte; za nimi i za oknem żołnierze uzbrojeni ani na chwilę nie opuszczają swych posterunków – i jak przedtem co dwie godziny słychać, jak zmieniają się i szczęk karabinów, i ich słowa: „pod sdaczu sostoit post nr pierwyj…”, jak przedtem, żandarmi nam drzwi otwierają i na spacer prowadzą, jak przedtem, słychać brzęk kajdan i trzaskanie otwieranych i zamykanych drzwi. Za oknem od samego rana przechodzą oddziały wojska, cały dzień odzywają się ich śpiewy, czasami słychać muzykę wojskową. (…)””

Feliks Dzierżyński (1877–1926) polski i rosyjski działacz komunistyczny

Pamiętnik więźnia
Źródło: s. 76

O wiośnie , O trawie

„Karabin snajpera jest przedłużeniem jego oka.
Zabija swoim śmiertelnym spojrzeniem.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

The sniper’s rifle is an extension of his eye
He kills with injurious vision. (ang.)
Źródło: THE LORDS Notes On Vision, tłum. Artur Brodowicz

„Często ludzie za kierownicami samochodów wyglądają tak, jakby siedzieli za karabinami maszynowymi.”

Mieczysław Michał Szargan (1933)

O ludziach

„Gdy wyjdzie biskup, pastor, rabin
Pobłogosławić twój karabin,
Bo mu sam Pan Bóg szepnął z nieba,
Że za ojczyznę – bić się trzeba;
– O, przyjacielu nieuczony,
Mój bliźni z tej czy innej ziemi!
Wiedz, że na trwogę biją w dzwony
Króle z panami brzuchatemi.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Wiersze i aforyzmy, Do prostego człowieka

O Bogu , O ojczyźnie

„Nocami pisałem Trójkąt, a Rumak nawalał bity,
pisałem o nogach, a on samplował te karabiny.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Marmur
Źródło: utwór Żywot

O nocy

„Wasyl Slipak – ukraiński śpiewak operowy występujący we Francji – zginął na froncie w Zagłębiu Donieckim. Walczył jako ochotnik. Mężczyzna został zastrzelony nad ranem przez snajpera. Wasyl Slipak obsługiwał karabin maszynowy. Separatyści atakowali za pomocą artylerii, czołgów i piechoty. Śpiewak przyjechał na front półtora tygodnia temu. Walczył jednak już wcześniej, w czerwcu zeszłego roku. Gdy rozpoczęła się rosyjska agresja w 2014 roku, przez pewien czas pomagał żołnierzom jako wolontariusz. Jednocześnie śpiewał jako solista baryton we francuskich operach, między innymi w Paryżu. Zdobywał nagrody na międzynarodowych festiwalach. Część zarobionych pieniędzy przekazywał na ukraińską armię.”

Wasyl Slipak (1974–2016) ukraiński śpiewak operowy

Źródło: Ukraiński śpiewak operowy zginął na froncie w Zagłębiu Donieckim http://wiadomosci.wp.pl/kat,1374,title,Ukrainski-spiewak-operowy-zginal-na-froncie-w-Zaglebiu-Donieckim,wid,18401971,wiadomosc.html?ticaid=1177df, wp.pl, 29 czerwca 2016.

O śpiewie , O czasie , O pomocy

„Obraz wojny jest coraz bardziej zafałszowany. Ludzie myślą, że wojenna machina to przede wszystkim karabiny, helikoptery i rakiety – bo tak zwykle media pokazują konflikty, zwłaszcza prowadzone przez Amerykanów. Chcielibyśmy wojnę wysterylizować, odczłowieczyć, pokazać jako walkę maszyn – nawet jeśli tymi maszynami są żołnierze. Ale to nieprawda. Przepis na wojnę wciąż jest ten sam – weź niedużą grupę żołnierzy, mniej więcej rozmiaru plutonu, ćwicz ich razem, potem wrzuć w ekstremalne sytuacje, a będą ginąć albo zabijać za siebie nawzajem. Zawsze bardziej niż sama wojna interesowały mnie relacje między żołnierzami. To jest samo sedno machiny wojennej.”

Tim Hetherington (1970–2011)

Źródło: Wywiad, 2011 http://wyborcza.pl/1,101708,9127242,Tim_Hetherington___Wojna_Restrepo_.html

O wojnie , O ludziach , O myślach , O relacjach

„Rżnij karabinem w bruk ulicy!
Twoja jest krew, a ich jest nafta!
I od stolicy do stolicy
Zawołaj broniąc swej krwawicy:
„Bujać – to my, panowie szlachta!””

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Wiersze i aforyzmy, Do prostego człowieka

„Nasze spotkanie nie miało żadnych momentów osobistych; byliśmy dwojgiem ludzi pracujących dla tej samej sprawy, członkami jednej partii i nic poza tym. Żywo stoi mi w pamięci ten obraz, gdy w wiosenne popołudnie staliśmy wśród kilku karabinów, między koszami z browningami, mauzerami i amunicją, a ja myślałam, że oto widzę człowieka, którego Syberia złamać nie zdołała. Stał przede mną mężczyzna średniego wzrostu, o szerokich barach, cienki w pasie. Miał dużo wdzięku i elegancji w ruchach, co zresztą zachował do końca życia. Tak lekko chodził, że zdawało się, iż nie idzie, lecz płynie, jak później przekonałam się, był doskonałym piechurem, cięższe nawet marsze znosił lepiej od ludzi silniejszych od siebie. Głowę miał małą, uszy kształtne, lekko spiczaste, nadsłuchujące, oczy osadzone głęboko, myślące, lecz przenikliwe, szaroniebieskie. Ruchliwa twarz odbijała prawie każdą jego myśl.”

Aleksandra Piłsudska (1882–1963) druga żona Józefa Piłsudskiego

o pierwszym spotkaniu z Józefem Piłsudskim w maju 1906.
Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski – legendy i fakty, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987, ISBN 8320319676, s. 121.

O ludziach , O zachowaniu , O myślach , O myśleniu

„Ginęli młodzi studenci politechniki i uniwersytetu konspiracyjnego - nadzieja Przyszłej Polski, ginęli zwyczajnie - na barykadzie i w domach, miażdżeni ogniem Stukasów i dział niemieckich, siekani ogniem siekani ogniem karabinów maszynowych i granatników - i ginęli z uśmiechem. Ani słowa wyrzutu, lecz ciągle jakaś radość promienna płynąca z poczucia dobrze spełnionego obowiązku, obowiązku wytrwania. Czerniaków to ukoronowanie tej atmosfery braterstwa i koleżeństwa, która panowała w batalionie. Połączone znów oddziały „Zośka" i „Parasol" walczą razem, ramię przy ramieniu, ustępując piędź po piędzi ziemi, której utrzymanie wobec przeważających sił wroga jest wręcz niemożliwe. I w tę atmosferę wnika czynnik nowy - bratnia pomoc z drugiego brzegu. I jakkolwiek zawód, jaki nas spotkał, dyktował nieraz słowa gorzkie, to obiektywnie przyznać muszę, że żołnierze polscy, młodzi chłopcy, którzy przyszli nam z pomocą, przylgnęli do nas sercem tak, jak i my do nich w pełnym poczuciu braterstwa. Byłoby niesprawiedliwe, gdybym nie złożył tym młodym i niedoświadczonym w walkach miejskich żołnierzom najwyższego hołdu za ich braterską gotowość pomocy, jaką okazywali. Ginęli z nami razem, a krew ich mieszała się z krwią naszych chłopców, jakby jeszcze raz dowodząc, że braterstwo nasze jest silniejsze niż wszystkie orientacje, a więzy krwi nierozerwalne.”

Ryszard Białous (1914–1992)

Jerzy Białous „Walka w pożodze”

O uśmiechu , O nadziei , O domu , O pomocy

„My pokażemy światu,
że Polski jesteśmy warci,
byleby but był mocny,
byleby karabin był w garści.”

Władysław Broniewski (1897–1962) polski poeta

O świecie , O butach

„Nie chcemy znać wojska wygalowanego, w butach z cholewami i ostrogami uzyskanymi dzięki zwycięstwom nad bezbronnymi narodami. Kraj obroni od wrogów i uratuje wojsko powszechne, z karabinem na ramieniu i klasowo uświadomione.”

Juan Lechín Oquendo (1914–2001)

Źródło: Marcin Kula, Anatomia rewolucji narodowej (Boliwia w XX wieku), Wydawnictwo Leopoldinum, Wrocław 1999, s. 101.

O butach , O wieku

„Pewnego razu, stojąc z naszym porucznikiem i z kilkoma innymi powstańcami w bramie podwórza, nagle usłyszeliśmy za nami wystrzał. Odwróciliśmy się i zobaczyliśmy człowieka padającego na ziemię, a obok drugiego, który spokojnie zakłada sobie automat na plecy, nawet nie patrząc na leżącego. Widocznie był pewien celności swojego strzału. Ten z karabinem zaczął iść w naszym kierunku spokojnie, jakby zastrzelił ptaka czy królika, zasalutował porucznikowi i z uśmiechem, jakby mimochodem, rzucił: „Psiakrew, to był Żyd”, i poszedł dalej. Porucznik spojrzał na mnie i widząc, co przeżywam, powiedział, jakby się usprawiedliwiając: „Nic nie mogę zrobić, on nie jest z mojego oddziału… Nic nie mogę…””

Chaim Icel Goldstein (1900)

Może rzeczywiście nie mógł. Przecież on osobiście nigdy Żyda nie zabił. Ale też pewnie Żydów nie kochał.
Bunkier

O uśmiechu , O ptakach , Kochać się

„Znalazłem też taki wywiad z generałem Heinzem Reinefahrtem, który dowodził oddziałami SS podczas masakry na Woli. On tam odpowiada na pytanie „Strzelaliście do dzieci?”. Odpowiedź: „Tak, dzieci strzelały do nas, to my strzelaliśmy do dzieci”. Można powiedzieć, że to skrajny cynizm zbrodniarza, że było dokładnie odwrotnie. Ale to jest rzeczywistość naszego pomnika w Warszawie, dziecka w za dużym hełmie i z karabinem. Jak blisko to jest terroryzmu – namówienie jednego dziecka, które strzeli i uczyni zakładnikami wszystkie dzieci w tym mieście. Czy dla mnie to ma być fundament polskości, model, który ja powtórzę ze swoimi dziećmi? Rzeczywiście doprowadził mnie do tego pan Rymkiewicz, że ja przyznaję rację zbrodniarzowi. Strzelały do nich dzieci. Zatem teraz nasze własne dziecko wyślemy, żeby je zarżnęli, bo może wtedy nasze prawnuki przyjdą na Powązki i zapalą znicz, który pięknie płonie, i nie będą się mogły uwolnić od zapachu znicza. To jest wampiryczne, to są gusła jakieś.”

Jan Klata (1973) polski reżyser i dramaturg

Źródło: Wywiad udzielony Cezaremu Michalskiemu na temat „Kinderszenen” Jarosława Marka Rymkiewicza, „Dziennik”, 20 września 2008

O dzieciach , O rzeczywostości , Pytanie

„Pięćdziesiąt tysięcy karabinów znaczy więcej niż poparcie pięciu milionów wyborców.”

Benito Mussolini (1883–1945) wódz ("duce") włoskich faszystów, premier Włoch

„Tak, tak, tak, niezłe z pana ziółko! Czekał więc pan, aż zostanie powołany przez armię. Dokąd pana skierowano? Do pionu chemicznego! Nie miał pan wprawdzie pojęcia o chemii, ale przydzielono pana do jednostek, w których służba nie niosła żadnego niebezpieczeństwa! Wolał pan dostać karabin do ręki i iść walczyć na front? Wtedy może nie miałby pan takich rojeń! Proszę nie być bezczelnym! Bez trudu poradzimy sobie z takimi jak pan, Wirmer!… Niebawem piekło pana pochłonie.”

Roland Freisler (1893–1945) prawnik niemiecki, przewodniczący faszystowskiego Trybunału Ludowego

do Josepha Wirmera (uczestnika zamachu 20 lipca).
Wariant: Tak, tak, tak, niezłe z pana ziółko! Czekał więc pan, aż zostanie powołany przez armię. Dokąd pana skierowano? Do pionu chemicznego! Nie miał pan wprawdzie pojęcia o chemii, ale przydzielono pana do jednostek, w których służba nie niosła żadnego niebezpieczeństwa! Wolał pan dostać karabin do ręki i iść walczyć na front? Wtedy może nie miałby pan takich rojeń! Proszę nie być bezczelnym! Bez trudu poradzimy sobie z takimi jak pan, Wirmer!… Niebawem piekło pana pochłonie. [do Josepha Wirmera (uczestnika zamachu 20 lipca). ]
Źródło: Curt Riess, Procesy…, op. cit., s. 381.

O piekle , O czekaniu

„Oj, babo, babo, wszystko się tobie pomachlaczyło! Kota to myśmy uwiązali, a Pawlak tylko na nim wyrok karabinem wykonał.”

Władysław Kargul

Wypowiedzi postaci, Nie ma mocnych

„Pyta mnie Pan, Hrabio, a z jakiego powodu wysłaliśmy do Zatoki Perskiej dwa szpitale polowe. Panie Hrabio, z takiego samego powodu, dla którego kuwejcki partyzant miał francuski karabin zapłacony amerykańskimi dolarami zrobiony ze szwedzkiej stali w niemieckiej fabryce przez Turków. Taki właśnie karabin przywiózł mój znajomy z Mołdawii; kupił go tam od jednego ruskiego żołnierza za paczkę tajwańskich prezerwatyw sprawdzanych elektronicznie. I było to pierwsze spotkanie żołnierza radzieckiego z zachodnią elektroniką.”

Krzysztof Daukszewicz (1947) satyryk polski

Teksty satyryczne, Listy do JWP Hrabiego

„Oż ty cholero jasna, ty zgago pieruńska, by cię szlag trafił! Musiałaś się ujawniać? Musiałaś? Oż, taki karabin mi zabrali. Ile to by spraw rozwiązało. A co ja mam tymi kulkami rzucać teraz? Kulomiot jestem czy co? A dziadkowi granat też wzięli. A nie wiem czemu… on był tylko zaczepny. Dziadek rzucał i od razu wiedział, jakie wojsko idzie. A teraz kto mu powie? Wszystko tajemnica.”

Bohdan Smoleń (1947–2016) polski artysta kabaretowy

Teksty kabaretowe, Szeptanka

O tajemnicy

„Ta chwila, w której przeładowujesz swój karabin.”

Bob Dylan (1941) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta, kompozytor, poeta

definicja pokoju.

O pokoju

„Każdy niemiecki żołnierz musi czuć, że żyje pod lufą rosyjskiego karabinu.”

Wasilij Czujkow (1900–1982) marszałek ZSRR

„Sztuka Lidii Amejko to zbiór przeróżnych anegdot. Ja skoncentrowałem się na opowieści głównego bohatera, sześcioletniego chłopca, któremu wydaje się, że Pan Bóg włożył mu do gardła dziadkową łyżkę do butów. To metafora lęku przed umieraniem, przed samotnością. Temat ujęty został w bardzo ciekawej formie. Pan Dwadrzewko rozumie chłopca, bo on czuje w gardle lufę karabinu. Sam dobrze poznał życie i przeprowadza dziecko przez ten labirynt bólu. Tłumaczy, że z tym lękiem można żyć, że należy on do natury ludzkiej.”

Piotr Mularuk (1966)

o sztuce Dwadrzewko.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 28 października 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dbamo.htm

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O sztuce

„Śpij, śpij dobrze, moje maleństwo,
Rośnij szybko i chwytaj w dłoń karabin,
Wspólnie będziemy walczyć – ty na przodzie, ja za tobą –
O nasz wspólny cel: wyzwolenie narodowe.
Śpij, śpij dobrze, moje maleństwo,
Rośnij szybko i wznoś wysoko czerwony sztandar.
Wspólnie będziemy walczyć – ty na przodzie, ja za tobą –
By przynieść całemu światu komunizm.”

Kim Dzong Suk (1917–1949)

kołysanka śpiewana małemu Kim Dzong Ilowi.
Źródło: Diane Ducret, Kim Dzong Il, chluba swego ojca w: Ostatnie dni dyktatorów, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 265.

O świecie

„Zabijali nas i ci, i tamci, byliśmy
pod nożem, pod okrągłym okiem
karabinów, ma krzyżu celowników,
ale nie jesteśmy niewinni, pomimo
wszystko nie jesteśmy niewinni,
mamy kły, paznokcie, pięści”

Adam Zagajewski (1945) poeta polski, eseista, prozaik, tłumacz

Źródło: Zwycięstwo

O zwycięstwie

„A jeśli bzy już będą, to bzów mi przynieś kiść
i tylko mnie nie całuj i nie broń, nie broń iść.
Bo choć mi wrosłaś w serce, karabin w ramię wrósł
i ciebie z karabinem do końca będę niósł.”

Andrzej Trzebiński (1922–1943) poeta polski

Źródło: A jeśli będzie wiosna; później utwór z małymi zmianami znany jako Wymarsz uderzenia – piosenka partyzancka

O wiośnie , Serce

„Uciekłem. Kanister z benzyną: chluśnięcie na płótno namiotu, błysk zapałki. Dwie żagwie nie mogą wysupłać się z płomieni. Dziki wrzask bólu…
Granat: wyszarpnięcie zawleczki, celny rzut, eksplozja. Strzępy w powietrzu…
Karabin maszynowy: zgranie szczerbinki z muszlą pośrodku namiotu, naciśnięcie spustu, ta-ta-tata-tatata!…
Potop.
Lawina kamieni, deszcz głazów, skał.
Trzęsienie ziemi.
Erupcja wulkanu dokładnie pod namiotem.
Koniec świata. Tak: koniec świata byłby najlepszy.”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Wyspa szatana

„Krzyk, płacz, karabiny i bagnety, wściekłe twarze spoconych i złych marynarzy, jakaś furia, jakaś groza i niepojętość, to wszystko jest tam przy moście nad Piną, w tym świecie, w który wkraczam mając siedem lat.”

Ryszard Kapuściński książka Imperium

o pierwszym spotkaniu z Sowietami.
Imperium

O płaczu

„Śpiewne i zbolałe głosy dzieci na opustoszałych polskich drogach, wołające o kawałek chleba (…) Ileż to razy powracały w mojej duszy, jak echo dalekiego płaczu i nie dający spokoju wyrzut sumienia! Maluchy te, to była sama skóra i kości, wychudzone i wyciągnięte rączki, nóżki jak patyczki, trzęsące się z zimna w zbyt szerokich spodenkach… Nagle zbiegały się zewsząd, kiedy pojawiały się pociągi z włoskimi żołnierzami (…) walczyły o kawałki chleba rzucane im z okien pociągu… i na własne oczy widziałem, jak niemiecki wartownik wystrzelił serię z karabinu w sam środek tej hałaśliwej, obdartej gromadki!”

Carlo Gnocchi (1902–1956)

Chrystus wśród Strzelców Alpejskich
Źródło: s. 122.

O dzieciach , O duszy

„Albert Einstein i Mark Twain pod koniec swojego życia porzucili wiarę w ludzkość, i to pomimo tego, że Twainowi nie dane było oglądać horroru I wojny światowej. Wojna stała się dzisiaj formą telewizyjnego programu rozrywkowego, a tym, co uczyniło I wojnę światową tak wciągającą były dwa amerykańskie wynalazki: drut kolczasty i karabin maszynowy.”

Kurt Vonnegut (1922–2007) amerykański pisarz i publicysta

Człowiek bez ojczyzny

O wojnie , O wierze

„W Brazylii wciąż mówi się tylko o narkotykach i handlarzach narkotykowych, a największym problemem jest handel bronią. O tych gangach nikt nie mówi. A oni są o wiele gorsi niż narkobandyci. Tu jest mnóstwo broni i ona przychodzi z zagranicy, między innymi z krajów europejskich. Ich rządy wstydzą się tego, ale brakuje im charakteru i udają, że nie wiedzą, jak ta broń tu trafiła. Bardzo dużo broni produkuje się też w Brazylii. Przecież to nie są fabryki podziemne, tylko legalne. Ale producenci część broni nielegalnie przekazują na czarny rynek. I żaden nie idzie siedzieć. W ręce nastolatków trafiają pistolety, karabiny i pistolety maszynowe. Potem dzieci zabijają dzieci. To biedacy, analfabeci, potomkowie Indian i Murzynów sprowadzonych z Afryki. I wpadają tylko oni, bandyci z faveli. Grube ryby nie idą do więzienia.”

Paulo Lins (1958) pisarz brazylijski

Źródło: Aleksandra Szyłło, Maciej Stasiński, Jeż z Miasta Boga, „Gazeta Wyborcza”, 26 marca 2012.

O Bogu , O dzieciach , O charakterze , O rybach

„Pamiętam moment, kiedy nas, mieszkańców kamienicy, ustawili pod murem, aby rozstrzelać. Naprzeciw siedzieli okrakiem, na talerzowych karabinach maszynowych, żołnierze w rozchełstanych mundurach. Nie zdawałem sobie sprawy, co się dzieje. W ostatniej chwili rozkaz został odwołany – zdaje się, że Niemcy zaczęli się obawiać szybko rozkładających się ciał w upałach. Egzekucje mieszkańców Ochoty zostały wstrzymane.”

Kazimierz Orłoś (1935) polski pisarz, scenarzysta filmowy i telewizyjny

o wydarzeniach podczas powstania warszawskiego.
Źródło: Arkadiusz Gruszczyński, Kazimierz Orłoś warszawskim twórcą. "Literatura nie udziela odpowiedzi" https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,54420,24945817,kazimierz-orlos-warszawskim-tworca-literatura-nie-udziela.html, wyborcza.pl, 30 czerwca 2019.

„Być może pan prezydent myśli o takiej postawie bardziej pośrodku, którą reprezentuje Kukiz, że PiS i PO między sobą ostro konkurują, a my z boku czekamy na rozwój sytuacji i apelujemy o spokój do obydwu stron. To taka trochę postawa jak kiedyś wojska rosyjskie, kiedy było powstanie w Warszawie. Czekali, aż powstanie się wykrwawi i przyszli na gotowe. Nie popieram tej postawy. Dziś, kiedy jest się w obozie reform albo przeciw niemu, takie stanie z karabinem u nogi pomaga opozycji.”

Marek Suski (1958) polski działacz polityczny

reakcja po ogłoszeniu przez prezydenta Andrzeja Dudę weta w stosunku do ustawy o Sądzie Najwyższym i do ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa uchwalonych przez PiS w lipcu 2017.
Źródło: Poseł PiS o wetach: Prezydent jak „wojska rosyjskie w czasie powstania warszawskiego” http://www.newsweek.pl/polska/polityka/weto-prezydenta-dudy-do-ustaw-o-sn-i-krs-posel-pis-krytykuje,artykuly,413735,1.html?src=HP_Special_3poc, newsweek.pl, 25 lipca 2017

O myślach , O myśleniu , O czekaniu , O pewności siebie

„To wyglądało tak, że wygarniali z domów mieszkańców – dziesiątkami, setkami, czasem tysiącami, bo niektóre kamienice były duże i były gęsto zamieszkane (…). Ludzie na początku niczego się nie spodziewali, sądzili, że zostaną wywiezieni. Bo w większości wypadków były to kobiety, dzieci, starsze osoby, mężczyzn w tzw. wieku poborowym było niewielu. I kiedy tych ludzi zgromadzono pod jakimś murem, płotem, by ich po prostu stłoczyć – np. często w podwórzach, gdzie byli otoczeni ścianami – to wtedy ich rozstrzeliwano karabinami maszynowymi. Trwało to godzinami. W miejscach, gdzie byli zabici, gdzie były stosy trupów, dopędzano kolejne ofiary i je też w ten sam sposób zabijano.”

Piotr Gursztyn (1970) polski dziennikarz prasowy i telewizyjny

o Rzezi Woli w 1944.
Źródło: 73 lata temu Niemcy prowadzili masowe egzekucje w Warszawie. Gursztyn: „Rzeź Woli była przemysłowym ludobójstwem” https://wpolityce.pl/historia/352002-73-lata-temu-niemcy-prowadzili-masowe-egzekucje-w-warszawie-gursztyn-rzez-woli-byla-przemyslowym-ludobojstwem, wpolityce.pl, 6 sierpnia 2017.

O kobietach , O dzieciach , O ludziach , O czasie

„Gdy byłem w szpitalu leżący obok mnie żołnierz spytał: Dlaczego my mamy jeden karabin na dwie-trzy osoby podczas gdy wszyscy Niemcy mają automaty?.”

Michaił Kałasznikow (1919–2013) rosyjski konstruktor broni

Sam byłem żołnierzem więc stworzyłem karabin maszynowy dla pojedynczego żołnierza. Nazwano go Automatem Kałasznikowa, w skrócie AK i nosił on datę jego pierwszej produkcji - 1947.
Źródło: wywiad dla "World Press Review", lipiec 2001.

„Z rynku myślenickiego, uzbrojona w karabiny i rewolwery, grupa Doboszyńskiego udała się do mieszkania starosty powiatowego Antoniego Basary (…). Po dotarciu do mieszkania starosty i wyważeniu drzwi kilkunastu napastników rozbiegło się po pokojach, demolując siekierami ich wyposażenie (…). Starosta wraz z gospodynią Kunegundą Turek ukrył się w komórce obok kuchni. Kryjówka szybko została ujawniona (…). Na pytanie Doboszyńskiego o starostę ten wyparł się swojej tożsamości (…).”

Adam Doboszyński (1904–1949) polityk i pisarz

Autorzy: Krzysztof Kaczmarski, Paweł Tomasik, Adam Doboszyński 1904–1949, Instytut Pamięci Narodowej, Rzeszów 2010, ISBN 9788376292304, s. 16.

Pytanie , O pokoju