Cytaty na temat dążenie (493 cytatów, strona 3)

„Dżungla jest życiem – powtarzała po wielekroć Kot. – Nie ma śmierci dookoła nas, gdyż nie ma nieistnienia. Drzewa, po których się wspinamy, żyją. Dążą do światła, rosną, dając oparcie młodszemu rodzeństwu: lianom. Pnie, które padły, żyją nadal, bo są siedliskiem wielonogów i norami węży. Powietrze w naszych nozdrzach, ziemia pod naszymi łapami stanowią życie, istnienie i wieczną przemianę życia w życie. Nie ma śmierci w dżungli, wszystko jest tu żywe.”

Ewa Białołęcka (1967) polska pisarka

Źródło: Usta Boga

O życiu , O śmierci , O Bogu , O kotach

„Nie można w życiu mieć wszystkiego, ale trzeba do tego dążyć. bo szczęście to nie cel w sobie, ale styl życia.”

Federico Moccia (1963)

Wybacz, ale będę ci mówiła skarbie

O szczęściu

„Fundamentalizm religijny jest najpotężniejszą, a zarazem najatrakcyjniejszą ideologią, najbardziej porywającą masy, toteż każdy dyktator zawsze będzie dążył do zaprzęgnięcia jakiejś religii, bądź wyznania do własnych celów.”

Hubertus Mynarek (1929)

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 17

O religii

„Nasz patriotyzm, gorący, płomienny, namiętny, ma w sobie coś z cierpienia, coś z ofiary, coś z gotowości do poświęcenia całego siebie, swego szczęścia i spokoju na ołtarzu Ojczyzny. To nie tylko okres rozbiorów stworzył nas takimi, a poczucie zagrożenia Polski między młotem Niemiec a kowadłem Bolszewii zachowuje. To całe nasze dzieje, cała nasza przeszłość, upływająca pod ciągłą grozą najazdów, w ciągłych nawrotach „potopów” i „ruin” tak naszą miłość do Ojczyzny zabarwiła. A jest jeszcze jedna cecha, wyróżniająca nasz patriotyzm od innych: obiektywizm w ustosunkowaniu się do uczuć i dążeniu innych ludów. Niemiec depcze prawa innych ludów bez skrupułów i wahania. W nas wszystko się burzy na myśl o ucisku, my broniąc naszych praw i naszego narodowego interesu staramy się to czynić tak, by możliwie cudzych praw nie gwałcić, by możliwie nasze egoistyczne dążenia z obiektywną słusznością pogodzić. Bo byliśmy zawsze „przedmurzem chrześcijaństwa”, broniliśmy nie tylko naszego narodu, lecz większej całości, której ten naród był częścią: całego chrześcijańskiego świata i nauczyliśmy się (czego inne ludy nie umieją) pamiętając o bliższych, bezpośrednich interesach własnego narodu, umieć także wznieść się na szerszy ponadnarodowy punkt widzenia.”

Jędrzej Giertych (1903–1992) harcerz, polityk, dyplomata, dziennikarz, pisarz, publicysta, historyk, prawnik

Źródło: My nowe pokolenie, 1929

O miłości , O ludziach , O emocjach , O myślach

„I jest historia inna. Historia tego, co się dzieje wewnątrz człowieka i wewnątrz całych społeczeństw. Historia życia wewnętrznego narodu, które decyduje o jego losie w nie mniejszym stopniu niż położenie geograficzne i sojusze. Ale są też i takie fakty, które coś znaczą, bo wyrastają z prawdziwych dążeń i trwałych podstaw, z najskrytszych marzeń ludzkich i powszechnych przekonań. Fakty takie coś znaczą, gdyż wyrażają to, co dzieje się głębiej. Takie fakty zapisują się w życiu narodu niby wykute ostrym rylcem. Trwają w sercach i w myślach. Domagają się swojej prawdy. Takim faktem jest Powstanie Warszawskie.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 108

O losie , O historii , Serce

„Ślązacy na pewno odróżniają się od pozostałych obywateli językiem. Dążą do zachowania swojego języka. Przykładem są: bardzo częste wybory przez nauczycieli i uczniów ścieżek regionalnych w szkołach, powstawanie ciągle nowych słowników śląskich, konkursy mowy śląskiej, teksty o Śląsku pisane po śląsku, próby wprowadzania etnolektu śląskiego na deski teatralne i do literatury. Etnolekt śląski zasłużył więc w pełni na status języka regionalnego”

Jolanta Tambor (1958)

Źródło: Orędowniczka śląskiej mowy może zostać pełnomocnikiem wojewody, 10 marca 2011 http://katowice.gazeta.pl/katowice/1,35063,9234260,Oredowniczka_slaskiej_mowy_moze_zostac_pelnomocnikiem.html#ixzz1IUdVKGSO

O zachowaniu , O literaturze , O nauczycielach

„To symbol dekadencji i upadku wrogów Iranu. (…) Ta ośmiornica szerzy zachodnią propagandę i przesądy. (…) Ci, którzy wierzą w rzeczy tego rodzaju, nie mogą być przywódcami wielkich narodów, które – tak jak Iran – dążą do humanistycznej perfekcji, bazując na umiłowaniu wszystkich świętych wartości.”

Mahmud Ahmadineżad (1956) irański polityk

Źródło: gazeta.pl, 30 lipca 2010 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80277,8185834,Ahmadinezad__Osmiornica_Paul_to_symbol_upadku_Zachodu.html

O perfekcji

„Bardziej „kulturalny” antysemityzm sanacji i części Stronnictwa Ludowego odrzuca endeckie metody noża i pałki, ale z równą konsekwencją dąży do usunięcia Żydów z życia gospodarczego i społecznego kraju. Przy mniej jaskrawych formach – ten sam ostateczny wynik: spauperyzowanie i wygłodzenie mas żydowskich. Dla uspokojenia „humanitarnych” wyrzutów sumienia dodaje się: postaramy się, by ci „usunięci” Żydzi mogli wyemigrować… Ale owa emigracja pozostaje mrzonką, a pozbawienie pracy – realnością.”

Wiktor Alter (1890–1943) polsko-żydowski działacz socjalistyczny

Źródło: O antysemityzmie, „Myśl Socjalistyczna” nr 12–13, Warszawa 1936 http://lewicowo.pl/o-antysemityzmie/.

O myślach , O myśleniu

„W buddyzmie odnajduję harmonię i spokój. Filozofia tej religii pomaga mi skupić się na rzeczach istotnych i nie rozpraszać się błahostkami. Dążę do harmonii, do spokoju i bardzo intensywnie pracuję nad sobą.”

Orlando Bloom (1977) angielski aktor

Źródło: „Gazeta telewizyjna”, nr 99.

O religii

„Nie dążymy do narzucania innym demokracji. Chcemy tylko pomóc w stworzeniu warunków, w ramach których ludzie mogą zabiegać o zapewnienie sobie większej wolności.”

Condoleezza Rice (1954) amerykańska działaczka polityczna

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 25 października 2002

O ludziach , O demokracji , O wolności

„Od dawna uświadamiam sobie, że pytanie „być albo nie być” towarzyszy właściwie całemu naszemu życiu. Czasem nawet podświadomie stawiamy je niemal każdego dnia. Jesteśmy z nim podczas życiowych wyborów, decyzji, od których zależeć ma nasza przyszłość. To nie dotyczy przecież tylko aktorów. Trzykrotnie miałem okazję występować w tym dramacie. Za każdym razem nieco inaczej patrzyłem na świat i teatr. W 1957 roku, kiedy grałem tytułową postać, byłem 13 lat po scenicznym debiucie. Całymi haustami chciałem wówczas chłonąć teatr. Z drugiej strony, wychowanie, które wyniosłem z domu, nie pozwalało mi na coś takiego, jak siła przebicia czy dążenie do celu bez żadnych skrupułów.”

Igor Przegrodzki (1926–2009) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 marca 2004 https://web.archive.org/web/20120308022208/http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/uwerturas.htm

O świecie , O domu , O decyzjach , O sile

„Żyć to nie znaczy iść przez róże,
Sięgać po laury, zbierać oklaski.
Żyć to znaczy przetrwać wszystkie burze
I dążyć tam, gdzie świecą ideałów blaski.”

Adam Asnyk (1838–1897) polski poeta

Źródło: Franciszek Sielicki, Folklor dziecięcy i młodzieżowy na Wilejszczyźnie w okresie międzywojennym, Wydawn. Uniw. Wrocławskiego, 1992, s. 94.

„Wychowałem się w ciemni. Może też dlatego tak dążę teraz do tego światła.”

Eryk Lubos (1974)

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61544

„Ja bym to [co gramy] określił jako pół-kabaretową twórczość jednak, pół-kabaretowo – rock’n’rollową. Ja traktuje ekspresję rockową jako element karykatury, a nie jako element brzmienia, do którego należy dążyć i je bardzo dokładnie szlifować.”

Kuba Sienkiewicz (1961) polski muzyk i lekarz

Wywiady i rozmowy
Źródło: wywiad dla TVP, styczeń 1993

„Marks przygotował atak na społeczeństwo burżuazyjne w chwili, w której osiągnęło ono szczytowy punkt swego rozkwitu materialnego. W tym samym roku Gladstone w mowie budżetowej pogratulował swym rodakom ich „zaraźliwego pomnażania bogactwa i potęgi”, którego świadkiem były poprzednie lata, upływające w nastroju rosnącego optymizmu i powszechnego zaufania. W tym świecie Marks jest postacią odizolowaną, zgorzkniałym wrogiem, gotowym na wzór wczesnych chrześcijan czy francuskich enragè (wściekłych) odrzucić wszystko, czym ten świat jest i do czego dąży, nazywając jego ideały bezwartościowymi, a jego cnoty grzechami, potępiając jego instytucje tylko za to, że są burżuazyjne, a więc należą do skorumpowanego, tyrańskiego i irracjonalnego społeczeństwa, które musi być unicestwione raz na zawsze. W epoce, która niszczyła swoich wrogów środkami potężnymi, choć działającymi wolno i dyskretnie, zmuszając Carlyle'a i Schopenhauera do ucieczki w odległe cywilizacje lub idealizowaną przeszłość, doprowadzając swego arcywroga Nietzschego do histerii i szaleństwa, Marks pozostał odporny i niezmiennie groźny. Jak starożytny prorok, dopełniający dzieła wyznaczonego mu przez niebiosa, z wewnętrznym spokojem opartym na jasnej i niewzruszonej wierze w harmonijne społeczeństwo przyszłości, objawiał wszystkim znaki rozkładu i ruiny, które widział na każdym kroku. Zdawało mu się, że stary ład wali się powoli przed jego oczami. Zdziałał więcej, niż ktokolwiek dla przyśpieszenia tego procesu, chcąc skrócić finalną agonię poprzedzającą koniec.”

Isaiah Berlin (1909–1997) brytyjski filozof i historyk idei pochodzenia rosyjskiego

Źródło: Karol Marks. Jego życie i środowisko

O życiu , O świecie , O wierze , O zaufaniu

„Paranoidalne programy statecznych obywateli, nie mając się czym zajmować, dążą do wychwytywania i wzmacniania najsłabszych sygnałów o istnieniu zewnętrznego wroga. Takie wyolbrzymienie w histerycznej infosferze rozdziela się jako obraz położenia między konsumentów terroru, którzy pośrednie poczucie bycia zagrożonym przyjmują jako wspomożenie przemiany materii.”

Peter Sloterdijk (1947)

Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji
Źródło: s. 225.

Obraz

„Dążenia lewicy solidarnościowej do zmonopolizowania władzy doprowadziły do wyeliminowania z list wyborczych solidarnościowego Komitetu Obywatelskiego wiosną 1989 roku większości znanych postaci ze środowisk chrześcijańskich. Mało kto dziś pamięta, że na znak protestu przeciwko niedemokratycznemu sposobowi dobierania kandydatów Solidarności do Sejmu, z kandydowania zrezygnowało wielu znanych polityków opozycyjnych, w tym późniejszy pierwszy premier III RP Tadeusz Mazowiecki.”

Jerzy Robert Nowak (1940) polski historyk

Źródło: O Okrągłym Stole – bez mitów http://www.jerzyrobertnowak.com/artykuly/Nasz_Dziennik/1999/o_okraglym_stole_bez_mitow.htm

O wiośnie

„Żeby móc być wtłoczonym we własne istnienie, trzeba by podjąć się kilku drobnych czy też większych prac naprawczych w człowieku, inaczej nie wpasuje się on w siebie i przez całe życie będzie błądził w poszukiwaniu kogoś innego, w kogo mógłby się wpasować. Przy czym wtedy człowiek najbardziej może się przestraszyć właśnie tego, że jest samym sobą (i może wolałby jednak być tym drugim, czyli wtłoczyć się w istnienie kogoś innego – wielu do tego dąży i tego sobie życzy, i najczęściej im się to nie udaje). Ludzie jeszcze nie wiedzą, że najpierw powinni trochę (albo więcej niż trochę) pokręcić przy swoich śrubkach, żeby w ogóle stać się ludźmi. Jeżeli sami sobie będą najdrożsi, jeżeli sami siebie ukochają najbardziej, to w chwili poznania, rozpoznania być może z krzykiem od siebie uciekną.”

Elfriede Jelinek (1946) pisarka austriacka, noblistka

Źródło: Łukasz Chotkowski, Backstage: Można się udusić od tej niewinności http://www.dwutygodnik.com/artykul/4341/, Dwutygodnik.com nr 102/2013, tłum. Karolina Bikont.

O życiu , O ludziach , O poszukiwaniu

„Możemy popierać tylko te stronnictwa i kierunki, które: 1. dbają przede wszystkim o dobro Państwa i Narodu, podporządkowując mu interesy partykularne, dzielnicowe, stanowe i inne; 2. rozumieją rolę religii i moralności w życiu narodowym; 3. doceniają znaczenie ładu, karności społecznej, prawa i praworządności; 4. dążą do równowagi społecznej i do dobrobytu jak najszerszych mas.”

Jędrzej Giertych (1903–1992) harcerz, polityk, dyplomata, dziennikarz, pisarz, publicysta, historyk, prawnik

Źródło: My nowe pokolenie, 1929

O religii

„Jeśli nie dążymy do równouprawnienia, to na litość boską, po co żyjemy? Uważam za akt tchórzostwa i nieuczciwości to, że ktoś z nas kolorowych, mówi białym i czarnym, że nie walczymy o równouprawnienie (…). Tak, moi przyjaciele, chcę równości. Niczego mniej (…). A teraz wstrzymajcie oddech, bo zamierzam użyć jeszcze przymiotnika. Chcę powiedzieć, że żądamy równości społecznej (…). Nie, nie jestem dziką bestią ani niczym nieczystym.
Powstańcie, bracia! Posiądźmy tę ziemię (…). Bądźcie rozgoryczeni. Bądźcie niezadowoleni (…). Bądźcie tak niespokojni jak burzliwe fale na bezkresnym morzu. Niech wasze niezadowolenie zdruzgocze wielką niczym góra ścianę uprzedzeń i pochłonie ją aż po fundament.”

John Hope (1868–1936)

do studentów na czarnym koledżu w Nashville w stanie Tennessee w reakcji na apel czarnoskórego przywódcy Bookera Washingtona, który zalecał ostrożność i umiar w walce o swoje prawa.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 277.

O historii , O górach , O walce

„Selektywna adaptacja do klasy próżniaczej funkcjonuje bez przerwy, od początku istnienia rywalizacji pieniężnej, czyli, mówiąc inaczej, od czasu powstania klasy próżniaczej. Jednakże szczegółowe, konkretne kryteria selekcji nie zawsze były takie same, więc też proces selekcji nie zawsze dawał te same rezultaty. We wczesnym okresie kultury barbarzyńskiej, czyli we właściwej fazie łupieżczej, kryterium selekcji stanowiła dzielność, w pierwotnym naiwnym znaczeniu tego wyrazu. By uzyskać wstęp do klasy wyższej, kandydat musiał odznaczać się poczuciem odrębności klanowej, potężną postacią, dzikością, brakiem skrupułów i bezwzględnością w osiąganiu celu. Były to cechy potrzebne do gromadzenia i trwałego utrzymania bogactw. Ekonomiczną podstawą klasy próżnującej było wówczas, tak jak do tej pory, bogactwo. Jednakże metody jego gromadzenia i cechy potrzebne do jego utrzymania uległy pewnym zmianom od czasu wczesnego stadium kultury łupieżczej. W wyniku procesu selekcji, dominującymi cechami wczesnej barbarzyńskiej klasy próżniaczej były: gwałtowna agresywność, wyczulenie na różnice stanowe i brak skrupułów w popełnianiu oszustw. Członkowie tej klasy utrzymywali swą pozycję dzięki osobistej dzielności. W późniejszym stadium kultury barbarzyńskiej społeczeństwo wypracowało stałe zasady zawłaszczania i posiadania w ramach quasi-pokojowego systemu opartego na różnicach stanowych. Bezpośrednia agresja i niepohamowana przemoc ustąpiły miejsca sprytnym manewrom i oszukańczym manipulacjom jako najskuteczniejszym sposobom gromadzenia bogactw. Klasa próżniacza wypracowała w tym okresie odmienny zespół umiejętności i postaw. Dążenie do panowania, agresywność i związana z tym siła fizyczna, w połączeniu z bardzo silnym poczuciem istniejących różnic stanowych, wciąż jeszcze zaliczały się do najwspanialszych cech tej klasy. Pozostały one nadal w naszej tradycji „typowymi cnotami arystokratycznymi.””

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Lecz stopniowo wiązały się z nimi inne, mniej efektowne cnoty kultury pieniężnej zapobiegliwość, rozwaga i krętactwo. Z biegiem czasu, w miarę zbliżania się do nowoczesnego pokojowego stadium kultury pieniężnej, te właśnie cechy i obyczaje stały się bardziej przydatne w osiąganiu celów finansowych i zaczęto się wiecej z nimi liczyć jako z kryterium awansu do klasy próżniaczej i utrzymania się w jej szeregach.
Teoria klasy próżniaczej (1899)

O sile , O czasie , O bogactwie

„Bezwarunkowa miłość oznacza harmonię ze wszystkimi i wszystkim. Harmonia jest wielkim prawem kosmicznym. Kto łamie to prawo, nie będzie się czuł dobrze ani na krótką, ani na długą metę, ponieważ prawo dąży do wyrównania.”

Willigis Jäger (1925) filozof niemiecki, benedyktyn i mistrz zen

O miłości

„Życie to dążenie do zbawienia. Poszukiwanie odkupienia.”

Michael Connelly (1956) pisarz amerykański

Cmentarzysko

O życiu , O poszukiwaniu

„Jestem bardzo uparta, i jeśli czegoś pragnę, to zwyczajnie do tego dążę – oczywiście nie za wszelką cenę! Któregoś dnia postanowiłam zadzwonić do Telewizji Katowice i zapytać, czy jest szansa współpracy. Trafiłam na cudownych ludzi, z którymi do dziś pracuję.”

Ewelina Kopic (1981)

Źródło: Nie ma mężczyzny w moim życiu http://vipnews.pl/page,article,aid,1548,index.php

O ludziach , O szansie , O współpracy

„Filozofia jest dążeniem do prawdy. Rację miał Sokrates, kiedy powiedział, że jesteśmy między ignorantami a bogami. I na tym polega filozofia: wiedzy boskiej nie osiągniemy, ale za tę ziemską dziękujemy.”

Miłowit Kuniński (1946–2018) polski historyk

Źródło: Uniwersytet nie zapomina, „Alma Mater” nr 98, grudzień 2007, s. 63.

O Bogu , O wiedzę , O zapominaniu

„Reakcje środowisk żydowskich po marcowo-kwietniowej ewakuacji (Polaków z ZSRR) przekonały Stalina o skuteczności prowadzonej polityki i otworzyły pole do podburzania Żydów przeciw Polakom, Polaków przeciw Żydom. (…) Wykorzystując wzajemne resentymenty Polaków i Żydów, Stalin dążył do tego, by opinia światowa, alarmowana informacjami o antysemityzmie Polaków, nie reagowała na zamierzone i już częściowo realizowane pogwałcenie norm prawa międzynarodowego – aneksję połowy terytorium państwowego Rzeczypospolitej i narzucenie radzieckiego obywatelstwa obywatelom polskim, zamieszkałym na obszarze włączonym do ZSRR na mocy rozbiorowego paktu Ribbentrop-Mołotow.”

Krystyna Kersten (1931–2008) polski historyk

Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968
Źródło: s. 55.

O zamieszkaniu

„Jean Cocteau powiedział: Nie wiedziałem, że to jest możliwe i dlatego to zrobiłem. Tego właśnie doświadczyłem podczas pracy z Kubrickiem. To był człowiek, dla którego nie istniały ograniczenia i który dążył do perfekcji. Lubił dobrze znać ekipę, co oczywiście było bardzo praktyczne i ułatwiało pracę. I choć sam decydował, zawsze słuchał opinii innych ludzi. Tak jak z muzyką. Często sugerowałem jakieś utwory, ale on dokonywał wyboru. Moja praca polegała na negocjowaniu zezwoleń i płaceniu rachunków.”

Jan Harlan (1937)

Źródło: Michał Talarek, Artysta nie tłumaczy się z dzieła (wywiad z Janem Harlanem), „Kino”, nr 7/8, lipiec/sierpień 2014, s. 74.

O ludziach , O perfekcji

„Oto mój portret „prawidłowego” Litwina: To w pierwszym rzędzie człowiek, który odciął się od radzieckiej mentalności. A ta mentalność to przede wszystkim dążenie do odizolowania się, obawa przed nowościami, stałe poszukiwanie wrogów i zdrajców, przekonanie o tym, że światem rządzą ciemne siły, które mają tylko jeden cel: poniżyć i zdeptać. Czysto sowiecka cecha to panikarstwo: jeśli nie dziś, to jutro na pewno wszyscy pomrzemy, zostaniemy zniewoleni, dlatego trzeba walczyć i wszelkimi siłami przeciwstawiać się obcym.”

Tomas Venclova (1937) litewski poeta

Źródło: wywiad Olgi Andriejewej, „Russkij Rieportior”, tłum. „Forum”, 9 sierpnia 2010.

O świecie , O poszukiwaniu , O sile

„Naturalną skłonnością systemu międzynarodowego jest dążenie do równowagi.”

George Friedman (1949)

Następne 100 lat. Prognoza na XXI wiek
Źródło: s. 62

„Jeszcze jest dla nas Alleluja pieśnią pielgrzymów, ale już zmierzamy uciążliwą drogą w kierunku wiecznej ojczyzny, gdzie zakończy się nasze dążenie i pozostanie jedynie Alleluja.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

O ojczyźnie

„Wobec ludowego charakteru chrześcijaństwa w pierwszej jego dobie nic dziwnego, że znajdziemy w nim wyraźne i niewątpliwe dążenia komunistyczne. Jeżeli ludzie są sobie braćmi, jeżeli bliźniego należy kochać jak siebie samego, to czyż podobna odróżnić „moje” od „twego”? Własność prywatna jest wyrazem samolubstwa i oschłości serca; kto pragnie miłości powszechnej i „Królestwa Bożego na ziemi”, ten powinien wyznawać zasadę wspólności i czynem ją stwierdzać.”

Feliks Perl (1871–1927)

Źródło: Komunizm w pierwotnym chrześcijaństwie, Biblioteka Ludowa, Warszawa 1907.

O ludziach , O charakterze , Serce , Kochać się

„We Francji jest teraz tylko jeden władca, a jest nim Hitler. Francuskie rządy skazane są na wzajemne prześciganie się w posłuszeństwie i wypełnianiu poleceń. Któregoś dnia to się zmieni, a źródło tej zmiany bije w głębi warstw ludowych, ale na razie jest tak jak jest. Czy się to komu podoba, czy nie, tak zwane rządy francuskie będą dążyły do realizowania we Francji zasad i metod nazizmu. Będą miały swoje gestapo i swoje oddziały szturmowe, dokonując egzekucji jednostek i prześladując zbiorowości; będą ścigały socjalistów i upokarzały Żydów.”

Léon Blum (1872–1950) francuski polityk

w lipcu 1940.
Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 108.

„To jest jedyne radio polskie, bo sięga podstaw naszej kultury, wie, dokąd powinien dążyć nasz Naród. Istotą pracy Radia Maryja jest wieść do Boga najskuteczniej, przez Maryję, zgodnie z naszą tradycją narodową. Tak więc gromadząc się wokół Radia Maryja, budujemy nasz Naród. Nikt za nas Narodu Polskiego nie zbuduje. Radio Maryja w tym przewodzi. I dlatego trzeba, aby to Radio działało, bo działa nie dla siebie, ale dla nas, dla każdego. Każdy może powiedzieć: dla mnie ono istnieje, aby mi w życiu pomóc.”

Mieczysław Albert Krąpiec (1921–2008) filozof polski, duchowny katolicki

wypowiedź z 1997.
Źródło: Alleluja i pod prąd! Świadectwa o Radiu Maryja, naszdziennik.pl, 10 lipca 2009 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20090710&id=my21.txt

O Bogu

„Do krajów, które mogłyby wystąpić przeciw nam, zwracamy się nie z prośbą, lecz z żądaniem: zacznijmy dążyć do pokoju zanim ciemne moce zniszczenia spuszczone przez naukowców z łańcucha popchnął ludzkość w stronę planowanej lub przypadkowej samozagłady.”

John Fitzgerald Kennedy (1917–1963) prezydent USA

fragment przemówienia.
Źródło: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 6

O pokoju

„Nasz obowiązek, jako lojalnych obywateli, zmusza nas do walki w obronie dwóch najświętszych zasad tego kraju, niepodległości i właściwego porządku wewnętrznego, do czego będziemy dążyć trzymając wysoko honor naszej owianej chwalą trójkolorowej flagi.”

Maksymilian I (1832–1867) polityk austriacki

proklamacja do narodu, 17 lutego 1867.
Źródło: Jarosław Wojtczak, Wojna meksykańska 1861–1867, Bellona, Warszawa 2009, s. 282.

O wojnie , O walce

„Porównywano go do Mahatmy Gandhiego i do Martina Luthea Kinga. Do Kazimierza Wielkiego i do Stefana Batorego. Do Aleksandra Wielkiego i do Napoleona Bonaparte. Do Kmicica i pana Wołodyjowskiego. Do Dantona i de Gaulle’a. Do Wincentego Witosa i do Tadeusza Bora-Komorowskiego. Do Leonidasa i Salomona. Do Abrahama Lincolna i do Ronalda Reagana. Plakaty wyborcze z kampanii prezydenckiej 1990 r. mówiły o Polsce Stefana Wyszyńskiego, Karola Wojtyły i Lecha Wałęsy. Ale porównywano go także do Kaliguli i do Stalina. Do rumuńskiego tyrana Nicolae Ceausescu, do peerelowskiego satrapy Władysława Gomułki i do literackiego symbolu i ignorancji i pazerności – Nikodema Dyzmy. Waldemar Łysiak mówił wręcz, że Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał powieść o Wałęsie, zanim Wałęsa się urodził. Nosiła tytuł Kariera Nikodema Dyzmy.”

Mariusz Urbanek (1960)

Twierdzono nawet, że Wałęsa to gorsze wydanie Dyzmy, bo Dyzma potrafił się ślepemu dążeniu do władzy oprzeć.
o Lechu Wałęsie.
Źródło: Jestem za, a nawet przeciw w: Helge Hesse, W 80 powiedzeń dookoła świata, tłum. Anna Wziątek, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2009, ISBN 9788324587339, s. 350–351.

„Utrzymujemy, że (…) byłoby rzeczą właściwą przełamać wszelkie denominacyjne zapory, to jest te różne mury sekt, z których część istnieje od wieków, inne zaś od niedawna, trzymając chrześcijan mniej lub bardziej oddzielonych. Niektóre z nich mają wysokie ogrodzenia, inne niskie, lecz wszystkie w swoich dążeniach dopomagają do rozdziału; radzimy ludowi Bożemu, aby wyszedł spoza tych ogrodzeń i się połączył. Połączył się w badaniu Słowa Bożego. Te różne wierzenia są jak słupy powbijane w ziemię, do których sami się przywiązaliśmy. Czemu by się od nich nie uwolnić? […] Dlatego opuśćmy te słupy, a udajmy się za światłem. Wierzymy, że to jest droga Boża. Nie mówimy jednak nic nieuprzejmego o chrześcijanach znajdujących się w tych denominacjach. Występujemy jedynie przeciwko owym rozmaitym wierzeniom, ponieważ wyrządziły nam one wiele szkody i wciąż jeszcze szkodzą innym. Gdyby wszystkie ludzkie wierzenia zostały zmiecione, to byłaby to dobra sposobność dla ludzi, żeby połączyć się we wspólnym badaniu Słowa Bożego i z upływie dni czynić coraz większy postęp.”

Charles Taze Russell (1852–1916) amerykański działacz religijny Świadków Jehowy

Źródło: "Co Kaznodzieja Russell odpowiadał na licznie zadawane mu pytania", wyd. "Na Straży" str. 345

O ludziach , O wieku

„Nowa arystokracja dąży do tego, by kontrola medialna i władza realna znalazły się w rękach tych samych elit i podlegały procesowi dziedziczenia. Posłów, dziennikarzy, prezydentów wykonujących swoje „mandaty” w drugim pokoleniu coraz liczniejsze (nie tylko zresztą w Polsce) można podawać przykłady. Ta nowa klasa społeczna – wiele na to wskazuje – pragnie się teraz uwłaszczyć na tym, co pozostało z mediów publicznych.”

Andrzej Tadeusz Kijowski (1954) publicysta polski

„Myślę, że jak próbuje się dążyć do sukcesu za wszelką cenę to się go nie dogania ani nie zdobywa. Sukces to jest chyba takie poczucie wewnętrzne, że robi się to co się lubi z feedbakiem od innych, których również to interesuje. To jest dla mnie sukces i on, w związku z tym, w tym wymiarze raczej wyklucza się ze związkiem frazeologicznym „za wszelką cenę.””

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

O myślach , O sukcesie , O myśleniu

„Wychowywałem się w środowisku polskiej inteligencji katolickiej i niepodległościowej, ojciec był przed wojną członkiem Stronnictwa Narodowego, a po wojnie Stronnictwa Pracy, w tym środowisku było oczywiste, że Polska jest krajem okupowanym. A więc dążenie do odzyskania niepodległości było obowiązkiem oczywistym dla wszystkich. Ale wszystko zaczęło się chyba od działalności w 1. Warszawskiej Drużynie Harcerskiej im. Romualda Traugutta, czyli słynnej „Czarnej Jedynki.””

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

Źródło: Wielki powrót Antoniego Macierewicza, dziennik.pl, 21 lipca 2006 http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/183574,wielki-powrot-antoniego-macierewicza.html

O wojnie , O inteligencji

„Totalitaryzm dąży do przejęcia oświaty.”

Franciszek (papież) (1936) papież

jako kardynał.
Źródło: cyt. za „Gość Niedzielny” gosc.pl, 18 marca 2013 http://gosc.pl/doc/1490141.Nawet-jesli-beda-was-zabijac-Co-papiez-mysli-o,

„Nie ma ideału ale jest cel, do którego można dążyć, marzenia za którymi warto iść, cały czas pozostając sobą i starając się być sobą jak najpiękniej.”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

O marzeniach , O czasie

„Aleksandra Jakubowska postrzegana jest jako osoba wpychająca premiera w kolejne konflikty. Szefową doradców premiera obciąża się odpowiedzialnością za awanturę z mediami, za pogorszenie stosunków z prezydentem, za zbytnią bojowość tam, gdzie wypadałoby dążyć do kompromisu.”

Janina Paradowska (1942–2016) dziennikarka polska

O politykach lewicy
Źródło: „Polityka”, 2 sierpnia 2003

„Żyjemy w dobie programów. Z czasów ostatnich można by zebrać cały ich szereg, a wśród wielkiej różnorodności między nimi zasad i dążeń, niektóre z nich, przynajmniej posiadają punkta ze sobą styczne: wysuwanie na pierwszy plan interesów ludu, jako głównej siły społecznej i – pomijanie zupełnym milczeniem innej grupy społecznej – kobiet.”

Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) polska działaczka społeczna i dziennikarka

o programach politycznych.
Źródło: Nasze drogi i cele. Szkic do programu działalności kobiecej, Lwów 1897.

O kobietach , O ludziach , O sile

„Ludzie myślą, że niebo to rajski ogród, miejsce, gdzie mogą bujać w obłokach, beztrosko włóczyć się nad rzeką czy po górach. Ale sama tylko sceneria, bez pocieszenia, byłaby pusta, pozbawiona jakichkolwiek treści. Największym darem Boga jest to, że będziesz mógł zrozumieć, co zdarzyło się w twoim życiu, że zostanie ci wyjaśniony jego sens. To jest ten wieczny pokój, do którego dążysz.”

Mitch Albom (1958) amerykański pisarz i dziennikarz sportowy

Pięć osób, które spotykamy w niebie
Źródło: Pierwsza osoba, którą Eddie spotkał w niebie

O Bogu , O ludziach , O pokoju , O myślach

„Najsilniejszym pragnieniem człowieka jest dążenie do władzy i sławy.”

Bertrand Russell (1872–1970) angielski logik, matematyk, filozof, myśliciel, działacz społeczny i eseista, noblista w dziedzinie literat…

„Teorie nowoczesnego nacjonalizmu otaczają pojęcie narodu mistyczną mgłą. Uciekając od faktów historycznych i ścisłych badań, teorie te operują frazeologią uczuciową oraz „mitami” utkanymi z fałszów i niedorzeczności. Losami narodów kieruje „idea narodowa”, której objawienia są z reguły monopolem najbardziej reakcyjnych klas posiadających każdego narodu. Nakazem „idei narodowej” jest „jedność narodowa”, co pozwala traktować wszelki bunt mas ludowych przeciwko przywilejom dziedzicznym lub majątkowym klas posiadających jako rozbijanie narodu, szkodnictwo i zdradę wobec najwyższych „interesów narodu”. Historia w świetle tych burżuazyjnych teorii była, jest i będzie walką narodów, gdyż każdy naród z samej swojej metafizycznej natury dąży do ukorzenia, ujarzmienia, wyparcia z ziemi lub wytępienia narodów słabszych. Każdy naród „hartuje się” w walkach z innymi narodami i tuczy się ich kosztem, przy czym funkcje pożerania – zagarniania ziemi i robienia majątków na wojnach – należą z reguły do tych klas, które mają pieczę nad „ideą narodową”. Ta ewangelia nacjonalizmu na użytek kontrrewolucyjnej burżuazji wbijana jest w mózgi wszelkimi środkami wychowania, musztry i propagandy, jakimi rozporządza nowoczesne państwo. Od narodów potężnych przyjmują tę ewangelię nacjonalizmu narody słabe, od mocarstw – narody podległe i ujarzmione. A ponieważ „idee klasy panującej są w każdej epoce panującymi ideami”, nienawiść narodowa w dzisiejszym świecie kapitalistycznym uchodzi za coś równie przyrodzonego, jak – powiedzmy – przyrodzoną i niewątpliwą wydawała się śmiertelna nienawiść pomiędzy katolikami a protestantami w XVI i XVII w.””

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

Źródło: Przyczynek do kwestii narodowej http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article494&var_mode=calcul

O nienawiści , O losie , O zdradzie , O historii

„Św. Paweł mówi: Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi (Kol. 3, 2). Jest rzeczą aż nadto zrozumiałą, iż wskutek przeniesienia punktu ciężkości na postęp ziemski - łagodzenie zmartwień i cierpień doczesnych, przezwyciężanie ubóstwa i wojen - także lęk przed Bogiem schodzi na plan dalszy. Jak pomniejsza się wagę wszystkiego, co nadprzyrodzone, by nie przeszkadzało w koncentracji na sprawach tego świata oraz na radosnym, optymistycznym rozwijaniu sił naturalnych na rzecz ziemskiego postępu, tak też usiłuje się w miarę możliwości wyeliminować Krzyż. Ba, w kazaniach, katechizmach, listach pasterskich unika się także wspominania o piekle i świętej trwodze.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Spustoszona winnica
Źródło: s. 260

O Bogu , O cierpieniu

„Większe szczęście daje nadzieja zawarta w dążeniu – niż świadomość, że oto jesteśmy u mety.”

Zofia Bystrzycka (1922–2011) powieściopisarka polska

O szczęściu , O nadziei

„Ponieważ roztoczenie opieki lekarskiej nad starym człowiekiem w ostatnich 6 miesiącach jego życia kosztuje ubezpieczalnię tyle, ile opieka medyczna nad tym człowiekiem przez cały wcześniejszy okres jego życia, to naturalnym odruchem jest dążenie do skrócenia tego najkosztowniejszego okresu do minimum, a najlepiej – do wyeliminowania go w ogóle. Propaganda eutanazji, jako „dobrej śmierci”, oczywiście „na żądanie” samego zainteresowanego, pozwala zachować pozory, skrywające tę brutalną, ekonomiczną konieczność.”

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: Dobry „zły” liberalizm, Warszawa 2005

O śmierci , O zachowaniu

„Niepodległościowy socjalizm nie był ani dziejowym przypadkiem, ani nie jest dziś archiwalną ciekawostką. To nie przypadek, że na przełomie XIX i XX wieku Polska Partia Socjalistyczna nie była po prostu jedną z sił walczących o niepodległość, lecz główną wyrazicielką niepodległościowych dążeń polskiego społeczeństwa. Program rządu Daszyńskiego nie był zaś jedynie próbą wypełnienia kształtującej się państwowości odpowiednią dawką „socjalu”, lecz przełożeniem na konkretne postulaty tego, jak uczestnicy tej walki ową niepodległość pojmowali.”

Adam Ostolski (1978) polski socjolog, publicysta i działacz polityczny

Źródło: Niepodległość: niedokończony projekt, krytykapolityczna.pl, 7 listopada 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20121107/niepodleglosc-niedokonczony-projekt

O wieku , O walce

„Panie Premierze, Drodzy Polscy Przyjaciele, Drodzy Państwo, Rodacy!Przywiodła nas tutaj wspólna pamięć, wspólny dług historyczny i wiara w przyszłość. Dzisiaj pochylamy głowy przed tymi, którzy mężnie przyjęli tutaj śmierć; przed tymi, których dążenia, nadzieje, talenty zostały bezlitośnie rozdeptane, przed tymi, kogo się nie doczekano. Nie doczekały się, ale na zawsze zachowały w swoich sercach matki, dzieci, ukochane. W ziemi tej spoczywają obywatele radzieccy, którzy spłonęli w ogniu represji stalinowskich w latach 30., oficerowie polscy, rozstrzelani na podstawie tajnego rozkazu, żołnierze Armii Czerwonej rozstrzelani przez nazistów podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Katyń nierozerwalnie powiązał ich losy. Tutaj obok siebie, jak w bratniej mogile, zyskali wieczne odpoczywanie. Odpoczywanie, ale nie zapomnienie, ponieważ nie może być wytarta z pamięci śmierć męczeńska niewinnych ofiar. Nie można schować prawdy o zbrodniach. Rosja i Polska, jak żadne inne państwa, Rosjanie i Polacy, jak żadne inne narody Europy, musieli przeżyć praktycznie wszystkie tragedie XX w. Zapłacić olbrzymią, zbyt wysoka cenę za dwie wojny światowe, za bratobójcze zbrojne konflikty, za okrucieństwo i nieludzkość totalitaryzmu. Nasz naród, który przeżył koszmar wojny domowej, przymusową kolektywizację wsi, masowe represje lat 30., doskonale rozumie, chyba lepiej niż ktokolwiek inny, co oznacza dla wielu polskich rodzin Katyń, Miednoje, Piatichatki, dlatego że w tym żałobnym rzędzie i miejscach masowych kaźni obywateli radzieckich jest poligon w Butowie pod Moskwą, Góra Siekierna na Sołowkach, rowy egzekucyjne w Magadanie i Workucie, bezimienne mogiły Norylska i Kanału Białomorskiego. Represje niszczyły ludzi nie zważając na ich narodowość, przekonania, wiarę. Ich ofiarami stawały się całe warstwy społeczne w naszym kraju: Kozacy, duchowni, zwykli chłopi, profesorowie, oficerowie – w tym również oficerowie armii carskiej, którzy w swoim czasie wstąpili na służbę do Armii Czerwonej – również ich nie oszczędzono – nauczyciele, robotnicy. Logika była jedna: zasiać strach, obudzić w człowieku najniższe instynkty, podjudzać ludzi przeciwko sobie i zmuszać ich do ślepego posłuszeństwa.Zbrodnie te nie mogą być usprawiedliwione w żaden sposób. W naszym kraju została dokonana jasna ocena polityczna, prawna i moralna zbrodni reżimu totalitarnego. I ocena ta nie podlega żadnej rewizji. Wobec tych grobów, wobec ludzi, którzy przychodzą tutaj oddać hołd swoim bliskim byłoby cyniczne powiedzieć: zapomnijmy o tym, że wszystko zostało w przeszłości. Nie. Jesteśmy zobowiązani pielęgnować pamięć o przeszłości, i oczywiście będziemy to czynić, jakkolwiek gorzka nie byłaby ta prawda. Nie jesteśmy w stanie zmienić przeszłości, ale w naszych siłach jest zachować albo przywrócić prawdę, a to znaczy również sprawiedliwość historyczną. Jest to ciężka praca, praca bardzo żmudna, której podjęli się historycy Rosji i Polski, przedstawiciele społeczeństwa i duchowieństwa. Wracając w przeszłość pracują w imię prawdy, a to znaczy w imię przyszłych stosunków między naszymi krajami. Właśnie taka wspólna droga dla zdefiniowania pamięci narodowej, ran historycznych pozwoli nam uniknąć ślepej uliczki niezrozumienia, wyrównywania rachunków, prymitywnych interpretacji dzielenia narodów na te, które miały rację i te, które były winne, jak to czasami usiłują robić nieodpowiedzialni politykierzy. W ciągu dziesięcioleci cynicznych kłamstw usiłowali zataić prawdę o egzekucjach katyńskich, ale byłoby takim samym kłamstwem obarczanie tą winą narodu rosyjskiego. Historia pisana przez złość i nienawiść jest równie fałszywa i zalakierowana jak wylizana historia w interesie konkretnych ludzi czy grup politycznych. Jestem pewny, że coraz częściej i w Rosji, i w Polsce zdajemy sobie z tego sprawę i jakie by to nie było trudne musimy wychodzić naprzeciwko sobie i zdawać sobie sprawę, że nie sposób żyć tylko i wyłącznie tą przeszłością. Dlatego jesteśmy dzisiaj wspólnie razem tutaj w Katyniu na tej uroczystości z okazji 70. rocznicy polskiej tragedii. Byliśmy wspólnie w Gdańsku w rocznicę wybuchu II wojny światowej. Na jej frontach nasze narody walczyły przeciwko wspólnemu wrogowi i jestem przekonany, że będziemy wspólnie obchodzić jubileusz wielkiego zwycięstwa – w którym główną, decydującą rolę odegrali żołnierze Armii Czerwonej – za które oddały swoje życie setki tysięcy żołnierzy wojska polskiego armii Andersa i Armii Krajowej, obrońcy Moskwy i Warszawy, Westerplatte i Smoleńska. Nasze straty i doświadczenia sojusznicze powinny nas zbliżać do siebie. Nie mamy moralnego prawa pozostawić przyszłym pokoleniom brzemienia nieufności do siebie. We współczesnym świecie, w Europie XXI w. nie ma innej alternatywy dla prawdziwego dobrego sąsiedztwa między narodami Polski i Rosji. Jest to wybór godny naszych dwóch narodów, które są skazane na to sąsiedztwo; wybór godny naszego wspólnego, tragicznego, ale wielkiego losu.Światła pamięć i wieczne odpoczywanie wszystkim, których przyjęła ziemia Katynia. Pokoju, pomyślności i dobrobytu dla żyjących obecnie.Dziękuję.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

przemówienie wygłoszone podczas obchodów 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, tekst za PAP.
Przemówienia rocznicowe
Źródło: interia.pl, 7 kwietnia 2010 http://fakty.interia.pl/raport/70-rocznica-zbrodni-katynskiej/news/przeczytaj-pelna-tresc-przemowienia-putina-w-katyniu,1461636,6896

Serce , O życiu , O śmierci , O nienawiści

„W warunkach własności prywatnej podstawowym sposobem osiągania wyznaczonego celu, formą celowej działalności jest zdobywanie i gromadzenie dóbr, a w miarę utrwalania się w umysłowości ludzi egoistycznego przeciwstawienia człowieka człowiekowi, potrzeba osiągnięć instynktu pracy przekształca się coraz bardziej w dążenie do zdystansowania innych pod względem majątkowym. Zwyczajowym, naturalnym niejako celem działania staje się względny sukces materialny, tzn. mierzony porównywaniem z sukcesami innych. Powszechnie uznanym celem wszelkich wysiłków jest korzystny wynik takiego porównania; w ten to sposób awersja do wysiłków bezowocnych staje się podnietą do rywalizacji. Każde niepowodzenie w dążeniu do sukcesu finansowego spotyka się z ostrą dezaprobatą, co jeszcze silniej akcentuje element rywalizacji o prestiż oparty na bogactwie. Celowy wysiłek zaczyna oznaczać przede wszystkim wysiłek w kierunku coraz wiarygodniejszej i wspanialszej demonstracji bogactwa. W ten sposób wśród motywów, które skłoniły ludzi do gromadzenia bogactwa, podstawowe znaczenie uzyskuje motyw rywalizacji.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O wysiłku , O sukcesie , O bogactwie

„Panowie sędziowie! Jestem do głębi wstrząśnięty czynami, które wyszły na jaw na tym procesie. Chylę czoło z głęboką czcią i pokorą przed ofiarami i poległymi wszystkich narodów i przed nieszczęściem i cierpieniem mojego własnego narodu, i tylko z jego losem mogę mierzyć własny los. Nigdy nie potrafiłbym znieść bez sprzeciwu wiedzy o straszliwych wydarzeniach i zbrodniach i – mając świadomość tego wszystkiego – stanąć twarzą w twarz z moim narodem i spojrzeć w oczy moim dziesięciorgu niewinnym dzieciom. Nie uczestniczyłem w jakimkolwiek spisku przeciw pokojowi czy ludzkości ani nie tolerowałem morderstw i znęcania się. Moje dążenia i moje sumienia są czyste. Niedostatki i cierpienia wojny, te wszystkie okropności z nią związane, dotknęły mnie jak najgłębiej. Jestem gotów do znoszenia każdego losu, jaki wyznaczy mi Opatrzność. Niech Bóg chroni mój nade wszystko umiłowany naród, niech znów błogosławi pracę niemieckich robotników, którym służyło całe moje życie i wszystkie dążenia. Niech obdarzy świat pokojem.”

Fritz Sauckel (1894–1946) działacz nazistowski

wypowiedziane w dniu 31 sierpnia 1946 w norymberskim Pałacu Sprawiedliwości jako ostatnie słowo w procesie.
Źródło: Joe J. Heydecker, Johannes Leeb, Proces w Norymberdze, tłum. Marek Zeller, wyd. Świat Książki, Warszawa 2006, ISBN 8324701583, s. 418–419.

O życiu , O Bogu , O losie , O wojnie

„Historia bada i opisuje dzieje, o których albo ktoś poczyta, albo i nie. Ale czy jeśli przeczyta, to znaczy, że zostaną mu w głowie? Nie bardzo dziś wierzę w twierdzenie, że z historii ludzie czegoś się uczą, że potrafi ą wyciągnąć z niej wnioski. Dla wielu, a myślę głównie o politykach, wydarzenia historyczne nie mają znaczenia, niczego ich nie uczą. Nota bene uważam, że nauka i polityka są nie do pogodzenia. Nauka ma dążyć do prawdy, a w polityce chodzi o skuteczność, kłamie się, byle osiągnąć cel. Nauka i polityka są zatem ze sobą w sprzeczności, dlatego uczeni nie powinni być politykami.”

Józef Andrzej Gierowski (1922–2006) polski historyk

Źródło: Leszek Śliwa, W pierwszą rocznicę śmierci, „Alma Mater”, nr 91, kwiecień 2007, s. 31.

O śmierci , O ludziach , O historii , O myślach

„Jeśli harcerstwo chce nadal żyć i pełnić swoją funkcję, to musi samo zdobyć się na próbę odszukania własnego oblicza w dzisiejszym polskim życiu. Harcerska postawa powinna być postawą pozytywnego dążenia do zmian na lepsze… Dążeniem naszym jest, aby harcerstwo było organizacją samorządną, kierowaną przez władze wyłonione z wyborów, aby ZHP harmonizując swe prace z ideałami i potrzebami nowej Polski, dokonywał tego w ścisłym związku z tradycją skautingu i harcerstwa…”

Aleksander Kamiński (1903–1978) instruktor harcerski, żołnierz AK

w czerwcu 1946 (jako członek Tymczasowej Naczelnej Rady Harcerskiej), na konferencji instruktorskiej w Osowcu.

„W czasie składania meldunku dowódcy Armii Krajowej i sztabowi AK na dwa dni przed wybuchem Powstania porównałem je z „burzą w szklance wody”, jeśli chodzi o jego wpływ na międzynarodową sytuację Polski. Z perspektywy 50 lat ocena ta wymaga pewnej korekty. Powstanie stało się jednym z pierwszych katalizatorów, które doprowadziły do radykalnej zmiany ocen zamiarów i polityki Moskwy w skali światowej. Dopiero w końcu lat czterdziestych Stany Zjednoczone zdały sobie w pełni sprawę z bezpośredniego zagrożenia płynącego z ekspansywnych dążeń sowieckich i przeszły do polityki powstrzymywania. Jej inicjator i główny architekt, George Kennan, był zastępcą ambasadora Harrimana w Moskwie w czasie Powstania Warszawskiego. Jak wynika z jego depesz, wspomnień, a przede wszystkim z wywiadu udzielonego prof. J. Zawodnemu, postępowanie Stalina wobec tragedii Warszawy było punktem przełomowym w jego ocenie długofalowych intencji i celów ZSRR.”

Jan Nowak-Jeziorański (1914–2005) polski dziennikarz, politolog, działacz społeczny, żołnierz AK

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), op. cit., s. 494.

O czasie

„Zaklinam was, oddalcie wszystko, co wam przeszkadza w posiadaniu dzieci! Najlepszy Bóg nie może waszemu domowi podarować niczego piękniejszego niż dużo dzieci. Dążcie do tego, aby być rodzinami wielodzietnymi! Wielodzietna rodzina jest chlubą Kościoła katolickiego!”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Źródło: s. 110

O Bogu , O dzieciach , O rodzinie , O domu

„Polskie społeczeństwo jest nudne. Spełniło się marzenie towarzysza Gomułki, a w tej chwili jest to również marzenie pana prezesa, żeby tu był kompletnie jednolity naród. Żadnych odchyleń, żadnych obcych języków, żadnej różnorodności. Powszechny schabowy i koniec. W tym akurat władza ludowa nawalała permanentnie, bo zawsze miała kłopoty z mięsem, więc nie spełniała narodowo-socjalistycznego zadania zaopatrzenia każdego obywatela w kotlet schabowy z kapustą. Tylko kapusty starczało. Społeczeństwo ma być jednorodne, klęczące w kościołach, przed kościołami i klęczące przed zasadami wpajanymi przez rządzącą partię.(…) Władza usiłuje stworzyć społeczeństwo według określonego modelu, który bardzo mi nie odpowiada. To jest irracjonalne dążenie do zamkniętego społeczeństwa, które już dawno przebrzmiało.”

Tadeusz Rolke (1929) fotografik polski

Źródło: Tadeusz Rolke: Depresja szoruje i kłuje, i ma kamienie w butach http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,53668,21089537,tadeusz-rolke-depresja-szoruje-i-kluje-i-ma-kamienie-w-butach.html?disableRedirects=true, wysokieobcasy.pl, 9 grudnia 2016.

O butach

„My, boliwijscy nacjonaliści rewolucyjni, żądamy gospodarczej niezawisłości kraju, dążymy do sprawiedliwości społecznej dla wyzyskiwanej większości narodu, przypominamy o wartościach naszej grupy etnicznej oraz walczymy o podniesienie poziomu techniki i wydajności poprzez dywersyfikację gospodarki.”

Juan Lechín Oquendo (1914–2001)

Źródło: Marcin Kula, Anatomia rewolucji narodowej (Boliwia w XX wieku), Wydawnictwo Leopoldinum, Wrocław 1999, s. 56.

O sprawiedliwości , O wieku

„W naturze demokracji parlamentarnej leży dążenie do despotyzmu, a mianowicie do centralizacji.”

Pierre-Joseph Proudhon (1809–1865) francuski polityk i filozof

O demokracji , O naturze

„Jestem Polakiem – więc całą rozległą stroną swego ducha żyję życiem Polski, Jej uczuciami i myślami, Jej potrzebami, dążeniami i aspiracjami. Im więcej nim jestem tym mniej z jej życia jest mi obce i tym silniej chcę, żeby to, co w mym przekonaniu uważam za najwyższy wyraz życia stało się własnością całego narodu.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Myśli nowoczesnego Polaka, 1903

O emocjach , O myślach , O myśleniu

„Wszystko, co ludzkość dotychczas uczyniła i wymyśliła, wzięło się z dążenia człowieka do zaspokojenia swych najgłębszych potrzeb i uśmierzenia bólu.”

Albert Einstein (1879–1955) fizyk niemiecki, noblista

„Ruch, który dzisiaj tworzymy, który nie jest partią, lecz właśnie ruchem i który możemy nazwać anty-partią, nie jest ani prawicowy, ani lewicowy. Dlatego, że w gruncie rzeczy prawica jest dążeniem do zachowania organizacji ekonomicznej, chociaż jest niesprawiedliwa, a lewica jest w istocie pragnieniem zniszczenia organizacji ekonomicznej, chociaż zniszczenie jej pociągnie za sobą zniszczenie wielu rzeczy dobrych. Następnie ozdabia się to, zarówno u jednych, jak i drugich, całym szeregiem względów duchowych. Wszyscy, którzy słuchają nas z dobrą wiarą wiedzą, że wszystkie te względy duchowe mieszczą się w naszym ruchu, lecz nasz ruch w żadnym wypadku nie zwiąże swoich losów z interesami jakiejś grupy lub klasy, które kryją się pod powierzchownym podziałem na prawicę i lewicę.
Wierzę, że sztandar został dziś wzniesiony. Będziemy bronić go radośnie, poetycznie. Ponieważ są tacy, którzy wobec marszu rewolucji myślą, że aby zjednać poparcie należy przedstawić rozwiązania ostrożne; myślą, że powinno się przemilczać w propagandzie wszystko to, co mogłoby wzbudzać emocje łub wskazywać postawę energiczną i skrajną. Co za błąd! Narodów nikt nigdy bardziej nie poruszył, niż poeci i biada temu, kto nie potrafi wznieść poezji, która niszczy, poezji, która niesie obietnicę!
W owym ruchu poetyckim wznosimy nasze płomienne pragnienie Hiszpanii, składamy siebie w ofierze, przyjmujemy wszelkie wyrzeczenia, i nasze będzie zwycięstwo, którego nie uzyskamy w zbliżających się wyborach. W tych wyborach głosowanie wydaje się mniejszym złem. Lecz nie powstanie stąd nasza Hiszpania, ani nie będzie tam naszego ducha. Tam jest atmosfera mętna, już wyczerpana, jak w tawernie pod koniec pijackiej nocy. Nie tam jest nasze miejsce. Nie zamierzamy iść spierać się o zwyczajowe niesmaczne resztki brudnego bankietu. Nasze miejsce jest na zewnątrz, nawet jeśli, być może, przejdziemy mimochodem przez tamto. Nasze miejsce jest na wolnym powietrzu, pod czystym nocnym niebem, z bronią w ręku i na wysokości, w gwiazdach. Niech inni zajmują się nadal swoimi ucztami. My, na zewnątrz, w napiętej czujności, żarliwej i niezawodnej, już przeczuwamy brzask w radości naszych dusz.”

José Antonio Primo de Rivera (1903–1936) polityk hiszpański, ideolog narodowego syndykalizmu

29 października 1933 w Teatrze Comedia w Madrycie na kongresie założycielskim Falangi Hiszpańskiej.
Źródło: Wojciech Trojanowski, Jose Antonio Primo de Rivera – Presente! http://www.nacjonalista.pl/2010/11/19/jose-antonio-primo-de-rivera-presente/

O losie , O wierze , O zachowaniu , O błędach

„Nigdzie śladu jakiegokolwiek wysiłku ku ozdobie, zadbaniu, czystości. Nigdzie śladu przekwitłej już choćby grządki. Nędza, opuszczenie i jakby dążenie właśnie do wtopienia się bez reszty w ogólną popielatość, nijakość, żadność – strach przed zwróceniem na siebie czyjejkolwiek uwagi, czyichkolwiek oczu.”

Beata Obertyńska (1898–1980) poetka polska

Źródło: W domu niewoli

O strachu , O domu , O wysiłku

„Moim zdaniem, i tu podzielam opinię pana Gogolewskiego, aktor przede wszystkim powinien dążyć do tego, żeby móc podpisać się pod tym, co robi. Mimo wszystko w teatrze udaje się to częściej niż choćby w filmie, gdzie nietrudno dziś rozmienić się na drobne. Dlatego warto czasem coś odrzucić. (…) ten zawód wydaje mi się fascynujący – jest w nim bowiem szansa na to, by poprzez jakąś rolę powiedzieć coś publicznie, zabrać głos w debacie. A wobec narastającej w Polsce fali nietolerancji wydaje mi się to szczególnie istotne. Kiedy słucham niektórych naszych polityków, nawet niekryjących się ze swoją homofobią, włos jeży mi się na głowie.”

Karolina Gruszka (1980) aktorka polska

Źródło: „Przegląd” 28/06, 13 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zwpw.htm

O szansie , O czasie

„Będziemy dążyć do większego i wspanialszego Pakistanu. Zrobimy to ponieważ wierzymy w islam, który jest ostatnim posłannictwem Boga. Islam, który dał światu równość i braterstwo. Islam wraz z postępem społecznym czyli socjalizm muzułmański oparty na braterstwie, równości, wspólnocie i tolerancji. W imię Boga zwyciężymy. Nie ma co do tego najmniejszej wątpliwości.”

Zulfikar Ali Bhutto (1928–1979) pakistański polityk

Źródło: Barbara Wizimirska, Drogi kariery. Zulfikar Ali Bhutto i jego partnerzy: Indira Gandhi i Mujibur Rahman, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1983, s. 189–190.

O Bogu , O świecie

„Nie szukaliśmy tego pola pracy. Sam Bóg wybrał narzędzie, którym drogę wskazywał… a chociaż burza zerwała nam dach i ściany, fundamenty z łaski Bożej pozostały, a nimi była silna wiara, że dążyłyśmy zawsze do spełnienia woli Bożej. Na tej wierze budujemy spokojnie, swobodnie i ufnie, że wierny jest Bóg, bo z pracą i z pokuszeniem uczyni także wyjście.”

Jadwiga Borzęcka (1863–1906) polska zakonnica, zmartwychwstanka

Refleksje Jadwigi Borzęckiej z 1899.
Źródło: Kłosy z Bożej Roli. Jadwiga Borzęcka Rocznik VI. Tomik 74. Maj nr 5. Warszawa. 1939. Wydawnictwo Salezjańskie, s. 37 (PDF) http://www.zmartwychwstanki.org.pl/files/Jadwiga_Klosy-z-Bozej-Roli.pdf

O Bogu , O wierze , O zerwaniu

„Chociaż zgodnie z konwencjonalnymi zasadami rzeczą właściwą jest dać zdecydowany odpór komuś, kto niesprawiedliwie i bez powodu nas oskarża, to jednak nie zgadza się to z praktyką altruistycznego dążenia do oświecenia. Nie jest właściwym reagować gwałtownie bez szczególnego powodu. Jeśli ktoś z zawiści lub niechęci traktuje cię źle, obraża lub nawet uderza, zamiast reagować w ten sam sposób, powinieneś sam znieść porażkę i pozwolić tamtej osobie zwyciężyć. Czy to wydaje się nierealne? Tego rodzaju praktyka jest naprawdę bardzo trudna, ale ci, którzy zdecydowanie pragną rozwinąć altruistyczną postawę, muszą ją podjąć.”

Dalajlama XIV (1935) Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetu

Dobroć, mądrość i wgląd
Źródło: Czym różni się tradycja gelug od innych tradycji buddyzmu tybetańskiego? http://www.zbigniew-modrzejewski.webs.com/tradycjagelug_index.html

„A warto tu przypomnieć, co zrobił Hitler po dojściu do władzy: rozwinął media, propagandę, zakładał nowe stacje, udostępniał wszystkim odbiorniki nastawione na jego programy. Bo wiedział, że to pozwala mu panować nad ludźmi. Kto chce mieć władzę, chce mieć media. I nie chce pluralizmu, dąży do monopolu. Czy nie do tego dąży się dziś w Polsce?”

Tadeusz Rydzyk (1945) polski duchowny katolicki, publicysta

Źródło: Bez mediów nie obronimy naszych wartości, „Uważam Rze”, 5 lutego 2012

„Małość ruchu nacjonalistycznego wynikała także z jego charakteru drobnomieszczańskiego. Samo dążenie do wzmocnienia pozycji drobnego handlu chrześcijańskiego było ruchem w pewnym okresie nieuniknionym i zdrowym. Lecz walka z przekupkami i handełesami stawała się groteską, gdy chciano z niej uczynić wielką ideę. Nacjonalizm imperialistyczny w krajach będących jej właściwą ojczyzną był zawsze ideą wielkiej burżuazji przemysłowej i kapitału finansowego. Drobnomieszczaństwo, jako żywioł miejski najbardziej bezkrytyczny i ograniczony, służy co najwyżej za narzędzie do „lansowania” zdobywczych przedsięwzięć wielkokapitalistycznych.
To, co powiedziano wyżej o znaczeniu ideologii burżuazyjnej, stosuje się do zaboru rosyjskiego. W Galicji było gorzej. Mieszczaństwo (poza kahałami) odgrywało tam znikomą rolę polityczną. Nacjonalizm zaprawiał się do wielkich czynów głównie na Ukraińcach. Wobec zacofania społecznego kraju i agrarnego charakteru antagonizmów narodowościowych w Galicji wschodniej, nacjonalizm polski zatracił tam wszelkie piętno burżuazyjnej nowoczesności i poszedł w służbę obszarników, którzy posługiwali się nim – podobnie jak Żydami – z wielkopańską pogardliwą odrazą, przez rękawiczkę. Później stoczył się jeszcze niżej: do przedpokojów carskich okupantów.”

Julian Brun (1886–1942) polski dziennikarz i działacz komunistyczny

Źródło: Stefana Żeromskiego tragedia pomyłek, www.nowakrytyka.pl http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article446

O charakterze , O walce , O ojczyźnie

„Bardzo krytycznie oceniam politykę waszego obecnego rządu Donalda Tuska. Pomimo wszystkich nieprzychylnych, prowokacyjnych gestów ze strony Kremla, Tusk cały czas mówi o „poprawie relacji”, „dążeniu do kompromisu”, „obniżeniu temperatury sporu” i tym podobne. Nie jestem specjalistą od języka dyplomacji, ale widzę, że ktoś tu prowadzi nierówną grę. Rosja coraz bardziej upodabnia się do Związku Sowieckiego, chce przywrócić jego strefę wpływów i jest otwarcie wroga wobec Polski, która jej w niczym nie zawiniła. Przecież ostatnio Kreml przeprowadził symulację nuklearnego ataku na wasz kraj! To niebywałe! A mimo to wasz premier cały czas się uśmiecha i postuluje „naprawę relacji z rosyjskim partnerem.””

Władimir Bukowski (1942–2019) rosyjski dysydent, pisarz, obrońca praw człowieka

To wielki błąd!
Źródło: Władimir Bukowski: Rosja nie wygrałaby wojny z Polską, rp.pl, 16 lipca 2009 http://blog.rp.pl/blog/2009/11/16/wladimir-bukowski-rosja-nie-wygralaby-wojny-z-polska/

O wojnie , O uśmiechu , O błędach , O relacjach

„Z dążeniem do zniewolenia indywiduum i uczynienia go składnikiem zbiorowości, wiąże się pruderyjność systemów totalitarnych, niezależnie od sensu głoszonych przez państwa totalitarne ideologii. Dążenie do ukrócenia swobody seksualnej ma źródło w chęci podporządkowania jednostki państwu, nieokiełznany seks jest bowiem wyrazem wolności człowieka i bywa przejawem opozycji wobec norm uznawanych obyczajowo za niepodważalne. Mniejszości seksualne, jak homoseksualiści czy transseksualiści, w krajach o charakterze totalitarnym są z reguły prześladowane. Takie stanowisko jest wspólne państwom opartym na „jedynie słusznej ideologii””

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

świeckiej bądź religijnej.

O seksie , O charakterze , O wolności , Sens

„Stworzenie przez selfizm ideologii wrogiej dyscyplinie, posłuszeństwu i odraczaniu gratyfikacji okazało się pożyteczne ze względu na wzrastające zapotrzebowanie gospodarek zachodnich na konsumentów. Podkreślanie znaczenia stałego poszukiwania nowych doświadczeń, przy jednoczesnym odrzucaniu hamowania i tłumienia dążeń, było prawdziwym dobrodziejstwem dla przemysłu stojącego za reklamami. Doświadczał on bowiem malejącej skuteczności odwoływania się jedynie do statusu społecznego czy samej jakości produktu. Większość haseł i sloganów selfizmu doskonale nadaje się do reklam: Zrób to teraz! Zdobądź nowe doświadczenie! Jesteś tego wart!”

Paul Vitz (1935)

Psychologia jako religia
Źródło: s. 113

O poszukiwaniu

„Należy dążyć do sprawiedliwości słowem i czynem.”

Pitagoras (-585–-495 p. n. e.) grecki matematyk i filozof,

O sprawiedliwości

„Od początku rząd założył sobie, że Trybunał ma zniknąć. Ma zniknąć z tą władzą, jaką nadaje mu konstytucja. Jeżeli działa się tak, żeby zniszczyć instytucję ustanowioną konstytucyjnie, to znaczy, że dąży się do jedynowładztwa.”

Tadeusz Pieronek (1934–2018) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: „Nie można osiągnąć dobra metodami, które są zdziczeniem” http://www.tvn24.pl/bp-tadeusz-pieronek-w-faktach-po-faktach,702282,s.html, tvn24.pl, 24 grudnia 2016

„Narody chcą trwać, ale są w tym świecie ogromne siły, które dążą do ich rozpuszczenia. To jest walka, kto ją wygra, nie do przewidzenia moim zdaniem.”

Bogusław Wolniewicz (1927–2017) filozof polski

Źródło: rozmowa z Jerzym Zalewskim, program Pod prąd, odc. 35, TV Puls, 16 września 2008

O sile , O walce

„Ludzkość dąży do sprowadzenia działalności rządów do zera, czyli do zniesienia państwa, tego uosobienia niesprawiedliwości, ucisku i monopolu.”

Piotr Kropotkin (1842–1921)

Państwo, władza

„Wszyscy jesteśmy tacy sami. Bez względu na ewentualne zewnętrzne różnice – w środku dążymy do tego samego. Miłości, poczucia akceptacji, spełnienia w związku z drugą osobą. Nic innego nie zastąpi obecności drugiej osoby, nic nie zastąpi bycia z drugim człowiekiem.”

Alvaro Pastor (1972)

Źródło: Anna Serdiukow, Wszyscy jesteśmy tacy sami. Rozmowa z Alvaro Pastorem, reżyserem filmu „Ja, też!”, stopklatka.pl, 19 marca 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=64049

„I ci, i tamci robią to samo. Dążą do zabicia myśli, zupełnego zniechęcenia człowieka do jakiegokolwiek wysiłku umysłowego. Bo tylko z bandą baranów można zrobić, co się chce. Zamiast człowieka, wychowuje się barana. […] Na wszystko dać mu odpowiedź gotową i łatwostrawną, usunąć sprzed człowieka wszelkie kłody myśli, o które mógłby się potknąć i pod wpływem upadku zacząć myśleć i rozumować. Po co ma czytać – dać mu ilustrację. Uprzedzać pytanie odpowiedzią. Odpowiedź redagować tak jasno, żeby przypadkiem nie przyszło mu na myśl podać jej w wątpliwość. Bo wątpienie budzi myśli.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

30 maja 1943, o Aliantach i Państwach Osi.
Szkice piórkiem

O myślach , O wysiłku , O czytaniu , O myśleniu

„Demokrację i socjalizm łączy jedno słowo: równość. Ale gdy demokracja dąży do równości w wolności, socjalizm w niewoli.”

Alexis de Tocqueville książka Dawny ustrój i rewolucja

Dawny ustrój i rewolucja

O demokracji , O wolności

„Tenis to gra psychologiczna. Wygrywa ten, kto jest silniejszy psychicznie. Tenis uczy, jak wyznaczać sobie cele i wyrabia cierpliwość w dążeniu do nich. Uczy, jak się nie poddawać, jak stanąć na nogi mimo chwilowej porażki. To potrzebne na korcie, ale też poza nim.”

Jelena Diemientjewa (1981) rosyjska tenisistka

Źródło: Zwierciadło, nr 5/1927, maj 2007

O grach , O cierpliwości

„rewolucja jest nie do uniknięcia, cała zaś sprawa polega na tym, by osiągnąć jak największe wyniki przy jak najmniejszych rozmiarach wojny domowej i najmniejszej liczbie ofiar; należy zatem unikać mnożenia nienawiści, co jest tylko wtedy możliwe, gdy uciemiężeni zostaną dostatecznie uświadomieni w swoich dążeniach i zamiarach, gdy będą mieli jasno sprecyzowane ideały”

Piotr Kropotkin (1842–1921)

Rewolucja

O wojnie

„Czymś innym jest wiedza naukowa a czymś innym polityka. Uniwersytet nie jest właściwym miejscem dla załatwiania interesów partyjnych oraz osobistych interesów, do czego zmierza kwestionowana przeze mnie uchwała. Ma ona charakter polityczny i stanowi próbę wciągnięcia naszego Wydziału w walkę polityczną. Pod pozorami troski o demokrację kryje się w uchwale dążenie do przejęcia władzy przez jej inspiratorów. Uchwała została napisana przez tych lub z inspiracji tych, którzy utracili władzę polityczną i przywileje w rezultacie ostatnich wolnych wyborów parlamentarnych. Wyrazem rzeczywistej wolności obywatelskiej – którą uchwała kwestionuje – jest chociażby możliwość jawnego organizowania przez twórców tej uchwały oporu prawników polskich wobec legalnie wybranej władzy. Nie wdając się w dyskusję ze stwierdzeniami uchwały, chcę podkreślić, że w czasie długiej kadencji rządów PO nie było prób podejmowania na naszym Wydziale uchwał krytykujących oczywiste nieprawidłowości rządów Platformy Obywatelskiej.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

zdanie odrębne do uchwały Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 12 grudnia 2016 w sprawie naruszania ładu konstytucyjnego przez władze państwowe Rzeczypospolitej.
Źródło: Stanowisko odrębne w związku z uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji UW w dniu 12 XII 2016 http://strony.wpia.uw.edu.pl/zarzadzeniauchwaly/files/2016/12/201612141453_0001.pdf, wpia.uw.pl, 12 grudnia 2016.

O demokracji , O charakterze , O wiedzę , O wolności

„Pierwszy kontakt z publicznością odbywa się na przedstawieniu dyplomowym. Ten egzamin przed publicznością niczym się nie różni od pierwszych zawodowych doświadczeń. Wiedziałem, co chcę robić w życiu. Całe moje dążenia były skierowane w stronę Teatru Współczesnego, dokąd ponad 20 latach na różnych scenach i po pobycie w USA udało mi się dotrzeć.”

Piotr Garlicki (1945) aktor polski

Źródło: Karolina Owsiannikow, Drogą przez Indie, „Express Bydgoski” nr 253, 29-30 października 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/126410.html

„Polityka zagraniczna Republiki Austrii od dawien dawna ma za zadanie służyć utrzymaniu pokoju w Europie jako kontynencie, który w przeszłości tyle cierpiał w wyniku zastosowania siły. Dla państwa takiego jak Austria, już ze względu na jego geograficzne położenie pośród krajów, które bądź należą do różnych militarnych sojuszy, bądź też są paktami nie związane, możliwie dobre stosunki ze wszystkimi z tych krajów mają bardzo ważne znaczenie; zadanie to jest istotnie ułatwione przez nieustającą neutralność Austrii. Neutralność Republiki Austrii i jej dążenie, aby we wszystkich kierunkach uprawiać możliwie wiarygodną politykę, predestynują ją do roli wyrównawczego czynnika w polityce światowej oraz do aktywnego współdziałania w akcjach, które zmierzają do zniwelowania stanów napięcia i sporów, jak również w akcjach humanitarnych i innych dążących do zachowania pokoju lub torujących mu drogę. Zasady austriackiej polityki zagranicznej nie można więc rozumieć w sensie absencji podczas międzynarodowych rozstrzygnięć. Obejmują one aktywną politykę pokojową, która nie pozwala wpływać na jej decyzje i wykazuje tym samym niezależność Austrii.”

Bruno Kreisky (1911–1990) polityk austriacki

podczas swej oficjalnej wizyty w Polsce w lipcu 1973.
Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 243.

O pokoju , O zachowaniu , O decyzjach , O sile

„Największym szczęściem jest zaprzestanie dążenia do jego osiągnięcia.”

Orhan Pamuk książka Śnieg

Śnieg (2006)

O szczęściu

„Moim marzeniem było robienie obrazów publicznych, żeby jak największa liczba ludzi mogła je zobaczyć. W związku z tym plakat – obraz uliczny – był dla mnie najważniejszy. Jeszcze przed akademią myślałem o plakacie. Wejść w ulicę. To jest szalenie ważne. Myśląc o różnorodności przedmiotów otaczających człowieka sądzę, że najważniejsze jest ogłoszenie. Mówić, powiedzieć, przekazać, zawiadomić. Poinformować.(…) Nigdy nie wyobrażałem sobie obrazu niezależnego od treści. Zawsze dążę do tego, żeby obraz był maksymalny i informacja była maksymalna. Trzeba działać na maksimum wyobraźni.”

Roman Cieślewicz (1930–1996) grafik polski, twórca plakatów

Źródło: Wiesława Wierzchowska, Autoportrety, Agencja Wydawnicza „Interster”, Warszawa 1994, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_cieslewicz_roman

O ludziach , O myślach , O myśleniu , Obraz

„W jazzie faktycznie można dać upust artystycznym dążeniom. Niestety, szybko okazuje się, że to działalność szalenie niszowa. Ostatnią płytę jazzową jako lider Montreal Ballad wydałem w 1988 r.”

Krzesimir Dębski (1953) kompozytor polski, skrzypek jazzowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 24 stycznia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bzck.htm

„To przymilanie się do lewicy pokazało determinację Kaczyńskiego, który dąży do zdobycia władzy za wszelką cenę, nawet jeśli to wymaga wyrzeczenia się swoich poglądów.”

Katarzyna Piekarska (1967) polski polityk

o zachowaniu Jarosława Kaczyńskiego podczas kampanii wyborczej.
Źródło: wyborcza.pl, 13 lipca 2010 http://wyborcza.pl/1,76842,8134883,Lewica_jest_trendy.html

O zachowaniu

„To, co działa najlepiej, co najsilniej, popycha ludzi do wysiłku, to najzwyklejsze i najprostsze dążenie do pieniędzy.”

Michel Houellebecq książka Mapa i terytorium

Mapa i terytorium

O ludziach , O wysiłku

„Wyobraźmy sobie świat, w którym każda osoba na naszej planecie ma wolny dostęp do sumy ludzkiej wiedzy. Do tego właśnie dążymy.”

Jimmy Wales (1966) jeden z założycieli Wikipedii

Imagine a world in which every single person on the planet is given free access to the sum of all human knowledge. That’s what we’re doing. (ang.)
Źródło: Robin „Roblimo” Miller, Wikimedia Founder Jimmy Wales Responds http://slashdot.org/story/04/07/28/1351230/wikipedia-founder-jimmy-wales-responds, Slashdot, 28 lipca 2004

O świecie , O wiedzę

„Uczęszczajmy do świątyni. Tak często, jak pozwala nam na to sytuacja osobista. Trzymajmy w domu obraz świątyni, by mogły go oglądać nasze dzieci. Uczmy nasze dzieci, jakim celom służy Dom Boga. Niech od najmłodszych lat żyje w nich dążenie, by pójść do tego domu i niech będą warte błogosławieństwa owego Domu.”

Howard W. Hunter (1907–1995) amerykański duchowny Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych Dni Ostatnich

Let us be a temple-attending people. Attend the temple as frequently as personal circumstances allow. Keep a picture of a temple in your home that your children may see it. Teach them about the purposes of the House of the Lord. Have them plan from their earliest years to go there and to remain worthy of that blessing. (ang.)
Źródło: „Exceeding Great and Precious Promises”, Ensign, Nov. 1994, 8. cyt za Howard W. Hunter, Served 1994–1995, lds.org http://www.lds.org/churchhistory/presidents/controllers/potcController.jsp?leader=14&topic=quotes

O Bogu , O dzieciach , O domu , Obraz

„Ci, którzy dążą do zakazu leczenia za pomocą in vitro, pozbawiają szansy na dziecko ponad 50 proc. niepłodnych par.”

Marian Szamatowicz (1935) lekarz polski, ginekolog-położnik

Źródło: Polityczna niekompetencja i in vitro, wyborcza.pl, 20 lipca 2012 http://wyborcza.pl/1,76842,12162314,Polityczna_niekompetencja_i_In_vitro.html#ixzz21Cn9HeEM

O dzieciach , O pomocy

„Badania kresowych mitów ujawniają drastyczny rozziew między tym, co wyobrażone a tym, co historyczne i konkretne. Frustracja rodzi tutaj schizofrenię, którą trzeba dobrze rozpoznać jako stały czynnik historii polskiej. Panujący „dobrodzieje” byli z reguły wyzyskiwaczami, a bojownicy o niepodległość Polski, nie uznawali na ogół narodowych dążeń Ukraińców czy Białorusinów.”

Daniel Beauvois (1938)

Źródło: Avant-propos de l’editeur, w: Les confins de l’ancienne Pologne. Ukraine-Lituanie-Bielorussie XVIe – XX siecles, Lille 1988, str.8.

O historii

„Podejmując decyzję związania się z serialem M jak miłość, nie miałam pojęcia i nikt go nie miał, jak długo produkcja utrzyma się na antenie. Wspaniale jest odnieść sukces, ale sukcesu na taką skalę nikt nie planował. Nie wiem też, czy zdecydowałabym się wcielić w rolę Hanki (…) wiedząc, że przygoda ta potrwa 11 lat. W naturze aktora leży zmienność, bo tylko ona rozwija. Trzeba stawiać sobie kolejne wyzwania, pracować z różnymi reżyserami. Dzięki temu zawód nie staje się rutyną. Dążę do tego, by nie zostać zaszufladkowaną. Cały czas gram w teatrze, który jest miejscem dającym mi poczucie zawodowej wartości. Od wielu lat godzę pracę w telewizji, teatrze, dubbingu i filmie. Nie jest to łatwe.”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

Źródło: Ola Szatan, H jak Hanka, czyli d jak dość, „Polska Dziennik Zachodni”, 24 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129914.html

O miłości , O naturze , O decyzjach , O czasie

„Na pewno nie był to przeciętny mąż stanu. Morderca, kat, prowokator. Miał znakomitą pamięć do historycznych dat, wydarzeń. Geniusz zła, przesiąknięty logiką zła. Konsekwentnie dążył do roli władcy Rosji, roli Iwana Groźnego. Pogardzał Rosją i jej ludźmi.”

Włodzimierz Sokorski (1908–1999) polski działacz komunistyczny, pisarz, dziennikarz, generał

o Stalinie.
Źródło: Romans z komuną, Wydawnictwo Res Polona, Łódź 1991, s. 40.

„Nie jest rzeczą szlachetną słowami głosić pokój, a burzyć go czynem, do czego innego dążyć, a co innego opowiadać, głosić zgodę słowami, a w rzeczywistości żądać niewolniczej uległości.”

Hieronim ze Strydonu (345–420) pisarz chrześcijański, święty Kościoła katolickiego, ojciec Kościoła

O pokoju , O rzeczywostości

„Wieczorem robię rachunek sumienia:
liczę orzeszki ziemne, cukierki, owoce
i większe posiłki, które zdradliwie
pochowały się w komórkach mojego
ciała (…).
Jak je rozpoznaję? Po owocach
ich, oczywiście: osądzam
fałdki, zmarszczki, skazy na skórze,
profil, sylwetkę, gibkość i ciężar. (…)
Marzę o doskonałości
mażę niedoskonałości
modlę się o doskonałości
mdli mnie niedoskonałość.
Dążę do doskonałości
drążę niedoskonałości
– w dniu, gdy osiągnę właściwą
wagę, zostanę wniebowzięta.”

Urszula Majka (1980)

Źródło: Życie po (spo)życiu

O życiu

„Chińscy bracia i siostry, zapewniam was, że nie dążę do oderwania Tybetu. Nie chcę też wbijać klina między nasze narody. Przeciwnie, zawsze byłem oddany poszukiwaniu prawdziwego rozwiązania problemu Tybetu, które służyć będzie długofalowym interesom tak Chińczyków, jak i Tybetańczyków. Moją największą troską, jak wielokrotnie powtarzałem, jest zagwarantowanie przetrwania odrębnej kultury, języka i tożsamości narodu tybetańskiego. Jako zwykły mnich, który stara się dzień po dniu żyć zgodnie z zasadami buddyjskimi, zapewniam was o szczerości moich pobudek.”

Dalajlama XIV (1935) Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetu

Wypowiedzi, oświadczenia i przemówienia
Źródło: Apel do Chińczyków, hfhrpol.waw.pl, 28 marca 2008 http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=656

O poszukiwaniu , O siostrze

Cytaty na temat dążenie strona 3

Cytaty na temat dążenie
strona 3