Cytaty na temat chodzić (2116 cytatów, strona 20)

„Jeśli chodzi o pianistykę, to wydaje mi się, że ja mam wewnętrzny liryzm, to jest mój świat. Ja lubię taki liryzm, ale też uważam, że trzeba próbować pójść w swoją stronę i kształtować własny język. Dlatego próbuję wypowiadać się bardzo indywidualnie. Ale ten właśnie liryzm post-chopinowski, polski, jarrettowsko-evansowski jest mi bardzo bliski, to jest „my soul.””

Leszek Kułakowski (1955) polski muzyk

Źródło: „Jazz Forum”, 9/2010 http://www.jazzforum.com.pl/news.php?action=show&id=1330

O świecie

„Dzieci nie potrafią dokonać właściwych ocen i wyborów, ale to właśnie na nie się oddziałuje, by zdobyć kontrolę nad umysłami przyszłych wiernych. Chodzi bowiem o władzę.”

Marlon Brando (1924–2004) amerykański aktor

O dzieciach

„Chętnie zrobiłabym film o takiej osobie jak Janina Ochojska. O kimś, kto bez żadnej ckliwości wydostał się z własnego nieszczęścia i teraz pracuje z wielką odwagą i pasją, bez łzawego zadęcia, dla innych ludzi. Uważam, że to jest materiał na naprawdę dobry, kobiecy portret. Zrobiłabym też film o takiej dziennikarce jak Monika Olejnik. Chodzi o to, żeby uciec od tego trendu, że jak kobieta z problemami, to zazwyczaj Matka Polka. Mało jest dziś w polskim kinie kobiet samostanowiących o sobie, których problemy wynikałyby z samego faktu, że są ludźmi, a nie z tego, że są czyjąś żoną czy matką. Po prostu nie należy się tym ograniczać. Dobrze by było, żeby kobieta, jako kobieta rozwiązywała na ekranie swoje problemy, żeby to były przede wszystkim silne osoby, żeby ich problemy nie odbywały się za każdym razem w kontekście faceta, tylko w nich samych.”

Agnieszka Warchulska (1972) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Nie cel, tylko sama droga. Rozmowa z Agnieszką Warchulską, odtwórczynią głównej roli w „Teraz ja”, 6 lipca 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32329

O kobietach , O ludziach , O matce

„(…) jestem Ślązakiem. Chodzi mi o to, by pisząc o swojej ziemi, przybliżać Śląsk do Polski i Polskę do Śląska.”

Gustaw Morcinek (1891–1963) pisarz polski

„Życie zawsze wychodzi nam naprzeciw z zaproszeniem: „Chodźcie, zobaczycie, jak cudownie jest żyć.” A co my robimy? Cofamy się i robimy mu zdjęcie.”

Russell Baker (1925–2019)

O życiu , O zdjęciach

„Przede wszystkim jednak musimy przekonać opinię publiczną, że nie chodzi o to, by środki psychoaktywne w każdej postaci usunąć ze społeczeństwa – bo historia nie zna takiego, które byłoby od takich substancji wolne. Ideologia „społeczeństwa wolnego od narkotyków” jest fałszywa, bo arbitralnie określa, które substancje traktujemy jak narkotyki, a które nie – te, które są kulturowo oswojone, na przykład alkohol, nazywamy po prostu inaczej.”

Fernando Henrique Cardoso (1931) polityk brazylijski

Źródło: rozmowa Michała Sutowskiego, Społeczeństwo wolne od narkotyków? To fałszywa ideologia, krytykapolityczna.pl, 7 listopada 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/narkopolityka/20121107/cardoso-spoleczenstwo-wolne-od-narkotykow-falszywa-ideologia

O alkoholu , O historii

„Idealnie byłoby mieć i jedno, i drugie: zdobywać bezpieczeństwo i zachowywać bezpieczeństwo. Ale to niemożliwe. To lekcja, którą powinniśmy wyciągnąć z kryzysu. Sprzedaliśmy stabilność systemu, kupując wzrost gospodarczy. (…) Bezpieczeństwo jest znacznie ważniejsze od wzrostu. Zdaje sobie sprawę z tego, że właśnie w sektorze bankowym myśli się zazwyczaj inaczej i chodzi o to, by stawiać na wzrost, ryzykując bezpieczeństwo. To błąd.”

Tomáš Sedláček (1977)

Źródło: rozmowa Piotra Burasa, Poukładajmy świat na nowo, „Gazeta Wyborcza”, 14–15 lipca 2012.

O świecie , O błędach , O myślach , O myśleniu

„Ci, którzy potrafią postępować niekonwencjonalnie, są nieskończeni niczym niebo i ziemia, niewyczerpani niczym wielkie rzeki. Gdy nadchodzi ich koniec, zaczynają się znowu, jak dni i miesiące. Umierają i rodzą się na nowo, niczym cztery pory roku.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

„Na wojnie chodzi o zwycięstwo, nie o upór.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

O wojnie , O zwycięstwie

„Co się tyczy [paryskich] bulwarów, to w ogóle nie można po nich chodzić. Wszyscy zasuwają z burdelu do kliniki, a z kliniki z powrotem do burdelu. A dokoła jest tyle trypra, że ledwie można złapać dech. Kiedyś wypiłem trochę i poszedłem Polami Elizejskimi - a dokoła było tyle trypra, że ledwie powłóczyłem nogami. Zobaczyłem dwoje znajomych: on i ona, oboje jedzą kasztany, bardzo starzy oboje. Gdzieś ich już widziałem? W gazetach? Nie pamiętam, ale poznałem: Louis Aragon i Elsa Triolet. "Ciekawe - błysnęła mi myśl - skąd idą: z kliniki do burdelu czy z burdelu do kliniki?" I sam sobie przerwałem: "Wstydziłbyś się. Jesteś w Paryżu, a nie w Chrapuszowie. Zadaj im lepiej pytania o sprawy społeczne, o najbardziej palące sprawy."
Doganiam Louisa Aragona i zaczynam mówić, otwierając przed nim serce. Mówię, że jestem zdesperowany, ale nie mam najmniejszych wątpliwości, że umieram od nadmiaru węwnętrznych sprzeczności, i dużo różnych takich. A on spogląda na mnie, salutuje mi jak stary weteran, bierze swą Elsę pod rękę i idzie dalej. Ja znów ich doganiam i zwracam się tym razem już nie do Louisa, lecz do Triolet. Mówię, że umieram na brak wrażeń, że gdy przestaję rozpaczać, ogarniają mnie wątpliwości, gdy tymczasem w chwilach rozpaczy w nic nie wątpiłem… A ona tymczasem, jak stara kurwa, poklepała mnie po policzku, wzięła pod rączkę swojego Aragona i poszła dalej.
Potem, rzecz jasna, dowiedziałem się z prasy, że to wcale nie byli oni, tylko Jean-Paul Sartre i Simone de Baeuvoir, ale jaka to teraz dla mnie różnica! Poszedłem do Notre-Dame i wynająłem tam mansardę. Mansarda, facjatka, oficyna, antresola, strych - ciągle to wszystko mylę i nie widzę różnicy. Krótko mówiąc, wynająłem miejsce, w którym można leżeć, pisać i palić fajkę. Wypaliłem dwanaście fajek i odesłałem do "Revue de Paris" mój esej pod francuskim tytułem "Szyk i blask - immer elegant". Esej na temat miłości.
A wiecie przecież, jak trudno jest we Francji pisać o miłości. Dlatego że wszystko, co dotyczy miłości, zostało już we Francji dawno napisane. Tam wiedzą o miłości wszystko, a u nas nic. Spróbujcie u nas komuś ze średnim wykształceniem pokazać twardy szankier i zapytać: "Jaki to szankier, twardy czy miękki!" - na pewno strzeli: "Jasne, że miękki." A jak zobaczy miękki, to już zupełnie straci orientację. A tam - nie. Tam mogą nie wiedzieć, ile kosztuje dziurawcówka, ale jeśli już szankier jest miękki, to będzie takim dla każdego i nikt go nie nazwie twardym…
Krótko mówiąc, "Revue de Paris" zwróciło mi esej pod pretekstem, że został napisany po rosyjsku, a francuski był tylko tytuł. Wypaliłem więc na antresoli jeszcze trzynaście fajek i stworzyłem nowy esej, również poświęcony miłości. Tym razem cały tekst od początku do końca był napisany po francusku, a rosyjski był jedynie tytuł: "Skurwysyństwo jako najwyższe i ostatnie stadium kurestwa." I posłałem tekst do "Revue de Paris".
[Znów mi go zwrócili. ] Styl, powiedzieli, znakomity, natomiast główna myśl - fałszywa. Być może, powiedzieli, da się to zastosować do warunków rosyjskich, ale nie francuskich. Skurwysyństwo, powiedzieli, wcale nie jest u nas stadium najwyższym i bynajmniej nie ostatnim. U was, Rosjan, powiedzieli, kurestwo, które osiągnie granice skurwysyństwa, zostanie przymusowo zlikwidowane i zastąpione przez programowy onanizm. Natomiast u nas, Francuzów, nie jest wprawdzie w przyszłości wykluczone organiczne zrastanie się pewnych elementów rosyjskiego onanizmu, potraktowanego bardziej swobodnie - z naszą ojczystą sodomią, będącą efektem transformacji skurwysyństwa za pośrednictwem kazirodztwa; jednakże owo zrastanie się nastąpi na gruncie naszego tradycyjnego kurestwa, mając charakter absolutnie permanentny.”

Wieniedikt Jerofiejew książka Moskwa-Pietuszki

Moscow to the End of the Line

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach , O charakterze

„Miłość, sen i śmierć nadchodzą pomału
Schwyć mnie za włosy i mocno pocałuj.”

Algernon Charles Swinburne (1837–1909) pisarz angielski

O snach , O miłości , O śmierci

„Powiedziałeś: "Pojadę do innej ziemi, nad morze inne.
Jakieś inne znajdzie się miasto, jakieś lepsze miejsce.
Tu już wydany jest wyrok na wszystkie moje dążenia
i pogrzebane leży, jak w grobie, moje serce.
Niechby się umysł wreszcie podźwignął z odrętwienia.
Tu, cokolwiek wzrokiem ogarnę,
ruiny mego życia czarne
widzę, gdziem tyle lat przeżył, stracił, roztrwonił".

Nowych nie znajdziesz krain ani innego morza.
To miasto pójdzie za tobą. Zawsze w tych samych dzielnicach
będziesz krążył. W tych samych domach włosy ci posiwieją.
Zawsze trafisz do tego miasta. Będziesz chodził po tych samych ulicach.
Nie ma dla ciebie okrętu - nie ufaj próżnym nadziejom - nie ma drogi w inną stronę.
Jakeś swoje życie roztrwonił
w tym ciasnym kącie, tak je w całym świecie roztrwoniłeś.”

Constantinos P. Cavafis (1863–1933) poeta grecki

O morzu , O życiu , O domu , Serce

„Spojrzała na niego surowo.
-Ja sama nie obejrzałam nigdy żadnego z tych Koszmarów przy ulicy Wiązów, nie słyszałam żadnej płyty Ozzy'ego Osbourne'a - i nie mam ochoty ani na to, ani na czytanie powieści Roberta McCammona, Stephena Kinga czy V. C. Andrewsa. Rozumiesz, o co mi chodzi, Sam?”

Stephen King (1947) pisarz amerykański

O czytaniu

„Miłość to za skromne słowo, nie uważa pan? Mam przyjaciółkę w Fern Tree, która uczy gry na fortepianie. Ona jest bardzo muzykalna, a mnie słoń na ucho nadepnął. Ale pewnego dnia ta przyjaciółka powiedziała mi, że każdy pokój ma swoją nutę. Trzeba ją tylko znaleźć. Zaczęła przebierać palcami po klawiszach, tam i z powrotem, i nagle jedna nuta powróciła do nas, po prostu obiła się od ścian, uniosła nad podłogą i wypełniła cały pokój takim jakimś doskonałym pomrukiem. Pięknym dźwiękiem. Było to tak, jak gdyby rzucił pan śliwkę, a ona wróciła by do pana całym sadem. Nie uwierzyłby pan w to, panie Evans. To takie dwie kompletnie różne rzeczy, nuta i pokój, a jakoś się znalazły. Ten dźwięk brzmiał… dobrze. Nie mówię jak idiotka? Czy sądzi pan, że właśnie to mamy na myśli, mówiąc o miłości? Taką nutę, która do nas powraca? Która znajduje pana nawet wtedy, kiedy nie chce pan zostać odnaleziony? Że pewnego dnia znajduje pan kogoś, a potem wszystko czym ten człowiek jest, powraca do pana jakimś dziwnym pomrukiem? Który pasuje. Jest piękny. Nie potrafię dobrze wytłumaczyć, o co mi chodzi, prawda? Nie jestem zbyt elokwentna. Ale tacy właśnie byliśmy, Jack i ja. Właściwie się nie znaliśmy. Nie wiem, czy wszystko w nim mi się podobało. Pewnie miał w sobie coś, co mnie irytowało. Ale ja byłam tym pokojem, a on tą nutą, i teraz Jacka nie ma. I wszędzie panuje cisza.”

Richard Flanagan (1961) pisarz i reżyser australijski

O ciszy , O prawdzie , O myślach , O myśleniu

„Kochany, nie obchodzą mnie następne pokolenia! Mnie chodzi o nas dwoje!
- Jesteś buntownikiem tylko od pasa w dół - stwierdził”

George Orwell książka Rok 1984

1984

Kochać się

„(…) już jesteś głupi, że zmiłuj się Boże, głupi jak osioł, człowiek chciałby złoić ci skórę, a twoje myśli chodzą na czworakach z wywieszonym jęzorem (…)”

Thomas Mann Joseph and His Brothers

Joseph and His Brothers

O myślach , O myśleniu , O Bogu

„Obawiam się, że lustro nie wymaga żadnych korekt – oświadczył z niezwykłą dla niego delikatnością. – Z zaklęciem jest wszystko w porządku, powinno też być kompatybilne z lustrem zamkowym. Problem polega na czymś innym.
- Wiedziałam – rzuciła gniewnie Cimorena i zaczęła chodzić tam i powrotem przed kominem. – W domu stało się coś złego.”

Patricia C. Wrede książka Calling on Dragons

Calling on Dragons

O problemach , O domu

„Na wspomnienie o Traklu Amalfitano, prowadząc swój wykład niemal automatycznie, pomyślał o aptece nieopodal jego mieszkania w Barcelonie, do której zwykle chodził, kiedy potrzebował lekarstwa dla Rosy. Pracował w niej farmacueta wyglądający na nastolatka, nadzwyczaj chudy i w wielkich okularach, który nocami, kiedy apteka pełniła dyżur, zawsze czytał książkę. Pewnej nocy Amalfitano zapytał go, czuł bowiem, że powinien coś powiedzieć, podczas gdy farmaceuta szukał leków na półkach, jakie książki lubi i jaką książkę czyta w tej chwili. Farmaceuta odpowiedział mu, nawet się nie odwracając, że podobały mu się książki typu "Przemiana", "Bartleby", "Proste serce", "Opowieść wigilijna". A potem powiedział, że czyta teraz "Śniadanie u Tiffany'ego", Capotego. Pomijając "Proste serce" i "Opowieść wigilijną", które, jak powszechnie wiadomo, są opowiadaniami, a nie książkami, intrygujące było owo upodobanie młodego farmaceuty - który być może w swoim poprzednim życiu był Traklem, a być może w tym życiu miał napisać wiersze smutniejsze jeszcze niż te, które wyszły spod pióra jego dalekiego austriackiego kolegi - przedkładającego, ponad wszelką wątpliwość, dzieła mniejsze nad dzieła większe. Wybierał "Przemianę" zamiast "Procesu", wybierał "Bartleby'ego" zamiast "Moby Dicka", wybierał "Proste serce" zamiast "Bouvarda i Pecucheta", "Opowieść wigilijną" zamiast "Opowieści o dwóch miastach" albo "Klubu Pickwicka". Jakiż to smutny paradoks, pomyślał Amalfitano. Już nawet oświeceni farmaceuci nie mają odwagi siegnąć po wielkie dzieła, niedoskonałe, gwałtowne, te, które otwierają drogę w nieznane. Wybierają doskonałe wprawki wielkich mistrzów. Albo, by powiedzieć innymi słowy to samo: chcą widzieć wielkich mistrzów podczas szermierczych sesji treningowych, ale nie obchodzą ich prawdziwe batalie, gdzie wielcy mistrzowie walczą z czymś, z tym czymś, co przeraża nas wszystkich, czymś, co nas paraliżuje i bierze za rogi, i jest krew, i śmiertelne rany, i smród.”

Roberto Bolaño (1953–2003) chilijski pisarz

O nocy , Serce , O wspomnieniach , O książkach

„Oto ja wobec wszystkich człowiek przy zdrowych zmysłach
Znający życie i śmierć to co żyjący znać może
Który poznałem cierpienia i radości miłości
Który potrafiłem niekiedy narzucać swoje myśli
Znający wiele języków
Który niemało podróżowałem
Ja co widziałem wojnę w Artylerii i Piechocie
Raniony w głowę z czaszką trepanowaną pod chloroformem
Który straciłem najlepszych przyjaciół w straszliwej bitwie
Wiem o starym i nowym ile poszczególny człowiek może o tym wiedzieć
I nie dbając dzisiaj o tę wojnę
Między nami i dla nas przyjaciele moi
Rozstrzygam ten długi spór tradycji i wynalazczości
Porządku i Przygody

Wy których usta są na podobieństwo ust Boga
Usta które są samym porządkiem
Bądźcie wyrozumiali kiedy nas porównujecie
Z tymi co byli doskonałością porządku
Nas którzy wszędzie wietrzymy przygodę

Nie jesteśmy waszymi wrogami
Chcemy wam dać rozległe i dziwne dziedziny
Gdzie kwiat tajemniczości prosi chętnych o zerwanie
Są tam nowe ognie kolory nigdy nie widziane
Tysiąc nic nie ważących fantazmów
Którym trzeba nadać realność
Chcemy wykryć dobroć niezmierzoną krainę gdzie wszystko milknie
Jest również czas który można ścigać albo zawrócić
Litości dla nas walczących zawsze na krańcach
Bezkresu i przyszłości
Litości dla naszych błędów litości dla naszych grzechów

Oto i lato pora gwałtowna nastała
I młodość moja zgasła jak podmuch wiosenny
O słońce to już zbliża się Rozum płomienny
I czekam
Aż za urodą którą na koniec przybrała
Abym kochał ją miłą i szlachetną pójdę
Nadchodzi i z daleka
Przyciąga mnie jak siłą stali magnetycznej
Ma postać prześlicznej
Rudej

Jej włosy ze złota tak jasno
Świecące się nigdy nie zgasną
Jak ognie pyszniące się będą
Śród róż herbacianych co więdną

Ale śmiejcie się śmiejcie się ze mnie
Ludzie zewsząd ludzie tutejsi
Bo tyle jest rzeczy których wam nie śmiem powiedzieć
Tyle jest rzeczy których nie dacie mi powiedzieć
Zlitujcie się nade mną”

Guillaume Apollinaire (1880–1918) francuski poeta

O myślach , O myśleniu , O zerwaniu , O życiu

„Światu grozą trzy plagi, trzy zarazy.
Pierwsza - to plaga nacjonalizmu.
Druga - to plaga rasizmu.
Trzecia - to plaga religijnego fundamentalizmu.
Te trzy plagi mają te samą cechę, wspólny mianownik - jest nim agresywna, wszechwładna, totalna irracjonalność.
Do umysłu porażonego jedną z tych plag nie sposób dotrzeć. W takiej głowie pali się święty stos, który tylko czeka na ofiary. Wszelka próba spokojnej rozmowy będzie mijać się z celem. Nie o rozmowę mu chodzi, tylko o deklaracje. Żebyś mu przytaknął, przyznał rację, podpisał akces. Inaczej w jego oczach nie masz znaczenia, nie istniejesz, ponieważ liczysz się tylko jako narzędzie, jako instrument, jako oręż. Nie ma ludzi - jest sprawa.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

O ludziach , O czekaniu , O świecie

„Los lubi chodzić krętymi drogami. Obwiniamy go w pierwszej chwili, że skłamał, z czasem zaś okazuje się, że mówił prawdę.”

Denis Diderot (1713–1784) francuski pisarz, filozof

O losie , O czasie

„Teraźniejsza myśl francuska o śmierci jest dla mnie wyjątkowo sztuczna, jak z resztą wszystkie inne mementa mori. Stanowią one jeden przykład więcej, jak dalece myśli nasze są nam obce. To wałkowanie śmierci wykazuje jedynie, że nie jesteśmy w stanie jej zasymilować; albowiem ona - gdybyśmy naprawdę wyczuli jej obecność - musiałaby odebrać nam sen i apetyt; ale nie przeszkadza nam nawet w chodzeniu do kina.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1953 - 1956

O myślach , O snach , O myśleniu , O śmierci

„Opowieść gościa Iwanowego stawała się coraz zawilsza, coraz więcej w niej było niedomówień. Mówił coś o zacinającym deszczu i o rozpaczy panującej w cichej piwniczej przystani, o tym, że dokądś jeszcze chodził z tym rękopisem. Wykrzykiwał szeptem, że bynajmniej nie wini tej, która go zagrzewała do walki, o nie, nie wini jej!”

Michaił Bułhakow (1891–1940) pisarz rosyjski

O walce

„Na początku często z Niilą dyskutowaliśmy, czy nasze granie można uznać za knapsu. Słowo jest tornedalsko-fińskie i oznacza "babski", zatem coś, czym zajmują się tylko kobiety. Można by powiedzieć, że rola mężczyzn w Tornedalen ogranicza się tylko do jednego: nie być knapsu. Brzmi to jasno i zrozumiale, ale całość komplikują specjalne reguły, wymagające dziesiątków lat na przyswojenie, coś, czego są w stanie doświadczyć zwłaszcza mieszkający tu mężczyźni z południowej Szwecji. Pewne zajęcia są knapsu z założenia, zatem mężczyźni powinni ich unikać. Są to na przykład: robótki ręczne, zmiana zasłon, tkanie chodników, dojenie, podlewanie kwiatów i tym podobne. Drugą grupą są zajęcia definitywnie męskie: ścinanie drzew, polowanie na łosie, budowanie chat na zrąb, spławianie drewna i bójki na potańcówkach. Od dawien dawna świat podzielony był na dwie części, wszyscy wiedzieli, o co chodzi. Ale przyszedł dobrobyt. I nagle pojawiły się setki nowych zajęć i informacji, które wprowadzają pewien zamęt. Ponieważ pojęcie to przez stulecia kształtowało się wśród ludu nieświadomego zachodzących procesów, definicje nie nadążały. Oprócz kilku dziedzin. Silniki na przykład są domeną mężczyzn. Silniki spalinowe są bardziej męskie od elektrycznych. Samochody, śnieżne skutery i piły motorowe zatem nie są knapsu. Czy natomiast facet może szyć na maszynie? Ubijać śmietanę mikserem? Doić krowy automatyczną dojarką? Wyjmować naczynia ze zmywarki? Czy prawdziwy mężczyzna może odkurzać swój samochód, zachowując taki sam szacunek, jakim cieszył się wcześniej? Macie tu kwestie do przemyślenia. Jeszcze więcej kłopotów sprawiają inne nowinki. Czy na przykład jedzenie niskotłuszczowej margaryny jest knapsu? Posiadanie farelki w samochodzie? Kupowanie żelu do włosów? Medytowanie? Pływanie z maską? Używanie plastra? Wkładanie psiej kupy do specjalnego plastikowego worka?”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O piciu , O kobietach , O mężczyznach , O ludziach

„Też kiedyś to pani czuła? - zapytał.

Milczała przez chwilę.

-Owszem, ale nie tak. Inaczej. Kiedy całymi dniami nie mówiłam do nikogo, a nocami spacerowałam, i wszędzie byli ludzie, którzy mieli gdzieś swoje miejsce, którzy dokądś chodzili, mieli gdzieś swój dom. Tylko ja nie. Wtedy wszystko powoli stawało się nierzeczywiste, jakbym się utopiła i szła po dnie przez jakieś obce podwodne miasto…”

Erich Maria Remarque książka Łuk triumfalny (powieść)

Arch of Triumph: A Novel of a Man Without a Country

O ludziach , O nocy , O domu

„Polubił wygodne, długie ramiona, chwytne stopy i prawo publicznego czochrania się. Najbardziej jednak podobało mu się, że wszystkie problemy egzystencji ustąpiły nagle przed zainteresowaniem, z której strony nadejdzie kolejny banan. Oczywiście, zdarzał sobie sprawę ze szlachetności i tragizmu stanu człowieczego. Po prostu - jeżeli chodziło o jego opinię - ludzie mogli się nimi wypchać.”

Terry Pratchett książka Czarodzicielstwo

Sourcery

O ludziach

„Tam między gałązkami coś tkwiło — coś sterczało odrębnego i obcego, choć niewyraźnego… i temu przyglądał się też mój kompan.
— Wróbel.
— Acha.
Był to wróbel. Wróbel wisiał na drucie. Powieszony. Z przechylonym łebkiem i rozwartym dzióbkiem. Wisiał na kawałku cienkiego drutu, zahaczonego o gałąź.
Szczególne. Powieszony ptak. Powieszony wróbel. Ta ekscentryczność krzyczała tutaj wielkim głosem i wskazywała na rękę ludzką, która wdarła się w gąszcz — ale kto? Kto powiesił, po co, jaki mógł być powód?… myślałem w gmatwaninie, w tym rozrośnięciu obfitującym w milion kombinacji, a trzęsąca jazda koleją, noc hucząca pociągiem, niewyspanie, powietrze, słońce, marsz tutaj z tym Fuksem i Jasia, matka, chryja z listem, moje „zamrażanie” starego, Roman, zresztą i kłopoty Fuksa z szefem w biurze (o których opowiadał), koleiny, grudy, obcasy, nogawki, kamyczki, liście, wszystko w ogóle przypadło naraz do tego wróbla, jak tłum na kolanach, a on zakrólował, ekscentryk… i królował w
tym zakątku.
— Kto by go mógł powiesić?
— Jakiś dzieciak.
— Nie. Za wysoko.
— Chodźmy.
Ale nie ruszał się. Wróbel wisiał. Ziemia była goła, ale miejscami nachodziła ją trawa krótka, rzadka, walało się tu sporo rzeczy, kawałek zgiętej blachy, patyk, drugi patyk,
tektura podarta, patyczek, był też żuk, mrówka, druga mrówka, robak nieznany, szczapa i tak dalej i dalej, aż ku zaroślom u korzeni krzaków — on przyglądał się temu, podobnie jak ja.
— Chodźmy. Ale jeszcze stał, patrzył, wróbel wisiał, ja stałem, patrzyłem. —
Chodźmy. — Chodźmy. Nie ruszaliśmy się jednak, może dlatego, że już za długo tu
staliśmy i upłynął moment stosowny do odejścia… a teraz to stawało się już cięższe, bardziej nieporęczne… my z tym wróblem, powieszonym w krzakach… i zamajaczyło mi się coś w rodzaju naruszenia proporcji, czy nietaktu, niestosowności z naszej strony…
byłem śpiący.
— No, w drogę! — powiedziałem i odeszliśmy… pozostawiając w krzakach wróbla, samego.”

Witold Gombrowicz książka Kosmos

Cosmos

O nocy , O matce , O myślach , O odejściu

„Chodzenie przemenia nas w motyle, które wznoszą się ponad ziemią i widzą, jaki naprawdę jest świat.”

Laura Esquivel (1950)

O świecie

„Rzucanie pracy i dalekie chodzenie za potrzebą groziło utratą cennych przemyśleń, a na to żaden uczony pozwolić sobie nie mógł”

Andrzej Sapkowski książka Pani Jeziora

Pani Jeziora

„Chodź, napijemy się ginu. Oto prawdziwa odpowiedź na wszystkie parszywe problemy.”

Ford Madox Ford (1873–1939)

Some Do Not...

„Kiedy nie wierzy się niebo, śmierć jest stuprocentowym Końcem. Choć to śliczna myśl, nie wierzę, że Julia je w raju Sole Meunière z Paulem. Wierzę, że jej ciało zostało pogrzebane - pod bardzo fajnym nagrobkiem, nawiasem mówiąc, ciekawe, czy zgadniecie, jakie ma epitafium - a mózg, serce, poczucie humoru i doświadczenie, które sprawiły, że to ciało było Julią, znikły. Wszystko, co zostało, znajduje się w naszych wspomnieniach. Ale to też jakieś życie pozagrobowe, prawda? (…) Kiedy byłam w liceum, miałam wyjątkowo przykrego nauczyciela aktorstwa. (…) Już umarł i żyje w mojej pamięci, ale jako wredny, manipulujący, nieszczęśliwy sukinsyn. To kiepski sposób na spędzenie wieczności. Z Julią jest inaczej. Zamiast snuć się po jakimś niewydarzonym niebie, zastanawiając się skąd skombinować prawdziwą solę z Dover, chodzi po komnatach mojego mózgu, zatrzaskuje z rozmachem porządny, mocny piekarnik, pije wino i bawi się jak jasna cholera. Ma swoje zwyczaje, bywa uparta jak muł, ale już nie klaruje masła, bo uznała, że to zawracanie głowy, więc ciągle się uczy. A ponieważ dałam jej miejsce, w którym może bywać, uznała, że jednak nie jestem taką zarozumiałą suką i nawet fajna ze mnie kobitka. Przynajmniej tak uważa Julia z mojej głowy. Istnieją tysiące tysięcy Julii w umysłach ludzi z całego świata, ale ta Julia jest moja.”

Julie Powell (1973)

Julie and Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen: How One Girl Risked Her Marriage, Her Job, and Her Sanity to Master the Art of Living

O myślach , O myśleniu , O piciu , O życiu

„Często najlepsze chwile w życiu to te, kiedy nic nie robisz, tylko zastanawiasz się nad swoim istnieniem, kontemplujesz różne sprawy. I tak kiedy na przykład mówisz, że wszystko nie ma sensu, to nie może do końca nie mieć sensu, bo przecież jesteś świadom, że nie ma sensu, a twoja świadomość braku sensu nadaje temu jakiś sens. Rozumiecie, o co mi chodzi? Optymistyczny pesymizm.”

Charles Bukowski książka Pulp

Pulp

Sens

„Nikt bardziej nie lubi mówić niż jąkały, nikt bardziej nie lubi chodzić niż chromi.”

Denis Diderot (1713–1784) francuski pisarz, filozof

„W małej jadalni, tuż obok, ujrzałem ojca, który chodził od jednej ściany do drugiej. Widać było, że jeszcze nie wypracował sobie odpowiedniej postawy, że nie był do końca gotów na tę okoliczność. Być może czekał, aż wydarzenia same się wyklarują, i że łatwiej mu będzie wtedy coś postanowić. Trwał tak, i stał jak nad przepaścią, niezdecydowany. Ludzie przechodzą od jednej sztuki do drugiej. W międzyczasie sztuka nie jest jeszcze gotowa, a ludzie nie potrafią dobrze jeszcze odróżnić jej zarysów, nie znają ról, jakie mają w niej odegrać, więc stoją tak, z opuszczonymi rękami, przed tym, co się dzieje na ich oczach, z instynktem złożonym jak parasol, poruszając się niezbornie, zredukowani do samych siebie, to znaczy, że zredukowani do nicości.”

Louis-Ferdinand Céline książka Podróż do kresu nocy

Journey to the End of the Night

O ludziach , O sztuce , O czekaniu

„Tak jak powtarzający się głód w Korei Północnej powinien być klasycznym przykładem tego, do czego zdolna jest dyktatura, kiedy chodzi jej wyłącznie o utrzymanie się przy władzy, tak głód w Nigrze w 2005 roku mógłby pokazywać, do czego zdolny jest rynek, kiedy nic nie krępuje jego działań.”

Martín Caparrós (1957)

El hambre

O głodzie

„Wmówiono nam, że mieć poglądy lewicowe - chcieć zmienić świat - to to anachronizm, przebrzmiała pieśń. W świecie zdominowanym przez mody najbardziej przekonująca idea współczesności pozostawała zdecydowanie poza modą. I nie chodzi tylko o przeciwstawienie się pewnym naciskom, pewnym zastanym ideom: trzeba także wytrzymać pobłażliwe, zatroskane spojrzenia rożnych osób, wśród nich przyjaciół, rodziny, zaniepokojonej losem naiwniaka, który myśli to, czego się nie myśli, robi to czego się już nie robi”

Martín Caparrós (1957)

O losie , O myślach , O świecie , O myśleniu

„Nie żywię żalu do ludzi, którzy pogodzili się z klęską i zawieszeniem broni 1940 roku. Zbyt się zadomowili wśród moich mebli, nazywając to losem ludzkim. Sami nauczyli się i nauczali innych owej "mądrości", tej zatrutej mikstury, którą przyzwyczajenie do życia sączy nam powoli do gardła, z jego słodkawym smakiem pokory, wyrzeczeniem i ugody. Ci wykształceni i myślący ludzie, subtelni marzyciele, dystyngowani sceptycy, szlachetnie urodzeni, dobrze wychowani, rozkochani w humanizmie, w gruncie rzeczy zawsze tajemnie wiedzieli w głębi duszy, że osiągnięcie człowieczeństwa jest ponad siły; przyjęli więc zwycięstwo Hitlera jako rzecz zrozumiałą samą przez się. Widząc naszą zupełnie oczywistą niewolę biologiczną i metafizyczną, uznali po prostu za zupełnie naturalne rozciągnięcie jej również na sprawy polityczne i społeczne. Posunąłbym się nawet dalej, nie chcąc bynajmniej nikogo urazić: mieli s ł u s z n o ś ć, i już to samo powinno ich przestrzec. Mieli słuszność, jeśli chodzi o spryt, rozwagę, niechęć do przygód, do ryzyka gry; mieli słuszność w takim sensie, który pozwoliłby Chrystusowi uniknąć krzyża, Van Goghowi - malowania, mojemu Morelowi - obrony słoni, Francuzom - śmierci od kul plutonów egzekucyjnych i który pogrążyłby we wspólnej nicości katedry i muzea, imperia i cywilizacje, nie pozwalając im przyjść na świat.”

Romain Gary książka Promise at Dawn

Promise at Dawn

O śmierci , O sile , Sens , O losie

„Drugi pewnik, który dobrze mi [kretynowi] robi na zdrowie, to przekonanie, że ideologia - taka czy inna chciałoby się powiedzieć, ale nie można, bo zawsze chodzi o jedną ideologię, tę, którą się wybiera jako swoją - samoczynnie zapewnia mądrość osobnikowi, który ją wybiera. A wszystkie one, te ideologie, zgromadzone są w dwie osobne kupy, nazwane "lewicową" i "prawicową". Dzisiaj nie można już otworzyć gazety, usłyszeć radia, usłyszeć i zobaczyć co gada i pokazuje telewizja, ani też rozmawiać z kimkolwiek, nawet ze sobą samym, żeby wszystko, ale to wszystko - nie było interpretowane tylko jako "lewicowe", "prawicowe". Nikt już nie pyta, czy coś jest mądre czy głupie, uczciwe czy nieuczciwe, wysokie czy niskie, małe czy duże, otwarte czy zamknięte, rzadkie czy gęste, miękkie czy twarde, okrągłe czy kanciaste, suche czy lepkie, grząskie, proste, krzywe, pachnie, śmierdzi, stoi, biegnie, żyje, zdechło, mówi, ryczy, milczy, truje, smakuje, gadzie, ptasie, a może futerkowe? Mój Boże, tyle pytań, można je mnożyć w nieskończoność, bo nieskończenie bogaty jest przecież świat. Ale nie, jest tylko jedno pytanie: "postępowe to czy niepostępowe"."Prawicowe to czy lewicowe".”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

O mądrości , O Bogu , O zdrowiu , O świecie

„Zwróciłem się więc wprost do niego i z pasją czyniłem mu jakieś wyrzuty niepojęte, wsiadłem na niego ostro, wdałem się w jakąś potężną polemikę poza granicami sensu, gdzieś w absurdzie, to zaś grążyło się w nim, jak w poduszce, powoli obie głowy nasze ogarnął sen i pierwszy zasnął Berlevi, ja zaraz potem, prawie jak po wódce w knajpie, gdy się gada żeby gadać w słodki odurzeniu, było nie było, jeszcze kieliszeczek, co tam, która godzina, jeszcze go raz!… Jeszcze jednego! Bo, uważa pan, tylko dopodskóna kwietyzacja aglomeracji ujętej antropoidalnie nalej przepij wypij co już trzecia chodźmy zaraz surrealizm socjologii ta butelka szpulka no to jeszcze go za-s-y-mi-lo-wać tee ciee sznaps sznaps sznaps.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O snach , Sens

„ÉIRE
Gdybym był alfą i omegą w jednym
nie umiałbym kochać cię bardziej niż teraz
niedojrzała ojczyzno zbłąkanych złudzeń
Wystarczy, że chodzę po twojej ziemi
i piję z twoich źródeł.”

Marcin Małek (1975)

Kochać się , O piciu

„Stworzenie rankingu plag nie jest możliwe. Wszystkie zagrożenia występują łącznie, a ich celem jest zawłaszczenie państwa i jego instytucji przez PiS. Jeśli min. Szyszko atakuje puszczę Białowieską, religijni fundamentaliści – prawa kobiet, a min. Zalewska system edukacji, to szkoda nie ogranicza się tylko do wyciętych drzew i zlikwidowanych gimnazjów. Tu chodzi o wychowanie nowego Polaka, narodowo-pisowskiego, „patrioty” uformowanego według prostackiego modelu i podatnego na manipulację.”

Marek Kossakowski (1952) polski dziennikarz i polityk

o polityce rządu Prawa i Sprawiedliwości.
Źródło: Andrzej Wiktorowicz, Czy Marks może być Zielony? https://www.kod-mazowsze.pl/marks-moze-byc-zielony/, kod-mazowsze.pl, 3 grudnia 2016.

O kobietach , O sprawiedliwości

„Chodzi nie tylko o to, że woda zaleje nam Żuławy i Gdańsk. Chodzi o to, że całe wielkie rejony planety staną się niezdatne do życia. Świat ogarnie gigantyczna destabilizacja, z setkami milionów uchodźców klimatycznych, z lokalnymi wojnami, zamieszkami. Może powrócić terroryzm w nowych, o wiele groźniejszych postaciach, mogą pojawić się zagrożenia, o jakich nam się jeszcze nie śniło.”

Marek Kossakowski (1952) polski dziennikarz i polityk

o globalnych zmianach klimatu.
Źródło: Piotr Ibrahim Kalwas, Ekologicznie, demokratycznie, solidarnie. Wywiad z Markiem Kossakowskim https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/ekologicznie-demokratycznie-solidarnie-wywiad-z-markiem-kossakowskim/72l5v65, onet.pl, 2 stycznia 2019.

O wodzie , O świecie

„Pytasz o życie z muzyki, a nie życie z oklasków czy z pozycji wyniesienia na pomnik. Tu chodzi wyłącznie o relacje człowiek-instrument. Aplauz jest zbędny. Dwa bardzo, bardzo różne podejścia. Odpowiadam więc: tak, można żyć z muzyki. Możesz żyć z obcowania z czymś wyższym, spełniać się przez to bardziej niż w relacjach międzyludzkich czy w seksie. Oczywiście, one też mogą cię spełniać, pozostajesz monogamistą, a jednocześnie przeżywasz gorący romans z muzyką. A nic nie spełni cię bardziej. Nie miłość, nie seks, nawet nie pieniądze. Nikt ani nic nie przeniesie cię w taki niedostępny wymiar – tylko muzyka. To najczystsza forma jaką znam, to język planet.”

Tori Amos (1963) amerykańska artystka rockowa, wokalistka i pianistka

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 30 października 2003.
Wywiady
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 332–333.

O języku słowackim , O miłości , O życiu , O pieniądzach

„Moje życie męczące, trapiące i dymiące, różnie wyzywające dla mnie. Sami widzicie jaki ja jestem męczennikiem – tak jak Pan Jezus, jak Bóg, Pan Jezus. Też wyzywali jego łotry. Biczowali, znęcali się, mówili: – Weź krzyż, nieś! Tak, Pan Jezus wziął. Ja też mogę krzyż, zbudujcie dla mnie krzyż, duży! Też Będę niósł. Do Częstochowy. Zbudujcie dla mnie, proszę was. I ubiorę się w szaty tak jak Bóg. Jak Pan Jezus. I będę niósł, i bijcie mnie, biczujcie, tak jak Chrystusa Króla Nieba i Ziemi. Ale później on pokazał jedno: pogrzebaliście jeszcze Jego, przywaliliście kamieniami, żeby nie mógł odwalić swego grobu, żeby nie mógł stać. Ale on pokazał swoją siłę, moc. Przyszedł, aż trzy Maryji szły zobaczyć do grobu jego, czy tam leży? Czy kamienie są? A co tylko zobaczyli? Chusty jego. A grób pusty. Grób pusty! A On pokazał się i powiedział: – Jestem pośród was! Jestem pośród was. Tak samo ja będę. Nie będę Tym Chrystusem, Panem Jezusem, ale będę zwykłym człowiekiem i też mnie ma, da Bóg Pan Jezus moc, siłę. I że grób mój się otworzy. I będę chodzić pośród was. Zobaczycie naocznie mnie żywego i prawdziwego, bo to będzie zależy tylko od tego człowieka w górze. I on mnie dopomoże. On to uczyni. Bo on widzi jak ja się męczę na tym świecie, jak ja mam biedę, jak wszystko. Jak nie rozbierają płoty, a mają nakaz.”

Krzysztof Kononowicz (1963) kandydat na prezydenta Białegostoku w wyborach z 12 listopada 2006

o swoim męczeństwie, śmierci i zmartwychwstaniu
Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=hwy9jQ8prCk&t=258

Chrystus , O życiu , O sile , O Bogu

„Siedzę w celi śmierci z 40 – jak ja – skazanymi. Co pewien czas zabierają kogoś. Nadchodzi mój termin. Jestem zupełnie spokojny. Gdy będą mnie zabierać, to ostatnie moje słowa do kolegów będą: cieszę się, że będę zamordowany jako katolik za wiarę świętą, jako Polak za Ojczyznę i jako człowiek za prawdę i sprawiedliwość.”

Łukasz Ciepliński (1913–1951) wojskowy polski, oficer AK

gryps do rodziny, wysłany z więzienia UB, pisany w Nowy Rok 1951.
Źródło: Tadeusz Płużański: Dlaczego czcimy Niezłomnych 1 marca? Zamordowani, niezidentyfikowani https://www.tysol.pl/a29854--Tylko-u-nas-Tadeusz-Pluzanski-Dlaczego-czcimy-Niezlomnych-1-marca-Zamordowani-niezidentyfikowani, tysol.pl, 1 marca 2019.

O ojczyźnie , O czasie , O śmierci , O wierze

„Muzykę trzeba przedstawiać w formie czystej. Gdy z okładki emanujesz swoim zdjęciem, rozpraszasz słuchacza. Stwierdza na przykład, że jesteś inaczej ostrzyżony niż przy poprzedniej płycie i jego myśli odsuwają się od muzyki, której właśnie słucha. Fakt, takie zdjęcie może mile połechtać twoje własne ego, ale przecież nie o to chodzi. Muzyka nie przedstawia naszych osobowości.”

Justin Chancellor (1971) angielski gitarzysta rockowy (Tool)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 19 czerwca 2001.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 231.

O muzyce , O myślach , O zdjęciach , O myśleniu

„Nie ma nic złego w planowaniu, posiadaniu ambicji. Wyznaczamy sobie cele związane z nowym albumem, na przykład chcielibyśmy sprzedać określoną liczbę egzemplarzy, koncertować przez tyle a tyle czasu w takich a takich krajach. Ale jeśli chodzi o ambicje artystyczne, dokąd dalej chcielibyśmy pójść – nie mamy żadnych planów. To podróż w nieznane. Naturalnie mamy ambicje i cele komercyjne, lecz nie myślimy o tym, jak się rozwiniemy jako ludzie, jak zmienią się nasze osobowości i muzyka.”

Steven Wilson (1967) brytyjski muzyk rockowy (Porcupine Tree)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 17 maja 2000.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 179.

O myślach , O myśleniu , O ludziach , O czasie

„PiS-owi nie chodzi przecież o autentyczną debatę konstytucyjną, tylko o zabezpieczenie się przy pomocy nowej konstytucji przed skutkami utraty władzy. Temu samemu służy populistyczne hasło rzucone przez Dudę, by nie tylko elity i politycy brali udział w przygotowaniu nowej konstytucji. Tak odbywało się przyjmowanie konstytucji PRL: miliony ludzi partia komunistyczna zwoływała na wiece poparcia dla projektu napisanego przez ówczesną elitę państwa ludowego i zatwierdzonego przez Stalina. Teraz ma tę rolę odegrać lud pisowski, a zatwierdzi Kaczyński. PiS-owi potrzeba, bo jest siłą antysystemową, chce zlikwidować obecny ustrój, a nie go korygować. Sięgnie więc po każdy sposób, by cel osiągnąć. Będzie obecną konstytucję niszczył metodą antykonstytucyjnych faktów dokonanych albo pójdzie na całość. Trzeciomajowe przemówienie prezydenta sygnalizuje, że PiS idzie na całość.”

Adam Szostkiewicz (1952)

Źródło: PiS idzie na całość. Dzięki nowej konstytucji chce zabezpieczyć się przed skutkami utraty władzy http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,102433,21761695,pis-idzie-na-calosc-dzieki-nowej-konstytucji-chce-zabezpieczyc.html, tokfm.pl, 4 maja 2017

O sile , O ludziach , O pomocy

„Jeśli chodzi o ruski węgiel to jest wyrzut waszego sumienia, to jest węgiel który w milionach ton przywozicie do Polski. Sumienie macie wybrudzone ruskim węglem, który nas truje, mieliście wprowadzić embargo i tego nie zrobiliście.”

Władysław Kosiniak-Kamysz (1981) polski polityk

do Jacka Sasina w trakcie debaty przedwyborczej.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,25259107,debata-przedwyborcza-tvp-kosiniak-kamysz-nokautuje-sasina.html, 1 października 2019.

„Sędziowie muszą mieć zagwarantowaną niezależność i niezawisłość, ale muszą być także sprawiedliwi, uczciwi, obiektywni, bezstronni i apolityczni. Nie chodzi tu tylko o deklaracje, ale o rzeczywistość. Przecież zależny i zawisły od innych władz sąd tak samo podważa zasadę rządów prawa, jak sąd nieuczciwy, stronniczy i politycznie zaangażowany.”

Jakub Stelina (1969)

Źródło: Prof. Jakub Stelina, Rządy prawa, rządy prawników, w: Myśląc Polska, Katowice 5-7 lipca 2019. Konwencja Programowa Prawa i Sprawiedliwości oraz Zjednoczonej Prawicy, s. 262.

O rzeczywostości

„Gdy doznasz goryczy i przykrości, pomnij na Jezusa Ukrzyżowanego i milcz. Żyj w wierze i nadziei, choćbyś chodziła wśród mroków, bo w tych mrokach Bóg zbliża się do duszy.”

Jan od Krzyża (1542–1591)

Źródło: Św. Jan od Krzyża, Mistrz w wierze https://teologiapolityczna.pl/jan-pawel-ii-o-sw-janie-od-krzyza, teologiapolityczna.pl, 12 grudnia 2018.

O Bogu , O duszy , O wierze

„W pisaniu przeszkadza ogólne przymulenie, stan, gdy nic nie wychodzi, nic się nie dzieje, trudno wtedy się skupić. Bardzo pomagało mi natomiast czytanie poezji, to tak jakby ładowanie akumulatora, jeśli chodzi o język.”

Kazimierz Orłoś (1935) polski pisarz, scenarzysta filmowy i telewizyjny

Źródło: Kazimierz Orłoś: czytanie dla pisarza bywa niebezpieczne https://www.polskieradio.pl/7/173/Artykul/905589,Kazimierz-Orlos-czytanie-dla-pisarza-bywa-niebezpieczne, polskieradio.pl, 7 sierpnia 2013.

O czytaniu , O języku słowackim

„Być może zdarzało się, że podpisałam jakieś pismo dotyczące korespondencji z Trybunałem Konstytucyjnym na polecenie pani Premier, ale tego nie pamiętam. Jeśli chodzi o kwestie związane z publikacją orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego (..), to ja działań w tym zakresie nie podejmowałam. Zajmowała się tym minister Jolanta Rusiniak i pani premier Beata Szydło.”

Beata Kempa (1966) polski prawnik i polityk

w sprawie decyzji dotyczących publikacji wyroków Trybunału Konstytucyjnego.
Źródło: Szefowa RCL: to Beata Szydło osobiście kazała nie publikować wyroków TK https://wiadomosci.onet.pl/kraj/szefowa-rcl-to-beata-szydlo-osobiscie-kazala-nie-publikowac-wyrokow-tk/y8st2kx, onet.pl, 29 listopada 2019.

„Być może zdarzało się, że podpisałam jakieś pismo dotyczące korespondencji z Trybunałem Konstytucyjnym na polecenie pani Premier, ale tego nie pamiętam. Jeśli chodzi o kwestie związane z publikacją orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego (...), to ja działań w tym zakresie nie podejmowałam. Zajmowała się tym minister Jolanta Rusiniak i pani premier Beata Szydło.”

Beata Szydło (1963) polska działaczka samorządowa i polityczna

w sprawie decyzji dotyczących publikacji wyroków Trybunału Konstytucyjnego.
Autorka: Beata Kempa
Źródło: Szefowa RCL: to Beata Szydło osobiście kazała nie publikować wyroków TK https://wiadomosci.onet.pl/kraj/szefowa-rcl-to-beata-szydlo-osobiscie-kazala-nie-publikowac-wyrokow-tk/y8st2kx, onet.pl, 29 listopada 2019.

„Jeśli chodzi o to, co mnie inspiruje, teraz jest to raczej Afryka i miejsca, na które kultura afrykańska ma wpływ: Kuba, Karaiby, Ameryka Południowa. Muzyka z tych regionów tworzy bazę rytmiczną. Dorastałem z repertuarem klasycznym i kościelnym, moja matka nadal prowadzi miejscowy klub muzyki klasycznej. Co prawda, w tej chwili nie zajmuję się muzyką klasyczną, ale myślę, że jej wpływ jest ciągle widoczny w mojej twórczości.”

Peter Gabriel (1950) brytyjski muzyk rockowy, wokalista i flecista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Londyn, 9 maja 2000.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 18.

O muzyce , O matce , O prawdzie , O myślach

„Której najoczywistszym celem było restytuowanie suwerennej stolicy z suwerennymi władzami i suwerennym wojskiem, wtedy gdy rzecz ta była łatwa do zrobienia? Jeden wróg odchodził, drugi nadchodził. Pomiędzy tych dwóch wrogów wstawić niepodległy skrawek, ba, centrum Polski! Co w tym było głupiego albo zbrodniczego?”

Józef Mackiewicz (1902–1985) polski pisarz i publicysta

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Grzegorz Eberhardt, "Obłęd'44" - plusy i minusy. Miłośnika twórczości autora Józefa Mackiewicza przeraża sposób, w jaki został użyty przez Zychowicza https://wpolityce.pl/polityka/171160-obled44-plusy-i-minusy-milosnika-tworczosci-autora-jozefa-mackiewicza-przeraza-sposob-w-jaki-zostal-uzyty-przez-zychowicza, wpolityce.pl, 16 listopada 2013.

„Myślę, że komentarze byłego prezesa TK Andrzeja Rzeplińskiego wynikają z pewnej bezsilności. Być może spodziewano się, że TK nie będzie pracował, że nie poradzę sobie z kierowaniem Trybunałem, że sędziowie wybrani w nowej kadencji nie poradzą sobie z orzekaniem. Tymczasem okazało się, że sędziowie razem z sędziami wybranymi za poprzednich kadencji Sejmu orzekają, wspólnie spotykają się na naradach. Oczywiście różnimy się, jeśli chodzi o merytorykę, ale to jest naturalne.”

Julia Przyłębska (1959) polska prawniczka, sędzia Trybunału Konstytucyjnego

o Trybunale Konstytucyjnym i Andrzeju Rzeplińskim.
Źródło: „Spodziewano się, że TK nie będzie pracował. Teraz działa normalnie” http://www.tvp.info/29627891/spodziewano-sie-ze-tk-nie-bedzie-pracowal-teraz-dziala-normalnie, tvp. info, 23 marca 2017.

O myślach , O myśleniu

„Jeśli chodzi o sposób prowadzenia spraw, regulują to konkretne przepisy, ale każdy sędzia ma swój styl. Jest też w swoim orzekaniu niezależny i nie trzeba zbyt daleko wchodzić w niezawisłość sędziowską. Jeśli się wypowiada w ramach obowiązujących przepisów, jego prawo. Trybunał reprezentuje prezes, w związku z tym w sprawach Trybunału, tych ogólnych, musi się wypowiedzieć on albo osoba, którą upoważni. Nie uważam, że mam wyłączność na wypowiedzi. Jeśli sędziowie uznają, że chcą w jakiejś sprawie zabrać głos, to mogą. To jest potem kwestia oceny tej wypowiedzi, czego ona dotyczy. Jeśli zaś chodzi o samą organizację Trybunału, to spróbuję przenieść trochę różnych elementów organizacyjnych. Kiedy przejmowałam Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Sądzie Okręgowym w Poznaniu, to był najbardziej obciążony wydział. Na jednego sędziego przypadało około tysiąca spraw. Po roku doprowadziłam razem z zespołem do tego, że było to ok. 200 spraw.”

Julia Przyłębska (1959) polska prawniczka, sędzia Trybunału Konstytucyjnego

o Trybunale Konstytucyjnym.
Źródło: Prezes TK Julia Przyłębska: zwrócimy ten Trybunał obywatelom http://www.tvp.info/28641249/prezes-tk-julia-przylebska-zwrocimy-ten-trybunal-obywatelom, tvp. info, 16 stycznia 2017.

„Państwo tak naprawdę proponujecie coś innego. Państwo proponujecie możliwości dalej idące. Chodzi mianowicie o to, żeby można było pozywać za każdą krytykę, również za krytykę polityków, za krytykę w Internecie. To, co państwo proponujecie, to jest w gruncie rzeczy cenzura wobec internautów, wobec młodych ludzi.”

Patryk Jaki (1985) polski polityk

o propozycjach opozycji zmian w prawie dotyczącym krytyki w Internecie.
Źródło: Posiedzenie Sejmu nr 48 http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/wypowiedz.xsp?posiedzenie=48&dzien=3&wyp=031, sejm.gov.pl, 29 września 2017.

O ludziach

„On bardzo umiejętnie od lat realizuje swoje cele, jeśli chodzi o politykę zagraniczną. Od razu chciałbym też zaznaczyć, że nie ma co idealizować polityki węgierskiej w sprawach energetycznych. Viktor Orbán wyraźnie postawił na Wschód, na współpracę z Rosją. Nasz rząd ma pełną świadomość, że istnieje obszar wspólnoty interesów z Węgrami, ale istnieje też obszar rozbieżności.”

Jarosław Gowin (1961) publicysta, senator VI kadencji

Źródło: Jarosław Gowin: widzę potrzebę innego rozłożenia akcentów w naszej polityce zagranicznej http://wiadomosci.onet.pl/kraj/jaroslaw-gowin-widze-potrzebe-innego-rozlozenia-akcentow-w-naszej-polityce/192ys7r, onet.pl, 29 grudnia 2017

O współpracy

„PiS to nie są żadni konserwatyści, oni bardzo dużo mówią o sprawach obyczajowych, ale niewiele robią. Wywołują tylko kolejne gównoburze w internecie, z których po tygodniu nic nie zostaje. I nie chodzi mi tylko o obronę życia, lecz także o wzmocnienie małżeństwa i rodziny. Choćby drobne rzeczy, ale nawet tego nie ma.”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,25172442,terlikowski-pis-to-nie-sa-konserwatysci-graja-role-obyczajowej.html#a=362&c=159&s=BoxNewsLink, 9 września 2019

O małżeństwie

„Nie wiem, o co tu chodzi. Polecam, by minister Kowalczyk zrobił konsultacje społeczne wśród jeleni i dzików. To jakiś absurd.”

Włodzimierz Cimoszewicz (1950) polski polityk, premier RP

o pomyśle dezubekizacji w Polskim Związku Łowieckim.
Źródło: fakt.pl https://www.fakt.pl/wydarzenia/polityka/minister-srodowiska-chce-zdeubekizowac-mysliwych/ql3pt9f, 5 lutego 2018

„Właśnie poprzez rodzinę zaczyna się prawdziwa rewolucja obyczajowa, znajdująca swój fundament w chrześcijaństwie. Była to rewolucja, której na sobie doświadczył także sam Mieszko I. Przed przyjęciem chrztu był bowiem zmuszony oddalić siedem żon, które dotychczas posiadał. Według Kpinomira, spowiednika Dobrawy, który w kronice zatytułowanej Vita Mesconis – Żywot Mieszka – przekazał nam nawet ich imiona, Mieszko I podjął decyzję o ich oddaleniu na skutek zabiegów swojej nowej czeskiej małżonki. Philip Earl Steele podkreśla również dobroczynny wpływ Dobrawy, gdy chodzi o przyjęcie przez Mieszka samego sakramentu chrztu. Tym samym amerykański historyk przywrócił należną rangę dwom wczesnośredniowiecznym dokumentom, które z przyczyn ideologicznych były dotąd lekceważone, lub wręcz odrzucane przez scjentystycznie nastawionych historyków.”

Marek Jędraszewski (1949) polski biskup katolicki

artykuł w kwartalniku „Łódzkie Studia Teologiczne 26 (2017) 2”, będący przeróbką własnego wykładu z 18 października 2016 w siedzibie Biblioteki Polskiej w Paryżu, w oparciu o niedawne odkrycie czeskiej po łacinie kroniki Kpinomira, ocalonej przez przeora Rechotosława w murze Klasztoru na Břevnovie w Pradze, co opisał w formie wywiadu z samym sobą mieszkający w Polsce amerykański historyk Philip Earl Steele na rp.pl „Plus Minus” 1 kwietnia 2016.
Źródło: Abp Marek Jędraszewski, Uniwersytet Adama Mickiewicza, Poznań: „Chrzest Polski” http://archidiecezja.lodz.pl/lst/pdf/26(2017-2)-Marek-Jedraszewski-Chrzest-Polski.pdf, archidiecezja.lodz.pl, 2017

O decyzjach , O rodzinie

„Jeżeli chodzi o fundamenty muzyczne, to one się nie zmieniły. W dalszym ciągu potrzebna jest dusza. Potrzebne jest serce, żeby tę muzykę przekazać. Natomiast jeśli chodzi o sprawy techniczne, w tej chwili zamiast gitar można po prostu używać płyt gramofonowych, samplerów…”

Peter Hammill (1948) brytyjski muzyk rockowy, wokalista i gitarzysta

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Bydgoszcz, 14 października 1995.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 30.

O duszy , Serce

„Wkrótce za pozwoleniem Boga nadejdzie dzień, kiedy muzułmanin będzie chodził wszędzie jako pan, ciesząc się zaszczytami, czczony, z wysoko uniesioną głową i zachowaną godnością. Każdy, kto ośmieli się go obrazić, zostanie ukarany, a każda ręka, która zostanie wyciągnięta, by go skrzywdzić, zostanie odcięta. Niech więc świat wie, że żyjemy dzisiaj w nowej erze. Ktokolwiek był nieuważny, musi teraz być czujny. Ktokolwiek spał, musi się teraz obudzić.”

Abu Bakr al-Baghdadi (1971–2019) iracki duchowny, przywódca sunnickiej organizacji terrorystycznej

Źródło: magazyn „Dabiq”, 18 listopada 2015.

O świecie , O zachowaniu , O Bogu

„W Polsce w ogóle trudno mówi się językiem wartości. Mam wrażenie, że gdy w tym silnie zindywidualizowanym społeczeństwie rozmawiamy np. o sprawiedliwości społecznej, to zarówno rozmówca, jak i słuchać czują się zażenowani. Podczas moich studiów prawniczych nie używało się zwrotów takich, jak np. godność człowieka, a za słowa sprawiedliwość społeczna podlegało się stygmatyzacji jako komunista. Szczerze mówiąc, dziś jest chyba jeszcze gorzej. Na studiach uczy się przede wszystkim prawa rozumianego jako zespół regulacji. Element wartości pojawiał się na obrzeżach i był z innego świata. Kiedy zmienił się system społeczno-polityczny i większej liczbie prawników niż wcześniej zaczęło żyć się bardzo dostatnio, tym bardziej nie było miejsca na rozmowy o godności czy solidarności. Chodziło o to, żeby skończyć dobre studia i pracować w dobrym zawodzenie. Język wartości społecznych do tego nie pasuje. Ale też dopóki ten język nie zostanie przepracowany, mówienie nim jest niewiarygodne.”

Arkadiusz Sobczyk (1965) polski prawnik, wykładowca

Źródło: Alicja Palęcka, Prawo pracy prawem wspólnoty – rozmowa z prof. dr. hab. Arkadiuszem Sobczykiem https://nowyobywatel.pl/2019/05/12/prawo-pracy-prawem-wspolnoty-rozmowa-z-prof-dr-hab-arkadiuszem-sobczykiem/, „Nowy Obywatel” nr 29 (80), wiosna 2019, s. 9–10.

O języku słowackim , O wrażeniach , O studiach , O sprawiedliwości

„Czwartek. Dom prywatny. Właściciel, starszy pan, powiedział: łatwe życie? Czy na pewno o to nam chodzi? Dało jej to do myślenia na resztę dnia.”

Hanna Krall książka To ty jesteś Daniel

To ty jesteś Daniel
Źródło: s. 26.

O myślach , O myśleniu , O życiu , O domu

„Moim zadaniem jest doprowadzić do tego, by nasze stosunki z innymi państwami stały się czynnikiem dynamizującym przemiany, wzmacniającym nasze poczucie wartości i nasze przywiązanie do ojczyzny. Drogą do tego jest odrzucenie narodowych kompleksów, ciągłego podnoszenia naszych słabości, chorobliwej tendencji do naśladownictwa, także wtedy, gdy chodzi o zjawiska i postawy wątpliwie czy też jawnie szkodliwe. Aby być traktowanym jako duży europejski naród, trzeba chcieć nim być. Gdy się chce szacunku innych, trzeba najpierw szanować siebie.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

w orędziu 23 grudnia 2005, Warszawa.
Źródło: Niedokończona prezydentura. 9 lat temu Lech Kaczyński został zaprzysiężony na prezydenta http://telewizjarepublika.pl/niedokonczona-prezydentura-9-lat-temu-lech-kaczynski-zostal-zaprzysiezony-na-prezydenta,15237.html, telewizjarepublika.pl, 23 grudnia 2014

O ojczyźnie , O pewności siebie

„Ale w tamtym okresie gdyby nie zorganizowanie armii blisko milionowej, gdyby nie olbrzymi wysiłek wyniszczonego czteroletnią wojną narodu – chodzi o pierwszą wojnę światową – nie mielibyśmy państwa, które miało wtedy w rezultacie trzysta osiemdziesiąt osiem tysięcy kilometrów kwadratowych. (…) Nie mielibyśmy państwa 24–25 milionowego, które w ciągu lat dwudziestu doszło do 35 milionów. Mielibyśmy państwo może 16, może 18 milionowe. I to proszę pamiętać jest w największym stopniu dzieło Marszałka Piłsudskiego i jego obozu politycznego. Nie tylko ich, zaangażowani byli i inni, ale w pierwszym rzędzie jest to dzieło tego właśnie obozu. To olbrzymia wręcz historyczna zasługa Marszałka, który w tym sensie jest istotnie ojcem naszego państwa.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

o Józefie Piłsudskim i II RP.
Źródło: Uroczystość 73. rocznicy śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego http://www.prezydent.pl/archiwum-lecha-kaczynskiego/aktualnosci/rok-2008/art,148,398,uroczystosc-73-rocznicy-smierci-marszalka-jozefa-pilsudskiego.html, prezydent.pl, 12 maja 2008.

O wysiłku , Sens , O wojnie

„Światem kieruje częstokroć wielkie nieporozumienie i niepoinformowanie, zwiększane jeszcze przez świadomą dezinformację, stosowaną dla celów taktyczno-politycznych i propagandowych, a płynącą, jeśli chodzi o socjalizm, ze Wschodu, tej tradycyjnej domeny słownego ceremoniału i kultu taktyki.”

Stefan Kisielewski (1911–1991) polski publicysta, działacz polityczny, kompozytor

s. 19
Na czym polega socjalizm? (1977, wyd. pol. 1979), Treść

O świecie

„Chodzi o rozszerzenie przestrzeni życiowej na Wschodzie. (…) Odpada zatem problem, czy Polskę oszczędzić i pozostaje decyzja: zaatakować Polskę przy pierwszej dogodnej sposobności (…). Powodzenie jest wówczas zapewnione, jeżeli Zachód pozostanie na uboczu.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

na naradzie z wyższymi dowódcami Wehrmachtu, 23 maja 1939.
Źródło: Człowiek człowiekowi… Niszczenie polskiej inteligencji w latach 1939–1945. KL Mauthausen/Gusen https://www.zamek-krolewski.pl/zwiedzanie/archiwum-wystaw-czasowych/czlowiek-czlowiekowi-niszczenie-polskiej-inteligencji-w-latach-19391946.-kl-mauthausengusen, zamek-krolewski.pl

O problemach , O decyzjach

„Pan Kazimierz miał świetne wyczucie w ocenianiu wartości piłkarzy. Nie chodziło tylko o ich indywidualne umiejętności, ale też o rolę w drużynie. Niby banał, a przecież na tym wielu trenerów się wykłada. Władek Żmuda, Zygmunt Maszczyk, Andrzej Szarmach – przecież to były genialne decyzje, choć żaden z tych zawodników nie grał w naszych dwóch wielkich meczach z Anglikami.”

Jan Tomaszewski (1948) piłkarz polski (bramkarz)

Źródło: przegladsportowy.pl https://www.przegladsportowy.pl/pilka-nozna/reprezentacja-polski/reprezentacja-polski-jak-nie-zostalismy-mistrzami-swiata/kv238ms, 29 grudnia 2017

O decyzjach

„Polska jako państwo i Polacy jako naród w swej przytłaczającej większości są w stanie odczytać (czyli zrozumieć) nakazy i porządek płynący jedynie z chrześcijaństwa. Z tego też powodu to moralność chrześcijańska, kodyfikowana przez Kościół katolicki, jest jedynym dostępnym powszechnemu doświadczeniu Polaków zbiorem zasad, które mogą regulować sferę publiczną. Tu nie ma miejsca na żadne dywagacje. Nie chodzi o fundamentalizm, ale o zdrowy rozsądek.”

Krzysztof Szczerski (1973) polityk, politolog

Źródło: Dyktatura Ewangelii, Episkopat w Senacie? Wizja Polski według współpracownika Dudy http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/posel-szczerski-i-panstwo-wyznaniowe,543799.html, tvn24.pl, 19 maja 2015.

O morzu

„Kiedy biskup dorabia sobie genealogię książęcą, bo przecież jest księciem Kościoła, ma maniery książęce, pałace, limuzyny, pierścienie, to nadrabia brak znamienitych korzeni genealogicznych. A te egzotyczne stroje, dużo strojniejsze niż zwykła sutanna, ze zdobnymi pasami, stułami, kapami? Przecież im bardzo blisko do kontusza. Na Zachodzie biskupi chodzą zazwyczaj w garniturach.”

Stanisław Obirek (1956) teolog polski, były jezuita

Źródło: Stanisław Obirek: Jak Jan Paweł II wychował nam kler http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,23949790,stanislaw-obirek-jak-proboszcz-jan-pawel-ii-wychowal-nam-kler.html, wyborcza.pl, 22 września 2018.

„Chodzi o cywilizowanie rynku medialnego, bez napaści na kogokolwiek, bez obniżenia możliwości biznesowych komukolwiek. Natomiast chcemy racjonalizować rynek, który tego wymaga. Monopol w mediach to rzecz niebezpieczna dla demokracji.”

Piotr Gliński (1954) polski socjolog, wykładowca akademicki, ekolog i polityk

o planach partii Prawo i Sprawiedliwość w zakresie dokonania tzw. dekoncentracji mediów.
Źródło: Wicepremier Gliński o dekoncentracji mediów: Chodzi o cywilizowanie rynku, bez napaści na kogokolwiek http://wiadomosci.dziennik.pl/media/artykuly/558711,wicepremier-piotr-glinski-o-ustawie-dekoncentracyjnej.html, dziennik.pl, 21 września 2017

O demokracji

„Nigdy nie skupiam się na konkretnej grupie odbiorców. Jestem kompletnym idiotą, jeśli o to chodzi – stąd tytuł jednego z moich albumów.”

Iggy Pop (1947) amerykański muzyk rockowy

z wywiadu z 6 sierpnia 1999 w Londynie
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 173.

„Bo nie chodzi o to, żeby było miło. Chodzi o to, żeby nie było chujowo. Chujowo nie jest tylko wtedy, jak nikt cię nie rucha. To ty innych ruchasz. Robisz pstryk i już ich nie ma. Nie zabijasz ich, tylko ich masz. Nie są swoi, są twoi. I nawet jest im z tym dobrze. Kiedy dają dupy, czują ulgę. Nie muszą się szarpać, słuchają cię i koniec. Ale żeby do czegoś takiego dojść, trzeba przejść najgorsze rzeczy, może jeszcze gorsze niż to, co przeszedłeś. Trzeba przejść przez coś takiego, żeby już się niczego nie bać. Trzeba umrzeć. Tylko tacy ludzie mają zajebiście. Wszyscy inni mają raczej chujowo. Tak to jest zrobione. I wcale nie myślę, żeby to było chujowe.”

Tomasz Piątek (1974) polski pisarz i dziennikarz

Heroina

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Ksiądz prymas nie miał samych zwolenników za swojego życia, nie miał ich bezpośrednio po swojej śmierci, zawsze byli ci, którzy mu się przeciwstawiali. Właściwie przeciwstawiali się nie tylko jego wizji Kościoła, teraźniejszości i przyszłości, ale mieli swoją własną politykę, wizję miejsca Kościoła we współczesnym świecie i stawiali bardziej na tzw. demokrację, cokolwiek miałoby to dla nich oznaczać, niż na twórczą rolę Kościoła. To się nie skończyło, to trwało bardzo długo i trwa nadal. Rozmaite odpryski tej postawy czasami bardzo dotkliwie docierają do różnych środowisk, docierają również do Rzymu, nie ułatwiając starań drogi do beatyfikacji kard. Wyszyńskiego. Jeżeli chodzi o wskazanie tych ludzi, myślę że byłoby dobrze, gdyby się sami ujawniali, to będzie i dla nich zdrowsze, bo będzie okazją do rachunku sumienia.”

Waldemar Chrostowski (1951)

o prymasie Stefanie Wyszyńskim i jego przyszłej beatyfikacji.
Źródło: Ks. prof. Chrostowski: Poprzez kanały rządowe i kościelne uniemożliwia się beatyfikację Prymasa Wyszyńskiego https://wpolityce.pl/kosciol/396383-ks-prof-chrostowski-poprzez-kanaly-rzadowe-i-koscielne-uniemozliwia-sie-beatyfikacje-prymasa-wyszynskiego, wpolityce.pl, 29 maja 2018

O myślach , O myśleniu , O śmierci , O ludziach

„Raz w tygodniu przyjmuję obywateli jako prezes. Na jeden z takich dyżurów przyszedł człowiek. Już od drzwi przepraszał, że zabiera czas, że nie wie, czy może itd. Mówię do niego: proszę śmiało mówić o co chodzi, pan jest moim pracodawcą i może mówić, ile chce. Człowiek powiedział, o co chodzi, ale nie krył zdziwienia. Naprawdę można być dla ludzi, nic na tym nie tracąc i zyskiwać wiele. Choć nie zmieniam zdania i zwracam się do obywateli: unikajcie sądów.”

Jarosław Gwizdak (1974) polski sędzia, działacz społeczny

Źródło: Coś we mnie pękło – sędzia Jarosław Gwizdak o powodach rezygnacji z funkcji prezesa sądu https://www.rp.pl/Rzecz-o-prawie/302069932-Cos-we-mnie-peklo---sedzia-Jaroslaw-Gwizdak-o-powodach-rezygnacji-z-funkcji-prezesa-sadu.html, Rzeczpospolita, 7 lutego 2017

O ludziach , O czasie

„Niezawodna i bezbłędna pamięć służy tylko nielicznym. Zwykły śmiertelnik (…) nieraz miewa kłopoty z przypomnieniem sobie jakiegoś wyrazu, jakiejś nazwy, choćby mu się zdawało, że ma ją tuż tuż, na końcu języka. Niestety, technikę sięgania do magazynów pamięci zawartych w mózgu i wydobywania z nich tego, czego właśnie nam potrzeba, okrywa kompletna tajemnica. Nie wiadomo także, czy natężenie umysłu, koncentrowanie uwagi i skupianie się w sobie (wspierane marszczeniem brwi, pocieraniem czoła i wpatrywaniem się w sufit) wspomaga pracę pamięci, czy też nie ma na nią wpływu. Często bowiem to, co usiłujemy sobie przypomnieć, objawia nam się dopiero wtedy, gdy zajęliśmy się już zgoła czym innym. Kiedy indziej znów okazuje się, że choć wiemy dobrze, o jaką nam rzecz chodzi, nie znamy i nigdy nie znaliśmy jej nazwy.”

Władysław Kopaliński (1907–2007) polski leksykograf, tłumacz, wydawca

Źródło: Słownik przypomnień, Wiedza Powszechna, Warszawa 1992, ISBN 83-214-0840-0, s. 7.

O tajemnicy