Cytaty o wodzie (368 cytatów, strona 4)

„W niewoli – za wolnością płacze
Nie wierząc, by ją kiedyś zyskał,
Toteż gdy wolność swą zobaczy
Święconą wodą na nią pryska.
Bezpiecznie tylko chciał gardłować
I romantycznie o niej marzyć,
A tu się ciałem stały słowa
I Bóg wie co się może zdarzyć!”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Według Gombrowicza narodu obrażanie, 1993

O Bogu , O wolności , O płaczu

„A czym my się dzisiaj zajmujemy? Towarzyszką Blidą. Powstała komisja w tej sprawie i idą miliony złotych. Na towarzysza Kalisza, który jest coraz szerszy, bo trzeba było pić wodę i jeść paluszki na komisjach. A dzisiaj postkomuna wrzeszczy, że ekshumacje na Łączce kosztują. Trzeba było zrobić to, co postulował Jan Olszewski w 1992 roku – opodatkować komunę, by zapłacili za to, co ukradli przez ponad pół wieku.”

Leszek Żebrowski (1955) polski historyk, ekonomista i publicysta

Źródło: Leszek Żebrowski o NSZ w powstaniu warszawskim, blogpress,pl, 15 sierpnia 2013 http://blogpress.pl/node/17294

O piciu , O wieku

„Nie o morderstwo ani o gwałt żaden,
Lecz o trzy kozy mam proces z sąsiadem.
Ukradł je, mówię, bo jak kamień w wodę –
Znikły. Więc sędzia pyta o dowody.
A ty nas bitwą pod Kannami raczysz,
Wspominasz wściekłość punickich krętaczy,
Wyciągasz z grobu Sulle i Mariuszów,
Mitrydatesa i sławnych Mucjuszów,
Grzmisz i przybierasz bohaterskie pozy.
Ale, Postumie, pamiętaj – trzy kozy!”

Marcjalis (40–104) poeta łaciński

Źródło: Epigramy 6.19, przeł. Stanisław Kołodziejczyk.

Wściekłość

„Wolność okazywała się nie tylko czymś tak oczywistym, jak powietrze i woda. Trzeba było nauczyć się jej.”

Jan Guillou (1944) pisarz szwedzki

Krzyżowcy. Rycerz zakonu templariuszy
Źródło: tom 2

O wolności

„Gdyby językiem powszechnym stał się śpiew świętego Franciszka, pogodzono by ogień i wodę, ból i radość, ciało i duszę, śmierć i życie.”

Franciszek Kamecki (1940)

O życiu , O śmierci , O bólu , O duszy

„On był niezwykły. Szczery do bólu, jak ogień i woda równocześnie. Któregoś dnia, gdy zaczęłam opowiadać mu, jak to kiedyś będę bogata, więc nie będę gotować obiadów i męczyć jak moja mama – szliśmy akurat ulicą Karmelicką – on wysłuchał mnie i potwornie się oburzył. Zaczął krzyczeć: „Co?! Ty będziesz gwiazdą? A w czym ty jesteś lepsza od babci klozetowej, która kocha swój zawód? Masz robić wszystko sama!”. I myśmy rzeczywiście robili wszystko sami. Dymny mówił: „Masz umieć murować ściany, przetykać sracz, szyć, bo tyle człowiek jest wart, co sam zrobi”.”

Anna Dymna (1951) polska aktorka

o Wiesławie Dymnym.

O gotowaniu , Kochać się

„Wypełznął zza bidetu; czarny cień w niebieskiej łazience, atramentowy kleks na gładkiej bibule. Nie żywił się światłem. Odpychał je, jak olej odpędza wodę, pozostawiał gdzieś obok swej gładkiej sierści.
– No? Musiałeś narzygać na płaszcz tego dupka? I kapelusz?
Kot Lisy otarł się o jego nogi. Heineman poczuł strach. I nagłe podniecenie spodziewaną projekcją.
– Mogłeś jeszcze narzygać mu na buty. Wtedy byłbym już zupełnie kontent.
Kot Lisy przesunął się pod umywalkę, pochylił swą okrągłą czaszkę i zwymiotował raz jeszcze. Tym razem wprost na klapki własnej pani.”

Maciej Żerdziński (1967) polski pisarz

Źrenice

O strachu , O butach , O kotach

„Można ćpać klej, można ćpać benzynę. W każdym ogrodzie botanicznym rośnie sto roślin, które dają kopa. Narkotyczne działanie ma datura, wilcza jagoda, a nawet lilia wodna.(…) Myśmy brali tzw. Tri, rozpuszczalnik, to autentycznie niszczyło mózg. Po astmosanie, który był do kupienia w aptekach bez recepty, dostawało się takiej szajby, że to się w głowie nie mieści. Nie da się tego zakazać. Policjanci i sanepid pójdą i wytną połowę ogrodu botanicznego? Zabronią sprzedawać kleje, czy proszki do prania? Pic na wodę fotomontaż.”

Kamil Sipowicz (1953) polski historyk filozofii, dziennikarz, poeta, rzeźbiarz i malarz

Źródło: krytykapolityczna.pl, 12 października 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/SipowiczSwiadomosczgrzyba/menuid-1.html

„Akwedukt nabiera życia od momentu, gdy przestaje nieść wodę.”

Luigi Snozzi (1932)

L'acquedotto vive al momento che ha cessato di portare l'acqua. (wł.)

„(…) wykształcenie matka odebrała tylko elementarne w klasztorze Sakramentek we Lwowie, jej wyobraźnia poetycka, nie wyzyskana i niekształcona, wypowiadała się w wierze w cuda, duchy, zjawy, w zabiegach pobożnych i modlitwach, w żarliwym życiu religijnym jej samej i obu córek, z którymi była w serdecznym porozumieniu. (…) Na choroby w domu pomagała woda z Lourdes i cudowny obrazek Pana Jezusa (…) Nowenny odmawialiśmy wszyscy klęcząc wieczorami przed ołtarzykiem Serca Jezusowego. Wisiał na ścianie pomiędzy łóżkiem matki i siostry, paliła się na nim wieczna oliwna lampka z czerwonego szkła. (…) Nad drzwiami medalik cudowny św. Benedykta chronił od złodziei pokój, w którym i tak trudno było coś ukraść, bo nędza wyglądała z każdego kąta. Św. Antoni Padewski pomagał szukać rzeczy zgubionych, Matka Boska Nieustającej Pomocy ratowała w cięższych i lżejszych chorobach, Niepokalanie Poczęta w małej figurce porcelanowej miała też swój ołtarzyk w pokoju – świeckich obrazków w ogóle nie było na ścianach. Największy obraz na ścianie to było Niepokalane Poczęcie Papuzińskiego.
W zimie chodziliśmy o w pół do siódmej na roraty przed szkołą, do Trzech Króli śpiewaliśmy w domu kolędy, w poście co niedzieli odmawiałem u św. Mikołaja Gorzkie Żale od 4 do 8 po południu, a w piątki wieczorem obchodziłem na klęczkach 14 stacyj Męki Pańskiej. W maju co wieczór zasypiałem podczas Litanii Loretańskiej w kościele Bernardynów lub u św. Mikołaja. (…)
Najbardziej świeckie były miesiące letnie. Wtedy już tylko jakieś 4-godzinne nabożeństwo dziękczynne i ekspiacyjne, dni krzyżowe, Boże Ciało, św. Trójca, św. Piotr i Paweł, Matka Boska Zielna lub imieniny siostry najstarszej i własne nakazywały nabożeństwa poza niedzielami. (…)
I w lecie jednak dzień, zmrok i część nocy wypełniały myśli i nastroje związane z wiarą religijną. Co dzień rano przed śniadaniem trzeba było głośno mówić na klęczkach przed ołtarzykiem Ojcze Nasz, Zdrowaś Mario, Wierzę w Boga, modlitwę do Anioła Stróża i Modlitwę za umarłych na końcu. To samo wieczorem przed snem.”

Władysław Witwicki (1878–1948) polski psycholog, filozof i tłumacz

Źródło: Ankieta w sprawie utraty wiary religijnej

O Bogu , O wykształceniz , O chorobach , O pokoju

„Jestem przekonany, że czas nie istnieje. Sądzę, że można opisać przyrodę, nie używając pojęć czasu jak i przestrzeni, a wyrzucenie ich z języka okaże się użyteczne i przekonujące. Pojęcia czasu i przestrzeni to tylko pewne przybliżone pojęcia, których używa nasz umysł, żeby wyobrazić sobie rzeczywistość. Podobnie jak pojęcie powierzchni wody, które traci sens w odpowiednio małej skali, gdy widać poszczególne atomy formujące wodę i powietrze.”

Carlo Rovelli (1956) włoski fizyk i filozof, profesor

Źródło: wyborcza.pl, 24 stycznia 2005 http://wyborcza.pl/1,75248,2509424.html

O rzeczywostości , O czasie , Sens

„Rzeki, stawy, jeziora i potoki – wszystkie z nich mają różne nazwy, ale wszystkie tak samo zawierają wodę. Tak jak religie – każda z nich zawiera prawdę.”

Muhammad Ali (1942–2016) bokser amerykański, filantrop, aktywista

O religii

„Jaki ranek, taki dzień – nie dziwi nic,
Jaka woda, taki brzeg – nie dziwi nic,
Jaka pościel, takie sny – nie dziwi nic,
Nawet to, co jest.

Jakie serce, taki lęk – nie dziwi nic,
Jaka słabość, taki grzech – nie dziwi nic,
Jaka kieszeń, taki gest – nie dziwi nic,
Nawet to, co jest.

Jaka róża, taki cierń – nie dziwi nic,
Jaka zdrada, taki gniew – nie dziwi nic,
Jaki kamień, taki cios – nie dziwi nic,
Jakie życie, taka śmierć.”

Jacek Cygan (1950) polski autor piosenek, poeta, scenarzysta

piosenka śpiewana przez Edytę Geppert.
Źródło: Jaka róża, taki cierń

O życiu , O śmierci , O zdradzie , O gniewie

„Nieszczęściem Telimena siedziała śród dróżki;
Mrówki, znęcone blaskiem bieluchnej pończoszki,
Wbiegły, gęsto zaczęły łaskotać i kąsać,
Telimena musiała uciekać, otrząsać,
Na koniec na murawie siąść i owad łowić.
Nie mógł jej swej pomocy Tadeusz odmówić.
Oczyszczając sukienkę, aż do nóg się zniżył,
Usta trafem ku skroniom Telimeny zbliżył… (…)
„A mnie tu mrówki gryzą”. „Gdzie?” „Koło kolana”.
Tadeusz ręką sięgnął – już mrówka złapana.
„Czy jeszcze?” „Pan się pyta a mrówki zuchwałe
Coraz to wyżej idą!” Za pończoszki białe
Sięgać musiał tym razem bohater szczęśliwy,
Że jednak krew nie woda, majtki nie pokrzywy,
Tadeusz sięgnął wyżej, gdzie w cieniu ukryte
Rosną wstydliwe włosy w pierścienie spowite.
Telimena syknąwszy padła na murawę.
Tadeusz porzuciwszy na mrówki obławę,
Otoczył ją ramieniem, ku sobie przycisnął,
Ogień tajemnych pragnień w oczach jego błysnął,
Ustami ust jej szukał – znalazłszy, w zapale
Rozpalonymi wargi miażdżył je zuchwale.
Telimena na razie, śmiałością zdumiona,
Odepchnąć zaraz chciała młodzieńca ramiona,
Sił jednak i oddechu w piersiach jej nie stało:
Dreszcz rozkoszy znienacka objął całe ciało,
Ubezwładnił jej członki, rzucił krew do twarzy.
A widząc, że Tadeusz na wszystko się waży,
Uległa. Lecz, że wiele doświadczenia miała:
„Ach! jeszcze kto zobaczy””

Antoni Orłowski (1869–1921)

z cicha wyszeptała.
Źródło: Mrówki – Spotkanie się pana Tadeusza z Telimeną w Świątyni Dumania i zgoda ułatwiona za pośrednictwem mrówek

O nieszczęściu , O pomocy

„Monika Olejnik: A czy delfin może żyć bez wody, a tą wodą jest PiS?
Tomasz Nałęcz: A no właśnie, no muszę powiedzieć najbardziej genialnie, jak można, pani podsumowała sytuację pana posła Ziobry. Był delfinem, teraz jest delfinem bez wody. No dusi się na oczach naszych i tu nieładnie się dusi.”

Tomasz Nałęcz (1949) polski polityk, historyk

o Zbigniewie Ziobrze.
Źródło: radiozet.pl http://www.radiozet.pl/Programy/Gosc-Radia-ZET/Blog/Tomasz-Nalecz, 25 kwietnia 2012

„I taką wodą być, co otuli ciebie całą,
ogrzeje ciało, zmyje resztki parszywego dnia.”

Jakub Kawalec (1978) polski gitarzysta i wokalista

Cytaty z happysad
Źródło: Taką wodą być z albumu Mów mi dobrze

„Indianie siadają w progu szałasu, my na sofie, oni oglądają deszcze, my serial; ale patrzymy na to samo – i tu i tam leje się woda.”

Wojciech Cejrowski książka Rio Anaconda

Utwory, Rio Anaconda

„Czym różni się mądrość od świadomości,
Jeśli obie są jednym, jak woda i fala?
Nie czyń różnicy między złotym dzbanem a misą,
Gdyż w gruncie rzeczy złoto obu jest to samo.
Pojemność własnej natury to trzy (razy) trzy.
Cienki konopny sznurek lub ślimaka mały rożek
Wielkim łukiem wydają się, gdy ulegasz halucynacjom.
Ta choroba kończy się, gdy złudzenie znika,
To ludzkie ciało jest jak dom snów,
Złudzenie, którego nie należy się chwytać.
Gdy to złudzenie zostanie rozpoznane,
Unika się go, i jest się oświeconym.”

Xu Yun (1840–1959)

nawiązanie do tekstu Sutry Całkowitego Oświecenia.
Źródło: Strażnik Dharmy, wyd. Pusty Obłok, 1986.

O mądrości , O chorobach , O domu , O naturze

„Nie mamy ropy, ale mamy wodę i wiatr.”

José Sócrates (1957) polityk portugalski

podczas otwarcia elektrowni wodnej.
Źródło: „Forum”, 10 września 2007

„Rewolucja myślenia i rewolucja działania – oto droga po której dążymy. I choć nie posiadamy jeszcze pełnej odpowiedzi na wszystkie zapytania, które sobie stawiamy, to wiemy, że braki nasze uzupełniamy łatwiej. Dzieci okresu burzy uczą się szybciej. (…) Dalecy od awanturnictwa politycznego, łączyć umiemy chłodną myśl z gorącą wodą.”

Jan Mosdorf (1904–1943) polski filozof i publicysta, działacz narodowy

Źródło: Sztafeta

O dzieciach , O myślach , O myśleniu

„Skorośmy nawarzyli piwa, to musimy je wypić. Skorośmy sami wleźli w wodę, to nie krzyczmy, że toniemy.”

Borys Pasternak książka Doktor Żywago

Doktor Żywago

„Ogień, woda, słońca żar i rozpacz,
że na zawsze już bez szans. (…)
Nadzieja zgasła w nas (…).”

Łukasz Nowicki (1973) polski aktor

Źródło: Zmierzch 2012, piosenka z repertuaru Haliny Młynkowej

O nadziei , O rozpaczy

„Był schludny. Wiecznie po sobie sprzątał.
I opróżnione na zawsze miejsce
Sam spłukał wodą Styksu i Lety
Starannie gasząc światło za sobą.”

Katarzyna Turaj-Kalińska (1956)

Źródło: Bałagan z tomu Klasztor żeński, „Dekada Literacka” 1991, nr 30

O świetle

„Kochaj mnie,
Kochaj mnie,
Kochaj mnie nieprzytomnie,
Jak zapalniczka płomień,
Jak sucha studnia wodę.

Kochaj mnie,
Kochaj mnie,
Kochaj mnie nieprzytomnie,
Jak księżyc w oknie śmiej się i płacz,
Na linie nad przepaścią tańcz,
Aż w jedną krótką chwilę
Pojmiesz po co żyjesz.”

Bogdan Olewicz (1946) polski autor tekstów piosenek i dziennikarz

Źródło: Kołysanka dla nieznajomej z repertuaru zespołu Perfect

O płaczu , Kochać się

„Najlepsza woda z kałuży.”

Jan Jakub Należyty (1964)

tytuł jednej z piosenek.

„W naszej tradycji panuje przekonanie, że przez co najmniej dwa miesiące po porodzie kobieta powinna być otoczona przez męża niezwykle czułą opieką i niemal wyłącznie odpoczywać. Moja matka była przez ojca rozpieszczana przez wiele miesięcy po urodzeniu każdego z dzieci. Przygotowywał drewno na opał, a potem grzał wodę w wielkich kotłach, żeby mogła dwa razy dziennie wziąć kąpiel. Osobiście przyrządzał jej też potrawy z jaj, mielonej wołowiny albo słodkie kleiki, by nabrała sił.”

Dorji Wangmo (1955)

Źródło: Anna Jasińska, Królowa na krańcach świata http://www.styl.pl/magazyn/w-swiecie-kobiet/news-krolowa-na-krancach-swiata,nId,350777 (wywiad z Dorji Wangmo), „Twój Styl” nr 8 (253), sierpień 2011, s. 110.

O kobietach , O dzieciach , O matce

„Polska jest piłkarskim Titanikiem. Tam statek był dwa metry pod wodą, a niektórzy dalej tańczyli. Mam wrażenie, że z naszym futbolem jest podobnie. Idziemy na dół, ale zabawa trwa. Jak gramy między sobą, to jest fajnie, podniecamy się… A jak przyjdzie grać w Europie, to zabawa kończy się bardzo szybko.”

Zbigniew Boniek (1956) polski piłkarz, trener i działacz sportowy

Źródło: onet.pl http://sport.onet.pl/pilka-nozna/liga-europy/polska-jest-pilkarskim-titanikiem-idziemy-na-dno-a,1,3414043,wiadomosc.html

O wrażeniach , O sporcie

„Nie można się bać, rzucić na głęboką wodę. Nie można się bać eksperymentów, a nawet – porażek, które mogą z nich wyniknąć.”

Janusz Gawrysiak

Źródło: „Rzeczpospolita”, 31 października 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/metafizykapo.htm

„Usłyszałem w pałacu ruch – szybkie, choć jeszcze nie paniczne kroki, okrzyki zdumienia, lecz nie przerażenia. Gwałtownie otworzyły się okiennice, rozsunęły się drzwi. Na zewnątrz wypadło kilku wartowników; tuż za nimi biegli Shoichi i Masahiro, nadal w nocnych strojach, ale z obnażonymi mieczami. Na mój widok zatrzymali się jak wryci. Szedłem ku nim w oparach mgły z Jato w dłoni; za moimi plecami wyłaniały się z szarówki pierwsze żagle. Nad wodą znów zaśpiewały konchy, a góry wokół zatoki odbiły echem ich granie.”

Gillian Rubinstein (1942)

Źródło: W blasku księżyca

„Jedynie woda jest w stanie odmienić pustynię. Woda to życie. Miłość jest tą wodą.”

Phil Bosmans (1922–2012)

O miłości , O życiu

„Hanuszkiewicz miał taką zasadę, że raczej pozbawiał gruntu. Od razu wrzucał na głęboką wodę. Mogłam więc utonąć albo nauczyć się pływać. I jak dziś myślę o Adamie Hanuszkiewiczu, to wiem, że dał mi jeden z najbardziej płodnych okresów teatralnych w moim życiu.”

Edyta Jungowska (1966) aktorka polska

Źródło: W tym szaleństwie jest metoda, „ABC” nr 11, 8 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110793.html

O myślach , O szaleństwie , O myśleniu

„Dla mnie Dany Boon jest kimś wspaniałym w dosłownym tego słowa znaczeniu. Kimś tak promiennym, otwartym. Potrzebna mi była taka prostota, ta jego normalność. Dostrzega się w nim ten prosty, chociaż nie naiwny, sposób patrzenia na świat. Niesamowite relacje, jakie ma z ludźmi w prawdziwym życiu, to było dokładnie to, czego potrzebowaliśmy w człowieku, który miał zagrać tę postać. Mogę dodać jeszcze, że Dany wszedł w rolę Bruna jakby wchodził do wanny z przyjemnie ciepłą wodą.”

Patrice Leconte (1947)

Źródło: Patrice Leconte o filmie „Mój najlepszy przyjaciel”, „Best Film”, 1 sierpnia 2007 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/23,1

O świecie , O relacjach

„Żyjemy wśród takiego świata
gdzie łatwiej zdobyć coś niż stracić
I gdzie łatwo
jest zagrzać wodę
a ostudzić ją potem – trudno
I gdzie łatwiej jest kupić przedmiot
Niż go sprzedać
Gdzie róże pachną najprawdziwiej
tylko pod szkłem
a gdzie osty
i niskie jasne suche trawy
są tam gdzie jeszcze
wiatr przelatuje deszcz i kurz”

Beata Szymańska (1938)

Źródło: Taki świat

O świecie , O trawie

„Woda nie ma smaku – w tym tkwi jej jedność i prawda.”

Stefan Kisielewski (1911–1991) polski publicysta, działacz polityczny, kompozytor

O prawdzie

„Jak sam sobie prasujesz, to woda sodowa do głowy ci nie uderzy.”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

„Siostra Faustyna Kowalska - błogosławiona, którą od dziś będziemy nazywać świętą - ujrzy dwie smugi światła promieniujące z tego Serca na świat. „Te dwa promienie - wyjaśnił jej pewnego dnia sam Jezus - oznaczają krew i wodę””

Faustyna Kowalska (1905–1938) polska zakonnica, święta kościoła katolickiego

Dz. , 299
fragment homilii Jana Pawła II wygłoszonej podczas kanonizacji s. Faustyny Kowalskiej, Rzym 30 kwietnia 2000 r.
O Faustynie Kowalskiej
Źródło: Homilia Jana Pawła II wygłoszona podczas kanonizacji s. Faustyny http://liturgia.wiara.pl/doc/419395.Homilia-Jana-Pawla-II-wygloszona-podczas-kanonizacji-s-Faustyny wiara.pl

O świecie , O wierze , O siostrze , Serce

„Sutanna lub habit nie czynią księdza lub zakonnicy, podobnie jak woda nie czyni chrztu, chleb – Eucharystii, a olej – święceń kapłańskich, lecz są one dobrymi znakami tajemnicy, którą reprezentują. Niektórzy twierdzą, że habit albo koloratka oddzielają nas od świata. Doskonale! Naszym przeznaczeniem jest być „znakiem sprzeciwu” i różnić się od ludu. Tego właśnie chce od nas Pan Jezus: abyśmy byli W świecie, a nie ZE świata.”

Fulton John Sheen (1895–1979) amerykański duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: Those Mysterious Priests, 1970, s. 219.

O ludziach

„Nie jestem wielkim intelektualistą i nie chcę się mądrzyć, ale przejście z nieba, jakim był medal MŚ, do ligowej rzeczywistości nie dla wszystkich było łatwe. Czy odbiła nam woda sodowa? Może nie aż tak, ale chyba za szybko uwierzyliśmy w swoją wielkość.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

O rzeczywostości

„Najłatwiej zauważalna różnica między konfucjanizmem a taoizmem to różnica postaw: konfucjanizm jest surowy, zorganizowany, patriarchalny, często srogi; taoizm jest radosny, łagodny, dziecinny i pogodny – tak jak jego ulubiony symbol: płynąca woda.”

Benjamin Hoff (1946)

Te Prosiaczka
Źródło: Eeee… – jak to się nazywa? – Prosiaczka, s. 25

„Kluczowe słowo to prywatyzacja. Co ona oznacza dla prekariatu? Przekazywanie usług publicznych w prywatne ręce i robienie z nich narzędzia zysku uderza w tę grupę bezpośrednio. Publiczny park, woda, przestrzeń to zasoby, które są niezbędne w codziennym życiu. Prywatyzując je, stwarzamy sytuację „kontrolowanego niedoboru”: pojawiają się konkretne ograniczenia w dostępie, które można pokonać, tylko jeśli ma się pieniądze i czas.”

Guy Standing (1948)

Źródło: wywiad Jakuba Dymka, Nowa klasa – prekariat http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/gospodarka/20141119/standing-skazani-na-polityczny-frazes, krytykapolityczna.pl, 19 listopada 2014.

O pieniądzach , O czasie

„Jest upalny letni wtorek. Stoi na placu przed dworcem Centraal, ma włączone gałki oczne. Kanał skrzy się słońcem, wokół śmigają skutery i rowerzyści-kamikadze, ze wszystkich stron trajkocą turyści. Plac pachnie wodą, ziemią, rozgrzanym metalem i spalinami z zimnych katalizatorów, jak pierdnięciem; w tle podzwaniają tramwaje, nad głową fruwają ptaki.”

Charles Stross książka Accelerando

Accelerando

O ptakach

„Mężczyźni zatrzymali się u płotów patrząc na zniszczoną kukurydzę, schnącą w ich oczach, i na nieliczne plamy zieleni przebłyskujące tu i ówdzie spod powłoki kurzu. Patrzyli w milczeniu, nie ruszając się prawie z miejsca. Wyszły z domów i kobiety, by stanąć u boku swych mężczyzn i wyczuć, czy się tym razem nie załamią. Badały ukradkiem wyraz ich twarzy, mniejsza bowiem o zboże, byle pozostało coś innego, o wiele ważniejszego. Nie opodal stały dzieci rysując w kurzu palcami bosych stóp i również starając się przeniknąć dziecinną intuicją, czy ich rodzice załamią się, czy nie. Od czasu do czasu przyglądały się ukradkiem twarzom mężczyzn i kobiet i znowu rysowały palcami stóp równe linie w kurzu. Konie podeszły do koryt z wodą i zanurzyły w niej pyski, odgarniając szary nalot, który osiadł na powierzchni. Po chwili z twarzy zapatrzonych przed siebie mężczyzn znikł wyraz tępego osłupienia ustępując miejsca twardej, upartej zaciekłości. Teraz kobiety wiedziały, że są bezpieczne i że mężczyźni już się nie załamią. I wtedy spytały: "Cóż poczniemy?" Odpowiedź każdego z mężczyzn brzmiała "Nie wiem." Mimo to wszystko było już dobrze.”

John Steinbeck książka Grona gniewu

The Grapes of Wrath

O koniach , O rodzicach , O kobietach , O mężczyznach

„Problem dewastacji środowiska przyciągał uwagę greckich władców
już na początku VI w. p. n. e. Prawodawca Solon proponował wprowadzenie zakazu uprawiania ziemi na stromych stokach, aby zapobiec erozji; Pizystrat wprowadził premię dla rolników, którzy sadzili drzewa oliwne, wyrównując w ten sposób straty spowodowane wyrębem lasów i nadmiernym wypasem. Dwieście lat później Platon pisał o spustoszeniu, jakiego dokonano na ziemiach Attyki: l jak można to wnosić z [wyglądu] małych wysp, nasza pozostała ziemia przedstawiała się w porównaniu z dawną jak kości chorego człowieka: po odpłynięciu z niej tego, to było tłuste i mięknienie pozostało teraz w tej okolicy nic więcej jak tylko
szkielet. (…) Góry bowiem, gdzie dzisiaj tylko pszczoły znajdują
pożywienie, jeszcze do niedawna dawały drzewa. (…) ziemia dawała niezmiernie dużo paszy dla trzód. Woda, zsyłana co rok przez Zeusa, nie płynęła
na próżno (…). Wszędzie płynęły obfite fale źródeł i rzek. Co do
istniejących dawniej źródeł, to jeszcze do dzisiaj zachowane poświęcone im
świątynie są świadectwem, że to, co powiedzieliśmy na ten temat, jest
prawdziwe'.”

Norman Davies (1939) brytyjski historyk

Europe

O problemach , O wyglądzie , O stracie , O zachowaniu

„Byłże to ten sam czango? Byłże to on? Wszyscy oni byli podobni… że aż każdy był do zastąpienia innym, prawie identycznym… więc byłem skłonny przypuszczać, że to inny, brat, kolega, towarzysz… ale czyż nie było to obojętne? Szedł wolno w stronę rzeki, Rio Dulce. Poszedłem za nim. Poszedłem za nim dlatego, że było absurdalne i nie do pomyślenia iżbym ja, Gombrowicz, szedł za jakimś czango dlatego jedynie, że był podobny do czango, który nalewał mi wodę. Ale znów doskonała nieważność jego wybuchnęła, jak grom, na marginesie wszystkiego co uchodzi za ważne. I poszedłem za nim jakby to było moim najświętszym obowiązkiem!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

O grach

„Tu nie ma wody tu jest tylko skała
Skała bez wody i piaszczysta droga
Droga wijąca się wśród gór nad nami
Między skałami głazami bez wody
Gdyby tu była woda stanąłbym i pił
Lecz pośród skał nie można myśleć ani stać
Suchy jest pot a stopy grzęzną w piachu
Gdyby tu woda spływała ze skał
Martwa jest paszcza gór spróchniałe zęby pluć nie mogą
Tutaj nie można usiąść leżeć ani stać
I ciszy nawet nie ma w górach
Tylko bezpłodny suchy grzmot bez deszczu
I samotności nawet nie ma w górach
Tylko posępne czerwone twarze - drwią i szydzą
W drzwiach lepianek z popękanej gliny
Gdyby tu była woda
A nie skała
Gdyby tu była skała
Ale i woda
I woda
Źródło
Sadzawka wśród skał
Gdyby tu był chociażby wody dźwięk
A nie cykada
I śpiew suchych traw
Ale na skale wody dźwięk
Gdzie drozd-pustelnik śpiewa pośród sosen
Krop kap krop kap kap kap kap
Ale tu nie ma wody

Kim jest ten trzeci, który zawsze idzie obok ciebie?
Gdy liczę nas, jesteśmy tylko ty i ja
Lecz gdy spoglądam przed siebie w biel drogi
Zawsze ktoś jeszcze idzie obok ciebie,
Stąpa spowity płaszczem brunatnym, w kapturze
Nie wiem czy jest to kobieta czy mąż
- Kim jest ten, który idzie po twej drugiej stronie?

Co to za dźwięki wysoko w powietrzu
Pomruk matczynych lamentów
Co to za hordy w kapturach, jak roje
Na bezkresnych równinach, utykają na spękanej ziemi
Otoczonej jedynie płaskim horyzontem
Co to za miasto nad łańcuchem gór
Pęka i zrasta się i rozpryskuje - w fioletowym wietrze
Walące się wieże
Jeruzalem Ateny Aleksandria
Wiedeń Londyn
Nierzeczywiste”

Thomas Stearns Eliot (1888–1965) poeta, dramaturg i eseista angielski

The Wasteland, Prufrock and Other Poems

O myślach , O myśleniu , O samotności , O kobietach

„Dupa powinna pachnieć dupą, a nie wodą kolońską.”

Guillaume Apollinaire (1880–1918) francuski poeta

„Wszyscy ciągle tracimy różne ważne dla nas rzeczy - mówi, gdy telefon milknie - Ważne okazje, możliwości, doznajemy uczuć, których nie da się odwrócić. Na tym między innymi polega znaczenie życia. Lecz w naszych głowach, przypuszczam, że to jest w naszych głowach, znajduje się niewielki pokój do gromadzenia takich rzeczy jako wspomnień. Na pewno wygląda jak pokój z księgozbiorem tej biblioteki. I żeby dokładnie poznać stan własnego serca, musimy ciągle katalogować zbiory w tym pokoju. Trzeba tam też sprzątać, wietrzyć, zmieniać wodę w wazonach z kwiatami. Innymi słowy, będziesz wiecznie żył we własnej bibliotece.”

Haruki Murakami książka Kafka nad morzem

Kafka on the Shore

O emocjach , O pokoju , Serce

„Chcę ci wyznać tajemnicę Czas jest tobą
Czas jest kobietą Jest osobą
Pochlebioną gdy się pada na kolana
U jej stóp czas jak suknia rozpinana
Czas jak nie kończąca się włosów fala
Rozczesywana bez końca
Czas jak lustro co się w oddechu rozjaśnia i zmącą
O świcie kiedy się budzę czas jak ty śpiąca czas jak ty
Jak nóż przebijający mi gardło Ach czy nazwę nareszcie
Tę udrękę czasu który nie odpływa tę udrękę
Czasu zatrzymanego jak krew w naczyniu krwionośnym
To gorsze niż pragnienie nigdy nie spełnione niż nienasycenie
Oczu kiedy przechodzisz przez pokój i drżę z obawy
By nie prysło urzeczenie
To jeszcze gorsze niż przeczuwać cię obcą
W ucieczce
Z myślami gdzie indziej z innym już stuleciem w duszy
Mój Boże jakie ciężkie są słowa I tak być musi
Moja miłości ponad rozkoszami miłości nieprzystępna dziś dla zagrożeń
Bijąca w mojej skroni mój pulsujący zegarze
Kiedy wstrzymujesz oddech duszę się
W moim tętnie waha się i przystaje twój krok

Chcę ci wyznać tajemnicę Każde słowo
Na mych wargach jest nędzarką która żebrze
Utrapieniem dla twych dłoni czymś co gaśnie pod twym wzrokiem
Więc powtarzam że cię kocham bo mnie zwodzi
Kryształ frazy nie dość jasny by zawisnąć na twej szyi
Wybacz mowę pospolitą Ona jest
Czystą wodą która przykro syczy w ogniu
Chcę ci wyznać tajemnicę Nie potrafię
Opowiedzieć ci o czasie który ciebie przypomina
I o tobie nie potrafię ja jedynie tak udaję
Jak ci którzy bardzo długo stoją na peronie dworca
I machają jeszcze dłonią choć pociągi odjechały
Aż im słabnie przegub ręki pod ciężarem nowej łzy

Chcę ci wyznać tajemnicę Ja się boję
Ciebie tego co wieczorem każe podejść ci do okien
Twoich gestów i słów jakich nie wymawia się zazwyczaj
Powolnego i szybkiego czasu boję się i ciebie
Chcę ci wyznać tajemnicę Zamknij drzwi
Łatwiej umrzeć jest niż kochać i dlatego
Życie moje znieść umiałem
Moja miłości”

Louis Aragon (1897–1982) francuski pisarz

O łzach , O życiu , O kobietach , O Bogu

„Program 500+ jest fatalnie skonstruowany, ale w sumie bardzo potrzebny. W okresie minionych lat „ciepła woda w kranie” nie była w stanie wymyć frustracji ludzi, którzy nie identyfikowali się z sukcesem kraju.”

Marek Kossakowski (1952) polski dziennikarz i polityk

Źródło: Andrzej Wiktorowicz, Czy Marks może być Zielony? https://www.kod-mazowsze.pl/marks-moze-byc-zielony/, kod-mazowsze.pl, 3 grudnia 2016.

O ludziach , O sukcesie

„Chodzi nie tylko o to, że woda zaleje nam Żuławy i Gdańsk. Chodzi o to, że całe wielkie rejony planety staną się niezdatne do życia. Świat ogarnie gigantyczna destabilizacja, z setkami milionów uchodźców klimatycznych, z lokalnymi wojnami, zamieszkami. Może powrócić terroryzm w nowych, o wiele groźniejszych postaciach, mogą pojawić się zagrożenia, o jakich nam się jeszcze nie śniło.”

Marek Kossakowski (1952) polski dziennikarz i polityk

o globalnych zmianach klimatu.
Źródło: Piotr Ibrahim Kalwas, Ekologicznie, demokratycznie, solidarnie. Wywiad z Markiem Kossakowskim https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/ekologicznie-demokratycznie-solidarnie-wywiad-z-markiem-kossakowskim/72l5v65, onet.pl, 2 stycznia 2019.

O świecie

„Od pewnego czasu opinia publiczna w Polsce przywiązuje duże znaczenie do ochrony środowiska naturalnego, ceniąc sobie nie skażoną wodę i czyste powietrze, natomiast mniej uchwytny czynnik wpływający na jakość życia, jakim jest krajobraz najbliższej okolicy, nie budzi na razie równie żywego zainteresowania.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

o krajobrazie.
Inne publikacje
Źródło: „Krakowskie Studia Małopolskie” https://czasopisma.marszalek.com.pl/images/pliki/ksm/04/ksm200010.pdf, nr 4/2000, s. 135.

O czasie

„Zwykłe potrawy jako pożywienie, woda jako napój i zgięte ramie jako poduszka: również wtedy można być radosnym, lecz nienależne bogactwo i jeszcze do tego honor są dla mnie jedynie ulotnymi obłokami.”

Konfucjusz książka Dialogi konfucjańskie

Źródło: Lun Yu (Rozmowy), tłum. Agna Onysymow, op. cit., s. 125.

O bogactwie

„Kiedy zobaczyłem pierwszy raz pustynię, zrozumiałem, że przestrzeń – ogromna, nieogarniona przestrzeń – też jest żywiołem, tak jak woda, ogień i wiatr.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

wspomnienia z podróży.
Niegdysiejsze śniegi, niegdysiejsze mgły
Źródło: s. 368.

„Musiałyśmy budować lądowiska dla samolotów i tłuc kamienie. W ulewnym deszczu i zacinającym śniegu siedziałyśmy w kucki na szosie od godziny szóstej rano do dziewiątej wieczorem. Jeśli jakiemuś Rosjaninowi któraś się spodobała, brał ją na bok. Rano i wieczorem dostawałyśmy zimną wodę i kawałek suchego chleba. W południe była zupa z nieobranych ziemniaków, bez soli. W nocy leżałyśmy śmiertelnie zmęczone w chłopskich chatach i na gołej ziemi w szopach, dokąd nas zapędzono, lecz nie dawał nam spać strach, gdy do naszych uszu dochodziły w ciemności stękania, jęki, sapanie i okrzyki rozkoszy, świadczące o obecności stojących na warcie żołnierzy.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O strachu

„Kłamstwo wymyślone, by je dobrze sprzedać. W mediach społecznościowych każdy chce zaistnieć, uchodzić za najbardziej wtajemniczonego, zmyśla, robiąc wodę z mózgu innym. Sensacja jest łatwym towarem. Byłem w szatni w Skopje, rozmowa nie wykroczyła poza normalne w takich przypadkach standardy. Piłkarze byli zadowoleni ze zwycięstwa, ale jednocześnie źli na siebie za styl, w jakim zagrali.”

Zbigniew Boniek (1956) polski piłkarz, trener i działacz sportowy

o rzekomej kłótni w szatni między piłkarzami reprezentacji Polski po meczu z Macedonią Północną.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/7,154903,24887013,handel-klamstwem-prezes-boniek-o-konflikcie-lewandowskiego.html?disableRedirects=true#S.sport-K.C-B.1-L.1.duzy, 11 czerwca 2019

O kłamstwie , O pewności siebie

„Zacnego nic nie spłodzisz, pijąc jeno wodę.”

Kratinos (-500–-422 p. n. e.) komediopisarz starogrecki tworzący w Atenach

z zachowanej jedynie we fragmentach komedii Flasza (gr. Πυτίνη Pytínē).
Źródło: Stefan Srebrny, Komedia attycka V wieku przed Chr., Księgarnia Nauczycielstwa Polskiego, Wilno 1924, przedruk w: tegoż, Teatr grecki i polski, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984, ISBN 83-01-03974-4, s. 84.

O piciu

„Dewotka - kobieta, której woda święcona uderzyła do głowy.”

Tomasz Wargala (1976)

Antologia del Premio internazionale per l’aforisma „Torino in sintesi”

O kobietach

„Tatarski pojął, czym się różni era rozkładu imperializmu od epoki pierwotnej akumulacji kapitału. Na Zachodzie zamawiający i copywriter razem usiłują zrobić pranie mózgu konsumentowi, a w Rosji to copywriter ma za zadanie zrobić wodę z mózgu zleceniodawcy.”

Wiktor Pielewin (1962) pisarz rosyjski

Generation ,P’
Źródło: s. 31.

„Jestem właścicielką tego domu, wydałam dyspozycje, aby opłaty za wodę, gaz, elektryczność, koszty eksploatacyjne były potrącane z mojego konta bankowego. Po śmierci mam się z czego utrzymywać przez całe lata: informatyka pozwala umrzeć cichcem, maszyny nas nie potrzebują, aby zarządzać naszymi egzystencjami. Możemy zniknąć, a one nadal pracują zgodnie z programem, jaki do nich wprowadzono.”

Gilles Rozier (1963) francuski pisarz, poeta i tłumacz

Z kraju bez miłości
Źródło: s. 33.

O śmierci , O domu

„Pamiętam jedną biedną ranną dziewczynę. Miała poranione nogi owinięte w ceratę. Niosący ją powstańcy trafili w kanale na dość głęboką wodę i w ten sposób do ran dziewczyny dostało się błoto. Była w strasznym stanie, kiedy została wyciągnięta na powierzchnię, ale kiedy zobaczyła Śródmieście w słońcu, zaczęła się śmiać.”

Jerzy Tomaszewski (1924–2016) artysta fotografik polski

o przeżyciach z powstania warszawskiego.
Źródło: Agnieszka Żurek, Tysiące zdjęć z powstania http://www.radiomaryja.pl/bez-kategorii/tysiace-zdjec-z-powstania/, 1 sierpnia 2011.

O dziewczynach

„Jeżeli próbuje nam się wmawiać, że swastykę mamy traktować wyłącznie jako hinduski symbol pokoju, to robi nam się wodę z mózgu i próbuje przewrócić wartości, po prostu. Kto dziś w Europie ma takie właśnie pierwsze skojarzenie ze swastyką? Nikt, poza prokuratorem w Białymstoku.”

Jerzy Radziwiłowicz (1950) polski aktor

Źródło: Radziwiłowicz: Mam poczucie, że jest mi odbierana wolność. Kim jest Kaczyński, żeby mówić, co mi wolno? http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,21430988,radziwilowicz-mam-poczucie-ze-jest-mi-odbierana-wolnosc-kim.html, gazeta.pl, data dostępu: 11 sierpnia 2018

O pokoju

„Bo na sam Twój widok pierzchł cały Jej ból i ustały jęki. Gdy zacząłeś mówić do Jej serca, spoczął na Niej Duch Pocieszyciel, napełniając Jej wnętrzności większą niż apostołów radością. Niegdyś na godach weselnych na Jej słowo wodę zamieniłeś w najlepsze wino, a teraz, wracając z Otchłani po pokonaniu nieprzyjaciół, dowiodłeś większej potęgi i większego jeszcze dokonałeś cudu: przemieniłeś śmierć w życie, krzyż w chwałę, matczyne łzy w radość, a strach uczniów w nieprzemijającą radość.”

Tomasz à Kempis (1380–1471)

o Marii z Nazaretu i Jezusie Chrystusie.
Przez Maryję do Jezusa
Źródło: Tomasz à Kempis, Pasja. Przez Maryję do Jezusa, Wydawnictwo M, Kraków 2014, ISBN 9788375959413, s. 253.

Radość , O winie , O łzach , O życiu

„Nietrudno domyślić się, kto łoży na organizowanie awantur w Warszawie i kraju. Są to ci sami zawiedzeni wrogowie Polski Ludowej, których życie nie nauczyło rozumu, którzy przy okazji dają o sobie znać, różni pogrobowcy starego ustroju, rewizjoniści, syjoniści, sługusi imperializmu. Chcę z tego miejsca stwierdzić, że śląska woda nie była i nigdy nie będzie wodą na ich młyn. I jeśli poniektórzy będą nadal próbowali zawracać nurt naszego życia z obranej przez naród drogi, to śląska woda pogruchocze im kości.”

Edward Gierek (1913–2001) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

z przemówienia na wiecu na ówczesnym placu Feliksa Dzierżyńskiego w Katowicach 14 marca 1968
Źródło: NIE dla Roku Edwarda Gierka! https://koliber.org/nie-dla-roku-edwarda-gierka/, koliber.org, 8 stycznia 2013.

O życiu