Cytaty na temat znaczenie (2063 cytatów, strona 9)

„Dyskutują co prawdziwym jest, a co nie,
To nie ma znaczenia za wrotami Edenu.”

Bob Dylan (1941) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta, kompozytor, poeta

Źródło: Gates of Eden

„(…) do teatru wkroczyła niezbyt rozsądna ideologia. Jeśli kryterium estetycznym jest brak koherencji, to powstają dzieła, których nikt nie rozumie, zarówno sami twórcy, jak i odbiorcy. Brak koherencji nie może być kryterium estetycznym, chyba że w zamian za podważenie wartości dzieła literackiego otrzymujemy coś w zamian. Nie wystarczy pokazać, że język nie jest właściwym narzędziem do opisu rzeczywistości (…), że język to konwencja (…), że język jest linearny, a przez to nieprawdziwy. Jeśli stwierdzamy coś takiego poprzez negowanie tradycji literackiej w teatrze, to w zamian musimy dać propozycję, która będzie bardziej nośna. Znaczenia mają być głębsze i prawdziwsze niż język. Jeżeli podważamy język, to musimy dać coś w zamian, a tego właśnie brakuje. Nie wystarczy sama negacja tradycji i cytowanie. Cytowanie jest zresztą manią wśród młodych reżyserów, którzy tworzą teatr środowiskowy. Przecież wykształcony odbiorca teatralny nie jeździ po Polsce i nie ogląda wszystkiego, tym samym trudne dla niego są do odczytania w dziełach jednych twórców cytaty innych. Nie rozumie dialogu, nie wie, o co w tym tak naprawdę chodzi, a więc nie znajduje uzasadnienia dla tego, co tradycyjnie nazywa się formą. Przez to upadają walory estetyczne i nawet dobrze wykształcony widz odrzuca dzieło, nie rozumiejąc kodów rozpoznawalnych wyłącznie dla kilku czy kilkudziesięciu osób w Polsce.”

Jerzy Limon (1950) polski anglista, literaturoznawca, pisarz, tłumacz i teatrolog, profesor nauk humanistycznych, inicjator i dyrek…

Źródło: Piotr Wyszomirski, Winy nie mogę brać na siebie, „Gazeta Świętojańska”, 11 sierpnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/30783

O rzeczywostości , O czytaniu

„Kto jest przeciw, proszę podnieść rękę. Kto wstrzymał się od głosu, proszę podnieść rękę. Dziękuję. Nie widzę. To znaczy wszystko jedno, czy widzę, czy nie widzę. Dziękuję bardzo. Podaję wyniki głosowania.”

Marek Kuchciński (1955) polski polityk

Źródło: Stenogram z posiedzenia w Sali Kolumnowej w dniu 16 grudnia 2016 http://orka2.sejm.gov.pl/StenoInter8.nsf/0/BBD0BCDEC4532500C125808B0071DB52/%24File/33_a_ksiazka_bis.pdf, sejm.gov.pl, s. 69.

„Hanka nerwowo grzebie w torebce. Podaje mi szary porubrykowany kawałek papieru. Jest to metryka śmierci, wydana przez „sielsowiet” – urząd gminny. Metrykę podpisał lekarz, urzędujący w innej gminie, który chorego nie widział. W rubryce: „Przyczyna śmierci” wypisał „głód”. Każdy naród ma swoje ulubione wyrażenie. Amerykanie mówią: „Okay”, Anglicy: „All right”. Te wyrażenia w uproszczonym skrócie oddają ducha narodu. Naród rosyjski ma takie słowo: „Oczeń prosto” (co dosłownie znaczy: „całkiem prosto” i ma sens: „zupełnie zrozumiałe, nie ma się czemu dziwić”). Dlatego lekarz gminny w metryce wystawionej siłą wywiezionemu i bez sądu pozbawionemu życia obywatelowi „sojuszniczego państwa”, mającego już wówczas swoje poselstwo w Rosji, wypisał jako przyczynę śmierci – głód. Oczeń prosto…”

Melchior Wańkowicz (1892–1974) polski publicysta i pisarz

Źródło: Dzieje rodziny Korzeniewskich, Warszawa, Wydawnictwo Polonia, 1991, s. 174.

O śmierci , O głodzie , O sile , Sens

„Zegar chodził, lecz potykając się co sekundę, rozsiewał zwątpienie. Bo co sekundę przystawał jakby. Na chwilę. Niewielką. Prawie niezauważalną. Wystarczająco jednak długą, by uznać, że stanął na zawsze; że nigdy już nie poruszy choćby jedną ze swoich wskazówek. Każda z takich chwil budziła więc niepokój. Groziła bowiem utrudnioną orientacją w czasie. Lub wręcz utratą tej orientacji. Niczym w stanie odurzenia, kiedy to wnioski wysnuwane z przesłanek podporządkowane są omamom. Kiedy radości mylą się z zachwytami, a smutki z tragediami. Kiedy faktyczne intencje zanikają we wszechogarniającym przejaskrawieniu. Straszyła dezorientacją i niespójnością. A także nadmierną kondensacją treści – mnożeniem się jej utajonych elementów wynikającym z tego, iż jakikolwiek detal w każdym momencie mógł zostać zaakcentowany w dowolny sposób. Zatrważała koniecznością przekładania każdego przedmiotu, działania lub pojęcia i każdej postaci na idee i znaczenia. W jednej z takich chwil gwałtowny powiew myśli porwał materię, która pomknęła przez przestrzeń, nie pozostawiając po sobie najmniejszego śladu.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Second life
Źródło: s. 6

O smutku , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Dla mnie wszystkie pościgi czy wystrzały toczą się wyłącznie w głowie. Ale ja żyję we własnej głowie. Naprawdę staram się traktować rzeczywistość jak kamień, a nie jak iluzję kamienia. Co nie znaczy, że to się udaje. I że to mnie nie nudzi.”

Izabela Szolc (1978) polska pisarka

Źródło: Mam łeb jak koń. Tyle, że na znacznie cieńszej szyi, 31 grudnia 2010 http://www.przystan-literacka.pl/index.php?show=3290

O rzeczywostości

„A przecież wszelka religia jest tylko fantastycznym odzwierciedleniem w głowach ludzkich tych zewnętrznych sił, które rządzą codziennym bytem ludzi, odzwierciedleniem, w którym siły ziemskie przybierają postać sił nadziemskich. W początkach dziejów przedmiotami tego odzwierciedlenia są zrazu siły przyrody, przybierające w dalszym rozwoju procesu ich personifikacji u różnych ludów najrozmaitsze, najróżnorodniejsze postacie. Mitologia porównawcza prześledziła ten pierwszy proces (…). Rychło jednak obok sił przyrody zaczynają też działać siły społeczne, które przeciwstawiają się ludziom jako siły tak samo im obce i na początku tak samo niewytłumaczalne, panujące nad nimi z tą samą na pozór koniecznością naturalną, co same siły przyrody. I fantastyczne postacie, w których początkowo odzwierciedlały się tylko tajemnicze siły przyrody, nabierają atrybutów społecznych, stają się reprezentantami sił dziejowycha. Na jeszcze wyższym szczeblu rozwoju wszystkie naturalne i społeczne cechy wielu bóstw zostają przeniesione na jednego wszechmocnego boga, który z kolei jest tylko refleksem abstrakcyjnego człowieka. Tak powstał monoteizm, który był, historycznie biorąc, ostatnim wytworem późnogreckiej filozofii ludowej i znalazł swoje gotowe ucieleśnienie w żydowskim, czysto narodowym bogu Jahwe. W tej wygodnej, poręcznej, łatwo przystosowalnej postaci religia może istnieć dalej jako bezpośrednia, to znaczy emocjonalna, forma ustosunkowania się ludzi do panujących nad nimi obcych sił przyrody i sił społecznych, dopóki ludzie pozostają pod panowaniem takich sił. Otóż widzieliśmy niejednokrotnie, że w dzisiejszym, burżuazyjnym społeczeństwie panują nad ludźmi jak obca jakaś siła przez nich samych stworzone stosunki ekonomiczne, przez nich samych wytworzone środki produkcji. Istnieje więc nadal faktyczne podłoże dla refleksu o charakterze religijnym, a wraz z nim i sam refleks religijny. I chociaż ekonomia burżuazyjna otwiera drogę do pewnego zrozumienia związku przyczynowego, z którego wyrasta to obce panowanie, fakt ten nie zmienia postaci rzeczy. Ekonomia burżuazyjna nie może ani zapobiec kryzysom w ogóle, ani uchronić poszczególnych kapitalistów przed stratami, niewypłacalnymi długami i bankructwem, a poszczególnych robotników przed bezrobociem i nędzą. Wciąż jeszcze mówimy: Człowiek myśli, Pan Bóg (to znaczy obce panowanie kapitalistycznego sposobu produkcji) kryśli. Samo zrozumienie - nawet szersze i głębsze niż to, które daje burżuazyjna ekonomia - nie wystarcza do poddania sił społecznych władzy społeczeństwa. Do tego potrzebny jest przede wszystkim czyn społeczny. Kiedy ten czyn zostanie dokonany, kiedy społeczeństwo przez objęcie w posiadanie wszystkich środków produkcji i ich planowe zastosowanie wyzwoli siebie i wszystkich swoich członków z niewoli, w jakiej trzymają ich obecnie te środki produkcji przez nich samych wytworzone, ale przeciwstawiające się im jako przemożna obca siła, z chwilą więc, gdy człowiek już nie tylko będzie "myślił", ale i "kryślił", dopiero wtedy zniknie ostatnia obca siła, która się jeszcze dziś odzwierciedla w religii, a tym samym zniknie też religijne odzwierciedlenie, jako że wówczas nie będzie już nic do odzwierciedlania. Natomiast pan Dühring nie może czekać, aż religia umrze taką śmiercią naturalną. Postępuje bardziej fundamentalnie. Przebismarczył Bismarcka, dekretuje obostrzone ustawy majowe 160 nie tylko przeciw katolicyzmowi, ale przeciwko wszelkiej religii w ogóle; szczuje swoich żandarmów przyszłości przeciw religii, pomagając jej zdobyć palmę męczeństwa i przedłużając jej żywot. Gdzie tylko spojrzeć - specyficznie pruski socjalizm.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Anty-Dühring (1878)

O śmierci , O Bogu , O ludziach , O religii

„W dniu, kiedy ludzie przestaną się bać, zaczną pisać arcydzieła, to znaczy dzieła trwałe.”

William Faulkner (1897–1962) powieściopisarz, nowelista i poeta amerykański

O ludziach

„Sztuka jest ekspresją życia i przekracza zarówno czas, jak i przestrzeń. Musimy doskonalić siebie poprzez sztukę, by nadać nową formę i nowe znaczenie naturze czy światu.”

Bruce Lee książka Tao of Jeet Kune Do

Tao of Jeet Kune Do

O świecie , O sztuce , O naturze , O czasie

„CHŁOPIEC: To jestem ja?
KOBIETA: Oczywiście. Ty, wyłącznie ty.
CHŁOPIEC: Co to znaczy „ja”?
KOBIETA: To znaczy, że ani nie ja, ani nikt inny.
CHŁOPIEC: I jakby mnie nie było, toby nie było mnie?
KOBIETA: Ani trochę.
CHŁOPIEC: To znaczy, że ja muszę być, żebym był?
KOBIETA: Tak, nikt inny nie może być tobą zamiast ciebie.
CHŁOPIEC: Tylko ja sam?
KOBIETA: Tylko ty sam.
Chłopiec wzdycha ciężko.
KOBIETA: Czy cię to martwi?
CHŁOPIEC: Nie, ale co ja teraz zrobię.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Wyspa róż

O kobietach

„Santorum po łacinie znaczy dupek żołędny.”

Bob Kerrey (1943)

Santorum, that’s Latin for "asshole" (ang.)
tak powitał nowo wybranego senatora Ricka Santoruma, republikanina z Pensylwanii.
Źródło: Jeffrey St. Clair, Santorum, That’s Latin for Asshole http://www.counterpunch.org/stclair05012003.html [w:] „CounterPunch”, 1 maja 2003.

„Zrobić cokolwiek, by zarobić tylko pieniądze, to znaczy w istocie nie zrobić nic, albo jeszcze gorzej.”

Henry David Thoreau (1817–1862) amerykański pisarz, poeta i filozof

O pieniądzach

„Zrozum człowieku,
jak wiele znaczysz!”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

„Konsumpcja stanowi o wiele istotniejszy element poziomu życia w mieście niż na wsi. Wśród ludności wiejskiej częściowo zastępują ją oszczędności, a częściowo udogodnienia w gospodarstwie domowym, o których, dzięki sąsiedzkiej plotce, wszyscy wiedzą akurat tyle, by mogły one pełnić rolę świadectwa przyzwoitej pozycji materialnej. Te udogodnienia domowe i umożliwione przez nie próżnowanie – jeśli można mówić tu o próżnowaniu – da się, oczywiście, zaliczyć do konsumpcji na pokaz. To samo zresztą w dużym stopniu dotyczy oszczędności. Fakt, że miejska warstwa rzemieślnicza oszczędza mniej niż farmerzy i inni mieszkańcy wsi spowodowany jest na pewno przede wszystkim mniejszą skutecznością oszczędzania jako środka reklamy w mieście niż na wsi. Na wsi wszyscy wiedzą wszystko o wszystkich, a już szczególnie o sytuacji majątkowej każdego. Dodatkowe pokusy, na jakie wystawieni są rzemieślnicy i klasy pracujące w mieście, mogą same przez się nie skłaniać do większej rozrzutności, jednakże w połączeniu z podwyższonym standardem przyzwoitego poziomu konsumpcji znaczą bardzo wiele.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Nie wierzę nikomu, kto mówi: kocham, kocham, kocham. To zawsze znaczy: ja, ja, ja.”

Graham Greene książka Sedno sprawy

Źródło: Sedno sprawy

Kochać się

„Być nowoczesnym, to znaczy wyprzedzać swój czas dokładnie o tyle, by mógł on nas wygodnie dogonić.”

Louise de Vilmorin (1902–1969)

O czasie

„Umrzeć – znaczy zaszumieć, gdy silnie dmie wiatr
Razem z klonem, co patrzy ponuro.
Umrzeć – znaczy odnaleźć na dwór stary trakt
Do Ryszarda lub króla Artura.”

Aleksander Kuszner (1936)

Źródło: ***, tłum. Elżbieta Zechenter-Spławińska i Zofia Dziechciaruk, „Dekada Literacka” nr 9/10 (155/156), 1999

„Ale co znaczą pieniądze kiedy ma się miłość?”

Brent Weeks (1977)

Droga cienia

O miłości , O pieniądzach

„Jest rzeczą naturalną i najzupełniej zrozumiałą, iż na powrót Chrystusa czekają wszyscy ci, którzy zdecydowali się opowiedzieć za wartościami i ideałami głoszonymi i reprezentowanymi przez Chrystusa. W tej przecież chwili zostaną wreszcie zrealizowane wszystkie dane im przez Chrystusa obietnice, a Kościół zjednoczy się wówczas z Tym, który go powołał. Wtedy też okaże się sens i znaczenie ich wiary.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Źródło: Oczekiwanie paruzji http://archiwumchn.kz.pl/index.php?id=artykuly&link=1997/11-12/oczekiwanieparuzji.html, „Chrześcijanin”, nr 11-12/1997, za: archiwumchn.kz.pl

O wierze , O czekaniu , Sens , Chrystus

„Jeśli jakaś osoba w podeszłym wieku głosuje na lewicę, to znaczy, że ma problem. I jeśli ktoś młody głosuje na prawicę, to też ma problem.”

Luiz Inácio Lula da Silva (1945) polityk brazylijski

Źródło: „Forum”, 2 stycznia 2007

O problemach , O wieku

„Nie było piekła na ziemi, zanim nie powstał raj, to znaczy: zanim nie pojawiła się kobieta!”

August Strindberg książka Spowiedź szaleńca

Spowiedź szaleńca

O kobietach , O piekle

„Być zazdrosnym to znaczy: nic nie wiedzieć, mieć bujną wyobraźnię i obawiać się wszystkiego.”

Louise de Vilmorin (1902–1969)

„Poprzez kombinacje linii i kolorów, których pretekstem staje się jakikolwiek zapożyczony z życia lub natury temat, otrzymuję symfonie i harmonie nie przedstawiające niczego realnego w potocznym znaczeniu tego słowa.”

Maurice Denis (1870–1943)

O naturze

„(…) alt Liebe ist Gerlach, co znaczy „stara miłość nie rdzewieje.””

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Teksty z programów kabaretowych
Źródło: Wstęp do miłości

O miłości

„Nie znoszę wspomnień. Pogrążać się w nich to znaczy rezygnować z przyszłości..”

Jerzy Wasowski (1913–1984) polski dziennikarz radiowy, kompozytor, reżyser

O przyszłości

„Myślę, że nie byłabym w stanie zaśpiewać piosenki wojskowej. Chociaż z chórem wojskowym i orkiestrą Zbyszka Górnego wykonałam kiedyś „Szła dzieweczka do laseczka”. Łatwo sprawdzam, czy coś mi leży. Jeśli coś mi się podoba, to wystarczy, że posłucham tego kilka razy i już mam to w głowie i potrafię zaśpiewać. Jeśli się z czymś męczę, muszę słuchać jeszcze raz i jeszcze raz, a mimo to nie wchodzi, to znaczy, że ja i ten utwór nie pasujemy do siebie. Nie jestem w stanie odpowiedzieć, dlaczego.”

Joanna Liszowska (1978) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 17 marca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zebyi.htm

O myślach , O myśleniu

„Jestem dźwiękowcem-wzrokowcem. Zwracam uwagę na głos. Patrzę też na dłonie i w oczy. Oczy nie kłamią. Po latach różnych doświadczeń, lepszych i gorszych, gdy ma się już prawie 50 lat, to człowiek czyta w oczach jak w otwartej książce. Jeżeli rozumie siebie, żyje w zgodzie ze sobą i jest uwrażliwiony na drugiego człowieka, to rzadko da się oszukać. Piękno u kobiet nie ma żadnego znaczenia. Kobieta powinna mieć coś, co sprawia, że przebywając z nią ma się wrażenie, że przelatuje anioł i lekko muska skrzydłami. To jest bardziej w sferze zmysłów niż postrzegania. A piękno? Może być 60-letnią staruszką i być najpiękniejszą kobietą na świecie.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: „Kurier Lubelski” nr 195, 24 sierpnia 2004

O kobietach , Cytaty o pięknie , O aniołach , O wrażeniach

„(…) jeśli ktoś ma do powiedzenia coś w wieku 105 lat, to nie jest istotne. Wiek nie ma znaczenia.”

Tadeusz Szymków (1958–2009) aktor polski

na temat debiutów osób w średnim wieku.
Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44101

O wieku

„Mówić to znaczy zasiewać – nie należy nigdy mówić nic takiego, czego nie chciałbyś zerwać.”

Zygmunt Pawlaczyk (1928–1987) pilot polski

Źródło: Wspomnienie o Kapitanie Zygmuncie Pawlaczyku, „Gazeta Stołeczna”, 24 września 1998.

O zerwaniu , O wspomnieniach

„Muzułmanin, bez względu na to, z jakiego kraju pochodzi, jest przede wszystkim muzułmaninem. Naród ma dla niego znaczenie drugorzędne.”

Bal Thackeray (1926–2012)

Źródło: Suketu Mehta, Maximum city. Bombaj, Poznań 2011, s. 70

„Pochodzę z Kielc, z żydowskiej rodziny, w której wszyscy wiedzieli doskonale, co znaczą uprzedzenia, dyskryminacja itd.”

Michał Piróg (1979) polski tancerz i choreograf

„Myślę też o tym przedziwnym dzieciaku, który przez niespełna dwa lata zdążył być cesarzem – władcą świata, dowódcą, włóczęgą, niewolnikiem, robotnikiem portowym, kapłanem, szpiegiem, członkiem eskorty karawany i Bóg wie czym jeszcze. Który posługiwał się pięcioma imionami, dziesiątki razy próbowano go zabić na najróżniejsze sposoby, stawał przeciwko potworom, Czyniącym, zabójcom, wojownikom i wciąż żyje. A do tego jest prawowitym następcą tronu cesarskiego, co także może mieć znaczenie.”

Jarosław Grzędowicz Pan Lodowego Ogrodu

Postać: Vuko Drakkainen
o Filarze, synu Oszczepnika.
Pan Lodowego Ogrodu
Źródło: tom 3, rozdział 9, Śpiąca królewna

O Bogu , O myślach , O myśleniu

„Jasna więc sprawa, że sama łatwość komunikacji w Sieci nie oznacza, że z komunikacji tej powstanie opinia. Nowe media są wszakże nowymi miejscami konwersacji, która dla powstania opinii jest niezbędna. Opinia też, jeśli ma mieć znaczenie polityczne, wymaga ucieleśnienia. Rozumieli to np. francuscy licealiści i studenci, którzy protestowali w 2005 r. przeciwko ustawie o pierwszym zatrudnieniu. Najpierw w Sieci, gdzie powstały tysiące blogów. Potem zaś, zmobilizowani trwającą na tych blogach konwersacją, po wypracowaniu opini wyszli na ulice Paryża w milionowej demonstracji. Rząd ustąpił.”

Edwin Bendyk (1965) polski publicysta

Źródło: Antymatrix, 14 października 2010 http://bendyk.blog.polityka.pl/?p=839

O ustawie , O komunikacji

„Jeśli ktoś jest mądry, nie znaczy, że ktoś inny musi być głupi… Ale jeśli ktoś jest bogaty, to znaczy, że ktoś inny musi być biedny.”

Stefan Pacek (1938)

„Jeżeli wróg cię chwali, sprawa jest problematyczna; jeśli ci ubliża, znaczy to, że jesteś na dobrej drodze.”

August Bebel (1840–1913)

„Gniazdem ideologii demokratycznej ze wszystkimi jej tradycjami i iluzjami było drobnomieszczaństwo. W ciągu drugiej połowy XIX stulecia zdążyło ono wewnętrznie się wyrodzić, ale całkiem nie zeszło ze sceny. Podczas gdy rozwój kapitalistycznej techniki bezpowrotnie podkopał jego rolę ekonomiczną, powszechne prawo wyborcze i powszechny obowiązek obrony nadały mu, dzięki jego liczebności, pozór znaczenia politycznego. Wielki kapitał, chociaż nie starł go z powierzchni ziemi, podporządkował je sobie za pomocą systemu kredytowego. Trzeba było tylko jeszcze, żeby przedstawiciele polityczni wielkiego kapitału podporządkowali je sobie na arenie parlamentarnej, otworzywszy fikcyjny kredyt dla jego zużytych teorii i przesądów.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Źródło: Pacyfizm w służbie imperializmu, „Wpieriod” nr 4, 17 (30) czerwca 1917

O pomocy

„Możesz pooglądać sobie wojnę w swoim ładnym salonie, 30 sekund tego co się dzieje w Syrii, a kiedy będziesz miał dość, przełączysz się na inny program. W ten sposób żyjemy życiem w obrazkach i nie wiemy, co jest prawdziwe, a co fałszywe. To nie ma znaczenia. Wszystko jest teraz na poziomie rozrywki.”

Alison Jackson (1960)

Źródło: Królewskie majtasy, „Angora”, nr 45 (1221), 10 listopada 2013, s. 81.

„Wielu towarzyszy – nie zdając sobie sprawy z naszych mankamentów w tej dziedzinie – nie dostrzegało, jak ogromne znaczenie ma zarządzanie, nie zgłębiało w należytym stopniu zagadnień organizacji gospodarki. Z jednej strony należy dążyć do możliwie największego zysku w każdym ogniwie produkcji i na każdym jej etapie, z drugiej obserwować uważnie przez dłuższy czas całą gospodarkę, aby móc wszechstronnie zbadać, w jaki sposób powstają zyski lub straty.”

Lê Duẩn (1907–1986)

Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 246–247.

O stracie , O czasie

„Moderniści przeprowadzają swe zgubne dla Kościoła plany nie poza tym Kościołem, lecz w nim samym: stąd też niebezpieczeństwo ma swoje siedlisko niejako w samych żyłach i wnętrznościach Kościoła, ku tym pewniejszej szkodzie, im lepiej oni go znają. Nadto, przykładają siekierę nie do gałęzi i latorośli, lecz do samych korzeni, to znaczy do wiary i do jej żył najgłębszych. Dotknąwszy zaś tego korzenia nieśmiertelności, szerzą dalej jad po drzewie całym, tak iż nie oszczędzają żadnej cząstki prawdy katolickiej, żadnej takiej, której by się nie starali zarazić.”

Pius X (1835–1914) patriarcha Wenecji, papież, święty Kościoła katolickiego

Encyklika Pascendi dominici gregis o zasadach modernistów

O wierze

„Ponieważ tworzy on (geniusz) z całokształtu swojej wszechświat obejmującej jaźni, podczas gdy inni ludzie nie dochodzą nigdy do pełnej świadomości swego prawdziwego jestestwa, przeto rzeczy są dlań pełne znaczenia, wszystkie one coś znaczą dla niego, widzi on w nich zawsze symbole.”

Otto Weininger (1880–1903) filozof austriacki

Płeć i Charakter
Źródło: s. 212

O ludziach , O wszechświecie

„Minister Ziobro… Niechętnie wypowiadam się na jego temat (…). Ustawa o prokuraturze, która zapewniła mu nieprawdopodobną władzę, też została wprowadzona nie do końca zgodnie z konstytucją. Ziobro ma dziś możliwość ręcznego sterowania postępowaniami karnymi na etapie postępowania przygotowawczego. Równocześnie jako minister sprawiedliwości może wpływać na sądy, choćby przesuwając sędziów z miejsca na miejsce. Jego władza staje się coraz mocniej nieograniczona. To nie bez znaczenia w planie Kaczyńskiego.”

Andrzej Zoll (1943) polski prawnik, rzecznik praw obywatelskich

Źródło: Andrzej Zoll: Nie rozumiem Kaczyńskiego. Obywatel został sam http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/andrzej-zoll-nie-rozumiem-kaczynskiego-obywatel-zostal-sam/8p01wz1, onet.pl, 26 stycznia 2017.

O sprawiedliwości , O ustawie

„Wszyscy uznają prawo do rewolucji, to znaczy prawo do odmowy posłuszeństwa oraz prawo do występowania przeciwko rządowi, kiedy jego tyrania albo nieudolność przybierają zbyt wielkie rozmiary i stają się nie do zniesienia.”

Henry David Thoreau (1817–1862) amerykański pisarz, poeta i filozof

„Serca gwiazd – twardy lód.
Pod żarem schowany szklany chłód.
Serca gwiazd – twardy lód,
Pod złotym morzem ognia,
Lęk się czai, tak jak zbrodnia
Serca gwiazd – diament, szron,
Świeć gwiazdo samotna, blask swój chroń,
Chroń swój chłód – dobrze wiesz,
Że miłość znaczy śmierć.”

Jonasz Kofta (1942–1988) polski poeta, dramaturg, satyryk, i piosenkarz

Źródło: Serca gwiazd

O miłości , O śmierci , Serce

„Myliłam się. Przyznaję. Wierzyłam, że jeszcze są rzeczy, które mają na świecie znaczenie, i to tylko dlatego, że niegdyś je miały. Myliłam się jednakże. Nic nie ma znaczenia. Wystarczy tylko wiedzieć, że się jest, oddycha, i oddychać, i żyć.”

William Faulkner (1897–1962) powieściopisarz, nowelista i poeta amerykański

Postać: Judith Sutpen
Absalomie, Absalomie

„W miłości jak w polityce – czasem chwila znaczy bardzo wiele.”

Czesław Banach (1931) polski pedagog

O czasie

„Miłość jest wielkim, największym i najważniejszym czynem całego mojego życia… Mam żyć w zjednoczeniu z Nim w każdej chwili, by wszystko, każdy czas był wykorzystany dla miłości. Miłość musi kierować każdym mym krokiem, w ogóle każdym tchnieniem, by wszystkie me czyny i poczynania były przepojone miłością. Miłość każe zapominać o sobie, pracować dokładnie i bezinteresownie, służyć wszystkim – bez względu jak się na mnie zapatrują i jak ze mną postępują. Wszelkie przykrości przyjmować w zjednoczeniu z cierpieniami Pana Jezusa i ofiarować je Ojcu Niebieskiemu za cały świat, a przede wszystkim przez nas. Miłość każe zapominać o sobie w tym znaczeniu, by nie myśleć ani o sprawach duchowych, ani materialnych, lecz o samym Jezusie, o Jego sprawach.”

Rozalia Celakówna (1901–1944) polska pielęgniarka

refleksje wewnętrzne.
Źródło: o. Zygmunt Dobrzycki, o. Sykstus Szafraniec: Wielkie wezwanie Serca Jezusa do narodu polskiego. Rozalia Celakówna i jej misja, op. cit., s. 50–51.

O miłości , O świecie , O myślach , O cierpieniu

„Wizz Air poszedł już do piachu, ale Ryanair wisi przecież na… Przecież polskie lotniska wiszą na nich. Znaczy dlatego my ich dotujemy pod stołem, żeby w ogóle był jakiś ruch lotniczy.”

Bartłomiej Sienkiewicz (1961) polski historyk, publicysta i polityk

o nowych lotniskach w Łodzi i Gdyni.
Źródło: nagranie rozmowy Sienkiewicza z Belką 20:05 – YouTube 19 czerwca 2014 https://www.youtube.com/watch?v=aAfmXciiQTw

„Bardzo wiele zajęć związanych z codziennym prowadzeniem współczesnego domu oraz wiele usług uznanych za niezbędne dla zapewnienia wygodnej egzystencji cywilizowanego człowieka ma charakter wyłącznie ceremonialny. Dlatego można je śmiało uznać za objaw próżniactwa w używanym tutaj znaczeniu tego terminu. Oczywiście mogą one być uznane za niezbędne dla utrzymania egzystencji na przyzwoitym poziomie i mimo swego całkowicie ceremonialnego charakteru mogą przyczyniać się do zwiększenia wygód osobistych. Ich ceremonialny charakter polega jednak na tym właśnie, że uważamy je za niezbędne, ponieważ nauczyliśmy się wymagać ich pod groźbę ujmy, kompromitacji i poniżenia. Odczuwamy dotkliwie ich brak, ale nie dlatego, że powoduje on zmniejszenie naszego fizycznego komfortu. Człowiek, któremu obce są konwencjonalne pojęcia tego, co stosowne i nie-stosowne, nie zwróciłby na ten brak żadnej uwagi.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O domu , O charakterze

„To wszystko zaczęło się od wizyty prezydenta Władimira Putina na Westerplatte 1 września 2009 r. W Polsce wówczas chyba nie dostrzeżono tego gestu, ale on miał znaczenie. Miliony Rosjan uświadomiły bowiem sobie, że II wojna światowa zaczęła się nie 22 czerwca 1941 r., ale niespełna dwa lata wcześniej. Uświadomiły sobie, że na początku ZSRR nie stał po właściwej stronie.
Istotą narracji historycznej Rosji jest przekonanie, że Rosja zawsze miała słuszność. I ten przekaz został istotnie zachwiany. Potem była wizyta premiera Putina w Katyniu. To pierwszy rosyjski premier, pierwszy wysoki przedstawiciel państwa rosyjskiego na grobach katyńskich.”

Norman Davies (1939) brytyjski historyk

Źródło: wywiad Pawła Wrońskiego, Rozmowa świętej Polski ze świętą Rosją, „Gazeta Wyborcza”, 22 grudnia 2010.

O wojnie

„Szczęście to jest radość powtarzania. Jeśli ktoś stanął nad ranem w porcie, spojrzał w morze i zobaczył nagle jak niebo pęka i ze stalowej jamy wynurza się rdzawa kreska – jak w rozpalonym piecu – to znaczy… no właśnie, to nic nie znaczy. Bo ten, kto znalazł tam się jeden jedyny raz i się ucieszył raz szaleńczo, to nie jest jeszcze człowiek szczęśliwy. To jest człowiek, któremu się coś udało. (…) Ale człowiek, który chodzi na brzeg codziennie i za każdym razem jest olśniony, to jest człowiek szczęśliwy.”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

Cytaty z tekstów literackich, Rozmowy w tańcu (1992)

O szczęściu , O piekle , O morzu , Radość

„Myślę po to, by porozumieć się z innymi. Od tego w jakim stopniu uda mi się moje myśli sformułować, nadać im kształt, przetworzyć na znak obrazu – zależy, czy do tego porozumienia dojdzie. Czym więcej jasności i prostoty, tym gwarancja porozumienia większa. Chcę pokazać moje widzenia świata. Mówię: tak to widzę ja, a wy? Nie znaczy to, że oczekuję pełnej zgodności. Przeciwnie, rozbieżność sposobu widzenia może dać także satysfakcję. Nie chcę przekonywać nikogo do tego, by myślał tak jak ja. Wystarczy, jeśli ktoś zechce mnie wysłuchać.”

Jan Rybkowski (1912–1987) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 24.

O myślach , O myśleniu , Obraz

„No bo niby co? – głos Grolscha wyrwał mnie ze słodkich rozmyślań. – Przecież mnie nie zabijecie okrutnie, prawda? – Skrzywił się z wyraźną boleścią. – Dzieciaczka takiego… Pewnie i synkiem waszym mógłbym być. – Czujnie spojrzał na mnie spode łba.
Uchowaj Boże, pomyślałem, bo to by oznaczało, że wcześniej musiałbym wychędożyć twoją matkę, co by z kolei znaczyło, że upiłem się w stopniu przechodzącym ludzkie pojęcie. Ale trzeba przyznać, że chłopak rozbawił mnie nieudolną próbą zyskania mej litości i mych względów.
Uśmiechnąłem się do niego serdecznie i pogroziłem żartobliwie palcem.
– Ty figlarzu, ty.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Podszedłem i wyciągnąłem dłonie, jakbym chciał rozplątać więzy krępujące jego nadgarstki.
A potem skręciłem mu kark.
Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 161–162, wyd. I

O Bogu , O prawdzie , O matce , Chłopak

„W tym momencie był mi zupełnie obojętny. Znaczył mniej niż odrobina trucizny czy ciało obce w ranie.”

Natsuo Kirino (1951) japońska pisarka

Prawdziwy świat (2010)
Źródło: rozdział 6

„Oto, czego nauczyłam się w swoim życiu: Poruszanie głową w takt muzyki ma kluczowe znaczenie. Dorastanie jest trudne do wykonania. Nie ma nic złego w noszeniu sukienki.”

Hayley Williams (1988) Wokalistka Paramore

This is what I’ve learned, in my life: Headbanging is crucial. Growing up is hard to do. There’s nothing wrong with wearing a dress. (ang.)

„Byłem kiedyś wielkim fanatykiem jazzu, ale teraz mi przeszło. Występuje zresztą wyraźnie kryzys tej muzyki. To znaczy, że jazz znalazł swoje miejsce, że jest jednym z gatunków muzyki, elitarnym, ale już nie powszechnym. Że trafia tylko do określonego kręgu odbiorców.”

Wacław Kisielewski (1943–1986) pianista polski (Marek i Wacek)

Źródło: Lucjan Kydryński, Marek i Wacek. Historia prawdziwa, Bydgoszcz 1990, s. 24.

O historii

„Człowiek może ogarnąć tak niewiele rzeczy naraz; widzimy tylko to, co dzieje się przed nami, tu i teraz; unaocznienie sobie równoczesnej mnogości procesów, jakkolwiek związanych ze sobą, jakkolwiek się nawet uzupełniających, przekracza jego możliwości. Doświadczamy tego nawet wobec zjawisk względnie prostych. Los jednego człowieka może znaczyć wiele, los kilkuset trudno jest objąć, ale dzieje tysiąca, miliona nie znaczą w gruncie rzeczy nic.”

Stanisław Lem książka Solaris

Utwory, Solaris

O losie

„Swoją knajpę nazwał „Pensamiento” (co po hiszpańsku znaczy „Bratek”). Nomen omen, część litery „N” się odłamała i szyld oznajmił wszem i wobec: „Peisamiento” (co pozwolę sobie spolszczyć na „Starszy bratek w wierze”).”

Wojciech Cejrowski książka Podróżnik WC

Utwory, Podróżnik WC

O wierze

„Zarzucono (…) np. badania nad dziejami polskiego socjalizmu w szerokim tego słowa znaczeniu (od XIX wieku), nie mówiąc już o tym, że Polska jest bodaj jedynym krajem, który nie podjął dotychczas w archiwach Moskwy badań nad dziejami tysięcy swoich rodaków działających w Kominternie, wymordowanych podczas wielkiej czystki przez Stalina, choć czynią to w odniesieniu do współobywateli historycy włoscy, francuscy, fińscy, węgierscy czy bułgarscy.”

Jerzy Wojciech Borejsza (1935–2019) polski publicysta i historyk

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 3 listopada 2003

O wieku

„Chciałbym zawsze jak najgoręcej zalecić system zastępowy, to znaczy prowadzenie pracy w małych, na stałe zorganizowanych gromadkach chłopców, z których każda pozostawałaby pod odpowiedzialną komendą chłopca-przywódcy. Zastosowanie tego systemu jest bardzo ważnym czynnikiem powodzenia. System zastępowy można zastosować i wyzyskać w mniejszym lub większym stopniu; lecz istota rzeczy polega na pracy w małych, na stałe zorganizowanych gromadkach chłopców, z których każda pozostaje pod odpowiedzialną komendą chłopca-przywódcy, a takie właśnie grupki, powstałe samorzutnie, należy organizować jako zastępy skautowe.(…) Mamy więc zastęp złożony z sześciu, siedmiu lub ośmiu chłopców. Ponieważ ma on być jednostką w pracy, w zabawie, w organizacji drużyny, w obozie i przy spełnianiu dobrych uczynków, więc trzeba koniecznie postawić na jego czele odpowiednio uzdolnionego skauta. Słowa „odpowiednio uzdolniony” nie znaczą, że musi on nadawać się do prowadzenia zastępu. Zalety kwalifikujące na dowódcę są częściowo wrodzone, częściowo nabyte…”

Roland E. Philipps (1890–1916) brytyjski instruktor skautingu

Źródło: System zastępowy (The Patrol System)

„Czyż to mało znaczy cieszyć się słońcem, radośnie powitać wiosnę, kochać, zamyślić się, związać koniec z końcem?”

Matthew Arnold (1822–1888) angielski poeta i krytyk

O wiośnie , Kochać się

„Filmujemy przypadek – a przypadku nie można pokazać, filmując przypadkowo. Rzeczywistość musi być pod całkowitą kontrolą, żeby przypadek mógł się objawić. Zbudowaliśmy więc misterną siatkę skojarzeń, opartą na innej zasadzie niż to bywa w kinie. Zwykle bowiem pewne szczegóły pojawiają się, żeby zapowiedzieć coś, co dopiero się stanie. Tu – na odwrót. W kolejnych scenach okazuje się, że pewne elementy scen poprzednich już miały znaczenie. Że rozstrzygnięcie już zapadło, a kolejne, przypadkowe zdarzenia wypełniają tylko gotowy plan.”

Piotr Sobociński (1958–2001) polski operator filmowy

o pracy nad filmem Trzy kolory: Czerwony.
Źródło: wywiad Tadeusza Sobolewskiego, „Kino”, nr 9/1993

O rzeczywostości

„Co się traci, kiedy sztuka przeniesiona zostaje w inny kontekst? Co się zyskuje? W jaki sposób przekształcamy znaczenia, wymyślamy nowe języki?”

Sara Arrhenius (1961)

Źródło: Sara Arrhenius, culturecongress.eu http://www.culturecongress.eu/people/arrhenius_sara

O sztuce

„Należy wyraźnie przypomnieć o naturalności cudów, w tym znaczeniu, że wszystkie one nie są naruszeniem czy zmianą podstaw istnienia świata, zawartych w nim przy stworzeniu, ale ich objawieniem i zastosowaniem. One są nadnaturalne tylko z powodu szczególnego sposobu ich urzeczywistnienia, poprzez bezpośrednie zastosowanie przyczynowości duchowej, ale nie w znaczeniu zawartości i dokonywania się.”

Siergiej Bułgakow (1871–1944)

Źródło: Cuda Ewangelii, przeł. Tomasz P. Terlikowski, Fronda, Apostolicum, Warszawa 2007, s. 95.

O zmianach

„Zawsze czułem, że powiedzieć mniej – znaczy więcej, niż powiedzieć więcej.”

Milton Friedman (1912–2006) ekonomista amerykański, noblista

„Rozłożono chemicznie na części składowe całkowicie wykształconego wirusa, który w naturalny sposób powstał w żywym organizmie. Gdy te rozdzielone części zbadano na aktywność biologiczną, stwierdzono, że były nieaktywne, to znaczy, że w organizmie żywiciela nie mogły się rozmnażać. Jednakże aktywność biologiczna pojawiła się ponownie, gdy w odpowiednich warunkach znowu połączono w próbówce części tego wirusa. Chociaż to osiągnięcie jest również z chemicznego punktu widzenia bardzo efektowne, to jednak nie oznacza – jak usiłowano twierdzić – ponownego stworzenia życia. Ponieważ wirus musiał najpierw powstać w żywym organizmie i ponieważ ponownie zestawione części wykazywały aktywność tylko wtedy, gdy zostały wprowadzone do żywego organizmu żywiciela, więc cała maszyneria biologiczna potrzebna do reprodukcji została dostarczona przez już istniejące życie.”

René Dubos (1901–1982)

Tajemnice życia
Źródło: Encyclopaedia Britannica (1974)

O życiu

„Po roku czy półtora pobytu w polityce mam poczucie, że tam w gruncie rzeczy nikogo nic nie interesuje poza technologią władzy. To znaczy tam nie ma żadnej poważnej rozmowy o sprawach publicznych. Jestem w parlamencie przez półtora roku i nie widziałem w swoim otoczeniu politycznym ani jednej dyskusji ideowej, prawdziwie światopoglądowej. Byłem raz świadkiem dyskusji w sprawie Leppera. Ktoś mówi: „On jest świetnym ministrem rolnictwa”, a na to ktoś inny odpowiada: „Zaraz, zaraz, ale my nie dyskutujemy o tym, czy on dobrze ściąga podatki, tylko czy jego wizja wsi stwarza szansę na to, by wieś się zmodernizowała”. Na to pada odpowiedź: „A kogo to obchodzi, my musimy zdobyć jutro wyborców.””

Paweł Śpiewak (1951) polski socjolog i historyk idei

Takie spłycenie polityki w naszej wersji liberalnej demokracji jest absolutnie destrukcyjne.
Źródło: krytykapolityczna.pl, 14 stycznia 2007 http://www.krytykapolityczna.pl/content/view/1465/129/

O demokracji

„W partii komunistycznej krążyła nawet teoria o znaczeniu brody w marksizmie. Marks – ogromna i bezładna. Engels – trochę mniejsza i jakby bardziej zadbana. Lenin – wypielęgnowana adwokacka bródka. Stalin – tylko wąsy. Mao – ogolony. Wniosek: im mniejszy zarost u marksisty, tym mniej ma ciekawego do powiedzenia!”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: rozmowa Wojciecha Orlińskiego, Jezus był leninistą, „Wysokie Obcasy”, 6 czerwca 2009 http://www.krytykapolityczna.pl/images/stories/artykuly/20090606_obcasy_zizek_01.jpg

„Teraz bowiem nie tylko w Nowym Jorku i Ameryce, ale prawie wszędzie nawet niewielkich projektów nie można realizować bez udziału społeczeństwa. Ludzie chcą wiedzieć, co się buduje. Dlaczego tak, a nie inaczej? Co znaczy to lub owo? Kto jest wykonawcą? Czy projekt nie stwarza zagrożenia dla środowiska? Ludzie interesują się nie tylko techniczną, ale też kulturalną stroną projektów. Nie chcą już polegać na decyzjach podejmowanych w salach konferencyjnych. Społeczeństwo pragnie dziś uczestniczyć w procesie kształtowania naszego otoczenia.”

Daniel Libeskind (1946) amerykański architekt

Źródło: rozmowa Vladimira Belogolovsky’ego, „Archnewsnow”, tłum. „Forum”, 10 października 2011.

O ludziach , O decyzjach

„Nie ma już dla mnie wielkiego znaczenia, czy ktoś mnie skrytykuje, czy pochwali. Mam własne kryteria oceny.”

Jan Frycz (1954) aktor polski

Źródło: „Polityka” 49/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niechceg.htm

„Co to znaczy? – spytała Anda. I jednocześnie spostrzegła ze zgrozą, że zamiast swoich pięknych, popielatych spodni, ma na sobie również długie, bo sięgające po łydki, białe perkalowe majtki z falbankami.
– Co to ma znaczyć? – powtórzyła głośniej, bardzo już zdenerwowana. – Gdzie ja jestem? Gdzie moje spodnie?
– Drogie dziecko – cioteczna babka uśmiechała się nadal – mówiłam ci już, że przecież sama, własnoręcznie cofnęłaś wskazówki starego, holenderskiego zegara, że przecież sama, własnoręcznie cofnęłaś czas.”

Maria Krüger książka Godzina pąsowej róży

Godzina pąsowej róży

O dzieciach , O czasie

„Nie chcę, aby geometria stała się rodzajem gorsetu, krępującego zbytnio wyobraźnię, i chociaż (…) wiele moich prac opierałem na elementach koła i kwadratu, to jednak kolor, przestrzeń i nastrój posiadają dla mnie znaczenie pierwszorzędne.”

Roman Artymowski (1919–1993)

o idei swojej twórczości.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/roman-artymowski

O kolorach , O nastroju

„I jest historia inna. Historia tego, co się dzieje wewnątrz człowieka i wewnątrz całych społeczeństw. Historia życia wewnętrznego narodu, które decyduje o jego losie w nie mniejszym stopniu niż położenie geograficzne i sojusze. Ale są też i takie fakty, które coś znaczą, bo wyrastają z prawdziwych dążeń i trwałych podstaw, z najskrytszych marzeń ludzkich i powszechnych przekonań. Fakty takie coś znaczą, gdyż wyrażają to, co dzieje się głębiej. Takie fakty zapisują się w życiu narodu niby wykute ostrym rylcem. Trwają w sercach i w myślach. Domagają się swojej prawdy. Takim faktem jest Powstanie Warszawskie.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 108

O losie , O historii , Serce

„To dobrze, że na czele katolicyzmu stanął człowiek z Ameryki Łacińskiej. To w chwili obecnej najbardziej dynamiczne oblicze Kościoła rzymskokatolickiego. Nie jest też bez znaczenia, że jest to jezuita, który pełnił w tym zakonie ważne funkcje w latach, kiedy jezuici wypracowali bardzo rewolucyjne dokumenty określające ich obecność w świecie współczesnym. Myślę tutaj przede wszystkim o zaangażowaniu na rzecz ubogich i dialog ze światem szeroko pojętym. A więc nie tylko z innymi wyznaniami chrześcijańskimi (ekumenizm), ale też z innymi religiami (dialog międzyreligijny) i dialog z ateizmem.”

Stanisław Obirek (1956) teolog polski, były jezuita

Źródło: Wybór Bergoglio może być przełomem, krytykapolityczna.pl, 15 marca 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/swiat/20130315/obirek-wybor-bergoglio-moze-byc-przelomem

O świecie , O religii , O myślach , O myśleniu

„Upadek Republiki Weimarskiej daje dziennikarzom ponadczasową lekcję: jeśli czyjeś słowa wydają ci się absurdalne, przesadzone, zbrodnicze, nawet samobójcze, to jeszcze nie znaczy, że oni tego nie mówią na serio. Kiedy grupa ekstremistów głoszących skrajne hasła obejmuje władzę, należy zakładać, że chce zrobić dokładnie to, co mówi, i skorzysta z okazji.”

Andrew Nagorski (1947)

Źródło: rozmowa Wojciecha Orlińskiego, Jak zlekceważono wariata, „Gazeta Wyborcza”, 15–16 grudnia 2012.

O wariatach

„Kościół Soborowy jest schizmatycki, ponieważ obrał sobie jako podstawę swojego uwspółcześniania zasady stojące w opozycji do zasad Kościoła katolickiego, między innymi: nową koncepcję wyrażoną w numerach 5 wprowadzenia do Missale Romanum i 7 jego pierwszego rozdziału, nadająca zgromadzeniu charakter kapłański, który nie może mu przysługiwać, podobnie jak naturalne – to znaczy boskie – prawo każdej osoby i każdej grupy osób do wolności religijnej.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

O charakterze , O wolności

„Jaki morał z tej historii?
Właśnie. Jaki?
Nie mamy nic przeciwko morałom. Morały są fajne. Cóż warte byłoby życie, gdyby nie miało moralnego sensu?
Ale przecież nie było żadnej historii, skąd więc morał?
Nie było żadnego faktu, ale jest jego niepokojące znaczenie.
Czy nie chodzi tu o morał z tego, co się uporczywie nie chce i nie chce wydarzyć?
Jaki morał z historii, której nie było?
Na to pytanie może być tylko jedna odpowiedź.
Morał z tej historii jest morałem niemoralnym.”

Marek Krystian Emanuel Baczewski (1964)

Źródło: Morał

O życiu , O historii , Sens , Pytanie

„Wcześnie rano, słuchając fugi Bacha, myślę o Raymondzie Queneau, o tym, że on kiedyś, w podobnej sytuacji, bo również słuchając fugi Bacha, tyle że nie z radia, a z estrady, wpadł nagle na pomysł, by stworzyć coś podobnego w literaturze.(…) Wcześnie rano, słuchając fugi Bacha, myślę o tym, że znam takiego jednego, co prowadzi dziennik i notuje w nim sobie codziennie takie bzdury, że na przykład budzi się wcześnie rano i słucha fugi Bacha, i myśli przy tym o czymś tam, na przykład o Raymondzie Queneau i o jego literaturze, a w rzeczywistości budzi się na kacu i o niczym nie myśli, bo chce mu się pić, więc pierwsze, co robi, to szuka wódy pod stołem i włącza telewizor, jakiś rap w emtiwi, i w ogóle nie wie, co to znaczy właściwie, ta cała fuga dokładnie, a o Queneau słyszał tylko coś niewyraźnie od kolegi przy barze w Spatifie, w nocy, niewyraźnie, bo leciała głośno muzyka, nie żaden Bach oczywiście ani nic takiego, i że to dosyć śmieszne, myśli, że tak wypisuje, te wszystkie bzdury, że jaki to on uduchowiony, że jakie mądre myśli przewijają mu się przez głowę, a w rzeczywistości to nic, tylko wódę chleje i Murzynów sobie z telewizji albo radia puszcza, takich jak on sam, i dziwki do chaty sprowadza nad ranem.”

Marek Gajdziński (1962) pisarz polski

Źródło: Queneau, „Twórczość” nr 1, styczeń 2006

O muzyce , O literaturze , O myślach , O piciu

„To dobrze, kiedy człowiek zawodzi nasze oczekiwania, kiedy nie odpowiada z góry powziętym wyobrażeniom. Typowość to koniec człowieka, to wyrok na niego. Jeżeli nie da się go podciągnąć pod żaden wzorzec, jeżeli nie jest typowy, to znaczy, że spełnia co najmniej połowę wymagań, jakie się stawia człowiekowi. Jest panem samego siebie, zdobył już szczyptę nieśmiertelności.”

Borys Pasternak książka Doktor Żywago

Doktor Żywago

„Gest, jak i kostium, zastępują tekst, który, choć nieobecny, zawsze pozostanie punktem wyjścia. Musiałem więc szczególnie dbać o kształt moich projektów dla [teatru] Pantomimy, żeby uczytelnić znaczenia gestów, ich kompozycji, całych sytuacji i dostosować się do wymagań widowiska.”

Kazimierz Wiśniak (1931)

Źródło: Z życia scenografa, Kraków 1998

„Być poetą – znaczy mówić światu „nie”. Bo tylko to jest poezją: nieustające szukanie.”

Tadeusz Borowski (1922–1951) polski poeta, prozaik i publicysta

O świecie

„Dla marsjańskiego umysłu kwestią o kluczowym znaczeniu, ważniejszą niż wszelkie sprawy pracownicze, zagadnienie wyborczych praw kobiet i tajemnice Wschodu razem wzięte, byłby problem wody: w jaki sposób zdobyć dość wody, by życie mogło przetrwać?”

Percival Lowell (1855–1916) astronom amerykański

Źródło: Mars (1895)

O życiu , O kobietach , O tajemnicy , O problemach

„Faktycznie wcale nie mamy takiej pewności. Ale czy to znaczy, że powinniśmy się godzić na eksperyment na skalę planety, którego wynik jest nieznany? Mamy po prostu zaakceptować zachodzące zmiany klimatu i tylko spokojnie obserwować, czy burze będą coraz gwałtowniejsze, czy może nie?”

Hans Joachim Schellnhuber (1950)

o tym, czy ma pewność, że jego prognozy odnośnie globalnego ocieplenia się sprawdzą.
Źródło: wywiad w „Der Spiegel”, Kasandra miała rację, tłum. „Forum”, 23 sierpnia 2010.