Cytaty na temat wędrówka (63 cytatów)

„Czy, gdy opuścimy ziemię, wyjdą nam na przeciw nasi rodzice i przyjaciele?
„Tak, niejednokrotnie wychodzą na spotkanie umiłowanej duszy, życzą jej szczęścia, jak przy powrocie z dalekiej, niebezpiecznej wędrówki, i pomagają jej przy wyzwoleniu z cielesnych więzów. Jest to wielkie dobrodziejstwo dla ducha, gdy przyjdą witać go umiłowane dusze.””

Allan Kardec (1804–1869)

Księga duchów
Źródło: s. 64

O duszy , O rodzicach

„Istnieje jedno święte prawo na całym świecie, nasze prawo do niepowodzeń, samotnej wędrówki i cierpień.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Opowiadania
Źródło: Rajmund Kalicki, posłowie do Opowiadań

O cierpieniu , Niepowodzenie

„W trzeciej klasie podstawówki byłem na operze Straszny dwór, która mnie niemal „zabiła”. Dostałem taki cios w głowę, jakbym przebył jakąś kosmiczną wędrówkę. Zobaczyłem wtedy tą gigantyczną scenę, usłyszałem muzykę, całą tą teatralną przestrzeń i to mnie powaliło. Potem były różnego rodzaju kółka teatralne, taneczne. W końcu zdawałem do szkoły teatralnej i nie było takiej możliwości bym się do niej nie dostał. Chciałem i chcę być aktorem.”

Paweł Tomaszewski (1983) aktor polski

odpowiedź na pytanie, dlaczego został aktorem.

„Cóż zmusza cię, człowieku, abyś opuścił własne schronienie w mieście, porzucił krewnych i przyjaciół i udał się w wędrówkę poprzez góry i doliny? Cóż jeśli nie przyrodzone piękno świata?”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=4

Cytaty o pięknie

„Moje Przyrzeczenie nie jest przysięgą ani ślubowaniem. Przestrzeganie Prawa Harcerskiego jest sprawą mego honoru i źródłem radości, „wędrówką ku szczęściu”. Za wypełnienie Przyrzeczenia odpowiadam przed własnym sumieniem.”

Stefan Mirowski (1920–1996) polski instruktor harcerski, specjalista w zakresie normalizacji

styczeń 1996 r.
„Styl życia” hm. Stefan Mirowski
Komentarz do Przyrzeczenia harcerskiego

„(…) często poznawałam osobliwą schedę, jaką podróżnikowi zostawia po sobie czas: tęsknotę i chęć ponownego odwiedzenia miejsc, w których się kiedyś było, odbycia wędrówki dawnymi tropami, ponownego odkrywania czaru tamtych dawnych chwil. Czasami trafiamy ponownie w miejsce, nieszczególnie zachowane w naszej pamięci, ale przez wzgląd na wspomnienia odczuwamy wielką przyjemność powrotu w te strony. Lecz jeśli nawet odnajdujemy owe miejsca, są już one zupełnie inne.”

Elizabeth Kostova (1964)

Historyk
Źródło: rozdział 10, s. 81

O przyjemności , O zachowaniu , O czasie

„Na szczęście dla głowy Mocka stróż kamienicy nie spał i zdążył na czas otworzyć drzwi, Mock uściskał go wylewnie i nie spiesząc się, rozpoczął mozolną wędrówkę po schodach, wpadając na Scyllę poręczy i Charybdę ściany, straszony przez Cerbera, który z wyciem i szczekaniem rzucał się w przedsionkach Hadesu za jakimiś zamkniętymi drzwiami. Mock, niepowstrzymany nawet syrenim śpiewem służącej, która usiłowała zdjąć z niego płaszcz i kapelusz, ani dziką radością psa Argosa, dotarł do Itaki swej sypialni, gdzie czekała na niego wierna Penelopa w muślinowym szlafroczku i pantoflach na obcasach.”

Marek Krajewski (1966) pisarz polski

Źródło: Wrocław, niedziela 27 listopada 1927, północ, Koniec świata w Breslau, wydanie IV wydawnictwo WAB

O szczęściu , O czasie , O czekaniu , O zdjęciach

„Jestem człowiekiem ruchu, wędrówki (…).”

Jan Peszek (1944) aktor polski

Źródło: „Tygodnik Ciechanowski”, 18 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24110

O czytaniu

„W teatrze najważniejszy jest (…) etap przygotowywania roli, który trwa dwa, trzy miesiące, a czasem znacznie dłużej. Ów proces tworzenia, wręcz kreowania nowego człowieka jest szalenie interesujący. Jest to tylko i wyłącznie moja wędrówka, moja praca, oczywiście przy współpracy reżyserskiej i kolegów aktorów.”

Barbara Lubos-Święs (1971) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 16 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zczp.htm

O czasie , O współpracy

„W maju 1979 roku, podczas swoich wielkich teoriopoetyckich sporów, młodzi krasopisarze Zbigniew Loba i Tadeusz Żukowski zakładają się o wódkę, kto wymyśli najbardziej płaską metaforę świata.
Przyszły poeta Żukowski rzuca szybko: „flądra plaży”. I niedoszły poeta Loba nic już nie może wymyślić. Bardziej płaskiego, oczywiście.
Wkrótce potem Zbigniew Loba napisał jednak ciekawą, szkoda że niewydaną, powieść Wędrowałem w ciemności.
Kto wymyślił najbardziej płaską metaforę świata?
Założę się o wódkę, że między „flądrą plaży” a „wędrówką w ciemności” istnieje dziwne, wcale niemetaforyczne podobieństwo.”

Sergiusz Sterna-Wachowiak (1953) polski poeta i prozaik

Źródło: Najbardziej płaska metafora świata w: Sceny z życia codziennego artystów, „Akcent”, nr 3/2011

„Czym jest dla mnie kino? Jest to chyba najradykalniejsza forma wędrówki w pewną rzeczywistość, tworzenie fikcyjnej rzeczywistości, ale ta fikcja nie jest jej przeciwieństwem, ona ją wyostrza. (…)
Czy jest to zawód? Oczywiście: robiłem filmy, bo wydawało mi się, że umiem je robić i była to praca, która poza wszystkim tworzyła podstawę mojej egzystencji, nie tylko artystycznej, po prostu fizycznego bytu. Robiąc filmy zarabiałem na życie. O tym artysta niechętnie mówi. Nie wypada przyznawać się do tego, że robi się coś dla pieniędzy. Ładniej brzmi – z potrzeby duszy. A przecież każdy, największy artysta, żyje ze swojej sztuki. (…) prawda jest taka, że zarabianie pieniędzy jest u nas – szczególnie wśród inteligencji – rzeczą wstydliwą. O tym nie wypada mówić w dobrym towarzystwie. Co to znaczy być reżyserem filmowym? Jest to jakaś umiejętność. Umiejętność przekazu własnego świata – innym.”

Jan Rybkowski (1912–1987) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 7.

O życiu , O prawdzie , O duszy , O inteligencji

„Wszędzie panuje chaos. Ludzie po prostu rzucają się na wszystko w zasięgu ręki: komunizm, zdrową żywność, zen, surfing, balet, hipnozę, terapię grupową, orgie, rowery, zioła, katolicyzm, podnoszenie ciężarów, podróże, ucieczkę od rzeczywistości, wegetarianizm, Indie, malarstwo, rzeźbę, pisanie, komponowanie, dyrygenturę, wyprawy z plecakiem, jogę, kopulację, hazard, alkoholizm, wędrówki bez celu, mrożony jogurt, Beethovena, Bacha, Buddę, Chrystusa, samobójstwo, szyte na miarę garnitury, podróże odrzutowcem do Nowego Jorku, dokądkolwiek… Te fascynacje zmieniają się nieustannie, mijają, ulatują bez śladu. Ludzie po prostu muszą znaleźć sobie jakieś zajęcia w oczekiwaniu na śmierć. To chyba dobrze, że istnieje jakiś wybór.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Kobiety

O śmierci , O ludziach , O rzeczywostości , O samobójstwie

„Kiedy włoskie pociągi wojskowe czy nasze oddziały pojawiały się na stacjach kolejowych w Rosji, na ulicach podbitych miast czy na błotnistych drogach wiejskich, tam wszędzie wybuchała prosta i żarliwa wiara poczciwego ludu rosyjskiego, jak podziemny strumień, który odnalazł promień światła po długiej wędrówce. Zanim o chleb, a często zamiast chleba, proszą o przedmioty kultu bosi, obdarci mężczyźni i kobiety.”

Carlo Gnocchi (1902–1956)

Chrystus wśród Strzelców Alpejskich
Źródło: s. 39.

O kobietach , O mężczyznach , O ludziach , O wierze

„Celem życia człowieka jest wędrówka do Boga.”

Leopold Staff (1878–1957) poeta polski

O Bogu

„Zadumałem się na moment nad zarośniętym Robertem odzianym w skóry zabitych zwierząt, który wędruje po świecie otwierając kolejne drzwi. Jego twarz z każdym dniem coraz bardziej się przeobraża: znika z niej inteligencja, pojawia się upór i wytrwałość. I pomyśleć, że do tego sprowadza się przetrwanie – do krwawej, bezsensownej wędrówki i zdobywania nowych, niepotrzebnych doświadczeń.”

John Irving książka Małżeństwo wagi półśredniej

Małżeństwo wagi półśredniej

O inteligencji , O zwierzętach

„(…) czym się różni pięciomilowa wędrówka od treningu w klubie fitness?
Wszystkim – (…). To dwa światy.”

Nora Roberts (1950)

Ciemna strona księżyca

Trening

„Prawdziwa wiedza to ta, która zostaje wyrzeźbiona w umyśle. Jak sakwa pielgrzyma, towarzysząca mu zawsze w wędrówce.”

Giulio Leoni (1951)

Krucjata ciemności

O wiedzę

„W ogóle nie jestem typem depresyjnym. Cieszę się, jak jest pochmurno, pada deszcz. Każdy dzień jest świetny. Gdy wstaję rano, czuję radość. Dzieciaki nie dadzą mi pospać, a ja nie jestem zła, tylko szczęśliwa, że ma mnie kto obudzić, a potem napsocić. Kocham życie całą sobą, jak w piosence Edyty Geppert: „Choć tej wędrówki mi nie uprzyjemnia.””

Aleksandra Nieśpielak (1973)

Źródło: Alina Mrowińska, ALEKSANDRA NIEŚPIELAK – Kocham całą sobą, „Gala”, 2 lipca 2009 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/1/artykul/aleksandra-niespielak-kocham-cala-soba.html

O życiu , Kochać się , Radość

„Taka droga to jest radość dla serca taternika, a on sam patrzy na swe podrapane, przeziębnięte ręce, czy mu skrzydła nie wyrosły w czasie tej wędrówki w górę.”

Wiesław Stanisławski (1909–1933) taternik polski

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=2

O górach , O czasie , Serce , Radość

„To chęć wędrówki stwarza naszą drogę, jednak gdy zaczynamy podróż w kierunku marzenia, odczuwamy ogromny strach, tak jakbyśmy się czuli zmuszeni wykonać wszystko poprawnie. A przecież jeśli każdy z nas przeżywa własne życie, to kto wymyślił wzorzec poprawności?”

Paulo Coelho (1947) pisarz brazylijski

Dla „Zwierciadła”
Źródło: Błogosławieństwo błędu, „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007

O życiu , O strachu , O marzeniach , O błędach

„Są chwile w życiu zbyt wielkie, by je zapomnieć. Należy do nich również ta chwila, gdy po długiej, bezkresnej wędrówce w jednym i tym samym kierunku wraca się do miejsca, z którego się wyszło, kiedy własnym wzrokiem, słuchem, dotknięciem rąk sprawdza się wielkie misterium… okrągłości Ziemi.”

Tadeusz Perkitny (1902–1986) polski technolog drewna, leśnik

Okrążmy świat raz jeszcze (2009)

„To jest droga. Bardzo długa droga. Człowiek idzie tą, drogą, idzie, idzie i nie widać końca tej wędrówki. Człowiek patrzy przed siebie i widzi tylko horyzont. Zaczarowany horyzont, nie można oczu od niego oderwać, horyzont nigdy nie znika. Więc drogą szedł człowiek w szarym ubraniu, w czarnym kapeluszu. Szedł, szedł, szedł i szedł. Od czasu do czasu ocierał białą chustką jeszcze bielszą twarz. Bardzo bladą twarz, podobną do twarzy pierrota. Duże buty człapały. Człowiek szedł, człap, człap, człap, co chwila podnosił głowę i patrzył w górę. Po niebie sunęły brunatne chmury, ani odrobiny słońca, ani skrawka błękitu. A człowiek, który kroczył drogą, tęsknił za błękitem.”

Czesław Chruszczewski (1922–1982)

Źródło: Dawid i Goliat

O butach , O górach , O czasie

„Gdybym nie przebył tej drogi do błędu, nigdy nie zaszłaby potrzeba ani nie zaistniała okazja przezwyciężenia go i zakończenia całej wędrówki.”

Irving Stone (1903–1989) pisarz amerykański

Pasje utajone, czyli życie Zygmunta Freuda (1971)

O błędach

„Moje kino, narracja filmowa ma charakter wizualny, jej punktem wyjścia jest zawsze literatura. Operowanie czasem. Skróty czasowe. Skoki w czasie. Jego boczne odnogi i różne warstwy. Domeną malarstwa jest przestrzeń, domeną literatury i filmu – czas. Igraszki z czasem uruchamiają wyobraźnię filmowego odbiorcy (…) podstawowy dla mnie temat kina – to temat wędrówki.”

Wojciech Jerzy Has (1925–2000) polski reżyser filmowy, scenarzysta, producent

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_has_wojciech_jerzy

O literaturze , O charakterze , O czasie , O malarstwie

„Madame, z całego serca dziękuję Bogu, że spodobało mu się zakończyć drogę mojej długiej wędrówki przez życie. Nie proszę Cię, byś zechciała ją przedłużyć. Zbyt wiele miałam czasu i sposobności, by zasmakować goryczy żywota (…). Umrę tedy, jakom żyła. Oddana ci siostra i więźniarka Maria, królowa.”

Maria I Stuart (1542–1587) królowa Szkocji

z ostatniego listu napisanego do Elżbiety I.
Źródło: Curt Riess, Procesy, op. cit., s. 91.

O życiu , O Bogu , O siostrze , O czasie

„Zdrowa kobieta przypomina wilka: krzepka, po brzegi pełna, potężna siła życiowa, życiodajna, świadoma swego terytorium, pomysłowa, lubiąca wędrówki.”

Clarissa Pinkola Estés (1945)

Biegnąca z wilkami. Archetyp Dzikiej Kobiety w mitach i legendach (1992)

O kobietach , O sile

„Słowa staniały. Rozmnożyły się, ale straciły na wartości. Są wszędzie. Jest ich dużo. Mrowią się, kłębią, dręczą jak chmary natarczywych much. Ogłuszają. Tęsknimy więc za ciszą. Za milczeniem. Za wędrówką przez pola. Przez łąki. Przez las, który szumi, nie plecie, nie tokuje.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

O mediach

„Ja jestem z natury jazzmanem, muzykiem jazzowym, pianistą jazzowym, kompozytorem. Mentalnie jestem jazzmanem, ale sama formuła jazzu mi nie wystarcza. Ja po prostu lubię przekraczać granice, jestem outsiderem, lubię polistylistykę, cross-over, wędrówki w różne rejony muzyki. Po prostu formuła jazzu – jako środka narracji, improwizacji, tworzenia muzyki na żywo tu i teraz – mnie interesuje raczej w szerokim kontekście.”

Leszek Kułakowski (1955) polski muzyk

Źródło: „Jazz Forum”, 9/2010 http://www.jazzforum.com.pl/news.php?action=show&id=1330

O naturze

„(…) w życiu tym dwie są dla człowieka sprawy jedyne do których wszystko powinno schodzić się zbiegać zlatywać jak wszechświat do nowego początku albo jak ptaki na sejmik do dalekiej za morza wędrówki a te dwie sprawy jedyne to: starać się zawsze i wszędzie pomóc drugiemu człowiekowi ale delikatnie nie nachalnie nie brutalnie nie wulgarnie więc to jedno a drugie to: odnaleźć siebie i podać sobie samemu rękę i uśmiechnąć się do siebie.”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Się

O ptakach , O wszechświecie

„Celem naszej wędrówki jest śmierć (…).”

Michel de Montaigne książka Próby

Próby (1580)

O śmierci

„Jeśli (…) jest w tobie niepohamowane pragnienie, by dotrzeć do prawdy drogą rozumowania, musisz się zgodzić niejednokrotnie na długie wędrówki okrężne.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

O wielkości duszy (388)

„Zasadniczą cechą tego okresu była jedność – zespolenie całego narodu, prawdziwe, istotne. Dziedzic i chłop, rolnik, fabrykant, sprzedawca, kupujący, żołnierz, dowódca – jedna myśl, jeden cel, jeden duch. Bojownik Podziemia był przez Niemców tropiony, ścigany jak dzikie zwierzę, lecz wieleż radosnej siły dodawało mu poczucie niezawodnego zaplecza! Domy, ludzie, wszystko mu sprzyjało, chroniło, wspomagało. O, wzruszające wspomnienia wędrówek po kraju, gdy nieznajomy robotnik zapytany, gdzie by można znaleźć nocleg, wskazując ręką gospodę dodawał poufnie: „Politycznie ja za nich nie ręczę… Z polityką lepiej ostrożnie… Za to w tamtej chałupie, choć ciasno, ale o wszystkim mówić można… To Polacy murowani…” (…). Jedności, kto ciebie nie znał… Dalsze cechy to były braterstwo i ludzkość. Nigdy i nigdzie nie spotkałbyś tyle przejawów dobroci, ofiarności, poświęcenia dla drugich, co w życiu Podziemia długie cztery lata – wiedziałam, doznałam, stwierdziłam.”

Zofia Kossak-Szczucka (1889–1968) pisarka polska

o Polsce w czasach II wojny światowej i okupacji niemieckiej.
Cytaty z Zofii Kossak-Szczuckiej
Źródło: Zofia Kossak, W Polsce Podziemnej. Wybrane pisma dotyczące lat 1939–1944 red. Stefan Jończyk, Mirosława Pałaszewska, wyd. Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1999, s. 29.

O wojnie , O ludziach , O myślach , O sile

„Każdy wędrowiec, choć wybrał swój los i nie zamieniłby do na inny, ma taką chwilę, kiedy przechodząc przez wieś o zmierzchu i widząc przez okno izbę, gdzie rodzina zasiada do stołu w kręgu lampy, odczuwa strach przed przyszłością żal za przeszłością i niepewność, czy wybrał właściwie. Wtedy chciałby rzucić w szybę kamieniem. Na pozór po to, by zniszczyć obraz, który uważa za głupi i niedorzeczny. A naprawdę po to, żeby dodać sobie odwagi. Nie wie, że jednocześnie ktoś obserwuje go z głębi domu. Ktoś, kto widząc włóczęgę, zazdrości mu wędrówki, bo sam siedzi przez całe życie w tej samej izbie, ciepłej i przytulnej, ale za to w bezruchu i nudzie. I ten ktoś ma ochotę wyjść przed dom i rzucić w wędrowca kamieniem. Pozornie z oburzenia na niemoralne, bo bezpłodne życie włóczęgi, a naprawdę z zawiści i zemsty za swoją nudę. Dwa mijające się w locie kamienie – więc po co nimi rzucać? Lepiej niech każdy schowa swój kamień do swojej kieszeni. Po co wymieniać jeden kamień na inny? Dwa takie same kamienie.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Varia. Życie i inne okoliczności

O życiu , O losie , O strachu , O rodzinie

„W moich wędrówkach w początkach drugiej wojny światowej zdarzyło mi się, co prawda na bardzo krótko, być w Związku Sowieckim. Czekałem na pociąg na stacji jednego z wielkich miast Ukrainy. Był to olbrzymi gmach. (…) Marmurowe schody pełne były śpiących nędzarzy; ich nagie nogi wyglądały z łachmanów, chociaż była to zima. Z góry nad nami głośniki ryczały propagandowe hasła. Przechodząc zatrzymałem się, nagle czymś tknięty. Pod ścianą umieściła się rodzina chłopów: mąż, żona i dwoje dzieci. Siedzieli na koszykach i tobołach. (…) Mówili ze sobą przyciszonymi głosami po polsku. Patrzyłem na nich długo i nagle poczułem, że łzy płyną mi po policzkach. I to, że właśnie na nich zwróciłem uwagę w tłumie, i moje gwałtowne wzruszenie były spowodowane ich zupełną innością. Była to ludzka rodzina, jak wyspa w tłumie, któremu czegoś brakowało do zwyczajnego, małego człowieczeństwa. Gest ręki nalewającej herbatę, uważne, delikatne podanie kubka dziecku (…) ich odosobnienie, ich prywatność w tłumie – oto co mną wstrząsnęło.”

Czesław Miłosz książka Zniewolony umysł

Zniewolony umysł

O wojnie , O dzieciach , O prawdzie , O rodzinie

„Nie było i nie będzie w harcerstwie lustracji, zaglądania do sumień, do teczek, nie będzie upokarzającego powtarzania Przyrzeczenia. ZHP, jak mało które stowarzyszenie, przeszedł spokojnie przez ferment ostatnich lat… Nie dopuśćmy do działań niezgodnych z Prawem Harcerskim. Oczyszczanie z błędów przeszłości jest procesem długotrwałym… Wiemy, jak dużo mamy jeszcze do zrobienia, ale miejmy świadomość, że w tej wędrówce ku szczęściu jesteśmy na dobrym tropie…”

Stefan Mirowski (1920–1996) polski instruktor harcerski, specjalista w zakresie normalizacji

luty 1993

O przeszłości

„Bydlęctwo i człowieczeństwo toczą nieustającą walkę – powiedział z powagą – W jednym jestestwie wspinamy się i spadamy. I tak bez końca. Ta wieczna wędrówka Syzyfa w naszej duszy. – posmutniał – Tylu zginęło marnie na tej drodze. Już nie potrafi po upadku zacząć mozolnej wspinaczki wzwyż. Zabrakło im sił.”

Marek Nowakowski (1935–2014) polski pisarz, publicysta, scenarzysta i aktor

Empire (2001)

O duszy , O walce

„Dobre duchy Herberta weź ze sobą
w tę wędrówkę – choć dziś już inna pora,
chroń sad zielony i myśl swoją ciepłą,
a te trzy żalu pozłociste koła
niech ci głowę – na próżno – ujmą w swe oploty.”

Wasyl Machno (1964) poeta, prozaik, tłumacz

Źródło: ***, tłum. Andrzej Nowak

O myślach , O myśleniu , Pora roku

„Zostaję tu [w Lublinie] na kilka tygodni, bo mi bardzo dobrze i cicho we Włodzimierzu. Czas nie ograniczony żadnymi określonymi zajęciami jest tak miły, tak serdecznie drogi. Jem, kiedy chcę, wstaję, kiedy chcę, i tak samo kładę się spać. Wszystko to jest bardzo boskie (…) Że nie ma bielizny, że kolacja bywa skąpa – głupstwo. Ale jest pogoda tak błękitna, tak wieczna! (…) Trochę się nudzę, bo oprócz wieczornych marzeń i popołudniowych wędrówek nie ma tu nic, co by mnie zajmowało. Przez cały czas pobytu w Marianówce napisałem ze dwadzieścia stron prozy bez sensu i trzy czy cztery wiersze deliryczne.”

Józef Czechowicz (1903–1939) polski poeta

o planach na wakacje; 5 czerwca 1923.
Listy
Źródło: list do Wacława Gralewskiego, cyt. za: Waldemar Michalski, Wołyńskie wiersze Józefa Czechowicza, „Akcent” 2003, nr 4.

O czasie , O wakacjach , O pogodzie , Sens

„Kocham to, czego się nauczyłem od rodziców, a co tu kontynuuję – wędrówki, coniedzielne wycieczki za miasto, uważność, z jaką można przyglądać się roślinom i zwierzętom. Nie jestem tym zainteresowany profesjonalnie i nie mam ambicji, żeby klasyfikować florę i faunę, ale z zapałem wyznaję amatorską miłość do przyrody. Światło, powietrze, chmury, pejzaże tylko wydają się surowe. W tej surowości można odnaleźć wiele piękna.”

Tomasz Vetulani (1965) artysta, plastyk, malarz, rysownik i rzeźbiarz

Źródło: Tomasz Vetulani o Holandii, niskim kraju, nto.pl, 5 czerwca 2011 http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110605/REPORTAZ01/762330357

O miłości , O rodzicach , O świetle , O zwierzętach

„Źródło: Janusz Sowiński: Wędrówki przedmiotów : Ossolineum 1977, s. 97”

Ambroży Grabowski (1782–1868)

Pinakotheka

„Wędrówka jest wpisana w nasze życie.”

Jacek Głomb (1965)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 14 sierpnia 2004

O życiu

„Ja przez te moje wędrówki po świecie zatraciłem znaczenie słów czuć się jak u siebie w domu.”

Jan Nowicki (1939) polski aktor, pedagog

Źródło: Bożena Chodyniecka, Jan Nowicki. Nie cierpię iść za ciosem, „To i Owo” nr 27, 5 lipca 2011, s. 4.

O domu , O cierpieniu

„Teraz, po dwóch latach wędrówki, nadchodzi najważniejsza i największa przygoda. Ostateczny bój, aby zabić fałszywe istnienie wewnętrzne i zwycięsko zakończyć rewolucję duchową.”

Christopher McCandless (1968–1992) amerykański wędrowiec i pamiętnikarz

„Nie byłoby to dla mnie niemożliwością, lecz muszę ci, bracie, zwrócić, uwagę na skutki takiego cudu. Otóż jeśli go dokonam, będziesz miał do końca twojej ziemskiej wędrówki dwie nogi. Atoli gdy nastąpi dzień Sądu Ostatecznego, nie tylko ta ta druga noga zmartwychwstanie wraz z tobą, lecz także tamta – utracona. Tak więc przez całą wieczność będziesz musiał kuśtykać na trzech nogach. Czy więc w tym stanie rzeczy nie jest lepiej dla ciebie, mój bracie, żebyś w ciągu tej krótkiej ziemskiej wędrówki zadowolił się stanem obecnym?”

Brigham Young (1801–1877) amerykański polityk i prorok Kościoła mormonów

reakcja na prośbę jednonogiego inwalidy o przywrócenie nogi
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.

O ludziach

„Nie lubię dorabiać tak zwanych interpretacji do tego, co piszę. Postawiam osąd czytającym. Prezentowany wybór jest wędrówką po moim odkupionym świecie, w którym cierpienie nie zawsze jest nieszczęściem, może być próbą wierności wobec tajemnicy, a śmierć jest spotkaniem z Bogiem, który jest miłością.”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

O śmierci , O Bogu , O nieszczęściu , O cierpieniu

„Jake, gdy Orfeusz spojrzał za siebie, nie był głupi. Mity są pełne oszczerstw. To nie nagły strach, że Eurydyka zniknęła, nakazał mu odwrócić głowę, lecz groźne światło widoczne na górze. (…) To bardzo ludzki odruch, odwrócić się i spojrzeć w oczy towarzysza powrotnej wędrówki, by wspólnie przeżyć chwilę przerażenia myślą, że wszystko, co znaliśmy, zmieniło się pod naszą nieobecność.”

China Tom Miéville (1972) angielski pisarz fantastyczny

Źródło: W poszukiwaniu Jake’a i inne opowiadania

O strachu , O poszukiwaniu , O myślach , O świetle

„Książki moje zalicza się zwykle do kategorii popularnonaukowych. Nie uchybiając tej skądinąd pożytecznej dziedzinie, muszę wyznać, że ambicje moje sięgają dalej. Może ulegam złudzeniu, ale uważam siebie za pisarza, który za tworzywo artystyczne obrał sobie po prostu epopeję zdobyczy naukowych. Pasjonuje mnie odkrycie, ale w większym jeszcze stopniu sam odkrywca jako człowiek, jego trud, jego mozół i dramatyczna przygoda w drodze ku prawdzie, jego sukcesy jakże często osiągane za cenę zdrowia i życia. (…) Jeżeli pisałem o losach starodawnych kultur, to zawsze czyniłem to w poszukiwaniu tej właśnie afirmacji życia, tego cennego wątku ludzkiego postępu, który przewija się poprzez burzliwe czasokresy wojen, okrucieństw i ciemnoty. Szukałem człowieka, który miotając się w pętach pierwotnych instynktów i zabobonów, szedł jednak naprzód ku świtającym horyzontom bytu. Śledzenie jego pełnej udręki wędrówki przez ery, epoki i stulecia – to właśnie temat moich książek. Nie ma bowiem bardziej przejmującej epopei niż pochód rodzaju ludzkiego od jaskiniowca do odkrywcy atomu i tajemnic kosmosu.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści biblijne (1963)
Źródło: ze wstępu, wydanie dwunaste, Warszawa 1987, s. 7.

O losie , O tajemnicy , O książkach , O poszukiwaniu

„Mężczyźni i kobiety udawali się nad wodę, gdzie zasiadali w łodziach i rozpoczynali wędrówkę rzeką od miasta do miasta. Kilka kobiet wybijało rytm za pomocą kastanietów, a kilku mężczyzn grało na fletach. Reszta śpiewała i klaskała. Ilekroć łodzie zbliżały się w okolicę jakiegoś miasta, przybijano do brzegu. Kobiety wychodziły na ląd. Niektóre zaczynały tańczyć, inne zrzucały z siebie szaty.”

Herodot (-484–-425 p. n. e.) historyk grecki

Źródło: Elwira Watała, Wielcy zboczeńcy, Warszawa 2007, ISBN 9788373992276.

O kobietach , O mężczyznach , O wodzie , O śpiewie

„Gdyby mnie pani po paru latach spytała o jakiegoś pacjenta, nad którym się głowiłem, jak wyglądało rozszczepienie drugiego jego tonu nad tętnicą płucną, to ja bym pani mógł ten rytm wystukać tutaj na stole. Pamięta się chorych – powiedzmy – bardziej złożonych, trudniejszych. Takich, nad którymi się człowiek zastanawiał, albo się mylił, albo się gubił, na tym przecież też polega nasz zawód. Te błądzenia, te różne wędrówki z chorym zapadają w pamięć, zawsze.”

Andrzej Szczeklik (1938–2012) polski lekarz

Źródło: Wywiad, rmfclassic.pl, 2007 http://www.rmfclassic.pl/radio/programy,wywiady,1039.html?wywiad=4302

„Jeżeli popatrzymy na liczbę ofiar terroryzmu islamskiego w Polsce i Europie i na liczbę terroryzmu chrześcijańskiego, czy innych wydarzeń to okazuje się, że terroryzm islamski nie jest zagrożeniem. Medialnie to się dobrze sprzedaje, bo można to powiązać z wędrówką ludów.”

Mateusz Kijowski (1968) działacz społeczny, publicysta

Źródło: Kijowski: Jeżeli popatrzymy na liczbę ofiar terroryzmu islamskiego i chrześcijańskiego w Europie, to ten islamski nie jest zagrożeniem, "Wprost", 27 lipca 2016 https://www.wprost.pl/kraj/10016669/Kijowski-Jezeli-popatrzymy-na-liczbe-ofiar-terroryzmu-islamskiego-i-chrzescijanskiego-w-Europie-to-ten-islamski-nie-jest-zagrozeniem.html

O ludziach

„Wędrówki samotne oblane są w mej pamięci jakimś szczególnym, czystym blaskiem. Są to wspomnienia niezmącone żadnym dysonansem, szereg przedziwnych zespoleń z odwiecznym duchem gór, szereg hymnów w zachwycie odśpiewanych na część wszechistnienia.”

Mieczysław Karłowicz (1876–1909) polski kompozytor

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=4

„Ryk lwa nie zmienia wędrówki mrówek.”

Antoni Regulski

„I teraz w czasie naszej ciężkiej wędrówki po świecie obowiązkiem naszym jest pielęgnować to, co u nas było piękne i drogie naszym sercom, a co tępi i niszczy tam w Kraju odwieczny i śmiertelny wróg – Niemiec. Zarządziłem konkurs tańców ludowych w strojach regionalnych. Niejeden myślał sobie – po co to wojsku i to teraz, tu, na szczerej pustyni, lecz z chwilą, kiedy zobaczył te tańce i przebarwne stroje tu, pod gorącym niebem Azji, to odczuł i zrozumiał, że przeżycia, jakie nam zgotowali tancerze, przeszły wszelkie oczekiwania.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

zorganizowany przez Okulickiego konkurs tańców ludowych, Irak 4 grudnia 1942, zespoły wystąpiły też w teatrze królewskim w Bagdadzie.
Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 106.

O myślach , O czasie , O tańcu , O myśleniu

„Przyszło mi na myśl napisanie na orkiestrę kilku scen, w których altówka solo występowałaby jako postać mniej lub więcej czynna, zachowująca jednak zawsze swój własny charakter. Umieszczając ten instrument pośród mych poetyckich wspomnień, których dostarczyły mi wędrówki po Abruzzach, pragnąłem ucieleśnić w altówce melancholijnego marzyciela w rodzaju Childe Harolda Byrona. Stąd tytuł tej symfonii.”

Hector Berlioz (1803–1869) francuski kompozytor

o symfonii Harold w Italii.
Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 205.

O myślach , O charakterze , O myśleniu

„Ten film [Ocalenie] jest jakby wędrówką przez różne kręgi wtajemniczenia (…). Mój bohater dopiero pod koniec swej przygody zdobywa mądrość.”

Edward Żebrowski (1935–2014) polski scenarzysta i reżyser

Źródło: wywiad Elżbiety Smoleń-Wasilewskiej, „Film”, 46/1971

O mądrości

„(…) nadal poszukuję, czytam, ćwiczę, słucham muzyki, mam wrażenie, że im się jest dalej to jeszcze więcej jest do poznania, nauczenia – niekończąca się wędrówka – to jest w tym wspaniałe…”

Marcin Wyrostek (1981)

Źródło: Piotr Miecznikowski, Marcin Wyrostek: Planów i pomysłów mam dużo, empik.com http://www.empik.com/marcin-wyrostek-planow-i-pomyslow-mam-duzo-wywiady-empikultura,80515,a

O poszukiwaniu , O wrażeniach , O czytaniu

„oplatał swój świat siecią osobistych przyjaźni, opowieściami, anegdotami. Miłośnik folkloru, smakosz języków i gwar, umiał naśladować mowę ludzi z Wierzbanowej i cieszył się każdym starym gospodarskim sprzętem przyniesionym do Domu z wędrówek. Tymi półdzieżkami, motykami, kołowrotkami uzupełniał stale muzeum etnograficzne i galerię w swoim garażu. Kupił pod budowę puste zagony. Przez dziesięciolecia gospodarowania zamienił okolice Domu w zaczarowane miejsce. W plecaku znosił sadzonki leśnych drzew i krzewów, czasem z odległych okolic. Kopał jeziorka i rowy odpływowe, po chybotliwych deskach wiózł taczkami ziemię w nowe miejsca. Przerzucił setki kubików ziemi i głazów, z kamieni układał drogi przez swoją dziedzinę. Sadził, przerzedzał, dosadzał, tworzył wokół Domu żywą scenografię.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

Żródło: Bazyl Murawa https://www.salon24.pl/u/bazyl-murawa/912274,poprawka-z-imaginsekopii-sledz-dla-elit, Salon24.pl, 2018

O przyjaźni , O ludziach , O czasie , O świecie

„Mówiąc kolokwialnie, jedną stopą jesteśmy na ziemi, a drugą przekraczamy już ten ostatni wymiar, do którego się udajemy. To nie jest droga donikąd. Ta droga w naszej kulturze jest właściwie dialogiem, rozmową przeszłości z tym, co obecne. To też nasze wybieganie w przyszłość. Najistotniejsze w tym wszystkim jest to, żeby zdać sobie sprawę, że nie tkwimy w jakimś jednym punkcie. To nieustanna wędrówka dusz.”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

o wymowie Pomnika Ofiar Tragedii Smoleńskiej 2010 roku w Warszawie.
Źródło: Autor pomnika smoleńskiego Jerzy Kalina: koniec autocenzury, idzie Polska http://niezalezna.pl/218570-autor-pomnika-smolenskiego-jerzy-kalina-koniec-autocenzury-idzie-polska, niezalezna.pl, 3 marca 2018.

O duszy , O przeszłości , O przyszłości