Cytaty na temat warunki
strona 2

Feliks Dzierżyński Fotografia
Włodzimierz Szaranowicz Fotografia

„Lubi trudne warunki, ale to jest kwestia 32 lat!”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Kasaim.
Skoki narciarskie, Oslo 2004

Antoni Macierewicz Fotografia
Romário Fotografia
Eugene Debs Fotografia
Michał Kula Fotografia
Agnieszka Kozłowska-Rajewicz Fotografia

„Cenię partnerstwo i partnerski model rodziny. Ale jeśli ktoś chce żyć inaczej, to też jest OK. Państwo nie powinno się do tego wtrącać. Raczej zabezpieczyć warunki, żeby ludzie mogli sami decydować, jak chcą żyć, bez narażania się na niepotrzebne komentarze.”

Agnieszka Kozłowska-Rajewicz (1969) polski polityk

o modelach rodziny.
Źródło: Ekskomunika za głosowanie w Sejmie byłaby irracjonalna, „Gazeta Wyborcza”, 30 lipca 2012 http://wyborcza.pl/1,75248,12216543,Nie_jestem_pania_Agusia.html?as=3&startsz=x

Hans-Hermann Hoppe Fotografia
Dmitrij Miedwiediew Fotografia

„(…) akt wyborczy to taki rodzaj doznania obywatelskiego, który może przynieść satysfakcję i przyjemność. Pod jednym wszak warunkiem…, że nie ograniczymy się do obserwowania jak czynią to inni.”

Brygida Kuźniak (1966) polska prawniczka i polityk

konferencja prasowa inaugurująca akcję Partii Demokratycznej ZRÓB TO SAM/A – zachęcającą do udziału w wyborach prezydenckich 2010
Źródło: tvp.pl, 8 czerwca 2010 http://www.tvp.pl/krakow/aktualnosci/spoleczne/pd-zacheca-mlodych-do-glosowania/1896689

Guy Debord Fotografia
Szymon Bobrowski Fotografia

„Mam dość dużą wiedzę na temat swojego bycia w kinie i swoich warunków, nie walczę z nimi, staram się ich bronić. Ale jednocześnie wierzę, że marzenia generowane głośno w końcu się spełniają. Marzy mi się kino sensacyjne.”

Szymon Bobrowski (1972) polski aktor

Źródło: Irmina Dąbrowska, Szymon Bobrowski: nigdy nie próbuję grać kogoś bliskiego sobie, natomiast każdą postać staram się bronić, film.onet.pl, 29 kwietnia 2010 http://film.onet.pl/wiadomosci/szymon-bobrowski-nigdy-nie-probuje-grac-kogos-bliskiego-sobie-natomiast-kazda-postac/36p05

Ion Iliescu Fotografia

„Byłoby dobrze pojmać tę dwójkę i przeprowadzić proces w normalnych warunkach, ale napięcie w Bukareszcie rosło i istniało niebezpieczeństwo wybuchu regularnej wojny domowej.”

Ion Iliescu (1930) polityk rumuński

Iliescu objął urząd po tym, jak dyktatorski prezydent Nicolae Ceaușescu i jego żona Elena zostali rozstrzelani.
Źródło: Reuters Information Service, 1995, cyt. za: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, wyd. Muza, Warszawa 2008, ISBN 9788374953238, s. 157, tłum. Jolanta Sawicka.

Konstanty Schmidt-Ciążyński Fotografia

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 1 kwietnia.
(…)
Z porządku dziennego r. m. Dr F. Jakubowski uzasadnia wnioski co do nabycia przez gminę dla Muzeum Narodowego zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego. Sprawozdawca podnosi wysoką wartość tego zbioru, jakiego nie posiada w takiej ilości żadna instytucya, a zbiór ten mieści 2,500 sztuk kamei i gem. Wartość tę zbioru sprawdzili wysłani do Wiednia pp. Maryan Sokołowski i Zygmunt Cieszkowski. Za zbiór ten, którego wykaz szczegółowy odczytuje sprawozdawca, zażądał właściciel wypłaty rocznej renty w sumie 3,600 złr. Suma ta przedstawia się jako mała w porównaniu z wartością zbioru, lecz ponieważ było za ciężko dla Rady ponosić takową wyłącznie, dlatego zwrócono się do Sejmu z prośbą o subwencyę jak najwyższą na ten cel, a Sejm przeznaczył 1,000 złr., przez co umożliwił nabycie zbioru. Prócz kamei i gem ofiaruje p. Schmidt-Ciążyński dla Muzeum 61 obrazów, które się już tam znajdują i 67 sztuk obrazów, które tymczasowo do Rapperswylu posłał, a których odebranie będzie połączone z pewnemi trudnościami. W ocenienie szczegółowe zbioru nie wdaje się sprawozdawca, znanym on jest bowiem z wystawy Sobieskiego, i prosi wreszcie Radę o przyjęcie wniosków, które brzmią następnie:
1) Gmina miasta Krakowa nabywa od p. Konstantego Schmidt-Ciążyńskiego zbiór kamei i gemm na własność, na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie, za rentę dożywotnią p. Konstantemu Schmidt Ciążyńskiemu, rocznie począwszy od 1 stycznia. 1885 w ilości 3600 zł. aw. w ratach półrocznych z góry opłacać się mającą. 2) Nabycie dokonanem zostaje na podstawie wykazu inwentarycznego dołączonego. 3) Renta roczna, w ustępie 1) określona, wypłacaną będzie w ten sposób, iż na ten cel użytą będzie suma 1000 złr. przez Sejm krajowy na ten cel przeznaczona, zaś resztę, w ilości 2600 złr. wa. wypłacać będzie gmina m. Krakowa z funduszów bieżących. 4) Poleca się Sekcyi skarbowej, aby fundusz na zapłacenie renty tegorocznej obmyśliła i do dyspozycyi Pana Prezydenta pozostawiła, tudzież, aby na przyszłość odpowiednie fundusze w budżecie rocznym zamieszczała. 5) Do zawarcia i podpisania umowy z p. Konstantym Schmidt Ciążyńskim, upoważnia Rada miejska Pana Prezydenta, tudzież Radców pp. Dra Faustyna Jakubowskiego i Dra Henryka Jordana.
Po otwarciu dyskusyi nad wnioskami, zabiera głos r. m. Baranowski, który sądzi, iż właśnie dlatego, że Muzeum jest Narodowe, Sejm powinien dać większą subwencyę, a mianowicie 2,600 złr., miasto zaś mogłoby się przyczynić kwotą 1,000 złr. Zawielki to ciężar dla gminy, dlatego oświadcza, iż głosować będzie przeciw wnioskom.
R. m. Dr Warschauer rozbiera szczegółowo charakter wydatków miejskich i dzieli takowe na egoistyczne, tj. potrzebne na budowę bruków, kanałów itd., i na wydatki krajowe, do których miasto przyczyniać się musi. Ani z jednego, ani z drugiego funduszu wydatku na nabycie kamei czynić nie można. Mówca był przeciwny założeniu Muzeum, które obecnie już kosztuje gminę 3,000 złr., a które przysporzyło miastu dwóch urzędników i woźnego. Niezawodnie jest ładnie, żeby były Muzea, galerye; niezawodnie, że zbiór rzeczony jest cenny, że ma pretium affectionis; niezawodnie, że ma gmina pewne obowiązki względem kraju, ale nie tak wielkie, bo przypuśćmy, że Sejm w którymkolwiek roku nie da subwencyi, to wtedy cały jej ciężar spadnie na miasto, za rzecz, która nie jest w ścisłym związku z Muzeum Narodowem, chyba o tyle, o ile działy sztuki wogóle mają związek ze sobą. Mówca doradza, aby i zamożne prywatne osoby przyczyniły się do nabycia, i proponuje następujący rozkład kwoty: Sejm niech da 1/3, miasto 1/3 i ludzie prywatni 1/3. Pieniądze są, trzeba je dać.
R. m. prezes Majer jest za wnioskami, ale musi się usprawiedliwić, dlaczego. Wiele jest prawdy w słowach mówcy poprzedniego, i gdyby nie pewne względy, nie mógłby oświadczyć się za nabyciem zbioru. Na wszelkie targi, jak podobny, bo inaczej układu na przeżycie nazwać nie można, wzdryga się jego sumienie, inna rzecz bowiem, jeżeli rodzice odstępują dzieciom majątek, a sobie zastrzegają rentę. Przyznaje mówca, że zbiór ten, to rzecz przydatna, ale pierwej iść powinny potrzeby konieczne. Gdyby nie było Muzeum Narodowego, to nikomu nie postałoby w głowie nabywanie zbioru, ale skoro Muzeum jest, to naszym obowiązkiem, aby się rozrastało. Znawcy powiadają, że nabytek robimy za cenę stosunkowo niską; znawcy w Wiedniu orzekli, iż wartość samego materyału, nie licząc wartości sztuki, oszacować można na 40,000 do 50,000 złr. Ale to wszystko mając na względzie, nie mógłby jeszcze mówca za nabyciem wotować, gdyby nie zasiłek, jaki przeznaczył Sejm w kwocie 1,000 złr., a nie traćmy nadziei, że usiłowaniom naszych posłów uda się więcej uzyskać. Drugim względem, skłaniającym mowcę do głosowania za nabyciem, jest zapewnienie, że znajdzie się fundusz i to taki, iż miasto ciężaru nie poniesie.
R. m. Dr Machalski wyjaśnia poprzedniemu mówcy, iż niema najmniejszej niemoralności co do zachodzącego tu dożywocia, bo ono jest uświęconem we wszystkich społeczeństwach cywilizowanych. Rada nie spekuluje tu na życie niczyje, a życie p. Schmidta-Ciążyńskiego jest w ręku Boskiem.
R. m. Rehman zapytuje, czy subwencya Sejmu jest jednorazową, czy też będzie udzielaną i na przyszłość.
R. m. Romanowicz wyjaśnia, że jest to datek roczny, więc nie potrzeba będzie wnosić petycye, bo odnośną kwotę będzie wstawiał co roku Wydział krajowy; nie chroni to wszakże tej rubryki od tego, że może się za nią nie podnieść większość rąk, czego przecież po reprezentacyi kraju przypuścić nie można, aby się w tym względzie taka większość nie znalazła.
Sprawozdawca Dr F. Jakubowski dodaje do wyjaśnienia r. m. Machalskiego tę uwagę, że jeżeli rodzice dzieciom majątek zostawiają, a sobie rentę dożywotnią zastrzegają, to tutaj obywatel przychodzi i mówi: oddaję wam wszystko, co mam, całą moją własność, dajcie mi rentę dożywotnią. Tu propozycya wychodzi z jego strony i jemu wolno tak postąpić; Co do r. m. Warschauera, który mówi: niech ktoś da, to nie od nas zawisło, by dał, ani Sejmu także do większej ofiary zmusić nie możemy, Sejmu, który w trudnych warunkach ofiarował 1000 złr. Jeżeli zaś ktoś ma dać, to nie od nas także zawisło, ale trzeba rozpocząć składać datki, a radca Warschauer rozpoczął od proponowania datków. Radca Warschauer dzieli także wydatki na niższe i wyższe, lecz ile razy przychodzimy z żądaniem niższych wydatków, to nam mówią o wyższych, ile zaś razy żądamy wydatków na wyższe cele, to nam mówią o brukach, kanałach itd. Gdy szło n. p. o szkołę przemysłową, to mówiono: po co szkoła przemysłowa! I zdaje się, ze słów p. Warschauera, jak gdyby gmina Krakowa mogła tylko kanały i bruki budować i ten jedynie miała obowiązek. Muzeum, przeciw któremu występuje p. Warschauer, ma dziś dziesięć razy większą wartość, niż suma, jaką na nie gmina wydała. Sprawozdawca wskazuje i na te wyższe cele, jakie miasto Kraków ma do spełnienia wobec kraju i narodu i prosi jeszcze raz o uchwalenie wniosków.
W głosowaniu imiennem, zarządzonem na wniosek r. m. Epsteina, głosowali za: Armółowicz, Dr Bobrzyński, Dr Bochenek, Geissler, Dr Hajdukiewicz, Dr F. Jakubowski, Dr Jakubowski Maciej, Dr Jordan, Dr Kasparek, dyrektor Kieszkowski, Knaus. JE. Dr Kopff, Dr Kohn, Dr Lisowski, Dr Majer, Dr Machalski, Muczkowski, hr. Potocki, Romanowicz, Dr Rosenblatt, Dr Straszewski, Szpakowski, hr. Tamowski, Zaremba, Dr Zatorski, Dr Zoll. Razem 26 głosów.
Przeciw głosowali: Dr Asnyk, Baranowski, Birnbaum, Epstein, Grosse, Gwiazdomorski, Kwiatkowski, Dr Oetinger, Rehman, Stockmar, Dr Warschauer, Zieleniewski. Razem 12 głosów.
Wstrzymali się od głosowania: Chęciński, Dr Domanski, Fedorowicz, Feintuch, wiceprezydent Friedlein, Goebel, Dr Horowitz, X. Midowicz, Mendelsburg, Schwarz.
Nieobecni: Chrzanowski Leon, Goldgardt, Matusińsiki, hr. Mieroszowski, Mirtenbaum, Dr Pareński, Dr Pieniążek, Dr Retinger, Rzewuski, Spira, Dr Weigel.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 76, 3 kwietnia 1885, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Tadeusz Mazowiecki Fotografia

„Postawa polityczna biskupa czy kapłana podlega takiej samej ocenie, jak postawa każdego innego obywatela. Dlatego więc nie tylko bolejemy, ale i odcinamy się od błędnych poglądów ks. bp. Kaczmarka, które doprowadziły go do akcji dywersyjnej wobec Polski Ludowej i kierowały w tej działalności jego postawą. Zadając sobie pytanie, jak się stało, że do tego dojść mogło, widzimy następujące wyjaśnienie. Ku działalności tej kierowało nastawienie wrogie wobec postępu społecznego, wrogie wobec przemian społecznych i broniące dotychczasowego kapitalistycznego ustroju. Postawa ta wyrażała się też w widzeniu przyszłości dla Kościoła i katolicyzmu jedynie w dawnych warunkach, co w skutkach oznaczało wyzbywanie się apostolskiego nastawienia wobec nowych czasów i nowej epoki społecznej. Wrogość wobec reformy rolnej, wrogość wobec unarodowienia przemysłu i wobec innych podstawowych osiągnięć społecznych Polski Ludowej doprowadziła w wyniku tego nastawienia nie tylko do szkód dla ściśle pojętego interesu państwa, ale i do przeciwdziałania czy osłabienia możliwości układania się poprawnych stosunków między Kościołem a Państwem, do traktowania Porozumienia z kwietnia 1950 r. jako martwej litery, co godziło zarówno w interes Państwa, jak i w dobro Kościoła i jego misję religijną w Polsce Ludowej.”

Tadeusz Mazowiecki (1927–2013) polski polityk, premier RP

Źródło: Wnioski, [w:] „Wrocławski Tygodnik Katolicki” nr 5, s. 3–4, 27 września 1953, przedruk w tygodniku „Nasza Polska” nr 4 (225), 26 stycznia 2000, s. 11.

„Jeżeli starasz się zbyt mocno zmienić warunki zewnętrzne, nie pomagasz, a jedynie komplikujesz wewnętrzne.”

Robert Ludlum (1927–2001) pisarz amerykański

Droga do Gandolfo

Fidel Castro Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Maria Peszek Fotografia
Yu Keping Fotografia
Philippe Pétain Fotografia
Edward Abramowski Fotografia
Ludwig von Mises Fotografia
Seweryn Blumsztajn Fotografia
Maria Simma Fotografia
Stanisław Mackiewicz Fotografia
Aleksis Tsipras Fotografia

„Odwołanie pożyczek finansowych udzielanych Grecji na obecnych warunkach jest jedyną właściwą akcją.(…)”

Aleksis Tsipras (1974) grecki polityk

Źródło: Grecja: Lider Syrizy wyklucza udział w koalicji, money.pl, 18 czerwca 2012 http://www.money.pl/gospodarka/wiadomosci/artykul/grecja;lider;syrizy;wyklucza;udzial;w;koalicji,240,0,1107184.html

Eustachy Rylski Fotografia
Paul Verhoeven Fotografia

„W Europie mogę kręcić filmy bez obaw, że jakiś kontroler będzie się wtrącał do mojej roboty. W Hollywood warunki są wprawdzie komfortowe, ale człowiek szybko się do nich przyzwyczaja i staje się leniwy.”

Paul Verhoeven (1938) holenderski reżyser i scenarzysta

Źródło: Paul Verhoeven wciąż kontrowersyjny, film.onet.pl, 18 kwietnia 2006 http://film.onet.pl/wiadomosci/paul-verhoeven-wciaz-kontrowersyjny,1,4045269,wiadomosc.html

Dariusz Szpakowski Fotografia

„Podziwiam jego skromne warunki fizyczne.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: „Przegląd” nr 3, 21 stycznia 2002

Pieter Mulder Fotografia
Tomasz Terlikowski Fotografia
Andrzej Grabowski Fotografia
Witold Kieżun Fotografia
Maria Rodziewiczówna Fotografia

„Warunki są bardzo ciężkie, ale jeśli panu się zdaje, że ten bitwę wygra, kto się z pola wycofał, to niech pan chłopcom historii nie wykłada.”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

właścicielka podupadającego majątku do nauczyciela swych dzieci
Barcikowscy
Źródło: s. 26

Frédéric Bastiat Fotografia
Warren Buffett Fotografia
Alasdair MacIntyre Fotografia
Katarzyna Gondek Fotografia
Aleksandra Kwaśniewska Fotografia
Fryderyk Engels Fotografia
Roger Casement Fotografia

„Staranne śledztwo w sprawie warunków życia tubylców w rejonie jeziora Tumba potwierdziło prawdziwość zeznań, których byłem świadkiem – że nastąpił znaczny spadek liczby ludności, miasta są brudne i zaniedbane, a tak kiedyś licznych stad kóz, owiec lub kur teraz się tu wcale nie widuje – wszystko to przypisać można głównie wieloletniemu przymuszaniu tubylców do pracy przy zbiorze kauczuku.”

Roger Casement (1864–1916)

o sytuacji w Wolnym Państwie Kongo (był wówczas konsulem brytyjskim w Kinszasie).
Źródło: Stephen Weir, Najgorsze decyzje w historii świata. Okoliczności, sprawcy, konsekwencje, tłum. Dorota Gabon, Wydawnictwo Publicat, Poznań 2008, ISBN 9788324515813, s. 98.

Fryderyk Engels Fotografia
Wojciech Kuczok Fotografia

„Pisarz to jedna z tych profesji, w której sprawne udawanie mądrzejszego od siebie jest niezbędnym warunkiem powodzenia.”

Wojciech Kuczok (1972) pisarz polski

Źródło: wywiad dla „Magazynu Książki”, gazeta.pl, 22 listopada 2011 http://wyborcza.pl/1,75475,10689494,Kuczok__Grafomania_jest_jak_onanizm.html

Sławomir Fabicki Fotografia
Krzysztof Mieszkowski Fotografia
Jon Hamm Fotografia
Ryszard Kalisz Fotografia

„Takich wizyt jest codziennie mnóstwo. Niczego tam nie zrobią, pogadają sobie, żenada po prostu. Znam warunki amerykańskie, mechanizmy w Kongresie Amerykańskim, to jest wszystko bez znaczenia. Dziwię się, że rzecznik rządu nadał temu taki wymiar.”

Ryszard Kalisz (1957) polski polityk

o wypowiedzi Pawła Grasia „To skandal ocierający się o zdradę” na temat wizyty i rozmów Antoniego Macierewicza i Anny Fotygi w USA z republikanami o pomocy ws. śledztwa dotyczącego katastrofy smoleńskiej.
Źródło: Fotyga i Macierewicz w USA. „To jest żenada”, Radio Zet, 16 listopada 2010 http://wiadomosci.onet.pl/kraj/fotyga-i-macierewicz-w-usa-to-jest-zenada,1,3787019,wiadomosc.html

„Pokój jest warunkiem rozwoju ekonomicznego i społecznego Casamance.”

Źródło: Mamadou Diouf, Casamance, afryka.org, 15 maja 2008 http://afryka.org/afryka/casamance,news/

José Antonio Primo de Rivera Fotografia

„Jesteście wolni i możecie pracować, gdzie chcecie. Nikt nie może was zmuszać, abyście zaakceptowali takie, czy inne warunki. Ale w takim razie: jeśli my jesteśmy bogaci, oferujemy warunki, które nam odpowiadają; wy, wolni mieszkańcy, jeśli chcecie, wcale nie musicie ich przyjmować; ale wy, biedni mieszkańcy, jeśli nie zgodzicie się na warunki, jakie my wam narzucamy, to umrzecie z głodu, jako ludzie wolni, otoczeni największym szacun­kiem.”

José Antonio Primo de Rivera (1903–1936) polityk hiszpański, ideolog narodowego syndykalizmu

W tak ironiczny sposób, podczas zorganizowa­nego wiecu w Madrycie, skomen­tował Jose Antonio stosunek państwa do biedniejszych warstw społeczeństwa hiszpańskiego.
Źródło: Sławomir Bardski, Jose Antonio Primo de Rivera http://www.nacjonalista.pl/2010/11/22/slawomir-bardski-jose-antonio-primo-de-rivera/

Symeon II Fotografia

„Wygnanie jest najlepszą szkołą dla króla, pod warunkiem że może wrócić do kraju.”

Symeon II (1937) Sześcioletni car

Źródło: Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, Iskry, Warszawa 2002, ISBN 8320717051, s. 267.

Hanna Gill-Piątek Fotografia
Tadeusz Chudecki Fotografia
Ryszard Kalisz Fotografia
Sufjan Stevens Fotografia
Song Hongbing Fotografia
Edward Gierek Fotografia
Krzysztof Ignaczak Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Boecjusz Fotografia
Wojciech Cejrowski Fotografia
Maxime Chattam Fotografia
Stanisław Tym Fotografia
Urszula Zybura Fotografia

„Można być nieludzkim pod warunkiem, że jest się boskim.”

Źródło: Zyburki i inne aforyzmy

Joseph Heller Fotografia
Agnieszka Odorowicz Fotografia
Tadeusz Rydzyk Fotografia
Konstanty Radziwiłł Fotografia

„Propozycja resortu zdrowia, aby umożliwić przekształcenie szpitali w spółki prawa handlowego jest, moim zdaniem, działaniem korzystnym. Pod warunkiem jednak, że będzie się to odbywało na zasadzie dobrowolności, a nie przymusu. Zastosowanie zasad ekonomii w zarządzaniu służbą zdrowia jest na pewno krokiem w dobrym kierunku.”

Konstanty Radziwiłł (1958) polski lekarz, prezes Naczelnej Izby Lekarskiej, książę

Źródło: Jestem przeciw totalnej prywatyzacji służby zdrowia http://www.se.pl/wiadomosci/polska/jestem-przeciw-totalnej-prywatyzacji-suzby-zdrowia_60956.html, se.pl, 18 lipca 2008.

Roman Marcinkowski Fotografia
Samuel Gompers Fotografia
Józef Lompa Fotografia

„Miejsce to nosi nazwę wsi, ale […] pożycie tutejsze ma barwę wielkiego miasta […] Katowice będą wzrastać jako miasto amerykańskie […] Już dziś zasługują […] na miano miasta i mają ku temu warunki, różniąc się mało od innych miejsc miastami zwanych.”

Józef Lompa (1797–1863) śląski działacz, poeta, publicysta

Józef Lompa o Katowicach w 1855, dziesięć lat przed uzyskaniem przez nie praw miejskich
Źródło: Katowice 1865–1945. Zarys rozwoju miasta. Red. J. Szaflarski, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice 1978, s. 5.

Wiktor Hugo Fotografia
Witold Gadowski Fotografia
Gustav Preller Fotografia
Andrzej Lepper Fotografia
Ulrich Beck Fotografia
Mike Fratello Fotografia
Piotr Kropotkin Fotografia
Ulrich Beck Fotografia
Thomas Jefferson Fotografia
Samuel Taylor Coleridge Fotografia
Antoni Dydycz Fotografia
Wojciech Grzyb Fotografia

„Jest przywódcą. To on ustawia grę, jemu nikt nie dyktuje warunków, przeciwnie – to on je narzuca.”

Wojciech Grzyb (1981) siatkarz polski, reprezentant kraju

o Pawle Zagumnym.

Henryk Jabłoński Fotografia
Adam Próchnik Fotografia
Józef Mackiewicz Fotografia
Konstanty Schmidt-Ciążyński Fotografia

„Uroczystość dwuchsetletniej rocznicy zwycięstwa Jana III pod Wiedniem.
(…)
Po Prezydencie miasta mówił dyrektor Muzeum Narodowego, prof. Łuszczkiewicz następnemi słowy:
(…)
Miesięcy temu parę, jak do biblioteki tutejszej Jagiellońskiej na imię zacnego a gorliwego miłośnika rzeczy narodowych, jej przewodnika Dra Karola Estreichera, nadeszła paka z przedmiotami sztuki. Paka ta z Londynu zawierała dwa cenna portrety Helsta, jedno dzieło, jak twierdzi napis, Van dycka – całe szeregi studyj akwarelowych jednego z utalentowanych artystów dzisiejszych włoskich i kilka drobnych przedmiotów sztuki. Przysyłał je p. Schmidt-Ciążyński, jako ofiarę do narodowych zbiorów w Krakowie. Kto był ów tak hojny ofiarodawca, nieumiano powiedzieć, Polska go dotąd nie znała, choć wiedziały o nim Muzea całej Europy i znały go, jako znawcę i pośrednika w nabywaniu przedmiotów sztuki. Ten znawca, z urodzenia Polak miał i uczucia polskie, które mu były przewodnią gwiazdą w ciężkich trudach życia za granicą. Ale skupił je w kierunku jednym cichego gromadzenia arcydzieł sztuki, rzniętych kamieni, owych drobnych kamyczków kosztownych materyałem, kosztownych sztuką – cennych, oryginalnych prac wszystkich epok, aby je kiedyś krajowi dać. Zbierał dla Ojczyzny, a zbierał tak skrzętnie, że zapomniał o stosunkach z tą ziemią polską, o której zbogaceniu myślał. (…) Przesyłka obrazów na ręce czcigodnego Dra Estreichera dla narodowych zbiorów w Krakowie, jeżeli nie była odosobnioną ofiarą pana Schmidta Ciążyńskiego, bo z łaski jego zbogaciło się i Muzeum Towarzystwa Przyjaciół nauk w Poznaniu, to wystarczyła do wskazania, dawcy, gdzie swój skarb właściwy ma ulokować. Nie miejsce tutaj wykazywać w tej sprawie zabiegów Dra Estreichera i Prezydenta miasta Dra Weigla, hr. Zygmunta Cieszkowskiego Dra Maryana Sokołowskiego i Dra Faustyna Jakubowskiego, powiedzmy, że dobrze zasłużyli się oni Muzeum – ale jakie znaleść słowa na wyrażenie czci dla szanownego dawcy, osądzicie sami, patrząc na ten bogaty zbiór kamei i intaglii, jaki własną ręką p. Schmida, tu między nami bawiącego, ułożone w tej sali oglądamy. Nie wątpimy, że warunki, jakie przy tym królewskim darze stawia pan Schmidt, łatwo uwzględnionemi będą, a zbiór stanie się własnością Muzeum. (…) Kończę uwagą, iż tak losy chciały, aby każda uroczystość narodowa w Krakowie, zaznaczała się imieniem wielkiego dobrodzieja dla Muzeum narodowego – był nim Siemiradzki na uroczystości Kraszewskiego, jest nim dziś p. Schmidt Ciążyński w chwili uroczystości dwuchset-letniej rocznicy odsieczy Wiedeńskiej, uroczystości Sobieskiego.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 206, 12 września 1883, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747