Cytaty na temat ubranie (267 cytatów, strona 2)

„Wkrótce potem, gdy w pierwszej mojej podroży na „Lwowie” staliśmy w jednym z portów zagranicznych, przyjechała z wizytą miejscowa Polonia z ambasadorem polskim na czele. Goście w towarzystwie kapitana zwiedzali statek od dziobu do rufy. Gdy znaleźli się w międzypokładzie, kapitan kazał mnie zawołać. Ubrany w wyjściowy mundur, zameldowałem się przepisowo.
Pokazując mnie towarzystwu złożonemu z wykwintnych pań i dystyngowanych panów, kapitan oświadczył:
– Znaczy, on u nas najwięcej je, najwięcej waży i, znaczy, najsilniejszy!”

Karol Olgierd Borchardt książka Znaczy Kapitan

Znaczy Kapitan

„Ten mały chłopiec to Henry?
– Tak.
– Patrzy i nic nie mówi.
– Tak żeśmy go nauczyli.
– Cicha woda brzegi rwie.
– On tylko rwie ubrania.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Z szynką raz!

O wodzie

„Nienawidzę muzyki zorientowanej na konkretną płeć. Nie jest prawdziwa, a ja nie mogłabym siedzieć w pokoju i tego słuchać. Podchodzi do mnie dużo matek, które dziękują mi za noszenie ubrań, w przeciwieństwie do np. Britney Spears, a ja im odpowiadam: Spoko, o to proszę się nie martwić.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

O pokoju , O matce

„Jeżeli zwrócimy uwagę, że samo życie i mieszkanie kosztowało mnie około 900 rubli, że ubrania również nie miałem za darmo (…), to pytam się, jakim sposobem można pokryć powyższe wydatki, choćby sześciomaset rublami dochodu za felietony? Muszę dodać, że życie moje było i jest bardzo skromne: nie znam ani kart, ani win i koniaków, ani stosunków teatralnych, słowem, nic z tego, co powiększa rozchody.”

Bolesław Prus (1847–1912) polski pisarz i publicysta

O życiu

„Porażające u niego jest to ględzenie. Nie mogę znieść, jak on zaczyna ględzić na stoku narciarskim, ubrany w kombinezon. Widać, że lubi narty i lubi perorować. Niestety, w takiej dekoracji widać też, jak banalne są jego konstatacje. Powinien zostać instruktorem narciarskim, a nie prezydentem.”

Jadwiga Staniszkis (1942) polska socjolog i publicystka

o prezydencie RP Andrzeju Dudzie.
Źródło: Eliza Olczyk, Jarosław Kaczyński przeraża Zachód, „Rzeczpospolita” nr 66 (10399), 19–20 marca 2016, s. 14–15.

„Uliczkami przy plaży snuły się zapłakane, ubrane na czarno wdowy po zaginionych rybakach.”

Jerry Hopkins (1935–2018)

Nikt nie wyjdzie stąd żywy. Historia Jima Morrisona

„Za chwilę może się okazać, że wiedza o nas wykorzystywana jest w sposób dla nas nieakceptowany. Już dziś nastolatki gotowe są świadczyć seks w zamian za ubrania czy inne gadżety, które „muszą” mieć, bo im to wmówiono. Firmy zatrudniają analityków, psychologów, marketingowców, którzy potrafią stworzyć reklamę na miarę każdego z nas. Reklama behawioralna wychowuje młode pokolenie do konsumpcji, nie do wartości, i to się może stać społecznym problemem. Możemy łatwo dojść do punktu, w którym trzeba będzie płacić za zostawienie w spokoju, za niemolestowanie reklamami, niepoddawanie naciskom.”

Katarzyna Szymielewicz (1981) polska prawniczka, współzałożycielka i prezes Fundacji Panoptykon

Źródło: rozmowa Ewy Siedleckiej, Nasza droga e-prywatność. Zostawiasz dane i stajesz się towarem, wyborcza.pl, 13 maja 2013 http://wyborcza.pl/1,76842,13897150,Nasza_droga_e_prywatnosc__Zostawiasz_dane_i_stajesz.html?as=1#ixzz2TSIT5sn0

O seksie , O wiedzę

„Mój kumpel z Wielkiej Brytanii, który jest gejem, przyjechał odwiedzić mnie na południu Francji. Byliśmy razem na przepięknym jachcie i świetnie się bawiliśmy. Chcieliśmy nawet zrzucić z siebie ubrania i ponurkować, a następnego dnia w gazetach ukazały się doniesienia o mojej nowej miłości i pretensjach jego faceta rzekomo obrzucającego mnie obelgami w stylu – „Ty dziwko! Zabrałaś mojego chłopaka!””

Catherine Zeta-Jones (1969) aktorka walijska

Chłopak

„Faceci ubrani jak Power Rangers.”

Jeremy Clarkson (1960) angielski dziennikarz motoryzacyjny

o motocyklistach.

„Ubranie może wyglądać dobrze na zdjęciu, ale jeśli nie czujesz się w nim komfortowo, lepiej go nie nosić.”

Channing Tatum (1980) aktor amerykański

Źródło: „InStyle” nr 4/2010

„Każdy kto sądzi, że kobiety w mniejszym niż mężczyźni stopniu kierują się czysto chemicznymi impulsami, sam siebie oszukuje. To nieprawda, że nie zauważamy ogromnego brzucha i włosów na plecach, że chodzi nam tylko o wypasione bmw, wielki dom i wysoką polisę emerytalną. Chcemy faceta, który na nas działa. Dotyczy to większości kobiet, w tym również mnie. A konkretnie, jeśli w ciągu pierwszych trzydziestu sekund, nie dłużej, nie mam ochoty przywrzeć do niego ustami, to w ogóle nie ma o czym mówić. Można uznać mnie za płytką, albo cokolwiek innego, ale jeśli nie mam ochoty rzucić go na łóżko, zedrzeć ubrania i nieźle spocić, zapomnijmy o całej sprawie. Dziękuję bardzo za życie wypełnione bezpieczeństwem finansowym, jeżeli ceną mają być beznamiętne pocałunki (…).”

Carrie Gerlach

Dziesięć powodów Emily

O życiu , O kobietach , O mężczyznach , O domu

„Ja żyć już nie mogę, położę się – umrę.
Ubiorą mnie ładnie, położą mnie w trumnę
(…)

Wywiozą mnie w trumnie za miasta rogatki,
Położą mnie w grobie, zasadzą mi kwiatki.
Niech smutny przechodzień pomyśli, poduma:
Tu leży ten, co umarł.”

Marian Rentgen-Güntner (1888–1940)

Źródło: Marian Rentgen, Ballada o miłości, w: Ryszard Marek Groński, Jak w przedwojennym kabarecie. Kabaret warszawski 1918–1939, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987, s. 153.

„To jest droga. Bardzo długa droga. Człowiek idzie tą, drogą, idzie, idzie i nie widać końca tej wędrówki. Człowiek patrzy przed siebie i widzi tylko horyzont. Zaczarowany horyzont, nie można oczu od niego oderwać, horyzont nigdy nie znika. Więc drogą szedł człowiek w szarym ubraniu, w czarnym kapeluszu. Szedł, szedł, szedł i szedł. Od czasu do czasu ocierał białą chustką jeszcze bielszą twarz. Bardzo bladą twarz, podobną do twarzy pierrota. Duże buty człapały. Człowiek szedł, człap, człap, człap, co chwila podnosił głowę i patrzył w górę. Po niebie sunęły brunatne chmury, ani odrobiny słońca, ani skrawka błękitu. A człowiek, który kroczył drogą, tęsknił za błękitem.”

Czesław Chruszczewski (1922–1982)

Źródło: Dawid i Goliat

O butach , O górach , O czasie

„To był mój pomysł na Paryż. Miałam już 23 lata, byłam po studiach, a tu umalują cię, ubiorą i masz chodzić tam i z powrotem. Miałam więc triki, dawałam sobie zadania aktorskie, np. jesteś królową i nie możesz dać po sobie poznać, że zamordowałaś króla.”

Agata Buzek (1976) polska aktorka i modelka, córka Jerzego

o pracy modelki.
Źródło: wywiad Piotra Pacewicza, „Gazeta Wyborcza” „Wysokie Obcasy” nr 46/2009

„Ostatnimi laty dostajemy propozycje jedynie od starych Żydów, wdowców, rozwodników. Przychodzi Żyd, który mógłby być moim ojcem – ubranie niechlujne, dom pełen dzieci, broda większa od niego samego – i chce jednego: bądź służącą jego dzieci. A co ja będę z tego miała? Nikt nie kocha macochy, choćby była najlepsza. Czy mi się spieszy do takich problemów? Przynajmniej nikt w domu mnie nie przeklina, z godnością zarabiam na swój kawałek chleba.”

Isaac Bashevis Singer (1902–1991) pisarz amerykański, noblista

Siostry

O dzieciach , O domu , O lecie , Kochać się

„Z ekonomicznego punktu widzenia próżnowanie, traktowane jako zajęcie, ma bardzo wiele wspólnego z czynami świetnymi, owoce bezczynnego życia, będące jednocześnie jego prestiżowymi oznakami, są w istocie swej bardzo zbliżone do trofeów uzyskanych dzięki czynom bohaterskim. Jednakże bezczynność w węższym sensie, w odróżnieniu zarówno od wykonywania tych czynów, jak jakichkolwiek zajęć produkcyjnych, na ogół nie pozostawia żadnych śladów materialnych. Dlatego też świadectwa spędzenia jakiegoś okresu życia na czcigodnym próżnowaniu przybierają zwykle formę dóbr «niematerialnych». Takimi niematerialnymi dowodami próżnowania są quasi-naukowe lub quasi-artystyczne osiągnięcia, a także wiedza nieużyteczna, która nie służy bezpośrednio podtrzymywaniu lub przedłużeniu życia ludzkiego. W naszych czasach np. funkcję taką pełni znajomość języków martwych i filozofii okultystycznej, znajomość zasad poprawnej wymowy, składni i prozodii; uprawianie różnych rodzajów muzyki (tylko w domu i dla przyjemności) oraz pielęgnowanie innego rodzaju «talentów»; kultywowanie mody w zakresie ubrania, umeblowania i ekwipaży; oddawanie się grom towarzyskim i sportowym, hodowanie nieużytecznych, służących rozrywce zwierząt, jak psy pokojowe lub konie wyścigowe. We wcześniejszych stadiach rozwoju motywem skłaniającym do zdobywania tych wszystkich umiejętności mogło być coś innego niż potrzeba udowodnienia, że nie spędziło się czasu na żadnym pożytecznym produkcyjnym zajęciu – inne mogły być także przyczyny, dla których umiejętności te i zainteresowania stały się modne. Jednakże, gdyby nie okazały się z czasem użyteczne jako świadectwo nieprodukcyjnego użytkowania czasu, nie przetrwałyby do dzisiaj i nie stałyby się zajęciami i zainteresowaniami właściwymi klasie próżniaczej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O przyjemności , O psie , O domu , O grach

„Tak, Kraków to był nadal trup stolicy, tak samo jak w XIX wieku, gdy przerażał podróżników, którzy do niego przyjeżdżali. Ale wtedy wyglądał jak prawdziwy, porządny upiór zbieranina ruin pięknych niegdyś pałaców i kamienic, pomiędzy którymi snuły się poobdzierane zombie mieszkańców. (…)

A teraz to nadal jest trup, zmumifikowany trup stolicy, tylko że wyszminkowany, ubrany w karnawałowy kostium i elektrowstrząsami zmuszony do pląsania. W środku tego wszystkiego stał Wawel, wawelska katedra, która wyglądała w tym wszystkim jak zaginiona świątynia z Indiany Jonesa, gdzie – jak w winzipowym pliku – leżała zgromadzona cała polska historia. Można tam sobie spacerować między kryptami Kazimierza Wielkiego, Łokietka i Jagiełły i patrzeć z niedowierzaniem, jak te mityczne postaci nabierają realnego wymiaru, jakie musiały być małe, zwykłe, kruche i niedoskonałe. I to wszystko, truchła królewskie, artefakty, całe te narodowe czary-mary, Wawelu wzniosły mur, orły, sztandary, krzyże, kości mamuta wiszące nad bramą katedry, zebrane w jednym miejscu składniki Polski, zutaten, ingredients, które zmieszane razem powinny dać jakiś, jakikolwiek, kurwa, efekt, leżą sobie bezsilnie w pliku wawelskim, wawel. rar, polska. zip, i służą jedynie do kurzenia się i zaczepiania na chwilę znudzonych spojrzeń wycieczek szkolnych i ukrywających ziewanie panów Hubertów i pań Halin, którzy z nudów wybrali się do królewskiego miasta Krakowa w wolny weekend, bo ileż można patrzeć w telewizor, ileż można grilla zjeść, a dookoła nich wszystkich trwa jedna wielka impreza byłego polskiego chłopstwa, które – po wykonanym zgrabnie i niepostrzeżenie wyrzuceniu z kraju szlachty, twórców tego nieszczęsnego narodu, bo na dobrą sprawę nie do końca wiadomo, co się z tą szlachtą stało, cała impreza jakoś się, po prostu, rozpełzła, tysiąc lat historii, ot tak, rozeszło się po domach – samo przebrało się w polskie piórka, samo wskoczyło w pańsko-polskie kontusze i wycinało po trupie swojej dawnej stolicy takie hołubce, o jakich nikomu wcześniej się nie śniło, zredukowawszy ją do roli oberży.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 21.

O domu , O historii , O wieku

„Zdjęcia kręciliśmy w obozie w Oświęcimiu, a ja chodziłem ubrany w mundur esesmana. Kiedy poszedłem do toalety i chciałem za nią zapłacić, starsza babcia groźnie obrzuciła mnie wzrokiem i powiedziała, że od hitlerowców nie przyjmuje pieniędzy.”

Marcin Troński (1954) aktor polski

Źródło: „Program TV”

O babci

„A po co bogom prawdziwe srebro, heja? Co by z nim zrobili? Kupili prawdziwe ubrania i prawdziwe jedzenie? Bogowie to bogowie, a Chińczycy to Chińczycy.”

James Clavell książka Tai-Pan

Postać: Mei-mei
Tai-Pan

O Bogu , O jedzeniu

„rozbierasz mnie leciutko pani
umieram prawie rozebrany
z ust płynie mi
strumyczek krwi
w bikini jesteś więc ubrana
w bikini śmierć…”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

Z utworów
Źródło: Śmierć w bikini, Nowe sytuacje (1983)

O śmierci

„Kiedy [pies] Bryś zdechł, płakałem pół dnia. Po obiedzie wdziałem na ubranie białą koszulę, do drugiej taczki, zamiast chorągwi przyczepiłem chustkę, Brysia wpakowałem na taczki, które popychał syn kucharki, Jacek, a ja szedłem przed taczkami, ubrany w ową koszulę i niosąc chorągiew i śpiewałem jakieś pieśni kościelne ku straszliwemu oburzeniu matki. Brysia pochowaliśmy pod gruszką w ogrodzie, naprzeciwko ganku, na prawo. Ale przed pogrzebem wyrwałem mu ze łba kilka włosów i włożyłem je na pamiątkę do pudełka od landrynek.”

Ignacy Chrzanowski (1866–1940) polski historyk literatury

Pamiętnik
Źródło: Marzena Florkowska, Wnosił jasną smugę humoru. Profesor Ignacy Chrzanowski we wspomnieniach, „Alma Mater” nr 92, maj 2007, s. 32.

O matce , O śpiewie , O płaczu , Pudełko

„Nie chodziłem więc przez parę miesięcy w żadnym uniformie, nie miałem też odwiedzin. Przepadłem dla świata tylko dlatego, że nie zgodziłem się podporządkować arbitralnej decyzji władz. (…) Wolałem paradować nago, pośród tak samo jak ja nie ubranych więźniów, przebywając w trudnych do zniesienia warunkach promiskuityzmu.”

Huber Matos (1918–2014)

Źródło: Pascal Fontaine, Ameryka Łacińska doświadcza komunizmu (tłum. Wojciech Gilewski) w: Czarna księga komunizmu, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2001, ISBN 8371803265, s. 617.

O decyzjach

„Sława budzi zawiść. Ci, których napotykasz, myślą sobie, no dobrze, kim ona właściwie jest, kim jej się zdaje, że jest tą całą Marilyn Monroe. Czują, że twoja sława daje im jakiś przywilej aby podejść do ciebie i coś ci powiedzieć, cokolwiek, wszystko jedno co, a to i tak nie zrani twoich uczuć – tak jakby przydarzyło się to twojemu ubraniu…”

Marilyn Monroe (1926–1962) aktorka amerykańska

O emocjach , O myślach , O myśleniu

„Putin pożre nasz kraj. Pewnego dnia sięgniemy do szafki po ubranie, a ono rozsypie nam się w rękach jak proch, bo pożarły je robaki.”

Peter Pomerantsev (1977)

Jądro dziwności
Źródło: s. 161.

„Uwielbiałam grać grubą Monikę. Kiedy zrobiliśmy to pierwszy raz, trzy lub nawet cztery godziny zabrało nam założenie tego pulchnego kostiumu. Wyobraźcie sobie mieć przez taki okres piankę na twarzy. Jednym słowem: utknęłam. Jednak kiedy założyłam na całość ubranie i zobaczyłam końcowy efekt, poczułam wielką frajdę. Gruba Monika jest świetną postacią – na przekór znacznie lżejszą, bardziej frywolną. Za każdym razem, kiedy występowałam w wersji XXXL, wszyscy nieźle się bawiliśmy.”

Courteney Cox (1964) aktorka amerykańska

o Monice Geller, granej przez nią bohaterce serialu Przyjaciele.

„(…) jako jego gwiazda nadal jestem normalnym chłopakiem z sąsiedztwa, a nie figurą woskową. Uprawiam antylans. Jeżdżę gorszym samochodem niż mógłbym i noszę stare ubrania, które mi wiszą na dupie. Jestem permanentnie nieogolony i mam włosy, nad którymi dawno przestałem panować. Nigdy w życiu nie byłem u kosmetyczki. Zgroza! A najgorsze mam garnitury – podobno kompletnie niemodne, bo niewystarczająco wytaliowane. Niektórzy styliści proponują mi swoje usługi za darmo, z litości. Poza tym mieszkam w bloku, chodzę do sklepu po bułki…”

Marcin Prokop (1977) dziennikarz polski

Źródło: „Playboy” nr 9, 2008 cyt. za: Marcin Prokop, wywiadowcy.pl http://wywiadowcy.pl/marcin-prokop/

O miłości , O gwiazdach , Chłopak

„Lubię filmy z Bondem. Podobały mi się jego gadżety, garnitury czy aston martin. Podobało mi się jak był ubrany. Cała stylizacja. Te smokingi. To jakby odzwierciedlało trochę moją pracę. Ja jeździłem porsche, on astonem martinem. Widziałem pewne podobieństwo.”

Tomasz Kaczmarek (1976) polski funkcjonariusz Policji i Centralnego Biura Antykorupcyjnego

Źródło: Wyznania agenta Tomka, wyborcza.pl, 29 listopada 2010 http://wyborcza.pl/1,75478,8736406,Wyznania_agenta_Tomka.html#ixzz1T17Wssgy

„Ubrania to kombinacja tego, kim jesteś, z tym, co chciałbyś pokazać ludziom. Nie lubię wyglądać niedbale – jako osoba publiczna wolę elegancko. Uważam, że jestem to winien moim fanom.”

Zac Efron (1987) aktor i piosenkarz amerykański

Źródło: „InStyle” nr 10/2010

„Czy Cesarz nie nosi ubrania? Czy po prostu wyobrażasz go sobie nago?”

Warren Ellis (1968) Angielski pisarz, scenarzysta komiksowy i telewizyjny.

z jego kolumny listowej „Bad Signals”.
Wypowiedzi autora i didaskalia

„Kiedy tylko usiadła za ich domowym barem, poczuła się stara, samotna i zmęczona. Goście – większość z nich znała lepiej niż własne ubrania – kolorowe tartinki, sałatki i owoce ułożone w misterne formy, bardziej przypominające średniowieczne fortyfikacje niż potrawy przeznaczone ludzkiemu ciału, długie, wyczerpujące rozmowy… Wszystko to sprawiło, że od razu chciała być sama. Nie mogła patrzeć na Quadretta Juniora, uwodzącego jakąś młodą damę, i na jego ojca, uparcie mizdrzącego się do Quadrett Żony. I na tych wszystkich podstarzałych dziwaków, zapamiętale pulsujących w rytmie techno i niemiarowego bicia własnych serc.”

Maciej Żerdziński (1967) polski pisarz

Źrenice

Serce

„Męczące jest, kiedy wchodzę do second-handu, w którym lubię wyszukiwać stare torebki czy niepowtarzalne ubrania, a wszyscy patrzą na mnie jak na dziwaka, i zastanawiają się, co ona tu robi. Popularność przestaje być przyjemna także, kiedy gazety zaczynają opisywać sprawy, które niekoniecznie chcę ujawniać.”

Agnieszka Włodarczyk (1980) polska aktorka

Źródło: Nago? Już to mam za sobą, „Tele Tydzień”, nr 12, 21 marca 2005 http://www.plebania.pl/wywiady/wlodarczyk.html

„Stanowi ono [ubranie] zasłonę dla ciała, swoistą maskę, jaką jesteśmy zmuszani przybierać.”

Małgorzata Markiewicz (1986)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_markiewicz_malgorzata

„Nie zależy mi na tym, żeby moje ubrania coś mówiły. Ale zazwyczaj odzwierciedlają mój obecny stan ducha.”

Anne Hathaway (1982) aktorka amerykańska

Źródło: „InStyle” nr 4/2010

„Spytała go, co może być pięknego w szarym deszczowym dniu, a on opowiadał o niuansach barw, jakie przybierze niebo, drzewa i dachy, kiedy wybiorą się na spacer po południu, o nieposkromionej potędze wzburzonego oceanu, o parasolu, który zbliży ich do siebie, gdy będą szli pod ramię, o szczęściu, jakie odczują, wracając na gorącą herbatę, o ubraniach suszących się przy kominku, o zmęczeniu, które wtedy z nich spłynie, o tym, jak będą się długo kochać, a potem pod kołdrą opowiadać sobie o swym życiu, niczym dzieci kryjące się w namiocie przed rozszalałą naturą.”

Éric-Emmanuel Schmitt (1960) pisarz francuski

Odette i inne historie miłosne

O dzieciach , O naturze , O herbacie , Kochać się

„Religia zamiast poszerzać naszą zdolność do korzystania z życia, zamiast uczyć radości i prowokować do nadziei, narzuca człowiekowi wąskie horyzonty i tłumi nasze człowieczeństwo. Tajemnica ludzkiej istoty i samego Boga została ubrana w sztywne dogmaty, które krępują ruchy i tworzą masy identycznie brzmiących i zachowujących się niewolników, którzy utracili różnorodność, która miała dowodzić twórczych zdolności naszego Boga.”

Bogdan Olechnowicz (1967)

Wzgardzeni czy wybrani

O Bogu , O tajemnicy , O religii

„Prawda ubrana w komentarze nie jest już goła.”

Sławomir Wróblewski (1967)

O prawdzie

„Niech będzie błogosławiony człowiek, który nie mając nic do powiedzenia powstrzymuje się od ubrania tego faktu w słowa.”

George Eliot (1819–1880)

Blessed is the man, who having nothing to say, abstains from giving in words evidence of the fact. (ang.)
Źródło: Impressions of Theophrastus Such http://www.gutenberg.org/files/10762/10762-h/10762-h.htm, 1879

„Dla mnie bycie na scenie nie jest najważniejsze. Tak naprawdę to zło konieczne. Nie można już być muzykiem bez sprzedawania się, a granie koncertów na żywo jest najbardziej uczciwym sposobem robienia tego. W przeciwieństwie do sprzedaży zdjęć z twoją podobizną, ubrań czy kreskówkowej wersji samego siebie.”

Kristin Hersh (1966)

Źródło: Miłosz Habura, Kristin Hersh: „Jestem bardzo biedna i bezdomna”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/152/

O złu

„Jej świta składała się z czterystu tak zwanych dam (…) Niemal każda z tych kobiet trzymała na ręku niemowlę ubrane w kosztowne szaty, a na pytanie, czy jest to jej własne dziecko, odpowiadała, kłaniając się przy tym zgodnie z rosyjskim zwyczajem: „Car był tak dobry i podarował mi dzieciątko.””

Wilhelmina Pruska (1709–1758)

o Katarzynie I.
Źródło: Eleanor Herman, Królowe i ich kochankowie. 900 lat intryg, namiętności i pasjonującej polityki, tłum. Barbara Tarnas, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2007, ISBN 9788389632319, s. 9.

O kobietach , O dzieciach , O świecie , O kochankach

„Miłość starzeje się natychmiast, tak jak ubranie, które przestaje być nowe, gdy je raz włożymy na siebie. Wystarczy jednak przyprasować zmarszczki i znowu wygląda jak nowe… A potem znowu starzeje się…”

Kōbō Abe (1924–1993) japoński pisarz

O miłości

„(…) lubiłem przebywać w tej dusznej Barcelonie, opustoszałej, buntowniczej, zaludnionej mężczyznami i kobietami o zwykłym wyglądzie, ubranymi byle jak, którzy po zmroku wystawiali na chodnik wiklinowe krzesła i odpoczywali po upalnym dniu, krzycząc do siebie przez ulicę. Panowała atmosfera przyzwolenia i zmysłowości, przesiąknięta zapachem portu i smażonej oliwy, przekształcająca najbardziej banalne czynności takie jak przechadzka, śpiew, sączenie orszady, w coś zdrożnego.”

Eduardo Mendoza (1943) pisarz hiszpański

Trzy żywoty świętych (2009)

O kobietach

„Wymóg kosztowności wycisnął tak silne piętno na naszym sposobie myślenia i pojęciach o przyzwoitym wyglądzie, że tylko ubranie drogie nie jest dla nas instynktownie odrażające. Bez zastanawiania się wiemy, że to, co niedrogie, jest pod każdym innym względem bezwartościowe – „jak cię widzą, tak cię piszą.””

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O myślach , O myśleniu

„Bo ja, proszę pana, byłem świadkiem. Oglądałem likwidację getta w moich Siedlcach. Nie zapomnę, siedzi to we mnie. Byłem, proszę pana, pomocnikiem murarza, pracowałem na rampie kolejowej, kiedy ich prowadzili przez całe miasto. Stały wagony, wysypane wapnem niegaszonym, załadowano ich, biednych, zwyczajnych ludzi, ohyda. Był tam pan Zając – miał sklepik, gdzie kupowałem razem z mamą. Pan Ganiewski, fotograf. Pojechali do Treblinki. Pociąg odjechał, na rampie zostało kilku młodych chłopaków, żeby posprzątać, wyczyścić. Rampa pokryta krwią, jakieś chustki, stare walizki, śmieci, strzępy ubrań, mycki, mój Boże wszystko, co zostaje po ludziach. Patrzę, a jednym z tych zostawionych chłopaków jest mój kolega z gimnazjum, młodszy trochę. Znałem tę rodzinę, kolega nazywał się Szymek Różowykwiat. Jego tata był wspaniałym krawcem. Udawałem, że coś muruję, podszedłem do Szymka. Opowiedział mi najstraszniejszą historię, jaką kiedykolwiek słyszałem. No więc wpadli do nich nocą, byli już spakowani. Pan Różowykwiat coś powiedział, to go zastrzelili. Potem Heńka, Szymkowego brata. Potem mamę Szymka. A najmłodszego brata esesman chwycił za nóżkę, rozkręcił i głową o ścianę. Zabił. Wie pan, chciałem pomóc, nawet coś Szymkowi mówiłem, żeby uciekał, przyszedł do nas do domu. Ale nic nie mogłem więcej. Szymek wtedy nie przyszedł. Ale w moich snach przychodzi. Jeszcze dzisiaj. Gładzę go wtedy, w tym śnie, po głowie i przepraszam, bo przecież nie ochroniłem go, nie pomogłem.”

Robert Rogalski (1920) aktor polski

Źródło: Paweł Smoleński, Opowiedziałem o tym, co dla mnie ważne, „Gazeta Wyborcza” http://wyborcza.pl/magazyn/1,129628,12911524,Opowiedzialem_o_tym__co_dla_mnie_wazne.html, 23 listopada 2012

O Bogu , O ludziach , O rodzinie , O domu

„W 1987 roku zostałem wezwany do Wojskowej Komendy Uzupełnień, oficjalnie celem „uzupełnienia ewidencji”. W pokoju siedział podpułkownik, ubrany po cywilnemu. Zaproponował mi pracę dla wywiadu wojskowego, zaznaczając, że „jeśli nie my, to oni pana zgarną”. Najpierw SB-ek oferował mi wyjazd na placówkę. Kiedy odmówiłem, usłyszałem, że już w telewizji nie awansuję. W swojej teczce miałem dość zabawną adnotację: „Kategorycznie odmówił współpracy, ze względu na brak czasu.””

Tadeusz Mosz (1954–2014) Polski dziennikarz

Ale po tej rozmowie naprawdę się bałem. Miałem wtedy rodzinę na utrzymaniu.
Źródło: Tadeusz Mosz: Pieniądze bez marynarki, franchising.pl, 1 września 2009 http://franchising.pl/moja-firma/4742/tadeusz-mosz-pieniadze-marynarki/

O pieniądzach , O rodzinie , O pokoju , O czasie

„Nie wierzę ludziom, którzy twierdzą, że ubranie nie jest ważne.”

Miuccia Prada (1948) włoska projektantka mody

„Epoka tamta była surowa i pełna gwałtu. Szatan wykorzystał ciemniejszą stronę Ewangelii – jego obraz Prawdy znajduje kulminację w zdaniu: Bóg jest niszczącym ogniem (…) jakim chwytem posługuje się szatan dzisiaj? Całkiem innym, ale może bardziej jeszcze niszczącym. (…) Przejął on jasną stronę Ewangelii – jej pociechy i przykazanie miłości, natomiast wszelki głębszy, lecz ciemniejszy wgląd w kondycję i przyszłość człowieka skazał na zapomnienie. Tak powstała religia, dla której cywilizowana era jest czymś naturalnym, a którą szatan zręcznie ubrał i przyozdobił w miraż prawdy. (…) Religia ta jest łatwa i przyjemna, życzliwość jest główną cnotą, a nietolerancja, dewocja i nadgorliwość są najgorszymi grzechami.”

John Henry Newman (1801–1890) angielski teolog katolicki, filozof, kardynał

Predigten [Kazania]
Źródło: tom I, s. 349, 350.

O Bogu , O religii , O przyszłości , Obraz

„Mnie akurat samotność nie przeszkadza. Więcej nawet: lubię być sama. Kiedy na planie krząta się koło mnie armia ludzi, jedni poprawiają mi ubranie, inni nakładają makijaż, modelują włosy, ktoś mówi mi, co mam robić, przechodząc z punktu A do punktu B – nie marzę o niczym innym, niż o tym, żeby wreszcie trochę pobyć we własnym towarzystwie. Posiedzieć w domu, wziąć gorącą kąpiel, poczytać książkę albo gazetę, pooglądać CNN… Pożyć własnym życiem, krótko mówiąc.”

Halle Berry (1966) amerykańska aktorka

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, W „Catwoman” nie ma Batmana - mówi Halle Berry specjalnie dla Stopklatki,13 lutego 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18571, tłum. Krzysztof Lipka-Chudzik

O ludziach , O domu , O samotności

„Prowadziliśmy kiedyś z żoną warsztaty na Lubelszczyźnie. Gdy mówiłem uczestnikom: „Jestem wieśniakiem”, wywoływało to konsternację. A ja opowiadałem im o tradycjach pasterskich w mojej rodzinie, sięgających XII wieku. Gdy pytałem, kim oni są, nie umieli odpowiedzieć. Niektórzy mówili: „Jesteśmy Polakami”. Nikt nie odpowiadał: „Jestem Lubelakiem”. Niektórzy bali się przyznać do swoich ukraińskich korzeni – a przecież na Lubelszczyźnie mieszkali Żydzi, Ukraińcy. Pytani o stroje ludowe, twierdzili, że nie mają żadnych. Podpowiadałem: „Obejrzyjcie zdjęcia swoich dziadków. Najlepiej z wesela, chrzcin lub pogrzebu. Zobaczcie, jak są ubrani. To są wasze stroje ludowe!”.”

Joszko Broda (1972) polski muzyk

Źródło: Dorota Nosowska, Mówmy dzieciom prawdę, „Magazyn Familia”, 25 czerwca 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Mowmy_dzieciom_prawde,3249,91.html

O dzieciach , O rodzinie , O wieku

„Wizja mieszkającej na przedmieściu pani domu była marzeniem każdej Amerykanki, a mówiono, że także obiektem zawiści kobiet na całym świecie. Amerykańska pani domu, wyzwolona – dzięki osiągnięci nauki i sprzętom domowym – od mozolnej pracy, chorób i niebezpieczeństw związanych z porodem towarzyszących jej babce, zdrowa, piękna, wykształcona, zajęta wyłącznie mężem, dziećmi i domem, odnalazła prawdziwe, kobiece spełnienie. Jako pani domu i matka stawała się szanowaną równoprawną partnerką w męskim świecie. Miała wolność wyboru samochodu, ubrań, sprzętu domowego, supermarketu; miała wszystko, o czym zawsze marzyły kobiety. W ciągu piętnastu lat po zakończeniu drugiej wojny światowej ta mistyka kobiecego spełnienia stała się cennym i żywym, odnawiającym się źródłem współczesnej kultury amerykańskiej.”

Betty Friedan książka Mistyka kobiecości

Mistyka kobiecości (The Femine Mystique, 1960)
Źródło: tłum. A. Wysokińska, „Res Publica” nr 210, 2008

O kobietach , O wojnie , O dzieciach , O domu

„Jeżeli coś jest wbrew gustowi aktora, to trzeba go przekonać, że dla roli warto, aby się poświęcił i ubrał zaprojektowany strój.”

Zofia de Ines-Lewczuk (1948)

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 6 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zdii.htm

„Znalazł się w pułapce. Właściwie był już martwy. Jasne, pomyślał Reader, nadal porusza się i oddycham, ale to tylko z powodu nieskuteczności śmierci. Za chwilę weźmie mnie pod skrzydła. Wydziobie mi dziury w twarzy i ciele, artystycznie splami krwią ubranie, ułoży kończyny w jakiejś groteskowej pozycji przypominającej z cmentarn balet…”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Cena ryzyka

O śmierci , O szkole

„Tyle bzdur mówi się teraz o modzie. Ludzie kupują ubrania, bo chcą się dobrze czuć i ładnie wyglądać, a nie ze względu na jakieś głębokie potrzeby psychologiczne.”

Karl Lagerfeld (1933–2019) projektant mody, artysta, fotograf

Źródło: „InStyle” nr 2/2011

O ludziach

„Chcieliśmy zobaczyć, kto z naszych kolegów obozowych został ranny lub zabity. W walce brało udział dwudziestu kilku mężczyzn w obozowych pasiakach. Ale zanim jeszcze udało nam się podejść do miejsca, gdzie siedzieli, nagle usłyszeliśmy krzyk: „Żydzi, Żydzi, psia ich krew!”, a następnie doszedł nas huk wystrzału, potem następnego – dwóch Żydów upadło. Nad nimi stali dwaj mężczyźni z rewolwerami i krzyczeli: „Nie trzeba nam Żydów! Wystrzelać wszystkich!” – i rozglądali się, szukając dalszych ofiar. Zatrzęsło nami. Chcieliśmy rzucić się na nich, ale zostaliśmy ze wszystkich stron otoczeni przez Polaków i prawie siłą wciągnięci do pobliskiego domu. Tamci dwaj z tymi, którzy się jeszcze do nich przyłączyli, zaczęli mordować żydowskich bojowników walczących na barykadzie. Jeszcze długo krzyki zbrodniarzy – „Śmierć Żydom!””

Chaim Icel Goldstein (1900)

mieszały się z okrzykami radości z przepędzenia Niemców. Natychmiast po tym wydarzeniu zmieniono nam ubrania na cywilne.
Bunkier

O śmierci , O mężczyznach , O domu , O sile

„Ludzie nadrabiają swoje ego starając się przykryć swoje kompleksy ciuchami, samochodzmi, sposobem poruszania się itd. (…) To chyba cechuje dorosłych ludzi od dzieci, że dorosły nie myśli co wyda na siebie, tylko ile rzeczy trzeba dookoła ogarnąć, ile tego wysztkiego jest. (…) Kurde, ja mogę być ubrany jak żul, dziecko ma być zdrowe, żona uśmiechnięta i seks musi być.”

O.S.T.R. (1980) raper polski

O dzieciach , O ludziach , O seksie , O myślach

„Chciałam się przekonać, co się stanie, gdy pozwolę ludziom zrobić z moich ciałem to, co chcą, jak się wtedy zachowają. Ta ciekawość była silniejsza od lęku. No więc położyłam na stole różne przedmioty – pistolet, nożyczki, różę, bat, piórko – i kartkę z informacją, że każdy z widzów może zrobić z tymi narzędziami dowolny użytek wobec mojej osoby. Najpierw ludzie się czaili, krygowali, z czasem stawali się coraz śmielsi. Ktoś pociął moje ubranie na mnie, ktoś inny pokłuł mnie kolcami róży. Zrozumiałam, że przez swoją bierność wywołuję agresję, że bezbronność wywołuje w ludziach najgorsze instynkty. Być może, gdybym tę akcję kontynuowała dłużej, to w końcu ktoś by mnie zabił… Ciekawe, że kiedy performance się skończył, a ja zrobiłam ruch w stronę publiczności, ta zaczęła uciekać.”

Marina Abramović (1946) jugosłowiańska artystka intermedialna

Źródło: rozmowa Marioli Wiktor, Gwiazda wycięta na brzuchu, „Gazeta Wyborcza”, 5 października 2012.

O ludziach , O zachowaniu , O gwiazdach , O czasie

„Użycie określenia „człowiek” w stosunku do owego osobnika można uznać za nieścisłość. To, co stało na skraju szosy machając rękami, przypominało wprawdzie człowieka, lecz bynajmniej nim nie było. Bo czy można nazwać człowiekiem istotę posiadającą tylko jedną, i w dodatku drewnianą nogę, zamiast rąk dwa suche patyki, a zamiast nosa kawałek sękatej gałęzi? Ów dziwaczny stwór ubrany był w poszarpaną i pozbawioną guzików kapotę, na głowie zaś – o ile to można nazwać głową – miał stary, usiany dziurami kapelusz o nieokreślonym kolorze.”

Stanisław Pagaczewski (1916–1984) polski prozaik i poeta

Gospoda Pod Upiorkiem

„Jakie prawa mają kobiety? Są karane za łamanie prawa, na którego tworzenie nie mają żadnego wpływu. Wszystkie drogi do przedsiębiorczości i zaszczytów są przed nimi zamknięte. Jeśli są ubogie, muszą harować za marne grosze. Jeśli pochodzą z bogatych domów, muszą być ubrane jak lalki – salonowe marionetki.”

Ernestine Rose (1810–1892) amerykańska działaczka społeczna

fragment wystąpienia podczas Konwentu Reform Społecznych w Bostonie (1844).
Źródło: Carol A. Kolmerten, The American Life of Ernestine L. Rose, Syracuse University Press, 1999, s. 49.

O kobietach

„Szkliste, wytrzeszczone oczy fok patrzyły, nie widząc nikogo poza sobą, a one same, szykownie ubrane jak na ślub albo przyjęcie noworoczne, robiły zakupy. Ich bezszyjne łby, kuliste czaszki, niekiedy ubrane w kapelusze i zmyślnie zawiązane chusteczki, tworzyły uliczny klimat zupełnie odmienny od mojego podłego nastroju. Foki, zajęte sobą i o sobie tylko myślące, nie zwracały na mnie najmniejszej uwagi; przesiadywały przy stolikach w poczekalniach, czytając z mordami zanurzonymi w gazetach wszystko to, co focze.”

Stefan Szczygłowski (1952)

Źródło: pl. iplok (2005)

O ślubie , O czytaniu

„To dlatego moje ubrania były rano tak starannie poskładane. A już myślałem, że zrobiły to te żółtki.”

George Gale (1927–1990)

dowiedziawszy się nad ranem, że Margaret Thatcher przywiozła go do hotelu, kiedy był całkowicie pijany (miało to miejsce podczas oficjalnej wizyty delegacji Wielkiej Brytanii w Chinach.
Źródło: Paul Johnson, Bohaterowie, wyd. Świat Książki, Warszawa, 2009, ISBN, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, s. 302.

O książkach , O świecie , O myślach , O myśleniu

„Obok wielu wad trzeciej Rzeczypospolitej wadą największą jest to, że jej stan mógł nasunąć komuś myśl o konieczności zbudowania czwartej. I że znaleźli się ludzie, którzy tę ideę ubrali w słowa, a jedna czwarta społeczeństwa dała się nabrać na ten pomysł, może w idei szlachetny, ale poroniony w wykonaniu, co słychać i widać każdego dnia.”

Tomasz Jastrun (1950) polski poeta, prozaik, eseista

Dla Newsweeka
Źródło: „Newsweek Polska”, nr 22/07 http://www.newsweek.pl/wydania/artykul.asp?Artykul=18885

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Życie nie znosi próżni, zawsze pojawi się następny Kaczyński, ubrany w trochę inny kostium.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o ewentualnej rezygnacji Jarosława Kaczyńskiego.
Źródło: wp.pl http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Kosciol-wkurzyl-ludzi,wid,12612504,wiadomosc.html, 27 sierpnia 2010

O życiu , O ludziach

„Człowiek odarty z ubrania i przyzwyczajeń traci psychofizyczną jedność.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

Obywatelka

„W oczach kobiety wronie gniazdo zamienia się na monarszą koronę, gdy zostanie zalecone do ubrania głowy przez modę.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

O kobietach

„Rzecz nie w tym, że nie umiemy sprawować władzy, rzecz w tym, że żadnej władzy nam nie dano. Sługa nie chodzi goły dlatego, że nie chce nosić ubrania, ale dlatego, że pan nie dał mu żadnej szaty.”

X Panczenlama (1938–1989)

wypowiedziane w 1987.
Źródło: Wystąpienie na forum Stałego Komitetu TRA OZPL, hfhrpol.waw.pl http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=146

„Uznajemy coś za ładne i użyteczne proporcjonalnie do jego ceny. Z bardzo nielicznymi, nie pociągającymi poważniejszych skutków wyjątkami uważamy drogie, ręcznie szyte ubranie za lepsze i ładniejsze od tańszego naśladującego go modelu wykonanego maszynowo, nawet gdyby to było wierne odbicie kosztownego oryginału.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Z tego, co ja dotychczas widziałem, zrozumiałem ja, że polscy chłopi zupełnie inaczej żyją, niźli nam o tym opowiadano. Gdzież to znaleźć w Rosji chłopa, który miałby zegarek. A u tych zegarki zwykła rzecz. Są też syci, porządnie ubrani. I nikt ich nie bije, nie sprzedaje, nie trzyma w więzieniach.”

Sergiusz Piasecki książka Zapiski oficera Armii Czerwonej

Zapiski oficera Armii Czerwonej
Źródło: op. cit., s. 148.

„Jestem śmiercią dżentelmenem, ubraną w jedwabie i koronki, nadchodzącą po cichu, by nagle zgasić świece. Naroślą rakową w samym sercu róży”

Anne Rice książka Wampir Lestat

Wampir Lestat

O śmierci , Serce

„Zbyszek Cybulski przyjechał w dniu rozpoczęcia zdjęć do filmu Popiół i diament o siódmej rano i natychmiast udał się do garderoby. Zobaczyłem go, kiedy wychodził szybkim, zdecydowanym krokiem, a za nim biegły dwie panie od kostiumów i wołały zrozpaczone: – Panie reżyserze, on nie chce się przebrać! Rzeczywiście Zbyszek ubrany był tak jak zawsze w ciągu wielu lat naszej znajomości: dżinsy, zielona wojskowa kurtka, przez ramię przewieszony wojskowy chlebak, sznurowane trzewiki. (…) Czyż jako reżyser mogłem nie zrozumieć tego wyzwania?”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: Andrzej Wajda, Podwójne spojrzenie, Warszawa 1998.

„Darowujemy wszystko tym, których sami ubraliśmy w różne cnoty, aby upozorować przed rozumem bezsensowną sympatię!”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Na fali
Źródło: s. 29

„Robotnik mieszka pod strzechą albo w norze zostawionej mu przez nasze miasta, które potrzebują jego wysiłku. Wstaje ze słońcem i nie zważając na pogodę bierze swe jedyne ubranie, przeznaczone na wszystkie pory roku, drąży nasze kopalnie i kamieniołomy, osusza nasze bagna, oczyszcza nasze ulice, buduje nasze domy, robi nasze meble, w okresach głodu zadowala się wszystkim, co mu dają, a u schyłku dnia rzuca się zmęczony na twardy barłóg…”

Denis Diderot (1713–1784) francuski pisarz, filozof

Encyklopedia. Słownik rozumowany nauk, sztuk i rzemiosł

O głodzie , O wysiłku , O pogodzie

„Obecnie używane w ogniwach słonecznych perowskity są tak atrakcyjne, bo z jednej strony zachowują się jak krzem (doskonale pochłaniają światło, doskonale przewodzą prąd), a z drugiej strony dużo łatwiej z nich zrobić ogniwo niż z krzemu, który trzeba stopić w temperaturach nieraz przekraczających 1000 st. C. Metoda, którą teraz stosujemy, w ogóle nie wymaga stosowania wysokich temperatur ani użycia drogich materiałów. Prognozy są takie, że będzie dużo tańsza od jakiejkolwiek innej technologii w dziedzinie fotowoltaiki, ze względu na łatwość pozyskania materiału i procesu wytworzenia ogniwa. Dzięki temu będzie można nim pokryć budynki, samochody, a nawet ubrania, które będą korzystały z energii słonecznej. To właśnie zauważyła i doceniła Komisja Europejska, wręczając nagrodę w ramach konkursu Photonics21. Ale początki nie były tak różowe.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Olga Malinkiewicz - Polka, która może dokonać przełomu w energetyce http://biznes.onet.pl/wiadomosci/energetyka/olga-malinkiewicz-polka-ktora-moze-dokonac-przelomu-w-energetyce/e33mf, biznes.onet.pl, 7 maja 2014

O biznesie , O świetle

„– Laski w bikini?
– W bikini i bez bikini. W końcu jak sądzisz, kto wymyślił plaże dla nudystów? Przecież nie oni… Spojrzeliśmy wszyscy na Muriela, który był ubrany od stóp do głów na biało. Pod sandałami (oczywiście „Jezuskami” z licznych rzemyków) miał nawet, niczym polski turysta z dowcipów, białe skarpetki.”

Katarzyna Berenika Miszczuk (1988)

Ja, diablica

„Śmierć jest naturalnym procesem; jest nieunikniona i trzeba ją akceptować jako taką w ciągu całej naszej drogi tu, na ziemi. Śmierć to tylko zmiana starego zużytego ubrania, a nie jakiś ostateczny koniec. Nikt nie może przed nią uciec, dlatego nie znajdę powodu, dla którego należałoby się niepokoić.”

Dalajlama XIV (1935) Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetu

po śmierci matki i brata.
Wypowiedzi, oświadczenia i przemówienia

O śmierci , O matce , O zmianach

„Bardzo lubię opozycję, bo zakres absurdu, który możemy usłyszeć z tej strony, jest dla rządzących powodem do satysfakcji. Pokazuje słuszność drogi. Nikt nie poparł pomysłu unii energetycznej? Nikt… oprócz prezydenta Francji, premiera Hiszpanii, kanclerz Niemiec… Faktycznie powiedzmy, że to nie działa. Brawo. Archanioł Gabriel ma zejść z chmur? Idea unii energetycznej ma kilka tygodni i tempo, w jakim została ubrana w konkrety, jest absolutnie imponujące. Widać, jaką siłę posiada polski głos w UE. Za tą ideą idą deklaracje najważniejszych graczy. Jeśli to jest mało dla opozycji, to… mój ty Boże.”

Bartłomiej Sienkiewicz (1961) polski historyk, publicysta i polityk

o krytyce pomysłu „unii energetycznej”.
Źródło: tokfm.pl http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103087,15901740,_Mamy_wojne_na_Ukrainie__Stoimy_wobec_realnej_mozliwosci.html, 5 maja 2014

O Bogu , O sile

„Śmierć jest jak walkman.
Przenośna i z własnym zasilaniem.
Z zewnątrz nic nie słychać.
Ale wystarczy nałożyć ją na uszy,
aby sprawdzić czy Mozart dokończył Requiem.

Śmierć jest jak walkman.
Podręczna. Prosta w użyciu.
Łatwa do ukrycia pod ubraniem. (…)

Śmierć jest jak walkman.
W epoce kultury masowej
jej popularność stale rośnie.”

Maciej Woźniak (1969)

Źródło: Śmierć jest jak walkman http://zeszytypoetyckie.pl/poezja/20-maciej-woniak, ZeszytyPoetyckie.pl.

O śmierci

„Przebudziłeś się? Jesteś w europejskim kurorcie.
Wokół staruszkowie. Ubrani standardowo.
Młodzież przekornie – w wystrzępionych dżinsach.
Elegantka spaceruje w długiej sukni
Rozciętej pionowo od stopy po udo.
Na nosie dziewczyny złote kółeczko.
Piskliwy śmiech. Rozmowy po angielsku,
Niemiecku, rosyjsku. Inne słowa
Słowiańskie słychać od czasu do czasu.”

Bogusław Żurakowski (1939)

Źródło: Maskarada, „Dekada Literacka” 1995, nr 10 (112)

O młodzieży , O dziewczynach , O śmiechu , O czasie

„Kiedy byłam mała, moja starsza siostra wmawiała mi przez dobrych parę lat, że przybyłam z kosmosu i rodzice mnie adoptowali. I że to oczywiście sekret, i nikt o tym nie wie. Naprawdę byłam święcie przekonana, że pochodzę z innej planety! Dzięki temu umiem się postawić w sytuacji przybysza, który odwiedza obcy świat. Domyślam się, co czuje i jakie ma problemy. Nawet dzisiaj czasami mam wrażenie, że żyję jak kosmitka. Pracuję w dziwnych godzinach, spotykam się z dziwnymi ludźmi, noszę dziwne ubrania – chwilami to wszystko przypomina jakiś sen, fantazję. I gdyby nagle trzeba było się z tego snu obudzić, ciężko byłoby odnaleźć się w rzeczywistym świecie. Zupełnie jakby człowiek zleciał na ziemię z Księżyca. Dlatego rozumiem przybyszów z kosmosu. Oni naprawdę nie mają lekko.”

Olivia Wilde (1984) aktorka amerykańska

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Kobieta znikąd. Olivia Wilde specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 22 sierpnia 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=80015

O kobietach , O świecie , O fantazji , O wrażeniach

„Zawsze miałam totalnego fioła na punkcie ubrań. Już jako dziecko oglądałam z wypiekami na twarzy wszystkie sesje zdjęciowe w międzynarodowych magazynach.”

Rihanna (1988) barbadoska piosenkarka

Wywiad, „Joy”, nr 9(42)/2009

O dzieciach

„O, mody warszawskie! Tak już jest, że żywiołowość mody męskiej przewyższa w Warszawie modę damską. Może stanowi to regułę i gdzie indziej, ale w Warszawie jest tak na pewno. Moda męska ma w tym mieście coś z sił natury bardziej ślepych i bezdusznych niż moda damska. Zdarza się, że model wiatrówki, nowy rodzaj wiązania krawata lub nowy typ popularnego obuwia zdobędzie sobie herb elegancji i wtedy młodzież męska Warszawy zaczyna się upodabniać do ogarniętego pożarem suchego lasu. Moda kobieca ulega w Warszawie pewnej indywidualizacji, niezbyt wymyślnej, to prawda, ale zawsze. Natomiast męska… Instynkt stadny, cechujący warszawiaków w sprawach mody, ma w sobie coś przygnębiającego. Jej spontaniczność równa jest jej bezmyślności. Jeśli panuje moda na szarość, wszyscy są w Warszawie szarzy, jeśli na kolorowość — kolorowi. Przeciętny warszawiak lubi to, co modne, nigdy natomiast nie zastanawia się nad tym, co ładne, nie rozważa swych upodobań, nie posiada własnych skłonności ku temu czy innemu przedmiotowi, takiemu czy innemu krojowi ubrania, tej czy innej barwie. Dlatego właśnie ginie w modnym tłumie. Albowiem ogromnej większości warszawiaków obca jest ta prosta prawda, że elegancja to nie to samo, co kosztowne naśladownictwo bieżącej mody, że elegancja to własne sympatie, uwydatnione w dobrze dobranym do własnej osoby ubraniu.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O prawdzie , O młodzieży , O modzie , O naturze

„No cóż, na ogół nie zakładam smokingu. Dopiero dzięki temu filmowi oswoiłem się z takim ubraniem. Nie wiedziałem, że smokingi od Armaniego są tak potwornie drogie! Komplet kosztuje jakieś 3000 dolarów. A myśmy na planie mieli chyba z setkę takich smokingów. Oczywiście ludzie od Armaniego przez cały czas mieli na nie oko.”

Jackie Chan (1954) aktor chiński

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=12332

O ludziach , O czasie

„Stan obuwia świadczy o zamożności lub biedzie właściciela więcej niż jego ubranie. Tylko bardzo zamożny człowiek ma nowe buty, stale nowe buty. Średnio zamożny człowiek będzie w ubraniu dobrze zaprasowanym i nawet dobrej jakości, ale buty będzie miał starawe…”

Michał Choromański książka Schodami w górę, schodami w dół

Schodami w górę, schodami w dół (1965)
Źródło: s. 225

O butach

„Dla Samuela Willenberga przepustką do życia okazała się skala mordów: ktoś musiał usunąć ciała z krematoriów, zakopać je lub spalić, posegregować pozostałe po nich rzeczy: ubrania, pieniądze, kosztowności. Prace te wykonywało 1500 więźniów, w dwóch grupach, nie mających ze sobą kontaktu. W jednej z nich, większej, znalazł się Willenberg. „Jednego z moich pierwszych dni w Treblince – opowiada – wśród stosów ubrań po zamordowanych znalazłem karakułową czapkę. Włożyłem ją, bo było zimno. Z powodu tej czapki nazwano mnie «Kacap». To był dziwny zbieg okoliczności: moja matka była Rosjanką i czasem kacapem przezywali mnie koledzy z podwórka w Częstochowie, gdzie spędziłem dzieciństwo. Tak mówią do mnie dziś ciągle ci, z którymi byłem w Treblince”.
Na jego oczach umierały tysiące ludzi.
Pewnego dnia na placu, gdzie segregował rzeczy zagazowanych, wpadły mu w ręce ubrania jego dwóch sióstr: Tamary i Ity. Zginęły tego dnia, w jednej z 13 komór gazowych.”

Samuel Willenberg (1923–2016)

O pieniądzach , O ludziach , O matce , O czasie

„Dobrze jest być rockową gwiazdą. Wchodzisz do restauracji ubrany jak palant, kiedy powinieneś mieć ze sobą garnitur.”

Fred Durst (1970) wokalista amerykański (Limp Bizkit)

„Gieniusia była moją ciotką. To ona wyhaftowała wyprawkę na moje narodziny. Nie pamiętam, kiedy zaczęłam się jej uważnie przyglądać, mogłam mieć siedem albo osiem lat. Śniada, czarnowłosa, ubrana w soczyste kolory, z purpurową szminką na ustach i krwistym lakierem na paznokciach, na tle szaroburej powojennej ulicy wyglądała jak tęcza. Mężczyźni przystawali i odwracali za nią głowy, kobiety opuszczały wzrok, nagle zasmucone. Gieniusia nie miała jednak szczęścia w miłości. Świadczyła o tym fotografia z niedokładnie odciętym mężczyzną, z którego zachował się fragment nogawki i buta. Nie wiem, jak miał na imię.”

Asja Łamtiugina (1940) polska aktorka

Gieniusia

O kobietach , O mężczyznach , O butach , O zachowaniu

„Nie jestem zapatrzony w pieniądze. Możesz spać tylko w jednym łóżku w danej chwili. Możesz jeść tylko jedno danie w danej chwili lub być tylko w jednym samochodzie w danej chwili. Nie muszę więc mieć milionów dolarów, by być szczęśliwym. Wszystko, czego potrzebuję, to ubrania na sobie, przyzwoity posiłek i trochę miłości, gdy jej potrzebuję. To ostateczny rozrachunek.”

Ray Charles (1930–2004) amerykański muzyk rockowy

O pieniądzach

„poproszę raz boga
na wynos

najczęściej
podają go w papierowych torebkach
obłożonego chusteczkami higienicznymi
żeby nie poplamił
niedzielnego ubrania”

Robert Rutkowski (1978)

Źródło: D.O.M. [w:] Wyjście w ciemno, wyd. Stow. Lit. im. K.K. Baczyńskiego, Łódź 2009.

O Bogu

„Wysyłałem do domu paczki z ciuchami. Żeby nie było problemu z cłem, odcinałem metki i z nowego sweterka robił się używany. Mama w Gdańsku przyszywała metki z powrotem i wstawiała ubrania do komisu. Popyt na zachodnie rzeczy był olbrzymi.”

Lech Woszczerowicz (1940) polski ekonomista i polityk

o początkach swojej działalności gospodarczej.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 5 czerwca 2006

O domu

„Co ty tu robisz, chcesz jakiś happening zrobić? Powiedz czym się zajmujesz, co robisz. Bo jakoś ładnie ubrany jesteś i nie pasuje ten gnój do ciebie. Jakieś dżinsy piękne.”

Ryszard Kalisz (1957) polski polityk

do działacza Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej, który postawił taczkę z gnojówką.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1745348,0,1,gnojowka-dla-kalisza-symbol-zepsucia-polskiej-lewicy,wiadomosc.html, 22 maja 2012

O młodzieży

„Jestem wiecznie młody. Jak dobry Amerykanin, poszedłem do koledżu sztuk wyzwolonych. Byłem kompletny. I rozwinąłem umiejętność krytycznego myślenia i liberalnego światopoglądu. Grałem na oboju w orkiestrze i w śródścienny tenis. Dołączyłem do klubów literackich, pisałem dla studenckiej gazety, uczestniczyłem w marszu praw kobiet na Kapitolu. Paliłem papierosy i pokonałem mój lęk wysokości. Kąpałem się na golasa w jeziorze Michigan i pocałowałem dziewczynę na dachu fabryki. Jak każdy, żyłem wielkim amerykańskim snem […] W Detroit zostałem kilka razy pobity przez uliczne gangi, mój rower został skradziony, miałem szwy na wardze i ssałem kciuk aż do jedenastego roku i miałem wystające zęby. Sprawy nie wyglądały dobrze. Przeprowadziliśmy się na północ do Alanson do mieszkania z najmniejszych mostów obrotowych w Michigan. Pływaliśmy przy mieliźnie rzeki Crooked i od drzwi do drzwi sprzedawaliśmy czekoladki Morleya. Miałem ubraną białą szatę w kościele metodystów i zapalałem świece przed każdym nabożeństwem. Później, gdy uderzył okres dojrzewania, kładłem żel na włosach i nosiłem mój kołnierz w górę i mocno podwijałem nogawki u spodni. W koledżu, miałem ubrane sandały, bandanę i koszulki farbowane techniką tie-dye. Czytałem Bukowskiego, Williama Blake’a i Allana Ginsberga. Nic dziwnego, że byłem taki zmieszany!”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: „Eastern Echo”, 26 marca 2004 http://web.archive.org/web/20040423090433/http://www.easternecho.com/cgi-bin/story.cgi?4270

O kobietach , O górach , O myślach , O snach

„Człowiek zerwał się z drzewa ni w pięć ni w dziesięć, więc wierzy w szczęśliwą siódemkę. Siedem nie jest cyfrą!!! Ale o tym wie mało kto. Mało kto, to ktoś wybitny, kto nigdy za wybitnego uznany nie będzie. Bo uznanie jak ubranie czasami wychodzi z mody.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Pędzące noce w wagonach
Źródło: opowiadanie Pojęcie czasów w języku polskim

O zerwaniu

„Zasada według której działa skauting jest to, że bierze się pod uwagę pomysły chłopca, jego zainteresowania i zamiast uczyć, skłania się do samowychowania. To nie jest ofiarowane ubranie, które się wdziewa na niedzielę. Jest ona istotną częścią charakteru i rozwoju duszy, nie zaś pokostem który się nakłada. Religia – to sprawa osobowości, wewnętrznego przekonania wiary, a nie nauczania.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting i Bóg

O wierze , O religii , O duszy , O charakterze

„Wierci się, nie może usiedzieć spokojnie, jest jeszcze dzieckiem. Mości się w tym swoim ciele, bo jest jeszcze niewygodne, jak zbyt nowe ubranie, trzeba ten garniturek wymiętosić.”

Michał Witkowski (1975) pisarz polski

Fototapeta (2006)

O dzieciach

„(…) Przy kontuarach pożerano się nawzajem, kobieta zjadała tam kobietę. Była to żywołowa nienawiść, zazdrość ekspedientek wobec klientek dobrze ubranych, wobec dam z towarzystwa, których maniery starały się naśladować. Jeszcze bardziej zazdrościły ubogo ubrane, drobnomieszczańskie klientki ekspedientkom odzianym w jedwab, od których żądały nadmiernej usłużności przy najmniejszych zakupach.”

Émile Zola książka Wszystko dla pań

Wszystko dla pań (1883)
Źródło: s. 359

O kobietach , O nienawiści , O zazdrości

„Przez całe życie chciałem nosić kobiece ubrania. To wypływa z mojego wnętrza. Później zrozumiałem, że mogę zrobić więcej niż oglądać się w lustrze w domu, że mogę zarobić na tym pieniądze. Miałem przyjaciół, gejów i transwestytów, którzy przychodzili na moje występy i mówili mi, żebym przymierzył to, założył tamto. A to sprawiło, że ludzie oszaleli na moim punkcie.”

Azis (1978) bułgarski wokalista

O życiu , O pieniądzach , O ludziach , O domu

„Ubranie jest elementem kultury, tak jak elementem kultury jest perizonium, które weszło do ikonografii Ukrzyżowanego. Jak było naprawdę na Kalwarii, nie wiadomo. To po pierwsze. Po drugie, nasze ludzkie bytowanie jest złożone w części z kultury, a w części z niekultury, i ja bym chciał mieć jak najmniej kultury. Chciałbym, żeby zapora między mną i mną, między mną a Jezusem, mną a Aniołem była jak najmniejsza.”

Jacek Sempoliński (1927–2012)

Źródło: Dorota Jarecka, Rozmowa z malarzem Jackiem Sempolińskim http://wyborcza.pl/1,75475,1013055.html, wyborcza.pl, 11 września 2002.

O aniołach

„Staram się dopasowywać ubrania do mojego nastroju. Czasami chcę wyglądać jak gwiazda rocka, kiedy indziej wolę klapki!”

Miley Cyrus (1992) aktorka i piosenkarka amerykańska

O gwiazdach

„Brudny, źle ubrany i nieprzyjemny osobnik.”

Jeanne Calment (1875–1934) Francuzka, rekordzistka długości życia ludzkiego

o Vincencie van Goghu.
Źródło: Jan Payne, Najlepsza książka na świecie, Wydawnictwo SBM, Warszawa 2009, s. 15, tłum. Piotr Rosikoń.

O książkach

„Wsie byłyby zaludnione i kwitnące, gdyby je uprawiał wolny lud. Chłopi polscy są przywiązani do ziemi, podczas gdy nawet w Azji niewolnicy pochodzą z handlu albo jeńców wojennych, zawsze cudzoziemców, Polska uderza w swe własne dzieci. Każdy pan jest obowiązany zapewnić mieszkanie swemu chłopu. Umieszcza się go w nędznej lepiance, gdzie nagie dzieci, narażone pospołu z bydłem na lodowate zimno, zdają się urągać naturze, że ich nie ubrała tak samo jak zwierząt. Niewolnik, który dał im życie, patrzyłby ze spokojem na płonącą lepiankę, ponieważ nic nie jest jego własnością. (…) wszystko należy do pana, który może sprzedać zarówno rolnika, jak wołu. Rzadko sprzedaje się kobiety, ponieważ one to przysparzają trzody. Nieszczęsna ludność, zimno zabija wielką jej część. Na próżno papież Aleksander III potępił poddaństwo na jednym z soborów w XII wieku. Polska jest bardziej oporna pod tym względem niż reszta chrześcijaństwa. Biada słudze, jeśli pijany pan uniesie się przeciw niemu gniewem. Można by powiedzieć, że to, czego natura odmówiła innym ludom, to właśnie Polacy lubią do szaleństwa: nadmiar wina i silnych trunków czyni w Rzeczypospolitej wielkie spustoszenia. Kazuiści przechodzą lekko nad pijaństwem jako nad skutkiem klimatu; sprawy publiczne załatwia się tylko ze szklanką w ręku.”

Denis Diderot (1713–1784) francuski pisarz, filozof

o Polsce.
Encyklopedia. Słownik rozumowany nauk, sztuk i rzemiosł

O życiu , O kobietach , O dzieciach , O ludziach

„(…) poszedłem do technikum energetycznego. Działało w pobliżu opery. I codziennie, przechodząc koło opery, w drodze do szkoły, stawałem przed szybą kawiarenki, w której siedzieli aktorzy, śpiewacy. To był inny świat: byli świetnie ubrani, uśmiechali się, popijali wódeczkę, kawkę. Powiedziałem wtedy sobie: „Ja też tak chcę!””

Andrzej Kopiczyński (1934–2016) polski aktor

Źródło: Robert Migdał, „Czterdziestolatek” zaczynał we Wrocławiu, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 176, 20 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/121643.html

O świecie

„(…) od nas zależy, co chcemy nosić i w czym jest nam dobrze. Możemy sami się kreować, nie stając się niewolnikami mody, którzy z sezonu na sezon robią z siebie pajaca, ale wybierać rzeczy, które podkreślają naszą osobowość i charakter. Dobrze ubrany człowiek to taki człowiek, którego odbieramy całościowo – widzimy, że dobrze wygląda bez rozdzielania na części, bez patrzenia jakie buty idą, albo z jakim kapeluszem rozmawiamy.”

Robert Kupisz (1967)

Źródło: Anna Piątkowska, Trendy zniewalają ludzi, styl.pl http://www.styl.pl/magazyn/wywiady/news-trendy-zniewalaja-ludzi,nId,942535,nPack,2

O ludziach , O butach , O charakterze , O osobowości

Cytaty na temat ubranie strona 2

Cytaty na temat ubranie
strona 2