Cytaty na temat trucizna

Zbiór cytatów na temat trucizna, ludzie, człowiek, kobiety.

Cytaty na temat trucizna

Honoriusz Balzac Fotografia

„Egoizm jest trucizną przyjaźni.”

Honoriusz Balzac (1799–1850) francuski powieściopisarz

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

Joseph de Maistre Fotografia
Owidiusz Fotografia

„Truciznę da się łatwo ukryć pod słodkim miodem.”

Owidiusz (-43–17 p. n. e.) poeta rzymski

Pieśni miłosne

Adolf Hitler Fotografia

„Moje uczucia jako chrześcijanina wskazują mi mojego Pana i Zbawcę jako wojownika. Wskazują mi człowieka, który kiedyś w swej samotności, otoczony przez garstkę uczniów, rozpoznawał w Żydach, czym naprawdę są, i zebrał ludzi, by walczyć przeciwko nim, i który był największym nie jako męczennik, ale jako wojownik. W nieograniczonej miłości jako chrześcijanin i jako człowiek czytam ustępy, które mówią, jak Pan wystąpił w swej mocy i pochwycił bicz, by wypędzić ze świątyni ten ród węży i żmij. Jak wspaniała była jego walka w obronie świata przeciwko truciźnie żydowskiej. Dziś, po dwu tysiącach lat, z głębokim uczuciem rozpoznaję wyraźniej niż kiedykolwiek, że w tym właśnie celu rozlał On swoją krew na krzyżu. Jako chrześcijanin nie mam obowiązku, by przyzwalać na oszukiwanie mnie, lecz obowiązkiem moim jest być wojownikiem o prawdę i sprawiedliwość… I jeśli jest cokolwiek, co potwierdzałoby, że działamy właściwie, jest to ucisk, który codziennie wzrasta. Jako chrześcijanin mam też obowiązek wobec mojego własnego narodu. Kiedy wychodzę rano i widzę tych ludzi stojących w kolejkach i patrzę na ich ściśnięte twarze, wierzę, że byłbym nie chrześcijaninem, ale samym diabłem, gdybym nie odczuwał żalu, gdybym nie zwrócił się, jak nasz Pan dwa tysiące lat temu, przeciwko tym którzy do dziś wykorzystują i grabią tych biedaków.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

12 kwietnia 1922 w Monachium.
Źródło: The Speeches of Adolf Hitler. April 1922-August 1939, red. Norman H. Baynes, Oxford University Press, Londyn 1980.

Hipokrates Fotografia

„Nigdy nikomu, ani na żądanie, ani na prośby niczyje nie podam trucizny, ani też takiego nie powezmę zamiaru, jak również nie udzielę żadnej niewieście środka poronnego.”

Hipokrates (-460–-370 p. n. e.) grecki lekarz

Źródło: Hipokratesa Aforyzmy i Rokowania oraz Przysięga, Warszawa 1864, tłum. H. Łuczkiewicz, cyt. za: Jostein Gaarder, Świat Zofii, op. cit., tłum. Iwona Zimnicka, s. 70.

Dietrich von Hildebrand Fotografia
Borys Pasternak Fotografia
Carlos Fuentes Fotografia
Robert Houghwout Jackson Fotografia

„Nigdy nie wolno zapomnieć, że zapis, na podstawie którego sądziliśmy tych oskarżonych, jest zapisem na podstawie którego historia może nas jutro osądzić. Podając tym oskarżonym kielich z trucizną, równocześnie podajemy go do własnych ust.”

Robert Houghwout Jackson (1892–1954) prawnik amerykański

oświadczenie wygłoszone w czasie procesu norymberskiego.
Źródło: Vivien Spitz, Doktorzy z piekła rodem. Przerażające świadectwo nazistowskich eksperymentów na ludziach, Wydawnictwo Replika, 2009, s. 61.

Szolem Alejchem Fotografia
Borka Pavićević Fotografia
Rachel Carson Fotografia
Bernard Gui Fotografia

„Roku Pańskiego 1321 odkryta została za Bożym wstawiennictwem niegodziwość zamyślona przez trędowatych przeciwko zdrowym. Oto chorzy na ciele, a obłąkani na umyśle zawiązali spisek i postanowili rozmieścić w źródłach, rzekach i studniach specjalnie przygotowane proszki o sile trującej i zakaźnej. Ludzie zdrowi, używając tych wód, mieli paść ofiarą śmiertelnej trucizny lub zapaść na trąd.(…) Może się to wydawać rzeczą niewiarygodną, ale zamierzali oni uzyskać panowanie nad miastami i zamkami, a nawet dzielili między sobą władzę nad poszczególnymi miejscami, obdarzając się tytułami władców, hrabiów i panów różnych ziem.”

Bernard Gui (1261–1331) inkwizytor francuski, dominikanin

fragment dzieła Flores chronicorum, gdzie Bernard Gui opisał spisek, którego był jednym z autorów. Ta teoria spiskowa pozwoliła Filipowi V Długiemu i inkwizycji spalić wszystkich trędowatych we Francji oraz przejąć majątki ziemskie należące do leprozoriów.
Źródło: Bronisław Geremek, Emisariusze królewscy krążą po kraju i opowiadają w sekrecie o zmowie Żydów i trędowatych z władcami saraceńskimi, 1981 r.

Jan Fabre Fotografia
Adolf Hitler Fotografia
Tadeusz Borowski Fotografia
Ben Klassen Fotografia
Aleksander Świętochowski Fotografia
Friedrich Nietzsche Fotografia

„Przekonanie, że partner wszystkiego się domyślił lub z czasem domyśli, to jedna z potężnych trucizn.”

Seks trujący, seks doskonały. Coaching relacji (2011)

Norman Davies Fotografia
Mohammad Reza Pahlawi Fotografia
Ludwig von Mises Fotografia
Ryūnosuke Akutagawa Fotografia

„Kobiety mają miód w słowach, a truciznę w sercu.”

Ryūnosuke Akutagawa (1892–1927) japoński pisarz

Aforyzmy

Tadeusz Rydzyk Fotografia
Andrzej Maksymilian Fredro Fotografia

„Bez miary lekarstwo - stanie za truciznę.”

Andrzej Maksymilian Fredro (1620–1679) polski pisarz polityczny

Źródło: Przysłowia mów potocznych, albo przestrogi obyczajowe, radne, wojenne http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=92602, wyd. Karola Pollaka, Sanok 1855, s. 49.

Józef Ignacy Kraszewski Fotografia

„Nie jest dobrze być bardzo kochanym w tak młodym wieku, tak wcześnie. To rodzi złe przyzwyczajenie. Wydaje się, że tak już być musi. Wydaje się, że to gdzieś powinno istnieć, że można to odnaleźć. Liczy się na to. Wpatruje się, ma nadzieję, czeka. Miłość macierzyńska to obietnica, którą życie nam daje u progu i której nie dotrzymuje nigdy. I z tym niedosytem pozostać trzeba do końca życia. Ilekroć kobieta bierze nas w ramiona i przyciska do serca, są to tylko kondolencje. Zawsze powracamy na grób matki, by wyć nad nim jak opuszczony pies. Już nigdy, już nigdy, już nigdy. Wspaniałe ramiona otaczają szyję, najsłodsze wargi szepcą o miłości, ale już się wie. Kiedy znów przychodzi pragnienie, można się miotać na wszystkie strony – nie ma już studzien, są tylko miraże. O pierwszym przebłysku świtu przeprowadziło się gruntowne studia nad miłością i dokumentację nosi się ze sobą. Wszędzie dokąd pójdziemy, nosimy w sobie truciznę porównań i czas mija na oczekiwaniu tego, co już kiedyś otrzymaliśmy. Nie twierdzę, że należałoby zabraniać matkom zbytniej miłości do dzieci. Mówię tylko, że lepiej jest, kiedy matki mają jeszcze kogoś do kochania. Gdyby moja matka miała kochanka, nie umierałbym przez całe życie z pragnienia przy każdym źródle. Na moje nieszczęście znam się na prawdziwych diamentach.”

Romain Gary (1914–1980) francuski pisarz i dyplomata

Obietnica poranka

Aleksander Szczygło Fotografia

„Nie wiem. Ale Tusk jest jak cukierek obtoczony w truciźnie. Tylko nie zróbcie z tego określenia tytułu tego wywiadu.”

Aleksander Szczygło (1963–2010) polski prawnik i polityk

odpowiedź na pytanie, czy Lech Kaczyński nie lubi Donalda Tuska.
Źródło: wywiad dla dziennika „Polska” http://www.polskatimes.pl/2_6319.htm?listpage=2

Paracelsus Fotografia

„Wszystko jest trucizną i nic nie jest trucizną, bo tylko dawka czyni truciznę.”

Paracelsus (1493–1541)

Inna wersja: Wszystko jest trucizną, decyduje tylko dawka.
Omnia sunt venena, nihil est sine veneno. Sola dosis facit venenum. (łac.)
Źródło: Przemysław Mastalerz, Ekologiczne kłamstwa ekowojowników, Wydawnictwo Chemiczne, 2012, s. 28.

Andrzej Sapkowski Fotografia
Paulo Coelho Fotografia

„Wiara zatrzymuje wszystkie ciosy, przemieni truciznę w krystalicznie czystą wodę.”

Paulo Coelho (1947) pisarz brazylijski

Dla „Zwierciadła”
Źródło: Wojownik światła i jego świat, „Zwierciadło” nr 8/1930, sierpień 2007

Wiktor Hugo Fotografia

„W tym momencie był mi zupełnie obojętny. Znaczył mniej niż odrobina trucizny czy ciało obce w ranie.”

Natsuo Kirino (1951) japońska pisarka

Prawdziwy świat (2010)
Źródło: rozdział 6

Shinran Fotografia

„Czy dlatego, że mamy lekarstwo, powinniśmy pić truciznę?”

Shinran (1173–1263)

Źródło: Jolanta Tubielewicz, Historia Japonii, Wrocław 1984, str. 174

Arthur Rimbaud Fotografia
Madame de Brinvilliers Fotografia

„Przyznaję się do tego, że podłożyłam ogień, dałam pewnej damie truciznę dla zamordowania jej męża, otrułam mojego ojca, kazałam otruć mojego brata, próbowałam otruć moją siostrę…”

Madame de Brinvilliers (1630–1676)

Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, tłum. Monika Gajowa, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, ISBN 8389632241, s. 152.

Waldemar Łysiak Fotografia
Adam Szostkiewicz Fotografia
Ignacy Krasicki Fotografia
John Maxwell Coetzee Fotografia
Carlos Ruiz Zafón Fotografia
Napoleon Bonaparte Fotografia
Eliza Orzeszkowa Fotografia
Leigh Bardugo Fotografia
Robert Silverberg Fotografia

„Naruszenie lojalności to najsilniejsza trucizna relacji intymnej.”

Seks trujący, seks doskonały. Coaching relacji (2011)

Czesław Miłosz Fotografia
Gabriel García Márquez Fotografia
Victor Klemperer Fotografia
Charlotte Brontë Fotografia
Warłam Szałamow Fotografia
Teodor Jeske-Choiński Fotografia
Charles Baudelaire Fotografia

„Jeśli gwałt i trucizna, ognie i sztylety
Dotąd swym żartobliwym haftem nie wyszyły
Kanwy naszych przeznaczeń banalnej, niemiłej,
To dlatego, że brak nam odwagi – niestety!”

Si le viol, le poison, le poignard, l’incendie,
N’ont pas encor brodé de leurs plaisants dessins
Le canevas banal de nos piteux destins,
C’est que notre âme, hélas! n’est pas assez hardie.
Źródło: Przedmowa w: Kwiaty grzechu, wyd. Hieronim Cohn, Warszawa 1894, s. 16, tłum. Antoni Lange.

Warłam Szałamow Fotografia
Dave Mustaine Fotografia
Kornel Makuszyński Fotografia
Fryderyk II Wielki Fotografia

„Umarło zwierzę – zginęła trucizna.”

Fryderyk II Wielki (1712–1786)

Morta la bestia – morto il veneno (wł.)
o śmierci cesarzowej Elżbiety Romanowej.

Dietrich von Hildebrand Fotografia
Nikos Kazandzakis Fotografia
Bernard Cornwell Fotografia
Tomasz Strzembosz Fotografia

„Sposób, w jaki ludność przyjmowała te kolejne nieszczęścia, a wreszcie samą kapitulację, przynosi Polakom większą chwałę niż sukcesy pierwszych tygodni. Są polskie i niepolskie opisy tego dnia, w którym po podpisaniu kapitulacji wojsko i ludność zaczęły opuszczać Warszawę. Godność tego pobitego wojska, które w zwartych szeregach odchodziło na jakże niepewny los, godność tej opuszczonej ludności, która żegnała je łzami, a nie słowami przekleństw – jest to coś, czego nie można zapomnieć i co winno zostać przeniesione przyszłym pokoleniom Polaków. Pobici, ale nie rozbici moralnie, zjednoczeni we wspólnym porywie, do końca nie ulegli rozkładowi wewnętrznemu, którego przecież można by się spodziewać po tylu dniach klęsk i zawodów – tak uzewnętrzniała się w chwili największej próby siła moralna Warszawy. Siła dojrzewająca w katakumbach konspiracji, a wyzwolona i eksplodująca podczas powstania. Ostatniego polskiego powstania pierwszej połowy XX wieku, godnego wielkich tradycji powstania wielkopolskiego i trzech powstań śląskich. Gdyby kończyło się ono rozkładem, nawet wtedy, gdyby w ostatniej chwili przyszedł jakiś ratunek i miasto ocalało – byłoby to powstanie prawdziwej klęski. Może nie tak tragiczne, ale odrażające, niosące przyszłym pokoleniom – jak każda małość, każda zdrada – nie pokarm, lecz truciznę. Jakkolwiek byśmy oceniali decyzję powstania – a oceniać ją można nie z jednego punktu widzenia i jak wiemy oceny są tutaj krańcowo różne, jakkolwiek ocenialibyśmy jego sens wojskowy i polityczny – i tutaj zdania są bardzo podzielone, jedno przynajmniej pozostanie jasne: egzamin, przed którym stanęło miasto, zdany został, z niewielkimi wyjątkami, bardzo dobrze. Zarówno pod względem samoorganizacji, współpracy z wojskiem, jak też postawy moralnej. Postawy moralnej utrzymanej do końca. Postawy, którą zachowały władze powstańcze, żołnierze i zwykli obywatele.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 123–124

Zygmunt Freud Fotografia
Arthur Rimbaud Fotografia
Tommy Lee Jones Fotografia
Donatien Alphonse François de Sade Fotografia
Józef Bohdan Dziekoński Fotografia
Howard Phillips Lovecraft Fotografia
Ludwik Wiśniewski Fotografia

„Człowiek posługujący się językiem nienawiści, budujący karierę na kłamstwie, nie może pełnić wysokich funkcji w naszym kraju. Trzeba skończyć z nienawiścią, pogardą, bezpodstawnym oskarżaniem innych. Nie będziemy dłużej obojętni na panoszącą się truciznę nienawiści na ulicach, w mediach, w internecie, w szkołach, w parlamencie, a także w Kościele.”

Ludwik Wiśniewski (1936) polski dominikanin

Źródło: O. Wiśniewski: Czas na nowe przesłanie z Gdańska. Nie będziemy obojętni na truciznę nienawiści https://oko.press/o-wisniewski-czas-na-nowe-przeslanie-z-gdanska-nie-bedziemy-obojetni-na-trucizne-nienawisci/, oko.press, 19 stycznia 2019.

Wojciech Jagielski Fotografia
Arthur Rimbaud Fotografia

„Poeta robi z siebie jasnowidza przez długie, bezmierne i wyrozumowane rozregulowanie wszystkich zmysłów. Wszystkie postacie miłości, cierpienia, szaleństwa; sam znajduje i wyczerpuje wszelkie trucizny, aby zachować z nich kwintesencję. Niewysłowiona tortura, do której potrzeba mu całej wiary, całej nadludzkiej siły i od której staje się wielkim chorym, wielkim przestępcą, wielkim potępionym – i najwyższym Mędrcem!”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Bo dochodzi do nieznanego! Kultywował przecież swoją duszę bardziej niż ktokolwiek inny! Dochodzi do nieznanego i kiedy, oszalały, traci na koniec rozeznanie swoich wizji, wtedy je zobaczył! Niech się na śmierć zamęczy skacząc przez rzeczy niesłychane i nie nazwane; przyjdą inni straszliwi pracownicy; zaczną od horyzontów, gdzie tamten stracił siły.
Listy
Źródło: II List Jasnowidza (do Paula Demeny), 15 maja 1871

Arthur Rimbaud Fotografia

„Przełknąłem tęgi haust trucizny. – Po trzykroć niech będzie błogosławiony zamysł, jaki mnie nawiedził!”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Palą mnie wnętrzności. Zaciekły jad skręca mi ciało, zniekształca mnie, zwala z nóg. Konam z pragnienia, duszę się, nie mogę krzyczeć. To piekło, cierpienie wieczne! Spójrzcie, jak wznosi się płomień! Płonę jak trzeba! Zgoda, demonie! Majaczyło mi nawrócenie się na dobro i szczęście, zbawienie. Czy opisać mam wizję? aura piekła nie znosi hymnów! Były to miliony czarownych istot, słodki koncert duchowy, siła i uspokojenie, szlachetne popędy, czy ja wiem? Szlachetne popędy!
Sezon w piekle