Cytaty na temat świt (111 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„W imię tych, którzy przez wieki nie splamili nigdy się
Na swój kraj i swe oręża przysięgali – krew za krew!
Niezłamanym wojownikom, wiernym prawdzie, aż po zgon
Coraz większy płonie ogień, coraz silniej bije dzwon (…)
W swych ostatnich tchnieniach życia, gdy odejścia wstawał świt
Nieskalanej swej ojczyźnie poświęcali swoje łzy.”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Bóg wojny

O Bogu , O wojnie , O odejściu , O wieku

„Pewien żarłok NIENAŻARTY
raz wygłodniał nie NA ŻARTY
i wywiesił szyld na PŁOCIE,
że ochotę ma na PŁOCIE.
Tutaj na brak RYB NARZEKA,
Bo daleka RYBNA RZEKA.
Więc się zgłosił pewien ŻEBRAK
i rzekł żarłokowi, ŻE BRAK
płoci, karpi oraz ŚLEDZI,
ale rzeki pilnie ŚLEDZI
i gdy tylko będzie W STANIE,
to o świcie z łóżka WSTANIE,
po czym ruszy na POMORZE
i w zdobyciu ryb POMOŻE…
Odtąd żarłok nasz JEDYNIE
zamiast smacznych ryb JE DYNIE.”

Jerzy Ficowski (1924–2006) polski poeta

Źródło: Dziwna rymowanka

„Za każdy nędzny grosz, jak za srebrników garść sprzedajecie nas,
gotowi w dupę z butami wejść kiedy zachodni wieje wiatr,
jedziecie tam z nadzieją w lepszy czas
i choć wam plują w twarz,
w niepamięć idą krwawiące krzywdy zniewagi od lat (…)
Wstyd, wstyd, wstyd
Jak długo jeszcze to ma trwać?!
Zanim ostatni z was, usłyszy precz i posłuchaj tych słów
i jeszcze raz za siebie spójrz!
Myśl tak jak ja, że kiedyś przyjdzie myśl
By znienawidzić obcy świt
Tymczasem nie rób głupich min
Bo może Polska i że warto tu żyć!
Lecz widzę oczy twoje kpią, uśmiech litości rzuciłeś mi w twarz
Szał we mnie wzbiera, ja nie mogę tak stać
Gdyby nie krew, łez oczu pełnych co dnia!”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Emigranci

O uśmiechu , O butach , O myślach , O czasie

„Pewnego dnia
wyjdę z domu o świcie,
tak cicho,
że nawet się nie zbudzicie.
I pójdę,
i będę wędrować po świecie,
i nigdy mnie nie znajdziecie.”

Danuta Wawiłow (1942–1999)

Źródło: Wędrówka

O domu

„On sam, siedzący o czwartej nad ranem ze szklaneczką whisky w ręce i martwym światem nie tylko dookoła, ale również w swojej głowie, tysiąc lat przed świtem i bez nadziei na jakąkolwiek kołysankę.”

Stephen King Łowca snów

Łowca snów (2001)

O świecie

„Przypieczętowując naszą pracę naszą krwią możemy w końcu ujrzeć jaskrawy świt powszechnego szczęścia.”

Maximilien de Robespierre (1758–1794) polityk francuski

En scellant notre ouvrage de notre sang, nous puissions voir au moins briller l’aurore de la félicité universelle. (fr.)
z przemówienia do Konwentu Narodowego, 5 lutego 1794.

„Nie doczekasz świtu, nie odbywszy drogi przez noc.”

Khalil Gibran (1883–1931) libański pisarz, poeta i malarz

Źródło: Guillaume Musso, Ponieważ Cię kocham, wyd. Albatros, 2009

O nocy

„Nie mam nic, z krzyku tylko zdarte gardło,
ale nim wstanie świt, po cichu powiesz, że było warto.”

Buka (1988)

Po drugiej stronie lustra
Źródło: utwór Oni mówią samotność

O samotności

„Mówiłem zawsze „miłość” jakbym wypowiedział
wszystko, wszystkiego wysłuchał. Miłość – lilia.
I wszystko lśniło niczym dusza świtu.”

Efraín Huerta (1914–1982)

O miłości , O duszy

„Niedopałek Europy, Norymberga świtu.”

Darek Foks (1966)

Źródło: Sonet drogi

„Dla zrozumienia dziejów powstania 18 stycznia 183031 roku, dla wyjaśnienia genezy jego klęski i powodów zmarnowania tak olbrzymich szans i możliwości, konieczne jest podkreślenie faktu zasadniczego: wszyscy, a przynajmniej prawie wszyscy, późniejsi członkowie władz narodowych w czasie powstania listopadowego (z wyjątkiem chyba tylko Joachima Lelewela), kierownicy polityki wewnętrznej i zagranicznej powstania, wszyscy generałowie i większość wyższych oficerów armii polskiej w roku 1831–ludzie, których takim zaufaniem obdarzyli organizatorzy spisku – w noc 29 listopada 1830 roku byli przerażeni i wstrząśnięci wybuchem walki, byli gotowi do najbardziej drastycznych posunięć, by ruch ten natychmiast i w zarodku stłumić, byli zdecydowani na podjęcie zaciętych walk ulicznych z patriotycznym tłumem pospólstwa, ze „zbuntowanymi” oddziałami wojskowymi, na kartaczowanie i szarże kawaleryjskie przeciwko ludności cywilnej, na artyleryjskie bombardowanie Warszawy – byle tylko o świcie 30 listopada przywrócić w stolicy sytuację z rana dnia 29 listopada.”

Joachim Lelewel (1786–1861) polski historyk i działacz polityczny

Źródło: Jerzy Łojek, Szanse powstania listopadowego. Rozważania historyczne. Instytut Wydawniczy Pax, wyd. 3, Warszawa 1986, ISBN 8321107761, s. 9.

O ludziach , O zaufaniu , O zrozumieniu , O czasie

„Nareszcie świt zastąpił noc,
Powietrze świeże jak po burzy.
Więc po co chowasz twarz pod koc? –
Dzisiejszy dzień się nie powtórzy.”

Marek Dutkiewicz (1949) polski autor tekstów piosenek

Źródło: Wstawaj, szkoda dnia z repertuaru zespołu 2+1

O nocy

„Te ciotki z drewna, bejcowane, wypolerowane, to były alegorie. Wolność – jako kobieta zrzucająca parandżę. Macierzyństwo – z golutkim niemowlakiem. Było też parę kobiet z mieczami. I były po prostu – kobiety. O dużych piersiach. I nie do wiary szerokich biodrach. Z cienką talią. Z długimi, skłębionymi włosami. Nie wiedziałem wtedy, nie wiedziałem, jak nazywała się ta jedna – z owocem granatu w dłoniach. A druga – szczupła, szczuplutka – z burzą włosów wzlatujących do sufitu.
W nocy zeskakiwały z półek i właziły na parapet. A przecież były z drewna. Poruszały się z trudem. Bolało je, kiedy zginały stawy. Często spadały na podłogę. Na dywan. Nieraz budził mnie stukot spadających gołych ciotek. Chowałem głowę pod kołdrę i długo nie mogłem zasnąć, aż wiatr, który przypadkiem uwiązł w okiennych szparach, zalizywał ich drewniane rany.
O świcie znów wszystkie były na miejscach. Posypywały się kurzem – dla niepoznaki. A ja i tak wiedziałem, wiedziałem!…”

Sasza Griszczenko (1983)

Wstecz. Długi wiersz prozą

O kobietach , O wierze , O wolności , O macierzyństwie

„(…) określenie „muzyka dawna” to worek, do którego wrzucane są utwory powstające przez ponad tysiąc lat. Od świtu średniowiecza po początek XIX wieku. Jak jedną miarą traktować XII-wieczne pieśni maryjne, renesansowe niemieckie śpiewy żakowskie i sonaty Mozarta? Gdy dołożyć do tego dawną muzykę ludową, powstaje kompletny galimatias. A raczej wielobarwne uniwersum.”

Filip Łobodziński (1959) polski dziennikarz i tłumacz, aktor dziecięcy

Źródło: W poszukiwaniu zaginionej arii, „Newsweek” 3/2007, 31 stycznia 2007, s. 92.

O muzyce , O poszukiwaniu , O wieku

„Nie zdawałam sobie sprawy, że w zależności od regionu obyczaje w moim kraju są tak bardzo zróżnicowane. Na przykład w okręgu Laya zupełnie inaczej niż w innych częściach kraju zawiera się małżeństwa. Jeśli tylko mężczyzna spędzi tam z kobietą noc, a potem zje śniadanie z jej rodziną, zostaje przez wszystkich uznany za jej męża. Jeśli jednak wymknie się z jej domu przed świtem, nadal jest stanu wolnego. Laya to też jeden z regionów, gdzie popularna jest poliandria (posiadanie kilku mężów – red.). W jednej z tamtejszych wiosek poznałam kobietę, która poślubiła czterech braci. Miała z nimi czwórkę dzieci, ale nie informowała ich, który jest ojcem konkretnego dziecka. W ten sposób każdy z jej potomków był pod opieką swoich czterech tatusiów. Wyglądali na bardzo szczęśliwą rodzinę, a ich dom, o który dbało czterech mężczyzn, świetnie prosperował.”

Dorji Wangmo (1955)

Źródło: Anna Jasińska, Królowa na krańcach świata http://www.styl.pl/magazyn/w-swiecie-kobiet/news-krolowa-na-krancach-swiata,nId,350777 (wywiad z Dorji Wangmo), „Twój Styl” nr 8 (253), sierpień 2011, s. 109.

O kobietach , O małżeństwie , O dzieciach , O rodzinie

„Potem nastąpiła scena mojego biczowania. Nie zasłużyłem na nie. O świcie ogoliłem się, później dałem się ubiczować. Nie pamiętam nic oprócz tego, że w pewnym momencie – chyba wtedy, gdy najbardziej wczułem się w rolę – lewy reflektor eksplodował i moje oczy zasnuła gęsta mgła. Ten łobuz statysta, co robił za oprawcę, chociaż zapłaciłem mu słono, żeby nie bił mnie zbyt mocno, tzn. w żadnym razie zgodnie ze scenariuszem, w którym pisało „ze wszystkich sił”, nie tylko okładał mnie, ile wlazło, ale wręcz z nienawiścią, toteż rozszarpał mi plecy trzydzieści trzy razy, czego nie ma nawet w Biblii. Odtąd jednak będzie, jeśli film się ukaże.”

Răzvan Petrescu (1956)

W roli Jezusa

„Dla zrozumienia dziejów powstania 1830 i 1831 roku, dla wyjaśnienia genezy jego klęski i powodów zmarnowania tak olbrzymich szans i możliwości, konieczne jest podkreślenie faktu zasadniczego: wszyscy, a przynajmniej prawie wszyscy, późniejsi członkowie władz narodowych w czasie powstania listopadowego (z wyjątkiem chyba tylko Joachima Lelewela), kierownicy polityki wewnętrznej i zagranicznej powstania, wszyscy generałowie i większość wyższych oficerów armii polskiej w roku 1831 – ludzie, których takim zaufaniem obdarzyli organizatorzy spisku – w noc 29 listopada 1830 roku byli przerażeni i wstrząśnięci wybuchem walki, byli gotowi do najbardziej drastycznych posunięć, by ruch ten natychmiast i w zarodku stłumić, byli zdecydowani na podjęcie zaciętych walk ulicznych z patriotycznym tłumem pospólstwa, ze „zbuntowanymi” oddziałami wojskowymi, na kartaczowanie i szarże kawaleryjskie przeciwko ludności cywilnej, na artyleryjskie bombardowanie Warszawy – byle tylko o świcie 30 listopada przywrócić w stolicy sytuację z rana dnia 29 listopada.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Źródło: Jerzy Łojek, Szanse powstania listopadowego. Rozważania historyczne. Instytut Wydawniczy Pax, wyd. 3, Warszawa 1986, ISBN 8321107761, s. 9.

O ludziach , O zaufaniu , O zrozumieniu , O czasie

„Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, własne lub zasłyszane, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś na nas, zapisane w łańcuchy pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.”

Anna Onichimowska (1952) polska pisarka i scenarzystka

Hera, moja miłość
Źródło: Haiku 9, s. 128

O świecie

„Głupich nigdzie na świcie nie brak, a szczególnie w tym kraju!”

Henryk Sienkiewicz książka Potop

Postać: Bogusław Radziwiłł
Potop
Źródło: tom II, rozdział XXV

„Byliśmy w dolinie śmierci. Dotknęliśmy skalistego dna, spustoszenia, ciemności i rozpaczy. Ale gdy noc jest najciemniejsza, świt jest w zasięgu ręki.”

Song Meiling (1897–2003) trzecia żona Czang Kaj-szeka

Źródło: Jakub Polit, Pod wiatr. Czang Kaj-szek 1887–1975, Kraków 2008, s. 611.

O śmierci , O nocy

„Nazajutrz po rannem śniadaniu wyprawiliśmy się na Łopiennik. Było nas siedmiu czy ośmiu, wszyscy jechaliśmy na koniach, ja na kucu huculskim.(…) O zachodzie słońca przyjechaliśmy do samego podnóża tej góry i tam rozłożyliśmy się obozem. Wieczorem nałożono ogromny ogień z drzew szpilkowych i jałowcowych gałęzi, których ożywiający zapach jeszcze dziś mi się przypomina. Noc przepędziliśmy w szałasach, których nam odstąpili owczarze. Nazajutrz, na dobrą godzinę przed świtem, wstaliśmy, a owczarze poprowadzili nas dalszymi, lecz za to nie za bardzo stromymi ścieżkami na sam szczyt Łopiennika.”

Zygmunt Kaczkowski (1825–1896) polski pisarz

o wycieczce na Łopiennik w 1833 roku

O nocy , Koń

„W kawiarence na rogu
każdej nocy jest koncert.
Zatrzymajcie się w progu,
Eurydyki tańczące.
Zanim świt pierwszy promień
rzuci smugą na ściany,
niech was tulą w ramionach
Orfeusze pijani.”

Anna German (1936–1982) piosenkarka polska

Autorzy: Ewa Rzemieniecka, Aleksander Wojciechowski, Tańczące Eurydyki

„Jakże chciałbym zobaczyć
Między kwiatami o świcie
Twarz Boga.”

Bashō Matsuo (1644–1694) japoński poeta

Źródło: Jakże chciałbym zobaczyć

O Bogu

„Życzę wam kiedyś stanąć o świcie na środku pustego mostu Karola. Jeśli na dodatek zrobicie to z powodu kobiety, on będzie walił wam wokoło zamiast serca, a w uszach będzie słychać wrzask, chociaż nikt nie będzie wrzeszczeć. Starówka naokoło będzie grała wstrząsające symfonie, chociaż nie będzie tam orkiestry. Krwawy świt ochlapie was malinową herbatą, choć będzie sucho. Ten most daje po ryju i utula po własnych ciosach, jest taką wielką, nieprzebraną, bolesną poezją. Więc spotkamy się tu, w tym najpiękniejszym miejscu. Więc znowu serce będzie walić tak przeokrutnie, że aż pięknie.”

Piotr Czerwiński (1972)

O kobietach , O herbacie , Serce

„Najczarniejsza godzina przychodzi przed świtem.”

Nicholas Evans książka Zaklinacz koni

Zaklinacz koni

„Witajcie, Panie Robercie – rzekłem serdecznym tonem.
– Witajcie – odparł, nie odwracając na mnie wzroku. – Wiecie, że od świtu patrzę na tego pająka. O tam, widzicie, pomiędzy tymi dwiema szparami w suficie…
Powiodłem w ślad za jego wzrokiem i rzeczywiście dostrzegłem nieruchomo tkwiącego pająka.
– Nawet o cal się nie ruszył od tych kilku godzin. Czemu? Na co czeka?
– Może śpi? – poddałem.
– Może i tak – westchnął Pleiss. – Ale jaki jest sens jego istnienia? Co robi poza spaniem i polowaniem w poszukiwaniu pokarmu? Poza tym, że biegnie w stronę ofiary i biegnie również, kiedy chce uciec jak najdalej od napastnika. Czy jego życie polega na czymś innym, jak nie na ciągłej walce o przeżycie kolejnego dnia?
Niespecjalnie interesowało mnie życie emocjonalne pająków, lecz wiedziałem z własnego doświadczenia, iż myśli ludzi zagrożonych śmiercią błąkają się czasami na dziwnych pustkowiach. I zastanawiają się oni wtedy nad kwestiami, które w innej sytuacji nie zaprzątałyby wcale ich uwagi.
– Każde zwierzę, każdy najmniejszy robak ma jedną cechę – rzekłem.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

A jest nią instynkt przetrwania. My, ludzie, czasem o tym zapominamy.
Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 88–89, wyd. I

O życiu , O śmierci , O ludziach , O poszukiwaniu

„Cisza jak makiem. Świt szeroko ziewa,
cienie grzbiety prężą na poboczu drogi,
z kołyski na gałęzi wyjrzał ptasi śpiewak
i pestkę słońca w swoje trele łowi.”

Łucja Gocek (1953)

Źródło: Letni ranek, „Sekrety ŻAR-u” 2007, nr 4

O ciszy

„O świcie to co się rodzi szuka dla siebie wyrazu…”

Octavio Paz (1914–1998) meksykański poeta, dziennikarz, krytyk i eseista, noblista

Źródło: O świcie… w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 307, tłum. Edward Stachura.

„Zabójca obudził się przed świtem
założył buty…
I ruszył korytarzem…
Wszedł do pokoju swej siostry i…
Potem odwiedził brata
A potem ruszył korytarzem
Podszedł do drzwi
Zajrzał do środka
Tato? Tak synu?
Chcę ciebie zabić
Mamo
Chcę ciebie… Zerżnąć!”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

The killer awoke before dawn,
he put his boots on…
And he walked on down the hall…
He went into the room where his sister lived, and…
then he paid a visit to his brother,
and then he walked on down the hall
And hecame to a door…
and he looked inside
Father, yes son,
I want to kill you
Mother… I want to… fuck you! (ang.)
Cytaty z utworów The Doors
Źródło: The End, album The Doors (1967)

O pokoju , O butach , O siostrze

„Jest sobota, za oknem świt,
I Warszawa kaszle miarowo.”

Andrzej Sikorowski (1949) piosenkarz polski

Źródło: Rozmowa przez ocean, piosenka z repertuaru Maryli Rodowicz

„Wyjście Grecji, Portugalii czy Włoch ze strefy euro wkrótce doprowadziłoby do fragmentacji europejskiego kapitalizmu, która przyniosłaby poważną recesyjną nadwyżkę regionowi na wschód od Renu czy na północ od Alp, podczas gdy resztę Europy przycisnęłaby okrutna stagflacja. Jak myślicie, kto zyska na takim rozwoju sytuacji? Postępowa lewica, która niczym feniks odrodzi się z popiołów europejskich instytucji publicznych? Czy nazistowski Złoty Świt, banda neofaszystów, ksenofobów i cwaniaków? Nie mam wątpliwości co do tego, kto lepiej wykorzysta wyjście ze strefy euro. Ja na przykład nie jestem gotów dmuchać w żagle ponowoczesnej wersji lat trzydziestych. Jeśli znaczy to, że my, niekonsekwentni marksiści, musimy podjąć próbę ratowania europejskiego kapitalizmu przed nim samym, niech tak będzie. Nie ze względu na naszą miłość do europejskiego kapitalizmu, strefy euro, Brukseli, Europejskiego Banku Centralnego, ale tylko dlatego, że chcemy zminimalizować zbędne ludzkie ofiary tego kryzysu.”

Janis Warufakis (1961)

Źródło: Slavoj Žižek, Žižek: Dlaczego Varoufakis drażnił unijnych technokratów?, krytykapolityczna.pl, 9 lipca 2015 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/ue/20150709/zizek-o-grecji-szansa-na-przebudzenie-europy

O miłości , O myślach , O szansie , O myśleniu

„życie to umieranie świt po świciea w tym świcie do wilków wyciew ludzkim skowycie”

Urszula Zybura (1952)

Źródło: Życie z tomu Nieuleczalnie żywa, 1986

O życiu , O wilkach

„Metafora sięga nieba. A może odwrotnie?
Morze pełne znaczeń lub puste aż do rdzenia?
I sytuacja jak morze – kawalerka z widokiem na
morze, dryf pustych obrazów, obrazów błękitnych
jak sypialnia odwiedzana o świcie przez
księżyc, szum fal, pokratkowane pustostany nieba.”

Jacek Gutorow (1970)

Źródło: Trzecia pochwała czynszowych kamienic

O morzu , Obraz

„Za wolność śpiewu pod deszczem
trzeba będzie dać wszystko
Za wolność ciasnego spojenia
z mocnym i miękkim sercem ludu
trzeba będzie dać wszystko
Za wolność jak słonecznik otwarty zwrócony twarzą
na świt fabryk rozpalonych i oświetlonych szkół
I na ziemię co pęka bruzdami i na dziecko które się budzi
trzeba będzie dać wszystko
Nie ma wyboru gdy jest do wyboru wolność
Nie ma drogi innej niż wolność
Nie ma innej ojczyzny niż wolność
Nie będzie poezji bez potężnej muzyki wolności”

Fayad Jamis (1930–1988)

Źródło: Za wolność, „Życie Literackie” nr 18, 3 maja 1964, s. 5 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1605, tłum. Zofia Szleyen

O życiu , O dzieciach , O ludziach , O wolności

„Obłoki odbite w jeziorze
Różowym o świcie
Tafla wody w nieba
Niebycie
Na granicy jaskółek lotu
Zlękniony motyl”

Zofia Zarębianka (1958) polska poetka, eseistka, pedagog.

Źródło:

„Ale ty próżno będziesz krajobrazy tworzyć,
Osrebrzać je księżycem – i promienić świtem.
Nie wiesz, że trzeba niebo zwalić, i położyć
Pod oknami, i nazwać jeziora błękitem.”

Juliusz Słowacki (1809–1849) polski poeta

Inne cytaty
Źródło: Rozłączenie (20 lipca 1835, nad jeziorem Leman)

„Przejdź drogą aż po nocy kres, wyrusz tam, gdzie północ jest świtem.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

„Zgaśnie blask oczu twych,
Gdy wstanie dzień…
Świt za szybą przysiądzie,
Jak szary ptak…
Nie mów nic, przytul się
Wstrzymaj czas, wszystko zmień…
Zapomnienie, jak zmierzch
Niech zatopi nas znów…
Wódki mgła – wokół głów
Pełznie, jak duch…
Jaki zły, jaki pusty jest cały świat…
Nie mów nic, przytul się,
Wtóru serc dziwna moc
Wstrzyma czas, niechaj trwa
Pijana noc!”

Stanisław Staszewski (1925–1973) polski poeta i bard

Źródło: Samotni ludzie

O ludziach , O świecie , O ptakach , O czasie

„Nie jest dobrze być bardzo kochanym w tak młodym wieku, tak wcześnie. To rodzi złe przyzwyczajenie. Wydaje się, że tak już być musi. Wydaje się, że to gdzieś powinno istnieć, że można to odnaleźć. Liczy się na to. Wpatruje się, ma nadzieję, czeka. Miłość macierzyńska to obietnica, którą życie nam daje u progu i której nie dotrzymuje nigdy. I z tym niedosytem pozostać trzeba do końca życia. Ilekroć kobieta bierze nas w ramiona i przyciska do serca, są to tylko kondolencje. Zawsze powracamy na grób matki, by wyć nad nim jak opuszczony pies. Już nigdy, już nigdy, już nigdy. Wspaniałe ramiona otaczają szyję, najsłodsze wargi szepcą o miłości, ale już się wie. Kiedy znów przychodzi pragnienie, można się miotać na wszystkie strony – nie ma już studzien, są tylko miraże. O pierwszym przebłysku świtu przeprowadziło się gruntowne studia nad miłością i dokumentację nosi się ze sobą. Wszędzie dokąd pójdziemy, nosimy w sobie truciznę porównań i czas mija na oczekiwaniu tego, co już kiedyś otrzymaliśmy. Nie twierdzę, że należałoby zabraniać matkom zbytniej miłości do dzieci. Mówię tylko, że lepiej jest, kiedy matki mają jeszcze kogoś do kochania. Gdyby moja matka miała kochanka, nie umierałbym przez całe życie z pragnienia przy każdym źródle. Na moje nieszczęście znam się na prawdziwych diamentach.”

Romain Gary (1914–1980) francuski pisarz i dyplomata

Obietnica poranka

O miłości , O życiu , O kobietach , O nieszczęściu

„Są noce tak przejmująco ciche,
że słychać, jak w nieprzejrzanej
dali szczeka lis i pohukuje
sówka. To właśnie wtedy leżę
przed świtem rozbudzony i słyszę,
jak woda spiętrzona gdzieś na Antlantyku
opada, wznosi się, opada, wznosi
fala za falą bijąc o długi brzeg
nadmorskiej wioski pozbawionej światła
i przyjaciół.”

R.S. Thomas (1913–2000)

Źródło: On, tłum. Andrzej Szuba

O wodzie

„Teraz gdy zrozumiał już,
że jest stary
ceni ją bardziej niż wtedy gdy młoda wchodziła do domu
– nogi smugi księżyca na trawie
srebrne, z zielonymi sprzączkami na czarnych pantoflach […]
jej słowa były łąką o świcie i
czerwonymi wargami nocy.”

Krzysztof Boczkowski (poeta) (1936–2018)

Źródło: Śniadanie na trawie

O domu , O trawie

„Już czas by świt rozjaśnił drogę, by wskazał ci
Ten głos jak sztorm, który ponagla, abyś zrobił coś
Gdzie jest twój miecz, na którym schła wroga krew? (…)
To błąd, gdy ktoś na twojej ziemi roznosi smród
Tam gdzie ma dom może to robić, ale nie tu.”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Bez litości

O błędach , O domu , O czasie

„O świcie każdy jest sam.”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

Cytaty z tekstów literackich, Cytaty z wierszy i piosenek
Źródło: Ulice wielkich miast

„Od jeziora do księżyca Od wieczora aż do świtu – Wielka Noc.”

Tadeusz Chudy (1931–1997) polski pisarz

Źródło: Wielkanoc

O nocy

„Ponad gór omglony szczyt
Lećmy, zanim wstanie świt,
By jaskiniom, lochom, grotom
Czarodziejskie wydrzeć złoto!”

John Ronald Reuel Tolkien książka Hobbit, czyli tam i z powrotem

pieśń śpiewana przez krasnoludy podczas spotkania u Bilba.
Hobbit, czyli tam i z powrotem
Źródło: rozdział 1, Nieproszeni gości, s. 9

„Objąć cię słowem chociażby na chwilę,
na krótki moment jak rozbłysk świtu, gdy w dialogu
z nocą dzień się pojawia, by mnożyć zwątpienie,
ale także radość, i ufność, i gorycz, i ból po stracie,
przeżywanie piękna co równie nieobjęte
jak ziemia”

Edward Zyman (1943)

Źródło: Objąć cię słowem

O bólu , O stracie , Radość

„Za oknami świt czerwony,
Jeszcze sennych szelest drzew,
Słońce wraca z drugiej strony,
Ptak zbudzony zaczął śpiew.”

Jan Lechoń (1899–1956) poeta polski

Źródło: Preludium

O ptakach , O słońcu

„Z jednej strony widzicie niezmiennych Samarasa i Wenizelosa, z drugiej, niebezpieczną KKE, SYRIZę, LAOS, Kammenosa i Złoty Świt.”

Dora Bakojanni (1954) grecka działaczka polityczna

Źródło: Grecja-KONKURS-prezentacja programów partii, balkanistyka.org, 6 maja 2012 http://balkanistyka.org/wp/grecja-konkurs-prezentacja-programow-partii/

„To niemożliwe, aby w krzyku lata było tyle niepokoju.
Przecież lato to uspokojenie. Świt łamany opłatkiem jeziora,
co rozmowę prowadzi potajemną z drzewem pochylonym nad
grozą skarpy.”

Igor Kantorowski (1956) polski poeta i publicysta

Źródło: Lato

O lecie

„Ewa Braun nie interesowała się polityką, prawie w ogóle nie starała się wywierać wpływu na Hitlera. Była wysportowana, świetnie biegała na narach, często robiliśmy wspólne wycieczki górskie poza granicami posiadłości. Pewnego razu Hitler dał jej nawet ośmiodniowy urlop, naturalnie w czasie, gdy jego nie było na górze. Pojechała z nami na kilka dni do Zuers, gdzie nierozpoznana tańczyła z młodymi oficerami aż do świtu. Daleko jej było do tego, by być jakąś nowoczesną Madame Pompadour.”

Albert Speer (1905–1981) jeden z przywódców hitlerowskich Niemiec

Źródło: Przemysław Słowiński, Dyktatorzy i ich kobiety. Seks, władza i pieniądze, Wydawnictwo Videograf, Chorzów 2013, ISBN 9788378351320, s. 168–169.

O kobietach , O pieniądzach , O seksie , O czasie

„Tę limbę ziemia wydała nieżywa,
Tuliła żałość i groza straszliwa
I mroźnym tchnieniem smagał śnieżny szczyt –

A ona z nocy mgieł i zasępienia
Wyrasta dumnie w błękitne przelśnienia,
W przeczysty złotopurpurowy świt.”

Stanisław Wyrzykowski (1869–1949) polski poeta i powieściopisarz

Źródło: Limba

„Bo nic nie wzrusza tak Zachodu,
jak szum frazesów o wolności.
Możesz pół świata zakuć w dyby,
strzelać w tył głowy, łamać kości,
ale bredź przy tym o ludzkości,
o Lepszym Jutrze, Wielkim Świcie,
a wyjdziesz na tym znakomicie!”

Janusz Szpotański (1929–2001) satyryk i poeta polski, działacz opozycji w PRL

Źródło: Caryca i zwierciadło

O wolności

„Gdzie niebo kładzie swe ciemne błękity,
Swój sen ostatni o cichym wieczorze,
Śpią lilie… modre kołysze je łoże
Nad głębią, z której zaraz wstaną świty.”

Edward Słoński (1872–1926) polski poeta i pisarz

Źródło: O świcie z antologii Ziemia polska w pieśni

O snach

„Jeżeli z gazet wyczytasz cokolwiek -
nie wierz w ich prawdę.
Jest inna, głębsza rzeczywistość życia:
zagmatwany gąszcz snu, świtu, jawy,
niewidzialnego dla cudzego wzroku.
W jednej chwili
żyjesz w dwóch światach i w podwójnym czasie
splecionym ciasno jak włókna sizalu
w tkaninie malowanej zielenią i żółcią.”

Ludmiła Marjańska (1923–2005) polska poetka, tłumaczka literatury angielskiej

Źródło: Po przeczytaniu gazety (1996)

O rzeczywostości , O czasie

„Mogę ci mówić o tym, że naprawdę las nigdy się nie zmienia: w lecie, w zimie, jesienią, jest tak samo nudny i niebezpieczny; tak samo męczący i wredny; i taki sam jest o świcie, wieczorem i w dzień; i zawsze jest w nim pusto; i że jedyną rzeczą, którą czuję, jest nienawiść do lasu, ale ty i wszystkie takie jak ty macie za małe móżdżki, aby to zrozumieć.”

Marek Hłasko książka Następny do raju

Następny do raju

O nienawiści , Jesień

„Czy panowie muszą tak napierdalać od bladego świtu?! Że nie podbijam karty na zakładzie azbestu o siódmej rano, to już w waszym robolskim mniemaniu muszę być nierobem?! Już możecie inteligentowi jebać po uszach od brzasku! Żeby se czasem kałamarz nie pospał godzinkę dłużej kapkę od was, skoro zasnął dopiero nad ranem! I żeby się kompletnie spalił w blokach już na starcie! Grunt, że kurwa, inteligent załatwiony na dzień cały! Wrócicie napierdalać jak siądę do pracy!”

Adaś Miauczyński Bohater filmów i sztuk teatralnych Marka Koterskiego

do robotników hałasujących pod jego domem
Dzień świra (2002)

O domu , O czasie

„Lecz nie zagłuszyć, nie zadusić nigdy niczym
odgłosu kroków, który rośnie, potężnieje:
świt co dzień wstawał na przedmieściach robotniczych
i budził kroki. Walka trwała, i trwał gniew.
Jak naszych bito, jak w defach katowano!
Ale milczeli i oczu nie spuszczali,
o rewolucji chroniąc myśl swą twardą
i w sercu hasło, niby pancerz – Stalin.”

Wiktor Woroszylski (1927–1996) polski pisarz

Źródło: Ballada o Stalinie w Krakowie i krokach rewolucji

O myślach , O gniewie , O walce , O myśleniu

„Wracam na róg Królewskiej o świcie, po 3–ciej,
Kto świeci
u mego ojczyma?
Czyżby Deotyma
– upudrowana kurzem, w koronkach z pajęczyn —
„snuła” c. d. wymęczyn?

( – Mieszkała tutaj niegdyś. Chwilami czuję,
że dotychczas pokutuje.”

Jadwiga Łuszczewska (1834–1908)

)
O Deotymie
Źródło: Stefan Godlewski, Warszawa, Wyd. Ludwika Fiszera i Józefa Kubickiego, Warszawa 1946, s. 139.

„Kogut: pocztylion świtu.”

Antoni Regulski

„Świt się przedłuża, bo noc płaci długi.”

Antoni Regulski

O nocy

„Dopóki jesteś, jesteś ze mną, dzień jak kolęda się zaczyna,
Łagodna nuta, światłem sennym bladego świtu pajęczyna,
Dopóki oczu jasne niebo otwierasz co dnia jak ramiona,
Dopóki jesteś, jesteś ze mną, w obłoki płynę, płynę, płonąc.”

Andrzej Kuryło (1943)

Źródło: Dopóki jesteś

„W oka mgnieniu straszny świt zalał żarem całą ziemię. W jaśniejszym od dziesięciu słońc biało-liliowym błysku, który rozdarł źrenice i boleśnie smagnął wszystko, co wokoło żyło, bujne zarośla – przez płynne przenikanie jednego obrazu w drugi – zamieniły się w szkielety”

Adam Wiśniewski-Snerg (1937–1995) polski pisarz

Anioł przemocy

Obraz

„Są chwile o świcie jak jabłka rumiane.
Jest południe jak złota lawina.
A potem wieczór ścieżki dnia splątane
księżycowym sierpem przecina.”

Jan Zych (1931–1995)

Źródło: Tobie mówić, „Życie Literackie” nr 21, 20 maja 1956, s. 4. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14811

O życiu

„Musieliśmy, brat i ja, wziąć wszechświat w swoje ręce, gdy pewnego ranka, tuż przed świtem, tata cichaczem wyzionął ducha.”

Gaétan Soucy (1958–2013)

Dziewczynka, która za bardzo lubiła zapałki (1998)

O wszechświecie

„Film toczy się chronologicznie, oczywiście z pewnym skrótem, ale linearnie. Przyroda, odgrywa tutaj dużą rolę, (…) życie ludzi na wsi jest od niej zależne. Upał, deszcz, wiatr, woda, świt, zmierzch – młodość chłopców, wysiłek fizyczny, ksiądz kontemplacyjnie biegający po lesie. To wszystko miało zbudować zmysłowy „pejzaż” tego filmu.”

Michał Englert (1975) polski operator filmowy i scenarzysta

o filmie Nieulotne.
Źródło: Marcin Zawiśliński, Michał Englert: O trudnej miłości i potrzebie zrozumienia, portalfilmowy.pl, 13 lutego 2013 http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,5,13657,4,1,Michal-Englert-O-trudnej-milosci-i-potrzebie-zrozumienia.html

O życiu , O ludziach , O zrozumieniu , O wysiłku

„(…) Krzysztof Lang obsadził mnie w roli młodego wykolejeńca, przestępcy, psychopaty i narkomana. Do dziś jestem mu bardzo wdzięczny za to, że zaryzykował i obsadził w tej roli kogoś, kto wcale na oprycha nie wygląda. Dzięki temu moja postać stała się przewrotna, niejednoznaczna. Nad tym filmem pracowało się prawie tak, jak nad Teatrem Telewizji: bardzo mała obsada, właściwie pięcioosobowa grupa, akcja filmu, która toczy się jednego dnia: od popołudnia do świtu. Dwa tygodnie przed rozpoczęciem zdjęć zaczęliśmy próby, poprawialiśmy dialogi, razem wybieraliśmy kostiumy. Mieliśmy czas, żeby się wzajemnie zaprzyjaźnić, a także na to, by nasze postaci zaczęły żyć. To było bardzo ciekawe doświadczenie.”

Kacper Kuszewski (1976) aktor polski

o roli w filmie Strefa ciszy.
Źródło: Żeby było ciekawie, musi być trudno! - III część wywiadu z Kacprem Kuszewskim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1420/Zeby-bylo-ciekawie-musi-byc-trudno-III-czesc-wywiadu-z-Kacprem-Kuszewskim.html

O czasie

„(…) każdego dnia dwaj bracia Świt i Poranek przyjeżdżali z otchłani nocy na lekkich, białych koniach i zatrzymywali się przy źródle. Jeden z nich zeskakiwał z konia i przyklękając na jedno kolano napełniał wodą szklany kielich aż po sam brzeg. Podając go bratu, wsiadał na konia i obaj, pnąc się pod górę, jechali na powitanie Słońca.”

Antonina Zachara-Wnękowa (1894–1984)

Baśnie spod Gorców
Źródło: Baśń o źródle

O górach , O wodzie , Koń

„Już świt pierwszą roznietą złoci się po ścianie,
Gdy właśnie słychać kroki i do drzwi pukanie…

Więc zrywam się i biegnę! Wiatr po niebie dzwoni!
Serce w piersi zamiera… Nie!… To — Bóg, nie oni!…”

Bolesław Leśmian (1877–1937) polski poeta

Źródło: Urszula Kochanowska w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 84.

O Bogu , Serce

„Przed świtem zawsze jest najciemniej.”

Dan Brown książka Zaginiony symbol

Zaginiony symbol (2009)

„Zadowolenie spowodowane złudnymi przyjemnościami
Jest również ulotne jak gesty tancerza
Rozwijaj w swym umyśle umiarkowanie,
A stanie się on czysty jak świt, który zapowiada koniec nocy.”

Dalajlama V (1617–1682)

Źródło: Gilles Van Grasdorff, Biografia XIV Dalajlamy, Katowice 2005, str. 145

O przyjemności

„Był czas gdy czczono Słońce. Przez wiele stuleci budowano mu wieże, złociste ołtarze, składano hołd o świcie, aż w toku wydarzeń wygasł człowiek dla Słońca, które dalej świeci…”

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891–1945) poetka polska

O czasie , O słońcu

„Podszedł do mnie na stacji benzynowej (…) człowiek wyglądający na mocno pogruchotanego przez życie, o dość niemiłym zapachu, z prośbą o podwiezienie. Byłem sam, trzaskał mróz, w ułamku sekundy postanowiłem pomóc. (…) nie miał grosza przy duszy ani pracy i samotnie wychowywał trójkę dzieci, które się pochorowały, i zabrakło mu 68 zł na wykupienie lekarstw. (…) wybrał się stopem, przez pół Polski, do kolegi z wojska, żeby mu pożyczył pieniądze na święta. Ten odprawił go bez niczego, o świcie. (…) Oczywiście, oddałem wędrowcowi wszystko, co miałem w portfelu, ale pomińmy to, bo przytrafiła mi się niesamowita podróż i rozmowa. Mój pasażer posługiwał się innym językiem, ale znaleźliśmy wiele wspólnych tematów. Rozmawialiśmy o Radiu Maryja, Dodzie-Elektrodzie i braku Teatru Telewizji. „Panie, zabrali mi ten Teatr Telewizji! Gdzie ja do teatru pójdę?” – mówił.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

„Ileż można tego Kevina oglądać?”. Kiedy się rozstaliśmy, uroniłem łezkę, bo takie spotkania są jak katharsis.
Źródło: Jacek Cieślak, Święta sprzedają się jak seks, „Rzeczpospolita” nr 298, dodatek „TV Magazyn”, 23 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129874.html

O życiu , O pieniądzach , O dzieciach , O seksie

„Pierwszy raz kiedy odkryłem śmierć… ja, moi rodzice, babcia i dziadek jechaliśmy przez pustynię o świcie. Ciężarówka pełna Indian uderzyła w jakiś inny samochód czy coś. W każdym bądź razie ci Indianie leżeli na drodze wykrwawiając się na śmierć. Byłem tylko dzieckiem, więc zostałem w samochodzie, kiedy mój ojciec i dziadek poszli sprawdzić co się stało. Nic nie widziałem, była tylko zabawna czerwona farba i ludzie leżący dookoła. Wiedziałem jednak, że coś się dzieje, mogłem odczuć wibracje ludzi dookoła mnie i w pewnym momencie zdałem sobie sprawę, że oni wiedzą jeszcze mniej ode mnie. To był pierwszy raz, kiedy zaznałem strachu… i myślę, że w tym momencie dusze tych martwych Indian… może jeden czy dwóch z nich biegając w przerażeniu dookoła dostał się do mojej duszy. A ja byłem jak gąbka, gotowy aby ich przyjąć.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

O śmierci , O dzieciach , O ludziach , O strachu

„[…] u Polaków dobę dzielono tylko na wschód słońca, południe, zachód, na pianie kura, na zmiany stróży do świtu, we dnie miarkowano się głównie po cieniu, w nocy po gwiazdach, jak: kośnikach, babkach, gwieździe zwierzęcej najpierw się pokazującej, gdy zwierzęta dzikie na żer wychodzą. Podział więc doby na 24 godzin do późniejszych czasów należy tak u nas jak i Litwinów, którzy liczyli czas metami, to jest porami, każda zaś pora liczyła u nich godzin czyli iwaułund 16 to jest: szarzenie, zorza, świtanie, wschód słońca, światło, dzień, przed-pół-dzień, południe, popołudnie, przedwieczór, wieczór, pierwonoc, północ, kogutów pianie i przebudzenie.”

Józef Grajnert (1831–1910)

Źródło: Studya nad podaniami ludu naszego (dokończenie) [w]: „Biblioteka Warszawska. Pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi”, 1859, Tom trzeci, nowej serii tom VII, s. 73

O ludziach , O świetle , O nauce , O czasie

„Zagrać o swoim życiu i o źle urządzonym świecie, zagrać to, czego się nie da opowiedzieć, o czym opowiadać nawet nie warto, bo i co z tego gadania wyniknie – tylko po prostu zagrać. Nie dla grosików rzucanych do czapki. Dla siebie i dla samego Pana Boga, który przysiadał tam zmęczony nad kuflem, słuchając do bladego świtu, jak żali się jego stworzenie.”

Rafał A. Ziemkiewicz książka Ciało obce

Źródło: Ciało obce, wyd. Świat Książki, wrzesień 2005, ISBN 83-7391-542–7.

O Bogu , O książkach , O świecie

„Mówię do ciebie tak cicho jak ptak
o świcie słońce upuszcza w twoje oczy
Mówię do ciebie tak cicho
jak ty do mnie”

Rafał Wojaczek (1945–1971) polski poeta

Źródło: Mówię do ciebie cicho

O ptakach , O słońcu

„Noc wydaje się najciemniejsza i najbardziej definitywna właśnie przed świtem.”

Janusz Pasierb (1929–1993) polski ksiądz, poeta, eseista, historyk sztuki

Światło i mrok

O nocy

„Obudził się z nadejściem świtu i od razu poczuł obok siebie jej śpiące ciało. Leżała wtulona w jego ramię. Czuł na skórze jej oddech i miękkie podnoszenie się i opadanie piersi. Prawą nogę przełożyła nad nim, a jej prawa dłoń leżała nad jego sercem. Na udzie zaś czuł delikatne kłucie jej podbrzusza. Była to wyjaśniająca godzina prawdy, kiedy zazwyczaj mężczyźni odchodzą, a kobiety chcą, aby zostali.”

Nicholas Evans książka Zaklinacz koni

Zaklinacz koni

O kobietach , O mężczyznach , Serce

„Dziś jest super dzień do kąpania ryb
Jest zalecane by zrobić to jeszcze o świcie
Dopóki woda jest wystarczająco czysta
Bez zużycia mydła
By największym strumieniem wytrzeć oczy,
No nie i są płetwy – żeby się nie zranić
Dopóki jest woda i dopóki się jest sennym.”

Hristo Petreski (1957)

Źródło: Super dzień (najbardziej dziecięcy wiersz), tłum. Olga Lalić-Krowicka

O wodzie

„Powiem ci…
Zmarnowaliśmy świt
A tego nie wybaczy nam żadne niebo.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

I’ll tell you… No eternal reward will forgive us now for wasting the dawn. (ang.)
Cytaty z utworów The Doors
Źródło: The Wasp (Texas Radio And The Big Beat)

„Kto dobrze pracował w ostatniej godzinie, zostanie przyjęty do Królestwa jak ten, który kierował pługiem, dopóki przy nim nie padł, od swojego świtu po przedwczesny zmierzch. Nie będziecie żałować, że macie inne mieszkanie w niebie; tam nie istnieje małostkowość ludzkiej zazdrości. Ale zdobądźcie to Niebo, które dla was stworzyłem i które was otwarłem przez swą śmierć na Krzyżu. Przyjdźcie do Pana, nim Pan przyjdzie do was w swym majestacie Sędzi.”

Maria Valtorta (1897–1961) włoska pisarka

Zeszyty z 1943
Źródło: s. 464.

O śmierci

„Gdy nadchodzi świt, trudno walczyć przeciw nocy, która przyjdzie.”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

„Nie zginaj karku nisko zbyt – w jutrzejszy musisz wierzyć świt.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

Piosenki
Źródło: Aby do świtu (1983)

„Zanim narodziła się instytucja państwa, jeszcze o świcie historii, handel wykonał już kawał dobrej roboty. Kiedy państwa nawzajem się zwalczały, handel poszukiwał dróg i przecierał ścieżki, które prowadziły od jednego do drugiego narodu, budując płaszczyznę wymiany towarów i idei.”

Rudolf von Jhering (1818–1892) niemiecki teoretyk prawa

Źródło: Peter-Christian Müller-Graff, Na nas jako uczonych spoczywa szczególna odpowiedzialność, „Alma Mater” nr 142–143, grudzień 2011–styczeń 2012, s. 63, tłum. Biuro Tłumaczeń Spectraling we współpracy z Jolantą Herian-Ślusarską.

O historii , O poszukiwaniu , O współpracy

„O świcie – wszędzie blisko, o zmierzchu – nawet do siebie daleko.”

Władysław Grzeszczyk (1935) polski aforysta

Parada paradoksów (1985)

„Czarne mleko świtu pijemy je o zmroku
pijemy je w południe i rano pijemy je w nocy
pijemy je pijemy
szpadlem ryjemy grób napowietrzny nie będzie uwierać”

Paul Celan (1920–1970) reprezentant niemieckojęzycznej poezji lat powojennych

Źródło: Fuga śmierci

O śmierci , O piciu

„Niezależnie jaka była przyczyna tej katastrofy, co doprowadziło do tego, że samolot się rozbił, z tego, co wiemy, możemy już dzisiaj powiedzieć: zostali zdradzeni o świcie.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

podczas inauguracji Ruchu Społecznego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego o ofiarach katastrofy smoleńskiej. Aluzja do fragmentu wiersza Zbigniew Herberta Przesłanie pana Cogito: „i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie”.
Źródło: onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/raporty/katastrofa-smolenska/jaroslaw-kaczynski-zostali-zdradzeni-o-swicie,1,4237699,wiadomosc.html, 10 kwietnia 2011