Cytaty na temat Sól

Zbiór cytatów na temat sól, ludzie, nie żyje, życie.

Cytaty na temat Sól

Robert Baden-Powell Fotografia

„Trudności są solą życia – bez nich życie byłoby gorzkie i mdłe.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting

Robert Baden-Powell Fotografia
Stefan Czarniecki Fotografia

„Jam nie z soli, ani z roli, ale z tego, co mnie boli, wyrosłem.”

Stefan Czarniecki (1599–1665) hetman polny koronny, wojewoda ruski i kijowski

Przypisywane

Andrzej Majewski Fotografia
Ludmiła Marjańska Fotografia

„Gdziekolwiek jesteś, żyjesz własnym życiem,
i to jest ważne, co przynosisz z sobą:
bochenek chleba i garsteczkę soli
czy połyskliwą blaszkę i kamyczek.”

Ludmiła Marjańska (1923–2005) polska poetka, tłumaczka literatury angielskiej

Źródło: Gdziekolwiek jesteś

Janusz Korwin-Mikke Fotografia
Anton Czechow Fotografia

„Różnorodność jest solą życia: pozwoli ci rozwinąć umiejętności, powstrzymać od stagnacji i podtrzyma motywację.”

Ben Moon (1966)

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=2

Rafał Wojaczek Fotografia

„Sól w nasze rany, cały wagon soli
By nie powiedział kto, że go nie boli”

Rafał Wojaczek (1945–1971) polski poeta

Źródło: Sól

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?
Diana Spencer Fotografia
Klara z Asyżu Fotografia
Grzegorz III Laham Fotografia

„Nadszedł czas, aby skończyć z tą parodią dwulicowej polityki. Jej niedotrzymane obietnice i tajne interesy pieką niczym sól otwarte rany tego regionu. Świat nie może pozwolić, by nienawiść i przemoc pochłonęły Bliski Wschód. Czas powiedzieć dosyć!”

Grzegorz III Laham (1933) syryjski duchowny katolickiego Kościoła melchickiego

Źródło: Watykan za powrotem na drogę dialogu i pojednania po zamachach w Syrii, radiovaticana.org, 11 maja 2012 http://www.oecumene.radiovaticana.org/pol/Articolo.asp?c=587144

Jacek Cygan Fotografia

„Być ponad to,
co nas boli,
co ośmiesza tylko nas.
Wypić z wrogiem
Beczkę soli,
Dobry Panie, pozwól nam!”

Jacek Cygan (1950) polski autor piosenek, poeta, scenarzysta

piosenka śpiewana przez Ryszarda Rynkowskiego.
Źródło: Zwierzenia Ryśka, czyli jedzie pociąg…

Pietro Aretino Fotografia

„Aby człowieka poznać, trzeba zjeść razem beczkę soli, powiada przysłowie. Ale z Francuzem wystarczy jedna kromka chleba.”

Pietro Aretino (1492–1556) włoski pisarz

Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, ISBN 8386482001, s. 24.

Elżbieta Dzikowska Fotografia

„Życie bez podróży jest jak potrawa bez soli.”

Elżbieta Dzikowska (1937) polska podróżniczka, filmów autorka dokumentalnych

Źródło: W drodze najlepiej!, teletydzien.pl, 16 kwietnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-w-drodze-najlepiej,nId,597924

Benedykt XVI Fotografia
John Steinbeck Fotografia
Terry Eagleton Fotografia
Milan Rúfus Fotografia
Zofia Kucówna Fotografia
Pablo Neruda Fotografia
Innocenty III Fotografia
Tadeusz Kotarbiński Fotografia
Maciej Stuhr Fotografia
Bernard Lietaer Fotografia
Pascal Brodnicki Fotografia
René Depestre Fotografia
John Bright Fotografia
Małgorzata Gutowska-Adamczyk Fotografia
Jean-Claude Van Damme Fotografia
Jeremy Clarkson Fotografia
Marian Filar Fotografia
Olaf Lubaszenko Fotografia

„(…) solą tego zawodu jest realizacja filmu fabularnego.”

Olaf Lubaszenko (1968) aktor i reżyser polski

Źródło: Twórcy czytają recenzje. Olaf Lubaszenko w Stopklatce http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=53366

Józef Ignacy Kraszewski Fotografia
Monteskiusz Fotografia
Tomáš Garrigue Masaryk Fotografia
Woody Allen Fotografia

„Miłość wymaga odpowiedniej równowagi. Jak ludzkie ciało. Może wyjść na to, że masz wszystkie witaminy, minerały, ale jeśli brakuje jednego, małego elementu… jak, jak… na przykład soli… Człowiek umiera.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

Cytaty z utworów literackich (w tym scenariuszy), Vicky Cristina Barcelona

Paweł Jasienica Fotografia
Catherine Zeta-Jones Fotografia
Stefan Żeromski Fotografia

„My, lekarze! My, sól ziemi, my, rozum, my ręka kojąca wszelką boleść…”

Ludzie bezdomni
Źródło: tom I, rozdz. Mrzonki

Jared Diamond Fotografia

„Zawałów i udarów wcześniej w Papui-Nowej Gwinei nie było, bo ludzie tam nie znali soli.”

Jared Diamond (1937) amerykański biolog ewolucyjny, fizjolog i biogeograf

Źródło: rozmowa Jorga Hantzschela, Papuas mówi „pas”, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 10 grudnia 2012.

Karolina Stachoń-Weit Fotografia
José Gomes Temporão Fotografia

„Twój cień doprawię solą
zakonserwuję go,
wysuszę na wietrze
i kiedy będę stara
pochłonę go
popijając winem”

Hsia Yü (1956)

Źródło: Słodka zemsta, tłum. z języka niemieckiego Marek Śnieciński

Stanisław Pięta Fotografia

„Wydaje się wam, że czerwone kanalie powinny być witane chlebem i solą? Do Moskwy won!”

Stanisław Pięta (1971) polski prawnik i polityk

o przerwaniu przez Narodowe Odrodzenie Polski wykładu Zygmunta Baumana we Wrocławiu.
Źródło: gazeta.pl http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35771,14158308,Posel_PiS_o_Baumanie__Czerwona_kanalia__do_Moskwy.html, 24 czerwca 2013

Żona Lota Fotografia

„Ależ kochani, co było, to było! Nie narzekajmy, nie patrzmy za siebie i nie stójmy jak słupy soli, kiedy życie przecieka nam między palcami!”

słowa włożone w usta żony Lota w stylizacji czatu na Facebooku
Autorzy: Patryk Bryliński, Maciej Kaczyński, Facecje, Wydawnictwo Otwarte, Kraków 2015, ISBN 978-83-7515-374-3, s. 76.

Adam Schaff Fotografia

„W jednej ze swych bajek-opowieści (…) Szczedryn maluje typ biurokraty pyszałka, bardzo ograniczonego i tępego, ale bezgranicznie zarozumiałego i gorliwego. Gdy (…) wytracił tysiące mieszkańców, spalił dziesiątki miast i zaprowadził w ten sposób „ład i spokój” w „powierzonym” mu kraju, rozejrzał się wokoło i spostrzegł na horyzoncie Amerykę, kraj (…) mało znany, w którym istnieją (…) jakieś swobody, które bałamucą lud i gdzie państwem rządzą za pomocą innych metod. (…) spostrzegł Amerykę i oburzył się: co to za kraj, skąd on się wziął, jakim to prawem istnieje? Oczywiście, przypadkowo odkryto go przed kilkoma wiekami, ale czyż nie można go z powrotem zakryć, żeby po nim nawet śladu nie zostało? I powiedziawszy to, napisał rezolucję: „Zakryć z powrotem Amerykę”!
Wydaje mi się że panowie z „Deutsche Diplomatisch-Politische Korrespondenz” są jak dwie krople wody podobni do szczedrynowkskiego biurokraty. Panom tym ZSRR od dawna już jest solą w oku. Dziewiętnaście lat stoi ZSRR jak drogowskaz, zarażając duchem wyzwolenia klasę robotniczą całego świata i wywołując wściekłość wrogów klasy. robotniczej. I oto (…) ZSRR nie tylko po prostu istnieje, ale nawet rośnie, i nie tytko rośnie, ale nawet kwitnie, i nie tylko kwitnie, ale nawet układa projekt nowej Konstytucji, projekt podniecający umysły budząc nowe nadzieje w klasach uciskanych. Jakżeż po tym wszystkim nie mają się oburzać panowie z niemieckiego organu półoficjalnego? Co to za kraj wrzeszczą, jakim to prawem istnieje, i jeśli go odkryto w październiku 1917 roku, to dlaczego nie można go z powrotem zakryć, żeby po nim nawet śladu nie pozostało? I powiedziawszy to, postanowili: zakryć z powrotem ZSRR, obwieścić wszem i wobec, że ZSRR jako państwo nie istnieje, że ZSRR – to nic innego, jak tylko zwykłe pojecie geograficzne!”

Adam Schaff (1913–2006) filozof polski

Jak układać i wygłaszać przemówienia

Karol Darwin Fotografia
Pliniusz Starszy Fotografia

„Z ziarnkiem soli.”

Cum grano salis. (łac.)
cytat sparafrazowany, w wersji wcześniejszej: Addito salis grano (Dodawszy szczyptę soli).
Znaczenie: z dodatkiem sceptycyzmu.
Historia naturalna
Źródło: XXIII, 8, 149

Hans Christian Andersen Fotografia

„Naiwność to tylko jedna cząstka mych baśni, humor bowiem stanowi ich sól.”

Hans Christian Andersen (1805–1875) duński pisarz i poeta

Źródło: z listu do Jonasa Collina

Anita Lipnicka Fotografia
Kim Ir Sen Fotografia
Augusto Sandino Fotografia

„Proszę jedynie o dostarczenie im dwudziestu pięciu kwintali soli.”

Augusto Sandino (1895–1934)

odpowiadając po podpisaniu porozumienia pokojowego na pytanie prezydenta Juana Bautisty Sacasy, czy Sandino życzy sobie dla swoich ludzi; chodziło o to, że blokada gospodarcza stref partyzanckich sprawiła, iż partyzantka pod względem zaopatrzenia (zwłaszcza w sól), znajdowała się w położeniu dramatycznym
Źródło: Zbigniew Marcin Kowalewski, Guerilla latyno-amerykańska, op. cit., s. 46.

Ignacy Karpowicz Fotografia
Beata Szydło Fotografia

„Krzyk, sianie zamętu, destabilizacja to są metody, które niestety stały się narzędziem partii opozycyjnych. Nie ma to nic wspólnego z zasadami demokratycznego państwa prawa, ze standardami europejskich demokracji. Szanowni Państwo, jako politycy mamy obowiązek roztropnej troski o dobro wspólne. Polityka może nas dzielić, ale nie powinien dzielić nas szacunek do zasad i wartości, u podstaw których zawsze leży myślenie o Państwie i dobru wspólnoty, o bezpieczeństwie i interesie Polaków. Nie wolno Polaków skłócać, zniechęcać wzajemnie. Można się spierać, różnic w poglądach, ale nie wolno Polaków stawiać przeciwko sobie. A dziś tak się dzieje. (…) Reżyserzy tych wydarzeń muszą dziś wyraźnie usłyszeć: źle czynicie, szkodzicie Polsce, sprzeniewierzacie się dobru wspólnemu. Na konflikcie i niechęci chcecie budować waszą tożsamość. To ogromny błąd.(…) Opozycja w demokratycznym państwie ma wielką wartość. Opozycja, która merytorycznie recenzuje rządzących, która motywuje władze i patrzy jej rzetelnie na ręce jest solą demokracji. Niestety dziś takiej nie ma. Krzyk i wrzask nie zastąpią dobrych pomysłów dla obywateli. Warto przypomnieć opozycji, że jesteśmy jednym narodem, mamy jedną ojczyznę i wspólną historię. Polska jest wolna i demokratyczna. Jest Naszym wspólnym dobrem – stwierdziła. Chcecie maszerować – maszerujcie, chcecie protestować – protestujcie. Ale szanujcie przekonania innych. Szanujcie swoich rodaków, nie odmawiajcie innym praw, o które sami się upominacie. Takie działanie dewastuje społeczne zaufanie, solidarność, niszczy demokrację, uderza w jej podstawy. Rujnuje nas jako naród, jako wspólnotę.”

Beata Szydło (1963) polska działaczka samorządowa i polityczna

Źródło: „Chcecie maszerować, maszerujcie, chcecie protestować protestujcie, ale szanujcie rodaków”. ORĘDZIE Beaty Szydło http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/538164,oredzie-premier-beaty-szydlo.html, dziennik. pl, 17 grudnia 2016.

Pierre Gringore Fotografia

„Paryskie błoto, paryskie błoto jest osobliwie cuchnące. Musi zawierać wiele soli azotowych i lotnych. Taka jest zresztą opinia mistrza Mikołaja Flamela i hermetyków…”

Pierre Gringore (1475–1539)

Wypowiedzi z powieści Victora Hugo, Katedra Marii Panny w Paryżu
Źródło: s. 82.

Julie Powell Fotografia

„Kiedy nie wierzy się niebo, śmierć jest stuprocentowym Końcem. Choć to śliczna myśl, nie wierzę, że Julia je w raju Sole Meunière z Paulem. Wierzę, że jej ciało zostało pogrzebane - pod bardzo fajnym nagrobkiem, nawiasem mówiąc, ciekawe, czy zgadniecie, jakie ma epitafium - a mózg, serce, poczucie humoru i doświadczenie, które sprawiły, że to ciało było Julią, znikły. Wszystko, co zostało, znajduje się w naszych wspomnieniach. Ale to też jakieś życie pozagrobowe, prawda? (…) Kiedy byłam w liceum, miałam wyjątkowo przykrego nauczyciela aktorstwa. (…) Już umarł i żyje w mojej pamięci, ale jako wredny, manipulujący, nieszczęśliwy sukinsyn. To kiepski sposób na spędzenie wieczności. Z Julią jest inaczej. Zamiast snuć się po jakimś niewydarzonym niebie, zastanawiając się skąd skombinować prawdziwą solę z Dover, chodzi po komnatach mojego mózgu, zatrzaskuje z rozmachem porządny, mocny piekarnik, pije wino i bawi się jak jasna cholera. Ma swoje zwyczaje, bywa uparta jak muł, ale już nie klaruje masła, bo uznała, że to zawracanie głowy, więc ciągle się uczy. A ponieważ dałam jej miejsce, w którym może bywać, uznała, że jednak nie jestem taką zarozumiałą suką i nawet fajna ze mnie kobitka. Przynajmniej tak uważa Julia z mojej głowy. Istnieją tysiące tysięcy Julii w umysłach ludzi z całego świata, ale ta Julia jest moja.”

Julie Powell (1973)

Julie and Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen: How One Girl Risked Her Marriage, Her Job, and Her Sanity to Master the Art of Living