Cytaty na temat rytm (149 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

Źródło: Łukasz Kaczyński, Paulina Wycichowska o premierze Teatru Logos, „Polska Dziennik Łódzki”, 7 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/123058.html?josso_assertion_id=31AA6A63AFCF514B

O komunikacji , O relacjach , O tańcu

„Wydaje mi się, że komedia jest najtrudniejszym gatunkiem filmowym. Szczególnie trudne jest znalezienie właściwego rytmu. Dlatego między innymi podziwiam Billy Wildera, że potrafi tak prowadzić aktorów i spiętrzać efekty komediowe, że ledwo przebrzmi śmiech wywołany jedną kwestią dialogową, lub sytuacją, już widz zmuszony jest śmiać się z następnej, która z poprzedniej bezpośrednio wynika. Można bowiem stosunkowo łatwo wywołać śmiech raz, natomiast wywołać tym samym zdaniem kilkakrotne wybuchy śmiechu jest niezwykle trudno.”

Alain Resnais (1922–2014)

Źródło: Anna Fuksiewicz, Zapraszam widza do wspólnej zabawy, „Kino” nr 11 (143), 1977, s. 47.

O śmiechu

„Potrafimy [z reżyserem] siebie słuchać, a to jest zdolność kluczowa. Łączy nas sympatia, wrażliwość na podobny typ sztuki i literatury, wspólne poczucie rytmu. Pracując z Pawłem, mam komfort partnerstwa. Jedna osoba uruchamia drugą, dlatego czasami trudno powiedzieć, komu przypisać autorstwo pomysłu. Nie musimy sobie udowadniać swoich racji. Jeżeli nawet ścieramy się po drodze, zawsze podążamy w tym samym kierunku.”

Barbara Hanicka (1952)

Źródło: „Dziennik”, dodatek „Kultura” 2007, nr 109

O literaturze

„Rap, rapowanie, czyli rytmiczna melorecytacja z podkładem muzycznym, ma tyle samo wrogów co zwolenników. Przeciwnicy zarzucają mu brak melodyjności, dominację rytmu, wulgarność i prostactwo w warstwie tekstowej oraz nadmierną ekspresję i hałaśliwość. Zwolennicy kładą nacisk na porywającą rytmikę, a w tekstach utworów widzą odbicie życia codziennego.”

Marek Gaszyński (1939) polski dziennikarz i prezenter muzyczny

Czy wiesz? Zagadki. Muzyka rozrywkowa
Źródło: s. 23

„Kiedy spomiędzy dwóch braci słowiańskich skastruje się jednego (drugiego zaś nie), to rzezaniec stanie się lepszym w pracy, sprytniejszym, zręczniejszym. (…) Pierwszą rzeczą, jaką sprawia kastracja u Słowianina, jest powiększenie jego inteligencji, wysubtelnienie jego bystrości, wygładzenie jego charakteru i ożywienie rytmu jego duszy. (…) Natomiast jego brat niekastrowany pozostanie przy swej wrodzonej niewiedzy i przy swej głupocie właściwej Słowianom; będzie on też źle rozumiał każdy cudzoziemski język.”

Al-Dżahiz (775–868) arabski uczony i pisarz

Źródło: Księga zwierząt, przeł. Krystyna Skarżyńska-Bocheńska

O głupocie , O duszy , O inteligencji , O charakterze

„(…) za dużo byłem w teatrze. Gdy jestem w ciągu przygotowawczym do roli, to siedzę nad nią do godz. 3–4 w nocy, a potem chcę dłużej pospać np. do 10. Ja jestem nocne zwierzę, a żona chciała inaczej, wymagała innego rytmu. W wieku 24–25 lat zapisała się na kick boxing i nawet walczyła w ringu! Skandal! I żyj z taką zadziorną babą! Chciała mnie wziąć pod but. Teraz jesteśmy osobno, ale pozostajemy w dobrych stosunkach.”

Eryk Lubos (1974)

o przyczynach swojego rozwodu.
Źródło: Nie muszę się podobać http://www.teatry.art.pl/portrety/lubos_e/niem.htm

O butach , O wieku , O zwierzętach

„Mróz czyści powietrze, które staje się tak czytelne,
że aż kłuje w oczy. Nad wyraźnym zakończeniem
horyzontu nieco sprany błękit, linia lasu prowadzi
do linii tego, co utrzymuje w nas równy rytm.”

Teresa Radziewicz (1970)

Źródło: Biel, biel, biel [w:] Lewa strona, wyd. Stowarzyszenie Literackie im. K. K. Baczyńskiego, Łódź 2009, s. 22.

„Ta cisza
W zielonym sklepieniu
witraże
z motywem nieba
Ta cisza pełna szelestów
Ileż ofiarowano ci westchnień
– bujna arko –
na różnych długościach świata.
Ile razy myśl wtulano
w kojący rytm
twych omszałych kolumn”

Wanda Bacewicz (1914–2011) polska poetka, prozaik i dziennikarka

Źródło: Cisza jest krzykiem, „Życie Literackie” nr 17, 26 kwietnia 1964, s. 9 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1604

O życiu , O myślach , O ciszy , O myśleniu

„Ddżysto, wilgnie i perliście,
Chłodem wieje rytmu rytm,
Kropelkami słone liście
Układają wilgny hymn.
Zaróżowia się poświata,
Ścieląc łany u swych stóp.
Latem płacze koniec lata,
Deszcz kropelkom kopie grób.”

Aleksander Szumański (1931)

Źródło: Deszcz w: Wiersze (1998)

O płaczu

„Z głośników przymocowanych do słupów do słupów rozlegała się wojskowa muzyka: niosła się daleko, aż na tereny, gdzie pracowano. Kiedy słuchałem jej żwawego rytmu, kiedy patrzyłem na czerwoną flagę trzepoczącą na wietrze, łapałem się na tym, że wierzę w powodzenie tej rewolucji. Ale kiedy się jej przyglądałem z bliska, natychmiast moje iluzje znikały. Kanały kopali wyczerpani, źle odżywieni robotnicy w łachmanach. Motyki podnosiły się i opadały ospale, ludzie byli smutni, bez nadziei, bezsilni. Wystarczyło rzucić na nich okiem, by pojąć, że kraj idzie w złym kierunku.”

Haing S. Ngor (1940–1996)

Kambodżańska odyseja

O ludziach , O muzyce

„Serce Lublina pikało nieśpiesznym rytmem starego flegmatyka. Zapewne jutro prowincjonalna metropolia dostanie palpitacji, […]”

Marcin Wroński (1972) polski pisarz i redaktor

Źródło: Komisarz Maciejewski. Morderstwo pod cenzurą

Serce

„Dziś już wszyscy mamy nerwicę natręctw. Uspokaja nas powtarzanie czynności, refrenów piosenek, trzymanie się stałego rytmu dnia.”

Marcin Pietraszek (1979)

Brak złudzeń

„Nie jest dobrze grać ciągle w podobny sposób, w podobnym rytmie (…).”

Romain Duris (1974) aktor francuski

Źródło: Romain Duris o filmie „Niebo nad Paryżem”, SPI, 12 sierpnia 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/60,1

„A tam sprawozdawca grzmi:
– Nasi mają więcej z gry!
Zdanie to nic nie oznacza,
Naszych leją w rytmie cza-cza,
Przez plac jadą jak po stole
I ładują Polsce gole.
Ale po co ronić łzy?
Nasi mają więcej z gry!”

Andrzej Waligórski (1926–1992) polski artysta kabaretowy, poeta

Cytaty z tomu wierszy Błędny rycerz (wyd. 1999)

O łzach

„Na przykład irytował mnie tłum ludzi podrygujący dziesięć metrów od sceny w rytm naszej muzyki… banda debili, którzy przychodzili na koncerty napić się piwa, pogapić się na cycki i poskakać.”

John Frusciante (1970) gitarzysta amerykański (Red Hot Chili Peppers)

O ludziach

„Dziennikarze wychowani na rubrykach sportowych nie grzeszą elokwencją. Nie ma w nich jakiegoś błysku. Nie potrafią zażartować. Zagrać pauzą, ciszą, akcentem, zmianą rytmu mówienia. Tego wciąż nikt nie uczy. To trzeba przenieść do futbolu z innych dziedzin życia. Jeśli ktoś nie ma innej przeszłości niż sportowa i na dodatek zamyka się w hermetycznym świecie piłki, na zawsze pozostanie ubogi.”

Mateusz Borek (1973) polski dziennikarz sportowy

Źródło: wp.pl, 16 czerwca 2006 http://media.wp.pl/kat,1022939,page,2,wid,8353406,wiadomosc.html

O zmianach , O przeszłości

„Podczas wymiany kilku kul z jego załogą jeden z ludzi padł na ziemię jakby powalony niewidzialną pięścią. Pocisk przewiercił czubek stalowego hełmu i wyrył długą bruzdę w czaszce. Mózg podnosił się i opadał w ranie w rytm pulsowania krwi, mimo to żołnierz był w stanie iść o własnych siłach. Musiałem mu jeszcze wydać rozkaz, aby pozostawił tornister, i zaklinałem go, by szedł bardzo wolno i ostrożnie.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

W stalowych burzach
Źródło: s. 192

O ludziach , O sile

„(…) interesuje mnie adaptacja polskiej literatury reportażowej. Chociażby Wojciecha Tochmana. Mam silne poczucie, że rytm, wartość tej prozy powinna zabrzmieć w teatrze.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 13 lutego 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18950

O literaturze , O czytaniu

„Jelinek jest geniuszem języka, czystości, klarowności tego, co pisze. Jej geniusz polega też na tym, że jest totalnie bezkompromisowa, nie liczy się z nikim i niczym. Nie boi się dosadnych sformułowań, obnażania tego, co w człowieku najgorsze i jest politycznie niepoprawna. To, co pisze, to nie są żadne fantasmagorie.(…) Jelinek jest niesamowitym wyzwaniem, niesamowitą nauczycielką teatru. Jej teksty są diabelnie trudne. Uważam, że jest to piekło trudności, ale z drugiej strony jest w nich coś fascynującego. Ona sama nazywa je nie dramatami, ale tekstami dla teatru. Są kartkami zapisanymi od góry do dołu. Są partyturą, której nie można wykastrować z rytmu, ale trzeba też dokonać pewnej selekcji. Uważam, że nie można językowi Jelinek pozwolić się zalać, ponieważ można wtedy się na niego znieczulić, ale z drugiej strony trzeba mu pozwolić w pełni wybrzmieć.”

Łukasz Chotkowski (1981) polski dramaturg i reżyser

o Elfriede Jelinek.
Źródło: Polskie Radio, 17 czerwca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tsej.htm

O piekle

„Do stałości tekstu, czyli zapamiętania i wiernego powtarzania ustalonej formuły przez wiele lat i w wielu okolicach, przyczynia się to, że każda wyliczanka jest uformowana według swojego stałego wzorca rytmicznego. Nie można nic do niego dodać. Nie można nic ująć. Wyliczanek się nie śpiewa, ale też się ich nie mówi. Ich muzyka jest czymś pośrednim między piosenką a mową: jest skandowanym wierszem. Wyliczanki mają swoje rytmy i rymy. Także rymy sprzyjają zapamiętaniu tekstu, często trudnego, bo niezrozumiałego.”

Krystyna Pisarkowa (1932–2010) polska językoznawczyni, polonistka

o wyliczankach.
Wyliczanki polskie (1975)
Źródło: s. 10

O muzyce , O śpiewie

„Złote nuty spadają na Rynek
i dokoła muzyki jest w bród
po królewsku gotuje Wierzynek
a kwiaciarki czekają na cud (…)
u nas chodzi się z księżycem w butonierce
u nas wiosną wiersze rodzą się najlepsze
i odmiennym jakby rytmem
u nas ludziom bije serce
choć dla serca nieszczególne tu powietrze.”

Andrzej Sikorowski (1949) piosenkarz polski

Autorzy: A. Sikorowski i Grzegorz Turnau, Nie przenoście nam stolicy do Krakowa

O wiośnie , O czekaniu , O gotowaniu , Serce

„Nie ma ludzi tak twardych, że wszystko zniosą. Są tylko ludzie wytrwali, funkcjonujący zgodnie z rytmem, jaki sobie narzucają.”

Leszek Danielak (1951)

Źródło: rozmowa Piotra Pytlakowskiego, My z kolegami, „Polityka” nr 28 (2915), 10 lipca 2013, s. 24, 25.

O ludziach

„Jest to szansa, by to właśnie Polska narzucała rytm światowej nauce. Na wymyśloną technologię chrapkę ma wiele podmiotów naukowych z całego świata. Pochodzę z Polski, tutaj mieszka moja rodzina i chcę, żeby to się odbyło w Polsce”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Perowskity szansą polskiej nauki http://polskiprzemysl.com.pl/wp-content/uploads/technologie_perowskity_pp_w26.pdf, polskiprzemysl.com.pl, marzec 2015

O rodzinie , O nauce , O szansie

„Wyrwać się z rytmu chocholego tańca znaczyłoby tyle, co wyrzec się własnego języka: zmienić mentalność. Wesele pokazuje, że to niemożliwe.”

Anna Augustynowicz (1959)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 21 września 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rzaa.htm

O tańcu

„Polityka i teatr: rytm jest wszystkim, treść niczym.”

Karl Kraus (1874–1936)

„Czas nie zawsze przemija w jednakowym rytmie. To my decydujemy o rytmie czasu.”

Paulo Coelho książka Pielgrzym

Pielgrzym (1987)

O czasie

„Leżąc w gorącej, obmywającej mnie ciszy, słuchałem szumu własnego wnętrza. Na jego tle, rozpychające głowę dudnienie puchło w rytmicznych powtórzeniach. Odszukałem na szyi jego echo. Drgało tym samym rytmem pod palcami. Wbiłem w to miejsce żyletkę. Jej ukąszenie okazało się bardzo delikatne. Wynurzyłem twarz, by zaczerpnąć powietrza i zatrzymałem ją na wysokości wpływającej do ust wody. Oddychałem powoli, a woda łaskotała mnie wokół warg. Puchnące dudnienie coraz słabiej rozpychało głowę. Głęboko wciągnąłem wymieszane z parą powietrze, by jak najwięcej zabrać go ze sobą i opadłem na dno. I nagle zacząłem kręcić się w wirze nad odpływem, z którego ktoś wyciągnął korek.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Wariant do sprawdzenia
Źródło: s. 116

O wodzie

„Rytm gry w meczu wytrąca graczy z rytmu.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: TVP

„W dali majaczy rozświt dzawy
I dziwnych rytmów płyną pienia…
Upadam mdlejąc ze znużenia –
Wśród oceanu czarnej kawy.”

Ludwik Szczepański (1872–1954)

Źródło: Żegluga (1899)

„To właśnie zaburzenia wywołują emocje, nagłe skupienie czy zwrócenie uwagi. Nawet w regularnym 13-zgłoskowcu, kiedy poeta złamie rytm dla pewnej logiki myśli, albo odwrotnie, gdzie indziej postawi akcent, to miejsce natychmiast staje się ważne.”

Stanisław Radwan (1939) polski kompozytor

Źródło: Tryton w miejsce kwinty, „Przekrój” nr 9, 1 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/112640.html

O myślach , O myśleniu

„Boże mój, spraw, by siostry nasze – dziewczęta miały harmonijne ciała, by były uśmiechnięte i ubrane ze smakiem. Spraw, żeby były zdrowe i aby dusza ich była czysta, aby były czystością i wdziękiem naszego ciężkiego życia. By wobec nas były proste, macierzyńskie, bez nieszczerości i kokieterii. Spraw, by nic złego nie wśliznęło się między nas. I żebyśmy – chłopcy i dziewczęta – byli jedni dla drugich źródłem nie upadków, lecz bogacenia się. Między Tahiti i Hollywood – wspomina dalej – na koralowych plażach i pokładach parowców trzymałem w ramionach, w rytmie tańca najpiękniejsze kobiety świata. Nie zamierzałem zerwać żadnego z tych ofiarowujących się czy pałających żądzą zdobycia kwiatów. A przecież nie rezygnowałem z tego dla jakichkolwiek względów ludzkich – dla jednej tylko miłości Bożej.”

Guy de Larigaudie (1908–1940)

O kobietach , O Bogu , O duszy , O zerwaniu

„Indianie dostosowują się, dostrajają do harmonii natury.
Biali przestrajają otaczający świat tak, by grał w ich własnym rytmie.”

Wojciech Cejrowski książka Gringo wśród dzikich plemion

Utwory, Gringo wśród dzikich plemion

O świecie , O naturze

„Żeby zrobić takie kino trzeba znać strukturę, rytmy, mieć warsztat, trochę talentu, a przy tym wszystkim pokorę. Tego wszystkiego nauczyłem się w teatrze.”

Jacek Głomb (1965)

o filmach kryminalnych.
Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=57573

„Nie chciałabym się karmić choćby najmniejszą nadzieją, wszystko poruszą się w rytm tego, co kryje się w brzuchu.”

Frida Kahlo (1907–1954) meksykańska malarka

„Starość w pewien sposób unieważnia noc i dzień. Pory wysiłku i odpoczynku następują po sobie w szybszym rytmie. Może to życie po prostu się spieszy.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Opowieści galicyjskie
Źródło: Babka

O życiu , O starości , O wysiłku , O nocy

„Chciałem tu przekazać wrażenie gonitwy, chaosu i stąd taki rytm. Jeśli chodzi o poziom trudności tej techniki, to bez wątpienia przy jej opanowaniu pomogła mi gra na pianinie, gdzie podstawą jest luźny nadgarstek. Tego rytmu nie da się grać zbyt długo przy usztywnionej dłoni.”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

o opracowaniu utworu Obława.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-muzyka-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/jacek-kaczmarski

O muzyce , O grach , O wrażeniach

„Przede wszystkim potrzebę oddziaływania na ludzi no i oczywiście wrodzone dyspozycje ku temu. To powinno być coś z hipnozy. Umiejętność nawiązywania szybkiego kontaktu z widzem i z partnerem. Zamiłowanie do dobrego mówienia w języku ojczystym. A z cech już konkretnie zawodowych to przede wszystkim: dobry słuch, wyczucie rytmu, wrażliwość na melodię mówienia, dialogu… Dobra dykcja, elastyczność w przekazywaniu myśli i emocji, umiejętność transformacji itd.”

Bogdan Baer (1926–2002) polski aktor

odpowiedź na pytanie, jakimi cechami powinien się odznaczać dobry aktor.
Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Bogdan Baer – Cieszę się, że nie jestem amantem http://www.nadobre.pl/18876/bogdan-baer-ciesze-sie-ze-nie-jestem-amantem.html

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„monotonnie koń głowę unosi
grzywa spływa raz po raz rytmem
koła koła
zioła”

Józef Czechowicz (1903–1939) polski poeta

Źródło: Przez Kresy

Koń

„Przypomniałem sobie pewien ranek, gdy zobaczyłem uczepioną kory drzewa poczwarkę właśnie w chwili,
gdy motyl rozrywał spowijającą go powłokę, przygotowując się do lotu.
Czekałem dość długo, ale motyl zwlekał.
Niecierpliwie schyliłem się i zacząłem go ogrzewać własnym oddechem.
I w moich oczach – szybciej, niż przewiduje natura – zaczął dokonywać się cud.
Powłoka opadła i wyszedł motyl, ale kaleki.
Nigdy nie zapomnę przerażenia, jakie odczułem, gdy zobaczyłem, że nie może rozwinąć skrzydeł.
Drżąc próbował tego dokonać wysiłkiem całego ciała – na próżno – choć pomagałem mu oddechem.
Potrzebny był tu cierpliwy proces dojrzewania. Skrzydła powinny wolno rozwijać się w słońcu.
Teraz było już za późno. Ciepło mojego tchnienia zmusiło go, aby opuścił poczwarkę przedwcześnie, pomarszczony niby embrion.
Drżał rozpaczliwie jeszcze chwilę i umarł na mojej dłoni.
Te leciutkie zwłoki motyla spoczęły ogromnym ciężarem na moim sumieniu.
Dzisiaj już wiem, że pogwałcenie odwiecznych praw natury jest śmiertelnym grzechem.
Nie wolno nam ulegać niecierpliwości, winniśmy z ufnością poddawać się wieczystemu rytmowi wszechświata.
Usiadłem na skale, aby przemyśleć to z Nowym Rokiem.
O, gdyby ten motyl, którego zabiłem, mógł lecąc przede mną wskazywać mi drogę!”

Nikos Kazandzakis książka Grek Zorba

Grek Zorba

O naturze , O wysiłku , O czekaniu , O cierpliwości

„Terminy reakcja postępowa i reakcja konserwatywna, które z powodzeniem i w sposób naturalny można stosować do wielu dziedzin, mogą być skrajnie mylące w odniesieniu do Kościoła. W samej istocie wiary chrześcijańskiej, katolickiej leży przylgnięcie do niezmiennego Bożego objawienia, uznanie, że jest w Kościele coś, co przekracza wzloty i upadki kultur oraz rytm historii. Boże objawienie oraz Mistyczne Ciało Chrystusa różnią się całkowicie od wszelkich istnień przyrodzonych. Postawa konserwatywna, tradycjonalistyczna jest w tym przypadku istotnym składnikiem właściwej reakcji na jedyny w swoim rodzaju fenomen Kościoła. Nawet człowiek bynajmniej nie konserwatywnego usposobienia i pod wieloma innymi względami postępowy, musi być konserwatywny w stosunku do nieomylnego magisterium Kościoła, o ile ma pozostać prawowiernym katolikiem. Można być jednocześnie człowiekiem postępowym i katolikiem, nie można jednak, będąc katolikiem optować na rzecz postępu w zakresie katolickiej wiary. Idea katolika postępowego w tym sensie stanowi oksymoron, contradictio in adjecto.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Wielu dziś, niestety, nie rozumie już tej sprzeczności i dumnie ogłasza się katolikami postępowymi.
Koń trojański w mieście Boga
Źródło: s. 22, 23

O Bogu , O wierze , O historii , Sens

„Istnienie rytmu daje się wyśledzić w każdym ludzkim działaniu (…). Jako czynnik pierwotny oddziaływanie rytmu jest nie tylko doświadczane przez każdą istotę żywą, lecz jest ono również bez trudu rozpoznawalne przez każdą grupę osobników i ma zastosowanie w ich działaniach jako czynnik organizujący.”

Roderyk Lange (1930–2017)

Źródło: O istocie tańca i jego przejawach w kulturze, Kraków 1988, s. 38, 46.

O tańcu

„Powinienem kręcić filmy tylko wtedy, kiedy mierzę się z tematem czy materiałem, który dogłębnie mnie porusza i jest dla mnie osobiście ważny. Tylko wtedy (…) staję się utalentowany, inteligentny i wrażliwy… Wtedy wchodzę w wyobrażony świat z pełnym przekonaniem. Widzę go w obrazach, kolorach, wiem, jaki rytm mu narzucić. Czuje się wówczas kompetentny. Znajomość warsztatu jest niezbędna, ale nie wystarcza, by zrobić dobry film. Jestem przekonany, że takie wartości, jak talent, inteligencja czy wrażliwość nie mają wymiaru constans.”

Wojciech Marczewski (1944)

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61578

O świecie , O inteligencji , Obraz

„(…) spostrzegła, że rytm automatycznej pralki jest jak bicie wielkiego serca, a szum przelewającej się w niej wody jak odgłos, który słyszy nienarodzone jeszcze dziecko: przypomina miejsce, w którym po raz ostatni doznaliśmy spokoju.”

Thomas Harris Milczenie owiec

Milczenie owiec

O dzieciach , Serce

„Miło jest spojrzeć z góry na tłumy ludzi kołyszących się w rytm wielkich przebojów. Szczególnie gdy za każde 1000 z nich otrzymuje się 600 dolarów!”

Glenn Miller (1904–1944) amerykański muzyk jazzowy, puzonista, lider big bandu

do przyjaciela podczas jednego z koncertów The Glenn Miller Orchestra.

O ludziach

„Wolałbym, żeby współczesne przeboje miały więcej smaku, zmian rytmu i akordów. To zadziwiające, że cywilizacja technologiczna idzie naprzód, a formy sztuki cofają się. Marin Marais, XVII-wieczny mistrz violi da gamba, napisał podręcznik dla zupełnie początkujących muzyków. To sto razy bardziej skomplikowanie utwory niż dzisiejszy pop.”

Krzesimir Dębski (1953) kompozytor polski, skrzypek jazzowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 24 stycznia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bzck.htm

„Weźmy pierwszy rozdział Genesis i otwórzmy jakikolwiek porządny podręcznik naukowej egzegezy. Dowiadujemy się najpierw, że ten tekst został stworzony w czasie niewoli babilońskiej; analiza wykazuje, że on był przedtem przekazywany ustnie z pokolenia na pokolenie i ma wyraźnie budowę mnemotechniczną ułatwiającą zapamiętywanie. Jest podzielony na siedem dni, a każdy dzień zaczyna się tak samo, jest stały rytm: „i rzekł Bóg…, i stało się…, i widział, że to było dobre…”. Obraz świata, który jest pod to podłożony, pochodzi z babilońskich lub sumeryjskich tekstów kosmologicznych, które kursowały wtedy na Bliskim Wschodzie. Teraz przyjrzyjmy się bliżej samemu tekstowi: otóż on ma bardzo piękną budowę, najpierw jest wstęp, taka jakby ramka: „na początku Bóg stworzył niebo i ziemię, a ziemia była pusta”, potem jest opis stworzenia, a na końcu znowu ramka: konkluzja, siódmy dzień, wypoczynek. Cała reszta kompozycji ujęta jest w dwa tridua, opis pierwszych trzech dni wyobraźmy sobie umieszczone po lewej stronie, opis pozostałych trzech dni po prawej. I jest wyraźna paralelność: w pierwszym dniu Pan Bóg oddziela wody górne od dolnych – było takie wyobrażenie babilońskie – a w czwartym dniu wypełnia wody górne i dolne ptakami i rybami. W pierwszym triduum stwarza przestworza, obszary, w drugim wypełnia je bytami. Więc to jest kompozycja literacka, a nie podręcznik kosmologii, to jest piękny poemat, zapewne o funkcji liturgicznej, i trzeba go tak tłumaczyć, a nie dosłownie. Nie można dosłownie tłumaczyć np. „Lilli Wenedy”.”

Michał Heller (1936) polski filozof, teolog, fizyk kosmolog

Wywiad Język Pana Boga

O Bogu , O ptakach , O rybach , O czasie

„Do przyrodzonych słabości polszczyzny należy monotonia (z którą sobie wybornie radzisz) melodii, rytmu i akcentu, odskakująca na minus np. od rosyjskiego i czeskiego. Do jej zalet natomiast obok słowotwórstwa (które często wykorzystujesz) ogromne bogactwo składni oraz jej najrozmaitszych odmian, jak również wariantów stylistycznych”

Robert Stiller (1928–2016) polski tłumacz i pisarz

z tego nie robisz użytku
Lemie! po co umarłeś?

O bogactwie

„Niby wystrzelona z katapulty wypadła na dziedziniec z fontanną i przechyliwszy się przez mur zwymiotowała na pokrytą szronem ziemię. Łzy ciurkiem popłynęły po jej twarzy w rytm kolejnych spazmów, aż oddała cały, drogi posiłek, zapity jeszcze droższym winem i nie miała już czym wymiotować.(…)
Bury kocur stał obok poruszając nozdrzami i spoglądając na nią ze współczuciem. Może nie rozumiał większości zachowań ludzi, ich gorączkowego biegania tam i z powrotem, bezsensownego hałasowania, ale tę dolegliwość pojmował doskonale. I współczuł Küce całym swoim kocim sercem.”

Marcin Pągowski (1978)

Zima mej duszy, Zima mej duszy

O ludziach , O zachowaniu , O łzach , Serce

„Redaktor:' Jest coś, czego pan się boi?
'Mariusz Wlazły' – Pierwszego tańca na własnym weselu.
'Redaktor:' Siatkarze mają zwykle doskonałą koordynację ruchów i wyczucie rytmu, więc z tańcem chyba nie powinien pan mieć kłopotów…
'Paulina Wlazły:' Oj, w przypadku Mariusza to się, niestety, nie sprawdza.”

Mariusz Wlazły (1983) polski siatkarz

O tańcu

„Byłam raz świadkiem dyskusji, kiedy ktoś ze świata nieartystycznego powiedział: „Nie rozumiem, po co są dyrygenci”. Starałam się wytłumaczyć, że to ktoś, kogo obowiązuje zapis muzyki, potrzeba jej odtworzenia i dania głosu instrumentom, żeby się zgrały, żeby w wyniku tych działań powstał jakiś wspólny świat, który ma siłę przyciągania. I ktoś, kto stara się przede wszystkim o zachowanie lojalności wobec twórcy tej muzyki. Redaktor to taki niewidzialny dyrygent. Albo metronom, który reguluje rytm, sposób zachowania, myślenia, ale sam nie odgrywa w tym roli. Niezauważalnie pomaga autorowi w ustawieniu głosu.”

Barbara Toruńczyk (1946) polska publicystka, eseistka, historyk literatury, wydawca, redaktor naczelny "Zeszytów Literackich"

Źródło: Tomasz Cyz, Redaktor jest dość samotny http://www.dwutygodnik.com/artykul/4181/, Dwutygodnik. com nr 98/2012.

O świecie , O zachowaniu , O myślach , O sile

„Chodziłem w różne miejsca, ale najbardziej mnie dołowała biblioteka. Przeczytałem wszystko, co w niej było. W końcu przychodziłem już tylko po to, żeby złapać pierwszą lepszą grubą książkę i rozejrzeć się za jakąś młodą dziewczyną. Zawsze się tam kręciły. Siadałem o kilka krzeseł dalej i udawałem, że czytam. Robiłem inteligentne miny, bo miałem nadzieję, że któraś mnie poderwie. Wiedziałem jaki jestem brzydki, ale myślałem, że jeżeli będę dosyć inteligentnie wyglądał, to może jednak mi się uda. Nigdy się nie udało. Panienki robiły notatki, wstawały i wychodziły, a ja śledziłem magiczny rytm ich ciał pod czystymi sukienkami. Co zrobiłby w podobnych okolicznościach Maksym Gorki?”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Z szynką raz!

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Pragnę, aby Monako przestało, jak Andora czy San Marino, żyć w rytmie zmiany wart honorowych i by nie kojarzyło się z operetkowym rajem fiskalnym.”

Rainier III Grimaldi (1923–2005) Książę Monako

Źródło: Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, wyd. Iskry, Warszawa, 2002, ISBN 8320717051, s. 126

„Nie poganiaj mnie, bo tracę oddech,
Nie poganiaj mnie, bo gubię rytm.”

Olga Jackowska (1951–2018) piosenkarka polska (Maanam)

Cytaty z tekstów piosenek
Źródło: Nie poganiaj mnie bo tracę oddech, album O! (1982)

„Kiedy tylko usiadła za ich domowym barem, poczuła się stara, samotna i zmęczona. Goście – większość z nich znała lepiej niż własne ubrania – kolorowe tartinki, sałatki i owoce ułożone w misterne formy, bardziej przypominające średniowieczne fortyfikacje niż potrawy przeznaczone ludzkiemu ciału, długie, wyczerpujące rozmowy… Wszystko to sprawiło, że od razu chciała być sama. Nie mogła patrzeć na Quadretta Juniora, uwodzącego jakąś młodą damę, i na jego ojca, uparcie mizdrzącego się do Quadrett Żony. I na tych wszystkich podstarzałych dziwaków, zapamiętale pulsujących w rytmie techno i niemiarowego bicia własnych serc.”

Maciej Żerdziński (1967) polski pisarz

Źrenice

Serce

„Poczucie rytmu ma każdy. Rytm jest dla ludzi tak naturalny, jak spanie i jedzenie.”

Piotr Galiński (1959) polski tancerz i choreograf

Źródło: „Tina” nr 1, 29 grudnia 2009.

O ludziach , O jedzeniu

„Zawsze to samo. Wydaje nam się, że nic ważniejszego niż nasze klęski, nieszczęścia i rozpacze. Że razem z nami powinien się rozpaść na kawałki również cały świat. A tymczasem świat trwa spokojnie nadal i życie toczy się utartym rytmem.”

Katarzyna Bogucka-Krenz (1953) polska poetka, pisarka i tłumaczka

W ogrodzie Mirandy

O życiu , O świecie

„Moja mama – Jirina Nowakowska – prowadzi szkołę stepowania. Od dziecka zabierała mnie i do szkoły baletowej, i do teatru, gdzie pracowała. Więc taniec mam we krwi! Lubię każdy rodzaj ruchu. Rytmy latynoamerykańskie, step, muzykę klubową. Po prostu słucham muzyki – a ciało reaguje. Tyle że nie umiem tańczyć nie do rytmu. Więc nie z każdym partnerem mi wychodzi.”

Karolina Nowakowska (1982) aktorka polska

Źródło: Perfekcjonistka – wywiad z Karoliną Nowakowską, część II http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1387/Perfekcjonistka-wywiad-z-Karolina-Nowakowska-czesc-II.html

O dzieciach , O tańcu

„Na najnowszej płycie jest zdecydowanie więcej rytmu, gra fantastyczna sekcja. Są także eksperymenty z brzmieniem charakterystyczne dla sceny niezależnej. To, że zmieniła się moja muzyka, było naturalną potrzebą. Nie oznacza to jednak, że przestałam się interesować country i jazzem.”

Norah Jones (1979) piosenkarka i pianistka amerykańska

Źródło: „Zwierciadło”, nr 1/1959, styczeń 2010

O muzyce , O grach

„Serduszko puka w rytmie cza-cza,
Miłości szuka w rytmie cza-cza!”

Janusz Odrowąż (1914–1984)

Źródło: Serduszko puka w rytmie cza-cza

„Balet w ostatnich latach przeszedł prawdziwą rewolucję. Proszę popatrzeć na stare filmy ze słynnymi balerinami, w porównaniu z dzisiejszą maestrią i techniką wydają się śmieszne. Wszyscy tamci soliści mieliby dzisiaj problem z zatańczeniem w corps de ballet. To samo jest w sporcie, dzisiaj biega się dwa razy szybciej. Ale jest coś, czego ani ciężką pracą, ani świetną techniką osiągnąć się nie da. Można wypracować krok, piruet, nawet skok można poprawić, ale artyzm albo jest, albo go nie ma. Jeśli Bóg nie dał tej iskry, najcięższa praca nie pomoże. Artystów w balecie jest bardzo niewielu – to ci, którzy potrafią w swoim ciele znaleźć odbicie muzyki, wyrazić jej nastrój, rytm i tempo.”

Maja Plisiecka (1925–2015) rosyjska tancerka baletowa, choreograf

Źródło: „Rzeczpospolita”, 31 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jestemn3.htm

O Bogu , O nastroju , O problemach , O sporcie

„Jestem jak twarde narkotyki i totalnie w rytm muzyki,
flow jak z Ameryki Biggie, ziom, nie marne typy widzisz.”

Buka (1988)

Pokój 003
Źródło: utwór Achtung

„Demokracja parlamentarna idzie w parze z pewnymi warunkami, które wcale nie są oczywiste. Pierwszym jest możliwość spowolnienia procesów decyzyjnych, by podległy rytmowi, wyznaczanemu przez instytucje polityczne.(…) Drugim warunkiem (…) jest przedstawianie zagadnień, które wymagają rozstrzygnięć w formie alternatywy, by naród miał do wyboru przynajmniej dwie możliwości. Demokracja parlamentarna unika rozwiązań bezalternatywnych, a decydującą rolę w podejmowaniu decyzji przyznaje przedstawicielom społeczeństwa. Uporczywe powoływanie się na brak alternatywy oznacza, że demokracja przeżywa niebezpieczny kryzys.”

Herfried Münkler (1951)

Źródło: Nie głaskać pod głos, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 23 lipca 2012.

O demokracji , O decyzjach

„To są młodzi ludzie, to idzie młodość. „Pokolenie najmłodsze, pokolenie oczywiście kompletnie stracone, bo do cna znieprawione przez telewizję, narkotyki, internet oraz wilczy polski kapitalizm”. A więc mówi się o nas ze smutną miną i z taśmociągu szkoły średniej i studiów wychodzimy z etykietką „pokolenie stracone”, „generacja nic”, „generacja po nic”. Zestaw argumentów jest stały. Internet, komputer i telewizor – osobny świat płynący w kablach, zlepek schematów z kolorowego plastiku, rozświetlający okna wieżowca w zgodnym rytmie, na którym zostaliśmy wyhodowani.”

Dorota Masłowska (1983) polska pisarka i poetka

Przyszkoleni do jedzenia
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 5–6 października 2002

O ludziach , O świecie

„W rytm mego serca, buja głową.”

Rahim (1978) muzyk polski, raper

Podróże po amplitudzie
Źródło: utwór Pasażer

Serce

„Śnij w kręgach. Tańcz w ciszy. Wsłuchaj się w wewnętrzny rytm życia. Tonąc w niegaszonym wapnie, łaknij. Nie ustawaj w walce, nie zatrzymuj w tańcu, bo nie usłyszysz muzyki.”

William Wharton (1925–2008) pisarz amerykański

O tańcu , O walce

„Muzyka jest jakimś porządkiem czasoprzestrzeni, dzięki któremu człowiek czuje się pewniejszy, silniejszy. Jest lepszą organizacją świata, bo świat pozbawiony muzyki jest chaosem. Muzyka jest też pieśnią wewnętrzną, co oznacza, że każdy stan emocjonalny ma swój rytm i swoją melodię, która chce się w jakiś sposób uwyraźnić.”

Krystian Lupa (1943) polski reżyser teatralny

Źródło: dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/22-zacznij-spiewaca-dowiesz-sie-co-czujesz.html

O świecie , O muzyce

„Podstawowym gestem malarza jest położenie zaprawy. Jego praca nie polega na rozprowadzaniu zabarwionej wody delikatnym piórkiem czy pędzelkiem, lecz na nabieraniu tej gliny, tej gęstej pasty gołymi rękami prosto z wiadra czy miski i nałożeniu takiej zaprawy na ścianę oddaną do jego dyspozycji, na zaangażowaniu się całym ciałem, na ugniataniu tej masy otwartą dłonią, palcami, by odcisnąć w niej ślady myśli, rytmu krwi krążącej w żyłach, impulsów nerwów.”

Jean Dubuffet (1901–1985) francuski malarz i rzeźbiarz

Dubuffet o cyklu Mirobolus, Asfalt i Spółka (1945–1946).
związane z cyklami obrazów

O myślach , O myśleniu

„Strugami deszczu mży mgielna szaruga,
Noc pełna cieni, wystygła i długa,

Przedzgonnych psalmów snuje hymn pokutny,
Łka w strunach deszczu w rytm niezmiernie smutny.”

Kazimiera Zawistowska (1870–1902)

Źródło: O przyjdź Ty do mnie... [w:] Poezye http://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/doccontent?id=22446&dirids=1, wyd. H. Altenberg, Lwów, s. 39.

O nocy

„Lubię, gdy w naszej muzyce czuć trójwymiarowość. Chodzi tu o wywoływanie w ludziach emocji, jak podejrzewam. W pewien sposób czujesz się większy niż życie. Powiedzmy to sobie szczerze: żaden z nas w Pink Floyd nie jest technicznie wybitnym muzykiem, ze świetnym przygotowaniem by zmieniać rytmy, piętnaście lub szesnaście taktów tu, tam lub siam. I nie jesteśmy jakoś szczególnie dobrzy w skomplikowanych strukturach harmonicznych. Wiele z nich to po prostu podretuszowane rzeczy bardzo proste. Przestaliśmy próbować tworzyć „odjechaną” muzykę i wywierać na ludziach wrażenie w taki sam sposób w jaki robiliśmy to w latach 60. Jednak ten wizerunek nadal pokutuje, i nie możemy się go pozbyć.”

David Gilmour (1946) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista

Źródło: „Musican”, grudzień 1982

O życiu , O wrażeniach

„Film [W rytmie serca] jest opowieścią o dojrzewaniu mężczyzny. On dojrzewa, ponieważ muzyka uczy go, że życie obracające się wokół handlu to ślepy zaułek. Dzięki temu lepiej rozumie kobiety.”

Jacques Audiard (1952) francuski scenarzysta, reżyser i aktor

Źródło: Jacques Audiard o filmie „W rytmie serca”, „Best Film”, 21 listopada 2007 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/36,1

O życiu , O kobietach , O muzyce , Serce

„Internet równie dobrze może przyczynić się do tego, żeby coś przetrwało i się rozpowszechniło, jak czcionka. Choć na pewno dziś wszystko jest bardziej umasowione. Jak ktoś ma dostęp do internetu, może mieć miliony odbiorców. Ta masa tworzy wielką siłę, nie wiadomo zresztą jaką. Mam nadzieję, że świat literatury i świat komputera, internetu, uporządkują się i znajdą własny rytm, własne miejsce. Ta nowa kultura ma jednak kilka groźnych cech: arogancja, poczucie siły, to, co się czasem nazywa „nowym barbarzyństwem”, anonimowość, masowość, nerwowość, przymus natychmiastowej reakcji, stawianie na spontaniczność, likwidacja postawy dystansu i namysłu… Kształtuje się inny sposób myślenia — powierzchownego na kształt internetowy, łączącego dane w sposób liniowy, bez zgłębiania sensu rzeczy. Metafizyka i jej pytania do świata oddalają się. Uważne przyglądanie się tematowi, wnikanie weń — również.”

Barbara Toruńczyk (1946) polska publicystka, eseistka, historyk literatury, wydawca, redaktor naczelny "Zeszytów Literackich"

Źródło: Tomasz Cyz, Redaktor jest dość samotny http://www.dwutygodnik.com/artykul/4181/, Dwutygodnik.com nr 98/2012.

O świecie , O literaturze , O myślach , O sile

„Moje własne utopie artystyczne wywodzą się z irracjonalnego przeświadczenia, że sztuka powinna być unikatową odbitką jednostkowego losu: nie tyle tworzeniem, co utrwalaniem na czułej kliszy (…) ziarnistości naskórka, gestu ręki, rytmu serca i własnego cienia w ostrym słońcu.”

Ewa Kuryluk (1946)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/ewa-kuryluk

O losie , O sztuce , Serce

„Teatr podlega prawom dramaturgii, więc siłą rzeczy istnieje potrzeba nadania własnego rytmu przedstawieniu, poważnej kondensacji zdarzeń.”

Maciej Englert (1946) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Rzeczpospolita”, 22 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/owsj.htm

O sile

„To rytm Ziemi jest pieśnią morza.
To rytm Ziemi jest hukiem lawin.
To rytm Ziemi rozbrzmiewa wokół ciebie.
To rytm Ziemi jest krzykiem ptaków.
To rytm Ziemi jest szumem skalnych wiatrów.
To rytm Ziemi jest rytmem życia.”

Krzysztof Dzikowski (1938) polski satyryk i literat

Źródło: Rytm ziemi

O ptakach

„Watykan to z jednej strony świat zamknięty, niedostępny, żyjący swoim rytmem. Z drugiej jednak są tam normalni ludzie. Jednych się lubi bardziej, innych mniej.”

Hanna Suchocka (1946) premier III Rzeczypospolitej

Źródło: newsweek.pl, Hanna Suchocka, dyplomata z Watykanu, 26 kwietnia 2011 http://www.newsweek.pl/kobieta/artykuly/kobieta_old/hanna-suchocka--dyplomata-z-watykanu,75797,5

O kobietach , O ludziach , O świecie

„Zadaniem montażysty jest zajmujące opowiedzenie historii. Jest odpowiedzialny, oczywiście we współpracy z reżyserem, za to, jak ona zostanie opowiedziana. Do niego należą wszystkie decyzje, związane z wykorzystaniem obrazu i dźwięku, on buduje postacie i ustala rytm filmu.”

Pietro Scalia (1960)

o pracy montażysty filmowego.
Źródło: Podążać za wizją reżysera. Dwukrotny laureat Oscara specjalnie dla Stopklatki http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=51062

O historii , O decyzjach , O współpracy , Obraz

„Pisanie biało na białym to tworzenie rytmu. Ten, kto patrzy na ruch piszącej dłoni, zachowuje we wzrokowej pamięci jego ślad. Każdy, kto nie widział ruchu, jest pozbawiony pamięci jego śladów.”

Bernard Lagneau (1937) plastyk francuski

„Moje serce to jest muzyk,
który zwiał z orkiestry,
bo nie z każdym lubi grać.
Żaden mu maestro nie potrafi rady dać.
Moje serce to jest muzyk improwizujący,
co ma własny styl i rytm,
ale gdy gorąco kocha, wtedy gra jak nikt.”

Wojciech Młynarski (1941–2017) polski kompozytor i wykonawca piosenki autorskiej

Źródło: Moje serce to jest muzyk

O grach , Serce , Kochać się

„(…) chodzi o to, żeby radość, jaką odczuwam na końcu każdego biegu, przetrwała do dnia następnego. Tę samą taktykę stosuję, gdy piszę powieść. Każdego dnia przerywam w miejscu, w którym wiem, że mógłbym pisać dalej. Spróbujcie tego, a praca pójdzie wam kolejnego dnia zaskakująco łatwo. (…) Żeby wytrwać w czymkolwiek, trzeba utrzymać rytm.”

Haruki Murakami książka O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu

O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu (2007)

Radość

„Przy realizacji tego materiału niestety nie brałem udziału ze względu na chorobę, jednak emocje tego wyczynu i atmosferę tego koncertu znam doskonale z opowiadań uczestników. 3 tysiące wariatów śpiewających zespołowi „sto lat” i hymn narodowy, wystarczy by po włączeniu krążka odnaleźć się w Hali Wisły i oddać się w całości opętańczym rytmom i riffom wywracającyh flaki do góry nogami!.”

Leszek Rakowski (1972)

o albumie The Darkest Age – Live'93 (1993)

O wariatach

„Wszystko było jak zawsze. Wszystko toczyło się normalnym rytmem. Świat nie przestał się kręcić tylko dlatego, że ona sama popełniła błąd.”

Ana Veloso (1964)

Bądź zdrowa, Lizbono

O świecie , O błędach

„To [jazda konna] jak proszenie kobiety do tańca. Jeżeli nie masz pewności siebie i boisz się, że ci odmówi, i podchodzisz ukradkiem, patrząc na swoje buty, to jasne jak słońce, że ci odmówi. Wtedy, oczywiście, możesz spróbować złapać ją i zmusić do skakania po podłodze, ale w końcu żadnemu z was nie sprawi to zbytniej radości.(…)
Tańczenie i jazda konna to to samo cholerstwo. Chodzi o zaufanie i przyzwolenie. Jedno się trzyma drugiego. Mężczyzna prowadzi, ale nie ciągnie jej na siłę, proponuje współpracę, a ona czuje to i idzie z nim. Są w harmonii i poruszają się we wzajemnym rytmie, po prostu na wyczucie.”

Nicholas Evans książka Zaklinacz koni

Zaklinacz koni

O kobietach , O butach , O zaufaniu , O sile

„A dzisiaj sławić pragnę
rosyjskiej mowy przyjaźń
za to
że się w jej rytmie przedstawił nowy czas.”

Adam Włodek (1922–1986) polski poeta

Źródło: ***, „Życie Literackie” 1951, nr 3 (4 marca), s. 2 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14094

O życiu , O przyjaźni , O czasie

„Wzruszają mnie drobne mądrości,
które przepadają wraz ze śmiercią człowieka
— nawyk jakichś książek, jakiegoś klucza, jakiegoś ciała pośród innych ciał —
rytm nie do odzyskania, którym świat darzył go
z konieczności i przyjaźni.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Źródło: Noc, kiedy na południu nad nim czuwali w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 332, tłum. Edward Stachura.

O śmierci , O przyjaźni , O książkach , O świecie

„Odkryłem, że komórki nerwowe mają swoje wewnętrzne właściwości. To bardzo ważne, bo ludzie myśleli, iż neurony pobudzają się tylko w reakcji na wzbudzenie innych komórek. Ale to nieprawda. One wszystkie mają swój rytm.(…) Cały mózg ma swój wewnętrzny rytm.”

Rodolfo Llinás (1934) kolumbijski neurobiolog i wynalazca

Źródło: rozmowa Wojciecha Mikołuszki, Ta cała cyfryzacja to wielki błąd, „Gazeta Wyborcza”, 30 sierpnia 2013.

O ludziach , O błędach , O myślach , O myśleniu

„Ważna jest dla mnie współpraca z aktorami. W filmie mogę nałożyć na obraz coś, co będzie miało swój autonomiczny rytm, natomiast w spektaklu aktor musi „żyć” z muzyką.”

Antoni Łazarkiewicz (1980)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 4 marca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zebywid.htm

O współpracy , Obraz

„Błyszcz, błyszcz, potrzebuję twojego blaku dziś.
Patrz na mnie, musisz przy mnie być.
Zabiorę cię tam, gdzie nie zabrał nikogo nikt,
Ten sam rytm, twoi ludzie,
ja i ty, błyszcz dla mnie,
Patrz na mnie, kochaj mnie,
Cały czas zajmie nam ta troska.”

Borixon (1977) polski raper

Rap daje mi siłę
Źródło: utwór Błyszcz

O ludziach , O czasie , Kochać się

„Każdy ma swoją pieśń (…) Ładna dziewczyna jest jak sentymentalna melodia, a dzielny zdobywca przestrzeni kosmicznej jak ekscytujące solo na trąbce. Mądrzy starcy z Rady Międzyplanetarnej kojarzą się z bogactwem tonów wydobywanych z instrumentów dętych. Są geniusze, których życie jest zawiłym, nieustannie upiększanym kontrapunktem, są też wyrzutki społeczności planet, których egzystencja wydaje się jedynie zawodzeniem oboju na tle nieubłaganego rytmu wybijanego na mosiężnych bębnach.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Człowiek minimum (lub Zwiadowca minimum)

O życiu , O bogactwie

„Poddany inercji ruchu szedł jeszcze chwilę, na kamiennych płytach coraz wolniej wybijając rytm kroków podkutymi obcasami.”

Wiktor Żwikiewicz (1950) polski pisarz science fiction

Wołanie na Mlecznej Drodze

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Mówienie po polsku sprawia mi wielką frajdę – choć nie wiem, czy widzom, którzy widzieli film, spodobał się mój akcent. Dla mnie język polski jest jednym z najpiękniejszych – miękki, pełen uroczej melodyki, rytmu, różnych intonacji. Nie wiem, czy mówię na tyle dobrze, bym kiedykolwiek mogła zagrać Polkę, ale chętnie powtórzyłabym doświadczenie i zagrała Czeszkę mieszkającą w Polsce!”

Anna Geislerová (1976) aktorka czeska

Źródło: Wywiad, 22 kwietnia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=64903

„Tak jest w tym zawodzie, że nie zawsze rządzi się on regularnym rytmem. Albo dzieje się wszystko na raz, albo przez długie miesiące nie dzieje się nic.”

Urszula Grabowska (1976) polska aktorka

o aktorstwie.
Źródło: Aktorska rodzina, do której wpłynęła Wisła, „Dziennik Polski” nr 300/24, 26 grudnia 10, dodatek „Kraków” http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108329.html

O rodzinie

„W Ruinach, w nocy, mówią się i takie słowa
Które gdzie indziej dziwnym brzmiałyby sposobem;
Nie tylko bowiem z myśli jest myśli osnowa —
Człowieka myślącego, postaw no nad grobem
I mów z nim – a następnie, spotkawszy go w tłumie
Maskaradowym, spytaj o rzeczy też same —
Zobaczysz co rozumiał tam – co tu rozumie?
– Wprowadź go w okowaną więzień nizkich bramę
I do tryumfalnego arku, co błękitną,
Z wnętrza jaśnieje szybą czystego powietrza;
A poznasz wraz gdzie jego myśl pocznie być szczytną,
Gdzie szybszym rytm i tęcza porównań gdzie leksza?
Zali to jest mistyczne?”

Cyprian Kamil Norwid (1821–1883) polski poeta, dramatopisarz, prozaik, artysta plastyk

nie wiem – ale to wiem,
Że nie tłumaczy się to dietą i zdrowiem —
Bo ani się ku temu przeziębić nie zdoła,
Ani dostać gorączki --
pisownia oryginalna.
Źródło: Ruiny w: Poezye Cypriana Norwida, wyd. F.A. Brockhaus, Lipsk 1863, s. 11.

O myślach , O myśleniu