Cytaty na temat przerażenie (170 cytatów, strona 2)

„W sierpniu tego samego roku na skutek politycznego podburzenia wybuchły zamieszki (Putsch), wtedy to miały miejsce zacięte walki uliczne i wielu zostało rannych a nawet utraciło życie.
Wielce czcigodny dr Mielęcki (gotykiem: Milenski), który zaopiekował się rannymi i ich opatrywał, sam poniósł straszliwą śmierć przez fanatycznych i odczłowieczonych ludzi. (Podkreślenie autora) Nie dość okrutnego pastwienia się, w którym śmiertelnie go zatratowano (dosłownie: todegetroten), to nadto wleczono konającego dobrodzieja ludzkości do brudnej rzeki Rawy aby go utopić.
Tak oto niemiecka odwaga zemściła się na dobroczyńcy ludzkości, bo on się jako Polak deklarował i tego nie ukrywał.
Wszyscy obywatele Katowic, którzy znali szlachetny charakter zmarłego, byli przerażeni takim okrucieństwem i nienawiścią rasową”

Andrzej Mielęcki (1864–1920) polski działacz na Śląsku, lekarz

narodową
Źródło: fragment niemieckiego rękopisu z 1920 roku. Rękopis, sporządzony w pisowni gotyckiej jest autorstwa zakonnicy – kronikarki Domu Sióstr św. Elżbiety w Katowicach.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O domu

„Nie zgadzam się z tymi, którzy twierdzą, że po obejrzeniu filmu ze scenami przemocy sam będziesz miał ochotę kogoś zabić. Ludzie zawsze będą postępować niemoralnie i szukanie w tym wpływu kina nie ma, moim zdaniem, żadnego sensu. Kiedy widzowie wchodzą do ciemnej sali i zaczynają wpatrywać się w ekran, biorą udział w grze, której reguły doskonale znają. Lata temu, gdy oglądali film Hitchcocka, wiedzieli przecież, że ptaki nie wylecą z ekranu, by ich zaatakować. Jednak byli przerażeni i uwielbiali to uczucie, choć mieli świadomość jego sztuczności. Na tym polega właśnie sekret dobrego kina.”

Ari Folman (1962)

Źródło: Piotr Czerkawski, Wybieram iluzję! http://www.dwutygodnik.com/artykul/4735-wybieram-iluzje.html, dwutygodnik.com, nr 116/2013.

O ludziach , O emocjach , O grach , O ptakach

„Piłem, nie wychodząc nawet z łóżka, przez jakieś trzy czy cztery dni. Nie mogłem się przemóc, by wziąć do ręki gazetę z ofertami. Sama myśl o tym, że znowu znajdę się naprzeciw jakiegoś siedzącego za biurkiem faceta i będę mu musiał opowiadać, jak mi zależy na pracy, jakie mam nadzwyczajne kwalifikacje, była dla mnie nie do zniesienia. Powiem szczerze: byłem przerażony życiem, tym wszystkim, co człowiek zmuszony jest robić, tylko po to, by mieć na jakąś strawę, kąt i odzienie. Dlatego właśnie nie wstawałem z łóżka i piłem. Kiedy pijesz, to świat nadal gdzieś tam sobie istnieje, ale przynajmniej na chwilę zdejmuje ci nogę z gardła.”

Charles Bukowski książka Faktotum

Faktotum

O świecie , O myślach , O piciu , O myśleniu

„Pierwszy raz kiedy odkryłem śmierć… ja, moi rodzice, babcia i dziadek jechaliśmy przez pustynię o świcie. Ciężarówka pełna Indian uderzyła w jakiś inny samochód czy coś. W każdym bądź razie ci Indianie leżeli na drodze wykrwawiając się na śmierć. Byłem tylko dzieckiem, więc zostałem w samochodzie, kiedy mój ojciec i dziadek poszli sprawdzić co się stało. Nic nie widziałem, była tylko zabawna czerwona farba i ludzie leżący dookoła. Wiedziałem jednak, że coś się dzieje, mogłem odczuć wibracje ludzi dookoła mnie i w pewnym momencie zdałem sobie sprawę, że oni wiedzą jeszcze mniej ode mnie. To był pierwszy raz, kiedy zaznałem strachu… i myślę, że w tym momencie dusze tych martwych Indian… może jeden czy dwóch z nich biegając w przerażeniu dookoła dostał się do mojej duszy. A ja byłem jak gąbka, gotowy aby ich przyjąć.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

O śmierci , O dzieciach , O ludziach , O strachu

„(…) każdy aktor, czy przyszły aktor, ma jakieś ucho i w pewnym momencie przyszedłem do profesora mówiąc – panie profesorze ja się boję, bo złapałem pańską frazę i zacząłem mówić tak jak pan profesor. Przeraziłem się (…).”

Mirosław Haniszewski (1978) polski aktor

o Januszu Gajosie.
Źródło: „Dziennik Teatralny”, 4 lutego 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mojs.htm

„Kiedy wszyscy wokół są przerażeni twoim niewłaściwym zachowaniem, przyjaciele mają niesamowitą zdolność dostrzegania dobrych stron twojej osobowości.”

Charlotte Gray (1948)

O zachowaniu , O osobowości

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„(…) Jestem przerażony od stóp do głów.
– Dlaczego?
– Ponieważ przyglądam się cieniom, panie Rozbóju – odparł Wojtek. – Słońce się przesuwa. Zachodzi.
– Ze słońcem tak bywa… – zaczął Rozbój.
– Nie. Nie rozumie pan. Mówię panu właśnie, że to nie jest słońce prawdziwego świata. To jest słońce jej duszy.”

Terry Pratchett (1948–2015) angielski pisarz

Kapelusz pełen nieba. Opowieść ze Świata Dysku (2004)

O duszy , O słońcu

„Jak Państwo wiedzą słowa „L. d” (a zwłaszcza „Władza L.. u” czyli „d…kracja”) budzą u mnie odruchy wymiotne. W pewnym sensie jednak jest to odruch irracjonalny – taki sam jak przerażenie na widok smoka. A to dlatego, że ani smoki, ani „Władza L.. u” nie istnieją. Takich zwierząt nie ma.”

Janusz Korwin-Mikke/J

Źródło: blog, 13 kwietnia 2007

O zwierzętach , Sens

„Naszym dostawcą surowców [w firmie Pollena] od detergentów był koncern Shell. Często jeździłem do Londynu i zawsze przyjmował mnie dyrektor ich Centrum Badawczego, dr Kerbner. Kiedyś odwoził mnie na lotnisko, poszliśmy na kawę. On mnie zaczął pytać o moją pracę nad związkami pachnącymi, bo tym się kiedyś zajmowałem. I opowiada, że ma pewien problem chemiczny z syntetycznymi alkoholami tłuszczowymi. Poradziłem, by spróbował jeszcze w inny sposób to rozwiązać. I na serwetce napisałem pewne wzory chemiczne. On tę serwetkę zabrał. Po roku pojechałem znowu do Londynu i mówią, że czeka na mnie dyrektor naczelny. Wszyscy jacyś tacy uroczyści i wręczają mi taki papier zafoliowany, a tam jest napisane, że to jest patent Shella, a twórcami patentu są dr Wilczek i dr Kerbner.(…) Najpierw się przeraziłem. Pomyślałem, że jak w Polsce się dowiedzą, to uznają mnie za zdrajcę, który sprzedaje, wywozi na Zachód tajemnice gospodarcze. Ale byłem jednocześnie zdumiony rzetelnością tego Kerbnera. Przecież nikt by się o tym nigdy nie dowiedział jaki był mój wkład.”

Mieczysław Wilczek (1932–2014) polski przedsiębiorca, polityk, b. minister

Źródło: Krystyna Naszkowska, Oto ojciec proszku Ixi, „Duży Format” (dodatek „Gazety Wyborczej”), 17 sierpnia 2007

O tajemnicy , O kawie , O problemach , O czekaniu

„W wyższych sferach urzędowych krąży obecnie prawdziwa podobno historyjka z życia rodzinnego, będąca tematem literackim na miarę naszej epoki. Żona, wychodząc na zakupy, kazała mężowi zreperować kaloryfer, z którego ciekła woda. Po powrocie zobaczyła męża od pasa w dół. Leżał bowiem na wznak na podłodze z korpusem i głową skrytą pod meblem i stukał narzędziem w kaloryfer. Będąc kontenta z mężowskiego posłuszeństwa, poczochrała leżącego pieszczotliwie po genitaliach i przeszła do drugiego pokoju. (Prominenci miewają bowiem w swoich mieszkaniach po dwa pokoje, a nawet trzy). Ku swemu przerażeniu zobaczyła męża siedzącego w fotelu. Małżonkowie postanowili, że musi ona iść i przeprosić hydraulika za to, że go przywitała nazbyt poufale. Rzemieślnik nie reagował jednak na jej słowa i nie ruszał się. Wezwano pogotowie, tym razem lekarskie, a nie ogrzewnicze. Głaskanie hydraulika po genitaliach – jak się okazało – tak zaszokowało nie rozpieszczonego widać specjalistę, że gwałtownie poderwał głowę, walnął się czołem o żeliwne żeberko i stracił przytomność. Wstrząśnienie mózgu skończyło się happy endem i on też mógłby wieńczyć powieść poświęconą temu zdarzeniu.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

Źródło: Rola mezaliansów, „Szpilki”, maj 1986

O pokoju , O wodzie

„Pamiętam, że wydawało mi się, że na szkołę ktoś zarzucił koc, który stłumił zwykłe dźwięki: skrzypienie krzeseł i szmer rozmów w klasach. Ludzie płakali. Ogarnęło nas przerażenie (…) prawie niemożliwe do zniesienia.”

Laura Bush (1946) żona 43. prezydenta USA

wspominając reakcje na zamach na Johna F. Kennedy'ego w 1963, gdy była uczennicą ostatniej klasy w Robert E. Lee High School w rodzinnym miasteczku Midland w Teksasie.
Źródło: John B. Roberts II, Ranking pierwszych dam, op. cit., s. 298.

O ludziach , O płaczu

„Nie chcę już opowiadać ludziom o swojej martyrologii, że siedziałam w więzieniu, że cierpiałam, że byłam przerażona. Chcę im powiedzieć, że życie bez miłości jest nic nie warte. Bez miłości do dziecka, małżeńskiej, koleżeńskiej, miłości kochanków. Trzeba mieć siłę, żeby wykrzesać w sobie miłość do bliźniego i to nie tylko do tego, który też ci ją okazuje. Ale także do tego, który jest np. wrogo nastawiony. To jest wielka sztuka, żeby się nie zniechęcić i nie machnąć wówczas ręką. Nie można zostawiać za sobą nie wyczyszczonych spraw międzyludzkich.”

Alina Janowska (1923–2017) polska aktorka

Źródło: Iza Natasza Czapska, Miłość jest sztuką http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/miloscj.htm, „Życie Warszawy”, 28 kwietnia 2003.

O miłości , O życiu , O dzieciach , O sztuce

„Świadomość zaś to podstawa pamięci i znaczeń, lecz również przerażenia i lęku.”

Robin Cook (1931–1994) pisarz amerykański

Mutant (1989)

„To jest tragedia, jaką Kościół dziś przeżywa, moi umiłowani bracia, znacznie większa niż ataki mahometan w czasach świętego Piusa V, znacznie większa niż wszystkie herezje, niż wszystkie schizmy. Dziś zło tkwi w środku Kościoła. Musimy to przyznać: do czasu Drugiego Soboru Watykańskiego papieże, biskupi, kapłani walczyli odważnie po stronie wiernych, porywali za sobą do walki przeciwko szatanowi i przeciwko wszystkim dziełom szatana. Ale potem z przerażeniem stwierdziliśmy, że od tego Soboru ci, którzy ponoszą odpowiedzialność za Kościół, zajęli, by tak rzec, pod dwoma względami postawę, która jest przeciwieństwem owej walki, a nawet ją niweczy. Stwierdzono, że teraz nadszedł czas pokoju za wszelką cenę.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Źródło: s. 137

O pokoju , O złu , O czasie , O walce

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi… – Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O życiu , O wrogości , O dzieciach , O uśmiechu

„Jake, gdy Orfeusz spojrzał za siebie, nie był głupi. Mity są pełne oszczerstw. To nie nagły strach, że Eurydyka zniknęła, nakazał mu odwrócić głowę, lecz groźne światło widoczne na górze. (…) To bardzo ludzki odruch, odwrócić się i spojrzeć w oczy towarzysza powrotnej wędrówki, by wspólnie przeżyć chwilę przerażenia myślą, że wszystko, co znaliśmy, zmieniło się pod naszą nieobecność.”

China Tom Miéville (1972) angielski pisarz fantastyczny

Źródło: W poszukiwaniu Jake’a i inne opowiadania

O strachu , O poszukiwaniu , O myślach , O świetle

„Po kolejnej porcji lektury Pańskiego wspaniałego tygodnika „NIE” z przerażeniem stwierdziłem, że głupota leaderów polskiej prawicy jest wieczna i nie podlega modyfikacji od 75 lat. Nawet tytuły gazecin, jakie są wydawane dla zwolenników tej opcji widzenia Świata, są podobne jak te przedwojenne, np. „Nasz Dziennik” teraz i „Mały Dziennik” przed wojną. (…) Czy też może ślepe naśladownictwo przodków-prawicowców, tych co to bili konia na widok kobyły Pana Marszałka Piłsudskiego i uczyli wnuki głupawych piosenek ku czci tego wielkiego demokraty-zamachowca majowego. W związku z powyższymi wątpliwościami uprzejmie pragnę zachęcić „NIE” do podjęcia inicjatywy zorganizowania „Wszech-Polskiej” konferencji naukowej na temat „Przyczyny Nieśmiertelności Głupoty Polskiej Prawicy”. Sądzę, że rządy AWS, prasa prawicowa i radyjo M dostarczą nam wielu wspaniałych przykładów kontynuacji dzieła przodków-prawicowców w kształtowaniu kolejnego odcinka Wolnej Polski.”

Jacek Rońda (1948) polski informatyk

Źródło: Archiwum Tygodnika NIE http://a1.nie.com.pl/art14514.htm, nr 21/1998.

O wojnie , O głupocie , Koń

„Premier uruchomił złośliwość PiS-u. To była taktyka i cel. Donald Tusk wciskał przycisk „Macierewicz”, a Macierewicz pruł na mównicę. Patrzyłam na to z przerażeniem.”

Elżbieta Jakubiak (1966) polska polityk

o sejmowej debacie poświęconej katastrofie smoleńskiej.
Źródło: wp.pl http://wiadomosci.wp.pl/gid,13044756,title,Co-laczy-gen-Jaruzelskiego-i-Donalda-Tuska,gpage,8,img,13053148,galeria.html z 22 stycznia 2011 r.

„Ależ dzień Sądu jest trywialny.
W tę ostatnią godzinę czasu
prowadzę obronę doktoratu. Autor
usprawiedliwił się już z błędów druku w swojej osobowości
a recenzent wstępnie zdezawuował
to co nazywaliśmy dotąd naszą epoką.
Rada Wydziału patrzy ukradkiem zbita z tropu
i przemyca mi przerażony cytat:
„Szybko: czy istnieją inne życia?”
Może jednak. Przecież tutaj jest połowa mnie.”

Kjell Espmark (1930)

Źródło: Sąd Ostateczny, tłum. Leonard Neuger

O czasie , O osobowości

„Wreszcie z przerażeniem ujrzałam, że do znieważania Jezusa w Najświętszym Sakramencie przyczyniało się także wielu kapłanów rozmaitych stopni hierarchii kościelnej nawet takich, którzy sami mieli się za wierzących i pobożnych. Z wielu tych nieszczęśliwców wspomnę jeden tylko rodzaj. Byli to tacy, którzy wierzyli w obecność żywego Boga w Najświętszym Sakramencie, czcili Go i stosowanie do tego nauczali lud, lecz z tej obecności Boga na ołtarzu niewiele sobie robili, a mianowicie nie starali się i niedbali o pałac, tron, namiot, siedzibę i strój królewski tego Króla Nieba i ziemi, tj. nie starali się utrzymać w porządku i schludności kościoła, ołtarza, tabernakulum, monstrancji żywego Boga; dalej, wszystkich naczyń, sprzętów, ozdób, strojów, wszystkich w ogóle przyborów i rzeczy kościoła, domu Bożego. Wszystko to pozostawiali ci kapłani w opuszczeniu na pastwę pyłu, rdzy, zbutwienia i wieloletniego niechlujstwa, a służbę Bożą, tj. obrzędy religijne odprawiali od niechcenia, opieszale, więc choć jeszcze nie popełniali istotnego świętokradztwa, ale pozbawiali je zewnętrznej godności blasku Bożego.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Żywot i bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi, Wrocław 2012, s. 719n, [cyt. za:] ks. Grzegorz Śniadoch IBP, Msza święta trydencka. Mity i prawda, wydanie II popr. i uzup., Centrum Kultury i Tradycji, Ząbki 2014, s. 159–160.

O Bogu , O ludziach , O prawdzie , O domu

„Czy zło istnieje? Czy jest śmiercionośną mocą, która opętuje nieostrożnych? Czymś oddzielnym, co można oskarżyć i obciążyć winą, odrębnym od osoby, którą wykorzystało? Czy przeskakuje z duszy do duszy, snując swe diaboliczne spiski w niedostrzegalnych miejscach, czy splata w węzły paraliżujące lęki i zdumiewające sposobności, czyste przerażenie i brutalny interes? A może to straszliwe słowo jest jedynie staromodnym, bardzo wygodnym określeniem wszelkich cech, którym zdecydowanie brak moralnego kontekstu, uogólnieniem obejmującym wszystko co zdeprawowane i porażająco okrutne, nazwą definiującą ów szczególny błysk w oku tego, kto jest dawcą grozy, bólu, cierpienia i niemożliwej do zniesienia żałoby? Dajcie demonowi szkarłatne łuski i ostre szpony. Macki i ociekające jadem kły. Troje oczu i sześć wężowych języków. A gdy przycupnie w waszej duszy, kolejnym mieszkaniu w wiecznym korowodzie mieszkań, niech wszyscy bogowie uklękną w modlitwie. W rzeczywistości jednak zło to tylko słowo, zbędne uprzedmiotowienie. Odrzućmy ideę zewnętrznego czynnika będącego źródłem niewyobrażalnego okrucieństwa. Smutna prawda wygląda tak, że wszyscy jesteśmy skłonni do obojętności, świadomej odmowy miłosierdzia, odrzucenia wszystkiego, co w nas moralne.”

Steven Erikson książka Myto ogarów

Myto ogarów (2008)

O Bogu , O prawdzie , O duszy , O rzeczywostości

„Nie da się ukryć, mimo przerażenia znajdował rozsądne argumenty na swą korzyść i popisał się swoją bystrością umysłu (a może jedynie karaluszym instynktem przetrwania?).”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Miecz aniołów
Źródło: s. 73, wyd. I

„Prosperuje w swojej skorupie jak mózg w puszce czaszki
Patrzę w przerażeniu na rozum z wolna się gramolący
Zatrzymał się Dokąd tak gnasz niepohamowanie.”

Stanisław Grochowiak (1934–1976) polski poeta, dramatopisarz i publicysta

Źródło: wiersz Żółw

„Nocne przesłuchania, zatrzymania – taktyka organów ścigania w tej sprawie dr. Mirosława G. może budzić przerażenie.(…) Budzi to skojarzenia nawet nie z latami 80., ale z metodami z lat 40. i 50.”

Igor Tuleya (1970) polski sędzia

czasów najgłębszego stalinizmu.
w ustnym uzasadnieniu wyroku na Mirosławie Garlickim.
Źródło: Będzie zawiadomienie do prokuratury ws. dowodów w procesie dr. G., PAP, 6 stycznia 2013 http://www.pap.pl/palio/html.run?_Instance=cms_www.pap.pl&_PageID=1&s=infopakiet&dz=kraj&idNewsComp=&filename=&idnews=89325&data=infopakiet&_CheckSum=-2109781289

„Czy znasz strach zasypiania? Ciało ogarnia przerażenie, gdyż ziemia się rozstępuje i zaczyna się sen.”

Friedrich Nietzsche (1844–1900) filozof niemiecki

O strachu , O snach

„Byłam w podstawówce, w siódmej klasie. Czytałam Zbrodnię i karę Dostojewskiego. Sama w domu, w środku nocy… Właśnie czytałam scenę, gdy Raskolnikow idzie po schodach, by zamordować lichwiarkę, gdy nagle do nocnej lampki wpadła ćma i zaczęła się tam niesamowicie szamotać. Na ścianie zobaczyłam gigantyczny, straszny cień… Po czym ćma wyskoczyła poparzona i wleciała mi prosto w twarz. Nigdy tego nie zapomnę! Ja wiem, że to może wydawać się śmieszne, ale naprawdę się przeraziłam! I zostało mi to do dzisiaj. Niektórzy boją się pająków, węży… A ja panicznie boję się ciem. Gdy jakaś wpadnie do pokoju, od razu się ewakuuję. Wniosek jest jeden: czytajcie, dzieci, lektury, tylko nie po nocach!”

Bożena Stachura (1974) polska aktorka

Źródło: Od Paczkowa do Grabiny – wywiad z Bożeną Stachurą, cz. I http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1056/Od-Paczkowa-do-Grabiny-wywiad-z-Bozena-Stachura-cz-I.html

O dzieciach , O pokoju , O karze , O domu

„Wiem tylko, że do prezydenta Rafała Dutkiewicza dzwonili Aleksander Kwaśniewski i Adam Michnik. Naciskali na niego, aby skreślił mnie z listy Obywatele do Senatu. Dutkiewicz był po tych telefonach przerażony. Trząsł się jak galaretka.”

Marek Król (1953) dziennikarz polski, działacz polityczny

Źródło: Żyję w kraju lemingów, „Uważam Rze”, 12 września 2012.

„W kwietniu 1986 r. dostałem w końcu list, w którym napisano: „Historyk, który broni Polaków, nie jest do zaakceptowania w gronie wykładowców Uniwersytetu Stanford”. Dotyczyło to rozdziału o Żydach polskich w „Bożym igrzysku”. Mnie w tym liście najbardziej przeraziło słowo „Polaków”. Nie „polskich przestępców” albo „polskich antysemitów”. Tam jest napisane: „Polaków”. Przecież to rasizm! Dowód, że w kwestiach polsko-żydowskich nie powinno być dyskusji. Jest jedna prawda podana do wierzenia. Davies nie wierzy? To go wyrzucimy.”

Norman Davies (1939) brytyjski historyk

Źródło: Historyk przeciw pamięci, „Tygodnik Powszechny” online, 26 sierpnia 2008 http://tygodnik.onet.pl/35,0,13961,8,artykul.html

O prawdzie

„To była wielka miłość, która trafiła w równym stopniu mnie i jego. Musieliśmy być razem i koniec. Nie było żadnych pytań, czy ja jestem za młoda, a on za stary, czy pasujemy do siebie, jaką mamy przeszłość. A przecież przeciwko nam było wszystko. Koledzy w teatrze, bo Krzysztof był żonaty, a ja miałam męża. Rodzice byli zgorszeni i przerażeni związkiem z ich kolegą, który już miał kilka żon i dzieci. I ja się im nie dziwię. Była młoda i bezdzietna, dzieliło nas z Krzysztofem 26 lat, ale nikt nie był mi w stanie odradzić tego związku – ani matka, ani ksiądz, ani przyjaciółka czy dyrektor teatru. Absolutnie nikt. Nigdy tego nie żałowaliśmy.”

Laura Łącz (1954) aktorka polska

o mężu, Krzysztofie Chamcu.
Źródło: „Przyjaciółka” nr 21 (3174), 2009.

O miłości , O dzieciach , O matce , O rodzicach

„Jak patrzę na to, jak Kaczyński wyciąga te demony z szafy, to jestem przerażony. Kaczyński tworzy rząd na uchodźstwie i żyje w jakiejś innej przestrzeni. Hasła, które padały w czasie tej demonstracji, sugerowały, że nie mamy demokracji, ale takie budzenie demonów, lęki i ksenofobia wychodząca na ulice nie buduje demokracji.”

Robert Biedroń (1976) polski polityk i działacz środowiska gejowskiego

o marszu PiS w dniu 29 września 2012.
Źródło: wp.pl http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Hofman-do-Biedronia-pana-demokracja-to-geje-biegajacy-po-ulicy-z-gola-pupa,wid,14969315,wiadomosc.html, 30 września 2012.

O demokracji , O czasie

„System sowiecki był oczywiście potworny. Ale gospodarczo był dość efektywny. Od I wojny światowej do lat 60. Zachód był przerażony tempem wzrostu sowieckiej gospodarki. Niech pan porówna rozwój Rosji sowieckiej z rozwojem porównywalnie biednych krajów, które pozostały w obrębie świata zachodniego – na przykład z Brazylią.”

Noam Chomsky (1928) filozof, logik, językoznawca amerykański

Źródło: Jacek Żakowski, Na lewo od ściany, polityka.pl, 6 lipca 2004 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/niezbednikinteligenta/11062,1,na-lewo-od-sciany.read

O wojnie

„Przecież ludzie nie wybierają życia w pojedynkę dlatego, że jest im za dobrze. Singli przybywa, bo ludzie boją się wziąć na siebie jeszcze jeden ciężar, jeszcze jedno zobowiązanie więcej. Jeśli małżeństwo to dla coraz większej grupy ze względów cywilizacyjnych zbyt wiele, trzeba tym ludziom zaoferować taką formę zorganizowania życia osobistego, która ich nie przerazi. A już ponad 30 procent Polaków deklaruje, że żyją w pojedynkę. Połowa z nich mówi, że związali by się z kimś na stałe, ale nie znaleźli odpowiedniego partnera. To pokazuje, na jak małą tolerancję czy małe ryzyko nieudanego związku możemy sobie subiektywnie pozwolić.”

Zbigniew Izdebski (1956) seksuolog polski

Źródło: Żakowski z Izdebskim o seksie Polaków (cz.II), polityka.pl, 20 marca 2012 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/artykuly/1525435,2,zakowski-z-izdebskim-o-seksie-polakow-czii.read

O małżeństwie , O ludziach , O seksie

„To nie jest ból koncentrujący się w jednym miejscu: nogach, rękach czy głowie. To wszechogarniający, paraliżujący w jednej chwili płomień, rozrywający na strzępy całe ciało. To galera o szkarłatnych żaglach, która wpływa do portu mojego umysłu, by zakazić go szaleństwem i przerażeniem.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Miecz aniołów
Źródło: s. 259, wyd. I

O bólu , O szaleństwie

„Byłam zaskoczona i przerażona zarazem. Nie ukrywam, że zawsze marzyłam, by zagrać tę postać. To prawdziwe wyzwanie dla każdej śpiewającej aktorki, ponieważ w filmowej wersji musicalu w Dolly wcieliła się Barbra Streisand, którą wielbię i podziwiam. Obawiałam się jednak, że nie powtórzyłam jej sukcesu.”

Grażyna Brodzińska (1951) polska śpiewaczka operowa

Źródło: Urszula Wolak, Dolly potrafi uwodzić tak jak ja, „Polska Gazeta Krakowska” nr 38, 15 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133737.html

O sukcesie

„Od czasów cesarza Kaliguli wprowadzanie konia na wysokie urzędy państwowe nie jest niczym nowym, choć do dziś budzi pewien niesmak. Oświadczenie ministra Nowaka, że prezydent jest zdrowy jak koń, ma w sobie coś z wywoływania freudowskiej sfery czynności pomyłkowych. Zapewne nie o zdrowie tu chodziło, lecz o obyczaje, które, z całym szacunkiem dla pięknego czworonoga, są iście końskie. Czy nie godne końskiego rechotu były przaśne dowcipy prezydenta o kaszalotach? Wykład z historii Polski o bigosowaniu mógł niejednemu koniowi postawić grzywę dęba, a nawet zapleść z przerażenia warkocze. Z iście ułańską fantazją prezydent rzucił się na krzesło, zostawiając w tyle panią premier kraju, który w końcu na stanie na baczność sobie zasłużył. Nie będzie nam Niemiec wygodnego fotela zajmował. Może obyczaj to na salonach nie propagowany, ale gdy ogier wpada do stajni, klacze muszą znać swoje miejsce. Ileż z końskiego polotu miało zwinięcie królowej Szwecji kieliszka do toastu. W końcu za to, co Szwedzi wyrabiali u nas przy potopie, miał prawo dać jejmości w twarz. Skradziony kieliszek to tylko mała ostroga w bok jaśnie oświeconej.”

Tomasz Sakiewicz (1967) polski dziennikarz

o Bronisławie Komorowskim.
Źródło: Koń na urzędzie, „Gazeta Polska”, 11 maja 2011

O zdrowiu , O fantazji , O historii , Koń

„Zbyteczne byłby opisywanie przerażenia sądu dowodami tak podłych czynów, popełnionych przez kogoś, kto zawsze utrzymywał, że jedynym bogactwem kraju są dzieci.”

Nelly Rivas (1939–2012)

uzasadnienie wyroku trybunału wojskowego, który po obaleniu Juana Peróna sądził go in absentia; na tym procesie korzystano z opublikowanej korespondencji między Perónem a Rivas.
Źródło: Przemysław Słowiński, Dyktatorzy i ich kobiety. Seks, władza i pieniądze, op. cit., s. 201.

O kobietach , O pieniądzach , O dzieciach , O seksie

„Zostaliśmy w Anglii. Do Polski nie wróciliśmy, bo Polska nie była wolna. Pozostawała nadal pod obcą okupacją, a nasze Ziemie Wschodnie zostały włączone do Związku Sowieckiego. Nie było dokąd wrócić i byliśmy… „jak ptaki wędrowne powracające w rodzinne strony i postrzegające z przerażeniem, że ich świat już nie istnieje, gniazda zniszczone, a zastawiane sidła i pułapki uniemożliwiają im przeżycie. Co robić? Lecieć dalej, szukać innego kraju? A czy jest taki jak ich?””

Danuta Halina Wojciechowicz (1921)

Źródło: Major Edward Wojciechowicz – żołnierz 2. Korpusu Polskiego, Wydawnictwo Instytutu Tarnogórskiego, Londyn-Tarnów 2009.

O świecie , O ptakach

„Ten rząd można powstrzymać. Kobietom się udało, rząd się przeraził Strajku Kobiet. Siłą może być oddolna solidarność wszystkich ludzi. Rząd boi się strajku w polskich szkołach. Będziemy z Wami, będziemy Was wspierać w walce o godne płace i jakość polskiej oświaty.”

Adrian Zandberg (1979) polski historyk i polityk lewicowy

na demonstracji przeciwko planowanym przez PiS zmianom w szkolnictwie.
Źródło: „Nie dla chaosu w szkole”. Tysiące nauczycieli przeszły przez Warszawę. Są przeciwko rządowej reformie http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,21001579,nie-dla-chaosu-w-szkole-tysiace-nauczyciele-przeszlo-przez.html, gazeta.pl, 19 listopada 2016.

O kobietach , O ludziach , O sile , O nauczycielach

„Wieżę w formie ściętego stożka wzniesiono pośrodku sowchozu „Rodzicielskie Zagródki” ze sprasowanych, zbrykietowanych w ręcznej prasie cegieł. W przedsionku wieży znajdowała się wydzielona zagroda i jakkolwiek jeszcze nie miała oprzyrządowania, było to miejsce uśmiercania zwierząt prądem o wysokim napięciu. Wisokowski i Główno nie chcieli psuć jakości mięsa przedśmiertnym przerażeniem i rozpaczliwą agonią żywych stworzeń poddanych działaniu mechanicznych narzędzi. W elektrycznej zagrodzie przeciwnie, zwierzę zostanie uprzednio poddane pieszczotom, a śmierć nastąpi w momencie ukontentowania najlepszą karmą. Obraz zwierząt pędzonych na piechotę przez bezkresy na zjedzenie do miast albo nawet zamkniętych w niewoli wagonów, wywoływał w Wisokowskim duchowy i ekonomiczny wstrząs. Krowy, a osobliwie byki, są zbyt wrażliwe, aby mogły znosić jazdę koleją, widok miast i ryczącą industrializację. Stworzeniom rozstrajają się nerwy, bez ustanku wysypują z siebie nawóz i tracą konsumpcyjną wagę. Wyliczono, że podczas jazdy koleją na odległość tysiąca wiorst krowy chudną o dziesięć i więcej procent, byki zaś całkiem marnieją, gryząc się tym, że już nigdy nie przyjdzie im się parzyć…”

Andriej Płatonow (1899–1951) pisarz rosyjski

Juwenilne morze

O śmierci , O odległości , O zwierzętach , Obraz

„Po raz pierwszy w moim życiu zobaczyłem horyzont jako zakrzywioną linię. Podkreślała ją cienka wstęga ciemnoniebieskiego blasku – nasza atmosfera. Było oczywiste, że trudno tu mówić o oceanie powietrza, jak słyszałem tylekroć w życiu. Byłem wprost przerażony jej wątłym wyglądem.”

Ulf Merbold (1941) niemiecki fizyk i astronauta

O wyglądzie

„Czy ktoś może sobie wyobrazić, że Zapasiewicz uchodził za niezdolne dziecko w utalentowanej teatralnej rodzinie? Bo pochodził z rodziny wielkich Kreczmarów, współtwórców tego, co w Polskim teatrze znaczące. I ku ich przerażeniu nieśmiały, zamknięty w sobie Zbigniew uciekł z wydziału chemii, gdzie studiował, i dał się wciągnąć tam, gdzie trzeba kochać samego siebie i z wiarą pozwalać na siebie patrzeć.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

o Zbigniewie Zapasiewiczu.
Źródło: „Gazeta Wyborcza” nr 167, 18–19 lipca 2009 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/76756.html

O dzieciach , O rodzinie , O wierze , Kochać się

„W Przedwiośniu najdobitniej, potępiałem rzezie i kaźnie bolszewickie. Nikogo nie wzywałem na drogę komunizmu, lecz zapomocą tego utworu literackiego usiłowałem, o ile to jest możliwe, zabiec drogę komunizmowi, ostrzec, przerazić, odstraszyć.”

Stefan Żeromski (1864–1925) powieściopisarz polski

Inne cytaty
Źródło: „Echo Warszawy” nr 25, 25 lutego 1925, cyt. za: W odpowiedzi Arcybaszewowi i innym, [w:] Elegie i inne pisma literackie i społeczne, wyd. J. Mortkowicza, Warszawa – Kraków 1928.

„Radio Maryja i Telewizja Trwam spełniają tę misję, którą powinny spełniać media publiczne. My zajmujemy się całym człowiekiem, w jego wymiarze duchowym, intelektualnym, fizycznym, psychicznym. Robimy to, co nam Pan Bóg zadał, byśmy realizowali na ziemi. To chcemy rozwijać, pomagać ludziom. Telewizja czy radio katolickie nie może zatrzymać się tylko na modlitwie, nie możemy zatrzymać się na jednym aspekcie. Musimy wypełnić wszystkie potrzeby człowieka, od dziecka aż do tego etapu ostatecznego. Katolickie nie znaczy pobożnościowe, ale powszechne, obejmujące całego człowieka. Wszyscy mówią mi w Chicago, Toronto i wielu innych miastach, co im dają Telewizja Trwam i Radio Maryja: dają im prawdziwą Polskę. Ludzie są przerażeni tym, co się teraz dzieje w Polsce, że nasza Ojczyzna się nie rozwija, tylko jest likwidowana. Ludzie są tym przerażeni, mówią, że nie o taką Polskę walczyli. Bo nie realizuje się interesów Polaków, naszej Ojczyzny, ale realizuje się interesy jej wrogie.”

Tadeusz Rydzyk (1945) polski duchowny katolicki, publicysta

Źródło: Na marszu nie skończymy, 26 kwietnia 2012 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20120426&typ=po&id=po05.txt

O Bogu , O dzieciach , O ludziach , O ojczyźnie

„Usłyszałem w pałacu ruch – szybkie, choć jeszcze nie paniczne kroki, okrzyki zdumienia, lecz nie przerażenia. Gwałtownie otworzyły się okiennice, rozsunęły się drzwi. Na zewnątrz wypadło kilku wartowników; tuż za nimi biegli Shoichi i Masahiro, nadal w nocnych strojach, ale z obnażonymi mieczami. Na mój widok zatrzymali się jak wryci. Szedłem ku nim w oparach mgły z Jato w dłoni; za moimi plecami wyłaniały się z szarówki pierwsze żagle. Nad wodą znów zaśpiewały konchy, a góry wokół zatoki odbiły echem ich granie.”

Gillian Rubinstein (1942)

Źródło: W blasku księżyca

O wodzie

„Kochałem ja ty zapewne, ale mi serca dano skąpo na miłość moją niepotrzebną,
bowiem stawały nad epoką, której imiona dajesz teraz, olbrzymia śmierć i przerażenie.”

Tadeusz Gajcy (1922–1944) polski poeta

Źródło: poemat Do potomnego

O miłości , O śmierci , Serce , Kochać się

„Gdzieś w głębi serca poczułam, że pewna część mnie na zawsze pozostanie samotna: że od narodzin do śmierci, a może i dłużej, wszyscy mamy coś, co jest nasze i tylko nasze. Z przerażeniem zdałam sobie sprawę z tej samotnej małej części mnie, ale ta świadomość miała chyba coś wspólnego z dorastaniem: z poczuciem, że okej, jestem częścią swojej rodziny, częścią grona przyjaciół, ale to nie wszystko. Istnieję niezależnie od ludzi, którzy mnie kochają i otaczają. To była samotna myśl, ale niekoniecznie nieprzyjemna.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Seria Jutro, Jutro 4: Przyjaciele mroku

O śmierci , O ludziach , O myślach , O narodzinach

„Czasem jestem przerażony byciem Ozzym Osbournem. Ale mogło być gorzej. Mogłem być Stingiem.”

Ozzy Osbourne (1948) brytyjski muzyk rockowy, wokalista

Sometimes I’m scared of being Ozzy Osbourne. But it could have been worse. I could have been Sting. (ang.)
Źródło: The Osbournes television show

O czasie

„O, piękna, młoda czytelniczko! Wyobraź sobie zgrzybiałą światową damę, egoistkę bez serca, wiary, nadziei i wdzięczności, która przerażona, wije się w bólach, majaczy, a na domiar złego jest bez peruki! Wyobraź ją sobie i zanim się zestarzejesz, posiwiejesz lub wyłysiejesz, naucz się kochać i modlić!”

William Makepeace Thackeray (1811–1863) pisarz angielski

O wierze , Serce , Kochać się

„Miłość nie pyta o nic, bo kiedy zaczynamy się nad nią zastanawiać ogarnia nas przerażenie, niewypowiedziany lęk, którego nie sposób nazwać słowami. Może jest to obawa bycia wzgardzonym, odrzuconym, obawa, że pryśnie czar? Może wydaje się to śmieszne, ale właśnie tak się dzieje. Dlatego nie należy stawiać pytań, lecz działać. Trzeba wystawiać się na ryzyko.”

Paulo Coelho (1947) pisarz brazylijski

O miłości , Pytanie

„Byłem totalnie przerażony, ale udało mi się przedostać do domu. Zdawałem sobie sprawę, jak wielkie ryzyko podejmuję, jednak musiałem ich zobaczyć.”

Ervin Zádor (1935–2012)

o swoim powrocie do rodziny w ogarniętym powstaniem Budapeszcie w 1956 (wcześniej przebywał w górach, przygotowując się z reprezentantami do igrzysk olimpijskich).
Źródło: Boks w wodzie, „Focus Historia” nr 12 (92)/2014 (grudzień), s. 26.

O domu , O historii

„Przyjechałem do Polski z rodzicami, mając cztery miesiące. Kiedy po dwóch latach wróciłem do Pragi, zadziwiałem wszystkich… mówiąc po polsku. Rodzice nie mieli dla mnie w Oświęcimiu czasu, zajmowała się mną Polka. Dziś już niewiele pamiętam z waszego języka, ale wszystko rozumiem. A jedyny obraz, jaki pozostał mi w pamięci z tamtych dwóch lat, to straszliwa burza i przerażony pies, który wskoczył przez okno do naszej willi.”

Pavel Kohout (1928) czeski prozaik, poeta i dramaturg, działacz opozycji demokratycznej

Źródło: „Rzeczpospolita”, 13 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czhn.html

O rodzicach , O czasie , Obraz

„Mój lęk brał się z czegoś dużo potężniejszego i nie tak realnego jak Mark czy Teddy Giles. Nie mógł się pomieścić w jednej osobie. Ta groźba była niewidzialna, podlegała przeobrażeniom i ogarniała dosłownie wszystko. Przerażenie wywołane czymś tak niechwytnym może wskazywać, że wpadłem w obłęd, że upodobniałem się do Dana, który w ataku paranoi potrafił niewinne klepnięcie po plecach odebrać jako próbę zamachu na jego życie, ale szleńswto przybiera różne formy. Większość z nas od czasu do czasu doznaje czegoś podobnego, ulegając powabowi psychicznego rozpadu. Wtedy jednak wcale nie flirtowałem z myślą o szaleństwie. Zdawałem sobie sprawę, że duszący mnie niepokój nie jest racjonalny, ale zarazem instynktownie wiedziałem, że choć to, czego się lękam, znajduje się poza sferą rozumu, ten nonsens również potrafi być realny.”

Siri Hustvedt książka What I Loved

What I Loved

O szaleństwie , O myślach , O czasie , O myśleniu

„… i pojął z przerażeniem, że u kresu wszechrzeczy jest jedynie ciało, kły i pazury.”

Thomas Mann książka Czarodziejska Góra

The Magic Mountain

„Choć już tyle razy przeżyłem mękę i śmierć Chrystusa, nieodmiennie niepokoję się o Jego zmartwychwstanie - jestem przerażony, że w tym roku się to nie uda.”

John Irving książka Modlitwa za Owena

A Prayer for Owen Meany

O śmierci , Chrystus

„(…) człowiek nie może pozostawać bez końca w stanie wielkiego przerażenia. Albo emocje rosną do tego stopnia, ze pod naciskiem coraz okropniejszych wypadków i skojarzeń ono ogarnia go tak bardzo, że ucieka bądź popada w szaleństwo. Lu też wewnętrzne poruszenie zacznie go stopniowo opuszczać, ustępując miejsca rosnącemu opanowaniu.”

Susan Hill książka The Woman in Black

The Woman in Black

O szaleństwie

„Kryzys intelektualny jaki przeżywamy, nie tyle może należy przypisywać zwątpieniu w siłę rozumu, ile temu, że jego zasięg jest tak nieznaczny. Z przerażeniem ujrzeliśmy, że otacza nas milionowy bezmiar umysłów ciemnych, które porywają nam prawdy nasze, aby je paczyć, pomniejszać, przerabiać na narzędzie swoich namiętności; i odkryliśmy, że ilość ludzi jest bardziej decydująca niż jakoś prawd.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1953 - 1956
Wariant: Kryzys intelektualny jaki przeżywamy, nie tyle może należy przypisywać zwątpieniu w siłę rozumu, ile temu, że jego zasięg jest tak nieznaczny. Z przerażeniem ujrzeliśmy, że otacza nas milionowy bezmiar umysłów ciemnych, które porywają nam prawdy nasze, aby je paczyć, pomniejszać, przerabiać na narzędzie swoich namiętności; i odkryliśmy, że ilość ludzi jest bardziej decydująca niż jakość prawd.

O ludziach , O sile

„(…) rozwścieczyło to jeszcze bardziej, wypchnęła do przodu swój gigantyczny biust tak, że Haakani aż się potknął cofając, i palnęła, że lepiej by sobie possał cyca, jeśli nie ma nic ważniejszego do powiedzenia. Kobiety zarechotały szorstko, a Haakani poczerwieniał. Potem powiedział, że na palce będzie się siłował dopiero, gdy baba wychyli kieliszek wódki. Ponieważ była chrześcijanką, odmówiła. Sprzeczali się, wałkując temat tam i z powrotem. W końcu, z czystej złości, Hilma chwyciła spory kieliszek bimbru, wypiła do dna i wystawiła swój długi pazur. Wszyscy ucichli i przerażeni wlepili oczy w staruszkę.”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O kobietach

„Jest taka baśń dla dzieci o słoniu Dumbo. (…) Dołącza do zespołu cyrkowego. Jego występ polega na skakaniu z bardzo wysoka orzez ogień – na poduszkę czy do wody. Jest przerażony. Duszek mówi mu, że może latać (…). Daje mu piórko do utrzymania podczas lotu. Dumbo skacze, ale upuszcza piórko, które, jak sądzi, ma magiczną moc. W rzeczywistości piórko działa jak placebo. Dumbo potrafi sam latać, chociaż o tym nie wie. Ma wybór: może lecieć dalej bez piórka lub wpaść w ogień. Opowiadam ci o ty dlatego, że przez te lata Bauhaus był dla mnie takim piórkiem. Teraz już go nie potrzebuję. Przez moje ustawa przemawia Dumbo.”

Peter Murphy (1957) wokalista brytyjski (Bauhaus)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 17 maja 2000.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 194.

O dzieciach , O rzeczywostości , O ustawie

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi…”

Leopold Tyrmand książka Zły

Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.
Zły

O życiu , O dzieciach , O uśmiechu , O butach

„Do naszej wsi rosyjskie oddziały weszły 1 marca… Wszystkie domy zostały splądrowane, a kobiety – od najstarszej staruszki po dwunastoletnie dziewczynki, zgwałcone. Wszystkie, bez różnicy, przeszłyśmy to samo. Następnego dnia napotkałyśmy kilka młodych kobiet, które się powiesiły wraz ze swoimi dziećmi, ponieważ już nie mogły znieść tej męki. Byłyśmy tak przerażone i otępiałe, że już nawet nie mogłyśmy płakać i tylko myślałyśmy sobie: mają to już za sobą…”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O kobietach , O dzieciach , O myślach , O pewności siebie

„Jestem przerażony tym, że PiS i prezes Kaczyński wyciągnęli wnioski z tej książki, a opozycja mniej. Wprawdzie pisowcy publicznie mówili, że książkę napisał nieodpowiedzialny narkoman, ale jednak wyrzucili Macierewicza i prawie wszystkich jego współpracowników. Zrobili totalną czystkę w Ministerstwie Obrony – i to nie zwyczajną czystkę polityczną, tylko taką, jaką się robi, kiedy się czyści gniazdo szpiegów albo przestępców. W tym przypadku można przypuszczać, że to było gniazdo i jednych, i drugich.”

Tomasz Piątek (1974) polski pisarz i dziennikarz

o reakcjach na książkę Tomasza Piątka pt. Macierewicz i jego tajemnice
Źródło: Tomasz Piątek: Rosja wykorzystuje PiS https://koduj24.pl/tomasz-piatek-rosja-wykorzystuje-pis/, koduj24.pl, 15 lutego 2018

O książkach

„Ja, siostra Faustyna, z rozkazu Bożego byłam w przepaściach piekła na to, aby mówić duszom i świadczyć, że piekło jest. O tym teraz mówić nie mogę, mam rozkaz od Boga, abym to zostawiła na piśmie. Szatani mieli do mnie wielką nienawiść, ale z rozkazu Bożego, musieli mi być posłuszni. To com napisała, jest słabym cieniem rzeczy, które widziałam. Jedno zauważyłam, że tam jest najwięcej dusz, które nie dowierzały, że jest piekło. Kiedy przyszłam do siebie, nie mogłam ochłonąć z przerażenia, jak strasznie tam cierpią dusze, toteż jeszcze się goręcej modlę o nawrócenie grzeszników, ustawicznie wzywam miłosierdzia Bożego dla nich. O mój Jezu, wolę do końca świata konać w największych katuszach, aniżeli bym miała Cię obrazić najmniejszym grzechem.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: 741, s. 242.

O piekle , O siostrze , O cierpieniu , O Bogu

„Chociaż nigdy nie uprawiałem żadnego sportu, myślę że konserwuje mnie to, że nie wykonuję pracy fizycznej, nie muszę wstawać o świcie, co - moim zdaniem - wyniszcza organizm. (…). Nie chciałem mieć tak zwanej normalnej pracy, związanej z codzienną rutyną - wstawaniem, dojazdami, zależnością od przełożonego. Byłem przerażony myślą, że kiedykolwiek mógłbym tak żyć!”

Waldemar Tkaczyk (1954) polski basista (Kombi, Skywalker)

Źródło: Grzegorz Skawiński, Waldemar Tkaczyk, Królowie życia. Kombi, Skawalker, O.N.A. i... Kombii, czyli 40 lat wzlotów i upadków na scenie, rozmowę przeprowadził Kuba Frołow, Warszawa 2017, s. 10.

O myślach , O sporcie , O myśleniu

„Jestem mamą dwójki dzieci: 9-letniego syna i 5-letniej córki. (…) byłam przerażona, jak usłyszałam, co prezydent Trzaskowski podpisał. A dlaczego? Śmiało mogę powiedzieć, że jest to zamach na nasze dzieci. Chcą wprowadzać do szkół edukację seksualną według standardów Światowej Organizacji Zdrowia. Jestem osobą wierzącą i dla mnie jest to nie do pojęcia. Jako rodzic nie zgadzam się, by coś takiego weszło do szkół. Uważam, że każdy rodzic ma prawo do tego, aby edukować swoje dzieci w domu. Poza tym każde dziecko inaczej dojrzewa, to rodzic najlepiej zna swoją pociechę i wie, kiedy dziecko jest najbardziej przygotowane do tego, aby przekazywać mu taką wiedzę.”

Zofia Noceti-Klepacka (1986) polska windsurferka i działaczka katolicka

o wprowadzeniu przez prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego tzw. deklaracji LGBT.
Źródło: Z. Klepacka: Ideologia gender to zamach na nasze dzieci http://www.radiomaryja.pl/informacje/tylko-u-nas-z-klepacka-ideologia-gender-to-zamach-na-nasze-dzieci/, radiomaryja.pl, 27 maja 2019.

Córki , O rodzicach , O dzieciach , O domu

„Przez wiele lat żyłem w strachu. Byłem sparaliżowany z przerażenia. To dlatego, że dorastałem w tradycyjnej rodzinie o konserwatywnych poglądach. Uważałem, że geje to chorzy ludzie. Dlatego wypierałem prawdę o własnej osobowości.”

Ricky Martin (1971) piosenkarz portorykański

Źródło: „Uważałem, że geje to chorzy ludzie” https://www.pudelek.pl/artykul/46043/uwazalem_ze_geje_to_chorzy_ludzie/, pudelek.pl, 14 grudnia 2012

O ludziach , O osobowości , O strachu , O rodzinie

„Pierwsze wyjście do publiczności miało miejsce w Grodzisku Mazowieckim, kiedy z grupą Poland pojechałem na koncert do tamtejszego domu kultury. Zagraliśmy po raz pierwszy bez jednej próby. Do tego Robert Schmidt, który był założycielem Polandu, tuż przed wyjściem na scenę powiedział, że nigdy nie trzymał w ręku gitary basowej. Sytuacja była tak stresująca i wręcz oszukańcza z naszej strony, że nawet niespecjalnie ją pamiętam. Ludzie zaczęli na mnie pluć, ja plułem na ludzi, rzucałem papierem toaletowym. Żeby jakoś zabić moje przerażenie musiałem wytworzyć fasadę agresji.”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik w wywiadach
Źródło: Kazik Staszewski. Idę tam gdzie idę. Autobiografia. Rozmawia Rafał Księżyk, wyd. 2, Warszawa 2015, s. 10.

O ludziach , O domu

„Wilhelmina patrzyła z przerażeniem na Lucivara który rozmawiał teraz ze starszym eyrieńskim wojownikiem. – Jest straszny – sapnęła. Surreal uśmiechnęła się złośliwie i podniosła głos.”

Anne Bishop (1955) amerykańska pisarka

Kiedy mężczyzna nosi takie obcisłe spodnie, ściskają mu się jaja, a to źle wpływa na humor.
Królowa Ciemności (2000)

„Przypuszczam, że do końca życia będę postrachem dla wielu dzieci. Przyjaciółka opowiadała mi kiedyś, że pewnego dnia zastygła z przerażenia patrząc na kobietę jadącą z nią metrem. Dopiero po chwili uświadomiła sobie, że ta kobieta grała złą czarownicę z Zachodu w Czarnoksiężniku z krainy Oz.”

Tilda Swinton (1960) aktorka brytyjska

Przypuszczam, że ja będę wywoływać podobne reakcje u młodego pokolenia widzów.
o swojej roli w filmie Opowieści z Narnii: lew, czarownica i stara szafa.
Źródło: Wiedźma Tilda Swinton, Onet.pl, 13 sierpnia 2005 http://film.onet.pl/O,437,1162656,plotki.html

O dzieciach , O kobietach

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Każdego ranka o świcie ptaki krzyczą na całe gardło w przerażonej piekielnej wściekłości, aby ostrzec nas wszystkich o prawdzie, ale my niestety nie mówimy jak ptaki.”

Kurt Cobain (1967–1994) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta

O ptakach

Cytaty na temat przerażenie strona 2

Cytaty na temat przerażenie
strona 2