Cytaty na temat portret (72 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Ty nie jesteś Stalinem i ja nie jestem Stalinem. Stalin to władza radziecka. Stalin jest tym, czym jest w gazetach i na portretach, a nie tobą czy nawet mną!”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

do swojego syna Wasilija, kiedy skrytykował go za wykorzystywanie nazwiska ojca.
Źródło: Simon Sebag Montefiore Stalin. Dwór czerwonego cara

„Błaszczak w roli silnego człowieka stara się, jak może. Wymusza na niechętnej policji coraz twardsze interwencje wobec ludzi protestujących przeciw władzy PiS. Zniechęca ją zaś do działań wobec kiboli czy narodowców, których partia Kaczyńskiego chce uczynić swymi sojusznikami. Zastrasza uczestników protestów pod Sejmem i pod Wawelem poprzez publikowanie ich portretów – wraz z wezwaniem do stawienia się lub wskazania policji miejsca ich pobytu. Wypowiada się przeciw imigrantom, jeśli wcześniej tak samo wypowie się prezes. I milczy w sprawach trudnych, dopóki prezes nie przedstawi swego stanowiska. (…) Błaszczak jest człowiekiem bez właściwości, bez charakteru, wydaje się, że nawet jego energia życiowa jest w całości pożyczona od Kaczyńskiego.”

Cezary Michalski (1963) polski eseista i prozaik

Źródło: Straszak Mariusz Błaszczak http://www.newsweek.pl/polska/mariusz-blaszczak,artykuly,403999,1.html?src=HP_Section_1, newsweek.pl, 22 stycznia 2017.

O ludziach , O charakterze

„Nieprawdą jest, że ludzie mogą się w kimś zakochać, patrząc jedynie na jego portret.”

Orhan Pamuk książka Nazywam się Czerwień

Nazywam się Czerwień (1998)

O ludziach

„Portret nazisty w kulturze masowej jest najbardziej wyrazistym okazem przekłamania prawdy o historii, o ludziach. Jest to dla mnie tym bardziej ważne, że to główne źródło informacji o tamtych czasach, dla wielu jedyne.”

Piotr Uklański (1968) polski fotografik i reżyser

o wystawie Naziści (2000).
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_uklanski_piotr

O historii

„Portret to nie lustro, w lustrze człowiek samego siebie nie widzi. Portret – to opinia ludzka, to jakaś plotka o nas, którą nam powtórzono. Zawsze wywołuje wrażenie małego szoku.”

Michał Choromański książka Schodami w górę, schodami w dół

Schodami w górę, schodami w dół (1965)
Źródło: s. 113

O wrażeniach

„Miłosz stworzył tam całkowicie kłamliwy portret mojego ojca! (…) Miłosz zarzucał Gałczyńskiemu, że jest poetą popularnym, że jego wiersze można zaśpiewać. Traktatów filozoficznych Miłosza nikt nie zaśpiewa, nikt ich nie przerobi na kabaret. Miłosz dopiero pod koniec życia przyznał, że dwa czy trzy wiersze Gałczyńskiego są utworami wielkimi!”

Kira Gałczyńska (1936) pisarka i dziennikarka polska

o utworze Zniewolony umysł.
Źródło: „Dziennik Zachodni”, 3 stycznia 2007 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/rozmowa-z-kira-galczynska-pisarka-corka-poety-konstantego,1357170,art,t,id,tm.html

„Kto chowa portret, pokazuje, że kocha oryginał.”

Samuel Linde (1771–1847) polski leksykograf, językoznawca i bibliotekarz

Kochać się

„Czy istnieje mój kult jednostki w Czeczenii? Może tak, ale w dobrym tego słowa znaczenia. Jeśli popiera mnie 95 proc. społeczeństwa i wieszają moje portrety, to nie jest to kult jednostki, lecz dobre rządy.”

Ramzan Kadyrow (1976) polityk czeczeński

Źródło: „Kommiersant”, 18 czerwca 2007

„Z pomysłem zrobienia filmu o Katyniu wystąpił osiem lat temu Lew Rywin. (…) Bardzo szybko zdaliśmy sobie sprawę z tego, że największym problemem przy realizacji tej produkcji będzie nie kwestia pieniędzy czy obsady aktorskiej, ale właśnie scenariusza. Taka opowieść musiała się składać z ogromnej ilości szczegółów, a scenarzysta zajmujący się tym tematem powinien posiadać ogromną wiedzę o tragedii, która rozegrała się wiosną 1940 roku. Niestety, na horyzoncie nie pojawił się nikt, kto potrafiłby napisać taki scenariusz. Rywin rozpisał nawet taki wewnętrzny konkurs, to znaczy zaproponował kilku wybranym scenarzystom przedstawienie pomysłu na taki film. Konkurs ten nie przyniósł jakiś rewelacyjnych efektów, a najciekawszym z nich był pomysł zaprezentowany przez Jerzego Janickiego i Andrzeja Mularczyka. Pomysł ten jednak został odrzucony, ponieważ jego wizja miała za bardzo reportażowo-telewizyjny charakter. Wtedy zaproponowałem, żeby scenariusz napisał Cezary Harasimowicz. Czarek zaproponował opowieść bazującą po części na losach swojego dziadka, który był polskim oficerem i tylko cudem nie trafił do obozu. Jego scenariusz przedstawia tragizm kampanii wrześniowej oraz odmalowuje portret głównego bohatera zanim dostał się do Katynia. Najistotniejsza część scenariusza rozgrywa się w obozie w Kozielsku, gdzie przesłuchujący więźniów enkawudzista prowadzi brutalną grę o duszę polskiego oficera, próbując go zwerbować do sowieckiego wywiadu. Stawką tej rozgrywki jest życie Polaka. (…) Scenariusz Czarka został poddany kilku przeróbkom i wreszcie w 1998 Rywin zdecydował, że robimy ten film. Natychmiast rozpoczęliśmy przygotowania. Byliśmy w Rosji, zwiedzaliśmy monastyr w Kozielsku, byliśmy również w Katyniu, żeby zobaczyć, jak wygląda dzisiaj ów złowieszczy las. Spotykaliśmy się również z ludźmi, którzy pamiętają tamte czasy. W czasie tej dokumentacji był z nami również scenograf Jacek Osadowski, który przygotował wstępne projekty dekoracji.(…) Zaczęliśmy angażować aktorów, była już w większości skompletowana ekipa realizacyjna, był harmonogram zdjęć. Według niego zdjęcia miały rozpocząć się we wrześniu 1999 roku. Prowadziliśmy również rozmowy z kaskaderami. Nagle któregoś dnia, to było na wiosnę ubiegłego roku, Rywin zaprosił mnie i Frykowskiego do swojego gabinetu i oświadczył, że nie będziemy robić tego filmu, ponieważ Andrzej Wajda zamierza robić film o Katyniu. Co więcej, Wajda uważa, iż tylko on powinien zrobić taki film, a jeśli tak jest w rzeczywistości, to nie będziemy w stanie zdobyć pieniędzy na tę produkcję, ponieważ sprzeciw Wajdy podparty jego wielkim autorytetem sprawi, że stanie się to bardzo trudne.”

Robert Gliński (1952) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1069

O życiu , O losie , O duszy , O wiośnie

„Władimir Putin w ostatnim dorocznym orędziu mówił, że Moskwa chce się stać centrum skupiającym wokół siebie wszystkie „zdrowe” konserwatywne siły na świecie. On szuka sojuszników. (…) Ludzie, którzy w Europie wychodzą na wielotysięczne demonstracje przeciw małżeństwom homoseksualnym, niosą portrety Putina, skandują jego imię. Widzą w nim może jeszcze nie swojego przywódcę, ale już jedynego potężnego przywódcę, który podziela ich poglądy.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

Autorka: Lilija Szewcowa, rosyjska politolog, ekspert moskiewskiego biura Carnegie
Źródło: Wacław Radziwinowicz, Kreml szykuje krucjatę, „Gazeta Wyborcza”, 22–23 lutego 2014.

O małżeństwie , O ludziach , O sile

„Kiedy człowiek umiera,
zmieniają się jego portrety.
Inaczej patrzą oczy, a wargi
uśmiechają się innym uśmiechem.
Spostrzegłam to, powróciwszy
z pogrzebu pewnego poety.
I odtąd sprawdzałam często,
i potwierdził się mój domysł.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Trzcina (1924–1945)
Źródło: Kiedy człowiek umiera…, tłum. Anna Kamieńska

O uśmiechu

„Raz Wisława ze Szymborza
Wyjechała, hen, nad morze.
Gdy ją Zoil zoczył,
Zbladł, w głębię się stoczył
I mamrocze stąd, niebożę:

Od jej piosenki – uszu udręki,
Od limeryków – glątwa kociokwiku,
Od wycinanek – wszystko popaprane.
Lepiej iść między pohańce
Niźli trafić w „Podsłuchańce”,
Lepiej zgnić w otchłani morskiej
Niż w „Portretach” tkwić Szymborskiej,
Lepiej się rozpłynąć w chmurach
Niż nagrobek mieć jej pióra!”

Henryk Markiewicz (1922–2013) polski historyk i teoretyk literatury

Źródło: Pamflet na „Rymowanki” i jego refutacja

O udręce , O morzu

„Często zaskakują nas ludzie, których poznajemy bliżej. Chopin także mnie zaskoczył. Jawił mi się jako natchniony, schorowany artysta, jakiego znałem z portretu. Wiedziałem o tym, że bywał trudny, że gdy wpadał w furię stawały mu włosy na głowie, ale to są stereotypy. Cieszę się, że ten film, ten scenariusz – daje możliwość ich złamania. Bo kiedy dowiedziałem się o Chopinie, że np. potrafił się upić winem i grać łokciami na fortepianie, to zaczął mi się jawić jako zwykły człowiek. Z mnóstwem wad: nieznośny, dziecinny, histeryczny, elegancki i dowcipny dandys, ale i perfekcyjny pracoholik. Film podgląda go w codziennych sytuacjach. To nie jest biografia wielkiego kompozytora, to jest opowieść o miłości, w którą ten kompozytor został uwikłany.”

Piotr Adamczyk (1972) polski aktor

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=7501

O ludziach

„Dary do Muzeum Narodowego w Krakowie.
W ostatnich czasach złożono do Muzeum Narodowego następujące dary:
(…)
P. Konst. Schmidt-Ciążyński: Obraz Ferdynanda Bolla, sztychowany przez Snyderhoefa portret Zygmunta III z obrazu Sustermanna; kubek srebrny XVII wieku roboty krakowskiej, złotnika I. B.; zbiór odcisków galwanoplastycznych z kamei i gemm; kwadrant astronomiczny.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 44, 24 lutego 1887, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie , O wieku , Obraz

„Spoza licznych wymagań i zaleceń szkoły wyłania się postać ucznia wymarzonego, takiego, jakiego szkoła chciałaby mieć i jakiego lubiłaby uczyć. Jest to portret przeciętnego średniaka albo, jak kto woli, średniego przeciętniaka, sobkowatego oportunisty, ulizanego potakiewicza nie tyle grzecznego, bo grzeczność jest pewną szlachetnością ducha, ile wyrachowanego, włazidupka i amoralnego cwaniaka.”

Andrzej Samson (1947–2009) polski psycholog i psychoterapeuta

20 tysięcy godzin w budzie

O szkole

„To będzie dla nas wielka hańba, jeśli gdzieś pojawią się portrety Stalina, który był najstraszniejszym przestępcą. Takiego zbrodniarza nigdy nie było na świecie.”

Władimir Żyrinowski (1946–2022) polityk rosyjski

reakcja na zamiar mera Moskwy, by w stolicy Rosji z okazji rocznicy zwycięstwa nad nazizmem ustawić tablice gloryfikujące Józefa Stalina.

„Zwykłą praktyką było też oskarżanie przeciwników o pospolite przestępstwa: cudzołóstwa, gwałty, kradzieże, morderstwa – nic tak skutecznie nie odejmowało prestiżu duchownym jak stwierdzenie, że są po prostu podli w życiu codziennym. Czarne portrety heretyków, obecne w piśmiennictwie chrześcijańskim późnej starożytności, mają bardzo istotne znaczenie dla badaczy dziejów Kościoła aż po dzień dzisiejszy. (…) jedną z powszechnie stosowanych w nich reguł było polemizowanie z poglądami przeciwnika, nie w takiej postaci, w jakiej były one przez niego głoszone, ale ze stwierdzeniami wyprowadzonymi z nich ze skrajną, wręcz absurdalną konsekwencją (…) Wyrywano zdania przeciwnika z kontekstu, przycinając je tak, aby ułatwić sobie atak. Nie przyjmowano do wiadomości zmian w postawie osób znajdujących się po drugiej stronie barykady (…) Ariusz i arianie wedle ich przeciwników negowali boskość Chrystusa, choć nikt z nich nigdy tego nie czynił.”

Ewa Wipszycka (1933)

Źródło: Kościół w świecie późnego antyku, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2014, s. 187–188.

Chrystus

„Uroczystość dwuchsetletniej rocznicy zwycięstwa Jana III pod Wiedniem.
(…)
Po Prezydencie miasta mówił dyrektor Muzeum Narodowego, prof. Łuszczkiewicz następnemi słowy:
(…)
Miesięcy temu parę, jak do biblioteki tutejszej Jagiellońskiej na imię zacnego a gorliwego miłośnika rzeczy narodowych, jej przewodnika Dra Karola Estreichera, nadeszła paka z przedmiotami sztuki. Paka ta z Londynu zawierała dwa cenna portrety Helsta, jedno dzieło, jak twierdzi napis, Van dycka – całe szeregi studyj akwarelowych jednego z utalentowanych artystów dzisiejszych włoskich i kilka drobnych przedmiotów sztuki. Przysyłał je p. Schmidt-Ciążyński, jako ofiarę do narodowych zbiorów w Krakowie. Kto był ów tak hojny ofiarodawca, nieumiano powiedzieć, Polska go dotąd nie znała, choć wiedziały o nim Muzea całej Europy i znały go, jako znawcę i pośrednika w nabywaniu przedmiotów sztuki. Ten znawca, z urodzenia Polak miał i uczucia polskie, które mu były przewodnią gwiazdą w ciężkich trudach życia za granicą. Ale skupił je w kierunku jednym cichego gromadzenia arcydzieł sztuki, rzniętych kamieni, owych drobnych kamyczków kosztownych materyałem, kosztownych sztuką – cennych, oryginalnych prac wszystkich epok, aby je kiedyś krajowi dać. Zbierał dla Ojczyzny, a zbierał tak skrzętnie, że zapomniał o stosunkach z tą ziemią polską, o której zbogaceniu myślał. (…) Przesyłka obrazów na ręce czcigodnego Dra Estreichera dla narodowych zbiorów w Krakowie, jeżeli nie była odosobnioną ofiarą pana Schmidta Ciążyńskiego, bo z łaski jego zbogaciło się i Muzeum Towarzystwa Przyjaciół nauk w Poznaniu, to wystarczyła do wskazania, dawcy, gdzie swój skarb właściwy ma ulokować. Nie miejsce tutaj wykazywać w tej sprawie zabiegów Dra Estreichera i Prezydenta miasta Dra Weigla, hr. Zygmunta Cieszkowskiego Dra Maryana Sokołowskiego i Dra Faustyna Jakubowskiego, powiedzmy, że dobrze zasłużyli się oni Muzeum – ale jakie znaleść słowa na wyrażenie czci dla szanownego dawcy, osądzicie sami, patrząc na ten bogaty zbiór kamei i intaglii, jaki własną ręką p. Schmida, tu między nami bawiącego, ułożone w tej sali oglądamy. Nie wątpimy, że warunki, jakie przy tym królewskim darze stawia pan Schmidt, łatwo uwzględnionemi będą, a zbiór stanie się własnością Muzeum. (…) Kończę uwagą, iż tak losy chciały, aby każda uroczystość narodowa w Krakowie, zaznaczała się imieniem wielkiego dobrodzieja dla Muzeum narodowego – był nim Siemiradzki na uroczystości Kraszewskiego, jest nim dziś p. Schmidt Ciążyński w chwili uroczystości dwuchset-letniej rocznicy odsieczy Wiedeńskiej, uroczystości Sobieskiego.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 206, 12 września 1883, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O losie , O emocjach , O myślach , O nauce

„W podziemiach tatrzańskich widzę często kształty tak niepojęte, że tylko u Witkacego w pastelach i rysunkach da się jakieś echa tych form zobaczyć, bo on bardzo lubił wpisywać portrety w taki surrealnie wręcz postrzępiony pejzaż górski. U Witkacego góry były niesamowite przez to, że on w swoich halucynacjach widział je tak, jak one wyglądają od spodu.”

Wojciech Kuczok (1972) pisarz polski

Źródło: Agnieszka Drotkiewicz, Oczyszczenie http://www.dwutygodnik.com/artykul/4117/, Dwutygodnik.com nr 96/2012

„Za kilka dni udało mi się znaleźć w ilustrowanym tygodniku portret Hitlera, zamieszczony na całej stronie. Bardzo ja tym ucieszyłem się i chociaż tygodnik był nie mój, wydarłem z niego tamtą stronę. Potem w domu na tekturę nakleiłem i dużymi literami taki oto napis u dołu zrobiłem: „ADOLF HITLER - NAJWIĘKSZY PRZYJACIEL WODZA ROSJI J. W. STALINA”. Powiesiłem ja portret Hitlera naprzeciw portretu Stalina. Niech sobie tak wiszą, kochani wodzowie, i cieszą się sobą…”

Sergiusz Piasecki książka Zapiski oficera Armii Czerwonej

Zapiski oficera Armii Czerwonej
Źródło: op. cit., s. 73.

O domu , Kochać się

„Nigdy nie pisałem listów z myślą o niedyskretnej potomności i włosy mi stają na głowie, kiedy pomyślę o szperaczach. Ale życie z pozowaniem do portretu w ramach byłoby nie do zniesienia, niechby przynajmniej tyle swobody, że après nous le déluge.”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

Źródło: list do Jana Błońskiego (prawdop. 1979), cyt. za: Urszula Klatka, Małgorzata Kusak, Katarzyna Maślanka, Portret złożony, „Alma Mater” nr 137, lipiec-wrzesień 2011, s. 64.

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Portrety starch kobiet u kresu ich seksualnego potencjału… pomiędzy obiektem wywołującym pożądanie a obiektem wywołującym odrazę.”

John Currin (1962)

O swoim pierwszym pokazie w Andrea Rosen Gallery
Źródło: Jasper Joffe, John Currin [w:] 501 wielkich artystów pod red. Stephena Farthinga, wyd. MWK, Warszawa 2009, ISBN 978-83-61065-32-6, str. 603, tłum. Dominika Zielińska, Ryszard Jacoby

O kobietach

„W ostatnich latach, w wielu szkołach elementarnych Królestwa, zdjęto ze ścian wizerunki Chrystusa i portrety Króla. Jest to jawne i niemożliwe do przyjęcia pogwałcenie przepisów, zwłaszcza dominującej religii Państwa, a także jedności Narodu. W związku z tym nakazujemy wszystkim administracjom miejskim Królestwa przywrócenie w szkołach, które zostały tego pozbawione, obu symboli wiary i uczuć narodowych.”

Benito Mussolini (1883–1945) wódz ("duce") włoskich faszystów, premier Włoch

Źródło: „Il Popolo d’Italia”, październik 1922

O wierze , O religii , O emocjach , O zdjęciach

„Wachlarz wciąż jest używany w operze i operetce, choć najczęściej nie najlepiej. Dlaczego? Przecież można się jeszcze dowiedzieć od starszych aktorek, jak się nim posługiwać. Można też popatrzeć na portrety i grafiki dawnych mistrzów malarstwa i rzeźby.”

Marta Stebnicka (1925)

Źródło: Michał Mizera, Cacka z szylkretu, „Business Class” nr 81, lipiec-sierpień 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119973.html

O malarstwie

„Dokument jest mi potrzebny po to, by przyjrzeć się ludziom.(…) Najbardziej frapują mnie w filmie dokumentalnym portrety ludzi, to co dzieje się w ich twarzach.”

Marek Piwowski (1935) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_piwowski_marek

O ludziach

„Od dzieciństwa dziadek z babcią, ojciec z mamą czegoś mi zabraniali, narzucali, za coś karcili. Jak poszedłem do szkoły, rodzice zaczynali mi mierzyć długość baków. Kazali skracać, wyrzucali do fryzjera. To też była próba zmuszania mnie do czegoś, ograniczania mojej swobody. Czasami była to gra głupoty. Nauczyciele wprowadzali reguły, jak należy wyglądać, bo – ich zdaniem – tak było ładniej. Nie zastanawiali się nad tym, że drażnią w ten sposób uczniów. Pamiętam, jak mój nauczyciel – całkiem młody, ładnie wyglądał na ślubnym portrecie z małżonką, na monidle – narzucał podobny styl. Cenzura polega także na dyktowaniu innym, aby byli do siebie podobnym.”

Franciszek Maśluszczak (1948)

Źródło: Błażej Torański, Knebel. Cenzura w PRL-u, wyd. Zona Zero, Warszawa 2016, ISBN 978-83-946131-0-5, s. 102.

O głupocie , O grach , O rodzicach , O nauczycielach

„Chciałam, żeby ci ludzie [na portretach] byli na tyle wiarygodni, byśmy, dowiadując się, że oni nie istnieją, zaczynali wątpić w siebie.”

Aneta Grzeszykowska (1974)

o komputerowo wygenerowanych fotografiach.
Źródło: Culture.pl http://www.culture.pl/baza-fotografia-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/aneta-grzeszykowska-i-jan-smaga

O ludziach

„Wszystkie portrety wiedzą, że się na nie patrzy, i odpowiadają oczyma - oczyma, które widzą, myślą, które nas prześladują, nie odrywając się od nas ani na chwilę od naszego wejścia do pokoju, gdzie są, aż pokąd go nie opuścimy.”

Guy de Maupassant (1850–1893)

Źródło: Horla http://www.polona.pl/dlibra/docmetadata?id=4342, wyd. W. Zukerkandel, Lwów, s. 50-51, tłum. Zygmunt Niedźwiecki.

O pokoju , O myślach , O myśleniu

„Widziałem już różne rzeczy – tatuaże na przedramionach zrobione z moich autografów albo z fragmentów moich książek. Ale to na koncertach Amandy po raz pierwszy obaczyłem portret wytatuowany na plecach jednego z fanów. Był to jej portret.”

Neil Gaiman (1960) angielski pisarz

Źródło: Z kroniki wypadków miłosnych, „Zwierciadło”, 8/1966, sierpień 2010, s. 43

O książkach

„Cokolwiek dostanę do ręki, rylec, trzcinę, gęsie pióro, długopis,
Gdziekolwiek odnajdą mnie, na taflach atrium,
w celi klasztornej, w sali przed portretem króla,
Spełniam, do czego zostałem w prowincjach wezwany.”

Czesław Miłosz Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada

Źródło: Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada, 1974.

O słońcu

„Jakiś czas temu zobaczyłem plakat wyborczy z portretem uśmiechniętego faceta reprezentującego Krajową Partię Emerytów i Rencistów oraz wielkie hasło tego kandydata – „Popielarczyk nie popuści!”. Sam bym na niego głosował, bo kryterium wytrzymałości na posiedzeniach uważam za istotne, nawet w polityce, ale niestety – nie był w moim okręgu. Trudno.”

Andrzej Strzelecki (1952) polski aktor i reżyser

Źródło: Człowiek w jednej rękawiczce, wyd. Iskry, Warszawa 2007.

O czasie

„Jak aluzyjne powieści Lema i Zajdla kwitowały w fantastyce problemy życia w PRL, tak Sapkowski skreślił nam aluzyjny portret III RP. Dla wiedźmina problemem jest nie tyle pokonanie potwora, ile wydobycie honorarium od zleceniodawcy.”

Wojciech Orliński (1969) polski dzienikarz

Źródło: Pół kwaterki radości, „Gazeta Wyborcza”, 8 listopada 2013.

„Można powiedzieć, że jestem endekiem. Silna Polska, naród. Wychowanie zrobiło swoje. Dmowskiego bardzo cenię. Jego pomnik w Warszawie święciłem. Nie mam jego portretu na plebanii. Jest w moim sercu. Na ścianie w salonie trzymam Józefa Piłsudskiego. Za charakter. I za to, że wszystko za mordę potrafił trzymać.”

Henryk Jankowski (1936–2010) polski ksiądz katolicki, biznesmen

Źródło: Henryk Jankowski: Nigdy nie lubiłem Tuska, se.pl, 19 sierpnia 2008 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/nigdy-nie-lubiem-tuska_68719.html

O charakterze , Serce

„Dzisiaj na aukcji sprzedano za 12 milionów dolarów portret Elizabeth Taylor autorstwa Andy’ego Warhola. Jak na razie dane geja, który zakupił dzieło, nie są znane…”

Conan O'Brien (1963) komik amerykański

Źródło: Conan O’Brien – gadki wybrane IV http://www.joemonster.org/art/4722/Conan_O_Brien_gadki_wybrane_IV

„Z satysfakcją stwierdzam, że palę coraz więcej. Adam Michnik nie jest premierem RP. Bruksela jak dotąd nie wydała dyrektywy, że śmiech jest szkodliwy dla zdrowia i zakazany. Wśród mych przyjaciół i znajomych brak wielbicieli tolerancji. Podatki o 100% nie wzrosną. Wizerunki czerwonej gwiazdy i portret Guevary widać tylko gdzieniegdzie, a nie wszędzie. Kultura homoseksualna rozwija się raczej średnio, ja zaś z dumą pławie się w homofobii. Kinga Dunin czy Magdalena Środa wciąż mają okazję do narzekań, że kobiety traktuje się u nas wciąż jak kobiety. Okazywanie uwielbienia do Schrodera, Chiraca czy Hilary Clinton nie jest jeszcze prawnie nakazane. Konieczność przyklękania na jedno kolano przy wymienianiu nazwiska „Putin” jest dopiero planowana. Głośników do obowiązkowego wysłuchiwania Lisa i Żakowskiego na razie nie zainstalowano. Przede wszystkim zaś wciąż dozwolony jest patriotyzm bez obowiązku bycia wszechpolakiem.”

Jacek Kwieciński

Źródło: „Gazeta Polska” nr 8, 21 lutego 2007

O kobietach , O śmiechu

„W szkole z ramy portretu, oczy łagodne i czyste
Patrzą na młodość twoją. Oddać jej nie chcą zniszczeniu.
Wieków dawnych nie żałuj, lepszych masz dziś gospodarzy!”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

o Bolesławie Bierucie.
Źródło: Portret prezydenta

O wieku

„To bardzo proste. Twój obraz jest tym, czym ty jesteś. Pojmujesz to? Obraz, za pośrednictwem którego ukazujesz się światu – to ty. Jak myślisz, dlaczego tubylcy w Afryce tak się bali fotografowania? Za tamtych dni wiedziano, że dzięki próżności jesteśmy zabezpieczeni przed spojrzeniem sobie w twarz. Wiedziano, że za każdym razem, kiedy ktoś maluje twój portret lub robi ci zdjęcie, dosłownie zabiera ci coś, coś z twego wizerunku, część ciebie. Twoja twarz starzeje się nie od wewnątrz, nie ze starości, ale z zewnątrz, ponieważ korzystają z niej inni. Twoja twarz starzeje się dlatego, że jest oglądana i fotografowana.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

O świecie , O myślach , O zdjęciach , O myśleniu

„Oto mój portret „prawidłowego” Litwina: To w pierwszym rzędzie człowiek, który odciął się od radzieckiej mentalności. A ta mentalność to przede wszystkim dążenie do odizolowania się, obawa przed nowościami, stałe poszukiwanie wrogów i zdrajców, przekonanie o tym, że światem rządzą ciemne siły, które mają tylko jeden cel: poniżyć i zdeptać. Czysto sowiecka cecha to panikarstwo: jeśli nie dziś, to jutro na pewno wszyscy pomrzemy, zostaniemy zniewoleni, dlatego trzeba walczyć i wszelkimi siłami przeciwstawiać się obcym.”

Tomas Venclova (1937) litewski poeta

Źródło: wywiad Olgi Andriejewej, „Russkij Rieportior”, tłum. „Forum”, 9 sierpnia 2010.

O świecie , O poszukiwaniu , O sile

„Od wielu lat śpiewam piosenki Wysockiego, od trzech lat występuję z nimi publicznie, bo po graniu przez wiele lat w zespole rockowym zafascynowała mnie piosenka aktorska i znam tego artystę bardziej od tej strony. Zawsze wybierałem do swojego repertuaru piosenki, które mnie poruszały. Wysocki przez całe życie we mnie żył. Mój ojciec śpiewał jego utwory, w wielu rosyjskich domach uważało się go za przyjaciela rodziny. Jego portret wisiał u mnie w domu obok zdjęcia Led Zeppelin czy The Beatles. Osobiście nigdy go nie poznałem, nie wnikałem w jego relacje z teatrem i ludźmi. Dopiero teraz, przygotowując się do tej sztuki, poznałem jego życie.”

Eugeniusz Malinowski (1967) aktor i muzyk pochodzenia rosyjskiego

o spektaklu Rajskie jabłka.
Źródło: „Rzeczpospolita” nr 16, 19 stycznia 2007 http://www.teatrpolonia.pl/spektakl-rajskie-jablka/recenzje/413

O życiu , O domu , O relacjach , O śpiewie

„Gdybym ja był w jego wieku, to pani portret malowałbym dwa lata.”

Rudolf von Alt (1812–1905)

dowiedziawszy się od młodej, pięknej i bogatej Amerykanki, że inny malarz w młodszym wieku potrzebował na namalowanie jej portretu siedmiu miesięcy.
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 978-83-7183-727-2

O ludziach , O wieku

„Zagadnienie „niezrozumiałej sztuki”, tematycznie nieaktualnej i nawet w formie swojej obcej temu, do czego przywykły masy, rozwiązały po swojemu Sowiety. Pewnego roku ukuto formułę „socjalistycznego realizmu”. Malować w tym duchu było obowiązkiem malarza sowieckiego. Malarze innych szkół zostali uznani za reakcjonistów, wsteczników i skazani przez państwo (jako jedynego odbiorcę) na śmierć głodową. Wynik? Zlikwidowano malarstwo i zalano Sowiety okropnymi płótnami przedstawiającymi portrety wodzów, bitwy i posiedzenia, w których nawet utalentowani artyści się doszczętnie zagubili.
Dziś malarstwo sowieckie na Zachodzie, nawet w oczach kulturalnych sympatyków sowieckiego komunizmu, jest k o m p r o m i t a c j ą, o której się mówi z zażenowaniem.”

Józef Czapski (1896–1993) polski malarz i pisarz

Czytając
Źródło: s. 44 [Mosty Baileya, 1944]

O śmierci , O malarstwie

„W twojej ojczyźnie karki się zgina
Przed każdą władzą,
Dla zwyciężonych – wzgarda i ślina,
Gdy ich na kaźń prowadzą.
W twojej ojczyźnie, gdyś hołdy składał -
Przed obce trony.
W ojczyźnie mojej, jeśli kto padał,
To krwią zbroczony.
W ojczyźnie twojej do obcych w wierze
Bóg się nie zniża.
Moja ojczyzna świat cały bierze
W ramiona krzyża.
W twojej ojczyźnie sławnych portrety,
Tom w etażerce.
W mojej ojczyźnie słowa poety
Oprawne w serce.
Chociaż ci sprzyja ten wieczór mglisty
I noc bezgwiezdna,
Jakże mnie wygnasz z ziemi ojczystej,
Jeśli jej nie znasz?”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Źródło: Dwie ojczyzny (1938)

O Bogu , O świecie , O wierze , O nocy

„Tochman towarzyszy antropolożce Ewie Klonowski w jej wysiłku scalenia rozproszonych szczątków, w jej nadziei, że kolejny odkopany masowy grób pomoże połączyć kości zmarłych z pogrążoną w żałobie rodziną. Nie ferując wyroków, nie proponując komentarza autor pozwala, by głosy ocalonych same opowiedziały o tych wstrząsających poszukiwaniach. W rezultacie otrzymujemy żywy portret kraju nadal zmagającego się z konsekwencjami wojny. Jednak głęboki sens „Jakbyś kamień jadła” nie odnosi się wyłącznie do Bośni – opowiada o uniwersalnym ludzkim pragnieniu, by móc pogrzebać i opłakać ciało.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Źródło: „The Financial Times”

O wojnie , O rodzinie , O poszukiwaniu , O wysiłku

„Historia tworzenia portretu Adolfa Hitlera pokazuje, że jesteśmy skłonni uwierzyć, iż wszystko, włączając najgorsze nawet zbrodnie, może zostać wyjaśnione poprzez analizę doświadczeń z dzieciństwa. To nieprawda. Można powołać się na przykłady setek tysięcy, a może nawet milionów dzieci, które doświadczały w dzieciństwie podobnych zdarzeń jak Hitler czy Stalin, ale tylko kilkoro z nich w dorosłym życiu okazało się być potworami. I przeciwnie – znamy wiele przypadków ludzi, którzy doświadczali w dzieciństwie czułości i miłości, a w dorosłym życiu popełnili odrażające zbrodnie.”

Tomasz Witkowski (1963)

Zakazana psychologia. Tom II
Źródło: s. 71.

O dzieciach , O ludziach , O historii , O dzieciństwie

„Portrety powinny mieć nie fizyczne, nie duchowe, ale psychologiczne podobieństwo.”

Arianna Huffington (1950)

Pablo Picasso – Twórca i niszczyciel

„Ponad 50 osób zostało aresztowanych w piątek w Mińsku. Ja spędziłem sześć godzin w areszcie policji kryminalnej pod portretem Feliksa Dzierżyńskiego. Popsuli nam to święto. Ale czuć już wiosnę w Mińsku, a wiosna to czas zmian. Wierzę, że już wkrótce wszystko się zmieni.”

Franciszak Wiaczorka (1988) białoruski polityk

esemes przysłany przez Franciszka dla widzów koncertu „Solidarni z Białorusią”, odczytany ze sceny przez Roberta Leszczyńskiego
Źródło: gazeta.pl, 27 marca 2011 http://warszawa.gazeta.pl/warszawa/1,34889,9331056,Dodali_otuchy_pod_Palacem__Solidarni_z_Bialorusia.html,

O wiośnie , O czasie

„Pijany prezydent w ruskiej trumnie. Tyle zostało, poza krzyżem pod Pałacem i portretami w Sejmie, ze smoleńskiej „żałoby”. Palikot z Brudzińskim znów rozkręcają PO-PiSowy cyrk – nic nowego.”

Michał Sutowski (1985)

Źródło: krytykapolityczna. pl, 14 lipca 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/MichalSutowski/PocoglaskacbulterieraTuska/menuid-295.html

„W 2002 roku, podczas poprzedniego spisu, zadeklarowałem narodowość śląską i teraz zrobię to samo. Pamiętam, że wtedy wyglądało to trochę inaczej niż dziś. Bardzo młoda pani rachmistrz była trochę zdezorientowana, gdy wybrałem śląskość. Dziś sprawy mają się inaczej. Przez te wszystkie lata trwał w dużej grupie moich przyjaciół proces budzenia się śląskiej tożsamości. To bardzo ciekawe zjawisko, ponieważ trudno przełożyć wartość emocjonalną na portret życia codziennego.”

Ingmar Villqist (1960)

Źródło: gazeta.pl, Jaką narodowość wskażą znani Ślązacy podczas spisu?, 7 kwietnia 2011 http://katowice.gazeta.pl/katowice/1,113906,9392450,Ingmar_Villqist__dramatopisarz__rezyser_,,ga,,5.html#ixzz1KEE9AQ3m

„Pomyślałem, że mógłbym poszukać portretów słynnych artystów z czasów ich młodości i że te portrety nie będą się kojarzyły z ich wizerunkami powszechnie rozpoznawalnymi, ale że ich twarze będą wyglądały jak twarze przypadkowych ludzi. Pomyślałem też, że mógłbym przemieszać portrety bardzo znanych twórców z tymi mniej znanymi. Bo każdemu należy się takie samo traktowanie, wszyscy oni zajmowali się sztuką i nie powinni być klasyfikowani według arbitralnej kategorii sukcesu.”

Marcin Maciejowski (1974) malarz i rysownik polski

o cyklu Młodzi.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_maciejowski_marcin

O ludziach , O sukcesie

„Och – powiedział sierżant, jakby przeżył szok. – Wspaniale. Portret księżnej. Teraz mam już osiemnaście. Och, i jeszcze… o, kawałek papieru, na którym jest napisane, że to medal, czyli wygląda, że skończyła nam się nawet blacha. A to co? Zwolnienie ze służby z wydrukowanym własnoręcznym podpisem samej księżnej! – Odwrócił kopertę i potrząsnął nią.”

Terry Pratchett książka Potworny regiment

Ale nie ma mojego zaległego żołdu za ostatnie trzy miesiące.
Potworny regiment (2003)

„Moje fotografowanie ludzi bierze się z ciekawości i chęci uczestniczenia w grze ze współczesnymi mi indywidualnościami – mówi artysta. – Robię portrety subiektywne, dostrzegając u wybranej osoby jedną cechę – wrażenie i tę właściwość staram się wizualizować. Sfotografuję każdego w sposób, który uznam za stosowny. Zawsze towarzyszą mi rozterki dotyczące doboru ludzi, ich zdjęć i sformułowanych opinii.”

Krzysztof Gierałtowski (1938)

Źródło: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gieraltowski_krzysztof

O ludziach , O grach , O wrażeniach

„Po raz pierwszy malarz pokusił się tutaj o przekroczenie tradycyjnych konwencji. Jakby uwolnił z ram portretu postać, zwróconą gestem i spojrzeniem poza pole widzenia; nie skamieniałą (…), ale ruchliwą (…); nie wpisaną (…) w płaszczyznę obrazu (…), ale cofniętą w głąb mrocznej przestrzeni, z której promień światła wydobywa tylko te kształty i kolory, które zwrócone są ku niemu.”

Marek Rostworowski (1921–1996) polski historyk sztuki, działacz państwowy

o obrazie Dama z gronostajem Leonarda da Vinci.
Źródło: Gry o damę (1994)

Obraz

„W świecie fotografików od wielu lat krąży anegdota dotycząca spotkania Ernesta Hemingwaya i Irvinga Penna. Pisarz nigdy nie był zadowolony ze swoich portretów. Jednak fotografia autorstwa Penna spodobała się Hemingwayowi. Spytał więc fotografia: „Zrobił Pan takie ładne zdjęcie. Jakiego aparatu Pan używa?”. Można przypuszczać, że takie postawienie kwestii rozeźliło Penna. Odparł więc krótko: „A Pan pisze takie ładne książki. Jakiej marki jest Pańska maszyna do pisania?”.”

Irving Penn (1917–2009) fotograf amerykański

Źródło: Wojciech Tkaczyński, Co to znaczy „aparat profesjonalny”? Porównanie aparatów Bronica ETRSi i Bronica RF 645, „Pozytyw” nr 51, 2003–10.

O książkach , O zdjęciach

„Szczyt podobieństwa: móc się ogolić przed swym portretem.”

Alfons Allais (1854–1905) francuski pisarz

„Grałam w Krakowie bardzo dużo. Pięć głównych ról tylko w pierwszym sezonie. Oprócz Balladyny, Schmidtową w Zamachu Dygata i Brezy, Marię Odrowąż w Portrecie Wirskiego, Gabby Maple w Skamieniałym lesie Sherwooda, zdjętym po pierwszym przedstawieniu, Helenę Kriwcową w Mieszczanach Gorkiego. Graliśmy wieczór za wieczorem, nie było przecież wolnych poniedziałków, graliśmy w soboty i niedziele i to dwa razy.”

Zofia Rysiówna (1920–2003) polska aktorka

Źródło: „Teatr” 1996, nr 5

O zdjęciach

„Tabloidyzacja wizerunku to być może odpowiedź prezydenta i jego otoczenia na znudzenie Białorusinów człowiekiem, który już od 15 lat rządzi krajem. Dziś Łukaszenka jest wszechobecny – od tego, co dzisiaj zrobił dla narodu, zaczynają się zazwyczaj programy informacyjne. W gabinecie każdego urzędnika czy szefa państwowej firmy, dyrektora szkoły czy dowódcy komisariatu portret białoruskiego wodza wisi w najbardziej widocznym miejscu.”

Andrzej Poczobut (1973) białoruski dziennikarz polskiego pochodzenia

Źródło: Tak straszy białoruskie KGB, wyborcza.pl, 11 marca 2010 http://wyborcza.pl/1,76842,7647292,Tak_rzadzi_Lukaszenka.html#ixzz1JIwP1k39

„Najlepsze portrety kobiet stworzyli mężczyźni. Czechow, Anna Karenina Tołstoja, a Gustaw Flaubert napisał słynne zdanie: „Pani Bovary to ja”. W moich scenicznych kobietach też się przeglądają i to mocno, moje stany ducha, frustracje, marzenia i rozczarowania.”

Janusz Głowacki (1938–2017) polski pisarz

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 7/8 lipca 2007

O kobietach , O mężczyznach , O marzeniach , O rozczarowaniu

„W Kartotece udało się – zachowując prawie cały tekst – zrobić portret dzisiejszego czterdziestoletniego inteligenta w świecie, w którym jesteśmy poddawani nieustającej obserwacji, monitoringowi, kontroli. Centrum świata jest wszechobecna kamera, w każdej chwili ktoś może przyjść i powiedzieć: a pan dwa lata temu wysłał esemesa tu i tu, albo w inny sposób nas zlustrować.(…) Żyjemy w narastającym zanikaniu sfery prywatności. Przestrzeń, która wydawała nam się przestrzenią demokracji i wolności, jest przestrzenią wszechogarniającej inwigilacji, nieustannych publicznych egzekucji.”

Piotr Ratajczak (1975)

Źródło: Maryla Zielińska, Rozmowa z Piotrem Ratajczakiem, „Teatr” nr 3/2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/137482.html

O demokracji , O wolności

„To dzieci a nie dorośli, więc widz ma trudniejsze zadanie. Nic nie wie o ich pochodzeniu, miejscu w społeczeństwie. Są wyjęci z kontekstu, który ułatwiałby osąd. Publiczność sama musi wypełnić zaplanowane przeze mnie luki. Interesował mnie portret podzielonego miasta, gdzie bogaci i wykształceni mieszkają w jednej jego części, zaś ubodzy, niewyedukowani imigranci w drugiej.”

Ruben Östlund (1974)

o bohaterach w filmie Gra.
Źródło: Anna Kilian, Wyłącznie kwestia sumienia?, portalfilmowy.pl, 24 października 2012 http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,5,11656,4,1,Wylacznie-kwestia-sumienia.html

O dzieciach , O grach

„Wiadomości artystyczne, literackie i naukowe.
(…)
Na Wystawie kamei w Sukiennicach, obok wspaniałego zbioru p. Schmidt Ciążyńskiego zaciekawia także zwiedzających nader zajmująca kollekcya 33 portretów akwarelowych (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 97, 26 kwietnia 1884, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Nie żyję w luksusie, wiele lat spędziłem na dworcu. Na studiach w Poznaniu co noc rysowałem na dworcu, bo są tam dobre ku temu warunki: ludzie nieruchomi. (…) Mieszkałem z bezdomnymi na dworcu i rysowałem ich portrety, żeby się uwiarygodnić. Robiłem reportaż w Baniosze, gdzie jest góra śmieci. W wygrzebanych norach śpią tam ludzie. Też z nimi mieszkałem. Więc życie kloszarda mnie nie przeraża.”

Piotr Najsztub (1962) dziennikarz polski

Źródło: wywiad z Piotrem Najsztubem, 27 maja 2010, Metrocity.pl http://metrocity.pl/metrocity/1,105988,7944819,Najsztub_opowiada_o_warszawskim__czesto_gownianym.html

O życiu , O ludziach , O górach , O nocy

„Dużo studiowałem w muzeum w Neapolu; malowidła z Pompei są nadzwyczaj interesujące pod każdym względem (…); przebywając na słońcu nie po to, żeby robić portrety w pełnym świetle, ale żeby się wygrzewać i dużo patrzeć, zyskałbym, sądzę, wielkość i prostotę starożytnych malarzy.”

Auguste Renoir (1841–1919) malarz francuski

Źródło: Zdzisław Kępiński, Impresjonizm, op. cit., s. 222, 223.

„Syjamski kot Qwillerana był sławny w klubie prasowym. Portret Koko wisiał w hallu obok podobizn laureatów Nagrody Pulitzera. Był on też prawdopodobnie jedynym w historii dziennikarstwa kotem posiadającym legitymację klubu prasowego z podpisem samego komendanta policji. Wszyscy w klubie wiedzieli, że Qwilleranowi udało się, dzięki wrodzonej podejrzliwości i dociekliwemu umysłowi, wsadzić kilku przestępców za kratki. Uważali jednak, że prawdziwym autorem tych sukcesów musiał być niezwykle inteligentny i spostrzegawczy kot. Wyglądało na to, że Koko zawsze zjawia się we właściwym momencie, by coś istotnego wywęszyć czy wydrapać.”

Lilian Jackson Braun (1913–2011)

Kot, który lubił Brahmsa
Źródło: rozdział I

O historii , O kotach , O sukcesie

„Barbara Bush jest matką gubernatora George'a Busha. Nazywam go gubernatorem, bo to jedyny urząd, na jaki został legalnie wybrany w tym kraju. I nie obchodzi mnie, gdzie wiszą jego portrety – dla mnie zawsze będzie gubernatorem Bushem.”

George Carlin (1937–2008) amerykański aktor komediowy

It's Bad for Ya! (2008)

O matce

„Co!? On napluł na mój portret, a ja mam go karmić przez sześć miesięcy. Panowie, wyście chyba poszaleli. Wypuśćcie go i powiedzcie, że ja też mam go gdzieś. I zakończmy już te sprawę. Wielka rzecz!”

Aleksander III Romanow (1845–1894) car Rosji

pewien chłop został skazany za to, że napluł na portret cara na sześć miesięcy więzienia. Sprawa w końcu dotarła do cara. Gdy dowiedział się o tej sprawie wybuchnął śmiechem i w ten sposób wyraził swoją opinie.
Źródło: Maria Aprelenko, Prominent Russians: Alexander III the Peacemaker http://russiapedia.rt.com/prominent-russians/the-romanov-dynasty/alexander-iii-the-peacemaker/, russiapedia.rt.com

O śmiechu

„Chętnie zrobiłabym film o takiej osobie jak Janina Ochojska. O kimś, kto bez żadnej ckliwości wydostał się z własnego nieszczęścia i teraz pracuje z wielką odwagą i pasją, bez łzawego zadęcia, dla innych ludzi. Uważam, że to jest materiał na naprawdę dobry, kobiecy portret. Zrobiłabym też film o takiej dziennikarce jak Monika Olejnik. Chodzi o to, żeby uciec od tego trendu, że jak kobieta z problemami, to zazwyczaj Matka Polka. Mało jest dziś w polskim kinie kobiet samostanowiących o sobie, których problemy wynikałyby z samego faktu, że są ludźmi, a nie z tego, że są czyjąś żoną czy matką. Po prostu nie należy się tym ograniczać. Dobrze by było, żeby kobieta, jako kobieta rozwiązywała na ekranie swoje problemy, żeby to były przede wszystkim silne osoby, żeby ich problemy nie odbywały się za każdym razem w kontekście faceta, tylko w nich samych.”

Agnieszka Warchulska (1972) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Nie cel, tylko sama droga. Rozmowa z Agnieszką Warchulską, odtwórczynią głównej roli w „Teraz ja”, 6 lipca 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32329

O kobietach , O ludziach , O matce

„Myślę, że dostajemy takie karty, jak nam rozdają. Nie mógłbyś ich jeszcze raz przetasować, rozdawco? – rozmyślał.
-Nie. Karty rozdają tylko raz, a potem je zbierasz i grasz nimi. Potrafię zagrać, jeżeli tylko wyciągnę coś dobrego – powiedział do portretu, na którym to nie wywarło żadnego wrażenia.”

Ernest Hemingway (1899–1961) pisarz amerykański

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach

„Doprowadziliście do sytuacji patologicznej, kiedy prokuratorzy, zamiast stawać po stronie ofiar przestępstw, albo te przestępstwa umarzają, albo tak jak w przypadku pana Rybaka, który pląsał z wami na konwencji Solidarnej Polski, wnoszą apelację na jego korzyść. Sąd w I instancji skazuje na karę bezwzględnego pozbawienia wolności i prokurator podległy panu Ziobrze mówi: Nie, trzeba wykorzystać machinę państwową, żeby tego człowieka łagodniej potraktować. To jest właśnie prawdziwa twarz resortu sprawiedliwości i to jest prawdziwa twarz Zbigniewa Ziobry. To pana prokuratorzy umarzali sprawy, o których mówiła pani poseł Gasiuk-Pihowicz, pozwalając, by w przestrzeni publicznej szerzyła się mowa nienawiści, agresja i przemoc. Gdzie byli pana prokuratorzy, kiedy wieszano na szubienicach portrety eurodeputowanych? Gdzie byliście wtedy? Wtedy nie stawaliście po stronie tych ludzi. I wreszcie to, co pana najbardziej cechuje - osobista wendeta. Wykorzystuje pan prokuraturę do osobistej wendety na światowej sławy kardiochirurgu, bo nie umie pan zrozumieć, że wszyscy jesteśmy równi wobec prawa, ale wszyscy jesteśmy równi wobec śmierci. I to jest pana największy wstyd. Obiecuję z tego miejsca: już nikt nigdy przez tego pana skrzywdzony nie będzie, i to już się stanie w październiku. Dziękuję bardzo.”

Borys Budka (1978) polski polityk

w trakcie debaty nad wnioskiem o wyrażenie wotum nieufności wobec ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry.
Źródło: sejm.gov.pl http://sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/wypowiedz.xsp?posiedzenie=77&dzien=3&wyp=152&type=A&symbol=WYPOWIEDZ_POSLA&id=045, 20 lutego 2019.

O wolności , O śmierci , O ludziach , O sprawiedliwości

„Cechą dyktatur nie jest prowadzenie dialogu ani obrona ludu. Dyktatury są hermetyczne, nieprzejrzyste; trzymają każdego żyjącego w nich członka społeczeństwa w żelaznym uścisku nakazów i zakazów, do których można się tylko przystosować albo umrzeć. Porozwieszane wszędzie portrety Franco najpełniej o tym wszystkim przypominały. Niezmiennie. Na ulicach atakowały podstępnie, wyłaniały się jak zjawy na fasadach domów i skrzyżowaniach. Były jak gilotyna. Widok jednego wystarczał, aby odebrać chęć do życia.”

Jordi Sierra i Fabra (1947) hiszpański pisarz

Źródło: Siedem dni w lipcu, tłum. Elżbieta Sosnowska, Wydawnictwo Albatros A. Kuryłowicz, Warszawa 2013, ISBN 9788378856856, s. 57–58.

O ludziach

„Byłem w listopadzie w Łodzi. Typowe i czysto niemieckie miasto. Nie tylko, że wszystkie ulice, sklepy, urzędy itp. mają nazwy tylko niemieckie, nie tylko, że Łódź zalana jest niemieckimi flagami, hasłami, afiszami – nie tylko, że wystawy, okna domów – mury, patrzą oczami niesłychanej masy portretów dygnitarzy hitlerowskich, nie tylko, że setki niemieckich gazet, wydawnictw, książek nieomal wala się wszędzie – ale, co najciekawsze wszędzie, absolutnie wszędzie słychać tylko i wyłącznie niemiecki język.”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Źródło: Raport Karskiego. Sytuacja ogólna w kraju (1940), s. 1–2 http://karski.muzhp.pl/misja_raporty_karskiego_kraj.html

O książkach , O języku słowackim

„Jestem wysoka szczupła, nogi niebrzydkie, w pasie bardzo wąska. Ręce mam długie ale o brzydkich a raczej niepielęgnowanych paznokciach. Oczy mam duże czarno brązowe brwi gęste i rzęsy długie, nawet bardzo. Włosy czarne obcięte krótko i zaczesane w tył nos mały zadarty nieco ku górze. I usta ładnie wykrojone, bardzo białe zęby i portret gotowy. Chciałabym to wszystko co się we mnie dzieje, przelać na papier ale absolutnie mi się nie udaje. A teraz jeszcze opiszę się ze strony moralnej: Mówią, że jestem inteligentna, wykształcona, możliwe, chociaż się nie uczyłam, to znaczy nie przykładałam do nauki. Mam bziki, nieraz jestem tak melancholijnie nastrojona, i wtedy otwieram usta tylko by dociąć komuś a docinać lubię bardzo i robię to z umiarem.”

Rutka Laskier (1929–1943) polska Żydówka, autorka pamiętnika z życia getta

fragment wpisu do pamiętnika z dnia 27 stycznia 1943.
Źródło: Anita Jasińska: Nieporadne jeszcze dźwięki. O materialności dziennika Rutki Laskier. (PDF) http://www.journals.us.edu.pl/index.php/NoZ/article/download/6849/4962, journals.us.edu.pl, s. 322

O nastroju , O nauce

„Andrzej Duda wygrał wybory prezydenckie, w tym momencie, bezpieka zastanawia się, gdzie jest najsłabsze ogniwo, zaczyna od tworzenia portretu psychologicznego Andrzeja Dudy. Stworzono portret psychologiczny i stwierdzono po pierwsze, że ma ego, po drugie jest słaby, po trzecie grając na ego można uzyskać taką reakcję, jaką sobie życzymy.”

Jerzy Targalski (1952) polski dziennikarz i historyk

Źródło: Targalski zdradza, dlaczego Duda zawetował ustawy. Omotała go bezpieka „Uchem prezesa” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114871,22145777,targalski.html, gazeta.pl, 25 lipca 2017