Cytaty na temat ognisko (63 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Zawsze intrygowała mnie w ludziach ta całkowicie niezrozumiała potrzeba nieustannego przemieszczania się z miejsca na miejsce bez wyraźnego powodu. Zamiast cieszyć się weekendem wolnym od pracy, wyjeżdżają na łono natury, gdzie gryzą ich komary, słońce przypieka na czerwono, a do spożywanego na trawie posiłku włażą mrówki i wpadają muchy. Albo jadą z ukradzioną komuś dziewczyną do Zakopanego, żeby romantycznie wdychać aromat owczych odchodów. Albo świadomie decydują się na potworne niewygody na tak zwanych działkach, gdzie żrą nadwęglone nad ogniem mięso, wdychają cuchnący dym z ogniska i śpią w iście spartańskich warunkach – podczas gdy wygodne mieszkanie z normalnym łóżkiem, łazienką z ciepłą wodą, telewizorem i lodówką stoi puste. Zboczeńcy, ani chybi! Zaś latem większość tego towarzystwa postanawia wyjechać na „wypoczynek”, z którego zawsze wraca się w stanie skrajnego wycieńczenia.”

Tomasz Beksiński (1958–1999) polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz

Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Jaszczurka w bidecie, „Tylko Rock” nr 8 (96), sierpień 1999.

O naturze , O trawie , O wodzie , O słońcu

„Kurtyzany mamy dla przyjemności, konkubiny na co dzień, małżonki – by zapewnić sobie legalne potomstwo i wierną strażniczkę domowego ogniska.”

Demostenes (-384–-322 p. n. e.) mówca grecki

O przyjemności

„Płonie ognisko i szumią knieje
Drużynowy, jest wśród nas
Opowiada starodawne dzieje
Bohaterski wskrzesza czas.

O rycerstwie, spod kresowych stanic
O obrońcach naszych polskich granic
A ponad nami wiatr szumny wieje
I dębowy huczy las.”

Jerzy Braun (1901–1975) polski pisarz i działacz polityczny

Źródło: Płonie ognisko i szumią knieje, „Czuwaj” nr 1/1919.

O czasie

„Ale przecież nie jestem w stanie zgasić płonących ognisk fantazji ludzkiej. Do dzisiaj lądowanie samolotu na rzece Hudson uznawane jest przez sporą część internautów za działanie jakichś sił kosmicznych, a 32 proc. Amerykanów wierzy, że atak na WTC był zainspirowanym przez Pentagon po to, aby wywołać wojnę Ameryki z Irakiem. Nie podejmuję się walki ze spiskowymi teoriami.”

Andrzej Seremet (1959) polski prawnik, były prokurator generalny

Źródło: polskatimes.pl, 19 maja 2010 http://www.polskatimes.pl/stronaglowna/257941,seremet-trzymam-na-wodzy-ludzk-ciekawo,id,t.html#material_2

O fantazji , O wodzie , O walce

„To, co nazywamy normalnością, to tylko krąg światła wokół ogniska (Karta świąteczna z kopertą – 20 pensów).”

Terry Pratchett (1948–2015) angielski pisarz

„O czym marzę w sekrecie, to coś bardzo prostego, małego liczebnie, przypominającego pierwsze wspólnoty pierwotnego Kościoła. Mała rodzina, małe ognisko monastyczne, maleńkie i bardzo proste.”

Charles de Foucauld (1858–1916)

O rodzinie

„Na zewnątrz, w ogrodach Quai d’Orsay, z wielkiego ogniska buchały kłęby dymu i zobaczyłem, jak dostojni oficjele taczkami zwożą tam akta z archiwów. To były przygotowania do opuszczenia Paryża.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

relacjonując swoją wizytę w walczącej Francji, 15 maja 1940.
Źródło: Klaus Wiegrefe, Zwycięstwo za każdą cenę, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 6 września 2010.

O zwycięstwie

„Inspiruje mnie kino poetyckie, nostalgiczne, filmy Tarkowskiego, Michałkowa, Leszczyńskiego, filmy, które nie wyczerpują swego znaczenia po jednym obejrzeniu. Ale przede wszystkim inspiruje mnie życie. Można by wymieniać w nieskończoność i cokolwiek by powiedzieć, będzie banalnie: spotkanie z drugim człowiekiem, ciekawa historia czyjegoś życia, konflikt, jesienne ogniska, zimne zimowe powietrze… i moje dzieciństwo, którego skrawki w tym wszystkim odnajduję. Sztuka to chęć bezinteresownego podzielenia się. Bezinteresownego w pierwszym momencie, bo potem oczywiście czeka się, czy film zostanie dobrze przyjęty. Ale najpierw jest impuls: podzielić się tym zachwytem, który cię wypełnia.”

Marek Lechki (1975) polski reżyser filmowy

Źródło: „Kino”, nr 11/2002

O życiu , O sztuce , O historii , O czekaniu

„Ojciec Święty Pius XII mówił cudowne rzeczy o Warszawie, pogrążonej w walce powstańczej o honor i wolność. Nazwał ją: „Miastem opromienionym aureolą wytwornej kultury, miastem dziś przemienionym dla swych własnych synów w ognistą kaźń. Ale nie tylko (…). Nazwał ją „tyglem, w którym oczyszcza się i uszlachetnia złoto najwyższej próby” (15 XI 1944) (…). Niedawne to chwile, gdy przez Archikatedrę biegł front walki. Nacierała nienawiść najeźdźcy, broniła świętych ołtarzy miłość i wiara powstańców warszawskich. Tu na posadzce, którą omywamy dziś wodą poświęconą, płynęły potoki krwi najlepszych synów Stolicy. Tu ułożono z ich ciał istny stos ofiarny, który miał zaświadczyć wobec całej ludzkości, że Polacy giną pro aris et focis (za ołtarze i ogniska domowe) w samym „sercu Stolicy”, w Archikatedrze Świętego Jana. Czy to wylanie krwi ofiarnej nie jest najwierniejszym wyrazem przedziwnej jedności spraw ludzkich i Bożych w Ojczyźnie naszej? Gdy posnęli snem śmierci najlepsi synowie Narodu na sercu Oblubienicy miasta, najeźdźcza nienawiść usypała im kopiec grobowy z kolumn, sklepień i ścian i Katedry, wysadzonej w powietrze przez niemieckie Vernichtungskommando w nadziei, że już się nie porwą do broni. Ale trotyl, który zniszczył 90% murów świątyni, nie zdołał zabić ducha synów Narodu. Kopiec grobowy stał się kolebką zmartwychwstania. Miłość ofiarna dźwignęła mury, a wiara budzi nadzieję na nowe, lepsze życie. Ci, którzy tu padli, pouczyli nas, jak trzeba żyć i umierać w obronie największych świętości Narodu. Padając w obronie Katedry pouczyli nas, że nie wystarczy żyć z wiary: trzeba umieć dać życie za wiarę; nie wystarczy składać Bogu ofiarę z Ciała i Krwi Jego Syna: trzeba oddać własne ciało i krew Ojcu śmierci i życia. Oto „tygiel warszawski”, w którym odmieniło się życie nasze tak bardzo, iż Stolica budziła w całym świecie uczucie podziwu, „które każe nisko pochylić czoła przed męstwem bojowników i ofiar”. „Te ofiary - mówił Pius XII - i ci bojownicy wykazali światu, do jakich to wyżyn wznieść się potrafi bohaterstwo zrodzone i podtrzymywane przez owo tak szlachetne poczucie honoru człowieka i przez silne przekonanie wiary chrześcijańskiej”. (15 XI 1944).”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

fragment listu z okazji konsekracji Archikatedry św. Jana Chrzciciela w Warszawie, w dniu Zesłania Ducha św. 1960 r.

O miłości , O życiu , O śmierci , O Bogu

„Julia pachnie ogniskiem.
Anna dymem.
Płoną w ustach czereśnie.
Idzie po mnie ogień.”

Wojciech Boros (1973)

Źródło: Niedziela. Działka

„Nocą przychodzą do mnie gila, piosenki. Z lasu przychodzą. Zlatują się wesołe jak stado wróbli. Dręczą, dzwonią, wołają. Raz śpią ze mną, a raz spać nie dają. Między jedną a drugą słyszę cygańską muzykę, skrzypki, arfy, gitary, kastalety. I ja wtedy tańczę. Tańczy Cyganka jak liść na wietrze, jak dym z ogniska, jak słońca promyk wesoły, gorący. I nagle wszystko przepada w ciszy, a ja płaczę i tu mnie boli, pulsy… Doktór powiedział, ażeby ja nigdy już wierszy nie pisała. Zabronił mi przyjmować te piosenki w domu, bo mnie zabijają. Tylko gdzie się przed nimi schowam? Prawdę powiedzieć, ja jestem zadowolniona, jak przychodzą. Od razu cały tabor stoi mi przed oczami.”

Papusza (1908–1987)

Źródło: Angelika Kuźniak, Papusza, op. cit., s. 24–25.

O domu

„Krajobraz wyblakł jak listy prababki
których jakimś cudem
nie strawiły ogniska potomnych
i choć skażone zapachem stęchlizny
zdumiewają staranną rzeźbą liter
i wykwintnym stylem
Skąd u wiejskiej akuszerki
taka wrażliwość i polot? Nie pasują
do rąk nurzających się w ziemi i krwi”

Łucja Gocek (1953)

Źródło: Wiano, „Sekrety ŻAR-u” 2007, nr 4

„Ogniska malinowe
niczym róże zakwitają na śniegu.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Białe ptaki (1917)
Źródło: Masz odwagę…, tłum. Andrzej Mandalian

„Ciężko i z mozołem zdobywał absolutyzm swoje „zwycięstwo” (…). Łódź była ogniskiem nieprzerwanych demonstracji, strajków powszechnych, starć z żołdactwem – przez pięć dni w Łodzi wrzała nieprzerwana walka. „Prawa” i bezprawia absolutyzmu, jarzmo kapitału były stratowane, zmiecione, masa robotnicza roztoczyła nad miastem swoją burzliwą, falującą, jak morze, groźną potęgę – w Łodzi przez pięć dni panią wszechwładną była rewolucja!”

Róża Luksemburg (1871–1919) niemiecka polityk

Źródło: Rewolucja 1905. Przewodnik Krytyki Politycznej, Warszawa 2013.

O zwycięstwie , O walce , O morzu

„Tylko jednością i siłą możemy wywalczyć sobie wolność: pewien jestem, że jeśli będziemy silni, nikt nie ośmieli się nas zaatakować. Nasz naród – cały – winien tworzyć wojsko, a ci, których obowiązki przykuwają do rodzinnego ogniska, mogą przy nim pozostać, ale jako żołnierze, z muszkietami w ręku.”

Giuseppe Garibaldi (1807–1882) rewolucjonista włoski

wypowiedziane we wrześniu 1859.
Źródło: Tomasz Wituch, Milion karabinów, s. 3

O wolności , O sile

„Dym – żywioł magiczny. Jest dobry – i–zły. Osłania i maskuje, ale jednocześnie zdradza naszą obecność. Płoszy moskity, ale przyciąga drapieżniki. Jest zapowiedzią ogniska domowego, ciepła i bezpieczeństwa, ale także zwiastunem pożogi. Przedłuża żywotność mięsa, ale stanowi niebezpieczną materię, z której korzystają zmarli…”

Wojciech Cejrowski książka Rio Anaconda

Utwory, Rio Anaconda

O zmarłych

„Przed nami nie było nic, oprócz rzeki, lasu i bagien. Równiny pokrytej kępami zarośli, która ciągnęła się nie wiadomo dokąd. W milczeniu podziwialiśmy plamy kolorów i żyłkowania traw wierzchniego odzienia lądu, zatopionego w syropie wieczornego światła. Z daleka zobaczyliśmy blask ogniska, które przygasło, gdy skierowaliśmy tam spojrzenia, słysząc plusk wody, stukot wioseł w dulkach. Właściwie nie musiałem wiosłować, nurt sam nas niósł. Mieliśmy przed sobą wiele dni, aby gdzieś dopłynąć.”

Marzena Broda (1965) polska pisarka, poetka i dramaturg

Luka

O trawie

„Zdaje mi się, że pod tym względem ruch młodopolski w szczególnie nieszczęśliwych powstał warunkach. Pierwszym punktem wyjścia była ta obłudna nicość, która nadaje sobie miano zachowawczo-narodowego światopoglądu u nas. Żyć bez troski w ciele olbrzymiego, kulturalnego organizmu nowoczesnego świata, starać się jak najmniej ustąpić ze swoich nałogów, nawyknień, nie zadać sobie ani jednego głęboko pomyślanego zagadnienia, życie swe użyć na dopełznięcie do takiej lub innej kariery, na jej podstawie założyć ognisko domowe i trwanie tego całego upokarzającego, zabójczego stanu rzeczy – nazywać Polskę, ładem społecznym – oto był punkt wyjścia. – Życie nie związane z żadną odpowiedzialnością, samoistną gałęzią odpowiedzialności, przemysł rozpatrywany jedynie jako źródło pensji, polityka, jako środek kariery, nauka jako przywilej uwalniający od wysiłku i dający dostęp do mniej lub więcej chlebodajnych zawodów, a więc brak jakiegokolwiek szczerego stosunku do wielkich prac ludzkości (…).”

Stanisław Brzozowski (1878–1911) polski pisarz i filozof

Legenda Młodej Polski (1909)
Źródło: II, Kryzys romantyzmu

O życiu , O wysiłku , O nauce

„Całe życie dobrowolny tułacz, kiedy Bóg mnie prawie gwałtem przygarnął do ogniska Waszego, mój drogi Ojcze, zamiast korzystania z łaski Jego, pracowałem nad tym, żeby się z Wami rozłączyć. Zgrzeszyłem przed Tobą, Ojcze drogi, skrytością i pogardziłem radami mądrzejszych ode mnie. Bóg też mnie sprawiedliwie ukarał.”

Rafał Kalinowski (1835–1907) polski karmelita, powstaniec styczniowy, święty Kościoła Katolickiego

w liście do ojca po aresztowaniu za udział w Powstaniu Styczniowym.
Źródło: Ryszard Bender, Powstaniec-zakonnik, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1977, s. 81.

O życiu , O Bogu

„Nic tak nie doprowadza mnie do rozpaczy jak opinia, że tubylczy mieszkańcy tego kontynentu nie mają poczucia humoru i skłonności do zabawy. Nie sądzę, żebym gdziekolwiek, poza ogniskami Indian, słyszał prawdziwie serdeczny śmiech. Humor indiański składa się zarówno z gestów i modulacji głosu, jak i ze słów, i tak naprawdę jest nieprzetłumaczalny.”

Charles Alexander Eastman (1858–1939) amerykański działacz indiański, lekarz, instruktor skautingu

O śmiechu

„Żaden mężczyzna ani żadna kobieta nie może zasiąść przy ognisku i wyznać innym: „Zawsze postępowałem właściwie”. Kto tak twierdzi, kłamie i nie poznał jeszcze siebie samego.”

Paulo Coelho (1947) pisarz brazylijski

Dla „Zwierciadła”
Źródło: Wojownik światła i jego świat, „Zwierciadło” nr 8/1930, sierpień 2007

O kobietach , O świecie

„(…) ten poczciwy Balzac uważa, że mężczyzna jest naprawdę kompletny dopiero z siedmioma kobietami. Oto ich wyliczenie: kobieta od spraw ogniska domowego, kobieta z sercem, rozumem, szalona, kapryśna, znienawidzona i wreszcie ta, na którą się czeka i której się szuka, a nigdy, nigdy nie posiada. Widzisz, że jestem jeszcze zasmucająco niekompletny.”

Ferenc Liszt (1811–1886) kompozytor i pianista węgierski

Źródło: list do Marii d'Agoult, cyt. za: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 264.

O kobietach , O czekaniu , Serce

„Za ołtarze i ogniska domowe walczyć.”

Cyceron (-106–-43 p. n. e.) mówca rzymski, popularyzator filozofii greckiej, polityk

„Miss świata. Wchodzi jedna – cudo. Wchodzi druga – cudo. Wchodzi trzecia – Miss Kongo. Cudak. Miss Mongolii – czapa w kształcie jurty. Mówi, że lubi kumys, samotne wieczory… przy ognisku z łajna jaka.(…) Miss Chin – talia osy, głowa osy, ogólnie jakaś taka ryżawa była. Podchodzi do mikrofonu i nic nie słychać, tylko bzyczenie… I co? Złożyła jajeczka i wyszła.”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Teksty z programów kabaretowych, Przed telewizorem

„Mamy w tym kraju jeden punkt, z którego pochodzi wszystko zło: to Warszawa.
Gdybyśmy nie mieli Warszawy w Generalnym Gubernatorstwie, to nie mielibyśmy 4/5 trudności, z którymi musimy walczyć. Warszawa jest i pozostaje ogniskiem zamętu, punktem, z którego rozprzestrzenia się niepokój w tym kraju.”

Hans Frank (1900–1946) nazista, gubernator Generalnego Gubernatorstwa

konferencja w Krakowie, 14 grudnia 1943.

O złu

„Pływać, ugniatać trawę, polować, zwłaszcza palić tytoń i pić alkohole mocne jak wrzący metal – jak czynili to drodzy przodkowie wokół ognisk.”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Sezon w piekle

O piciu , O trawie

„Trawnik został zamieniony w obóz wojskowy, z kuchnią polową, ogniskami i namiotami. Co najmniej pięciuset żołnierzy Armii Ludowo-Wyzwoleńczej zaanektowało na swoje potrzeby dosłownie każdy skrawek zieleni. W nieruchomym powietrzu poranka unosiły się cieniutkie smużki ogniskowego dymu.”

Stephen Coonts (1946)

Hongkong (2000)

„Prawda świeci własnym światłem, i oświeca umysły nie pożarte przez płomienie ognisk.”

Justynian I Wielki (482–565) cesarz bizantyjski

Źródło: Wielka księga aforyzmów, oprac. AP Kondrashov, I. Komarow, Moskwa 2008, s. 733.

O prawdzie

„Chwycił mnie za rękaw, aż poczułem żar bijący od jego skóry jak od ognia.
– Ethan. Ja. Wszyscy nieuznani. Nie pozwól… Nie pozwól, by to się powtórzyło. W jego oczach był gniew, ale też błaganie.
– Nie pozwolę – odparłem – Obiecuję.
Luke kiwnął głową i jego ręka opadła. (…) Zastali mnie, Annabeth i Grovera, stojących nad zgruchotanym ciałem półboga w ciepłym świetle ogniska. – Percy – spytał mój ojciec z powagą w głosie
– Co… co to jest?
Odwróciłem się ku Olimpijczykom.
– Potrzebujemy całunu – oznajmiłem łamiącym się głosem.”

Rick Riordan książka Ostatni Olimpijczyk

Całunu dla syna Hermesa.
Ostatni Olimpijczyk

O gniewie

„Ja zawsze kochałem ludzi i to stworzyło wokół mnie dobrą atmosferę. Spora tu zasługa mojej żony Haliny Machulskiej. Wtedy z przyjemnością się pracuje. Choćby szkoła czy ognisko aktorskie, które stworzyliśmy z dzieciakami – wszyscy zawsze czuli się tu jak w domu. Czasem to nie był ich drugi dom, ale pierwszy.”

Jan Machulski (1928–2008) aktor polski

Źródło: „Życie Warszawy”, 10 stycznia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jeszczebym.htm

O życiu , O ludziach , O przyjemności , O szkole

„Ognisko domowe dlatego przecież jest ogniskiem domowym, że nie podsycane – gaśnie.”

Zofia Bystrzycka (1922–2011) powieściopisarka polska

„Musicie więc sprawy spółdzielni uważać jako wasze własne sprawy, musicie sercem objąć nie tylko troski własnego ogniska, ale i szersze troski, troski społeczne, zrzeszonych w spółdzielni ognisk domowych; musicie wasze uczucie macierzyństwa rozciągnąć na wszystkich, których ustrój kapitalistyczny krzywdzi i którzy pomocy jedynie od wspólnego wysiłku oczekiwać mogą.
Nie mówimy, iż przyjdzie to Wam łatwo, iż obejdzie się bez ciężkich codziennych zmagań. Walczyć będziecie musiały zarówno z przesądami otoczenia, jak i z Waszym własnym niewyrobieniem społecznym i nieśmiałością. Ale niegasnące źródło sił znajdziecie w szczerym pragnieniu wzięciu udziału w walce ze złem dzisiejszego życia społecznego.”

Maria Orsetti (1880–1957)

Źródło: Odezwa do gospodyń http://lewicowo.pl/odezwa-do-gospodyn/, „Łódzka Spólnota – pisemko Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Łodzi” nr 11/1932, 5 czerwca 1932; cyt. za: lewicowo.pl

O emocjach , O wysiłku , O pomocy , O walce

„Wszystkie rewolucje są w swoim ognisku natury duchowej. Jedynym celem wszystkich mych działań jest doprowadzenie do jedności serc.”

Vinoba Bhave (1895–1982) indyjski filozof, religioznawca i polityk

All revolutions are spiritual at the source. All my activities have the sole purpose of achieving a union of hearts. (ang.)
Źródło: Mark Shepard, The King of Kindness Vinoba Bhave and His Nonviolent Revolution, markshep.com http://www.markshep.com/peace/GT_Vinoba.html

O naturze , Serce

„Przywieźliśmy sobie drewno na opał. Będziemy palić ogniska na poboczu. Zorganizowaliśmy ciepłe posiłki. Nie jesteśmy uzbrojeni, ale jeżeli będzie trzeba, będziemy się bronić.”

Adam Ołdakowski (1955) inżynier rolnik i polityk

Źródło: Policja usuwa blokady, rp.pl, 1 stycznia 1999 http://new-arch.rp.pl/artykul/206890.html

„Uciekać! Czy jest smutniejszy, boleśniejszy wyraz dla żołnierza, który broni swej ojczyzny, dla ojca, który broni swego domowego ogniska?”

Christiaan de Wet (1854–1922)

Źródło: Franciszek Bernaś, Na wzgórzach Transwalu, Warszawa 1986, str. 184

O ojczyźnie

„Abram, pilnując powierzonych stad, niejednokrotnie spędzał noce przy ognisku wśród swoich pasterzy. Były to noce rozkosznie chłodne, pełne błogiej ciszy, usposabiające do rozmyślań. Abram godzinami szybował wzrokiem po migotliwych gwiazdach, śledził ich drogę w przestworzy podobnym do czarnego baldachimu i coraz głębiej pojmował ogrom świata, jego majestat, piękno i harmonię. W jego sercu budziła się rozterka: wiara w boga księżyca kruszyła się coraz bardziej. Aż pewnego dnia błysnęła mu myśl, że stwórcą wszechświata, słońca, księżyca i gwiazd mógł być tylko jeden Bóg potężny, wszechobecny, niewidzialny, łaskawy, ale też nieubłagany w gniewie. Abram nie krył się bynajmniej ze swoją nowiną: głosił ją otwarcie w mieście. Naokoło reformatora religii zebrała się gromadka ludzi wiernych i oddanych. Przystała do wyznawców nowego bóstwa jego żona Saraj, bratanek Lot i najbliższa czeladź, dla której zawsze był dobrotliwym chlebodawcą.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści biblijne (1963)
Źródło: s. 34

O Bogu , O ludziach , O wierze , O religii

„Przeklęci paryżanie! Teraz znów zatarasowali mi dostęp do ogniska! A tak mi potrzeba ciepłego miejsca przy kominie… i buty mam przemoczone i ochlapały mnie te zatracone młyny. Diabli nadali biskupa Paryża razem z jego młynami! Chciałbym wiedzieć, po co biskupowi młyn? Czyżby spodziewał się z biskupa zostać młynarzem? Jeżeli mu brak do tego tylko mojego przekleństwa, chętnie mu je daję – jemu, jego katedrze i jego młynom. Może by się wreszcie ci gapie trochę się rozsunęli! Co oni tam robią właściwie? Grzeją się… ogromna przyjemność! Patrzą, jak się pali sto wiązek chrustu – piękny widok!”

Pierre Gringore (1475–1539)

Wypowiedzi z powieści Victora Hugo, Katedra Marii Panny w Paryżu
Źródło: s. 67.

O przyjemności , O butach

„Płace mają w sobie coś uświęconego – wszak przedstawiają ognisko domowe, rodziny i los rodzin.”

Henry Ford (1863–1947) przemysłowiec amerykański, twórca masowej motoryzacji

O losie

„Szybko wygasa domowe ognisko i rozwiewa się w ostrym wietrze wonny dym rodzinnego namiotu. Gniazdo człowiecze trwa tak samo długo jak gniazdo pająka.”

Stefan Żeromski książka Ludzie bezdomni

Ludzie bezdomni
Źródło: tom I, rozdz. Zwierzenia

„Stary Sandomierz z wyniosłymi szczyty
Ginie przed okiem, w cień nocy spowity,
Tylko u jego stóp rozległe błonie
Mnogością ognisk w czarnych mrokach płonie.
A po spokojnej modrej Wisły toni,
Od gorejącej ogniskami błoni
Wrzaski jak wycia cmentarnych straszydeł,
Z szumem jak łopot nietoperzych skrzydeł,
Zmieszane z koni powiązanych rżeniem,
Płyną, nadbrzeżną gąszcz przejmując drżeniem.”

Ferdynand Kuraś (1871–1929) polski poeta ludowy, pamiętnikarz i publicysta

Źródło: Zdrada tatarska

O zdradzie , Koń

„Totalne zagrożenie zbiorowej tożsamości sprawiało, że dokonywało się wzajemne przenikanie wartości, dotychczas rozdzielanych; wartości społeczne sprzęgły się z narodowymi, świeckie z religijnymi, witalne z sakralnymi (…) intuicja ogniska wartości, wyrażona przez pojęcie godności ludzkiej osoby, stawała się intuicją wspólną; i treścią wspólnej nadziei stawał się obraz możliwego ładu, sprzyjającego wielorakim wymogom godności człowieka.”

Jan Strzelecki (1919–1988) socjolog polski, eseista, działacz społeczny

o okresie niemieckiej okupacji.
Źródło: Próby świadectwa, Warszawa 1971.

Obraz

„Komenda stara się utrzymać ścisły regulamin. Co dzień musztra. Posiłki o oznaczonej porze. Rano apel i podział służb, wieczorem kominek. Wszystko to pięknie, ale obowiązkowa obecność na kominku wydaje się nam przesadą. „Lotka” buntuje się. Przed godziną wróciła z Woli. Po raz pierwszy zupełnie straciła humor.
– Ani myślę słuchać ględzenia na temat bohaterstwa, czy innej odwagi. Mam to w nosie, a śpiewać też nie myślę. Niech ob. „Jaga” przejdzie się na Wolę, to straci ochotę do ognisk i śpiewów.
Zostaję z nią trochę przez solidarność, a trochę dlatego, że sama nie mam ochoty słuchać wzniosłych bajeczek. To dobre na obozie, ale nie teraz. Bohaterstwa mamy dookoła aż za dużo i mowa na ten temat przestaje nas bawić.
Trzeba przyznać, że władza jest taktowna i pozwala nam zostać.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 7 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O myślach , O śpiewie , O stracie , O myśleniu

„Żaden człowiek nie przemówi do swego pana; lecz do wędrowca i przyjaciela, który nie przybywa, aby pouczać i rządzić, który niczego nie wymaga i zgadza się na wszystko – wobec takiego przyjaciela padają szczere słowa u ognisk obozowych, we wspólnej samotności morza, w pobrzeżnych osadach, na postojach wśród lasów, słowa nie zważające na rasę czy kolor skóry. Jedno serce mówi – drugie serce słucha, a ziemia, morze, niebo, przelotny wiatr lub liść chwiejący się na gałęzi słuchają także błahej opowieści o brzemieniu życia.”

Joseph Conrad książka Opowieści niepokojące

Opowieści niepokojące

O kolorach , O samotności , O morzu , Serce

„Gdy zbłądzisz i wracasz, marnotrawny synu ktoś tam na ciebie czeka, przy domowym ognisku powrót do domu, to jak zapukać do bram syjonu”

Hans (raper) (1981) polski raper

Źródło: album: 8 utwór: Syjon

O domu , O czekaniu

„Powszechny i bardzo pociągający obraz kobiety-strażniczki domowego ogniska wydaje mi się dzisiaj niepełny jako ideał. Czasy wymagają od kobiety jeszcze aktywniejszej roli. Współczesna kobieta ma z pewnością do odegrania tyle ról, na ile starczy jej sił i wyobraźni.”

Raisa Gorbaczowa (1932–1999)

… mam nadzieję! (1991)
Źródło: s. 93

O kobietach , Obraz

„(…) Sienkiewicz jest geniuszem, który wywarł ogromny wpływ na Polaków mojego i bodaj nie tylko mojego pokolenia. W czasie potrzeby bolszewickiej, w 1920 roku, miałem ze sobą na froncie Pana Wołodyjowskiego. Czytaliśmy go przy blasku ognisk obozowych na Ukrainie. Jestem do dziś pod wrażeniem fascynacji z jaką moi koledzy ułani, chłopcy wiejscy, słuchali sienkiewiczowej sagi. Sienkiewicz stworzył nie tylko polską kawalerię, wywarł on znaczny wpływ na całość polskiej kultury i, między innymi, na polską religijność.”

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

Religia w Trylogii
Źródło: s. 6, 7

O wrażeniach , O czasie , O czytaniu

„W początkach wieku XV Hieronim z Pragi udał się na Litwę, głosząc wiarę chrześcijańską w zachodniej połaci kraju. Jego relacja przekazana przez Eneasza Sylwiusza Piccolominiego w pół wieku później, zawiera opis czci wężów, kamiennego młota niezwykłych rozmiarów, wiecznego ognia, świętych lasów i drzew szczególnie wysokich. Najstarszy dąb w lesie uważano za siedzibę bóstwa. Hieronim w zapale misjonarskim pozabijał węże, pogasił ogniska i ściął święte drzewo. Wywołało to sprzeciw ludzi, którzy udali się do wielkiego księcia Witolda ze skargą na przybysza o zniszczenie domu bożego (sacram Dei domum), skąd otrzymywano deszcz i dobrą pogodę; nie wiadomo było już, gdzie się modlić i szukać swego boga. Witold wzruszył się dolą ludu i skłonił Hieronima do opuszczenia kraju. Nowożytne informacje o pogaństwie litewskim, miejscami żywym jeszcze w wieku XVII, wspominają o ponownym wzniecaniu świętego ognia przez tarcie dębiny o szare kamienie polne.”

Aleksander Gieysztor (1916–1999) polski historyk mediewista

Mitologia Słowian
Źródło: s. 89.

O Bogu , O ludziach , O wierze , O domu

„Przez trzydzieści lat, dziesięć miesięcy i cztery dni Cissy była światłem mojego życia, całą moją ambicją. Wszystko inne co robiłem, było tylko ogniskiem, żeby mogła ogrzać przy nim ręce.”

Raymond Chandler (1888–1959) pisarz amerykański

Cissy to starsza od męża o 18 lat żona Chandlera, zmarła 12 grudnia 1954.
Źródło: list do Hamisha Hamiltona, wydawcy książek Chandlera, z 5 stycznia 1955 [za:] Mówi Chandler („Raymond Chandler speaking”)

O książkach , O zmarłych

„Gwiazda to tylko mała iskierka wielkiego ogniska w niebie.”

Jostein Gaarder (1952) pisarz norweski

W zwierciadle niejasno

O gwiazdach

„Największym echem odbił się numer, którym parodiowaliśmy Psy. Użyliśmy w nim oczywiście steku wulgaryzmów. To nie zostało dobrze przyjęte przez opinię publiczną. Pisano, że to hucpa, że takiego chamstwa w Opolu jeszcze nikt nie widział. Tymczasem ten numer stał się kultowy. Powstawały z niego miksy, sample, często słychać go było przy ogniskach.”

Dariusz Starczewski (1965)

o Grupie Rafała Kmity.

O życiu , O psie

„Odór dotarł do nas na wiele kilometrów przed celem podróży. Droga wiodła wzdłuż torów kolejowych. Gdy zostało piętnaście czy dwadzieścia minut jazdy do Treblinki, zaczęliśmy natykać się na zwłoki leżące obok torów, najpierw dwie-trzy sztuki, potem więcej, a kiedy w końcu dojechaliśmy do stacji kolejowej, leżały ich chyba setki – leżały tak przez wiele dni, w upale […] Tego dnia w Treblince było istne Piekło Dantego. Kiedy wjechałem do obozu i wysiadłem z samochodu na placu, stałem po kolana w pieniądzach. Brodziłem w banknotach, monetach, kamieniach szlachetnych, biżuterii, odzieży. Leżały rozrzucone po całym placu. Fetor był nie do zniesienia. Wszędzie leżały setki, nie, tysiące rozkładających się ciał […] Pośród namiotów i ognisk zobaczyłem grupy Ukraińców i kobiet – były to, jak się później dowiedziałem, prostytutki z całej okolicy – wszyscy pijani, tańczyli, śpiewali i grali na instrumentach.”

Franz Stangl (1908–1971) Austriak, komendant obozów koncentracyjnych

relacja z pierwszej wizyty w Treblince.
Źródło: Gita Sereny, W stronę ciemności. Rozmowy z komendantem Treblinki, wyd. Cyklady, Warszawa 2002, s. 135.

O kobietach , O pieniądzach , O piekle , O relacjach

„Dziewczyna (…) zdążyła już zjeść większość przyniesionych przez niego owoców (…)
– Byłam głodna – wyjaśniła.
– Ja też byłem głodny – odparł.
Spojrzała na małe płonące w sali ogniska, potem znów na Richarda.
– Lubisz koty? – spytała.
– Tak – odrzekł Richard. – Dosyć lubię.
Na twarzy Anestezji odbiła się ulga.
– Udko? – spytała.”

Neil Gaiman książka Nigdziebądź

Czy pierś?
Richard Mayhew i Anestezja.
Nigdziebądź

„Pisarz skupia zło i dobro, współczesność całą jak w soczewce, promień przez jej ognisko przepuszczony jest ostry i żądliwy – dobrze skierowany pali, parzy, podnieca, niepokoi.”

Emil Zegadłowicz (1888–1941)

O złu

„Nikt nie niszczy ogniska domowego, jeśli nie jest ono już w ruinie.”

Silvina Bullrich (1915–1990)

Nadie destruye un hogar si ya no está destruido. (hiszp.)
Źródło: Wspomnienia (hiszp. Mis memorias), Emecé Editories, 1980, s. 233.

„Zdarza się, że najgorętsza miłość nie wytrzymuje próby ogniska domowego.”

Horacy Safrin (1899–1980) polski poeta, satyryk, dramatopisarz i tłumacz

O miłości

„Więc wedle ciebie pracę z młodzieżą należy rozpocząć od usunięcia trudnych, zamkniętych w sobie, skomplikowanych ananasów. A po dokonaniu selekcji można bawić się z grzecznymi w kosi kosi łapci.(…) Wielu swą postawą, najdzikszymi wybrykami protestuje przeciwko cuchnącym formom życia, chce zwrócić uwagę sprawiedliwych ludzi na ognisko krzywdy, woła SOS. Jak myślisz, do kogo skierowane są te sygnały? Rodzice i opiekunowie nie zawsze dają sobie z tym radę; bywają bardzo różni… Nauczyciele są przepracowani.”

Seweryna Szmaglewska książka Czarne Stopy (powieść)

Źródło: Czarne Stopy (1960)

O ludziach , O młodzieży , O myślach , O rodzicach

„W co wierzyć?…
W co wierzyć, gdy wszystko upada,
W co wierzyć dzisiaj, kiedy błoto tryska
Aż do słonecznych promieni ogniska,
Gdy zwątpień jadem zatruta biesiada?

W co wierzyć, kiedy światło nam nie błyska
Choć mgły już pierzchły? Nikt nie odpowiada.
Wątpić nam trzeba! Tłumy jęczą: biada!
Patrząc na złudzeń swych dawnych zwaliska.

Wszystko zbryzgane rozczarowań kałem!
Za dużo wiemy i za mało razem,
I każdy woła dziś w zwątpieniu stałem:
„Gdziem był przed wieki, tam do dziś zostałem,
Nędznym robakiem, nie Boga obrazem,
Daremną pogoń jest za ideałem!…””

Zenon Przesmycki (1861–1944) polski poeta i tłumacz, przedstawiciel parnasizmu, krytyk literacki i artystyczny okresu Młodej Polski

Źródło: z tomu Z czary młodości (1893)

O Bogu , O świetle , O wieku , Obraz

„Potrafię panią uszczęśliwić – mówił spoza krzaku wpatrzony w kark odwróconej od niego dziewczyny. – Za rok lub dwa miałaby pani pianino; teraz żony farmerów coraz częściej kupują sobie pianina, a jeszcze zacznę pilnie wprawiać się w grze na flecie, abyśmy wieczorami mogli grywać razem.
– Owszem, to by mi się podobało.
– Kupiłbym za dziesięć funtów taka lekka bryczuszkę do wyjazdu na targ; mielibyśmy ładne kwiaty i drób, to jest kury i koguty, gdyż uważam, że są pożyteczne – mówił lawirując pomiędzy poezją i prozą. – Bardzo by mi się to podobało.
–… i pod szkłem grządkę ogórków, jak prawdziwi państwo.
– Tak, tak…
– A po ślubie dalibyśmy do gazety ogłoszenie w rubryce matrymonialnej. – Ach, to byłoby wspaniale!
–… a w łóżeczkach dzieci, jedno w drugie sami chłopcy. A zaś w domu, przy ognisku, co spojrzę, to zobaczę panią, a pani, co spojrzy, to zobaczy mnie.
– Zaraz, zaraz, proszę być przyzwoitym.(…) Gabriel nie przestawał wpatrywać się w czerwone jagody głogu tak uporczywie, że w przyszłości dzika róża stała się dla niego niejako symbolem miłosnych oświadczyn.”

Thomas Hardy książka Far from the Madding Crowd

Źródło: Z dala od zgiełku (ang. Far from the Madding Crowd), tłum. Róża Czekańska-Heymanowa

O dzieciach , O domu , O dziewczynach , O grach

„Kobieta najostyglejsza znajduje przyjemność odgrzewając się przy młodym takim ognisku.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

przyjaciółka do innej o zalotniku.
Ładny chłopiec

O przyjemności , O kobietach

„To jest prywatyzacja kolejnej sprawy, która dotyczy kobiet. Najpierw była prywatyzacja aborcji, teraz jest prywatyzacja przemocy. Jakbyś się nie broniła, to byś nie dostała. Niech kobieta w uświęconej rodzinie obrywa po głowie za drzwiami, w zaciszu domowego ogniska. Rząd się tym nie interesuje.”

Renata Grochal

Źródło: Rząd wycofa się konwencji antyprzemocowej? „Niech kobieta w uświęconej rodzinie obrywa po głowie za drzwiami http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103454,21082800,rzad-wycofa-sie-konwencji-antyprzemocowej-niech-kobieta-w.html, tokfm.pl, 7 grudnia 2016

O kobietach , O rodzinie

„Następnego ranka krzyczeli na ulicach: Quanah Parker poddał się z ostatnimi Komanczami! Na całej ziemi zostało ich zaledwie tysiąc – dokładnie tylu, ilu mieszkało w wiosce Toshawaya – i teraz cały Teksas był otwarty dla białych. Powiedziałem Madeline, że muszę zostać sam, osiodłałem konia i pojechałem w górę rzeki Kolorado. Jechałem i jechałem, ale wciąż słyszałem nawoływania świniopasów i flisaków. Jechałem do późna w nocy, aż w końcu zrobiło się cicho. Wspiąłem się na brzeg, rozpaliłem ognisko i zawyłem do wilków. Ale żaden mi nie odpowiedział.”

Philipp Meyer (1974)

Postać: pułkownik Eli McCullough
Syn
Źródło: s. 577.

O górach , O wilkach , Koń

„Istnieje mit o Dzikim Zachodzie mówiący, że stworzyli go i rządzili nim samotnicy – było akurat na odwrót. Samotnik jest psychicznym słabeuszem – tak to widziano i traktowano go podejrzliwie. Nie dało się przeżyć za długo, jeśli ktoś nie osłaniał nas z tyłu, a wszyscy – Indianie i biali – widząc w nocy obcego, zapraszali go do ogniska.”

Philipp Meyer (1974)

Postać: pułkownik Eli McCullough
Syn
Źródło: s. 469.

„Zdaje mi się, że pod tym względem ruch młodopolski w szczególnie nieszczęśliwych powstał warunkach. Pierwszym punktem wyjścia była ta obłudna nicość, która nadaje sobie miano zachowawczo-narodowego światopoglądu u nas. Żyć bez troski w ciele olbrzymiego, kulturalnego organizmu nowoczesnego świata, starać się jak najmniej ustąpić ze swoich nałogów, nawyknień, nie zadać sobie ani jednego głęboko pomyślanego zagadnienia, życie swe użyć na dopełznięcie do takiej lub innej kariery, na jej podstawie założyć ognisko domowe i trwanie tego całego upokarzającego, zabójczego stanu rzeczy – nazywać Polskę, ładem społecznym – oto był punkt wyjścia.”

Stanisław Brzozowski (1878–1911) polski pisarz i filozof

Życie nie związane z żadną odpowiedzialnością, samoistną gałęzią odpowiedzialności, przemysł rozpatrywany jedynie jako źródło pensji, polityka, jako środek kariery, nauka jako przywilej uwalniający od wysiłku i dający dostęp do mniej lub więcej chlebodajnych zawodów, a więc brak jakiegokolwiek szczerego stosunku do wielkich prac ludzkości (…).
Legenda Młodej Polski (1909)
Źródło: II, Kryzys romantyzmu

O życiu