Cytaty na temat zapadanie

Zbiór cytatów na temat zapadanie, decyzja, ludzie, człowiek.

Cytaty na temat zapadanie

John Steinbeck Fotografia
Jaroslav Seifert Fotografia
John Steinbeck Fotografia
Julia Holter Fotografia
Jacek Kaczmarski Fotografia

„W moim życiu najważniejsze jest kino. Samo życie jest spektaklem, podczas którego kurtyny czasami opadają. To nie nagła pustka na sali powoduje, że za kulisami zapada cisza.”

Djibril Diop Mambéty (1945–1998)

Źródło: Kino jest potęgą wyobraźni… wystarczy zamknąć oczy żeby powstał film…, afryka.org, 25 maja 2007 http://afryka.org/afryka/kino-jest-potega-wyobrazni--8230--wystarczy-zamknac-oczy-zeby-powstal-film--8230-,news/

Anne Rice Fotografia

„Jeśli w Polsce zapadają takie wyroki, wracam do polityki.”

Renata Beger (1958) polska polityk

komentarze do wyroku jaki zapadł w sądzie rejonowym w Pile. Sąd uznał, że Renata Beger dopuściła się fałszerstw wyborczych w 2001. Otrzymała dwa lata w zawieszeniu na pięć oraz grzywnę w wysokości 30 tysięcy złotych.
Źródło: wzmianka w Rzeczpospolitej pt.: „Renata Beger skazana za fałszerstwa wyborcze”, podpis redakcyjny „zal”, 20 czerwca 2008, numer 143 (8044), s. A5

„Przychodzisz zawsze do mnie,
gdy zapada zmrok,
zapalasz rzekę tęczy
i przerywasz noc.”

Franciszek Walicki (1921–2015) polski oficer marynarki wojennej, dziennikarz muzyczny i publicysta

piosenka z repertuaru zespołu Breakout.
Źródło: Na drugim brzegu tęczy

Jaromír Typlt Fotografia
Anna Majcher Fotografia
Bode Miller Fotografia

„Jest bowiem kilka odmian ciszy; najlepsza jest ta, która zapada z wyboru człowieka, a nie przeciw niemu.”

Dorota Terakowska (1938–2000) polska pisarka i dziennikarka

Tam, gdzie spadają anioły

Bernardyna Maria Jabłońska Fotografia

„Mam głód Boga, jakiż głód. Nie pojmuję życia ani szczęścia, jak tylko w Nim. Mój Boski Mistrz lituje się nad swoim robaczkiem. Często zalewa mą duszę ogniem i światłem, aż słabo się robi. Pogrążam się w Bogu strasznym, słodkim, ogromnym. Czuję, że słabnę i jak gdyby w sen zapadam. Moja dusza wzlatuje ku Bogu jak strzała. Nic nie pojmuję, nic nie widzę, zachwyt mnie porywa, drżę jak liść. Kocham. Kocham całą sobą. Bóg wypełnia wszystko, i ja to widzę. Bóg jest wielki, jest piękny, Bóg sam i na zawsze.”

Bernardyna Maria Jabłońska (1878–1940) zakonnica polska, błogosławiona Kościoła katolickiego

fragment zapisków duchowych.
Wariant: Mam głód Boga, jakiż głód. Nie pojmuję życia ani szczęścia, jak tylko w Nim. Mój Boski Mistrz lituje się nad swoim robaczkiem. Często zalewa mą duszę ogniem i światłem, aż słabo się robi. Pogrążam się w Bogu strasznym, słodkim, ogromnym. Czuję, że słabnę i jak gdyby w sen zapadam. Moja dusza wzlatuje ku Bogu jak strzała. Nic nie pojmuję, nic nie widzę, zachwyt mnie porywa, drżę jak liść. Kocham. Kocham całą sobą. Bóg wypełnia wszystko, i ja to widzę. Bóg jest wielki, jest piękny, Bóg sam i na zawsze. [fragment zapisków duchowych. ]
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Władysław Kluz, Polscy święci. Służebnica Boża Bernardyna Jabłońska, t. 11, op. cit., s. 224.

Natan Gross Fotografia

„O tej porze w Krakowie
mokną na deszczu kasztany.
Jeszcze jesień na Plantach,
a już w sercu zima.
Zapada mrok. Czas wracać.
Zamykają bramy.
Usypia Kraków mój niezapomniany,
Kraków, którego już nie ma.”

Natan Gross (1919–2005) polsko-izraelski reżyser filmowy, scenarzysta, historyk filmu, dziennikarz, poeta, pisarz i tłumacz

Źródło: Krakowska jesień

Piotr Ikonowicz Fotografia
Agnieszka Osiecka Fotografia

„(…) zmierzch zapada tu zbyt nagle (…).”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

Cytaty z tekstów literackich, Cytaty z wierszy i piosenek
Źródło: Życiorys

Faustyna Kowalska Fotografia
Zygmunt Bauman Fotografia
Jamie Foxx Fotografia

„Już wieczór zapada,
usnęły już bory
i z borów wychodzą
reakcji upiory.
Straszliwych rezunów
zbierają się hordy,
by szerzyć dokoła
pożogi i mordy.”

Janusz Szpotański (1929–2001) satyryk i poeta polski, działacz opozycji w PRL

Źródło: Ballada o Łupaszce

Volker Schlöndorff Fotografia

„J. M. Ciechanowski, „Powstanie Warszawskie”, Londyn 1971 (i późniejsze wydania, w tym krajowe za zezwoleniem cenzury), który swoje stanowisko tylko nieco inaczej wystylizował w nowej publikacji „Na trupach tragedii. Powstanie Warszawskie 1944. Wybór dokumentów z komentarzem”. Warszawa 1992. Dzisiejsze poglądy autora najpełniej oddaje zdanie na s. 51 o „trzeciorzędnych przywódcach”, którzy w 1944 r. kierowali sprawami polskimi. Nie zaprzeczając solidności wielu ustaleń źródłowych J. M. Ciechanowskiego, należy podkreślić, iż autor przedstawił genezę Powstania ze specyficznego punktu widzenia Anglosasów, kierując cały ogień krytyki na stronę polską, a ignorując nieraz przyczyny, dla których zapadały takie a nie inne decyzje po stronie polskiej. W ten sposób uzasadniał najgorsze (antypolskie), rodem jeszcze z XVIII i XIX w., stereotypy anglosaskie o Polsce jako kraju niepoprawnych i niepoważnych romantyków, którzy zawsze są sami sobie winni. Te stereotypy odegrały dużą rolę w mentalności otoczenia Roosevelta i Churchilla, a także w biegu spraw polskich. (…) Dodajmy, że J. M. Ciechanowski wielokrotnie zarzucał polskim politykom brak realizmu. Na czym miał polegać ten realizm – poza ewentualnie upokarzającą kapitulacją wobec Stalina – autor ten, piszący w wiele lat po Układzie Jałtańskim, nie wyjaśnił.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, s. 31.

Grzegorz Pawlak Fotografia
Camilla Läckberg Fotografia
Adam Michnik Fotografia

„Kiedy zapadały najgorsze wyroki, Stefan był dwudziestoparoletnim człowiekiem, który niewiele rozumiał z tego, co się działo. Naturalnie to go nie usprawiedliwia, ale nie uzasadnia też aż takiego eksponowania jego roli w stalinowskich zbrodniach sądowych.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

o swoim bracie, Stefanie, sędzim, który orzekał w procesach podziemia antykomunistycznego.
Źródło: Między Panem a Plebanem

Hosams Abu Meri Fotografia
Jodi Picoult Fotografia

„Jako poseł na Sejm RP działałem m. in. w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. W jej ramach działała podkomisja, która miała za zadanie opracowanie nowej ustawy o szkolnictwie wyższym. Dyskutowano wówczas o etapach awansu naukowego. Chodziło o procedurę habilitacyjną. Zaproponowałem pomysł, który został zmodyfikowany, ale wszedł w życie. Wcześniej było tak, że po kolokwium habilitacyjnym dokumentacja była przesyłana do Warszawy, do Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów naukowych, i tam właściwie procedura zaczynała się niemal od nowa. Często decyzja, która zapadała, była traktowana jako wewnętrzna sprawa tej komisji. Zaproponowałem więc, żeby wszyscy recenzenci przyjeżdżali już na kolokwium habilitacyjne i decyzja zapadała od razu, na miejscu. Zdarzało się bowiem, że po kolokwium habilitacyjnym ktoś cieszył się już, że jest doktorem habilitowanym, a po roku przychodziła decyzja odbierająca mu prawo do tego stopnia naukowego. Było to nie tylko stresujące, ale często również mało obiektywne. Zmiany przewidywały również, iż w przypadku habilitacji na niewystarczającym poziomie karana byłaby rada naukowa, a nie habilitant. Było to znaczne usprawnienie, ale i pewien kompromis, bo niektóre środowiska domagały się w ogóle zniesienia habilitacji.”

Zbigniew Jacyna-Onyszkiewicz (1944) polski fizyk i polityk

Źródło: Przekraczamy granice fizyki, naszdziennik.pl, 15 marca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080315&id=my21.txt

Faust Socyn Fotografia
Dariusz Kubiak Fotografia
Wojciech Lemański Fotografia

„Księża nie wierzą kuriom. Gdy tam pójdą pieniądze, zapadają się w czarną dziurę.”

Wojciech Lemański (1960) polski ksiądz

Źródło: rozmowa Katarzyny Wiśniewskiej, Nie boję się niczego poza grzechem, „Gazeta Wyborcza”, 31 marca-1 kwietnia 2012

Zofia Trzeszczkowska Fotografia

„Idą lata, lata płyną,
Zapadają w martwe głusze;
Nad uśpionych rzesz drużyną
Szepcą pacierz stare grusze.”

Zofia Trzeszczkowska (1847–1911) polska poetka i tłumaczka

Źródło: Grusze, z antologii Ziemia polska w pieśni

„Myśli wypowiedziane głęboko zapadały nie tylko w umysłach, ale i w sercach (…)”

Zdzisław Libera (1913–1998) polski historyk literatury i nauczyciel akademicki

Źródło: Profesor

„Zapada zmierzch, a ja się starzeję.”

Dan Simmons (1948) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Cykl Hyperion Cantos, Dylogia Hyperion, Hyperion (1989)
Źródło: O człowieku, który szukał Boga

Władysław Szlengel Fotografia
John Green Fotografia
Adam Pluszka Fotografia

„Gdy za oknem zapada już śmierć,
gdy tylko cisza mówi do mnie,
wszystko dookoła rozmywa się.”

Adam Pluszka (1976) polski poeta, prozaik, krytyk literacki i filmowy

Źródło: Beczki na dzieci http://www.dwutygodnik.com/artykul/4176/, Dwutygodnik.com nr 98/2012.

Michael Phelps Fotografia
Martin Heidegger Fotografia
Andrzej Szczeklik Fotografia
Ras Luta Fotografia

„I ratuj nas od samych siebie, Panie proszę zbaw,
by zabłysło światło, gdy zapada mrok spraw.”

Ras Luta (1982)

Uratuj siebie (2013)
Źródło: Ratuj nas

Witold Waszczykowski Fotografia
Andrzej Stasiuk Fotografia
Maksim Bahdanowicz Fotografia

„Kraju ojczysty! Wyklęty przez Boga –
Tyle ty znosisz niedoli.
Chmury, mokradła… Nad zbożem ubogim
Wieczór zapada na błoni.

Wokół rzucone ojczyste me wioski.
Z żalu aż pierś ściska, burzy! –
Biedne tam chatki, topole i brzózki,
I wszędzie ludzie ponurzy…”

Maksim Bahdanowicz (1891–1917) białoruski poeta, krytyk literacki, historyk

Краю мой родны! Як выкляты Богам –
Столькі ты зносіш нядолі.
Хмары, балоты… Над збожэм убогім
Вецер гуляе на волі.

Поруч раскідалісь родные вёскі.
Жалям сцікаюцца грудзі! –
Бедные хаткі, таполі, бярозкі,
Ўсюды панурые людзі… (białorus.)
Źródło: wiersz Kraju ojczysty! Wyklęty przez Boga… http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Kraju_ojczysty!_Wyklęty_przez_Boga…&useskin=monobook, 1913

Ewa Błaszczyk Fotografia

„Jak pierdolony kat zapadam ci w pamięci.”

Chada (1978–2018) polski raper

Źródło: Wracam do gryna albumie WGW

Anna Achmatowa Fotografia
Tadeusz Mazowiecki Fotografia

„Stworzymy rząd przyjazny ZSRR, ale decyzje będą zapadać w Warszawie.”

Tadeusz Mazowiecki (1927–2013) polski polityk, premier RP

w trakcie rozmowy z Władymirem Kriuczkowem, szefem KGB, który akurat przebywał w Warszawie w sierpniu 1989 roku.
Źródło: alehistoria.pl https://wyborcza.pl/alehistoria/7,121681,25408711,polacy-nie-poklonili-sie-leninowi-wizyta-tadeusza.html, 18 listopada 2019.

Olga Tokarczuk Fotografia
Jorgos Seferis Fotografia

„W bożnicy było rojno jak w ulu. Ciężka woń gorejących świec, ludzki pot, zapach czarnej tabaki. Na stopniach przy wejściu siedzieli żebracy – starcy o czerwonych powiekach, ślepcy z bielmami, kulawi ze szczudłami lub bez szczudeł. Tuż koło drzwi, przy długim stole, szykowali się do modlitwy rzemieślnicy, krawcy i szewcy, tragarze nieuczeni, niepiśmienni – siedzieli barczyści lub chuderlawi, czysto wymyci, wspierając się ciężko na dębowych deskach stołu i zaglądając do modlitewnych książek, których nie potrafili czytać. Na podwyższeniu i przed ołtarzem, wzdłuż wschodniej ściany, siedzieli prominenci – ludzie bogaci lub mądrzy i uczeni, poważani i znani. Ojciec usadowił się w jednej ze środkowych ławek, nie zanadto na przedzie i nie zanadto w tyle. Trzymałem się poły jego kapoty i patrzyłem w sufit, na gwiazdy ze złoconego drzewa migające na firmamencie, który niegdyś był lakierowany i błękitny, a teraz okopcony i szary jak niebo przed słotą. Lwy skrzydlate nad ołtarzem poruszały potężnymi łbami i otwierały paszcze, ale nie słyszałem ich ryku. Gwar zagłuszał poszczególne dźwięki, słychać było tylko ten gwar, tonęły w nim pienia sześcioskrzydłych serafinów, wycie wichru pustynnego, modły starców i szlochanie kobiet, ukrytych za firankami na małej galeryjce. Zapach tabaki zatykał oddech, ludzie kichali i wycierali nosy, a za oknami zapadał zmierzch, szkiełka witraży mieniły się w świetle świec i w blasku dużego elektrycznego żyrandola.”

Kalman Segal (1917–1980) pisarz i poeta polski narodowości żydowskiej

Źródło: Raz w roku przebaczać, w: Przygoda w miasteczku, Iskry, Warszawa 1965, s. 23–24.