Cytaty na temat rys (61 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Strzeżmy się poglądu, że Kościół powszechny jest sumą lub, jeśli wolno powiedzieć, federacją Kościołów partykularnych. Sam Kościół, powszechny w swoim powołaniu i w swoim posłaniu, skoro zapuszcza korzenie na terenach o różnych warunkach kulturowych, społecznych i ustrojowych, przybiera w każdej części globu inny wymiar zewnętrzny i odmienne rysy.”

Paweł VI (1897–1978) papież

Źródło: adhortacja apostolska Ewangelii nuntiandi 62.

„Śpiew psalmów miał stale urabiać dusze Izraela i rzeźbić je na modłę Bożą, a głównym jej rysem miała być dziecięca ufność w opiekę Bożą, nieraz surową i wymagającą, ale nawet gotową wszystko zapomnieć i wszystko darować tym, którzy się ze skruchą do miłosierdzia Pańskiego nawrócą.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Tajemnica miłosierdzia Bożego
Źródło: s. 29

O duszy

„Żyjemy w dobie bankructwa wielu podstaw, na których opierało się życie świata naszej cywilizacji w ostatnim okresie dziejów. W krajach przodujących cywilizacyjnie dotychczasowe podstawy walą się szybko, a niewiele widać twórczości w kierunku budowania nowych. Raczej widzi się upór w kierunku ratowania tego, czego się uratować nie da.
Takie momenty w dziejach cywilizowanej ludzkości bywały już nieraz. Znamionowały je zawsze pewne rysy wspólne, bez względu na warunki czasu i miejsca: upadek wiary, silnej wiary w cokolwiek; upadek myśli – zanik twórczości; upadek smaku – górowanie brzydoty nad pięknem; rozkład dyscypliny moralnej i upadek obyczajów; wreszcie, rozpowszechnienie się rozmaitych zabobonów, zastępujących wierzenia religijne. Wszystkie te rysy występują w bardzo uwypuklony sposób w dzisiejszym życiu naszej cywilizacji.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Kościół, naród i państwo, 1927

O życiu , O wierze , Cytaty o pięknie , O myślach

„Teatr się zmienia. To naturalne. Ma przecież według Szekspira „służyć niejako za zwierciadło naturze, pokazywać cnocie własne jej rysy, złości żywy jej obraz, a światu i duchowi wieku postać ich i piętno.””

Teresa Budzisz-Krzyżanowska (1942) aktorka polska

Niestety.
Źródło: „Dziennik”, 28 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jjzcb.htm

O świecie , O naturze , O wieku , Obraz

„A gdy tęczę przeznaczą już do rozbiórki,
wszystkie kolory twoich paznokci
zostawią mi wściekłe rysy na plecach.
Kochanie, wciąż mam dla ciebie
kalejdoskop.”

Zuzanna Ogorzewska (1983)

Źródło: Powrót

Kochać się

„Safono polska o ostrym języku,

Kasandro, która swym miodowym głosem
próbujesz nas wyśpiewać z upadku,

do którego zbyt już przywykliśmy.
Gałązki dzikiego wina majaczą na twej ręce.

A za obłokiem tytoniu Pytia,
jej skupione rysy.”

Agneta Pleijel (1940) szwedzka pisarka i poetka

Źródło: Do fotografii Wisławy Szymborskiej wykonanej przez Joannę Helander (1995), tłum. Leonard Neuger; „Dekada Literacka” nr 10 (122), 1996

„Jest to jedno, jedyne radio, które wymknęło się cenzurze III Rzeczypospolitej. Mówi własnym, odrębnym głosem. Fenomen Radia Maryja polega na tym, że wszystkie pozostałe sieci, radiostacje, nadajniki zostały dokładnie pozbawione własnego rysu społecznego, kulturowego i religijnego (…). Jedynie Radio Maryja mówi własnym głosem (…). Na razie w wolnej Polsce jedynym przejawem wolności radiowego słowa jest Radio Maryja. Stąd jego sukces.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

Źródło: Alleluja i pod prąd! Świadectwa o Radiu Maryja, naszdziennik.pl, 10 lipca 2009 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20090710&id=my21.txt

O wolności , O sukcesie

„Dla ludzi wiarygodni są ci bohaterowie, którzy mają realne problemy, podobne do ich własnych. W pewnym momencie grana przeze mnie Hanka Mostowiak stała się chodzącym ideałem. To, o ironio, osłabiło tę postać. Na jej kryształowym charakterze musiała pojawić się rysa. Dopiero po tym, jak w scenariuszu pojawił się wątek choroby alkoholowej, ludzie znów zaczęli Hance kibicować.”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

o roli w M jak miłość.
Źródło: Widzowie nie lubią ideałów, „Rzeczpospolita” nr 46, „TV magazyn”, 25 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/111792.html

O miłości , O ludziach , O chorobach , O charakterze

„Ani Francuzi, ani Niemcy, ani Polacy, ani żaden inny naród, nie dochodzili do świadomości swojej i nie stawali się narodem na drodze demokratycznych plebiscytów, demokratycznej agitacji i demokratycznych konstytuant; w rozwoju tak wielkich, jak i małych narodów daje się zauważyć ten wspólny rys, że wszystkie przeszły przez fazę personifikacji wrodzonego im, irracjonalnego, mistycznego poczucia narodowości w osobie równie mistycznie, irracjonalnie wielbionego monarchy, wybrańca i pomazańca Bożego. Wyniesiony ponad wszystkich król jest czynnikiem równowagi w państwie; panowie, chyląc czoła przed majestatem jego, usuwają tym samym z psychiki podbitych uczucia bezsiły i bezprawia. Widząc bowiem, że jest ktoś potężny i mocny, w kim uosabia się państwo i prawo, i przed kim można złożyć skargi swoje i żale, podbici dochodzą do uświadomienia sobie swego żywego związku z państwem, które się wzmacnia drogą arystokratyzacji, czyli podnoszenia do stanu rycerskiego tych członków warstw podległych, którzy się wyróżnili czynami swymi na polu walki albo zasługami w rozmaitych dziedzinach pracy.”

Wacław Lipiński (1882–1931)

Religia i Kościół w historii Ukrainy

O emocjach , O walce

„Mam mały monitor zespolony z magnetowidem, który stawiam obok komputera. Zanim zacznę pisać, kilkakrotnie oglądam film, żeby zorientować się w ogólnej intrydze. Potem oglądam kawałek filmu, piszę kwestię, a następnie sprawdzam, czy napisana przez mnie fraza mieści się w kłapach, czyli czy pasuje do ruchu ust aktora. W związku z tym, że mam już jakieś doświadczenie, w tej chwili przede wszystkim staram się dbać o to, żeby kwestie danej postaci były konsekwentne i żeby służyły budowaniu jej psychologicznego rysu. W zależności od tego, co napiszę, to właśnie w taki a nie inny sposób widz będzie odbierał daną postać. Inaczej może się zdarzyć, że wszystko jest perfekcyjnie dobrane pod względem synchronicznym, ale nie „brzmi” tak jak powinno, bo brakuje spójności stylistycznej.”

Bartosz Wierzbięta (1974) polski tłumacz, dialogista

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=9771

„Pies natomiast ma zalety ze względu na swą bezużyteczność, jak też ze względu na specjalne cechy charakteru. Często mówi się o nim w sensie pozytywnym, jako o przyjacielu człowieka oraz chwali się jego inteligencję i wierność. Znaczy to, że pies jest sługą człowieka, i że posiada dar służalczego podporządkowania się i niewolniczą skwapliwość w odgadywaniu nastroju swego pana. Jednocześnie z tymi cechami, które dopasowują go do stosunków opartych na hierarchii pozycji społecznych, pies posiada pewne rysy świadczące o jego wątpliwej wartości estetycznej. Jest ze wszystkich zwierząt domowych najbrudniejszy i najnieznośniejszy. Nadrabia to służalczością wobec swego pana i gotowością uczynienia krzywdy lub szkody innym. Dlatego też pies zdobywa nasze względy pozwalając pofolgować ludzkiej skłonności do panowania, a ponieważ jednocześnie jest dosyć kosztowny i na ogół nie nadaje się do celów produkcyjnych, służy podnoszeniu prestiżu. Pies jest jednocześnie związany w naszych wyobrażeniach z polowaniem – czyli z zajęciem zaszczytnym i stanowiącym wyraz przynoszącego zaszczyt instynktu łupieżczego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O inteligencji , O charakterze , O zwierzętach , O wierności

„Fragmenty,
erupcje duszy,
skrzepy krwi naszego wieku –

Blizny – zakłócenia w krążeniu pierwotnego życia,
historyczne religie w pięć wieków zburzone,
co do nauki: rysy w Partenonie,
Pianek ze swą teorią kwantów
też Kepler i Kierkegaard zdrowo namącili”

Gottfried Benn (1886–1956) pisarz niemiecki

Źródło: Fragmenty, tłum. Feliks Przybylak

O religii , O duszy , O nauce , O wieku

„Moja wrażliwość skierowana jest na pokazywanie porządnych ludzi w normalnym życiu. Panuje opinia, że porządni ludzie są nieciekawi dla filmu. Wydaje mi się, że to kwestia gustu. Mnie wystarczy jeden jakiś indywidualny rys. Znałem kiedyś bardzo zacnego człowieka, maszynistę kolei wąskotorowej. Zbliżając się do stacji, mijał swój, usytuowany tuż przy torach, domek. Za każdym razem, zima, lato, rzucał na podwórko z jadącego pociągu swoją ciężką, kolejarską teczkę, która padając wzbijała kurz. Może nie chciało mu się jej dźwigać, no i by żona wiedziała, że może już odgrzać obiad. Przez całe życie z przekonaniem kultywował ten wypracowany przez siebie zwyczaj.”

Andrzej Barański (1941) polski reżyser

Źródło: „Kino”, listopad 1998 http://www.parnas.pl/index.php?co=blog&id=12&idb=80

O życiu , O ludziach , O zimie , O lecie

„Chwila jak rozbita szklanka,która się złoży.Ale to, co rozbite, już się nie złoży,rysa bólu – kamienny śladtrwa wiecznie.Lęki zrobiły sobie ciemne szałasyw moim umyślei wyją.”

Stanisław Srokowski (1936) polski pisarz i dramaturg

Milczenie
Źródło: Milczenie

„co się zaś tyczy pojęcia „dobra” i dążeniu ku niemu, to uznanie pomocy wzajemnej za podstawowy rys w życiu wszystkich istot żywych niewątpliwie stanowi prawdę budzącą entuzjazm”

Piotr Kropotkin (1842–1921)

Egalitaryzm

O pomocy

„Ta Terra Felix, Sarmatia warta
Wiecznych podróży, pióra i lutni
Istnieje przecież – wsparta na barkach
Bóstwa o rysach okrutnych.”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Na starej mapie krajobraz utopijny, 1993

„W aktorstwie filmowym najważniejsze są cechy wizualne: dlatego staram się charakteryzować postać od tej strony. Szukam pewnych drobnych, codziennych gestów, umożliwiających wydobycie indywidualnych rysów danej postaci, a dopiero potem – psychologicznego uzasadnienia.”

Wiesław Gołas (1930) polski aktor

Źródło: „Film” nr 20, 1962

„Byk Jowisz, panie, igrał z pięknym rykiem.
Lecz twego ojca krowa z pewnym bykiem,
Miała cielaka – skutek tych słodyczy.
Rysy ma twoje i podobnie ryczy.”

William Shakespeare książka Wiele hałasu o nic

Wiele hałasu o nic

„(…) Co do orientacji sportowej – (…) po przebijaniu się przez jakieś krzaki i chaszcze na nogach lub ramionach zostają pamiątki w postaci zadrapań i rys. Trzeba się liczyć z takim ryzykiem, zwłaszcza będąc kobietą. Każdy sport wymaga jednak ofiar: cielesnych, zdrowotnych, rodzinnych. Ale szczerze mówiąc, to orientację sportową, jako rekreację, mogę jak najbardziej polecić także atrakcyjnym dziewczynom…”

Anna Kamińska (1983) polska kolarka jeżdżąca na orientację

Źródło: Igor Błachut, Polecam także atrakcyjnym dziewczynom – Anna Kamińska, mistrzyni świata w rowerowej jeździe na orientację. Polska gospodarzem mistrzostw Europy, sportowewywiady.pl, 15 czerwca 2013 http://sportowewywiady.pl/index.php/wiadomosci/polecam-takze-atrakcyjnym-dziewczynom-anna-kaminska-mistrzyni-swiata-w-rowerowej-jezdzie-na-orientacje-polska-gospodarzem-mistrzostw-europy/

O kobietach , O sporcie

„Chciałem ją czym prędzej zobaczyć. Byłem ciekawy, jak wygląda, ponieważ kiedy kocham jakąś dziewczynę, zapominam jej twarzy, jeżeli tylko przestają na nią patrzeć. Na tym polega tęsknota, że drobiazgowo i daremnie usiłuję odtworzyć w pamięci wymarzone rysy, a na tym polega wartość ich piękna, że nie są skłonne objawić się w jakiejkolwiek konwencji poza sprawdzalnym wymiarem rzeczywistości.”

Stanisław Dygat (1914–1978) polski pisarz

Disneyland
Źródło: s. 62

O rzeczywostości , O zapominaniu , Kochać się

„To rzetelna prawda, iż tylko po rękach można poznać człowieka dobrze urodzonego. Widzisz, asindziej, gdy trzy, cztery, pięć pokoleń nic rękami nie robiło, zdrobniały one i wydelikaciły się, to naturalna. W drugim pokoleniu u dorobkiewiczów jeszcze łapy. Twarz będzie czasem piękna, arystokratyczna, rysy już się wygładzą, a ręce zostają długo na pamiątkę tym rodom, które nimi na życie pracowały.”

Józef Ignacy Kraszewski książka Wielki nieznajomy

Postać: pani Ormowska
Wielki nieznajomy

O życiu , O prawdzie , O czasie

„Najistotniejsze rysy ludzkiej natury nie zmieniły się od wieków.”

Gustaw Holoubek (1923–2008) polski aktor teatralny i filmowy, reżyser

O naturze , O wieku

„Nadzwyczaj szlachetna [jest] wytworność tak [jego] postaci, jak rysów twarzy oraz sama wysmukła budowa ciała, nieco przewyższająca wysokością ludzi średniego wzrostu. Spojrzenie jego ujmujące, nacechowane jednak jakąś pełną szacunku godnością. Mowa zawsze skromna, zaprawiona jednak wytwornym dowcipem.”

Kazimierz II Sprawiedliwy (1138–1194) książę krakowski, mazowiecki i kujawski

Źródło: Mistrza Wincentego Kronika polska, tłum. K. Abgarowicz, B. Kürbis

O ludziach

„Młoda, jak zwykle, śpi w poprzek łóżka. Rozczochrane ciemne włosy, delikatne rysy, długie nogi, niezachwiana pewność dwunastolatki i parszywa natura.”

Beata Ostrowicka (1966)

Świat do góry nogami

O naturze

„Jak do tej pory udawało się mi grać role o bardzo dużej rozpiętości. Dubbingowałem postaci w kilkudziesięciu animowanych filmach dla dzieci, grałem w spektaklach muzycznych, takich jak choćby Nędznicy, Upiór w Operze, Koty, Romeo i Julia, Miss Saigon, występowałem w serialach telewizyjnych. Na tym tle Korczak okazuje się jednak być bardzo trudną rolą. I nie chodzi już nawet o wokal, co o rys charakterologiczny bohatera. To musi być prawdziwa postać, musi wzruszać widzów swym wnętrzem. Jestem dużo młodszy od swego bohatera, muszę znaleźć w sobie jego spokój i opanowanie i wyciągnąć to na zewnątrz. Dobrze, że fizycznie pasuję do postaci. Ale praca nad tą rolą będzie trudna. Widz musi otrzymywać wrażenie, że grana przez mnie postać jest pełna spokoju. Spokój osiągany jest także m. in. przez frazę. A utrzymanie tego będzie akurat trudne, bo ta muzyka jest specyficzna. Mam nadzieję jednak, że wszystko się uda.”

Tomasz Steciuk (1971) Polski aktor

o roli Janusza Korczaka.
Źródło: Monika Żmijewska, Jestem podobny do Korczaka. Zagram najlepiej, jak potrafię, „Gazeta Wyborcza Białystok”, 12 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139049.html

O dzieciach , O muzyce , O wrażeniach

„Miłość rzadko jest pozbawiona rys – stwierdził Carter. – Ludzie łudzą się, myśląc, że musi taka być. To niedoskonałości czynią miłość doskonałą.”

Richelle Mead (1976)

Melancholia sukuba (2007)

O miłości , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„(…) gdy pierwszy raz patrzyłem na El Capa, to nie wyobrażałem sobie, że mamy próbować wejść na niego klasycznie. Początkowo ten granitowy monolit wydaje się gładką, niemożliwą do zdobycia fortecą. Z czasem dopiero dostrzega się formacje oraz mozaikę rys i półek. Później natomiast człowiek przyzwyczaja się i zaczyna myśleć, że to wcale nie musi być takie trudne.”

Adam Pustelnik (1982)

Źródło: Piotr Drożdż, Pustelnik Bros – sezon w Yosemite, „Góry”, nr 11 (138), listopad 2005 http://www.goryonline.com/gory,1210,0,0,0,F,news.html.

O myślach , O czasie , O myśleniu

„(…) jasny blondyn o niebieskich oczach i rysach godnych zachwytu rasisty spod znaku Himmlera.”

Jerzy Edigey (1912–1983)

Operacja „Wolfram”

„Młodzież nie umie i nie powinna być bierną i nie mogą jej wystarczyć ideały pełnego koryta, a w doktrynie socjalistycznej innych nie może się doszukać (…) Potrzeba jej ideałów i to żywych, bo do oderwanych nie każdy potrafi się wznosić. Do serc młodych przemawia ideał żywy, widomy – człowiek (…). Młodzieży polskiej potrzebny jest ten ideał bohaterstwa (…). Wspaniały rys naszego ducha – złoty róg zdolny czynić cuda.”

Eligiusz Niewiadomski (1869–1923) malarz polski, zabójca prezydenta Narutowicza

Źródło: Kartki z więzienia (wyd. Poznań 1923)

O młodzieży , Serce

„Nigdy nie widziałam bardziej wyrazistych rysów kręgosłupa egzystencji w brukowym wydaniu po sensownym wylaniu egzaltacji podgrzewanej do granic wytrzymałości kotła do gotowania ducha umarłego poety i podgrzewania uśmiechów losów na co dzień i od święta.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Pędzące noce w wagonach
Źródło: opowiadanie Gołębie serce

O losie , O uśmiechu , O gotowaniu

„Twarz ściemniała i zmieniła się, rysy stały się nierozpoznawalne (…). Agonia była straszna. Dusił się na oczach wszystkich. W pewnym momencie – nie wiem, czy rzeczywiście, ale tak mi się wydawało – otworzył oczy i powiódł wzrokiem po stojących dookoła. Było to przerażające spojrzenie, na poły bezmyślne, na poły gniewne i przepełnione strachem przed śmiercią. Ojciec uniósł lewą rękę i ni to wskazał gdzieś w górę, ni to pogroził nam wszystkim. W następnym momencie dusza, uczyniwszy ostatni wysiłek wyrwała się z ciała. (…) Twarz taty zbladła i przyjęła swój zwykły wygląd (…) stateczny, piękny, opanowany. Nie wiem, ile czasu staliśmy tak w milczeniu, oniemiali…”

Swietłana Alliłujewa (1926–2011)

o agonii Stalina.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara

O śmierci , O strachu , O duszy , O górach

„Rozmaite prace, uważane aż po koniec średniowiecza za biografie, to właściwie kroniki nieuwydatniające indywidualnych rysów człowieka, którego zamierzają sławić.”

Jacob Burckhardt (1818–1897) szwajcarski historyk sztuki

Kultura Odrodzenia we Włoszech (1860)

„Czasem życie pozwala spojrzeć, jak w zaczarowany kalejdoskop, w przyszłość. Dzień za dniem, krok za krokiem i ukazuje się to wszystko, co byłoby – co będzie – dla osiągnięcia czego koniecznie trzeba chcieć żyć. Jeżeli człowiek z niechęcią odwraca twarz od tych obrazów, jeżeli nie chce ich widzieć i pragnie tylko zanurzyć się w nicość, wtedy śmierć łagodnie kładzie dłoń na słabnącym sercu i przerywa jego bieg. Potem przesuwa palce po jego twarzy, pokrywając rysy powłoką wiecznej martwoty. Niekiedy zdarza się jednak, że opowieść którą snuje życie, budzi w żyjącym taki ból, burzę, protest, przepełnia jego serce takim płaczem rozpaczy i żalu za tym, co najbardziej umiłowane, że każe mu gestem niecierpliwej tęsknoty wyciągać ramiona i wołać: – Ja chcę żyć! Każe mu spękanymi od pragnienia ustami szeptać swą jedyną prośbę: – Ja chcę żyć! Każe mu zebrać całą wolę, skupić wszystkie siły organizmu, każe mu uchwycić się życia i trwać najbardziej nieprawdopodobnym wysiłkiem. Śmierć nie cofa wprawdzie swej niewidzialnej ręki, lecz jej też nie zbliża. Tymczasem życie ujmuje w swą dłoń gasnące serce człowieka i powoli napełnia je własnym ciepłem. Pierwszym doznaniem budzącego się do życia jest cierpienie. Jeszcze nie ocknął się po męczących, gorączkowych zjawach, a już czuje że boli, tu głęboko, koło serca. Tak jakby jakaś dobra, kochająca ręka ściskała biedne serce z czułością, nie pamiętając, że to boleć może.”

Seweryna Szmaglewska książka Dymy nad Birkenau

Dymy nad Birkenau (1945)

O życiu , O śmierci , O bólu , O wysiłku

„To straszliwa prawda, iż cierpienie dodaje głębi naszym myślom i nieodpartego uroku rysom, że nasyca tembr głosu. Pod warunkiem jednak, że wcześniej nie wypali optymizmu, ducha i wyobraźni, a także szacunku wobec prostych, jednakże nieodzownych przejawów życia.”

Anne Rice (1941) pisarka amerykańska

Królowa potępionych

O prawdzie , O optymiźmie , O cierpieniu

„Dora Kacnelson zaskakiwała słuchaczy nie tylko w Lublinie. Z doniesień prasowych wiemy, że na początku lat 90., jak relacjonowała jej przyjaciółka, poszły obie na odczyt Adama Michnika. W dyskusji postulowała większą troskę o Polaków pozostałych po wojnie na obszarze polskim zagarniętym przez Związek Sowiecki. Po swej wypowiedzi usłyszała, że jest antysemitką. Oznajmiła wówczas: „Jestem Dora Kacnelson z Drohobycza. Mój ojciec był w Bundzie, a mój stryj był twórcą państwa Izrael. Co za idiota, nie widzi moich semickich rysów?””

Ryszard Bender (1932–2016) polski polityk i historyk

Źródło: Wspaniała Żydówka Wielkiej Polski, naszdziennik.pl, 5 lipca 2013 http://www.naszdziennik.pl/mysl/42960,wspaniala-zydowka-wielkiej-polski.html

O wojnie

„Polscy mężczyźni nie bardzo się starają w związkach. Ale rozstanie jest zawsze dla nich jakimś dramatem i pretekstem do zapicia nieszczęścia z kolegami. Taki mocno słowiański rys. Upić się, cierpieć, rozdzierać szaty, może nawet targnąć się na swoje życie – tak by wszyscy to zobaczyli. I dopiero w chwili rozstania okazuje się, jak mu jednak bardzo zależało. Na szczęście odkąd polscy mężczyźni weszli do Unii Europejskiej, wiele się zmieniło.”

Monika Jaruzelska (1963) polska dziennikarka, stylistka, projektantka mody

Towarzyszka panienka
Źródło: s. 160

O życiu , O mężczyznach , O szczęściu , O cierpieniu

„Ukończenie procesu beatyfikacyjnego stało się pośmiertnym zwycięstwem ks. Findysza, kapłana, który przez całe swe życie, mimo wielu przeciwności, był wierny Bogu, Kościołowi i życiowemu powołaniu. Nie ugiął się nawet w obliczu próby. Ten rys jego działalności może bez wątpienia służyć jako przykład dla współczesnego pokolenia kapłanów. Może on być także wzorem dla ludzi świeckich, których uczy, że trzeba być katolikiem aktywnym, wiernym obowiązkom chrześcijańskim i obowiązkom stanu. Sprawa ks. Findysza jest również przestrogą dla ludzi wrogich Kościołowi, posługujących się w walce z Nim przymusem, kłamstwem i aktami terroru - wcześniej bądź później ich kłamstwo zostanie zdemaskowane i przez potomnych zostaną bardzo surowo ocenieni.”

Władysław Findysz (1907–1964) polski błogosławiony, duchowny katolicki, założyciel zakonu michalitów

Źródło: Męczennik komunizmu - bł. Władysław Findysz http://kosciol.wiara.pl/doc/490436.Blogoslawiony-Wladyslaw-Findysz-Meczennik-komunizmu/9, wiara.pl

O życiu , O Bogu , O ludziach , O kłamstwie

„Wszyscy rodzice wyrządzają krzywdę swoim dzieciom. Nic nie można na to poradzić. Młodość, niczym najczystsze szkło, odbija ślady rąk, które jej dotykają. Jedni rodzice zostawiają smugi, inni rysy, jeszcze inni rozbijają dzieciństwo na małe kawałeczki o ostrych krawędziach, których już potem nigdy nie da się skleić.”

Mitch Albom (1958) amerykański pisarz i dziennikarz sportowy

Pięć osób, które spotykamy w niebie
Źródło: Dziś są Eddiego urodziny

O dzieciach , O urodzinach , O rodzicach , O dzieciństwie

„W serialu [M jak miłość] grał mój samochód – duże, czarne auto. Chłopaki z ekipy zrobili mi niespodziankę i nalepili mi taką naklejkę na samochód, która wyglądała zupełnie jak rysa – jakby ktoś przejechał po karoserii gwoździem. Zaczęli mnie przepraszać, że zarysowali mi samochód przez przypadek. No trudno – powiedziałem – nic się nie stało, każdemu się może zdarzyć. Popatrzyli na mnie jak na faceta z kosmosu. Później chodzili i mówili mi, że jestem jednak „równy chłop””

Krzysztof Ibisz (1965) polski prezenter telewizyjny

Źródło: Pracuję tylko z najlepszymi… – wywiad z Krzysztofem Ibiszem http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/2077/Pracuje-tylko-z-najlepszymi-wywiad-z-Krzysztofem-Ibiszem.html

O miłości , O samochodach , Chłopak

„Widzę Virginię opartą w fotelu, jej śliczną głowę i piękne rysy, uśmiech i cudowny śmiech.”

Virginia Woolf (1882–1941) angielska pisarka

Postać: Sybil Colefax

O uśmiechu , O śmiechu

„W Dziadach kobiety posiadają jakieś nadziemskie rysy, w Weselu każda ma ochotę i kwalifikuje się… do stodoły.”

Bolesław Prus (1847–1912) polski pisarz i publicysta

Kroniki tygodniowe

O kobietach

„Jan Kazimierz jest wzrostu wysokiego, dość kształtnego, i byłby przystojniejszy, gdyby nie kolor twarzy mocno wpadający w śniady. Rysy jego na pierwszy rzut oka nie bardzo przyjemne jeszcze bardziej zeszpetniały, gdy roku przeszłego dostawszy we Lwowie ciężkiej ospy odbył znaczną część podróży, której wkrótce po nim dwaj jego bracia nie uniknęli kresu. Oprócz tego nie ma żadnego wdzięku w ruchach ciała, obejściu i mowie.”

Jan II Kazimierz Waza (1609–1672) król Polski od 1648

zdanie sprawy z nuncjatury w Polsce przez Honorata Viscontiego, arcybiskupa Larissy, nuncjusza papieża Urbana VIII, podane na ręce kardynała Barberino (Warszawa, 15 lipca 1636).
O Janie Kazimierzu
Źródło: Relacje nuncjuszów apostolskich i innych osób o Polsce od roku 1548 do 1690, t. 2, Berlin 1864

O kolorach , O relacjach

„Mnie nic nie boli, nie męczy, nie gubi, póki ziemi stanie i słońca! Zima jak troska, długo trwa, a lato, jak szczęście, mija chwilą… Oto wieki stoję i Bóg mi lata nigdy nie odebrał, przyjdzie słonce i ożywi każdego! Przyjdzie dzień co rany zabliźni!…
– Czy przyjdzie? – zapytał człowiek zgnębiony.
Dąb się zakołysał jak gniewny.
„Widziałeś ty, człowieku-efemerydo, takie lody, których marzec nie stopi? Widziałeś ty pola, których Pergrubia nie obudzi?… Dziesięć wieków stoję i wiem, że wszystko mija. Kto silny, najgorsze wytrzyma…”
Księżyc wszedł i świecił w pełni podniesione oblicze samotnika. Ostre rysy wygładziły się stopniowo, wyprostował się hardo.”

Maria Rodziewiczówna książka Dewajtis

Wytrzymam… – rzekł półgłosem.
Dewajtis
Źródło: s. 104

O Bogu , O szczęściu , O zimie , O lecie

„Jak ogniwa jednego łańcucha, tak szlachcic utracjusz, mieszczanin kołtun, chłop tuman i żyd pijawka trzymają się razem, są nierozerwalnymi rysami tego samego obrazu. Są to wszystko równie ujemne objawy społeczeństwa zgnuśniałego i zgangrenowanego, nad odrodzeniem którego od 3 Maja pracujemy.”

Stanisław Szczepanowski (poseł) (1846–1900) przedsiębiorca polski, poseł galicyjski

Źródło: Nędza Galicji w cyfrach i program energicznego rozwoju gospodarstwa krajowego http://delta.cbr.edu.pl/dlibra/doccontent?id=76&dirids=1, Lwów 1888, s. 125.

Obraz

„Jesteś pewien, że jesteś Żydem,
a jeśli niecałym? Po przebudzeniu
śnisz zmęczenie, odnajduje cię cywil,
doświadczony służbista, zwykły człowiek,
który zbyt dokładnie przygląda się
twoim rysom, skórze, a może nawet
krwi.”

Roman Kaźmierski (1954)

Źródło: Jak być sobą

„Nie jestem przeciwny chirurgii plastycznej, która pomaga ludziom normalnie żyć. (…) Ale zdarza się też, niestety, że niektórzy zatracają właściwy kierunek takich zmian. Wtedy robi się to chore. Bo pomysł, żeby wyglądać dokładnie tak, jak ktoś inny, jest chory. To próba podszycie się pod czyjeś „ego” z przekonaniem, że z nową twarzą dostanie się też życie tego człowieka, którego rysy się skopiowało.”

Brad Pitt (1963) aktor amerykański

Źródło: „Viva” nr 11, 2004

O życiu

„Podoba mi się sposób postrzegania rzeczywistości przez Greków. Potrafili wydobyć z niej rysy tragiczne i komiczne zarazem. Jeden z bohaterów filmu, który uczy się greki, cytuje fragment tekstu z opisem heroicznej walki kogutów. To dobry przykład. Heroizm rzeczywiście nie wymaga koturnów, jak często dzisiaj uważamy, i nie szkodzi mu nuta komizmu. Odpowiada mi prostolinijność Greków w sprawach, które tego wymagają, i wyrafinowany, przesycony wyobraźnią i humorem styl.”

Andrzej Jakimowski (1963) reżyser polski

Źródło: „Polityka”, 20 stycznia 2004

O rzeczywostości , O walce

„Na całym Górnym Śląsku, w szczególnej mierze jednak na zachodnim Górnym Śląsku, a mianowicie w latach między obu wojnami światowymi, u młodszej generacji, tym częściej przy tym na wsi, dokonało się przejście od języka dawnego do nowego, to znaczy od dialektów polskich do mówienia po niemiecku (…), o liczebności jednostek leksykalnych, które z gwar polskich zostały przejęte do mówionego języka niemieckiego przybliżone wyobrażenie daje trzytomowy słownik śląski długoletniego dyrektora niemieckiego atlasu językowego w Marburgu, Waltera Mitzki. Jest to kilkaset polskich gwarowych haseł leksykalnych, które ujęte są w tym słowniku śląskim, obejmującym w istocie nie tylko obszar górnośląski lecz cały Śląsk. To określa istotę właściwości górnośląskiej niemczyzny, która nie jest oparta na żadnym niemieckim dialekcie, raczej ukazuje się jako niemiecki język pisemny z polsko-gwarowym tworzywem (…), W swoich charakterystycznych rysach górnośląski krajobraz językowy okresu międzywojennego przedstawia się zatem jako typowy mieszany obszar językowy, na którym język niemiecki i język polski w różnych przejawach owego okresu egzystowały obok siebie i ze sobą.”

Reinhold Olesch (1910–1990)

„Widzowie starają się dotrzeć do sedna i zrozumieć film przez pryzmat własnych doświadczeń. A przeciętna recenzja tak naprawdę jest streszczeniem filmu, do tego dość precyzyjnym. Odbiera więc widzowi całą przyjemność niespodzianki i tajemnicy, jaką z sobą niesie oglądanie filmów. W recenzjach pojawiają się też oczywiście oceny, ale dość rzadko mamy w nich do czynienia z prawdziwą analizą. Czasem film jako całość może być nieudany, ale może być w nim coś fantastycznego, pięknego, ważnego – epizod, aktor, muzyka – coś, co warto dostrzec. (…) Mam wrażenie, że krytycy piszą bez cienia pokory i uwagi wobec tego, co widzą. We wszystkich opiniach widzów czuję konkretnego, żywego człowieka, za recenzją widzę natomiast znawcę kina, który wie wszystko, ale trudno jest znaleźć w tym, co mówi i pisze, rys osobisty.”

Dorota Kędzierzawska (1957) polska reżyserka filmowa

Źródło: Anna Bielak, Żeby nie narzekać http://www.dwutygodnik.com/artykul/4292/, Dwutygodnik.com nr 101/2013.

O przyjemności , O muzyce , O wrażeniach , O czasie

„Nekrofilia to jeden z głównych rysów cywilizacji chrześcijańskiej, składnik tak zasadniczy, że nawet religie brzydzące się trupami, takie jak judaizm, uległy w tej kwestii chrystianizacji.”

Vladimir Jankélévitch (1903–1985)

To, co nieuchronne

O religii

„Dziwna rzecz, że w człowieku naprzód się wyszlachetnia oblicze, naprzód wypiękniają rysy twarzy, a na ostatku ręka.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

Orbeka

„Pióro me – powiadają – jest zbyt nieoględne; ubieram występek w rysy zbyt odrażające. Chcecie wiedzieć dlaczego? Nie chcę po prostu nakłaniać do miłowania występku! Nie mam bynajmniej zamiaru przekonywać kobiet wzorem Crebillona czy Dorata, że winny kochać tych, którzy je zwodzą; przeciwnie, pragnę, aby czuły do nich wstręt, jedyny to sposób, by chronić je przed losem ofiary. Aby osiągnąć ten cel uczyniłem tych spośród bohaterów mojej powieści, którzy wybrali drogę występku, tak odrażającymi, że z pewnością nie wzbudzą w nikim ani współczucia, ani miłości. Właśnie dlatego, śmiem twierdzić, jestem bardziej budujący od pisarzy, którzy uznają za dopuszczalne upiększanie występku. Niebezpieczne dzieła tych autorów przypominają amerykańskie owoce, które pod wspaniałymi kształtami kryją truciznę…”

Donatien Alphonse François de Sade (1740–1814)

Źródło: Jerzy Łojek, Wiek markiza de Sade, Lublin 1973.

O kobietach , O losie , O wieku , Kochać się

„To musiał być chłopiec. Natura nie byłaby aż taka okrutna, by coś takiego zrobić dziewczynce. Żaden pojedynczy rys jego twarzy nie był bardziej niż znośnie brzydki, ale kombinacja stanowiła więcej, niż tylko sumę części.”

Terry Pratchett książka Straż nocna

Straż nocna (2002)

O naturze

„Nigdy Polacy nie powiedzą, że są w pełni szczęśliwi, ale już w tej chwili ponad 2/3 czuje się przynajmniej dosyć szczęśliwymi. Odpowiedź jest trudna ponieważ jesteśmy maksymalistami i wystarczą jakieś niewielkie niepowodzenia czy rysy, a skłonni jesteśmy machnąć ręką i skwitować sprawę „nic się nie udało.””

Janusz Czapiński (1951) polski psycholog społeczny

Źródło: onet.pl, 2002 http://rozmowy.onet.pl/2,artykul.html?ITEM=1074121&OS=43882

Niepowodzenie

„Jesteśmy inni. W ciągu paru dekad wielkie ideały stały się dla nas zbyt wielkie – więc zaakceptowaliśmy małe: żyć na jakim takim poziomie, dbać o swoje bezpośrednie otoczenie, troszczyć się o środowisko, traktować z szacunkiem mniejszości, wspierać dobre dzieła. Wszystko pięknie, wszystko się liczy; przyjęliśmy, że żyjemy w epoce drobnych spraw. Może w ten sposób nadawaliśmy owej epoce rys rozsądku, realizmu – bo że też rys małości, to pewne.”

Martín Caparrós (1957)

El hambre

„Dobry śmiech to jednakże wyborna rzecz i w dodatku raczej zbyt rzadka; tym gorzej, że tak jest. A więc jeśli ktokolwiek może swą własną osobą dostarczyć komuś materiału do przedniego żartu, niechże się nie wzdraga, ale niech z tego sam pogodnie korzysta i pozwoli innym wykorzystać się w ten sposób.
Bądźcie też pewni, że w człowieku, który ma w sobie jakiś rys godny szczodrego śmiechu, tkwi coś więcej, niż się tego może spodziewacie."
- Ismael, Moby Dick”

Herman Melville książka Moby Dick

Moby-Dick or, The Whale

O śmiechu

„Pociągła twarz o rysach lewantyńskich,
dziobatą cerę ukrywają baczki;
kiedy wyjmuje papierosa z paczki,
bezbarwny pierścień nad palcu rozbłyskiem
dwustuwatowym nagle wzrok poraża.
Moja soczewka jest bardzo wrażliwa,
mrużę więc oczy - i on się odzywa,
krztusząc się dymem przy słowie "przepraszam".

Styczeń na Krymie. Czarnomorski brzeg
zima odwiedza jakby dla zabawy:
nawet nie może utrzymać się śnieg
na ostrych klingach wysokiej agawy.
Świecą pustkami restauracje. Dymi
paskudnie brudny ichtiozaur na redzie
i zalatuje laurami zgniłymi.
"Nalać wam tego paskudztwa?" "Nalejcie."

A więc zmierzch, uśmiech i karafka. W mroku
gdzieś w dali barman, zaciskając dłonie,
jak młody delfin wznieca kręgi wokół
feluki chamsą po brzeg wypełnionej.
Czworokąt okna. Żółtofiolet pylą
odblaski garnków. Na tle ciemnej palmy
lecą śnieżynki. Zatrzymaj się chwilo
nie tyle piękna, co niepowtarzalna.”

Josif Brodski (1940–1996) rosyjski poeta i eseista

O zimie , O uśmiechu , Pora roku

„Chcę zwrócić uwagę na charakterystyczny rys: Polacy nie lubią, kiedy o zagładzie Żydów i prześladowaniu Polaków mówi się jednym tchem. Czują się ofiarami prześladowań politycznych, Żydów zaś – ich zdaniem – Niemcy mordowali zwyczajnie, tak jak się tępi myszy. Były przypadki – opowiem o nich później – że Polacy nie pozwalali przyjmować Żydów kacetników do stowarzyszeń byłych więźniów obozów koncentracyjnych. Uzasadniano to właśnie tym, że Polaków prześladowano z powodów politycznych, podczas gdy Żydów niszczono biologicznie, jako niższą rasę.”

Mordechaj Canin (1906–2009) żydowski pisarz i publicysta

Przez ruiny i zgliszcza
Źródło: rozdz. W drodze do Białegostoku, s. 244.

„Nieszczęście właściwie nie zmienia charakteru i nie stwarza w nim nowych rysów, ale uwypukla jjedynie predyspozycje z dawna w nim istniejące.”

Stefan Zweig (1881–1942) austriacki poeta, prozaik i dramaturg

Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, Czesława i Joachim Glenskowie (oprac.), op. cit., s. 353.

O charakterze , O nieszczęściu

„Jak państwo zapewne wiedzą, ja byłem mocno zaangażowany w struktury kościelne i czuję za ten etap mojego życia odpowiedzialność. Ale nie uważam, że to, że odstąpiłem od tego zaangażowania, wyłączyło mnie z odpowiedzialności za obecny stan rzeczy. Czy zmiana w Kościele jest możliwa? Byłem sceptyczny. Ale w ostatnim czasie powiedziano głośno rzeczy, które sprawiły, że ukazały się rysy w tym murze, który został zbudowany wokół problemów Kościoła.”

Tomasz Polak (1952) polski teolog i filozof

Źródło: Prof. Tomasz Polak o "Dzieciach księży". - Jedna książka nie zmieni Kościoła, ale głośne powiedzenie "on jest nagi", to istotna sprawa http://poznan.wyborcza.pl/poznan/7,36001,24205201,prof-tomasz-polak-o-dzieciach-ksiezy-jedna-ksiazka-nie.html, wyborcza.pl, 23 listopada 2018.

O zmianach , O czasie

„Uważam, że charakteryzowało go bardzo głębokie zrozumienie natury teatru. Jego dzieła są przepiękne, a dodatkowo skoncentrował się na najbardziej dramatycznych problemach. Polityka spotyka się u niego z emocjami i rysem psychologicznym. Czasem odnoszę wrażenie, że Brecht nie jest należycie doceniany. Zarzuca mu się propagandę, która nigdy nie miała miejsca, tymczasem to był jeden z największych mistrzów dramaturgii. Prawdopodobnie wyżej można postawić tylko Szekspira i Czechowa. Jego twórczość ukształtowała mnie jako artystę. Matka Courage i jej dzieci to jedno z największych arcydzieł. W przetłumaczonej przeze mnie amerykańskiej wersji tego dramatu główną rolę zagrała Meryl Streep, z czego się ogromnie cieszyłem.”

Tony Kushner (1956) amerykański dramatopisarz, scenarzysta

o Bertolcie Brechcie.
Źródło: Michał Hernes, Kushner: Polityczna dusza Amerykanów została okaleczona, krytykapolityczna.pl, 17 maja 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Serwiskulturalny/KushnerPolitycznaduszaAmerykanowzostalaokaleczona/menuid-305.html

O matce , O wrażeniach , O zrozumieniu , O naturze