Cytaty na temat prowincja (77 cytatów)

„Wierni poddani ze wszystkich klas i wszystkich prowincji – musicie umieć być rojalistami; niegdyś był to instynkt, dzisiaj to nauka.”

Joseph de Maistre (1753–1821) francuski filozof

Źródło: Lettre d’un royaliste savoisien à ses compatriotes

O nauce

„Warszawiacy nie wierzą w nic, co wymyśli prowincja – są ateistami, bo nie spotkali Boga na Marszałkowskiej.”

Hugo Steinhaus (1887–1972) polski matematyk

Słownik racjonalny

O Bogu

„Jeśli jesteś skazany na życie na prowincji, uczyń z niej metropolię.”

Włodzimierz Sedlak (1911–1993) polski duchowny katolicki, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

O życiu

„Rozpalony pragnieniem leczenia trędowatych, proszę usilnie Najprzewielebniejszego Ojca Generała o łaskawe wysłanie mnie do jakiegoś domu misyjnego, gdzie mógłbym służyć tym najbiedniejszym ludziom, dopóki będzie się to Bogu podobało. Wiem bardzo dobrze, co to jest trąd i na co muszę być przygotowany; to wszystko jednak mnie nie odstrasza, przeciwnie, pociąga, ponieważ dzięki takiej służbie łatwiej będę mógł wynagrodzić za swoje grzechy. Moja prowincja tylko na tym zyska, tracąc „gałgana”, do niczego niezdatnego, a dom misyjny, do którego zostanę przydzielony, nic nie ucierpi, ponieważ będę się starał, wedle sił i z Boską pomocą, wypełnić swoje obowiązki. Oby tylko Wielebność Wasza pozwoliła mi na wyjazd, o co najpokorniej proszę.”

Jan Beyzym (1850–1912) polski misjonarz, jezuita, błogosławiony Kościoła katolickiego

list o. Jana Beyzyma do generała zakonu Ludwika Martin, Chyrów, 23 października 1897.
Źródło: Wybór listów ojca Jana Beyzyma http://www.opoka.org.pl/biblioteka/Z/ZM/apostolmadagaskaru-01.html opoka.org.pl

O Bogu , O domu , O pomocy

„Od końca XVI w., a w każdym razie od rokoszu Zebrzydowskiego, przyzwyczaili się poszczególni magnaci do tego, że na terenach podległych ich władzy uważali się za niczym nie ograniczonych władców. Król według nich miał być królem w Warszawie, a nie na terenach ich prowincji czy województwa.”

Władysław Czapliński (1905–1981) polski historyk

„Italia nie jest prowincją, jest Panią wszystkich prowincji.”

Justynian I Wielki Kodeks Justyniana

Italia est non provincia sed domina provinciarum. (łac.)
Źródło: Corpus Iuris Civilis

„Na Szląsku Górnym (w Prusach) zachowały w życiu potocznem mowę słowiańską następujące klasy: cała ludność wiejska rolnicza, a w miastach, zwłaszcza niewielkich, stany rzemieślnicze i robocze. Wszystkie inne klasy, jak kupcy, fabrykanci, urzędnicy, tak przybysze z innych prowincyj, jak i rekrutowani wśród miejscowej ludności, duchowieństwo, nauczyciele elementarni po wsiach i po miastach, oficyaliści dominialni (zwani na Szląsku z czeska urzędnikami), nie mówiąc już o większych posiadaczach ziemskich, którzy ulegli germanizacyi jeszcze za czasów piastowskich, wszystkie te klasy używają zwykle języka niemieckiego. Śmiało też powiedzieć można, że nie masz ani jednego człowieka na Szląsku Górnym, z wyjątkiem chyba najmłodszego pokolenia po miastach, który by nie władał językiem polskim, używając go zwłaszcza po wsiach w stosunkach z ludem […]. Lud nie czuje nawet swej odrębności plemiennej od Niemców. Nazwiska „Niemiec” i „Polak” mają tu swoje specyficzne znaczenie. Kto umie tylko po polsku, ten jest Polak, kto tylko po niemiecku – ten uważa się za Niemca. Lecz jeśli zapytać człowieka, posiadającego oba języki, jakiej jest narodowości, zawsze odpowie, że jest zarazem Polak i Niemiec […]. Kiedy ich upewniłem, że w naszym kraju taki sam lud, ten sam język i wiara, odpowiadali mi: „my nie są Polacy, my są Prusacy.””

Lucjan Malinowski (1839–1898) językoznawca polski

o mieszkańcach Górnego Śląska.

O ludziach , O wierze , O zachowaniu , O nauczycielach

„Prowincja jest największym przegranym transformacji. Wraz z przyłączeniem się do Unii dostanie jeszcze cios na dobitkę. Przecież reguły unijne nadal będą gnębiły rolnictwo, które i tak leży na łopatkach. Na Węgrzech upadnie około połowy miliona drobnych rolników. Pół miliona rodzin! Unia popiera tylko duże gospodarstwa, drobni rolnicy nie wytrzymają konkurencji mocno dotowanych zachodnich producentów. Boli mnie, gdy o tym myślę, boli, że w moim kraju utrwala się głębokie podziały między warstwami społecznymi. Pozbawieni szans ludzie z prowincji wychowują potomstwo pozbawione szans, a elity reprodukują same siebie. Taki porządek społeczny głęboko narusza moje poczucie sprawiedliwości i jest dla mnie całkowicie nie do przyjęcia.”

János Háy (1960)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 30 kwietnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zrozumieci.htm

O ludziach , O sprawiedliwości , O myślach , O myśleniu

„Wy na prowincji odbieracie sytuację taką, jaką zewnętrznie się przedstawia, nie biorąc pod rachubę, że wydarzenia się planuje i prowokuje w zależności od interesów.”

Mieczysław Jałowiecki (1876–1962)

w 1914.
Na skraju Imperium i inne wspomnienia
Źródło: s. 194

„Mniejsza lub większa ilość monet wywołuje takie różnice między ludźmi, jakich by nikt sobie nie wyobraził, gdyby nie codzienne doświadczenie. Bogacz po świetnej uczcie bez drgnienia podpisuje dekret, który całą prowincję może pozbawić chleba, bo czyż w pierwszej godzinie swego długotrwałego trawienia może on zrozumieć, że inni ludzie umierają z głodu? Oto uroczy i zdrowy młodzieniec, pan na opactwie i dziesiątku majątków. Obok zaś sześćset rodzin głodnych, nie mających w zimie opału ani skrawka przyzwoitego odzienia…”

Jean de La Bruyère książka Charaktery

Charaktery, czyli Obyczaje naszych czasów (1688)

O głodzie , O ludziach

„Lincz traktuje o grzechu zaniechania. Zaniechania cywilizacyjnego obowiązku dbania miasta o wieś, co sprowadza się do faktycznego pozostawienia tej wsi samej sobie i przyzwolenia na patologie, jakie rodzą się na prowincji.”

Krzysztof Łukaszewicz (1964)

Źródło: Krzysztof Łukaszewicz o swoim filmie „Lincz”, „Kino Świat”, 12 maja 2011 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/124,1

O świecie

„Nie widzę innej możliwości zachowania tej równowagi, jak biorąc przykład z dworu wiedeńskiego, poszukać w moich archiwach starych praw do jakichś polskich prowincji.”

Fryderyk II Wielki (1712–1786)

instrukcje napisane po zajęciu przez Austrię Spiszu.

O zachowaniu

„Snadniej mieć w Krymie Moskwę, podejrzanego przyjaciela, niż poganów, jawnych nieprzyjaciół.(…) Zrobilibyśmy sobie granicę po Dunaj i wyżej. Wszak mamy na to sposoby. Nagrodziłby się nam Krym wołoską i multańską ziemią, a co wiedzieć, czy nie siedmiogrodzką, prowincjami tak bogatymi, które by mogły same przez się z Turki wojnę prowadzić, zaczym by ojczyzna nasza i bezpieczna od nieprzyjaciela, i wolna od kontrybucji i od wojsk swoich zostawała.”

Stanisław Koniecpolski (1591–1646) hetman wielki koronny

w skierowanym do króla Dyskursie o zniesieniu Tatarów i lidze z Moskwą z 1645.
Źródło: Paweł Jasienica, Rzeczpospolita Obojga Narodów. Srebrny wiek. Warszawa 1999.

O wieku , O ojczyźnie

„Dam ci ogromne królestwo babilońskie
wszystkie prowincje Rzymu łącznie z Jerozolimą
dam ci Europę Napoleona
wszystkie posiadłości dyktatorów w koronach
A to wszystko ci dam tylko padnij
złóż mi pokłon”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kult
Źródło: utwór Post z płyty Posłuchaj to do ciebie

„Na prowincji często zdarzają się świetne wydarzenia.”

Laco Adamík (1942) polski reżyser pochodzenia słowackiego

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 12 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pbdum.htm

„Prowincje nie muszą dłużej podlegać rządowi federalnemu. Prowincje dorosły, dojrzały i ich relacje z Ottawą powinny się opierać na zasadach równości.”

Jean Lesage (1912–1980) kanadyjski polityk

Źródło: Marta Kijewska-Trembecka, Quebec i Quebecois. Ideologie dążeń niepodległościowych, Kraków 2007, s. 193

O relacjach

„Ojcze nasz, Docu, któryś jest dożywotnio w Pałacu Narodów, święć się imię Twoje dziś i w przyszłości. Bądź wola Twoja jako w Port-au-Prince, tak i pozostałych prowincjach. Nowe Haiti daj nam dzisiaj i nie odpuść win antypatriotom, którzy dzień po dniu plują na nasz kraj; wódź ich na pokuszenie, niechaj dźwigają ciężar jadu i nie zbaw ich od zła żadnego…”

François Duvalier (1907–1971) polityk haitański

Źródło: broszura Le Catechisme de la Revolution, wydrukowana na polecenie rządu, cyt. za: Shelley Klein, Najgroźniejsi…, op. cit., s. 113.

O woli , O przyszłości

„Gdyby po odesłaniu pozostał w waszej prowincji choćby jeszcze jeden jezuita, chociażby chory lub umierający, będziecie ukarani śmiercią.”

Karol III Hiszpański (1716–1788)

fragment wydanego przez Karola III edyktu ze stycznia 1768, w którym to dokumencie zawarł rozkaz wypędzenia jezuitów z Paragwaju, La Platy i Tucumanu.
Źródło: Mieczysław Lepecki, W selwasach Paragwaju, wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1962, s. 23–24.

O śmierci , O wiedzę

„Nieuchronne załamanie chińskiej gospodarki sprawi, iż rząd centralny stanie się bardziej agresywny i bardziej nacjonalistyczny. Ale sam rząd również ulegnie demoralizującemu oddziaływaniu pieniędzy. Chiny pozostaną formalnie zjednoczone, ale władza przeniesie się na poszczególne prowincje.”

George Friedman (1949)

Następne 100 lat. Prognoza na XXI wiek
Źródło: s. 120

„Nie ma się co obrażać, że ktoś gra w serialach. Każdy młody człowiek chce się dostać do teatru, bo wie, że jest to kwestia warsztatu aktorskiego. Ale dostaje się tylko garstka. Pozostali mają do wyboru: wyjechać na zapadłą prowincję albo zostać w stolicy i walczyć o pracę. Nie wyznaczajmy drogi innym. Niech każdy idzie swoją obraną ścieżką.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: Rozmowa z Marianem Opanią, wisla.naszemiasto.pl, 5 maja 2005 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/900900,rozmowa-z-marianem-opania,id,t.html

O grach

„Dla mnie małe miasteczko to centrum świata. Nie chodzi mi o jego barwność, lecz coś, co nazwałbym partią szachów życia, która rozgrywa się tam jak na dłoni. Mickiewicz powiedział, że prowincja jest ojczyzną poetów. Dla mnie prowincja jest Arkadią, krainą dzieciństwa, młodości; to taki niezbywalny bagaż, na całe życie, takie walizy Tadeusza Kantora wypełnione Wielopolem.”

Andrzej Barański (1941) polski reżyser

Źródło: „Kino”, listopad 1998 http://www.parnas.pl/index.php?co=blog&id=12&idb=80

O życiu , O dzieciństwie , O ojczyźnie

„doskonałą unią prowincji, krajów związkowych, państw-miast, wolnych miast, miejskich republik, regionów, krain, ziem i gmin, zbudowaną na fundamencie solidarności i bogatą w kultury, krajobrazy, obyczaje, języki, dialekty, systemy wartości, indywidualne i grupowe style życia i egzystencjalne projekty, światopoglądy, światopoglądy, światoobrazy, mity i tradycje”

Tomasz Gabiś (1955)

Gry Europejskie

„Kto by myślał bez prawideł wolności i równości zaczynać rewolucję, ten nadaremnie chce przelewać krew […]. A przy tym po co rozpoczynać boje, nie mając na celu szczęścia ogólnego narodu? Im więcej zapału wolności mieli Francuzi, tym straszniejszymi byli nieprzyjacielowi. Czegóż nie dokażą Polacy, gdy się przejmą tym duchem, dziedzicząc wielkie siły osobiste fizyczne, jak żaden z narodów w Europie? Któryż lud miał tak szczęśliwe zdarzenia wybijając się na niepodległość, jakie my posiadamy? Inni nie wiedzieli, czy walczyć mogą z regularnym żołnierzem. Włościanie nasi mają cokolwiek doświadczenia, już bywali w ogniu, a w prowincjach, które nie powstały, wiedzą, że bracia ich bili się i odpierali armaty kosami. Już duch wolności rozszedł się w Polsce między ludem. Jeżeli kto za pierwszym razem nie widział zapału, jakiego by żądał, znajdzie go z czasem, skoro sam będzie miał stateczność ducha i starać się nie przestanie wlewać go w drugich.”

Józef Pawlikowski (1767–1828) polski powstaniec i działacz polityczny

Czy Polacy mogą wybić się na niepodległość (Paryż 1800)

O ludziach , O myślach , O wolności , O sile

„Nasze istnienie jako narodu to niespotykana w dziejach anomalia. Jesteśmy poddanymi brytyjskimi, ale zarazem niezależnym narodem. Dzielimy się na prowincje i rasy, i z tym bagażem trzeba starać się iść naprzód. Polityk stojący na czele rządu musi dbać o bezpieczeństwo tego statku, co powoduje, że polityka, którą prowadzi, nie może być oparta na idealizmie, lecz na rozwiązaniach mogących zdobyć poparcie wśród wszystkich członków tej wspólnoty.”

Wilfrid Laurier (1841–1919) premier Kanady

w liście do przyjaciela.
Źródło: Jan Grabowski, Historia Kanady, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001, str. 173–174

O historii

„Powinno nam dzisiaj towarzyszyć hasło: Górny Śląsk ponad wszystko. Śląskość sprowadzono do ludowości o cepeliowskim posmaku określając mianem prowincji wszystko, co poza Warszawą. A niejeden stóg można by usypać ze słomy, która wystaje z butów warszawskich elit.”

Jerzy Gorzelik (1971)

Źródło: Słomka: Gorzelik wykazuje pogardę dla państwa polskiego, polskatimes.pl, 28 lutego 2011 http://www.dziennikzachodni.pl/slask/rybnik/374390,slomka-gorzelik-wykazuje-pogarde-dla-panstwa-polskiego,id,t.html#material_2

O butach

„(…) z pobieżnego poglądu na wyszłe dotychczas zbiory osądzić mogłem, ze wszystkie niemal baśni w Polsce, na Litwie i Rusi całej krążące, wspólne są wszystkim słowiańskim plemionom, które mało przyjąwszy od ludów ościennych, unarodowiły je do niepoznania, a natomiast daleko więcej udzieliły je krajom mianowicie niemieckim, czego dowodzą zniemczałe prowincje słowiańskie: Pomorze, Szląsk (pisownia oryginalna), Saksonia, w których właśnie dokonały się niemieckie zbiory powieści i podań ludowych: Grimma, Hellma, Timma i innych.”

Antoni Józef Gliński (1817–1866) polski bajkopisarz

Źródło: Bajarz polski. Baśni, powieści i gawędy ludowe. Opowiedział A.J. Gliński, wstęp, wydanie drugie, Drukarnia Gubernialna, Wilno 1862

O ludziach

„Ojciec Tadeusz w 1991 r. podjął wyzwanie (…) Kiedy pytano go o motywy decyzji o rozpoczęciu funkcjonowania Radia powtarzał: Moją ambicją jest głosić Ewangelię. Budował to Radio konsekwentnie, uparcie, czynem i modlitwa(…). Czynił to wśród niechęci wielu, na rzeczywistym można powiedzieć torze przeszkód, nawet samej Prowincji Redemptorystów.”

Sławoj Leszek Głódź (1945) polski duchowny katolicki, arcybiskup, generał

Źródło: rp.pl, 3 grudnia 2011 http://www.rp.pl/artykul/10,764203-Radio-Maryja-ma-20-lat.html

O decyzjach

„Raúl – fenomenalna postać. To jest facet, który postawił na człowieka z prowincji, na Łukasza Kadziewicza i odnieśliśmy wielki sukces, który jest już za nami. Fajny gość, miał swoje zasady, a ja lubię ludzi z zasadami. Ja wykręciłem naprawdę parę śmiesznych rzeczy przy nim, jedna, czy dwie, wypłynęły do prasy… i zostałem zawieszony, ale potrafiliśmy ciężko trenować, ale i potrafiliśmy się też świetnie bawić w swoim towarzystwie. Super gość. Ja bym sobie życzył, żeby kolejny wybór selekcjonera nie byłby gorszy.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

o Raúlu Lozano.
Źródło: Kulisy Sportu (zapis wywiadu w serwisie YouTube). http://www.youtube.com/watch?v=kDEQ9E5YIx4&feature=mh_lolz&list=PL67A2999A04310D4B

O ludziach , O facetach , O sporcie , O sukcesie

„(…) prowincja Quebec nie ma opinii, ma tylko emocje.”

Wilfrid Laurier (1841–1919) premier Kanady

Źródło: Marta Kijewska-Trembecka, Quebec i Quebecois. Ideologie dążeń niepodległościowych, Kraków 2007, str. 141

„To są przykłady codziennej naszej działalności na Kubie. Zostaliśmy odcięci absolutnie od wszelkich kontaktów z oficjalnymi władzami, korespondencja odbywała się wyłącznie za pomocą not. Wtedy to zaczął się najciekawszy okres mojego ambasadorowania w Hawanie. Zacząłem jeździć po prowincjach hawańskich, spotykać z ludźmi z opozycji, ciesząc się pełną ochroną. Za moim samochodem ogon, przed moim samochodem szpice. Odwiedzałem oczywiście tych ludzi, którzy na takie spotkania wyrażali zgodę. Bo jeżdżąc na Kubę, rozmawiając z opozycją, trzeba pamiętać o jednym, że my zawsze jesteśmy w uprzywilejowanej sytuacji. W razie czego poważne konsekwencje będą wyciągane wobec ludzi, z którymi rozmawiamy. Nas czeka najwyżej 24-godzinny areszt, a potem ekskursja. Oni muszą tam zostać.”

Tomasz Turowski (1948)

o pobycie na Kubie w randzie ambasadora.
Źródło: Tomasz Turowski, były Ambasador RP na Kubie, 2006 http://www.solidarnizkuba.pl/turowski.

O ludziach , O czekaniu , O pomocy

„Cokolwiek dostanę do ręki, rylec, trzcinę, gęsie pióro, długopis,
Gdziekolwiek odnajdą mnie, na taflach atrium,
w celi klasztornej, w sali przed portretem króla,
Spełniam, do czego zostałem w prowincjach wezwany.”

Czesław Miłosz Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada

Źródło: Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada, 1974.

O słońcu

„Poczta polska cieszyła się jak najlepszą opinią u cudzoziemców. Mamy świadectwo Rosjanina (późniejszego wicegubernatora wileńskiego Frizla), który pisał o tym: „Kto tylko podróżował po Polsce, wie z doświadczenia, że urządzenia pocztowe w Polsce i Litwie były tak dobre, że lepszych żądać niepodobna”. Jeden Niemiec (Schulz) radził swym rodakom, żeby nie jeździli do Rosji przez Berlin i Królewiec na Kłajpedę, lecz na Polskę, bo i prędzej dojadą i wygodniej. Drugi Niemiec (Biester) nie może się wydziwić bezpieczeństwu w podróżach przez Polskę. Pisze, że jeden człowiek może przewieźć daleko bez niebezpieczeństwa napadu krocie, a nawet można największe sumy powierzyć po prostu woźnicy. Faktem jest, że wpływy do kasy centralnej rządowej w Warszawie zwożono co kwartału z prowincji na zwykłych wozach, a bywały to sumy milionowe; eskortę stanowiło dóch strażników, a nieraz nawet jeden tylko… Uczony Anglik, profesor uniwersytetu w Cambridge, słynny Coxe, poświadcza również, że w podróży przez Polskę nic mu nie zginęło, chociaż nieraz musiał powóz zostawić na noc na dworze bez dozoru. 'Uczciwość należała do natury ludu polskiego.'”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Źródło: Święci w dziejach narodu polskiego, Wydawnictwo Antyk Marcin Dybowski, ss. 464–5

O ludziach , O podróżowaniu , O naturze , O nocy

„Gdy ktoś w Indochinach powie: „Dość” (dość, jestem głodny), ludzie śpieszą, jak do gaszenia pożaru, by dać mu coś do zjedzenia. W niejednej prowincji ubogi Niemiec mógłby wołać: „Jestem głodny”, a odniosłoby to taki sam skutek, jak gdyby mówił: „Dość.””

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

O ludziach

„Jak stoją nasze sprawy we Włoszech? A nasze sprawy w Niemczech? No, to doprawdy nie wiem, po co zrzekłem się tronu. Jeśli szło tylko o tracenie jednej prowincji za drugą, to mogłem to robić równie dobrze ja, a nie mój bratanek.”

Ferdynand I Habsburg (cesarz Austrii) (1793–1875) cesarz Austrii

podczas rozmowy z wysoko postawionym dostojnikiem w 1868 w Pradze (Włochy i Niemcy nie należały już wówczas do Austrii)
Źródło: Melania Sobańska-Bondaruk, Stanisław Bogusław Lenard, Wiek XIX w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii, studentów i uczniów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 280.

O historii , O nauczycielach , O wieku

„Prowincja Ostrów miasta wyschła snu zatoka
Słońce wysoko rośnie gorączka podróży
palące czoło na szybie wagonu
w przeciągu czasu, zdarzeń, doświadczenia.”

Wojciech Gawłowski (1953) poeta polski

Źródło: Prowincja zimowego zmierzchu

O czasie , O słońcu

„Warszawa nadal jest zapyziałym, ordynarnym, wiecznie coś udającym miastem w porównaniu choćby z takim Wrocławiem, Krakowem czy Gdańskiem. Są prowincje miłe i niemiłe. Warszawa jest nieustannie prowincją niemiłą.”

Eustachy Rylski (1944) polski prozaik, dramaturg, scenarzysta

Źródło: „Przekrój”, Wydania 1–13, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 2006, s. 50.

„Wyjątkowość Wysockiego rozpoznawało się natychmiast, z miejsca i na zawsze poddając się jego sile i urokowi.(…) Wołodia nigdy nie żałował czasu ani głosu. Po prostu brał gitarę i zaczynał śpiewać. Był nieprawdopodobnie spontaniczny i tak samo spontanicznie był odbierany. Nie tylko w kameralnym gronie przyjaciół i znajomych. Zdarzało się zarówno w wielkich miastach, jak na głębokiej prowincji, że ludzie, widząc Wysockiego na ulicy, otwierali okna i puszczali jego pieśni z nastawionych na cały regulator magnetofonów. I pomyśleć, że Wołodia do śpiewania przywiązywał znacznie mniejszą wagę niż do teatru. W aktorstwie właśnie lokował swe główne ambicje, choć w obu dziedzinach był absolutnie niepowtarzalny.”

Jerzy Hoffman (1932) polski reżyser filmowy

Źródło: „Życie Warszawy”, 23 lipca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wolodiam.htm

O życiu , O ludziach , O sile , O śpiewie

„(…) czasami w teatrze – zwłaszcza na prowincji – robi się spektakl za spektaklem. Wszystko, żeby zadowolić, jak mówił Jonasz Kofta, „orangutana na widowni”. Ambicji, rok po roku, robi się coraz mniej… Młodzi ludzie, którzy kończyli szkołę aktorską pełni marzeń, czasem przez to toną. Godzą się na bylejakość. Już nie potrafią się zbuntować, na nowo zapuścić wewnętrznego, artystycznego motoru… Ale ja uważam, że Henryk Talar – i w ogóle każdy – jest winien, samemu sobie, troskę o własne życie. Musi dbać o swój rozwój. Kiedyś przeczytałem piękne zdanie: „Trzeba się codziennie budzić do tego samego snu.””

Henryk Talar (1945) Polski aktor

I to właśnie mi odpowiada.
Źródło: Henryk Talar, wywiad http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/816/Henryk-Talar.html

O życiu , O ludziach , O czasie

„Nam również, tak samo jak Słowakom, Polakom, Węgrom czy Estończykom, grozi, że staniemy się biedną prowincją europejskiego superpaństwa. (…) Mam już dość integracji.”

Václav Klaus (1941) czeski polityk, premier i prezydent Czech

Źródło: PAP, 23 grudnia 2001

„Biała Lokomotywa to oksymoron, poetycka metafora. W czasach, kiedy lokomotywy były po prostu czarne, pisanie o białej lokomotywie było wyrażeniem tęsknoty za innym, mniej szarym światem. Wiersz Edwarda Stachury odwraca mit Orfeusza i Eurydyki. To Eurydyka wysyła Orfeuszowi będącemu w piekle Białą Lokomotywę, która z krainy cieni, mroków, martwych, pustych wierszy ma zawieść go do żywego świata. Dla nas, pokolenia ludzi wędrujących po polskiej zapyziałej prowincji, jeżdżących czarnymi parowozami, Biała Lokomotywa była smugą światła. Mam wrażenie, że to określenie bardzo długo miało takie właśnie znaczenie dla młodych ludzi. Kolejne pokolenia pisały do tego tekstu swoją muzykę. Stała się symbolem.”

Jerzy Satanowski (1947) polski kompozytor, dyrygent i reżyser

o Białej lokomotywie Edwarda Stachury
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 6 listopada 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/promowacm.htm

O ludziach , O świecie , O wrażeniach

„Tutejsi mieszkańcy czują się opuszczeni przez państwo i wykorzystywani przez koncerny naftowe. Natomiast rebeliantów, którzy atakują instalacje należące do kompanii naftowych uznali za swoich. Ci ludzie zajmowali się rolnictwem, ale obecnie ziemia w prowincji została zdewastowana przez wycieki paliw węglowodorowych.(…) Przedsiębiorstwa zgodziły się wynagrodzić ludziom szkody dopiero po atakach rebeliantów.”

Amaka James Ogona (1938)

Źródło: T. Abbah, C. Assogba, E. Groenink, M. Kadir, C. Rukuni, Janosiki z Afryki, „Courrier International”, tłum. „Forum”, 12 marca 2012.

O ludziach

„Byłoby hańbą, gdyby miało się Polakom pozwolić na złamanie układu pokojowego i zajęcie Górnego Śląska, a Niemcom zakazać bronić tej prowincji, która do nich należała przez dwieście lat, a przez sześćset na pewno nie była polską.”

David Lloyd George (1863–1945)

po wybuchu III powstania śląskiego.

„Antykoncepcja nie jest jednak w stu procentach skuteczna, a przede wszystkim nie jest dostępna dla wielu kobiet, zwłaszcza w Polsce. Lekarze nie przepisują jej kobietom, kobiety, zwłaszcza na prowincji, mają niewielką wiedzę o zapobieganiu ciąży. Ministerstwo Zdrowia, wbrew standardom Światowej Organizacji Zdrowia, nie uznaje faktu, że antykoncepcja jest niezbędna dla zdrowia kobiet, w związku z czym antykoncepcja nie jest refundowana.”

Wanda Nowicka (1956) polska działaczka feministyczna

Źródło: U nas rodzą nawet dzieci! http://wyborcza.pl/1,75515,10063638,U_nas_rodza_nawet_dzieci_.html#ixzz1aMQWcoK3, wyborcza.pl, 5 sierpnia 2011, dostęp 10 października 2011

O kobietach , O dzieciach

„Nie oczekuję wyjątkowego traktowania. Na mojej kochanej prowincji to nie ma znaczenia. W Zduńskiej Woli już wszystkim zdążyłam kiedyś rozdać autografy. Traktują mnie jak zwykłego, szarego człowieka, którym zresztą jestem. Ostatnio uświadomiłam sobie, że moja twarz jest znana, kiedy zatrzymała mnie policja. Prawie ich przejechałam, a pan władza podchodzi i mówi: „Pani Justynko, troszkę by pani może zwolniła, dobrze?”. Byłam w szoku. Proponowałam: „Może chociaż pan dokumenty obejrzy.””

Justyna Majkowska (1977) wokalistka polska (Erato, Ich Troje)

A on na to: „Dziękuję, do widzenia”.
Źródło: Wywiad, 2004 http://www.justynamajkowska.pl/nicdo

Kochać się

„Pamiętam (…), jak kiedyś tuż przed rozpoczęciem, gdy byłem już gotowy do wyjścia na scenę, przyszedł organizator widowni i powiedział: „Dzisiaj nie gramy, nie ma publiczności”. To było straszne! Byłem również z tym przedstawieniem na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu. Całe jury było z Warszawy i bardzo się dziwiło, że ktoś z „prowincji” ośmielił się grać to, co w stolicy gra sam Mistrz Łomnicki – nawiasem mówiąc – mój ulubiony aktor. Na toruńskim festiwalu panowała moda na teatr ubogi i nasze przedstawienie w tej konwencji się nie zmieściło.”

Zdzisław Kuźniar (1931) polski aktor

Źródło: Małgorzata Matuszewska, Brakowało mi czasu na sen, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 240, 14 października 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/125452.html?josso_assertion_id=F0CD92D47E085959

O grach , O modzie , O snach , O czasie

„Śmiać się pani będzie, gdy opowiem o indagowaniu Goleniewskiego przez komisję senacką. Zgodnie z procedurą musiał najpierw podać dla protokołu swoje dane. Oznajmił, że jest Alieksiejem Nikołajewiczem Romanowem, cudownie uratowanym carewiczem, synem cara Mikołaja II, pretendentem do tronu Rosji. Łatwo to pani sprawdzi w archiwach Senatu. Członkowie komisji żądali, by się nie wygłupiał, lecz on się upierał, że jest carską pociechą, więc przesłuchanie zostało zawieszone, i tak skończyła się "afera Goleniewskiego" - kompromitacją CIA. Nawet nie leczono wariata, osiadł gdzieś na prowincji. To są fakty, pani redaktor. (…) Numer z carską progeniturą rzeczywiście wart był Nobla i Oscara razem wziętych, no ale cóż…”

Michał Goleniewski (1922–1993) oficer polskiego wywiadu

O wariatach

„W Polsce problem z nieczytelnymi, a zarazem czysto formalnymi regułami gry szybko zmienia się w problem silnego lidera. Jak na dłoni widać to na prowincji. Gdzie jest dobry burmistrz czy wójt, gmina lub miasteczko od razu wygląda inaczej. Prawo jest na tyle skomplikowane, że raczej hamuje inicjatywy, niż im sprzyja. Tę inercję narzuconą przez biurokrację i formalistyczny rodzaj prawa możne przekroczyć tylko silny przywódca. Narzekamy, że w dwóch partiach są za silni przywódcy. A może nie mogą być inni? Ten brak reguł, system oparty na niemożnościach rodzą właśnie tęsknotę za silnymi przywódcami. Konieczny więc nowy Piłsudski, może być nawet kieszonkowy. Ale nich weźmie to w końcu za mordę. Ta tęsknota jest w Polsce żywa, choć zaraz, gdy ktoś taki się pojawi, budzą się wszelkie lęki. Zaczynamy bać się dyktatury, jesteśmy na nią uczuleni.”

Paweł Śpiewak (1951) polski socjolog i historyk idei

Źródło: „Zwierciadło” nr 2/1960, luty 2010

O problemach

„Ci, co głoszą, że nauka Chrystusa zgubna jest dla państwa, niech stawią takie roty wojowników, jakie wytwarza nauka Chrystusa, niech stawią takich rządców prowincji, takich małżonków, takie żony, takich rodziców, takich synów, takich panów, takie sługi, takich monarchów, takich sędziów, takich wreszcie dłużników skarbu i pobieraczy podatków, jacy wedle nauki chrześcijańskiej być powinni, a wówczas niech się ważą zwać tę naukę wrogą państwu – a raczej niechaj bez wahania wyznają, że gdy ona się w życie wprowadza, wielką państwo darzy pomyślnością.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Źródło: List 138 do Marcell., 2, 15.

O życiu , O rodzicach , O nauce , Chrystus

„1 I 1991 roku Polska Prowincja Chrystusa Króla, przy współpracy Regii Świętej Rodziny, otworzyła nową placówkę misyjną w Jamusukro na Wybrzeżu Kości Słoniowej, obejmując posługę duszpasterską w pięknej bazylice sanktuarium Afryki – Matki Bożej Pokoju (Notre-Da me de la Paix). (…) Misja na Wybrzeżu Kości Słoniowej, w Jamusukro, została nam zadana i zlecona przez samego Ojca Świętego (…) Osobistym życzeniem Ojca Świętego było, aby posługiwanie pielgrzymom w Bazylice Matki Bożej Pokoju przejęli polscy pallotyni. Jest to dowód wielkiego zaufania wobec nas i naszej działalności apostolskiej (…) Dzięki życzliwości superiora, ks. Henryka Hosera SAC, jego rady i współbraci, otrzymaliśmy w darze trzech współbraci: ks. Aleksandra Pietrzyka SAC, ks. Andrzeja Maciejewskiego SAC i ks. Antoniego Myjaka SAC (…) Nowa placówka w Jamusukro stwarza wiele możliwości pracy apostolskiej zgodnie z linią charyzmatu naszego Założyciela.”

Czesław Parzyszek (1943) polski duchowny katolicki, pallotyn

Źródło: ks. Piotr J. Karp, Między niebem a ziemią Afryki http://www.ms.ecclesia.org.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=684, 14 czerwca 2011 – Miejsca Święte

O pokoju , O zaufaniu , O matce , O współpracy

„Chyba zbyt łatwo szermuje się u nas tym terminem [świat marginesu społecznego]. Istnieją w naszym kraju grupy, które z różnych względów zalazły się poza głównym nurtem życia naszego społeczeństwa. Są to najczęściej mieszkańcy prowincji, dalekich przedmieść; ludzie chwytający się różnych nietypowych zawodów – niekoniecznie pozostający w kolizji z kodeksem karnym.”

Antoni Krauze (1940–2018) polski reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: „Film” 40/1971

O ludziach , O świecie

„Królowało sekciarstwo i zuchwałe forowanie Żydów i Żydówek bez względu na ich faktyczne kwalifikacje, pochodzenie społeczne, na wszystkie kierownicze i mające jakiekolwiek znaczenie stanowiska. Koła ZPP na prowincji zostały obsadzone całkowicie przez przewodniczących Żydów.”

Zygmunt Berling (1896–1980) polski generał

o Związku Patriotów Polskich.
Wspomnienia

„Niech w waszych sercach na pierwszym miejscu będzie ziemia ojczysta, na drugim wasza prowincja, a wspólnota, do której należycie tam, gdzie chcielibyście ją umieścić.”

Syed Hasan Imam (1871–1933)

na specjalnej sesji Kongresu w Bombaju, w 1918.
Źródło: Durga Das, Indie. Od Curzona do Nehru i później, India EU Council, Warszawa 2009, s. 65.

Serce

„Usuwa zewsząd samozwańcze władze i dookoła z poszczególnych prowincji wypędza niegodnych książąt i przywraca należne posłuszeństwo.”

Kazimierz I Odnowiciel (1016–1058) książę z dynastii Piastów, władca Polski w latach 1034-1058

Źródło: Mistrza Wincentego Kronika polska, tłum. K. Abgarowicz, B. Kürbis

„Teatry warszawskie, a wraz z nimi i inne z dużych miast, są kompletnie zamknięte na nowe nazwiska. Łatwiej zrobić eksperyment na obrzeżach. Na tak zwanej prowincji można odkryć niesamowitych aktorów. Tam są świetne zespoły i ludzie, artyści, którzy tylko czekają, by ich potraktować poważnie.”

Weronika Szczawińska (1981)

Źródło: Łukasz Drewniak, Śmierć Fredrom i Mrożkom, „Przekrój” nr 10, 5 marca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/134865.html

O śmierci , O ludziach , O czekaniu

„Również przyjętem jest dziś powszechnie do wiadomości, co od lat kilkunastu głoszę, a co z początku narażało nawet na przykrości: przekonanie, jako unja brzeska nie tylko nie wyszła na dobre Kościołowi, lecz powstrzymała rozwój katolicyzmu na Wschodzie. Gdyby nie to chybione dzieło brzeskie, byłoby się stawiało we wschodnich prowincjach Rzpltej nadal kościoły, a wszystko, co z pośród wschodnich żywiołów etnograficznych wzniosłoby się cywilizacyjnie ponad przeciętność nieuctwa schizmy, lgnęłoby do Kościoła. Unja brzeska ocuciła prawosławie z senności, podniosła je pod każdym względem, a rozbudziwszy świadomość orjentalnego pierwiastka w cerkwi, rozdmuchała na nowo nienawiść do „łaciństwa” w pożar nieugaszony… Gdyby nie unja brzeska. gdyby nie owo niefortunne dążenie do syntezy Zachodu i Wschodu w Kościele, hierarchja rzymsko-katolicka sięgałaby była już od XVIII wieku po Ural i cywilizacja zachodnia byłaby w Rosji zwyciężyła.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Uwaga: Reprint wydania z 1921 roku.
O Polsce
Źródło: Polskie Logos a Ethos, t. 2, Wyd. Antyk, Komorów, b.d.w., s. 341. ISBN 83-86482-23-0

O nienawiści , O wieku

„Tylko w Paryżu ludzie podziwiają Marata. Na prowincji uważa się go za potwora.”

Charlotte Corday (1768–1793)

Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 183.

O ludziach

„Pamiętam atmosferę pierwszych spotkań z Lulą. (…) Zaczęliśmy od Bolsa Familia – zasiłków rodzinnych. Wcześniej wypłacały je różne instytucje. A właściwie nie wypłacały, bo nie docierały do 60 mln tych, którzy żyli poza systemem: bez pracy, dokumentów, ich dzieci nie chodziły do szkoły. Postanowiliśmy, że damy im pieniądze na karcie magnetycznej. Zamiast tradycyjnej drogi od rządu federalnego, przez prowincje, do gmin, gdzie na każdym etapie kasę trzeba zaksięgować, część wyparuje, a na końcu zasiłek dostanie cioteczna siostra burmistrza. Karta wymusza też zmianę cywilizacyjną. Można się nią posłużyć w bankomacie, ale żeby ją aktywować, trzeba posłać dzieci do szkoły i zaszczepić. Z czarnej dziury wyłoniły się miliony uczniów i pacjentów. Przeciwnicy i media lamentowali, że biedni i tak wszystko przepiją. Ale stopniowo nawet prawica zrozumiała, że fala aktywności jest jak morski przypływ – podnosi i czółna biedaków, i najbogatsze jachty. Jeśli biedak dostanie 120 dolarów, to coś kupi i już się kręci lokalny biznes.”

Ladislau Dowbor (1941)

Źródło: rozmowa Alicji i Piotra Pacewiczów, Szalony świat wymyka się z rąk, „Gazeta Wyborcza”, 11–12 sierpnia 2012.

O pieniądzach , O dzieciach , O świecie , O biznesie

„„Przybycie Pastora Russella oznacza dla naszego miasta [Londynu] i kraju pozyskanie człowieka cieszącego się międzynarodowym poważaniem, który jest w Wielkiej Brytanii prawie tak samo znany jak w Ameryce. Wygłaszał on przemówienia do bardzo licznie gromadzącej się publiczności w Royal Albert Hall w Londynie, a także w wielu ważnych miastach na prowincji. Jest on także dobrze znany na Kontynencie, gdzie wiele razy podróżował z wykładami.”„”

Charles Taze Russell (1852–1916) amerykański działacz religijny Świadków Jehowy

O podróżowaniu

„Z Łodzią związane jest całe moje dorosłe życie od chwili, gdy jako chłopiec z prowincji w wieku 18 lat zostałem przyjęty na Wydział Elektryczny PŁ. Tutaj przeszedłem wszystkie szczeble kariery naukowej, od asystenta stażysty do profesora zwyczajnego. Tutaj też odkryłem największą pozazawodową pasję mojego życia – żeglarstwo. Brałem udział w dalekomorskich i oceanicznych rejsach akademickich – m. in. w wyprawie studentów i pracowników wyższych uczelni łódzkich, uhonorowanej w 1986 r. nagrodą Rejs Roku za przepłynięcie Atlantyku w skrajnie trudnych warunkach na jachcie s/y Stomil.”

Dominik Sankowski (1946)

Źródło: Łódź może być miastem przyszłości, dzienniklodzki.pl, 2 listopada 2010 http://www.dzienniklodzki.pl/blogiwyborcze/dominiksankowski/327328,lodz-moze-byc-miastem-przyszlosci,id,t.html

O życiu , O wieku , O przyszłości

„Jesteśmy przekonani, że przyszłość Quebecu to przyszłość suwerennego kraju. Pozostanie prowincją Kanady jest dla Quebecu ryzykiem nie do przyjęcia.”

Pauline Marois (1949)

Źródło: Quebec już nie pod kanadyjską flagą, wprost.pl, 20 września 2012 http://www.wprost.pl/ar/348433/Quebec-juz-nie-pod-kanadyjska-flaga/

O przyszłości

„Łódź ma wszelkie cechy prowincji – twierdzi. – Leży na końcu świata, choć to przecież środek Polski, środek Europy. Z jednej strony uderza bogactwo historii i kultury, z drugiej – zwraca uwagę pogarda, z jaką do tego miasta odnoszą się inni. Niedawno Hanna Krall powiedziała mi, że być z Łodzi, to otrzymać posag. Kto wie, czy w przyszłości raz jeszcze nie poświęcę książki tej naszej Ziemi Obiecanej.”

Wojciech Górecki (1970)

Źródło: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gorecki_wojciech

O książkach , O historii , O przyszłości , O bogactwie

„Kiedy władcy grają o prowincje, ludzie są żetonami, którymi się płaci”

Fryderyk II Wielki (1712–1786)

pesymistyczna refleksja króla-filozofa, w trakcie trwania wojny siedmioletniej.

O wojnie , O ludziach

„W naszym oporze przeciwko likwidowaniu tych instytucji nie chodzi o chęć „załatwiania sobie” przez działaczy PSL-u czegoś „na miejscu”. Po prostu w konsekwencji takich „reform” drastycznemu uszczupleniu ulega potencjał społeczny, nie tylko polskiej wsi, ale także polskiej prowincji, całej tej części kraju, która leży „daleko od szosy”.”

Janusz Piechociński (1960) polski polityk

Źródło: rozmowa Cezarego Michalskiego, Polska „daleko od szosy” transformację ocenia surowo, krytykapolityczna. pl, 20 listopada 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20121119/piechocinski-polska-daleko-od-szosy-transformacje-ocenia-surowo

„Wychowałem się na głuchej prowincji. Długo nie wiedziałem, że istnieje taki wynalazek jak kino. Pierwszy film widziałem w wieku 11 lat. Nie chciałem wiedzieć, jak to działa – chciałem od razu kręcić. Nie miałem pojęcia, jak się do tego zabrać, ale nauczyłem się w praktyce. Musiałem być dla siebie scenarzystą, producentem i dystrybutorem – wszystkim. I tak zostało.”

Werner Herzog (1942) reżyser niemiecki

Źródło: wywiad Michała Chacińskiego Historie są jak złodzieje, „Duży Format”, 6 maja 2010.

O historii , O wieku

„Szczególnie na włoskiej prowincji jest to odczuwalne. Mężczyźni korzystają z usług prostytutek, ich żony o tym wiedzą, przymykają na to oko, są wyrozumiałe, gardzą jedynie tymi rozpustnicami, które uwodzą ich niewinnych mężczyzn. A w niedzielę razem na mszę do kościoła… W tym sensie we Włoszech wciąż panuje duże zakłamanie. Rozwód? Mamma mia, nigdy!”

Monica Bellucci (1964) włoska modelka i aktorka

Źródło: wywiad Anny Serdiukow, „Wysokie Obcasy”, 21 sierpnia 2010.

O mężczyznach , Sens

„Jestem człowiekiem, który urodził i wychował się na prowincji, a byłem w takich miejscach, że teraz by mi trudno było odnaleźć je na mapie, ale w nich byłem. I to tylko i wyłącznie dzięki siatkówce.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

Źródło: Kulisy Sportu (zapis wywiadu w serwisie YouTube). http://www.youtube.com/watch?v=kDEQ9E5YIx4&feature=mh_lolz&list=PL67A2999A04310D4B

O sporcie

„[O utrzymaniu podbitych prowincji] Zostawić im ich własne prawa, czerpać stamtąd pewne dochody i stworzyć wewnątrz rząd oligarchiczny, który by ci je utrzymał w przyjaźni.”

Niccolò Machiavelli książka Książę

The Prince

O przyjaźni

„Skoro potężny cudzoziemiec wkracza do prowincji, natychmiast łączą się z nim wszyscy ci, co są w niej mniej potężni, kierowani zawiścią przeciw potężniejszemu od siebie.”

Niccolò Machiavelli książka Książę

The Prince

„Oczywiście, będzie Unia wspólnych wartości, Unia wspólnej waluty, wspólnego budżetu euro, Unia wspólnej polityki zagranicznej i obronnej oraz archipelag suwerenistów. UE, szczególnie w przeszłości, często była przyrównywana do starożytnego Rzymu. Pamiętajmy, że imperium nie było jednością. Za czasów republiki był Rzym zamieszkany przez obywateli rzymskich oraz prowincje, które zamieszkiwali foederati albo soci – przyjaciele, sojusznicy Rzymu. Oni korzystali z Pax Romana (pokoju rzymskiego), ale nie z pełni praw. Rzymianie traktowali ich jak barbarzyńców, a z czasem byli to również barbarzyńcy, których osadzano na terenie cesarstwa. Niech nie zabrzmi to pesymistycznie, ale wobec tego, co dzieje się obecnie, taki scenariusz kierunku integracji europejskiej, fatalny dla Polski, uważam za możliwy.”

Radosław Sikorski (1963) polski polityk, dziennikarz

Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/7,75398,24392712,radoslaw-sikorski-dla-wyborczej-polska-robi-wszystko-by.html, 24 stycznia 2019

O czasie , O pokoju , O przeszłości

„Istotna zmiana tego stanu tatarskiego mogłaby być dziełem połowy czy też całego stulecia, gdyby przywódcy tego narodu chcieli tego. Sami oni jednak byli nazbyt Tatarami, aby życzyć sobie takiej zmiany. Ich rozwiązłe życie państwowe i niezmierzona lekkomyślność szły ręka w rękę i w ten sposób pędzili w przepaść. Na długo przed podziałem Polski Rosjanie czuli się tam jak u siebie w domu. Pojęcie niepodległego, odgraniczonego od zewnątrz państwa już nie istniało i było rzeczą najpewniejszą, że Polska, gdyby nie uległa rozbiorom, stałaby się prowincją rosyjską. Gdyby tego wszystkiego nie było i gdyby Polska była państwem zdolnym do obrony, to trzy mocarstwa nie przystąpiłyby tak łatwo do jego rozbioru, te zaś mocarstwa, które najbardziej były zainteresowane w utrzymaniu Polski, jak Francja, Szwecja i Turcja, mogłyby współdziałać zupełnie inaczej celem jej utrzymania.”

Carl von Clausewitz książka O wojnie

O naturze wojny
Źródło: O wojnie, Księga VI, Rozdział 6 "Zakres środków obrony", tłumaczenie Augustyn Cichowicz, Leon Koc, Wydawnictwo Mireki, s. 285.

O życiu , O zmianach , O domu , O pewności siebie

„Wielebny Ojcze! W zeszłym roku doświadczyłem szczególnej opieki Bożej w cudownym zwycięstwie, jakie Boska Dłoń odniosła nad niezliczoną liczbą barbarzyńców, nieprzyjaciół Wiary Świętej. Po zawarciu pokoju z rebeliantami, ci uparci w swej przewrotności znowu napadli na to królestwo i zupełnie rozbili wojska, które mieliśmy dla bezpieczeństwa granicy. Mamy podstawy obawiać się, że w kilka tygodni zdobędą bez oporu wszystkie prowincje. Sądzę, że to z powodu naszych własnych grzechów i grzechów naszego narodu Boska Sprawiedliwość pragnie zesłać na nas tę karę. Niech dobry Ojciec zechce w żarliwości i miłości ducha błagać Boski Majestat, aby uwolnić raczył królestwo od barbarzyńców i okrutnego ucisku niewiernych i odwrócić w swej dobroci ów sprawiedliwy bicz Boży, i dać nam i naszym poddanym łaskę nawrócenia nas samych i naprawienia tego zła, które gniew Boży poruszyło, aż do zesłania na nas kary. Polecam Ojcu wśród tych niebezpiecznych zamieszek naszą Królową, pragnąc, aby w modlitwach polecił ją Bogu w czasie, gdy my niebawem wyruszymy z wojskiem w pole dla powstrzymania zuchwałości tak przewrotnych nieprzyjaciół. Ale przede wszystkim niech ma Ojciec w pamięci zdrowie naszej duszy, dla której żadna udręka nie jest pożądana.”

Jan II Kazimierz Waza (1609–1672) król Polski od 1648

w liście do późniejszego świętego Józefa z Kupertynu
Źródło: Jan Hernik, Wątki polskie w życiu św. Józefa z Kupertynu (4) http://www.niedziela.pl/artykul/19663/nd/Watki-polskie-w-zyciu-sw-Jozefa-z, niedziela.pl

O udręce , O Bogu , O zdrowiu , O czasie

„Jestem innym człowiekiem niż wtedy, gdy wymyślałem hasło IV RP. Duży wpływ na moją zmianę miało spojrzenie na świat z perspektywy prowincji.”

Rafał Matyja (1967) politolog polski, dziennikarz

Źródło: Rafał Matyja już w całości po drugiej stronie. „Moje drogi z prawicą całkowicie się rozeszły” https://wpolityce.pl/polityka/342693-rafal-matyja-juz-w-calosci-po-drugiej-stronie-moje-drogi-z-prawica-calkowicie-sie-rozeszly, wpolityce.pl, 3 czerwca 2017.

O świecie

„Do programu wpisuje się ochronę praw człowieka, by przyciągnąć elektorat, ale na głosowaniu robi się zupełnie co innego. Kiedy pytałam Remigijusa Šimašiusa, ministra sprawiedliwości z LRLS, dlaczego, odparł: jestem za małżeństwem mężczyzny i kobiety, przeciwko adopcji dzieci przez homoseksualistów. Ale przecież partnerstwo cywilne oznacza załatwienie jakichś podstawowych spraw społecznych. Np. dziedziczenie czy wizyta w szpitalu. Ale wracając do socjaldemokratów. W naszej frakcji jest tylko sześć osób popierających moje stanowisko. Ale z tych sześciu osób tylko ja mówię głośno i otwarcie, co myślę. Inni unikają. Niby zagłosują za, ale gdy się prosi ich o zabranie głosu, nie chcą. Dlaczego? Socjaldemokraci na Litwie mają większe poparcie na prowincji. W Wilnie ludzie głosują na konserwatystów i liberałów, w Kownie – na konserwatystów, w Kłajpedzie – na liberałów. Lewica nie ma wysokiego poparcia w dużych miastach. Więc my dostajemy głosy na prowincji, tam gdzie silne wpływy ma kościół katolicki. I księża mówią: jak poprzesz to i to, no to będzie niedobrze. W ten sposób załatwia się sprawy.”

Marija Aušrinė Pavilionienė (1944)

o stosunku socjaldemokracji do kwestii światopoglądowych.
Źródło: Tomasz Otocki, Marija Aušrinė Pavilionienė: dużo złego uszło z tej koalicji http://www.radiownet.pl/publikacje/marija-ausrine-pavilioniene-duzo-zlego-uszlo-z-tej-koalicji, radiownet.pl, 4 października 2014

O myślach , O myśleniu , O kobietach , O małżeństwie

„Władza lansuje taki obraz, że sędziowie to tłuste koty, którzy opływają w luksusy za państwowe pieniądze. Spójrzmy od dołu. Przeciętny radca prawny zarabia więcej niż sędzia sądu rejonowego. 7 tys. to straszne pieniądze? Na tym szczeblu 70 proc. nominacji to kobiety. Zarobki nie są wystarczające, by mężczyźni podejmowali ten zawód. Nieco lepiej jest w sądach okręgowych, ale za te ok. 10 tys. brutto dobrze żyć można tylko na prowincji. A co jest na samym szczycie? Dobry adwokat ma się lepiej niż sędzia Sądu Najwyższego.”

Małgorzata Gersdorf (1952) profesor prawa

o zarobkach w sądownictwie.
Źródło: Pierwsza prezes Sądu Najwyższego dla Onetu: nie schowam się ze strachu przed PiS http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/prof-malgorzata-gersdorf-nie-schowam-sie-ze-strachu-przed-pis-wywiad/tsqsn1b, Onet, 22 lutego 2017.

O kobietach , O mężczyznach , O pieniądzach , Obraz

„Weszło w obyczaj, z duchem z zbrojnego powstania niezgodny, urzędowanie. Ledwo nie kto w Boga wierzył, chciał urzędować w Warszawie – urzędować koniecznie i świetnie. To trwało aż do ostatka. Familiami, prowincjami, grupami rzucano się tedy do urzędów, jakby naród dlatego tylko powstał, ażeby pewnym osobom i zbiorom osób w nagrodę dawnych zasług, nabytych reputacyj, przecierpianych pod moskiewskim uciskiem prześladowań do tego niewczesnego popisu otworzyć pole. Ten siedział lat parę w więzieniu – a więc zrobić go ministrem! Ów pod przeszłym rządem otrzymał niezasłużoną dymisję z rządu, z sejmu lub z rady obywatelskiej – a więc zrobić go przynajmniej zastępcą ministra! Innego wielki książę skrzywdził osobiście – a więc zrobić go zastępcą radcy stanu! Bez względu na szczególność fachu, na specjalność zatrudnienia, szlachta wprost od pługa chwytała podczas wojny posady główne (…).”

Maurycy Mochnacki książka Powstanie narodu polskiego w roku 1830 i 1831

o rządach powstańczej dyktatury generała Józefa Chłopickiego.
Źródło: Powstanie narodu polskiego w roku 1830 i 1831, Berlin-Poznań 1863, s. 12–13.

O Bogu , O wojnie

„Sobór nicejski zarządził, że biskup aleksandryjski ma zawiadywać zborami na Wschodzie, a biskup rzymski ma zawiadywać podmiejskimi, tj. tymi, które były w prowincjach rzymskich na Zachodzie. Stąd powaga biskupa rzymskiego wyrosła najpierw z prawa ludzkiego, to znaczy z zarządzenia soboru. Jeśliby biskup rzymski już miał był zwierzchnictwo z prawa Bożego, nie wolno by było soborowi ujmować czegokolwiek z jego prawa i przenosić na biskupa aleksandryjskiego.”

Filip Melanchton książka Traktat o władzy i prymacie papieża

Traktat o władzy i prymacie papieża (1537)

„Łódź ma wszelkie cechy prowincji – twierdzi.”

Wojciech Górecki (1970)

Leży na końcu świata, choć to przecież środek Polski, środek Europy. Z jednej strony uderza bogactwo historii i kultury, z drugiej – zwraca uwagę pogarda, z jaką do tego miasta odnoszą się inni. Niedawno Hanna Krall powiedziała mi, że być z Łodzi, to otrzymać posag. Kto wie, czy w przyszłości raz jeszcze nie poświęcę książki tej naszej Ziemi Obiecanej.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gorecki_wojciech