Cytaty na temat powinność

Zbiór cytatów na temat powinność, ludzie, nie żyje, bóg.

Cytaty na temat powinność

Piotr Morta Fotografia
Katarzyna Howard Fotografia

„(do kata) Czyn szybko swą powinność. (do tłumu) Umieram jako królowa, ale wolałabym umrzeć jako żona Toma [Thomasa]. Niech Bóg ulituje się nad moją duszą. Dobrzy ludzie, módlcie się za mną.”

Katarzyna Howard (1523–1542)

ostatnie słowa
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, s. 262.

Jan Strzelecki Fotografia
Stanisław Żółkiewski Fotografia

„Potrzeba w miejscu, nadzieja w męstwie, zbawienie w zwycięstwie.
Czyńcie swoją powinność!”

Stanisław Żółkiewski (1547–1620) magnat polski, hetman wielki koronny

Necessitas in loco, spes in virtute, salus in victoria… (łac.)
mowa do żołnierzy przed bitwą pod Kłuszynem w 1610.
Źródło: Jerzy Besala, Stanisław Żółkiewski, Warszawa 1988.

Jan Ludwik Popławski Fotografia
Louis Mandrin Fotografia

„(do dziatwy szkolnej, którą usadzono w pierwszym rzędzie) Młodzieży! Bierz ze mnie przykład! (do kata po położeniu się na krzyżu świętego Andrzeja) Czyń swoją powinność tak szybko, jak tylko możesz.”

Louis Mandrin (1725–1755)

ostatnie słowa
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, Wydawnictwo "Książka i Wiedza", Warszawa 1998, ISBN 83-05-12971-3, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, s. 310.

Abraham Lincoln Fotografia

„Lat temu osiemdziesiąt i siedem ojcowie nasi na tym kontynencie dali początek narodowi, poczętemu z wolności i w przekonaniu, że wszyscy ludzie rodzą się równymi. Toczymy wielką wojnę domową, która jest dla nas czasem próby, której celem jest odpowiedź na pytanie, czy naród w takim duchu poczęty ma szanse na przetrwanie. Przyszło nam spotkać się na wielkim polu bitewnym tej wojny. Przybyliśmy tu, aby poświęcić część tego pola na miejsce ostatniego spoczynku ludzi, którzy oddali tu życie za życie naszego narodu w poczuciu wolności. I oni, i my znaleźliśmy się tu w słusznej sprawie, ale to naszą powinnością jest oddanie czci jej obrońcom. Jednak nie nam przypada splendor poświęcenia, dokonania konsekracji, potwierdzenia sacrum tej ziemi. To dzielni ludzie, żywi i polegli, którzy tu walczyli, uświęcili ja bardziej, niż może to uczynić nasza nędzna władza dawania i odbierania. Świat puści mimo uszu wypowiadane tu słowa i szybko pogrąży je w niepamięci, lecz nigdy nie zapomni czynu tych, którzy tu przelewali krew. Do nas, którym było dane przeżyć, należy święty obowiązek oddania swych sił ogromnemu, lecz jeszcze niedokończonemu dziełu, za które oni oddali swoje życie. To nam, ożywionym duchem poległych bohaterów, przypadło zadanie poświadczenia, że ich śmierć nie był daremna. I to my, z Boga pomocą, doczekamy odrodzenia idei wolności w tym kraju i to my sprawimy, że rządy ludu, przez lud i dla ludu nie znikną wraz z nami z powierzchni ziemi.”

Abraham Lincoln (1809–1865) prezydent USA

Four score and seven years ago our fathers brought forth on this continent, a new nation, conceived in Liberty, and dedicated to the proposition that all men are created equal. Now we are engaged in a great civil war, testing whether that nation or any nation so conceived and so dedicated, can long endure. We are met on a great battle – field of that war. We have come to dedicate a portion of that field, as a final resting place for those who here gave their lives that that nation might live. It is altogether fitting and proper that we should do this. But, in a larger sense, we can not dedicate, we can not consecrate, we can not hallow, this ground. The brave men, living and dead, who struggled here, have consecrated it, far above our poor power to add or detract. The world will little note, nor long remember what we say here, but it can never forget what they did here. It is for us the living, rather, to be dedicated here to the unfinished work which they who fought here have thus far so nobly advanced. It is rather for us to be here dedicated to the great task remaining before us – that from these honored dead we take increased devotion to that cause for which they gave the last full measure of devotion – that we here highly resolve that these dead shall not have died in vain – that this nation, under God, shall have a new birth of freedom – and that government of the people, by the people, for the people, shall not perish from the earth. (ang.)
Adres gettysburski – przemówienie podczas uroczystości na cmentarzu poległych po Gettysburgiem żołnierzy Unii, 19 listopada 1863.

Ewa Łętowska Fotografia

„Państwo dereguluje, pozbywa się odpowiedzialności, przekazuje, co może, umowom i wolnemu rynkowi. I nie dba, by organy państwa zachowały nadzór nad tym, co jest jego konstytucyjną powinnością. Jeśli państwo o ten nadzór nie zadba, to będziemy jak te barany: pędzone może nie na rzeź, ale pod spadającą pięść wolnego rynku.”

Ewa Łętowska (1940) profesor prawa, rzecznik praw obywatelskich

Źródło: rozmowa Ewy Siedleckiej, Poprzez różne umowy państwo pozbywa się władzy, wyborcza.pl, 18 czerwca 2012 http://wyborcza.pl/1,76842,11954133,Letowska__Poprzez_rozne_umowy_panstwo_pozbywa_sie.html?as=2&startsz=x

Jan Paweł II Fotografia
Zbigniew Preisner Fotografia

„Powinnością artysty jest opisywanie świata, który czuje i w którym żyje. A to, jak będzie wyglądał ten opis, to już sprawa talentu.”

Zbigniew Preisner (1955) kompozytor polski

Źródło: Anna Kruszyńska, Katarzyna Butkiewicz-Phuntsok, „Urodziłem się, więc muszę żyć, a żeby żyć, trzeba dużo wytrzymać” – wywiad ze Zbigniewem Preisnerem, meakultura.pl, 3 grudnia 2015 http://www.meakultura.pl/wywiady/urodzilem-sie-wiec-musze-zyc-a-zeby-zyc-trzeba-duzo-wytrzymac-wywiad-ze-zbigniewem-preisnerem-1391

Thomas Jackson Fotografia
Roger Bacon Fotografia

„Co bowiem rozwija się za sprawą prostych ludzi, nie ma efektów, chyba że przypadkowe. (…) Lecz dzieła mądrości zabezpiecza pewne prawo i na koniec powinność swą skutecznie spełniają.”

Roger Bacon (1220–1292) angielski filozof

Quod enim laicali ruditate turgescit non habet effectum nisi fortuito. (…) Sed opera sapientiae certa lege vallantur et in fine debitum efficaciter diriguntur. (łac.)
Źródło: Franco Alessio, Mito e scienza in Ruggero Bacone, Ceschina, 1957, s. 96.

Andrzej Maksymilian Fredro Fotografia
Krystyna Pawłowicz Fotografia
Zygmunt Szczęsny Feliński Fotografia

„Póki pełnię to, co uważam za powinność, póty mam spokój wewnętrzny, chociażbym miał być od wszystkich potępiony.”

Zygmunt Szczęsny Feliński (1822–1895) arcybiskup, święty

Źródło: Stanisław Smolka, Pamiętniki ks. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. cz. II 1851–1883, op. cit., s. 260.

Józef Poniatowski Fotografia
Stanisław Mikołajczyk Fotografia
Joanne Harris Fotografia

„Skoro artysta-wolny strzelec to proletariusz naszych czasów, jego powinnością jest porzucić mobilność na rzecz mobilizacji.”

Źródło: Ivana Komanická, culturecongress.eu http://www.culturecongress.eu/people/komanicka_ivana

„Uważam za powinność filozofii wyrażać to, co wielu chciałoby wyrazić, a nie może.”

Bogusław Wolniewicz (1927–2017) filozof polski

O Polsce i życiu

Marcin Orliński Fotografia
Erich Raeder Fotografia
Piotr Libera Fotografia
Kazimierz Brodziński Fotografia

„Natchnij się mówię, dumą narodową; o ile bowiem wszelka duma jest występkiem, o tyle narodowa jest powinnością.”

Kazimierz Brodziński (1791–1835) polski poeta, historyk, krytyk literacki, tłumacz i publicysta

Źródło: Mowa o narodowości Polaków i Posłanie do braci wygnańców http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=2136 wyd. Księgarnia Luxemburgska, Paryż 1867, s. 18.

Zofia Kossak-Szczucka Fotografia
Albert Einstein Fotografia
Grzegorz Piramowicz Fotografia

„Jest zatem powinnością Twoją sposobić się do tej wielkiej wagi posługi dla ludzi. Nie rozumiej, że kiedy umiesz czytać, pisać i liczyć, jużeś zdatny, jak należy dawać wychowanie dzieciom.”

Grzegorz Piramowicz (1735–1801) polski pedagog, duchowny katolicki

Źródło: Zofia Kluz, Michał M. Poźniczek, Chemia niejedno ma imię, „Alma Mater”, nr 136, nr specjalny 2011, s. 66.

Zbigniew Preisner Fotografia
Agnieszka Holland Fotografia
Eliza Orzeszkowa Fotografia
Jakub Wandachowicz Fotografia
Jarosław Modzelewski Fotografia
Krzysztof Arciszewski Fotografia

„Wiem, że matką Korony Polskiej jest religia katolicka (…). Lecz jeśliby Ichmość tym się kontentować nie raczyli i oprócz powinności ciała i tego, co mam, albo umiem na świecie, dalej i w sumienie też (które nie ludziom, ale Bogu samemu należy i przeciwko woli i podobaniu mnie samemu panuje), gwałt mi czynić zechcieli, nie wiedziałbym coby czynić i ja na obroty Ichmości przyjeżdżać nie miałbym po co (…).
(…) najniższe poddaństwo oddaje w Miłościwą łaskę Waszej Królewskiej Mości, Pana Mego miłościwego.”

Krzysztof Arciszewski (1592–1656) generał artylerii Holandii, Brazylii i Polski oraz admirał floty Brazylii

w liście do Władysława IV, Amsterdam, 1 września 1637 r. W odpowiedzi na królewskie zaproszenie do powrotu do kraju i służby dla Rzeczypospolitej (wrócił dopiero kilka lat później).
Źródło: Stanisław Grzybowski, Dzieje Polski i Litwy (1506–1648), Kraków 2000.

Josif Brodski Fotografia

„Mój byt zwycięża (…) nad powinnością trwania.”

Jan Kurowicki (1943–2017)

Źródło: Moment prozaiczny III

Krzysztof Orzechowski Fotografia

„Każdy teatr jest inny i ma swoją widownię. Nie da się wszystkich teatrów zmieścić w jednym worku, wyznaczyć im tych samych powinności i zadań.”

Krzysztof Orzechowski (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtsro.htm

Aleksander I Romanow Fotografia

„Teraz, panowie, czyńcie waszą powinność. Zastosujcie środki, które uznacie za właściwe.”

Aleksander I Romanow (1777–1825) car Rosji

do swoich lekarzy, gdy był poważnie chory (wypowiedziane 15 listopada 1825)
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, op. cit., s. 18–19.

Włodzimierz Cimoszewicz Fotografia
Jane Austen Fotografia
Stefan Kisielewski Fotografia
Piotr Ściegienny Fotografia

„Powinniście odebrać wydartą wam ziemię i żadnej powinności z niej dla królów i panów ani opłacać ani odrabiać.”

Piotr Ściegienny (1801–1890) ksiądz katolicki, polski działacz niepodległościowy

Źródło: Złota książeczka (1842), cyt. za: Lidia Ciołkosz, Adam Ciołkosz, Zarys dziejów socjalizmu polskiego, tom I, Londyn 1966 http://lewicowo.pl/ksiadz-piotr-sciegienny/

Lech Janerka Fotografia

„Goń słonia całe życie goń
Choć on jest wielki jak to słoń
Trwa zaś powinność wszelka
Mimo tej wady kurdupelka
By zawsze w kłopot wprawiać go”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

Klaus Mitffoch (1985)
Źródło: utwór Powinność Kurdupelka

John Acton Fotografia
Viktor Frankl Fotografia
Martín Caparrós Fotografia

„W społeczeństwach, w których tylu ludzi cierpiało głód, ci, którzy byli od niego wolni, narzucali sobie posty. Głód zawsze stanowił formę pewnego oczyszczenia. Religie monoteistyczne kładą silny nacisk na stan braku pokarmu, starając się narzucić post, czyli kontrolowaną formę głodu, i udowodnić, że jakiś bóg i jego słudzy potrafią zmusić nas do robienia tego, czego byśmy inaczej nie zrobili. Zmusić do zadawania sobie gwałtu dla oddania hołdu najbardziej absolutnej władzy. Religia musi być narzucana wbrew naturze. Jest to kultura w postaci ekstremalnej: kultura, która tłumaczy ten świat, stwarzając inne. Post jest triumfem kultury, pomnikiem jej dumy. W myśleniu religijnym – takim, które zakłada, że istnieje coś lepszego niż ludzie, czyli że my, ludzie, jesteśmy rasą niższą – jedzenie stanowi wyraz słabości. Bylibyśmy lepsi, gdybyśmy nie musieli jeść. Jedzenie zawsze było pojmowane jako powinność przykra, niska. Istoty wyższe są od niej wolne. Tradycja chrześcijańska nie wspomina nigdzie, żeby Bóg cokolwiek jadł; w grecko-rzymskiej, na przykład, antropomorficzni bogowie żywili się nektarem i ambrozją. Post jest właściwy aniołom – twierdzili chrześcijanie – wykracza poza to, co naturalne. Pościć to znaczy akceptować zakłócenie naturalnego porządku, przyjąć porządek kulturowy, religijny, który jawi się jako nadprzyrodzony, czy raczej prenaturalny, uprzedni w stosunku do natury, stwarzający ją. Natura to dekadencja – ciało to dekadencja. Do dekadencji prowadzi karmienie ciała; to, co nadprzyrodzone, naprawia, koryguje ciało.   Nie ma nic bardziej prymitywnego niż jeść, aby zaspokoić głód.”

El hambre

Oscar Wilde Fotografia

„Chyba prawie każdy z nas czuwał kiedyś przed wschodem słońca, już to po jednej z
owych bezsennych nocy, przyprawiającej nas niemal o zakochanie się w śmierci, już to po
jednej z owych nocy lęku i szpetnych uciech, gdy przez komórki mózgu przeciągają
majaki, potworniejsze jeszcze od rzeczywistości, a ożywione tym intensywnym życiem
utajonym we wszelkiej groteskowości, które nadaje również gotykowi trwałą siłę życiową,
gdyż sztuka ta wydaje się przede wszystkim sztuką tych, których dusze zasępia choroba
marzenia. Z wolna białe palce wsuwają się przez firanki i zdają się drżeć. Niby czarne,
fantastyczne postacie - nieme cienie pełzają po kątach pokoju i tam się układają. Na
dworze słychać szelest ptaków w listowiu lub kroki ludzi idących do roboty albo jęki i
westchnienia wiatru, który zlatuje ze wzgórza i okrąża cichy dom, jakby się bał zbudzić
śpiącego, a jednak musiał odwołać sen z jego fioletowej jaskini. Zasłona po zasłonie z
cienkiej przejrzystej gazy z wolna się podnosi, rzeczy odzyskują kształty i barwy i
widzimy, jak nadchodzący dzień oddaje światu dawne jego oblicze. Blade zwierciadła
znów otrzymują swe życie odtwórcze. Wygasłe świece stoją, gdzie je pozostawiliśmy, a
obok nich leży na wpół rozcięta książka, którą czytaliśmy, lub drutem opleciony kwiat,
który nosiliśmy na balu, albo list, który obawialiśmy się przeczytać lub czytaliśmy zbyt
często. Wszystko wydaje się nie zmienione. Ze złudnych cieni nocy wyłania się
prawdziwe, znane nam życie. Musimy je podjąć, gdzie zostało przerwane, i ogarnia nas
uczucie straszne - uczucie konieczności zmuszającej do ciągłego zużywania sił w nużącym
kole codziennych wydarzeń lub też porywa nas dzika tęsknota, by pewnego poranka oczy
nasze otworzyły się na świat, co w mroku na nowo został stworzony ku naszej radości, na
świat, w którym rzeczy mają barwy i kształty nowe albo zmienione lub też kryją w sobie
nowe tajemnice; na świat, w którym przeszłość nie zajmowałaby wcale miejsce albo
bardzo mało, a w każdym razie nie w świadomej formie powinności czy skruchy, bo
nawet wspomnienie radości posiada swą gorycz jak wspomnienie rozkoszy - swój ból.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz
Andrzej Duda Fotografia

„Wzywamy Pana Prezydenta Rzeczypospolitej, członka wspólnoty akademickiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, aby nie dopuścił do wejścia w życie uchwalonych ustaw. Wzywamy Pana Prezydenta, aby w tej trudnej chwili wypełnił swoją powinność strażnika Konstytucji i dotrzymał złożonej Narodowi przysięgi prezydenckiej.”

Andrzej Duda (1972) polski polityk, prezydent, prawnik

fragment uchwały Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego dotyczącej w szczególności dwóch ustaw z 8 grudnia 2017 o Krajowej Radzie Sądownictwa i o Sądzie Najwyższym.
Źródło: Uchwała Rady WPiA UJ ws. reformy sądownictwa z dnia 18 grudnia 2017 http://www.wpia.uj.edu.pl/wydzial/aktualnosci/-/journal_content/56_INSTANCE_g3Qf8j9UhH8W/41601/138485741, wpia.uj.edu.pl, 18 grudnia 2017

Zaratusztra Fotografia
Mikołaj Rej Fotografia

„Jeśli umiesz czytać, azaż to nie roskosz czas sobie upatrzywszy, nad książkami posiedzieć, prawa i powinności się swej dowiedzieć. Nie trzeba będzie wielkiego nakładu: zbiegasz wszystek świat lekkim kosztem, tuż na miejscu siedząc, tak jakobyś tam wszędzie oczewiście był a jakobyś wszystko widział.”

Mikołaj Rej (1505–1569) polski poeta i prozaik renesansowy

Komentarz: pisownia oryginalna
Źródło: Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencyi ze stu pisarzy polskich wybranych http://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/doccontent?id=16594, oprac. Władysław Bełza, Księgarnia H. Altenberga, Lwów 1888, s. 1.

Andrzej Dera Fotografia

„Dziś jesteśmy zobowiązani, jako to pokolenie, które żyje w wolnym, suwerennym państwie, aby pamiętać o tej straszliwej zbrodni, bo te 30 tysięcy dzieci nadal ostrzega i oskarża w trybunale historii. My mamy już tylko jedną powinność: pamiętać o tym.”

Andrzej Dera (1961) polski prawnik i polityk

o Dzieciach Zamojszczyzny, uroczystość odsłonięcia tablicy poświęconej Dzieciom Zamojszczyzny na Pawiaku, Warszawa, 20 września 2018.
Źródło: Tablicę poświęconą pamięci dzieci Zamojszczyzny odsłonięto na Pawiaku https://dzieje.pl/aktualnosci/tablice-poswiecona-pamieci-dzieci-zamojszczyzny-odslonieto-na-pawiaku, dzieje.pl, 20 września 2018.

„Rządzący sami podważają legitymizację prawa i relatywizują w społeczeństwie powinność jego przestrzegania.”

Jacek Barcik polski prawnik

Źródło: Inter ignorantia silent leges, czyli o konieczności finalité politique http://monitorkonstytucyjny.eu/archiwa/5048, monitorkonstytucyjny.edu., 20 lipca 2018

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada Fotografia

„W Śrīmad Bhagavad-gīcie Pan oznajmia, że pojawia się w każdym milenium, by na nowo wytyczyć ścieżkę religii. Religię ustanawia Najwyższy Pan, tak jak prawo ustanawiają władze państwowe. Nikt nie może wymyślić sobie ścieżki religijnej, jak to weszło w zwyczaj wśród pewnych ambitnych osób. Prawdziwą religią jest uznanie Pana za najwyższy autorytet oraz, co za tym idzie, służenie Mu ze spontanicznej miłości. Żywe istoty nie mogą uniknąć służby, gdyż do tego zostały stworzone. Ich jedyną powinnością jest służyć Bogu, gdyż Pan jest wielki, a one są Mu podległe. Niestety, na skutek błędnego zrozumienia żywe istoty wiedzione pragnieniem materialnym zostają sługami zmysłów. Owo sprzeczne z prawem Boga pragnienie zwie się ignorancją (avidyā). To ono skłania żywą istotę do układania planów mających zapewnić jej przyjemność ześrodkowaną wokół wypaczonego życia seksualnego. W ten sposób wplątuje się ona w cykl narodzin i śmierci i pod kierunkiem Najwyższego Pana wędruje z ciała do ciała, z planety na planetę. Dopóki nie wydostanie się poza granice niewiedzy, nie uniknie trojakich niedoli życia materialnego. Tak stanowi prawo natury. Na szczęście Pan - okazujący cierpiącym istotom więcej miłosierdzia, niż mogłyby oczekiwać - pojawia się wśród nich i odnawia zasady służby oddania, na którą składa się słuchanie, intonowanie, pamiętanie, czczenie, modlenie się, współpraca z Nim i podporządkowanie się Mu. Już każdy z tych elementów służby oddania z osobna, cóż dopiero mówić o wszystkich razem wziętych, pomoże duszy uwarunkowanej wydostać się z pęt niewiedzy. Tym sposobem uwalnia się ona od wszelkich cierpień, których przysparza sobie zwiedziona przez energię zewnętrzną. Najwyższy Pan okazuje żywym istotom tę szczególną łaskę, kiedy zstępuje jako Śrī Caitanya Mahāprabhu.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 137-138.

Gore Vidal Fotografia
Tadeusz Kościuszko Fotografia