Cytaty na temat pisanie (1125 cytatów, strona 5)

„Jacek Kuroń zaczął zachodnim dziennikarzom przekazywać informacje: tu pobili, tam pobili, tego wsadzili, tamtego zatrzymali. Robił to jawnie, pod swoim nazwiskiem. Przebił się, bo był wyrazisty. (…) Więc ten numer [telefonu Jacka Kuronia] stał się skrzynką kontaktową, stale musiał ktoś siedzieć u Jacka i prowadzić dziennik pokładowy: „Dzwonił Kowalski, że zrobili mu rewizję”. „Dzwoniła żona Malinowskiego, że go zatrzymali”. (…) Zachodni dziennikarze zaczęli pisać o Jacku „rzecznik KOR”. Innych to trochę denerwowało. (…) że ktoś wychodzi na czoło. Antek był na to zły. (…) To było wyjaśniane. KOR starał się zachować kolegialność i tego pilnowano. Ktoś powiedział: „Podali za granicą, że szef KOR Jacek Kuroń mówi to i to, a przecież nie mamy szefa”.”

Ludwika Wujec (1941)

o początkach podziałów w środowisku KOR.

O zachowaniu

„Samotność jest w jakimś stopniu przypisana pisarstwu, pisanie jest możliwe tylko w samotności – nie można nagle w tłumie zacząć pisać wiersza.”

Julia Hartwig (1921–2017) poetka polska

Źródło: Błyski, jakich nie było, z Julią Hartwig rozmawia Jarosław Mikołajewski, „Gazeta Wyborcza”, 19 grudnia 2002

O samotności

„Co ja, jako poeta, uważam w poezji za najważniejsze? Przede wszystkim to zagęszczenie, którego nigdzie indziej nie można osiągnąć. Z niego wynika przecież niemieckie określenie: Dichter oznaczające poetę. Dichten znaczy bowiem nie tylko pisać wiersze, ale również zagęszczać (od dicht – gęsty). Bo jeśli chce się dotrzeć do granicy niewypowiedzianego, trzeba bardzo oszczędnie operować słowem.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Mniej oświetlona strona parnasu – „AKANT” Nr 6/2002

„Kim chciałbym być
Poetą i chciałbym pisać wiersze
o Warszawie byłyby najpiękniejsze.
Pisałbym je nad Wisłą wymyślał z serca, z głowy,
pisałbym je w Łazienkach, na liściach kasztanowych.”

Tadeusz Kubiak (1924–1979) polski poeta

Źródło: Kim chciałbym być

Serce

„Gdy na Zachodzie przeważyła po wojnie światowej zwycięska demokracja i wraz z tym nastąpiło panowanie złota i chamstwa, gdy na Wschodzie zdobyła władzę koczownicza, łupieska i niszczycielska horda, gdy ojczyznę moją podzieliły między sobą dwa królestwa tego samego diabła – trudno było spokojnie i po literacku pisać o monarchizmie i patriotyzmie, o rycerstwie, o produktywnej pracy na ziemi, o wierności, honorze i miłości chrześcijańskiej. Musiałem walkę z sobą staczać, aby zachować wiarę w celowość i pożyteczność mego wysiłku w owych dniach upadku, niemal nazajutrz po rozwaleniu państwowości ukraińskiej rękami samych Ukraińców, gdy podnoszenie kwestii monarchizmu uważano za dowód albo obłąkania, albo jakiejś bardzo sprytnej, oszukańczej spekulacji.”

Wacław Lipiński (1882–1931)

Listy do braci rolników

O wojnie , O wierze , O zachowaniu , O demokracji

„Jako dziecko potwornie się jąkałem. Kiedy po raz pierwszy wszedłem na scenę w szkolnym przedstawieniu, nagle przestałem się jąkać. To było niesamowite! Za każdym razem, kiedy wchodziłem na scenę, kłopoty z mówieniem znikały bez śladu. No a poza tym odkryłem, że aktorstwo to niezła zabawa. Naprawdę. Choć w moich ustach być może zabrzmi to dziwnie, uważam, że aktorstwo jest formą artystycznej ekspresji. Gdybym umiał rzeźbić, to zająłbym się rzeźbą. Gdybym umiał śpiewać, to byłbym piosenkarzem. Gdybym pisał wiersze, to zostałbym poetą. A tak uprawiam jedyną dziedzinę sztuki, jaka mi została. Każdy film stanowi dla mnie naukę. Próbuję grać za każdym razem trochę inaczej, dzięki czemu wciąż nie straciłem zainteresowania tym zajęciem. To wciąż fascynujące – wziąć strony z tekstem i próbować z nich stworzyć żywą postać. Jak dotąd nigdy mnie to nie znudziło.”

Bruce Willis (1955) aktor amerykański

Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=10109

O dzieciach , O nauce , O śpiewie

„Najlepsze listy miłosne powstają, kiedy z góry nie wie się, co się będzie pisało, i potem też się nie pamięta, co się pisało.”

Jean-Jacques Rousseau (1712–1778) szwajcarski filozof, pisarz i pedagog

„Nie podejmowałam tematu do 1959 roku. Mimo że pracowałam jako reporterka w Polskim Radiu, w dziale literackim. Wolałam pisać o współczesności. Wciąż jednak zastanawiałam się, kiedy zostanę wezwana przed sąd do Frankfurtu, bo tam toczyły się procesy przeciwko esesmanom. Kiedy będę świadczyć przeciwko mojej Aufseherin Franz. Nigdy do tego nie doszło. Nie została odnaleziona.”

Zofia Posmysz (1923) polska pisarka, scenarzystka, autorka m.in. ''"Pasażerki"''

o wspomnieniach wojennych i pobycie w obozie w Auschwitz.
Źródło: „Życie Warszawy”, 4 października 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24458

O życiu , O czytaniu

„Scenariusz posuwał się do przodu. Pisanie nigdy nie było dla mnie problemem. Jak sięgnę pamięcią, zawsze pisałem tak samo; nastawiałem radio na stację z muzyką klasyczną, zapalałem papierosa albo cygaro, otwierałem butelkę. Resztę robiła maszyna. Ja musiałem tylko przy tym być. Pisanie pozwalało przetrwać, kiedy życie nie miało mi nic do zaoferowania, kiedy życie jako takie było teatrem grozy. To maszyna mnie pocieszała, mówiła do mnie, zabawiała mnie, była moją ucieczką. Właśnie po to przede wszystkim pisałem: żeby uciec, uciec przed wariatkowem, uciec przed ulicą, uciec przed samym sobą.”

Charles Bukowski książka Hollywood

Hollywood

O życiu

„Po 11 września 2001 roku, gdy mieliśmy tragedię w Ameryce, także na Łotwie pojawiła się arabofobia. Wtedy stwierdziłem, że muszę odejść od orientowania się tylko na Liban i założyłem Centrum Kultury Arabskiej. Mamy tam nie tylko Libańczyków, ale także Egipcjan, Jordańczyków, Syryjczyków, Sudańczyków. Razem jest nas paręset osób. Troszczymy się o sprawy arabskie. A jakie są problemy? W Rydze nie ma ani jednej arabskiej ambasady. Ja zajmuję się Arabami, pomagam im w sprawach prawnych. Zabieramy także głos na temat tego, co się dzieje w krajach arabskich. Mówimy o tradycji, wielkiej kulturze krajów arabskich. Walczymy z islamofobią, mówimy, że Arabowie to nie tylko muzułmanie. A więc co robimy: tłumaczymy, prowadzimy dialog, piszemy artykuły, działamy w NGO’s, uczestniczymy w konferencjach… Mówimy o prawach człowieka i wartościach europejskich. Jesteśmy mostem między Łotwą a światem arabskim.”

Hosams Abu Meri (1974)

o pracy na rzecz społeczności arabskiej.
Źródło: Hosams Abu Meri: gdy patrzę na wojnę w Syrii, odczuwam smutek, radiownet.pl, 20 września 2014 http://www.radiownet.pl/publikacje/hosams-abu-meri-gdy-patrze-na-wojne-w-syrii-odczuwam-smutek

O wojnie , O świecie , O smutku , O odejściu

„Swoje książki pisała z ogromną pasją. Ogromnie poważnie podchodziła również do swoich pacjentek. Towarzyszyła im z oddaniem, przeżywała ich problemy zdrowotne oraz smutki i radości. Może mało o tym dziś pamiętamy, ale Michalina Wisłocka była w Polsce pionierem leczenia niepłodności. Kiedy mówimy o rozrodzie wspomaganym i metodzie In vitro, musimy pamiętać o jej osobie.”

Zbigniew Izdebski (1956) seksuolog polski

o Michalinie Wisłockiej
Źródło: Michalina Wisłocka. Między "Sztuką kochania" a leczeniem niepłodności, polskieradio.pl, 1 października 2013 http://www.polskieradio.pl/7/179/Artykul/945194,Michalina-Wislocka-Miedzy-Sztuka-kochania-a-leczeniem-nieplodnosci

O książkach , O smutku , O sztuce

„Podobno Rosjanie, Chińczycy, Niemcy, Kubańczycy i wszyscy inni komuniści źle zrozumieli Marksa.
Być może.
Jeśli jednak miliardy ludzi usiłowały zorganizować życie zgodne ze wskazaniami Marksa i nic im z tego nie wyszło, można by mieć pretensję do Marksa, że nie przewidział skutków ubocznych takiego eksperymentu. Jeśli genialny uczony wynalazł lekarstwo, które nikomu nie pomogło, a po którego zażyciu zmarło sto milionów ludzi, trudno nadal uważać go za geniusza. Można oczywiście tłumaczyć rzecz tym, że głupi pacjenci niewłaściwie odczytali załączoną ulotkę ze sposobem użycia. Ale i to nie najlepiej świadczy o genialności uczonego; w końcu należałoby tak pisać instrukcje, żeby nie budziły wątpliwości.
Są na świecie tysiące profesorów marksizmu, ale żaden z nich nawet nie usiłował zbudować choćby teoretycznego modelu społeczeństwa według recepty Marksa.”

Wiktor Suworow książka Ostatnia republika

Źródło: Ostatnia republika, Warszawa 2000, s. 34, tłum. Andrzej Bobrowicki i Dorota Majeńczyk

O życiu , O ludziach

„Są podobno ludzie, którzy pracują w nocy. Ja natomiast piszę tylko rano. Tylko rano jestem przytomny. Kiedyś co rano pisałem przez pięć godzin. Ale to było dawno, jeszcze przed wyjazdem z Polski, kiedy się przebijałem. To był okres strasznego alkoholizmu. Wielu moich kolegów z tamtych lat już nie żyje. Myślę, że mnie uratowała ta Ameryka. (…) Byłem zaszokowany tamtą kulturą i społeczeństwem. U nich można było wszystko pisać wprost, bez metafor, paraboli, bez „ciemności kryją ziemię.””

Janusz Głowacki (1938–2017) polski pisarz

Trzeba było pisać po prostu inaczej. No i trzeba było żyć na trzeźwo.
Źródło: Dorota Nyk, Musiałem żyć na trzeźwo, Gazeta Lubuska nr 146, 25–26 czerwca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120009.html

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Bez niego przez 60 lat raczej dobrze nam się żyło z tym, że nic o Jedwabnem nie wiedzieliśmy, a ci, którzy wiedzieli, nic nie mówili, ani nie pisali. Rzeczywiście, jak napisał Gross, „żeby odzyskać własną przeszłość, będziemy ją musieli sobie opowiedzieć na nowo.””

Michał Cichy (1967)

Źródło: wyborcza.pl, 14 czerwca 2001 http://wyborcza.pl/1,75517,310329.html

O przeszłości

„Można by nie pisać ci tego wiersza
a powtórzyć ten pierwszy, nie mój,
co w jeden dzień stał się
epitalamium.”

Renata Senktas (1979)

Źródło: Mniej więcej

„Czuję jak ludzie, a w szczególności Amerykanie, tworzą swoisty archetyp religii i robią wielkie streszczenia na temat kultury i społeczeństwa. Islam jest tego doskonałym przykładem. Ludzie mają skłonność do błędnego interpretowania islamu i traktują stereotypowo jego wiarę, opartą na podstawie czynów garstki agresywnych jednostek. To przepiękna religia, która jest odrzucona ze względu na stworzoną dla niej szufladkę w naszej kulturze. W co wierzę i to co piszę pochodzi z wielkiej miłości do ludzkości, a jeśli ludzie chcą to interpretować to już jest inna droga, a ja nie mogę nic zrobić, aby ich powstrzymać. Czuję się jak dwa różne aspekty pomiędzy: chrześcijaństwem, które jest osobistą wiarą i miłością; i chrześcijańskim światem, który niestety jest wszystkim o czym niektórzy ludzie myślą gdy myślą o chrześcijaństwie. Świat chrześcijański jest brzydką, pełną nienawiści instytucją, która ustawia się w szeregu z chrześcijaństwem. Czuję, że ciągle muszę samodzielnie rozwiązać, pomiędzy tym w co wierzę, a tą śmiertelną instytucjonalną jednostką. Nie czuję przynależności do tego w co ludzie wierzą, bądź do czego naciskają – i mam nadzieję, że mogę tworzyć tę różnicę w mojej muzyce. Ale jestem tylko śpiewającym gawędziarzem z małym głosem naprawdę.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: „Vanguard”, 28 lipca 2004 http://www.psuvanguard.com/2.4081/the-man-from-michigan-1.1138510/

O ludziach , O świecie , O wierze , O religii

„Seks i przemoc są częścią naszego świata. Nie można pisać realistycznych powieści, udając, że w naszym życiu ich nie ma.”

George R.R. Martin (1948) amerykański pisarz fantasy i science fiction

Źródło: Dlaczego hobbity nie uprawiają seksu? http://m.wyborcza.pl/wyborcza/1,105406,9836357.html, „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2011, NR 145/7268

O seksie

„W moich książkach nie ma zadań z liczenia czy pisania, ale czytając wiersze, można poćwiczyć wymowę, nauczyć się, jak poprawnie mówić po polsku, a jakich form unikać; można się dowiedzieć, co to znaczy „mieć siano w głowie” albo „chodzić spać z kurami.””

Agnieszka Frączek (1969)

Źródło: Dzieci pytają: Jak pani produkuje książki?, czyli rozmowa z Agnieszką Frączek http://qlturka.pl/2015/12/11/dzieci-pytaja-jak-pani-produkuje-ksiazki-czyli-rozmowa-z-agnieszka-fraczek/, qlturka.pl, 10 maja 2011

O dzieciach , O książkach , O literaturze , O czytaniu

„Za każdym razem, gdy zaczynają się światowe perturbacje, kobiety trafiają na samo dno. Wojna to zabawa chłopczyków, kobietom zależy na zachowaniu ciągłości życia. Gustaw Herling-Grudziński pisał w Dziennikach, że inteligentna Polka jest inteligentniejsza od inteligentnego Polaka. Tyczy się to każdego narodu. Wśród mężczyzn jest większy niż u kobiet rozrzut między geniuszami a idiotami. Przyroda eksperymentuje na mężczyznach, utrwala się zaś na kobietach. To dlatego wojna nie ma kobiecej twarzy, za to w trakcie tej wojny kobiety ponoszą konsekwencje męskiego konfliktu.”

Oksana Zabużko (1960) pisarka ukraińska

Źródło: Łukasz Saturczak, Co niezrealizowane http://www.dwutygodnik.com/artykul/3920/, Dwutygodnik.com nr 91/2012.

O kobietach , O wojnie , O zachowaniu

„Kto chce pisać, powinien uczyć; a kto uczy, powinien stanąć przed ludźmi z prawdą już ujętą.”

Narcyza Żmichowska (1819–1876) polska poetka

„Nigdy nie należy być pewnym, że życie nasze dobiega już kresu, bo kiedy nam się zdaje, że los skończył pisać swą historię, to gdy odwracamy stronicę księgi naszego życia, widzimy ze zdziwieniem świeżo napisany rozdział.”

Lucy Maud Montgomery (1874–1942) pisarka kanadyjska

Cykl Ania z Zielonego Wzgórza, 7. Dolina Tęczy (1919)

O życiu , O losie , O historii

„Z moimi scenariuszami zwykle bywa tak, że główny pomysł, który na początku wydaje mi się znakomity, później znika w trakcie pisania, a cała opowieść podąża w zupełnie inną stronę.”

Pedro Almodóvar (1949) hiszpański reżyser i scenarzysta

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=33787

„Razu jednego… kiedy w malignie zasnąłem,
Wpadł mi palec w kałamarz… i pisać zacząłem.”

Aleksander Fredro Trzy po trzy

Trzy po trzy

„Rosyjski filozof religijny Mikołaj Bierdiajew pisał przed laty, iż problem zbawienia, wiecznej zatraty i wiecznego piekła jest „najbardziej dręczącym spośród problemów, które mogą powstać w ludzkiej świadomości”. Wszelkie próby konstruowania „ontologii piekła”, dokonywane w ramach tradycyjnej nauki, to – jego zdaniem – nic innego jak „dogmatyzowanie dawnych sadystycznych instynktów człowieka”. Nie ma wieczności negatywnej i złej. Wieczność może być tylko boska. Element sadyzmu zajmuje, zdaniem Bierdiajewa, dużo miejsca w dziejach religii. Chrześcijaństwo nie jest w tym względzie wyjątkiem (wystarczy sięgnąć do pism św. Augustyna, Lutra czy Kalwina). Ortodoksyjna teologia zbyt łatwo godziła się z sadystycznymi uczuciami. Trudno pojąć, dlaczego okrucieństwo w myśleniu o losach innych może stać się oznaką ortodoksyjności. Gdzie szukać głównego źródła tego aż nazbyt ludzkiego nastawienia? Być może w języku samych Ewangelii, z którego przebija ludzka ograniczoność i skłonność do okrucieństwa. Boskie światło z trudem przebija się przez ciemności ludzkich instynktów. Słusznie pisał Bierdiajew: „Eschatologiczny element okrucieństwa pochodzi nie od samego Jezusa Chrystusa. Został on przypisany Jezusowi Chrystusowi przez tych, których naturze to odpowiadało. (…). Wyznaję religię ducha i mocno przy tym obstaję. W historycznym objawieniu duch został zaciemniony przez ludzką ograniczoność; na objawienie nakłada się pieczęć socjomorfizmu”.”

Wacław Hryniewicz (1936) polski teolog katolicki, duchowny

Źródło: Trzecia droga nadziei, „Tygodnik Powszechny”, 25.01.2004 r.

O losie , O religii , O emocjach , O myślach

„Poczta polska cieszyła się jak najlepszą opinią u cudzoziemców. Mamy świadectwo Rosjanina (późniejszego wicegubernatora wileńskiego Frizla), który pisał o tym: „Kto tylko podróżował po Polsce, wie z doświadczenia, że urządzenia pocztowe w Polsce i Litwie były tak dobre, że lepszych żądać niepodobna”. Jeden Niemiec (Schulz) radził swym rodakom, żeby nie jeździli do Rosji przez Berlin i Królewiec na Kłajpedę, lecz na Polskę, bo i prędzej dojadą i wygodniej. Drugi Niemiec (Biester) nie może się wydziwić bezpieczeństwu w podróżach przez Polskę. Pisze, że jeden człowiek może przewieźć daleko bez niebezpieczeństwa napadu krocie, a nawet można największe sumy powierzyć po prostu woźnicy. Faktem jest, że wpływy do kasy centralnej rządowej w Warszawie zwożono co kwartału z prowincji na zwykłych wozach, a bywały to sumy milionowe; eskortę stanowiło dóch strażników, a nieraz nawet jeden tylko… Uczony Anglik, profesor uniwersytetu w Cambridge, słynny Coxe, poświadcza również, że w podróży przez Polskę nic mu nie zginęło, chociaż nieraz musiał powóz zostawić na noc na dworze bez dozoru. 'Uczciwość należała do natury ludu polskiego.'”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Źródło: Święci w dziejach narodu polskiego, Wydawnictwo Antyk Marcin Dybowski, ss. 464–5

O ludziach , O podróżowaniu , O naturze , O nocy

„Kiedy pisałam teksty to wszyscy mi mówili: Tylko tak żeby ludzie zrozumieli przekaz, wiesz o co chodzi. A teraz co – 4 skład ZWTK dyrCeTe KFC.”

Agnieszka Chylińska (1976) polska piosenkarka

na temat polskiego hip-hopu.

O ludziach

„Zbieranie materiałów, pomysłów, inspiracji to bardzo żmudny proces. Niektóre historie przychodzą same, płyną ci wprost do ucha. Nad innymi musisz się pochylić, cierpliwie czekać na dogodny moment. Nie ma reguły. Czasami wystarczy zasłyszana opowieść, to jest ta iskra, innym razem musisz iskrze pomóc. Nie przesadzę, jeśli powiem, że wszystko może mieć wpływ na pisanie. Także technika.”

Neil Gaiman (1960) angielski pisarz

Źródło: wywiad, 24 marca 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=64159

O historii , O czekaniu

„Otóż, co najbardziej uderza, wiążę i coraz mocniej dominuje w człowieku, to niesamowite poczucie swojskości. Największa tęsknota na odległość jest niczym w stosunku do tęsknoty powstającej, gdy się znowu opuszcza kraj po krótkim pobycie. Życie nabiera sensu, gdy się wychodzi z samolotu i gdy spotyka się ludzi, z którymi mówi się zarówno o rzeczach dobrych, jak i złych. Widzi się wówczas całą czczość, nierealność, o ile nie wprost cynizm czy też melodramatyczną rzewność rozmów emigracyjnych. Może być w kraju jak najgorzej, może to ktoś nazwać długą i ciemną nocą, która zapada (tak jak to zawsze pisano w historii polskiej o okresach popowstaniowych), niemniej ta noc ciemna posiada więcej światła, czaru niż najpiękniejsze światła życia w Anglii czy Ameryce. Wszystko złe w kraju jest czymś, z czym można i trzeba walczyć, choćby nawet za to groziły największe represje. Wszystko zło, z którym walczą emigranci, wydaje się nie tylko walką z krajem, ale również walką z tymi, którzy w kraju nadstawiają swego karku w imię wspólnych celów.”

Władysław Malinowski (1909–1975) polski dziennikarz i polityk socjalistyczny

8 grudnia 1946, w liście do Adama Ciołkosza, napisanym po powrocie do kraju.
Źródło: Andrzej Friszke, Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty, wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.

O życiu , O ludziach , O historii , O złu

„Piszę fikcję. To jest moja pierwsza miłość. Aktualnie pracuję nad zbiorem opowiadań. Również rysuję. Nie jestem bardzo utalentowany, ale lubię szkicować. Chodziłem tutaj w Nowym Jorku na kursy rysunku w Art Students League, ale to było zbyt wiele. Jestem bardzo zaborczy dla mojego czasu. Robię dużo „domowego rzemiosła”. Szyję, robię na drutach, szydełkuję, gotuję. Robię swoje własne czapki, szaliki, a czasami szyję te zabawne koszulki z zamkami błyskawicznymi. Poszedłem do szkoły Waldorf, dlatego tego typu rzeczy mają duże znaczenie dla mnie. Ponadto, fotografia. Wiem, że ta lista rzeczy brzmi jak bzdura. Ale ja naprawdę kocham to. Miałem ciemny pokój w koledżu. Każdy weekend spędzałem tam samotnie w ciemności. To było wspaniałe. Ważne jest, aby mieć hobby. Palenie tytoniu jest doniosłym hobby, ale nie jest to bardzo konstruktywne.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: annarborpaper, 21 kwietnia 2004 http://web.archive.org/web/20040718040910/http://www.annarborpaper.com/content/issue19/sufjan_19.html

O miłości , O pokoju , O czasie , O gotowaniu

„Zacząłem poważnie podchodzić do pisania piosenek, gdy okazało się, że niewiele jest takich, które byłyby naprawdę moje i które chciałbym wykonać na koncertach. Pisałem je znacznie wcześniej niż trzy lata, ale bez wiary, że są dobre. Wystarczyło uwierzyć.”

Grzegorz Wilk (1973)

Źródło: Monika Matura, „Znudziło mi się czekanie na dary losu” – wywiad z Grzegorzem Wilkiem, infomusic.pl, 4 maja 2014 https://www.infomusic.pl/wywiad/40629,znudzilo-mi-sie-czekanie-na-dary-losu-wywiad-z-grzegorzem-wilkiem

O losie , O wierze , O czekaniu

„Wielu myśli to, co my mówiliśmy i pisaliśmy. Tylko nie odważyli się tego wypowiedzieć.”

Sophie Scholl (1921–1943) członkini niemieckiej pacyfistycznej organizacji Biała Róża, ścięta 22 lutego 1943

w trakcie procesu.
Źródło: Kronika kobiet pod red. Mariana B. Michalika, wyd. Kronika-Marian B. Michalik, Warszawa 1993, ISBN 8390033100, s. 506.

O kobietach , O myślach , O myśleniu

„Lelewel uważający się także za wielkiego numizmatyka, zupełnie zignorował ten zakup rządu od Wolańskiego, ogłaszając o nim arogancko i lekceważąco; «Jakiś amator w Polsce, Wolański» (Un amateur en Pologne, Wolański).
Wolański oburzony drwinami Lelewela, oprotestował je oficjalnie w swojej publikacji.
Widać z powyższego, że Lelewel poniżał Polaków i nie identyfikował się z Polską, był duchem od niej daleko, a pisał przeważnie po francusku.”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

„Producent bez paszportu jest jak pisarz bez środków do pisania.”

Lew Rywin (1945) polski producent filmowy, aktor

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16704

„To jest także powód, dlaczego zająłem się religią w Trylogii. Chodziło o zrozumienie współczesnej religijność polskiej. Należę mianowicie do tych bodaj niewielu, którzy nie są skłonni uważać pobożności naszego ludu za zbiór paru tabu i zabobonów, jak się wyraził niedawno pewien pisarz, niech Pan Bóg mu daruje, bo nie wiedział co pisał. Myślę, przeciwnie, że ta pobożność jest autentyczną, nieraz głęboką religią, pewnym oryginalnym odcieniem chrześcijaństwa, i że odrzucanie jej jako zabobonu tylko dlatego, że nie jest identyczna z religijnością Francuzów, jest niedopuszczalnym zubożaniem nie tylko naszej własnej kultury, lecz i chrześcijaństwa jako całości.”

Józef Maria Bocheński (1902–1995) polski duchowny katolicki, dominikanin, filozof

Religia w Trylogii
Źródło: s. 7

O Bogu , O ludziach , O religii , O myślach

„Staram się, by poeta Krzysztof Niewrzęda istniał tylko w wierszach. I staram się nie utożsamiać z nim na co dzień. Próbuję żyć bez niego i być zwyczajnym człowiekiem. Wiem bowiem bardzo dobrze, jakie zagrożenia stwarza on dla mnie. I nie myślę tu jedynie o śmieszności przejawiającej się w ekstrawagancjach, egzaltacjach, czy mitomanii, rozwojowi których sprzyja przecież pisanie wierszy. Myślę raczej o straszliwych efektach długoletniego oddziaływania na psychikę tych wszystkich ekstrawagancji, egzaltacji i mitomanii.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Najwięcej miejsca trzeba zostawić dla ciszy – rozmowa Marleny Cieślik w „Poezja światłem i mrokiem w rozgrywkach o życie” (UŚ, 2005)

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Organizowałyśmy wspólnie z koleżankami wieczorki, śpiewałyśmy piosenki żołnierskie z czasów powstań i inne patriotyczne, recytowałyśmy wiersze Mickiewicza i Słowackiego. Mojej miłości do wielkiej polskiej poezji romantycznej i do bohaterów powstań narodowych pozostałam zawsze wierna. Od 1946 r. piszę o Mickiewiczu, zwłaszcza o jego koncepcji folkloru słowiańskiego, odszukuję w archiwach Lwowa, Wilna, Syberii pamiętniki, listy i notatki patriotów, świadczące o dużym wpływie wieszcza Adama na ich umysły.”

Dora Kacnelson (1921–2003) polska historyk, literaturoznawca i slawistka, badaczka dziejów Kresów Wschodnich i polskich zesłańców

Źródło: „Nasz Dziennik”, 28 grudnia 2002

O śpiewie

„Ja się nie obrażam. Prostytucji nie uprawiam, ludobójstwa też nie, ale muszę powiedzieć, że jak musiałem wypełnić pytanie, czy nie jestem terrorystą, to ręka mi zadrżała. Nie chciałbym skłamać Stanom Zjednoczonym, a mam pewną wątpliwość. W czasach komunistycznych byłem terrorystą. Tak przynajmniej opiewały niektóre zarzuty formułowane przez prokuratora komunistycznego. Nie wiem, mam pisać prawdę czy nieprawdę w tych kwestionariuszach.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

o kwestionariuszu wizowym, który musi wypełnić każdy ubiegający się o wizę amerykańską.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1685458,0,1,w-czasach-komunistycznych-bylem-terrorysta,wiadomosc.html, 9 grudnia 2010

Pytanie

„Agresję wielu z Was wywołały moje słowa, żeby nie liczyć na emerytury z ZUS. Jest ona o tyle zrozumiała, że politykom udało się wam wmówić, że jesteście „ubezpieczeni”, płacicie „składki” i w ten sposób „oszczędzacie” na własne emerytury. Tymczasem Wasze pieniążki, które co miesiąc pod przymusem i groźbą kary pozbawienia wolności, są Wam pobierane pod mylącą nazwą „składki ubezpieczeniowej” są po prostu ordynarnym podatkiem celowym, przeznaczanym prawie w całości nie na Wasze przyszłe emerytury, tylko na wypłatę świadczeń dla aktualnie je otrzymujących emerytów i rencistów. W związku z tym w ZUS-ie nie ma w ogóle żadnych pieniędzy. Nie ma ich też w OFE. Nie mogą one inwestować za granicą. Nie mogą też kupować nieruchomości w Polsce. Dlatego na wzroście cen polskich nieruchomości zarabiają emeryci holenderscy i niemieccy, bo ich fundusze emerytalne mogą inwestować bezpośrednio w nieruchomości w Polsce i właśnie to robią. (…) Bo skąd Skarb Państwa weźmie pieniądze na wykup tych „dobrze oprocentowanych” obligacji i na kolejną dotację do ZUS na spłatę zaciągniętych kredytów? Od „ubezpieczonych” podatników je weźmie. Zapłacicie więc odsetki od swoich własnych pieniędzy, które dziś są Wam odbierane na „ubezpieczenie”.
System państwowych ubezpieczeń emerytalnych to, jak pisał zmarły przed kilkoma dniami Milton Friedman, „łańcuszek świętego Antoniego”. Płacimy dziś na emerytury naszych dziadków i rodziców w nadziei, że nasze dzieci i wnuki będą płaciły na nasze. Problem tylko w tym, że dzieci robimy coraz mniej – no bo przecież na swoje emerytury właśnie „oszczędzamy” w ZUS i w OFE. Więc po co nam dzieci? Nie mamy zresztą za dużo pieniędzy na ich utrzymanie, bo przecież połowę wynagrodzenia zabiera nam… ZUS!!! A te, które w przypływie nierozwagi spłodziliśmy, posłuchały, zdaje się, rady Pana Prezydenta i „spieprzają” do Londynu.”

Robert Gwiazdowski (1960) ekonomista polski, komentator gospodarczy

Źródło: List otwarty do ubezpieczonych w ZUS http://www.blog.gwiazdowski.pl/index.php?subcontent=1&id=21, blog. gwiazdowski. pl, 22 listopada 2006

O pieniądzach , O dzieciach , O karze , O problemach

„Ten obwód powstał w wyniku przemyśleń nad czynnością pisania, nie zaś na podstawie obserwacji istniejących urządzeń.”

Bernard Lagneau (1937) plastyk francuski

„Krytycy dzielą się na trzy grupy. Pierwsza – krytycy, którzy piszą to, co myślą. Druga – którzy piszą to, co im każą. Trzecia – którzy myślą to, co im każą.”

Krzysztof Kieślowski (1941–1996) polski reżyser i scenarzysta filmowy

O myślach , O myśleniu

„Pamiętam anegdotę świetnego przedwojennego pisarza i historyka, Stanisława Cata-Mackiewicza. On w latach 30. w „Słowie Wileńskim” pisał o tym, że nie może się nadziwić, dlaczego starzy Wilniucy mają zbiorowe przekonanie, że polityka to kurwa, a Anglicy to złodzieje. W Wilnie uważano to za absolutną oczywistość. Tak jest postrzegana polityka, a ludzie mają prawo, by wyrażać tego typu opinie, także dzisiaj. Ja natomiast nigdy tak nie uważałem, mam o niej bardzo dobre zdanie.”

Jan Rokita (1959) polski polityk

o polityce.
Źródło: „Dlaczego” nr 106, 1 sierpnia 2009

O ludziach

„Te listy, Prunelle, zacząłem pisać w pociągu. Miałaś zaledwie pięć miesięcy i uśmiech aniołka.”

Alain Ayache (1936–2008)

Listy do mojej córeczki

O uśmiechu

„Uczę na poziomie gimnazjum, to jeszcze nie ten wiek, kiedy ma się zainteresowania literackie. Oczywiście są wyjątki, ale bardziej zainteresowani są moi byli uczniowie, obecnie uczący się w liceach czy innego typu szkołach średnich. Ci się dopytują, co piszę, czasem proszą o autograf.”

Adam Przechrzta (1965)

Źródło: Wywiad z Adamem Przechrztą, autorem książki „Chorągiew Michała Archanioła”, konflikty.pl http://www.konflikty.pl/a,1942,Wywiady,Wywiad_z_Adamem_Przechrzta_autorem_ksiazki_Choragiew_Michala_Archaniola.html

O książkach , O czasie , O wieku

„Gdy piszę coś przygnębiającego czy przerażającego, nie oznacza to, że jestem przygnębiony lub przerażony. Po prostu pracuję. A to, o czym piszę, jest daleko ode mnie. Mogę znaleźć się w samym sercu danego dramatu, słyszeć wokół siebie bohaterów, dokładnie widzieć sposób, w jaki mówią. Patrzeć na nich i po prostu zapisywać ich słowa, bo to, co robią, może głęboko zadziwić mnie samego. Ale w znacznej mierze mam to już za sobą.”

Ingmar Bergman (1918–2007) szwedzki reżyser

Źródło: Bergman: Pokonałem wszystkie swoje demony, Dziennik.pl, 13 października 2007, tłum. Zbigniew Mach http://film.dziennik.pl/artykuly/219458,bergman-pokonalem-wszystkie-swoje-demony.html

Serce

„Druga rocznica wybuchu tej wojny. Nie chce mi się uwierzyć. Udało się, jak dotąd, udało się przetrwać. Miałem dotąd szczęście. Wstyd mi, ale pomimo wszystko co nas dotąd spotkało, jeszcze nigdy w życiu nie czułem się tak szczęśliwy jak przez te lata, nawet te dwa lata wojny. Jeszcze nigdy w życiu nie czułem się tak dobrze. Piszę to w pełni władz umysłowych i nie umiem sobie tego wytłumaczyć. Ale czuję to i nic na to nie poradzę. Może jestem w tej chwili jedynym okazem tego rodzaju? Pochłania mnie życie, to wspaniałe, soczyste życie, ten Paryż czasu wojny, każdy dzień.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

1 września 1941.
Szkice piórkiem

O życiu , O wojnie , O szczęściu , O czasie

„Jeżeli mam pisać i to mam pisać dobrze i gruntownie, to muszę wątpić, że inni wiedzą to, co ja wiem, a przynajmniej wiedzą to tak, jak ja wiem. Tylko dlatego dzielę się tą wiedzą. Ale zarazem zakładam, że oni to wiedzieć powinni, i że mogą to wiedzieć.”

Ludwig Feuerbach (1804–1872) niemiecki filozof

„Gdy zamknięta w czterech ścianach piszesz fikcję, czujesz się bardzo osamotniona.”

Chloe Hooper (1973)

Źródło: Agnieszka Wójcińska, Elektryczne napięcie Rozmowa z Chloe Hooper, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/2482-elektryczne-napiecie.html

„Piszę dość szybko. Moja pierwsza wystawiona sztuka, Baśń o Rycerzu bez Konia, powstała w cztery wieczory. Ale do samego pisania należy doliczyć jeszcze proces myślowy, kiedy chodzi się z Bajką w Głowie, czasami kilka tygodni – niby się nie myśli o niej zbyt często, a jednak umysł pracuje. A potem siada się i pisze – tak po prostu. Jakby ktoś dyktował. To wielka przyjemność – często sama nie wiem, co napiszę w następnej linijce. Albo wiem, co ma być, a wychodzi coś zupełnie innego – i to jest największa frajda. Jeśli chodzi o równoległość – zdarza mi się czasem, ale raczej wolę pisać jedną po drugiej.”

Marta Guśniowska (1978)

Źródło: Agata Hołubowska, Jeśli nie napiszę niczego przez kilka dni, czuję się dziwnie – wywiad z Martą Guśniowską, qlturka.pl, 6 listopada 2013 http://www.qlturka.pl/czytelnia,teatr_film,jesli_nie_napisze_niczego_przez_kilka_dni_czuje_sie_dziwnie__wywiad_z_marta_gusniowska,21500.html

O przyjemności , O sztuce , O myślach , O czasie

„Rozpoczęłam pisać scenariusz mając w głowie obraz ciała, które jest jednocześnie żeńskie i męskie.”

Lucía Puenzo (1973)

o filmie XXY.
Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42978

Obraz

„Historię piszą wygrani, a ofiary mają milczeć. To budzi mój sprzeciw. Dlatego piszę.”

Magdalena Parys (1971) polska poetka, pisarka i tłumaczka mieszkająca w Berlinie

Źródło: Justyna Sobolewska, Parys-Berlin, „Polityka” nr 9 (2998), 25 lutego 2015, s. 90.

O historii

„W dniu, kiedy ludzie przestaną się bać, zaczną pisać arcydzieła, to znaczy dzieła trwałe.”

William Faulkner (1897–1962) powieściopisarz, nowelista i poeta amerykański

O ludziach

„Nie wierzę w specjalizację „kompozytor muzyki teatralnej”. Nie widzę sensu takiego szufladkowania, bo wiem, że gdybym pisał tylko muzykę teatralną, to w pewnym momencie zatrzymałbym się zawodowo.”

Paweł Mykietyn (1971) polski kompozytor i klarnecista

Źródło: „Teatr” 9/08, 23 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kmtnk.htm

Sens

„Urzędnik, panie, nie ma ojczyzny. Jemu wszystko jedno, gdzie jest i co robi! Mnie się zdaje, że urzędnik – to nawet duszy mieć nie może. Bo czy może mieć duszę maszyna do pisania!”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Gniazdo Białozora
Źródło: s. 68

O duszy , O ojczyźnie

„Czy pani o mnie co pisze?
Jan i Janowa popatrzyli znowu na siebie, pokiwali głowami i uśmiechnęli się.
– Ej ty głupi dzieciaku! gdzieby tam pani miała do nas o tobie co pisać… przysłała ot pieniądze na utrzymanie twoje. Bądź wdzięczna i za to!”

Eliza Orzeszkowa książka Dobra pani

Dobra pani
Źródło: wyd. „Książka i Wiedza”, Warszawa 1949, s. 42 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26793&dirids=1.

O pieniądzach , O książkach , O wiedzę

„Głowa bowiem i serce, jak sam powiedziałeś, to najlepszy pergamin, na którym można pisać.”

Krzysztof Beśka (1972) polski pisarz

Ornat z krwi
Źródło: s. 300

Serce

„Dziś wiem, że można pisać poezję po Oświęcimiu i można pisać poezję „po Tadeuszu Różewiczu”.
Ale wiem też, że bez znajomości Jego Poezji, nie byłbym dziś poetą, pewnie bym poezję porzucił. I wiem, że nie można być współczesnym poetą, nie mierząc się z Jego Poezją, nie znając Jej.
Mistrz wiele swoich wierszy poświęcił Matce. Ośmielę się napisać, że on sam jest Matką współczesnej poezji polskiej – tak wielu poetów wydał na świat, i tak różnych. Tak wielu dużo mu zawdzięcza. Czuję się jednym z nich. Nie wiem kto jest Ojcem poezji polskiej, ale Matką na pewno Tadeusz Różewicz – tyle w Nim i w Jego Poezji dobroci i pochylenia. Ojcem był Jan Kochanowski.”

Sławomir Matusz (1963) poeta polski

Źródło: Różewicz, moja matka; „Śląsk”, nr 10(192)/2011, s. 35.

O świecie , O matce

„Nad kompozycjami w Stanach najczęściej nie pracuje jeden człowiek, ale cały zespół. Nikt nie chciał mi uwierzyć, że to ja sam napisałem muzykę do Draculi. Pytali mnie komu zapłacić za aranżację. Dla mnie było to zaskoczenie. Teraz już wiem, że to normalna hollywoodzka praktyka. Nie ukrywa się tam, że muzykę do filmu Gladiator pod okiem Hansa Zimmera pisało siedmiu współpracowników. To prawdziwa fabryka. Dla Ennio Morricone piszą rzesze asystentów. Ludzie, których przyciąga do kina nazwisko kompozytora, nie mają świadomości, że czasami ich idol sprawował w tym przypadku jedynie funkcję kontrolną.”

Wojciech Kilar (1932–2013) polski kompozytor

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13428

O ludziach

„Nienawidzę takich tematów tradycyjnie literackich, typu Żydzi, wykluczenie, samotność, miłość, przenikanie się kultur. Nie lubię pisać na temat, na który nie mam nic do powiedzenia. Za to lubię pisać o doświadczeniach, które nie każdemu są dane, a które ja poznałem od podszewki.”

Michał Witkowski (1975) pisarz polski

Źródło: Tomasz Kwaśniewski, Witkowski jedzie tirem, wyborcza.pl, 21 sierpnia 2009 http://wyborcza.pl/1,76842,6946944,Witkowski_jedzie_tirem.html?as=4&startsz=x

O miłości , O samotności

„– Po co piszemy? – powtórzyła profesor Piper.
Cath spojrzała na swój notatnik.
„Żeby zniknąć”.”

Rainbow Rowell książka Fangirl

Fangirl
Źródło: rozdział 2

„(…) Mahlera w żadnym wypadku nie możemy uznać za kompozytora, który pisał muzykę programową. Wstępne komponowanie symfonii według literackiego czy filozoficznego planu stanowiło wprawdzie element jego warsztatu, ale sam kompozytor na pewnym etapie pracy program ten ignorował, a potem wyrzucał, dochodząc do wniosku, że jeśli muzyka wymaga opisu nie jest na tyle cenna, na ile by pragnął. Ponadto z jego własnych słów wiemy, że np. pierwszą część III Symfonii zaczął pisać z jakimś konkretnym zamysłem lecz potem muzyka jakby się sama komponowała, nie miał nad jej przebiegiem pełnej kontroli.”

Jerzy Semkow (1928–2014)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 5 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jsemkow.htm

O muzyce

„Pustka i zagubienie są nieusuwalną częścią kultury prawego kciuka. Do tego, co w tej kulturze stało się najważniejsze, nawet całej dłoni nie trzeba. Prawy kciuk wystarczy do wciskania klawiszy pilota i telefonu. Zapewne od początku ewolucji ludzie nie mieli tak sprawnych kciuków jak teraz. I również nigdy nie byli tak bezradni wobec własnego życia. Kiedy zaczynam rozmawiać ze studentami o najbardziej klasycznych dylematach, o których pisał już Platon okazuje się, że są jak dzieci we mgle. Mając 20 lat nie potrafią zrozumieć, że w kulturze, czyli rzeczywistości duchowej, emocjonalnej czy intelektualnej, która jest naszą prawdziwą rzeczywistością, obowiązują zupełnie inne prawa niż w świecie prawego kciuka. Materia, technologia narzuciły im sposób myślenia, który nie pasuje do ludzi.”

Tadeusz Gadacz (1955) polski filozof i religioznawca

Źródło: rozmowa Jacka Żakowskiego, Nie ma szczęścia bez myślenia, „Polityka” wydanie specjalne, 6/2010.

O dzieciach , O ludziach , O myślach , O rzeczywostości

„Zazdrość męska nie została wprawdzie dotychczas nie zauważona, jednak w pracach analitycznych poświęcono jej stosunkowo mało uwagi. O ile wiem, pierwszy pisał o niej Groddeck. Wskazywał na nią Landauer; utrzymując, że zawód przeżywany przez mężczyzn w związku z niemożnością stwarzania istot ludzkich doprowadził ich do twórczości intelektualnej; wcześniej teorię taką sformułował Chadwick. Melania Klein powiada, że „kompleks niekobiecości u mężczyzn wydaje się o wiele głębiej ukryty niż kompleks kastracyjny u kobiet, choć jest on równej wagi”, i że identyfikowanie się syna z matką prowadzi do przyjęcia przezeń wobec kobiet „zazdrosnej i pełnej nienawiści postawy rywalizacyjnej, wywołanej tym, że nie mogąc rodzić dzieci, czuje się upośledzony w porównaniu z matką i niższy od niej”. Według Zilborga istnieje „zazdrość mężczyzn o kobiecość, która w rozwoju psychogenetycznym chłopca pojawia się wcześniej niż zazdrość o członek u dziewczynek, a więc tym samym ma charakter bardziej fundamentalny”.”

Bruno Bettelheim (1903–1990) amerykański psychoanalityk

Rany symboliczne. Rytuały inicjacji i zazdrość męska

O kobietach , O dzieciach , O zazdrości , O matce

„Musiałem przemyśleć, co robić dalej. Doszedłem do miejsca, w którym stwierdziłem, że praca w serialu nie może trwać dłużej. W ciągu tych ostatnich lat zarobiłem dosłownie parę groszy na życie. W ciągu tego czasu czytałem, pisałem i dowiedziałem się co dalej. Już wiem, czym chcę się zajmować.”

Krzysztof Pieczyński (1957) aktor polski

o swojej kilkuletniej nieobecności na małym i dużym ekranie.
Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=53730

O życiu , O czasie , O czytaniu

„Zanim nauczyłem się czytać i pisać, umiałem obchodzić się z malarskimi przyborami.”

Eryk Lipiński (1908–1991) rysownik polski

Źródło: Eryk Lipiński. Przedstawiamy, Warszawa 1983, s. 9.

O czytaniu

„Nie masz serca, by zamilczeć, powiedziałem.
– Nie mam, powiedziała mi i zamilkła.
Oczy me pozostały w jej białości i w jej krokach, które okradają niebo.
Nikomu nie wspominałem o tym, dlatego że na zawsze to przemyślałem. Pisanie.”

Ranko Mładenoski (1966)

Źródło: Głuchy czas, tłum. Olga Lalić-Krowicka

O czasie , Serce

„Błazeństwo było, jest i będzie wpisane w zawód aktora, a dobre aktorstwo to istotnie penetracja ludzkiej natury. Oczywiście dziś nikt na drzwiach gospody nie pisze, że „psom, Cyganom i aktorom wstęp wzbroniony”. Zmienił się społeczny status tego zawodu, ale istota jest od starożytności ta sama, Wyspiański pisał, że aktorów „na to powołano, by biorąc na się maskę i udanie, mówili prawdy ludzkiej przykazanie”. Istnieje jednak (…) w każdej twórczości sztampa, chałtura, kicz, które sztuką przez duże S nie są, ale nie zajmujmy się tym. Jest tyle arcydzieł, które nas uwznioślają, że życie jest zbyt krótkie, by je poznać. Błazeństwo może być mądre i wielkie. Nie widzę go w głupkowatych telewizyjnych kabaretach, lecz np., w komedii dell'arte, która wyostrzała spojrzenie na ludzką naturę, wyśmiewała wady piętnowała głupotę, leczyła poprzez śmiech. Mądry błazen więcej powie o życiu niż aktor bez poczucia humoru. Teatr bez dystansu, bez szczypty szaleństwa, symbolicznego traktowania życiowych perypetii jest nudny i nie porywa – nie zdziera masek, za którymi wygodnie na co dzień się chowamy.”

Bożena Adamek (1952) polska aktorka

Źródło: „TV Sat Magazyn” nr 11/11.2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/62554.html

O życiu , O głupocie , O naturze , O śmiechu

„W ogóle nie lubię pisać. Zaczynam pisać jak już nie mam innego wyjścia.”

Jurij Andruchowycz (1960) ukraiński pisarz

Źródło: Zofia Król, Tęsknoty http://www.dwutygodnik.com/artykul/3968/, Dwutygodnik.com, nr 92/2012.

„Coś, co jest wyraziste i kolorowe, łatwo się sprzedaje, ale i szybko się o tym zapomina. Trzeba cały czas błaznować. Trudniej budować markę i trzymać poziom. Gdybym był nastawiony na popularność, to bym na jednym, czy dwóch bankietach przed fotoreporterami się rozebrał i zrobił szpagat na golasa. Zapewniam – przez tydzień by o mnie pisali.”

Krystian Wieczorek (1975) polski aktor

Źródło: Sentymentalno-melancholijny facet – wywiad z Krystianem Wieczorkiem, 13 stycznia 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5754/Sentymentalnomelancholijny-facet-wywiad-z-Krystianem-Wieczorkiem.html

O facetach , O czasie , O zapominaniu

„Perypetie damsko-męskie to zawsze jakiś punkt zaczepienia dla każdej farsy, ale też dla komedii szekspirowskich i wielu, wielu komedii nie tylko angielskich, ale także polskich, bo przecież mamy Fredrę, który także pisał wokół tego.”

Andrzej Deskur (1972) aktor polski

Źródło: Anna Rathman, Andrzej Deskur na deskach Teatru Bajka. Aktor gra w komedii „Zamknij oczy i myśl o Anglii”, „Echo Miasta” online, 31 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114401.html

O grach , O myślach , O bajkach , O myśleniu

„Pan Bóg najpierw stworzył mężczyznę, a potem kobietę. Ze mną jest podobnie. Kiedy piszę, zaczynam od brudnopisu.”

Karen Blixen książka Den afrikanske farm

Pożegnanie z Afryką

O kobietach , O Bogu

„Od szóstego roku życia, trochę neurotycznie, oddawałem się rozważaniom i ćwiczeniom intelektualnym. Głosiłem, że będę filozofem i profesorem. W wieku 10 lat zacząłem pisać. Podstawowe idee mojej pracy habilitacyjnej urodziły się, gdy miałem 11 lat. Żyję dla filozofii i dlatego nie mam do niej stosunku nabożnego. Bo to było tak, jakbym zachwycał się samym sobą.”

Jan Hartman (1967) polski filozof, bioetyk, wydawca, publicysta, polityk

Źródło: wywiad Aleksandry Klich Kto zna numer do Pana Boga, „Gazeta Wyborcza”, 25 stycznia 2010.

O Bogu , O wieku

„Saszenko piszę tylko w transkrypcji polskiej, przez „sz”, a nie „s” z dzióbkiem. Nieraz dostało mi się za to w Internecie. Ale nie zamierzam się uginać. Od pokoleń nazywamy się Saszenko.”

Ewelina Saszenko (1987)

Źródło: Marcin Kowalski, Bitwa na polskie głosy, wyborcza.pl, 17 lipca 2012 http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127380,12144800,Bitwa_na_polskie_glosy.html

„Pisanie poezji pozwala na kontakt z czymś, czego tak naprawdę w ogóle nie można nazwać. Towarzyszy temu ponadto dosyć szczególny stan psychiczny, od którego można się wręcz uzależnić. Jest to rodzaj jakiegoś wewnętrznego napięcia wynikającego z jednoczesnego odczuwania chęci zbliżenia się do tego czegoś czego nie można nazwać i lęku przed zbezczeszczeniem tego. Jest więc to odczucie podobne do sięgania po zakazany owoc, ale pozostające wyłącznie tym rozciągającym się w czasie sięganiem. No bo przecież, choć czasem udaje się sięgnąć aż do granicy niewypowiedzianego, to jednak w tym wypadku, jest to sięganie tylko do tej granicy. Owoc wciąż jest więc nie skonsumowany. Wciąż jest pożądany. A im częściej i dłużej pożąda się czegoś tym łatwiej od tego czegoś się uzależnić. Dochodzi bowiem wtedy do powtarzającej się i wzmagającej się produkcji dopaminy i serotoniny, które działają jak narkotyki.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Najwięcej miejsca trzeba zostawić dla ciszy – rozmowa Marleny Cieślik w „Poezja światłem i mrokiem w rozgrywkach o życie” (UŚ, 2005)

O życiu , O czasie , O uzależnieniu

„Jakiego modelowego czytelnika pragnąłem, kiedy pisałem? Z pewnością chodziło mi o wspólnika, godzącego się na grę, którą podjąłem. (…) Ale jednocześnie pragnąłem ze wszystkich sił, by zarysowała się postać czytelnika, który po przebrnięciu przez trudy inicjacji padnie moim łupem, czy też łupem tekstu, i uzna, że chce tego tylko, co tekst mu ofiaruje.”

Umberto Eco książka Imię róży

Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”

„Jestem urodzonym kompozytorem, pisanie muzyki sprawia mi przyjemność. W teatrze działam na zasadzie nieznanej autorom dramatów, gdyż znajduję koncepcje muzyczne i nimi staram się wzbogacić – co tu ukrywać – skostniały teatr.”

Bogusław Schaeffer (1929–2019) polski kompozytor, muzykolog

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kielce, 5 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/potencjalm.htm

O przyjemności

„W literaturze coś się jednak zmienia. Ludzie, którzy dziś piszą bestsellery, przed dwudziestu laty siedzieliby w więzieniu.”

Ben Hecht (1894–1964) amerykański scenarzysta i pisarz

O ludziach , O literaturze , O lecie

„Szekspir był geniuszem. Czasami nie dosięgamy go umysłem, ale czujemy, że pisał jednocześnie o rzeczach najtrudniejszych i najprostszych. Jego bohaterowie są postaciami z krwi i kości. Sztuki, które stworzył, są przez swój specyficzny język trudne. Dlatego ludzie współcześni często nie mogą go zrozumieć. Do tego potrzebny jest bardzo dobry teatr.”

Mirosław Kropielnicki (1965) polski aktor

Źródło: „Gazeta Festiwalowa”, 9 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kca.htm

O ludziach

„Chociaż wiesz, ja w sumie ciągle się „pocieszam”, ja tak piszę, jakbym ludzi głaskała po głowie. Jakbym sama siebie głaskała po głowie…”

Agnieszka Osiecka (1936–1997) polska poetka, autorka tekstów piosenek

Cytaty z tekstów literackich, Rozmowy w tańcu (1992)

O ludziach

„Lepiej pisać o fajnej babce z cyckami, niż o głupim polityku.”

Janusz Panasewicz (1956) wokalista polski (Lady Pank)

komentarz do albumu Maraton wydanego 13 czerwca 2011 roku.
Źródło: Lady Pank i dziewczyny, empik.com http://www.empik.com/lady-pank-i-dziewczyny-wywiady-empikultura,77824,a

O dziewczynach

„ukołysana ciszą roztańczonej świecypiszę do ciebie listtaki zwyczajnyna białej kartce kreślęwieczne znaki pióremże wieczory coraz dłuższei że tęsknię”

Jolanta Sztejka (1978)

Źródło: Wyznanie w butelce po winie

„Dopiero stojąc w obliczu śmierci, pojęłam, czemu powieściopisarze piszą książki: zanim umrą, chcą by ktoś, gdzieś tam, ich zrozumiał.”

Natsuo Kirino (1951) japońska pisarka

Prawdziwy świat (2010)
Źródło: rozdział 7

O śmierci , O książkach

„(…) najważniejsze to pracować w zgodzie z własnym sumieniem. Nigdy niczego nie robić, nie pisać, nie mówić pod czyjeś dyktando. W przeciwnym przypadku lepiej się wycofać, ale być wolnym.”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20799

O czytaniu

„I o tym właśnie tu piszę. Kto chce, niech czyta. A kto nie chce, niech się łaskawie raczy zmusić, bo do kurwy nędzy, piszę o rzeczach ważnych, i nie napisze wam o nich nikt inny!”

Rafał A. Ziemkiewicz książka Polactwo

Źródło: Polactwo

O czytaniu

„Być może dziennikarz był pijany albo pod wpływem narkotyków, gdy to pisał.”

Leo Beenhakker (1942) holenderski trener piłkarski

o rzekomej wypowiedzi Beenhakkera przedstawionej na łamach niemieckiej gazety „Sport Bild”.

O sporcie

„Świecie dzisiejszy! Wrogu, który masz swą armię!
Skupiam gniew i twych wodzów licząc twardym wzrokiem,
A myślą – w twym więzieniu człowieka męczarnie,
Ostrzę stal: na marmurze piszę nią wyroki.”

Stanisław Ciesielczuk (1906–1945)

Źródło: (Kawał rozśpiewanego wewnątrz ognia...)

O myślach , O gniewie , O myśleniu

„Nie słuchajcie żadnych rad. Kupcie sobie zatyczki do uszu, odetnijcie się od internetu, nie przeglądajcie badziewnych pism, gdzie co chwila piszą co innego. Nie słuchajcie cioć, matek, teściowych, nikogo. Po prostu róbcie to, co uważacie za słuszne.”

Sylwia Chutnik (1979) polska pisarka

odpowiedź na pytanie co kobiety mają robić, by nie czuły się wyrodnymi matkami.
Źródło: Renata Kim Polski dzieciocentryzm. Dlaczego w Polsce ciężko jest być matką?, Newsweek.pl, 20 czerwca 2014 http://polska.newsweek.pl/dlaczego-w-polsce-ciezko-jest-byc-matka-rodzina-dzieci-matki-newsweek-pl,artykuly,286740,1.html

O kobietach , O dzieciach , O rodzinie , O matce

„Nie chcemy, na przykład, mówić rzeczy, które brzmiałyby dla ludzi jak krzyk rozpaczy. Oczywiście, są pisarze, których twórczość odbierana jest przez czytelników jak krzyk rozpaczy, ale nie jest dobrze pisać w ten sposób – nie należy rozprzestrzeniać postaw niszczycielskich i samo-niszczycielskich. Są też inne względy – w zamkniętych obszarach duszy znajdują się rzeczy, których człowiek nie chce, nie potrafi czy nie może odsłonić, bo byłoby to zbyt podobne do rozbierania się do naga publicznie.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Źródło: Czas ciekawy, czas niespokojny. Z Leszkiem Kołakowskim rozmawia Zbigniew Mentzel, Część 2, wyd. Znak, 2008, s. 96.

O ludziach , O duszy , O czasie

„W czasie pisania siedzę. Na podłodze. Po turecku. (…) Oparta o tapczan, na którym wyleguje się pies. Nie mam biurka, bo jak siedzę tak, że mi nogi dyndają, to nic mi do głowy nie przychodzi. Mam taki niski stoliczek, na nim komputer… A kiedyś maszyna do pisania. Piszę jednym palcem, „metodą dzięcioła”, zawsze jest wielka radość, kiedy znajdę tę właściwą literę.”

Maria Czubaszek (1939–2016) polska pisarka, satyryk, autorka tekstów piosenek, scenarzystka, felietonistka, dziennikarka

O czasie , Radość

„W odbitym chłodno ogniu słońca,
koło podwodnych grot, czarne
foki, wróżbitki morza, tańcem
piszą w pianie jego imię.”

Grażyna Zambrzycka (1956)

Źródło: Foki

O tańcu

„Nieprzypadkowo najwięcej samobójstw wśród artystów popełniają poeci. Poezja może więc mieć ogromny wpływ na tych, którzy ją piszą i w tym sensie można powiedzieć, że tworzy człowieka. Tylko że ten człowiek bardzo często ulega destrukcji. Tak jak Edward Stachura, który zresztą doskonale zdawał sobie z tego sprawę. Wielokrotnie powtarzał, że „pisanie wierszy zżera jak rak, i że lepiej nie zajmować się poezją, o ile można się nią nie zajmować”. Z czasem zauważył jednak, iż od poezji nie sposób się uwolnić i powiedział wtedy: „Zrozumiałem, że poezja to jest sposób bycia, a nie pisanie wierszy; że poezja jest demonem i jeśli raz kimś zawładnie, to już nigdy go nie opuści”.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Najwięcej miejsca trzeba zostawić dla ciszy – rozmowa Marleny Cieślik w „Poezja światłem i mrokiem w rozgrywkach o życie” (UŚ, 2005)

O życiu , O samobójstwie , O czasie , Sens

„Mentalność postkolonialna pojawia się w byłych koloniach, a Polska najpierw była kolonią sowiecką, a teraz nadal jest kolonią – niemiecką, unijną, trochę rosyjską. Okrągły Stół nie był aktem wyzwolenia się spod obcego panowania, tylko przejęciem władzy przez trochę inną grupę, która dogadała się z tą poprzednią. Mamy teraz władzę wasali. W każdej kolonii są takie kawałki gospodarki, które trafiają w lokalne ręce, ale większość potencjału gospodarczego służy zawsze zagranicznej metropolii. Odbywa się drenaż zasobów i pieniądza. Suwerenność w sprawach gospodarczych jest ograniczona przez zagranicę (u nas przez Unię). Wielka Brytania, Szwecja, Czechy i Węgry nie zgodziły się oddawać pieniędzy na spłacanie greckich rachunków. Polska za to wykazała się mentalnością kolonialną – metropolia żąda, to Tusk wiernie wykonuje polecenia, okrada NBP z narodowych zasobów, aby je przekazać Grecji, a w praktyce nie Grecji, tylko francuskim i niemieckim bankierom, bo to oni trzymają greckie weksle. Tu nie chodzi o ratowanie Grecji. Tu chodzi o to, by w Paryżu i Berlinie nie zbankrutowały duże banki, które zarządzają funduszami emerytalnymi. A zatem Tusk dopłaca Niemcom i Francuzom do ich dobrobytu, a nie Grekom do biedy. Draństwo kolonialnego urzędasa zazwyczaj kończy się na jakiejś ciepłej posadzie w metropolii. Gdzie wylądował Buzek? Dokąd wybiera się Tusk? Gazety piszą, że szuka czegoś w Brukseli. Z kolei Radek mizdrzy się, by dostać stołek w NATO. Wiedzą, że tu, w zmarnowanej kolonii, nie ma dla nich przyszłości.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

Źródło: Czas radykałów, naszdziennik.pl, 14 kwietnia 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120414&typ=my&id=my07.txt

O czasie , O przyszłości

„Oczywiście, odpowiedzialność inteligenta powinna być większa, niż innych członków społeczeństwa. Większość obywateli przybiera postawę milczenia, tylko inteligenci mogą zdobyć się na korzystanie z wolności, mogą mówić o wszystkim językiem prawdy. W normalnym społeczeństwie pisarze piszą, a filozofowie – filozofują. W społeczeństwie autorytarnym poeci są nie tylko poetami, a filozofowie – nie tylko filozofami.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

rozmawiając w Pekinie z chińskimi dysydentami.
Źródło: wyborcza.pl, 13 lipca 2010 http://wyborcza.pl/1,75402,8132170,Michnik_w_Pekinie__Jak_obalic_dyktature_bez_zniszczenia.html?as=2&startsz=x

O wolności

„Nigdy nie pisać książki, kiedy wystarczy strona, ani rozdziału, gdy starczy słowo.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

O książkach

„Czy jestem muzą? Nie wiem, ale sprzyjam komponowaniu; staram się zachęcić go do pisania muzyki. Wszyscy znają Maksymiuka – dyrygenta a on ma – myślę – spory talent do komponowania. Jeśli Jurek pisze muzykę to najpierw komponuje od nuty do nuty dopiero później nazywając to pieśnią, a jeśli jest to pieśń to potrzebne są słowa i ja je piszę a nawet podśpiewuje.”

Ewa Maksymiuk (1990)

Źródło: Agnieszka Libudzka, Ewa Maksymiuk: Nie wiem czy jestem muzą, ale porządkuję życie Jerzego (wywiad), pap.pl, 11 lutego 2013 http://paplife.pap.pl/palio/html.run?_Instance=cms_paplife.pap.pl&_PageID=9&dep=82040&kat=13&depStart=1&_CheckSum=387119261

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Ale od kiedy frędzle potrafią pisać?!
– Pierwsze wzmianki pochodzą z Mezopotamii.
– Panie Józku, ale skąd to wiadomo?
– Wiadomo od frędzlologa.”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Teksty z programów kabaretowych, Cykl Pan Józek

„(…) pisarz to ktoś, kto naprawdę poświęca pisaniu życie, kto należy do fachu, do środowiska, kto z nim dialoguje. Ja na razie tylko występuję jako pisarka. To za mało, żeby mnie tak nazywać.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm

O życiu

„Zespół nie zmienił wiele w kwestii pisania piosenek, ponieważ to jest coś, co lubię robić w czasie w moim własnym pokoju. Njawiększą różnicę stanowi fakt, że posiadanie utalentowanych muzyków w swoim zespole, otwiera nowe drzwi, jeśli chodzi o samo tworzenie. Dla mnie, istotny jest pewien nastrój do tworzenia muzyki, potrzebuję być sam, aby poczuć ten nastrój.”

Tuomas Saukkonen (1980)

Źródło: Monika Matura, WYWIAD: Tuomas Saukkonen z Wolfheart, infomusic.pl, 30 grudnia 2015 https://www.infomusic.pl/wywiad/44891,wywiad-tuomas-saukkonen-z-wolfheart

O pokoju , O nastroju , O czasie

„Jam wskroś Polakiem; stąd mam bodziec pierwszy
Do próżnowania i pisania wierszy.”

Krystyn Piotr Ostrowski (1811–1882)

Źródło: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór Ludwik Stomma, Gdańsk 2000.

„Nie potrafię o tym, co działo się w czasie wojny pisać, czy opowiadać inaczej niż z perspektywy dziecka. Nie mogę mówić o tym, jak dorosły człowiek, bo po prostu się tego boję. Mogę o tym myśleć tylko tak, jak pamiętam, jako dziecko. Pamiętam na przykład, że gdy trafiliśmy z bratem do obozu Bergen-Belsen, gdzie spędziliśmy dwa lata, nie było tak źle. Nie był to obóz pracy, lecz rodzinny. Prowadziłem wtedy dziennik, który zatytułowałem „Może…”. Chodziło o to, że MOŻE się uratujemy. Zresztą to ten obóz nas uratował. Wcześniej byliśmy ukrywani u „złych Polaków”.”

Uri Orlev (1931) Izraelski prozaik, urodzony w Warszawie; literatura dzieci\xeaca i m\xb3odzie\xbfowa; t\xb3umacz.

Źródło: Agnieszka Zagner, Nie mogę znaleźć w sobie nienawiści (wywiad z Urim Orlevem), polityka. pl [dostęp 5 lipca 2011 http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/spoleczenstwo/1517204,1,izraelski-pisarz-uri-orlev-dla-politykapl.read.

O wojnie , O dzieciach , O myślach , O czasie

„Lepiej śmiechem jest pisać niż łzami,
Śmiech to szczere królestwo człowieka.”

François Rabelais (1494–1553) francuski pisarz

Źródło: Jerzy Adamski, Historia literatury francuskiej. Zarys, Wrocław 1989, s. 53.

O historii , O literaturze , O śmiechu , Łza

Cytaty na temat pisanie strona 5

Cytaty na temat pisanie
strona 5