Cytaty na temat miasto (552 cytatów, strona 5)

„Zrobię wszystko, aby Chorzów został miastem Euro. Jest taka szansa, ale musimy się do tego przygotować, pokazać, że jesteśmy narodem pracowitym, zorganizowanym.”

Elżbieta Jakubiak (1966) polska polityk

O szansie

„(…) Gdynia nie tylko chce być, lecz jest nowoczesnym miastem – pod każdym względem. Także na płaszczyźnie kultury. A gdyński samorząd dba o artystów i o to, by sztuka, w tym teatr – miały jak najlepsze warunki rozwoju. Samorząd Gdyni wspiera i wspierać będzie wszystkie wartościowe inicjatywy kulturalne. Powiem więcej – im odważniejsze pomysły, tym ich większa szansa na patronat Miasta! Bo w legendę Gdyni wpisana jest odwaga, wolność, prawda, rozmach, szerokie horyzonty myślenia. A są to przecież synonimy nowoczesności.”

Wojciech Szczurek (1963) polski prawnik i samorządowiec

Źródło: Joanna Puzyna, Gdynia jest bardzo kulturalnym miastem, „Fora”, 10 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/gjbk.htm

O prawdzie , O sztuce , O myślach , O wolności

„Twój kraj, twoje miasto, twój blok, twoje miejsce
Sprawia, że chcesz z niego uciekać częściej
Każdy dzień tu jest jak walka na noże
Lecz, zawsze może być gorzej”

Ramona 23 (1981)

Źródło: Zawsze może być gorzej

O walce

„Najwyższa już pora na wyrażenie oburzenia (wzorem młodych Hiszpanów), na „przewartościowanie wartości”, na nowy ruch kontrkultury, na odejście od narzuconej im przez kulturę masową oraz nader licznych w Polsce neoliberalnych ekspertów wizji życia, w myśl której można być szczęśliwym w nieszczęśliwym społeczeństwie, odgrodziwszy się od niego murem i zamieszkawszy w jednym z licznych gett (osiedli grodzonych) powstających w polskich miastach. Że najwyższa już pora na Nową Solidarność, nową obietnicę równości i sprawiedliwości”

Andrzej Szahaj (1958) filozof polski

stara została roztrwoniona przez ich rodziców
Źródło: Posprzątać po neoliberalizmie, wyborcza.pl, 1 sierpnia 2011 http://wyborcza.pl/1,97863,10030760,Odpowiedz_Sierakowskiemu__Posprzatac_po_neoliberalizmie.html

O sprawiedliwości , O myślach , O odejściu , O rodzicach

„(…) klub to przeciwwaga dla dyskoteki: w niej gra się przeboje, w klubie muzykę ambitną; do dyskoteki idzie się na podryw, do klubu po atmosferę; zabawa dyskotekowa kończy się w środku nocy, szanujący się klub działa do białego rana (albo trochę dłużej). Taka jest ich autodefinicja. Klub kojarzy mi się nade wszystko z trzema rzeczami: miastem, muzyką i nocą. Każdy klub poszukuje własnej formuły, każdy pracuje nad oryginalnością, wypracowuje własny klimat. Kluby często chwalą się działaniami wykraczającymi poza puszczanie muzyki i podawanie drinków: wyświetlają filmy, organizują wernisaże, spotkania z poetami, dyskusje. Cecha, jak się wydaje najczęściej podkreślana przez właścicieli klubów i ich bywalców, to kreatywność: w doborze muzyki, wystroju wnętrza, karcie dań i napojów, pomysłach na kolejne imprezy. Jednak mimo deklarowanej kreatywności, polskie kluby cierpią na wspólną chorobę. Jest nią uleganie tym samym modom muzycznym. Do niedawna w większości z nich królowały różne odmiany muzyki house. Innej muzyki trzeba było szukać ze świecą. Być może dzieje się tak z tego powodu, że stali bywalcy klubów to skończone mieszczuchy, a house jest przecież dla nich.”

Waldemar Kuligowski (1972)

Źródło: „Teatr” 3/07, 21 kwietnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ctea.htm

O poszukiwaniu , O grach , O cierpieniu

„Gnał jak szalony, uderzając podeszwami o betonowe płyty. Gdzieś blisko rozległy się strzały, ale nie wiedział, czy to on był ich celem.(…) W Śródmieściu Chlebowski dostrzegał więcej strachu i nerwowości niż na Starym Mieście, strzały rozlegały się częściej i oddawano je z bliższej odległości. Po raz pierwszy uświadomił sobie, że nawet jeżeli dotrze na Szopena 7, nawet jeżeli odnajdzie matkę Zosi i zdobędzie jej dziennik, kluczowy dowód w sprawie, być może nie będzie miał możliwości wrócić na Stare Miasto. Bez słowa wyminął pracujących przy barykadzie ludzi i odbił, w Wilczą, potem w Mokotowską. Po lewej stronie miał Aleje Ujazdowskie, przed sobą ulicę Szopena. W powietrzu czuć było swąd spalenizny.”

Bartłomiej Rychter (1978)

Źródło: Ostatni dzień lipca

O ludziach , O strachu , O matce , O odległości

„Polskie miasta już tak zarosły tym gównem, tym reklamami, tym sajdingiem, tymi dobudówkami, (…) że nie widać już kształtu tej dawnej Polski. Tej, którą Chińczycy, jeśliby budowali polskie miasto, musieli by skopiować. Ja na przykład pokapowałem się, że tego kraju w ogóle nie znałem, że nie wiem, jak ten kraj wygląda naprawdę.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 98.

„O Francjo słodka w jakiż mrok
kryje się człowiek w trwodze przed sumieniem
ponad miastami płyną obłoki
gwiazdy spadają – i nic się nie zmienia.”

Roman Husarski (1923–2004) polski rzeźbiarz, architekt i pisarz

Źródło: Koniec świata http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14353, „Życie Literackie”, nr 1, 6 stycznia 1952, s. 6.

O życiu

„Któż by Klopstocka nie wychwalał?
Ale czy każdy czyta? – Nie!
Miast pochlebstw lepiej jest się starać
I czytać, gdy zrozumieć chcesz.”

Gotthold Ephraim Lessing (1729–1781) pisarz niemiecki

Źródło: Sinngedichte (1771), tłum. Krzysztof D. Szatrawski

O czytaniu

„na odgłos kroków zbliżającego się policjanta rabusie uciekają
policjant wzywa do poddania się, bandyci strzelając
wskakują do auta i jadą
za miasto w towarzystwie czekającej na nich kokoty
dotąd policji nie udało się odkryć ich śladów”

Jan Brzękowski (1903–1983)

Źródło: walka policji z bandytami

O walce

„Niewidzialne ścięgna
przeciągają duszny ciężar z dzielnicy do dzielnicy.
Za chwilę burza uwolni miasto od zmęczenia.”

Piotr Matywiecki (1943) polski poeta i krytyk literacki

Źródło: Burza nad wielkim miastem

„W międzyczasie miałam przykry wypadek samochodowy i leżałam 20 dni w szpitalu w Hollywood. Jadąc ze zdjęć w atelier zderzyłyśmy się z hippisem – narkomanem w samochodzie. Młodzież tego typu to dosłownie plaga zachodnich miast i większych osiedli.”

Violetta Villas (1938–2011) polska piosenkarka

relacja z pobytu w Las Vegas (1968).
Źródło: Witold Filler, Violetta Villas. Tygrysica z Magdalenki

O młodzieży , O relacjach

„Sposób, w jaki ludność przyjmowała te kolejne nieszczęścia, a wreszcie samą kapitulację, przynosi Polakom większą chwałę niż sukcesy pierwszych tygodni. Są polskie i niepolskie opisy tego dnia, w którym po podpisaniu kapitulacji wojsko i ludność zaczęły opuszczać Warszawę. Godność tego pobitego wojska, które w zwartych szeregach odchodziło na jakże niepewny los, godność tej opuszczonej ludności, która żegnała je łzami, a nie słowami przekleństw – jest to coś, czego nie można zapomnieć i co winno zostać przeniesione przyszłym pokoleniom Polaków. Pobici, ale nie rozbici moralnie, zjednoczeni we wspólnym porywie, do końca nie ulegli rozkładowi wewnętrznemu, którego przecież można by się spodziewać po tylu dniach klęsk i zawodów – tak uzewnętrzniała się w chwili największej próby siła moralna Warszawy. Siła dojrzewająca w katakumbach konspiracji, a wyzwolona i eksplodująca podczas powstania. Ostatniego polskiego powstania pierwszej połowy XX wieku, godnego wielkich tradycji powstania wielkopolskiego i trzech powstań śląskich. Gdyby kończyło się ono rozkładem, nawet wtedy, gdyby w ostatniej chwili przyszedł jakiś ratunek i miasto ocalało – byłoby to powstanie prawdziwej klęski. Może nie tak tragiczne, ale odrażające, niosące przyszłym pokoleniom – jak każda małość, każda zdrada – nie pokarm, lecz truciznę. Jakkolwiek byśmy oceniali decyzję powstania – a oceniać ją można nie z jednego punktu widzenia i jak wiemy oceny są tutaj krańcowo różne, jakkolwiek ocenialibyśmy jego sens wojskowy i polityczny – i tutaj zdania są bardzo podzielone, jedno przynajmniej pozostanie jasne: egzamin, przed którym stanęło miasto, zdany został, z niewielkimi wyjątkami, bardzo dobrze. Zarówno pod względem samoorganizacji, współpracy z wojskiem, jak też postawy moralnej. Postawy moralnej utrzymanej do końca. Postawy, którą zachowały władze powstańcze, żołnierze i zwykli obywatele.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 123–124

O losie , O zdradzie , O zachowaniu , O decyzjach

„Kontrolujemy obecnie tereny wiejskie ośmiu departamentów Nikaragui i jeżeli nie zdobyliśmy miast, to dlatego, że nie przewidują tego jeszcze nasze plany, uczynimy to jednak niewątpliwie o właściwej godzinie. Nasza taktyka polega na trzymaniu w oblężeniu garnizonów w osiedlach i miastach na terenach departamentów, w których działa nasza armia.”

Augusto Sandino (1895–1934)

w manifeście z 28 lipca 1931.
Źródło: Zbigniew Marcin Kowalewski, Guerilla latyno-amerykańska, op. cit., s. 35.

„Ale nie, miasta nie mają oczu ani innych narządów zmysłów. Gładzone kamienie i stwardniały tynk, drewniane belki i ocienione gzymsami fasady, otoczone murami ogrody i spokojne sadzawki z szemrzącymi fontannami, wszystko to było niewrażliwe na niszczące poczynania obywateli. Miasto nie znało głodu, nie mogło się obudzić ani nawet poruszać nerwowo w grobie.”

Steven Erikson książka Myto ogarów

Myto ogarów (2008)

O głodzie

„Pamiętajmy gdzie jesteśmy. Po powstaniu warszawskim byliśmy ze zrujnowanym krajem, 200 tysiącami ofiar cywilnych, ze zniszczonym miastem stołecznym i częścią Związku Radzieckiego. Po stanie wojennym w roku 2009 jesteśmy w NATO, Unii Europejskiej, jesteśmy jedynym krajem w Europie, który nie przeżywa kryzysu ekonomicznego, podróżujemy po całym świecie, mamy prywatne telewizje, które wyglądają jak pałace współczesnej epoki, mamy znakomite prezenterki jak pani Justyna Pochanke – wyliczał Kwaśniewski. I dodał: – Ludzie kochani! Generałowi tylko czapka z głowy i powiedzieć, „no wie pan, możemy się z panem zgadzać lub nie, ale jesteśmy w innym, lepszym świecie.””

Aleksander Kwaśniewski (1954) polski polityk, przezydent Polski

o wprowadzeniu stanu wojennego.
Źródło: Fakty po Faktach http://www.tvn24.pl/12690,1632910,0,1,kwasniewski-jaruzelski-oszukal-rosjan-to-mistrz,wiadomosc.html, TVN, 9 grudnia 2009

O ludziach , O podróżowaniu , Kochać się

„Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu,
Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny;
Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca,
Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich -
Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka,
Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą małżonkę.”

Tyrtajos

Źródło: Rzecz to piękna..., tłum. Włodzimierz Appel

O losie , O dzieciach , O matce , O ojczyźnie

„Nie podzielam opinii, że Warszawa jest brzydka, wręcz przeciwnie – uwielbiam to miasto, kocham ten chaos, brak centrum, tymczasowość przestrzeni, wszystkie warszawskie urbanistyczne wpadki, handlowe niezręczności, nowe wbite jak klin w stare, co czasem tworzy przedziwne, prawie że geologiczne formacje. Bardziej cenię ten „azjatycki” melanż, niż glanc – jakże nudny i przewidywalny – europejskich, ślicznych stolic.”

Paweł Soszyński (1979) polski literaturoznawca, krytyk teatralny i pisarz

Źródło: Warszawa jest łobuzem http://www.dwutygodnik.com/artykul/3881/, Dwutygodnik.com nr 89/2012.

O czasie , Kochać się

„Ci co wydali pierwszy rozkaz do walki
niech policzą teraz nasze trupy.
Niech pójdą przez ulice
których nie ma
przez miasto
którego nie ma (…)
niech liczą aż do śmierci
nasze trupy”

Anna Świrszczyńska (1909–1984) poetka polska

Źródło: Niech liczą trupy, w: Budowałam barykadę (1974)

O śmierci , O walce

„Wydarzenie historyczne Powstanie Warszawskie ma oczywiście i swoich krytyków. Ci z nich, którzy odpowiedzialność za zniszczenie miasta i śmierć mieszkańców przypisują Armii Krajowej, nie biorą pod uwagę innego biegu wydarzeń, jakie mogły spotkać naszą stolicę. Gdyby, na przykład wojska Rokossowskiego szturmowały miasto, które rozpaczliwie broniliby we własnym interesie Niemcy, to artyleria i lotnictwo obu stron w najmniejszym stopniu nie liczyłoby się z miastem i jego ludnością. Dowództwo Powstania otaczało Warszawiaków opieką, na jaką tylko warunki walki pozwalały i dbałość o jej los wykazano w umowie kapitulacyjnej z Niemcami. Krytykom warto też postawić pytanie, „co byłoby, gdyby Powstania nie było?””

Tadeusz Żenczykowski (1907–1997) polski prawnik, działacz polityczny i publicysta

Czy nie zważają na takie wartości ideowe i narodowe, które Józef Piłsudski określił jako „imponderabilia”?
Źródło: Tadeusz Żenczykowski, Samotny bój Warszawy, Wydawnictwo Editions Spotkania, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin–Paryż 1990, s. 136.

O śmierci , O losie , O walce , Pytanie

„To moje miasto, które jest mi bliższe niż utracona przed laty Warszawa. Tu jest wspaniała inteligencja, nie zmajoryzowana białymi kołnierzykami, nie zagoniona, wolna, naturalna, nie sztuczna. Jestem z Łodzią od lat związany, chyba znam to miasto, czuję je. I postaram się, by Teatr Nowy wyrastał z kontekstu Łodzi.”

Zbigniew Brzoza (1957) polski reżyser

Źródło: „Dziennik Łódzki”, 8 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nmirz.htm

O inteligencji , O lecie

„Tym miastem można się zachwycać najdłużej przez dwa dni. To miasto dekadenckie. Wielu ludzi czuje się w nim samotnie.”

Éric Serra (1959) kompozytor francuski

o Las Vegas.
Źródło: Jadwiga Polus, Eric Zawodowiec. Rozmowa z kompozytorem Luca Bessona, Stopklatka.pl, 8 czerwca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46372

O ludziach

„Powstańcom warszawskim los nie oszczędził żadnego z okrucieństw. Zapłacili wielką daninę krwi, znieśli gorycz przegranej, patrzyli, jak płonie ich ukochane miasto, z którego zostali wygnani. Później przez długie lata poddawani byli represjom i dyskryminacji, pozbawiono ich nawet prawa do dumy ze swojej walki. (…) A jeszcze trudniej czytać bez gniewu opinie, które na temat powstania wypowiadali w tym samym czasie komuniści. (…) Powstanie warszawskie było obiektem oszczerstw i manipulacji tak drastycznych, że jego integralna obrona stała się niejako odruchem warunkowym, nakazem serca. (…) Myślę wszelako, że zdolność do konfrontowania się z ciemnymi epizodami własnego dziedzictwa jest dla każdego narodu egzaminem z dojrzałości demokratycznej. Twierdzę, że Polacy dojrzeli do demokracji, co znaczy, że mają prawo do pełnej prawdy o własnej przeszłości.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Polacy – Żydzi: Czarne karty powstania, „Gazeta Wyborcza” nr 24, 29 stycznia 1994, s. 12.

O losie , O demokracji , O myślach , O czasie

„Transporty rosną w tygodnie, miesiące, lata. Gdy skończy się wojna, będą liczyć spalonych. Naliczą cztery i pół miliona. Najkrwawsza bitwa wojny, największe zwycięstwo solidarnych i zjednoczonych Niemiec. Ein Reich, ein Volk, ein Führer – i cztery krematoria. Ale krematoriów będzie w Oświęcimiu szesnaście, zdolnych spalić pięćdziesiąt tysięcy dziennie. Obóz rozbuduje się, aż się oprze naelektryzowanym drutem o Wisłę, zamieszka go trzysta tysięcy ludzi w pasiakach, będzie się zwał Verbrecher-Stadt – „Miasto przestępców”. Nie, ludzi nie zabraknie. Spalą się Żydzi, spalą się Polacy, spalą się Rosjanie, przyjdą ludzie z zachodu i południa, z kontynentu i wysp.”

Tadeusz Borowski (1922–1951) polski poeta, prozaik i publicysta

Proszę państwa do gazu

O wojnie , O ludziach , O zwycięstwie , O zamieszkaniu

„Poznań lubi spokój. Ja niekoniecznie. Poznań jest miastem, któremu – często niesprawiedliwie – przypina się tę łatkę. Ja jestem za tym, żeby tu się działo dużo ciekawych rzeczy…”

Ryszard Grobelny (1963) polski samorządowiec, prezydent Poznania

Źródło: „Gazeta Wyborcza” w Poznaniu, 10 maja 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nieobiecalem.htm

„To nie ono miasto, to ten miasto. Rodzaj męski. Rzeczywiście, śpiewam, że jest pasożytem. Ludziom, którzy się kochają, zdarza się czasem tak o sobie pomyśleć. To bardzo ludzka, zwyczajna cecha. Ale śpiewam też: „pieprzę cię nad życie” i „pieprzę cię czule” (…) To puzzle. Jeśli użyje się wszystkich puzzli, to powstaje pełny obraz, ale można też wybrać kilka i ułożyć z nich konkretną emocję. To charakterystyczne dla nas naszego czasu – ludzie nie są całością, ale codziennie są różnymi puzzlami. Jednego dnia czuli, innego dnia niemili i okropni. Z miastem jest dokładnie tak samo.”

Maria Peszek (1973) aktorka i piosenkarka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 2 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tenmia.htm

O życiu , O ludziach , O śpiewie , O czasie

„Widzę już oczami wyobraźni nowe Katowice. To bogate, witalne, różnorodne miasto. Czas tylko skończyć z eksperymentowaniem na nim. Gdybym nie wierzył, że stolica Śląska może być równie atrakcyjna jak Berlin czy Londyn, nie zabierałbym się za jego przebudowę.”

Tomasz Konior (1968)

w wywiadzie dla Gazety Wyborczej udzielonym z okazji przyznania „Cegły z Gazety – Nagrody im. Janoscha” w 2007.

O czasie

„Historia oceni go surowo. Nie sprostał swemu marzeniu o przekształceniu Algierii w silne, nowoczesne państwo. Mimo, że po Francuzach zostały zagospodarowane pola naftowe, rewolucja przemysłowa nie udała się w tym kraju drobnych rzemieślników. Spowodowała jedynie niepohamowany odpływ ludności ze wsi do miast i ich niekontrolowany wzrost. Koloniści francuscy pozostawili po sobie kwitnące rolnictwo, które niszczało, bo zabrakło rąk do pracy, nawozów i światłych rolników. Handel opanowała mafia. Znów powstały wielkie fortuny, które zgarniały dla siebie wszelkie korzyści. Nastąpiło rozluźnienie obyczajów, nawet w najbliższym otoczeniu prezydenta. Sam Bumedien także uległ zachodnim wpływom i ożenił się z wyemancypowaną i wykształconą w Szwajcarii kobietą. Nie był jednak na tyle postępowy, aby kobietom algierskim przyznać równouprawnienie, jak to uprzednio obiecywał. Ascetyczny wojownik zmienił się w gnuśnego sybarytę.”

Houari Boumedienne (1932–1978)

Autorzy: Pierre Accoce, Pierre Rentchnick, Chorzy, którzy nami rządzą, tłum. Marta Kubiak, Wydawnictwo Test, Lublin 1992, s. 152.

O kobietach , O marzeniach , O historii

„Czasami bardziej słyszę publiczność niż Chrisa, który stoi obok mnie. Ciekawe jest też, jak w różnych miastach skandują „Soundgarden” – fatalnie trzysylabowy zespół. Na Florydzie po prostu krzyczą: „Garden, Garden”. W Niemczech każdą sylabę akcentują z jednakową dzikością. W Wielkiej Brytanii wołają: „Mud-hon-ey”.”

Kim Thayil (1960) gitarzysta amerykański (Soundgarden)

o występach na koncertach.

„Pochodzę z Katowic, a więc robotniczego miasta. Łódź ma podobny charakter. W obu miastach nie ma rynku, jak w Krakowie. Łódź stała mi się bliska. Przypominała mi śląskie krajobrazy, klimaty. Wcześniej przed tym uciekałem ze Śląska. W Łodzi to wszystko wróciło.”

Wojciech Błach (1972) polski aktor

Źródło: Łódź zawsze mile wspominam!, „Polska Dziennik Łódzki” nr 52 - dodatek, 4 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/112297.html

O charakterze

„Miasto śmierdzi upałem”

Marek Śnieciński (1958)

Tom Podróż do-słowna
Źródło: Lato w mieście

O lecie

„Dziś praktycznie nie ma już roślinności, upraw rolnych, lasów i łąk. Cały obszar lądów poza miastami pokryty jest płytkami Grilla. Nie są to zwyczajne fotoogniwa. To niezwykle pomysłowy wytwór ludzkiej technologii: zintegrowane elementy przetwarzające energie słoneczną, które działają jak liście roślin zielonych, lecz ze znacznie większą wydajnością.”

Janusz A. Zajdel książka Cylinder van Troffa

opis przyrody w przyszłości.
Cylinder van Troffa

O przyszłości

„Niektórzy organizatorzy festiwalu „Nowa Fala” / „Nowaja wołna” zaczęli straszyć ostatnio, po tym jak Łotwa stwarzała trudności – „może przeniesiemy się na Krym?”. Pomyślałam: „fantastyczna idea! Jedźcie na Krym! A może lepiej do Rosji, bo Krym jest częścią Ukrainy”. Ale poważnie: to festiwal niskiej jakości. I co więcej atrakcyjny dla tych, którzy chcieliby zatrzymać Jurmałę w tej postsowieckiej przestrzeni. A Jurmała nie powinna do niej należeć. To fantastyczne miasto z przepiękną halą koncertową. Możemy mieć przecież światowy festiwal operowy, jazzowy czy nawet muzyki popularnej. Czy musimy się męczyć z tym marnym show w języku rosyjskim?”

Sarmīte Ēlerte (1957)

o festiwalu Nowa Fala w Jurmali

„Centrum działania w wojnie rewolucyjnej powinna stanowić wieś. Zarazem jednak szczególna rola przypada miastu, ponieważ w pierwszym etapie wojny powinno ono dostarczyć wsi najlepiej przygotowanych kadr, które by kierowały organizacją oddziałów polityczno-wojskowych. Na ogół elementy rewolucyjne pochodzenia miejskiego mają większą możliwość osiągnięcia odpowiedniego poziomu świadomości politycznej na pierwszym etapie. Elementy te wywodzą się z rewolucyjnych środowisk robotników i studentów i pewnych warstw drobnej burżuazji.”

Carlos Fonseca (1936–1976)

Źródło: Zbigniew Marcin Kowalewski, Guerilla latyno-amerykańska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978, s. 56.

O wojnie

„To piękne, gdy człowiek może być dumny ze swojego miasta, lecz jeszcze piękniej, gdy miasto może być z niego dumne.”

Abraham Lincoln (1809–1865) prezydent USA

„Bezsenne noce, nie mogę zasnąć.
Idąc myślę o tym, że pechowe jest to miasto.
Nie chcę mówić, że przeklęte.
Znicze i tablice pamiątkowe za każdym zakrętem.
Każdy metr emanuje przekrętem.
Krew każdego domu jest tu fundamentem.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

WWO
Źródło: Bezsenne noce

O domu , O myślach , O myśleniu

„Nowo erygowane miasto, powstało ze wsi, zabudowane jest w kilka długich ulic. Każdy odcinek otoczony jest ogrodem. Ulice oświetlone gazem, co stanowi dziwny kontrast z ogólnym wioskowym charakterem osady.”

Lucjan Malinowski (1839–1898) językoznawca polski

wrażenia z pobytu w Królewskiej Hucie (Chorzów).

O wrażeniach , O charakterze

„Pensja przeciętnego Amerykanina, zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu przez cały rok, jest dziś taka jak w 1973 r. W tym samym czasie amerykańska gospodarka, co prawda z kilkoma recesjami po drodze, stale się rozwijała. Najwyraźniej ktoś zgarnął śmietankę. Gromadzący się na Wall Street i na ulicach innych miast Oburzeni znają odpowiedź: na rozwoju zyskał 1 proc. najlepiej usytuowanych Amerykanów, którzy na dodatek najwięcej także zyskali na kryzysie.”

Edwin Bendyk (1965) polski publicysta

Źródło: Widmo krąży po świecie, „Polityka”, nr 48, 23 listopada 2011 http://www.polityka.pl/rynek/ekonomia/1521426,1,rozwarstwienie-ekonomiczne-czyli-tykajaca-bomba.read

O prawdzie , O czasie

„Führer chce nadal oszczędzać Leningrad. (…) Gdybyśmy zdobyli to miasto, nie moglibyśmy przecież w ogóle wyżywić spędzonej tam 5-milionowej masy. (…) Jest więc absolutnie w naszym interesie, jeśli jeszcze przez jakiś czas Leningrad będzie stawiał opór. Potem będziemy mogli niszczyć to milionowe miasto ulica za ulicą, dzielnica za dzielnicą.(…) Taki sam los czeka ewentualnie Moskwę.”

Joseph Goebbels (1897–1945) niemiecki polityk nazistowski, minister propagandy

w 1941.
Dzienniki (1923–1945)

O losie , O czasie , O czekaniu

„Tak, to miasto, St. Petersburg, kaprys tyrana, który zapragnął, by jego wspomnienie Wenecji przybrało kształt w kamieniu na bagnistym brzegu rzeki, gdzieś na końcu świata, pod najbardziej niegościnnym z nieb, to miasto, wznoszone cegła po cegle przez poetów, szarlatanów, awanturników i szalonych kapłanów, przez niewolników i wygnańców, to miasto nosi wspólne imię tego księcia i świętego, który dzierży klucze niebios… Petersburg, miasto zbudowane z dumy, wyobraźni i pragnień… Tak jak my sami jesteśmy, lub być powinniśmy.”

Angela Carter (1940–1992) pisarka angielska

Źródło: Wieczory cyrkowe

O wspomnieniach

„Łatwiej odbudować zburzone miasto, niż zburzone zaufanie.”

Karol Bunsch (1898–1987) polski pisarz

O zaufaniu

„Budowa drewnianego miasta, miasta skrzyń, trwa całymi dniami, od świtu do zmierzchu. Pracują wszyscy, moczeni deszczem, paleni słońcem, nawet milionerzy, jeśli sprawni fizycznie, przykładają się do roboty. (…) Pakowanie odbywa się pod osłoną nocy. Tak jest lepiej, bo wtedy nikt nie wtyka nosa w cudze rzeczy, nikt nie będzie liczyć, ile wywożę i czego (…).
Stopniowo, z nocy na noc, miasto kamienne traciło swoją wartość na rzecz miasta drewnianego. Stopniowo też zmieniało się myślenie ludzi. Ludzie przestali myśleć w kategoriach domu i mieszkania i rozprawiali tylko o skrzyniach. (…) Była to już jedyna rzecz, która ich interesowała i o którą się troszczyli. Ta Luanda, którą pozostawiali, była dla nich sztywną i obcą makietą, sceną zabudowaną, ale pustą, jak po skończonym widowisku.”

Ryszard Kapuściński książka Jeszcze dzień życia

o opuszczeniu stolicy Angoli przez Portugalczyków w 1975.
Jeszcze dzień życia

O ludziach , O domu , O myślach , O nocy

„Królestwo Grecji nie jest Grecją. Jest to tylko jej niewielka część, najmniejsza i najbiedniejsza. Grekiem nie jest tylko ten, który mieszka w tym królestwie, ale i ten, który mieszka w Janinie, Konstantynopolu, Smyrnie czy Trebizondzie i w jakiejkolwiek innej ziemi, związanej z historią Grecji i z narodem greckim. Są dwa główne centra hellenizmu: Ateny, stolica królestwa greckiego, i „Miasto” (Konstantynopol), marzenie i nadzieja wszystkich Greków.”

Joanis Kolettis (1774–1847)

wystąpienie w parlamencie (1844).
Źródło: J. Bonarek, T. Czekalski, S. Sprawski, S. Turlej, Historia Grecji, Kraków 2005, s. 478.

O nadziei , O historii

„Z moich obliczeń wynika, że Lublin jest pępkiem świata. To miasto stanowi kosmiczne centrum, Nową Jerozolimę, którą Jahwe upatrzył dla swego ludu.”

Jakub Izaak Horowic (1745–1815) rabin chasydzki, działający w Polsce

Źródło: Adina Cimet, Jewish Lublin. A Cultural Monograph, wyd. Teatr NN, Lublin 2009.

O ludziach

„Każde wymarłe miasto ma swoje duchy. To znaczy wspomnienia.”

Ray Bradbury (1920–2012) amerykański pisarz

Źródło: Ciemnoskórzy byli i złotoocy

„Straszliwa walka pomiędzy Herkulesem boskim i Herkulesem ludzkim, pomiędzy Bogiem a człowiekiem, rozpoczyna się na nowo. Wściekłość sług zła równa się bohaterskiej odwadze sług Boga. Koleje walki różne: teatr jej rozciąga się do wszystkich lądów, od bieguna do bieguna. Zwycięzca w Europie, zwyciężony w Azji, ginie w Afryce, triumfuje w Ameryce. I każdy człowiek, świadomie czy nieświadomie, służy i walczy w jednej z tych armii, i nie ma nikogo, kto by nie miał swego udziału w klęsce lub triumfie. Kajdaniarz i książę, ubogi i pan, zdrów i chory, mędrzec i prostak, dziecię i starzec, człowiek ucywilizowany i dziki, wszyscy walczą w tej samej walce. Każde słowo, jakie wypowiada człowiek, natchnione jest Bogiem, albo natchnione światem, i głosi koniecznie, czy to wprost, czy nie wprost, ale zawsze jasno, chwałę jednego lub triumf drugiego. Abel sprawiedliwy i Kain bratobójca są typami dwóch tych Miast, w których rządzą prawa przeciwne i panują nieprzyjaźni sobie panowie, a z których jedno nazywa się miastem Bożym, a drugie miastem światowym, i pomiędzy którymi jest wojna, nie dlatego, że w jednym przelewa się krew, a w drugim się nie przelewa, ale ponieważ w jednym przelewa ją miłość, a w drugim zemsta; ponieważ w jednym ofiarowaną jest ona człowiekowi dla nasycenia jego namiętności, a w drugim Bogu na ofiarę przebłagalną.”

Juan Donoso Cortés (1809–1853)

Źródło: Ensayo sobre el catolicismo, el liberalismo y el socialismo

O miłości , O Bogu , O wojnie , O świecie

„Kiedyś palono na ulicach miast maszyny tkackie Jacquarda, gdyż automatyzacja zagrażała miejscom pracy tkaczy. Pewniej nocy, gdy po raz pierwszy do druku „The Times” zastosowano parowe maszyny drukarskie Koeniga, w obawie przed zamieszkami utrzymywano ten fakt w tajemnicy przed pracownikami drukarni. A dziś w Polsce Izba Wydawców Prasy wyraża w mediach zaniepokojenie związane z podpisaniem przez PAP porozumienia z Google.”

Piotr Waglowski (1974) prawnik polski, działacz na rzecz informatyzacji

Źródło: Podzielą los zecera?, „Przekrój”, 23 kwietnia 2009.

O losie

„Wieżę w formie ściętego stożka wzniesiono pośrodku sowchozu „Rodzicielskie Zagródki” ze sprasowanych, zbrykietowanych w ręcznej prasie cegieł. W przedsionku wieży znajdowała się wydzielona zagroda i jakkolwiek jeszcze nie miała oprzyrządowania, było to miejsce uśmiercania zwierząt prądem o wysokim napięciu. Wisokowski i Główno nie chcieli psuć jakości mięsa przedśmiertnym przerażeniem i rozpaczliwą agonią żywych stworzeń poddanych działaniu mechanicznych narzędzi. W elektrycznej zagrodzie przeciwnie, zwierzę zostanie uprzednio poddane pieszczotom, a śmierć nastąpi w momencie ukontentowania najlepszą karmą. Obraz zwierząt pędzonych na piechotę przez bezkresy na zjedzenie do miast albo nawet zamkniętych w niewoli wagonów, wywoływał w Wisokowskim duchowy i ekonomiczny wstrząs. Krowy, a osobliwie byki, są zbyt wrażliwe, aby mogły znosić jazdę koleją, widok miast i ryczącą industrializację. Stworzeniom rozstrajają się nerwy, bez ustanku wysypują z siebie nawóz i tracą konsumpcyjną wagę. Wyliczono, że podczas jazdy koleją na odległość tysiąca wiorst krowy chudną o dziesięć i więcej procent, byki zaś całkiem marnieją, gryząc się tym, że już nigdy nie przyjdzie im się parzyć…”

Andriej Płatonow (1899–1951) pisarz rosyjski

Juwenilne morze

O śmierci , O odległości , O zwierzętach , Obraz

„Do ukazania się książki [Miasto Boga] byłem Murzynem ze slumsów, za którym ludzie oglądali się na ulicy ze strachem, czy nie zamierzam ich napaść, a w sklepie stawał przy mnie strażnik pewien, że zaraz zwinę ryż czy fasolę z półki.
Teraz tu gdzie mieszkam, nie ma problemu. Sąsiedzi mnie znają. Jestem sławny. Często mnie zaczepiają i proszą, czy mogą sobie zrobić ze mną zdjęcie telefonem komórkowym. Ale gdziekolwiek indziej w Rio czarny to od razu złodziej. Rasizm się mocno trzyma. Policja chętnie bije czarnych, w pracy są dyskryminowani. Zaprowadzenie równości jest rzeczą podstawową. I wszystko zaczyna się znowu od edukacji. Ale szybko się nie zmieni.(…) Niechęć jest wzajemna.”

Paulo Lins (1958) pisarz brazylijski

Źródło: Aleksandra Szyłło, Maciej Stasiński, Jeż z Miasta Boga, „Gazeta Wyborcza”, 26 marca 2012.

O Bogu , O ludziach , O książkach , O strachu

„Miasto Konstantyna upadło, lecz kraj nasz ruski z pomocą Matki Bożej i świętych Pańskich wzrasta, jest młody i wywyższony. Niech tak będzie, o Chryste, aż po kres czasu.”

Filoteusz z Pskowa (1450–1525) rosyjski mnich i uczony

Źródło: Chronograf ruski (1512), cyt. za: Eligiusz Podolan, Spór o formę feudalizmu rosyjskiego w historiografii rosyjskiej XVIII-XIX wieku, zgora.pl http://zbc.uz.zgora.pl/Content/906/Elek1.htm

O matce , O czasie , O wieku , O pomocy

„O panie nasz, ty, który cierpiałeś znużenie, ty, który znosiłeś zmęczenie, ty, który przybyłeś na ziemię. Ty, który przybyłeś, aby objąć we władanie miasto Meksyk, ty, który zstąpiłeś na ziemię, aby zająć miejsce, którego przez wiele lat strzegłem dla ciebie… Nawet nie marzyłem, że kiedyś cię ujrzę i popatrzę w twoje oblicze. Królowie oddalili się, wiedząc o twoim rychłym nadejściu.”

Montezuma II (1466–1520)

do Hernána Cortésa.
Źródło: Stephen Weir, Najgorsze decyzje w historii świata. Okoliczności, sprawcy, konsekwencje, tłum. Dorota Gabon, Wydawnictwo Publicat, Poznań 2008, ISBN 9788324515813, s. 55.

O historii , O decyzjach , O cierpieniu

„To miasto to cmentarzysko. I wszystkie kości czekają na swoją kolej.”

Michael Connelly (1956) pisarz amerykański

Cmentarzysko

O czekaniu

„Alkan – Autostrada Alaskańska – jest najdłuższym franszulatowym gettem na świecie. To prawdziwe jednowymiarowe miasto o długości dwóch tysięcy mil i szerokości stu stóp rosnące z szybkością stu mil na rok.”

Neal Stephenson książka Zamieć

Zamieć
Źródło: Zamieć, str. 307, Poznań 1992.

„Lidzbark Warmiński – miasto mężów znakomitych.”

Józef Gosławski (1908–1963) polski rzeźbiarz i medalier

awers medalu wykonanego z okazji 650-lecia nadania praw miejskich Lidzbarkowi Warmińskiemu (1958).

„Denver to miasto wielkiego sportu.”

John Elway (1960)

Źródło: Miasto zwycięzców, „Pro-Bakset. Magazyn” nr 6/99 (34), s. 51.

O sporcie

„Najgłębsza definicja faszyzmu brzmi: jest to ruch polityczny, który podąża najbardziej bezpośrednio i najbardziej radykalnie na drodze wielkiej rewolucji naszych czasów, na drodze rewolucji ciała – zdrowia, godności, płodności i heroizmu – drodze obrony człowieka przeciw wielkiemu miastu i przeciw maszynie”

Pierre Drieu La Rochelle (1893–1945)

Źródło: Jacek Bartyzel, Pierre Drieu La Rochelle, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/ebp-pierre-drieu-la-rochelle

„Gdziekolwiek spozieram:
Przez gruzy i zgliszcza
Słoneczny blask przelazł
I miasto wywyższa.”

Grzegorz Timofiejew (1908–1962) polski poeta, pisarz i tłumacz

Źródło: Warszawski murarz, „Życie Literackie” 1951, nr 5 (1 kwietnia), s. 3 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14096

O życiu

„Radio Maryja i Telewizja Trwam spełniają tę misję, którą powinny spełniać media publiczne. My zajmujemy się całym człowiekiem, w jego wymiarze duchowym, intelektualnym, fizycznym, psychicznym. Robimy to, co nam Pan Bóg zadał, byśmy realizowali na ziemi. To chcemy rozwijać, pomagać ludziom. Telewizja czy radio katolickie nie może zatrzymać się tylko na modlitwie, nie możemy zatrzymać się na jednym aspekcie. Musimy wypełnić wszystkie potrzeby człowieka, od dziecka aż do tego etapu ostatecznego. Katolickie nie znaczy pobożnościowe, ale powszechne, obejmujące całego człowieka. Wszyscy mówią mi w Chicago, Toronto i wielu innych miastach, co im dają Telewizja Trwam i Radio Maryja: dają im prawdziwą Polskę. Ludzie są przerażeni tym, co się teraz dzieje w Polsce, że nasza Ojczyzna się nie rozwija, tylko jest likwidowana. Ludzie są tym przerażeni, mówią, że nie o taką Polskę walczyli. Bo nie realizuje się interesów Polaków, naszej Ojczyzny, ale realizuje się interesy jej wrogie.”

Tadeusz Rydzyk (1945) polski duchowny katolicki, publicysta

Źródło: Na marszu nie skończymy, 26 kwietnia 2012 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20120426&typ=po&id=po05.txt

O Bogu , O dzieciach , O ludziach , O ojczyźnie

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 30 grudnia.
(…)
R. m. Dr Lisowski w imieniu sekcyi prawniczej uzasadnia następujące wnioski: 1) Wytoczyć przeciw p. Władysławowi hr. Platerowi proces o wydanie dzieł sztuki i starożytności w Rapperswylu się znajdujących, a przez p. Konstantego Schmidta Ciążyńskiego gminie m. Krakowa na własność odstąpionych; 2) w tym celu Rada wzywa Syndyka miasta, aby się z austryacko-węgierskim konsulatem w Zurychu co do wyboru adwokata porozumiał, od p. Konstantego Schmidta-Ciążyńskiego odpowiednią powziął informacyę i następnie pełnomocnictwo dla ustanowić się mającego adwokata do prowadzenia powyższego sporu ułożył i takowe przedłożył do podpisania Prezydentowi, którego się wraz z radcami miasta pp. Drem Faustynem Jakubowskim i Drem Henrykiem Jordanem do zeznania tego pełnomocnictwa upoważnia.”
R. m. Birnbaum sądzi, że nie trzeba wytaczać procesu p. Platerowi, jeżeli p. Schmidt-Ciążyński nie dotrzymał zobowiązań swoich względem gminy m. Krakowa.
Obszernie wyjaśnia r. m. Dr F. Jakubowski, iż zobowiązań swoich nietylko dotrzymał p. Schmidt Ciążyński, ale prócz tego dobrowolnie oﬁarował już dla Muzeum cenne zbiory; oﬁrował też miastu te zbiory wielkiej wartości, które obecnie znajdują się w Rapperswylu, a których hr. Plater nie ma prawa zatrzymywać, gdyż odstąpił je właściciel miastu. Zbiory te przesłane zostały do Rapperswylu na zasadzie listu z d. 6 kwietnia 1883 r., z którego się okazuje, iż hr. Plater zbiorów zatrzymywać nie może, nie spełnił bowiem po pierwsze warunków w liście zawartych, a po drugie charakter muzeum Rapperswylskiego, jako muzeum prywatnego, nie odpowiada warunkom, postawionym przez p. Schmidta Ciążyńskiego.
Zabierali jeszcze głos w tej sprawie r. m. Dr Retinzer, Dr Warschauer, prof. Dr Oettingler, Wentzl, Chęciński, oraz sprawozdawca, poczem wnioski sekcyi uchwalono.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 2, 4 stycznia 1887, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O charakterze , O czasie

„Jest jednak pewna stara legenda. Raz na sto lat smog odpływa znad Los Angeles na całą noc i powietrze robi się czyste jak w przestrzeni międzygwiezdnej. W ten sposób bogowie mogą zobaczyć, czy Los Angeles jeszcze jest na swoim miejscu. Jeśli jest, to z powrotem zasnuwają niebo smogiem, żeby nie musieli patrzeć na miasto.”

Larry Niven (1938) amerykański pisarz

Źródło: Niestały Księżyc

O Bogu , O losie , O nocy

„Przed laty pisałem o tym, jak to kieleckie środowiska twórcze domagają się krytyka. Przewidziałem los takiego krytyka. Miał on mianowicie zostać wywieziony przez twórców na furze gnoju za miasto. Środowiska twórcze chcą rzecznika krytycznego, nie krytyka. Krytykowi twórca może plunąć w oczy, bo krytyk jeśli chce być uczciwy wobec siebie i czytelnika, to jest cham ordynarny i bydlę.”

Andrzej Lenartowski (1949)

Źródło: „Plunę mu w oczy”, „Słowo Ludu” 1988, nr 66, s. 6.

O losie , O ludziach , O lecie

„Jeśli Państwo kulturze na złość i na przekór
Zwija szkoły, miast zwinąć tysiące synekur,
Chcąc mieć lud nie mądrzejszy od domowych zwierząt –
Jak poznać w takim razie: czy to rząd czy nierząd?…”

Bruno Jasieński (1901–1938) polski poeta futurystyczny

Źródło: Rząd czy nie rząd

O ludziach , O zwierzętach

„Kiedyś zabijano białą bronią, więc agresja miała bezpośrednie przełożenie na zadawane straty. Przebieg konfliktów był bardziej klarowny i mniej brutalny. Nie ginęło tylu cywili i nie burzono miast. Swoją drogą, walki były znacznie bardziej interesujące.”

Oliver Stone (1946) amerykański reżyser filmowy

Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=23213

O stracie , O walce

„Szczecin ma tyle atutów, że prędzej czy później wyleci w kosmos… To znaczy, że ma taki ogromny potencjał, że leży w znakomitym miejscu, na które tylu ludzi narzeka, bo uważa, że to miejsce fatalne, oddalone od świata. A to nieprawda, bo przecież blisko jest Berlin, blisko Skandynawia, morze, a wokół miasta roztacza się fantastyczna, piękna przyroda, która również jest jego autem. Jeżeli dodamy do tego wszystkiego kulturę i sztukę, to mamy mieszankę wybuchową o wielkiej sile. To musi eksplodować i dać wielkiego kopa temu miastu. Ja głęboko wierzę, że ta rakieta odpali.”

Arkadiusz Buszko (1966)

Źródło: Marek Osajda, Szczecin wyleci w kosmos, „Kurier Szczeciński” nr 246, 12 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129758.html

O ludziach , O sile , O morzu

„Warszawa jest miastem magicznym, choć jej mieszkańcy o tym nie wiedzą.”

Piotr Lachmann (1935)

Źródło: wywiad Janusza R. Kowalczyka, culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_lachmann_piotr

„Miasto jest dobrze i stabilnie zarządzane. Nikt nie ma zamiaru ogłaszać upadłości MPK. Zadłużenie nie przekracza ok. 50%, jesteśmy wypłacalni. Banki nas proszą, żeby zaciągać kolejne kredyty. Informacje o zarządzie komisarycznym są na granicy absurdu czy czarnego humoru.”

Rafał Dutkiewicz (1959) polski samorządowiec

Źródło: 09 października 2012 http://www.tvp.pl/wroclaw/aktualnosci/rozmaitosci/dutkiewicz-janicki-klamie/8758804,

„Miasto socjalistyczne – miasto dobrego losu.”

Wisława Szymborska (1923–2012) polska poetka, noblistka

Źródło: Na powitanie budowy socjalistycznego miasta

O losie

„Stworzę wam sztukę nową, sztukę czarnych miast.
Będzie mocna jak wódka i dobra jak piernik.
Zdziwicie się, że tyle jest na niebie gwiazd,
których żaden wam przedtem me odkrył Kopernik.”

Bruno Jasieński (1901–1938) polski poeta futurystyczny

Źródło: Zmęczył mnie język

„Eksy [akcje konfiskowania majątku bogatszym mieszkańcom getta] to jest w ogóle rzecz uboczna – sposób zdobycia pieniędzy potrzebnych na zakup broni. Eksy nie były naszą ideologią. Ideologią było zupełnie co innego – mieć broń.(…) Jak zabiliśmy jednego, bo nie chciał płacić na ŻOB, to nie dlatego, że akurat na niego zagięliśmy parol. Przecież takich, którzy nie chcieli płacić, było wielu. Tyle że on był gorszy od reszty i należało mu się także z innych powodów. Po prostu nie był najprzyzwoitszym człowiekiem. Wszystko jedno: nie chciał dać pieniędzy, więc zagroziliśmy: jak nie dasz do czwartej, to cię zabijemy. Nie wierzył i powiedział, że sobie gwiżdże na nas, bo ma chody w policji żydowskiej czy u Niemców. No tośmy przyszli i go zabili. Jak wieść o tym się rozeszła, już nie było w ogóle kwestii, żeby ktoś nam odmówił. Zaczęliśmy rządzić tym miastem. Kilkadziesiąt tysięcy ludzi było pod naszą władzą – co powiedzieliśmy, to szło jak po maśle. (…) Ale w getcie też byli łapserdaccy, którzy mieli pieniądze. Nawet grali nocami w ruletkę. Kiedyś zrobiliśmy eksy na takie nielegalne kasyno gry i ktoś z naszych wziął takiego gracza za krawat. A wtedy ze szpilek do krawata zaczęły się sypać brylanty. Garściami je zgarnialiśmy. Tyle że myśmy potem nie umieli tego dobrze zhandlować. Oczywiście, wielki napad na Bank Polski w Warszawie, gdzie zabrano miliony czy miliardy, już tam nie wiem, był także politycznym ciosem w okupanta [W listopadzie 1942 oddział komunistycznej Gwardii Ludowej napadł na centralę Komunalnej Kasy Oszczędnościowej w Warszawie – WB, KB].”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

Ale eksy człowieka, który siedzi w domu i ma te 10 czy 100 tysięcy złotych, a podziemie mu zabiera 5 tysięcy, to jest w ogóle bez znaczenia w tej sprawie. Istotne jest, czy za to się kupuje broń, czy za to się pije wódkę. Jak się nie pije wódki, a kupuje się broń, to społeczeństwo jest z tobą i w ogóle nie zauważa, że coś takiego się dzieje.
Źródło: s. 153–154.

O pieniądzach , O ludziach , O domu , O piciu

„Najprawdopodobniej to będzie moja ostatnia kadencja. Dla mnie bardzo ważny jest rok 2012 i zrealizowanie zamierzeń, które chciałbym położyć na stół w najnowszej kadencji. One są głównie związane z rozwojem edukacji, chciałbym, żeby Wrocław był miastem o najwyższym poziomie edukacji.”

Rafał Dutkiewicz (1959) polski samorządowiec

Źródło: gazeta.pl, 4 listopada 2010 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,8610358,_Im_wyzsza_moja_pozycja_we_Wroclawiu__tym_wyzsza_pozycja.html

„Białoruś jest typową republiką chłopską, w której miasto nie ma nic do gadania. Dałoby się uniknąć w niej zabójczej stagnacji, gdyby nie było to chłopstwo kołchozowe, lecz, wzorem skandynawskiego, silnie właścicielskie.”

Sokrat Janowicz (1936–2013) pisarz białoruski

Źródło: Kilka uwag o stosunkach polsko-białoruskich, op. cit., s. 232.

„Warszawa jest strasznie brzydkim, skrzywdzonym miastem. Na tle innych polskich miast wygląda smutno. Jest okaleczona historią i trudno jej się podnieść. To jej blizny są mi bliskie, nie jej piękno.”

Andrzej Jakimowski (1963) reżyser polski

Źródło: „Zwierciadło”, 1/1935, styczeń 2008

Cytaty o pięknie , O historii

„Im dalej wjeżdża się w miasto, tym bardziej widać gorzkie obrazy bezsensownego zniszczenia: obrabowane sklepiki z cygarami, w których wyposażenie leży zniszczone na podłodze. W innych sklepach obrabowane i zdemolowane regały z zawartością lub puste. Ulice pełne gapiącego się i namiętnie dyskutującego tłumu, częściowo ludzie starzy, jak i młodzi, są zachwyceni. Ale pomimo to, dławienie u wszystkich. (…) Był kwadrans przed dziesiątą, gdy dotarłem na plac Zamkowy, aby skręcić w Anger Strasse (dziś Łąkowa): tak zwana „Mauschelhalle”, znana i piękna budowla autorstwa von Opplera, była już tylko dymiącą ruiną. Górna kopuła już się zaczęła przechylać na jedną stronę i musiała być wysadzona w powietrze w południe między drugą a czwartą, w tym czasie wszyscy okoliczni mieszkańcy musieli opuścić swoje mieszkania (…).”

Walter Tausk (1890–1941) pisarz niemiecki, pamiętnikarz

O ludziach , O czasie , Obraz

„Gdy Węgierski Ludwik nastał,
To rozwinął handel w miastach,
A w Koszycach przywileje
Nadał szlachcie, czym na dzieje
Wpłynął nasze w sposób znaczny,
Ale później, co zaznaczmy.
Kochać wszak go trzeba za to,
Że Jadwigi był on tatą.”

Ludwik Węgierski (1326–1382)

Autorzy: T-raperzy znad Wisły, Jadwiga
Źródło: Poczet królów polskich http://www.t-raperzy.waw.pl/poczet.html

Kochać się

„Powszechna Deklaracja Praw Człowieka jest dziś przemokłym bezwartościowym papierem, protesty przeciw jej łamaniu są coraz słabsze. Totalitaryzm korporacyjny nie potrzebuje już żadnych ideologii. Jesteśmy uśpieni w przeświadczeniu, że żyjemy w demokracji, ale to fikcja. W rzeczywistości rządzą nami instytucje, które nie mają z demokracją nic wspólnego, jak Bank Światowy czy Światowa Organizacja Handlu. Żyjemy w świecie rządzonym przez bogatych. A co ja z tym wszystkim zrobię? Napisałem „Miasto ślepców”, dostałem Nobla i co z tego? Literackie przypowieści noblistów nie zmieniają rzeczywistości.”

José Saramago (1922–2010) pisarz portugalski, noblista

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 19–20 czerwca 2010.

O demokracji , O rzeczywostości

„Pięć lat przed powstaniem podjęty został w Warszawie bój, znany nam dobrze jako obrona stolicy z września 1939 r. Bój ten, którego wszak można było uniknąć ogłaszając Warszawę, podobnie jak potem Paryż, miastem otwartym, kosztował miasto kilkanaście procent jego zabudowy, z tym że najbardziej ucierpiało cenne śródmieście. Kosztował on także około 25000 zabitych cywilów i 6000 żołnierzy, a 50000 osób zostało rannych. Były to straty bardzo poważne, które dziś z punktu widzenia całkowitego zniszczenia miasta mógłby ktoś lekceważyć, ale jeśli porównamy je ze stratami innych stolic europejskich – należą do najcięższych. A kto dzisiaj podnosi te wszystkie straty kwestionując zasadność długotrwałej obrony stolicy? Obrony, która trwała trzy tygodnie, a już po dziesięciu dniach traciła wszelki sens operacyjny. Czy mówi się o zbrodniczym błędzie, o szaleństwie, o szukaniu odpowiedzialnych? Nie. Bo dojrzano sens tamtej walki w sferze zupełnie innej niż sfera zysków i strat materialnych, niż sfera wartości operacji wojskowych. Dostrzeżono ten sens w sferze moralnej, podkreślając ogromną rolę oblężenia Warszawy w podtrzymaniu woli narodu do stawienia oporu w okresie okupacji. A więc sens tej walki odnaleziony został w dziedzinie zupełnie różnej od tych, które decydują o ocenie powstania. W dziedzinie właściwie politycznej. Nie było sensu obrony stolicy z punktu widzenia przebiegu walk wrześniowych, gdyż nie miała ona żadnego wpływu na zwycięstwo, o którym trudno było marzyć. Miała ona sens na lata późniejsze, pozwalała je przetrwać w lepszej kondycji psychicznej, budowała dalszy opór, współdziałała z przyszłym zwycięstwem.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 125–126

O stracie , O zwycięstwie , O walce , O szaleństwie

„Ci prekursorzy, twórcy klasycznych westernów, niewiele w sumie różnili się od tych prawdziwych pionierów Dzikiego Zachodu. Też odważnie zapuszczali się na odludzie, z tą różnicą, że nie szukali złota, a chcieli opowiedzieć pewną historię. Dzisiaj wydaje się, że nie ma nic prostszego niż zrobienie westernu, ale wtedy, w ich sytuacji, było to prawdziwe wyzwanie. I prawdziwe ryzyko, nie tylko artystyczne czy finansowe. Kiedyś dla lepszego efektu kamery przywiązywało się do pędzących dyliżansów, a aktorzy wykonywali takie kaskaderskie sztuki, że na samą myśl może strach oblecieć. W Dobrym, złym i brzydkim jest na przykład scena, kiedy Eli Wallach ze związanymi z tyłu rękami galopuje przez całe miasto. Bez dublera! Spróbuj dzisiaj poprosić kogoś, żeby powtórzył taki wyczyn.”

Olivia Wilde (1984) aktorka amerykańska

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Kobieta znikąd. Olivia Wilde specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 22 sierpnia 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=80015

O kobietach , O strachu , O historii , O myślach

„Elbląg miał w strategii rozwoju stwarzanie optymalnych warunków dla szkolnictwa wyższego. Uczelnia promuje miasto i nadaje mu wyższą rangę.”

Jerzy Müller (1946) polski polityk

Źródło: EUHE, he, he..., polityka.pl, 7 grudnia 2002 http://archiwum.polityka.pl/art/euhe-he-he-,376761.html

„Białe słońce Paryża
rozmiękcza chodniki
szkicuje białe cienie na świetlikach
chwyta w pułapkę czarnego kota
na odległym balkonie
I cale miasto śpiąc dryfuje
przez białe przestrzenie
jak zagubiony sterowiec
nieświadomy ogromu tajemnicy”

Lawrence Ferlinghetti (1919)

Źródło: Paryskie przemiany, tłum. Andrzej Szuba

O słońcu , Odległy

„Proces przystosowania formy do celów marnotrawstwa na pokaz i zastępowania piękności prawdziwej „pięknością wynikającą z wartości pieniężnej” zaznaczył się najsilniej w rozwoju architektury. Byłoby niezwykle trudno znaleźć w świecie cywilizowanym nowoczesną prywatną rezydencję lub gmach publiczny, który by mógł aspirować do czegoś więcej niż „nieszkodliwości” estetycznej w oczach każdego, kto oddziela elementy prawdziwej wartości estetycznej od oznak szacownego marnotrawstwa. Wielka różnorodność frontowych elewacji „lepszych” kamienic czynszowych w naszych miastach jest zarazem przejawem różnych form upadku architektury i kosztownej niewygody. Z estetycznego punktu widzenia nagie ściany z boku i z tyłu tych budynków, nie tknięte ręką artysty, są zwykle najładniejszymi ich częściami.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Dlaczego mamy znosić natłok gburów niemieckich, którzy kłębią się w naszych miastach i narzucają nam swój język i obyczaje? Dlaczego Pensylwania, założona przez Anglików, miałaby się stać kolonią obcych, którzy niebawem staną się tak liczni, że poddadzą nas germanizacji?”

Benjamin Franklin (1706–1790) amerykański polityk, uczony i filozof

komentarz na temat liczebności Niemców w Pensylwanii.
Źródło: J. Grabowski, Historia Kanady, Warszawa 2001, s. 93, 95.

O historii

„Iesi [rodzinne miasto cesarza], szlachetne miasto Marche, dostojne miejsce, z którego wzięliśmy nasz początek, gdzie nasza boska matka wydała nas na świat (…), nasze Betlejem, ziemia i kolebka cezara (…) dlatego ty, Betlejem, miasto Marche, nie jesteś zgoła najlichsze spośród miejsc książęcych naszego rodu, albowiem z ciebie wyszedł książę, władca królestwa rzymskiego.”

Fryderyk II Hohenstauf (1194–1250) cesarz niemiecki

Źródło: Ernst W. Wies, Fryderyk II, tłum. Jacek Antkowiak, PIW, Warszawa 2002.

O świecie , O matce

„Uzupełnieniem wiejskich, wspólnotowych organizacji powinni być bystrzy, zorganizowani ludzie, którzy występują w naszym imieniu w miastach. Oni mają możliwości, których my nie mamy. Współpraca z ludźmi spoza rezerwatów pomaga też zmienić relacje drapieżnika i ofiary. Umacniamy więzi w poprzek podziału na tych co konsumują i tych co produkują.”

Winona LaDuke (1959) amerykańska działaczka praw Indian i ochrony środowiska

O ludziach , O relacjach , O współpracy

„Jesienią 1942 r., najwyższe władze ZSRR zdecydowały podjęcie boju o Stalingrad; w jego wyniku miasto zostało niemal starte z powierzchni ziemi. Trudno uwierzyć, ale ani w radzieckiej wielotomowej historii drugiej wojny światowej, ani w naszej encyklopedii II wojny, ani w innych dostępnych masowemu czytelnikowi opracowaniach nie znajdziemy jednego słowa o wielkości strat materialnych i ludzkich tego miasta, które miało 450 tysięcy mieszkańców. Są tylko straty niemieckie: liczby rozbitych dywizji, wyeliminowanych z walki żołnierzy, zdobytego sprzętu. Jakby nikogo cena tej bitwy – straty ludzkie i materialne – nie obchodziła. Jakby ważny był tylko sam fakt zwycięstwa przybliżającego koniec wojny. Nie podzielam takiego stanowiska. Straty powstańczej Warszawy obchodzą mnie i bolą, ale przecież nie można wszystkiego sprowadzać do jednego tylko czynnika. Tak jak nikt, oceniając polską działalność partyzancką, która we wszystkich publikatorach ma tak znakomitą prasę, nie spróbował nawet obliczyć, ile kosztowała ona ludność cywilną wsi polskich i jaki był stosunek między stratami Niemców a naszymi. Tak jak nikt nie potępia akcji na Kutscherę, za którą przyszło nam zapłacić życiem 300 rozstrzelanych więźniów Pawiaka. Jakże nierówną miarę można przykładać do podobnych w swej tragicznej wymowie wydarzeń! Jak dowolne są kryteria oceny różnych bitew tej samej wojny światowej! Tak samo jak na walkę wrześniową, partyzantkę, akcje bojowe podziemia, również na Powstanie Warszawskie trzeba spojrzeć biorąc pod uwagę i zestawiając różne czynniki, niczego nie eliminując. W procesie historycznym, w procesie długiego trwania, liczą się bowiem także wartości. Czasem nie tylko się liczą – decydują.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 126–127

O wojnie , O historii , O stracie , O czasie

„Franciszkanizm był wielkim ruchem religijnym; bardziej niż inne zakony żebrzące wstrząsnął społeczeństwem chrześcijańskim XIII wieku, naznaczył je, odcisnął się na nim. Użył nowych metod apostolstwa. Zrywając z odosobnieniem dawniejszych zakonów, rozesłał swoich ludzi po drogach, pchnął ich do miast w pełnym rozkwicie – serc społeczeństwa.”

Jacques Le Goff (1924–2014)

Źródło: Święty Franciszek z Asyżu, 1999, tłum. Joanna Guze

O ludziach , O wieku , Serce

„Gdy chcesz atakować armię, oblegać miasto lub zabić kogoś, musisz najpierw zdobyć wiedzę o broniących generałach, ich gościach, strażnikach ich bram i ich sługach. Niech zajmą się tym twoi szpiedzy.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

„Powiedziałeś: "Pojadę do innej ziemi, nad morze inne.
Jakieś inne znajdzie się miasto, jakieś lepsze miejsce.
Tu już wydany jest wyrok na wszystkie moje dążenia
i pogrzebane leży, jak w grobie, moje serce.
Niechby się umysł wreszcie podźwignął z odrętwienia.
Tu, cokolwiek wzrokiem ogarnę,
ruiny mego życia czarne
widzę, gdziem tyle lat przeżył, stracił, roztrwonił".

Nowych nie znajdziesz krain ani innego morza.
To miasto pójdzie za tobą. Zawsze w tych samych dzielnicach
będziesz krążył. W tych samych domach włosy ci posiwieją.
Zawsze trafisz do tego miasta. Będziesz chodził po tych samych ulicach.
Nie ma dla ciebie okrętu - nie ufaj próżnym nadziejom - nie ma drogi w inną stronę.
Jakeś swoje życie roztrwonił
w tym ciasnym kącie, tak je w całym świecie roztrwoniłeś.”

Constantinos P. Cavafis (1863–1933) poeta grecki

O morzu , O życiu , O domu , Serce

„Tu nie ma wody tu jest tylko skała
Skała bez wody i piaszczysta droga
Droga wijąca się wśród gór nad nami
Między skałami głazami bez wody
Gdyby tu była woda stanąłbym i pił
Lecz pośród skał nie można myśleć ani stać
Suchy jest pot a stopy grzęzną w piachu
Gdyby tu woda spływała ze skał
Martwa jest paszcza gór spróchniałe zęby pluć nie mogą
Tutaj nie można usiąść leżeć ani stać
I ciszy nawet nie ma w górach
Tylko bezpłodny suchy grzmot bez deszczu
I samotności nawet nie ma w górach
Tylko posępne czerwone twarze - drwią i szydzą
W drzwiach lepianek z popękanej gliny
Gdyby tu była woda
A nie skała
Gdyby tu była skała
Ale i woda
I woda
Źródło
Sadzawka wśród skał
Gdyby tu był chociażby wody dźwięk
A nie cykada
I śpiew suchych traw
Ale na skale wody dźwięk
Gdzie drozd-pustelnik śpiewa pośród sosen
Krop kap krop kap kap kap kap
Ale tu nie ma wody

Kim jest ten trzeci, który zawsze idzie obok ciebie?
Gdy liczę nas, jesteśmy tylko ty i ja
Lecz gdy spoglądam przed siebie w biel drogi
Zawsze ktoś jeszcze idzie obok ciebie,
Stąpa spowity płaszczem brunatnym, w kapturze
Nie wiem czy jest to kobieta czy mąż
- Kim jest ten, który idzie po twej drugiej stronie?

Co to za dźwięki wysoko w powietrzu
Pomruk matczynych lamentów
Co to za hordy w kapturach, jak roje
Na bezkresnych równinach, utykają na spękanej ziemi
Otoczonej jedynie płaskim horyzontem
Co to za miasto nad łańcuchem gór
Pęka i zrasta się i rozpryskuje - w fioletowym wietrze
Walące się wieże
Jeruzalem Ateny Aleksandria
Wiedeń Londyn
Nierzeczywiste”

Thomas Stearns Eliot (1888–1965) poeta, dramaturg i eseista angielski

The Wasteland, Prufrock and Other Poems

O myślach , O myśleniu , O samotności , O kobietach

„Ja sobie sam wezmę twoje wytłumaczenie - odpowiedział Western - ściągaj kubrak! Obiję cię tak, ty półgłówku, jak jeszcześ nigdy w życiu nie był obity!
Tu wybuchnął wymyślaniem, nie szczędząc wyrażeń, które uchodzą tylko między dwoma wiejskimi szlachcicami o odmiennej opinii. Przytaczał często miano pewnej części ciała, które zazwyczaj pojawia się we wszelkich konwersacjach wśród niższych sfer angielskiej szlachty, na wyścigach, w czasie walk kogutów i w innych publicznych miejscach spotkań. Podobne aluzje są również często przytaczane w formie żartu, który, moim zdaniem, jest zazwyczaj błędnie interpretowany. W rzeczywistości dowcip polega na tym, iż radzisz przeciwnikowi, aby pocałował ciebie w d… za to, że zagroziłeś kopnięciem go w d…, bo zaobserwowałem z całą pewnością, że nikt nigdy nie proponuje, żebyś ty go kopnął, ani nie występuje z propozycją pocałowania ciebie w omawianą część ciała.
Może również wydać się zdumiewające, iż pomimo wielu tysięcy uprzejmych zaproszeń tego rodzaju, które musiał słyszeć każdy, kto przestawał z wiejską szlachtą, nikt - o ile wiem - nie był ani razu świadkiem, aby owo życzenie było spełnione - wyraźny przykład prowincjonalnego braku grzeczności, bo w miastach jest to powszechnie spotykaną ceremonią, którą najelegantsi panowie odprawiają codziennie w stosunku do swoich zwierzchników, wcale nawet o to nie proszeni.

Tom Jones, t. 1, s. 297.”

Henry Fielding książka Historia życia Toma Jonesa, czyli dzieje podrzutka

Tom Jones: Volume 1

O rzeczywostości , O czasie

„Piątek.(…) Mnie to wpędza w depresję. Miasto zaczyna się trząść już koło osiemnastej, a potem buzuje aż do nocy, pełne przekrzykiwań, pisków, głupich śmiechów, łamiących się obcasów, brzęku butelek, strzelających korków szampana, koki zasysanej z desek klozetowych i naciąganych na członki prezerwatyw… Przerabianie przez cały tydzień swojego jedynego, niepowtarzalnego, nieubłaganie mijającego życia na pieniądze musi skończyć się głupawką, zwierzęcym wrzaskiem " mam prawo do odrobiny wolności!!!". Nawet jeśli ta hektyczna, hurtem realizowana wolność, która musi wystarczyć na cały kolejny tydzień, oznacza prawo do swobodnego robienia z siebie palanta, darcia śluzówki genitaliów na strzępy i do spania potem z głową w sraczu.”

Dorota Masłowska (1983) polska pisarka i poetka

Kochanie, zabiłam nasze koty

O śmiechu , O wolności , O pieniądzach

„To doprawdy zagadkowa historia. Religijny człowiek wychodzi w świąteczny wieczór nie wiadomo po co za miasto, opuszcza paschalną wieczerzę, ginie. Kto i w jaki sposób mógł go wywabić? Czy aby nie zrobiła tego kobieta?
Afraniusz odpowiadał spokojnie, dobitnie:
-W żadnym wypadku, procuratorze. Możliwość taka jest absolutnie wykluczona. Należy myśleć logicznie. Kto był zainteresowany śmiercią Judy? Jacyś tam wędrowni fantaści, grupka, w której przede wszystkim nie było żadnych kobiet. Żeby si ożenić, procuratorze, trzeba mieć pieniądze. Żeby wydać na świat noweg oczłowieka, trzeba ich również. Żeby jednak zamordować człowieka z pomocą kobiety, potrzebne są bardzo wielkie pieniądze(…).”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

O myślach , O myśleniu , O śmierci , O kobietach

„Na wspomnienie o Traklu Amalfitano, prowadząc swój wykład niemal automatycznie, pomyślał o aptece nieopodal jego mieszkania w Barcelonie, do której zwykle chodził, kiedy potrzebował lekarstwa dla Rosy. Pracował w niej farmacueta wyglądający na nastolatka, nadzwyczaj chudy i w wielkich okularach, który nocami, kiedy apteka pełniła dyżur, zawsze czytał książkę. Pewnej nocy Amalfitano zapytał go, czuł bowiem, że powinien coś powiedzieć, podczas gdy farmaceuta szukał leków na półkach, jakie książki lubi i jaką książkę czyta w tej chwili. Farmaceuta odpowiedział mu, nawet się nie odwracając, że podobały mu się książki typu "Przemiana", "Bartleby", "Proste serce", "Opowieść wigilijna". A potem powiedział, że czyta teraz "Śniadanie u Tiffany'ego", Capotego. Pomijając "Proste serce" i "Opowieść wigilijną", które, jak powszechnie wiadomo, są opowiadaniami, a nie książkami, intrygujące było owo upodobanie młodego farmaceuty - który być może w swoim poprzednim życiu był Traklem, a być może w tym życiu miał napisać wiersze smutniejsze jeszcze niż te, które wyszły spod pióra jego dalekiego austriackiego kolegi - przedkładającego, ponad wszelką wątpliwość, dzieła mniejsze nad dzieła większe. Wybierał "Przemianę" zamiast "Procesu", wybierał "Bartleby'ego" zamiast "Moby Dicka", wybierał "Proste serce" zamiast "Bouvarda i Pecucheta", "Opowieść wigilijną" zamiast "Opowieści o dwóch miastach" albo "Klubu Pickwicka". Jakiż to smutny paradoks, pomyślał Amalfitano. Już nawet oświeceni farmaceuci nie mają odwagi siegnąć po wielkie dzieła, niedoskonałe, gwałtowne, te, które otwierają drogę w nieznane. Wybierają doskonałe wprawki wielkich mistrzów. Albo, by powiedzieć innymi słowy to samo: chcą widzieć wielkich mistrzów podczas szermierczych sesji treningowych, ale nie obchodzą ich prawdziwe batalie, gdzie wielcy mistrzowie walczą z czymś, z tym czymś, co przeraża nas wszystkich, czymś, co nas paraliżuje i bierze za rogi, i jest krew, i śmiertelne rany, i smród.”

Roberto Bolaño (1953–2003) chilijski pisarz

O nocy , Serce , O wspomnieniach , O książkach

„Już wiosna z ciepłym powraca powiewem,
Już marcowego nieba i mórz gniewy
Wesoły Zefir koi pieszczotami.
Wnet ziemie Frygii zostaną za nami,
Katullu, pola Nicei uprawne -
Polećmy do miast azjatyckich sławnych!
Już do włóczęgi myśl zrywa się lotem,
Nogi się prężą z radosnej ochoty.
A więc żegnajcie, towarzysze mili!
W podróż daleką wspólnieśmy ruszyli,
Różnymi szlaki wrócimy z powrotem.”

Katullus (-84–-54 p. n. e.)

O wiośnie , O myślach , O myśleniu

„Też kiedyś to pani czuła? - zapytał.

Milczała przez chwilę.

-Owszem, ale nie tak. Inaczej. Kiedy całymi dniami nie mówiłam do nikogo, a nocami spacerowałam, i wszędzie byli ludzie, którzy mieli gdzieś swoje miejsce, którzy dokądś chodzili, mieli gdzieś swój dom. Tylko ja nie. Wtedy wszystko powoli stawało się nierzeczywiste, jakbym się utopiła i szła po dnie przez jakieś obce podwodne miasto…”

Erich Maria Remarque książka Łuk triumfalny (powieść)

Arch of Triumph: A Novel of a Man Without a Country

O ludziach , O nocy , O domu

„Najbardziej zafrapowało ją to, w jaki sposób miasto się porusza. Z oddali wszystkie jego ruchome elementy wydawały się podlegać jednemu prawu, niewidocznemu dla żadnego z osobna. Rzecznymi statkami poruszał mocny kontrapunkt, mocny jak magnetyczna siła, wyczuwało się go tak wyraźnie, jak widziało się ich sylwetki. Ich zawiłe kursy były jak niewidzialne nici.”

Mark Helprin książka Winter's Tale

Winter's Tale

O sile

„Początkowo rodzice, ani uczniowie nie składali zameldowań o zaistniałych przestępstwach, a sprawcy pozostawali nieznani. Terenem działania git-ludzi były szkoły, ich otoczenie, osiedla mieszkaniowe oraz miejsca spotkań młodzieży, zwłaszcza w dużych miastach.”

Jerzy Wojciech Wójcik (1937)

Od hippisów do satanistów (1992)
Źródło: s. 48

O rodzicach , O ludziach , O młodzieży

„Klomb w kształcie planu miasta budowany jest od zeszłego roku – 1 sierpnia 2016 r. miasto przekazało na ten cel 331 metrów kwadratowych trawnika przy ul. Żwakowskiej. Aby realizować projekt trzeba było najpierw nawieźć tu 67 ton ziemi. Jednym z elementów dekoracyjnych będzie wybrukowany herb miasta Tychy o powierzchni 4 metrów kwadratowych: trąbka ma być zrobiona z szarego granitu szwedzkiego, a tło wypełni czarny granit.”

Henryk Jan Dominiak

„Co do projektantów, odnieść można wrażenie, że od wielu lat główną ich troską jest, aby obiekt ich autorstwa nie przypominał przypadkiem niczego, co dotąd w Polsce zbudowano. Niestety, tendencja taka spotyka się ze swym lustrzanym odbiciem po stronie inwestorów: wielu tego przykładów dostarcza obecne budownictwo sakralne, co zaś do domów, sądzić by można, że główną funkcją niektórych spośród nich jest zwracanie na siebie uwagą dziwactwem formy, mylonym z nowoczesnością. Skutkiem jest pretensjonalność i agresywna brzydota wielu obiektów oraz dominujące wrażenie chaosu i dysharmonii w krajobrazie wsi, której zabudowa stanowi przegląd kolejnych mód, panujących wcześniej na obrzeżach miast.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

o architekturze wsi.
Inne publikacje
Źródło: „Krakowskie Studia Małopolskie” https://czasopisma.marszalek.com.pl/images/pliki/ksm/09/ksm200503.pdf, nr 9/2005, s. 41.

O wrażeniach , O pewności siebie

„Gdańsk jest szczodry, Gdańsk dzieli się dobrem, Gdańsk chce być miastem solidarności. Za to wszystko wam serdecznie dziękuję, bo na ulicach, placach miasta wrzucaliście pieniądze, byliście wolontariuszami. To jest cudowny czas dzielenia się dobrem. Jesteście kochani. Gdańsk jest najcudowniejszym miastem na świecie! Dziękuję wam!”

Paweł Adamowicz (1965–2019) polski prawnik, polityk i samorządowiec; długoletni prezydent Gdańska

ostatnie słowa Pawła Adamowicza
Źródło: Ostatnie słowa Pawła Adamowicza https://wiadomosci.wp.pl/ostatnie-slowa-pawla-adamowicza-6338464585897601a, wp.pl, 14 stycznia 2019.

Kochać się , O czasie , O pieniądzach

„Chociaż to duże miasto, Żydzi Białegostoku posługiwali się wyłącznie językiem jidysz. Obca im była snobistyczna asymilacja i każda inna. Dla tutejszych Żydów nie istniała kwestia języka. To jidysz był językiem żydowskich tkaczy i żydowskiej inteligencji. Językiem ulicy i salonu, kawiarni i szkoły. Białostocki Żyd nie mógł się nadziwić, słysząc, że w innych dużych miastach w Polsce w pewnych żydowskich kręgach rozmawia się po polsku, a żydowski jest rzeczą wstydliwą. W Białymstoku nawet słońce świeciło po żydowsku…”

Mordechaj Canin (1906–2009) żydowski pisarz i publicysta

Przez ruiny i zgliszcza
Źródło: rozdz. Białystok, s. 250.

O inteligencji , O języku słowackim , O słońcu

Cytaty na temat miasto strona 5

Cytaty na temat miasto
strona 5