Cytaty na temat łańcuch (56 cytatów)

„Historia była kroniką niegodziwości i gwałtów, nieprzerwanym łańcuchem królobójstw i królów mordujących swe żony, braci i siostrzeńców.”

Charles Chaplin (1889–1977) angielski aktor i reżyser kina niemego

Źródło: Moja autobiografia, Thaurus, Warszawa 1993.

O historii

„Nie pomni dziś filozof pan,
Historyk i teolog,
Kto pierwszy krzyknął – Wolność dam!
Czy tyran, czy też prorok?
I co na myśli człek ów miał
Też nikt z nas nie pamięta
Czy łańcuch, co dwie ręce skuł,
Czy rozerwane pęta?”

Krzysztof Daukszewicz (1947) satyryk polski

Piosenki
Źródło: Klasówka z fragmentu wolności

O myślach , O wolności , O myśleniu

„To, co w sposób nieuchronny prowadzi do konfliktu, to pycha i egoizm potężnych państw, zachłanność i zaślepienie bogatych narodów, sztucznie rozpalana nienawiść między narodami i rasami, brak zaufania i brak stabilności w stosunkach międzynarodowych, samowola tych, którzy kierują państwami, hedonizm, który podważa fundamenty życia indywidualnego, co prowadzi do upadku narodów, arogancja, niesprawiedliwość, kłamstwo, zazdrość, oszczerstwo – krótko mówiąc cały smutny łańcuch ludzkich popędów i win.
To, a nie nic innego, leży u podstaw wojen, nawet jeśli na zewnątrz widać grę racji politycznych, ekonomicznych i zabiegi dyplomatyczne.”

Carlo Gnocchi (1902–1956)

Chrystus wśród Strzelców Alpejskich
Źródło: s. 94.

O nienawiści , O kłamstwie , O zazdrości , O zaufaniu

„Życie jest serią początków, nie łańcuchem zakończeń – dlatego jest takie piękne.”

Mian Mian (1970)

Cukiereczki

O życiu

„Nosisz przeszłość w sobie, ciągniesz ją za sobą na grubym, niezniszczalnym łańcuchu bez względu na to, jak daleko w przyszłość patrzysz. Przez długi czas możesz ją ignorować, ale nie możesz od niej uciec.”

Nora Roberts (1950)

Źródło: Kamień Pogan

O czasie , O przeszłości , O przyszłości

„Czy mam wam przeczytać jak wyglądało rozliczenie świętej pamięci Józefa Życińskiego arcybiskupa? Dziś z piekła jego głos słychać w niebie, tak wyje! Jest obok Mahometa przywiązany najgrubszym łańcuchem!”

Piotr Natanek (1960)

Źródło: Zbuntowany ksiądz o abp. Życińskim: „Wyje z piekła”, gazeta.pl, 21 lipca 2011 http://lublin.gazeta.pl/lublin/1,35640,9987161,Zbuntowany_ksiadz_o_abp_Zycinskim___Wyje_z_piekla_.html#ixzz1SqCudTWE

O piekle

„Gdyby dana sekwencja aminokwasów miała się wyłonić przez przypadek jak rzadkie byłoby takie zdarzenie? To jest łatwe zadanie z prawdopodobieństwa. Wyobraźmy sobie łańcuch składający się z około dwustu aminokwasów; to jest, jeśli już, raczej mniej niż przeciętna długość protein wszelkiego typu. Jako że w każdym z tych dwustu miejsc mamy zaledwie dwadzieścia różnych możliwości liczba wszystkich możliwości wynosi dwadzieścia pomnożone przez siebie jakieś 200 razy. W zapisie konwencjonalnym przedstawiamy to jako 20200 co jest w przybliżeniu równe 10260.(…) Zdecydowana większość sekwencji [aminokwasów] w ogóle nigdy nie mogła powstać na drodze syntezy, w jakimkolwiek czasie.(…) Za każdym razem, gdy piszę referat na temat pochodzenia życia postanawiam sobie, iż nigdy nie napiszę następnego, gdyż jest tam zbyt wiele spekulacji ścigającej zbyt mało faktów.”

Francis Crick (1916–2004) angielski biolog molekularny, noblista

Powstanie życia
Źródło: Francis Crick, „Life Itself: Its Origin and Nature” (New York: Simon & Schuster, 1981), str. 51, 52, 88, 153

O czasie

„Lata formowała się ta mgławicowa masa, która dzisiaj jest mną, sumą nie tyle moich przeżyć, ile moich na te przeżycia reakcji. Chociaż i to nie jest ścisłe, bo takie, a nie inne przeżycia wywołały takie, a nie inne reakcje i może gdyby choć jedno przeżycie było inne, łańcuch reakcji w innym poszedłby kierunku, tworząc inną mnie zamiast tej (…).”

Zofia Chądzyńska (1912–2003) polska pisarka i tłumaczka literatury iberoamerykańskiej

Źródło: Chemia

„Człowiek nieraz sam kuje żelazo na łańcuch, którym się spęta.”

Pierre La Mure (1899–1976)

Źródło: Wielka księga mądrości, wybór Jacek i Tomasz Ilga

„Pojechałem do sklepu rowerem,
żeby kupić masło i ser,
postawiłem go tuż przy hydrancie
przypiąłem łańcuchem,
po niedługiej chwili wracam,
świat nagle zmienił się,
łańcuch został przecięty,
roweru nie ma już.(…)
A co to ma być, że ktoś komuś rower
prosto spod sklepu bucha?
Be, u, hy, a!
Biedny kolarz najedzony, ale bez roweru,
chłopaki na osiedlu szczerzą kły
na wszystko, co jeździ
i da się tym uciec.
I co mam teraz powiedzieć?
Shape of My Heart?
To zupełnie nie pasuje.
Teraz kolarz stoi cały smutny.
Ef i es zet.
Ja tego nie rozumiem!”

Wojciech Kamiński (1973) polski artysta kabaretowy

Źródło: piosenka Rower (na melodię piosenki Shape of My Heart Stinga)

O świecie , Chłopak

„Zauważyłem, że na jego pierś powrócił łańcuch, a na palcach miał cztery złote pierścienie z dużymi oczkami szlachetnych kamieni, które zdawały się na mnie figlarnie łypać i mówić: „Możemy być twoje, zacny Mordimerze”. Opuściłem wzrok, gdyż nie chciałem, by pokusa okazała się silniejsza od umiłowania spokoju. A przynajmniej nie tak od razu…”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Łowcy dusz
Źródło: s. 152

„Jeśli kochasz swoją budę,
To pokochaj łańcuch swój!
Śmierdzi gnojem twój ogródek?
– Przecież to twój własny gnój!”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Ballada pozytywna, 1982

Kochać się

„Zaszedł bowiem podczas ostatniej wojny ciekawy paradoks historyczny na terenie Wschodniej Europy. Od Petsamo po Morze Czarne, wszystko, co było demokratyczne z pochodzenia, a więc narody chłopskie jak Białorusini, Ukraińcy oraz te państwa, które zdobyły sobie niezależność niejako „rękami czarnymi od pługa”, Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa, uznały za wroga nr 1–Związek Sowiecki. W jednolitym łańcuchu; jedynie „szlachecka” Polska i „kapitalistyczne” Czechy za wroga nr 1 uznały Trzecią Rzeszę, a z Sowietami zawarły przymierze.”

Józef Mackiewicz (1902–1985) polski pisarz i publicysta

Źródło: O pewnej, ostatniej próbie i o zastrzelonym Bubnickim, „Kultura” 1954

O wojnie , O morzu

„Historia to szczególny łańcuch głupstw, popełnianych bezustannie, choć niezliczoną ilość razy przekonano się o ich fatalnych następstwach. Każdy polityk czuje się niczym nowy odkrywca Ameryki, którego dokonania przerastają dzieło Kolumba. Historia zdaje się istnieć wyłącznie po to, aby nie wyciągać z niej żadnej nauki. Uczyć się z niej może jedynie człowiek pokorny, a dzięki temu pozbawiony wewnętrznych wątpliwości i autentycznie ukierunkowany historycznie, który w każdej godzinie gotów jest odpowiadać przed własnym sumieniem.”

Edgar Julius Jung (1894–1934)

Źródło: Sinndeutung der deutschen Revolution

O historii , O nauce

„O sroga śmierci, śmierci wieczna,
Śpiewamy piosnkę potępionych.
Trzymasz nas na łańcuchu swoim,
O sroga śmierci, śmierci wieczna,
Zasługujemy wszyscy na nią,
Na nią zostaliśmy skazani,
O sroga śmierci, śmierci wieczna,
Śpiewamy piosnkę potępionych.”

Arnoul Gréban (1420–1471)

Źródło: Le Mystère de la Passion, tłum. Jerzy Adamski

O śmierci , O śpiewie

„Liść, czy garść ziarna… zacznij od tego, naucz się trochę, co to jest kochać. (…) Najpierw liście, krople deszczu, a potem kogoś, kto przyjmie to, czego cię liść nauczył, co dojrzało od kropli deszczu. Jasne, niełatwa to sprawa, może trzeba na to całego życia, ja swoje temu poświęciłem i nie zdołałem się nauczyć. Wiem tylko, jak wielką prawdą jest, że miłość to łańcuch miłosci, tak jak przyroda to łańcuch życia.”

Truman Capote książka Harfa traw

Harfa traw

O miłości , Kochać się

„Istnieje kilka wielkich i niezmiennych miar, które pokazują znaczenie człowieka. Do tych miar należy ból; jest on najmocniejszą próbą w łańcuchu, który zwykliśmy nazywać życiem.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

O bólu

„Pędzona w nagonce zwierzyna daje z siebie znacznie większy wysiłek aniżeli my zdobywając łańcuch gór Birmańskich. A przecież tylko człowiek nadać może sens swemu wysiłkowi. Trzynastoletni chłopiec, który wstaje o kwadrans wcześniej, by pogimnastykować się przy otwartym oknie, zdobywa się na wysiłek, którego wartość jest większa aniżeli wysiłek szarżujących bawołów.”

Guy de Larigaudie (1908–1940)

O wysiłku , Sens

„Wydawałoby się, że najtrudniejszy dla socjalisty jest przypadek kogoś, kto zaczynał od zera. Ktoś taki uzyskał swój tytuł własności drogą dobrowolnej wymiany od kogoś innego, kto ten tytuł posiadał, a ten ktoś z kolei od kogoś jeszcze innego, itd. Nawet jeśli założymy, że w tym łańcuchu wymian nie było żadnych przypadków rozboju i grabieży (co oczywiście jest nonsensem, w każdym rzeczywistym przypadku prędzej czy później znajdziemy ewidentną grabież), dojdziemy w końcu do osoby, która własności nie uzyskała w drodze wymiany, a która po prostu przywłaszczyła sobie zasoby, które należały wcześniej do wszystkich. Pytanie brzmi: dlaczego akt położenia przez kogoś łapy na zasobach naturalnych i zakrzyknięcie przez tego kogoś „Moje!” miałoby budzić w nas jakiś moralny respekt? Czy „kto pierwszy, ten lepszy” miałoby być jakąś fundamentalną moralną zasadą? I dlaczego w ogóle społeczeństwo musi być podzielone na grupkę posiadaczy i większość zmuszoną do wynajmowania się im do pracy?”

Gerald Cohen (1941–2009)

Źródło: Przeciwko kapitalizmowi, wykład w Channel 4, 12 lutego 1986

Pytanie

„Dziewczyny mego miasta piękne kiedyś
teraz za sobą ciągną zardzewiały
długi i ciężki swych lat łańcuch
ciągną go w cichej nocy ulicami
jak rosyjscy burłacy łodzie
ile im jeszcze ogniw pozostało?”

Józef Kurylak (1942)

Źródło: ***, „Kwartalnik Artystyczny” nr 4, 2009, s. 110.

O dziewczynach

„Coraz więcej i więcej ojców naszej przeszłości
mnoży się wciąż podług kwadratu nieskończoności;
łańcuch nierozerwalny, cienki a jednak mocny,
łańcuch ogniw żywota, światów potomek nocny,
nietrwała nic żywota, która się rozwinęła,
kiedy wieczność z żywiołem żywioł łączyć zaczęła
za sprawą drgnień wszechświata i jakaś obca siła
pierwszy płomień żywota jaskrawy zapaliła,
jeszcze słaby i wiotki jak pierwszy lot motyla –
och, ja wiem doskonale: MNIE spłodziła ta chwila!”

William Auld (1924–2006) szkocki poeta esperancki, pisarz i tłumacz

Źródło: Planeta dzieci http://tlumacz-literatury.pl/index.php?page=tekst/infana&lista=esperanta_poezja, tłum. Jarek Zawadzki

O dzieciach , O świecie , O literaturze , O sile

„Jesteś jak ten więzień do Pałacu Kultury łańcuchem przykuty, który modli się, by go wysadzono w powietrze nie bacząc, że zginie pod gruzami.”

Małgorzata Szpakowska (1940)

Źródło: Andrzej Tadeusz Kijowski , http://www.opis-obyczajow.pl., Opis Obyczajów w 15-leciu międzysojusznicym 1989-2004, t.I, rozdz.X, str.186, Warszawa, 2010.

„Rozkosze są niby fale i szczyty gór cierpienia – niby głębie i wąwozy i dopiero wszystkie one razem sprawiają, że życie jest piękne, gdyż rzeźbi się jak poszarpany łańcuch gór wschodnich, na które patrzymy z podziwem.”

Bolesław Prus książka Faraon

Faraon

O życiu , O cierpieniu

„Lecz na szczęście w skład państwa rosyjskiego oprócz Rosji właściwej wchodzą i inne, przemocą ujarzmione i łańcuchem niewoli przykute do caratu, kraje. Ludność tych krajów – Polacy, Litwini, Łotysze, Rusini – zalega obszary, dawniej do Rzeczypospolitej Polskiej należące. Mają więc ona całkiem inną przeszłość historyczną, inne tradycje; wszystkie zaś cierpią pod caratem srogie prześladowania narodowościowe i religijne, które wśród nich wzbudzają nienawiść ku obecnym stosunkom politycznym (…) warunki każą przypuszczać, że stąd właśnie wyjdzie ta siła, która w proch zetrze potęgę caratu.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

na łamach jednodniówki „Robotnik”, 1895.
Źródło: Joanna Gierowska-Kałłaur, Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich (19 lutego 1919–9 września 1920), op. cit., s. 51.

O nienawiści , O szczęściu , O historii , O sile

„Chociaż sport ma z istoty swej charakter zawistnej rywalizacji lub podboju, zakłada się, że pośrednio i dzięki skomplikowanemu łańcuchowi mechanizmów sprzyja on wyrabianiu usposobienia, które skłania do współpracy. Na ogół próbuje się to wykazać empirycznie lub raczej zakłada się, że są to uogólnienia oparte na podstawach empirycznych widocznych dla każdego, kto chce się tym zająć. W przeprowadzaniu dowodu tej tezy pedantyczne wnioskowanie przyczynowo-skutkowe jest zręcznie pomijane – apologeta ogranicza się do wykazywania, że sport wyrabia wspomniane wyżej „męskie cechy”. Ponieważ jednak właśnie wartość tych „męskich cech” wymaga uzasadnienia (ze stanowiska ekonomii), łańcuch dowodowy kończy się tam, gdzie powinien się zaczynać.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O charakterze , O sporcie , O współpracy

„Zapewniamy, że w czasie dwunastoletnich rządów sir Thomasa Smitha kolonia pozostawała w wielkiej nędzy i niedoli z powodu ciężkich i okrutnych praw. (…) W tamtych czasach dzienny przydział żywnościowy na jedną osobę wynosił jedynie osiem uncji [250 g] mąki i połowę półkwarty [ok. ćwierć litra] grochu (…). Żywność była spleśniała, zgniła, pełna pajęczyn i robaków, budziła odrazę ludzi i nie nadawała się dla zwierząt, co zmusiło wielu do ucieczki i szukania pomocy u dzikich wrogów; ludzie ci, gdy schwytano ich ponownie, byli skazywani na śmierć na różne sposoby: przez powieszenie, rozstrzelanie, łamanie kołem. (…) Jednemu z nich za kradzież dwóch lub trzech półkwart owsa przebito szydłem język i przywiązano go łańcuchem do drzewa, aż umarł z głodu.”

Thomas Smith (1558–1625)

petycja, którą wysłało trzydziestu kolonistów z Jamestown do Izby Obywatelskiej Wirginii (1619).
O Thomasie Smisie
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 55.

O śmierci , O głodzie , O ludziach , O historii

„Nasze twarze poryły żal i życia piętna
choć w oczach nie zgasł jeszcze nam miłości żar,
na rękach ciążył łańcuch: gadzinowa pętla,
wciąż nas gniotła ku ziemi jakaś moc przeklęta
i ciężarem straszliwym zginała nam kark.”

Iwan Franko (1856–1916) poeta i pisarz ukraiński, działacz polityczny

Źródło: Kamieniarze, „Życie Literackie” nr 35, 26 sierpnia 1956, s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14825, tłum. Aleksander Baumgardten

O życiu

„O Boże! Boże! Na ziemi tej Żydzi
Przez wieki snuli pokoleń nić złotą.
Czy świat ten łańcuch złocisty ich widzi?
Czy widzi pawę złocistą tę oto,
Czy wśród tych sadów swe gniazdo uwiła?
Czy tu złocista przystań snu się śniła?
Czemu ziarn burza nie stliła ognista,
A trawa czemu zielona, nie krwista?”

Icyk Fefer (1900–1952) poeta żydowski

Źródło: Cienie warszawskiego getta, tłum. Marian Piechal

O Bogu , O świecie , O trawie , O wieku

„Istnieje jedno olbrzymie nieszczęście, które łańcuchem opasuje całą ludzkość. Jest jedna wielka krzywda, a w jej sieciach jęczą wszyscy cierpiący… Przerwać jakiebądź ogniwo w łańcuchu nieszczęścia, ocalić kogobądź z otchłani cierpienia – to obowiązek dobrego serca, które w całej ludzkości bić powinno.”

Adolf Dygasiński (1839–1902) polski pisarz, publicysta i pedagog

W puszczy
Źródło: rozdz. XII, s. 159

O nieszczęściu , O cierpieniu , O krzywdzie , Serce

„Interesują mnie miejsca z pozoru zwyczajne, neutralne, które nagle, niespodziewanie, ujawniają łańcuch niepokojących skojarzeń, przywołując cienie przeszłości. Miejsca, w których tkwią różnego rodzaju napięcia, które można – za pomocą prostego, zdecydowanego gestu, zmieniającego dotychczasową optykę – wydobyć i ukazać.”

Rafał Jakubowicz (1974)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_jakubowicz_rafal

O przeszłości , O pomocy

„Różaniec to łańcuch bezpieczeństwa na stromej skale szczytów górskich. Nie wolno się zatrzymywać na żadnej tajemnicy. Trzeba iść dalej, bo pełnia życia jest u szczytu.”

Ludwik Maria Grignion de Montfort (1673–1716) francuski ksiądz, święty katolicki

Źródło: „Zawsze Wierni” nr 5 (174), wrzesień-październik 2014, s. 108.

„Dziwne jest prawo naszego życia! Jestestwem swojem wrosnąć w kawałek ziemi; na lada marnym odłamie skały, wśród mchów, kamieni i piasków ugrzęznąć myślą i uczuciem, żyć i odradzać się, umierać!…
Czemże jest życie? Czerpaniem sił z ziemi i z nieba. A czem jest śmierć? Ona jest zwrotem, oddaniem wszystkiego, cośmy ze świata czerpali. Wiecznie w to jedno koło wpleceni, wiecznie spełniamy ten obowiązek my, wszyscy potomkowie przyrody. Smutni, czy szczęśliwi, ulegamy tylko prawu konieczności. Nad nami zawsze jedna tarcza jasnego słońca i niezliczone gwiazd miliony. Sąż one iskrami życia?
I po co życie wśród tych olbrzymów światła, ruchu? Aby czuć i myśleć? Aby przecierpieć wszystkie boleści, przebłądzić otchłań ciemności, poznać jedną prawdę, wyssać niekiedy kropelkę szczęścia? To dla człowieka za dużo, dla ciebie przyrodo – za mało.
Dlaczego w człowieku iskrzy się brylant życia, piękny w szczęściu, a może piękniejszy jeszcze w cierpieniu? Potężne siły wszechświata potrzebują tej marnej czaszki i bijącego serca, ażeby ziemi przelać dzielną moc swoją. A tak, zwikłani milionami węzłów z życiem całego świata, wpatrzeni w ciemne błękitu tonie i łańcuchem pracy przykuci do ziemi, spełniamy maleńką cząstkę dzieł niezmierzonej przyrody. Może być dumnym, kto wszechświat uczuwa w sobie! I uważa człowiek przyrodę za wielką, jeżeli sam jest wielki; on ją czcić musi, jeżeli czci – sam jest godny.
Ale człowiek na ziemi jest jeszcze dzieckiem, które nie dorosło swego przeznaczenia, nie dorosło uczuciem i myślą. On drży niespokojnie w puszczy, wśród wspaniałych kolumn, nakrytych zielonem sklepieniem, pod którem tak swobodnie gołębie gruchają i szczygły wyśpiewują pieśń godową. On w zamyśleniu lękliwie stąpa po kobiercu miękkich trawników, gdzie się do niego uśmiechają kwiaty sasanek, pierwiosnków i konwalij.”

Adolf Dygasiński (1839–1902) polski pisarz, publicysta i pedagog

W puszczy
Źródło: rozdz. II, s. 81, 82

O życiu , O śmierci , O dzieciach , O emocjach

„Mam wrażenie, że to hasło obrony Polski jest jak gdyby potężnym łańcuchem, który jest jednym końcem przytwierdzony do Polski. Chodzi o to, ażeby jak najwięcej dłoni chwyciło za łańcuch, trzeba go sobie przerzucić przez ramię i ciągnąć, ciągnąć, chociażby w krzyżach trzeszczało. Aby Polskę pociągnąć wyżej.”

Edward Rydz-Śmigły (1886–1941) polski wojskowy, marszałek

O wrażeniach

„Była bardzo przepisowa, ale nie uwzględniała tego, że ludzie gdzieś mieli przepisowość, tak naprawdę czuli do niej niechęć, a nawet uważali, że po części wytworzyła łańcuch zdarzeń, które doprowadziły do śmierci Diany.”

Tony Blair (1953) brytyjski polityk

komentując zachowanie królowej Elżbiety II, po tragicznej śmierci księżnej Diany.
Źródło: Manuel Roig-Franzia, Podróż za jeden uśmiech, „The Washington Post”, tłum. „Forum”, 6 września 2010.

O śmierci , O ludziach , O uśmiechu , O zachowaniu

„Bliskie sąsiedztwo Ukrainy i Polski ma już tysiąc lat. Są w tej historii karty piękne, ale przytłacza je łańcuch krzywd obustronnych i wzajemnego odwetu, a krew nie wsiąka w ziemię, tylko rodzi mściciela, i nikt już dziś nie potrafi powiedzieć, kiedy i kto zaczął. (…) Niezależnie od tego my i Wy wyznajemy Ewangelię, w której Jezus zwraca się, jak wierzę, do każdego z nas: nie szukaj źdźbła w oku bliźniego, lecz belki w oku swoim. Zaś pomysł, że nakazy Ewangelii nie dotyczą stosunków między wspólnotami narodowymi, jest niechrześcijański i sprzeczny z duchem Ewangelii.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

w liście do Myrosława Marynowycza z 2003.
Źródło: krytykapolityczna.pl, 19 września 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/PismaJackaKuronia/PawlyszynJakipomnikdlaKuronia/menuid-1.html

O historii

„Przyjmuję zorzę jako ostatni rozdział, położeniu sprawiam
Jeszcze jeden kąt, łańcuch zamglonych pasm przenosi
Mnie stąd. Nawiązana łączność z kresem. Tryb czuwania.
Będziemy jeszcze raz porzuceni, ale zaniechamy też powrotu.”

Maciej Melecki (1969)

Źródło: Czarna skrzynka

„Moist stracił dalszą część wypowiedzi. Niewinne słowa pływały w niej jak odpadki pochwycone prądem; od czasu do czasu wynurzały się na powierzchnię i machały rozpaczliwie, nim znowu wciągnęło je w głębinę. Dosłyszał kilka razy „tak”, nim utonęło, a nawet „rozłączyć” i „łańcuch zębatki”, ale huczące, techniczne wielosylabowce wzniosły się falą i je pochłonęły.”

Terry Pratchett książka Piekło pocztowe

Piekło pocztowe (2004)

O czasie

„Oddałem ten mój znany łańcuch na licytację. Kupiono za niego pompy insulinowe dla dwóch chorych chłopców.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

Źródło: Siedem tajemnic Piotra M., wyborcza.pl, 29 stycznia 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,4877032.html?as=2&startsz=x

O tajemnicy

„Jest taki obraz Paula Klee pt. „Angelus Novus”. Przedstawia on anioła, który wygląda w taki sposób, jak gdyby zamierzał oddalić się od czegoś, na co spogląda. Oczy ma szeroko rozwarte, usta otwarte, skrzydła rozpięte. Tak musi wyglądać anioł historii. Zwrócił on oblicze ku przeszłości. Tam, gdzie jawi się nam łańcuch faktów, on widzi jedynie katastrofę, która nieodzownie piętrzy się na ruinach i ciska mu się pod stopy. Z pewnością chciałby się zatrzymać, obudzić zmarłych i scalić to, co rozbite. Ale z raju wieje wichura, która napiera na skrzydła i jest taka silna, że anioł nie może ich złożyć. Wichura pędzi go bez ustanku w przyszłość, do której odwrócony jest plecami, podczas gdy przed nim rośnie stos ruin. Wichurą tą jest to, co określamy mianem postępu.”

Walter Benjamin (1892–1940) niemiecki filozof, teoretyki kultury, tłumacz, krytyk literacki i eseista

Źródło: „Irydion” w reżyserii Andrzeja Seweryna, irka. com. pl, 21 marca 2013 http://www.irka.com.pl/portal/News?news_id=16529

O aniołach , O historii , O przeszłości , O przyszłości

„Krótkim korytarzem doszliśmy do kolejnych niepozornych drzwi. Na pierwszy rzut oka wyglądały na pomalowaną na biało sklejkę. Jedynym dziwnym akcentem była przyklejona do nich żaróweczka.
– Najpierw odbędzie się kontrola – wyjaśnił mi Beleth. – Musisz stworzyć sobie medalik albo krzyżyk i stanąć naprzeciw czerwonej lampki. To coś jak bilet wstępu. Gdy zmieni kolor, będziesz mogła wejść.
Machnął dłonią, a na jego szyi pojawił się drobny złoty krzyżyk. Beleth stanął przed drzwiami, żeby pokazać mi, jak to działa. Żarówka zaświeciła się na zielono. Za jego przykładem stworzyłam mały medalik z Matką Boską. Lampka zazieleniła się. Azazel stanął przed drzwiami i zadowolony z siebie wypiął pierś, na której błyszczał olbrzymi, ciężki, srebrny krucyfiks na grubym łańcuchu.
– Ja mam miesięczny – puścił do mnie oko.”

Katarzyna Berenika Miszczuk (1988)

Ja, anielica

O kolorach , O matce

„Kto stworzył ten labirynt niepewności, tę świątynię dufności, naczynie grzechu, pole usiane tysiącem zasadzek, przedsionek piekła, kosz po brzegi napełniony chytrością, truciznę słodką jak miód, łańcuch, który wiąże śmiertelnych z doczesnością – kobietę?”

Nikos Kazandzakis książka Grek Zorba

Grek Zorba

O kobietach , O piekle

„Teraz widzimy, że dowody z astronomii prowadzą do biblijnego poglądu na pochodzenie świata. Zachodzą wprawdzie różnice w szczegółach, ale zasadnicze elementy w astronomicznej i biblijnej Księdze Rodzaju są jednakowe: łańcuch wydarzeń prowadzących do człowieka rozpoczął się nagle i gwałtownie w określonym momencie, w błysku światła i energii.”

Robert Jastrow (1925–2008)

Źródło: God and the Astronomers, Nowy Jork 1978, s. 14.

„Daemon nazywał to grą w jaja i pyskówki. Jeśli nowy mężczyzna na dworze płaszczy się, bez względu na powód, i nie okazuje siły ani złości, królowa i czarownice z Pierwszego Kręgu odbierają to jako bunt, a inni mężczyźni, obawiający się o swoją pozycję na dworze – jako wyzwanie. Natomiast jeśli nowy mężczyzna pokazuje, że ma jaja, i zaczyna pyskować, zmuszając królową i inne czarownice, by pamiętały, jak groźne są ciemne Kamienie, nawet jeśli ich właściciel nosi pierścień i nazywany jest niewolnikiem, traktowany jest ostrożniej, napotyka mniej wyzwań ze strony mężczyzn i zyskuje opinię drapieżnika na łańcuchu, a nie ofiary. Na niektórych dworach oznaczało to różnicę między życiem a śmiercią.”

Anne Bishop (1955) amerykańska pisarka

Niewidzialny pierścień (2000)

O śmierci , O mężczyznach , O sile

„Heroiczna obrona Warszawy w 1939 r., udział lotników polskich w bitwie o Wielką Brytanię, solidarność i walka okupowanego kraju, jedynego, który odrzucił kolaborację z Niemcami, Monte Cassino i Normandia, sprawa Katynia – wszystkie te wydarzenia przebijały się na pierwsze strony prasy światowej. Powstanie Warszawskie było w tym łańcuchu wydarzeniem najmocniej kształtującym opinie i nastroje, nad którymi żadna demokracja nie może całkowicie przejść do porządku. Okazało się, że nawet Stalin nie mógł sobie na to pozwolić. Wydawało się, że po zwycięstwie miał w ręku wszystkie atuty i mógł robić, co mu się podobało. A jednak Polska w odróżnieniu od państw bałtyckich i Mołdawii nie została wcielona do ZSRR jako republika sowiecka. Polityczna cena takiej aneksji byłaby w wypadku Polski zbyt wysoka. Pociągnęłaby za sobą całkowite zerwanie z Zachodem, osłabienie wpływów komunistycznych w Europie Zachodniej i gdzie indziej. Potrzebny był kamuflaż i postępowanie stopniowe, a więc utrzymanie na jakiś czas pozorów niepodległości i demokracji. Takie pozory stwarzały tzw. demokracje ludowe.”

Jan Nowak-Jeziorański (1914–2005) polski dziennikarz, politolog, działacz społeczny, żołnierz AK

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), op. cit., s. 495.

O demokracji , O zerwaniu , O czasie , O walce

„(…) Mini jakby odnalazł swoje miejsce w łańcuchu pokarmowym – jako mały cwaniak, oportunista, rodzaj mangusty na czterech kołach. Był zbyt mały, by wzbudzać w dużych drapieżnikach poczucie zagrożenia, ale wystarczająco żwawy, żeby uniknąć kłopotów, gdyby kogoś zdenerwował.”

Stephen Clarke (1958)

Merde! chodzi po ludziach (2007)

„Zupa pomidorowa zaprawiona była zabójczym jadem prawdziwego małżeńskiego szczęścia. Tak dobrze było, że aż płakać się wprost chciało, wyć, jak wyje tylko pies na łańcuchu.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz książka Jedyne wyjście

Jedyne wyjście

O płaczu

„Ada Sari była niezwykła, zaczynając od stroju. Przed wyjazdem do filharmonii i Teatru Wielkiego, gdzie jej towarzyszyłem, krawcowa projektowała jej stroje, a szewc z tego samego materiału robił buciki, zwane prunelkami. Miała ich 40 czy 60 par. Proszę pana – do każdej sukni prunelki. Na głowę zarzucała czarną woalkę z czarnymi kropkami, nazywała je muchami. Do tego szal wenecki spięty na dwa lwy, które w oczach miały brylanty. Na szyi na złotym łańcuchu zawieszała aparat do patrzenia, bo nie używała okularów, była to soczewka oprawiona złotem z brylantem w uchwycie. Dobierała garnitur biżuterii, czyli jeden rodzaj kamienia: brylanty, szmaragdy albo perły. Ada Sari żyła jak w akwarium – sama nigdzie się nie poruszała. W Ministerstwie Kultury prowadzony był kalendarz jej wyjazdów i minister wysyłał samochód. Pamiętam, podczas przerwy w Teatrze Wielkim szliśmy przez hol, ja młodziutki, szczupły chłopiec, ona wielka gwiazda, trzymała mnie pod rękę, a po obydwu stronach wszyscy gięli się w ukłonach. Ada Sari kłaniała się uprzejmie, ja pytałem: „Kim jest ten pan?”, a ona uśmiechnięta odpowiadała: „Nie mam pojęcia”, i szliśmy dalej.(…) Ona nigdy nie była w sklepie. Uczennice żartowały: „Maestra, ile kosztuje jajko?”. A ona: „Pięć złotych.””

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

A kosztowało 40 groszy. Jej się myliły waluty, bo ciągle była w innym kraju.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O samochodach , O gwiazdach