Cytaty na temat kat

Zbiór cytatów na temat kat, ludzie, ofiara, nasi.

Cytaty na temat kat

George R.R. Martin Fotografia

„Władca, który chowa się za płatnym katem, szybko zapomina, czym jest śmierć.”

Pieśni Lodu i Ognia, Gra o tron
Źródło: s. 18

Michał Bakunin Fotografia
Andrzej Majewski Fotografia
Franz Kafka Fotografia

„Ofiary istnieją, bo istnieją kaci.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego

Źródło: Leksykon złotych myśli, op. cit.

„Jeszcze raz tracisz wiarę w lepszy dzień, który miał nadejść
Teraz wiesz, kto bratem jest, kto katem.”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Zdradzona ziemia

Tadek Fotografia

„Teraz rzecz, która się laikom wyda nie do wiary,
jego kaci w wolnej Polsce uniknęli kary.”

Tadek (1982) polski raper

Tadek – Niewygodna prawda
Źródło: Rotmistrz Witold Pilecki

Charles Wright Mills Fotografia
Katarzyna Howard Fotografia

„(do kata) Czyn szybko swą powinność. (do tłumu) Umieram jako królowa, ale wolałabym umrzeć jako żona Toma [Thomasa]. Niech Bóg ulituje się nad moją duszą. Dobrzy ludzie, módlcie się za mną.”

Katarzyna Howard (1523–1542)

ostatnie słowa
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, s. 262.

Aleh Trusau Fotografia

„Białoruski nacjonal-komunizm bierze swoje początki od Ciszki Hartnego, Usiewałada Ihnatouskiego i Alesia Czarwiakoua. No właśnie oni ogłosili i zachowali BSRR, dwukrotnie powiększyli jej rozmiary i rozpoczęli białorutenizację. Dlatego zniszczyli ich sowieccy kaci, którzy faktycznie odnowili Imperium Rosyjskie w gorszym wariancie – jako prawdziwe „więzienie narodów”.(…) Teraz, kiedy zaczęto drukować stalinowskie materiały przesłuchań nacjonal-komunistów lat 20–30 XX wieku, zrozumiałe, że i oni marzyli o niepodległej Białorusi i za nią polegli w Kuropatach.”

Aleh Trusau (1954) białoruski historyk, archeolog, polityk i działacz społeczny

Беларускі нацыянал-камунізм вядзе свой радавод ад Цішкі Гартнага, Усевалада Ігнатоўскага і Алеся Чарвякова. Менавіта яны абвясьцілі і захавалі БССР, двойчы павялічылі яе памеры і распачалі беларусізацыю. Таму і зьнішчылі іх сталінскія каты, якія фактычна аднавілі Расейскую імпэрыю ў горшым яе варыянце – як сапраўдную „турму народаў”.(…) Зараз, калі сталі друкаваць сталінскія матэрыялы допытаў нацыянал-камуністаў 20–30 гадоў ХХ ст., зразумела, што і яны марылі пра незалежную Беларусь і за яе палеглі ў Курапатах. (biał.)
o działaczach komunistycznego aparatu państwowego Białoruskiej SRR lat 20. i 30. XX wieku.
Źródło: „ARCHE Pachatak”, 5 stycznia 2009 http://www.arche.by/by/9/40/276

Andrzej Szeptycki Fotografia
Louis Mandrin Fotografia

„(do dziatwy szkolnej, którą usadzono w pierwszym rzędzie) Młodzieży! Bierz ze mnie przykład! (do kata po położeniu się na krzyżu świętego Andrzeja) Czyń swoją powinność tak szybko, jak tylko możesz.”

Louis Mandrin (1725–1755)

ostatnie słowa
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, Wydawnictwo "Książka i Wiedza", Warszawa 1998, ISBN 83-05-12971-3, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, s. 310.

Waldemar Łysiak Fotografia
Eugeniusz Dębski Fotografia
John Connolly Fotografia

„Zemsta staje się swoim własnym katem.”

John Connolly (1968)

Niespokojni

Zdzisław Podkański Fotografia
Arturo Pérez-Reverte Fotografia

„Klechę i magnata wnet prowadź do kata!”

Postać: Agapito Carceles
Fechmistrz

Friedrich Nietzsche Fotografia
Krzysztof Wyszkowski Fotografia
Josif Brodski Fotografia
Tadek Fotografia

„Nil przez więzienne męki idzie w stronę zaświatów.
Życiem i śmiercią przerasta swoich katów.”

Tadek (1982) polski raper

Tadek – Niewygodna prawda
Źródło: Generał Nil

Howard Zinn Fotografia
Leszek Kołakowski Fotografia
Mieczysław Orłowicz Fotografia
Stefan Niesiołowski Fotografia
Kazimierz Wierzyński Fotografia
Leopold Tyrmand Fotografia

„O, bramy warszawskie! Cóż mogę wam teraz poświęcić, ja, szukający ledwie uchwytnych cieniów kronikarz? Garść chaotycznych wspomnień. Nie z mego ołówka spłynąć mogą poważne, czcigodne o was rozprawy. Wiem tylko, że w waszym chłodnym półmroku, wśród waszych śmiesznych i pretensjonalnych sztukaterii i pseudorenesansowych gzymsów odnajdywaliśmy nasze Dzikie Pola. My, chłopcy z pięter, nasze pierwsze siniaki i pierwszą krew z nosa, pierwszy hazard i zapamiętanie w grze w chowanego, w czarnego luda, w siódemkę. Później odnajdywaliśmy na waszych ścianach pierwszy gryzący humor nieprzyzwoitych napisów, jeszcze później szukaliśmy pierwszej wiedzy o dorosłym życiu w ciemnościach waszych kątów, za żelaznymi, dębowymi lub szklanymi drzwiami, poznając tam pierwszy zawrót głowy po pierwszym papierosie, pierwsze starannie skrywane obrzydzenie po pierwszym hauście wódki, pierwszą słodycz po pierwszym pocałunku. Jeszcze później byłyście świadkami, o, bramy warszawskie! naszych westchnień i wyznań, naszych werterowskich rozpaczy i zaklęć, jakich pełne były długie, nocne rozmowy po powrocie z kina czy z wieczorynki, gdy ręka długo spoczywała na dzwonku, nie naciskając go w obawie przed przedwczesną interwencją stróża — tego rozespanego Neptuna bram warszawskich, wynurzającego się z ciemnego niebytu w zbroi z kożucha. Nie zawsze też byłyście sceną lekkoskrzydłych fars wielkomiejskich i beztroskich popisów farmazonów, sprzedających w waszym cieniu sztuczne brylanty naiwnym wieśniakom. Zdarzyło się wam osłonić swoim mrokiem niejedną tragedię, niejeden błysk noża gasł w waszych odmętach, niejeden straszliwy krzyk odbił się w was echem, zagłuszając chlust kwasu solnego wyżerającego oczy niewiernego kochanka, niejeden cichy jęk osuwającej się ofiary rozległ się wraz z brzękiem spadającej na wasz bruk flaszki po octowej esencji. Aż nadszedł czas, gdy stałyście się ostatnim schronieniem w walce ulicznej, kiedy płytki wasz tunelik stanowił nieraz błogosławieństwo dla kluczącego i uciekającego przed tępą przemocą goniących zbirów. I jak wszystko w tym dziwnym mieście, tak wy, bramy warszawskie, wkroczyłyście wprost z śmieszności i nędz, w najszczytniejsze bohaterstwo bez póz, koturnów i wzniosłych słów, raczej z lekko wulgarnym krzykiem, tak jak to się czyni w Warszawie.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

Władysław Broniewski Fotografia
Donald Tusk Fotografia

„Każdego można kupić. (…) Zawód polityka sytuuje się między śmieciarzem a katem.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: wywiad dla „Gazety Wrocławskiej”, 9 marca 2001

Albin Siwak Fotografia
Stephen Daldry Fotografia
Jerzy Robert Nowak Fotografia
Wiktor Suworow Fotografia

„To kaci z partyjnej nominacji, zwyrodnialcy i sadyści.”

Johann Reichhart (1893–1972)

o katach mianowanych pod rządami Hitlera.
Źródło: Bartosz Wieliński, Oberkat III Rzeszy, „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 6 sierpnia 2012

Bolesław Czerwieński Fotografia

„Krew naszą długo leją katy,
wciąż płyną ludu gorzkie łzy.”

Bolesław Czerwieński (1851–1888) poeta polski

Źródło: Czerwony sztandar

Slobodan Milošević Fotografia

„Moi kaci i światowa opinia publiczna wiedzą dobrze, że znajduję się w Hadze nie z powodu rzekomych zbrodni wojennych, ale dlatego, ż całemu światu pokazaliśmy, że NATO nie jest wszechmocne.”

Slobodan Milošević (1941–2006) przywódca serbski

reakcja na akt oskarżenia Międzynarodowego Trybunału ds. Zbrodni Wojennych w Hadze
Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 71.

Roman Kostrzewski Fotografia
Faustyna Kowalska Fotografia
Bertolt Brecht Fotografia
Stanisław Jerzy Lec Fotografia

„Kat występuje zazwyczaj w masce – sprawiedliwości.”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

Źródło: Aneta Łastik, Poznaj swój głos..., op. cit., s. 145.

Krzysztof Wyszkowski Fotografia
Bohdan Łazuka Fotografia
Mariusz Grzegorzek Fotografia
Madame du Barry Fotografia
Nadieżda Alliłujewa Fotografia

„Jesteś człowiekiem nieznośnym! Jesteś katem, oto kim jesteś! Zadręczasz swoją żonę, swojego syna, cały rosyjski lud!”

Nadieżda Alliłujewa (1901–1932)

Źródło: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów, Wydawnictwo Znak, Kraków 2012, ISBN 9788324018840, s. 126, tłum. Maria Rostworowska.

Grzegorz Ciechowski Fotografia
Włodzimierz Sokorski Fotografia
Vittorio Messori Fotografia

„Pewien Tatar
Miał katar
A Katarzyna
Żona Tatarzyna,
Miała z nim małego syna.
Tatar – tata
Obowiązki spełniał kata.
Bał się kat zakatarzony
Katarzyny – kata żony.”

Janusz Minkiewicz (1914–1981) pisarz polski, satyryk

Źródło: Satyra na stosunki panujące wśród katów narodowości tatarskiej

Andrzej Sapkowski Fotografia

„Uważam, że związek pomiędzy cywilizacją a okrucieństwem jest dokładnie odwrotny, niż zakłada Lem. Brutalność ludzi zwiększa się coraz bardziej. Proszę zwrócić uwagę, że wszystkie starożytne czy średniowieczne kaźnie i tortury, które nam się wydają nieprawdopodobnie okrutne, wcale nie miały takiego wymiaru dla ówcześnie żyjących ludzi. Przekonanie o ich wyjątkowej brutalności jest po prostu wynikiem projekcji w przeszłość naszych współczesnych norm i wyobrażeń. Powszechna w dawnych czasach pogarda dla życia – celowo tutaj używam tego słowa – powodowała, że okrucieństwo było właściwie na porządku dziennym. A jeśli było na porządku dziennym, to traciło walor wyjątkowości, przestawało być okrucieństwem. Wbicie na pal, ucięcie ręki czy wyłupienie oczu odbywało się bez najmniejszej dawki sadyzmu. To była po prostu sprawiedliwa kara za przestępstwo, którą kat wykonywał pogwizdując. Co więcej, sam skazany był przekonany, że na karę zasłużył, a co to za kara, która mało boli? Natomiast w dzisiejszych czasach, gdy słyszę o bombardowaniach, napalmie i bestialstwach służb specjalnych w różnych krajach, nie mogę się opędzić od myśli, że w tym wszystkim tkwi wyłącznie sadyzm i absolutne zbydlęcenie. W tym sensie okrucieństwo zadawane przez ludzi cywilizowanych wydaje mi się znacznie gorsze od brutalności naszych przodków.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Historia i fantastyka
Źródło: s. 5, 6.

Robert Byrd Fotografia

„A wie pan, co się stało z królem Karolem I? Kat ściął jego głowę 30 stycznia 1649 roku, w głównej mierze za jego działalność jako naczelnego wodza.”

Robert Byrd (1917–2010) amerykański polityk Partii Demokratycznej, senator

w czasie debaty w Senacie, kiedy zarzucono mu krytykę prezydenta Busha (czyli naczelnego wodza).

„Z punktu widzenia siły woli, okrucieństwa, Stalin był postacią wyjątkową. Jako kat swego narodu, jako tyran niemal nie miał sobie równych.”

Źródło: Z powodzi faktów, cyt. za: Fenomen Stalina, tłum. Maria Kotowska

Wespazjan Kochowski Fotografia
Eugène Pottier Fotografia

„Pocisków, kul w nią godził grad
Ze strzelb i samopałów,
Wraz z nią jej dumny sztandar padł
Na krwawym polu chwały –
I kat, co się zwycięzcą zwie,
Pozostał na pobojowisku…
Umarła? Nie!
Niech każdy wie:
Komuna żyje mimo wszystko!”

Eugène Pottier (1816–1887) poeta francuski, działacz socjalistyczny

Źródło: Komuna żyje, tłum. Eugeniusz Żytomirski, „Życie Literackie” nr 6 (30), 16 marca 1952 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14357

Erwin von Witzleben Fotografia

„Może nas pan oddać w ręce kata. Ale najpóźniej za trzy miesiące oburzony i krańcowo wyczerpany naród pociągnie was do odpowiedzialności!”

Erwin von Witzleben (1881–1944) feldmarszałek niemiecki

do Rolanda Freislera, który był sędzią na procesie Witzlebena za udział w spisku 20 lipca.
Źródło: Curt Riess, Procesy, które poruszyły świat. Od antyku do XX wieku, tłum. Paweł Piszczatowski, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2006, ISBN 978-83-89632-29-6, s. 379.

Erich Weinert Fotografia
Tomasz Piątek Fotografia
Marian Pankowski Fotografia
Errico Malatesta Fotografia
Maksym Wyznawca Fotografia
Smaragd Fotografia

„To dla ciebie, kacie prawosławia!”

Smaragd (1885)

w chwili zamachu.
Źródło: K. Fotijew, A. Switicz, Православная церковь на Украине и в Польше в XX столетии 1917–1950 гг., Moskwa, 1997

Roman Marcinkowski Fotografia

„Prawdy o pomordowanych w Katyniu potrzebujemy dla zdrowej świadomości narodu i dla oczyszczenia stosunków z naszymi braćmi na Wschodzie. Bez prawdy nie ma pojednania. Przebaczamy oprawcom i katom.”

Roman Marcinkowski (1942) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia na dziedzińcu L.O. im. Marszałka Stanisława Małachowskiego podczas mszy z okazji odsłonięcia tablicy pamiątkowej z nazwiskami absolwentów liceum poległych w Katyniu i Charkowie, 17 września 2009

Franz Kafka Fotografia

„Kat ma zawsze złą reputację.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego
Charles Baudelaire Fotografia

„Jak pierdolony kat zapadam ci w pamięci.”

Chada (1978–2018) polski raper

Źródło: Wracam do gryna albumie WGW

Jankiel Wiernik Fotografia
Zdzisław Broński Fotografia

„Ożywia się praca podziemna, wyroki sądów podziemnych na niektórych katach niemieckich i polskich zdrajcach, propaganda, ulotki, ostrzeżenia, sabotaż i dywersja.”

Zdzisław Broński (1912–1949) polski wojskowy

o walce w podziemiu przeciwko okupantom niemieckim.
Źródło: „Uskok” – do końca wierny Polsce https://niezalezna.pl/239074-uskok-do-konca-wierny-polsce, niezalezna.pl, 4 października 2018.

Mateusz Morawiecki Fotografia

„Dlatego dzisiaj, jeżeli ktoś mówi, że Polska ma komukolwiek wypłacić jakiekolwiek odszkodowania, to mówimy: nie ma naszej zgody na to. Nie ma naszej zgody i nie będzie. Tak długo nie będzie, jak będzie rządziło Prawo i Sprawiedliwość. Jeśli kiedykolwiek by do tego doszło, że zamieniony zostałby kat i ofiara, to urągałoby to jakimkolwiek zasadom prawa międzynarodowego, ale byłoby to również pośmiertnym zwycięstwem Hitlera. I dlatego nigdy na to nie pozwolimy.”

Mateusz Morawiecki (1968) polski menedżer, historyk, bankowiec i polityk, Szesnasty Premier Rzeczypospolitej Polskiej od 2017 roku

nawiązanie do ustawy JUST (tzw. ustawy 447).
Źródło: Dominik Gołdyn „Pośmiertne zwycięstwo Hitlera”. Kongres Żydów oburzony słowami Morawieckiego https://wiadomosci.radiozet.pl/Swiat/Polityka/Posmiertne-zwyciestwo-Hitlera-.-Kongres-Zydow-oburzony-slowami-Morawieckiego, radiozet.pl, 20 maja 2019.

Kuba Sienkiewicz Fotografia

„Ta nienawiść do ludzi jest zarówno nabyta, jak i archetypiczna. Kain zabija Abla, kierowcy pieszych, niektórzy całe grupy. Egzekutorzy folksdojczów, wódka wykańcza pisarzy. Młodzi bolszewicy donoszą na rodziców, sąsiad na sąsiada do izby skarbowej lub Niemcowi. Kat ścina głowę królowej, lud ścina głowę katu. Królowa z kolei ścina głowę królowi. Król z automatu – komu się da. Koty topi się w worku. Szczeniaki najlepiej w przerębli lub w klozecie. Kapo się topi w gnojówce, uciążliwe dzieci w rzece, kasę w interesie. Rząd więzi opozycję. Porywacz tego, za kogo dostanie okup. Sojusznik więzi terrorystę, najchętniej bez wyroku. Na stos idą naukowcy. Książki się palą przepięknie. Sam palę książkami w kozie. Z odwetu płoną starówki, a z oszczędności liście. Czarnego się kroi maczetą, białego traktuje się gazem, żółtego świeżym napalmem, kijem i pałką, gitarą i piórem. Biedny kończy samotnie, bogaty pozornie wśród ludzi. Młodzież kończy w powstaniach, chlasta się i narzeka. Dzieci leje się pasem, by były odporne na krzywdę. Gdy krew się leje na frontach, to w naszych domach wódka. Piwo leje się do kufli, a ścieki tam, gdzie nie widać i w końcu się leje na wszystko, gdy nie ma lepszego wyjścia. Lekarz dobija pacjenta, dyrektor dobija interes, sensacje świat obiegają, a naprawdę nie wiesz, co jest. Młody zjada starszego i wtedy przestaje być młody. Słuszny pożera innego – wieczny łańcuch pokarmowy.”

Kuba Sienkiewicz (1961) polski muzyk i lekarz

Wywiady i rozmowy
Źródło: Kubatura, czyli elektryczne wagary, 2015

Wojciech Tochman Fotografia

„Arcybiskup mówi językiem ludobójców. Woła: zabij! Ci, którzy biją mu brawo, sytuują się w roli katów. (…) Dzisiaj słowa naziolskiego biskupa z Krakowa rozgrzewają tę atmosferę do czerwoności.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

o Marku Jędraszewskim
Z wywiadów
Źródło: Anna Dryjańska, "Naziolski biskup podgrzewa atmosferę". Autor książki o ludobójstwie w Rwandzie boi się masowej przemocy https://natemat.pl/280569,jedraszewski-mowi-jezykiem-ludobojcow-reporter-ktory-opisal-rzez-w-rwan, natemat.pl, 2 sierpnia 2019.

Jan Ołdakowski Fotografia
Calek Perechodnik Fotografia