Cytaty na temat Dziadek (83 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„A jedną z przyziemnych niedogodności – ostrzegał Atlas następców – jest przepuklina. (Andrzej Coryell)”

Andrzej Coryell

„Ja nie jestem rasistą, ale w tym czasie, jak tu była potęga, to dziadek Wetknij Chustką ścinał trzcinkę… I to jeszcze przywiązany”

Marcin Daniec (1957) satyryk polski

Whitney Houston, monolog w Opolu, 2000

O czasie

„Ja uważam, że śpiewam jak dziadek pod kościołem.”

Mariusz Pudzianowski (1977) polski zawodnik mieszanych sztuk walki i strongman

Źródło: Tylko nas dwoje, emisja Polsat, 20 marca 2010.

O śpiewie

„Wiesz, ja byłem otoczony muzyką od dziecka. Mój dziadek był śpiewakiem, mój wujek pianistą jazzowym, moja babka baletnicą – do dziś pamiętam ją tańczącą w domu „Jezioro łabędzie”. Ja sam śpiewałem w kościelnym chórze, byłem sopranem. Miałem już więc pewne doświadczenie w momencie kiedy pojawili się Elvis, Little Richard czy Chuck Berry, ci wszyscy. I moje zainteresowania oczywiście podążyły w tym kierunku, bo to było doświadczenie całej mojej generacji. Tak więc muzyka zawsze była dla mnie na tyle istotnym elementem, że gdy ją porzuciłem zawodowo na kilka lat, nie zniknęła z mojego życia. Nadal śpiewałem pod prysznicem, słuchałem radia i odtwarzałem płyty. Zmieniła się jedynie moja profesja. A co bym teraz robił nie będąc muzykiem? Nie mam pojęcia. Muzyka jest skorelowana z całą resztą mojego życia, nie jest czymś wyizolowanym. Jest częścią mnie.”

Ian Gillan (1945)

Źródło: Maciej Madejsk, Ian Gillan: „Gdy jestem wśród Polaków, dostrzegam ten szczególny dar pozytywnego myślenia”, fabrykazespolow. pl, 11 października 2016 http://www.fabrykazespolow.pl/wywiad/item/109335-ian-gillan-gdy-jestem-wsrod-polakow-dostrzegam-ten-szczegolny-dar-pozytywnego-myslenia

O dzieciach , O muzyce , O domu , O myślach

„Uwielbiam muzykę. Mój dziadek, kompozytor i dyrygent, nauczył mnie słuchać i wprowadził w ten świat. Może dlatego buntuję się przeciwko prymitywnemu sposobowi wykorzystywania muzyki w kinie. Nie chcę, aby pełniła rolę emocjonalnej smyczy dla widza, by sztucznie pompowała napięcie czy narzucała cokolwiek.”

Michael Haneke (1942)

Źródło: Janusz Wróblewski, Wciąż się buntuję. Rozmowa z Michaelem Haneke, „Polityka”, 29 października 2012 http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/1531805,1,rozmowa-z-michaelem-haneke.read|

O świecie

„Otworzyliśmy obaj oczy. I głowy nasze w pośpiechu, by sprawdzić, dokąd mamy pojechać, zderzyły się ze sobą. Atlas otworzył się na mapie Oceanu Atlantyckiego. Koniec mego ołówka tkwił wyraźnie pośrodku maleńkiej wysepki, której nazwa wydrukowana była tak drobnymi literkami, że doktor musiał nałożyć silne szkła, żeby je odczytać. Drżałem ze wzruszenia.
– Wyspa Pajęczych Małp – powiedział powoli, pogwizdując. – Jakież to dziwne. Natrafiłeś na wyspę, na której widziano po raz ostatni Wielką Strzałę. Chciałbym wiedzieć… Ach, jakie to dziwne!
– Pojedziemy tam przecież, doktorze?”

Hugh Lofting (1886–1947)

zapytałem.
Podróże doktora Dolittle (1922)

„Mój dziadek
Został wynaleziony
W okresie
Orzecha łupanego.”

Roman Gorzelski (1934–2010)

Srebrnikowe myśli, czyli bajki, fraszki, przysłowia i wierszyki, Przysłówka
Źródło: Dziadek, s. 60

„Wspominam Warszawę z dużym sentymentem. W Warszawie mieszkają moja mama i siostra, (…) babcia i dziadek (…). Zadowalam się jednak odwiedzinami, gdyż nie chciałabym mieszkać w Warszawie (…). Nie wyobrażam sobie, aby tam wychowywali się nasi synowie. Warszawa wydaje się miejscem pełnym pośpiechu, gonitwy, nieustannej rywalizacji i agresji. Brakuje mi tam zwykłej ludzkiej życzliwości, skupienia na drugim człowieku, okazania ciepła, gestu czy uśmiechu. Wszyscy wyglądają na zestresowanych zarabianiem pieniędzy, spłatą kredytów i rosnącymi potrzebami. Poznań, mimo że jest jedną z większych aglomeracji, to dużo spokojniejsze miasto. Odbieram je jako prorodzinne. Żyje się w nim inaczej.”

Natalia Niemen (1976) wokalistka

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Ze śpiewem na ustach, „Magazyn Familia”, 18 kwietnia 2011 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Ze_spiewem_na_ustach,4159,91.html

O uśmiechu , O siostrze , O babci

„Idol kulinarny to mój dziadek, wybitny kucharz, pochodzący z Wilna. Tam pracował w hotelu Ritz, gdzie poznał babcię – córkę właścicieli hotelu. Babcia wychodząc za niego, popełniła mezalians. Dziadek prowadził kasyno oficerskie w Białymstoku. Zdarzało mu się także gotować w Druskiennikach. Marszałek Piłsudski z wielką atencją wyrażał się o flakach, które robił mój dziadek.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: Moje gotowanie http://www.mojegotowanie.pl/wokol_stolu/kuchnia_gwiazd/maciej_kozlowski_smakosz_i_sybaryta

O babci , O gotowaniu

„Zwycięstwa w biegach zawdzięczałem po prostu długim nogom i zawsze bezgranicznemu w trakcie biegu lękowi przed porażką. Nigdy nie odczuwałem ochoty uprawiania jakiegokolwiek sportu, ba, zawsze go nienawidziłem i jeszcze dzisiaj nienawidzę. We wszystkich epokach wszystkie rządy zawsze przypisywały sportowi największe znaczenie, i słusznie, bawi on bowiem, ogłupia i odurza masy, a dyktatury wiedzą najlepiej, dlaczego zawsze i w każdym wypadku opowiadają się za sportem. Kto jest za sportem, ma masy po swojej stronie, kto jest za kulturą, ma je przeciw sobie, mawiał mój dziadek, dlatego zawsze wszystkie rządy są za sportem i przeciw kulturze.”

Thomas Bernhard (1931–1989) austriacki pisarz i dramaturg

Autobiografia

O sporcie

„Świnoujście jest miejscem mojego dzieciństwa. I tak jak dzieciństwo, jest to już zamknięty rozdział w moim życiu. Tam mieszkają moi kochani dziadkowie i lubię to miejsce odwiedzać. Wychowanie nad Bałtykiem, dziadek marynarz i pewna tradycja sprawia, że jestem zakochana w morzu. Uwielbiam leżeć na plaży, słyszeć szum fal i skrzek mew. Z pewnością jestem morskim zwierzakiem, ale osiadłym w Warszawie.”

Andżelika Piechowiak (1980) polska aktorka

Źródło: „Jestem morskim zwierzakiem” – wywiad z Andżeliką Piechowiak, 2 marca 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5867/Jestem-morskim-zwierzakiem-wywiad-z-Andzelika-Piechowiak.html

O dzieciństwie , Kochać się

„Mogę powiedzieć dowcip sytuacyjny. W 2003 roku w Sejmie toczyła się dyskusja w obronie zwierząt. Czekaliśmy na głosowania i jeden z posłów nachylił się między mną a Krzysztofem Jurgielem i zaczął opowiadać anegdotę, że w związku z wejściem do Unii chłopi postanowili sprowadzić do Polski jakieś egzotyczne zwierzę. Otworzyli atlas i wskazali zebrę. I ta zebra stoi przed obórką z krową i bykiem… Atmosfera ciężka, nikt z nikim nie rozmawia, ale zebra – zwierzę nowoczesne – chce rozluźnić atmosferę, więc pyta krowę: Kto ty jesteś? Odpowiedź: krowa. – A co ty dajesz? – Mleko. Rozmowa się urywa. Po chwili zebra odwraca się do byka: – Kto ty jesteś? – Byk. – A co ty dajesz? – Oj, mała, zdejmij tę piżamkę, to ci pokażę… Z ustawą o ochronie zwierząt zawsze kojarzy mi się ta rozmowa.”

Przemysław Gosiewski (1964–2010) polski prawnik i polityk

odpowiedź na pytanie o dowcip

O ustawie , O czekaniu , O zwierzętach

„Pozycję miał ładną, niczym dziadek, przy najeździe, ale na tym podobieństwo się kończy. (…) Jak widać, to się tak łatwo nie przenosi w genach.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Janie Mazochu – wnuku skoczka J. Raszki.
Skoki narciarskie, Trondheim 2003

„Mój dziadek był powstańcem stycznia 1863, dostał wyrok 12 lat zesłania na Syberię, w wyniku amnestii wrócił po ośmiu latach. Moje pokolenie było wychowane na kulcie tego powstania i w ogóle powstań. W naszych genach to po prostu jest, ale geny trzeba przefiltrować przez głowę.”

Wojciech Jaruzelski (1923–2014) generał, działacz PZPR, prezydent PRL i RP

Źródło: rozmowa Zbigniewa Hołdysa, Tajemnica generała, „Wprost” nr 30, 25 lipca 2011

O tajemnicy

„Ten dziadek, który się urodził na pustyni i mówił językiem Aborygenów, dziś już zapomnianym, siedział w centrum miasta i kierował ruchem pociągów wożących ludzi przez pustynię – do miasta albo z miasta: jedni przyjeżdżali tu umierać, drudzy się rodzić, inni stąd wyjeżdżali. Bo już się urodzili. Albo już umarli.”

Sasza Griszczenko (1983)

Wstecz. Długi wiersz prozą

O ludziach

„Mój dziadek, który urodził się i studiował we Lwowie, a także babcia Anisja Czemierkin, pochodząca z rodziny zrusyfikowanych kozaków zaporoskich przeniesionych przez cara na Kaukaz zginęli oboje. Dodam, że co warte podkreślenia zginęli z rąk UPA mimo, że babcia była rodowitą Ukrainką, a dziadek lekarzem, który często „judymował” – leczył biednych Ukraińców za darmo. Kilkadziesiąt lat później, gdy byłem w Kisielinie, ukraińscy sąsiedzi wiele razy podkreślali jak wspaniały był to człowiek i jak niesamowicie dobry. Pewnego razu moja mama nie wytrzymała i zapytała: „To dlaczego go zamordowaliście?”. Odpowiedzieli: „Bo tak trzeba było”. „A nas też, gdyby trzeba było, zamordowalibyście?”. „No tak””

Krzesimir Dębski (1953) kompozytor polski, skrzypek jazzowy

usłyszała.
Wypowiedzi o rzezi wołyńskiej
Źródło: Wywiad z Krzesimirem Dębskim, polskiekresy.pl, 3 czerwca 2008 http://www.polskiekresy.pl/index.html?act=nowoscifulldb&id=50

O babci

„O ile wiem, poszło o miłość. Było tak. Dziadek chciał czy mógł załatwić mamie studia w Paryżu, ale mama pojechała za tatą najpierw do Leningradu, potem do Kijowa. A ponieważ był to koniec stalinizmu, rok 1955, 1956, zobaczyli na własne oczy, jak wygląda ten wymarzony ustrój, jak funkcjonuje. I – jak to się mówi – łuski spadły im z oczu. Tam też zostałem spłodzony, a dokładnie, podczas burzy na Morzu Czarnym, podczas wycieczki rodziców statkiem „Rossija””

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

dawniej „Adolf Hitler”.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-muzyka-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/jacek-kaczmarski

O miłości , O muzyce , O rodzicach , O studiach

„A na koniec dziadek zapytał, co zapamiętałem z Wawelu. Opowiedziałem mu, że po drodze do Wawelu są naprawdę pyszne lody włoskie. Chyba nawet lepsze od tych na rynku, tych obok dworca i tych obok hotelu, i gdyby tamtędy przechodził, to powinien sobie kupić. Zresztą we wszystkich tych miejscach może sobie kupić świetne lody, z których znany jest Kraków.”

Leszek Talko (1965)

Pitu i Kudłata w opałach (2014), Pitu
Źródło: O tym, jak kupiłem rażącą prądem pamiątkę, s. 44

„Boks towarzyszył mojej rodzinie całe życie – boksował mój wujek, boksował tata, dziadek był prezesem sekcji w Gedanii Gdańsk.”

Dariusz Michalczewski (1968) polski bokser

O życiu , O rodzinie

„Mój dziadek pisał o antyku, moje wiersze są o półświatku, powieść raczej o podwórku. Interesuje mnie zwykłe, małe życie. A poza tym Jan Parandowski to pisarz. Wybitny, głęboki, artystyczny i rzemieślniczy. Ja, jak na razie, napisałam kilka opowiadań i jedną powieść. To za mało, żeby mnie z nim porównywać.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm

O życiu

„Jest jedna wspaniała rzecz, którą będziecie mogli powiedzieć po tym jak ta wojna się skończy i gdy wrócicie do domów. Będziecie wdzięczni, gdy za 20 lat będziecie siedzieć przy kominku z wnukiem na kolanie, wnuk zapyta co robiliście w czasie tej wielkiej II wojny światowej, a wy nie będziecie musieli zakasłać, przestawiać wnuka z kolana na kolano i mówić „Cóż, twój dziadek przerzucał łopatą gówno w Luizjanie”. O nie! Będziecie mogli spojrzeć mu prosto w oczy i powiedzieć: „Synu, twój dziadek walczył wraz ze wspaniałą Trzecią Armią i cholernym sukinsynem nazwiskiem George Patton”.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

Źródło: z przemówienia do żołnierzy 3. Armii, 5 czerwca 1944

O wojnie , O czasie

„Pragnienie, by zabić, zawsze odzywało się w taki sam sposób, on zaś niezmiennie wierzył, że jadąc długą autostradą, wreszcie zdobędzie nad tym kontrolę, okiełzna, tak jak jego dziadek poskramiał muskularne źrebaki na równinach rancza w Arizonie, gdzie Jonah jako nastoletni chłopiec spędził kilka lat. Jego psychopatologia miała bardzo podstępną konstrukcję, każąc mu wierzyć, że jest od niej potężniejszy, że tkwiąca w nim dobroć jest w stanie pokonać zło. Wierzył w to nawet teraz, choć za sobą w pobliżu autostrady pozostawił łącznie siedemnaście ciał.(…) Rzucił okiem na neonowy zegar wbudowany w deskę rozdzielczą, 3.20, i przypomniał sobie zdanie z Fitzgeralda:
Kiedy dusza tonie w prawdziwie ciemnej nocy, zawsze jest trzecia nad ranem.
Ten wers pochodził z krótkiego opowiadania Crack-up, „Załamanie”. Tytuł bardzo nawiązywał do tego, co się z nim działo – maleńkie szczeliny w mechanizmach obronnych jego psychiki rozgałęziały się, przechodziły w większe rozszczepy, łączyły się w ziejącą czarną dziurę, która go wchłaniała, potem zaś wypuszczała już jako potwora.”

Keith Ablow (1961) amerykański psychiatra i pisarz

Psychopata

O duszy , O złu

„Babka Ludka miała dobre sny
Wchodziły w nią bez pukania jak dziadek,
Co powracał z wojny
O każdej porze dnia i nocy.”

Konrad Wojtyła (1979)

może boże
Źródło: Powrót

O wojnie , Pora roku

„Ja przeżyłem, moje siostry bliźniaczki nie. Babcia była sanitariuszką, dziadek działał w obronie cywilnej. A na pogrzebie ojca podszedł do mnie facet i powiedział: „Nie wiem, czy pan wie, ale pana ojciec kupował od Niemców broń dla AK ciężarówkami.””

Jan Englert (1943) aktor polski

Tylko tyle.
Źródło: Jacek Cieślak, Oddzielić złoto od błota, „Rzeczpospolita”, 5 września 2008 http://www.rp.pl/artykul/186049.html?print=tak&p=0

O facetach , O siostrze , O babci

„Dziadek nauczył mnie cześci dla munduru.”

Roman Giertych (1971) polski polityk narodowy

lapsus – wyjaśnienie Giertycha, dlaczego chce działać jako adwokat żołnierzy oskarżonych o masakrę w Afganistanie.

„Drogie dziecko! Drogie dziecko! Drogie dziecko! Kończę 60 lat, ale za 2,5 tygodnia, ale wyglądam jak, no jak ja wyglądam chłopie przyjrzyj się. A ty chłopcze błąkasz się, mówisz i wyglądasz jak dziadek, własny dziadek.”

Krystyna Pawłowicz (1952) polska polityczka, prawniczka

Źródło: http://videosejm.pl/index/movie/hash/dcdbe933bf725dd4f152d32ee591bee7#.Uu0MGvl5OKo

O dzieciach

„Ich bin Danziger – z dumą mówili o sobie moi dziadkowie, którzy mając dwu synów jednemu dali na imię Juergen, a drugiemu Henryk, nie Heinrich. Jeden szedł do szkoły polskiej, drugi do niemieckiej. W ich relacjach nie było ani śladu dramatyzmu z powodu wyboru – oba były równoprawne, nie były nacechowane agresją, dylematem narodowym. Dziadek był bramkarzem w piłkarskim klubie Zoppotter Sportverein, później przeniósł się do Gedanii, klubu polskich kolejarzy, gdzie niemiecki też był w powszechnym użyciu i nikt z tego nie robił problemu. Dopiero naziści kazali mu nosić literkę „P” – która oznaczała „obcy”, „gorszy”. Kiedyś spytałem dziadka: Urodziłeś się w Kielnie, nosisz kaszubskie nazwisko Dawidowski, niemiecki jest twoim pierwszym językiem, w 1945 wybrałeś Polskę, więc kim jesteś? Kaszubą? Polakiem? Niemcem? A on spojrzał zdziwiony i powiedział: Jestem tutejszy, biesege…”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: Rafał Kalukin, Donald Tusk: kariera brata łaty http://www.gazetawyborcza.pl/1,76498,2968784.html, „Gazeta Wyborcza”, 15–16 października 2005

O relacjach

„Od dzieciństwa dziadek z babcią, ojciec z mamą czegoś mi zabraniali, narzucali, za coś karcili. Jak poszedłem do szkoły, rodzice zaczynali mi mierzyć długość baków. Kazali skracać, wyrzucali do fryzjera. To też była próba zmuszania mnie do czegoś, ograniczania mojej swobody. Czasami była to gra głupoty. Nauczyciele wprowadzali reguły, jak należy wyglądać, bo – ich zdaniem – tak było ładniej. Nie zastanawiali się nad tym, że drażnią w ten sposób uczniów. Pamiętam, jak mój nauczyciel – całkiem młody, ładnie wyglądał na ślubnym portrecie z małżonką, na monidle – narzucał podobny styl. Cenzura polega także na dyktowaniu innym, aby byli do siebie podobnym.”

Franciszek Maśluszczak (1948)

Źródło: Błażej Torański, Knebel. Cenzura w PRL-u, wyd. Zona Zero, Warszawa 2016, ISBN 978-83-946131-0-5, s. 102.

O głupocie , O grach , O rodzicach , O nauczycielach

„W roku 1907 był świadkiem skutecznego napadu bojówki PPS na kasę fabryki „Poręba” pod Zawierciem. Było to w dniu wypłacania pensji pracownikom, w większości prostym robotnikom, których interesów rzekomo bronili socjaliści(…) Jacek Kuroń z aprobatą opisuje („Wiara i wina, do i od komunizmu”, 1990, s. 6–7) jak to jego stryjeczny dziadek, Władysław Kuroń, pseudonim partyjny „Julek”, działając w okolicach Zawiercia, w ramach rewolucji 1905 r., dzielnie zdobywał pieniądze na potrzeby organizacyjne PPS, dokonując tzw. ekspropriacji na burżujach. (…) To, co dla Kuronia było dowodem patriotycznego bohaterstwa, dla mojej rodziny było przejawem pospolitego bandytyzmu (…) Socjaliści uważają, że trzeba zabrać bogatym, by mieć na swoja działalność polityczną. Narodowcy zaś uważają, że trzeba sumienną pracą zarabiać na chleb i opodatkowywać się na cele patriotyczne.”

Maciej Giertych (1936) polski polityk narodowy

wspomnienia ojca Jędrzeja Giertycha przytoczone przez Macieja Giertycha.
Źródło: Z nadzieją w przyszłość

O pieniądzach , O wierze , O przyszłości

„Zawsze miałem szacunek do rzemieślniczych umiejętności. Jeden dziadek był szewcem, drugi był kucharzem, wujek był dmuchaczem szkła laboratoryjnego.”

Stanisław Tym (1937) polski aktor, satyryk, felietonista

„Pani”, nr 6/2007

„Pochodzę z tradycyjnej rodziny o korzeniach trochę litewskich, dziadek miał wąsy i pięknie śpiewał godzinki, to był niezwykły człowiek i dlatego go zapamiętałem. A ojciec już wąsów nie nosił. Ale wszyscy mężczyźni uchodzili za niezwykle silnych ludzi, fizycznie silnych i o takich twardych zasadach.”

Krzysztof Putra (1957–2010) polski polityk

Źródło: Krzysztof Putra: nie rzucim Ziobry, wp.pl, 31 maja 2007 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Krzysztof-Putra-nie-rzucim-Ziobry,wid,8891672,wiadomosc_prasa.html

O mężczyznach , O ludziach , O śpiewie

„Od dzieciństwa byłam „urwipołciem”. Mieszkając w podwłocławskiej wsi w Nasiegniewie, nie bawiłam się lalkami ale organizowałam wraz z braćmi podchody, zabawy w Indian i broniłam młodszych braci pięściami przed tymi, którzy ich bili. Jestem podobna do taty a mój dziadek był ułanem u J. Piłsudskiego i może stąd moja ułańska dusza?”

Barbara Chrabąszczewska (1959)

Źródło: Tomasz Popowski, Barbara Chrabąszczewska, naszwloclawek. pl, 22 września 2010 http://www.naszwloclawek.pl/barbara-chrabaszczewska

O duszy , O dzieciństwie

„Jest tylko jedna jaźń (atman), ma jedną formę, najwyższa jaźń wszystkich ludzi jest ta sama.”

Dharma Sangha (1990)

Kazanie z 19 października 2007
Źródło: dharmasangha.info http://www.dharmasangha.info/index.php/teachings/252-teachings-given-on-october-19-2007

O ludziach

„Moi koledzy z IPN zapytali, czy miałem w rodzinie kogoś takiego jak Mieczysław Cenckiewicz. Powiedziałem, że owszem, wiem o kimś takim. A osobę tę spotkałem pewnie parę razy w życiu, jak byłem małym chłopczykiem, tuż po urodzeniu. I to jest najpewniej mój dziadek. Ponieważ po odejściu mojego ojca mama wychowała mnie sama, nie mieliśmy z tą rodziną żadnego związku”

Sławomir Cenckiewicz (1971) historyk polski

o dziadku Mieczysławie Cenckiewiczu i ojcu Ryszardzie Cenkiewiczu.
Źródło: Nie kijem Cenckiewicza, to pałką, rp.pl, 3 czerwca 2008 http://www.rp.pl/artykul/143303.html

O rodzinie , O odejściu

„Pan Wierzejski opisuje homoseksualistów jako pedofilów, pedofilów jako twórców mafii narkotykowej. Liderzy PiS-u mówią, że strajki lekarzy inspiruje PO, zaś Giertych uważa, że manifestacje przeciwko niemu inspirują geje. Na to wszystko nakłada się kolega Kurski z teorią, że wszystkiemu jest winien dziadek Tuska. Obawiam się, że gdy wszystkie te prawdy objawione trafią do ciasnych głów wszechpolskich zagubionych chłopców, dla których brunatna koszula i wieczorne zapalenie pochodni jest jedynym przejawem wspólnoty i akceptacji – niejeden taki chłopiec może się poczuć wezwany do obrony wartości ogniem i mieczem.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

„Nie chcę być taka jak moja matka, będę jak mój dziadek, silna, niezależna, zdrowa i władcza, nie pozwolę, żeby ktoś mną rządził, ani nikomu nie będę niczego zawdzięczać; chcę być taka jak dziadek i opiekować się moją matką.”

Isabel Allende książka Paula

Postać: Isabel
Paula

O matce

„Nasz piękny park nosił niegdyś, jak opowiadał mi nieboszczyk dziadek, imię marszałka Piłsudskiego. Później, w czasie wojny, zmieniono tę nazwę na Park Horsta Wessela. Po wojnie patronami parku zostali bohaterowie Stalingradu i byli nimi bardzo długo – do czasu, gdy marszałek Piłsudski ponownie wrócił do łask, a jego popersie do parku. Później, gdzieś około 1993, nastała Era Szybkich Zmian. Marszałek Piłsudski zaczął się źle kojarzyć – nosił wąsy i robił przewroty, głównie w maju, a nie były to czasy, gdy można było tolerować w parkach popiersia facetów z wąsami, lubiących podnosić zbrojną rękę na legalną władzę, niezależnie od efektu i pory roku. Park przemianowano tedy na Park Orła Białego, ale wówczas inne narodowości, których na Suwałkach było już bez liku zaprotestowały gorąco. I czynnie. Wówczas nazwano park Ogrodem Ducha Świętego, ale po trzydniowym strajku banków postanowiono nazwę zmienić. Zaproponowano: Park Grunwaldzki, ale zaprotestowali Niemcy. Zaproponowano: Park Adama Mickiewicza, ale zaprotestowali Litwini ze względu na pisownię i inskrypcję „polski poeta” na projekcie pomnika. Zaproponowano: Park Przyjaźni, ale zaprotestowali wszyscy. W rezultacie ochrzczono park imieniem króla Jana III Sobieskiego i tak już zostało, prawdopodobnie dlatego, że odsetek Turków w Suwałkach jest znikomy, a ich lobby nie ma żadnej siły przebicia. Właściciel restauracji „Istanbul Kebab” Mustafa Baskar Yusuf Oglu mógł zaś sobie strajkować do usranej śmierci.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

główny bohater opowiadania o parku w Suwałkach.
Coś się kończy, coś się zaczyna
Źródło: W leju po bombie.

O śmierci , O przyjaźni , O wojnie , O sile

„Calutki dzień tak ciepło było,
Że dziadek – i on w końcu z pieca zlazł,
U rzeczki siadł, gdzie słońce piekło,
I stare plecy pod siermięgą grzał.”

Maksim Bahdanowicz (1891–1917) białoruski poeta, krytyk literacki, historyk

Так цёпла цэлы дзень было,
Што дзед – i той сцягнуўся з печы,
Ля рэчкі сеў, дзе больш пякло,
I грэў пад старай світкай плечы. (białorus.)
Źródło: wiersz Dziadek http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Dziadek_(Bahdanowicz)&useskin=monobook, 1913

O piekle , O słońcu

„Wierzę w miłość, ale nie wierzę w idealne związki. Chociaż mój dziadek z babcią są już ze sobą ponad pięćdziesiąt lat. Piękna para, całe życie razem i nadal się kochają. Jest we mnie marzenie o stałym związku, ale jeszcze nie teraz. Żeby zbudować dobrą relację z drugą osobą trzeba najpierw odkryć siebie. Ja to dopiero robię. Dzieci chcę mieć najwcześniej po trzydziestce, jak nie później. A w ogóle co ma być, to będzie. Jak coś jest mi pisane, to przyjdzie. Nic na siłę. Życie to przygoda, z którą płynę.”

Maria Niklińska (1983) aktorka polska

Źródło: Życie to wielka przygoda, „Gala” http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/1/artykul/maria-niklinska-zycie-to-wielka-przygoda.html

O miłości , O życiu , O dzieciach , O sile

„To opowiadanie zaczyna się jako historia mojego dziadka, a kończy jako moja. Dziadek mój był maszynistą w tych dawnych czasach, kiedy nie tylko pociągi miały jeszcze napęd parowy (to w końcu nie było tak dawno), ale kiedy piękne kobiety traciły głowę w wyniku nieszczęśliwej miłości. I z jedną taką głową, uczepioną za czarne włosy pod trzonem lokomotywy, przyjechał dziadek w nocy do parowozowni (remizy). Ponieważ jej załoga wypuściła się na nocne wędkowanie do pobliskiego stawu, usiadł tymczasem na palecie, żeby zjeść skromną kolację, i w tej chwili (z kromką w ręku) zobaczył pod lokomotywą ludzką głowę.”

Jiří Kratochvil (1940)

Źródło: Opowiadanie z rozkoszną kulminacją z tomu Miłości moja, Postmoderno (1994), tłum. Leszek Engelking

O kobietach , O historii

„Dziadek Teoś nie lubił się myć i nigdy się nie mył, bo – jak mówił – lekarze mu zabronili.”

Andrij Bondar (1974)

Dziadek Teoś

„W trumnie dziadek Teoś wyglądał o dziwo żwawo i zadziornie, leżał, jak prawdziwy Ukrainiec, w wyszywanej koszuli i z gładką, pozbawioną zmarszczek twarzą. Żółte miedziane monety o nominale 5 kopiejek ZSRR zasłaniały jego na pół zamknięte oczy od świata.”

Andrij Bondar (1974)

Dziadek Teoś

„Pamiętam początki moich pierwszych rozczarowań życiowych. Świat i wartości z filmów i czytanych książek nie pokrywały się tym światem, w którym realnie się znajdowałem. Nie mieściło się wtedy w mojej zbuntowanej głowie nastolatka, że można wylecieć ze szkoły tylko dlatego, że ma się długie włosy. Nie potrafiłem zrozumieć, a tym bardziej się zgodzić, że moje, i nie tyko (całej młodzieży wtedy), ulubione zespoły – Led Zeppelin, Pink Floyd, Deep Purple – znalazły się na oficjalnej krajowej liście zespołów zabronionych do słuchania dla młodzieży. Nie wolno było tego puszczać na dyskotekach. Już wtedy byłem przekonany, że przyjdzie taki dzień, kiedy wyjadę do kraju, w którym te zespoły mieszkają. A kiedy ten moment w moim życiu nadszedł, chciałem po drodze zajrzeć do kraju, z którego pochodził mój dziadek. Poznać go. Prowadzę rozpoznanie do tej pory.”

Eugeniusz Malinowski (1967) aktor i muzyk pochodzenia rosyjskiego

Źródło: Nie jestem czarodziejem, „Wiadomości24”, 30 stycznia 2007 http://www.wiadomosci24.pl/artykul/eugeniusz_malinowski_nie_jestem_czarodziejem_17986.html

O książkach , O młodzieży , O świecie , O czytaniu

„Babcia była przeciw, a dziadek zawsze robi to, co babcia każe, nie ma nic do gadania (…).”

Joanna Chmielewska książka Nawiedzony dom

Nawiedzony dom
Źródło: wyd. Interart, Warszawa 1991, s. 6

O babci

„(…) choć mój dziadek przestał robić filmy zanim się urodziłem, znałem je wszystkie. I mimo to na początku nie byłem zainteresowany kinem. To mój brat, Andrew, zawsze interesował się tą branżą. Kiedy skończył 13 lat, zadecydował, że właśnie tym chce się zajmować. Nie skończył szkoły, nie poszedł na studia, tylko od razu zaangażował się na planie filmowym i wspinał się po szczeblach kariery.(…) Kiedy zmarł mój dziadek, postanowiłem napisać o nim książkę – tak naprawdę niewiele o nim wiedziałem, pomyślałem, że będzie to dobra okazja by go lepiej poznać. I tak się stało. Research, który wtedy zrobiłem sprawił też, że zafascynowałem się kinem.”

Kevin Macdonald (1967)

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=67372

O studiach

„Kiedyś mój dziadek mówił: „Dobry kabaret? Toż to proste! Wystarczy mieć trochę oleju w głowie.””

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Teksty z programów kabaretowych, O rety! Kabarety!

„Mój dziadek ze strony taty był Szwedem. Przyjechał do Polski w interesach, w latach międzywojennych. Powiodło mu się tutaj, spotkał babcię… A po wojnie nie wrócił już do Szwecji, bo były problemy z wyjazdem. Poza tym większość tamtejszej rodziny wyemigrowała z kolei do Stanów. Ciekawostką jest, że razem z żoną dotarliśmy do dokumentów, z których wynika, że jej przodkowie bronili Polski podczas Potopu. Jeden wystawił nawet przeciw Szwedom własną chorągiew. Więc kto wie, może przed wiekami nasze rodziny walczyły przeciwko sobie na wojnie?”

Andrzej Precigs (1949) aktor polski

Źródło: Andrzej Precigs – Polska – Szwecja 1:0 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/824/Andrzej-Precigs-Polska-Szwecja-10.html

O wojnie , O wieku

„Zgodnie z zapowiedzią jest zima.
Babcia Mróz: Jestem Babcia Mróz, nie potrzebujesz czegoś synku?
Orient-men: Co też babcia mówi! A gdzie dziadek?
Babcia Mróz: W dzisiejszych czasach kobiety zajmują wszędzie odpowiedzialne stanowiska! Dziadek występuje tylko reprezentacyjnie, obowiązki szronowo-lodowe zawsze należały do mnie.
(…)
Pan Wiosna: Dzień dobry! Jestem Pan Wiosna! Przepraszam Babciu Mróz, jeśli się spóźniłem, ale z Panem Zimą, z Panem Lato i Panem Jesienią zasiedzieliśmy się przy brydżu.
Babcia Mróz: Nic nie szkodzi.
Orient-men: A co z Panią Wiosną? Myślałem, że pan to pani…
Pan Wiosna: Mężczyźni, synku, w dzisiejszych czasach pomagają kobietom! Prawda, babciu?
Babcia Mróz: I o ile wiem, dotychczasowe panie: Wiosna, Lato, Jesień i Zima, sprawują obecnie obowiązki panów: Wichru, Deszczu, Gradu i Pioruna.”

Tadeusz Baranowski (1945) polski scenarzysta i rysownik komiksów, ilustrator, grafik

Na co dybie w wielorybie czubek nosa Eskimosa

O kobietach , O mężczyznach , O prawdzie , O wiośnie

„Pochodzę z rodziny aktorskiej. Mój dziadek to Stanisław Łapiński. Moja matka występowała pod panieńskim nazwiskiem Krystyna Łapińska. Wychowywałem się za kulisami, zadebiutowałem w wieku 16 lat w „Księżniczce na ziarnku grochu”, w dziecięcej obsadzie pracowników Teatru im. Jaracza w Łodzi. Jako najstarszy grałem starego króla. Niedługo później wystąpiłem u boku dziadka na prawdziwej scenie w „Interesie przede wszystkim” Mirbeau. On grał bezwzględnego kapitalistę, ja – epizod ogrodniczka. Myślałem o medycynie czy polonistyce, jednak papiery złożyłem do łódzkiej szkoły teatralnej. Kiedy ją skończyłem, dziadek pozwolił mi używać nazwiska Łapiński dla zachowania ciągłości pokoleniowej w zawodzie.”

Jerzy Łapiński (1940) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zlre.htm

O zachowaniu , O matce , O myślach , O wieku

„Dziadek był wysoki, miał czarne przenikliwe oczy, szlachetną aczkolwiek surową twarz, siwą brodę i pejsy oraz smukłą sylwetkę. Miał ostry język, choć niewiele mówił, budząc tym respekt. Nie wiem dlaczego, ale bałem się go od pierwszego wejrzenia jednocześnie darząc go miłością. Nie byłem odosobniony w tych uczuciach – większość Żydów w Biłgoraju lękała się go i kochała, podobnie jak jego dorosłe dzieci. Jego synowie i córki bali się do niego odezwać, a on rzadko z nimi rozmawiał, nawet z najstarszym synem Josefem, który był od niego młodszy zaledwie o szesnaście lat i pełnił w miasteczku funkcję dajana, pomocniczego rabina. Za każdym razem, kiedy wuj Josef musiał wejść do izby ojca, oblewał się potem niczym oskarżony przychodzący po wyrok surowego, aczkolwiek sprawiedliwego sędziego.”

Israel Joszua Singer (1893–1944) pisarz, dramaturg i dziennikarz żydowski tworzący w języku jidysz

O świecie, którego już nie ma

O dzieciach , O emocjach , Kochać się , Córki

„Nie wiem, kim był mój dziadek; bardziej interesuje mnie, kim będzie mój wnuk.”

Abraham Lincoln (1809–1865) prezydent USA

„(…) pochodzę z klasycznej rodziny polskiej. Jeden alkoholik w domu, jeden prawnik, dla równowagi. Jedna pielęgniarka, kierowca TIR-a, babcia sklepowa w mięsnym. Dziadek, pijak i złodziej, bo „każdy pijak to złodziej”. Zanim skradł serce babci, po pijaku zgubił kontrabas. Pewnie jeszcze parę trupów w szafie by się znalazło. Nie miałam co prawda dziadka w Wermachcie, ale jakiegoś ubeka albo esbeka z pewnością dałoby się wygrzebać.”

Anna Mucha (1980) aktorka polska

Źródło: Agata Nowicka, Hanna Rydlewska, Polowanie na muchę!, exklusiv. pl http://www.exklusiv.pl/artykul/id,162

O prawdzie , O domu , O babci , Serce

„Tanzania. W głębi kraju spotkałem starszego mężczyznę. Siedział przed swoją chatą na kłodzie drzewa. Nic nie robił. Jego wnuk służył za tłumacza. Mówił: – Dziadek powiedział, że ze świata zna tylko swoją wioskę i drugą, która jest obok. Tę drugą można stąd zobaczyć, bo leży tam, na wzgórzu. Co jest dalej – dziadek nie wie, ale mówi, że dalej jest pewnie tak samo jak tutaj.
Kiedy mały skończył, stary uśmiechnął się do mnie i pokazał ręką wzgórze i wioskę – miejsce, w którym kończył się świat.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

Lapidarium V

O świecie

„Pierwszy raz kiedy odkryłem śmierć… ja, moi rodzice, babcia i dziadek jechaliśmy przez pustynię o świcie. Ciężarówka pełna Indian uderzyła w jakiś inny samochód czy coś. W każdym bądź razie ci Indianie leżeli na drodze wykrwawiając się na śmierć. Byłem tylko dzieckiem, więc zostałem w samochodzie, kiedy mój ojciec i dziadek poszli sprawdzić co się stało. Nic nie widziałem, była tylko zabawna czerwona farba i ludzie leżący dookoła. Wiedziałem jednak, że coś się dzieje, mogłem odczuć wibracje ludzi dookoła mnie i w pewnym momencie zdałem sobie sprawę, że oni wiedzą jeszcze mniej ode mnie. To był pierwszy raz, kiedy zaznałem strachu… i myślę, że w tym momencie dusze tych martwych Indian… może jeden czy dwóch z nich biegając w przerażeniu dookoła dostał się do mojej duszy. A ja byłem jak gąbka, gotowy aby ich przyjąć.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

O śmierci , O dzieciach , O ludziach , O strachu

„W University of Virginia pojawił się chłopak, który dostał doktorat od Grossa w Princeton. No i mama mu opowiadała, jaki świetny był jego dziadek. On do niego jeździł, jak dziadek zajmował się pisaniem książek o generalicji II RP. Jego dziadek mi podpadł, bo napisał lewacki list do „Polityki” i się podpisał, że jest żołnierzem AK. I mówię wtedy Leszkowi, żeby sprawdził, kto to właśnie „wyszedł z lasu”. I on był w AK… trzy tygodnie, żeby rozpoznać teren, a potem 500 osób posłał do łagru. On był w Smierszu, a potem przeszedł do UB. W ankiecie nie wpisał tego, że był w AK, za co w 1950 roku go prześladowano… przesuwając do Ministerstwa Handlu Zagranicznego.”

Marek Jan Chodakiewicz (1962) amerykański historyk polskiego pochodzenia

Źródło: Dlaczego w Polsce nie rozliczono komunizmu? Debata: Chodakiewicz, Żebrowski, Płużański, blogpress, pl, 23 czerwca 2013 http://www.blogpress.pl/node/16965

O książkach , Chłopak

„Doceniając wrażliwość posła Palikota mam głęboką nadzieję, że zawiadomienie do prokuratury, które szykuje na poniedziałek, zamieści na swoim blogu. Mam bowiem je zamiar skopiować i w analogiczny sposób złożyć przeciwko ministrowi spraw zagranicznych Radkowi Sikorskiemu, który swego czasu opowiadał publicznie żart o prezydencie Stanów Zjednoczonych Baracku Obamie twierdząc, że ma on „polskie korzenie”, które są wynikiem tego, że „jego dziadek zjadł kiedyś polskiego misjonarza w Afryce.””

Zbigniew Girzyński (1973) doktor nauk humanistycznych, polityk

o zapowiedziach Janusza Palikota, że pozwie ojca Rydzyka za nawoływanie do nienawiści rasowej.
Źródło: politbiuro.pl za blogiem posła http://politbiuro.gazeta.pl/politbiuro/1,85402,6830966,Szykuje_sie_walka_na_pozwy_.html, 17 lipca 2009

O czasie

„Ja twój wnuczek, ty mój dziadek,
Ty mój przodek, ja twój zadek.”

Jan Sztaudynger (1904–1970) poeta polski, satyryk

Źródło: Koligacje, Fraszki, „Życie Literackie” nr 16, 15 kwietnia 1956, s. 11 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14806

O życiu

„Lata, które wypełniły kontury historii
nakreśliły oblicze każdego kraju.
Mimo to, jeszcze czujesz oszołomienie dziecka,
które zasnęło przeglądając atlas,
a sen zaniósł je bardzo daleko od domu.”

Pelayo Fueyo (1967)

Źródło: Atlas, tłum. Jolanta Rzegocka

O dzieciach , O domu , O historii , O snach

„Jestem z tych, którzy widocznie potrzebują Kościoła na co dzień, nie umieją żyć samą wiarą. Sześć lat byłem w gimnazjum katolickim, byłem ministrantem, działałem w sodalicji mariańskiej, z mlekiem matki wyssałem katolicyzm. Nawet w kościele parafialnym mieliśmy swoją ławę – mój dziadek był jednym z fundatorów tego kościoła. Szanuję historyczną rolę Kościoła, jego wpływ na moralność, ale widocznie nie było to we mnie zakotwiczone intelektualnie. Emocjonalnie tak, bo jeszcze z frontu pisałem listy do matki i siostry, opatrzone: „Opatrzność nade mną czuwa”, „wczoraj byłem u spowiedzi”, lepiej się dzięki temu czułem. Ale brakowało mi Kościoła na co dzień, kiedy słucha się kapłana, podlega pewnym normom – spowiedź, komunia itd. Wreszcie wpływ środowiska, lektur itd. Dla mnie przełomowe były studia w Wyższej Szkole Piechoty (wtedy nie było jeszcze Akademii Sztabu Generalnego). Byłem oficerem frontowym, to był rok 1947. Tam w znacznej części wykładowcami byli oficerowie przedwojenni – w tym przedmiotów politycznych. Byli też wykładowcy radzieccy, ale w mniejszości. W tej uczelni nauczano nas demokracji ludowej, polskiej drogi do socjalizmu. Nie był to jeszcze etap, kiedy zatriumfował stalinizm. W programie nauczania mieściły się wartości etyczno-światopoglądowe, okazywano szacunek do Kościoła. Jednak oczywiście była walka: Kościół – państwo, Kościół – partia, była rywalizacja o rząd dusz. Jak człowiek się znalazł systemowo, ustrojowo po tej stronie, to siłą faktu się w to wpisywał.”

Wojciech Jaruzelski (1923–2014) generał, działacz PZPR, prezydent PRL i RP

Źródło: „Ja też nosiłem mieczyk Chrobrego – rozmowa z gen. Jaruzelskim”, Bibula.com, 3 lutego 2009 http://www.bibula.com/?p=6205

O wierze , O demokracji , O duszy , O matce

„Stanisław Marusarz – słynny dziadek z Zakopanego.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Skoki narciarskie

„Kiedy miałem sześć-siedem lat, wszyscy wokół wmawiali mi, że muszę zająć się polityką. Odpowiadałem, że nie chcę. Jednak historia rodziny przeważyła. Dziadek był sześć razy aresztowany bądź wypędzany na emigrację za politykę. Ojciec – dwa razy, zaliczył tortury. Kiedy zaczęła się odradzać demokracja, i ja, w wieku 29 lat, postanowiłem pomóc ojczyźnie”

Jeorios Andreas Papandreu (1952)

Źródło: Premier zepsutego kraju, wyborcza.pl, 6 listopada 2011 http://wyborcza.pl/1,75248,10593697,Premier_zepsutego_kraju.html

O demokracji , O historii , O wieku , O ojczyźnie

„Może to zabrzmi śmiesznie, ale aktorem chciałem zostać od dziecka – niemal od przedszkola. Zresztą, tego pragnie większość młodych ludzi: osiągnąć sukces, występować na scenie. Zwłaszcza, że w telewizji wciąż oglądają gwiazdy – a to kusi – i jeszcze nie poznali w tym zawodzie ciemnej strony księżyca…
(…) gdy musiałem zadecydować o przyszłości, spojrzałem na swoje możliwości trochę realniej. Marzenia o aktorstwie wydały mi się śmieszne. (…) złożyłem papiery na filozofię, chciałem być dziennikarzem, nauczycielem… Zwłaszcza że pochodzę z rodziny nauczycielskiej – moja babcia za okupacji dawała tajne komplety, dziadek był dyrektorem domu dziecka (…). Ale intuicyjnie czułem jednak, że to aktorstwo będzie moją drogą. I miałem szczęście: dostałem się za pierwszym razem.”

Dariusz Jakubowski (1959) polski aktor

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Dariusz Jakubowski - EFEMERYDA Z BETONU http://www.nadobre.pl/18913/dariusz-jakubowski-efemeryda-z-betonu.html

O szczęściu , O dzieciach , O ludziach , O marzeniach

„Bo jeśli rodzina kandydata walczyła o Polskę, o niepodległość, dziadek był w AK, a pradziad uczestniczył w powstaniu styczniowym, to taki ktoś daje nam gwarancję genetycznego patriotyzmu. (…) Wyjaśnię to tak: jeśli twój dziadek miał dyplom, ojciec miał dyplom, to ty już dyplomu pokazywać nie musisz. Wychowywanie w porządnej rodzinie, gdzie dbano o wartości, gwarantuje przyzwoitość.”

Marek Suski (1958) polski działacz polityczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 22 marca 2006

O rodzinie

„Makuszyński: Dziadek do uśmiechów.”

Antoni Regulski

O uśmiechu

„Oż ty cholero jasna, ty zgago pieruńska, by cię szlag trafił! Musiałaś się ujawniać? Musiałaś? Oż, taki karabin mi zabrali. Ile to by spraw rozwiązało. A co ja mam tymi kulkami rzucać teraz? Kulomiot jestem czy co? A dziadkowi granat też wzięli. A nie wiem czemu… on był tylko zaczepny. Dziadek rzucał i od razu wiedział, jakie wojsko idzie. A teraz kto mu powie? Wszystko tajemnica.”

Bohdan Smoleń (1947–2016) polski artysta kabaretowy

Teksty kabaretowe, Szeptanka

O tajemnicy

„(…) kolekcjonuję głównie wspomnienia i zdjęcia. Kiedyś mój dziadek mówił: „Pamiętaj, synek, co ukradniesz oczami, tego ci nic nie zabierze”. Pamiątki nie dają tego wrażenia, dlatego lepiej co jakiś czas wracać w wybrane miejsca i sprawdzać, czy dalej się tak samo nam tam podoba.”

Krzysztof Respondek (1969) polski aktor i piosenkarz

Źródło: Ukraść oczami wspomnienia – wakacyjna rozmowa z Krzysztofem Respondkiem, 2010 http://www.barwyszczescia.pl/2343/ukrasc-oczami-wspomnienia-wakacyjna-rozmowa-z-krzysztofem-respondkiem.html

O wrażeniach , O czasie

„Trzeba jednak było poinformować mnie jakoś o pisarzach. Dziadek uczynił to taktownie, bez entuzjazmu. Wyuczył mnie nazwisk ludzi sławnych; w samotności recytowałem bezbłędnie ich listę, od Hezjoda do Wiktora Hugo; byli to Święci i Prorocy.”

Jean-Paul Sartre (1905–1980) powieściopisarz, dramaturg, eseista i filozof francuski, noblista

O ludziach , O samotności

„Mam do tego miasta ogromny sentyment, m. in. ze względów rodzinnych. Mój dziadek był wysokim urzędnikiem Ordynacji Zamojskiej, przed wojną mieszkało tu wielu członków naszej rodziny, ich przyjaciele. Zamość zajmuje szczególne miejsce na mapie mojej pamięci.”

Stefan Szmidt (1943) polski aktor teatralny i filmowy

o Zamościu.
Źródło: W Alei Sław, „Tygodnik Zamojski” nr 24, 13 czerwca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/141550.html

O wojnie

„Bardzo mocno wierzyłam w idee zapisane w statutach, np. Związku Młodzieży Socjalistycznej. W sprawiedliwość, w to, że wszystkim po równo. Gdy dziadek dowiedział się, że w wieku 16 lat wstąpiłam do ZMS, przestał mnie widzieć na 14 lat.”

Magdalena Kochan (1950) polska działaczka polityczna

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 2 października 2011

O młodzieży , O sprawiedliwości , O wieku

„Oni – dziadek i ojciec – mówili: robotnicza sprawa, albo po prostu sprawa. I to znaczyło: socjalizm, ale nie używali tego słowa. I to znaczyło pognębić wyzyskiwaczy. I to znaczyło także: Polska, matka Boska z Jasnej Góry i groby, o które ostrzyło się stal, i ci Azjaci, których stąd trzeba przepędzić, i to, że za ich wolność też się walczy. Wszystko razem wymieszane. Więc sprawa robotnicza i polska to było dla mnie w gruncie rzeczy to samo.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

wspominając Franciszka i Henryka Kuroniów – bojowców i działaczy PPS.
Źródło: Wiara i wina

O wierze , O matce , O wolności

„Maciej przez lata powtarzał tylko myśli ojca, biernie kopiując pewne schematy. Roman nie patrzy już na rzeczywistość w sposób tak doktrynerski jak ojciec i dziadek, ale mam też wrażenie, że znacznie więcej jest w tym koniunkturalnej politycznej gry.”

Wiesław Chrzanowski (1923–2012) polityk polski

o rodzinie Giertychów.
Źródło: Dekalog rodzinny, polityka.pl, 7 marca 2007 http://www.polityka.pl/kraj/ludzie/212485,1,giertychowie-maciej-i-roman.read

O ludziach , O rodzinie , O myślach , O wrażeniach

„(…) naprawdę nie wiedziałam zbyt wiele o Polsce, mimo że mój dziadek był Polakiem. Jestem do niego bardzo podobna, mój ojciec też. Kiedy mieszkałam w Londynie wszyscy mówili, że wyglądam jak typowa Skandynawka. Natomiast będąc w Polsce zobaczyłam, ze jestem podobna do Polek, że moja uroda nie wyróżnia się tutaj niczym specyficznym. Polacy są bardzo spokojni, uprzejmi, potrafią pięknie okazywać swoje uczucia. I taki też był mój dziadek. Mam nadzieję, że posiadam kilka jego cech.”

Anja Garbarek (1970) piosenkarka norweska

Źródło: Basia Bardadyn, Nie umiem udawać. Rozmowa z Anją Garbarek, autorką muzyki do najnowszego filmu Luca Bessona, 13 marca 2006 http://archiwum.stopklatka.pl/news/nie-umiem-udawac-rozmowa-z-anja-garbarek-autorka-muzyki-do-najnowszego-filmu-luca-bessona-150417

O emocjach

„Na zakończenie historii pt. Kleks w krainie zbuntowanych luster (Świat Młodych 1980): pewien dziadek przed „Domem towarowym”, na którym widać ogromną postać Mistrza Q – groźnie macha laską:
To skandal! żeby w naszej sytuacji ekonomicznej robić takie gigantyczne reklamy!”

Szarlota Pawel (1947–2018) polska malarka i rysowniczka

Jonka, Jonek i Kleks

O świecie , O domu , O historii

„Mój pradziadek występował w Gdańsku w 1880 roku, mam w archiwum zdjęcia z tych występów. Mój dziadek też się tu produkował. Także mój ojciec! W 1943 roku, jako więzień, w niemieckim cyrku. Jako młodzieniec został skierowany do niemieckiej fabryki broni. Stamtąd wyciągnął go pewien dobry Niemiec, wielbiciel cyrku, dając mu stosowne papiery. I zamiast produkować bomby, ojciec mój rozśmieszał niemieckie kobiety, bo one stanowiły przeważającą część widowni.(…) Ojciec czuł się głupio. Był często obiektem napaści niemieckich panien i wdów: taki młody, taki prężny, jego miejsce jest na froncie, a nie w cyrku! Przepraszam, mówił wtedy, po pierwsze jestem tu nie z własnej woli, jestem więźniem, cudzoziemcem, a po drugie co: staruszkowie mają fruwać na trapezach? Niemniej, wspominał tamte czasy podle.”

Leo Bassi (1952) włoski komik i aktor

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 13 lipca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/gwiazdyf.htm

O kobietach

„Dziadek zejdź, kurwa, dziadek, spierdalaj z tej anteny, trzeba mieć minimum szacunku dla ludzi, a nie pierdoły opowiadać.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

tak Ziemkiewicz, nie wiedząc, że ma włączony mikrofon, komentował konferencję wiceprzewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej Stanisława Kosmali, którą pokazano w trakcie programu.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,76842,6702844,Wieczor_wyborczy_w_TVP__chaos_i_bluzgi.html, 8 czerwca 2009

O ludziach

„Trudno sobie dziś wyobrazić, jak wielka była w owych czasach chęć do nauki. Mali chłopcy i młodzieńcy studiowali dzień i noc. Wstawało się w środku nocy na „czuwanie” i szło się studiować do domu nauki. Dziadek ożenił się mając lat trzynaście, a w wieku lat czternastu czy piętnastu został ojcem (…).”

Isaac Bashevis Singer (1902–1991) pisarz amerykański, noblista

Dziadek

O domu , O nauce , O wieku , O nocy

„Największa parlamentarna partia, która przyznaje się do tradycji solidarnościowej, wystawiła na czele listy w stolicy czerwoną komisarz. Danuta Hübner to typowa brukselska biurokratka. Przez pięć lat zarobiła ponad 1 mln 400 tys. euro, które pobierała za zatruwanie życia i odbieranie wolności Europejczykom. Była członkiem komunistycznej partii w latach 1970–1987. Zapisała się do partii komunistycznej w roku, w którym zabijano robotników na Wybrzeżu, a była członkinią tej partii, gdy zabijano górników kopalni Wujek oraz mordowano ks. Popiełuszkę. Jej życiowe wybory nie dziwią, gdy pamiętamy, że jest córką i wnuczką funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Dziadek, Józef Młynarski, był kierownikiem sekcji śledczej UB w Nisku, zaś ojciec, Ryszard Młynarski, pełnił obowiązki szefa tegoż urzędu w powiecie niskim. Taka jest Danuta Hübner, dlatego mówię wprost: kandydowanie czerwonej komisarz tu, w stolicy Polski to policzek dla miasta powstania warszawskiego.”

Artur Zawisza (1969) polski działacz polityczny, filozof

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 18 maja 2009

O wolności

„Przed wojną. Kawiarnia Ziemiańska w Warszawie. Dymna chmura. Stolik pisarzy i poetów. Awangarda. Proletariat. Surrealizm. Socrealizm. Wyzwoleni z przesądów. Mówią: - Głupie snobizmy epoki kończącego się mieszczaństwa! Albo: - Śmieszne uprzedzenia rasowe feudalizmu!
Lecz ja przysiadam się i z miejsca zaznaczam, choć mimochodem, że moja babka była kuzynką Burbonów hiszpańskich. Po czym najuprzejmiej podsuwam im cukier - nie Kazimierzowi jednak (który wśród nich królował gdyż najlepszym był poetą) ale Henrykowi (który jest bardziej z towarzystwa i ma ojca pułkownika). Gdy zaś rozpoczyna się dyskusja popieram zdanie Stefana gdyż on z ziemiańskiej rodziny. Albo mówię: - Stasiu, poezja poezją, ale przede wszystkim ci radzę: nie bądź gminny. Albo: - Sztuka jest zjawiskiem w pierwszym rzędzie heraldycznym! Śmieją się lub poziewają, albo protestują - ale ja tak miesiącami, latami całymi z niezłomną konsekwencją absurdu, z powagą nonsensu, z największą pracowitością dlatego właśnie iż rzecz niewarta pracy. - Nuda, idiotyzm, kretyństwo! - krzyczą, ale powolutku jeden, potem drugi ulega, oto już ten bąknął, że jego dziadek miał willę w Konstancinie, tamten daje do zrozumienia, że siostra babki była "ze wsi", a inny jeszcze niby dla zabawy wyrysował swój herb na bibułce. Socrealizm? Surrealizm? Awangarda? Proletariat? Poezja? Sztuka? - Nie. Las drzew genealogicznych, a my w ich cieniu.
Powiedział mi poeta Broniewski.
- Co pan robi? Co to za dywersja? Pan nawet komunistów zaraził herbarzem!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1953 - 1956

O zrozumieniu , O siostrze , O wojnie , O sztuce

„Dziadek odparł na to opryskliwie, że elektryczność to najbardziej niedorzeczny wynalazek ze wszystkiego, co dotarło z południowej Szwecji. Rozpuściła i ludzi, i zwierzęta, zmniejszyła wytrzymałość na chłód, popsuła widzenie po ciemku, hałasem uszkodziła dzieciakom słuch i sprawiła, że nie mogą jeść nieświeżego jedzenia, co najlepiej wykorzeniało tornedalską wytrzymałość i cierpliwość, bo wszystko teraz wykonywane jest z rosnącą wciąż prędkością przez silniki. Wkrótce pewnie też seks zastąpi się elektrycznością, bo to przecież i wymagające wysiłku, i wywołujące poty, a te, jak wiadomo, uważa się za przestarzałe.”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O jedzeniu , O zwierzętach , O wytrzymałości , O ludziach

„Mam chłopskie pochodzenie, to wyrabia twardość. Jeden dziadek był chłopem, drugi majstrem w fabryce papierosów. Całe życie trenowałem umysł. Uczyłem się np. wierszy na pamięć, począwszy od Mickiewicza, skończywszy na Majakowskim.”

Włodzimierz Ptak (1928–2019) polski immunolog, mikrobiolog

w odpowiedzi na pytanie, jak udało mu się pozostać aktywnym naukowo tak długo.
Źródło: Andrzej Kobos, Po drogach uczonych. T. 4. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2009, s. 383–398. ISBN 978-83-7676-021-6.

O życiu

„Czy mój dziadek walczył o taką Warszawę w Powstaniu? Nie wydaje mi się… Panie Prezydencie, może się Pan lepiej weźmie za sport w Warszawie, który kuleje?”

Zofia Noceti-Klepacka (1986) polska windsurferka i działaczka katolicka

odnosząc się do wprowadzenia przez prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego ułatwień dla środowisk LGBT.
Źródło: Medalistka olimpijska przeciwna Karcie LGBT plus. „Czy mój dziadek walczył o taką Warszawę w Powstaniu?” https://www.tvp.info/41448187/medalistka-olimpijska-przeciwna-karcie-lgbt-plus-czy-moj-dziadek-walczyl-o-taka-warszawe-w-powstaniu, tvp.info, 23 lutego 2019.

O sporcie

„Mój dziadek, porucznik Stefan Czyżewski, ochotnik Legionów Piłsudskiego (zaciągnął się do nich mając zaledwie 16 lat!), odznaczony przez Marszałka za zasługi (zdjęcie), był oficerem AK. W czasie Powstania Warszawskiego dowodził zgrupowaniem Albatros. Zginął w obronie Pasty, osłaniając własnym ciałem 18-letniego żołnierza. Poniósł bohaterską śmierć w walce z ludźmi, którzy eksterminowali Żydów, przeprowadzali eksperymenty na homoseksualistach w obozach koncentracyjnych, niszczyli tych, którzy wg nich z urodzenia byli gorsi lub po prostu inni.”

Kinga Rusin (1971) polska prezenterka telewizyjna

Źródło: Klepacka nie zostanie honorowym członkiem Światowego Związku Żołnierzy AK. "Nic o tym nie wiemy" http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,24857852,klepacka-nie-zostanie-honorowym-czlonkiem-swiatowego-zwiazku.html, gazeta.pl, 3 czerwca 2019.

O walce , O czasie , O zdjęciach , O śmierci

„Judaika eksponowana w mojej twórczości ma zawsze związek z Shoah i z obozami koncentracyjnymi. Czemu tak bardzo interesuje mnie historia zagłady? Może dlatego, że mój dziadek był więźniem obozu koncentracyjnego. A może dlatego, że w chwilach zwątpienia uważam Auschwitz za model otaczającej nas rzeczywistości.”

Grzegorz Kwiatkowski (1984) muzyk

Wywiady
Źródło: Śmierć, mój publiczny wróg. Z Grzegorzem Kwiatkowskim rozmawia Dawid Jung [w]: „Art. Papier”, 15 listopada, nr 22 (142)/2009.

O rzeczywostości , O historii