Cytaty na temat ciepło (90 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Pracę można traktować jako rodzaj modlitwy. Jeśli jestem blisko Chrystusa, jeśli nad Chrystusa nie przedkładam niczego, to całe moje życie powoli zmieni się w świecę spalającą się dla Boga, która nie tylko wydaje ciepło, blask i siłę, ale również przekształci rzeczywistość. Trzeba używać światła, którym jest kontakt człowieka z Bogiem. Praca bez Boga to całkowite zatracenie się, pracoholizm, wyzysk człowieka przez człowieka, niszczenie drugiego. Szczytem tego były obozy pracy w systemach totalitarnych. Przeciwieństwem powinna być humanizacja pracy, o której mówił ksiądz Tischner w swoich kazaniach solidarnościowych. Z kolei modlitwa bez pracy może być czczą dewocją. Modlitwa i praca muszą więc ściśle się łączyć, musi być między nimi równowaga.”

Leon Knabit (1929) polski duchowny katolicki, benedyktyn, katecheta

fragment konferencji wygłoszonej w czasie sesji „Wieczernik” w 2002.
Źródło: Modlitwa i praca http://www.katolik.pl/modlitwa-i-praca,670,416,cz.html?s=2, katolik.pl

O życiu , O Bogu , O rzeczywostości , O sile

„Wszyscy cieszymy się piękną polską jesienią. Ciepło i słońce dają tyle radości, której nie są w stanie nawet w minimalnym stopniu zapewnić główni aktorzy polskiej sceny politycznej.”

Piotr Koj (1962)

O słońcu , Jesień

„Jeśli uda mi się znaleźć na to czas, napiszę też krótki list do naszego chłopca, aby mógł go przeczytać, kiedy dorośnie - a Ty, najdroższa, nie daj się ponieść sentymentalnym brednio na temat ponownego wyjścia za mąż - kiedy w Twoim życiu pojawi się odpowiedni mężczyzna, powinnaś znowu sięgnąć po szczęście - mam nadzieję, że będziesz ciepło mnie wspominać, z pewnością mój koniec, nie będzie dla Ciebie żadnym powodem do wstydu, a lubię myśleć, że chłopiec będzie mógł być dumny ze swoich rodziców.”

Robert Falcon Scott (1868–1912) polarnik angielski

z listu do swej żony Kathleen Scott z 1912
Źródło: Shaun Usher (zebr. i oprac.), Listy niezapomniane, Wydawnictwo SQN, Kraków 2013, ISBN 978-83-7924-332-7, tłum. Jakub Małecki, s. 141.

O szczęściu , O myślach , O rodzicach , O czasie

„Zimno staje się ciepłem, ciepło zimnem, wilgoć wysycha, twarde mięknie.”

Heraklit z Efezu (-535) filozof antyczny

„Pewna gromada jeżozwierzy skupiła się w zimowy dzień możliwie blisko siebie, aby wzajemnym ciepłem uchronić się przed zamarznięciem. Wkrótce jednak odczuły nawzajem swe igły, co je znowu od siebie oddaliło. Kiedy potrzeba ogrzania się zbliżyła je znowu, powtórzyło się to drugie zło, tak że szarpało je między sobą jedno i drugie cierpienie, póki nie znalazły umiarkowanej odległości, w której najlepiej mogły znieść jedno i drugie. W ten sposób potrzeba towarzystwa, wyrastająca z pustki i monotonii własnego wnętrza, spędza ludzi razem, ale ich liczne odstręczające właściwości i nieznośne wady znowu ich od siebie odpychają.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Źródło: Parerga i paralipomena

O ludziach , O cierpieniu , O złu , O odległości

„Zabrakło w Sejmie Giertycha i Wierzejskiego, nie ma kto pajacować w Sejmie, no to zawsze znajdzie się ktoś, kto na tym pajacowaniu będzie zbijał kapitał polityczny. Jest sezon ogórkowy. Jest ciepło. Niektórym posłom się nudzi. Nie zajmą się czymś poważnym, tylko zajmują się takimi pierdołami. Nawet nie będę odnosił się do tego pomysłu w sensie prawnym, bo on nie ma szans powodzenia.”

Robert Biedroń (1976) polski polityk i działacz środowiska gejowskiego

o pomyśle posłów PiS, którzy chcą zakazu propagandy homoseksualnej.
Źródło: dziennik.pl http://www.dziennik.pl/polityka/article422482/Biedron_Geje_sa_w_szeregach_PiS.html, 28 lipca 2009.

Sens

„Wiem, wiem na pewno, że tylko z miłości dwojga ludzi płynie siła miłości do ludzkiego świata. (…) Noc wigilijna, zimno i ciemno za oknem. Światło i ciepło w nas, świątecznie. Jednak i tej świątecznej nocy wiemy, że miłość nie jest świętem. Jest pracą. Jest też bólem, strachem, gniewem, żalem, zgryzotą. Nie chcemy unikać tych ciężarów, bo to ciemność pozwala istnieć światłu, chłód – ciepłu, rozpacz – szczęściu. Już teraz, tutaj, wiem: „Miłość jest nieśmiertelna, to tylko życie trwa zbyt krótko.””

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Anna Bikont, Joanna Szczęsna, Przeżyć śmierć Gajki, „Gazeta Wyborcza”, 9 marca 2011

O miłości , O życiu , O śmierci , O ludziach

„Pozostawił po sobie muzykę syntetyzującą tradycyjne instrumenty i ludzki głos z akustyczną przestrzennością i elektroniką. Dążył do usytuowania muzyki w głębokim filozoficznym kontekście.(…) W kontaktach ze światem emanował ciepłem, spokojem, uważnością i szacunkiem, a także kulturą angielskiego dżentelmena. Długodystansowiec, nie był typem, który w młodości odkrywa swą artystyczną metodę i później odcina tylko od niej kupony – wciąż zapuszczał się w nowe, nieznane tereny.”

Jonathan Harvey (1939–2012)

Źródło: Ewa Szczecińska, Medytacja i harmonia http://www.dwutygodnik.com/artykul/4180/, Dwutygodnik.com nr 97/2012.

O świecie

„Na szczytach nigdy nie jest ciepło. Wieją lodowate wichry, każdy stoi skulony i musi pilnować się, żeby sąsiad nie strącił go w przepaść.”

Ryszard Kapuściński książka Cesarz

Cesarz

„Słodkawy, wywołujący ciepło w ustach, ale skłaniający do kaszlu”

Carl Scheele (1742–1786) chemik szwedzki

o cyjanku potasu.
Źródło: Andrzej Kajetan Wróblewski, Uczeni w anegdocie – aptekarz http://archiwum.wiz.pl/2001/01021700.asp, „Wiedza i życie” nr 2/2001.

O życiu , O wiedzę

„Różnica pomiędzy siłą narodu a jednostki jest tak ogromna, że wystarczy, by naród z bliska ogarnął ulubieńca swym ciepłem, co będzie dla niego dostateczną ochroną.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego

O sile

„(…) jest to uczucie, potrzebne jak tlen. Miłość jest poczuciem szczęścia, ciepłem, energią, która wprowadza człowieka w stan euforii. Tworzy pancerz chroniący nas przed przykrymi, trudnymi, niemiłymi sytuacjami. Ważne jest, by otaczać się miłością przejawiającą się we wszystkich jej aspektach i kochając innych, swoją pracę, swoje marzenia, nie zapominać o miłości do samego siebie. Bez samoakceptacji trudno prawdziwie pokochać drugą osobę.”

Andżelika Piechowiak (1980) polska aktorka

Źródło: Miska ładnych truskawek i jeden zgniły owoc - wywiad z Andżeliką Piechowiak, 10 kwietnia 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5178/Miska-ladnych-truskawek-i-jeden-zgnily-owoc-wywiad-z-Andzelika-Piechowiak.html

O miłości , O marzeniach , O emocjach , O zapominaniu

„Głęboko kochałem matkę. Była osobą jednocześnie bardzo ciepłą i bardzo zimną. Gdy czułem jej ciepło, próbowałem garnąć się do niej, ale w takich chwilach potrafiła odrzucać mnie.”

Ingmar Bergman (1918–2007) szwedzki reżyser

Źródło: Bergman: Pokonałem wszystkie swoje demony, Dziennik.pl, 13 października 2007, tłum. Zbigniew Mach http://film.dziennik.pl/artykuly/219458,bergman-pokonalem-wszystkie-swoje-demony.html

O matce , Kochać się

„Godzinami spacerowaliśmy po zasypanych liśćmi leśnych ścieżkach. Zazwyczaj wybieraliśmy się w trójkę: Władimir Iljicz, Inessa [Armand] i ja. (…) Czasami odpoczywaliśmy na słonecznej polanie pokrytej krzewami. Iljicz szkicował tezy przemówień, ja uczyłam się włoskiego (…). Inessa szyła spódnicę i rozkoszowała się ciepłem słońca.”

Nadieżda Krupska (1869–1939) rosyjska działaczka komunistyczna

wspominając pobyt w Galicji razem z Włodzimierzem Leninem i Inessą Armand.
Źródło: Nigel Cawthorne, Życie erotyczne wielkich dyktatorów, op. cit,, s. 50.

O życiu

„Nawet zwyczajna wspinaczka (…) dawała możliwość wczuwania się w prawdziwe życie: jak zimno – to przenikliwe, jak ciepło – to aż po upał wyciekający ze skał, jak pragnienie – to po spierzchnięte wargi, jak stromizna – to lecąca w przepaść, jak przepaść – to esencja przestrzeni, jak przestrzeń – to aż po oddech nieskończoności.”

Michał Jagiełło (1941–2016) polski taternik, ratownik TOPR-u, pisarz, publicysta

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=2

O życiu

„Dobrze mi i ciepło,
Jak zimą u pieca.
A brzozy rzędem stoją,
Jak olbrzymie świece.”

Siergiej Jesienin (1895–1925) poeta rosyjski

Źródło: wiersz To już wieczór… http://wiersze.wikia.com/index.php?title=To_już_wieczór...&useskin=monobook

O piekle , O zimie

„Adams otworzył drzwi i wszedł, nadal nie wierząc własnym oczom. Znalazł się w ogrodzie, ale niezwyczajnym. Ciekły w nim liczne strumienie. Jednak nie tworzyły błota, klucząc pośród równej, choć niestrzyżonej murawy, lecz ich dno zaścielał biały piasek lub drobne kamyki przypominające perły. Rosły tu przeróżne kwiaty, ale jakby zakomponowane: te wyżej, te pośrodku, te na samym dole. Roślinność formowała zielony dach nad głową, choć niewyraźnie zarysowany, bo wszystko ginęło w przyjemnej mgle. Było ciepło, lecz nie duszno jak w szklarniach. Adams podziwiał kompozycję kolorów kwiecia. To nie mogło być przypadkowe.
Nagle kwiaty zaczęły śpiewać. Wysokimi trelami, niemal umykającymi możliwościom ucha. Adams uważnie przyjrzał się kielichowi jednego z nich. Łatwo zrozumieć, dlaczego kwiat potrafił śpiewać: zmienione płatki formowały kanał dźwiękowy i zgrabną komorę rezonansową. Z pewnością ogrzane powietrze, unosząc się tędy, wydawało takie dźwięki.”

Marek S. Huberath książka Miasta pod Skałą

Źródło: Miasta pod Skałą

O śpiewie , O Kwiatach

„To Maryla wnosiła w moje życie ciepło i poczucie bezpieczeństwa. Jako mężczyzna bardzo tego potrzebowałem. Szczególnie w czasie stanu wojennego. Świat polityki jest światem trudnym. Nie przetrwałbym tego bez żony.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

o żonie, Marii Kaczyńskiej.
Źródło: Anna Poppek, Obrączki. Opowieść o rodzinie Marii i Lecha Kaczyńskich, op. cit., s. 159.

O życiu , O świecie , O rodzinie , O czasie

„to jest strach
zobacz jaki szczelny
przerabia ciepło w metal
ostrzy powietrze
szybszy od myśli
zabiera koniuszek serca
nie mieszka on jest”

Ewa Sonnenberg (1967)

Źródło: Lekcja rzeczywistości

O strachu , O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu

„Jednak coś ich łączyło, coś niewidocznego, ale naładowanego elektrycznością, coś mocniejszego niż połączone dłonie. Ta więź była nie tylko elektryczna, ale i spokojna. Emanowała ciepłem i spokojem. Uczciwością.”

Dennis Lehane (1965)

Źródło: Miasto niepokoju

„W dojrzałym związku pojawia się spokój, pewność i duma z partnera. Z tego, co on robi, jaki jest, co mówi. Pojawia się wtedy we mnie pewien niezwykły rodzaj wibracji: to jest mój człowiek. Ten, o którym można marzyć, jest mój. Pierwsza namiętność przemienia się w coś, co nazwałabym ciepłem, przywiązaniem i uspokojeniem, poczuciem bezpieczeństwa i przyjemnością. On jest tylko dla mnie, ja tylko dla niego. W tej kwestii nie uznaję kompromisów. Jeśli ludzie się zdradzają, dzieje się tak z jakiegoś powodu. Rozpada się związek. Zdrada to decyzja jednej ze stron. Brzemienna w skutkach.”

Magdalena Cielecka (1972) polska aktorka

O ludziach , O przyjemności , O zdradzie , O decyzjach

„Uwielbiam Pod słońcem Toskanii, Pretty woman… Jest dużo filmów, które mają w sobie ciepło – niekoniecznie gagi, które bawią nas do łez, ale po prostu momenty, które… leją na serce miód. Takie sceny, które kocham – i które zawsze poprawiają mi humor – ma nawet „Nóż w wodzie” Polańskiego. Zresztą komedia romantyczna, wbrew pozorom, to bardzo trudny gatunek. Tym bardziej, że w Polsce długo nikt takich filmów nie kręcił.”

Anna Cieślak (1980) polska aktorka

opinia na temat komedii romantycznych.
Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Anna Cieślak - wywiad z gwiazdą filmu „Dlaczego nie!” http://www.we-dwoje.pl/anna;cieslak;-;wywiad;z;gwiazda;filmu;dlaczego;nie,artykul,1580.html

O gwiazdach , Serce , Kochać się

„Czy znasz ten symbol? – spytałem.
Przyglądał mu się dłuższą chwilę z dziwnym wyrazem twarzy.
– Nie – powiedział.
– Spotyka się go na Ziemi, na Hain i na Cziffewar. To Yin i Yang. „Światło jest lewą ręką ciemności…”, jak to szło? Światło i ciemność. Strach i odwaga. Zimno i ciepło. Żeńskie i męskie. To jesteś ty, Therem. Oba w jednym. Cień na śniegu.”

Ursula K. Le Guin książka Lewa ręka ciemności

Cykl Hain (Ekumena), Lewa ręka ciemności

O strachu , O świetle , O odwadze

„Jestem w trakcie pisania książki o zespole przez co miewam różne dziwne sny, czasami bardzo mroczne. Zawsze ciepło wspominam tamte lata, ten entuzjazm, który nam towarzyszył. Smutek pojawia się, kiedy myślę o Ianie, jego zmaganiach z chorobą i tragicznym finale.”

Peter Hook (1956) muzyk brytyjski

odpowiedź na pytanie „ Jak wspominasz czasy Joy Division?”
Źródło: Karolina Wanat, „Myliliśmy się i to jak bardzo” (rozmowa z Peterem Hookiem), muzyka.wp.pl, 10 lutego 2012 http://muzyka.wp.pl/interviewId,650366,page,2,title,Mylilismy-sie-i-to-jak-bardzo-rozmowa-z-Peterem-Hookiem,wywiad.html

O książkach , O smutku , O muzyce , O myślach

„Żyć to znaczy okazywać wdzięczność za słoneczny blask i miłość, za ciepło i czułość, których jest tak wiele w ludziach i rzeczach.”

Phil Bosmans (1922–2012)

O miłości , O wdzięczności

„Powstanie dało nam wolność i zjednoczenie. Ludzie czynili sobie nawzajem dobro, różni ludzie… Dorośli i zupełnie starzy obdarzali młodych ciepłem, dzielili się z nami coraz uboższym mieniem. Stanowiliśmy wszyscy jedną wielką wspólnotę.”

Teresa Sułowska-Bojarska (1923–2013) polska poetka i prozaik

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Państwo tajemne http://niezalezna.pl/44331-panstwo-tajemne, niezalezna.pl

O ludziach , O wolności

„Być może pójdę do piekła, ale to mi wcale nie przeszkadza, lubię ciepło.”

Barbara Rosiek (1959) pisarka i poetka polska

O piekle

„Jest dla mnie bardzo ważne, żeby miała piękne wnętrze, ale chciałbym też, aby była tak piękna jak Angelina Jolie. W kobiecie również wysoko cenię poczucie humoru, łagodność, ciepło i umiejętność konwersacji.”

Cristiano Ronaldo (1985) piłkarz portugalski

O kobietach

„Ludzie zostali stworzeni w Afryce Wschodniej, gdzie zawsze jest ciepło i gdzie ubranie nie było potrzebne. Pierwsi rodzice byli nadzy i nie stanowiło to dla nich żadnego problemu czy zagrożenia dla zdrowia i życia wskutek zaziębienia. Sytuacja uległa zmianie, gdy w wyniku wprowadzenia do spożycia produktów pochodzenia roślinnego, których człowiek spożywać nie powinien, siły obronne organizmu uległy osłabieniu.”

Jan Kwaśniewski (1937–2019) polski lekarz i propagator diet

Dieta optymalna, Tłuste życie
Źródło: s. 101

O ludziach , O rodzicach , O sile

„Przypomniałem sobie pewien ranek, gdy zobaczyłem uczepioną kory drzewa poczwarkę właśnie w chwili,
gdy motyl rozrywał spowijającą go powłokę, przygotowując się do lotu.
Czekałem dość długo, ale motyl zwlekał.
Niecierpliwie schyliłem się i zacząłem go ogrzewać własnym oddechem.
I w moich oczach – szybciej, niż przewiduje natura – zaczął dokonywać się cud.
Powłoka opadła i wyszedł motyl, ale kaleki.
Nigdy nie zapomnę przerażenia, jakie odczułem, gdy zobaczyłem, że nie może rozwinąć skrzydeł.
Drżąc próbował tego dokonać wysiłkiem całego ciała – na próżno – choć pomagałem mu oddechem.
Potrzebny był tu cierpliwy proces dojrzewania. Skrzydła powinny wolno rozwijać się w słońcu.
Teraz było już za późno. Ciepło mojego tchnienia zmusiło go, aby opuścił poczwarkę przedwcześnie, pomarszczony niby embrion.
Drżał rozpaczliwie jeszcze chwilę i umarł na mojej dłoni.
Te leciutkie zwłoki motyla spoczęły ogromnym ciężarem na moim sumieniu.
Dzisiaj już wiem, że pogwałcenie odwiecznych praw natury jest śmiertelnym grzechem.
Nie wolno nam ulegać niecierpliwości, winniśmy z ufnością poddawać się wieczystemu rytmowi wszechświata.
Usiadłem na skale, aby przemyśleć to z Nowym Rokiem.
O, gdyby ten motyl, którego zabiłem, mógł lecąc przede mną wskazywać mi drogę!”

Nikos Kazandzakis książka Grek Zorba

Grek Zorba

O naturze , O wysiłku , O czekaniu , O cierpliwości

„Wiosna warszawska jest wiosną pokrzywdzoną. Morze atramentu wylano dla uświadomienia ludzkości uroków wiosny paryskiej czy wiedeńskiej. Powstała cała literatura muzyczna narzucająca światu nastroje tych wiosen. Ludzie na najróżniejszych równoleżnikach i południkach nauczyli się zachwycać paryską i wiedeńską wiosną, marzyć o nich, tęsknić do nich. Jest to ogromna mistyfikacja, oparta o reklamową potęgę sztuki: poeci, malarze i muzycy Wiednia i Paryża potrafili po prostu tak reklamować i spopularyzować swe wiosny, że uczynili z nich ideał dla reszty świata. Czas najwyższy zdemaskować tę grę! Warszawska wiosna na pewno w niczym nie ustępuje paryskiej czy wiedeńskiej. Gdzież jest bowiem na świecie miasto, w którym pierwsze promienie słońca tak przekornie poczynają sobie z topniejącym śniegiem, takie w nim zapalają tęczowe blaski i tak rycersko zmuszają go do ustąpienia? Gdzież jest na świecie miasto, w którym pierwsze wiosenne ciepło tak leniwie i radośnie przykleja zimową odzież do pleców i tak powołująco zmusza do jej zrzucenia? Gdzież jest na świecie miasto, w którym pachnący świeży wiatr od rzeki tyle w sobie niesie dziwnej melancholii, uciskającej duszę w pełne złota poranki, widoczne w prostokątach wiosennych, błękitnych okien? Gdzież jest na świecie miasto, w którym rozedrgane zmierzchy uliczne przepojone są tak trudną i nigdy nie wyjaśnioną tęsknotą za niewiadomym, za nigdy nie zniszczonym, za czymś, o czym nic nie wiemy, czego bardzo pragniemy i czego nigdy nie dostaniemy ani nie osiągniemy w naszym pojedynczym, własnym życiu. Chyba nie ma na świecie takiego miasta, tak właśnie jak niepowtarzalne nigdzie indziej są warszawskie wiosenne zapachy, nastroje, uczucia i myśli. I dlatego nie mówcie nam o wiosnach paryskich czy wiedeńskich! Nam, którzy wiemy, czym jest, czym być potrafi warszawska wiosna.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O ludziach , O świecie , O emocjach , O duszy

„Po osiągnięciu pewnego poziomu egzystencji, jak ciepło przemienia się w światło, tak życie ludzkie uwalnia się od siebie samego. Nie ma to nic wspólnego ze śmiercią indywidualności, czy też rodzajem mistycznego obumarcia, lecz oznacza transcendentną afirmację życia, w której troski, pożądania, tęsknoty, zmartwienia, poszukiwania wiary, ludzkie cele i wysiłki – wszystko to ustępuje wobec wszechogarniającego stanu absolutnego spokoju. W ten sposób rzeczywistość wykraczająca poza nasze życie, manifestuje się wewnątrz niego. To heroiczne doświadczenie jest samo w sobie dobrem i wartością, podczas gdy życie codzienne to jedynie gonitwa interesów, rzeczy i ludzkich konwencji.”

Julius Evola książka Meditations on the Peaks

o wspinaczce górskiej
Źródło: Meditations on the Peaks, tłum. Guido Stucco, Rochester, VT: Inner Traditions, 1998, s. 5

O życiu , O śmierci , O wierze , O poszukiwaniu

„Bycie letnim jest największym zagrożeniem dla współczesnego chrześcijaństwa – ogień jest światłem, ciepłem, przemieniającą mocą.”

Stanisław Gądecki (1949) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: blog arcybiskupa Stanisława Gądeckiego http://www.archpoznan.pl/blog/, 7 października 2012

„Wdrapałem się na niewielką wysepkę żwiru i uwaliłem w stos wodorostów. Przymknąłem oczy. Byłem daleko, daleko stąd, może w dolinie Muminków. Było mi zupełnie dobrze i ciepło, ale nie miałem ze sobą panny Migotki.”

Andrzej Pilipiuk książka Norweski dziennik

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Norweski dziennik

„Malowane słońca -Oplatające wyobraźnięCiepłem miękkości woni.”

Zygmunt Dmochowski (1931–2013) polski poeta

Źródło: Kobiety

O kobietach

„Ogień jest nie tylko żywiołem niszczącym, lecz także daje ciepło, jasność – towarzyszył człowiekowi od zarania dziejów i fascynował. A papier – nawet spopielony, pozostawia formę bardzo ciekawa artystycznie.”

Grzegorz Kwieciński (1957)

Źródło: „Dziennik Wschodni”, 22 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ubrz.htm

„Calutki dzień tak ciepło było,
Że dziadek – i on w końcu z pieca zlazł,
U rzeczki siadł, gdzie słońce piekło,
I stare plecy pod siermięgą grzał.”

Maksim Bahdanowicz (1891–1917) białoruski poeta, krytyk literacki, historyk

Так цёпла цэлы дзень было,
Што дзед – i той сцягнуўся з печы,
Ля рэчкі сеў, дзе больш пякло,
I грэў пад старай світкай плечы. (białorus.)
Źródło: wiersz Dziadek http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Dziadek_(Bahdanowicz)&useskin=monobook, 1913

O piekle , O słońcu

„Co kryje pora roku? Szarozielonkawa
maszyneria powietrza i wodnistej ciszy
stoi jeszcze, zapewne zepsuta, na wzgórzu
porośniętym akacją: ciepło moich palców
stało się jej jedynym prawdziwym wspomnieniem.”

Ștefan Augustin Doinaș (1922–2002)

Źródło: Dyskretna pora roku, tłum. Ewa Rossi

Pora roku

„Ciepło, które pojawia się w okolicy brzucha, to jednak miłość.”

Katarzyna Grochola (1957) pisarka polska

O miłości

„Czasami zastanawiam się nad tym, w jakich okolicznościach umrę i pożegnam się z tym światem. Przyjmijmy jednak wersję najbardziej łagodną, że umrę we śnie. Nie wiem, jaki będzie mój ostatni sen i co lub kogo będę w nim widział. Nie wiem, za czym będę tęsknił, o czym będę marzył i czy umrę z pocałunkiem ukochanej kobiety. Nie wiem, czy wygram, czy jednak przegram moje życie i umrę w wielkim bólu, niespełnieniu i tęsknocie za wzajemnym ludzkim ciepłem, które można określać bardzo różnymi przymiotnikami.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Jeszcze będzie pięknie

O życiu , O kobietach , O świecie , O pocałunku

„Bardzo ciekawa rola kobieca. To nie jest zwykła terrorystka, ma w sobie wiele ludzkich cech. Jest rozdarta między dwiema drogami życiowymi. Chciałam delikatnie rozegrać wątek terrorystyczny, a w pierwszej części filmu zaakcentować jej ciepło i spokój, które mają zwieść widza. W filmie tylko pobieżnie dowiadujemy się, jak została terrorystką.”

Katarzyna Anna Smutniak (1979) polska aktorka i modelka

o roli w filmie Pozdrowienia z Paryża.
Źródło: Kasia Smutniak o filmie „Pozdrowienia z Paryża”, „Monolith”, 16 lutego 2010 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/111,1

„Wychwalamy cnotę, lecz nienawidzimy jej, lecz uciekamy przed nią, lecz ona marznie, a na tym świecie trzeba mieć ciepło w nogi.”

Denis Diderot książka Kuzynek mistrza Rameau

Kuzynek mistrza Rameau

„Chce raz jeszcze spojrzeć w twoje oczy, poczuć twe usta,
Dotyk twojej dłoni, ciepło twego ciała,
Tak bardzo brakuje mi ciebie, mała.”

Mesajah (1985)

Ludzie Prości (2008)
Źródło: Tak musi być

„Życzę ci odwagi wschodzącego słońca, które mimo nędzy i ogromu zła tego świata, dzień po dniu wschodzi i obdarza nas blaskiem i ciepłem swych promieni.”

Phil Bosmans (1922–2012)

„Kto chce ciepło wnosić w świat, sam musi płonąć ogniem.”

Phil Bosmans (1922–2012)

O świecie

„ogród jest ogrodzony
mury nasiąkają słońcem
winorośl kropli ciepłem
brzoskwinie małe planety słodyczy”

Aleksandra Olędzka-Frybesowa (1923–2012)

Źródło: Hortus inclusus, „Dekada Literacka” 1996, nr 9 (121)

„Ciepło jest w ludziach, wystarczy tylko postawić przed nimi kamerę. Jeśli wybierze się właściwe osoby, to one to ciepło potem idealnie pokażą.”

Andrzej Jakimowski (1963) reżyser polski

Źródło: Artur Cichmiński, Wszystkie moje filmy są osobiste. Ja się w nich zwierzam. http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41216, Stopklatka, 25 październik 2007 r.

„Wiosna. U nas w celi jasno – dużo słońca. Ciepło. Na spacerze powietrze miękkie – pieści jak ręka ukochanej. Na kasztanach i krzakach bzu pączki nabrzmiały i już się rozwinęły w malutkie liście zielone, uśmiechające się do słońca. Trawa na podwórzu wyciągnęła się do słońca i cicha, wchłania powietrze i promienie wskrzeszające do życia. Cicho… Nie dla nas wiosna. My w więzieniu. W celi drzwi wciąż zamknięte; za nimi i za oknem żołnierze uzbrojeni ani na chwilę nie opuszczają swych posterunków – i jak przedtem co dwie godziny słychać, jak zmieniają się i szczęk karabinów, i ich słowa: „pod sdaczu sostoit post nr pierwyj…”, jak przedtem, żandarmi nam drzwi otwierają i na spacer prowadzą, jak przedtem, słychać brzęk kajdan i trzaskanie otwieranych i zamykanych drzwi. Za oknem od samego rana przechodzą oddziały wojska, cały dzień odzywają się ich śpiewy, czasami słychać muzykę wojskową. (…)””

Feliks Dzierżyński (1877–1926) polski i rosyjski działacz komunistyczny

Pamiętnik więźnia
Źródło: s. 76

O wiośnie , O trawie

„Im większy stres, tym bardziej się chce wyjść na scenę. To jak z tym pragnieniem adrenaliny i ryzyka. Ale nie zawsze udaje się pozbyć tremy przed koncertem, czasem trema mija po kilku piosenkach, czasem publiczność mi pomaga jej się pozbyć – po pierwszej lub dwóch piosenkach już wiadomo, czy jest ciepło, czy jestem w domu gościnnie, czy z oficjalną wizytą.”

Eugeniusz Malinowski (1967) aktor i muzyk pochodzenia rosyjskiego

Źródło: Nie jestem czarodziejem, „Wiadomości24”, 30 stycznia 2007 http://www.wiadomosci24.pl/artykul/eugeniusz_malinowski_nie_jestem_czarodziejem_17986.html

O domu , O czasie

„Kobiety mają w pamięci ten jeden orgazm, przy którym podobno natychmiast uświadomiły sobie: jestem w ciąży. To zrozumiałe, ale nieprawdziwe.(…) Moją koleżankę zaskoczyła w górach Kaukazu straszna burza. Uszła z życiem tylko dzięki temu, że napotkała faceta, który miał namiot. Wtedy liczyło się ciepło fizyczne. To jedna z nielicznych historii płodzenia dzieci, które rozumiem, gdy się je opowiada.”

Carl Djerassi (1923–2015) bułgarski, austriacki i amerykański chemik, prozaik, dramatopisarz (1923-2015)

Źródło: rozmowa Kariny Steinberger, Bez bociana, bez Boga, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 1 sierpnia 2011.

O kobietach , O Bogu , O dzieciach , O historii

„Oczy Juana igrały z ciałem Mildred, muskały jej piersi, prześlizgiwały się po biodrach. Spostrzegł, że westchnąwszy lekko wygięła plecy – i gdzieś głęboko zadrgał w nim impuls nienawiści. Nie bardzo silny, bo nie było jej wiele w Juanie – ale miał w sobie indiańską krew i z mrocznej przeszłości brała się ta nienawiść do ojos claros, do jasnookich, do rasy blondynów. Była to nienawiść i wstręt. Ludzie o jasnych oczach zabierali im przez całe stulecia najlepszą ziemię, najlepsze konie, najlepsze kobiety. Wstrząsnęło nim jak od porażenia piorunem, zalało go przyjemne ciepło satysfakcji, że oto, gdyby tylko zechciał, mógłby wziąć sobie tę dziewczynę. Zgnieść ją i zniweczyć. Mógłby stłamsić ją, zgwałcić moralnie i fizycznie, a potem odrzucić. Zalała go fala okrucieństwa i nie próbował jej powstrzymać.”

John Steinbeck książka Zagubiony autobus

Autobus do San Juan

O kobietach , O nienawiści , O ludziach , O przeszłości

„W drugiej klasie gimnazjum, kiedy skończyła piętnaście lat, przestała być grzeczną dziewczynką. Nagle i po prostu. Zaczęła palić papierosy, klęła nie gorzej od chłopaków i popijała z nimi po lekcjach, nie za dużo, tak, żeby się nie upić, a tylko poczuć ciepło, lekki zawrót głowy i ten luz, który pozwalał jej mówić rzeczy, jakich nigdy dotąd nie mówiła. To się podobało, zwłaszcza kumplom, i Martynka po raz pierwszy w życiu poczuła się ważna. Zauważyła też, że lubi, kiedy inni jej słuchają.”

Anna Bolecka (1951)

Nawet anioły bywają głodne

Chłopak

„W oddali łąki, wejdźże do łóżka,
Czeka tam na cię z trawy poduszka,
Skłoń na niej główkę, oczęta zmruż,
Rankiem cię zbudzi słońce, twój stróż.
Tu jest bezpiecznie, ciepło jest tu,
Stokrotki polne zaradzą złu.
Najsłodsza mara tu ziszcza się,
Tutaj jest miejsce, gdzie kocham cię.”

Suzanne Collins książka Kosogłos

Trylogia Igrzyska śmierci, Kosogłos

O trawie , O czekaniu , O słońcu , Kochać się

„W Helsinkach jest ciepło i wstrętnie. Śliska bryja, na którą pada deszcz, tak że taksówki ślizgają się. Piętnaście delegacji z krajów, już będących członkami Unii Europejskiej i drugie tyle z krajów, które chcą się włączyć do Wielkiej Szczęśliwej Rodziny. Schroeder, Chirac, Joschka, Tony Blair, Iwan Kostow. Dwa i pół tysiąca dziennikarzy. Widzę śpieszących się starych znajomych, którzy wchodzą i wychodzą dokądś. Dom wariatów.”

Antoni Georgijew (1963)

W poszukiwaniu utraconego wiersza. Opowieść wigilijna

O wariatach , O domu

„Na monitorach snu widziałam twoje obnażone ciało.
Chyba po to żeby zrozumieć ciepło i pożądanie.”

Eva Ström (1947)

Źródło: Na monitorach snu widziałam twoje obnażone ciało

„Czasem życie pozwala spojrzeć, jak w zaczarowany kalejdoskop, w przyszłość. Dzień za dniem, krok za krokiem i ukazuje się to wszystko, co byłoby – co będzie – dla osiągnięcia czego koniecznie trzeba chcieć żyć. Jeżeli człowiek z niechęcią odwraca twarz od tych obrazów, jeżeli nie chce ich widzieć i pragnie tylko zanurzyć się w nicość, wtedy śmierć łagodnie kładzie dłoń na słabnącym sercu i przerywa jego bieg. Potem przesuwa palce po jego twarzy, pokrywając rysy powłoką wiecznej martwoty. Niekiedy zdarza się jednak, że opowieść którą snuje życie, budzi w żyjącym taki ból, burzę, protest, przepełnia jego serce takim płaczem rozpaczy i żalu za tym, co najbardziej umiłowane, że każe mu gestem niecierpliwej tęsknoty wyciągać ramiona i wołać: – Ja chcę żyć! Każe mu spękanymi od pragnienia ustami szeptać swą jedyną prośbę: – Ja chcę żyć! Każe mu zebrać całą wolę, skupić wszystkie siły organizmu, każe mu uchwycić się życia i trwać najbardziej nieprawdopodobnym wysiłkiem. Śmierć nie cofa wprawdzie swej niewidzialnej ręki, lecz jej też nie zbliża. Tymczasem życie ujmuje w swą dłoń gasnące serce człowieka i powoli napełnia je własnym ciepłem. Pierwszym doznaniem budzącego się do życia jest cierpienie. Jeszcze nie ocknął się po męczących, gorączkowych zjawach, a już czuje że boli, tu głęboko, koło serca. Tak jakby jakaś dobra, kochająca ręka ściskała biedne serce z czułością, nie pamiętając, że to boleć może.”

Seweryna Szmaglewska książka Dymy nad Birkenau

Dymy nad Birkenau (1945)

O życiu , O śmierci , O bólu , O wysiłku

„Muzyka reggae jest własnością ogółu, a to, że powstała na Jamajce jest tylko zbiegiem socjologicznych uwarunkowań. Tego, że jest tam ciepło, że konopie rosną same, że bieda jest powszechna na maks, że poczucie wspólnoty pozwalało przetrwać wyzysk białych.”

Sidney Polak (1972) polski muzyk

Źródło: Wywiad, Jestem wesołym pijakiem http://www.hip-hop.pl/teksty/projector.php?id=1097056445

O muzyce

„Potrzeba takiego życia zbiorowego, które, otaczając każdą istotę ludzką ciepłem, pozostawi wokół niej wolną przestrzeń i ciszę. Współczesne życie jest tego przeciwieństwem.”

Simone Weil (1909–1943) francuska filozof i myślicielka

O życiu

„W Warszawie mówienie o odpowiedzialności w wysokich górach nie ma sensu. Jest nam teraz ciepło, wygodnie i jesteśmy wypoczęci. W Himalajach tak nie jest. Ludzkie reakcje i zachowania zależą od miliona czynników, które na nizinach nie dają o sobie znać, bo „tyle wiemy o sobie, na ile nas sprawdzono”. Najważniejsze, aby się porządnie do wyprawy przygotować i być na tyle samodzielnym, żeby w razie zagrożenia móc pomóc sobie i innym. Jeśli jedziemy w góry i jesteśmy całkowicie zależni od kolegów, niesamodzielni, to jest to po prostu egoizm i narażanie innych na niebezpieczeństwo.”

Kinga Baranowska (1975)

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Kinga Baranowska, „Playboy” nr 5, 2009

O zachowaniu , O egoiźmie , Sens

„Bałem się: dotyku, całowania, tego, że jej się nie spodobam, że jej nie wystarczę. Ale gdy trzymaliśmy się w objęciach i czułem jej zapach, ciepło i siłę, wszystko stało się oczywiste.”

Bernhard Schlink książka Lektor

Lektor (1995)

O sile

„Wiosna! Wiosna!
Wieść radosna
Z ciepłem tchnieniem wiatrów płynie;
I sasanki,
Już na wianki
Rozwinęły się dziewczynie.”

Maria Ilnicka (1825–1897) polska poetka, pisarka i tłumaczka

Źródło: Wiosna z antologii Ziemia polska w pieśni

O wiośnie

„Ciepło prawdziwej przyjaźni, miłości, która wiąże serca jest przedsmakiem radości nieba.”

Ellen G. White (1827–1915) prorokini pochodzenia amerykańskiego

Ministry of Healing
Źródło: s. 360.

O przyjaźni , Serce

„Dobroć serca jest tym, czym ciepło słońca: ona daje życie.”

Henryk Sienkiewicz (1846–1916) polski pisarz

Źródło: Baśnie i legendy

O życiu , Serce

„czasami wystarczy
kilka chwil skradzionych
ciepło czyjejś dłoni
pochwycone w biegu
czyjś uśmiech znany
wyłowiony w tłumie
który wracał będzie
nocą bezsenną
kiedy gwiazdy płaczą”

Wacław Buryła (1954)

Źródło: Niekiedy wystarczy

O uśmiechu , O płaczu

„Grzeczność jest dla człowieka tym, czym ciepło dla wosku.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O myśleniu

„Dzisiaj jesteście małym płomykiem, ale dzięki łasce Bożej możecie się stać płonącą pochodnią, niosącą światło Ewangelii i ciepło waszej wzajemnej miłości i przyjaźni wszystkim rodakom.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

13
Źródło: 10 września 1993, Tallinn. W czasie nawiedzenia kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

O przyjaźni , O świetle , O czasie

„Brzydula Betty już na zawsze pozostanie rolą, która zmieniła moje życie i karierę. Zawsze będę ją ciepło wspominać.”

America Ferrera (1984) aktorka amerykańska

Źródło: „To i Owo” nr 25, 22 czerwca 2010, s. 5.

O życiu

„Ostateczna rzeczywistość - to według szkoły Madhjamaka fakt, że rzeczy "same w sobie" nie istnieją realnie, ponieważ powstają jedynie w związkach wzajemnych uwarunkowań. Gdyby na prawdę istniały niezależnie od siebie, wszystko pozostawałoby niezmienne i trwałe. (…)
Kwiat np. zakwitnie tylko wtedy, gdy zaistnieją równocześnie odpowiednie warunki: nasienie, ziemia, woda, ciepło.”

III Tenga Rinpocze (1932–2012)

Źródło: Sutry i Tantry Drogi Buddyzmu, Góry, Kraków 1994.

O rzeczywostości , O wodzie , O Kwiatach

„(…) jeśli (i ach! cóż to za jeśli!) moglibyśmy wyobrazić sobie jakąś niedużą, ciepłą sadzawkę, gdzie obecne są wszystkie sole zawierające amoniak i fosfor, a także światło, ciepło, elektryczność i temu podobne, i że utworzył się w niej poprzez reakcję chemiczną związek białkowy, gotów do jeszcze bardziej skomplikowanych zmian (…).”

Karol Darwin (1809–1882) biolog angielski

Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 455.

O świecie , O historii , O świetle

„Wpatruj się w niebo i śpiewaj z radości, gdyż słońce otula cię ciepłem i opromienia światłem – za darmo.”

Phil Bosmans (1922–2012)

O śpiewie , O słońcu

„Starożytni filozofowie porównywali duszę ludzką do ognia.
i słusznie: jak ogień nie tylko świeci, ale i grzeje,
tak i dusza ludzka niekiedy świecić wiedzą powinna,
lecz i promieniować w otoczeniu ciepłem uczucia.”

Władysław Biegański (1857–1917) polski lekarz internista, logik i filozof

Źródło: Myśli o człowieku, Wydawnictwo EUROPA, wyd. 2004

O emocjach , O duszy , O myślach , O myśleniu

„Pod wieczór dzień ostyga…
Pij ciepło z mojej dłoni.
Moja dłoń ma taką samą krew jak wiosna.
Weź moją dłoń, weź moją białą rękę,
weź tęsknotę moich smukłych ramion…
Przedziwnie by było,
jedyną jedyną nocą, nocą jak ta,
czuć twoją ciężką głowę na mojej piersi.”

Edith Södergran (1892–1923)

Źródło: Dzień ostyga, tłum. Leonard Neuger

O wiośnie

„Byliśmy młodzi i jednakowo bladzi, z sinymi stopami.
Odpływ znaczył tyle, co ciepło, więc chłonęliśmy wilgoć
rozchylonymi ustami, uniesionymi do góry. Tam wszystko było proste.”

Joanna Lech (1984)

Źródło: Głód

O głodzie

„Na czym właściwie polega niezadowolenie? Jest ciepło, a mimo to trzęsie cię. Jesteś najedzony, a mimo to głód ci doskwiera. Jesteś kochany, a mimo to szukasz nowych wrażeń. A wszystko to wynika z prostego faktu, że istnieje czas, ten cholerny Czas. Koniec życia nie wydaje się taki odległy, widzisz go wyraźnie niczym linię namalowaną na mecie. Bez przerwy zadajesz sobie pytania: „Czy wszystko już zrobiłem?”, „Czy wystarczająco kochałem?”, „Czy zjadłem to, co było do zjedzenia?”. Wszystko to mówi o największym przekleństwie człowieka, a może też stanowi jego nieprzemijającą chwałę. „Jakie znaczenie miało moje dotychczasowe życie i co jeszcze może ono znaczyć w czasie, który mi pozostał?”. Dochodzimy tu do zatrutego przewrotnością sedna pytania: „Czy zapisałem się w Wielkiej Księdze Losu? Co jestem wart?””

John Steinbeck (1902–1968) pisarz amerykański, noblista

I nie jest to próżność ani ambicja.

O życiu , O głodzie , O losie , O matce

„Religia od zawsze oferuje nam tego rodzaju fałszywy dualizm. (…) Cisza nieskończonej przestrzeni albo przytulne ciepło wewnętrznej pewności.”

Dan Simmons (1948) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Cykl Hyperion Cantos, Dylogia Endymion, Triumf Endymiona (1997)
Źródło: rozdział 10

O religii , O ciszy

„Gdy się kocha
wszystko jest prawdą.
Nawet kłamstwo w prawdę się zmienia.
Ginie przepada żal
od jednego uściśnienia.Lecz nie można błądzić na wichrze,
by tej prawdy słowa usłyszeć.
Skryć się trzeba w domu wieczorem
i we dwoje wtulić w ciepło i ciszę.”

Janina Brzostowska (1897–1986)

Źródło: Nie rozłączą nas

O kłamstwie , O domu , Kochać się

„Z reguły jest tak, że nie ma dużej różnicy między Polską a zagranicą, ludzie reagują bardzo podobnie.(…) W Polsce jest trochę więcej ludzi młodszych, natomiast w innych krajach trochę więcej starszych, chociaż jakby tak przejrzeć wszystkie statystyki, to podejrzewam, że wszędzie będzie bardzo podobnie. Różnice polegają głównie na spontanicznych reakcjach. Jeżeli jesteśmy w krajach typu Hiszpania, Portugalia, tam gdzie mają ciepło i cały czas dobre humory, wtedy oczywiście żywiołowo reagują, klaszczą i śpiewają. Natomiast tam, gdzie jest raczej mrocznie i smutno, to troszkę mniej, aczkolwiek w Londynie też mamy bardzo dobre przyjęcie.”

Mariusz Duda (1975)

Źródło: Paweł Pałasz, Mariusz Duda – Riverside – Chciałem na tej płycie przedstawić kilka form współczesnego zniewolenia, rockmagazyn.pl, 25 kwietnia 2013 http://www.rockmagazyn.pl/wywiad/238,mariusz-duda-riverside-chcialem-na-tej-plycie-przedstawic-kilka-form-wspolczesnego-zniewolenia.htm

O ludziach , O śpiewie , O czasie

„Krystyna jako kobieta miała to w sobie – ciepło, determinację, ambicję, humor. To była fantastyczna przygoda dla mnie jako reżysera. I ani razu się nie pokłóciliśmy.”

Radosław Piwowarski (1948) polski reżyser, scenarzysta i aktor filmowy

o Krystynie Jandzie i pracy nad filmem Kochankowie mojej mamy.
Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=60742

O kobietach , O kochankach

„Miłość w sercu kobiety szlachetnej to brylant utajony w ręku: daje blask, światło i ciepło.”

Arsène Houssaye (1814–1896)

O miłości , O kobietach , O świetle , Serce

„Dziś wydaje się nadzwyczajne, iż surowe na pozór wymagania Jezusa dostarczyć mogły tyle radości, a powrót do pogańskiej swobody obyczajów pogrąża zachodnią cywilizację w mroku przygnębienia i nudy. Czy Skandynawia rozbrzmiewa śmiechem szczęścia? Czy brodatą i rozebraną z biustonosza rewolucję kalifornijską zdobią wawrzyny uśmiechu, czy ich taneczny korowód przetacza się przez dzikie doliny? Czy uniwersyteckie dziedzińce dźwięczą radosną pieśnią i skrzą się dowcipem? Nie wydaje mi się. Choć nie potrafię wyjaśnić, doświadczyłem i wiem, że świat porzucony zaczyna lśnić wszystkimi swymi barwami, kształtami i dźwiękami jak nigdy przedtem; oczy zwrócone ku niebu widzą każdą tkankę ciała, fałdę sukni, całe ziemskie piękno tak wyraźnie, jak nigdy nie potrafi nikt, kto zwrócił wzrok ku ziemi; i że miłość, która wolna jest od żądzy posiadania, miłość o pustych rękach, wolna od żądła egoizmu i od żaru krwi, błyszczy jak wschodzące słońce, przepełniające świat ciepłem, światłem, zachwyceniem.”

Malcolm Muggeridge (1903–1990)

Jezus. Człowiek, który żyje
Źródło: Szymon Hołownia, Tabletki z krzyżykiem, Wydawnictwo Znak, Kraków, 2009, ISBN 978-83-240-0835-3, s. 156.

O miłości , O świecie , O uśmiechu , Cytaty o pięknie

„I po co to komu było, myślałeś. Trzeba było się nie modlić o tę wojnę powszechną o wolność narodów. Trzeba było zlać sprawę. Byłyby najwyżej trzy Polski, a wszyscy Polacy chodziliby opromienieni ciepłem cierpienia narodu bez kraju. Kompozytorzy by komponowali, pisarze by pisali. Terroryści by za nią ginęli, za Polskę, za piękną Polonię, w pociągach Deutsche Bahnu, w rosyjskich marszrutkach, w austriackich cukierniach, a świat by ich miał coraz bardziej dosyć. (…) Jaka piękna by była Polska, gdyby istniała – tak by pisali. Historycy polscy by dowodzili, że musiałby to być najcudowniejszy kraj pod słońcem (…). Inni tworzyliby historie alternatywne i wyobrażali sobie Polskę jako raj na ziemi. Niemiecki porządek, słowiańska dusza. Niemiecki kraft, słowiański spontan. Tak by pięknie było. I po cholerę było toto rodzić w takich bólach i tyle razy, żeby tego trupa skazanego przez historię na śmierć co rusz reanimować? Ten projekt toksyczny i beznadziejny, który nigdy nie może się udać, ale który, kurwa, angażuje w siebie za każdym razem na śmierć i życie miliony wolontariuszy, którzy wywlekają dla niego do ostatka swoje bebechy i gówno z tego mają?”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 244.

O życiu , O śmierci , O świecie , O duszy

„Dziś w nocy czas letni zamienimy na czas zimowy, a to oznacza, że już nie będzie ciepło, tylko zimno. Mimo wszystko jutro zapraszam na Teleexpress o zwykłej porze, czyli o 17:00, choć będzie to oczywiście 16:00, przepraszam 18:00 czasu letniego, także proszę uważać żeby nie włączyć telewizora o godzinę za wcześnie, za późno. Natomiast Panorama dziś jeszcze oczywiście według czasu zimowego, letniego przepraszam, czyli o 18:30, a my jutro o… 17:00”

Maciej Orłoś (1960) dziennikarz polski, aktor

Źródło: Teleexpress, 30 października 1999.

O czasie , Pora roku

„Wierzę, że jak uśmiechnę się do złodzieja, to mnie nie okradnie. To brzmi naiwnie, ale jakoś nikt mnie dotąd nie okradł. Jeśli dajemy innym ciepło i dobro, to odpłacają tym samym. Tym naszym dobrem są trochę zniewoleni.”

Krzysztof Kolberger (1950–2011) aktor polski

Źródło: Jest taka cierpienia granica…, „Gazeta Wyborcza online”, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108830.html?josso_assertion_id=873A989E096D3661

O cierpieniu

„Linda jest strasznie ciepłym i mądrym człowiekiem. Ja tak go odbieram. Jako reżyser stwarza aktorowi, z którym pracuje, znakomitą atmosferę. Daje poczucie bezpieczeństwa, zawsze jest po jego stronie. Tak było ze wszystkimi aktorami pracującymi na planie Sezonu na leszcza. On wytwarza takie ciepło, że chce się dla niego pracować. Poza tym doskonale wie, czego chce i potrafi to sprawnie zrealizować. Konkretnie i szybko. Na planie wszyscy czuli się akceptowani i potrzebni. To naprawdę nieczęsto się zdarza. Linda jest to człowiek o wielkim poczuciu humoru i dystansie do siebie oraz do świata. Jest niewiarygodną osobowością i życzę każdemu aktorowi, żeby mógł pracować tylko z takimi reżyserami. W takiej sytuacji naprawdę nie ma wielkiego znaczenia, jak zostanie odebrany produkt finalny, czyli gotowy film.”

Edyta Olszówka (1971) polska aktorka

o Bogusławie Lindzie.

O osobowości

„Musieliśmy kupić nowe papierosy, bo stare całkiem rozmiękły. Tutaj było sucho, ciepło i wirował kurz. Płaszcze powiesiliśmy na wieszaku obok kaloryfera. Wypiliśmy i zamówiliśmy jeszcze. Minione godziny odsuwały się jak sen. Grająca szafa w rogu wciąż odgrywała tę samą melodię. W głębi siedział męzczyzna z żółtym psem. Ściany miały ciemnoczerwony kolor. Złote kinkiety z plastyku ledwo rozpraszały mrok. Nasz stolik lekko się chwiał. Zamówiliśmy jeszcze po ciastku, bo nic innego nie było.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Przez rzekę

O kolorach , O snach

„Raz w przedwieczornej mgle w Londynie
Ulicznik jakiś mnie zaskoczył
Podobny był do mej jedynej
Ze wstydu więc spuściłem oczy
W spojrzeniu jego czując drwinę

Zły chłopak szedł i całą parą
Gwiżdżąc w kieszenie ręce włożył
Ja za nim domy nad tą parą
Jak rozstąpione fale morza
On Hebrajczycy ja Faraon

Niech cegły zwalą się lawiną
Jeślim cię miła fałszem karmił
Władcą Egiptu i władczynią
Jestem i ciurą jego armii
Jeśli nie jesteś mą jedyną

W rogu ulicy która płonie
Ogniami wszystkich swoich fasad
Runami mgieł w nieutolonej
Krwawiącej skardze wszystkich fasad
Kobieta szła podobna do niej

Ten wzrok nieludzki i niewierny
Ta blizna tuż pod szyją gołą
Pijana szła przez próg tawerny
W tej samej chwili gdy pojąłem
Każdej kochanej fałsz bezmierny

Kiedy przytułał się z daleka
Ulisses mądry d przystani
Drgnęła staremu psu powieka
I za przędziwem cienkich tkanin
Żona na powrót męża czeka

Do Sakontali syty chwały
Wracał małżonek-król po walce
Oczy miłością jej pałały
Czekała blada a jej palce
Samca gazeli sierść głaskały

Ledwie wspomniałem szczęście króli
Tu nieprawdziwa tam niedobra
W której wciąż kocham się najczulej
Dwa cienie które los mi dobrał
Zderzyły się by zjątrzyć ból mój

Żal się już piekłem na mnie wali
Otwórz się niebo niepamięci
Za pocałunek jej zuchwali
Królowie życie z własnej chęci
Nędzarze cień by swój sprzedali

Zazimowałem w swej przeszłości
O słońce wielkanocne grzej i
Niech ciepło w sercu mym zagości
Bo zmarzło tak jak w Cezarei
czterdziestu męczenników kości

Pamięci o mój piękny statku
Czy nam już nie dość podróżować
Po fali wód o przykrym smaku
Od zórz po zmierzchy od różowych
Aż po te smutki na ostatku

Szalbierko żegnam twój kobiecy
Cień pomylonych dwóch postaci
I tej z którą zwiedzałem Niemcy
Jam ją w ubiegłym roku stracił
I nigdy nie zobaczę więcej

O Drogo Mleczna płyń siostrzyco
Białych strumieni ziem Chanaan
Kochanek białych w mgle zachwyceń
Zgrajo topielców niekochana
Ciągnijmy za nią ku mgławicom

Pamiętam jak innego roku
Kwietniowy świr zwiastował wiosnę
Śpiewałem radość u jej boku
Śpiewałem miłość męskim głosem
Gdy rozkwitała miłość roku”

Guillaume Apollinaire (1880–1918) francuski poeta

O wiośnie , O kochankach , O piekle , Chłopak

„- Wiesz, Tsukuru – głos Eri wydobywał się spomiędzy jej palców. - Mam do ciebie prośbę.
- Jaką?
- Czy mógłbyś mnie przytulić?
Tsukuru pomógł jej wstać i objął ją. Dwie duże piersi przylgnęły do niego jak jakiś dowód. Na plecach czuł ciepło jej dłoni. Miękki, mokry policzek dotknął jej szyi.
- Myślę, że już nigdy nie będę mogła wrócić do Japonii – wyszeptała. Jej ciepły, wilgotny oddech musnął jego ucho. - Bo wszystko by mi przypominało Yuzu. I nasze…
Tsukuru nic nie powiedział, tylko mocniej ją objął.
Stali tak objęci, prawdopodobnie widoczni przez otwarte okno. Ktoś mógł tamtędy przechodzić. Edvard z dziećmi mógł w każdej chwili wrócić. Ale takie rzeczy nie miały znaczenia. Niech ludzie sobie myślą, co chcą. Musieli się tu teraz obejmować ze wszystkich sił. Musieli się zbliżyć i razem odegnać długi cień złego ducha. Prawdopodobnie Tsukuru po to tu przyjechał.
Bardzo długo – ile to mogło trwać? - stali tak blisko siebie. Biała firanka nadal nieregularnie kołysała się na wietrze, policzki Eri nadal były mokre, a Alfred Brendel nadal grał utwory z "Roku drugiego. Włochy: Sonet Petrarki nr 47" i "Sonet Petrarki nr 104". Tsukuru dokładnie je wszystkie pamiętał. Mógłby je zanucić z pamięci. Po raz pierwszy zdał sobie sprawę, jak głęboko wsłuchiwał się w nie sercem.
Nic więcej nie mówili. Słowa nie miały mocy. Jak tancerze, którzy przestali się poruszać, stali tylko cicho objęci, poddając się nurtowi czasu. Był to czas, w którym mieszały się przeszłość, teraźniejszość i prawdopodobnie także trochę przyszłości. Między ich ciałami nie było luk, jej ciepły oddech w regularnych odstępach owiewał jej szyję. Tsukuru zamknął oczy i poddając się brzmieniu muzyki, wsłuchiwał się w odgłos bicia serca Eri, który nakładał się na stukot małej łódki uderzającej o pomost.”

Haruki Murakami (1949) pisarz japoński

色彩を持たない多崎つくると、彼の巡礼の年

O myślach , O myśleniu , Serce , O dzieciach

„W temperaturze człowieka widzimy ten sam fenomen, co na ziemi, gdy w jednym półsferzu podnosi się ciepło, na drugim panują chłody – prawie zawsze serce ostygłe idzie z płonącą fantazją i rozbujałą głową.”

Józef Ignacy Kraszewski książka Klin klinem

Klin klinem

O fantazji , Serce

„Zawsze była otwarta, potrafiła przełożyć to, czym pielęgniarka szpitalna, którą wcześniej była, może dzielić się z podopiecznymi. Miała też to ciepło, ten dar traktowania wszystkich ludzi wokół siebie w sposób otwarty, wpierający, pomagający, z dobrym słowem. Taka w mojej pamięci pozostanie – bardzo miła, piękna i dobra Jola.”

Marek Kuchciński (1955) polski polityk

o zmarłej posłance PiS Jolancie Szczypińskiej.
Źródło: Prezes PiS o Jolancie Szczypińskiej: To była wyjątkowo dobra osoba https://www.tvp.info/40337691/, tvp.info, 8 grudnia 2018.

O ludziach , O pewności siebie

„Jakim niewiarygodnym skurwysynem musiał być ten pierwszy kot, który dał dupy człowiekowi! Cały był dzikością, a zarazem pasował mu ochłap rzucony przez człowieka i ciepło jego izby…”

Jerzy Pilch (1952) polski pisarz, publicysta, scenarzysta

Wiele demonów
Źródło: s. 140.

O kotach