Cytaty o udręce (45 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Prawda jest taka, że każdy cię skrzywdzi. Musisz znaleźć te, dla których warto cierpieć.”

Bob Marley (1945–1981) jamajski muzyk reggae

O cierpieniu , O prawdzie

Sophia Loren (1934) włoska aktorka filmowa

„Niezbyt lubię etykietki określające rodzaj patologii. Według mnie doświadczenie naszej najbardziej fundamentalnej udręki sytuuje się bardzo blisko szaleństwa ludzi, którzy naprawdę są chorzy psychicznie.”

Marina de Van (1971)

Źródło: Marina de Van o filmie „Nie oglądaj się”, „Kino Świat”, 16 września 2010 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/114,1

O ludziach , O świecie , O szaleństwie

„Chroń mnie od grzechu, a nie ulęknę się śmierci ani piekła. Bylebyś nie odtrącił mnie na wieki i nie wymazał z księgi żywota, niestraszna mi będzie żadna udręka, jakakolwiek mnie spotka.”

Tomasz à Kempis książka O naśladowaniu Chrystusa

O naśladowaniu Chrystusa
Źródło: księga trzecia, rozdział 17.4

O śmierci , O piekle , O wieku

„Poczyna kobieta w nieczystości i smrodzie, rodzi w smutku i bólu, karmi z udręką i trudem, strzeże z obawą i strachem.”

Innocenty III (1160–1216) papież

De contemptu mundi

O kobietach , O strachu

„Czy ludzie nas kiedyś zrozumieją? – zastanawiała się siedząca obok mnie Wisia. – Czy ktoś nas zrozumie, choćby nie wiem, ile opowiadać? Jakimi słowami da się opisać to, że można do takiego koszmaru przywyknąć, i do tego zawszonego parszywego łóżka, i do tych mętnych ziółek, i że naszym jedynym pragnieniem jest teraz tylko to, aby nam dali spokój. Aby nas nie ruszali. Kto tego nie przeżył, nie zrozumie, tak jak nie odczuje naszej udręki mimo najwierniejszej relacji. Bo po cóż będziemy opisywać najpotworniejsze sceny? Wzbudzą na pewno zgrozę, ale przecież nasze cierpienie polega przede wszystkim na ciągłości, na beznadziejności. Jesteśmy wiecznie w stanie bólu psychicznego i fizycznego. To tak jakby stale ktoś bliski umierał. I tak jakby stale ktoś na ciebie pluł. I tak jakby wszystko to działo się jednocześnie. Czy ja wiem, jak to przetłumaczyć na pojęcia ludzi wolnych?”

Krystyna Żywulska (1914–1993) polska pisarka, felietonistka, autorka tekstów piosenek i graficzka

Przeżyłam Oświęcim (1946)

O ludziach , O cierpieniu , O relacjach

„Dlaczego ludzie szukają obecności drugich? Szukają czasem dobrowolnie i jest to zjawisko powszechne, najpowszechniejsze, jak i to, że znajdując, nie są jednocześnie z tego zadowoleni, a przeciwnie, wola nieustająca pozostawania z drugim jest stowarzyszona z cierpieniem i udręką z tego pozostawania wynikającymi, czego dowodem są chociażby stosunki między ludźmi, nieustające ressentimenti wobec drugich. Ideałem by było, żeby drugi określał mnie, ale zgodnie z moimi życzeniami, zgodnie z moim przepisem na mnie samego. Tym się pewnie tłumaczy, że robimy wszystko, co możemy, żeby drugiemu narzucić własne pojęcie o sobie samym.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

O ludziach , O cierpieniu , O woli , O czasie

„Raz Wisława ze Szymborza
Wyjechała, hen, nad morze.
Gdy ją Zoil zoczył,
Zbladł, w głębię się stoczył
I mamrocze stąd, niebożę:

Od jej piosenki – uszu udręki,
Od limeryków – glątwa kociokwiku,
Od wycinanek – wszystko popaprane.
Lepiej iść między pohańce
Niźli trafić w „Podsłuchańce”,
Lepiej zgnić w otchłani morskiej
Niż w „Portretach” tkwić Szymborskiej,
Lepiej się rozpłynąć w chmurach
Niż nagrobek mieć jej pióra!”

Henryk Markiewicz (1922–2013) polski historyk i teoretyk literatury

Źródło: Pamflet na „Rymowanki” i jego refutacja

O morzu

„Nie, nie ma żadnego nowego mężczyzny. Szach był moją wielką miłością. Przeżyć jego śmierć było dla mnie wielką udręką. Nie zdobyłam się na rozstanie z jego rzeczami osobistymi. W mojej szafie wiszą jego ubrania i mundury. We wszystkich mieszkaniach stoją zdjęcia, pamiątki. On żyje dla mnie nadal…”

Farah Pahlawi (1938)

Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, op. cit., s. 116–117.

O śmierci , O kobietach

„jeśli pragnie się żyć szczęśliwie, to należy ograniczyć
refleksje o życiu. staram się więc ograniczać tak, by zabić
co najmniej świadomość udręki.”

Paweł Barański (1978) polski poeta

Źródło: Katharsis

„Za dywizję wołyńską, nie kwiaty i wianki –
Szubienica w Lublinie. Ojczyste Majdanki.
Za sygnał na północy, bój pod Nowogródkiem –
Długi urlop w więzieniu. Długi i ze skutkiem.
Za bój o naszą Rossę, Ostrą Bramę, Wilno –
Sucha gałąź lub zsyłka na rozpacz bezsilną.
Za dnie i noce śmierci, za lata udręki –
Taniec w kółko: raz w oczy a drugi raz w szczęki.
Za wsie spalone, bitwy, gdzie chłopska szła czeladź –
List gończy tropicielski: dopaść i rozstrzelać.
Za mosty wysadzone z ręki robotniczej –
Węszyć gdzie kto się ukrył, psy spuścić ze smyczy.
Za wyroki katów, za celny strzał Krysta –
Jeden wyrok: do tiurmy. Dla wszystkich. Do czysta.”

Kazimierz Wierzyński (1894–1969) polski poeta, prozaik, eseista

Źródło: Na rozwiązanie Armii Krajowej w: Krzyże i miecze (1946)

O śmierci , O psie , O Kwiatach , O tańcu

„Rozkosze miłości są ulotne, a jej zasadzki i udręki odsłania nam złowrogi starzec – Czas.”

Erwin Panofsky (1892–1968)

objaśniając znaczenie obrazu Alegoria czasu i miłości Bronzina.
Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 113.

O czasie , O wieku , O malarstwie

„Miłość duszy nie jest jeszcze taka, jak Bóg tego żąda. Dusza nagle traci obecność Bożą. Powstają w niej różne błędy i wady, z którymi musi toczyć zaciekły bój. Wszystkie błędy podnoszą głowę, jednak czujność jej jest wielka. Na miejsce dawnej obecności Bożej wstąpiła oschłość i posucha duchowa, nie czuje smaku w ćwiczeniach duchownych, nie może się modlić, ani tak jak dawniej, ani jak teraz się modliła. Rzuca się we wszystkie strony i nie znajduje zadowolenia. Bóg się przed nią ukrył, a ona w stworzeniu pociechy nie znajduje i żadne stworzenie nie umie jej pocieszyć. Dusza pragnie namiętnie Boga, ale widzi swą nędzę, zaczyna odczuwać sprawiedliwość Bożą. Widzi jakoby utraciła wszystkie dary Boże, umysł jej jest jakby przyćmiony, ciemność zapada w całej jej duszy, zaczyna się udręka co do nie pojęcia. Dusza starała się przedstawić stan swej duszy spowiednikowi, lecz nie została zrozumiana. Zapada jeszcze w większe niepokoje. Szatan zaczyna swe dzieło.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: cytat z „Dzienniczka” nr 96

O miłości , O Bogu , O sprawiedliwości , O ćwiczeniach

„Mam wielki problem z codziennością i cały czas uczę się wypełniać rachunki i wykonywać uciążliwe czynności, które są dla mnie udręką. Muszę sobie zrobić listę najprostszego dnia je wykonać, od zrobienia śniadania po obcięcie paznokci. Inaczej niesie mnie w zupełnie inną stronę.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Existence” nr 3, jesień 2009.

O problemach , O czasie

„Nastały dni ciemne, gniewne i krótkie, dni obficie roszone łzami, dni zaryglowanych drzwi, trwożliwie pogaszonych świec, dni rozpaczy i wściekłości, dni dzikiego upojenia. Dni śmierdzących onuc i niesprzątniętych odchodów na ulicach, dni ponure i puste, dni udręki i zagłady. To nie był początek lepszego świata. To był jego apokaliptyczny koniec.”

Zbigniew Białas książka Puder i pył

Puder i pył
Źródło: s. 70

Łza

„Artysta, kiedy pracuje w najwyższym napięciu sił, żyje w królestwie wzniesionym ponad ludzkie szczęście.”

Irving Stone książka The Agony and the Ecstasy

Źródło: Udręka i ekstaza (ang. The Agony and the Ecstasy; tłum. Aldona Szpakowska)

O szczęściu

„To, co nazywamy postępem, jest zamianą jednej udręki na drugą.”

Havelock Ellis (1859–1939) angielski psycholog i seksuolog

„Niestety, ludzie nie buntują się przeciwko Microsoftowi. Nie znają niczego lepszego.”

Steve Jobs (1955–2011) informatyk i przedsiębiorca amerykański

O ludziach

„Winterbotham wyjrzał przez okno, zwlekając z odpowiedzią. Na zewnątrz panowała absolutna ciemność; nie był w stanie dostrzec nawet granicy między lasem i niebem. Od dwóch lat co noc cała Anglia gasiła wszystkie światła. To dobrowolne sprowadzanie mroku chyba przynosiło efekty: Luftwaffe miała kłopoty z namierzaniem celów. Sęk w tym, że ciemności stały się udręką dla samych Anglików, realną i nieznośną choć przede wszystkim psychiczną. Hitler nie wygrał wojny – przynajmniej na razie – ale zmusił ich do krycia się w mroku, jak zwierzęta w jaskini.”

John Altman (1952) brytyjski aktor

Źródło: Gry szpiegów (ang. A Gathering of Spies, 2000), tłum. Wojciech Szypuła

O wojnie , O zwierzętach , O nocy

„Ci, którzy mało dociekają albo wcale nie dociekają, jakie są naturalne przyczyny rzeczy, ze strachu, który wypływa z samej nieznajomości tego, co ma moc uczynić im wiele dobra lub szkody, skłonni są przyjmować i wyobrażać sobie, różne rodzaje mocy niewidzialnej; i stają z obawą i czcią przed tworami własnej wyobraźni; a w chwilach udręki wzywają ich pomocy; podobnie w chwilach, gdy oczekują pomyślnego wyniku swych przedsięwzięć, ażeby złożyć im dary: z tworów swojej własnej fantazji czynią bogów. W ten sposób doszło do tego, że z niezliczenie różnych tworów fantazji ludzie stworzyli sobie niezliczone rodzaje bóstw.”

Thomas Hobbes książka Lewiatan

Lewiatan (1651)

O Bogu , O ludziach , O strachu , O fantazji

„Niech Wasza Wysokość przyjmie do wiadomości, że w obecnych czasach, kiedy to Kościół przeżywa tak wielkie udręki, przyszły nam z ofiarną pomocą Beatrycze i jej córka, Matylda, poświęcając nam dnie i noce, postępując tak wedle Waszego przykładu, Was Pani naśladując, która byłaś ich panią i nauczycielką.”

Grzegorz VI (1000–1048)

Źródło: list do cesarzowej Agnieszki, żony Henryka III, cyt. za: Gabriela Danielewicz, Sekrety średniowiecznych dam

O córce , O pomocy

„Nie czuje tego, brak mi w nim prawdziwości. W 1990 roku widziałem Public Enemy na koncercie w Los Angeles. To mogła być wielka chwila w moim życiu, ale nie była, bo muzyka nie powstawał na żywo. Tymczasem nic nie może się równać z widokiem udręki na twarzy faceta, który musi jednocześnie śpiewać i grać na gitarze.”

Eddie Vedder (1964) amerykański muzyk rockowy, wokalista

wypowiedź na temat hip-hopu.

O losie , O muzyce , O śpiewie

„Dwoista istota Chrystusa, ta ludzka, nadludzka tęsknota człowieka do Boga, zawsze była dla mnie niezbadaną tajemnicą. Największą moją udręką, źródłem wszystkich radości i smutków już od młodych lat, była ta właśnie nieustanna, bezlitosna walka ducha z ciałem, a dusza moja jest areną, na której obie te armie spotykają się i ścierają ze sobą.”

Nikos Kazandzakis książka Ostatnie kuszenie Chrystusa

Źródło: Ostatnie kuszenie Chrystusa

O Bogu , O tajemnicy , O duszy , O walce

„Rany Chrystusa Pana, mego biczowanego Cesarza, gorąco całuję, bo są dla mnie zbawienne. Udręki otaczam miłością, bo są podjęte dla mego życia, dla mego honoru, dla mojej wiecznej chwały.”

Stanisław Papczyński (1631–1701) zakonnik polski, założyciel katolickiego zgromadzenia marianów

Wskazania (Ukochaj Chrystusa cierpiącego).
Źródło: o. Stanisław Papczyński MIC – Duchowe wskazania., s. 30 http://www.stanislawpapczynski.org/assets/pdfs/duchowe_pl.pdf

Chrystus

„Nigdy nie byłam tobie miłą,
tyś mi się sprzykrzył. Trwa udręka.
Tę miłość jak zbrodniarkę nęka
zło, co do dna ją przepełniło.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Anno Domini (1922)
Źródło: O życie szare…, tłum. Józef Waczków

O miłości , O życiu , O złu

„Jeśli noga tego człowieka stanie ponownie na tej ziemi, któryś z nas – on albo ja – będzie musiał stąd odejść, ponieważ nie dopuszczę do tego, by moi synowie znosili udręki, jakich zaznałem ja.”

Alejandro Agustín Lanusse (1918–1996)

słowa z 1968 o Juanie Perónie.
Wariant: Jeśli noga tego człowieka stanie ponownie na tej ziemi, któryś z nas – on albo ja – będzie musiał stąd odejść, ponieważ nie dopuszczę do tego, by moi synowie znosili udręki, jakich zaznałem ja. [słowa z 1968 o Juanie Perónie. ]
Źródło: Paul Johnson, Historia świata (od roku 1917), wyd. Polonia Book Fund, 1989, ISBN 0902352806, s. 666.

O historii , O odejściu

„Skwar i udręka leżały na owym aralsko-kaspijskim stepie; nawet krowy, które wyszły się paść, stały zdesperowane wpośród tak przygnębiającego działania przyrody, a nieświadome rojenia lęgły się w ich głowach. Główno, momentalnie przekształcający zewnętrzne fakty we własne wewnętrzne odczucia, pomyślał, że świat należy zmieniać jak najszybciej, bo już i stworzenia zaczynają wariować.”

Andriej Płatonow (1899–1951) pisarz rosyjski

Juwenilne morze

O świecie

„Nie pękam, nie stękam,
To innych jest udręka,
Nie błagam, nie klękam,
Mam radość w tych dźwiękach.”

Rahim (1978) muzyk polski, raper

Cytaty z Paktofoniki, Kinematografia
Źródło: utwór Priorytety

Radość

„Starczy upór papieża w zadawaniu sobie udręki i czynieniu z niej widowiska pokazuje wyznawcom oraz niepodległym magii gapiom, że człowiek żyjący publicznie zatraca instynkt samozachowawczy i ludzkie wobec siebie odruchy. Ambicje władcze stają się jego najsilniejszą skłonnością.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

Źródło: tygodnik „Nie”

„Wiem, że miłość jest udręką
Bo się wszystkiego od niej chce
Ja pragnę mało, malusieńko
A właściwie jeszcze mniej”

Jonasz Kofta (1942–1988) polski poeta, dramaturg, satyryk, i piosenkarz

Źródło: Ździebełko – Ciepełko w: Wiersze, Toruń 1994, s.9.

O miłości

„(…) moja kariera reżyserska została podcięta już po drugim filmie; nie przez władze bezpośrednio, tylko przez kolaudacje filmów (…) to była udręka, presja, wymuszanie zmian.”

Henryk Kluba (1931–2005) polski reżyser filmowy

Źródło: „Sycyna” 1996, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_kluba_henryk

„Dziś jego [papieża] niepokój staje się udręką. Stoi przed trudnym zadaniem pogodzenia konserwatywnych biskupów brazylijskich z walczącymi w partyzantce księżmi kolumbijskimi, zagniewanych kapłanów angielskich z biskupami amerykańskimi, których największym zmartwieniem jest gospodarka finansowa, rewolucyjnego [katolickiego] Kościoła holenderskiego ze znajdującymi się dopiero w stadium rozwoju [katolickimi] kościołami afrykańskimi, pobożnych stróżów rytuałów z „lewicowcami’, zawsze gotowymi do przyjęcia najświeższych innowacji teologicznych czy liturgicznych.”

Jacques Duquesne (1940) belgijski piłkarz

Źródło: Jutro, Kościół bez księży (fr. Demain, une Eglise sans prêtres)

„Według moich obserwacji, przeciwności życiowe, poza rzeczywistymi katastrofami, powtarzają się dość monotonnie; on albo ona są niewierni albo znudzeni, praca przestaje dawać zadowolenie, tracą również kształt rozbuchane ambicje i marzenia, czas szybko robi się coraz krótszy, rodzina zachowuje się w sposób niezrozumiały i przerażający, przyjaźń mimochodem ulega zatarciu, człowiek zajmuje się gorączkowo rzeczami bez znaczenia, podczas gdy to, co nie do naprawienia toczy się nieodwracalnym trybem; szarpie cię poczucie obowiązku i winy, a wszystko razem zostaje nazwane dość mętnie lękiem, udręką, której na ogół nie zdążasz albo nie masz odwagi zdefiniować.”

Tove Jansson (1914–2001) fińska pisarka

Podróż z małym bagażem

O przyjaźni , O rodzinie , O marzeniach , O czasie

„Książki moje zalicza się zwykle do kategorii popularnonaukowych. Nie uchybiając tej skądinąd pożytecznej dziedzinie, muszę wyznać, że ambicje moje sięgają dalej. Może ulegam złudzeniu, ale uważam siebie za pisarza, który za tworzywo artystyczne obrał sobie po prostu epopeję zdobyczy naukowych. Pasjonuje mnie odkrycie, ale w większym jeszcze stopniu sam odkrywca jako człowiek, jego trud, jego mozół i dramatyczna przygoda w drodze ku prawdzie, jego sukcesy jakże często osiągane za cenę zdrowia i życia. (…) Jeżeli pisałem o losach starodawnych kultur, to zawsze czyniłem to w poszukiwaniu tej właśnie afirmacji życia, tego cennego wątku ludzkiego postępu, który przewija się poprzez burzliwe czasokresy wojen, okrucieństw i ciemnoty. Szukałem człowieka, który miotając się w pętach pierwotnych instynktów i zabobonów, szedł jednak naprzód ku świtającym horyzontom bytu. Śledzenie jego pełnej udręki wędrówki przez ery, epoki i stulecia – to właśnie temat moich książek. Nie ma bowiem bardziej przejmującej epopei niż pochód rodzaju ludzkiego od jaskiniowca do odkrywcy atomu i tajemnic kosmosu.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści biblijne (1963)
Źródło: ze wstępu, wydanie dwunaste, Warszawa 1987, s. 7.

O losie , O tajemnicy , O książkach , O poszukiwaniu

„Na alpinizm składa się dziewięć części udręki, a tylko jedna część radości. O tych dziewięciu częściach się zapomina. Ta dziesiąta część to wspaniały granat nieba nad głową usianą miliardami gwiazd, to uczucie radości płynące z pokonania siebie samego, własnej słabości, to więzi łączącego nas koleżeństwa i przyjaźni. O tej dziesiątej części nigdy się nie zapomina. Uczucia te zabieramy ze sobą w doliny jako nasz najcenniejszy skarb.”

Tadeusz Piotrowski (1939–1986) taternik polski, autor książek o tematyce alpinistycznej

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=1

O przyjaźni , O emocjach , O zapominaniu

„Potrzebny mi jest towarzysz. Potrzebna mi jest bliskość pokrewnego człowieka. Pragnę jakiejś poręki świata wewnętrznego, którego istnienie postuluję. Wciąż tylko trzymać go na własnej wierze, dźwigać go wbrew wszystkiemu siłą swej przekory – jest trudem i udręką Atlasa. Czasem zdaje mi się, że tym wytężonym gestem dźwigania trzymam nic na swoich barkach. Chciałbym móc na chwilę złożyć ten ciężar na czyichś ramionach, rozprostować kark i spojrzeć na to, co dźwigałem”

Bruno Schulz (1892–1942) polski prozaik, krytyk literacki, grafik i rysownik

Księga listów
Źródło: s. 9, list do Tadeusza Brezy

O wierze , O sile , O czasie

„Nie miłość, nie udręka, może urojenie,
Jakiś cień zniewolenia błądzący po duszy”

Dino Campana (1885–1932)

Źródło: Genueńska kobieta

O miłości , O kobietach , O duszy

„Diderot nauczył mnie wolności i samodzielnego myślenia. Pokazał, że poważne pytania filozoficzne można przekazać w anegdotach, bajkach, sztukach lub powieściach. Są jak ziarna, które kiełkują w umyśle czytelnika. Dzieła Pascala są pełne tragizmu istnienia, z którym się konfrontuje, pozostając pełen wiary i nadziei, że człowiek może pokonać cierpienie, a ludzka przygoda jest nie tylko udręką.”

Éric-Emmanuel Schmitt (1960) pisarz francuski

Źródło: Kamilla Staszak, Bóg to nie firma wysyłkowa http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53668,8357033,Bog_to_nie_firma_wysylkowa.html, „Wysokie Obcasy”, 10 września 2010

O Bogu , O wierze , O myślach , O wolności

„Dar wdzięczności – to rzadki dar. I nie jestem tutaj wyjątkiem. Wszyscy wzywamy z rozpaczą: „Dopomóż!”, kiedy giniemy, ale gdy tylko zagrożenie mija, zapominamy, kto nas przed nim obronił. Spotkałam na mojej drodze krzyżowej dziesiątki, a nawet setki jak najbardziej ortodoksyjnych marksistów, którzy w chwilach grozy zwracali pełne udręki oczy ku Temu, którego istnieniu tak autorytatywnie przeczyli w swojej wieloletniej praktyce oświatowej. Ci jednak, którzy ocaleli, nie Bogu składali podziękę, lecz w najlepszym razie Nikicie Chruszczowowi. Albo w ogóle jej nie składali. Taką już mamy naturę.”

Jewgienija Ginzburg (1904–1977)

Stroma ściana (2010)
Źródło: s. 593, 594.

O Bogu , O naturze , O zapominaniu

„Serce dano nam do kochania. Działamy tedy wbrew intencjom przyrody, ilekroć z rzeczy, która powinna rozkosz nam przynosić, czynimy źródło udręki.”

Charles de Saint-Évremond (1613–1703)

Serce , Kochać się

„Otóż, jak już wspominałem, nie mam żadnych zastrzeżeń wobec religii jakiegokolwiek człowieka, bez względu na to, jaka ona jest - dopóki ów człowiek nie zabija czy nie lży innego, dlatego że ten jej również nie wyznaje. Kiedy jednak religia tego człowieka staje się wręcz opętana, kiedy okazuje się oczywistą dla niego udręką i koniec końców czyni tę naszą ziemię zajazdem wielce niewygodnym do mieszkania - wtedy uważam, że wielki czas wziąć owego osobnika na stronę i przedyskutować z nim rzecz całą.”

Herman Melville książka Moby Dick

Ismael, Moby-Dick or, The Whale
Źródło: Moby Dick

O religii , O czasie

„Wszedł ojciec.
- Złapali ich. Całą trójkę – powiedział do inspektora i spojrzał na mnie z odrazą.
Inspektor natychmiast wstał i wyszli razem. Wpatrywałem się w zamknięte drzwi. Ból samonagany przenikną mnie tak, że cały się zatrząsałem. Słyszałem własne jęki i łzy spływały mi po policzkach. Usiłowałem je powstrzymać, ale nie mogłem. Zapomniałem o bolących plecach. Udręka wieści, którą przyniósł ojciec, była o wiele bardziej bolesna. Czułem taki ucisk w piersiach, że się dusiłem.”

John Wyndham książka The Chrysalids

The Chrysalids

O łzach , O bólu

„Arcybiskup metropolita Bolesław Twardowski (…) i biskup Eugeniusz Baziak byli zmuszeni kilkakrotnie zmieniać przygodne miejsca swego pobytu, cierpiąc liczne udręki i uciążliwości codziennego bytowania oraz różne niedogodności swej dalszej, nieprzerwanej mimo tego pracy kościelno-organizacyjnej i duszpasterskiej. Towarzyszyła też temu organizowana przez Kościół lwowski akcja charytatywnej pomocy zarówno dla dziesiątków tysięcy wywiezionych zbrodniczo w głąb Związku Sowieckiego Polaków, jak i dla biednej, głodującej ludności miejscowej.”

Witold Szolginia (1923–1996) polski architekt, autor książek o Lwowie

o biskupie Eugeniuszu Baziaku w Tamtym Lwowie.
Wariant: Arcybiskup metropolita Bolesław Twardowski (…) i biskup Eugeniusz Baziak byli zmuszeni kilkakrotnie zmieniać przygodne miejsca swego pobytu, cierpiąc liczne udręki i uciążliwości codziennego bytowania oraz różne niedogodności swej dalszej, nieprzerwanej mimo tego pracy kościelno-organizacyjnej i duszpasterskiej. Towarzyszyła też temu organizowana przez Kościół lwowski akcja charytatywnej pomocy zarówno dla dziesiątków tysięcy wywiezionych zbrodniczo w głąb Związku Sowieckiego Polaków, jak i dla biednej, głodującej ludności miejscowej. [o biskupie Eugeniuszu Baziaku w Tamtym Lwowie. ]
Źródło: Wielcy zapomniani. Ks. abp metropolita Eugeniusz Baziak – arcypasterz wygnaniec http://www.lwow.com.pl/naszdziennik/baziak.html, lwow.com.pl

O pomocy

„Wielebny Ojcze! W zeszłym roku doświadczyłem szczególnej opieki Bożej w cudownym zwycięstwie, jakie Boska Dłoń odniosła nad niezliczoną liczbą barbarzyńców, nieprzyjaciół Wiary Świętej. Po zawarciu pokoju z rebeliantami, ci uparci w swej przewrotności znowu napadli na to królestwo i zupełnie rozbili wojska, które mieliśmy dla bezpieczeństwa granicy. Mamy podstawy obawiać się, że w kilka tygodni zdobędą bez oporu wszystkie prowincje. Sądzę, że to z powodu naszych własnych grzechów i grzechów naszego narodu Boska Sprawiedliwość pragnie zesłać na nas tę karę. Niech dobry Ojciec zechce w żarliwości i miłości ducha błagać Boski Majestat, aby uwolnić raczył królestwo od barbarzyńców i okrutnego ucisku niewiernych i odwrócić w swej dobroci ów sprawiedliwy bicz Boży, i dać nam i naszym poddanym łaskę nawrócenia nas samych i naprawienia tego zła, które gniew Boży poruszyło, aż do zesłania na nas kary. Polecam Ojcu wśród tych niebezpiecznych zamieszek naszą Królową, pragnąc, aby w modlitwach polecił ją Bogu w czasie, gdy my niebawem wyruszymy z wojskiem w pole dla powstrzymania zuchwałości tak przewrotnych nieprzyjaciół. Ale przede wszystkim niech ma Ojciec w pamięci zdrowie naszej duszy, dla której żadna udręka nie jest pożądana.”

Jan II Kazimierz Waza (1609–1672) król Polski od 1648

w liście do późniejszego świętego Józefa z Kupertynu
Źródło: Jan Hernik, Wątki polskie w życiu św. Józefa z Kupertynu (4) http://www.niedziela.pl/artykul/19663/nd/Watki-polskie-w-zyciu-sw-Jozefa-z, niedziela.pl

O Bogu , O zdrowiu , O czasie , O gniewie

„Co więc przychodzili usłyszeć i czego chcieli zaczerpnąć? Nie negacji świata, ale AFIRMACJI BOGA. Mnich, który by tracił czas na tłumaczenie człowiekowi świeckiemu, jakie są udręki i niepokoje życia świeckiego, naraziłby się tylko na śmieszność: ów człowiek sam wie o tym równie dobrze, jeśli nie lepiej. Natomiast jeśli zagoniony, niespokojny, udręczony przychodzi do pustelnika, to po to, żeby tamten mu raz jeszcze poświadczył, że jest Bóg nad światem; że warto trudzić się w Jego służbie; że Jego miłość rządzi wszystkim i wplata wszystko w swoje plany. Że żadna okruszyna dobra nie zginie, że żaden podjęty trud nie zostanie zapomniany, że Bóg nas stworzył nie po to, żeby nas rzucić w kąt jak zepsutą zabawkę, Chrystus umarł dla nas i zmartwychwstał nie po to, żeby nas zostawić samym sobie, a Duch Święty zamieszkał w nas nie po to, żeby tam sobie zasnąć. Słowem, że JEST BÓG.”

Małgorzata Borkowska (1939) polska benedyktynka i pisarka

Źródło: Abba, powiedz mi słowo, str. 17, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

Chrystus , O miłości , O Bogu , O czasie

Cytaty o udręce

Najlepsze cytaty o udręce

Cytaty o udręce