Carlo Goldoni cytaty

„Zapłata nie może poprzedzać zasługi.“

—  Carlo Goldoni

„Kobiety są zawsze słabsze w nienawiści aniżeli w miłości.“

—  Carlo Goldoni

„Niech licho porwie tego, kto wprowadził zwyczaj składania wizyt.“

—  Carlo Goldoni

Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 149.

„Zazdrość to udręka dla kochającego, a obelga dla ukochanej.“

—  Carlo Goldoni

„Każdy kraj jest dobry i wszędzie jest dobrze, o ile ma się pieniądze i wesołość w sercu.“

—  Carlo Goldoni

„Pragnąć czegoś – a wziąć, to nie to samo.“

—  Carlo Goldoni

„Gdy kobieta jest w wielkim gniewie, pocałunek nie pomoże. Trzeba ją pocałować przynajmniej cztery razy.“

—  Carlo Goldoni

„Ze wszystkich ludzkich ułomności najsmutniejszy jest brak zdrowego rozsądku.“

—  Carlo Goldoni

„Wszystko, co jest robione z wdziękiem, uchodzi za galanterię.“

—  Carlo Goldoni

„Pochlebstwo to potrawa, która wszystkim smakuje.“

—  Carlo Goldoni

„Dwie księgi, nad którymi najwięcej myślałem i nigdy nie będę tego żałował, że się nimi posłużyłem, to Świat i Teatr.“

—  Carlo Goldoni

„Jest się wiernym, dopóki trwa miłość, a kochankiem, dopóki przedmiot miłości jest blisko.“

—  Carlo Goldoni

„W sztuce wszystkie linie powinny zbiegać się w określonym punkcie, to znaczy w rozwiązaniu akcji, która jest rzeczą główną.“

—  Carlo Goldoni

„Młode żony starych mężów zawczasu myślą o wyborze tego, który im otrze łzy.“

—  Carlo Goldoni

„Kto nie ma odwagi starać się o swoje szczęście, tym samym udowadnia wyraźnie, że tego szczęścia nie jest wart.“

—  Carlo Goldoni

„Each day a day goes by.“

—  Carlo Goldoni

„He who never leaves his country is full of prejudices.“

—  Carlo Goldoni

Chi non esce dal suo paese, vive pieno di pregiudizi.
I, 14.
Pamela (c. 1750)

„The blush is beautiful, but it is sometimes inconvenient.“

—  Carlo Goldoni

Bello è il rossore, ma è incommodo qualche volta.
I. 3.
Pamela (c. 1750)

„He who talks much cannot always talk well.“

—  Carlo Goldoni

Chi parla troppo non può parlar sempre bene.
I. 6.
Pamela (c. 1750)