Cytaty na temat zapisać

Zbiór cytatów na temat zapisać, historia, powiedzieć, nie żyje.

Cytaty na temat zapisać

Juda Tadeusz Apostoł Fotografia
Marc Bloch Fotografia

„Zapewne, gdybyśmy nawet uznali, że historia do niczego poza tym nie służy, należałoby na jej plus zapisać to, że jest bardzo zajmująca (…).”

Marc Bloch (1886–1944) francuski historyk

The Historian's Craft: Reflections on the Nature and Uses of History and the Techniques and Methods of Those Who Write It.

Eryk Lubos Fotografia
Joanna Moro Fotografia
Henry Ford Fotografia
Sufjan Stevens Fotografia
Volker Schlöndorff Fotografia
Tariq Ali Fotografia
Adolf Hitler Fotografia
Marcin Orliński Fotografia
Wojciech Młynarski Fotografia
Lisa See Fotografia
Marian Pankowski Fotografia

„Margines jest miejscem, w którym można, niczym w szkolnym zeszycie, zapisać ważne słowa i zrobić zabawne rysunki.”

Marian Pankowski (1919–2011) polski pisarz, poeta, tłumacz

Źródło: dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/708-marian-pankowski-1919-2011-z-roznych-brzegow.html

Andrzej Pilipiuk Fotografia
Benh Zeitlin Fotografia
Theodor Adorno Fotografia
Paweł Huelle Fotografia
Trudi Canavan Fotografia
Zdzisław Beksiński Fotografia

„Człowiek bardzo często udziela wywiadu na kasetę magnetofonową, ktoś później to spisuje i drukuje… Pamiętam jak raz zacytowałem Gałczyńskiego: „Jam jest nad mocz wyższy, jam jest metafizyk”, a jakaś facetka zapisała „Jam pies nad mocz wyższy i już metafizyk” …”

Zdzisław Beksiński (1929–2005) polski malarz, rzeźbiarz, fotografik i grafik komputerowy

Źródło: Odkrywanie Zdzisława Beksińskiego, fakty.interia.pl, 28 lipca 2009 http://fakty.interia.pl/tylko_u_nas/news/odkrywanie-zdzislawa-beksinskiego,1345092,3439

Aleksis Tsipras Fotografia
Dariusz Szpakowski Fotografia

„Gdyby nie skłonność do zapisania bramki na swoje konto, Milan mógł prowadzić już 3:1.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=9&startsz=x

Joanna Senyszyn Fotografia
Mirosław Neinert Fotografia
Paweł Deląg Fotografia

„Jestem bardzo ambitny i skrupulatny – by nauczyć się robić sushi, zapisałem się na kurs. Ale krytycznie przyznaję, że wciąż nie jestem mistrzem.”

Paweł Deląg (1970) aktor polski

Źródło: Smakosz Deląg, 2010 http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1391:40.html

Paweł Deląg Fotografia
Jacek Dukaj Fotografia

„Nie szanują. Na pierwsze miejsca dali wieśniaków, którzy dopiero co zapisali się do Samoobrony. To nie w porządku.”

Maria Wiśniowiecka (1945–2017) polski polityk

o osobach umieszczonych na czele śląskich list Samoobrony w wyborach w 2005.
Źródło: Zamach stanu u Leppera, wyborcza.pl, 2 września 2005 http://wyborcza.pl/1,75478,2898550.html

Daniel Odija Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Jacob Appelbaum Fotografia
Łukasz Kadziewicz Fotografia
Mirosław Baka Fotografia
Wojciech Orliński Fotografia
Fredegunda Fotografia

„Nie myślcie, panowie, że wzięłam cokolwiek ze skarbca Sigberta. Wyprawa mojej córki pochodzi z całości z mojego majątku, który król zapisał mi w spadku. A dużą jego część zdobyłam własnym trudem. Nie ma w nim nic, co pochodziłoby z królewskiego skarbca.”

Fredegunda (545–597)

kiedy Chilperyk narzekał na deficyt w swoim skarbcu; Fredegunda rozkradła wcześniej mienie zamordowanego Sigeberta I, by sfinansować ślub córki Rigunty
Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 108.

Stanisław Skalski Fotografia

„Gdy umrę, niech rodzina dzieli się pieniędzmi (nie mam ich za wiele). Ale obrazy zapisałem ojczyźnie.”

Stanisław Skalski (1915–2004) lotnik polski, generał

Źródło: Bohaterowie są zmęczeni, „Gazeta Wyborcza”, 29 października 1993 http://niniwa2.cba.pl/skalski_bohaterowie_sa_zmeczeni.htm

Richard Morgan Fotografia

„Tak czy owak wszystko dobrze się skończyło. Zmieniłem kierunek studiów na historię z ukierunkowaniem polityczno-filozoficznym i poznałem kilku nowych przyjaciół. Od tego czasu, życie na uczelni było wszystkim czego pragnąłem począwszy od niewielkiej ilości czasu jaki ode mnie wymagano. Tak naprawdę, nigdy się nie pogodziłem z faktem, że osiągnięcia na uczelni to coś wymagającego wysiłku. Dwa lata później zakończyłem swoją edukację z bardzo średnimi ocenami i dwoma na nowo odkrytymi i raczej naiwnymi ambicjami z lat młodzieńczych. Chciałem podróżować. I chciałem pisać.
Chęć oczywiście, sama w sobie nie gwarantuje sukcesu. Niestety moje raczej cieplarniane wychowanie nie nauczyło mnie tego. Nie nauczyły mnie tego również 3 lata w instytucji edukacyjnej, gdzie kobiety w średnim wieku codziennie sprzątają ci pokój i ścielą łóżko. Prawdę mówiąc byłem zepsuty. Przeniosłem się do Londynu, który wessał mnie niczym doktora Watsona na początku Studium w szkarłacie. W przeciwieństwie do Dr. Watsona nie zamierzałem jednak pozostać na długo – chciałem zaoszczędzić jedynie trochę pieniędzy, coś napisać i wybrać się w podróż dookoła świata płacąc za wszystko z zaliczek od hojnego wydawcy.
Jasne.
Londyn zweryfikował te marzenia. W domu, w Norfolk, a nawet w Cambridge, moje pragnienie zostania pisarzem odróżniały mnie od tłumu. W Londynie, fakt, że chcesz zostać pisarzem (artystą, reżyserem ) było czasem czymś dobijająco przeciętnym. Każdy w Londynie pisze powieść, planuje to zrobić, zna kogoś kto to robi, pracuje w wydawnictwie, albo co najgorsze z wszystkiego – już coś wydał.
Dzięki szczęśliwej sytuacji geopolitycznej będącej następstwem kliku wieków brytyjskiego imperializmu ustępującego pola szybko rozwijającej się strefie wpływów Stanów Zjednoczonych, ludzie na całym świecie chcą się uczyć angielskiego.
Z zupełnie zrozumiałych, choć pedagogicznie niepewnych powodów, ludzie wierzą, że jedyny sposób by nauczyć się angielskiego to lekcje z native speakerami. Dodaj do tego powszechną żyłkę handlową przedsiębiorców, odrobinę sprytnej reklamy i oto wynik – przemysł Nauki Języka Angielskiego (NJA). Niecały rok od momentu, gdy zdecydowałem, że chcę żyć i pracować za granicą znalazłem się w Istambule mając za sobą cztery tygodnie treningu w International House bez wartego uwagi doświadczenia i z większą pensją niż lokalny lekarz. Czyż gospodarka rynkowa nie jest wspaniała?
NJA była dla mnie dość przypadkową karierą (zapewne podobnie jak w przypadku 90% jej pracowników), lecz dziwnym trafem kontynuowałem ją 14 lat. Poczucie winy w stosunku do nieszczęsnych tureckich lekarzy sprawiło, że dobrze wyuczyłem się tego fachy. Czytałem literaturę, dołączyłem do zawodowych stowarzyszeń, zapisałem się na dalsze kursy. Z Istambułu jeździłem do Londynu, Z Londynu do Madrytu, z Madrytu do Glasgow. Z nieopierzonego ucznia stałem się dyrektorem studium, potem doświadczonym profesjonalistą w dziedzinie NJA i wreszcie trenerem nauczycieli. Moje wynagrodzenie rosło. Niewielkie szkółki otworzyły mi drogę do w miarę poważnych instytucji, które otworzyły mi drogę do profesjonalnych firm, które otworzyły mi drogę do posady na uniwersytecie. Rozdawałem foldery na konferencjach. Ale zaraz…
Czy nie chciałem zostać pisarzem? No tak. Podczas, kiedy utrzymywałem się z uczenia angielskiego, również pisałem w tym języku. czasem wściekle, czasem spokojnie i leniwie – zależnie od nastroju. Pisałem krótkie historie, pisałem artykuły. Pisałem scenariusz i poświęciłem półtora roku mojego cennego czasu próbując sprawić aby jakiś filmowiec potraktował go poważnie. Pisałem powieść. Zupełnie nic nie wydałem i nikt nie zrobił filmu.
Na plus mogę policzyć to, że pisałem to na co miałem ochotę.
W końcu napisałem Modyfikowany węgiel. Golancz go wydał, Hollywood kupiło, a ja zostawiłem swoją stałą pracę.
Osiem miesięcy. Tak po prostu.
Ciągle piszę. Musiałbym być martwy albo sparaliżowany, żeby przestać.”

Źródło: informacja biograficzna z obwoluty Modyfikowanego węgla

Graham Masterton Fotografia
Truman Capote Fotografia
Franciszek Pieczka Fotografia
Eugène Delacroix Fotografia
Wojciech Mann Fotografia
Karol May Fotografia
Mieczysław Rakowski Fotografia

„Żyjemy w państwie wyznaniowym, to nie ulega wątpliwości. I dużą część winy za panoszenie się Kościoła w Polsce ponosi rząd Mieczysława Rakowskiego. Bo to oni rzutem na taśmę – w maju 1989 roku – dali Kościołowi prezent. W postaci Ustawy o stosunku państwa i Kościoła. To właśnie tam zapisano między innymi, że każda parafia ma dostać bodaj 15 ha. Tak zaczęło się rozdawnictwo ziemi i staliśmy się państwem klerykalnym. (…) To, że nastąpiła ta bezkrwawa zmiana w 1989 roku, to też zasługa PZPR.”

Mieczysław Rakowski (1926–2008) polski dziennikarz i polityk

Autorka: Joanna Senyszyn
rozmowa na antenie radia Tok FM z red. Janem Wróblem, 4 czerwca 2013.
Źródło: „Żyjemy w państwie wyznaniowym”. Senyszyn przypomina grzechy ostatniego rządu PZPR, gazeta.pl, 4 czerwca 2013 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114884,14032677,_Zyjemy_w_panstwie_wyznaniowym___Senyszyn_przypomina.html

John Steinbeck Fotografia
Doris Lessing Fotografia

„Niemożliwe jest opisanie życia pisarza, bo jego prawdziwej części nie da się zapisać.”

Doris Lessing (1919–2013) pisarka brytyjska, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury

Spacer w cieniu

„Gdyby Jezus stwierdził, że jakaś partia jest sposobem, by służyć Kościołowi, on by ją wymyślił 2 tys. lat temu. Jakoś tak się złożyło, że nie wymyślił, nie zapisał się.”

Kazimierz Sowa (1965) polski duchowny rzymskokatolicki, dziennikarz, publicysta, były dyrektor Religia.tv.

Źródło: wyborcza.pl, 21 grudnia 2010 http://wyborcza.pl/1,75478,8848830,Terlikowski__Nie_slyszalem_kazania_realnie_politycznego.html#ixzz1LCYEFfOV

Jarosław Gowin Fotografia

„Zawsze uważałem, że te, ckliwe opowieści generała Jaruzelskiego i jego obrońców, do których tak namiętnie ostatnio zaliczył się także Aleksander Kwaśniewski, to jest próba usprawiedliwiania własnych biografii, biografii niechlubnych, biografii, które zapiszą się w polskich dziejach hańby.”

Jarosław Gowin (1961) publicysta, senator VI kadencji

o obrońcach generała Jaruzelskiego.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,7350888,Gowin__Bronia_Jaruzelskiego__by_usprawiedliwic_swoje.html, 10 grudnia 2009

Marek Solczyński Fotografia
John Keats Fotografia

„Tutaj spoczywa ten, którego imię zapisano na wodzie.”

John Keats (1795–1821) angielski poeta

Here lies one whose name was writ in water. (ang.)
Źródło: epitafium na grobie Keatsa (1821)

Jan Twardowski Fotografia
Zbigniew Mikołejko Fotografia
Artur Zawisza Fotografia
Adam Mickiewicz Fotografia

„Będę o to Pana Boga pytać, On to wszystko zapisał, wszystko mnie opowie.”

Dziady (Forefathers' Eve) http://www.ap.krakow.pl/nkja/literature/polpoet/mic_fore.htm

Marek Suski Fotografia
Kuba Wojewódzki Fotografia

„Gdybym wierzył w reinkarnację, to cały majątek bym zapisał sobie.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: Wywiad https://www.youtube.com/watch?v=reK25noFzdE

Marek Cichocki Fotografia
Andrzej Duda Fotografia
Kuba Sienkiewicz Fotografia

„Zapisałem się do NZS. Zrobiłem to od razu, kiedy tylko na Akademii Medycznej powstała ta organizacja, byłem na jej pierwszym zebraniu. NZS był wtedy czymś w rodzaju młodzieżówki Solidarności.”

Kuba Sienkiewicz (1961) polski muzyk i lekarz

Kubatura, czyli elektryczne wagary (2015)
Źródło: Kubatura, czyli elektryczne wagary, Warszawa 2015, s. 67-68.

Kuba Sienkiewicz Fotografia
Aleksander Krawczuk Fotografia

„Dla mnie książki mają coś pozostawiać w pamięci, uczyć. Zdradzę pani, że własne książki pisałem właśnie dlatego, by mieć pieniądze na kupowanie tych wszystkich publikacji. Tydzień bez zakupu choćby jednej książki był dla mnie tygodniem straconym. I to nie chodzi nawet o czytanie, bo przecież można pożyczyć, zapisać się do biblioteki. Ale ja je po prostu lubię książki posiadać.”

Aleksander Krawczuk (1922) historyk polski, minister kultury

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: Prof. Aleksander Krawczuk: W życiu robiłem, co do mężczyzny należy https://plus.gazetakrakowska.pl/prof-aleksander-krawczuk-w-zyciu-robilem-co-do-mezczyzny-nalezy/ar/12043348, gazetakrakowska.pl, 4 maja 2017.

John Updike Fotografia

„Dzisiaj młodzi mają więcej problemów, niż mieliśmy my - mówi Jack (…) Nie chodzi tylko o AIDS i całą resztę. Istnieje pewien głód, nie wiem, absolutu, kiedy wszystko jest takie relatywne, a wszystkie siły ekonomiczne narzucają im szybki zarobek i kredyt na karcie (…) Kiedy rzeczywistość nie jest prosta, ludzie chcą powrotu do naiwnej prostoty, czerni i bieli, prawdy i fałszu. (…) Inaczej bycie człowiekiem byłoby zbyt trudne. W przeciwieństwie do innych zwierząt wiemy za dużo. One wiedzą tylko tyle, żeby wypełnić swoje zadanie i umrzeć. Jedzą, śpią, pieprzą się, rodzą młode i umierają. (…) Chcę tylko powiedzieć, że dzieciaki takie jak Ahmad muszą mieć coś, czego nie daje im już społeczeństwo. Społeczeństwo nie pozwala im już zachować niewinności. Ci szaleni Arabowie mają rację - hedonizm, nihilizm, to wszystko, co mamy do zaoferowania.(…) Młodzi muszą podejmować teraz więcej decyzji niż kiedyś, bo dorośli nie potrafią im podpowiedzieć, co mają robić. My sami nie wiemy, co robić, nie mamy gotowych odpowiedzi tak jak kiedyś; po prostu trwonimy czas, starając się za dużo nie myśleć. Nikt nie bierze na siebie odpowiedzialności, więc robią to dzieciaki, przynajmniej niektóre… to pragnienie, żeby zrobić coś dobrego, żeby być dobrym, żeby gdzieś się zapisać… do wojska, orkiestry dętej, gangu, chóru, samorządu szkolnego, nawet do harcerstwa. (…) Na korytarzach serce ci się kraje, jak widzisz te twarze, tak pełne nadziei, oni chcą być d o b r z y, chcą coś znaczyć. Oczekują czegoś od samych siebie. To jest Ameryka, wszyscy czegoś oczekujemy, nawet socjopaci mają całkiem dobrą opinię na swój temat. Wiesz, kim ostatecznie zostają ci, z którymi są najgorsze problemy wychowawcze? Gliniarzami albo nauczycielami w liceum. Chcą zadowolić społeczeństwo, chociaż się do tego nie przyznają. Chcą być czegoś warci, gdybyśmy tylko mogli im wskazać, co jest wartościowe.”

John Updike (1932–2009) amerykański pisarz

s. 121 - 122. Psycholog szkolny, Jack Levy w rozmowie z Terry - matką Ahmada.
Terrorysta

Joanna Scheuring-Wielgus Fotografia