Cytaty na temat warsztat (89 cytatów)

„Życie jest warsztatem hierarchii. Tylko śmierć jest demokratą.”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

Demokracja

O życiu , O śmierci

„Człowiek wywiera sobą takie małe wrażenie na świecie. Rodzi się człowiek i próbuje wywrzeć wrażenie; sam nie wie dlaczego, ale wciąż i wciąż próbuje. Rodzi się jednak w tym samym czasie co mnóstwo innych ludzi, jest z nimi zespolony, więc te wszystkie jego próby są takie, jakby poruszał rękami i nogami przy pomocy sznurków jednocześnie przywiązanych do rąk i nóg innych zupełnie tak, jakby pięć czy sześć osób próbowało jednocześnie utkać kilim na tym samym warsztacie i każda chciała utkać jakiś własny deseń, to pewnie nie ma znaczenia (…) bo w przeciwnym razie to przecież te siły wyższe, które taki warsztat ustawiają, na pewno by urządziły te sprawy jakoś lepiej. A jednak to powinno mieć znaczenie, bo człowiek wciąż i wciąż próbuje albo nawet musi próbować wciąż i wciąż, aż nagle, ni stąd, ni zowąd jest już po wszystkim i z tego całego próbowanie zostaje tylko jakaś kamienna płyta z wydrapanym napisem, o ile w ogóle znajdzie się ktoś, kto pamięta, żeby się zająć wydrapaniem napisu, i zabiera się do tego, i ma na to czas. I na te płytę deszcz pada, słońce świeci i po jakimś czasie już nikt nie pamięta ani tego imienia, ani niczego, co ten wyryty napis usiłuje wyrazić, więc to wszystko nie znaczy już nic.”

William Faulkner (1897–1962) powieściopisarz, nowelista i poeta amerykański

Absalomie, Absalomie

O ludziach , O wrażeniach , O sile , O czasie

„Czerwona masoneria zacieśnia się do niewielkiej liczby osób, przeważnie Żydów, którzy w pełni świadomi swych celów kierują całą liczną rzeszą mniej więcej „oświeconych” w sprawach organizacji masonów. Głowa ta jest nieznana i działa zawsze w ukryciu, by uniemożliwić przeciwdziałanie. Oni to układają plany roboty. Z ich warsztatu wyszła rewolucja francuska, szereg rewolucji od 1789 do 1815 roku, a także… wojna światowa. Wedle ich wskazania pracował Voltaire, d’Alembert, Rousseau, Diderot, Choiseul, Pombal, Aranda, Tanucci, Hangwitz, Byron, Mazzini, Palmerston, Garibaldi i inni. Nazwisk obecnych członków nie znamy, ale na pewno do masonerii należy u nas Piłsudski.”

Maksymilian Maria Kolbe (1894–1941) polski działacz społeczny, święty kościoła katolickiego

Źródło: Dzisiejsi wrogowie Kościoła, „Rycerz Niepokalanej”, 22 października 1922; cyt. za: niepokalanow.pl http://niepokalanow.pl/925-dzisiejsi-wrogowie-kosciola/

O wojnie

„Jak widać, nie ma dziś w filmach polskich zapotrzebowania na aktorów wyposażonych w przyzwoity warsztat. Dziś w filmie grają wszyscy, łącznie z modelkami, dziennikarzami, piosenkarzami, sportowcami, kurami, motocyklami itd. Widocznie nie ma w filmie zapotrzebowania na takiego gościa jak ja. Ot co. Poza tym jednak w Polsce, poza wyjątkami w osobach Zbyszka Cybulskiego, Daniela Olbrychskiego, czy w ostatnich czasach Bogusława Lindy, nie było typowych aktorów filmowych i nawet tak wybitni aktorzy jak Tadeusz Łomnicki czy Gustaw Holoubek nigdy w filmie nie zaistnieli w takim wymiarze, w jakim zaistnieli na scenie.”

Piotr Fronczewski (1946) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, Aktor gombrowiczowskiej formy, „Trybuna”, 7 grudnia 2005 http://pisarze.pl/publicystyka/3878-krzysztof-lubczynski-rozmawia-z-piotrem-fronczewskim.html

„Moim zdaniem ten zawód nie istnieje bez pracy w teatrze. Szkoła nas uczy warsztatu, który potem można w różnoraki sposób wykorzystywać, ale ja jakoś przez te parę lat wyrobiłem sobie indywidualne uczucie do teatru – nie wyobrażam sobie uprawiania mojego zawodu bez niego i na pewno praca w nim bardzo dużą radość mi przynosi. Praca w filmie tak samo. Natomiast w serialu oczywiście również przynosi pewne emocje i radości, ale niestety jest to zupełnie inny rodzaj pracy – nie ma czasu na wykreowanie czegoś do końca. Do filmu można się przygotowywać, jest okres prób i więcej czasu na samym planie. Można porozmawiać, można sobie zrobić przerwę, coś przemyśleć, przepróbować, a w serialu są ściśle wyznaczone sceny i ramy czasowe.”

Łukasz Simlat (1977) polski aktor

o aktorstwie.
Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=34067

O szkole , O emocjach , O czasie , Radość

„(…) od slasherów zaczynało wiele osób w Hollywood. My nie rachowaliśmy czy to jest dobre, wartościowe kino – chcieliśmy robić filmy, na początku łączyło się to z zabawą, ale też bardzo chcieliśmy szlifować warsztat.”

Scott Alexander (1963)

Źródło: Szaleństwo i pasja to za mało w Hollywood. Scott Alexander specjalnie dla Stopklatki (I), Stopklatka, 6 października 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69961

O pasji , O szaleństwie

„Jeśli traktor nie może orać,
jeśli siew nie osiągnie skutku,
jeśli łamie się w ręku norma,
a od majstra zalatuje wódką,
jeśli zamarł warsztatu ruch,
spalił serce motor –
to fakt,
że działa klasowy wróg.
Walka trwa.
Czujniej, towarzysze,
czujniej,
dotrzymamy epoce kroku
i pod skórą legitymacji
trzeba umieć wymacać wrogów…”

Andrzej Mandalian (1926–2011) polski poeta, scenarzysta filmowy, tłumacz literatury polskiej z języka rosyjskiego

Źródło: Śpiewam pieśń o walce klasowej w: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór Ludwik Stomma, Gdańsk 2000.

O śpiewie , O walce , Serce

„W tej chwili nie ma żadnego znaczenia, czy korzysta się z tradycyjnych technik, czy nie. Najważniejszą rzeczą jest efekt końcowy, to co dana osoba ma do powiedzenia. Nie sam warsztat decyduje, nie decyduje to czy ktoś używa takiego czy innego aparatu, takiego czy innego obiektywu. To nie ma żadnego znaczenia.”

Ryszard Horowitz (1939) fotografik polski działający w USA

Źródło: Wywiad http://fototapeta.art.pl/2001/hor.php

„Serial, choć nie jest szczytem moich marzeń, pozwala mi ćwiczyć warsztat.”

Aneta Todorczuk-Perchuć (1978) polska aktorka

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Życie bez rutyny, „Magazyn Familia”, 21 sierpnia 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Zycie_bez_rutyny,3396,91.html

O życiu

„Istotą offu tak dziś jak i zawsze jest pasja i potrzeba robienia filmów, opowiadania historii obrazem pomimo braku funduszy czy nawet warsztatu.”

Bartek Tryzna (1986)

Źródło: Artur Cichmiński, Offowe Odkrycie Roku: Bartek Tryzna, stopklatka.pl, 15 lutego 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=85288

O historii , O pasji , Obraz

„Kocham teatr i całkowicie świadomie wybrałam szkołę teatralną. Gdybym chciała grać tylko w filmach, to poszłabym do filmówki. Poza tym jestem przekonana, że scena jest jedynym miejscem, gdzie do perfekcji można opanować swój warsztat aktorski. Ostatnio więcej występowałem w filmie, ale w tej chwili ponownie zamierzam skupić się na teatrze. Ten powrót traktuję jako swego rodzaju oczyszczenie, powrót do źródła.”

Dorota Landowska (1969) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1310

O perfekcji , Kochać się

„Staram się, żeby każda nowa rola dawała okazję do artystycznego rozwoju i wzbogacenia warsztatu, a także tak układać kalendarz występów, by poznać ją jak najlepiej.”

Piotr Beczała (1966) polski śpiewak, tenor liryczny

Źródło: „Ruch Muzyczny”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26352

O czytaniu

„(…) do jego uprawiania poza talentem, warsztatem i pracowitością potrzebna jest pasja. Dzięki niej nawet najmniejszy epizod może przynieść spełnienie.”

Robert Gonera (1969) polski aktor

o zawodzie aktorskim.
Źródło: Mam swoja drogę, encyklopediateatru.pl http://www.encyklopediateatru.pl/artykuly/4008/mam-swoja-droge

O pasji

„Nie lubię rozróżniać gry w filmie, teatrze telewizji czy na deskach. Specyfika warsztatu polskich aktorów uwarunkowana jest ciężką, ciężką i jeszcze raz ciężką pracą już w szkole oraz czynnikami polityczno-geograficznymi. Student szkoły teatralnej czy filmowej otrzymuje wachlarz technik aktorskich intensywnie ćwiczonych przez cały okres szkoły. Wyposażony w taką wiedzę i umiejętności, przygotowany jest zarówno do gry w teatrze, jak i w filmie. Wielokrotnie zetknęłam się z pozytywną oceną umiejętności i gotowości polskich aktorów.”

Maria Pakulnis (1956) aktorka polska

Źródło: Marta Zastawna, Maski zostawia się w garderobie, „Dziennik Elbląski”, 11 kwietnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28214

O czytaniu

„Młodzi aktorzy wybierają różne drogi. Jedni stawiają na seriale i filmy. Siedzą w Warszawie, biegają po castingach. Inni szukają pracy na scenie, niekoniecznie w stolicy. Ja nie wyobrażam sobie siebie jako aktorki bez pracy na scenie. Dla mnie to jedyna droga rozwoju. A co do seriali dają możliwość zarobienia większych pieniędzy ale często spłycają warsztat. I do tego – wieczny pośpiech.”

Monika Buchowiec (1982) aktorka polska

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 12 września 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rjwsg.htm

„Jest młode pokolenie, które mnie nie zna, i aby dać mu się poznać, muszę zacząć mówić jego językiem. Aktorstwo jest jak zawód lekarza, cały czas trzeba doskonalić swój warsztat. Inaczej zostaną tylko bańki i lewatywa.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: Cezary Pazura: Przystojny jestem? http://film.wp.pl/id,185,name,Cezary-Pazura,osoba_wywiady.html?T%5Bpage%5D=2

O czasie

„Dom jest więzieniem dziewcząt, a warsztatem żon.”

George Bernard Shaw (1856–1950) dramaturg i prozaik irlandzki, noblista

O domu

„Nie wybrzydzam, bo moim zdaniem aktorstwo niejedno ma imię. Uważam jednak, że bezsprzecznie mam większe predyspozycje do komedii niż do dramatu.
Nigdy nie stawiałem sobie wyzwań typu: „ta rola i żadna inna”. W tym zawodzie istotny jest nie tylko warsztat, ale i warunki zewnętrzne.
Tak więc, nie pretendowałem do ról dramatycznych; chciałem raczej zaistnieć jako aktor charakterystyczny – aktor stricte komediowy.
W ostatnich latach uprawiałem mój zawód nieco bardziej „dyskretnie”. Po długim czasie spędzonym w Anglii, a potem we Włoszech po powrocie nie od razu mogłem wejść w „branżę”. W zasadzie nie było mnie w Polsce ponad 10 lat. Jednak, na podstawie londyńskich doświadczeń wiem już, że niemożliwe może stać się możliwe. Doświadczenia, które tam zdobyłem uodporniły mnie na stres, uczyniły wytrzymałym i przyzwyczaiły do konkurencji, słowem sprawiły, że niczego w moim zawodzie się nie obawiam: ani „cichych dni”, kiedy telefon od reżysera nie dzwoni, ani też podejmowania karkołomnych wyzwań.”

Tadeusz Chudecki (1958) aktor polski

Źródło: Maraton z przeszkodami - rozmowa z Tadeuszem Chudeckim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1083/Maraton-z-przeszkodami-rozmowa-z-Tadeuszem-Chudeckim.html

O czasie

„We współczesnym teatrze odchodzi się od interpretacji gotowych tekstów na rzecz scenariuszy złożonych z wielu utworów odpowiednich dla tematu wziętego na warsztat. Jest to wolność, która bywa zdradliwa, ale wysoko ją cenię. W operze sztuka reżyserska jest nadal sztuką interpretacji. W tym też znajduję wartość, dlatego nie zamierzam naruszać struktury muzyki i tekstu. Interpretowanie libretta sprawia mi wielką przyjemność.”

Natalia Korczakowska (1979) polska reżyserka teatralna, scenografka, autorka tekstów

Źródło: Tomasz Gromadka, Odświeżyłam kontakt z nutami, „Rzeczpospolita”, 9 maja 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28789

O przyjemności , O sztuce , O wolności , O czytaniu

„Po jednej stronie jest godność, po drugiej pycha. Przemyśl. Bo niektórzy mylą. I już nie patrząc na mnie, wstał, wyszedł z warsztatu. Zgasiłem lampę. Ciemność była lepka, odrażająca, a ja nie mogłem się z niej wydostać, nie mogłem zrobić kroku. Wtedy właśnie, jak w jaskrawym blasku nieosłoniętej żarówki zobaczyłem to – wyraźnie, ostro. Ja i oni. Nie chciałem pogodzić się z paczką, ponieważ rację miałem ja. A oni wycofali się nie dlatego, że to zrozumieli, uznali. Zrobili to w imię przyjaźni. Nie chcę wrócić do nich w ten sposób. Nie mogę… Więc? Godność czy pycha?”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Artur

O przyjaźni

„Mam niemiłe wrażenie, że raczej się cofnęłam. To nie było wyzwanie dla mojego warsztatu. Kocham swój zawód i wciąż potrafi mnie fascynować. Ale ciekawe propozycje to rzadkość. Już nie mam ochoty grać wesołych cioteczek. Szkoda nawet o tym mówić. Zresztą, i tak w końcu mnie wywalili. Trzeba byłoby zapytać tych, co ze mnie zrezygnowali. Swoją pracę staram się zawsze wykonywać jak najlepiej. Jestem zawodowcem, więc moje chimery nie są chyba nie do zniesienia. Ale aktorstwo to zawód, w którym trzeba się podporządkować reżyserowi, producentowi. A ja to trudno znoszę, bo nie ma osoby, której oddałabym władzę nad sobą – z wyjątkiem własnej rodziny.”

Agnieszka Pilaszewska (1965) aktorka polska

o tym, dlaczego przestała grać w serialu Barwy szczęścia.
Źródło: Małgorzata Piwowar, Szorowałam grzywką po niebie, „Rzeczpospolita”, 23 marca 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27774

O wrażeniach , O czytaniu , Kochać się

„(…) jeśli w trakcie koncerto-warsztatu dzieci wraz z rodzicami aktywnie uczestniczą w zaproponowanych aktywnościach, a w miarę rozwoju koncertu obserwowanie odwagi improwizacji u najmłodszych. Podczas dźwiękowych placów zabaw po prostu jestem. Śpiewam, liczę, wciągam towarzystwo w śpiewanie i liczenie, a potem się przyglądam, jak rozkwita improwizacja i trzymam mikrofon, żeby rodzice i inni uczestnicy koncertu słyszeli, jak mali improwizatorzy kombinują i jak wielka jest ich wyobraźnia.”

Monika Wierzbicka (1970)

o terenNowy. kids.
Źródło: Ewa Świerżewska, Spróbowałam i pozostaję w terenNowy.kids – rozmowa z Moniką Wierzbicką, aktorką i śpiewaczką http://qlturka.pl/2015/12/03/sprobowalam-i-pozostaje-w-terennowy-kids-rozmowa-z-monika-wierzbicka-aktorka-i-spiewaczka/, qlturka.pl, 27 września 2012

O dzieciach , O muzyce , O rodzicach , O śpiewie

„Praca na planie poprzedzona była okresem prób. Ale tak naprawdę rola rodzi się w domu, we własnej głowie, która jest celą aktora i jego warsztatem pracy.”

Ewa Skibińska (1963) aktorka polska

Źródło: Stopklatka, 17 września 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69380

O domu

„Nie ma się co obrażać, że ktoś gra w serialach. Każdy młody człowiek chce się dostać do teatru, bo wie, że jest to kwestia warsztatu aktorskiego. Ale dostaje się tylko garstka. Pozostali mają do wyboru: wyjechać na zapadłą prowincję albo zostać w stolicy i walczyć o pracę. Nie wyznaczajmy drogi innym. Niech każdy idzie swoją obraną ścieżką.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: Rozmowa z Marianem Opanią, wisla.naszemiasto.pl, 5 maja 2005 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/900900,rozmowa-z-marianem-opania,id,t.html

O grach

„Katowice mają z jednej strony Hutę Siemianowską i Królewską hutę za sąsiady, obydwa najokazalsze przemysłowe zakłady na Śląsku – każda w własnym dobrze uporządkowanym obrębie, z robotnikami, urzędnikami. Każdy sięga tu, wszystka praca idzie z ręki do ręki, równie jak machiny. Tu przystępujcie wy Alchymiści! Tu jest kamień mędrców znaleziony; panujący porządek, wiadomość i praca – tu jest kompozycja, która żelazo w złoto przemienić zdoła. Tu Górny Śląsk z Anglią w współzawodnictwo wstępuje, to jest olbrzymi warsztat szyn żelaznych kolei, owych pośredników kultury, które ludzi i idee zmieszane w kościch sześciościannych przerzucają, na żadne granice nie zważając.”

Józef Lompa (1797–1863) śląski działacz, poeta, publicysta

Józef Lompa o Katowicach w 1855, dziesięć lat przed uzyskaniem przez nie praw miejskich
Źródło: Wojciech Janota: Katowice w literaturze polskiej. Katowice: Biblioteka Śląska, Śląskie Towarzystwo Miłośników Książki i Grafiki, 2008, ss. 8, 9. ISBN 978-83-923385-2-9.

O ludziach

„Pokazanie świata postrzeganego za pomocą nosa było dla nas, jako filmowców, wielkim wyzwaniem. I dlatego chcieliśmy to zrobić. Robienie filmu, który mógłby nakręcić każdy, kto zna podstawowe reguły warsztatu jest śmiertelnie nudne.”

Tom Tykwer (1965) reżyser niemiecki

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=35523

O pomocy

„Analiza własnego warsztatu kompozytorskiego jest zadaniem trudnym. Wiele jego elementów pozostaje poza sferą możliwą do zwerbalizowania. Inne są łatwiej zauważalne dla postronnego obserwatora niż dla samego zainteresowanego. Niektóre sprawy, bardzo ważne na pewnym etapie twórczości, później schodzą na dalszy plan albo znikają całkowicie. Zdecydowałem się zatem skoncentrować na tych zagadnieniach, które w znaczący sposób utrwaliły się w mojej dotychczasowej pracy kompozytorskiej lub łatwo poddają się intelektualnej analizie i systematyce.”

Artur Cieślak (1968) polski kompozytor, krytyk muzyczny i pedagog

Źródło: Małgorzata Kosińska, Artur Cieślak, culture.pl, październik 2008 http://www.culture.pl/baza-muzyka-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/artur-cieslak

O muzyce

„Dla mnie najważniejszym warsztatem pracy była i jest scena. Spotkania z filmem, choć nieraz miłe i zawodowo płodne, zdarzały się na tyle rzadko, że nie stanowiły istotnej konkurencji dla teatru.”

Barbara Krafftówna (1928)

Źródło: „Film” 1974, nr 15

„Role w takim repertuarze [tzw. klasycznym] są niezmierne trudne. Musi się spotkać w nich warsztat z jakąś biologią, chemią organizmu. Inaczej nie ma nic.”

Zofia Rysiówna (1920–2003) polska aktorka

Źródło: „Teatr” 1996, nr 5

„Żeby zrobić takie kino trzeba znać strukturę, rytmy, mieć warsztat, trochę talentu, a przy tym wszystkim pokorę. Tego wszystkiego nauczyłem się w teatrze.”

Jacek Głomb (1965)

o filmach kryminalnych.
Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=57573

„Nie da się nauczyć ani pisania piosenek ani pisania tekstów – ale można spróbować dać ludziom narzędzia, którymi zbudują swój własny warsztat muzyczny.”

Gaba Kulka (1979) polska wokalistka, pianistka i kompozytorka

Źródło: Natalia Sokólska, Ryzykuję, bo wierzę, że się uda, „Magazine TOUCHÉ”, maj 2012 http://issuu.com/touche_magazine/docs/touche_maj2012/14

„Smuda to dobry trener, bo ma niezły warsztat, ale selekcjoner nie. On się ośmieszył udziałem w reklamie, stwierdzając, że każdy może być powołany. Na trenera drużyny narodowej trzeba się nadawać, a to zajęcie przerasta Smudę, choć czasem mam wrażenie, że za dużo wokół niego podpowiadaczy. Smuda w fatalny sposób prowadzi selekcję. Boruc, Żewłakow, Jeleń – chłopak z największym gazem, Bosacki… Dlaczego skreśla się takich zawodników? Ale o pomyłkach Smudy moglibyśmy rozmawiać godzinami.”

Piotr Świerczewski (1972) piłkarz polski

Źródło: Piotr Świerczewski: wokół kadry jest „wiocha”, sport.onet.pl, 5 kwietnia 2011 http://sport.onet.pl/pilka-nozna/reprezentacja/piotr-swierczewski-wokol-kadry-jest-wiocha,1,4232892,wiadomosc.html

O wrażeniach , O sporcie , O czasie , Chłopak

„Chodzi o to, by uchronić przemysł kluczowy przed grabieżą. Żeby rzeczywiście uwłaszczyć polskich ludzi pracy w procesie prywatyzacji, a nie wąskiej grupie aferzystów dać możliwość zagarnięcia całego ogromnego zysku z PPP. By dać szansę nie tylko zagranicznym konsorcjom, ale przede wszystkim polskiemu kapitałowi narodowemu. By wreszcie nie stawiać zaprzęgu przed końmi, to znaczy, że najpierw trzeba reprywatyzować, a dopiero potem, to co pozostało, prywatyzować (…) Nie widzę powodu, by tartaku, młyna, warsztatu, czy ziemi nie miał odzyskać jej poprzedni właściciel, a uzyskać spekulant tylko dlatego, że taka była wola reżimu komunistycznego, a obecnie pana ministra Lewandowskiego. To, co oferuje nam Ministerstwo Przekształceń jest zwykłym neobolszewizmem, a niekiedy paserstwem. Nie mam zresztą wątpliwości odnośnie do motywów, jakimi kieruje się ta praktyka.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: Samoobrona. Dlaczego? Przed czym?, Warszawa 1993

O ludziach , O woli

„Powinienem kręcić filmy tylko wtedy, kiedy mierzę się z tematem czy materiałem, który dogłębnie mnie porusza i jest dla mnie osobiście ważny. Tylko wtedy (…) staję się utalentowany, inteligentny i wrażliwy… Wtedy wchodzę w wyobrażony świat z pełnym przekonaniem. Widzę go w obrazach, kolorach, wiem, jaki rytm mu narzucić. Czuje się wówczas kompetentny. Znajomość warsztatu jest niezbędna, ale nie wystarcza, by zrobić dobry film. Jestem przekonany, że takie wartości, jak talent, inteligencja czy wrażliwość nie mają wymiaru constans.”

Wojciech Marczewski (1944)

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61578

O świecie , O inteligencji , Obraz

„Dziś aktorstwo jest możliwe już tylko w teatrze, jedynym miejscu, w którym jeszcze można ćwiczyć warsztat.”

Agnieszka Pilaszewska (1965) aktorka polska

Źródło: Małgorzata Piwowar, Szorowałam grzywką po niebie, „Rzeczpospolita”, 23 marca 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27774

O czytaniu

„(…) każda sztuka, każda rola, którą się robi w danym momencie, jest najważniejsza, ponieważ uczy czegoś nowego oraz zmusza do podejmowania kolejnych wyzwań. Tak naprawdę aktor się nigdy nie cofa. Każda nowa rola, to jest doskonalenie swojego warsztatu, podnoszenie swoich umiejętności oczko wyżej. W związku z powyższym w danym momencie to, co się robi, jest najważniejsze i pozostaje takim do momentu, w którym rozpoczyna się kolejna przygoda. I znowu okazuje się, że nie jest to poprzeczka na wysokości 6,15 m, tylko jest 6,20 m i ten próg też trzeba przeskoczyć. W tej chwili bez wątpienia, to jest właśnie najtrudniejsze, najciekawsze, najwspanialsze przeżycie, a następne pewnie kiedyś tam znowu się zdarzy.”

Janusz Kruciński (1974)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 1 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tmac.htm

O sztuce

„Wydaje mi się, że naturalne brzmienie mojego głosu najlepiej pasuje do Wagnera, muzyki rosyjskiej, może również do Brahmsa. Są jednak niektóre pieśni Brahmsa o wysokiej tessiturze, pieśni Mahlera, utwory Bacha czy Lutosławskiego, w których potrzebuję pewnego rodzaju piana. Tego typu efekty wymagają specjalnych zabiegów, wykorzystania odpowiedniego rezonowania głowy. To jest dość skomplikowane, ale ogólnie problem sprowadza się do kontrolowania emocji. Ktoś mógłby zrobić mi zarzut, że wszystko dokładnie kontroluję, sprawdzam, eksperymentuję i w związku z tym moje śpiewanie jest chłodne. (…) wolę śpiewanie kontrolowane aniżeli histeryczne emocje, które rujnują warsztat. (…) Nie można przenosić rozbuchanych, ogromnych emocji, strawnych w operze, do wycyzelowanych arii Bachowskich, do muzyki dawnej i wielu pieśni, nawet współczesnych.”

Jadwiga Rappé (1952)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_rappe_jadwiga

O problemach

„Pietras, jaki jest wynik rozmowy z warsztatem? Było zajęte… Niedostateczny, Pietras! Ile jeszcze zostało ci złotówek? 13. No widzisz, masz pecha.”

Krzysztof Jaroszyński (1953)

Poradnik pedagoga z placówki pozaszkolnej
Źródło: odc. Prawidłowa rozmowa telefoniczna

„Jeśli ma się opanowany warsztat i pewną wrażliwość, to przy odpowiednim uporze kino offowe może być przepustką do robienia profesjonalnych pełnych metraży – czego dowodem jest wielu mainstreamowych reżyserów zaczynających od produkcji niezależnych.”

Bartek Tryzna (1986)

Źródło: Artur Cichmiński, Offowe Odkrycie Roku: Bartek Tryzna, stopklatka.pl, 15 lutego 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=85288

„Jeżeli warsztat jest bazą, podstawą sztuki i jej trwałości, to jednak nie jest wszystkim. W sztuce starożytnej jest coś innego, co sprawia, że jej dzieła są tak piękne: jest to p o g o d a, która sprawia, że nigdy nie można się im dość napatrzeć i która nasuwa nam myśl o dziele wiecznym.”

Auguste Renoir (1841–1919) malarz francuski

Źródło: Zdzisław Kępiński, Impresjonizm, op. cit., s. 312, 313.

O myślach , O myśleniu

„(…) Mahlera w żadnym wypadku nie możemy uznać za kompozytora, który pisał muzykę programową. Wstępne komponowanie symfonii według literackiego czy filozoficznego planu stanowiło wprawdzie element jego warsztatu, ale sam kompozytor na pewnym etapie pracy program ten ignorował, a potem wyrzucał, dochodząc do wniosku, że jeśli muzyka wymaga opisu nie jest na tyle cenna, na ile by pragnął. Ponadto z jego własnych słów wiemy, że np. pierwszą część III Symfonii zaczął pisać z jakimś konkretnym zamysłem lecz potem muzyka jakby się sama komponowała, nie miał nad jej przebiegiem pełnej kontroli.”

Jerzy Semkow (1928–2014)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 5 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jsemkow.htm

O muzyce

„Na rynku europejskim czy amerykańskim producenci i reżyserzy nie boją się stawiać na aktorów z charakterystyczną twarzą, za którą stoi dobry warsztat. U nas show-biznes jest nieduży, zgnuśniały i zaściankowy. Podejmuje się mało odważnych decyzji. Dlatego jesteśmy skazani na te same postaci, te same twarze.”

Przemysław Bluszcz (1970) polski aktor

Źródło: Bohdan Gadomski, Z taką twarzą łatwo nie jest, „Tygodnik Angora” nr 19, 13 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139270.html

O biznesie , O decyzjach

„W jakimś sensie pokazujemy inny wymiar, inny sposób istnienia czasu. Wzrok, moim zdaniem, jest ubogim narzędziem. Rejestruje niewiele z tego, co nas otacza, co się z nami i pomiędzy nami dzieje. Wielkość filmu polega między innymi na tym, że może on nadać wizualny kształt temu, co się wokół nas dzieje i czego nie jesteśmy zdolni zobaczyć. Może z czasem – nie tracę nadziei – zdołamy uchwycić wymykające się naszej percepcji istniejące obok nas światy. W zawodzie operatora poza opanowaniem warsztatu bardzo ważna jest intuicja, jako że to zawód szczególny, balansujący na granicy tego, co widzialne i niewidzialne.”

Jolanta Dylewska (1958) polska operator i reżyser filmowy

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/jolanta-dylewska

O czasie , Sens

„Plastelina daje niesamowicie wiele możliwości technicznych. Uwielbiam formować z niej kształty, kreować postaci, budować nierealne światy. Najbardziej cenię chyba animacje rysunkowe. Taki klasyczny, żmudny proces tworzenia, 24 klatki na sekundę. To wymaga nie tylko doskonałego warsztatu i dobrej kreski, ale i ogromnej cierpliwości.”

Monika Kuczyniecka (1982)

Źródło: Julia Popławska, INF 2009 – Offowe Odkrycie Roku. Niesamowita plastelina, stopklatka.pl, 12 lutego 2010 http://stopklatka.pl/-/6653406,inf-2009-offowe-odkrycie-roku-niesamowita-plastelina

O cierpliwości

„Już od dawna myślałem o składzie instrumentalnym, który pozwoli swobodniej rozwinąć myśl improwizacyjną, a tym samym wziąć na warsztat utwory trudniejsze i ciekawsze.”

Krzysztof Klenczon (1942–1981) kompozytor, wokalista i gitarzysta

o stworzeniu zespołu Trzy Korony.
Źródło: Ryszard Wolański, Krzysztof Klenczon. Wspomnienie i piosenki, Wydawnictwo Lester, Warszawa 1996, s. 17.

O myślach , O wspomnieniach , O myśleniu

„Dzieło trzeba wykonać, a do tego niezbędny jest warsztat techniczny. Trzeba umieć. Geniusz nie rodzi się gotów, trzeba go uformować, co bez techniki pracy jest niemożliwe.”

Witold Dederko (1906–1988) fotoreporter polski

Przedmiot rzeczywisty i jego obraz (1989)
Źródło: s. 21

„Należy ona do aktorek, których warsztat i talent są tak bogate, że można z nich czerpać garściami. A najważniejsze, że nie zamyka się na młodych aktorów i zawsze gotowa jest im służyć radą. Praca z nią to była ogromna przyjemność, zabawa i wielki pożytek.”

Radosław Popłonikowski (1970)

o Grażynie Barszczewskiej.
Źródło: Czuję się jak Don Juan, „Tele Tydzień”, nr 18, 28 kwietnia 2007 http://www.plebania.pl/wywiady/poplonikowski.html

O przyjemności

„Rodzice nie byli całkiem zadowoleni z Józefa, chcieli, żeby przy wszystkich swoich uzdolnieniach sprawował jakiś świecki urząd, ale on nie miał do tego serca. Wydawał się im zbyt prosty i naiwny: modlitwa i ciche wykonywanie pracy były jego jedynymi zajęciami. Chłopiec uciekał przed ciągłym przekomarzaniem się braci. Często widywałam go – mógł mieć wtedy jakieś dwanaście lat – po drugiej stronie Betlejem, niedaleko późniejszej Groty Narodzenia, przebywającego u pobożnych kobiet. Należały one do małej wspólnoty esseńczyków mieszkającej na uskoku wzgórza, na którym leżało Betlejem, w szeregu pomieszczeń w skale. Budowali oni małe ogródki przy swoich mieszkaniach i uczyli dzieci innych esseńczyków. Widziałam często, że kiedy przy lampie modlili się ze zwojów w swoich mieszkaniach, Józef uciekał do nich przed swoimi braćmi i modlił się z nimi. Widziałam też, że przebywał w grotach, z których jedna stała się później miejscem narodzenia naszego Pana. Modlił się tam zupełnie sam albo wykonywał różne prace stolarskie, ponieważ w pobliżu kobiet należących do esseńczyków pewien stary stolarz miał swój warsztat; Józef często u niego przebywał, pomagając mu w jego pracy i poznając stopniowo to rzemiosło. Przydawała mu się bardzo znajomości miar, której nauczył się u swojego nauczyciela w domu.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 94–95.

O życiu , O kobietach , O dzieciach , O domu

„Nie żałuję, że moja kariera rozwijała się tak powoli. Pozwoliło mi to gruntownie poznać mój zawód. Kiedy byłem jeszcze nieznany, próbowałem kolorować za pomocą szczegółów, min, gestów niewielkie rólki, które mi powierzano. Dzięki temu zdobyłem pewien warsztat komediowy, bez którego nie zdołałbym zrobić takiej kariery. Dlatego też gdybym miał zaczynać od nowa, zrobiłbym to samo.”

Louis de Funès (1914–1983) francuski aktor komediowy

O pomocy

„Teatr jest miejscem, w którym sprawdzam swoje rzeczywiste umiejętności zawodowe. Jest to również jedyne miejsce, w którym widz jest współuczestnikiem procesu tworzenia. Teatr dzisiejszy wymaga od nas zupełnej zmiany warsztatu, zmiany konwencji. W tej chwili już nie da się porozumiewać z widzem ponad tekstem czy ponad rolą. Brechtowskie 'stanie z boku' już nie funkcjonuje. Widz musi zostać przeze mnie porwany.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Przegląd Tygodniowy”, 3 grudnia 1997

„Od strony czysto profesjonalnej, poza jak najwszechstronniejszym opanowaniem warsztatu, obowiązkiem aktora jest wyzbycie się kokieterii, wszelkiej skłonności do ekshibicjonizmu i obrona na scenie każdej postawy ludzkiej.”

Zbigniew Zapasiewicz (1934–2009) polski aktor

Źródło: „Teatr” 1987, nr 1

„Ja kocham swoją pracę i kocham scenę. Tam spełniam się życiowo i artystycznie. Z uwagi, że przez całą moją karierę nie byłem związany na stałe z jedną sceną mam możliwość ciągłego doskonalenia swojego warsztatu i poznawania nowych smaków tego pięknego zawodu.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Jerzy Jeszke przed prapremierą „Sweeneya Todda”: Robię swoje, 18 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139366.html

Kochać się

„Pracując z Kieślowskim przy fabułach korzystałem z doświadczeń dokumentalnych z pracy z Marcelem. Agnieszka z kolei była zdecydowanie ukierunkowana na fabułę i jeżeli chodzi o warsztat wpłynęła na mnie najmocniej.”

Jacek Petrycki (1948)

Źródło: wywiad Bartosza Michalskiego, „Film & Tv kamera”, 4/2003

„Żenada. Monika Olejnik tak się oburza na jego drugą żonę i nieformalny związek, a życiorys pani Moniki Olejnik, ten który w internecie widziałem, też nie jest świadectwem… (…) Nie można krytykować w taki sposób. To mnie troszkę oburzyło; warsztat dziennikarski został poniżony.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

w dyskusji o moralności; fragment o Kazimierzu Marcinkiewiczu.

„Zawsze jako dziecko chciałam ładnie rysować, tworzyć obrazy. Zawsze też zazdrościłam filmowcom, ale słabo mi to wychodziło. A z nożyczkami i fotografiami z gazet dało się to pragnienie jakoś zrealizować. Teraz mam w domu cały warsztat do kolaży. Ale nie jest to żaden ersatz, coś za coś, traktuję to po prostu jako sposób pisania.”

Herta Müller (1953)

Źródło: polityka.pl, 11 listopada 2010 http://www.polityka.pl/kultura/rozmowy/1510418,1,herta-mller-dla-politykapl.read#axzz1EJKtAaYi

O dzieciach , O domu , Obraz

„Zatrudniłem się w warsztacie naprawy telewizorów. Miałem o tym niejakie pojęcie, bo w Warszawie skończyłem technikum przy Zakładach Kasprzaka. Ten mój fiński warsztat był 60 kilometrów od Helsinek, dojeżdżałem pociągiem. Właściwie to było takie bardziej… zaplecze sklepu. Pracowaliśmy we dwóch, plus szef, który stał w tym sklepie za ladą. Naprawiałem trzy telewizory dziennie, a zdarzało się, że więcej, chociaż instrukcje obsługi były po fińsku albo po szwedzku. Odbiorniki nieporównywalne z tymi, jakie pamiętałem z Polski. Najczęściej działałem metodą prób i błędów. Nie raz myślałem, że mnie wyrzucą. Ale szef wszystkie moje porażki znosił cierpliwie. Taki kochany wariat. Kiedy później przeczytał w gazecie, że zostałem wiceprezesem Nokia, przysłał życzenia. Napisał, że jest dumny i że znajomym o mnie opowiada.”

Stefan Widomski (1943) polski działacz gospodarczy

Źródło: Piotr Głuchowski, Marcin Kowalski, Nokiaman. Tylko głupi umiera bogaty http://wyborcza.biz/biznes/1,101716,11573237,Nokiaman__Tylko_glupi_umiera_bogaty.html?as=1, gazeta.pl, 10 kwietnia 2012 roku

O wariatach , O myślach , O biznesie , O myśleniu

„(…) teatr daje warsztat, a kino – popularność.”

Aleksander Domogarow (1963) aktor rosyjski

Źródło: Jarosław Sulikowski, Bohun, mafia i ja, „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bohunm.htm

„Szkoła to jest warsztat i wiedza, której nic nie zastąpi. Jest różnica między aktorem z wykształceniem a naturszczykiem. Trzeba mieć też w sobie dużo pokory.”

Michał Lesień (1974) polski aktor

Źródło: Aktor do wynajęcia... – wywiad z Michałem Lesieniem, 16 października 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5562/Aktor-do-wynajecia-wywiad-z-Michalem-Lesieniem.html

O wykształceniz , O szkole , O wiedzę

„W dobrym teatrze aktorzy są przygotowani do zawodu, mają doskonale opanowany warsztat. Taki teatr potrafi zbudować dekoracje, uszyć odpowiednie kostiumy, oświetlić scenę, zapanować nad dźwiękiem, wreszcie jest w stanie równie dobrze i profesjonalnie wystawić sztukę współczesną, jak i dramat napisany trzysta lat temu.”

Andrzej Seweryn (1946) aktor i reżyser polski

Źródło: „Tygodnik Powszechny”, 1 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20208

O czytaniu

„Nikt nie zwraca uwagi na wartości merytoryczne, warsztat. Zagraniczny szkoleniowiec jest lepszy już na starcie, bo nie jest Polakiem.”

Ireneusz Mazur (1957) polski trener siatkówki

o zatrudnianiu zagranicznych szkoleniowców.
Źródło: Wszyscy byli ancymonkami http://www.przegladsportowy.pl/Siatkowka-Ireneusz-Mazur-dla-Magazynu-Sportowego-bez-autoryzacji,artykul,110299,2,282.html

„Nie uważam się za „zawodowego aktora”. Zawodowy ma być pilot samolotu, chirurg, budowniczy mostów. Poeta, ksiądz to nie zawód, to coś więcej. U artysty warsztat jest konieczny, ale nie wystarcza. Trzeba dbać o szereg rzeczy znacznie trudniej uchwytnych. Na przykład stosunek do wartości. Udział w miernych, pozbawionych ambicji produkcjach, na przykład w głupich sitcomach telewizyjnych, nie jest bezkarny. Pozostawia ślad. Sztuka aktorska to także odwaga zadbania o własną kondycję moralną, psychiczną, emocjonalną. Ja, kiedy czuję, że za dużo gram w teatrze i zaczynam się zużywać – przerywam. Zajmuję się przez jakiś czas czymś innym. Czytam, podróżuję, wymyślam przepisy kulinarne, słucham muzyki. Uzupełniam to, czego mi akurat brakuje, by być nie tylko rzemieślnikiem, ale przede wszystkim samoświadomym, pełnym człowiekiem. Inaczej nie czułbym się aktorem, ale „produktem” czy wytwórcą „produktów.””

Wojciech Pszoniak (1942) polski aktor

Przynajmniej tak rozumiem etos aktorski i to próbuję przekazać swoim studentom.
Źródło: Joanna Derkaczew, Aktor to nie zawód, „Gazeta Wyborcza” nr 46, dodatek „Gazeta Telewizyjna”, 24 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133841.html

O sztuce , O podróżowaniu , O czasie , O czytaniu

„Dokument stał się dla nas szkołą polskiej rzeczywistości i oczywiście szkołą warsztatu (…) Zaplecze doświadczeń dokumentalnych nauczyło nas przywiązywania wagi do realiów, do zwracania uwagi na szczegóły (…) do troski o to wszystko, co budzi wiarę widza w autentyczność pokazywanych mu wydarzeń.”

Jerzy Hoffman (1932) polski reżyser filmowy

Źródło: „Film”, 1975 nr 15.

O wierze , O rzeczywostości

„Wartość ekonomiczna jest częścią wartości globalnej dzieła; zawsze tak jest, ale w sztuce współczesnej to bardzo istotne (…) Najważniejsze jest znaczenie dzieła, nie dla artysty, lecz dla społeczeństwa. Puste lub rozerwane płótno nie miałoby żadnego znaczenia, gdybym to ja był jego autorem. Natomiast ma znaczenie, jeśli pochodzi z warsztatu słynnego artysty; i nie chodzi tu o głupotę gawiedzi, lecz o to, że wyraża wówczas postawę artysty wobec sztuki. To jak milczenie filozofa w związku z jakimś transcendentalnym tematem: ma wartość o tyle, o ile społeczeństwo przyznało jakąś wartość jego słowom.”

Eduardo Mendoza (1943) pisarz hiszpański

Postać: Mauricio Greis
Mauricio, czyli wybory

O głupocie

„Internet w tej chwili ma większą siłę przebicia niż czasopisma literackie i na pewno szybciej twórczość dotrze do odbiorców tą drogą. Natomiast, jeśli intencją publikującego jest doskonalenie warsztatu, to nie wydaje mi się, by portale literackie w tej chwili temu służyły.”

Magdalena Gałkowska (1975) polska poetka

Źródło: Paweł Łęczuk, Pisałam nawet o pająkach (rozmowa z Magdaleną Gałkowską) http://salonliteracki.pl/portal/publicystyka/9-wywiady/133-pisalam-nawet-o-pajakach-rozmowa-z-magdalena-galkowska, Salon Literacki, 14 lutego 2011

O sile

„Pozwalam sobie na pewną ignorancję: odwracam się od zasadniczej realizacji filmowej w stronę krążących wokół niej „dodatków”, przetrząsam śmietnik warsztatu filmowego i oddaję sprawiedliwość wszelkim ścinkom, odrzutom, zapiskom i szkicom””

Wojtek Doroszuk (1980)

mówi artysta.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_doroszuk_wojciech

O sprawiedliwości

„Aktorstwo jest jak zawód lekarza, cały czas trzeba doskonalić swój warsztat inaczej zostaną tylko bańki i lewatywa.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: Ola Szatan, 25 lat brzmi dla mnie obco, „Polska Dziennik Zachodni” nr 76, 1 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114488.html

O czasie

„Na pewno wkurza mnie to, że w polskim kinie nie robi się filmów, które zmuszają do dyskusji. One przebiegają przez kina, niektóre są nawet bardzo dobre, otrzymują nawet nagrody, jednak poruszane przez nich problemy jakoś specjalnie nas nie dotyczą. Trudno się w taką czy inną tematykę zagłębić i o niej rozmawiać. Jeśli już, to podkreślamy warsztat, technikę filmu czy aktorskie kreacje. Ja natomiast uważam, że robienie filmów polega na czymś innym. Dobrze, kiedy film w jakiś sposób rusza człowiekiem, „denerwuje” go, wywołuje refleksję na różnymi aspektami otaczającego nas świata.”

Dominik Matwiejczyk (1979)

Źródło: „Czarny” jest moim ostatnim, niskobudżetowym filmem. Rozmowa z Dominikiem Matwiejczykiem, Stopklatka, 10 grudnia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=72163

„W latach 38-39 film polski stał przed wielką zmianą. Nowa technologia wymagała wyspecjalizowanego warsztatu. Z tym łączyły się nieuniknione zmiany struktury i finansowania systemu produkcji. Mały, chałupniczy film miał coraz mniej szans. Prywatne kapitały już nie wystarczały, nawet takiego dyktatora-producenta i udziałowca każdego niemal filmu jakim był pan Dankierowski – właściciel wytwórni i laboratorium. Zaczęły powstawać spółdzielnie.”

Jan Rybkowski (1912–1987) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 1.

O zmianach

„Farsa (…) jest okazją, aby bez pretensji popracować nad warsztatem.”

Ryszard Maciej Nyczka (1958)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 26 stycznia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/farsat.htm

„Miałam na początku takie szczęście lub nieszczęście, że w większości filmów byłam obsadzana w rolach księżniczek. No i jak to księżniczki – są to zazwyczaj cukierkowe postacie, których zadaniem jest oczarować widza swoją urodą i delikatnością. Zatem rola o niewielkim zakresie warsztatu aktorskiego. Ale po 2–3 latach grania w dubbingu zaczęto mi dawać postacie charakterystyczne. Jedna z takich moich ulubionych postaci to Helga z serialu Hej, Arnold! emitowanym przez Canal Plus. Grałam tam kilkunastoletnią dziewczynkę o bardzo chrapliwym głosie, bardzo krzykliwą, taką małą złośnicę. Przyznam się, że jest to jedna z takich postaci, która dała mi pole do aktorskiego popisu. Helga to bardzo barwna postać o różnych odcieniach: raz wścieka się i piekli, a innym razem jest słodka jak miód, raz nienawidzi i robi przykrość każdej napotkanej osobie a raz jest aniołem zakochanym w swym koledze z klasy. Taka rola to naprawdę sama przyjemność i satysfakcja.”

Olga Bończyk (1968) polska aktorka i wokalistka

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/bonczykolga/

O nieszczęściu , O szczęściu , O przyjemności , O aniołach

„Warsztat to nie tylko doskonalenie pewnych umiejętności, rysunku czy komponowania obrazu. Do warsztatu należy wszelka obserwacja, to, w jaki sposób ludzie się schylają, jak zakładają płaszcz, jak kot się drapie. Te obserwacje są częścią warsztatu artysty. Kiedy odrobi się tę lekcję patrzenia, obserwacji, to dociera się do miejsca, z którego łatwiej już iść w stronę przekraczania formy. Oko widziało, głowa wie, a przełożenia między ręką, doświadczeniem i zmysłami są już wyćwiczone.”

Jarosław Modzelewski (1955)

Źródło: Stach Szabłowski, Nigdy nie będzie takiego malarza http://www.obieg.pl/rozmowy/1435, obieg.pl, 12 kwietnia 2007.

O ludziach , O kotach , Obraz

„Aktorzy sami uwodzą siebie – zarówno klęskami, które pielęgnują w pamięci, jak i sukcesami. Większość wybitnych artystów ma zdolność samooceny. Na pewno pomaga sukces i współpracownicy, którzy mają do nas zaufanie. Mówią, że wierzą w nasz warsztat i chcą skorzystać z naszych możliwości. To na pewno pomaga w otwarciu się na scenie, a także w podejmowaniu nowych wyzwań. Dlatego szukam ludzi, którzy mi ufają.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Wieczne niespełnienie i niepewność, „Rzeczpospolita” nr 122, 26 maja 2006.

O ludziach , O zaufaniu , O sukcesie

„Nie przeczę, że sztuka wymaga ćwiczenia (gdyż każdy artysta powinien doskonalić warsztat), ale twierdzę, że wcale nie wymaga ona pobierania nauk u innych, ani studiowania tego, co inni artyści robią dziś, albo co robili w przeszłości.”

Jean Dubuffet (1901–1985) francuski malarz i rzeźbiarz

brak daty
o art brut

O sztuce , O ćwiczeniach , O nauce , O przeszłości

„Ten pan przekroczył granice rozmowy z posłem. Jak śmiał mnie o to pytać! Nie jest moim spowiednikiem i łaski mi nie robi. Dobrze, że rozmawialiśmy tylko przez telefon, bo pewnie na słowach by się nie skończyło. Jestem szefową komisji, a on podległym pracownikiem. Nie życzę sobie, by ktoś traktował mnie jak potencjalnego oszusta. Samochód to żaden luksus, tylko mój warsztat pracy. Po co kancelaria chce wiedzieć, gdzie jadę? Przecież to jest inwigilacja!”

Elżbieta Jakubiak (1966) polska polityk

o sejmowym dyspozytorze, który chciał się upewnić, czy wyjazd pani poseł Jakubiak, sejmowym samochodem do centrum handlowego po sukienkę, był na pewno wyjazdem służbowym.
Źródło: se.pl http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/sluzbowym-samochodem-po-sukienke_57006.html z 16 czerwca 2008 r.

O samochodach

„(…) jeżeli mam okazję pracować w teatrze, to z niej korzystam, ponieważ tylko to uczy warsztatu, który potem wykorzystuje się w filmie.”

Łukasz Simlat (1977) polski aktor

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=34067

„Od zawsze miałem zresztą specyficzne podejście do alpinizmu: interesowało mnie głównie osiąganie dużych wysokości, a dopiero w drugiej kolejności techniczna wspinaczka. Ale właśnie dążąc do przekraczania kolejnych wysokościowych barier, zrozumiałem, że bez bardzo dobrego warsztatu nic nie osiągnę. Dodatkową motywacją był też fakt, że robiąc coś niemożliwego dla zwykłych ludzi, miałem szansę stać się kimś sławnym.”

Denis Urubko (1973) rosyjski wspinacz, himalaista i instruktor wspinaczki, były żołnierz armii Kazachstanu, zdobywca Korony Himalajó…

Źródło: Denis Urubko, drytooling.com.pl, 2 lutego 2011 http://drytooling.com.pl/baza/ludzie/776-denis-urubko

O ludziach , O motywacji

„Gapiłeś się na bar Sarmacja. Prosta, pustaczana buda pojechana kanarkowym tynkiem-barankiem. Dwa plastikowe, białe okna, drewniany okap nad drzwiami, z okapu zwisają dwie plastikowe, białe doniczki, z nich z kolei zwisają czerwone plastikowe kwiatki. Dach pewnie pokryty papą, bo czym. Kiedyś pewnie w barze Sarmacja mieścił się jakiś warsztat samochodowy. W sumie – podobało ci się to nawet, było polskie do bólu, powinno być sprzedawane na pocztówkach z napisem „Polska” zamiast jakichś tam, kurwa, Łazienek czy Wilanowów. Kurwa, to jest prawdziwa Polska, tylko że Polska udaje, że tego nie ma, Polska sama się tego wstydzi, nikt tego nie umieszcza na logach, w encyklopediach, podręcznikach, (…) Polacy udają, że u nich nie ma przestrzeni publicznej, że jeśli coś – to Wilanów i Łazienki. Kazimierz i Sandomierz, i to tylko w centrum. A chuj – myślałeś – to jest właśnie Polska, ten bar Sarmacja, to jest cywilizacja, którą wytworzyliśmy, i chuj, i koniec, kropka, jeśli się jej wstydzimy, to mamy problem, to coś z nią kurwa, zróbmy, ale nie udawajmy, że jej nie ma. Ten Bar Sarmacja powinien być na znaczkach pocztowych, a nie, kurwa, Wilanów.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 89.

O myślach , O problemach , O myśleniu

„Umiejętność sfotografowania, jak robi się wódkę czy przetwarza kartofle przydaje się później fotoreporterowi. Jest krokiem naprzód w opanowaniu warsztatu. Dziś wszystko jest technicznie ułatwione poprzez fotografię cyfrową. Młodzież ma w tej chwili nieporównywalne z tamtymi czasami możliwości kształcenia się. Ale potrzebna jest też intuicja, umiejętność obserwacji świata. I talent.”

Tadeusz Rolke (1929) fotografik polski

Źródło: O reportażu, mediach i pracy fotoreportera - Tadeusz Rolke dla Dziennika, fotoblogia.pl, 14 stycznia 2009 http://fotoblogia.pl/5932,o-reportazu-mediach-i-pracy-fotoreportera-tadeusz-rolke-dla-dziennika

O młodzieży

„Przez letnie miesiące pół dnia uczyłem się, a od południa do wieczora pracowałem przy żniwach. Resztę egzaminów zdałem po wakacjach. Trzeci rok studiów rozpocząłem bez forsy. Ubranie spadało ze mnie. Brat kupił mi nowe, za co byłem mu wdzięczny. I tak jakoś przetrzymałem ostatni rok. Dawałem korepetycje uczniom z gimnazjum i trochę zarabiałem na swoje potrzeby. Ratowało mnie to głównie, że w styczniu 1923r moja młodsza siostra Pola wyszła za mąż za dalekiego krewnego Franka Soszyńskiego stolarza z Warszawy. Był on dość zamożny. Zdążył już dorobić się części domu w Bydgoszczy i 2/3 domu w Warszawie przy ulicy Dzielnej N-56. Poza tym prowadził warsztat stolarski przy ulicy Leszno 48. Wesele odbyło się w Siedlcach w mieszkaniu Stacha przy ulicy Ogrodowej 4 Małżonkowie Soszyńscy t. j. Szwagrostwo zamieszkali w lokalu przy warsztacie. Było to dość nędzne mieszkanie zawsze zakurzone i niemożliwe do utrzymania w czystości. Ale w tym czasie trudno było zdobyć się na coś lepszego, gdyż odstępne bardzo drogo kosztowało.
I tak siostra męczyła się w tym mieszkaniu do śmierci szwagra w 1934 r. Był to zacny i dobry człowiek. Dowód – na jego pogrzebie żydzi lokatorzy z ul. Dzielnej z jego domu kupili wieńce i urządzili orszak żałobny, co było opisane w Expresie Porannym pod tytułem „Niesamowity pogrzeb”. Później żydówki przychodziły na jego grób opłakiwać swego dobrego gospodarza, który pomimo zaległości w komornem ponad 10.000zł. nikogo przez cały czas nie wyeksmitował z mieszkania.
Po jego śmierci Siostra Pola wraz z dwojgiem dzieci Jankiem lat 10 i Krystyną lat 6 zamieszkała w 2 pokojowym mieszkaniu w swoim domu przy ulicy Dzielnej 56.”

Jan Soszyński (1924–1944)

Ze wspomnień wuja
Źródło: fragment pamiętnika Wincentego Kobylińskiego, wuja Jana Soszyńskiego.

O śmierci , O dzieciach , O domu , O siostrze

„Warsztat mój nie jest warsztatem performera, nie prowadzi do doskonalenia jakichkolwiek technik normatywnych. Punkt wyjścia opiera się jednak na moim osobistym doświadczeniu, jakim jest aktywność w przestrzeni performance. Bez względu na charakter skutku mojej pracy (obiekt, instalacja, rysunek) mam świadomość autentycznej egzystencji w przestrzeni performance.”

Janusz Bałdyga (1954) polski artysta, performer i twórca instalacji

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_baldyga_janusz

O charakterze

„Tajemnica mojego warsztatu polega na wyrzucaniu złych rzeczy, które powstają po drodze.”

Mieczysław Wasilewski (1942)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_wasilewski_mieczyslaw

O tajemnicy

„Skoro postanowiliśmy wierzyć tylko w to, co jest widoczne, utraciliśmy zdolność dostrzegania tego, co ma dopiero nastąpić. Z wypaczonego widzenia tego, co istnieje, zrodziły się potworności pop-artu. Akceptacja tego, co istnieje (kompletnie wyposażony warsztat samochodowy w muzeum, kartony i reklamy zupy pomidorowej Campbella w naszych salonach), stanowi akt bierności, rezygnacji i impotencji, świadczy o braku inwencji oraz przetworzenia artystycznego, a zarazem o niemożności odrzucania tego, co istnieje, i tworzenia tego, co może zaistnieć. Twórca złożył broń. Szaleniec, który z uporem zrywał reklamy, gdyż raziła go ich brzydota, był bliższy bohaterstwa niż twórca pop-artu.”

Anaïs Nin (1903–1977) pisarka francuska

Opis:odczyt w Szkole Sztuk Pięknych na Manhattanie w styczniu 1960.

„Dla mnie fundamentem aktorstwa jest teatr. Żeby grać na scenie, trzeba posiadać odpowiedni warsztat. Szkoła bardzo w tym pomaga. Inaczej jest w kinie. Tam często ludzie bez szkoły jeśli mają talent stają się gwiazdami.”

Dariusz Majchrzak (1973)

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24528

O ludziach , O szkole

„Tego nie można się nauczyć, tak jak można nauczyć się warsztatu. Trzeba mieć po prostu wizję. Czy stwarzamy, inscenizujemy obraz, czy go „wyciągamy” z rzeczywistości. Nie ma to znaczenia. Znaczenie ma końcowy efekt.”

Ryszard Horowitz (1939) fotografik polski działający w USA

Źródło: Wywiad http://fototapeta.art.pl/2001/hor.php

O rzeczywostości , Obraz

„Jimi Hendrix był dla nas wszystkich bardzo ważny w tym sensie, że pojawił się ze swoim zupełnie nowym podejściem do muzyki, do sceny muzycznej. Był ważny z wielu powodów. Dla mnie niezwykle istotne było to, że mieliśmy podobne podejście do warsztatu twórczego. Hendrix tworzył tak, jak kompozytorzy muzyki poważnej. Może z wyjątkiem bluesowych, jego utwory, tak jak i moje, odrzucają tradycyjne formy kompozycji i poszukują nowych. To podobieństwo widzenia było bardzo pomocne. Stanowiło dodatkową zachętę w trudnych latach, gdy byłem zmuszony pozyskiwać ważnych ludzi z wytwórni płytowych. Muzyka Hendrixa pomagała mi przekonywać tych ludzi do moich pomysłów. Pozwalała im zrozumieć, że to, co chcę robić na płytach, może okazać się sukcesem.”

Jack Bruce (1943–2014) brytyjski kompozytor, wokalista i basista (The Cream)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – marzec 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 146.

Sens , O ludziach , O sukcesie , O muzyce

„Muzyk może być odkrywcą, może świadomie szukać nowych obszarów, nowych możliwości tkwiących w dźwiękach. Wtedy im ma więcej warsztatu, tym jest lepszy. Ale może być i tak, że bez całej tej teoretycznej wiedzy ktoś jest muzykiem genialnym, bo potrafi intuicyjnie przekładać emocje na dźwięki. Same techniczne umiejętności sprawy nie załatwią.”

Wojciech Waglewski (1953) gitarzysta i wokalista polski (Voo Voo)

Źródło: Wagiel. Jeszcze wszystko będzie możliwe, Wojciech Waglewski w rozmowie z Wojciechem Bonowiczem, Kraków 2017, s. 9.

O wiedzę

„Samotność i milczenie. Błądzenie za wewnętrzna wizją i nieustanne zmaganie się z warsztatem napinają myśli do granic, ale tych myśli się nie werbalizuje. Nie ma takiej potrzeby, kiedy obraz jest medium wewnętrznego z zewnętrznym. Dlatego przy okazji wywiadu, itp. każde zdanie może być bardzo kłopotliwe, bardzo niezręczne. Malarz ma malować. Tu początek i tu koniec…”

Michał Świder (1962–2019) polski malarz, absolwent krakowskiej ASP

Ariergarda Michała Świdra

Obraz , O samotności , O myślach , O myśleniu

„Wielu posłów podkreślało kwestię wagi ciągłości w dyplomacji. Bo w ciągłości nie chodzi o to, żeby nie zgadzać się, bo można weryfikować politykę, można zmieniać czasami kierunek czy korygować – to może nawet lepsze słowo. Ale ciągłość jest ważna dlatego, że ciągłość to jest doświadczenie, to są umiejętności, ciągłość to jest pewien warsztat, pewna nauka, co wolno, czego nie wolno. Państwo dokonujecie totalnego zawrotu, niszcząc wszystko, co zostało zbudowane, i jednocześnie, co najbardziej boli, posługujecie się w tym wszystkim retoryką patriotyczną, a kiedy patrzymy na praktykę waszych działań – poza zwalnianiem ludzi, niszczeniem wszystkiego, co zostało zbudowane przez dwadzieścia parę lat – to widzimy taką praktykę jak np. ofensywa pana ministra, wspieranego przez posłów Kukiza, dotycząca uwolnienia – tak to nazywacie – naszego obywatela w RPA, który jest mordercą, jest mordercą na tle politycznym, jest mordercą na tle rasistowskim, i wy zrobicie z niego bohatera.”

Sławomir Nitras (1973) polski polityk

pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o służbie zagranicznej oraz niektórych innych ustaw.
Źródło: posiedzenie Sejmu nr 40 http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/wypowiedz.xsp?posiedzenie=40&dzien=1&wyp=161&type=A&symbol=WYPOWIEDZ_POSLA&id=274, sejm.gov.pl, 20 kwietnia 2017.

O nauce , O ludziach

„Natura nie jest świątynią, ale warsztatem, gdzie pracuje człowiek.”

Iwan Turgieniew książka Ojcowie i dzieci

Природа не храм, а мастерская, и человек в ней работник. (ros.)
Ojcowie i dzieci (1862)
Źródło: rozdz. 9, s. 184.

O naturze