Cytaty na temat publiczność (187 cytatów)

„Gdybym zrobił musical, cała publiczność czekałaby, kiedy jedna z tancerek padnie w końcu trupem.”

Alfred Hitchcock (1899–1980) brytyjski reżyser i producent filmowy

Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni…, op. cit.

O czekaniu

„Jestem muzykiem. Dlatego odmówiłem, kiedy proponowano mi prowadzenie programów z okazji wręczenia nagród Grammy i nagród American Music Awards. Nie widzę potrzeby wychodzenia na scenę i opowiadania marnych dowcipów, z których publiczność śmiałaby się tylko dlatego, że nazywam się Michael Jackson, a ja w głębi duszy wiedziałbym, że wcale nie jestem śmieszny.”

Michael Jackson (1958–2009) amerykański muzyk, kompozytor i autor tekstów

Źródło: autobiografia Moonwalk

O duszy

„Innym stałym bywalcem naszych koncertów był facet, którego z powodu jego śmiechu zwaliśmy „Lusio Indyk”. Naprawdę nazywał się Louis Cuneo. Wystąpił na Lumpy Gravy jako jeden z ludzi, którzy siedząc w pianinie rozmawiają o rzeczach niepojętych
Zawsze wiedzieliśmy, czy Lusio jest na sali, czy nie. Słychać go było już z daleka. Zapraszałem go na scenę, dawałem mu mikrofon i stołek, żeby sobie usiadł. Przestawaliśmy grać. Przez pięć minut Lusio siedział i śmiał się – z niczego – a cała publiczność śmiała się razem z nim. Potem mu dziękowaliśmy, a on wychodził.”

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Źródło: Takiego mnie nie znacie

O ludziach , O facetach , O śmiechu

„Aby skłonić nas do ich przyjęcia, głupie idee przytaczają jako dowód olbrzymią publiczność, która je wyznaje.”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

„Weszliśmy na scenę i wszystko poszło nie tak. Cały sprzęt zaczął nawalać. Graliśmy dalej, a publiczność gapiła się na nas, w ogóle nie reagując. Myślę, że graliśmy ze 20 minut i rozpieprzyliśmy scenę. Było to spowodowane frustracją, że wszystko poszło nie tak, jak chcieliśmy. Cały nasz sprzęt, gitary, piece eksplodował, więc scenę szlag trafił, a kiedy zeszliśmy, publiczność dostała szału! Malcolm powiedział, że to było jak jakiś pierdolony Picasso, że to była sztuka!”

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

O sztuce , O myślach , O piekle , O myśleniu

„Nie lubię dydaktyzmu w kinie, czuję wtedy, że ktoś komuś coś narzuca, dookreśla, niepotrzebnie zamyka. Nie lubię opowiadać o swojej pracy, wolę by mówili widzowie, publiczność, ciekawi mnie interpretacja innych. Przecież wszystko, co miałam do powiedzenia widać na ekranie – nie lubię sytuacji, w których muszę objaśniać swoje filmy, dawać takie instrukcje obsługi. Za to uwielbiam słuchać różnych interpretacji, patrzeć jak to, co zrobiłam żyje dalej, nabierając nowych kształtów, znaczeń, nowej wartości. Często jest inaczej niż sobie wyobrażałam, ludzie zwracają uwagę na zupełnie inne rzeczy niż ja, rozumieją film nie po mojej myśli. Ale milczę. To bardzo cenna lekcja dla reżysera i w gruncie rzeczy najprzyjemniejsze, najciekawsze oblicze tego zawodu.”

Andrea Arnold (1961)

Źródło: Anna Serdiukow, Luksus bycia szczerym – wywiad z Andreą Arnold, stopklatka.pl, 6 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62916

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Tak śpiewa, jak nie można doskonalej (…) zdaje się, iż chucha na publiczność.”

Fryderyk Chopin (1810–1849) polski kompozytor i pianista XIX wieku

do Tytusa Wojciechowskiego 12 grudnia 1831; podziwiając śpiew Laury Damoreau-Cinti.
Listy
Źródło: Mieczysław Tomaszewski, Fryderyk Chopin…, op. cit.

O śpiewie

„Denver, Colorado, minęło sporo czasu! Jesteście najlepszą jebaną publiką jaką w życiu widziałem! Dziś wieczorem stoi na zewnątrz wielu ludzi trzymających tę pieprzoną książkę. I chcą mi wmówić, że troszczą się o was bardziej niż ja. Czy mogę więc usłyszeć okrzyk dla nich: „Pierdolcie się!”?
'Publiczność:' Pierdolcie się!
I tak jak obiecałem, będę czytał z Biblii. Lecz najpierw zapytam: czy te słowa nie ubliżają młodym ludziom? „Ktokolwiek złorzeczy swojemu ojcu i swojej matce, poniesie śmierć”! A to nie wszystko, bracia i siostry. Otwórzmy naszą Biblię na Psalmach. „Błogosławiony, kto pochwyci i roztrzaska niemowlęta twoje o skałę”! Więc pytam: Kto jest gorszą inspiracją, Bóg czy Marilyn Manson?
'Publiczność:' Bóg!
A najlepszym pierdolonym przykładem jest to, że sam Bóg zabił swojego jebanego syna!”

Marilyn Manson (1969) kontrowersyjny muzyk amerykański

wypowiedź przed piosenką The Death Song.

O śmierci , O Bogu , O ludziach , O matce

„To, co tu się dzieje, jest niesamowite. Nawet jeśli wasza drużyna przegrywa, to i tak publiczność śpiewa „We are the champions.””

Giba (1976) siatkarz brazylijski

Źródło: W górę serca! http://interia360.pl/artykul/w-gore-serca,616

O górach , O śpiewie

„Wstaję o 7 po południu i widzę tylko cztery ściany. Poza publicznością na sali nie widuję nikogo. Zaraz po występie omawiam z zespołem zauważone błędy i koryguję je. Moja najlepsza publiczność to ludzie z małych miasteczek. Nigdy nie czułem się dobrze w towarzystwie facetów z wielkich miast.”

Elvis Presley (1935–1977) piosenkarz amerykański

o ciężkiej pracy nad koncertami.
Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, op. cit., s. 124.

O ludziach

„Śmiech jest rzeczą zbyt poważną. Szanuję go tak samo jak moja publiczność.”

Louis de Funès (1914–1983) francuski aktor komediowy

O śmiechu

„Publiczność aprobuje jakąś ideę dopiero wówczas, gdy ludzie inteligentni zaczynają się od niej odwracać. Do motłochu dociera jedynie światło wygasłych gwiazd.”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

O ludziach , O świetle

„Zabrałem publiczność na wycieczkę do domu w wesołym miasteczku – domu, w którym straszy.”

Alfred Hitchcock (1899–1980) brytyjski reżyser i producent filmowy

o Psychozie.
Źródło: Łukasz Dziatkiewicz, Hitch…, „Polityka”, 29 kwietnia 2010 http://www.polityka.pl/kultura/aktualnoscikulturalne/1505496,1,hitchcock-alfred.read

O domu

„Cały świat poszatkowany opłotkami i ograniczeniami szybkości, podzielony na strefy, obłożony podatkami i regulacjami prawnymi, a wszyscy zarejestrowani, pod kontrolą, znani z adresu i nagrań. I gdzie tu miejsce na przygodę, no chyba że taką, którą da się kupić? Na kolejce górskiej. W kinie. Przecież wiadomo, że dinozaury nie pożrą dzieci. Publiczność na pokazach próbnych wykluczyła możliwość wszelkich poważnych katastrof. A skoro szansa na realną katastrofę, realne ryzyko, nie istnieje, nie mamy też szansy na realne zbawianie. Realne porywy. Realne podniecenie. Na frajdę. Odkrycie. Innowację.
Prawo, dzięki któremu jesteśmy bezpieczni, to samo prawo skazuje nas na nudę.
Nie mając dostępu do prawdziwego chaosu, nigdy nie osiągniemy prawdziwego pokoju.
Oby nie było gorzej, bo lepiej nie będzie.”

Chuck Palahniuk książka Choke

Choke

O dzieciach , O szansie , O świecie , O pokoju

„Chcieliśmy, żeby publiczność oglądając Kane'a miała wrażenie, że ogląda nie jakiś tam film, lecz sceny odbijające rzeczywistość.”

Gregg Toland (1904–1948)

o filmie Obywatel Kane
Źródło: Jan F. Lewandowski, Wielkie kino. 150 filmów, które musisz zobaczyć, wyd. Videograf II, Chorzów 2006, ISBN 83-7183-394-6, s. 43.

O wrażeniach , O rzeczywostości

„Wiadomości artystyczne, literackie i naukowe.
Wystawa dzieł Grottgera otwartą została wczoraj w Sukiennicach, w tej samej Langerówce, w której w ciągu ostatnich dwóch lat publiczność nasza tyle doznała już rozkoszy artystycznych, podziwiając po kolei kamee Schmidta Ciążyńskiego, pamiątki z wieku Kochanowskiego, dzieła Matejki. (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 125, 4 czerwca 1885, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie , O wieku

„Osobiście wolę być dojrzałą, szczęśliwą i atrakcyjną osobą w średnim wieku niż 18-letnią dziewczyną, która nie wie, czego chce. Moda na nastolatki się skończyła – publiczność i twórcy mają dość tych wszystkich gładkich buź bez wyrazu. Poszukują czegoś głębszego.”

Emmanuelle Seigner (1966) aktorka francuska

Źródło: „Zwierciadło” nr 1/1935, styczeń 2008

O poszukiwaniu , O modzie , O wieku

„W 1982 roku byłem wokalistą zespołu rockowego w Kielcach. Na jednym z występów zepsuła się aparatura, działał tylko mikrofon – nie mogliśmy grać, wtedy ja, aby zabawić zniecierpliwioną publiczność zacząłem parodiować trenera Górskiego (były brawa), śpiewałem głosem Krawczyka (jeszcze większe brawa). Zorientowałem się, że te moje wygłupy podobają się bardziej niż te nasze rockowe utwory… Wkrótce zacząłem ćwiczyć kolejne postacie do sparodiowania, pokazywać je na scenie, i tak to się zaczęło.”

Stan Tutaj

Źródło: Małgorzata P. Bonikowska, „Gazeta – Dziennik Polonii w Kanadzie”, Oficjalna strona Stana Tutaja http://www.stantutaj.com/O_mnie.html

O śpiewie

„Nikt nikogo tu nie wylansował. Publiczność nas wylansowała. I Piotra i nas.”

Joanna Słowińska (1971)

Źródło: wideoczat programu Śniadanie z dwójką

„Nasza kinematografia powinna zmierzać ku temu, aby filmy były jednocześnie oglądane oraz ambitne. Myślę, że idzie jednak ku dobremu. Pokazała to ostatnio chociażby Dorota Kędzierzawska. Dla mnie z kolei reżyserem, który potrafi przyciągnąć publiczność, robiąc jednocześnie rzecz na poziomie i dla szerokiego odbiorcy, jest Wojtek Smarzowski.”

Tomasz Sapryk (1966) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=43970

O myślach , O myśleniu

„Mam sentyment do Krakowa nie tylko dlatego, że tutaj się urodziłem. Jeżdżę po świecie, oglądam inne miasta i mam porównanie. Kraków na ich tle jest niezwykle piękny, do tego widzę, jak wspaniale reaguje tutejsza publiczność, więc tym chętniej tu wracam. Poza tym z mojego Krakowa nigdy tak naprawdę się nie wyniosłem, dlatego gdy na kilka dni tu przyjeżdżam, staram się znów wystąpić. Drugim takim miejscem, gdzie chętnie występuję, nie zważając na warunki finansowe, jest festiwal w Santa Fe w Nowym Meksyku. Po prostu kocham to przepiękne miejsce. Pewne rzeczy robi się dla kariery, inne dla pieniędzy, a niektóre po prostu dla samego siebie.”

Mariusz Kwiecień (1972)

Źródło: „Przegląd”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26356

O czytaniu , Kochać się

„W Europie byliśmy w miesiącach zimowych i nie wiedzieliśmy, że wracamy latem. Myśleliśmy, że chcielibyśmy zagrać coś innego, więc wymyśliliśmy, że prawdopodobnie najlepiej będzie, jeśli zagramy parę piosenek, których publiczność nie słyszała od dawna. Ostatni raz, kiedy graliśmy Up to My Neck With You, przypada mniej więcej na nasze pierwsze koncerty w Ameryce z Bonem, chyba w San Francisco w jakimś starym klubie. Więc niektórych kawałków od tamtej pory nawet nie próbowaliśmy grać. Ale byliśmy dzielni!”

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

O myślach , O myśleniu

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 19 marca.
(…)
Muzeum narodowe. W rozwoju tej instytucyi rok zeszły przyniósł urządzenie zbiorów Mickiewiczowskich w osobnej na to przeznaczonej sali i pomieszczenie na stałe zakupionych od p. Ciążyńskiego gemm, w ozdobnej szafie z witrynami. Rozszerzeniu w ten sposób zadania Muzeum towarzyszyło sporządzenie katalogu dla pamiątek i monograﬁi wielkiego narodowego poety, co ułatwiło zwiedzanie zbioru i zainteresowało publiczność, jak spisanie szczegółowe wszystkich gemm, kamei i intagli i zaciągnienie w inwentarz, na dwie ręce spisany, umeżebniło kontrolę nad temi cennemi zabytkami.
(…)
Zbiór gemm w liczbie 2517 sztuk, zwiększył dar p. Matiasa Bersohna, z Warszawy, pieczęci herbownych polskich, rzniętych na kamieniach kosztownych, w liczbie przeszło 100 sztuk.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 65, 20 marca 1887, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Zawsze jest tak, że publiczność to czwarty muzyk, a może nawet więcej… Grając koncert, szuka się odpowiedzi. I szuka się tej odpowiedzi właśnie w publiczności.”

Mikołaj Trzaska (1966) polski kompozytor i saksofonista

Źródło: „Dziennik Polski”, 2 lutego 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cosnat.htm

„To w ogóle jest wyzwanie, nakręcić film, który będzie zabawny od pierwszej do ostatniej sceny. Realizacja komedii to jedno z najcięższych zadań dla reżysera. Ale, co ciekawe, im trudniejszy temat, tym prościej rozbawić widzów. Ponieważ publiczność bardziej nastawia się na emocje. Dlatego uważam, że wyzwania pod wieloma względami ułatwiają pracę.”

Judd Apatow (1967) amerykański scenarzysta i producent filmowy

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Judd Apatow specjalnie dla Stopklatki o „Funny Poeple”, współpracy z Kamińskim i humorze kloacznym, stopklatka.pl, 22 września 2009 https://archiwum.stopklatka.pl/news/judd-apatow-specjalnie-dla-stopklatki-o-funny-poeple-wspolpracy-z-kaminskim-i-humorze-kloacznym-150101,wiecejNewsow,2

O współpracy

„Aktorzy, a przede wszystkim publiczność przyzwyczaiła się chyba do tego, że w Powszechnym o współczesności mówi się wprost. Ale to nie znaczy, że nie chciałbym się sprawdzić w innym repertuarze. Robiłem przecież też klasykę.(…) Nie wybierałem dramaturgii wielokrotnie wystawianej w Polsce, na ogół były to prapremiery, sztuki od dawna nie grane, czy rzadko grane. A najchętniej pisałabym sztuki sam, bo wydaje mi się, że to jest w teatrze najbardziej potrzebne”

Piotr Cieplak (1960) polski reżyser teatralny

Źródło: „Scena” 1986, nr 4

„Dzisiejsze kabarety, by rozśmieszyć publiczność, sięgną po każdy tani chwyt. Mogę zrozumieć apetyt na łatwy pieniądz, ale po co takich amatorów promuje telewizja? Mam przykre wrażenie, że dobre czasy już minęły.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: Katarzyna Stróżyk, Dobre czasy już minęły, „Kurier Szczeciński”, 10 października 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/31826

O pieniądzach , O wrażeniach , O czytaniu

„Publiczność jest jedynym krytykiem, którego opinia jest cokolwiek warta.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta

The public is the only critic whose opinion is worth anything at all. (ang.)

„Czy są rolnicy? Chociaż ze dwa? (Publiczność krzyczy, że tak). To dlaczego nie w polu?”

Jerzy Kryszak (1950) aktor polski

Parodia Waldemara Pawlaka
Źródło: Kabareton, Opole 1994

„Publiczność machała dmuchanymi palmami. Niech będą błogosławieni. Moja publika jest wspaniała. Trochę złośliwych uśmieszków i dowcip zrozumiały tylko w naszym kręgu. Spadam z drzewa, a oni mi je dają.”

Keith Richards (1943) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta (The Rolling Stones)

Życie

„W Polsce na rynku mediów dominuje model rzymskiego Koloseum. Wychodzi jakiś showman, robi fikołki, a publiczność, jak niegdyś w Rzymie cesarza, a teraz w Polsce Tuska, klika w internecie na "kciuk w górę" albo "kciuk w dół."”

Mariusz Max Kolonko (1965) Polski dziennikarz

Wywiady z Kolonką
Źródło: Piotr Kozanecki, Mariusz Max Kolonko: jakiś gówniarz mówi mi, jak mam żyć http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/mariusz-max-kolonko-jakis-gowniarz-mowi-mi-jak-mam,1,5282153,wiadomosc.html, onet.pl, 21 października 2013

O górach

„W teatrze wynika coś z kumulacji architektury przybytku, widowni, kształtu sceny, wnętrza, miejsca teatralnego i obyczaju obowiązującego publiczność, a więc inaczej niż w kinie – pozostajemy do końca świadomi pewnej ujętej w reguły rytuału prezentacji; świadomi obecności widza i aktora naprzeciw siebie.”

Jerzy Skarżyński (1924–2004) polski artysta malarz, scenograf, pedagog

Źródło: „Scena” 1986, nr 6

„Oczywiście nie wyjdziemy do ludzi z tymi wszystkimi przesłuchanymi metalowymi kawałkami, który był puszczane w radio przez ostatnie osiem lat. Jeżeli mielibyśmy kierowali się do publiki, która lubi takie rzeczy, równie dobrze moglibyśmy być następnym Bon Jovi albo Cinderella. Jeżeli przyciągamy różną publiczność, to w porządku, bo zrobiliśmy to, będąc, jakimi jesteśmy. Jeżeli bylibyśmy naturalnie kapelą country, mam nadzieję, że ludzie ze wsi przychodziliby nas słuchać.”

Kim Thayil (1960) gitarzysta amerykański (Soundgarden)

o szufladkowaniu i sprzedawaniu się.

O ludziach

„Warszawska publiczność jest wytworna, bo nigdy nie gwiżdże w czasie wykonywania moich utworów, tylko po.”

John Cage (1912–1992) kompozytor amerykański

Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, op. cit., s. 188.

O czasie

„Niech więc sobie żyją spokojnie dyrektorzy teatrów, którzy starają się być kolegami każdej władzy. Niech każda władza daje im pieniądze, żeby mogli rządzić murami swoich teatrów i wynajmować aktorów z innych zespołów, bo na własne nie zasłużyli. A ja mam swój teatr w sobie i w podróżnej torbie. I publiczność, którą kocham i do której zawsze przyjadę.”

Nina Repetowska (1940)

O pieniądzach , Kochać się

„(…) jest nasz program budowy mieszkań czynszowych, polegający na tym, że likwidujemy powiaty, urzędy wojewódzkie, zmniejszamy liczbę radnych w sejmikach, a z tych pieniędzy tworzymy fundusz mieszkaniowy, który w ramach ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym przymuszałby gminy do budowania, ze wsparciem funduszu, mieszkań pod wynajem przy regulowanym czynszu.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

Wywiad dla „Krytyki Politycznej”

O wsparciu

„Jeśli publiczność filmowa wyraża swoje uczucia poprzez śmiech czy poprzez płacz, to jest to zawsze bardzo dobre rozwiązanie.”

Yōjirō Takita (1955)

Źródło: Wywiad, 22 stycznia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62501

O emocjach , O śmiechu , O płaczu

„Mieszkańcom Dwunastego Dystryktu należy się dozgonne uznanie, bo nikt nie klaszcze. Cicho siedzą nawet ci, którzy, ściskają w dłoniach kupony zakładów i zwykle nie przejmują się losem trybutów.(…) Zamiast przyjmować owacje, stoję nieruchomo, a publiczność okazuje największe nieposłuszeństwo, na jakie jest w stanie się zdobyć. Milczy. W ten sposób mówimy, że nie ma zgody. Nie ma aprobaty. Wszystko jest nie tak.”

Suzanne Collins książka Igrzyska śmierci

Trylogia Igrzyska śmierci, Igrzyska śmierci

O losie

„Świat stanął na głowie. Obserwowałem taką sytuację: starszy, wspaniały aktor gra w spektaklu główną rolę. Publiczność przyjmuje go zwyczajnie. Obok niego występuje w epizodzie młody aktor znany z serialu i słychać owację, jakby Beatlesi weszli na scenę. W dodatku on sam jest tym faktem zażenowany. Takiej popularności absolutnie nie chcę.”

Grzegorz Damięcki (1967) polski aktor

Źródło: Maciej Gajewski, Chcę inaczej, „Pani” nr 12, 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/49433.html

O świecie , O grach

„(…) gdy zobaczyłem parę przedstawień w Śląskim, byłem zdumiony poziomem gry aktorskiej i bez obaw rozpoczęliśmy pracę. Chciałem podkreślić jeszcze jedno, co mnie ujęło – tu jest bardzo dobra publiczność, tu ludzie naprawdę chodzą do teatru.”

Krzysztof Materna (1948) polski twórca telewizyjny i radiowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Katowice, 12 kwietnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/opowiesco3.htm

O ludziach

„Radziecka sztuka, jeszcze w Łodzi, w trudnym okresie. Wszyscy niechętnie grali, na całe szczęście publiczność też niechętnie chodziła. Radziecka sztuka „Zamieć”, jakiegoś Leonowa czy innego. Grałam kołchoźnicę, w której sentymenta uderzał inny kołchoźnik, którego grał Benoit. I tam była taka scena – jakiś Piotr Piotrowicz wracał z niewoli, ale nie wiem jakiej, jakaś wojna ojczyźniana. Mówiłam, że idzie ten Piotr Piotrowicz, że „oko jedno ma zaklejone, a odzież na nim nie nasza…”. A ja wpadłam na scenę i powiedziałam: „całą odzież ma zaklejoną a jedno oko nie nasze”. Koledzy szeptali w garderobie i pytali: Co to znaczy – oko nie nasze. Głupi jesteście – mówię – był gdzieś w niewoli u białych, wyjęli mu jedno radzieckie oko i wsadzili drugie, inne.”

Krystyna Feldman (1916–2007) aktorka polska

Źródło: „Arte” 03/05, 23 listopada 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/whaleciec.htm

O wojnie , O szczęściu , O sztuce , O odzieży

„Młodzi ludzie są tragikami. Ale żeniąc się, poślubiają swoją publiczność.”

Gilbert Cesbron (1913–1979)

O ludziach

„Myślę, że nasza publiczność to są ludzie, z których najmłodsi już się zaczepili o szkołę średnią albo późną podstawówkę. A najstarsi już zbliżają się do czterdziestki. Są to więc ludzie, którzy mają jakiś punkt widzenia.”

Muniek Staszczyk (1963) polski muzyk rockowy

Źródło: Marcin Bąkiewicz, T.Love: „Album znad Wisły”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/104/

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„(…) tak naprawdę od piętnastu lat występuję jako czytający artysta. Dziesięć lat walczyłem, żeby zrobić całego „Fausta”. I przez te dziesięć lat czytałem publicznie całą drugą część dramatu Goethego. W wielu miastach: niemieckich, włoskich, angielskich, francuskich… Jestem chyba jedynym niemieckim reżyserem teatralnym, który się jeszcze interesuje mową i pismem. I który potrafi używać języka Goethego tak, jak obecnie już niewielu Niemców potrafi. To jest także mój główny cel do osiągnięcia tu, w Warszawie: przeczytać te teksty jak najlepiej, tak, żeby polska publiczność mogła docenić piękno tego języka. Niemiecka mowa nie jest ładna, ale potrafi być bardzo piękna, jeśli ktoś się nią dobrze posługuje. Jak Goethe.”

Peter Stein (1937)

Źródło: Michał Mitzera, „Teatr” nr 11/2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/gjtwi.htm, 17 listopada 2008

Cytaty o pięknie , O czytaniu

„Festiwale, zwłaszcza perkusyjne, rządzą się swoimi prawami. Przede wszystkim – przyciągają publiczność perkusyjną – amatorów, entuzjastów i oczywiście zawodowców, którzy chcą zobaczyć tu coś zupełnie innego. Ja sam cały czas jeżdżę na tego typu festiwale jako słuchacz i podpatruję, jak inni perkusiści robią to na żywo – to jest zupełnie inna energia, niż oglądanie ich występów na youtube.”

Adam Marszałkowski (1969)

Źródło: Mateusz Siedlecki, WYWIAD: Adam Marszałkowski (Coma), infomusic.pl, 5 października 2016 https://www.infomusic.pl/wywiad/46669,wywiad-adam-marszalkowski-coma

O czasie

„Kombinacje były zawsze najbardziej intrygującym aspektem szachów. Mistrzowie są w ich nieustannym poszukiwaniu, publiczność oklaskuje je, krytycy – chwalą. Kombinacje dowodzą, że szachy są czymś więcej, niż pozbawione życia ćwiczenia matematyczne. Są one poezją gry. Dla szachów są tym, czym melodia dla muzyki. Ilustrują triumf myśli nad materią.”

Reuben Fine (1914–1993) amerykański szachista

Źródło: Władysław Litmanowicz, Nowe dykteryjki i ciekawostki szachowe, Sport i Turystyka 1983, s. 21–22.

O ćwiczeniach , O poszukiwaniu , O myślach , O sporcie

„Praca jest moją pasją i to się nie zmieniło od lat. Publiczność pewnie to czuje.”

Beata Kozidrak (1960) polska piosenkarka muzyki rozrywkowej

Źródło: „Twój Styl” nr 10 (255), październik 2011

„Mam pretensję do tego kraju, tego systemu, który spowodował tak ogromny regres świata nauki i kultury. Nie mamy kinematografii, rynku producentów z prawdziwego zdarzenia, żenująca jest też walka o telewizję publiczną, która trwa od piętnastu lat. Spójrzmy na teatry w Polsce. Prawie wszystkie są państwowe. Większość z nich bardziej przypomina muzea niż miejsca, które mają przyciągać publiczność. Na każdym kroku ktoś próbuje mi wmówić, że już sam fakt, że jestem znany i popularny, powinien mi wystarczyć. Chwilami wydaje mi się, że śnię. A w tym śnie nie jestem artystą zawodowym, tylko aktorem amatorem.”

Tomasz Stockinger (1955) aktor polski

Źródło: wywiad, „Gala”, 26-9/2004 http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/tomasz-stockinger,1,4973343,artykul.html

O snach , O nauce , O walce

„Swego czasu opery zaczęto wykonywać w językach narodowych, wychodząc z założenia, że w ten sposób będą bardziej zrozumiałe dla publiczności danego kraju. Założenie było błędne nie tylko dlatego, że dla publiczności wyśpiewywane słowa najczęściej i tak są niezbyt zrozumiałe. Chodzi o to, że przecież kompozytorzy, tworząc muzykę do opery, brali pod uwagę brzmienie konkretnych słów. Inaczej się pisze do słów, powiedzmy, niemieckich, a inaczej – włoskich. Pod względem artystycznym brzmienie libretta i muzyka tworzą nierozerwalną całość i nie należy pozbawiać tego słuchaczy. Również śpiewak inaczej wykonuje swoją partię, gdy używa słów „zjednoczonych” z muzyką. Na szczęście nastąpił powszechny powrót do śpiewania oper w języku, w jakim napisane było oryginalne libretto. Jeśli zaś można zaproponować publiczności przedstawienie, które uwzględnia także inne istotne realia – warto z tego skorzystać, uszanować charakter epoki, w imię niezapomnianego przeżycia artystycznego. Naszą ideą jest zatem to, by publiczność festiwalu obcowała z takim dziełem, jakim mógł je słyszeć i widzieć Mozart, w jakie zaangażował cały swój geniusz.”

Stefan Sutkowski (1932–2017) polski muzykolog, twórca Warszawskiej Opery Kameralnej

Źródło: Alicja Hendler, Festiwal (bardzo) Mozartowski, „Rzeczpospolita”, 26 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115859.html?josso_assertion_id=9DAF5028E624D2C4

O szczęściu , O muzyce , O charakterze , O czasie

„W latach potocznie nazywanych stalinowskimi ministerstwo co roku wyznaczało kilkaset sztuk do wyboru, klasycznych i współczesnych. Wybieraliśmy to, czego naszym zdaniem nie trzeba się było wstydzić. Inicjatywa była ograniczona, choć publiczność pozbawiona innych rozrywek dopisywała. Koncentrowaliśmy się na zagadnieniach warsztatowych. Wychowywaliśmy zespół, a ja powoli zdobywałem zawód”

Erwin Axer (1917–2012) polski reżyser

Źródło: Joanna Derkaczew, Axer – lwowiak na zawsze, „Gazeta Wyborcza”, 7 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144079.html

„To nieprawda, że Steven nie kręci thrillerów. Potrafi nastraszyć publiczność jak mało kto.”

Tom Cruise (1962) aktor amerykański

o Stevenie Spielbergu.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Zakochałem się! Tom Cruise specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 8 lipca 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=26526, tłum. K. Lipka-Chudzik

„Wiesz, jak to jest. W USA możesz zabić na ekranie sto osób, ale jak pokażesz jednego fiuta, jesteś skazany na wieczne potępienie. We Francji z kolei możesz pokazać sto fiutów, ale jeśli ktoś rozsmaruje czyjąś czaszkę po ścianie strzałem z pistoletu, masz poważny problem. Publiczność europejska o wiele lepiej przyjęła ten film. Wtedy nie było to dla niej niczym szokującym. Dziś tym bardziej.”

Joel Schumacher (1939) amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy

o filmie Osiem milimetrów.

O problemach

„Jesteś bohaterem ze skazą – słabym punktem, przez który pakujesz się w kłopoty. Och, pod koniec gry dokonasz bohaterskiego czynu, uratujesz życie i publiczność będzie płakać ze wzruszenia.”

Jeffery Deaver (1950) pisarz amerykański

Błękitna pustka

O życiu , O płaczu

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 1 lutego.
(…)
Muzeum Narodowe. O rozwoju tego Muzeum zawiera sprawozdanie Prezydenta m. następujące szczegóły: (…) Do szczęśliwych nabytków należy znakomity, rzadki i wielkiej wartości zbiór gemm od p. Schmidta-Ciążyńskiego i całego szeregu ważnych okazów dla dziejów sztuki w Polsce i na Rusi, obok kilkunastu okazów naszego dzisiejszego malarstwa i rzeźby. Tak nagłe zwiększenie się zbiorów, wymagało powiększenia lokalu muzealnego, jakoż oddano „Langerówkę” na cele muzealne i połączono ją z salą wielką przez umyślnie na ten cel zrobione drzwi. Dziś sala ta w części jest już zapełnioną dziełami sztuki i odlewami z cennych zabytków rzeźby w Polsce. A gdy dary pamiątek po Mickiewiczu okazały, że zapełnić mogą osobną salkę, a zbiór rycin dość znaczny wymagał pomieszczenia, zarządzono restauracyę dwóch bocznych pokoików i oddano je na ten cel zarządowi Muzeum. Będzie zadaniem zarządu Muzeum w najbliższym czasie urządzić to Muzeum Mickiewiczowskie, jak skoro ostatni transport rzeźb nadejdzie z Paryża. Wkrótce też stanie gablotka na pomieszczenie kamei i gemm, i można spodziewać się, że publiczność nasza i przejeżdżający rodacy znajdą w miesiącach letnich tego roku nowy dowód rozszerzenia się narodowego zbioru. (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 26, 2 lutego 1886, s. 4, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie , O malarstwie

„Świetnie czuję się w towarzystwie, ale bardzo lubię być sama. Nawet w dzieciństwie, gdy bawiłam się z dziećmi, to musiałam na pół godziny odejść, posiedzieć w swoim kąciku i pomyśleć. Musiałam mieć wszystko swoje, szuflady zamykane na klucz. I ten teatr jest mój i tylko mój. Nikt mi go nie zabierze. Na początku współpracowałam ze scenografami, reżyserami. Ale to było bez sensu, bo i tak wszystko potem przerabiałam. Mnie interesuje autentyk. siebie. A siebie mogę dawać tylko poprzez siebie. Ludziom trzeba opowiadać zdarzenia, mówić Umiem udawać, grać, wszystkich mogę zagrać, tak mi się ułożyło, natomiast ja chcę dawać o człowieczeństwie, o magii. W teatrze jestem zależna od partnera. A moje każde przedstawienie jest inne, bo moim partnerem jest publiczność, a publiczność jest różna, bo się zmienia i mnie inspiruje. Być aktorem to nie znaczy być artystą, bo się jest wyuczonym, że dwa kroki w prawo, trzy w lewo…”

Nina Repetowska (1940)

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.karnet.krakow.pl/aktualnosci/wywiady/23/dziewiec-sil-kobiecosci-dziewiec-miesiecy-dziewiec-roznych-kregow-kobiet.html

O kobietach , O dzieciach , O odejściu , O dzieciństwie

„Wybierając kolejne role, zawsze mam na względzie dwie rzeczy: po pierwsze, chcę, żeby film był atrakcyjny dla widzów, a po drugie, chcę, żeby w scenariuszu kryło się dla mnie jakieś wyzwanie. Jeżeli będę miał do czynienia z rutyną i schematem, jeżeli podczas pracy na planie będę się nudził, to publiczność w kinie będzie się nudzić sto razy bardziej. Film musi mnie wciągnąć i zafascynować – wtedy będę miał jakiś procent pewności, że wciągnie także widownię.”

Tom Cruise (1962) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Chciałbym częściej grać w komediach, najlepiej romantycznych. Tom Cruise specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 12 lutego 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=52448

„Prof. Bardini, kiedy przychodziłem do Zielonej Góry, powiedział mi, żebym nie leczył swoich kompleksów artystycznych, tylko sondował publiczność, dla której pracuję. Jego zdaniem dobry repertuar to trochę komedii, trochę dramatu, a pośrodku Fredro. I coś w tym jest. Teatr powinien być społeczny, edukacyjny i powszechny.”

Jan Tomaszewicz (1956)

Źródło: Wojciech Wyszogrodzki, Poznać pana po cholewach, „Gazeta Lubuska”, 25 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/145019.html

„Film został bardzo dobrze przyjęty przez publiczność, a dla mnie to jest najważniejsze. Poza tym zdradzę pani najnowsze wieści: Weekend jako pierwszy i jak na razie jedyny polski film trafił do brytyjskiej sieci kin Cineworld, gdzie kilka dni temu zaczęto go grać. Polonia w Londynie jest zachwycona.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

odpowiedź na zarzut, że krytycy nie pozostawili na tej produkcji suchej nitki.
Źródło: Ola Szatan, 25 lat brzmi dla mnie obco, „Polska Dziennik Zachodni” nr 76, 1 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114488.html

„Podobnie jak w filmie science-fiction, głównym zadaniem operatora dzieła fantasy jest osadzenie opowiadanej historii w rzeczywistości i ludzkim doświadczeniu. Dzięki temu publiczność wierzy, że ogląda stwory, które mogłyby istnieć, wydarzenia, które mogłyby mieć miejsce, etc. Trzeba znaleźć jakiś punkt zaczepienia, umiejętnie wykreować świat noszący w pewnym sensie znamiona prawdopodobieństwa, nie popadający w abstrakcję, która przeszkodzi widzom w zaznaniu iluzji. Ale koniec końców, i tak chodzi głównie o dramat, konflikt, kryzys – jak w każdym filmie.”

Karl Walter Lindenlaub (1957)

Źródło: Błażej Hrapkowicz, Emmerich, Narnia, zdjęcia i efekty specjalne, stopklatka.pl, 30 maja 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46150

O świecie , O historii , O rzeczywostości , Sens

„W teatrze nawet cisza na widowni jest formą wyrażania opinii. Czuję, kiedy publiczność jest zniecierpliwiona, bo nie wierzy w sceniczną opowieść.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita”, 11 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niepewnosct.htm

O ciszy

„I tak jak gabinet w niczym nie przypominał gabinetu, człowiek za stołem w niczym nie przypominał wykładowcy uczelnianego: zmierzwiona szopa czarnych włosów, łobuzerski błysk w zielonym oku zwieńczonym krzaczastą, skrzywioną nieco ironicznie brwią i skórzana łatka w miejscu, w którym powinno się znajdować drugie oko. Widoczna część ubioru (surdut z szarego jedwabiu z czarnymi lamówkami) tylko wzmagała zdumienie Aleksandra. Nie, ten człowiek absolutnie nie wyglądał na wykładowcę: jego miejsce było w jakiejś portowej tawernie sprzed dwóch stuleci, z fajką z jasnego drewna w zębach. Stałby obok butelki rumu i zabawiał publiczność krwawymi opowieściami o piratach…”

José Antonio Cotrina (1972)

Między wierszami

„Publiczność filmowa powinna być genialna. (…) Genialną publicznością kinową jest dla mnie publiczność, która umie się bawić w film.”

Jerzy Płażewski (1924–2015) polski krytyk i historyk filmu

Język filmu
Źródło: s. 8

„Przez jakiś czas występowaliśmy wtedy w drobnomieszczańskich, brzydkich hotelach. Niekiedy publiczność składała się z dwóch pijaków i jednego typa, który właściwie chciał zobaczyć striptiz. Nienawidziłam tego. Mieszkaliśmy w obskurnych pokojach hotelowych, w których tapeta łuszczyła się ze ścian. Musiałam gotować na maszynce elektrycznej, a gwizdy pociągów budziły nas co 10 minut.”

Cher (1946) piosenkarka i aktorka amerykańska

o początkach swojej kariery.
Źródło: wywiad Thomasa Wetlina, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 24 stycznia 2011.

O pokoju , O czasie , O gotowaniu

„Ja nie uważam, że wszystko już było. To jasne, że używamy w kółko tych samych słów, ale ze słów buduje się zdania. (…) Powiedzieć, że wszystko słyszano już tysiąc razy – to arogancja. Ale publiczność w tym cyrku jest właśnie arogancka. Każdy z nas na tym świecie staje czasem przed arogancką publicznością. (…) Tylko ludzie zblazowani i niepewni własnych odczuć głoszą, że wszystko już było. A czemu? A bo może czują się, jakby stali przed arogancką publicznością, więc się próbują asekurować. Moim zdaniem uczciwiej żyje się bez takiej asekuracji.”

Magdalena Tulli (1955) polska pisarka i tłumaczka

Źródło: Agnieszka Sowińska, Czytelnia: Rozlazłość mi wyszła uszami http://www.dwutygodnik.com/artykul/4729-czytelnia-rozlazlosc-mi-wyszla-uszami.html, dwutygodnik.com nr 115/2013.

O ludziach , O czasie

„Ateneum cieszy się wielkim uznaniem widzów i bez wątpienia mniejszym ze strony krytyki i ludzi teatru. Publiczność przychodzi tutaj głównie dla ukochanych aktorów, repertuar nie ma chyba dla nich takiego znaczenia.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: „Dziennik”, 14 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kzrzu.htm

O ludziach

„Najtrudniejsze były chyba sceny kręcone w Spodku. Kiedy stanąłem przed tłumem statystów, to nogi się pode mną ugięły. Niby na co dzień mam bezpośredni kontakt publicznością, ale jest to publiczność teatralna. Skupiona i cicha. W Spodku byli natomiast fani Dżemu, którzy zachowywali się jak na regularnym koncercie. Były krzyki i gwizdy. Pamiętam, że zamknąłem oczy, chwyciłem mikrofon i pomyślałem sobie: Rysiu pomóż, bo jak coś spieprzę, to oni mnie zabiją. Niezwykle trudna, ze względu na ładunek emocjonalny, była dla mnie także scena monologu w kuchni. Wtedy jeden jedyny raz poprosiłem o pięć minut ciszy na planie.”

Tomasz Kot (1966) duchowny polski, jezuita

o roli w filmie Skazany na bluesa.
Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=27078

„Może kiedyś zagram Amerykanina, ale na razie chciałem, aby publiczność zaakceptowała moją „brytyjskość.””

Dominic Monaghan (1976) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.darlton.pl/seriale-zakoczone/flashforward/newsy/117-wywiad-dominic-monaghan

„Publiczność jest dostatecznie wzruszona rzeczywistością, że zdecydowanie wolę ją rozśmieszać.”

Jerzy Bończak (1949) polski aktor

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Częstochowa, 15 maja 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/prywatnak.htm

O rzeczywostości

„Granie w teatrze jest najtrudniejsze. Trzeba przez dwie, czasami trzy godziny utrzymać publiczność w napięciu. Gdy gram w filmie, często powtarzamy sceny, ujęcia, mamy możliwość poprawienia się. W teatrze, na scenie, już nic nie poprawię. Jeżeli gram źle, to publiczność to zobaczy. Poprawić będę się mógł dopiero podczas następnego przedstawienia.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Dziennik Zachodni”, 22 kwietnia 2005

„Z radością pojadę do Opola, bo publiczność jest naprawdę niesamowita. Możemy się tam spotkać z kolegami muzykami. Jest jeszcze jeden magnes, który mnie tam przyciąga: pyszne naleśniki, najlepsze na świecie.”

Kasia Cerekwicka (1980) polska piosenkarka

Źródło: „Super TV”, nr 24, 2007

Radość

„Czy zauważyli państwo, że w ciągu ostatnich lat kabaret amatorski, oczywiście amatorski nierzadko już jedynie z nazwy, zdominował telewizyjną rozrywkę w gatunku, który dawniej nazywany był estradą? Czyli wszystkie telewizyjne transmisje z sal, w których siedzi publiczność prawdziwa (…). (…) przedtem też większość (…) artystów-rozśmieszaczy do żadnych szkół aktorskich nie chodziła, ale często trafiał się na estradzie także ktoś po szkole (…). Dziś ze świecą by szukać.
Dzieje się tak zapewne dlatego, że aktor od zarania jest ćwiczony w sztuce pokazywania tego, co wypracował na próbach (…). Tak zwany amator będzie to robił tylko w wypadku, gdy występ został radośnie i głośno przyjęty przez publiczność. Jeżeli nie – amator zmienia, poprawia (…), a publiczność to właśnie wybiera, bo kocha improwizację i wyjątkowość każdego występu. Owszem, wymóg głośnej reakcji widowni stwarza pokusę obniżania lotów, ale na szczęście nie wszyscy jej ulegają (…).”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

Źródło: Kabaret na szkle. Felieton Jacka Fedorowicza, „Gazeta Wyborcza”, 23 kwietnia 2008 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/2734

O szczęściu , O czytaniu , Kochać się

„Dowodem na takie życiowe credo wielu jest wielomilionowa publiczność różnego rodzaju sitcomów, telewizyjnych show i seriali, lektury brukowców oraz temu podobnych rozrywek. Rzuca się więc łatwo w oczy brak dążeń, aspiracji, czy elementarnej chęci spełniania indywidualnych marzeń. Ludzie ci znajdują substytut własnego szczęścia w postaci ekranowej papki i sukcesów podobnych sobie przedstawicieli tzw. przeciętnego zjadacza chleba. Jeżeli dodamy do tego modną w cywilizacji Zachodu postawę, że najważniejsze to być i mieć, „vox populi”, jego stosunkiem roszczeniowym (to i to mi się należy), zawiść, brak życzliwości, obraz naszego świata nie napawa optymizmem.”

Przemysław Mieszko Rudź (1976)

Źródło: Damian Koczkodon, Przemysław Rudź – Jestem wielkim piewcą wolności człowieka, 28 sierpnia 2011 http://elmuzyka.blogspot.com/2011/08/przemysaw-rudz-jestem-wielkim-piewca.html

O ludziach , O optymiźmie , O wolności , O sukcesie

„Publiczność francuska jest publicznością namiętną, ale trudną, bo łatwo się nuży tymi, których kocha. Więc dobrze jest zaczynać od zera w wielu krajach.”

Philippe Jaroussky (1978)

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.karnet.krakow.pl/aktualnosci/wywiady/23/instynkt-spiewania.html

Kochać się

„Filmy nie bywają chybione, to publiczność chybia.”

Robert Altman (1925–2006) amerykański reżyser

Źródło: wprost.pl http://www.wprost.pl/ar/99551/Robert-Niezlomny/?I=1250

„Jeśli opuszczę dzień [ćwiczeń], czuję to natychmiast. Jeżeli dwa, czują to moje palce. A jeżeli trzy dni, czuje to publiczność.”

Artur Rubinstein (1887–1982) pianista amerykański pochodzenia polskiego

Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.

O ludziach , O ćwiczeniach

„Za jedną z klęsk teatru polskiego uważam to, że się coraz mniej liczy z widzem. Nie chodzi tu o schlebianie tanim gustom, bo publiczność może się bawić zarówno na dobrze, jak i źle zrobionym przedstawieniu. Widzów trzeba wychowywać. Teatr polski jest niemrawy przez katastrofalne obniżenie się profesjonalizmu. Żenuje mnie już powtarzanie po starym, niemodnym Peterze Brooku, że teatr polega na tym, iż jeden stoi, a drugi siedzi i mają się ze sobą porozumieć, a środkiem do tego jest słowo. Nudzi mnie już i zawstydza wieczne opowiadanie, że nie rozumiem dialogów wypowiadanych przez aktorów na scenie.”

Józef Opalski (1947) polski teatrolog, muzykolog, literaturoznawca, publicysta, reżyser teatralny

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-teatr-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/jozef-opalski

„Tacy poeci, jaka jest publiczność!”

Adam Asnyk (1838–1897) polski poeta

Źródło: Poeci do Publiczności w: Poezye, tom I, wyd. Gebethner i Wolff, Lwów 1898, s. 21.

„Uważam, że przekaz wizualny niczego już nie wyraża. (…) Od dwudziestu lat świadomie wychowujemy generację widzów oglądających tylko określony typ filmu. Zniszczono kluby filmowe, żeby nikt nie wpadł na pomysł, aby zażądać czegoś innego niż aktualny repertuar. Publiczność nie jest świadoma tradycji.”

Aki Kaurismäki (1957)

Źródło: Matti Pukko, Ironiczny i nostalgiczny, „Kino” nr 11/2006, s. 31, tłum. Irena Gruca-Rozbicka.

„Obserwowanie Hannawalda to jest bardzo ciekawe zajęcie
Hannawald wygląda jakby w jedną noc stracił wszystko w życiu
Obserwowanie go to jest zajęcie dla psychologa
Kiedy jest publiczność – jest w nim jakaś jasność, bez publiczności – sam w sobie zanurzony, nieobecny, nie wiem, czy wtedy myśli.
Od kiedy wrócił Hannawald, Uhrmann przestał istnieć, być może są jakieś wzajemne oddziaływania między nimi.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Skoki narciarskie, Lahti 2003

O myślach , O nocy , O myśleniu

„Dla aktora sukces oznacza zarówno swobodę, jak i ograniczenie. Jeżeli ktoś (…) zdobył powodzenie dzięki charakterystycznej roli, to istnieje niebezpieczeństwo, że publiczność będzie domagać się powielania tej samej kreacji. Ciężko będzie wyzwolić się ze schematu. Z drugiej jednak strony, popularność oznacza więcej zawodowych propozycji, więcej pieniędzy… Wszystko zależy od aktora, od jego elastyczności. Od tego, czy uda mu się wykorzystać zalety i przezwyciężyć wady tej sytuacji.”

Colin Firth (1960) angielski aktor

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Mężczyźni jak Bridget Jones. Colin Firth specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 12 listopada 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22828

O mężczyznach , O sukcesie

„Coming out jest jak wejście na scenę w blasku reflektorów. Jak zareaguje publiczność? Co jej powiedzieć?”

Tomasz Raczek (1957) polski krytyk filmowy, publicysta

Źródło: wywiad, innastrona.pl http://www.innastrona.pl/magazyn/bequeer/wywiady_raczek_szczygielski.phtml

„Prawdziwy mistrz magii potrafi sprawić, że jego publiczność równocześnie śmieje się i płacze.”

Mario Puzo książka Głupcy umierają

Źródło: Głupcy umierają

O płaczu

„Bardzo dokładnie czytam recenzje moich filmów, staram się wyciągnąć z nich wnioski, chociaż bywa to bardzo trudne, często bowiem są to głosy sprzeczne ze sobą. Poza tym uderzające jest, jak bardzo w ciągu kilku lat może się zmienić opinia na temat filmu. (…) Jeśli zaś chodzi o moje zdanie na temat odbioru filmu przez publiczność, to lubię chodzić do kina i obserwować, kiedy podczas seansu ludzie – na przykład – kręcą się, kaszlą, czy wreszcie śmieją się. Z tych reakcji staram się wyciągnąć wnioski dla następnego filmu.”

Alain Resnais (1922–2014)

Źródło: Anna Fuksiewicz, Zapraszam widza do wspólnej zabawy, „Kino” nr 11 (143), 1977, s. 46.

O ludziach , O czytaniu

„Mam duszę Hamleta, ale publiczność skierowała mnie na inne tory. Widzowie lubią mnie w rolach charakterystycznych – komediowych. Ja jednak nie mam wizerunku komika, tak jak na przykład Janek Kobuszewski czy Wiesio Gołas. Oni wystarczy, że pokażą się na scenie i widzowie eksplodują śmiechem. Ja muszę popracować, żeby uzyskać efekt komediowy. Sam z siebie nie jestem zabawną postacią. Mam nadzieję, że się tego nauczyłem.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: oficjalna strona Mariana Opani http://www.marianopania.pl/index.php?opania=kabaret

O duszy , O śmiechu

„Z realizowaniem filmów jest podobnie jak z przyrządzaniem posiłku. Kiedy czujesz, że Ci się udało, że wyszło Ci coś naprawdę smakowitego, chcesz podzielić się tym z innymi. Chcesz, żeby jak najwięcej ludzi spróbowało Twojej potrawy. Jeśli będzie im smakować, powiedzą o tym znajomym… Tak naprawdę nakręcić film jest łatwo. O wiele trudniej zaś jest nakłonić widzów, żeby zapłacili za bilet i weszli do ciemnej sali. Jeśli jednak masz coś naprawdę ważnego do powiedzenia, to publiczność to doceni.”

Mel Gibson (1956) amerykański aktor, reżyser i producent filmowy

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Nie mam zamiaru bawić się w kaznodzieję. Mel Gibson specjalnie dla Stopklatki, 28 grudnia 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=35317

O ludziach

„Gra się tak, jak pozwala publiczność. Ale to (…) dotyczy (…) generalnie każdego występu. Bez względu na to, czy to jest teatr, czy estrada. Tylko przed kamerą możemy bawić się na własny rachunek. W chwili kiedy mamy żywego widza, który reaguje, to musimy w sposób właściwy się dostosować i wykorzystać jego reakcje, żeby osiągnąć zamierzony przez nas cel.”

Jacek Borkowski (1959) polski aktor

Źródło: Seks jest tylko pretekstem, „Gazeta Współczesna” nr 120, 24 czerwca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119978.html

O seksie , O grach

„… akcja „Art Must Be Beautiful/Artist Must Be Beatiful”, gdzie czesałam włosy tak długo i intensywnie, aż utworzyła się krwawiąca rana na mojej głowie. (…) Jednak nawet we wczesnych radykalnych pracach związanych z zadawaniem sobie bólu traktowałam siebie jako rodzaj lustra. Publiczność widzi mój strach, ból, obrzydzenie. I jeśli ja jestem w stanie przejść przez to, co jest metaforą tego, co spotyka nas w życiu, to i widz poczuje się silniejszy. Temu samemu służą rytuały kultywowane jeszcze w społeczeństwach pierwotnych. Zadaje się sobie ból, by się od niego uwolnić.”

Marina Abramović (1946) jugosłowiańska artystka intermedialna

Źródło: rozmowa Marioli Wiktor, Gwiazda wycięta na brzuchu, „Gazeta Wyborcza”, 5 października 2012.

O bólu , O strachu , O gwiazdach

„Moje filmy prawie w ogóle nie docierają do Stanów Zjednoczonych. Publiczność nie interesuje się tam moim kinem. Z drugiej strony mamy Europę, gdzie moje filmy są najlepiej przyjmowane. Publiczność europejska ma najwięcej szacunku, jest również najaktywniejsza. To w Europie spotykam się z najciekawszymi reakcjami.”

Lisandro Alonso (1975)

Źródło: Przemek Lewandowski, Unikam interpretacji swoich filmów. Nasze spotkanie z Lisandro Alonso, stopklatka.pl, 29 lipca 2006 http://archiwum.stopklatka.pl/news/unikam-interpretacji-swoich-filmow-nasze-spotkanie-z-lisandro-alonso-150379

„Niektórzy ludzie nie mogą pogodzić się z tym, że chcę występować także dla szerszej publiczności z lżejszym repertuarem. A to publiczność towarzyszy śpiewakowi na co dzień w pracy i ją też należy szanować. Dzięki jej uwielbieniu nie przejmuję się zbytnio głosami krytyki, choć bardzo lubię dostawać dowody uznania ze strony profesjonalistów (…).”

Plácido Domingo (1941) hiszpański śpiewak operowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 9 czerwca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kazdydz.htm

O ludziach

„Futuryzmu czystego (maszynowości, rewolucji drukarskiej, skrótów, łamania składni) nie było dotychczas. (…) Każdy krytyk z powodu futuryzmu wypisywał niezliczone swoje myśli i stanowiska, ale nic nie zrobił dla wyjaśnienia, czym jest futuryzm (…). Dlatego dokoła futuryzmu panuje mgła i publiczność wie tylko, że to jest coś złego i strasznego i stroni się. To samo w malarstwie i dlatego nie ma dopływu nowych sił. Nie mają na czym przejść do nas. A nas ubywa.”

Władysław Strzemiński (1893–1952) polski malarz, teoretyk sztuki, pedagog

z listu do Juliana Przybosia z 26 kwietnia 1930.

O myślach , O malarstwie , O myśleniu

„Holoubek był i jest przedstawicielem wymierającego na naszych oczach gatunku polskiego inteligenta – inteligenta, który w tym konkretnym przypadku jest wielkim aktorem, ale ani przez chwilę nie rezygnuje z – nie waham się powiedzieć – inteligenckiej misji, jaka nierzadko, zwłaszcza w niesprzyjających okolicznościach politycznych, wiązała się także z uwikłaniami i kompromisami.(…) Holoubek podporządkował aktorstwo sposobowi bycia, uwikłał je w rzeczywistość polityczną, w inteligenckie racje i wybory, narzucił swoją osobowość, przyzwyczaił publiczność do tego, że jest kimś więcej niż aktorem.”

Gustaw Holoubek (1923–2008) polski aktor teatralny i filmowy, reżyser

Cytaty o Gustawie Holoubku
Źródło: Janusz Majcherek, Holoubek w: Gustaw Holoubek. Album jubileuszowy, Wydawca Państwowy Teatr Ateneum im.S. Jaracza w Warszawie, Warszawa 1997

O rzeczywostości , O osobowości

„Publiczność Helsinek doznać mogła niezapomnianych przeżyć, kiedy primabalerina Opery Warszawskiej Olga Sawicka i jej partner Witold Borkowski występowali w naszej Operze. Olga Sawicka jest tancerką, która z wyjątkową ekspresją oddaje wzloty uczuć, której technika jest płynna, swobodna, czasem aż sięgająca akrobatyki. Jej sztuka równowagi jest zachwycająca, a wyjątkowo wysokie arabeski radują oko (…) Burza oklasków i fala kwiatów przez rampę na scenę.”

Olga Sawicka (tancerka) (1932–2015) polska tancerka

O Oldze Sawickiej
Źródło: Polska Julia zawojowała naszą publiczność, „Suomen Sosialidemokraatti”, cyt. za: Laureaci nagród w: „Kronika Miasta Poznania”, 1/1969 s. 113

O sztuce , O emocjach , O czasie

„Film to ciężka praca. Publiczność tego nie widzi. Krytycy tego nie widzą. Ale to mnóstwo pracy. Kiedy reżyseruję wielką, dramatyczną scenę, pewna część mnie mówi: „Dzięki Bogu, że nie muszę tego robić.” Bo wiem, jak kurewsko trudno jest grać. Jest środek nocy. Jest zimno. Musisz zrobić tą scenę. Musisz się zmusić, żeby ci się udało. Ponadto jako reżyser musisz zmusić aktorów, żeby ci się udało. To też jest trudne.”

Robert De Niro (1943) aktor amerykański

O Bogu

„Im większy stres, tym bardziej się chce wyjść na scenę. To jak z tym pragnieniem adrenaliny i ryzyka. Ale nie zawsze udaje się pozbyć tremy przed koncertem, czasem trema mija po kilku piosenkach, czasem publiczność mi pomaga jej się pozbyć – po pierwszej lub dwóch piosenkach już wiadomo, czy jest ciepło, czy jestem w domu gościnnie, czy z oficjalną wizytą.”

Eugeniusz Malinowski (1967) aktor i muzyk pochodzenia rosyjskiego

Źródło: Nie jestem czarodziejem, „Wiadomości24”, 30 stycznia 2007 http://www.wiadomosci24.pl/artykul/eugeniusz_malinowski_nie_jestem_czarodziejem_17986.html

O domu , O czasie

„Któregoś dnia zadzwonił Romek Lipko i zaproponował współpracę. Zgodziłem się, bo zapotrzebowanie na muzykę rockową było olbrzymie. Nigdy nie zapomnę koncertów, kiedy publiczność śpiewała całą piosenkę Jolka, Jolka, pamiętasz… Głos mi drżał, łzy się pojawiały w oczach. Nie mówiąc o występach w USA, w salach, o których każdy artysta marzył, by w nich wystąpić.”

Felicjan Andrzejczak (1948) polski muzyk i wokalista

o współpracy z Budką Suflera.
Źródło: Leszek Kalinowski, Felicjan Andrzejczak: Wolę Świebodzin od Warszawy, „Gazeta Lubuska”, 28 stycznia 2008 http://www.gazetalubuska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20080128/WYWIADY/729560097

O śpiewie , O współpracy , O łzach

„To publiczność tworzy gwiazdy, a media są konstruktorami świadomości społecznej. Tylko że ona nie zawsze musi iść w parze z jakością. Gwiazdy to wykreowane twory. Ale jeżeli system gwiazd daje radość publiczności, to jestem za tym systemem, oby tylko bez pławienia się w głupocie i próżności.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Angora”, 33/03
Źródło: Wywiad http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/naetapie.htm

O głupocie , Radość

„Artyści są osobami próżnymi, trzeba to głośno powiedzieć, i potrzebują do egzystowania aprobaty i miłości widzów. To ja jestem dla publiczności, a nie publiczność dla mnie. Więc jestem diwą do wynajęcia.”

Alicja Węgorzewska-Whiskerd (1967)

Źródło: Małgorzata Jankowska, Nikogo nie faworyzuję, „To i Owo” nr 15, 12 kwietnia 2011, s. 13.

„Patrząc (…) na najbardziej nędzny film – pisał – można (…) modlić się machinalnie: za aktorów, reżysera czy statystów, za publiczność, która się bawi lub nudzi, za swego sąsiada z prawej czy z lewej strony.”

Guy de Larigaudie (1908–1940)

„Sztuka polska, przebogata w wątki narodowe, jest dziwnie uboga w zakresie treści psychologicznych, egzystencjalnych czy filozoficznych, często nawet estetycznych. Większość jej dylematów rozgrywa się na poziomie Rodziewiczówny, co nikomu nie przeszkadza, na co najnowszych dowodów dostarcza film wg Orzeszkowej „Nad Niemnem”, na który publiczność waliła drzwiami i oknami do tego stopnia, że postanowiono natychmiast zekranizować inną arcybrednię wspomnianej Rodziewiczówny „Między ustami, a brzegiem pucharu”. Na zdrowie! Tę kulawość i niepełność sztuki polskiej odczuwali dwaj, może trzej pisarze okresu międzywojennego – Witkacy, Gombrowicz, Schulz. Niezmiernie pouczająca jednak pod tym względem jest historia Gombrowicza: oto pisarz, który cały wyrósł na drwinie z narodowo-patriotycznej monomanii, czego dowodem są dwie najlepsze jego książki „Ferdydurke” i „Transatlantyk”, pod koniec życia, na emigracji, sam zaczął przeistaczać się w coś w rodzaju wieszcza, co wyczytać można w jego „Dziennikach.””

Krzysztof Teodor Toeplitz (1933–2010) polski dziennikarz

Reszty dokonała legenda i dzisiaj powiedzieć coś złego o Gombrowiczu znaczy tyle prawie, co porwać się na Mickiewicza lub Słowackiego.
Źródło: Artysta-patriota, „Polityka”, 1987.

O zdrowiu , O książkach , O sztuce , O historii

„Śląsk. Jeździliśmy do Bytomia, Zabrza, Gliwic… Pamiętam bardzo dobrze tamtą wspaniałą, polską publiczność. Tego słuchania języka polskiego. Pamiętam, jak obrzucono nasz teatralny autobus kamieniami. Niemcy nawet nie kryli się z tym. Pikietowali sale, w których występowaliśmy, ale nigdy nie odwołaliśmy przedstawienia. Naszą koleżankę napadli i pobili bojówkarze, hitlerowcy. Kto zrozumie, co znaczyło być wtedy, tam – Polakiem”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: Roman Dziewoński, Irena Kwiatkowska i znani sprawcy