Cytaty na temat publiczność (187 cytatów, strona 2)

„Nie czytam recenzji. Jedynym recenzentem jest publiczność.”

Michał Lesień (1974) polski aktor

Źródło: Jedynym recenzentem jest publiczność - rozmowa z Michałem Lesieniem, 16 września 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5487/Jedynym-recenzentem-jest-publicznosc-rozmowa-z-Michalem-Lesieniem.html

O czytaniu

„Świadomość, że partia saksofonu będzie musiała być wykonana przez człowieka, uczuliła mnie na dawno już postrzegany problem, jakim jest dla każdego muzyka granie z taśmą. Zawsze wydawało mi się, że taśma, będąca ze swej natury ostatecznym zapisem muzyki nie pozwalającym na żadną dowolność interpretacji, stoi w jaskrawej sprzeczności z istotą twórczego wykonania, które to taką właśnie dowolność zakłada. Przecież to wykonawca sprawia, że partytura, która jest tylko przybliżonym zapisem intencji kompozytora, staje się muzycznym konkretem; to właśnie dzięki interpretacji każda realizacja tego samego utworu może być nowym, świeżym przeżyciem. Truizmem jest stwierdzenie, że w trakcie wykonywania muzyki obok elementów wypracowanych podczas przygotowania utworu jest zawsze margines na pewną dowolność będącą wynikiem żywej, spontanicznej reakcji wykonawcy na współwykonawców, na publiczność, na warunki akustyczne sali itp. Wiedziałem, że nie może to być utwór na taśmę i instrument. Więc jeśli nie taśma, to co?”

Stanisław Krupowicz (1952) polski kompozytor

o rozterkach związanych z pisaniem utworu Concerto w 1987 roku.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_krupowicz_stanislaw

O muzyce , O problemach , O naturze

„W moich pierwszych filmach wypowiadałem się językiem prostym, epickim, bo pragnąłem za Gramscim – zwracać się do świadomości mas ludowych. Jednakże obawiam się, że tego rodzaju publiczność – lud, w sensie, jaki nadawał temu słowu Gramsci – już dziś nie istnieje, ponieważ społeczeństwo masowej konsumpcji wchłonęło i zniszczyło prawie wszystkie dawne struktury (…). To jest właśnie powodem, dla którego zacząłem realizować filmy oparte na bajce, na alegorii, na przypowieści, chociaż zdaję sobie sprawę z niebezpieczeństw niejasności, z ryzyka podniesienia stopnia trudności rozumienia filmu.”

Pier Paolo Pasolini (1922–1975) włoski pisarz, poeta i reżyser filmowy

Źródło: „Jeune Cinema” nr 41/1969.

O ludziach , Sens

„Dla mnie każda publiczność jest najważniejsza na świecie, śpiewam dla ludzi i w każdy występ wkładam całe swoje serce. Nie pozwalam sobie na to, by mieć gorszy dzień, wyjść na scenę i zamknąć się w sobie. „Show must go on”, jak śpiewał Freddie Mercury.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Rockmagazyn”, sierpień 2010

O ludziach , O śpiewie , Serce

„Dzisiejsza rzeczywistość jest jednym wielkim kabaretem, na trzeźwo nie da się wyjść z domu i zderzyć z codziennością. Kabaret… mam swój kabaret liryczny, do którego Jacek Bursztynowicz pisze teksty, Janusz Tylman pisze muzykę, a ja i Joasia Stefańska występujemy. Tworzymy wspaniały czworokąt, lubimy to, lubimy być ze sobą i lubimy być na wyższym poziomie niż życie – publiczność też to lubi.”

Barbara Bursztynowicz (1954) aktorka polska

Źródło: Marta Zastawna, Maski zostawia się w garderobie, „Dziennik Elbląski”, 11 kwietnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28214

O życiu , O domu , O rzeczywostości , O czytaniu

„Najważniejsze jest, żeby w jakimś momencie nie zachwycić się zanadto sobą. Stale szukać, szukać i jeszcze raz szukać. Nie powielać się i nie powtarzać. I jeśli już stworzy się rolę, która usatysfakcjonowała nas i publiczność, przy następnej podobnej propozycji nie powielać środków wyrazu”

Iga Cembrzyńska (1939) polska aktorka

Źródło: „Film” 1984, nr 46

„Każda publiczność może być dobrą publicznością. Reakcja widowni nie zależy od niej samej, ale od artysty.”

José Cura (1962)

Źródło: „Życie Warszawy”, 27 listopada 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kazdap.htm

O życiu

„Nie urodził się jeszcze na tym świecie architekt czy dekorator, który – budując kawiarnię – mógłby powiedzieć z góry: „W tym lokalu będzie taka a taka publiczność i taki a taki nastrój. Tak sobie to pomyśleliśmy i tak musi być…” – Kawiarnia zostaje urządzona, umeblowana, wchodzą do niej pierwsi goście, a po jakimś czasie okazuje się, że atmosfera jej nie ma nic wspólnego z tym, co zamierzyli jej twórcy: oddana do publicznego użytku rozpoczyna żywot własny i nieprzewidziany; jej losy nie dają się z góry wyznaczyć.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O losie , O nastroju , O czasie

„Agnieszka mieszkała wtedy naprzeciwko [teatru], w domu wypoczynkowym ZAiKS-u. Był to dla niej trudny okres przygnębienia po śmierci matki. Tłumacz sztuki Jacek Stanisław Buras namówił ją jednak, by przyszła na spektakl. Przyszła. I została. Potem przychodziła co wieczór. Ta sztuka otworzyła jej drzwi do naszego świata.(…) Ogromnie się cieszyła, gdy zagraniczna publiczność myślała, że to oryginalna żydowska klasyka. Nikomu by do głowy nie przyszło, że autorami jest dwójka współczesnych artystów – Osiecka i Konieczny.”

André Ochodlo (1963)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 7 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tlzt.htm

O śmierci , O sztuce , O domu , O matce

„(…) obecnie publiczność kinowa szuka emocji, których nie może dostarczyć tradycyjna dystrybucja.”

Jiří Bartoška (1947) czeski aktor

Źródło: Anna Serdiukow, Tu nie ma rutyny. Wywiad z Jiřím Bartošką, 28 czerwca 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=78309

„Wielu aktorów źle znosi, że przestają być atrakcyjni, że ich czas jako filmowych gwiazd nieuchronnie się kończy. Występowanie w mniejszych rolach uważają za upokarzające. Nie chcą zaakceptować siebie jako partnera młodszych, niekoniecznie zdolniejszych kolegów, tym bardziej nie potrafią widzieć siebie jako tła. (…) Nie godzą się, że nowa, młodsza publiczność za nic ma ich dawną wielkość. Mnie guzik obchodzi, co się o mnie myśli. Uwielbiam grać. Robię to, co chcę, i czuję się z tym dobrze.”

Dustin Hoffman (1937) aktor amerykański

Źródło: Po prostu graj http://www.polityka.pl/kultura/rozmowy/1515438,1,rozmowa-z-dustinem-hoffmanem.read

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Publiczność zrobiła ze mnie ojca chrzestnego ludożerstwa, jestem z tego powodu bardzo zadowolony.”

Issei Sagawa (1949) japoński morderca-kanibal

Źródło: Michał Filipczak, Issei Sagawa http://killer.radom.net/~sermord/New/zbrodnia.php-dzial=mordercy&dane=SagawaIssei.htm, zbrodnia.of.pl

„Kiedy widzę po zakończonym przedstawieniu, przedstawieniu będącym wielkim bełkotem pseudoartystycznym, nafaszerowanym wulgaryzmami, obscenami i obrazoburstwem, kiedy widzę, że po takim przedstawieniu publiczność na brawach wstaje i daje aplauz, to muszę przyznać, że jestem załamana. Zastanawiam się, co widzą ci ludzie, którzy siedzą obok mnie, i co widzę ja. Czy to są dwa różne widzenia? Czy to jest inna wiedza, z którą przychodzą oni, z którą przychodzę ja? Czy po prostu oni już zostali uformowani przez teatr.”

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

O ludziach , O wiedzę

„Dzisiejszą publiczność bardzo trudno zmylić; widzowie od razu zauważą, kiedy na ekranie pojawi się kaskader.”

Matt Damon (1970) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Chętnie zagrałbym Bourne'a jeszcze raz. Matt Damon specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 7 września 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=40096

„Bardzo się cieszę z jego szczęścia, bo wiem jakby to wyglądało, gdybym ja wygrał w Brazylii. To było coś niesamowitego – wspaniała publiczność, gra we własnym kraju. On zasługuje na to. Pracował bardzo ciężko przez cały rok i cieszę się razem z nim.”

Leandro Vissotto Neves (1983) siatkarz brazylijski

o Łukaszu Żygadle, który został wybrany najlepszym rozgrywającym LM 2010.
Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/aktualnosci/27025_leandro_vissotto_ciesze_sie_razem_z_lukaszem_zygadlo

O grach

„Co to znaczy własne boisko, własna publiczność, własne warunki atmosferyczne…”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

podczas meczu Azerbejdżan – Polska.
Komentarze do eliminacji mistrzostw Europy 2008

„Teatr nie może pokazywać życia wprost. Jest metaforą. Nie musi nazywać. Prowokuje, drażni, rozdrapuje problem. To nie jest teatr, do którego przychodzi się mile spędzić czas. Dramat dla naszych specjalistów od Romantyzmu, Fredry czy Gombrowicza. Jakie miałby mieć znaczenie? Musimy się obudzić i zacząć jak Swinarski dotykać publiczność, która przychodząc do teatru, przeżyje sztukę jak film Spielberga. Będzie rozpamiętywać przez dwa dni.”

Krzysztof Warlikowski (1962) polski reżyser teatralny

Źródło: „Rzeczpospolita”, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_swinarski_konrad

O problemach , O czasie

„Trudnym momentem dla aktora jest na pewno brak akceptacji ze strony publiczności czy nierzetelna recenzja. Moja publiczność czy moi fani są mi wierni od lat, za co naprawdę jestem im wdzięczny. Często słyszę od nich dobre słowo, a to motywuje mnie do ciężkiej pracy i podejmowania nowych wyzwań. To motywuje mnie najbardziej.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: Marta Zastawna, Pazura, jak znajdowałeś na to wszystko czas?, „Dziennik Elbląski” nr 94, 22 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115805.html

O czasie

„Wielki stadion i duża publiczność – to raczej mnie motywuje niż stresuje.”

Artur Boruc (1980) polski piłkarz

„Publiczność. Ona decyduje, że teatr jest wyjątkowy i dla aktora niezastąpiony. Na dodatek w spektaklu swoją rolę grasz od początku do końca, masz nad nią całkowitą kontrolę. W filmie jest inaczej, fragmentarycznie. Grasz poszczególne sceny w różne dni i tak naprawdę nigdy nie wiesz, jak to się ułoży w całość.”

Arkadiusz Jakubik (1969) polski aktor

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Orły 2005. Arkadiusz Jakubik – miesiąc na „Weselu”, stopklatka.pl, 3 marca 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24473

„Bułgarska publiczność na stojąco ogląda końcówkę meczu. Ja też muszę wstać bo nic nie widzę”

Piotr Dębowski (1965) polski dziennikarz sportowy

Wpadki komentatorskie

„Publiczność zawsze trzeba traktować poważnie. I kochać ją. Ona to odbiera. To klasyczne działanie sprzężenia zwrotnego. Jeśli ktoś daje dobroć, to tą dobrocią jest obdzielany.”

Elżbieta Okupska (1953) aktorka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Katowice, 30 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jztzs.htm

Kochać się

„(…) jest to klasyczny typ samotnika. Ian Fleming stworzył Bonda w swojej wyobraźni, ale tak naprawdę to Sean Connery dał mu swoją twarz. Wydaje mi się, że wizerunek agenta 007 utrzymał się tak długo w świadomości widzów między innymi dlatego, że producenci zadbali o to, by była to marka z klasą. Premiera każdego filmu z Bondem stanowiła wydarzenie. Jego przygody zawsze w jakiś sposób nawiązywały do aktualnych wydarzeń, ale z drugiej strony bohater nigdy nie opowiadał się po stronie jakiejś politycznej opcji. Scenariusz koncentrował się przede wszystkim na akcji, na widowiskowych scenach. Publiczność to uwielbiała. I tak pozostało do dziś.”

Daniel Craig (1968) aktor angielski

o Jamesie Bondzie.
Źródło: James Bond powrócił!, wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50179

„Śpiewanie może sprawiać również fizyczną przyjemność, kiedy czujesz, że dobrze ci to wychodzi. Sądzę, że podobnie reaguje publiczność – wiele doznań płynących z muzyki ma charakter zmysłowy, zwłaszcza jeśli chodzi o oddziaływanie rytmu. W wypadku muzyki poważnej mamy dość sztuczną sytuację, ponieważ nie pozwalamy sobie na spontaniczne reakcje na rytm, zupełnie inaczej jest, kiedy idzie się do klubu (czego nigdy nie robiłem) i tańcem odpowiada na muzykę i rytm. W sali koncertowej publiczność chowa emocje w sobie, nie ma tu przyzwolenia na ich cielesne okazywanie.”

Ian Bostridge (1964) angielski tenor

Źródło: Karolina Kolinek, Cielesność muzyki, dwutygodnik.com, marzec 2013 http://www.dwutygodnik.com/artykul/4350-cielesnosc-muzyki.html

O przyjemności , O charakterze , O tańcu

„Myślę, że publiczność zna różnicę pomiędzy Bocellim i mną. Jego płyty kupuje dla pięknych melodii, dla piosenek, jak Time to Say Good bye, a nie dlatego, że jest śpiewakiem operowym. Jeśli ktoś chce posłuchać śpiewu tenora operowego, kupuje płyty Dominga, Pavarottiego i Carrerasa bądź naszych młodszych kolegów: Alagni, Vargasa, Alvareza czy Cury. I może usłyszeć nas w teatrze. Bocelli to wielki talent, inaczej nie sprzedawałby tylu milionów płyt, ale nikt nie ma chyba wątpliwości, że jest częścią kultury pop. Też lubię jego głos, choć nie jestem pewien, czy wypełniłby nim wielką operową scenę.”

Plácido Domingo (1941) hiszpański śpiewak operowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 9 czerwca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kazdydz.htm

O myślach , O myśleniu

„Myślę, że funkcjonujemy trochę z boku show-biznesu. Nie jesteśmy szczególnymi ulubieńcami mediów, nie pasujemy do głównego nurtu. Niektóre stacje nas grają, a niektóre – nie zauważają od lat. Jednak to ludziom zupełnie nie przeszkadza, bo media robią swoje, a publiczność wie swoje.”

Michał Szulim (1979)

Źródło: Wywiad dla Polskiej Agencji Prasowej http://paplife.pap.pl/palio/html.run?_Instance=cms_paplife.pap.pl&_PageID=9&dep=99660&kat=1&depStart=1&_CheckSum=-1746691692

O myślach , O biznesie , O myśleniu

„Po pierwsze, możliwość bezpośredniego obcowania z widzem. W teatrze aktor spotyka się z bezpośrednią reakcją swojego odbiorcy i wie od razu, czy prowadzona przez niego scena czy monolog spotyka się z takim odbiorem, jakiego się spodziewał (…). Gra w teatrze to nie tylko relacja i współdziałanie między aktorami, ale to również ciągły dialog z widownią. Dobry odbiór (…) powoduje, że chcesz dać z siebie jeszcze więcej, rosną ci skrzydła. Po drugie – rewelacyjne jest to, że każdy spektakl jest inny, bo inna jest publiczność, inny jest dzień tygodnia, co innego nieświadomie wnoszę ze sobą z zewnątrz. I po trzecie, faza przygotowań i możliwość prawdziwej pracy nad rolą, analizowania postaci itd., która jest zazwyczaj dłuższa niż w filmie i zawsze dłuższa od tej w telewizji.”

Rafał Cieszyński (1976) aktor polski

o tym, co pociąga w pracy w teatrze.
Źródło: Marta Jachnik, Kocham pracę przed kamerą i w teatrze, „Echo Miasta Warszawa” nr 86, 21 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/127635.html

O grach , O relacjach

„Jest to wymagająca publiczność, ale najlepsza na świecie.”

Paweł Woicki (1983) siatkarz polski

o polskich kibicach.

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 17 września.
(…)
Muzeum Narodowe w Sukiennicach otwarte codziennie od godziny 11 rano do 4 po południu, gromadzi liczną publiczność. Prócz obrazu Siemiradzkiego, uwagę zwraca głównie zbiór kamei pana Schmidta-Ciążyńskiego, obecnie właśnie rozpakowany.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 211, 18 września 1883, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie , Obraz

„W komedii aktor sprawdza się od razu – publiczność albo się śmieje, albo nie. Niewielu jest dobrych aktorów komediowych, a ci, którzy radzą sobie w komediach, z łatwością poradzą sobie również z rolą dramatyczną. Odwrotnie ten mechanizm najczęściej nie działa. Komedia ma też ogromne możliwości edukacyjne, dzięki niej można powiedzieć coś ważnego w bardziej przystępnej formie – ośmieszenie, wskazanie głupoty, to jest jej ogromna rola. Obecnie coś się na lepsze dla komedii zmienia. Teatry, chcąc przyciągnąć publiczność, wprowadzają komedie do repertuaru. Dotyczy to nawet tych teatrów, które kiedyś odżegnywały się od komedii.”

Olga Lipińska (1939) reżyserka, scenarzystka telewizyjna i satyryczka, autorka tekstów kabaretowych, aktorka

Źródło: „Temi” 41/05 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/komedianie.htm

O głupocie

„Boli mnie każde nieudane przedstawienie, każda martwa, zamordowana nim publiczność. Jak długo trzeba będzie pracować, by to odkręcić. Odkręcanie jest trudniejsze od budowania.”

Zbigniew Brzoza (1957) polski reżyser

Źródło: „Nowa Trybuna Opolska”, 27 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/swlo.htm

„Brytyjski teatr należy do dramatopisarzy. Brytyjska publiczność nie ma wizualnych czy estetycznych potrzeb. Chce raczej bezpośrednich komunikatów, dlatego to dramat i dramatopisarz stały się u nas najwyższą wartością.”

Mark Ravenhill (1966)

Źródło: Anka Herbut, Odpowiedni poziom pretensjonalności Rozmowa z Markiem Ravenhillem, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/4020-odpowiedni-poziom-pretensjonalnosci.html

„Uwielbiam filmy, aczkolwiek proces ich realizacji potrafi przyprawić mnie nieraz o ciężkie frustracje. Poszczególne sceny kręci się w bardzo dziwnej kolejności, nie mającej nic wspólnego ani z chronologią, ani z rozwojem postaci. Często zdarza się, że na samym początku mam do zagrania jakąś bardzo trudną sekwencję albo wręcz finał filmu, kiedy jeszcze nie zdążyłem oswoić się z bohaterem, w którego się wcielam! Nie cierpię też sytuacji, w których wiem, że dałem z siebie wszystko, po czym okazuje się, że daną scenę trzeba powtórzyć, bo reżyserowi nie podoba się kompozycja kadru. Praca na planie wymaga olbrzymiej cierpliwości, a także odporności psychicznej. (…) W teatrze jest zupełnie inaczej: po prostu wychodzisz na scenę i grasz. Zdarza się oczywiście, że danego wieczoru nie jestem w najlepszej formie, że moja kreacja pozostawia wiele do życzenia. Myślę sobie wtedy: jaka szkoda, że nie można moich wpadek wyciąć w montażu, chciałbym nakręcić parę scen na nowo. Niestety, co się stało, już się nie odstanie. Teatr to hazard: publiczność kupuje bilety, ale za każdym razem spektakl wygląda inaczej, coś wychodzi lepiej, coś gorzej. Podczas prób aktorowi udaje się nawiązać o wiele bliższy kontakt z reżyserem niż na planie, ale z kolei w filmie można pozwolić sobie na zbliżenia, pokazujące całą gamę uczuć malujących się na ludzkiej twarzy. W teatrze to niemożliwe.”

Ralph Fiennes (1962) aktor angielski

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16270

O emocjach , O myślach , O cierpieniu , O cierpliwości

„Serial ma swój specyficzny rytm, tempo oraz swoją publiczność. Dlatego scenarzyści czuwają nad tym, żeby nie poszło to w jakieś wątki sensacyjno-kryminalne, choć nie ukrywam, bardzo bym chciał. Grając tę postać, bardzo się wyciszyłem. Z natury jestem cholerykiem, a to nie sprzyja kontaktom z ludźmi. Muszę mieć to na względzie, bo oprócz tego, że jestem aktorem, prowadzę własny teatr.”

Wojciech Dąbrowski (1959) aktor polski

o pracy w serialu Plebania.
Źródło: Rodzina jest ze mnie dumna, „Tele Tydzień”, nr 38, 15 września 2008 http://www.plebania.pl/wywiady/dabrowski.html

O rodzinie , O naturze

„Coraz częściej na animacje chodzi dorosła publiczność. Czasem dziecko jest niemal zaciągane siłą i stanowi jedynie pretekst, żeby dorosły obejrzał wesołą kreskówkę.”

Grzegorz Pawlak (1961) polski aktor głosowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 7 sierpnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rknd.htm

O dzieciach , O sile , O czasie

„Kiedyś 11 tys. ludzi w Spodku zaśpiewało mi sto lat i byłem strasznie wzruszony. To są takie momenty, których się nie zapomina. Miedzy innymi waśnie Spodek, polska publiczność, polskie miasta gdzie są rozgrywane mecze Ligi Światowej, tego nie zapomni się do końca życia.”

Sebastian Świderski (1977) siatkarz polski

Źródło: Siatkówka to sport dla inteligentnych http://www.sebastianswiderski.pl/artykuly/dla%20inteligentnych.html

O ludziach , O sporcie , O zapominaniu

„Chcemy czy nie, ale aktor jest ciągle magnesem przyciągającym publiczność.”

Igor Michalski (1957) polski aktor

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 8 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mmme.htm

„Kiedy jest rock and roll, to musi być impreza! Ona mnie oczyszcza, pozwala zresetować umysł. Doradzam to każdemu;). Ludziom się wydaje, że każdy koncert to swego rodzaju impreza. A to przecież często stres. Kiedyś pod koniec jednego z występów straciłam głos. Wyobraź sobie, że mam do zaśpiewania jeszcze tylko „Świat się pomylił” na koniec. Przede mną stoi _S tys. ludzi, a ja odkrywam, że nie mówię. Poprosiłam szeptem publiczność: zaśpiewajcie za mnie. I tak zrobili. Miałam łzy w oczach.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Gala”, 49/2010

O ludziach , O świecie , O łzach

„To dzieci a nie dorośli, więc widz ma trudniejsze zadanie. Nic nie wie o ich pochodzeniu, miejscu w społeczeństwie. Są wyjęci z kontekstu, który ułatwiałby osąd. Publiczność sama musi wypełnić zaplanowane przeze mnie luki. Interesował mnie portret podzielonego miasta, gdzie bogaci i wykształceni mieszkają w jednej jego części, zaś ubodzy, niewyedukowani imigranci w drugiej.”

Ruben Östlund (1974)

o bohaterach w filmie Gra.
Źródło: Anna Kilian, Wyłącznie kwestia sumienia?, portalfilmowy.pl, 24 października 2012 http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,5,11656,4,1,Wylacznie-kwestia-sumienia.html

O dzieciach , O grach

„Siedząca w fotelach publiczność, też, podobnie jak aktorzy, jak teatr, jest nośnikiem pewnych treści. Przychodząc do teatru przynosi ze sobą rzeczywistość pozateatralną. I te dwie rzeczywistości – sceniczna, przekazywana przez aktorów, czyli przez postaci i rzeczywistość publiczności, ta pozateatralna (…) – wchodzą ze sobą w związek, który nazywa się interakcją. I w tym momencie następuje świadome lub podświadome przyjmowanie przez widzów rzeczywistości przedstawionej. Inną rzeczą jest, czy publiczność się z tą rzeczywistością przedstawioną identyfikuje czy też nie, ale ją przyjmuje i już z samego tego faktu, że siedzi na widowni i jest, jakby powiedział Wyspiański: „przytomna grze na scenie.””

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

O grach , O rzeczywostości

„Dzięki opanowaniu sztuki improwizacji w serialu [Spadkobiercy], nie boimy się, kiedy coś nam się wywali w kabarecie: zgaśnie światło, nagle ktoś wejdzie na scenę. Potrafimy poradzić sobie w nowej sytuacji tak dobrze, że publiczność bawi się nawet lepiej niż na początku.”

Joanna Kołaczkowska (1966) polska artystka kabaretowa

Źródło: Improwizujemy na bieżąco, „To i Owo” nr 11, 15 marca 2011, s. 13.

O świetle

„(…) Warszawie nieodzownie potrzebny był teatr nie tylko o nowoczesnej budowie i urządzeniach scenicznych, lecz i o nowoczesnych zamierzeniach artystycznych, szczególnie pod względem inscenizacji, reżyserii i sztuki dekoracyjnej, które w owym czasie były w Warszawie zupełnie obce. Poza tym chodziło o teatr, który by systematycznie pielęgnował repertuar klasyczny i interesował nim publiczność. Ogólną dewizą nowo powstającego teatru było: dzieło sztuki w najdoskonalszej artystycznej formie.”

Arnold Szyfman (1882–1967) polski dramaturg i reżyser teatralny

Źródło: Powstanie Teatru Polskiego. Teatr Polski w Warszawie 1913–1923, Warszawa 1923

O czasie

„Nie jestem ani Konradem Swinarskim, ani Kazimierzem Dejmkiem, ale byłbym uszczęśliwiony, gdybym mógł zaskoczyć publiczność tak, jak im się to udało.”

Jacek Andrucki (1945–2012)

o inscenizacji Dziadów.
Źródło: Magdalena Mach, Teatr Siemaszkowej przenosi się do filharmonii, „Gazeta Wyborcza – Rzeszów” nr 216, 15 września 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/44105.html

„Ludzie chodzą najchętniej na farsy i komedie, wolą ulegać iluzjom, uciekać w bajkę. Z drugiej strony istnieją teatry, które odniosły sukces w dziedzinie sztuki społecznej. Teatr Wybrzeże, na przykład, od roku czy półtora, pokazuje wiele sztuk bardzo silnie osadzonych we współczesnych realiach i nie może narzekać na brak zainteresowania. Obawiam się jednak, że masowa publiczność nie oczekuje tego typu spektakli czy filmów.”

Feliks Falk (1941) reżyser polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza” Trójmiasto, 25 stycznia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/teatrnie.htm

O ludziach , O sukcesie

„Zagrałem mnóstwo koncertów, jakieś 1000, może 1200 – nie wiem, bo dawno się pogubiłem. Swoich, jak na razie, zagrałem kilka. Tak, lubię chodzić na koncerty i gdy tylko mogę i dzieje się coś ciekawego, jestem tam obecny.(…) Chyba moim największym przeżyciem koncertowym był Burning Spear w Astorii w Londynie. Świetny koncert prawdziwej gwiazdy reggae plus publiczność jak z bajki – rastamani z włóczniami i piękne kobiety z pachnącymi (w Polsce tego nie ma) dredami. Cieszę się, że coraz więcej czołowych bandów przyjeżdża do Polski, to niewątpliwie ma wpływ na ogólny poziom naszej sceny koncertowej.”

Sidney Polak (1972) polski muzyk

Źródło: Wywiad, Jestem wesołym pijakiem http://www.hip-hop.pl/teksty/projector.php?id=1097056445

O kobietach

„Trudniej jest rozśmieszyć publiczność niż zmusić ją do łez, no chyba że ma płakać ze śmiechu.”

Rowan Atkinson (1955) brytyjski aktor komediowy

Źródło: „Tele Tydzień” nr 20, 14 maja 2007

O śmiechu , O płaczu

„Potrzeba mądrości, by pojąć mądrość: na nic muzyka, gdy publiczność głucha.”

Walter Lippmann (1889–1974)

O mądrości , O muzyce

„To zdecydowanie wyjątkowy występ. Przede wszystkim ze względu na jego intymny, bardzo osobisty charakter. Takie show daje możliwość zaangażowania się w każdą chwilę. Atmosfera, energia, publiczność są bardzo wyczuwalne, wręcz namacalne.”

Alicia Keys (1981) amerykańska piosenkarka

na pytanie, co szczególnego jest w występach „unplugged”.
Źródło: onet.pl http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/alicia-keys-osobista-plyta,1,4561974,wiadomosc.html

O muzyce , O charakterze

„Z krytykami nie zamierzam polemizować – ich opinia o niektórych spektaklach jest zdecydowanie krzywdząca, na szczęście – prócz recenzentów – w teatrze jest publiczność, ona wyraża opinię, kupując bilety.”

Mikołaj Grabowski (1946) polski reżyser i aktor, pedagog

Źródło: „Dziennik Polski”, 17 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/teatrwb.htm

O szczęściu

„Żal było patrzeć na to. Żegnamy się w żenująco słabym stylu. Powiem szczerze, że dawno nie widziałem tak słabo grającej Reprezentacji Polski. To nie tylko w tym dzisiejszym meczu, ale także w tym meczu z Irlandią. Własna publiczność, 40 tysięcy ludzi, wielkie oczekiwania, fantastyczna atmosfera, pragnienie, marzenie uszczęśliwienia gdzieś tych kibiców. I taki marazm, marazm, marazm, który nic nie wnosi, nic nie daje, tylko wciąż jesteśmy rozczarowani, zdegustowani.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Słowenia-Polska 3–0, 9 września 2009

O ludziach

„Nieodłącznym elementem teatru jest publiczność, pełni bardzo ważną rolę w spektaklu. Bez niej nie ma teatru. Teatr tworzy się dopiero w relacji sceny z widownią, w przytomności widza.”

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

O relacjach

„Amerykańska publiczność jest taka sama, jak wszędzie. Tylko trochę nudniejsza.”

Sid Vicious (1957–1979) brytyjski muzyk punkowy (Sex Pistols)

American audiences are just the same as any other audiences. Except a bit more boring. (ang.)
O zespole i fanach
Źródło: Filth and Fury: The Sex Pistols (2000), str. 207.

„Jeśli po moim pierwszym geście publiczność śmieje się i mówi: O tak, tak właśnie robi mucha – to znaczy, że znalazłem coś, co jest dla owej muchy najbardziej charakterystyczne.”

Ireneusz Krosny (1968) polski aktor, mim

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 30 października 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/i_krosny.htm

„Serial spotkał się z krytyką, ale został za to doceniony przez publiczność, o czym świadczy fakt, że w telewizji był wyświetlany 36 razy.”

Jerzy Cnota (1942–2016) aktor polski

o serialu Janosik.
Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 16 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zmcw.htm

„Stawiam w życiu małe, ale przemyślane kroki. Może na tym stracę, może wygram… Wszystko zweryfikuje życie i publiczność.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

O życiu

„Publiczność oklaskuje sztuczne ognie, ale nie wschód słońca.”

Friedrich Hebbel (1813–1863) niemiecki dramaturg i poeta

„Czasami bardziej słyszę publiczność niż Chrisa, który stoi obok mnie. Ciekawe jest też, jak w różnych miastach skandują „Soundgarden” – fatalnie trzysylabowy zespół. Na Florydzie po prostu krzyczą: „Garden, Garden”. W Niemczech każdą sylabę akcentują z jednakową dzikością. W Wielkiej Brytanii wołają: „Mud-hon-ey”.”

Kim Thayil (1960) gitarzysta amerykański (Soundgarden)

o występach na koncertach.

„Na szczęście publiczność uwielbia wpadki. Ludzie cieszą się, że aktor jest równie ułomny jak każdy. Na dodatek w tych potknięciach bywa urokliwy. Widzowie nie mają przed sobą ideału, lecz spoconego ze wstydu człowieka, śmiesznego i nieporadnego.”

Kinga Preis (1971) polska aktorka

Źródło: „Twój Styl” nr 10 (255), październik 2011

O szczęściu , O ludziach

„Galileusz zdumiał się tym kołysaniem, jakby nie spodziewał się takich właśnie ruchów i nie miał o nich pojęcia, co w konsekwencji pozwoliło mu odkryć prawa nim rządzące. Takie spojrzenie, równie trudne, jak i twórcze, teatr musi sprowokować swymi obrazami ludzkiego współżycia. Musi zdumiewać swą publiczność, a to dokonuje się za pomocą techniki efektów obcości w rzeczach dobrze znanych.”

Bertolt Brecht (1898–1956) niemiecki pisarz, dramaturg, teoretyk teatru, inscenizator i poeta

Małe organon dla teatru

O pomocy , Obraz

„Uwielbiam teatr. To zupełnie inny kontakt z odbiorcą tego, co robisz. Jeden do jednego. W teatrze widzisz, jak reaguje na ciebie publiczność. Można wtedy to weryfikować i każdego wieczoru proponować coś innego. W filmie, jak już coś nakręcimy, to koniec. Tego się nie powtórzy.”

Leszek Lichota (1977) aktor polski

Źródło: Artur Cichmiński, Leszek Lichota: Myślałem o piwie z Bruce'em Willisem, 31 października 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=82205

O myślach , O myśleniu

„Tak naprawdę Klancyk wyłonił się na przełomie 20 stycznia 200607 roku, kiedy pojechaliśmy na festiwal PAKA – po to, żeby coś skonkretyzować. Doszliśmy do finału i starliśmy się z jurorami, którzy twierdzili, że kabaret musi mieć formę, konferansjera, piosenkę i tekst, że nie wolno pytać o inspirację, że to jest świetne, ale pokazujemy ćwiczenia. Że tego nie można puścić w telewizji na żywo. Ale po powrocie z Krakowa zaczęliśmy grać znowu. Zrobiliśmy wtedy spektakl „Kto widział małpę trzymającą scenariusz” Polega on na tym, że wrzucamy około pięciuset ćwiczeń do słoja i losujemy. Czasami gramy sceny, których jeszcze nie widzieliśmy ani nigdy nie graliśmy. Losuje publiczność, nic nie jest zaplanowane.”

Michał Sufin (1983)

Źródło: Katarzyna Gawkowska, Jam teatralny, „Teatr” nr 7-8, 7 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144746.html

O ćwiczeniach

„Nigdy nie przestanę dążyć do perfekcji. Mam nadzieję, że moja świetna publiczność dostrzeże i doceni tę moją rzetelność i nieustanne szukanie czegoś nowego.”

Michał Bajor (1957) polski piosenkarz i aktor

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kielce, 2 lutego 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/3uwj.htm

O perfekcji

„Tego zawodu [aktora] nie da się zdefiniować. Nie intelekt jest gwarancją powodzenia w aktorstwie. Często, przeciwnie, on przeszkadza. To zawód pełen sprzeczności. Czyż nie jest to rzecz tajemnicza, że publiczność na widok jednego aktora milknie, a nie zauważa wejścia innego. Moim ABC aktorstwa jest tekst Hamleta: 'Zastosuj akcję słów, a słowa do akcji, mając przede wszystkim to na względzie, abyś nie przekroczył granic natury, wszystko bowiem, co przesadzone, przeciwne jest zamiarowi teatru, którego przeznaczeniem jest – jak było dawniej – służyć niejako za zwierciadło naturze.”

Andrzej Seweryn (1946) aktor i reżyser polski

Praca wykonywana z myślą o innych jest warunkiem dobrego wykonywania zawodu. Toteż ona jest moją, swego rodzaju, religią.
Źródło: Głosić nie zamierzam, chcę pytać, „Dziennik Bałtycki” 24–26 grudnia 1993

O religii , O myślach , O naturze , O myśleniu

„Rzeczywiście, w Rosji jestem przyjmowana jak królowa – tamtejsza publiczność mnie uwielbia. Co do mężów stanu, oni też mają prawo słuchać piosenek o miłości, prawda? We Francji występowałam m. in. przed prezydentem Sarkozym i socjalistycznym prezydentem Mitterandem. Jednak najbliższe sercu jest wspomnienie występu dla prezydenta Pompidou, może dlatego, że jestem gaullistką.”

Mireille Mathieu (1946) francuska piosenkarka

Źródło: Joanna Orzechowska, Słowik z Awinionu (wywiad z Mireille Mathieu), „Twój Styl” nr 9 (314), wrzesień 2016, s. 113.

O prawdzie , O wspomnieniach , Serce

„Społeczeństwo zaś popada w bezmyślność w zakresie najżywotniejszych swoich interesów, w dziedzinach zaś oderwanych od życia okazuje skłonność do ekstaz i orgii duchowych. Umie ono przez dłuższy czas zupełnie nie interesować się poważnymi zaburzeniami w głębi państwa, od którego jego losy zależą, ale przychodzi czasem chwila, że z wszystkich kątów kraju zjeżdżają się ludzie w celu wysłuchania jednej opery, lub że wypełniająca salę koncertową wyborowa publiczność urządza sobie zbiorowe łkanie.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Myśli nowoczesnego Polaka, 1903

O losie , O ludziach , O myślach , O czasie

„Moja codzienna aktywność wynika z tego, że czuję się nieszczęśliwa. A publiczność tworzy mogą grupę terapeutyczną.”

Joan Rivers (1933–2014) aktorka amerykańska

Źródło: Eugene W. Straus, Alex Straus, 100 największych osiągnięć medycznych, Świat Książki, Warszawa 2009, ISBN 978-83-247-0890-1, s. 255.

O książkach , O świecie

„W Kazachstanie miała koncert na stepie. W głębi pasły się ogromne stada krów i owiec, publiczność stanowiła grupka pasterzy. Niesamowity krajobraz oczarował Anię. Coś się z nią stało. Zapomniała, że śpiewa po kazachsku, dla kogoś. Głos niósł się po stepie. Zwierzęta podniosły łby. Nagle uświadomiła sobie, że jej słuchają. Zaniepokoiło ją to, a po chwili ogarnęło wzruszenie. Gdy odjeżdżała, zwierzęta czekały na dalszy ciąg występu.”

Janusz Laskowski (1946) polski muzyk

o Annie German.
Źródło: Sławomir Koper, Życie artystek w PRL, Wydawnictwo Czerwone i Czarne, Warszawa 2013, ISBN 9788377000670, s. 118.

O życiu , O śpiewie , O czekaniu , O zwierzętach

„Pierwsze Radio nie będzie grać mojego cholernego singla (What God Wants), ponieważ wiedzą, że nie jest dobry. Wiedzą, że nie jest tak dobry jak Erasure lub pieprzona Janet Jackson. Wiedzą, że brytyjska publiczność nie powinna go słuchać. Jak słyszę coś takiego gotuje się we mnie krew! Jeśli nie jesteś siedemnastolatkiem z czapką baseballową założoną tyłem do przodu, to po prostu nie chcą wiedzieć.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Muzyka
Źródło: „Q Magazine”, listopad 1992

O gotowaniu

„Publiczność chętniej ogląda mnie w roli zabójcy niż kochanka.”

Jason Statham (1967) aktor brytyjski

Źródło: Twardziel z przypadku, oprac. Anna Bugajska, „To i Owo” nr 36, 4 września 2012, s. 5.

O kochankach

„Zawsze wierzyłeś, że prawdziwym celem pisania jest dotrzeć do wszystkich ludzi i zmienić ich życie. Co jednak, jeśli taki cel jest nieosiągalny? Czy traci przez to sens?
(…) Jeśli nie możesz zbawić świata, dlaczego miałbyś się troszczyć o to, czy masz dużą czy małą publiczność?”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

Źródło: Noty o wygnaniu

O życiu , O ludziach , Sens

„Bardzo lubię Polskę (…). Zawsze świetnie nam się tutaj gra, mamy gorące przyjęcie, publiczność jest bardzo dobra. Koncerty w Polsce sprawiają nam autentyczną radość.”

Mike Wead (1967)

Źródło: Mike Wead – King Diamond (gitara), rockmetal.pl, 4 kwietnia 2001 http://www.rockmetal.pl/wywiady/king.diamond-mike.wead.01.html

O grach , Radość

„Publiczność bardzo utożsamia mnie z postacią lekarza, którego gram w serialu.”

Marian Opania (1943) aktor polski

o roli Tadeusza Zyberta w serialu Na dobre i na złe.
Źródło: Rozmowa z Marianem Opanią, wisla.naszemiasto.pl, 5 maja 2005 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/900900,rozmowa-z-marianem-opania,id,t.html

„Wiele wystąpień podczas tej trasy musiało być odwołanych przez to, że publiczność była zbyt liczna.”

Mike Dirnt (1972) amerykański muzyk

„Dzisiaj życie teatralne na świecie to galaktyka – z licznymi gwiazdami i planetami. Każda ma swoją publiczność. Interesują mnie zjawiska z kręgu różnych kultur teatralnych. Najbardziej istotne jest to, czy mnie one poruszają.”

Eugenio Barba (1936) włoski dramatopisarz i reżyser teatralny

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 czerwca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wyspaw.htm

O życiu

„Sztuka estradowa jest czymś nad wyraz poważnym i trudnym, jest dobrym testem aktorskich umiejętności, zwłaszcza że nie zawsze publiczność jest przychylna, a na estradzie, jak nigdzie indziej, trzeba się podobać.”

Maciej Damięcki (1944) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, MIPN mnie zlinczował, e-teatr.pl, 20 kwietnia 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38070,druk.html

O sztuce

„W naszych realiach teatr potrzebuje twarzy, która będzie firmowała jego dokonania. Osoby, którą publiczność widziała w artystycznych przedsięwzięciach, zna jej gust, talent, wie, jakiego repertuaru i jakiej wizji może się po niej spodziewać. Ta twarz musi być twarzą artysty.”

Konrad Imiela (1972) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 13 lutego 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18964

O czytaniu

„Piosenka posługuje się przerysowaniem chwilowego wrażenia, dlatego wykonywanie ich służy odreagowywaniu napięć. Uważam, że jest to muzykoterapia. Łudzę się, że publiczność żartuje razem ze mną, że nie buduje na tych piosenkach swojego światopoglądu, a szczególnie na wyrwanych z kontekstu zdaniach.”

Kuba Sienkiewicz (1961) polski muzyk i lekarz

Wywiady i rozmowy
Źródło: Jestem zdrowy, 1994

O wrażeniach

„Zawód ten uprawia się dla ludzi, nie dla siebie. Jedyną rzeczą, dla której warto ten zawód uprawiać jest publiczność. Jedyny sen koszmarny, jaki miałem, był ten, że gram, a widownia składa się z samych krytyków.”

Roman Wilhelmi (1936–1991) aktor polski

Źródło: Ewa Moskalówna, Co grać? http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/118510.html, „Głos Wybrzeża” nr 185, 4 sierpnia 1984

O ludziach , O snach

„Następnie, zupełnie nie wiadomo dlaczego, znalazł się na widowni teatru. Pod wyzłacanym sufitem gorzały kryształowe żyrandole, a na ścianach kinkiety. Wszystko było tak, jak powinno być w niewielkim, ale bogatym teatrze. Była zasłonięta aksamitną kurtyną scena, na ciemnowiśniowym tle kurtyny lśniły niczym gwiazdy powiększone wizerunki dziesięciorublówek, była też budka suflera, a nawet publiczność.”

Michaił Bułhakow (1891–1940) pisarz rosyjski

„Nie można się utrzymać na scenie tak długo jak nam się udało, jeśli granie nie przynosi ci radości. Muzyki nie można udawać. To pierwsza rzecz, jaką zauważą słuchacze. A jeśli oni ci nie wierzą, to znaczy, że coś jest z tobą nie tak. Publiczność jest mądra. Nie przyjdzie na kolejny koncert, jeśli przestanie ci ufać.”

Ian Paice (1948) perkusista brytyjski

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 20 sierpnia 2003.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 238–239.

„Filmy Polańskiego skutecznie przekonują odbiorców, że podczas seansu liczą się tylko oni ich zadowolenie. Wszystkimi użytymi środkami reżyser upewnia swą publiczność, że trudzi się tylko dla jej przyjemności. Ciekawe historie, niezwykli bohaterowie, uroda kadru, wyrafinowane zabiegi narracyjne, suspens i wykalkulowana gradacja napięć, elegancka forma i doskonała profesjonalność filmowej roboty widoczna w każdym szczególe – to niezmienne cechy jego stylu.”

Grażyna Stachówna (1951)

Polański od A do Z
Źródło: s. 186.

O przyjemności , O historii

„Nie będzie przesadą powiedzieć, że masowe środki przekazu zdają się mieć wyłącznie to jedno podwójne zadanie: utrzymywać amerykańską publiczność w stanie bezustannej, gorączkowej troski o pozycję społeczną i zarazem dostarczać jej znieczulających i nasennych narkotyków w każdej formie – nie wyłączając trepanacji czaszki w groźniejszych wypadkach.”

Melvin Tumin (1919–1994)

Kultura popularna a społeczeństwo otwarte (Popular Culture and the Open Society) (1957)
Źródło: s. 146.

„Kult długo był grupą, której słuchali przede wszystkim studenci, mimo że wyrośliśmy z estetyki punkrockowej. To nie była jednak ta sama publiczność, która słuchała takich punkowych zespołów jak Dezerter czy TZN Xenna. Zawsze mieliśmy część widowni, która przychodziła posłuchać słów, a nie tylko tańczyć pogo.”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik w wywiadach
Źródło: Punk Rock Later, rozmawia Mikołaj Lizut, Sic!, Warszawa 2003, s. 9–10.

„Problem zaczął się w momencie, kiedy ja dalej się rozwijałam, uczyłam i chciałam robić rzeczy poważniejsze, a tymczasem miałam nadal śpiewać te same piosenki, które wykonywałam, mając lat 15. Miałam wrażenie, że oszukuję publiczność.”

Sasha Strunin (1989) piosenkarka polska

Wypowiedzi piosenkarki
Źródło: Gazeta.pl, 2016 http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,20833155,sasha-strunin-wraca-na-scene-mialam-wrazenie-ze-oszukuje.html

O problemach , O śpiewie , O wrażeniach , O oszukiwaniu

„Istnieją dwa typy reżyserów. Jedni wymyślając, a potem tworząc film, mają na uwadze publiczność, drudzy w ogóle o nią nie dbają. Dla pierwszych kino to sztuka spektaklu, dla drugich osobista przygoda. Ani jedno, ani drugie podejście nie jest samo z siebie lepsze, czy bardziej wartościowe. Po prostu to dwie różne artystyczne postawy.”

François Truffaut (1932–1984) francuski reżyser filmowy, scenarzysta, aktor i producent

Źródło: David Bordwell, Kristin Thompson, Film Art. Sztuka filmowa. Wprowadzenie, tłum. Bogna Rosińska, Wydawnictwo Wojciech Marzec, Warszawa 2010, s. 3.

O sztuce , O pewności siebie

„Bardzo często zadaje mi się pytanie, która publiczność jest najlepsza. Tu nie ma odpowiedzi, dlatego, że ja nie pamiętam, żebyśmy grając w tak różnych częściach świata, dla tak różnej mentalnie, kulturowo publiczności, byli tak samo dobrze odbierani. I to jest tym pięknym elementem, który łączy brać metalową na całym świecie, dlatego że oni tego samego potrzebują. Przychodzą na koncerty metalowe w tym samym celu – żeby wyrzucić z siebie troski.”

Piotr Wiwczarek (1965) polski wokalista, gitarzysta i producent

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 3 września 2006.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Rozmowy trzecie , Kraków: FotoJana, 2008, ISBN 978-83-927818-0-6, s. 64.

Pytanie , O pewności siebie

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Potrzeba mądrości, aby mądrość zrozumieć: muzyka jest niczym, jeśli publiczność jest głucha.”

Walter Lippmann (1889–1974)

O muzyce , O mądrości

Cytaty na temat publiczność strona 2

Cytaty na temat publiczność
strona 2