Cytaty na temat przystąpić (51 cytatów)

„Aby osoba, grupa lub społeczeństwo mogły zasłużyć na miano „nowoczesnych”, nie muszą nic wielkiego czynić. Żadnych strategicznych przegrupowań, żadnych nowych twarzy, obejdzie się też bez mitycznych „inwestycji”. Dla stworzenia nowoczesnego państwa wystarczy, że jego elity amputują sobie jedną niedużą wajchę, jeden malutki, ale kluczowy dla funkcjonowania społeczeństwa dynks. Ta zbędna wajcha służyła dawniej do przełączania zachowania z trybu „publiczny” do trybu „prywatny” i nazywała się WSTYD. Poczucie wstydu było tak silnym bodźcem formującym, że w sferze publicznej ludzie pragnęli wyglądać lepiej, przyzwoiciej i mądrzej niż we własnej chałupie. To się skończyło gdzieś pod koniec dwudziestego stulecia, wraz z konkluzją, że skoro wstyd jest uczuciem przykrym i ograniczającym, to trzeba go odgórnie znieść. Zadanie zlikwidowania tych nienowoczesnych umysłowych ograniczeń powierzono psychologii. Psychologia to najmniej wstydliwa ze wszystkich gałęzi filozofii. Rozpustna i pozbawiona zahamowań nauka nieścisła. Pod hasłem „precz z hipokryzją” przystąpiono do walki z zakłamaną, udawaną przyzwoitością na pokaz. Z pruderią umysłową. Człowiek pozbawiony hamulców stał się pozytywnym bohaterem i wzorem do naśladowania.”

Anna M. Nowakowska (1960)

Źródło: Wyciekło http://annanowakowska.blog.pl/2015/06/18/wycieklo/, „Tygodnik Ciechanowski”, 16 czerwca 2015

O ludziach , O zachowaniu , O emocjach , O nauce

„Przystąpiłem tu po raz pierwszy do Komunii. Źle, właściwie bez porządnego przygotowania, prawie nie rozumiejąc, o co chodzi. Ale Jezus Sakramentalny nie przyszedł do mojego serca na próżno. Odczułem natychmiast błogosławione efekty w moim życiu duchowym. Nic nie mogło mnie już w żaden sposób od Niego oderwać, choć z bólem stwierdzam, że nikt w domu nie prowadził mnie ścieżkami Boga.”

Dolindo Ruotolo (1882–1970) włoski ksiądz

Źródło: Fui chiamato Dolindo, s. 28, za: Joanna Bątkiewicz-Brożek, Jezu, Ty się tym zamij! O. Dolindo Ruotolo. Życie i cuda, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2017, s. 33.

O domu , O Bogu , Serce

„Podam dowód, że tak jest. W tym tygodniu zostały przyjęte trzy nowe europejskie podatki. PO, PSL i Polska 2050 głosowała za tymi zmianami. Dlatego nie mógłbym przystąpić do Platformy Obywatelskiej.”

Stanisław Tyszka (1979) polski polityk

Źródło: https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2022-11-27/stanislaw-tyszka-dostalem-oferte-startu-z-list-po-proponowano-mi-jedynke/

„Od paru lat spadały na nas wyzwiska – na tych wszystkich, którzy nie chcieli przyłączyć się do chóru wylewających pomyje na głowę Prezydenta, przystąpić do walki z kaczyzmem, dołączyć się do zbożnego czynu dożynania watah. Tak jakby nie było o wiele łatwiej płynąć z głównym nurtem, pisać do „GW” i odcinać kupony od poglądów wytartych w powszechnym obrocie. Nie, wcale się nie skarżę. Te obelgi były zaszczytem. Dzisiaj wiem, że są największym zaszczytem, jaki mnie spotkał w życiu.”

Zdzisław Krasnodębski (1953) socjolog, profesor, filozof

Źródło: Już nie przeszkadza, rp.pl, 14 kwietnia 2010 http://www.rp.pl/artykul/461351.html

O gniewie , O walce

„Nasza armia przygotowuje się do przejęcia steru władzy narodowej, ażeby następnie przystąpić do organizacji wielkich kooperatyw nikaraguańskich robotników i chłopów, którzy eksploatować będą nasze bogactwa naturalne z korzyścią dla całej nikaraguańskiej społeczności.”

Augusto Sandino (1895–1934)

Źródło: Zbigniew Marcin Kowalewski, Guerilla latyno-amerykańska, op. cit., s. 35.

O bogactwie

„Powiedział mi wtedy, żebym do nich przystąpił, a na całym świecie drzwi do kariery będę miał otwarte (…) już więcej tam nie chodziłem (…) Gdy się im sprzeciwisz, mogą nawet zabić.”

Stanisław Skalski (1915–2004) lotnik polski, generał

o Polskim Żydzie mieszkającym w Anglii, który miał zapraszać Skalskiego do masonerii.
Źródło: Bohaterowie są zmęczeni, „Gazeta Wyborcza”, 29 października 1993 http://niniwa2.cba.pl/skalski_bohaterowie_sa_zmeczeni.htm

„Myślę też, że wielką szansą Polski może być gaz łupkowy. W USA łupki ożywiły gospodarkę, poprawiły bilans energetyczny kraju, zapewniły wielkie zyski. W Polsce może być podobnie. Dlatego trzeba przyśpieszyć prace geologiczne i – nie oglądając się na protesty ekologów, Niemiec, Francji czy Rosji – jak najszybciej przystąpić do eksploatacji na przemysłową skalę.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Krzysztof Różycki, Co z tą Polską, „Angora”, 2 lutego 2014

O myślach , O myśleniu

„70 lat temu sowieckie NKWD przystąpiło do wykonywania polecenia Stalina i towarzyszy, którzy postanowili zgładzić tysiące polskich oficerów, policjantów i funkcjonariuszy państwowych uznanych za zdeklarowanych i nierokujących nadziei poprawy wrogów władzy sowieckiej. Nie rokowali nadziei, że da się ich urobić do konsystencji ludzi sowieckich, wobec czego byli wrogami, których należało unicestwić. Zbrodnia ludobójstwa nazwana później – katyńską – pochłonęła tysiące ofiar. Według ustaleń historyków wiosną 1940 roku Sowieci zamordowali co najmniej 22 079 obywateli Rzeczypospolitej Polskiej, w tym 14 463 wojskowych, policjantów i innych funkcjonariuszy państwowych z obozów specjalnych.”

Tadeusz Płoski (1956–2010) biskup polowy WP

Niewygłoszone Kazanie katyńskie z dn. 10 kwietnia 2010
Źródło: www.most.salezjanie.pl http://www.most.salezjanie.pl/?news=1518

O ludziach , O wiośnie

„Zgodnie z instrukcjami, jakie otrzymałem od moich przełożonych w Londynie w końcu r. 1943, wydałem rozkaz podległym mi lokalnym dowódcom, aby przystąpili do otwartej walki przeciwko Niemcom i aby czynnie popierali operacje wojsk sowieckich od chwili, gdy linia frontu znajdzie się w pobliżu ich dowództwa. Rozkazy te zostały ściśle wykonane i w r. 1944 w czasie sowieckiej ofensywy we Wschodniej Polsce nasza Armia Krajowa uderzyła na Niemców w wielu okręgach, ułatwiając postępy Rosjanom i zajęcie przez nich wielu miast, a wśród nich: Wilna, Lwowa i Lublina. Ta współpraca z armią czerwoną nie ustaliła jednakże trwałej łączności na jakiejś szerszej płaszczyźnie czy skali, wykraczającej poza ramy pola bitwy, w jak najściślejszym znaczeniu tego słowa. Nie mogąc ustalić łączności z dowództwem sowieckim, co nie było naszą winą, usiłowałem skoordynować nasze operacje z działaniami armii czerwonej, na podstawie mojej własnej oceny sytuacji wojskowej. Wziąłem pod uwagę stale powtarzające się wezwania sowieckich radiostacji, nawołujących nas do rzucenia wszystkich sił przeciwko Niemcom. Jednym z tych licznych apelów była audycja moskiewskiego radia z 29 lipca 1944 r., wzywająca ludność Warszawy do powstania przeciw wrogowi w otwartej bitwie.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 411.

O relacjach , O czasie , O walce , O współpracy

„Przystąpmy do wieczerzy, na której nie ma Judasza.”

Ero (1981)

Źródło: Dla mojej ferajny na albumie WGW Chady

„Teraz miałyśmy już wszystko co potrzeba, aby przystąpić do druku Mobilizacji. Wydrukowano nam 10 000 egzemplarzy. Cały tekst zmieścił się na jednej stronie długiego arkusza papieru i w tej postaci został rozplakatowany po mieście. W ciągu 15 sierpnia harcerze z „Szarych Szeregów” rozmieścili naszą Mobilizację – w stołówkach, w ruinach domów, na różnych ścianach i murach, a także w schronach. Część tekstów dostałyśmy do ręki. Rozdawałyśmy je ludziom i zawieszałyśmy w schronach (np. Jadwiga Jełowicka czytała tekst Mobilizacji na ścianie domu Braci Jabłkowskich przy ulicy Brackiej).”

Maria Okońska (1920–2013)

o druku Nowej mobilizacji walczącej Warszawy, Warszawa, 15 sierpnia 1944.

O domu , O wspomnieniach , O czytaniu

„Miałem bezsenną noc. Pojawił mi się Anioł Reżyserii i powiedział, że Polański to jest to, a ja sobie przypomniałem, że reżyserowałem go 47 lat temu. Pomyślałem, że to jest dobry pomysł, żeby się znowu spotkać. Wie pani, co mi się najbardziej podobało – że on jest dziś tak samo zawzięty na punkcie doskonałości. Wszystko jedno co robi – czy reżyseruje, czy gra (…). (…) czas się go nie ima. I z taką samą zawziętością przystąpił do tej pracy. To, co było bardzo ujmujące, to także fakt, że po tylu latach mieszkania za granicą nie zapomniał języka polskiego i tak brawurowo zrealizował tę rolę w tym języku. Nic go nie tknęło, a przecież on włada kilkoma językami. Na co dzień rzadko mówi po polsku. Myślę zresztą, że to był jeden z powodów, dla których zgodził się przyjąć tę propozycję. Bo mógł, niespodziewanie, zagrać po polsku. Dalej, że znał tę rolę w wykonaniu wielkich aktorów polskich i wiedział, że ma ona swoją legendę. Pracowało mi się z nim dobrze, dlatego że całkowicie się temu poświęcił.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

odpowiedź na pytanie, dlaczego Papkina zagrał Roman Polański i jak się z nim pracowało.
Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=11083

O aniołach , O grach , O myślach , O czasie

„Dla mnie wojna to kabaret, okropny, tragiczny, krwawy, ale kabaret. Pamiętam, jak przed akcją na proszowicki zakład tytoniowy kapelan udzielił partyzantom zbiorowej absolucji. Ci, którym udałoby się przeżyć, byli zobowiązani przystąpić do spowiedzi. Z tej akcji wróciło dwóch, prostych chłopów, przed wojną drobnych bandziorów. Jeden z nich, w ramach pokuty, którą dostał na spowiedzi, modlił się nad ranem w swoim szałasie. W tym czasie drugi, przebudzony upiornie dokuczliwym świerzbem, krzyknął „kurwa”, na to ten modlący się odparł „przeżegnaj się, chuju.””

Jerzy Nowak (aktor) (1923–2013) aktor polski

Takich scen z wojny pamiętam naprawdę sporo. To one budują mój obraz tamtych czasów.
Źródło: „Tygodnik Powszechny” 24/07, 12 czerwca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nptc.htm

O wojnie , O czasie , Obraz

„W pewnej chwili bardzo pragnęłam przystąpić do Komunii świętej, ale miałam pewną wątpliwość, i nie przystąpiłam. Cierpiałam z tego powodu strasznie. Zdawało mi się, że mi serce pęknie z bólu. Kiedy zajęłam się pracą, pełna gorzkości w sercu - nagle stanął Jezus przy mnie i rzekł mi: Córko Moja, nie opuszczaj Komunii świętej, chyba wtenczas, kiedy wiesz dobrze, że upadłaś ciężko, poza tym niech cię nie powstrzymują żadne wątpliwości w łączeniu się ze Mną, w Mojej tajemnicy miłości. Drobne twoje usterki znikną w Mojej miłości, jak źdźbło słomy rzucone na wielki żar. Wiedz o tym, że zasmucasz Mnie bardzo, kiedy Mnie opuszczasz w Komunii świętej.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: cytat z „Dzienniczka” nr 156

O cierpieniu , Serce

„(…) przyszli aktorzy już na pierwszym roku powinni grać duże role, by – nim przystąpią do dyplomu – mieli ich na koncie pięć czy siedem. Program przewidywał więcej rozmów pozwalających młodym ludziom uświadomić sobie różnice między teatrem a filmem. Na moich zajęciach zawsze filmujemy to, nad czym pracowaliśmy i wspólnie analizujemy materiał. Kładę nacisk na integrację przedmiotów. Chodzi o to, by studenci niekoniecznie osobno uczyli się szermierki czy tańca. Może lepiej przygotować spektakl wykorzystując te elementy.”

Jan Machulski (1928–2008) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza – Łódź” 2003, nr 153

O tańcu

„Afryka przeżywa obecnie dwie rewolucje: jedna to rewolucja antykolonialna, druga to rewolucja tworzenia nowej Afryki. Główną trudnością Afryki są więzy, które ciągle łączą ją z potęgami kolonialnymi, tymi potęgami, które zrujnowały naszą kulturę i wyzyskiwały nasze bogactwa – ludzkie i materialne. Co musimy uczynić przede wszystkim? Musimy stworzyć silną, scentralizowaną władzę panafrykańską… Niepodległe państwa Afryki muszą zrzec się części swojej suwerenności na rzecz utworzenia centralnego afrykańskiego organu ustawodawczego i organu wykonawczego wyposażonego w specjalną władzę… W dziedzinie likwidacji kolonializmu należy przystąpić do akcji… Chcę tu zaoferować obszar Ugandy jako poligon ćwiczebny do szkolenia wojsk lądowych do walki przeciw kolonializmowi.”

Milton Obote (1925–2005)

na konferencji szefów państw afrykańskich w maju 1963.
Źródło: Ryszard Kapuściński, Gdyby cała Afryka…, Agora, Warszawa 2011, ISBN 9788326805264, s. 60.

O walce , O bogactwie

„Bójcie się Boga, kochani bracia, jak długo będziecie spali? Jak długo będziecie się opierać Jego woli, dlatego, że Bóg was, jak sądzicie, opuścił? Ach, ile razy już wam powtarzałem, co należy czynić. Bóg nie może już dłużej czekać z objawieniem, wy musicie działać (…). Przystąpcie do dzieła i czyńcie wolę Pańską, jest już najwyższy czas. Przestrzeżcie waszych braci, by nie szydzili z bożych znaków, bo w takim razie musieliby wszyscy zginąć. Cały niemiecki, francuski i włoski kraj już powstał, Pan chce tak uczynić, by nikczemnicy poszli precz. W Fuldzie w Wielkim Tygodniu zniszczono cztery kolegiaty, Chłopi w Klettgau, Hegau i Schwarzwaldzie już powstali w sile trzech tysięcy, a ich liczba stale rośnie.”

Thomas Müntzer (1489–1525) teolog, reformator Kościoła katolickiego

fragment odezwy do górników w Mansfeld w 1525.
Źródło: L. Szczucki, J. Tazbir (oprac.), Reformacja z serii Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, zeszyt 13, Warszawa 1960.

O Bogu , O historii , O sile , O nauce

„Nie mów, że nie chcesz walczyć. Już gdy to mówisz, walczysz. Nie mów, że nie wiesz, po której stronie masz walczyć. Bo w tejże chwili skłaniasz się na jedną stronę. Nie zapewniaj, że chcesz być niezależny, myśląc, że takim jesteś, już nim nie jesteś. Nie twierdź, że zachowujesz się obojętnie. To śmieszne. Wymawiając słowo „obojętnie”, już przystąpiłeś do partii. W tej (…) walce między Bogiem a diabłem każdy, kto opowiada się za neutralnością, stoi bezsprzecznie po stronie diabła. Wszyscy, którzy nie są przyjaciółmi Boga, Chrystusa i Kościoła, są ich przeciwnikami. Wszyscy są przeciw nim, z wyjątkiem tych, którzy są za nimi. Wszyscy rozpraszają, oprócz tych, co zbierają.”

Juan Donoso Cortés (1809–1853)

O Bogu , O myślach , O walce , O myśleniu

„O, jak strasznie Jezus cierpiał moralnie, kiedy się poddał biczowaniu! – Wtem rzekł mi Jezus: 'Patrz i zobacz rodzaj ludzki w obecnym stanie.' I w jednej chwili ujrzałam rzeczy straszne: odstąpili kaci od Pana Jezusa, a przystąpili do biczowania inni ludzi, którzy chwycili za bicze i siekli bez miłosierdzi Pana. Byli nimi kapłani, zakonnicy i zakonnice, i najwyżsi dostojnicy Kościoła, co mnie bardzo zdziwiło, byli ludzie świeccy różnego wieku i stanu – wszyscy wywierali swą złość na niewinnym Jezusie.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek
Źródło: 445, s. 164, 165.

O ludziach , O cierpieniu , O wieku

„Rosyjscy generałowie pytali mnie, kiedy rozpadał się Związek Radziecki: my rozwiązujemy Układ Warszawski, więc dlaczego chcecie utrzymać NATO? A ja im na to: niełatwo to zrobić, kiedy ustawia się kolejka krajów, które chcą do sojuszu przystąpić.”

Colin Powell (1937)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 kwietnia 2003

„(…) Kiedy Aleksander zawładnął miastem, wszedł do świątyni Jowisz. Tam zauważył wóz, na którym podobno jeździł Gordios, ojciec Midasa; wóz ten niczym się nie różnił od pospolitych i powszechnie używanych w tym kraju. Zwracał jedynie uwagę sam zaprzęg, w którym rzemienie były splątane i powiązane w taki sposób, że węzeł był ukryty. Mieszkańcy miasta mówili o istnieniu przepowiedni głoszącej, że ten, kto rozwiąże trudny do rozplątania węzeł, będzie panem Azji. Aleksander zapałał chęcią spełnienia tej wyroczni. Tłum Frygów i Macedończyków otoczył króla: Frygowie w napięciu, pełni oczekiwania, Macedończycy – poruszeni lekkomyślnością zawsze pewnego siebie króla. Gdy Aleksander przystąpił do rozwiązywania splotu rzemieni tak zagmatwanego, że nie można było ani dostrzec, ani nawet domyślić się, gdzie szukać jego początku czy końca, zaniepokoili się, by daremne usiłowania nie zmieniły się w złą wróżbę. Król jednak nie mocował się długo z węzłem. „Nieważne – powiedział – w jaki sposób się to rozplącze””

Kwintus Kurcjusz Rufus

i mieczem przeciął wszystkie rzemienie. Albo zadrwił z wyroczni, albo ją w ten sposób wypełnił.
Źródło: Historia Aleksandra Wielkiego 3.1.2, tłum. zbiorowe pod red. Lidii Winniczuk

O historii

„Pamiętam dokładnie pierwszą charakteryzację postarzającą, a dokładnie jej próbę przed rozpoczęciem zdjęć. Zamknęłam oczy, usiadłam w fotelu i charakteryzatorka, pani Marysia Dziewulska, przystąpiła do dzieła. Kiedy otworzyłam ponownie oczy natychmiast wpadłam w depresję. Czujesz się tak, jak wyglądasz, a ja wyglądałam na zmęczoną życiem staruszkę. Plamy na twarzy, zmarszczki, siwizna, to naprawdę nie było najprzyjemniejsze doznanie. Jednak dzięki tej charakteryzacji było nam dużo łatwiej dotknąć istoty problemu, z którym jako aktorzy musieliśmy się zmierzyć.”

Dorota Landowska (1969) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1310

„Niesamowity obraz zburzonego i wypalonego miasta pozostanie na długo w pamięci wszystkich, którzy to widzieli. (…) Postanowiłem zachować ten obraz i w miarę swych skromnych możliwości przystąpić natychmiast do fotografowania.(…) fotografując starałem się nie tylko dokumentować poszczególne obiekty, ale ponadto oddać ogólny, tragiczny w swym wyrazie pejzaż martwego miasta i jego nastrój.”

Leonard Sempoliński (1902–1988)

o zbiorze fotografii przedstawiających ruiny Warszawy.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_sempolinski_leonard

O zachowaniu , O nastroju , Obraz

„Wiadomości artystyczne, literackie i naukowe.
(…)
Komitet Muzeum narodowego odbył dnia 22 b. m. posiedzenie, na którem Prezydent miasta odczytał pismo Wydziału krajowego w przedmiocie subwencyi na zakupno przez miasto Kraków zbiorów p. Schmidta Ciążyńskiego. Ze względu na udzieloną już przez Sejm krajowy subwencyą 500 złr., Wydział krajowy oświadcza, że w b. r. do zakupna zbiorów niczem się przyczynić nie może, po zbadaniu jednak wartości zbiorów w sposób w reskrypcie wskazany, obiecuje do Sejmu uczynić odpowiedni wniosek. Po dyskusyi w tej sprawie przeprowadzonej, przyjęto jednomyślnie wniosek więc prezydenta p. Muczkowskiego przeznaczenia, jako przyczynek do zakupna zbiorów p. Schmidta-Ciążyńskiego, dotacyi rocznej 500 złr przez Sejm krajowy dla Muzeum narodowego przeznaczonej i upoważniono Prezydenta m. do zawiadomienia Rady m. o uchwale tej. skoro Rada m. przystąpi do nabycia wzmiankowanych zbiorów. (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 293, 25 grudnia 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Powinniśmy budować atrakcyjny Związek. Taki, do którego zechciałyby przystąpić byłe republiki ZSRR, na przykład Ukraina. Czy Ukraina poczyni choć jeden krok w kierunku takiego modelu? Nigdy w życiu! (…) Nawet Lenin i Stalin nie wpadli na pomysł, by rozczłonkować Białoruś i włączyć ją w skład Rosji albo nawet Związku Radzieckiego.”

Alaksandr Łukaszenka (1954) białoruski polityk, prezydent

o propozycji Władimira Putina dotyczącej integracji Rosji i Białorusi.
Źródło: lewica.pl, 22 sierpnia 2002

„Staniek ruszył przodem, zadowolony, że pochwalić się może odświętnie przybraną śiątynią. Ale Wojciech zdał się nie widzieć, co się dokoła niego dzieje. Gdy w asyście Radzima przystąpił do ozdobionego choiną ołtarza, kapelan patrzył na niego zrazu zdziwiony, a potem wstrząśnięty i niemal przerażony. Działo się coś, czego nie pojmował, nie dlatego, że nie rozumiał już łacińskich słów, które sam powtarzał tylekroć, wyuczywszy się ich jak guseł. Ongiś znał wprawdzie ich znaczenie, gdy objaśniano go w Jordanowej szkole, ale i wtedy pozbawione były dla niego zrozumiałej treści. Wiedział, że łacińska mowa, na równi z grecką i hebrajską, uświęcona została napisem na krzyżu Zbawiciela i dlatego słowami, które powtórzyć mógł nawet we śnie, wzywać należy Boga, tak jak ongiś rodzic zaklęciami wzywał bogów pogańskich. Słowa miał wbite w pamięć jak kołki, w których dawno już wyschły wszelkie soki. W ustach Wojciecha te same wyrazy zdały się ożywać jak laska Aarona, wypuszczać żywe pędy. Kapelan pochylił głowę i przymkną oczy, a potem lękał się je otworzyć, by nie ujrzeć Tego, którego wzywał tylekroć, nie myśląc, że można zostać wysłuchany.”

Karol Bunsch książka Rok tysięczny

Źródło: Rok tysięczny

O Bogu , O myślach , O rodzicach , O snach

„Gdy po trzynastu latach przystąpiłem do spowiedzi, mocno mnie wytrzepało. Od półtora roku zdarza mi się fizykalnie reagować na Eucharystię. Nie wiesz, co to znaczy spotkać się z kimś takim. Człowiek istnieje w czterech wymiarach. Ma serce, duszę, umysł i moc. Trzydzieści dwa lata żyłem będąc świadomym tylko trzech z tych wymiarów… Tak jakbyś uruchomił czwarte oko… poruszenia duszy…
Jeszcze długo to, co mówię, będzie wywoływało uśmiech. Ale za 10–15 lat nastąpi zmiana. Szkoły zostaną wyrwane z rąk ideologów oświeceniowych, świeckich kapłanów. I wróci średniowiecze, jedyny integralny okres w historii Europy. Wystarczy popatrzeć na gotyckie katedry… Nie ma piękniejszych rzeczy…”

Robert Tekieli (1961) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: wywiad Tomasza Platy, „Machina”, październik 1996

O uśmiechu , O duszy , O historii , O zmianach

„Ci, którzy nie wyznawali słusznej (to jest katolickiej) wiary, a więc heretycy, zaczęli być przedmiotem represji, tracąc część uprawnień obywatelskich, nie mogąc się wspólnie modlić do Boga przez nich wyznawanego, gdyż nie pozwalano im mieć miejsc kultu.
Także dopiero pod koniec IV w. można było przystąpić do frontalnego ataku na religię pogańską. Nie mógł tego zrobić Konstantyn, gdyż za jego panowania poganie ciągle stanowili większość poddanych. Teodozjusz zabronił pod ostrymi karami wszelkich form kultu, nakazał zamykać świątynie. Dopiero wtedy chrześcijaństwo (to słuszne, ortodoksyjne) stało się religią państwową.”

Teodozjusz I Wielki (347–395) cesarz rzymski

Autorka: Ewa Wipszycka, Religia cesarzy, w: Ziemskie dzieje Kościoła, „Pomocnik Historyczny Polityki” nr 7/2015.
O Teodozjuszu

O Bogu , O wierze , O religii , O karze

„Od razu zrozumiała, że popełniła fatalny błąd. Po raz pierwszy w życiu miała niezbitą pewność, że przystąpiła do tej najważniejszej próby całkowicie nieprzygotowana, zbytnio ufając we własne siły i umiejętności. Więzienie tak bardzo różniło się od świata zewnętrznego. Tu nie miało się wyboru, nie było scenariusza, według którego należało postępować. Wszystko było czarno-białe, sprowadzone do podziału na prawdę i fałsz. Tak wyglądał najpoważniejszy sprawdzian w jej życiu, a ona świadomie przystąpiła do niego bez przygotowania.”

Olivia Goldsmith (1949–2004)

Kumpelki z paki

O błędach , O sile

„Wysoka izbo! W tej sytuacji, po uzyskaniu opinii Komitetu Integracji Europejskiej, przystąpimy do głosowania nad projektem ustawy. (Poruszenie na sali) (Głos z sali: Przecież nie ma wniosku.) Została zgłoszona poprawka i ta poprawka będzie opiniowana. Gwar na sali) (Poseł Krystyna Skowrońska: Po co? Ta poprawka będzie opiniowana. (Poseł Krystyna Skowrońska: Można?) Nie, nie można. (Głos z sali: Jak to nie można?) W jakiej sprawie? (Poseł Krystyna Skowrońska: Wniosek formalny.) Wniosek formalny czy opinia pani poseł na temat tej ustawy? (Poseł Krystyna Skowrońska: Formalny.) Proszę bardzo.”

Marek Jurek (1960) polski polityk

Marek Jurek prowadzi obrady.
Dialogi sejmowe
Źródło: stenogram 9. posiedzenia Sejmu 26 stycznia 2006

„Trzeba przerwać walkę. Zwróciłem się do przeciwnika z pytaniem, czy gotów jest przystąpić do poszukiwania, między nami żołnierzami, po walce i honorowo, środków wiodących do położenia kresu działaniom wojennym. Niech wszyscy Francuzi skupią się wokół rządu, niech się pozbędą niepokoju i oddadzą się wyłącznie wierze w przeznaczenie ojczyzny.”

Philippe Pétain (1856–1951) marszałek Francji, szef rządu Vichy

Źródło: Rząd Vichy – ratunek dla kraju czy hańba? http://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1168361,Rzad-Vichy-%E2%80%93-ratunek-dla-kraju-czy-hanba/?utm_source=box&utm_medium=link&utm_campaign=related, polskieradio.pl, 23 lipca 2014.

O wierze , O poszukiwaniu , O walce , O ojczyźnie

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Napisałem powieść, gdyż właśnie na to miałem chęć. Sądzę, że to wystarczający powód, żeby przystąpić do opowiadania. Człowiek jest z natury swej zwierzęciem opowiadającym.”

Umberto Eco książka Imię róży

Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”

O naturze , O zwierzętach

„Socjaliści uważają odwrotnie: Człowiek jest idiotą i nie podejmie decyzji rozsądnej czy zapiąć się pasami w samochodzie czy nie, czy się ubezpieczyć czy tak samo nakazać, natomiast ten sam idiota jest w pełni kompetentny, żeby wybrać prezydenta, podjąć decyzję czy przystąpić do Unii Europejskiej czy nie, tu to on jest geniuszem!”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

podczas wywiadu w radiu Tok FM.

O decyzjach

„Polska nie przystąpiła do Unii dla chwilowego interesu. To jest wybór historyczny i strategiczny. Tymczasem gabinet premiera Tuska dalej jest więźniem protokołu brytyjskiego ograniczającego stosowanie całości przepisów Karty Praw Podstawowych wobec polskich obywateli, co jest reliktem rządów PiS-u.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

Źródło: Unia jest i będzie. A lewica w niej, „Gazeta Wyborcza”, 8–9 września 2012

„Iż Rzeczpospolita nasza jest złożona z różnych narodów, które z różnymi obyczajami, językami, wiarami do unijej i inkorporacyjnej jednej nierozdzielnej monarchijej przystąpiły, tym potrzebniejsza jest jej ta tolerancja.”

Samuel Przypkowski (1592–1670)

w 1646.
Źródło: Janusz Tazbir, Co ukształtowało naszych przodków, czyli o spuściźnie wielokulturowej Rzeczpospolitej, w: „Pomocnik Historyczny”, „Polityka”, wydanie specjalne 4/2011.

O wierze

„Władza centralna powinna przystąpić do stalinowskich represji przeciwko stalinistom, którzy ostali się w Rosji. Ich trzeba zniszczyć stalinowskimi metodami.”

Władimir Żyrinowski (1946–2022) polityk rosyjski

reakcja na zamiar mera Moskwy, by w stolicy Rosji z okazji rocznicy zwycięstwa nad nazizmem ustawić tablice gloryfikujące Józefa Stalina.

„Na ławie oskarżonych winni zasiąść Jarosław Kaczyński, Zbigniew Ziobro i szef CBA Mariusz Kamiński. Oni to bowiem (…) są sprawcami największej afery bezprawnej prowokacji politycznej w historii Rzeczypospolitej (…) taśmy Beger ośmieszyły i skompromitowały PiS i premiera (…) pan Kaczyński po taśmach pani Beger podjął zdecydowaną decyzję, że Leppera trzeba wykończyć. (…) Temu miało służyć podżeganie do łapówkarstwa, czyli afera gruntowa. Miała ona za cel zrobić z Leppera łapówkarza i aferzystę, pozbawić wszystkich funkcji państwowych, publicznych, społecznych i politycznych, uczynić go zwykłym kryminalistą. Miała to być straszliwa zemsta za kompromitację udowodnienia korupcji ministrom PiS-owskim, bohaterom taśm Renaty Beger (…). Pan Ziobro kłamie, gdy informuje sejmową komisję sprawiedliwości, że CBA, podejmując prowokację policyjną, nie zakładało, że wicepremier Lepper przystąpi do tej afery i podejmie przestępczą decyzję.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: Stenogram z przesłuchania Andrzeja Leppera przez komisję śledczą ds. nacisków http://orka2.sejm.gov.pl/KomSled6.nsf/0/BE0C96FEBB781823C12576510042CF3D/$file/0266906.pdf

O sprawiedliwości , O historii , O zemście , O decyzjach

„W latach dwudziestych, w pierwszej połowie lat trzydziestych kultura radziecka znajdowała się w stadium maksymalnego rozkwitu. (…) W tym okresie kultura radziecka wykazywała niebywały dynamizm, krzyżowały się i ścierały ze sobą najrozmaitsze prądy – od naturalizmu do skrajnego formalizmu. Trwała ożywiona dyskusja kulturalna i co najważniejsze – dyskutowano dziełami sztuki, a nie tylko słowami. Należy wspomnieć, że Lenin unikał wszelkiej ingerencji w metody twórcze artystów twierdząc, że nie można wtrącać się do tego, czego się nie zna. (…) Od drugiej połowy lat trzydziestych, a więc w okresie panowania kultu Stalina, w imię dogmatów tzw. realizmu socialistycznego – przystąpiono do skrajnego ograniczania twórczości artysty, do dyktanda jego twórczości, wymagano sztuki panegirycznej, twórczość zastąpiono apteką środków artystycznych.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

Źródło: Jakie dostrzegłem zmiany w życiu kulturalnym ZSRR http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=9331, „Dziennik Polski” nr 216, 9/10 września 1956, s. 6, 9.

„(…) Pozwolił sobie położyć na talerzu jeden taki zawijas, popatrzył na żonę i podjął męską decyzję. W zamiarze odkrojenia kawałka wbił w to widelec, pocisnął nożem i strumień gorącego tłuszczu trafił go prosto w oko.
– Jezus Mario! – krzyknął. – Co to jest?!
– Przypuszczam, że wszelki wypadek – odparła spokojnie pani Krystyna, wycierając sobie tłuszcz z włosów, bo również przystąpiła do jedzenia, tak jak jej mąż.”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Wszelki wypadek

O jedzeniu , O decyzjach

„Syfilis stał się także rodzinnym schorzeniem Jagiellonów. Nie był on wprawdzie w tej dynastii chorobą dziedziczną, ponieważ pojawił się dopiero w trzecim pokoleniu (…). Jako pierwszy zaraził się Jan Olbracht. Nastąpiło to prawdopodobnie w 1497 roku w Krakowie, gdzie według Macieja z Miechowa „niewiasta jedna z odpustu rzymskiego do Krakowa za upominek przyniosła, która niemoc w Polszcze jako osobliwa plaga Boża za wszeteczeństwem ludzi swawolnych prędko się rozniosła, zwłaszcza u tych, którzy radzi wino, a takież i inne trunki piją, a niewiast przyglądają”. Olbracht prędko zdał sobie sprawę ze swojej choroby, ponieważ ustatkował się i przystąpił do porządkowania spraw państwowych. Śmierć dosięgła go jednak w czterdziestym pierwszym roku życia. W dwa lata później „długą niemocą francuską zemdlony” zmarł w wieku trzydziestu pięciu lat jego młodszy brat Fryderyk, arcybiskup gnieźnieński i kardynał. Książę biskup nie był człowiekiem nazbyt świątobliwym i lubił sobie folgować w towarzystwie wesołych niewiast.”

Jerzy Jankowski (1887–1941)

Monarsze sekrety

O śmierci , O ludziach , O chorobach , O piciu

„Zrobiła się piękna pogoda, świeciło słońce. Nagle spostrzegłem, że poniżej ktoś leżał na śniegu. Kto? [Andrzej] Sikorski. Na pierwszy rzut oka nie zobaczyłem żadnych obrażeń. Wydawało mi się, że jeszcze żył. Odruchowo przystąpiłem do reanimacji, zaś [Kazimierz] Głazek ruszył do obozu trzeciego po pomoc. Ale to tylko tak mi się wydawało… Andrzej już nie żył. Nie poczekał na nas. Odszedł wcześniej. Przykryłem go śniegiem, jakbym trumnę zamknął.”

Janusz Kuliś (1950)

o wyprawie na szczyt Broad Peak Middle w 1975.
Źródło: Polska tragedia na Broad Peak sprzed 38 lat. Kuliś: Przykryłem go śniegiem, jakbym trumnę zamknął, off.sport.pl, 13 marca 2013 http://off.sport.pl/off/1,111379,13553525,Polska_tragedia_na_Broad_Peak_sprzed_38_lat__Kulis_.html

O odejściu , O sporcie , O pogodzie , O słońcu

„Jeżeli Urbański sądzi, że dzięki takim posunięciom zostanie na stanowisku, to tak samo Kotecka może przystąpić do Platformy jako zwolenniczka programu ekonomicznego PO.”

Stefan Niesiołowski (1944) polityk polski, biolog

komentarz do zatrudnienia przez Andrzeja Urbańskiego Tomasza Lisa w TVP.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,4820053.html

„Przez umieszczenie podstawowej produkcji pod wspólnym zarządem i instytucję nowej Wysokiej Władzy (Haute Autorité), której decyzje zwiążą Francję, Niemcy i kraje, które do niej przystąpią, ta propozycja stanie się pierwszą konkretną podstawą Federacji Europejskiej, niezbędnej dla zachowania pokoju.”

Robert Schuman (1886–1963) polityk francuski, współtwórca Unii Europejskiej

Par la mise en commun de productions de base et l’institution d’une Haute Autorité nouvelle, dont les décisions lieront la France, l’Allemagne et les pays qui y adhéreront, cette proposition réalisera les premières assises concrètes d’une Fédération européenne indispensable à la préservation de la paix. (fr.)
tekst przygotowany wspólnie z Jeanem Monnetem.
Źródło: deklaracja z 9 maja 1950, europa.eu http://europa.eu/abc/symbols/9-may/decl_fr.htm

O pokoju , O zachowaniu , O decyzjach

„Tomasz Lis nie wie, kiedy wybuchła II Wojna Światowa. (…) Niestety publicysta całkowicie się myli. Wielka Brytania do wojny przystąpiła 3 września 1939. Na czele rządu stał wtedy nie Churchill, lecz właśnie Chamberlain. Sir Winston premierem został dopiero w maju 1940.”

Cezary Gmyz (1967)

Inne wypowiedzi
Źródło: Cezary Gmyz: Tomasz Lis nie wie, kiedy wybuchła II Wojna Światowa, blog.rp.pl, 21 maja 2009 http://blog.rp.pl/blog/2009/05/21/cezary-gmyz-tomasz-lis-nie-wie-kiedy-wybuchla-ii-wojna-swiatowa/

O wojnie

„Nie jestem przeciwny Chrystusowi. Uważam, że była to nader humanitarna jednostka i gdyby żył w naszych czasach niewątpliwie przystąpiłby do rewolucjonistów.”

Fiodor Dostojewski książka Bracia Karamazow

Bracia Karamazow

„Etykietka antykomunizmu dzisiaj nic nie znaczy. To jest po prostu jakaś fraza, ludzie, którzy szermują takimi hasłami, nie rozumieją korzeni komunizmu, nie znają historii, nie są w stanie wyobrazić sobie motywacji tych, którzy po wojnie przystąpili do tego zbrodniczego systemu, będąc jego heroldami, jak Jacek Kuroń chociażby. Cały spór ideologiczny jest zupełnie pozbawiony kontekstu, jest czysto politycznie utylitarny i zamiast próby zrozumienia historii, szermuje moralistycznymi banałami. Z powodu tego zakłamywania pojęć, pomieszania przyczyn i skutków, nie jesteśmy w stanie komunizmu uczciwie opowiedzieć. I dlatego też jego zbrodnie są nieopisane do końca.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

Źródło: Krystyna Naszkowska, My, dzieci komunistów, rozmowa z Agnieszką Holland, Czerwone i Czarne, Warszawa 2019.

O motywacji , O zrozumieniu , O wojnie , O ludziach

„Istotna zmiana tego stanu tatarskiego mogłaby być dziełem połowy czy też całego stulecia, gdyby przywódcy tego narodu chcieli tego. Sami oni jednak byli nazbyt Tatarami, aby życzyć sobie takiej zmiany. Ich rozwiązłe życie państwowe i niezmierzona lekkomyślność szły ręka w rękę i w ten sposób pędzili w przepaść. Na długo przed podziałem Polski Rosjanie czuli się tam jak u siebie w domu. Pojęcie niepodległego, odgraniczonego od zewnątrz państwa już nie istniało i było rzeczą najpewniejszą, że Polska, gdyby nie uległa rozbiorom, stałaby się prowincją rosyjską. Gdyby tego wszystkiego nie było i gdyby Polska była państwem zdolnym do obrony, to trzy mocarstwa nie przystąpiłyby tak łatwo do jego rozbioru, te zaś mocarstwa, które najbardziej były zainteresowane w utrzymaniu Polski, jak Francja, Szwecja i Turcja, mogłyby współdziałać zupełnie inaczej celem jej utrzymania.”

Carl von Clausewitz książka O wojnie

O naturze wojny
Źródło: O wojnie, Księga VI, Rozdział 6 "Zakres środków obrony", tłumaczenie Augustyn Cichowicz, Leon Koc, Wydawnictwo Mireki, s. 285.

O życiu , O zmianach , O domu , O pewności siebie

„Chciałbym też zaznaczyć, że projekty, które przygotował prezydent, to tylko element szerokiej i potrzebnej reformy wymiaru sprawiedliwości. Trzeba będzie przystąpić do reformy kodeksu karnego, kodeksu postępowania karnego, kodeksu postępowania administracyjnego w takim zakresie, w jakim będzie to konieczne, aby udrożnić funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości.”

Piotr Andrzejewski (1942) polski działacz polityczny i adwokat

Źródło: Mec. Piotr Andrzejewski: „Nie trzeba zmieniać Konstytucji, żeby 'udrożnić' tryb wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa” https://wpolityce.pl/polityka/359485-mec-piotr-andrzejewski-nie-trzeba-zmieniac-konstytucji-zeby-udroznic-tryb-wyboru-czlonkow-krajowej-rady-sadownictwa, wpolityce.pl

O sprawiedliwości

„Po zaprzysiężeniu prezydenta Mościckiego przez Sejm nowa ekipa od razu przystąpiła do czystki w armii i administracji: wyżsi oficerowie, wysocy urzędnicy państwowi, wojewodowie i starości symapatyzujący z poprzednimi władzami zostali usunięci ze stanowisk.”

Georges Mink (1946) socjolog francuski

Źródło: Polska w sercu Europy od roku 1914 do czasów najnowszych. Historia polityczna i konflikty pamięci, Kraków 2017, s. 118.

„Kiedy stwórca stworzył człowieka, był nauczycielem i miał torbę pełną nakazów i prawideł; ale gdy przystąpił do kobiety odrzucił swą godność nauczyciela i stał się artystą pracującym tylko pędzlem i paletą.”

Rabindranath Tagore (1861–1941) poeta i prozaik indyjski

O kobietach , O nauczycielach