Cytaty na temat pierwszy (1064 cytatów, strona 4)

„(…) zostało nakręconych pięćdziesiąt dwie godziny materiału, a film ma jak wiadomo półtorej godziny. Ja ten film widziałam zupełnie inaczej. Myślałam, że wejdą inne sceny, zupełnie inne jego fragmenty. Tak więc kiedy pierwszy raz go oglądałam, siedziałam wciśnięta w fotel zaskoczona jakimi środkami, scenami w końcu ujęciami uzyskano końcowy rezultat. Dopiero oglądając Plac Zbawiciela za drugim razem zbliżyłam się bardziej do samej historii. Przyznam, że na mnie działa to wszystko piorunująco i wzruszająco, ale przede wszystkim ze względu na dzieci. To mnie kompletnie rozstraja i rozczula. Niezależnie od okoliczności za każdym razem płaczę na dwóch scenach. Te dzieci są tam naprawdę biedne, mimo że film nie epatuje nieszczęśliwymi, zatroskanymi dziecięcymi buźkami. Jest jednak coś tak przerażającego w ich historii, że mnie ten film dosłownie rozkłada.”

Jowita Budnik (1973) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Orły 2007. Czułam, że przechodzę to wszystko bezboleśnie. Rozmowa z Jowitą Budnik, stopklatka.pl, 27 lutego 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=36272

O dzieciach , O historii , O myślach , O myśleniu

„Grecki duch jako pierwszy w dziejach sprzeciwi się tyraństwu i totalitaryzmowi. Jako pierwszy odkryje zasadę demokracji i spróbuje zastosować ją w praktyce. Ale nade wszystko grecki duch będzie miłował wolność.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Filozofia historii

O demokracji , O wolności

„Preferuję Indie buddyjskie, nie hinduskie. Byłam tam dwa razy, raz na północy w średnich Himalajach. Spokój, piękne wioski, czułam się jak w bajce. Piękne przestrzenie. Góry. Kolory. Uśmiechy tubylców. Za drugim razem pojechałam na wyspy Andamany na Oceanie Indyjskim. Tylko prawdziwi podróżnicy tam dojeżdżają. Widziałam tam najpiękniejszą plażę na świecie. Piasek jest koloru cegły, na nią schodzi turkus Oceanu Indyjskiego przecięty pasem zielonych palm i błękitem nieba. Wokół żywej duszy. Po raz pierwszy w życiu poczułam, że otula mnie granat. Niebywałe przeżycie.”

Anita Sokołowska (1976) polska aktorka

Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem szczęśliwą osobą, „Tygodnik Angora” nr 39/2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/147170.html

O uśmiechu , O duszy

„Jestem (…) aktorką i dla mnie najważniejszy jest sam proces tworzenia roli. Natomiast ja nie mam wpływu na to, jak sceny z moim udziałem zostaną sfotografowane, zmontowane i udźwiękowione. Poza tym odbiór i ocena gotowego filmu zależy od widza. Kiedy film trafia do kin, ja już nic nie mogę zrobić. Z tego powodu niespecjalnie lubię oglądać filmy ze swoim udziałem. Nie masturbuję się swoimi osiągnięciami aktorskimi i szczerze współczuję wszystkim tym, którzy tkwią w takim kanale.(…) Kiedy oglądam film po raz pierwszy, na przykład podczas premiery, to jest to bardzo przyjemne, ponieważ mogę zobaczyć, czy moje wyobrażenie o mojej pracy pokryło się z tym, co zarejestrowała kamera. Potem już raczej do filmów ze swoim udziałem nie wracam, wolę oglądać inne, takie których nie znam.”

Edyta Olszówka (1971) polska aktorka

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Rozmowa z Edytą Olszówką, jedną z gwiazd komedii „Pół serio”, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2001 https://archiwum.stopklatka.pl/news/rozmowa-z-edyta-olszowka-jedna-z-gwiazd-komedii-pol-serio-150709

„Film został bardzo dobrze przyjęty przez publiczność, a dla mnie to jest najważniejsze. Poza tym zdradzę pani najnowsze wieści: Weekend jako pierwszy i jak na razie jedyny polski film trafił do brytyjskiej sieci kin Cineworld, gdzie kilka dni temu zaczęto go grać. Polonia w Londynie jest zachwycona.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

odpowiedź na zarzut, że krytycy nie pozostawili na tej produkcji suchej nitki.
Źródło: Ola Szatan, 25 lat brzmi dla mnie obco, „Polska Dziennik Zachodni” nr 76, 1 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114488.html

„W miłości ten, kto wyleczy się pierwszy, zawsze jest lepiej wyleczony.”

François de La Rochefoucauld (1613–1680) pisarz i filozof francuski

Źródło: Daniel Kalinowski, Określanie horyzontu, Wydawn. Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku, 2003.

„Miałem 18 lat kiedy po raz pierwszy zobaczyłem Siedmiu samurajów Akiry Kurosawy. Już po 30 sekundach, zdałem sobie sprawię, że to to nie był zwykły film, to było zjawisko. Lata później przeczytałem kodeks Bushido. Przekazał mi wiedzę o wielu sprawach do których trzeba dążyć w swoim życiu, takich jak: lojalność, współczucie, odpowiedzialność, umiejętność patrzenia wstecz swojego życia i branie odpowiedzialności za swoje czyny. Jestem zafascynowany samurajami i ich kodeksem – i to właśnie jest jeden z wielu powodów dla których zdecydowałem się wystąpić w Ostatnim samuraju.”

Tom Cruise (1962) aktor amerykański

I was 18 when I saw Akira Kurosawa’s Shichinin no samurai. After about 30 seconds, I realized that this was not just a cultural thing, it was universal. Years later, I read Bushido. It talked about many things that I strive for in my own life: loyalty, compassion, responsibility, the idea of looking back on your life and taking responsibility for everything you’ve ever done. I’m fascinated by the samurai and the samurai code – it’s one of the main reasons I wanted to make The Last Samurai. (ang.)

„Mój brat pierwszy raz do więzienia się dostał, jak miał 17 lat, i to środowisko, które on poznał, ja też poznałem. Zająłem się handlem i wyjazdami na saksy. Nie martwiłem się o przyszłość, miałem pieniądze w każdej kieszeni i zarabiałem na wszystkim, od handlu po kontrabandę. Jeździłem do Niemiec, na Węgry, do Czechosłowacji, Rosji. Wszelkiego rodzaju dobra sprowadzało się hurtem. Ja miałem swoją siedzibę na Bazarze Różyckiego. To była działalność legalna, płaciliśmy podatki za te budy, gdzie sprzedawaliśmy spodnie, szampony w hurcie, całą chemię. Handel był legalny, ale towar przemycany. W jedną stronę woziło się inne rzeczy, a z powrotem inne, na tamte czasy z Polski srebro, a stamtąd złoto i waluta. To nie była struktura bandycka, to były normalne struktury działające półlegalnie.”

Leszek Danielak (1951)

Źródło: rozmowa Piotra Pytlakowskiego, My z kolegami, „Polityka” nr 28 (2915), 10 lipca 2013, s. 24, 25.

O pieniądzach , O przyszłości

„Znam też trochę lekarzy, którzy „nawrócili się”, przestali przerywać ciąże, jak już „wyskrobali” sobie dwa porządne mieszkania w Warszawie albo piękną willę. Teraz są już bardzo przeciw. O jednym lekarzu, znane nazwisko, przez lata mówiło się nawet „złota łyżka”. A teraz jest publicznie przeciw i pierwszy chce rzucać kamieniem. Nie wypada mi lub wręcz nie wolno mi wymieniać nazwisk, zwłaszcza kiedy obowiązuje mnie tajemnica lekarska, ale bardzo drażni mnie ta hipokryzja. Żonie jednego znanego przeciwnika diagnostyki prenatalnej robiłem amniopunkcję, w wielkiej tajemnicy, żonie obrońcy życia terminowałem ciążę z zespołem Downa. Pytałem: jak to jest, przecież jesteście przeciw? A oni mówili: słuchaj, to naprawdę „wyjątkowa sytuacja.””

Romuald Dębski (1956–2018) polski lekarz

Wyjątkowa, bo dotyczyła ich osobiście, a nie ich pacjentek. Bo dla pacjentek zawsze mają żelazne sumienie.
Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Dębski: Jestem z pacjentką na dobre i na złe, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139142,16171511,Debski__Jestem_z_pacjentka_na_dobre_i_na_zle.html, wyborcza.pl, 18 czerwca 2014.

O tajemnicy

„Mamy okazję prawie do 20 spotkań odbyć z różnymi ministrami. Z niektórymi, jak np. na Karaibach po raz pierwszy chyba w historii naszej dyplomacji. Na przykład z takimi krajami, jak San Escobar albo Belize.”

Witold Waszczykowski (1957) polski polityk

10 stycznia 2017 o swojej nowej ofensywie dyplomatycznej. Wieczorem tego samego dnia MSZ opublikowało wyjaśnienie: „San Escobar to przejęzyczenie. Minister Waszczykowski miał na myśli rozmowę z ministrem spraw zagranicznych Saint Kitts i Nevis”.
Źródło: San Escobar. Waszczykowski rozmawiał z dyplomatami nieistniejącego państwa. A MSZ ocenzurowało jego wypowiedź http://www.newsweek.pl/polska/san-escobar-z-kim-rozmawial-witold-waszczykowski-wpadka-szefa-msz,artykuly,403328,1.html, newsweek.pl, 10 stycznia 2017.

O historii , O myślach , O myśleniu

„Pierwszy odcinek oglądałem u sąsiadów, nie chciałem być sam i to było traumatyczne przeżycie. Już czołówka podnosi poziom adrenaliny. Ten nędzny dowcip, że oto przerywamy program i ta zaskakująca muzyka… nawiasem mówiąc, nie wiem, dlaczego do obrabiania znanych motywów od „Siekiery motyki”, poprzez „Głęboką studzienkę” po „Dla Elizy” Beethovena zaangażowano zdolnego kompozytora Janusza Stokłosę. Powiedział mi, że dostał te motywy gotowe od reżysera, razem ze scenami. To w takim razie chyba reżyser Warchoł powinien się pod tym podpisać. Ale pal diabli muzykę. Sąsiedzi patrzyli na mnie i pytali: o co tu chodzi? Skąd się pojawił ten Pokorny? Co to za koleś? Trzeba panu wiedzieć, że w scenariuszu on był zupełnie inaczej wprowadzony, była w tym logika. Pointa o zadłużeniu domu miała pojawić się znacznie później, tu reżyser sprzedał ją zaraz na początku. Żałosny dowcip Nauczycielki, która pyta Docenta, czy ją też nadmucha, został wymyślony i wstawiony przez reżysera. A cała Polska myśli, że to ja mam takie wyrafinowane poczucie humoru. W ogóle karygodne jest samodzielne dopisywanie kwestii do scenariusza, w sytuacji, kiedy autor jest pod ręką. Skróty mógłbym zaakceptować, dopisywania nie. Więc czułem się strasznie. Po odcinku zadzwoniłem do reżysera i mieliśmy bardzo nieprzyjemną rozmowę.”

Janusz Płoński (1947)

o serialu Dylematu 5.
Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37769

O muzyce , O domu , O myślach , O myśleniu

„Nie należę do świata normalnych ani do świata obłąkanych, dlatego ta samotność ma wymiar skrajnej pojedynczności. Wzbroniony jest mi wstęp do pierwszego, a przed drugim bronię się rozpaczliwie. A po za tym nie chcę należeć ani do pierwszego, ani do drugiego.”

Barbara Rosiek (1959) pisarka i poetka polska

O samotności

„Gdy zawaliłem studia, zastanawiałem się, co robić dalej. Może pójść na biologię, może na ochronę wód? Nawet na Uniwersytet Śląski składałem papiery. Aż tu ojciec, pamiętając moje parateatralne działania ze szkoły, mówi: „A może byś do szkoły teatralnej poszedł”. „Czy ja wiem? Nie wiem”. „To chodź do teatru”. I tak zostałem adeptem w Teatrze Nowym w Zabrzu. Pół roku w nim byłem. Prześliznąłem się przez jedną sztukę Różewicza. Wyszedłem na scenę i właściwie nic poza tym. Jednak wyszedłem po raz pierwszy na prawdziwe, zawodowe deski. I pomyślałem: „No dobrze, może spróbuję”. Tato wymyślił cały repertuar na egzaminy, przygotował mnie do nich i zdałem. A jak już zdałem, to nadal nie wiedziałem, czy to faktycznie jest to. Na szczęście miałem takich profesorów, od których nie dało się już odejść. Aczkolwiek Tadeusz Łomnicki, który był opiekunem naszego roku, zawsze nam mówił: „Słuchajcie, jest tyle zawodów na «a»: a murarz, a piekarz, a… Jak ktoś nie chce być aktorem, to niech da sobie spokój”. Razem z Łomnickim uczyła nas cała plejada wspaniałych aktorów. Byłoby więc nietaktem nie przykładać się do pracy. I w końcu gdzieś na drugim roku zrozumiałem, że chcę być aktorem. Musiałem jednak popracować nad wymową. Troszkę przeszkadzała mi śląska gwara. Pani od dykcji mówiła: „Andrzej, popracuj, popracuj, bo zaciągasz.””

Andrzej Grabarczyk (1953) aktor polski

Z tym zaciąganiem miałem jeszcze problem przez jakieś trzy lata po ukończeniu studiów.
Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

O miłości , O szczęściu , O odejściu , O problemach

„Pierwszy człowiek, który nagromadził wiele dóbr, aby zabezpieczyć się przed niepewnością jutra, został automatycznie zmuszony do obrony swojej własności przed cudzą zazdrością i potrzebami. Jeżeli społeczeństwo boi się niedostatku, wytworzy klimat, w którym ukaże ugruntowane powody życia w strachu przed deficytami. To jest jak samospełniająca się przepowiednia!”

Bernard Lietaer (1942–2019)

Źródło: rozmowa Sary van Gelder, Ponad chciwością i niedostatkiem, „Zielone Brygady. Pismo ekologów” nr 5 (185), lipiec 2003 http://zb.eco.pl/publication/ponad-chciwoscia-i-niedostatkiem-p1630l1

O strachu , O zazdrości

„On pierwszy zaczął używać te groźne maski.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Takanobu Okabe.
Skoki narciarskie, Pragelato 2005

„Wypili trzy ćwiartki wódki, po czym długo siedzieli milcząc, zaś w milczeniu tym było mnóstwo wzajemnych uczuć i kupa zadowolenia. Pierwszy raz pili razem alkohol. Ta chwila wymagała bowiem wielkiej dojrzałości i głębokiego, obopólnego zrozumienia.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O alkoholu , O emocjach , O piciu , O zrozumieniu

„Kiedy angażowałam się do pierwszego teatru w Bielsku, stałam wśród przystojnych kolegów z roku. „Z panów jestem bardzo zadowolony – powiedział dyrektor Andrzej Uramowicz.”

Zofia Czerwińska (1933–2019) polska aktorka

A pani to... charakterystyczna”.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnak.htm

„Przy najbliższym stoliku, na wprost okna, siedziała zwrócona do niego profilem młoda, czarnowłosa i bardzo ładna kobieta, ubrana w prześliczny lekki kostium podróżny, który Alexowi nie spodobał się już na pierwszy rzut oka, tak jak nie spodobał mu się modny, maleńki czerwony kapelusik nasunięty, nieco na bakier, na małą kształtną główkę. Kapelusik ten był odrobinę zbyt czerwony, a kostium nieco zbyt obcisły, jak gdyby właścicielce jego zależało przede wszystkim na niezwłocznym ukazaniu każdemu, kto zechce spojrzeć, tego, czego dokładne określenie wymaga zwykle odrobiny wyobraźni. Joe pomyślał w duchu, że nigdy jeszcze nie widział dziewczyny, która wydawałaby się niemal naga, będąc tak dokładnie zakryta.”

Maciej Słomczyński książka Piekło jest we mnie

Piekło jest we mnie (1975)

O kobietach , O dziewczynach

„Od najmłodszych lat marzyłem o dalekich podróżach, o lasach dziewiczych, o Indianach i dzikich zwierzętach egzotycznych. Na pewno nie byłem wyjątkiem; marzą o tym bodaj wszyscy i dorastający chłopcy. Pierwsza wojna światowa wyrwała mnie z tych rojeń. Już w siedemnastym roku życia nałożyłem mundur, który zdjąłem, chwilowo zresztą, dopiero w roku 1921. Wtedy to wyruszyłem po raz pierwszy w świat. Dokonałem tego bez pieniędzy, bez doświadczenia i bez znajomości obcych zwyczajów. Była to najmniej rozsądna z moich wypraw. Zadecydowała o niej przychylna zachęta ze strony dwóch ludzi, których wysoko ceniłem: filozofa Jana Hempla, którego uważałem od wczesnych lat młodości za mistrza, oraz Michała Pankiewicza, ówczesnego sekretarza generalnego partii „Wyzwolenie.””

Mieczysław Lepecki (1897–1969) zawodowy oficer, podróżnik, pisarz, publicysta

Obaj przez pewien czas mieszkali w Brazylii i ich opowiadania rozpalały moją wyobraźnię.
Źródło: W selwasach Paragwaju, rozdz. Wstęp, wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1962, s. 5.

O wojnie , O ludziach , O świecie , O wiedzę

„Najbliższa mojemu sercu rola to Solange w filmie Jerzego Antczaka i Jadwigi Barańskiej. To oni byli moimi pierwszymi nauczycielami filmowymi. Skończyłam szkołę teatralną i większość pojęć używanych przy kręceniu filmu była mi całkowicie obca. Gdy weszłam na plan, nie wiedziałam, która kamera mnie filmuje, gdzie mam patrzeć. Nie wiedziałam, że są duble, że gra się „na strony”. Wszystko grałam na „stówę”, czy byłam w kadrze, czy nie. Dopiero wspaniały operator, Edward Kłosiński, uczył mnie krok po kroku tego elementarza. Był bardzo cierpliwy i przesympatyczny. Nigdy nie zapomnę mojego pierwszego dnia na planie. Otwock, muzeum, kręciliśmy paryskie mieszkanie Chopina. Dostałam stylowe buciki z cielęcej skórki, uszyte specjalnie dla mnie. W muzeum parkiety wypucowane, ja energicznie wkraczam na plan i… Leżę! Ślisko jak na lodowisku! I tak kilka razy – kamera poszła, akcja, a ja leżę! To był mój wjazd do polskiego kina!”

Bożena Stachura (1974) polska aktorka

Źródło: Wjazd do polskiego kina - wywiad z Bożeną Stachurą http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1726/Wjazd-do-polskiego-kina-wywiad-z-Bozena-Stachura.html

O grach , O nauczycielach , Serce

„Kiedy zostałam wyróżniona pierwszy raz, czułam się, jakbym wyleciała w kosmos. To było takie surrealistyczne. Potem zastanawiałam się: I co teraz? Musiałam sobie przypomnieć, dlaczego jestem aktorką. Bo chcę opowiadać historie.”

Hilary Swank (1974) aktorka amerykańska

o otrzymaniu pierwszego Oscara w 1999.
Źródło: „InStyle”, 4/2011

O historii

„Przez płomienie mogłam widzieć twarz Hugona. Patrzył na mnie. Jego usta wołały moje imię, a w jego oczach dostrzegłam strach, że mnie traci. I wtedy zrozumiałam – możliwe, że po raz pierwszy – że on mnie kochał. I przez maleńką chwilę – Bóg wie, że tylko małą, maleńką chwilę – że i ja go kochałam.”

Philippa Gregory (1954)

Czarownica

O Bogu , O strachu , Kochać się

„Pamiętam swój pierwszy raz na Broadwayu. To była sztuka „Equus”. Pytam, jak będzie wyglądało przyjęcie po premierze, jeśli zrobimy klapę. Aktorka Marian Sedes powiedziała mi wtedy, że od razu się zorientuję: „Pójdziemy na kolację do Sardiego. Jeśli recenzje okażą się kiepskie, wszyscy wstaną i wyjdą”.”

Anthony Hopkins (1937) aktor brytyjski

Źródło: Sean Macaulay, Tony i demony, „The Daily Telegraph”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.

O sztuce

„Pierwszy raz wystąpiłam w programach dziecięcych, później w warszawskim oddziale TVP prowadziłam autorski program Pokochać taniec. Byłam wtedy tancerką w Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze” i studentką Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Nagrałam kilkanaście odcinków. Każdy z nich opowiadał o innej technice tańca, miał poznawczo-edukacyjny charakter, zawierał wywiady z tancerzami i choreografami. Teraz ciągle korzystam z doświadczenia, które wtedy zdobyłam, choć jestem już w całkiem innym miejscu.”

Klaudia Carlos (1974) polska dziennikarka i nauczycielka akademicka

Źródło: Ewa Pokrywa, Dziennikarka od kuchni, teletydzien. pl, 7 sierpnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-dziennikarka-od-kuchni,nId,627040

O charakterze , O tańcu

„Wtedy umarłam po raz pierwszy.”

Marta Fox (1952) poetka polska

Święta Rito od Rzeczy Niemożliwych

„Ja to już przeżyłem, ale dla ciebie to pierwszy raz.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

do kolegi w chwili zapalania znicza olimpijskiego.
Letnie igrzyska olimpijskie w Atenach, 2004

„Pierwszy rezultat przystosowania się do innych – stajemy się nudni.”

Elias Canetti (1905–1994) poeta i dramaturg austriacki, noblista

„Orient-men: Drodzy czytelnicy! W ramach pracy naukowej, której się aktualnie poświęcam, przeprowadzę za chwilę ankietę na temat: „Człowiek i środowisko”, wśród ludzi mieszkających w takich samych warunkach i z zainteresowaniem wysłuchamy, co mają oni do powiedzenia na ten temat. Czy odpowiada panu środowisko, w jakim pan przebywa?
Więzień: Najbardziej tu odczuwam brak kina i teatru. To prawdziwa pustynia kulturalna.
Orient-men: A panowie, dlaczego likwidujecie tak potrzebny punkt usługowy?
Fryzjer: Co za pytanie! Brak wody fryzjerskiej zmusza nas do opuszczenia tego miejsca raz na zawsze.
Orient-men: Pan jako zegarmistrz podziela tę opinie?
Zegarmistrz z klepsydrami: To prawdziwy raj dla zegarmistrza! Myślę nawet o otworzeniu własnej fabryki zegarków.
Orient-men: A co na to hydraulik?
Hudraulik: Nawodnienie tego terenu jest tylko kwestią czasu.
Orient-men: Pan jest tu ogrodnikiem?
Ogrodnik: Nie wiem, co mówią inni, ale to prawdziwa oaza, proszę pana.
Orient-men: Kapitanie, co pan powie na ten temat?
Kapitan: To morze piasku jest fantastyczne!
Orient-men: Senior torreador, dawno nie występował pan na arenie…
Torreador: Z piachu szpady nie ukręcę.
Orient-men: O, widzę że jest gospodyni tego terenu.
Gospodyni: Ale tylko do pierwszego. Ciągle się tu ktoś kręci, patrz pan, ile piachu mi nanieśli…
Orient-men: Dzień dobry panie prestigitatorze! Czy zechce pan mi powiedzieć…
Prestigitator: To jakaś pomyłka! Jestem fata morgana.”

Tadeusz Baranowski (1945) polski scenarzysta i rysownik komiksów, ilustrator, grafik

ankieta na pustyni
Na co dybie w wielorybie czubek nosa Eskimosa

O ludziach , O myślach , O czasie , O morzu

„Czerń węgla, dominująca, była zawsze w powietrzu, oddychało się nią, natomiast biel śniegu pojawiała się zimą i znikała na wiosnę, przeciwnie niż biel rozwieszonych ubrań, która przypominała o sobie tylko wtedy, kiedy wychodziło słońce (gdy padał deszcz, woda zlewała ze sobą oba kolory i krajobraz stawał się dziwaczny, podobny do zaparowanej szyby lub telewizora Martiniana, włączonego po raz pierwszy). Tak czy owak za każdym razem, gdy przywołuję w pamięci Olleros, nieważne, z tamtej czy innej epoki, wszystkie ukazujące mi się obrazy są czarno-białe i odsyłają mnie w sposób nieunikniony do filmów, w których krajobrazy i aktorzy byli cieniami i które utożsamiałem zawsze z prawdziwym kinem: kinem, które nie wiedziało jeszcze, podobnie jak my, że świat jest kolorowy.”

Julio Llamazares (1955) pisarz hiszpański

Sceny z niemego kina

O świecie , O wiośnie , O wodzie , O zimie

„Cóż to takiego procent? To usługa świadczona w wyniku negocjacji przez pożyczkobiorcę na rzecz pożyczkodawcy, w ramach wynagrodzenia za usługę, którą ten pierwszy otrzymał w formie pożyczki. Według jakiego prawa ustala się oprocentowanie usług świadczonych w zamian za pożyczę? Na podstawie ogólnego prawa, które ustala wartość wszystkich usług, to znaczy na podstawie prawa podaży i popytu.”

Frédéric Bastiat (1801–1850) francuski ekonomista

Kapitał i zysk z kapitału
Źródło: s. 169

„Pierwszym prorokiem był pierwszy nikczemnik, który spotkał grupę frajerów.”

Voltaire (1694–1778) francuski pisarz epoki Oświecenia, filozof, dramaturg i historyk

„Państwo powstało z potrzeby utrzymania w karbach przeciwieństw klasowych, a jednocześnie samo powstało wśród konfliktów tych klas, to z reguły jest ono państwem klasy najsilniejszej, ekonomicznie panującej, która przy jego pomocy staje się również klasą panującą politycznie i w ten sposób zdobywa nowe środki do ciemiężenia i wyzyskiwania klas uciskanych. Tak więc państwo starożytne było przede wszystkim państwem właścicieli niewolników do ciemiężenia niewolników, podobnie jak państwo feudalne było organem szlachty do ciemiężenia pańszczyźnianych i poddanych chłopów, a nowożytne państwo przedstawicielskie jest narzędziem wyzysku pracy najemnej przez kapitał. Bywają jednak w drodze wyjątku okresy, w których walczące ze sobą klasy są tak bliskie równowagi, że władza państwowa, jako pozorna pośredniczka, chwilowo uzyskuje pewną samodzielność w stosunku do nich. Tak było z monarchią absolutną XVII i XVIII wieku, utrzymującą równowagę między szlachtą a mieszczaństwem; tak było z bonapartyzmem Pierwszego, a zwłaszcza Drugiego Cesarstwa we Francji, który wykorzystywał proletariat przeciwko burżuazji, a burżuazję przeciwko proletariatowi. Najnowszym wydaniem tego rodzaju równowagi, w której panujący i poddani wyglądają jednakowo komicznie, jest nowe niemieckie państwo narodu bismarkowskiego: kapitaliści i robotnicy są tu utrzymywani w równowadze i równomiernie oszukiwani na rzecz podupadłych junkrów pruskich. Ponadto w większości znanych z historii państw prawa przyznawane obywatelom stopniuje się według majątku, przez co stwierdza się wyraźnie, że państwo jest organizacją klasy posiadającej dla obrony przed nieposiadającą. Tak było już w ateńskich i rzymskich klasach majątkowych. Tak było w średniowiecznym państwie feudalnym, gdzie wpływ polityczny był uzależniony od wielkości posiadanego gruntu. Tak ma się rzecz w cenzusach wyborczych nowożytnych państw przedstawicielskich. To polityczne uznanie różnic majątkowych bynajmniej nie jest jednak rzeczą istotną. Przeciwnie - oznacza ono niski stopień rozwoju państwowego. Najwyższa forma państwa, republika demokratyczna, która w naszych nowożytnych stosunkach społecznych staje się coraz bardziej nieuniknioną koniecznością oraz formą państwa, w której jedynie rozegrać się może ostateczna, decydująca walka pomiędzy proletariatem a burżuazją - republika demokratyczna nie zna oficjalnie różnic własnościowych. Bogactwo sprawuje w niej władzę pośrednio, ale za to tym pewniej. Z jednej strony, wprost w postaci korupcji urzędników, czego przykładem klasycznym jest Ameryka, z drugiej zaś - w postaci sojuszu między rządem a giełdą. Jest on tym łatwiej urzeczywistniany, im bardziej rosną długi państwowe i im bardziej towarzystwa akcyjne koncentrują w swych rękach nie tylko transport, lecz i samą produkcję, znajdując znów swój punkt oparcia w giełdzie. Uderzający pod tym względem przykład oprócz Ameryki stanowi najnowsza Republika Francuska, a poczciwa Szwajcaria odznaczyła się również na tym polu. Ze jednak dla tego braterskiego sojuszu rządu z giełdą niekoniecznie potrzebna jest republika demokratyczna, tego dowodzi oprócz Anglii nowe państwo niemieckie, gdzie nie wiadomo kogo wyżej wyniosło głosowanie powszechne - Bismarcka czy Bleichrodera. I wreszcie klasa posiadająca panuje bezpośrednio przy pomocy powszechnego prawa głosowania. Dopóki klasa uciskana, a więc w naszym wypadku proletariat, jeszcze nie dojrzała do wyzwolenia się własnymi siłami, będzie ona w większości swej uznawała istniejący ustrój społeczny za jedynie możliwy i pod względem politycznym będzie się wlokła w ogonie klasy kapitalistów, będzie jej skrajnie lewym skrzydłem (…).”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)

O historii , O sile , O wieku , O pomocy

„Kobieta będzie kochać sto razy i zawsze będzie przysięgać, że tak kocha pierwszy raz.”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Czahary

O kobietach , Kochać się

„Kto nie wykorzystał nietrzeźwej niech pierwszy rzuci kamieniem”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: Ziemkiewicz: "Kto nie wykorzystał nietrzeźwej niech pierwszy rzuci kamieniem". Publicysta kompromituje się na Twitterze, natemat.pl, 23 września 2014 http://natemat.pl/117867,ziemkiewicz-kto-nie-wykorzystal-nietrzezwej-niech-pierwszy-rzuci-kamieniem-publicysta-kompromituje-sie-na-twitterze

„I Stalin mówi: Zwyciężymy!
Wschodzi wolności pierwszy kłos.”

Wiktor Woroszylski (1927–1996) polski pisarz

Źródło: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór L. Stomma, Gdańsk 2000.

O wolności

„Teraz dopiero rozumiem w pełni myśl Ojca świętego, myśl przez pierwszego Prymasa Stolicy urzeczywistnioną: Gniezno z Warszawą mają być zespolone w jednych dłoniach (…) W woli głosu Rzymu rozumiem znaczenie i wymowę dziejową zaślubin wznoszącej się z gruzów Stolicy z odwiecznie żyjącą w pokoju chrześcijańskim stolicą duchową – Gnieznem.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

przemówienie ingresowe, Warszawa, 6 lutego 1949, cyt. za: S. Wyszyński, Jedna jest Polska, Warszawa 1989, s.5. Fragment o unii personalnej archidiecezji: gnieźnieńskiej i warszawskiej.

O pokoju , O myślach , O myśleniu

„Nie ma żadnego modelu Sarkozy’ego, to ja jestem jego modelem. Zresztą zadzwoniłem do niego z gratulacjami jako pierwszy.”

Silvio Berlusconi (1936) włoski polityk

po wyborze Nicolasa Sarkozy’ego na prezydenta Francji.
Źródło: „Forum”, 21 maja 2007

„Pierwszy, który porównał kobietę do kwiatu, był wielkim poetą, ale następny był cymbałem.”

Heinrich Heine (1797–1856) poeta niemiecki

Źródło: Henryk Markiewicz, Andrzej Romanowski, Skrzydlate słowa, PIW, Warszawa 1990, s. 265.

O kobietach

„Kiedy po raz pierwszy przyjechałem do Ameryki, niektóre kobiety, które mnie szukały, były jak Amazonki. Otwierałem drzwi i mówiłem: „Nie ma problemu, jestem tylko jego lokajem.””

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

O kobietach

„1 maja stacja radiowa Hamburg podała wiadomość o śmierci Hitlera. Siedzieliśmy wokół małego aparatu radiowego i nikt nie wypowiedział ani jednego słowa… Także nazwisko Ewy zostało po raz pierwszy podane do wiadomości, gdy poinformowano o upiornej uroczystości ślubnej. Musiałam cofnąć się myślami do roku 1931, gdy Ewa, śliczna, niska córka nauczycieli z Monachium, w zakładzie fotograficznym mojego ojca sprzedawała rolki filmów i zawracała klientom w głowach swoim dekoltem. Nieustannie fotografowano ją w celach reklamowych i zawsze była wspaniałą dziewczyną z plakatu.”

Henriette von Schirach (1913–1992)

Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, tłum. Roman Niedballa, wyd. Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371836824, s. 155.

O miłości , O śmierci , O pieniądzach , O grach

„Nie pierwszy raz w tym stuleciu teoretycy relatywiści zaszczepili nowe metody w geometrii.”

Michał Heller (1936) polski filozof, teolog, fizyk kosmolog

Początek jest wszędzie. Nowa hipoteza pochodzenia Wszechświata (2002)
Źródło: s. 66, Rozdział 4: Dramat początku i końca

„Największym szczęściem, jakie może dać miłość, jest pierwszy uścisk dłoni ukochanej kobiety.”

Stendhal (1783–1842)

O miłości , O kobietach , O szczęściu

„Dwudziesty pierwszy wiek, lecz niech ci się nie wydaje,
Długo zalegają w rubryce wynajem,
Starym zwyczajem mają własne powody, własne metody,
Nie igraj z ogniem człowieku młody,
Nawet Cyryl i Metody mieli problem z tym gównem,
Już nie wczoraj, a jeszcze przed jutrem.”

Donguralesko (1980)

Źródło: Mówią tam na blokach

O problemach , O wieku

„Geometria ma dwa wielkie skarby: jednym z nich jest twierdzenie Pitagorasa, a drugim podział odcinka w złoty sposób; pierwszy z nich możemy porównać do złota, a drugi do drogocennego klejnotu.”

Johannes Kepler (1571–1630) niemiecki matematyk, fizyk i astronom

Źródło: Łukasz Michalik, Φ albo złoty podział, czyli piękno i harmonia opisane liczbami, Figeneration.pl, 29 kwietnia 2013 http://figeneration.pl/%CF%86-albo-zloty-podzial-czyli-piekno-i-harmonia-opisane-liczbami

Cytaty o pięknie

„Nasz wiek ma wyjątkowy charakter, po raz pierwszy pojawiła się szansa na rewolucję powszechną – całkowitą i totalną. Społeczeństwo burżuazyjne jedno osiągnęło na pewno – zrewolucjonizowało środki produkcji na skalę niespotykaną dotąd w historii.”

Murray Bookchin (1921–2006)

Anarchizm ery dobrobytu
Źródło: str. 4

O historii , O charakterze , O szansie , O wieku

„Trzeba sprecyzować, co mamy na myśli, mówiąc „wiek emerytalny”: moment, od którego można przejść na emeryturę czy od którego dostaje się pełną stawkę? Jeśli ten pierwszy, to w Szwecji jest to 61 lat, w USA–62, a w Niemczech–63, jeśli ma się 35 lat składkowych. Wiele krajów utrzymuje też wcześniejsze emerytury z powodu ciężkich warunków pracy, długiej kariery czy niesprawności.
Tak więc jestem za tym, byśmy pracowali dłużej, jeśli żyjemy dłużej i w dobrym zdrowiu. Nie wydaje mi się jednak sprawiedliwe proszenie ludzi, którzy przepracowali już pełne lata składkowe i w dodatku często nie są już zatrudnieni, by pozostawali dłużej na bezrobociu, nim będą mogli wziąć emeryturę.”

François Hollande (1954) Prezydent Francji

spytany o swoją propozycję obniżenia wieku emerytalnego we Francji do 60. roku życia (jest 62.).
Źródło: rozmowa Adama Michnika i Dominiki Pszczółkowskiej, Europo. Nie możesz tylko zaciskać pasa, „Gazeta Wyborcza”, 10–11 marca 2012.

O ludziach , O zdrowiu , O myślach , O wieku

„Teoretycznie jesteśmy krajem o wielkich tradycjach komediowych, a z drugiej strony jesteśmy krajem ponuraków i ludzi piekielnie poważnych. A jak mówił jeden mądry człowiek „życie jest na tyle poważne, że traktować je poważnie nie ma sensu, bo wtedy zwariujemy”. I chciałbym, żeby mój program był dołożonym kamyczkiem do codziennej radości polskiego człowieka. Chciałbym też, żebyśmy szukali żartu w sytuacjach, w których na pierwszy rzut oka go nie ma i rozbrajali napompowane sytuacje żartem, dystansem i ironią, bo dzięki temu jest nam łatwiej.”

Rafał Rutkowski (1973)

Źródło: Marta Zastawna, Znalazłem to, czego szukałem, „Dziennik Elbląski”, nr 88, 15 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115392.html

O życiu , O ludziach , Sens

„Minie dużo czasu, a ten gazoport będzie trwał i będzie służył Polsce. Będzie przypominał, że Polska miała prezydenta, który jako pierwszy z prezydentów po 1989 r. nie miał powiązań z poprzednim systemem. Warto, by ta pamięć była utrwalana tak jak dzisiaj.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: Jarosław Kaczyński: ten gazoport będzie trwał i przypominał o Lechu Kaczyńskim, niezalezna.pl, 18 czerwca 2016 http://niezalezna.pl/82067-jaroslaw-kaczynski-ten-gazoport-bedzie-trwal-i-przypominal-o-lechu-kaczynskim

O czasie

„Cztery etapy smutku. Pierwszy to szok. Potem przyszło zaprzeczenie. To trwało aż do dzisiejszego ranka. Dziś ruszamy do następnego etapu. Gniew. Kiedy nadejdzie pogodzenie się?”

Paullina Simons (1963) pisarka

Tatiana i Aleksander

O gniewie

„A tam, na widnokręgu, cóż to za istota, która ma odwagę zbliżać się do mnie, bez trwogi, wśród skoków ukośnych i udręczonych; jakie dostojeństwo i zarazem pogodna słodycz! Spojrzenie ma łagodne, ale głębokie. Jej ogromne powieki igrają z podmuchami wiatru i zdają się żyć. Stwór nie znany mi. Gdy wpatruję się w te potworne oczy, moje ciało drży, pierwszy raz, odkąd ssałem suche piersi istoty nazywanej matką. Dokoła niego widać jakby aureolę olśniewającego światła. Kiedy przemówił, wszystko w przyrodzie umilkło, wstrząśnięte długim dreszczem. Skoro podoba ci się przyjść ku mnie, przyciągającemu cię niczym magnes, nie protestuję. Co za piękna istota! Przykro mi to mówić. Musisz być kimś potężnym, masz bowiem twarz więcej niż ludzką, smutną jak wszechświat, piękną jak samobójstwo.”

Comte de Lautréamont książka Pieśni Maldorora

Pieśni Maldorora

O matce , O samobójstwie , O wszechświecie

„Dawniej komputery były produkowane na wiele lat. Dziś w produkcję nowego sprzętu wpisana jest autodestrukcja po roku czy dwóch latach użytkowania. Mój pierwszy komputer ważył kilka ton, dlatego niekoniecznie chciałem go mieć z powrotem, ale i wielkogabarytowe komputery tu są. Chlubą muzeum jest na pewno Odra 1305 – komputer przypominający wielką szafę, który nie mieści się w placówce. Obejrzeć go można w Szopienicach. Większość ludzi centrum rozwoju polskiej myśli technicznej lokalizuje jedynie w Warszawie i Wrocławiu. A my zgromadziliśmy dokumenty, które potwierdzają, że Śląsk w połowie lat 80. był pierwszym miejscem produkcji i wdrażania komputerów w Polsce. Chcemy też pokazać, że historia komputerów nie zaczęła się w latach 80. ub. wieku, ale o wiele wcześniej.”

Piotr Fuglewicz (1954) informatyk

Źródło: Od a(corna) do z, 5 kwietnia 2014 http://rodzina.wiara.pl/doc/1926895.Od-a-corna-do-z

O ludziach , O rodzinie , O wierze , O historii

„Socjalizm jest to słowo całkiem nowe. Kto słowo to stworzył? Nie wiadomo. Najstraszliwsze są te słowa, których nikt nie urobił, a które wszyscy powtarzają. (…) Socjalizm pojawił się po raz pierwszy urzędowo w dniach lutego w programach ludowych. Nikt nie zna nazwisk ich autorów. Nieznana ręka nakreśliła w owych programach wyraz socjalizm, ku wielkiemu przerażeniu wszystkich zadowolonych Baltazarów Francji. Stare społeczeństwo i ci wszyscy, co je reprezentują, choć nie pojęli znaczenia wyrazu, wyczytali w nim wyrok śmierci na siebie. Stare społeczeństwo wzywa Chaldejczyków z kół rządowych i policji oraz magów z ulicy de Poitiers, aby odcyfrowali te wróżebne znaki; lecz ani obywatel Barrot, ani obywatel Thiers nic z tego nie rozumieją i dają władzy jedną tylko radę, żeby wymazać słowo, którego nie można odcyfrować.”

Adam Mickiewicz (1798–1855) polski poeta

Źródło: Socjalizm, 1849 http://lewicowo.pl/socjalizm-2/

O śmierci

„Zwołano konsylium, które zadecydowało, że Ola nie rokuje. W przerwie narady ktoś życzliwy podszedł do mnie i zaczął mówić, jakie dobre hospicja mogę znaleźć w Warszawie. A towarzyszył temu uśmiech… właściwie uśmieszek. Wtedy po raz pierwszy się zbuntowałam… Przecież jak każdy obywatel tego kraju płacę składki na ubezpieczenie zdrowotne; eutanazja, o ile mi wiadomo, nie jest w Polsce prawnie dozwolona, jak więc można? Skąd ten cynizm?”

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Wejść tam nie można (2005)
Źródło: s. 14

O uśmiechu

„Problem polega na tym, że jak ktoś zaczyna prowadzić działalność gospodarczą nie w tym celu, żeby zarobić, tylko po to, by uzyskać zwrot VAT, czyli de facto prowadzić działalność przestępczą, to tak ją konstruuje, żeby mógł się schować, uciec. Ktoś, kto prowadzi uczciwą działalność, nie chowa się, nie ucieka. I to do niego przychodzi organ podatkowy, bo nie potrafi złapać tego pierwszego. To zahacza o bolszewię i faszyzm.”

Robert Gwiazdowski (1960) ekonomista polski, komentator gospodarczy

Źródło: Jan Piński, Krynica szczerych rozmów, „Uważam Rze”, 9–15 września, s. 33.

O problemach

„Witkacy to artysta, który był ze mną od dzieciństwa. Idol. Nie pamiętam, kiedy pierwszy raz o nim usłyszałem. Nie znałem jeszcze jego sztuk, ale już ta tajemnicza postać wynurzała się przede mną. Myślałem: „Będę taki jak on”. Kiedy dowiedziałem się, że Witkacy napisał pierwszą sztukę, mając siedem lat, szybko zabrałem się do pisania. Ale, niestety, swój pierwszy dramat stworzyłem, mając dziesięć lat. Byłem w tyle.”

Łukasz Kos (1970)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 listopada 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ksrk.htm

O myślach , O dzieciństwie , O myśleniu

„Po raz pierwszy od utworzenia Unii Południowa Afryka należy naprawdę do nas!”

Daniel François Malan (1874–1959)

wypowiedziane w 1948.
Źródło: Grzegorz Bębnik, Ostatnia walka Afrykanerów, Biała Podlaska 2004, s. 152.

O walce

„Drugi film jest zawsze ważniejszy niż pierwszy. Nie możesz sobie pozwolić na popełnienie żadnych błędów.”

Guillem Morales (1975)

Źródło: Reżyser Guillem Morales o swoim filmie „Oczy Julii”, „Kino Świat”, 23 marca 2011 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/123,1

O świecie

„Pierwszy pocałunek miłosny – kto go nie doznał, godny jest pożałowania.”

Aleksander Hercen (1812–1870) rosyjski pisarz, myśliciel społeczny, działacz polityczny

O pocałunku

„27 czerwca 1941 roku wojska niemieckie, które wkroczyły do Białegostoku, dopuściły się monstrualnej zbrodni. Zamordowano ok. 2,5 tys. Żydów, ok. tysiąca spalono żywcem w synagodze. To był początek Holokaustu jako zaplanowanej operacji – nie był jeszcze wówczas postanowiony, ale ten akt można traktować jako pierwszy krok tej monstrualnej, niebywałej, ludobójczej zbrodni.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o spaleniu przez Niemców ok. 1000 Żydów w synagodze w Białymstoku 27 czerwca 1941.
Źródło: Jarosław Kaczyński pod pomnikiem Wielkiej Synagogi w Białymstoku: „Musimy ciągle mówić, do czego prowadzi antysemityzm”, wPolityce.pl, 27 czerwca 2016 http://wpolityce.pl/polityka/298418-jaroslaw-kaczynski-pod-pomnikiem-wielkiej-synagogi-w-bialymstoku-musimy-ciagle-mowic-do-czego-prowadzi-antysemityzm

„Wtedy po raz pierwszy zaczęło do mnie docierać, czym jest prawdziwa odwaga. Do tamtej pory wszystko wydawało się nierzeczywiste, jak nocne podchody na szkolnym obozie. Wyjście z ciemności oznaczało wykazanie się odwagą, jaką nigdy nie musiałam się wykazywać, o jakiej nawet nie miałam pojęcia. Musiałam przeszukać własny umysł i ciało, żeby sprawdzić, czy znajdę gdzieś tę nową część mnie. Czułam, że mam w sobie ducha, który jest do tego zdolny, chociaż wcześniej go nie znałam.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Seria Jutro, Jutro: Kiedy zaczęła się wojna

O odwadze

„Z wielką legendą pod tytułem Adam Hanuszkiewicz spotkałam się pierwszy raz dużo wcześniej. Miałam 20 lat, byłam w szkole teatralnej w Łodzi i Basia Fijewska zaproponowała mnie na zastępstwo do Teatru Narodowego. Weszłam onieśmielona do jego gabinetu i powiedziałam: „Nazywam się Magdalena Cwen”. On stał na tle okna. To taki stary dyrektorski sposób – delikwent wchodzi w światło, a on w cieniu. Popatrzył na mnie i powiedział: „A cóż to za nazwisko, Cwen? U mnie będzie się pani nazywała Cwenówna”. I tak już zostało. To może wydać się śmieszne, ale dla mnie to też jest element pewnej całości. Kolejne żony: Zośka Rysiówna – Ryś, Zośka Kucówna – Kuc, Magda Cwenówna – Cwen. Wszystko jednosylabowe nazwiska. Na dodatek wszystkie jesteśmy z maja. To nie jest przypadek, wszystko było zaprogramowane. Śmieję się, że Magda Umer – a był okres ogromnej sympatii między nimi – nie miała szans, bo jej nazwisko jest dwusylabowe.”

Magdalena Cwenówna (1954)

Źródło: Iwona Kłopocka, Adam miał zawsze motyle skrzydła, „Nowa Trybuna Opolska” nr 110, 12 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139105.html

O świetle

„Średniowieczny kościół uznał, że jest ponad Biblią, przesuwając biblijny sabat z siódmego na pierwszy dzień tygodnia (Wj 20:8-11). Ludzkie prawa zajęły miejsce przykazań Bożych, człowiek postawił swój autorytet ponad Bożym - zmieniając prawo Boże ludzka organizacja wywyższyła się nad Boga.”

Alfred Palla (1960)

Sabat
Źródło: Prawa niedzielne dawniej i dziś http://www.filadelfiamedia.com/artykuly_pdf/Prawa%20niedzielne%20dawniej%20i%20dzis%20-%20Alfred%20Palla.pdf. filadelfiamedia.com.

O Bogu

„Awantura, jaka wybuchła w dniu pierwszego posiedzenia RMN, podważyła w ogóle sens istnienia tej instytucji. W uzasadnieniu ustawy tworzącej Radę posłowie PiS napisali, że ma to być pluralistyczne ciało chroniące niezależność mediów publicznych. Sytuacja, w której prezes partii rządzącej nakazuje członkom RMN odwołać decyzję o dymisji prezesa TVP, pokazuje, że niezależność tej instytucji należy włożyć między bajki.”

Michał Szułdrzyński (1980)

wypowiedź na temat Rady Mediów Narodowych, po podjętej przez ten organ próbie odwołania Jacka Kurskiego ze stanowiska prezesa Telewizji Polskiej.
Źródło: Michał Szułdrzyński o decyzji Rady Mediów Narodowych w sprawie Jacka Kurskiego http://www.rp.pl/Komentarze/308039870-Michal-Szuldrzynski-o-decyzji-Rady-Mediow-Narodowych-w-sprawie-Jacka-Kurskiego.html, rp.pl, 2 sierpnia 2016.

O decyzjach , Sens

„Kiedy zobaczyłam Masz na imię Justine po raz pierwszy, poryczałam się jak bóbr. Reżyser Franco de Pena dbał, by rozładowywać emocje towarzyszące szczególnie drastycznym scenom – na planie były one aktorskimi zadaniami, bardzo trudnymi, ale nieobciążającymi psychicznie. Tymczasem na ekranie, ułożone w całość, robią przejmujące wrażenie.”

Anna Cieślak (1980) polska aktorka

o filmie Masz na imię Justine.
Źródło: „Życie Warszawy”, 13 maja 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/brt.htm

O życiu , O wrażeniach

„Kiedy w 1970 r. pokazywano po raz pierwszy Kolumbów, podnosiły się głosy sprzeciwu, że czołówką filmu jest scena gry w siatkówkę. Jak tak można? Przecież była wojna! A młodzi grali w piłkę normalne mecze, chociaż konspirowali.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ozobl.htm

O wojnie

„Widziałem już różne rzeczy – tatuaże na przedramionach zrobione z moich autografów albo z fragmentów moich książek. Ale to na koncertach Amandy po raz pierwszy obaczyłem portret wytatuowany na plecach jednego z fanów. Był to jej portret.”

Neil Gaiman (1960) angielski pisarz

Źródło: Z kroniki wypadków miłosnych, „Zwierciadło”, 8/1966, sierpień 2010, s. 43

O książkach

„Oczywiście ten pierwszy [mecz był najtrudniejszy]. Wtedy naprawdę było ciężko. Później wszystkie mecze wydawały się łatwiejsze.”

Scottie Pippen (1965) koszykarz amerykański

Źródło: „Sport Bild” 9/1997, tłum. Kłopoty Pippena, „To i Owo”, 21 października 1997

O sporcie

„Nie wnosi nic nowego. Mamy więc kopię Kaczyńskiego. A ludzie zawsze wybierają oryginał. Jeśli więc wyjdzie i założy coś własnego, to pierwszy sondaż da mu mniej niż miała PJN.”

Roman Giertych (1971) polski polityk narodowy

o szansach Zbigniewa Ziobry na zastąpienie Jarosława Kaczyńskiego na stanowisku prezesa PiS.
Źródło: gazeta.pl http://wybory.gazeta.pl/wyboryparlamentarne/1,120574,10558601,_DZIEN_NA_ZYWO____Zbyszek_nie_zasluzyl_na_ruganie.html, 31 października 2011

O ludziach

„Droga, którą idę, jest jak pierwszy własny wiersz,
uczę się dopiero widzieć świat, jaki jest (…).”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Droga, którą idę z repertuaru Czerwonych Gitar

O świecie

„Miałam 20 lat, gdy po raz pierwszy założyłam diadem na głowę. I tak już zostało na długi czas.”

Nina Andrycz (1912–2014) polska aktorka

o graniu królowych.
Źródło: „Dziennik Polski”, 19 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/krolowase.htm

O czasie

„Nie ma ważniejszej rzeczy od miłości. Dlatego za każdym razem oddawaj się i kochaj z taką ekscytacją, jakby to był pierwszy raz, i z takim zaangażowaniem, jakby to był raz ostatni.”

Maciej Bennewicz (1961)

Seks trujący, seks doskonały. Coaching relacji (2011)

Kochać się

„Pierwszy mecz w Lidze Światowej zawsze jest nerwowy. To tak jak w życiu – pierwsze dziecko, pierwsza dziewczyna czy pierwszy dzień w szkole.”

Raúl Lozano (1956) argentyński trener siatkówki

Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/seniorzy/aktualnosci/27612

O dzieciach

„Jako dziecko potwornie się jąkałem. Kiedy po raz pierwszy wszedłem na scenę w szkolnym przedstawieniu, nagle przestałem się jąkać. To było niesamowite! Za każdym razem, kiedy wchodziłem na scenę, kłopoty z mówieniem znikały bez śladu. No a poza tym odkryłem, że aktorstwo to niezła zabawa. Naprawdę. Choć w moich ustach być może zabrzmi to dziwnie, uważam, że aktorstwo jest formą artystycznej ekspresji. Gdybym umiał rzeźbić, to zająłbym się rzeźbą. Gdybym umiał śpiewać, to byłbym piosenkarzem. Gdybym pisał wiersze, to zostałbym poetą. A tak uprawiam jedyną dziedzinę sztuki, jaka mi została. Każdy film stanowi dla mnie naukę. Próbuję grać za każdym razem trochę inaczej, dzięki czemu wciąż nie straciłem zainteresowania tym zajęciem. To wciąż fascynujące – wziąć strony z tekstem i próbować z nich stworzyć żywą postać. Jak dotąd nigdy mnie to nie znudziło.”

Bruce Willis (1955) aktor amerykański

Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=10109

O dzieciach , O nauce , O śpiewie

„Wideo pojawiło się w momencie, gdy Generał Jaruzelski ogłosił, że nie ma w języku polskim żadnego słowa na 'V'. Wymiana 'V' na 'W' została przeprowadzona z żelazną konsekwencją jako część walki z opozycją. Polacy mieli zapomnieć o Victory. Przypadkową ofiarą walki narodowowyzwoleńczej jest video. Nikt tego już nie pamięta. Jako pionier i autor pierwszego video w Polsce walczę z groteskowym spolszczeniem, które jest echem Stanu Wojennego.”

Wojciech Bruszewski (1947–2009) polski reżyser, operator filmowy, artysta współczesny i multimedialny

artysta nalegał, aby jego prace były nazywane pracami video (przez „v”).

O walce

„Nie pamiętam dokładnie, ile miałam lat, kiedy dali mi mój pierwszy aparat, ale to był Canon, a ja byłam na pewno o wiele za młoda, żeby mieć taki dobry sprzęt.”

Alison Jackson (1960)

Źródło: Królewskie majtasy, „Angora”, nr 45 (1221), 10 listopada 2013, s. 81.

„Najważniejszem jednak w tem wszystkiem jest sam duch modlitwy, bez którego wszystkie te praktyki pozostaną martwe; o tę umiejętność chętnego, gorliwego, pełnego miłości obcowania z Bogiem w głębi duszy, o tę gotowość zwracania się doń w każdej wolnej chwili, czyto z hołdem, czyto z prośbą o siłę i o światło, czyto z przeproszeniem, czy wreszcie z dziękczynieniem, musi się kleryk zaraz od pierwszego dnia po wstąpieniu do seminarjum starać, od niej bowiem zależy w najwyższym stopniu cała praca samowychowawcza, jakiej od niego w seminarjum zażądają.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 65

O Bogu , O duszy , O świetle , O sile

„(…) Ale jestem śmiertelnie zakochana. Może dlatego, że po raz pierwszy coś podobnego czuję?”

Federico Moccia (1963)

Trzy metry nad niebem
Źródło: rozdział 20

„Adam miał tę pewność, że gdy mówi coś odkrywczego, to na pewno jest pierwszy.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta

What a good thing Adam had. When he said a good thing he knew nobody had said it before. (ang.)

„Normalność to pierwszy symptom śmiertelnej choroby. Jak tylko poczujesz, że nadchodzi normalność, zaraz poszukaj antidotum.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Cykl Crane’s View, Drewniane morze

O chorobach

„Okazało się jednak, że na żadne próby nie ma czasu. Kiedy spotkaliśmy się na planie pierwszego dnia zdjęć, usłyszałem: „proszę bardzo, to jest pokój Marka, to jest pana siostra, a to mama. Akcja!”. Musiałem „z marszu” wcielić się w swojego bohatera i pokonać onieśmielenie, jakie ogarniało mnie wobec takich osobowości, jak Teresa Lipowska, Witold Pyrkosz czy Dominika Ostałowska. No, to był skok na głęboką wodę…”

Kacper Kuszewski (1976) aktor polski

o pierwszym dniu pracy w M jak miłość.

O miłości , O pokoju , O siostrze , O wodzie

„Można by nie pisać ci tego wiersza
a powtórzyć ten pierwszy, nie mój,
co w jeden dzień stał się
epitalamium.”

Renata Senktas (1979)

Źródło: Mniej więcej

„Różnica, zachodząca pomiędzy starym kawalerem i starym mężem na tym polega, iż pierwszego mogą oszukiwać wszystkie kobiety, drugiego zaś tylko własna żona.”

Friedrich Schiller (1759–1805) poeta niemiecki

O kobietach , O oszukiwaniu

„(…) zwłaszcza że to, co wyprawiała z posiłkami żona mojego karczmarza, wołało o pomstę do nieba.
– Upraszam łaski wielmożnego pana – korzył się karczmarz, kiedy zawołałem go po raz pierwszy, zdumiony smakiem przyniesionej mi do izby potrawy. – Mówiłem jej sto razy, że węgorza nie dusi się w sosie cynamonowym, ale ona twierdzi, że wielcy panowie tak właśnie jadają, i chciała wielmożnemu panu wyrazić w ten sposób swój szacunek.
– Matko Boża! – zaniepokoiłem się. – Niech ona mnie lepiej szybko przestanie szanować, bo nie wiadomo, czy przeżyję specjały, które wymyśli w przyszłości.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Wieże do nieba

O przyszłości

„Loren spojrzała na ukrzyżowanego Chrystusa na ścianie, wiszącego nad matką przełożoną. Przypomniała sobie stary kawał, który słyszała, kiedy zaczęła chodzić do tej szkoły. Chłopiec dostaje z matematyki same dwóje i jedynki, więc rodzice posyłają go do katolickiej szkoły. Kiedy otrzymują jego pierwszy wykaz ocen, ze zdumieniem widzą, że syn ma same piątki. Pytają go, jak to możliwe, na co on mówi: „No cóż, kiedy wszedłem do kaplicy i zobaczyłem tego faceta przybitego do plusa, wiedziałem, że nie żartują.””

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

Niewinny (2005)
Źródło: rozdział 15

O matce , O rodzicach , O matematyce , Chrystus

„Król Jerzy Pierwszy żył przez czas długi,
A gorszy odeń był tylko Drugi.
Choć powiadają starcy i dzieci,
że jeszcze gorszy był Jerzy Trzeci.
Rządził też Czwarty przez jakiś czas,
Po czym ród Jerzych na szczęście zgasł.”

Walter Savage Landor (1775–1864)

Źródło: Czterech Jerzych, tłum. Stanisław Barańczak

O szczęściu , O dzieciach , O czasie

„Na ekranach chciałem pojawiać się częściej, ale nie byłem amantem, który wchodzi z filmu do filmu i to bez względu na to co zrobił w poprzednim i co zrobi w następnym. Jeżeli chodzi o Zbigniewa Buczkowskiego, to raczej on grał u boku Ewy Szykulskiej i moim. Zbynio w tym czasie był statystą i właśnie w „Dziewczynach” grając kelnera dostał po raz pierwszy w życiu poważne zadanie aktorskie i to był jego debiut, który powiódł go do wspaniałej kariery filmowej. Pracując nad filmem czuliśmy, że w krzywym zwierciadle pokazujemy beznadzieję tego czasu w którym żyliśmy i nie bardzo wierzyliśmy, że puści to cenzura, po premierze w telewizji, ówczesny V-ce prezes TV jakiś Lorenc nie zostawił na tym filmie suchej nitki, twierdząc, że reżyser bazował na najniższych instynktach itp. itd. Potem jednak przyszły nagrody: Jantar 73 w Koszalinie, Złoty Ekran TV, bodajże Srebrne Grono w Łagowie i jeszcze jakieś zagraniczne. Na pewno nie byliśmy w stanie przewidzieć takiego efektu.”

Jan Stawarz (1939)

o filmie Dziewczyny do wzięcia.
Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42789

O dziewczynach , O czasie

„Aktorstwa nie wyssałam jednak z mlekiem matki. Dopiero tuż przed maturą w Gdańsku wzięłam udział w konkursie recytatorskim. Zajęłam drugą lokatę w kraju i pomyślałam o szkole teatralnej. Pierwszy sezon spędziłam w warszawskiej Syrenie z fantastyczną atmosferą, którą tworzyli między innymi Stefcia Górska, Dymsza, Krukowski, Olsza. Później ambitnie poszłam do Kazimierza Brauna do Lublina, by po roku wrócić do warszawskiego Klasycznego. Wkrótce nastał Józef Szajna i stworzył Teatr Studio, z którego trafiłam do Teatru Narodowego, gdzie byłam do 1982 roku.”

Jolanta Lothe (1942) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_lothe_jolanta

O matce

„Zupełnie się tego nie spodziewałam. Dzisiaj mój menedżer powiedział. Może powinnaś przynajmniej pomyśleć o tym, co masz zamiar mówić, tak na wszelki wypadek. A kiedy wywołali moje imię, powiedziałem tylko uhh. To mój pierwszy teledysk. To wszystko jest szalone.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

o zwycięstwie w Video Music Awards w kategorii Najlepszy nowy artysta.

„… na pewno bez debiutanckiej tremy. Pierwszy raz im się to zdarza.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Euro 2000

„Z pewnością pierwszego meczu, na Filipinach, nie przegrałem umyślnie. Tal potem powiedział, że jeśli wygrałbym go, to długo bym nie pożył. Najłatwiej byłoby powiedzieć, że nie zostałem mistrzem świata, gdyż Breżniew nie pozwolił. Ale w rzeczy samej Breżniew nie chciał też i Kasparowa, ale Kasparow wytrzymał i koniec końców pokonał Karpowa. W moim charakterze były niedostatki, których nigdy nie mogłem przezwyciężyć, poprawić. I właśnie te niedostatki przeszkodziły mi zostać mistrzem, gdyż zbyt późno posiadłem najważniejsze tajniki kunsztu szachowego, gdy oddałem już zbyt dużo energii.”

Wiktor Korcznoj (1931–2016) rosyjski szachista

Źródło: wywiad z Korcznojem (2004) http://new-arch.rp.pl/artykul/470236_U_czlowieka_jest_sumienie.html

O charakterze

„Nigdy nie byłem w Polsce, ale miałem polską dziewczynę. No i pierwszy raz całowałem się w polskim ośrodku kultury. Wasz kraj bardzo dobrze mi się kojarzy.”

Hugh Grant (1960) aktor angielski

Źródło: „Wysokie Obcasy”

„[Debiutancka płyta] ukaże się na przełomie maja i czerwca. Wreszcie, bo można powiedzieć, że pracuję nad nią od siedmiu lat – wcześnie zaczęłam. Próbowałam i próbowałam, i teraz w końcu się udało. Pierwszy singiel ma mieć premierę w połowie kwietnia. Już nie mogę się doczekać.”

Patricia Kazadi (1988) polska piosenkarka

Źródło: „Joy” nr 4(61), kwiecień 2011

„Cóż to jest miłość? Czyż to nie jest najpiękniejszy afekt ludzkiego serca! nie najzieleńszy to listek rozkwitającej duszy ludzkiej! nie braterska to dłoń podana całej ludzkości za pośrednictwem kobiety? Nie pierwszy to, nie konieczny krok, zrobiony przez nieznanego światu młodzieńca na owej pięknej drodze, która go ma zaprowadzić pomiędzy ludzi, uczynić członkiem statecznej rodziny, osądzić na pewnem stanowisku w społeczeństwie, namaścić na ojca, na obywatela!.”

Zygmunt Kaczkowski (1825–1896) polski pisarz

O miłości , O kobietach , O ludziach , O świecie

„Kiedy przyszedł moment ataku, mamy opaski, po jednym lub dwa granaty, a co piąty ma karabin. Nie ma, ani ciężkiej broni maszynowej, ani saperów, ani broni stromotorowej. To był pierwszy głęboki zawód, że coś jest nie tak, jak oczekiwaliśmy.”

Edmund Baranowski (1925) powstaniec warszawski

Źródło: wywiad Marcina Bartnickiego, Edmund Baranowski dla WP.PL: co piąty powstaniec miał karabin, to był pierwszy głęboki zawód, wp.pl, 16 lipca 2014 http://historia.wp.pl/title,Edmund-Baranowski-dla-WPPL-co-piaty-powstaniec-mial-karabin-to-byl-pierwszy-gleboki-zawod,wid,16753251,wiadomosc.html?ticaid=113a1b

O historii , O piciu

„dźwignij. I przebij. A potem zostaw go
obok pierwszego. I nic nie zmieniaj.
Co za zaszczyt. Postawić rzeźbę obok kamienia.”

Kazimierz Hoffman (1928–2009) poeta polski

Źródło: Kamień Moore'a, „Twórczość” 2006, nr 1

„Myślałam, że to będzie prostsze. A byłam tak stremowana, że się trochę pogubiłam. Pamiętam, jak pierwszy raz w życiu śpiewałam piosenkę na żywo – to był szlagier Daj mi tę noc. Wtedy też tak się zestresowałam, że wymachiwałam mikrofonem, zamiast do niego śpiewać i mój głos co chwila zanikał. Gdy zaczynałam jako prowadząca Tańca z gwiazdami, przez chwilę pomyślałam: „Niech ktoś z uczestników się ze mną zamieni – jednak wolę tańczyć!”. No ale jak na czymś mi zależy, nie oddaję walkowerem. Walczę do końca. Po każdym odcinku wracam do domu, oglądam go na spokojnie i analizuję, jak mi poszło, zastanawiam się, co mogłabym zrobić lepiej.”

Natasza Urbańska (1977) aktorka, tancerka i piosenkarka polska

o prowadzeniu programu Taniec z gwiazdami.

O domu , O myślach , O śpiewie , O tańcu

„(…) pojawiła się, niestety, pewna grupa ludzi, którzy uważają, że jestem zaszufladkowanym przedwojennym amantem. Tymczasem jest czymś wspaniałym, że są tacy ludzie jak Maciej Pieprzyca, którzy dają mi szansę zagrać właśnie takiego zagubionego gościa, jak w tym spektaklu. To znaczy sam bohater myśli o sobie, że jest bardzo pewny siebie i dopiero dziewczyna uświadamia mu jak jest w rzeczywistości. Z kolei ten sam Pieprzyca już przy drugim swoim projekcie pozwala mi zagrać kogoś na pierwszy rzut oka zupełnie innego czyli „kibola” drużyny piłkarskiej.”

Antoni Pawlicki (1983) aktor polski

Źródło: Musiałem zagrać „kibola”. Rozmowa z Antonim Pawlickim, stopklatka.pl http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=51022

O ludziach , O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu

„Nikt się nie spodziewał takiego wyniku i to pokazuje, że wszystko może się zdarzyć. Zasłużyliśmy na to, ponieważ byliśmy lepiej przygotowani zarówno technicznie, jak i psychicznie (…). Musimy tylko się upewniać, że znów zagramy dobrze i właśnie dlatego możemy osiągnąć półfinał po raz pierwszy w historii klubu.”

Raúl González (1977) hiszpański piłkarz

po wygranej Schalke 04 z Interem Mediolan 5–2 w ćwierćfinale Ligi Mistrzów.
Źródło: Richard Aikman, Raúl revels in dream Schalke success, uefa.com, 6 kwietnia 2011 (ang.) http://www.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=1610373.html

O historii

„Technikę mima traktuję jak dykcję u aktora: ona ma czynić wszystko zrozumiałym, ale nie może wychodzić na pierwszy plan.”

Ireneusz Krosny (1968) polski aktor, mim

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 30 października 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/i_krosny.htm

„Czuję, że naród mnie popiera i uważam, że po raz pierwszy od dziesięciu lat znalazł się człowiek mający odwagę powiedzieć społeczeństwu prawdę.”

Ferenc Gyurcsány (1961) polityk węgierski

Źródło: „Le Monde”, 5 października 2006

Cytaty na temat pierwszy strona 4

Cytaty na temat pierwszy
strona 4