Cytaty na temat pasterz (63 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Chcecie być silni, by walczyć przeciw diabłu i jego pokusom? Kochajcie Kościół, czcijcie Najwyższego Pasterza, korzystajcie z sakramentów św. Odwiedzajcie często Pana Jezusa ukrytego w tabernakulum, miejcie wielkie nabożeństwo do Najświętszej Matki, ofiarujcie Jej wasze serce, a przezwyciężycie trudności i pokusy świata.”

Jan Bosko (1815–1888) włoski duchowny katolicki, święty

Źródło: Vademecum Katolika na rok 2019.

Kochać się , O matce , Serce

„Kościół jest jeden, nie rozdwojony. I ten jeden Kościół jest wspólnotą ludzi zjednoczonych w wyznawaniu tej samej wiary chrześcijańskiej i w komunii tych samych sakramentów, pozostających pod władzą prawowitych pasterzy, a zwłaszcza Wikariusza Chrystusa na ziemi, papieża rzymskiego.”

Robert Bellarmin (1542–1621)

Źródło: „Zawsze Wierni” nr 1 (176), styczeń-luty 2015, s. 93.

O ludziach , O wierze , Chrystus

„Nie chcę być jedną z owiec, która bez refleksji skazuje się na niepotrzebną rzeź. Jeśli musiałbym żyć w stadzie, wolałbym być latającym w kółko psem albo pasterzem. Mówi się, że wszyscy są równi. To bzdura. Jesteśmy uwarunkowani przez swoje pochodzenie, osobowość, predyspozycje i stopień inteligencji.”

Bodo Kox (1977) aktor i reżyser polski

Źródło: Anna Bielak, Nie chcę być jedną z owiec http://www.dwutygodnik.com/artykul/4565/, Dwutygodnik.com nr 109/2013.

O inteligencji , O osobowości

„Kościół wciąż mówi o tym, że życie ludzkie powinno być chronione od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci. Gdybyśmy zatem – jako pasterze Kościoła – nie zabierali głosu w tych kwestiach, to stalibyśmy się jak „psy nieużyteczne”, jak mówi Pismo Święte.”

Stanisław Gądecki (1949) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: rozmowa ks. Tomasza Jaklewicza, Rozmowa Gościa, „Gość Niedzielny”, 6 września 2015.

O życiu , O śmierci , O psie

„Koloryt polskich kolęd sprawił, że jako małej dziewczynce długo wydawało mi się, że Pan Jezus urodził się gdzieś w Polsce, w małej stajence na wsi. Pasterze zbudzeni przez aniołów i spieszący do szopy wydawali mi się polskimi parobkami. Boże Narodzenie wydawało mi się bardzo polskim świętem, z grudniowym mrozem, kożuchami, butami i czapami. Byłam zawiedziona dowiedziawszy się, że Pan Jezus przyszedł na świat w dalekim Betlejem, najmniejszym z miast Judy. Kiedy jako dorosła osoba zobaczyłam to miasto wydało mi się nadzwyczajne: zbudowane z białego i różowego kamienia, rozłożone na dwóch zboczach pokrytych winnicami, gajami figowymi, migdałowymi, drzewami granatów i oliwek. Byłam bardzo przejęta odwiedzając bazylikę Narodzenia prowadzącą do Groty Narodzenia. Wzruszyłam się jednak dopiero znajdując polskie akcenty w Palestynie, jak choćby: III i IV stację Drogi Krzyżowej w Jerozolimie, pomnik z płaskorzeźbami Matki Boskiej Częstochowskiej w Tyberiadzie na dziedzińcu kościoła św. Piotra Rybaka wzniesiony w 1945 roku przez żołnierzy 2. Korpusu, wizerunek polskiej Madonny w otoczeniu Mieszka I i Dąbrowki w sanktuarium Zwiastowania w Nazarecie.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Ulica Żółwiego Strumienia

O Bogu , O świecie , O aniołach , O butach

„Pasterzu! nie zapuszczaj się zbyt w tej kotlinie
Za kapryśnymi skoki kozia, coć ucieka…”

José María de Heredia (1842–1905) poeta francuski

Źródło: Koziarz, [w:] Liryka francuska. Serya pierwsza http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 69, tł. Bronisława Ostrowska.

„Laickie media w Polsce wypowiedziały walkę Kościołowi, Jego pasterzom i ludowi Bożemu, którego przywódcą w Metropolii Warszawskiej miał zostać Arcybiskup Stanisław Wielgus, kapłan, profesor o niepospolitej wiedzy, inteligencji i pobożności. Tymczasem laicko-masońskie środki masowego przekazu nie byłyby w stanie „sterować” tak znakomitą osobowością, dlatego przypuściły bezprecedensowy atak godzący w dobre imię abp. Wielgusa.”

Ewa Sowińska (1944) polski lekarka i działaczka polityczna

z listu wysłanego przez Sowińską do Benedykta XVI, po tym jak kościelna komisja historyczna potwierdziła współpracę Wielgusa z SB.
Źródło: Katarzyna Wiśniewska, Rzecznik Praw Dziecka broniła abp. Wielgusa http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,62266,4071050.html, „Gazeta Wyborcza”, 19 kwietnia 2007

O dzieciach , O ludziach , O inteligencji , O wiedzę

„Pierwszym miastem, które zostanie odnowione, będzie Florencja… tak jak Bóg wybrał lud Izraela, by został poprowadzony przez Mojżesza przez udrękę ku szczęśliwości… tak teraz lud Florencji zostanie powołany do podobnego zadania, pod przewodem jego własnego proroka, nowego Mojżesza [czyli samego Savonaroli]… w wieku sabatowym ludzie będą się radować w Nowym Kościele; i będzie tylko jedna trzoda i jeden pasterz.”

Girolamo Savonarola (1452–1498) dominikanin włoski, reformator religijny

Źródło: Girolamo Savonarola, Kazanie na nowy wiek, koniec XV wieku, cyt. za: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, s. 111.

O Bogu , O ludziach , O książkach , O świecie

„Blokowanie rozwoju Telewizji Trwam i Radia Maryja to nic innego, tylko ciągle ta sama walka z symbolami chrześcijaństwa. Ojciec Tadeusz Rydzyk staje na drodze ku wynarodowieniu Polaków. Trzeba więc związać mu ręce. A te ciągłe żądania, by Kościół był nowoczesny, czym są, jeśli nie próbą odebrania Kościołowi znaków tożsamości? A czym jest nieustanne dzielenie pasterzy Kościoła na postępowych i wstecznych, zupełnie jak za Bieruta? To też ma związek z ograbianiem Kościoła z pamięci historycznej. A w gruncie rzeczy z miłości i krzyża.”

Stanisław Srokowski (1936) polski pisarz i dramaturg

Źródło: Czy Polacy muszą wyrzec się polskości?, naszdziennik.pl, 31 marca 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120331&typ=my&id=my11.txt

O walce

„Surowi pasterze i koczownicy Lewantu, pędzący swe nędzne stada od oazy do oazy, szczędzący w swym twardym życiu każdą kroplę wody i każdą kroplę spermy, wymyślili zakaz stosunków homoseksualnych. Nie wiedzieli, że kiedyś judaizm, chrześcijaństwo i islam rozniosą go po świecie jak zarazę.”

Jan Hartman (1967) polski filozof, bioetyk, wydawca, publicysta, polityk

Źródło: Orlando i Podła Zmiana, hartman.blog.polityka.pl, 12 czerwca 2016 http://hartman.blog.polityka.pl/2016/06/12/orlando-i-podla-zmiana/

O zmianach

„Pan nie jest moim pasterzem
A niczego mi nie brak
Nie przynależę i nie wierzę
I chociaż idę ciemną doliną
Zła się nie ulęknę i nie klęknę”

Maria Peszek (1973) aktorka i piosenkarka polska

Źródło: Pan nie jest moim pasterzem, album Jezus Maria Peszek, 2012

„W tym miejscu należy objaśnić i usunąć błędne zapatrywania, na których wspiera się cała podstawa tych spraw i te różnorodne wspólne dążenia niekatolików ku zjednoczeniu chrześcijańskich Kościołów, o czym była mowa. Inicjatorzy tej idei prawie wciąż przytaczają słowa Chrystusa: „Aby wszyscy byli jedno… Jedna niech będzie owczarnia i jeden pasterz” (J 17, 21 i 10, 16), ale w ten sposób, jakby te słowa wyrażały życzenie i prośbę, które mają się dopiero spełnić. Są bowiem zdania, że jedność wiary i kierownictwa co jest znamieniem prawdziwego i jednego Kościoła Chrystusa nigdy poprzednio nie istniała i dzisiaj także nie istnieje.”

Pius XI (1857–1939) papież

Encyklika Mortalium animos o popieraniu prawdziwej jedności chrześcijan

O wierze , Chrystus

„Naczelny Mufti uosabia cały naród. Nie jestem tylko muftim dla muzułmanów, jestem pasterzem dla wszystkich, którzy mieszkają w Syrii w pokoju i zgodzie – i dla muzułmanów i dla chrześcijan i dla żydów… Mogę modlić się i w meczecie i w cerkwi, i na górze i w wąwozie. Nie modlę się dla Mahometa, czy Chrystusa, ale w imię Boga.”

Ahmad Badreddin Hassoun (1949)

Źródło: Siergiej Safronow, Naczelny mufti Syrii: „Po upadku Syrii przyjdzie czas na Rosję”, geopolityka.org, 11 marca 2012 http://www.geopolityka.org/syria-2012/1367-naczelny-mufti-syrii-po-upadku-syrii-przyjdzie-czas-na-rosje

O Bogu , O pokoju , O czasie , Chrystus

„I oto, kiedy zaczął się walić ów złoty i marmurowy gmach złego smaku, przyszedł On, lekki, odziany w światłość, ostentacyjnie ludzki, umyślnie prowincjonalny, galilejski, i od tej chwili zniknęły narody i bogi, i ukazał się człowiek, człowiek – cieśla, człowiek – oracz, człowiek – pasterz. Wśród stada owiec o zachodzie słońca, człowiek, który nie brzmiał ani trochę dumnie, człowiek uwieczniony wdzięczną pamięcią we wszystkich matczynych kołyskach i we wszystkich malarskich galeriach świata.”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

O Bogu

„a Betlejem
Betlejem może być wszędzie
Jezusów pełno dokoła
dzieciaki nagie wciąż w swych żłobkach
a pasterzy wciąż nie ma by przybieżeli
a w sercach naszych anielich
Trzech Króli nie ma się gdzie spotkać”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

Z utworów
Źródło: Betlejem jest wszędzie

Serce

„Pomysł zaproszenia Wojciecha Jaruzelskiego do udziału w uroczystości beatyfikacji Ojca Świętego Jana Pawła II uważam za doskonały, pod warunkiem że pan prezydent Bronisław Komorowski konsekwentnie zabrałby ze sobą cały komplet zbrodniarzy – sowieckich funkcjonariuszy, którzy ponoszą odpowiedzialność, do tej pory niestety bezkarną, za dziesiątki lat prześladowań Kościoła w Polsce. Prześladowali oni zwykłych wiernych – za to, że byli wierni, i najwyższych pasterzy – za to, że byli dobrymi pasterzami. PRL była krajem, w którym ludzie Kościoła przez władzę byli traktowani jako element wrogi z definicji.”

Grzegorz Braun (1967) polski reżyser i scenarzysta

o prezydencie Bronisławie Komorowskim rozważającym zaproszenie Wojciecha Jaruzelskiego na uroczystości beatyfikacji Jana Pawła II.
Źródło: „Doskonały” pomysł, wywiad, „Nasz Dziennik”, 10 marca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110310&typ=my&id=my04.txt

O ludziach

„Od szkoły ludowej, od pastucha grała mi w sercu nasza ludowa nuta pieśni, śpiewki i muzyki, a także owa żywiołowa, naturalna symfonia przyrody. W porze jesiennej rzępoliłem przy pasieniu krów na pierwszych moich prawdziwych skrzypkach i śpiewałem, aby przewziąć wszystkich moich pasterzów i pasterki wsiowe. Później prawie o własnych siłach zdobyłem tajemnicę czytania nut i technikę gry na skrzypcach, flecie. Grałem po weselach, dożynkach, tłokach i zabawach. Kiedy będąc młodszy, na rodzinnym przysiółku Bugaju zacząłem wieczorami letnimi po rosie sypać perłami tonów z mojego fletu, na mikę słychać było w okolicy melodie ludowe tego mojego grania. Z tych czasów jest u nas, u ludzi powiedzenie: Na Bugaju pięknie grają, same nóżki podrygają.”

Antoni Kucharczyk (1874–1944) polski poeta ludowy

o początkach swojej twórczości.

O ludziach , O tajemnicy , O sile , O śpiewie

„Ktokolwiek starannie zbada i rozważy stan, w jakim znajdują się rozmaite wspólnoty religijne, podzielone między sobą i odłączone od Kościoła katolickiego – który od czasów naszego Pana Jezusa Chrystusa i Jego Apostołów zawsze wykonywał przez swych prawowitych pasterzy i nadal wykonuje boską władzę powierzoną mu przez samego Pana – łatwo przekona się, że żadna z tych społeczności, czy to pojedynczo czy też łącznie, nie jest w żaden sposób ani w żadnej formie owym jedynym Kościołem katolickim, który nasz Pan ustanowił i zbudował; oraz że nie może być żadną miarą tak, iż społeczności te są członkami czy częściami tego Kościoła, jako że w sposób widzialny odłączone są od katolickiej jedności.”

Pius IX (1792–1878) papież

Źródło: list apostolski Iam vos omnes do wszystkich protestantów i innych niekatolików z okazji zbliżających się obrad Soboru Watykańskiego I.

Chrystus

„Boski Pasterz mieszkający w tabernakulum czuwa nad wami dniem i nocą. Usuwa grożące wam niebezpieczeństwa, wspiera w walkach, wynagradza ofiary, zasila dusze wasze mocą, pociechą, światłem i miłością.”

Robert Spiske (1821–1888)

O duszy , O walce

„Kongregacja Doktryny Wiary oficjalnie potwierdziła, że uczestnictwo we Mszach św. sprawowanych przez kapłanów Bractwa lub przyjęcie bierzmowania z rąk jego biskupów nie stanowi schizmy. Biskupi, kapłani i wierni Bractwa, którzy uznają papieża Jana Pawła II za Najwyższego Pasterza i uznają tych, którzy znajdują się poza Bractwem pozostając w jedności z Papieżem za swych braci katolików, absolutnie nie mogą być określani jako pozostający w schizmie.”

Michael Davies (1936–2004) brytyjski nauczyciel, tradycjonalista katolicki, publicysta

O wierze

„Jaka to niepojęta miłość Dobrego Pasterza! Niebo opuszcza, mieszkanie duchów błogosławionych, by szukać zbłąkane córy człowiecze.”

Maria Karłowska (1865–1935) polska zakonnica, założycielka Zgromadzenia Sióstr Pasterek, błogosławiona katolicka

Źródło: Waldemar Rozynkowski, s. Glaudiosa Dobrska, Św. Marii Magdaleny miłość i pokuta: notatki z rekolekcji/bł. Maria Karłowska. Wydawnictwo Bernardinum. Pelpin. 2012. Pisma t. IV, 2 s. 62.

O miłości

„Pasterz potrzebuje kija przeciwko dzikim zwierzętom, które chcą wedrzeć się do stada; przeciwko rozbójnikom, którzy szukają swego łupu. Obok kija jest laska, który niesie wsparcie i pomaga przejść trudne odcinki drogi. Obie te rzeczy należą także do posługi Kościoła, do posługi kapłana. Również Kościół musi używać kija pasterza, kija, którym broni wiary przed fałszerzami, przed kierunkami, które są w rzeczywistości dezorientacją. Właśnie użycie kija może być posługą miłości. Dziś widzimy, że nie jest to miłość, kiedy toleruje się zachowania niegodne życia kapłańskiego. Jak również nie chodzi o miłość, gdy pozwala się szerzyć herezji, wypaczeniu i zniszczeniu wiary, jak gdybyśmy samodzielnie wynaleźli wiarę. Jak gdyby nie była już darem Boga, cenna perłą, której nie damy sobie wyrwać. Jednocześnie jednak kij musi stale na nowo stawać się laską pasterza – laską, która pomoże ludziom iść po trudnych ścieżkach i postępować za Panem.”

Benedykt XVI (1927) papież

fragment katechezy podczas audiencji ogólnej 10 czerwca 2010.
Źródło: ekai.pl http://ekai.pl/biblioteka/dokumenty/x946/katecheza-benedykta-xvi-podczas-audiencji-ogolnej-czerwca/

O miłości , O Bogu , O wierze , O zachowaniu

„Słońce skórę mi spiekło, lecz kłopot to mały.
Jestem przecie tak mocnym i krzepkim pasterzem!
I cóż wart jest mężczyzna, gdy nie ogorzały?
Włos mi pierś i ramiona porósł, by rzec szczerze,
Lecz nie powinno cię to odstręczać, jeżeli
Piękność twoja zawarła z rozumem przymierze.”

Wawrzyniec Wspaniały książka Corinto

Cytaty z poezji
Źródło: Corinto, tłum. Agnieszka Dębska

O słońcu

„Wysłałam wilki, a nie pasterzy, aby rządziły Irlandią, bo nie zostawili mi [tam] niczego do rządzenia poza popiołami i trupami.”

Elżbieta I Tudor (1533–1603)

kwitując działania militarne Anglików, którzy musieli angażować znaczne siły na Irlandii, gdzie w 1594 wybuchła wojna dziewięcioletnia
Źródło: dr Dariusz Skorupa, Elżbieta I Wielka w: Tudorowie i Stuartowie (tom 2. serii Dynastie Europy), Biblioteka Gazety Wyborczej, 2010, ISBN 97883268008525, s. 54.

O wojnie , O sile

„Ten wojujący z naszym państwem ludowym nieodpowiedzialny pasterz pasterzy, który głosi, że nie będzie się korzył przed polską racją stanu, stawia swoje urojone pretensje do duchowego zwierzchnictwa nad narodem polskim wyżej jak niepodległość Polski.”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

o prymasie Stefanie Wyszyńskim w 1966.
Źródło: Hubert Kubica, Tysiąc lat po Mieszku, przewodnik-katolicki.pl, 17/2005 http://www.przewodnik-katolicki.pl/?page=nr&nr=279&cat=61&art=6885

„Radość to nowa spoglądać w zachwycie,
jak się zuchwale kozy pną na skały,
pasąc się na tym, to na owym szczycie.
A w dole pasterz wyzwala zapały
serca w surowej piosnki szorstkim zgrzycie
i gra, to chodząc, to znieruchomiały.
A jego luba, która z serca słynie
srogiego, pasie pod dębami świnie.”

Michał Anioł (1475–1564) włoski rzeźbiarz, malarz, architekt i poeta

Źródło: Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą, op. cit., s. 91.

O grach , Serce , Radość

„Działalność rozwijana przez ks. Piotra Natanka jest pozbawiona kościelnej aprobaty, a wiele głoszonych przez niego treści jest teologicznie błędnych. Zamiast głosić najważniejszą prawdę o zbawieniu w Jezusie Chrystusie oraz wiernie zachęcać do ufnego korzystania ze źródeł uświęcania, jakie są w Kościele, kapłan ten wyolbrzymia rozmaite zagrożenia, ucieka się do apokaliptycznych wizji, niepotwierdzonych prywatnych objawień, głosi fantazyjne i ocierające się o śmieszność tezy, które mają niewiele wspólnego z autentyczną wiarą katolicką i ze zdrową pobożnością. Kwestionuje przy tym autorytet Pasterzy Kościoła, którzy nie zgadzają się z jego indywidualną, zniekształconą wizją świata i zbawienia.”

Piotr Natanek (1960)

Autorzy: arcybiskup krakowski z biskupami pomocniczymi, Ks. Natanek poza uczelnią, ekai.pl, 27 maja 2011 http://ekai.pl/diecezje/x42279/ks-natanek-poza-uczelnia/
O Piotrze Natanku

O wierze , Chrystus

„Terach opływał we wszelkie dostatki. Mieszkał w pięknym domu z rozliczną służbą i posiadał niewolników, setki baranów, złoto i srebro, a także synów, którzy wyręczali go w pracy i na podmiejskich pastwiskach sprawowali pieczę nad czeladzią pasterską. Zajmował się nadto handlem, jako że od dawna pożegnał się z życiem wędrownego pasterza. Był więc szacownym patrycjuszem sławnego miasta Ur Chaldejskiego, jak je nazywa Biblia.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści biblijne (1963)
Źródło: s. 31

O domu , O pożegnaniu

„Kiedy pasterz zamienia się w wilka, bronić się jest w pierwszym rzędzie rzeczą owczarni. Zwykle nauczanie zstępuje od biskupów do wiernego ludu, a poddani w porządku wiary nie powinni osądzać swych przełożonych. Jednak w skarbnicy objawienia są pewne istotne elementy, które każdy chrześcijanin winien znać i bronić z faktu noszenia miana chrześcijanina. Zasada ta nie ulega zmianie, czy rzecz dotyczy wiary czy postępowania, moralności czy dogmatu. Zdrajcy podobni Nestoriuszowi rzadko zdarzają się w Kościele; ale może się zdarzyć, że pasterze z tego czy innego powodu pozostają milczący w sytuacji, gdy jest zagrożone samo istnienie religii. Prawdziwie wierni są ci, którzy w takich okolicznościach z łaski chrztu czerpią natchnienie dla sposobu postępowania, a nie zalęknione dusze, które pod pozorem podporządkowania zwierzchnikom czekają na polecenia – które wcale nie są potrzebne i nie muszą zostać wydane – zanim wystąpią przeciw wrogom lub sprzeciwią się ich działaniu.”

Prosper Guéranger (1806–1875) francuski duchowny katolicki, benedyktyn

Źródło: The Liturgical Year: Septuagesima, feast of St. Cyril of Alexandria, s. 379, 380.

O ludziach , O wierze , O religii , O duszy

„Kiedy wyruszacie w drogę, przybierzcie na siebie łagodność owiec, chociaż zamierzacie iść do wilków – a nawet nie tylko do wilków, lecz pomiędzy nie: wtedy bowiem najwyraźniej ukażę moją moc, kiedy wilki zostaną pokonane przez owce, zaś owce, jakkolwiek znajdują się pośród wilków i odnoszą rany od niezliczonych ukąszeń, nie tylko nie zginą, lecz nawet przemienią wilki, dając im swoją własną naturę. Większą jest bowiem rzeczą i bardziej zadziwiającą odmienić usposobienie nieprzyjaciela, odwrócić całkiem jego duszę, niż go zabić… Dopóki jesteśmy owcami, zwyciężamy. Choćby osaczyło nas tysiąc wilków, weźmiemy nad nimi górę i będziemy zwycięzcami. Jeśli wszakże staniemy się wilkami, poniesiemy klęskę. Wtedy bowiem odjęta nam będzie pomoc Pasterza, który pasie nie wilki, lecz owce. Odejdzie On od ciebie i opuści cię, bo nie pozwalasz Mu objawić swojej mocy. Jeśli się jednak okażesz łagodny, wtedy zwycięstwo Jemu tylko przypadnie.”

Jan Chryzostom (349–407) biskup Konstantynopola, pisarz chrześcijański

Źródło: Homilia 34

O duszy , O górach , O odejściu , O naturze

„Dubaj robi wrażenie. Jeszcze do wczesnych lat siedemdziesiątych był to zapomniany przez Allacha miniaturowy skrawek pustyni, zamieszkany przez kilkadziesiąt tysięcy Beduinów, rybaków, pasterzy i poławiaczy pereł. A teraz do metropolia. Wsiadając do taksówki i jadąc przez to morze kolorów, labirynt drapaczy chmur i piekło zgiełku, mam wrażenie, że znalazłem się w galerii sztuki współczesnej, zawieszony pomiędzy estetyką i transgresją, dziełem kunsztu i nadętością, prowokacją i proroczą wizją. I nie ukrywam, że w jakimś sensie galeria ta mnie urzeka – mnie, weterana podróży do zakątków nieobjętych cywilizacją.”

Jacek Pałkiewicz (1942)

Źródło: Dubaj. Prawdziwe oblicze, Zysk i S-ka, Poznań 2016, s. 40.

O piekle , O wrażeniach , O morzu , Sens

„Abram, pilnując powierzonych stad, niejednokrotnie spędzał noce przy ognisku wśród swoich pasterzy. Były to noce rozkosznie chłodne, pełne błogiej ciszy, usposabiające do rozmyślań. Abram godzinami szybował wzrokiem po migotliwych gwiazdach, śledził ich drogę w przestworzy podobnym do czarnego baldachimu i coraz głębiej pojmował ogrom świata, jego majestat, piękno i harmonię. W jego sercu budziła się rozterka: wiara w boga księżyca kruszyła się coraz bardziej. Aż pewnego dnia błysnęła mu myśl, że stwórcą wszechświata, słońca, księżyca i gwiazd mógł być tylko jeden Bóg potężny, wszechobecny, niewidzialny, łaskawy, ale też nieubłagany w gniewie. Abram nie krył się bynajmniej ze swoją nowiną: głosił ją otwarcie w mieście. Naokoło reformatora religii zebrała się gromadka ludzi wiernych i oddanych. Przystała do wyznawców nowego bóstwa jego żona Saraj, bratanek Lot i najbliższa czeladź, dla której zawsze był dobrotliwym chlebodawcą.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści biblijne (1963)
Źródło: s. 34

O Bogu , O ludziach , O wierze , O religii

„Ten buńczuczny zabijaka pełen animuszu, ten niewyczerpany w konceptach chwat i niezbyt tęgi na umyśle siłacz jakaż to pyszna, typowa postać ludowa! W jego fortelach i opałach życiowych uwidacznia się rubaszny humor hebrajskich pasterzy i typowe dla Wschodu zamiłowanie do awanturniczych opowieści baśniowych. Samson to jakby Zagłoba plemion hebrajskich.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

o Samsonie.
Opowieści biblijne (1963)
Źródło: s. 243

„Bóg wam zapłać. Bóg wielki zapłać wielebni bracia, że przybyliście tu do mnie przepędzić tę ostatnią chwilę z pasterzem waszym, który was opuścić musi, Bogu tylko wiadomo, na jak długi przeciąg czasu. Może na długo, może na zawsze. Osobą oddalę się od was, niestety, ale duch mój będzie zawsze z wami. Co mnie czeka, nie wiem i obojętną jest dla mnie rzeczą, bo wszystko zniosę w pokorze, więc czy na Syberii, czy na wygnaniu będę, arcybiskupem być nie przestanę, dopóki albo Pan nie przetnie życia mego, albo z woli Bożej, z woli Ojca Św. i z woli własnej laski pasterskiej nie zmienię na kostur żebraczy.”

Zygmunt Szczęsny Feliński (1822–1895) arcybiskup, święty

Źródło: ks. Ignacy Polkowski, Wspomnienia o Zygmuncie Szczęsnym Felińskim arcybiskupie metropolicie warszawskim, wyd. Księgarnia i Wydawnictwo Dzieł Katolickich, Naukowych i Rolniczych, W. Wielogłowskiego i W. Jaworskiego, Kraków 1866, s. 223–224.

O Bogu , O czasie , O czekaniu

„Jest tylko jeden Kościół, święty katolicki i apostolski (…) Ten Kościół przedstawia się jako Ciało Mistyczne, którego głową jest Chrystus, Jego zaś głową jest Bóg (…) Ten Kościół jeden jedyny ma jedno ciało i jedną głowę, a nie dwie głowy jak dziwoląg. Ta głowa to właśnie Chrystus i Piotr. Jego zastępca, a także następca Piotra, według tego, co powiedział Pan do Piotra „Paś owce moje” (J 21, 17). Powiedział konkretnie moje, a nie te lub owe, co pozwala rozumieć, że wszystkie Mu zostały powierzone. Jeśli zatem Grecy lub inni mówią, że nie zostali powierzeni Piotrowi i jego następcom, to muszą przyznać, że nie są z owiec Chrystusa, ponieważ Pan mówi u św. Jana, że „Jest jedna owczarnia i jeden pasterz.””

Bonifacy VIII Unam Sanctam

Źródło: Unam sanctam, w: Breviarium Fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 1998, s. 61, 62.

O Bogu , Chrystus

„Począwszy od czasów kleryckich, w Seminarium Duchownym w Krakowie, całe moje życie kapłańskie związane jest z osobą kard. Wojtyły a później Ojca Świętego Jana Pawła II. Uważam to za wielki dar Opatrzności, za który stale Bogu dziękuję i ciągle z niepokojem zadaję sobie pytanie, na ile potrafiłem go w swoim kapłańskim i biskupim życiu wykorzystać… Nie tylko udzielił mi On wszystkich święceń, łącznie z pełnią kapłaństwa w biskupstwie, ale był przede wszystkim niedościgłym wzorem Kapłana i Pasterza rozmiłowanego w Chrystusie i w Kościele. Sobór Watykański II mówi o „ojcostwie sakramentalnym” biskupa wobec swoich kapłanów: w tym sensie w osobie Jana Pawła II widziałem zawsze prawdziwego Ojca. A trzyletni okres pracy w Watykańskim Sekretariacie Stanu, kiedy bezpośrednio współpracowałem z Janem Pawłem II, uważam za najważniejszy w moim kapłańskim życiu…”

Stanisław Ryłko (1945) polski duchowny katolicki, kardynał

Źródło: o. Stanisław Tasiemski OP, Nowy polski kardynał Stanisław Ryłko – wywiad http://pl.radiovaticana.va/storico/2007/11/24/nowy_polski_kardyna%C5%82_stanis%C5%82aw_ry%C5%82ko_-_wywiad/pol-169441, pl.radiovaticana.va, 24 listopada 2011

O życiu , O Bogu , Sens , Pytanie

„Inklinacjami poetyckimi można poniekąd wytłumaczyć sobie owe psychologicznie paradoksalne zjawisko, że Łukasz, chyba najbardziej wykształcony wśród ewangelistów, nagromadził w swoich przekazach o narodzinach dzieciątka Jezus więcej elementów cudowności niż jego poprzednicy. Do pewnego stopnia musimy oczywiście położyć to na karb procesu mitologizacji Jezusa, procesu, który wówczas już posunął się dalej niż za czasów Marka i Mateusza. Ale sam fakt deifikacji nie wyjaśnia nam, dlaczego Łukasz tak bezkrytycznie wciela do swojej ewangelii te rozbrajająco naiwne, przez prostaczków kolportowane pogłoski, owe podawane z ust do ust, typowo ludowe, urocze baśnie, w których dzieją się dziwy nad dziwami. Archanioł Gabriel zwiastuje narodziny Jana Chrzciciela i Jezusa, a potem każe pasterzom iść do Betlejem. Gdy ruszają w drogę „zastępy wojsk niebieskich” głoszą chwałę Boga i wołają: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”. Na widok ciężarnej Marii w łonie Elżbiety skoczyło z radości dzieciątko; przyszła matka Jana Chrzciciela zawołała wówczas: „Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota twego”.
Gdy przypominamy sobie te czarodziejskie sceny, pełne chwytającej za serce prostoty, radosnych uniesień i światłości niebieskiej, gdy słyszymy hymny Marii i Zachariasza, jak też rozlegające się w przestworzach pienia anielskie – zaczynamy rozumieć Łukasza. Wydaje się bowiem, że nie tylko poetycka wrażliwość na urodę tych ludowych baśni podszepnęła mu myśl, by wcielić je w biografię Jezusa. Wyczuł on może nieomylnym instynktem, ile radości, pokrzepienia i nadziei przyniosą te proste opowieści licznym pokoleniom smutnych i udręczonych ludzi. Dostrzegając ich wagę dla chrześcijaństwa, niejako zalegalizował je swoim autorytetem i nadał im sankcję prawdy historycznej.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści ewangelistów (1979)
Źródło: Opowieści ewangelistów

O Bogu , O ludziach , O pokoju , O matce

„Wszyscy dochodzimy powoli do przekonania, ze nie wystarcza już katolicyzm z metryki chrztu, nawet ten z wigilii i pasterki, kiedy wszyscy przystępują do Komunii Św. Martwy będzie i niepełny bez uruchomienia czegoś, co porusza na co dzień, wewnętrznie pozwala przeżywać ból, wątpliwości czy wyzwolenie z ciężaru duchowego.”

Józef Michalik (1941) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: Przypatrujcie się bracia, wierze Waszej, Korczyna, 1999

O bólu , O wierze

„Czy długo jeszcze mamy być zakładnikami na wpół dzikich pasterzy Lewantu, z trudem odróżniających posiadanie kobiety od posiadania owcy, ważących każdą kroplę bezcennej spermy wagą złota i żądnych całkowitej kontroli nad prokreacją swoich domowników i sług? Ponure semickie przesądy z odmętów pradziejów jak morowe powietrze rozwiały się po świecie wichrem dziejów. Quousque tandem?”

Jan Hartman (1967) polski filozof, bioetyk, wydawca, publicysta, polityk

Źródło: Moda na bi!, liberte.pl, 5 sierpnia 2012 http://hartman.na.liberte.pl/moda-na-bi/

O kobietach , O modzie

„Wieczorem zaczęło się kuszenie innego rodzaju, pomiędzy 8 a 9, gdy czytałem o cudach Bożych uczynionych przez Mojżesza. Poczułem, że miesza się w to trochę mój umysł i że nie mogę zdobyć na tak mocną wiarę, jak należy. Wierzyłem i nie wierzyłem zarazem. Pomyślałem, że to dlatego aniołowie i Bóg ukazują się pasterzom, a nie filozofowi, który pozwala, aby brał w tym udział jego rozum. Zawsze bowiem można zadać pytanie: dlaczego [Pan] musiał się posłużyć wiatrem, żeby ściągnąć szarańczę, dlaczego zatwardził serce Faraona, zamiast działać od razu, i tym podobne, które – choć w duchu się z nich śmiałem – sprawiały, że moja wiara nie była dość mocna.”

Emanuel Swedenborg (1688–1772)

Dziennik snów
Źródło: wpis czterdziesty dziewiąty

O Bogu , O wierze , O aniołach , O czytaniu

„Są zawiązki w głębiach Polaka religijności aryjskiej. Zbadajmy ją. Odbyła się już wilja, a będzie pasterka, obchodzona tu nie o północy, jak zwykle, ale przed brzaskiem.
Ludzie tutejsi noc całą wróżą, śpiewają kolędy; odprawiają tajemnicze obrządki, bardzo pogańskie i święte.”

Tadeusz Miciński (1873–1918) pisarz i poeta polski

Xiądz Faust
Źródło: rozdz. XVI, Do źródeł Ariów http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=16026, wyd. „Książka”, Kraków 1913, s. 214.

O ludziach , O książkach , O śpiewie , O nocy

„By ta pasterka nie była bez znaczenia dla naszego życia, niech tej nocy każdy z nas zapyta samego siebie: Jaka jest moja odpowiedź na miłość Bożą?”

Zenon Grocholewski (1939) kardynał polski

Źródło: Kardynał Grocholewski: Boże Narodzenie wyzwala duchową siłę http://ekai.pl/diecezje/poznanska/x36696/kardynal-grocholewski-boze-narodzenie-wyzwala-duchowa-sile/, ekai.pl, 25 grudnia 2010

O miłości , O Bogu , O sile

„Polska wieś, na pierwszy rzut oka katolicka, z kredowym napisem na drzwiach C+M+B, z kropidłem, krzyżem nad progiem, święconą palmą powieszoną w chlewie pod pułapem, funkcjonowała według kalendarza liturgicznego, uczestniczyła w odpustach i pasterkach, ale miała pogańską podszewkę.”

Wioletta Grzegorzewska (1974) polska poetka i pisarka

Za Bożym Stokiem, Miesięcznik Znak, nr 714/2014

„Już na samym początku mojej działalności pro-life spotkałem się z Księdzem Arcybiskupem Kazimierzem Majdańskim u Niego w diecezji. Wtedy był pasterzem diecezji szczecińskiej i urzekła mnie Jego wielka wiara w Opatrzność Bożą i fakt, że Bóg jest Stwórcą życia każdego człowieka, a obrona życia jest istotnym zadaniem każdego katolika. Wiemy, że Arcybiskup miał ciężkie przejścia związane z okresem okupacji, i to, co mnie w Nim urzekło, to także fakt, że mimo tych doświadczeń totalitaryzmu na swojej osobie był tak mocno uwrażliwiony na ochronę życia każdego człowieka.”

Antoni Zięba (1948–2018)

Źródło: Był wielkim Obrońcą życia, naszdziennik.pl, 30 kwietnia 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20070430&id=po12.txt

O Bogu , O wierze

„Oczy jej (pokutującej wychowanki) spoczywają na świętych obrazach, raz po raz łza żalu toczy się po policzkach, usta poruszają się w modlitwie błagalnej. Ręce przyciskają i tulą do Serca Rany Zbawiciela Ukrzyżowanego. Widzi ona w tych Ranach Najświętszych swoje zbawienie, widzi Dobrego Pasterza, który do ostatniej kropli Krew Najświętszą wylał, aby ją ocalić.”

Maria Karłowska (1865–1935) polska zakonnica, założycielka Zgromadzenia Sióstr Pasterek, błogosławiona katolicka

Źródło: Waldemar Rozynkowski, s. Glaudiosa Dobrska, Św. Marii Magdaleny miłość i pokuta: notatki z rekolekcji/bł. Maria Karłowska. Wydawnictwo Bernardinum. Pelpin. 2012. Pisma t. IV, 4 s. 79.

O miłości , Obraz , Serce , Łza

„Im głupsza trzoda, tym trudniej być pasterzem.”

Sławomir Wróblewski (1967)

„Zawsze starałem się naśladować Jana Pawła II, będąc pasterzem archidiecezji częstochowskiej. Byłem zapatrzony w duchowość papieża. Imponował mi swoją wiarą, pobożnością i wielkim umiłowaniem Męki Pana Jezusa.”

Stanisław Nowak (1935) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: Abp Stanisław Nowak: starałem się naśladować Jana Pawła II http://ekai.pl/diecezje/czestochowska/x71816/abp-stanislaw-nowak-staralem-sie-nasladowac-jana-pawla-ii/, ekai.pl, 22 października 2013

O wierze

„Znaczną rozmaitość wykazują fizjonomie scharakteryzowanych przez artystę ludzi, którzy wielką siłę ekspresji osiągnęli w (…) w środkowej scenie ołtarza. W kwaterach jego skrzydeł pojawiają się długobrode i wąsate twarze o wychudłych policzkach, pełne powagi i namaszczenia lub bardziej powszednie i gminne (…), to znowu tłuste i wygolone oblicza „opatów”, gładkie lica urodziwych młodzieńców, ujęte w kręte sploty włosów, grubo zarysowane i płaskie twarze służby kościelnej, jakby „dynarskie” ściągłe fizjonomie pasterzy, zwyrodniałe i dzikie gęby żołdaków w Pojmaniu oraz dysplastyczne i karykaturalne twarze drobnych pokurczów (…). Charakterystyka tych typów graniczy z naturalizmem i tak typową dla średniowiecza nutą okrucieństwa.”

Tadeusz Dobrowolski (1899–1984) polski historyk sztuki

o Ołtarzu Mariackim.
Źródło: Wit Stwosz. Ołtarz Mariacki, wyd. 1980

O ludziach , O sile

„Siłą naszą niech będzie wiara, motorem naszych działań niech będzie nadzieja, a wszystko, co stanowi treść naszego życia, niech ogarnia i rozpala miłość. Idziemy naprzód pod przewodnictwem nowego Pasterza – podejmując dzieło Nowej Ewangelizacji – ze świadomością, że pośród nas jest Zmartwychwstały Pan.”

Marian Gołębiewski (1937) polski duchowny katolicki, arcybiskup wrocławski

list arcybiskupa do wiernych archidiecezji wrocławskiej.
Źródło: Abp Marian Gołębiewski żegna się z Wrocławiem http://www.gazetawroclawska.pl/artykul/901019,abp-marian-golebiewski-zegna-sie-z-wroclawiem,id,t.html?cookie=1, gazetawroclawska.pl, 23 maja 2013

O miłości , O wierze , O nadziei , O sile

„Dobry pasterz powinien strzyc owce, a nie obdzierać ze skóry.”

Tyberiusz (-42–37 p. n. e.) Cesarz rzymski

Boni pastoris est tondere pecus, non deglubere. (łac.)
Źródło: Swetoniusz, Żywoty cezarów, Tyberiusz, 32

„Kapłan ma również być ludowi chrześcijańskiemu dobrym pasterzem, za przykładem swego Mistrza i Pana winien oddać życie za owieczki swoje. Tak dobry pasterz kocha swe owieczki, a ta miłość zapala go do najpiękniejszych ofiar i wysiłków.”

Jacek Hoszycki (1908–1959) polski franciszkanin, ofiara prześladowań w czasach stalinowskich

Źródło: kazanie z sierpnia 1948 wygłoszone w Łagiewnikach Dzierżoniowskich; tekst z archiwum IPN we Wrocławiu, sygn. IPN Wr. 039/5451.

O miłości , O życiu , O ludziach , O wysiłku

„Nasz kościół łódzki jest kościołem względnie młodym, niemniej rozwija się w rytmie, który określiłbym muzycznym terminem crescendo. Ożywczym źródłem wszelkiego dynamizmu jest potrzeba rozwoju i nadzieja na osiągnięcie pełni. Wszystkie chrześcijańskie wartości są ukierunkowane na wzrost, na doskonalenie się, idą rytmicznym marszem ku doskonałości, ku spełnieniu. Pasterz wspólnoty diecezjalnej nie tylko jej przewodzi, lecz także ją kształtuje, umacnia w wierze i wytycza właściwy kierunek rozwoju.”

Janusz Bolonek (1938–2016)

Źródło: Łukasz Głowacki, Abp Ziółek podczas jubileuszu: odczuwam wdzięczność, archidiecezja.lodz.pl, 16 maja 2010 http://archidiecezja.lodz.pl/new/?news_id=4bd6a4cb64e9b87d96dc78b7c8f95a1b

O wierze , O nadziei , O wdzięczności

„Kiedy tysiąc baranów pozna, że razem mają dwa tysiące rogów, nie ma tam co robić ani pasterz, ani pies.”

Kazimierz Przerwa-Tetmajer (1865–1940) polski poeta, nowelista, powieściopisarz i dramaturg

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O myśleniu

„W Kazachstanie miała koncert na stepie. W głębi pasły się ogromne stada krów i owiec, publiczność stanowiła grupka pasterzy. Niesamowity krajobraz oczarował Anię. Coś się z nią stało. Zapomniała, że śpiewa po kazachsku, dla kogoś. Głos niósł się po stepie. Zwierzęta podniosły łby. Nagle uświadomiła sobie, że jej słuchają. Zaniepokoiło ją to, a po chwili ogarnęło wzruszenie. Gdy odjeżdżała, zwierzęta czekały na dalszy ciąg występu.”

Janusz Laskowski (1946) polski muzyk

o Annie German.
Źródło: Sławomir Koper, Życie artystek w PRL, Wydawnictwo Czerwone i Czarne, Warszawa 2013, ISBN 9788377000670, s. 118.

O życiu , O śpiewie , O czekaniu , O zwierzętach

„Kościół w naszej ojczyźnie, za wzorem swych najwyższych pasterzy, od wieków staje w obronie ludzi pokrzywdzonych nadużyciami ze strony władz. Dlatego też Kościół polski staje w obronie narodowej racji stanu. Oznacza to coś więcej aniżeli polityczna racja stanu. Albowiem polityczna racja stanu zmienia swoje wymiary, natomiast naród – trwa, ma swoją wiarę, swoje zasady moralne, swoja kulturę religijno-narodową, obyczaj narodowy i stoi na straży tych wartości, które nie od razu powstają i zniszczyć się od razu nie dadzą.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

wypowiedziane w 1975.

O ludziach , O wierze , O wieku , O ojczyźnie

„Pan Jezus za pośrednictwem aniołów zwołuje ubogich i prostych pasterzy, aby się im objawić. Woła także mądrych za pośrednictwem ich wiedzy. I wszyscy, poruszeni wewnętrznym wpływem Jego łaski, biegną do Niego, aby Go adorować. Wzywa również nas wszystkich przez Boskie natchnienie i oddaje się nam przez swoją łaskę. Ile razy zapraszał serdecznie również i nas? A jak szybko my Mu odpowiedzieliśmy? Mój Boże! Rumienię się i czuję się zawstydzony, mając dać odpowiedź na tak postawione pytanie.”

Ojciec Pio (1887–1968) włoski zakonnik i duchowny, święty kościoła katolickiego (ojciec Pio)

Źródło: Dobrego dnia! Myśli..., op. cit., s. 149.

O wiedzę , O aniołach , Pytanie , O Bogu

„Z biegiem lat coraz wyraźniej widzę, jak wielkim darem Bożym jest dany nam czas. Dlatego w ostatnim dniu roku najbardziej lubię usiąść w zakonnej kaplicy i podziękować Panu Bogu za każdy dzień, i oddać Mu wszystko, co może mnie spotkać w nowym roku. Z miasta słychać wybuchy petard i fajerwerki, w bazylice rozpoczyna się noworoczna Pasterka, a ja trwam przed tabernakulum, sam na sam z Panem Bogiem. Takiego spotkania w ciszy życzę każdemu.”

Jerzy Tomziński (1918) polski duchowny rzymskokatolicki, paulin

Powitanie Nowego Roku.
Źródło: Anna Wyszyńska: Rozmowa z ojcem Jerzym... jak kuracja odmładzająca http://www.niedziela.pl/artykul/91090/nd/Rozmowa-z-ojcem-Jerzym-jak-kuracja, Tygodnik katolicki „Niedziela” nr 8/2010, niedziela.pl.

O czasie , O Bogu

„Musimy kultywować świadomość Kṛṣṇy z pozytywnym nastawieniem (anukūlyena kṛṣṇānu-śīlanam), czyli medytować o tym, jak zadowolić Kṛṣṇę. Należy zawsze myśleć o Kṛṣṇie, tak jak robiły to pasterki z Vṛndāvany (gopī). Dały one przykład doskonałej świadomości Kṛṣṇy, gdyż pragnęły jedynie sprawić Mu przyjemność. Caitanya Mahāprabhu stwierdził: ramyā kācid upāsanā vraja-vadhū-vargeṇa yā kalpitā. Najlepszą metodę czczenia Boga, Najwyższej Osoby, pokazały właśnie gopī.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Wszystkie – łącznie ze starszymi pasterkami, matką Yaśodą i jej przyjaciółkami – starały się zadowolić Kṛṣṇę. Tak samo było w przypadku starszych pasterzy, takich jak maharadża Nanda i jego przyjaciele. Kṛṣṇę próbowali zadowolić Jego rówieśnicy obojga płci, a nawet krowy, kwiaty, owoce i woda Vṛndāvany. Działo się tak dlatego, że wszystko we Vṛndāvanie jest natury duchowej; nie ma tam nic materialnego. Powinniśmy zdać sobie sprawę z różnicy między materią a duchem. W tym, co materialne, nie ma symptomów życia; w tym, co duchowe, obecne są zaś wszelkie oznaki życia.
Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 205–206.

O przyjemności , O myślach , O myśleniu , O Bogu

„Czynności duchowe są wszechdobre, a materialne są złe. Złem jest tak zwana moralność i dobro tego świata, podczas gdy w świecie duchowym nawet tak zwana niemoralność jest czymś pozytywnym. Musimy to zrozumieć. Tańczenie z cudzymi żonami w środku nocy to rzecz niemoralna, przynajmniej według norm kultury wedyjskiej. Zresztą do dziś w Indiach młoda kobieta nie otrzyma pozwolenia na to, by w środku nocy tańczyć z młodym mężczyzną. W Śrīmad-Bhāgavatam zaś czytamy, że pasterki z Vṛndāvany poszły tańczyć z Kṛṣṇą, kiedy tylko usłyszały dźwięk Jego fletu. Z materialnego punktu widzenia takie postępowanie jest naganne, lecz z duchowego jest przejawem najwyższej moralności.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 68–69.

O morzu , O kobietach , O czytaniu

„Nabożeństwo do Matki Boskiej sprawi, że i najemnik stanie się dobrym pasterzem.”

Bernard Alojzy Łubieński (1846–1933) polski duchowny katolicki, misjonarz, kaznodzieja, redemptorysta

Wierny dobrym pasterzem.
Źródło: Ks. Stanisław Piech: Ojca Bernarda Łubieńskiego zawierzenie Bogurodzicy. (PDF), cejsh.icm.edu.pl, s. 226 http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-doi-10_15633_fhc_1418/c/1418-1314.pdf

O matce

„Przywódca jest jak pasterz. Podąża on za stadem; tym, którzy są najzwinniejsi, pozwala wybiegać naprzód, a pozostałym pozwala spokojnie iść, chociaż nie wiedzą, że dowodzi nimi z tylnych szeregów.”

Nelson Mandela książka Long Walk to Freedom

A leader… is like a shepherd. He stays behind the flock, letting the most nimble go out ahead, whereupon the others follow, not realizing that all along they are being directed from behind. (ang.)
Źródło: Long Walk to Freedom

„Bo zaiste: jedna tylko powinna być owczarnia, bez pasterza…”

Augustyn Wróblewski (1866–1913) Polski filozof i chemik

Anarchista z rozpaczy. Wybór pism
Źródło: s. 47

„Ponieważ biskupi, którzy są oddani papieżowi, bronią bezbożnej nauki i bezbożnych nabożeństw i nie ordynują nabożnych kaznodziejów, owszem wspierają srogość papieża, oprócz tego odebrali orzecznictwo pasterzom i wykonują je tylko po tyrańsku; wreszcie ponieważ w sprawach małżeńskich stosują wiele niesprawiedliwych praw, wystarczająca jest to ilość niezbitych przyczyn, dlaczego zbory nie uznają ich jako biskupów.”

Filip Melanchton książka Traktat o władzy i prymacie papieża

Traktat o władzy i prymacie papieża (1537)

O nauce