Cytaty na temat opowieść (262 cytatów, strona 3)

„Od początku do końca książki [Kosidowskiego] przeprowadzona jest konsekwentnie założona we wstępie teza: Biblia przestała być fenomenem nadzwyczajnym i niepowtarzalnym, lecz okazała się jednym z wielu przejawów ludzkiej tęsknoty za prawdą. Książka Kosidowskiego jest typową książką z góry założoną tezą. Wysiłek autora Opowieści zmierza do tego, aby zanegować lub zdyskredytować wszystko, co nadprzyrodzone: cud, natchnienie, proroctwo, objawienie. Co więcej, Kosidowski idzie nawet dalej niż jego duchowni prekursorzy (tzn. racjonaliści i pozytywiści XIX wieku przyp. K. B.); tamci w większości abstrahowali od tego, co nadprzyrodzone, autor Opowieści stara się nauką tak ścisłą jak archeologia udowodnić swą tezę filozoficzną, mieszając przy tym dwie płaszczyzny”

Józef Kudasiewicz (1926–2012)

tzn. założenia ideologiczne i nauki ścisłe
o Opowieściach biblijnych Zenona Kosidowskiego.
Źródło: Biblia – Historia – Nauka, 1977, s. 130., cyt. za: Kazimierz Bukowski, Biblia a literatura polska, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1984, ISBN 8302021156, s. 18.

O książkach , O historii , O literaturze , O wysiłku

„W roku 1929 po raz pierwszy zwróciłem uwagę na opowieści starszych ludzi o joginach Kumoanu, Sombari Maharadży i Hariakhan Maharadży. s. 78”

Baba Hari Dass (1923–2018)

The Yellow Book, 1974, Hariakhan Baba: Known, Unknown, 1975

O ludziach

„Dla mnie bez wątpienia jest to również tekst o samotności. Ale jest to przede wszystkim manifestacja oglądu rzeczywistości, w której żyjemy. Dlaczego Koltes pierwszy swój poważny tekst napisał w formie monologu? Dlatego, że jak mówi Ferry, przepełniony był w owym czasie wielkim smutkiem. Ten smutek w tej opowieści jest bardzo eksponowany. Bo ta historia jest nie tylko o samotności, ale i o smut ku. O smutku egzystencji. O obcości. Moje wewnętrzne poczucie obcości jest większe niż parę lat temu i pewnie dlatego, z potrzeby chwili właśnie teraz sięgnąłem po Noc tuż przed lasami.”

Radosław Krzyżowski (1972)

Źródło: „Dziennik Polski”, 13 lutego 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18946

O smutku , O historii , O rzeczywostości , O samotności

„Sztuka Lidii Amejko to zbiór przeróżnych anegdot. Ja skoncentrowałem się na opowieści głównego bohatera, sześcioletniego chłopca, któremu wydaje się, że Pan Bóg włożył mu do gardła dziadkową łyżkę do butów. To metafora lęku przed umieraniem, przed samotnością. Temat ujęty został w bardzo ciekawej formie. Pan Dwadrzewko rozumie chłopca, bo on czuje w gardle lufę karabinu. Sam dobrze poznał życie i przeprowadza dziecko przez ten labirynt bólu. Tłumaczy, że z tym lękiem można żyć, że należy on do natury ludzkiej.”

Piotr Mularuk (1966)

o sztuce Dwadrzewko.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 28 października 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dbamo.htm

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O sztuce

„Smudy nie można zwolnić. Jego trzeba wypier…..! (…) Opowieści Smudy to bajeczki. On robi propagandę sukcesu, którego nie ma. Nie ma nawet nadziei, że będzie. Leje nas kto chce, a my nie potrafimy strzelić nawet jednego gola, więc o czym tu mowa…”

Jan Tomaszewski (1948) piłkarz polski (bramkarz)

Źródło: futbolnews.pl, 11 sierpnia 2010 http://www.futbolnews.pl/informacje/aktualnosci-pilkarskie/art,3859,tomaszewski-smude-trzeba-wypier-.html

O sukcesie

„(…) zawsze radzę młodym autorom, aby kończyli swoje historie. Jednym z błędów, który popełniałem jako nastolatek, była niezliczona ilość niedokończonych opowieści – ciągle przychodziły mi do głowy nowe pomysły i zbyt szybko niezadowolony traciłem zadowolenie z tego, co już zdążyłem napisać. Ale najważniejszym warunkiem jest samodyscyplina – umiejętność pracy również wtedy, kiedy mamy gorszy dzień. Kto nie potrafi zmusić się do pisania bez względu na okoliczności, nigdy nie będzie profesjonalnym autorem.”

Kai Meyer (1969) niemiecki pisarz, dziennikarz i scenarzysta

Źródło: Kai Meyer opowiada o niezwykłym Sankt Petersburgu, bromba.pl http://www.bromba.pl/rozmowa/rozmowaKM.html

O historii

„I byt przy bycie zniknęły razem za horyzontem zdarzeń. Bo, przenikając przez półprzepuszczalną błonę, rychło się przedostały na drugą stronę. Powrót z takiej wycieczki uniemożliwiała im całkowicie prędkość ucieczki – zawsze zbyt mała, by jakakolwiek treść się stamtąd wydostała. Gdyż nawet światło z tego obszaru nie może się wydobyć mimo swego żaru. Ale ponieważ moment przejścia przez horyzont zdarzeń nie był nigdy odczuwalny, wszystko rozegrało się niczym w sferze marzeń. Wybór jednak – na podobieństwo czynu – stał się w pełni realny, mimo iż, z drugiej strony, prowadził wyłącznie w czas urojony i w czasie rzeczywistym był wyłącznie wspomnieniem mglistym. Jego historia cała nieodwołalnie w osobliwości się sfinalizowała. Na trwałe bowiem zagościł, w tym punkcie czasoprzestrzeni, w którym krzywizna jest nieskończona. I nic już tego nie mogło zmienić. Żadnych nie mogło wyzwolić dokonań. Lecz w czasie urojonym, z powodu implikacji, wciąż był powodem kontynuacji. Wpadł zatem w wir informacji, tkwiących za półprzepuszczalną błoną, która dla nich była ochroną. Ze względu na to, iż nie pozwalała, by jakakolwiek wieść się przedostała do tego świata, w którym mogłaby ją spotkać dezaprobata. Informacje pozostawały więc wciąż za ową błoną i tworzyły tam substancję złożoną, która wszechświaty niemowlęce generowała. A choć każdy z nich jawił się jako cząstka mała, zawierał tyle treści, ile mogłoby się w ogromie jedynie zmieścić. Każdy z nich też treścią emanował. Natomiast treści przybierać zaczęły kształt opowieści.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Second life
Źródło: s. 33

O historii , O świetle , O czasie , O prędkości

„Janek to ja. To jest moja opowieść. W sumie 85–90 procent wspomnień i 10 „cukru pudru” czyli fakt, że akcja rozgrywa się w roku 1981, w którym miałem dopiero 11 lat. To jest ten procent mojej konfabulacji. Wiele rzeczy zdarzyło się dopiero cztery, pięć lat później. Byliśmy wówczas takimi właśnie chłopakami, którzy grali w szkołach czy innych miejscach. To jest jednak zabieg czysto techniczny, wszystkie emocje i uczucia jakie mi wtedy towarzyszyły są przeniesione w stosunku jeden do jednego.”

Jacek Borcuch (1970) polski aktor, reżyser, scenarzysta

o bohaterze filmu Wszystko, co kocham.
Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62325

O emocjach , Chłopak

„(…) zgłębianie realiów historycznych jest bardzo ciekawe, ale nie mniej fascynująca jest dla mnie możliwość zaprezentowania własnego spojrzenia na daną epokę, na opowieść, wreszcie na psychikę bohaterów. W przypadku tej inscenizacji nie zapominałam o historycznych wzorach, ale też starałam się stworzyć własną wizję.”

Franca Squarciapino (1940)

Źródło: Czerwień na ślubnej sukni, „Rzeczpospolita”, 27 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cnss.htm

O zapominaniu

„Kiedy piszę, kieruję się własnym poczuciem smaku. Staram się dbać nie tylko o treść, ale i o formę. Co nie oznacza, że to, o czym piszę, uważam za przyjemne, gustowne i smaczne. Świat składa się z piękna, ale częściej z brzydoty, z cierpienia i smrodu rozkładu. Jak o tym pisać, by nie zbliżać się do granicy dobrego smaku? Myślę, że kiedy ekshumowany masowy grób cuchnie, to trzeba ten odór śmierci opisać. Bo czują go bohaterki mojej opowieści, które stoją nad tą dziurą w ziemi i czekają na rozpoznanie swych pomordowanych mężów i synów. Można oczywiście tego potem nie czytać. Bo jest niesmaczne. Nikogo nie zmuszam.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Z wywiadów
Źródło: WORKSHOP

O śmierci , O świecie , O myślach , O cierpieniu

„Widziałem jakiś czas temu Katyń Wajdy. Piękny film, gdzie wspaniale zagrała chociażby Maja Ostaszewska. Poza tym jest to temat, o którym Czesi nie wiedzą zbyt wiele. Film ten zmusił mnie do poznania tej historii. Podobnie opowieść o pułkowniku Kuklińskim. Rzecz niezwykła. Macie naprawdę bardzo dużo do opowiedzenia. Myślę, że dla wszystkich byłoby to korzystne, gdybyśmy robili część filmów razem. Mam nawet taką nadzieję, że tak będzie. Polscy aktorzy, czescy i słowaccy mogliby z powodzeniem grać w filmach poszczególnych kinematografii. W Czechach właściwe nie znamy waszych artystów, a szkoda.”

Václav Jiráček (1978)

o polskiej kinematografii.
Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=56337

O historii , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Na tym polega spieszenie się do innych. Coś się dla nich ma, coś do podzielenia. Jakąś opowieść. Przydarzyło się po drodze.”

Grzegorz Strumyk (1958)

Łzy

„Moje chłopskie pochodzenie nigdy nie było dla mnie powodem do wstydu – podkreślał Siemion. – Co prawda w rodzinie krążyły opowieści, że jesteśmy potomkami książąt porwanych z Pskowa, ale fakty jednoznacznie wskazują na chłopstwo.”

Wojciech Siemion (1928–2010) aktor polski

Źródło: „Wprost”, 2005, cyt. za: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_siemion_wojciech

O prawdzie , O rodzinie

„Bretońska to opowieść stara,
Którą wam prawić będę zaraz (…).
Tak dusza mu płonęła cała,
Aż go i w końcu pokochała.
Zasię poczęła go miłować
Nie tylko za miłosne słowa
I za oddane serce wszystko,
Lecz za to też, że był tak blisko.”

Marie de France średniowieczna poetka francuska

Źródło: Słowik, tłum. J. Dackiewicz

O duszy , Serce

„Opowieści o kolorowej, różnorodnej Polsce, którymi raczyli nas przez wiele dni przeciwnicy Marszu Niepodległości, można włożyć między bajki. Im w ogóle nie chodzi o wolność czy prawo wyboru, lecz o to, by narzucić społeczeństwu jeden paradygmat myślenia i jedne poglądy. A wszystkich myślących inaczej wyrzucić na margines, odbierając im prawo głosu.”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Zamknąć usta inaczej myślącym, „Gazeta Polska”, 16 listopada 2011

O myślach , O wolności , O myśleniu

„Powiedziałem Billie’emu: „Ciągnijmy to jak długo się da. Ewentualnie stracimy wszystkie pieniądze i wszystko inne. Postarajmy się tylko abyśmy mieli na koniec jedną wielką wspaniałą opowieść”. Myślę, że będziemy mieli. W jakimś sensie już mamy.”

Mike Dirnt (1972) amerykański muzyk

O pieniądzach , O myślach , O myśleniu , Sens

„(…) reżyser zabiera widza w podróż po jego wyobraźni. Kino jest cudem właśnie dlatego, że można za jego pośrednictwem opowiadać, o czym się tylko chce, tak długo, jak ludzie wierzą w tę opowieść.”

Alan Rickman (1946–2016) aktor brytyjski

Źródło: Anna Tatarska, Alan Rickman: nasza ostatnia rozmowa z aktorem, onet.pl, 14 stycznia 2016 http://film.onet.pl/artykuly-i-wywiady/alan-rickman-nasza-ostatnia-rozmowa-z-aktorem/pbyhqd

O ludziach

„Wracam do gry, zaklinam się na Boga.
Tu nie ma opowieści o drogich samochodach.”

Chada (1978–2018) polski raper

Źródło: Wracam do gry na albumie WGW

O Bogu

„Mnie matka w dzieciństwie czytała bajki, jemu [stryjowi Solomonowi], jemu – opowieści zbójnickie. Toteż ja zostałem poeta, a on bankierem.”

Heinrich Heine (1797–1856) poeta niemiecki

Źródło: Horacy Safrin, Przy szabasowych świecach…, op. cit., s. 172.

O matce , O czytaniu , O dzieciństwie

„Zawsze uważałem, że te, ckliwe opowieści generała Jaruzelskiego i jego obrońców, do których tak namiętnie ostatnio zaliczył się także Aleksander Kwaśniewski, to jest próba usprawiedliwiania własnych biografii, biografii niechlubnych, biografii, które zapiszą się w polskich dziejach hańby.”

Jarosław Gowin (1961) publicysta, senator VI kadencji

o obrońcach generała Jaruzelskiego.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,7350888,Gowin__Bronia_Jaruzelskiego__by_usprawiedliwic_swoje.html, 10 grudnia 2009

„Historia jest niczym opowieść, w której jedna sprawa prowadzi do drugiej, a świat nie jest ciągiem niepowiązanych ze sobą tajemnic, lecz ma swoją logikę, którą można poznać i pojąć.”

Ken Follett (1949) pisarz brytyjski

Filary ziemi (1989)

O tajemnicy , O świecie , O historii

„Dla utrzymania się też w możliwej formie psychicznej postanowiłam, tak jak obiecywałam przy pożegnaniu, zapamiętać, zatrzymać i utrwalić wszelkie zabawne przygody, które przytrafiły się czy to mnie, czy komuś z naszych bliskich. Przyszło mi to dość łatwo tylko dlatego, że wszyscy moi wyszli z wrześniowych opałów obronną ręką, trochę tylko stłamszeni fizycznie, a bardzo moralnie. Na rychłe więc spotkanie z mężem szykowałam nie kończącą się opowieść pod tytułem: „Jak Zagłoba w chlewiku.””

Maria Pruszkowska (1910–1973)

Miałam ją snuć wieczorami wtulona w jego ramiona.
Życie nie jest romansem, ale... (1964)

O pożegnaniu

„Oglądam się, wjeżdża czołg, rozwala bramę i staje. Z czołgu żołnierz wyskakuje. Wyjmuje z kabury pistolet i na wiwat strzela w górę. Zaczynam do niego mówić po angielsku, bo w czasie okupacji zaczęłam się uczyć angielskiego u Szachtmajerowej. Tymczasem żołnierz woła: „Dziewczyno, my Polacy!”. W tym czołgu jechał dowódca pułku, pułkownik Koszucki, który napisał później wspomnienia: „Wjeżdżam do obozu pierwszym czołgiem, a naprzeciwko stoi mała dziewczynka w szynelu do ziemi i do mojego żołnierza zwraca się po angielsku.””

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

To jest opowieść, która się tylko mnie przydarzyła, dlatego ją sobie bardzo cenię.
o wyzwoleniu obozu przez polskich żołnierzy 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka
Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

O historii , O górach , O czasie

„Dla ludzi ponowoczesnych wszystko, co przekonując do wiary przedstawia się im jako argument, jest mniej skuteczne, ponieważ argumenty sugerują przesłanie podboju, zamiast przesłania pokoju. Czują oni, że prawda przychodzi jako tajemnica, jako opowieść i dzieło sztuki. Jest raczej poezją niż inżynierską konstrukcją.”

Brian McLaren (1956)

Źródło: Tomasz Zalewski, Nowe kościoły na nowe czasy Wielki mały kościół, polityka.pl, 23 maja 2010 http://www.polityka.pl/swiat/obyczaje/1505708,1,nowe-koscioly-na-nowe-czasy.read?backTo=http://www.polityka.pl/swiat/obyczaje/1513308,1,obraz-boga-w-polsce-i-w-usa.read

O Bogu , O ludziach , O prawdzie , O tajemnicy

„Zwykle słyszy się opowieści o tym, jak Janusz Gajos latami wyzwalał się z Janka Kosa z „Czterech pancernych”. Ale nikt nie zastanawia się, kim byłby on dzisiaj, gdyby tej roli nie zagrał i w piękny sposób nie zmierzył się z jej legendą.”

Robert Gonera (1969) polski aktor

Źródło: Mam swoja drogę, encyklopediateatru. pl http://www.encyklopediateatru.pl/artykuly/4008/mam-swoja-droge

„Książki stanowią oczywiście zwierciadło duszy pisarza, jak każda wypowiedź artystyczna. Jednak te, które napisałem, podążają w innym kierunku. Są opowieściami o świecie istniejącym na zewnątrz mnie.”

Paweł Huelle (1957) pisarz polski

Źródło: Janusz Wróblewski, Rozmowa z Pawłem Huelle, polityka.pl, 4 listopada 2009 http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/paszportypolityki/6146,1,rozmowa-z-pawlem-huelle.read

O książkach , O duszy

„Jako amerykański Żyd dorastałem wśród opowieści, w których Niemiec zawsze oznaczał oprawcę. Ale wiem, że prawda jest bardziej złożona. Zwłaszcza dzisiaj, po wielu latach, trudno jest oceniać. Niemiecki aktor Til Schweiger opowiadał mi o tych samych fantazjach zgładzenia wierchuszki Trzeciej Rzeszy. Nagle zdałem sobie sprawę, że moi rówieśnicy z Berlina czy Monachium są tak samo skrzywdzeni jak ja. Bo ile pokoleń Niemców ma żyć z poczuciem winy? Oni też, gdyby mogli, zatłukliby Hitlera.”

Eli Roth (1972) amerykański reżyser i scenarzysta

Źródło: „Wysokie Obcasy”, 12 września 2009

O prawdzie , O fantazji

„Główny problem polega na tym, że wszystko się dzieje w imieniu pacjenta, obok niego, i człowiek w śpiączce zupełnie traci poczucie mocy sprawczej. Przestaje wpływać na rzeczywistość, jest ubezwłasnowolniony i czuje się niepotrzebny. W opowieściach ludzi, którzy obudzili się ze śpiączki, powraca taki obraz: grupa lekarzy, studentów stoi nad pacjentem, trwają dyskusje, zapadają wyroki… A on wszystko widzi i słyszy. Próbuje krzyknąć: „Jestem! Jestem!””

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Oczywiście nikt tego nie dostrzega.
Wejść tam nie można (2005)
Źródło: s. 27, 28

O ludziach , O problemach , O rzeczywostości , Obraz

„Nie masz dobrej prawdy bez przyprawy kłamstwa; na nic opowieść — gdy jej wymysłem nieco nie ocukrujesz.”

Pietro Aretino (1492–1556) włoski pisarz

Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 24.

O kłamstwie

„Dwoje ludzi w łóżku generuje nieskończoną liczbę opowieści, które wcale nie muszą być seksowne. Seks bywa nudny, zwykły, śmieszny, ale zwykle pokazuje się go, żeby podniecać ludzi lub ich straszyć.”

Travis Mathews (1975)

Źródło: Łukasz Knap, Każdy aspekt intymności http://www.dwutygodnik.com/artykul/4436/, Dwutygodnik.com nr 105/2013

O ludziach , O seksie

„Uchodźcy są opowieścią pokoleniową o autentycznych ludziach i zdarzeniach, lecz ich interpretacja, miejscami czysto spekulatywna, zawiera elementy fikcji literackiej, zwłaszcza w opisie okoliczności śmierci Krzysztofa Komedy i Marka Hłaski.”

Henryk Grynberg (1936) prozaik, poeta, dramaturg i eseista

Uchodźcy, O powieści
Źródło: Słowo od Autora, s. 5

O śmierci

„Nigdy nie dotrzemy do prawdy o ludziach, o których czytamy w gazetach i wcale nas to nie obchodzi. Kiedy księżna [Diana Spencer] umarła, nie mogłam zrozumieć, dlaczego ludzie objawiają żałobę w tak histeryczny sposób, gdy w rzeczywistości niewiele o niej wiedzieli. Mimo że nigdy jej nie spotkali, uważali, że znali ją dokładnie, bo czytali opowieści w gazetach.”

Alison Jackson (1960)

Źródło: Królewskie majtasy, „Angora”, nr 45 (1221), 10 listopada 2013, s. 81.

O ludziach , O rzeczywostości , O czytaniu

„Polecił tłumaczowi, żeby powiedział Kaszubie, iż podoba się panu jego opowieść.”

Stefan Żeromski (1864–1925) powieściopisarz polski

Wiatr od morza
Źródło: rozdz. Fryderyk II na Pomorzu

„Och, [media] z pewnością nie chcą poznać prawdziwej historii Barretta… nie ma w tej historii żadnych faktów, i dlatego mogą ukuć sobie z tego dowolną opowieść; co też robią. W rzeczywistości mamy tu bardzo mglistą podstawę: Syd był członkiem zespołu i napisał materiał na pierwszą płytę – około 80% tego materiału – i to już wszystko. To tylko ten jeden album, i tego właśnie ludzie nie rozumieją. Ten pierwszy album, i jeden utwór z drugiego. To wszystko; nic więcej.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Roger Keith Syd Barrett
Źródło: Julian Palacios, Lost In The Woods, 1997

O ludziach , O historii , O rzeczywostości

„Na ukształtowanie mojej osobowości wpłynęły: dom, szkoła i mało spotykana rzecz – koszary wojskowe… Tak się bowiem złożyło, że mój ojciec był oficerem Legionów Polskich podczas I wojny światowej. Wiele opowiadał o swojej bogatej przeszłości, a opowieści te rozpalały moją wyobraźnię i miłość Ojczyzny.”

Bogusław Nizieński (1928) polski prawnik

Źródło: Marzyłem, by zostać oficerem, naszdziennik.pl, 10 listopada 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20101110&typ=my&id=my83.txt

O miłości , O wojnie , O szkole , O domu

„Inni nie przeżyli niczego podobnego, choć wysłuchali tych samych opowieści”

Novalis (1772–1801)

„Od pierwszego Adama, który ujrzał noc,
I dzień, i kształt swojej dłoni,
Ludzie snuli opowieści i utrwalali
W kamieniu, w metalu czy na pergaminie
To wszystko, co zawiera ziemia czy co tworzy sen.
Oto ich dzieło: Biblioteka.
Powiadają, że liczba jej woluminów
Przekracza liczbę ciał niebieskich
Czy ziaren piasku na pustyni. Człowiek,
Co chce ją wyczerpać,
Traci rozum i zuchwałe oczy.
Zawarta jest tu rozległa pamięć wieków
Minionych, miecze i bohaterowie,
Lakoniczne symbole algebry,
Wiedza, co sonduje planety
Rządzące przeznaczeniem,
Moce ziół i talizmanów ze słoniowej kości,
Wiersz, w którym trwa pieszczota,
Nauka, co rozszyfrowuje samotny
Labirynt Boga - teologia,
Alchemia, która w błocie szuka złota,
I formy wyobrażeń bałwochwalcy.
Niewierni twierdzą, że gdyby spłonęła,
Spłonęłaby historia. Lecz się mylą.
Te nieskończone księgi zostały spłodzone
Przez ludzką bezsenność. Jeśliby z nich wszystkich
Nie ocalała ani jedna, bezsenność
Spłodzi na nowo każdy wers i każdą kartę,
Wszystkie prace i każdą miłość Heraklesa,
Każdą lekcję każdego manuskryptu.
Teraz, w pierwszym stuleciu Hidżry,
Ja, ów Omar, co ujarzmił Persów
I narzuca Islam kuli ziemskiej,
Rozkazuję żołnierzom, by zniszczyli ogniem
Rozległą Bibliotekę,
Co nie zginie. Niech będzie pochwalony
Bóg, który nie śpi, i Muhammad, Prorok.”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

O nocy , O wiedzę , O snach , O miłości

„Na wspomnienie o Traklu Amalfitano, prowadząc swój wykład niemal automatycznie, pomyślał o aptece nieopodal jego mieszkania w Barcelonie, do której zwykle chodził, kiedy potrzebował lekarstwa dla Rosy. Pracował w niej farmacueta wyglądający na nastolatka, nadzwyczaj chudy i w wielkich okularach, który nocami, kiedy apteka pełniła dyżur, zawsze czytał książkę. Pewnej nocy Amalfitano zapytał go, czuł bowiem, że powinien coś powiedzieć, podczas gdy farmaceuta szukał leków na półkach, jakie książki lubi i jaką książkę czyta w tej chwili. Farmaceuta odpowiedział mu, nawet się nie odwracając, że podobały mu się książki typu "Przemiana", "Bartleby", "Proste serce", "Opowieść wigilijna". A potem powiedział, że czyta teraz "Śniadanie u Tiffany'ego", Capotego. Pomijając "Proste serce" i "Opowieść wigilijną", które, jak powszechnie wiadomo, są opowiadaniami, a nie książkami, intrygujące było owo upodobanie młodego farmaceuty - który być może w swoim poprzednim życiu był Traklem, a być może w tym życiu miał napisać wiersze smutniejsze jeszcze niż te, które wyszły spod pióra jego dalekiego austriackiego kolegi - przedkładającego, ponad wszelką wątpliwość, dzieła mniejsze nad dzieła większe. Wybierał "Przemianę" zamiast "Procesu", wybierał "Bartleby'ego" zamiast "Moby Dicka", wybierał "Proste serce" zamiast "Bouvarda i Pecucheta", "Opowieść wigilijną" zamiast "Opowieści o dwóch miastach" albo "Klubu Pickwicka". Jakiż to smutny paradoks, pomyślał Amalfitano. Już nawet oświeceni farmaceuci nie mają odwagi siegnąć po wielkie dzieła, niedoskonałe, gwałtowne, te, które otwierają drogę w nieznane. Wybierają doskonałe wprawki wielkich mistrzów. Albo, by powiedzieć innymi słowy to samo: chcą widzieć wielkich mistrzów podczas szermierczych sesji treningowych, ale nie obchodzą ich prawdziwe batalie, gdzie wielcy mistrzowie walczą z czymś, z tym czymś, co przeraża nas wszystkich, czymś, co nas paraliżuje i bierze za rogi, i jest krew, i śmiertelne rany, i smród.”

Roberto Bolaño (1953–2003) chilijski pisarz

O nocy , Serce , O wspomnieniach , O książkach

„Opowieść gościa Iwanowego stawała się coraz zawilsza, coraz więcej w niej było niedomówień. Mówił coś o zacinającym deszczu i o rozpaczy panującej w cichej piwniczej przystani, o tym, że dokądś jeszcze chodził z tym rękopisem. Wykrzykiwał szeptem, że bynajmniej nie wini tej, która go zagrzewała do walki, o nie, nie wini jej!”

Michaił Bułhakow (1891–1940) pisarz rosyjski

O walce

„A my nie byliśmy dla nich wcale zwiastunami zmian, z tą bezcelową wyprawą, bladą skórą, z butami Salomona, aparatami Pentaxa, z tym kompletnym brakiem uzasadnienia dla własnej tutaj obecności, z całym tym kaprysem. Przyjęli nas tak, jakbyśmy byli dziećmi tej samej przestrzeni, mieszkańcami tej samej opowieści, która trwa od niepamiętnych czasów.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

O dzieciach , O butach

„Jeśli pytasz o prawdziwy sens życia i w odpowiedzi otrzymujesz jakąś opowieść, wiedz, że to zła odpowiedź. Jej szczegóły są w istocie nieważne. Każda opowieść jest zła – po prostu dlatego, że jest opowieścią. Wszechświat zwyczajnie nie funkcjonuje jak opowieść.”

Yuval Noah Harari (1976) izraelski historyk i profesor

21 lekcji na XXI wiek
Źródło: s. 358.

Sens , O wszechświecie

„oplatał swój świat siecią osobistych przyjaźni, opowieściami, anegdotami. Miłośnik folkloru, smakosz języków i gwar, umiał naśladować mowę ludzi z Wierzbanowej i cieszył się każdym starym gospodarskim sprzętem przyniesionym do Domu z wędrówek. Tymi półdzieżkami, motykami, kołowrotkami uzupełniał stale muzeum etnograficzne i galerię w swoim garażu. Kupił pod budowę puste zagony. Przez dziesięciolecia gospodarowania zamienił okolice Domu w zaczarowane miejsce. W plecaku znosił sadzonki leśnych drzew i krzewów, czasem z odległych okolic. Kopał jeziorka i rowy odpływowe, po chybotliwych deskach wiózł taczkami ziemię w nowe miejsca. Przerzucił setki kubików ziemi i głazów, z kamieni układał drogi przez swoją dziedzinę. Sadził, przerzedzał, dosadzał, tworzył wokół Domu żywą scenografię.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

Żródło: Bazyl Murawa https://www.salon24.pl/u/bazyl-murawa/912274,poprawka-z-imaginsekopii-sledz-dla-elit, Salon24.pl, 2018

O przyjaźni , O ludziach , O czasie , O świecie

„Parafraza Szekspirowskiego cytatu jak nigdy pasuje dzisiaj do tej kakofonicznej rzeczywistości: internet to coraz częściej opowieść idioty pełna wściekłości i wrzasku.”

Olga Tokarczuk (1962) polska pisarka

Cytaty z mowy noblowskiej Czuły narrator

O rzeczywostości , O idiotach

„Możemy mieć dziś wielką satysfakcję, że jesteśmy świadkami powstania nowego sposobu opowiadania świata, jaki niesie ze sobą serial filmowy, a którego ukrytym zadaniem jest wprowadzić nas w trans. Oczywiście ten sposób opowiadania istniał już w mitach i opowieściach homeryckich, a Herkules, Achilles czy Odyseusz to bez wątpienia pierwsi serialowi bohaterowie. Jednak nigdy wcześniej nie zagarnął on dla siebie tak dużo przestrzeni i nie wpływał tak istotnie na zbiorową wyobraźnię.”

Olga Tokarczuk (1962) polska pisarka

Cytaty z mowy noblowskiej Czuły narrator

O pewności siebie

„Książka ta jest opowieścią o zabijaniu. O mordowaniu z zimną krwią, planowym i metodycznym, Starej Europy – katolickiej i monarchistycznej. Tej Europy, która jest jedyną prawdziwą Europą, zbudowaną na fundamentach Rzymu antycznego przez papieży Świętego Kościoła Rzymskiego oraz przez króla Franków i cesarza chrześcijańskiego Karola Wielkiego; Europą wielu narodów, państw i kultur, lecz jednej cywilizacji: chrześcijańsko-klasycznej, i jednej religii: rzymskokatolickiej; Europą, która nie istnieje i istnieć nie może poza równaniem: Europa=Zachód=Rzym=Katolicyzm.”

Jacek Bartyzel (1956) polski publicysta, działacz opozycji w czasach PRL

Źródło: Umierać, ale powoli. O monarchistycznej i katolickiej kontrrewolucji w krajach romańskich 1815–2000, op. cit., s. 9.

O książkach , O religii

„To nie jest wyłącznie opowieść o stanie duchownym, to film o Polsce. O tym, że ten kler jest taki, jak nasze społeczeństwo.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

o filmie Kler
Źródło: Janusz Gajos. Zawód – aktor http://www.newsweek.pl/plus/temat-z-okladki/janusz-gajos-i-kler-ten-film-jest-taki-jak-polskie-spoleczenstwo,artykuly,433292,1,z.html, newsweek.pl, 23 września 2018.

„Do tej pory UE dobrze wychodziła na trzymaniu się swoich zasad. Budowanie murów czy protekcjonizm wcale nie okazały się lepszą ofertą. Dziś bardzo wielu partnerów na świecie chętnie i bez zwłoki zawiera z Unią umowy handlowe. Jest to odpowiedź na neoprotekcjonizm i wojny handlowe. Jeśli będziemy trzymać się razem, nasza pozycja względem państw, które chcą sprzedawać nam towary wytwarzane z naruszeniem naszych wartości, będzie silniejsza. Możemy sobie pozwolić na przyjęcie pewnych standardów, jak w sprawie klimatu, wbrew opowieściom, że Europa nakłada sobie kajdanki, dążąc do szybkiej redukcji emisji gazów cieplarnianych. Doświadczenie pokazuje, że Unia potrafiła wyznaczać kierunki, w których z czasem podążała większość.”

Marek Prawda (1956)

Źródło: Magdalena Cedro, Grzegorz Osiecki, Działamy w stanie przerażenia (wywiad z Markiem Prawdą) https://serwisy.gazetaprawna.pl/ekologia/artykuly/1432252,dzialania-ue-ws-klimatu-wywiad-marek-prawda.html, Dziennik Gazeta Prawna, 27-29 września 2019, nr 188 (5090), s. 22-23.

O wojnie , O czasie

„Pogrzeb Bieruta to był element opowieści o dobrym carze. Umiera car, to zawsze jest źle.”

Andrzej Friszke (1956) polski historyk

o śmierci Bolesława Bieruta.
Źródło: histmag.org https://histmag.org/Boleslaw-Bierut-smierc-satrapy-16004/3, 24 listopada 2017.

„Niewielu ludzi wie o tym, jakie cuda otwierają się przed nimi w opowieściach i wizjach młodości; albowiem jako dzieci słuchamy i marzymy, snujemy tylko na poły ukształtowane myśli, a gdy próbujemy wspominać jako dorośli, jesteśmy już prozaiczni, otępieni trucizną życia. Wszelako niektórzy z nas budzą się w nocy z głową pełną fantomów zaczarowanych wzgórz i ogrodów, krynic śpiewających w słońcu, złotych urwisk zwieszonych nad pomrukującymi morzami, równin ciągnących się ku śpiącym miastom z kamienia i spiżu, mrocznych kompanii herosów jadących na białych, nakrytych czaprakami koniach wzdłuż skrajów gęstych puszcz. W takich razach wiemy, że wejrzeliśmy przez wrota z kości słoniowej w ów cudowny świat, co należał do nas, nim staliśmy się mądrzy i nieszczęśliwi.”

Howard Phillips Lovecraft książka Celephaïs

Źródło: Celephaïs, tłum. Maciej Płaza

O myślach , O myśleniu , O dzieciach , O ludziach

„Represyjne bądź podporządkowujące prawo niemal zawsze samo znajduje dla siebie usprawiedliwienie poprzez historię mówiącą o tym, jak byłoprzed prawem, oraz co sprawiło, że prawo pojawiło się w swojej obecnej i koniecznej postaci. Wymyślona opowieść o źródle prawa opisuje na ogół stan przed prawem. Bieg opowieści wydaje się konieczny i nieodwracalny, a jej zwieńczeniem jest ustanowienie prawa, które w ten sposób zyskuje usprawiedliwienie. Historia o prapoczątku jest zatem strategicznym zagraniem w ramach owej opowieści. Zawiera ona jedno jedyne, autorytatywne wytłumaczenie przeszłości, której przecież nie sposób odtworzyć, i w ten sposób stwarza wrażenie, że ustanowienie prawa było historycznie nieuniknione.”

Judith Butler książka Uwikłani w płeć

Źródło: Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, tłum. Karolina Krasuska, Warszawa 2008

O przeszłości , O wrażeniach , O pewności siebie , O historii

„Generalnie mam swoje lata. Nie wiem, ile przede mną jest lipców i szkoda mi mojego czasu na opowieści błahe. Nie znaczy to, że potępiam komedie romantyczne, filmy gatunkowe czy sensacyjne. Natomiast, jeśli chodzi o moją pracę, to rzeczywiście dotykam jakiś momentów zamiecionych pod dywan.”

Wojciech Smarzowski (1963) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Smarzowski kręcił w Czechach. „Nie wpuściliby ekipy do polskiego kościoła” https://www.tvn24.pl/magazyn-tvn24/smarzowski-krecil-w-czechach-nie-wpusciliby-ekipy-do-polskiego-kosciola,175,3000, tvn24.pl, 22 września 2018.

O czasie

„Ludzie myślą raczej za pomocą opowieści, a nie faktów, liczb czy równań. Im ta opowieść prostsza, tym lepiej.”

Yuval Noah Harari (1976) izraelski historyk i profesor

21 lekcji na XXI wiek
Źródło: s. 19.

O pomocy , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Jest to opowieść o człowieku nieharmonijnym. Kane chce być kochany, ale sam nie kocha. Chce dawać, lecz przedtem odbiera. Pragnie być szczęśliwy, ale łamie sobie i innym życie. Żyje w dużym skupisku ludzi, a w gruncie rzeczy pozostaje samotnikiem. Jest to także film o losie, o fortunie, która kryje w sobie coś przerażającego, potwornego.”

Grażyna Stachówna (1951)

Władcy wyobraźni. Sławni bohaterowie filmowi
Źródło: s. 21.

O losie , Kochać się , O ludziach , O życiu

„To obraz makabryczny i absolutnie niedopuszczalny w cywilizowanym świecie oraz w naszej kulturze, zgodnie z której kanonami, ciało osoby zmarłej traktuje się zawsze z szacunkiem. To w jaki sposób potraktowano ciała ofiar katastrofy smoleńskiej przeczy tym kanonom. Druga sprawa to kwestia skali zaniedbań jakich się dopuszczono. Słyszeliśmy opowieści, z których miało rzekomo wynikać, że miejsce katastrofy zostało dokładnie przeszukane oraz zostało ono przekopane na metr w dół. Opowiadano nam o asyście polskich prokuratorów przy sekcjach zwłok ofiar katastrofy. Przekonywano, że istnieje zakaz otwierania trumien, który jak doskonale wiemy, nie miał żadnych podstaw prawnych.”

Marta Kaczyńska (1980) polska prawniczka, adwokatka, córka Prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego i Marii Kaczyńskiej z d. Mackiewicz

o katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku i ekshumacjach ofiar.
Źródło: Marta Kaczyńska o Ewie Kopacz, ekshumacjach i 10/04: „To obraz makabryczny i niedopuszczalny w cywilizowanym świecie” https://wpolityce.pl/smolensk/342413-nasz-wywiad-marta-kaczynska-o-ewie-kopacz-ekshumacjach-i-1004-to-obraz-makabryczny-i-niedopuszczalny-w-cywilizowanym-swiecie, wpolityce.pl, 1 czerwca 2017.

O zmarłych , Obraz

„Podstawą snu jest wiara, że ja się urodziło, ja doświadcza i w końcu ja umiera. Ale tożsamość może istnieć wyłącznie w formie opowieści.”

Robert Rient (1980) polski dziennikarz, reportażysta, pisarz

Przebłysk. Dookoła świata, dookoła siebie

O wierze

„Jestem bardziej ufny albo skłonny do okłamywania samego siebie, więc będę ciągnął tę opowieść tak, jakby wszystkie moje wspomnienia pokrywały się z prawdą.”

Julian Barnes (1946) angielski pisarz

Nie ma się czego bać
Źródło: s. 12.

O pewności siebie

„Spora część żyjących obecnie pamięta jeszcze okupację i istniejący wtedy terror i ograniczenia, m. in. w zaopatrzeniu w żywność. Inni wiedzą o nich z opowieści, literatury czy nauki. Nie tak było we Francji. Tam wszystko było inaczej. Niemcy nie występowali jako dumni zdobywcy. Do Francuzów odnosili się chyba z pewnym kompleksem niższości. Nie było mowy o wykorzystywaniu w codziennym życiu stanowiska zwycięzców. Gdy Niemiec czegoś potrzebował, stawał grzecznie na końcu kolejki i nie pomstował, gdy zabrakło dla niego, np. miejsca w wagonie sypialnym, biletu do teatru czy na koncert. Gdy Niemiec chciał się o czymś poinformować w sklepie czy na ulicy, kłaniał się grzecznie upatrzonemu Francuzowi i starał się, choćby najbardziej łamaną francuszczyzną, wyjaśnić mu swoje życzenie. Nawet gdy Francuz odpowiedział mu po niemiecku, Niemiec nie porzucał wysiłków mówienia po francusku.”

Kazimierz Leski (1912–2000) inżynier polski, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego

Źródło: Życie niewłaściwie urozmaicone. Wspomnienia oficera wywiadu i kontrwywiadu AK, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989, s. 240–241.

O literaturze , O wysiłku , O nauce

„Nie chodzi mi o to, że Jobs, Brin i inni nie są świetnymi przedsiębiorcami. Bo są. Przeciwstawiam się tylko przyjęciu w całości ich nieprawdziwej opowieści o dzielnych herosach prywatnego biznesu, którzy do wszystkiego doszli sami. To jakby ekscytować się surferami. A jednocześnie zupełnie zapominać, że są tak dobrzy jak niosąca ich fala.”

Mariana Mazzucato (1968)

Źródło: wywiad Rafała Wosia, Rozruszać kocura https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/rynek/1688188,1,dlaczego-bogaci-powinni-dzielic-sie-z-biednymi.read, polityka.pl, 27 grudnia 2016.

O biznesie , O zapominaniu

„Ja mam w sobie tęsknotę za starym światem. Jednym z moich największych artystycznych guru jest Werner Herzog, który na każdym kroku wieszczy katastrofę. Gdybym kierował się wyłącznie hedonizmem i adrenaliną, to w tej chwili również wieszczyłbym zagładę. Byłbym błędnym rycerzem i plułbym na wszystko co nowoczesne. Ale czasami przydaje się też trochę zdrowego rozsądku. Boimy się nowego. Najbezpieczniejsze są dla nas obrazki z dzieciństwa albo opowieści naszych dziadków i babć. Ciężko nam, których czyta na przykład kilka tysięcy osób w całym kraju, ciężko nam pogodzić się z dominacją techniki. Z dominacją obrazu i filmu.”

Grzegorz Kwiatkowski (1984) muzyk

Wywiady
Źródło: Śmierć, mój publiczny wróg. Z Grzegorzem Kwiatkowskim rozmawia Dawid Jung [w]: „Art. Papier”, 15 listopada, nr 22 (142)/2009.

Obraz , O dzieciństwie , O czytaniu , O świecie

„Opowieść o wysiłkach rodziny Ulmów podawana jest bez kontekstu historycznego, co według krytyków jest celowe, (…) ponieważ ta rodzina stanowi wyjątek, a nie normę.”

Ingrid Lomfors (1957)

o Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej.
Źródło: Szwedzka historyk: Polacy ukrywają swój udział w Holokauście http://strajk.eu/szwedzka-historyk-polacy-ukrywaja-swoj-udzial-w-holokauscie/, strajk.eu, 18 października 2017.

O wysiłku , O rodzinie

„Przeszłość kobiety, bracie, jest potworną sprawą. To opowieść, którą ma tylko dla siebie.”

David Schickler (1969)

Czarująca i niebezpieczny
Źródło: s. 172.

O przeszłości , O kobietach , O pewności siebie

„Między wierszami tej książki tkwiła opowieść niemająca nic wspólnego z Małym księciem!”

José Antonio Cotrina (1972)

(...) Słowa pod słowami, opowieść pod opowieścią. Techniki zaawansowanej lektury...
Między wierszami

O książkach

Cytaty na temat opowieść strona 3

Cytaty na temat opowieść
strona 3