Cytaty na temat ojczysty (61 cytatów)

„Najczystsza ziemio, inna spośród innych ziem, ojczysty kraju dziś jestem tu by chronić cię.”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Dla ojczystego kraju

„Dzisiaj często spotykamy się ze zjawiskiem opluwania własnego gniazda. Ludzie, zwłaszcza niezbyt wykształceni, natrząsają się z naszej przeszłości historycznej, nie doceniają wielkiej ofiary, każdej kropli krwi wylanej za naród czy każdej kropli potu z czoła rolnika, która wsiąkła w ziemię ojczystą. To wszystko wskazuje na wielką potrzebę wołania o szacunek dla dziejów narodowych, dla trudów pokoleń, które minęły, dla ich ofiarnej krwi wylanej w powstaniach, w walce o wolność ojczyzny, na wszystkich kontynentach czy w ostatnim powstaniu warszawskim. Chociaż wiele zrywów było nieudanych, jednakże zawdzięczamy im to, że sumieniu międzynarodowemu przypominały o naszym narodzie. Ich praca, trud i ofiarne poświęcenie dało taki rezultat, że obecnie jesteśmy.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

wypowiedziane w 1964.

O ludziach , O wolności , O przeszłości , O walce

„Góralu, czy ci nie żal
Odchodzić od stron ojczystych?”

Michał Bałucki (1837–1901) polski powieściopisarz i komediopisarz

Źródło: Dla chleba znane jako Góralu, czy ci nie żal

„Trzeba było przewidzieć, że się te fakty rozniosą. Przez Brześć zerwano łączność z demokracją Zachodu. (…) Jestem międzynarodowym socjalistą. Kocham ziemię ojczystą, ale idea międzynarodowej solidarności jest równie głęboka i szlachetna. Czy ja jestem winien, że mam w ręku książkę, w której jest opis tego, co przeżyłem, co jestem winien, że mężowie nauki, pisząc o Polsce, wspominają o Brześciu.”

Herman Lieberman (1870–1941) polski prawnik, publicysta, minister

przed sądem okręgowym w Warszawie, 27 października 1931, Liebermana prokurator dodatkowo oskarżył o poinformowanie zachodniej opinii publicznej o sprawie Brześcia, co miało „zaszkodzić Polsce”.
Źródło: Na procesie brzeskim, w: Wielkie mowy historii, t. 2, wyd. Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2006.

O demokracji , O historii , O zerwaniu , O nauce

„W wychowaniu narodowym mężczyzn patriotyzm nie wystarcza. Muszą oni za młodu nawykać, w odpowiednim wiekowi swemu zakresie, do systematycznego obejmowania całości życia narodu, całokształtu jego zadań, spraw i celów, do umiejętności rozwiązywania węzłów i sprzeczności życia publicznego, muszą nadto mieć tę głęboko zakorzenioną w duszy świadomość, że Ojczyzna – to gmach realny, który nieustannie planem budować i wznosić należy, że nie wolno nic trwonić z dorobku przeszłości, lecz trzeba go w każdym pokoleniu pomnażać. W ten sposób młodzież ma zawczasu rozwijać w swej duszy zarówno poczucie przyszłej za całość dóbr narodowych odpowiedzialności, jak i uczucia gospodarcze względem własnego kraju. Spadkobierca spuścizny ojczystej i późniejszy odpowiedzialny jej gospodarz innym okiem i z innym uczuciem patrzeć musi na czekające go w przyszłości dziedzictwo, niż widz postronny, dla którego jest ono tylko podmiotem spostrzeżeń.”

Zygmunt Balicki (1858–1916) polski socjolog, publicysta, polityk, działacz narodowy

Źródło: Zasady wychowania narodowego

O młodzieży , O emocjach , O duszy , O przeszłości

„Bardzo ważne jest wychowanie narodowej samoświadomości, patriotyzmu poprzez szacunek do języka ojczystego, do narodowej historii, do państwa. Na razie jednak trzeba skonstatować, że rosyjska kultura dominuje na naszym terytorium. Rosyjskich środków masowego przekazu żąda większość naszej ludności, język rosyjski przeważa na ulicach i w instytucjach. Nie, ja głęboko szanuję kulturę rosyjską, rozumiem nieuniknioność i nieodwracalność niektórych procesów, ale czasem bywa przykro za rodaków, którzy nie mogą mówić w języku ojczystym.”

Hienadź Dawydźka (1955) białoruski aktor, reżyser i polityk

Вельмі важна выхаванне нацыянальнай самасвядомасці, патрыятызму праз павагу да роднай мовы, да нацыянальнай гісторыі, да дзяржавы. Пакуль жа даводзіцца канстатаваць, што руская культура дамінуе на нашай тэрыторыі. Расійскія СМІ запатрабаваныя большасцю нашага насельніцтва, руская мова пераважае на вуліцах і ва ўстановах. Не, я глыбока паважаю рускую культуру, разумею непазбежнасць і незваротнасць некаторых працэсаў, але часам бывае крыўдна за землякоў, якія не могуць гаварыць на роднай мове. (biał.)
Źródło: telegraf.by, 30 stycznia 2012 http://telegraf.by/by/2012/01/persona-gennadii-davidko-predatelei-ya-na-televidenie-ne-pozovu,

O historii , O czasie

„Debiut. Finał pewnego etapu i początek. Nadzieja… i zawód. „Wycieczka” poza granice ziem ojczystych”

Piotr Wiwczarek (1965) polski wokalista, gitarzysta i producent

o albumie The Ultimate Incantation (1993)

O nadziei

„Dzisiaj, z perspektywy kilkudziesięciu lat widzę, że była to dobra szkoła poznawania rzeczywistych potrzeb, ale i możliwości Polaków żyjących poza krajem. Myślę tu o potencjalnych możliwościach wspierania ojczystego Kraju w jego rozwoju gospodarczym, kulturalnym, a przede wszystkim w uzyskaniu godnego miejsca Polski w nowej konstelacji europejskiej i światowej. Ubolewam, że ani tradycyjny potencjał postaw i uczuć patriotycznych, ani potencjał intelektualny i kreatywny Polonii, nie został do tej pory doceniony ani wykorzystany w Kraju. Kilkanaście milionów Polaków, którzy dzisiaj żyją poza granicami, to wielki rezerwuar tradycji i nowoczesności. To także ogromny potencjał wartości chrześcijańskich, tak bardzo potrzebny współczesnemu zagubionemu w relatywizmie społeczeństwu, w Polsce i w świecie.”

Zdzisław Jan Ryn (1938)

Źródło: Prof. Zdzislaw Jan Ryn: Moja przygoda i przyjaźń z Polonią w Ameryce Łacińskiej rozpoczęła się w 1973/74 roku, polishclub.org, 3 maja 2011 http://www.polishclub.org/2011/05/03/prof-zdzislaw-jan-ryn-moja-przygoda-i-przyjazn-z-polonia-w-ameryce-lacinskiej-rozpoczela-sie-w-197374-roku/

O przyjaźni , O szkole , O emocjach , O myślach

„Strzelec Warszawiak za położone zasługi dla sprawy ojczystej został mianowany przez kpt. Gozdawę, mimo młodego wieku, kapralem czasu wojny i odznaczony krzyżem walecznych.”

Lucjan Fajer (1904–1984)

Źródło: Żołnierze Starówki

O wojnie , O czasie , O wieku

„Patriotyzm to umiłowanie własnej Ojczyzny, na którą składa się i rodzinna ziemia, i wytworzona na tej ziemi przez naród kultura, i cała jego tradycja, i pacierz przed obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej, i melodia języka ojczystego, i ukochany nad wszystkie inne krajobraz, i rodzinny dom, i pamięć o ojczystych dziejach, i chwytająca ze serce matczyna kołysanka, i groby przodków, i cudowna poezja polskich romantyków, i prastara pieśń „Bogurodzica”, i polonez A – dur Szopena, i „Pożegnanie Ojczyzny” Ogińskiego, i niezliczona ilość innych zaszczepionych na zawsze w duszy Polaka wspomnień, przeżyć, uczuć, przekonań i głębokich umiłowań.”

Stanisław Wielgus (1939) polski arcybiskup katolicki

Źródło: Homilia w katedrze płockiej podczas mszy z okazji święta niepodległości i 100. rocznicy rekonsekracji świątyni, 11 listopada 2003

O emocjach , O domu , O duszy , O matce

„Patriotyczny… Nie sądzę, że jestem patriotą w dosłownym tego słowa znaczeniu. Myślę, że patriotyzm jest problematycznym terminem, ponieważ sugeruje nacjonalistyczną dumę i lojalność wobec państwu, rządowi albo instytucji. Lubimy używać mowy ojczystej patriotyzmu w USA, albo takich wyrażeń jak wolność, demokracja, kapitalizm itp. Uważam, że nie czuję się zobowiązany do tych idei i myślę, że to niebezpieczne być lojalnym wobec państwa. Jako dziecko, pamiętam, że lojalność była wymagana do ślubowania wierności fladze Stanów Zjednoczonych Ameryki. Myślę, że to swego rodzaju problem, ponieważ Stany Zjednoczone są krajem imigracji… wielu ludzi przyjeżdża tutaj, a ich lojalność wykracza daleko poza obecny rząd, gdyż sięgają wielu innych pokoleń krajów, kultur, historii i ludzie codziennie trzymają to w sobie i wydaje mi się, że jest to absurdalne, żeby pytać obywateli o ślubowanie wierności rządowi. Uważam, że mój muzyczny projekt, nie powinien w istocie być mylony z patriotyzmem i nacjonalizmem.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: audio wywiad http://www.divshare.com/download/10374874-53a

O dzieciach , O ludziach , O demokracji , O historii

„Jedno z miejsc najbardziej centralnych w przebudowie humanistyki polskiej zajmuje sprawa polonistyki. Z kilku ważnych przyczyn je zajmuje. Przede wszystkim zamącenie horyzontów poznawczych i uwstecznienie metod badawczych, jakie nastąpiło w całej humanistyce burżuazyjnej doby imperializmu, na odcinku polonistycznym wystąpiło w sposób bodaj najbardziej ważki i niebezpieczny społecznie. Niebezpieczny, albowiem odpowiednie rozumienie i ocena literatury ojczystej zajmuje jedno z zasadniczych miejsc w budowie poglądu na świat. Literatura bowiem dostarcza przykładów postępowania społecznego, wrażających się w pamięć z mocą wprost proporcjonalną do artystycznej siły danego utworu.”

Kazimierz Wyka (1910–1975) polski historyk literatury

Źródło: Na froncie polonistycznym, „Życie Literackie” 1951, nr 5 (1 kwietnia), s. 1 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14096

O życiu , O świecie , O literaturze , O sile

„Dzisiaj, kiedy w wolnej Polsce co rusz obcinany jest program nauczania historii ojczystej, to można to działanie śmiało nazwać zbrodnią.”

Lucjan Suchanek (1937)

Źródło: Elżbieta Dziwisz, Życie w ciekawych czasach, „Alma Mater” nr 133, luty 2011, s. 21.

O życiu , O historii

„Niech możność noszenia Białego Orła na swej piersi na naszych i obcych boiskach nie będzie czymś błahym dla tego, który dostępuje zaszczytu bronienia barw ojczystych.”

Henryk Reyman (1897–1963) piłkarz polski, działacz sportowy

Źródło: „Stadjon”, 21 grudnia 1928 http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Grafika%3AStadjon_1928-12-21.JPG

„Posłowie Domu Ojczystego: Ewa Kantor, Piotr Krutul, Gertruda Szumska. Jan Łopuszański i Halina Nowina-Konopka z Porozumienia Polskiego… Wdzięczność należy się panu przewodniczącemu Lepperowi z Samoobrony, zwłaszcza za jego wystąpienie w Sejmie, a także Antoniemu Macierewiczowi i premierowi Janowi Olszewskiemu.”

Tadeusz Rydzyk (1945) polski duchowny katolicki, publicysta

Źródło: Rydzyk namaścił Leppera, ale Giertycha nie, wp.pl, 28 lutego 2005 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Rydzyk-namascil-Leppera-ale-Giertycha-nie,wid,6754609,wiadomosc_prasa.html

O domu , O wdzięczności

„Za dywizję wołyńską, nie kwiaty i wianki –
Szubienica w Lublinie. Ojczyste Majdanki.
Za sygnał na północy, bój pod Nowogródkiem –
Długi urlop w więzieniu. Długi i ze skutkiem.
Za bój o naszą Rossę, Ostrą Bramę, Wilno –
Sucha gałąź lub zsyłka na rozpacz bezsilną.
Za dnie i noce śmierci, za lata udręki –
Taniec w kółko: raz w oczy a drugi raz w szczęki.
Za wsie spalone, bitwy, gdzie chłopska szła czeladź –
List gończy tropicielski: dopaść i rozstrzelać.
Za mosty wysadzone z ręki robotniczej –
Węszyć gdzie kto się ukrył, psy spuścić ze smyczy.
Za wyroki katów, za celny strzał Krysta –
Jeden wyrok: do tiurmy. Dla wszystkich. Do czysta.”

Kazimierz Wierzyński (1894–1969) polski poeta, prozaik, eseista

Źródło: Na rozwiązanie Armii Krajowej w: Krzyże i miecze (1946)

O śmierci , O psie , O udręce , O Kwiatach

„Ujgurzy nie mogą używać swojego ojczystego języka. Nie mogą podejmować pracy w innych regionach Chin, bo zostaną odesłani do Turkiestanu. Ale Chińczycy bez problemu znajdują zatrudnienie w Sinkiangu. Bezrobocie wśród Ujgurów sięga już 19 procent.”

Erkin Alptekin (1939)

Źródło: Krwawa niedziela w Sinkiangu http://www.rp.pl/artykul/34,330244_Krwawa_niedziela_w_Sinkiangu.html, „Rzeczpospolita”, 6 lipca 2009

„Nie będzie Polak, z ojczyzny wyjęty,
Luzem rzucony pomiędzy narody,
Ale zbuduje Dom własny i święty,
Dom przypodoban do starej zagrody.
Już założone serc są fundamenty,
Węgielny kamień jedności i zgody
Pod gmach ojczystej wiary, uczuć, mowy,
Pod Nową Polskę i pod żywot nowy.”

Maria Konopnicka (1842–1910) polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, tłumaczka, publicystka i krytyk, działaczka niep…

Źródło: Hymn nowej Polski w: Poezye wydanie zupełne, krytyczne, tom VIII, wyd. Gebethner i Wolff, 1915, s. 78.

O wierze , O emocjach , O domu , O ojczyźnie

„Czerwień to miłość,
biel – serce czyste.
Piękne są nasze
barwy ojczyste.”

Czesław Janczarski (1911–1971) polski poeta i tłumacz

Źródło: Barwy ojczyste

O miłości , Serce

„Nie „przyrodniczego myślenia” ani „filologicznego” mają uczyć młodzież szkoły tego lub innego typu, ale wszystkie winny ją zaprawiać do „polskiego” myślenia t. j. tak pokierować za pomocą nauki języka ojczystego rozwojem młodego umysłu, iżby się stał zdolny do rozumnego i ścisłego myślenia terminami mowy ojczystej o każdym przedmiocie, wobec którego życie go postawi, i następnie do poprawnego i jasnego komunikowania innym swych myśli.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Około kultu mowy ojczystej
Źródło: s. 49

O życiu , O młodzieży , O myślach , O nauce

„Uwielbiasz oszustwa.
– Uwielbiam zagadki. Oszustwa to po prostu mój język ojczysty.”

Leigh Bardugo (1975)

Szóstka wron
Źródło: rozdział 29, Kaz i Matthias

„Głosem narodu jest harmonia ojczysta, mieczem – jedność i zgoda, celem – prawda.”

Cyprian Kamil Norwid (1821–1883) polski poeta, dramatopisarz, prozaik, artysta plastyk

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O prawdzie , O myślach , O myśleniu

„Naszą cześć i szacunek oddajemy wszystkim tym, którzy zdali najtrudniejszy egzamin z patriotyzmu, oddając krew i wartość najcenniejszą - życie - za swoje przekonania religijne, patriotyczne oraz umiłowanie do ziemi ojczystej. Tą uchwałą składamy hołd bohaterskim obywatelom polskim, którzy ulegli tragicznej eksterminacji tylko z tego powodu, że byli Polakami, kochali język polski i nie kryli się z polską tożsamością.”

Marian Kwiatkowski (1913–1985) polski duchowny

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 9 lipca 2003 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/ef7b86256aa67333c1257475003800c3?OpenDocument

O życiu , Kochać się

„Mędrca Kleobulosa stratę opłakuje
ojczysta Lindos morzem otoczona.”

Kleobulos z Lindos

epigramat nagrobny.
O Kleobulosie
Źródło: Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów, PWN, 1984

„Kto stawia sobie za ideał mówić po polsku nie tylko byle jak, nie tylko nawet poprawnie, ale pięknie, strojnie, wyraziście, słowem z mocą – „fortiter”? Kto zdaje sobie sprawę z tego, że od opanowania mowy ojczystej zależy coś więcej, niż sama tylko łatwość poprawnego wyrażania się w mowie i w piśmie, że z niem związane jest całe opanowanie świata myśli, całe wyrobienie umysłowe, a co za tem idzie i zdolność oddziaływania na innych? Kto dostrzega, że tym ośrodkiem, koło którego winna się krystalizować cała kultura każdego narodu, nie może być co innego, jak kult mowy ojczystej?”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Około kultu mowy ojczystej
Źródło: s. 1

O myślach , O myśleniu

„Szczególnie trzeba koniecznie zwrócić uwagę na ogromną doniosłość wychowawczą nauki języka ojczystego i to samej nauki języka, a nie literatury. Nauka języka ojczystego, która, miejmy nadzieję, raz już nareszcie będzie uznana jako jedyny centralny ogólnokształcący przedmiot każdej szkoły, jakiegokolwiek typu, ma w dziedzinie wychowania dużo większe znaczenie niż ogół wychowawców zdaje się mniemać. W jej rękach jest całe kierownictwo rozwoju umysłowego dziecka, wyćwiczenie i nastawienia poszczególnych władz psychicznych i wdrożenie do kontrolowania własnych procesów umysłowych. Wszystko to ma także kapitalne znaczenie dla procesów wychowania.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

W szkole wychowania
Źródło: Zdolność wychowawcza szkoły publicznej i jej granice, s. 73

O dzieciach , O literaturze , O nauce

„Nieustannie przypominają nam jezuickie powiedzonko: gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą. Dobrze, że sami szczęśliwym zrządzeniem losu nie stali się owymi drwami i wiórami, przypadkiem uniknąwszy rozstrzelania wraz z tysiącami, tysiącami zbyt zapalonych entuzjastów, którzy przystępując na początku rewolucji do budowania nowego społeczeństwa, swoim zapałem i uczciwością narazili się carskim ambicjom żądnego władzy wodza. Dobrze, że sami nie przebywali w stalinowskich obozach, na wyspach i w tundrze za drutem kolczastym, nie chodzili z wrzodami i jątrzącymi się ranami, z odmrożonymi rękami i nogami, nie umierali na szkorbut, nie tracili rozumu, i nie popełniali samobójstw, gdy znaleźli się wśród setek tysięcy byłych żołnierzy w ojczystych obozach, po niewoli w obozach koncentracyjnych wroga…”

Czingiz Ajtmatow (1928–2008) kirgiski pisarz

Źródło: Czy podważane są zasady?…, cyt. za: Fenomen Stalina, wyd. Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1988, ISBN 8320334381, tłum. Maria Kotowska

O losie , O samobójstwie

„Znowu pokazać młodym ludziom wartość domu ojczystego.”

Janusz Brochwicz-Lewiński (1920–2017) polski wojskowy, powstaniec warszawski

Źródło: Gen. Janusz Brochwicz Lewiński „Gryf” poparł Andrzeja Dudę http://niezalezna.pl/67185-gen-janusz-brochwicz-lewinski-gryf-poparl-andrzeja-dude, niezalezna.pl, 19 maja 2015.

O domu

„W twojej ojczyźnie karki się zgina
Przed każdą władzą,
Dla zwyciężonych – wzgarda i ślina,
Gdy ich na kaźń prowadzą.
W twojej ojczyźnie, gdyś hołdy składał -
Przed obce trony.
W ojczyźnie mojej, jeśli kto padał,
To krwią zbroczony.
W ojczyźnie twojej do obcych w wierze
Bóg się nie zniża.
Moja ojczyzna świat cały bierze
W ramiona krzyża.
W twojej ojczyźnie sławnych portrety,
Tom w etażerce.
W mojej ojczyźnie słowa poety
Oprawne w serce.
Chociaż ci sprzyja ten wieczór mglisty
I noc bezgwiezdna,
Jakże mnie wygnasz z ziemi ojczystej,
Jeśli jej nie znasz?”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Źródło: Dwie ojczyzny (1938)

O Bogu , O świecie , O wierze , O nocy

„Siegfried Lenz w „Muzeum ziemi ojczystej” określa naszą inność jako „szczególną zdolność Polaków do słyszenia niebiańskiej muzyki”, a więc kompletnie niepraktyczną właściwość. A jednak jedna z bohaterek jego powieści powiada: „Ździebko polskiej lekkomyślności wcale by nam nie zaszkodziło,…””

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Tak jak nam nie zaszkodzi nieco więcej pragmatyzmu.
Źródło: Między nami – „Kurier” (Hamburg) Nr 23/1996

„Od dnia, w którym Cezary Gmyz z „Rzeczpospolitej” odkrył trotyl i nitroglicerynę na wraku tupolewa, nic już nie będzie takie jak dawniej… Siły fachowej ekspertyzy Gmyza w dziedzinie materiałów wybuchowych nie osłabiły mętne zaprzeczenia nieuków z prokuratury wojskowej (…) A rodzina Pospieszalskich i tak szykuje się na najgorsze. „Tato, czy to oznacza wojnę?” – to pytanie zadała swojemu ojcu 15-letnia Basia Pospieszalska, a on – jako że pytanie było miażdżące i doniosłe – odpowiada córce w „Gazecie Polskiej Codziennie” (…) Dialog ojca z córką chwyta za serce i przypomina jedną ze strof ojczystego hymnu: „Już tam ojciec do swej Basi mówi zapłakany…”. Ciężko być prorokiem we własnym kraju, zwłaszcza prorokiem wojny polsko-ruskiej, red. Gmyza czeka więc trudny czas. „Podtrzymuję to, co napisałem””

Cezary Gmyz (1967)

przekonuje dziarsko. Nas jednak martwi, że podtrzymywać musi na łamach „GPC”, że nie może podtrzymywać w „Rzepie”, bo tam brzydko coś kręcą – najpierw o pomyłce, potem o „pochopności”.
Autorka: Katarzyna Wiśniewska, Tato, czy to oznacza wojnę?, wyborcza.pl, 2 listopada 2012 http://wyborcza.pl/1,75968,12783194,Tato__czy_to_oznacza_wojne_.html#ixzz2B4M2gngu

O wojnie , O rodzinie , O sile , O czasie

„Chciałbym również wspomnieć o patriotyzmie i przytoczyć przykład największego Polaka patrioty prymasa Wyszyńskiego. Padły słowa: miłość do ziemi ojczystej gwarantuje wolność i stabilność narodu. Przecież nie kto inny, tylko nasi nieprzyjaciele zwrócili na to naszą baczną uwagę w czasie okupacji, gdy mówili butnie: Nam nie są potrzebni Polacy, nam jest potrzebna ich ziemia. Rozpoczęła się wielka tragedia, rozprawa z narodem polskim. Wysiedlali Polaków i niszczyli warstwę, która broniła Polski przed tym, by nie stała się lotnym piaskiem.”

Marian Kwiatkowski (1913–1985) polski duchowny

w trakcie debaty na temat wejścia Polski do UE.
Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 29 listopada 2001 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/7948aa8816f66aa9c12574710034c8b5?OpenDocument

O miłości , O wolności , O czasie

„Nie zgadzamy się na traktowanie naszej Ziemi Ojczystej jak cudzego przedsiębiorstwa postawionego w stan likwidacji, gdzie za grosze rozdaje się i marnotrawi całe dobro, jakie jeszcze jest, na beztroskie niszczenie WŁASNOŚCI PRZYSZŁYCH POKOLEŃ, czyli urody naturalnego krajobrazu i zasobów przyrody, której obecne pokolenie Polaków nie jest właścicielem, lecz zaledwie depozytariuszem, którą ma OBOWIĄZEK przekazać w stanie niepogorszonym dzieciom i wnukom. NIE WYRAŻAJĄ ZGODY setki tysięcy obywateli naszego kraju, zrzeszonych i niezrzeszonych: młodzi i starzy, kształceni lepiej lub gorzej, przyrodnicy i inżynierowie, urzędnicy i studenci, turyści i miłośnicy przyrody.”

Simona Kossak (1943–2007) biolog, leśnik, popularyzator nauki

Źródło: Adam Wajrak, Pani Simona z Puszczy, wyborcza.pl, 17 marca 2007 http://wyborcza.pl/1,76842,3993834.html

O dzieciach

„Trzeba w tym miejscu dzisiaj przypomnieć słowa wielkiego Polaka, Prymasa Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego, który powiedział: Potrzeba nam potężnej woli organizowania sił rodzimych, ojczystych, by nie poddawać się pokusie targowicy, skądkolwiek by ona miała przyjść.”

Beata Szydło (1963) polska działaczka samorządowa i polityczna

do posłów opozycji.
Źródło: Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Kadencja VIII. Sprawozdanie Stenograficzne z 19. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 20 maja 2016 r. (trzeci dzień obrad), s. 281.

„Nie o sławę, nie o Rzeczpospolitą, nie o wolność i majętność, ale o życie idzie. Z dwojga złego mniejsze zło wybrać musimy, z płaczem się pożegnawszy z ojczystą swobodą (…) pisaliśmy list, prosząc Szwedów o posiłki – ponieważ zwyczajnych ojczystych środków nie stawa – chroniąc się przed tyranią moskiewską, jako ze wszystkiego zła najgorszą.”

Janusz Radziwiłł (1612–1655) wojewoda wileński, wielki hetman litewski

w liście pisanym spod Niemieży, 4 sierpnia 1655 r.
Źródło: Paweł Jasienica, Rzeczpospolita Obojga Narodów. Calamitatis Regnum, Warszawa 1999.

O życiu , O wolności , O złu

„Niech w waszych sercach na pierwszym miejscu będzie ziemia ojczysta, na drugim wasza prowincja, a wspólnota, do której należycie tam, gdzie chcielibyście ją umieścić.”

Syed Hasan Imam (1871–1933)

na specjalnej sesji Kongresu w Bombaju, w 1918.
Źródło: Durga Das, Indie. Od Curzona do Nehru i później, India EU Council, Warszawa 2009, s. 65.

Serce

„Ach, Wodzisław, Wodzisław, nic tu nie zostało do odgruzowania spod nalotu najntisów, może generalny kształt rynku, uliczek jak w Pompejach, ale każde polskie miasto to Pompeje przygniecione gównem-samostrojem jak pyłem wulkanicznym. Tak naprawdę, musiałeś przyznać, lubiłeś to wszystko, lubiłeś te wyciorane zebry na ulicach, te najntisowe plomby z kosmosu, te twingo, transity i cinquecenta poparkowane jednym kołem na ulicy, a drugim na chodniku, te zakłady fryzjerskie, (…) te niemieckie auta z napisem „Niemiec płakał jak sprzedawał” i patrząc na ten napis, zawsze się zastanawiałeś, co by Polak musiał sprzedać własnej produkcji, żeby po tym płakać (…). Lubiłeś to tandetne ogarnięcie, ten idiotyczny dobór materiałów, ten odlewany z betonu otaczający dziurę w samym centrum miasta (…).
Lubiłeś to wszystko tak, jak się lubi rzeczy po prostu znane od dzieciństwa i kojarzące się z domem. Rzeczy dla Polski pospolite, rzeczy ojczyste, najojczystsze, najpolstsze – sympatyczny pysk małego fiata 126p, zielone drogowskazy, litery układające się w słowo POLSKA, gdzie „P” wydaje się zawsze uśmiechnięte i które to słowo, zapisane, odbiera się bardziej jako jeden hieroglif niż zbitkę liter, czarno-białą krowę na zielonym tle, przeżuwającą beznamiętnie i gapiącą się na twój samochód, gdy przejeżdżasz, krój okien w blokach, kiosk Ruchu, dom-kostkę z białego pustaka, z dachem układającym się w północny zarys Polski.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 159.

O samochodach , O domu , O dzieciństwie , O płaczu

„Teraz szczęśliwym mienię siebie i swoich współczesnych, że oczy nasze oglądają połączenie się krajów ojczystych w jedną całość; a szczęśliwszym byłbym jeszcze, gdybym doczekał odzyskania z łaską Bożą i zjednoczenia z Polską – Śląska, Ziemi Lubuskiej i Słupskiej… Z radością wstępowałbym do grobu i słodszy miałbym w nim odpoczynek.”

Jan Długosz (historyk) (1415–1480) polski kronikarz

Źródło: Dolny Śląsk, pod red. Kiryła Sosnowskiego, Mieczysława Suchockiego, Instytut Zachodni, Poznań 1948, s. 12.

Radość

„Nieukończenie średniego wykształcenia na całe życie pozostawia w umyśle poważne luki i sprawia, że późniejsze studja filozoficzne i teologiczne nie mają się na czym oprzeć. Szczególnie dotkliwie daje się odczuwać niedostateczna znajomość łaciny, którą trzeba później w seminarjum dopełniać, a jeszcze bardziej niedostateczne opanowanie języka ojczystego, który winien być ostoją całego naszego rozwoju umysłowego; braki w tej ostatniej dziedzinie można uważać za jedną z głównych przyczyn niskiego stopnia, na jakim się u nas np. kaznodziejstwo znajduje.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 77

O życiu , O wykształceniz

„Ściślejszy jest jeszcze związek między nauką języka ojczystego a rozwojem i kształceniem wyobraźni. Opanowanie tej tak ruchliwej i trudnej do pokierowania władzy jest jednem z głównych zadań w pracy nad kształceniem młodych umysłów. Chodzi o to, aby zaprawić dziecko do kierowania wyobraźnią, do niepoddawania się jej kierunkowi.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Około kultu mowy ojczystej
Źródło: s. 24, 25

O dzieciach , O nauce

„A nade wszystko szanuj mowę twą ojczystą, nie znać języka swego – hańbą oczywistą.”

Franciszek Ksawery Dmochowski (1762–1808)

„Gumno moje ojczyste, Kordianie i Chamie,
Dobrze żyje, kto kradnie i bezczelnie kłamie,
Baby nasze są piękne, a chłopy są duże,
Nic dziwnego, że ciurkiem robim za przedmurze.”

Stanisław Szelc (1943)

Źródło: piosenka Gumno moje ojczyste z serialu Chłop i baba

„Przywiązanie pisarza, przebywającego poza krajem urodzenia, do ojczystego języka można wytłumaczyć poprzez to, co w „Traktacie poetyckim” napisał Czesław Miłosz. A mianowicie, że „mowa jest ojczyną”. Zresztą nie odnosi się to wyłącznie do pisarzy. Dla tych, którzy znaleźli się na emigracji, zazwyczaj właśnie język jest bowiem najważniejszym elementem zapewniającym nieprzerwaną więź z tym, co decyduje o ich tożsamości. Bez względu na narodowość. Co nie znaczy, że język ojczysty powinien być jaskinią, do której należy się chować, żeby uniknąć zalewu obcą mową.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Dlaczego nie piszę po niemiecku? – „Tygiel Kultury” Nr 7–12/2015

„Ideolodzy skrajnej prawicy bardzo często wykorzystują stadionową młodzież do swoich celów. Ci młodzi przychodzący tam ludzie są często bardzo zagubieni. Dzięki nim czują się potrzebni, docenieni. Wreszcie czują, że przynależą do jakiejś grupy, a dodatkowo wmawia się im, że robią to wszystko dla Polski, że walczą o swój kraj ojczysty. Nikt nie zadaje sobie trudu refleksji, że z jednej strony na tych stadionach odbywa się regularna pochwała postaci rzeczywiście walczących o Polskę, jak bohaterowie Armii Krajowej, a z drugiej, te same środowiska wznoszą hasła rasistowskie, antysemickie i wprost nawiązują do faszyzmu. Przecież idolem tych wszystkich ludzi ze stadionów, w dużej część ludzi młodych, jest facet, który napisał książkę Jak pokochałem Adolfa Hitlera! I to on uczy ich patriotyzmu! A oni zupełnie bezrefleksyjnie przyjmują jego punkt widzenia. Tylko dlatego, że on jest starym kibicem, ma autorytet potwierdzony dużą liczbą odbytych wyjazdów na mecze itd.”

Marcin Kornak (1968–2014)

Źródło: Silny NOP mógł powstać tylko we Wrocławiu? „Ostrzegaliśmy” http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35771,14196192,Silny_NOP_mogl_powstac_tylko_we_Wroclawiu___Ostrzegalismy_.html, gazeta. pl, 30 czerwca 2013.

O ludziach , O młodzieży , O facetach

„Nie przyjechałem do Gwinei, bo dawała mi jakieś widoki na karierę. Nie zamierzałem też zarobić na moim powrocie do ojczystej ziemi. Wszystko było dokładnie zaplanowane. Owszem miałem możliwości pracy w innych koloniach portugalskich, a nawet w samej Portugalii. Co więcej zostawiłem dobrą pracę w Centrum Rolnictwa, aby otrzymać drugorzędną posadę inżyniera w Gwinei. Jednak ja zamierzałem wykonać mój plan, którego celem była poprawa sytuacji mojego ludu i walka z Portugalczykami.”

Amílcar Cabral (1924–1973)

o swoim powrocie do Gwinei w 1952.
Źródło: Amilcar Cabral (3): Powrót do Afryki, afryka.org, 5 czerwca 2008 http://afryka.org/afryka/amilcar-cabral--3---powrot-do-afryki,news/

O ludziach , O walce

„Wychowanie narodowe wymaga od jednostki innego stosunku do Ojczyzny niż jako do czegoś, co na zewnątrz duszy istnieje, przy całym pragnieniu dobra tej Ojczyzny i potępianiu wszystkiego, co w nią godzi. Dusza polska nie tylko nosi Ojczyznę wewnątrz siebie, ale czuje się również wewnątrz niej, wszystkimi swymi splotami z nią zespoloną i zlewa całkowicie swą osobowość z jej jaźnią – a taki związek tylko wówczas utrwalić się może, gdy pokłady instynktu narodowego sięgają do głębin przeszłości ojczystej.”

Zygmunt Balicki (1858–1916) polski socjolog, publicysta, polityk, działacz narodowy

Źródło: Zasady wychowania narodowego

O duszy , O przeszłości , O osobowości , O ojczyźnie

„Milczenie stało się jego mową ojczystą.”

Oliver Goldsmith (1728–1774) pisarz irlandzki

„Złowieszcze nacjonalistyczne zjawisko wyrosło jak chwast na ukraińskim czarnoziemie, i jak chwast wyrwane z ojczystej gleby z korzeniami, kwitnie i owocuje tam, dokąd udali się pogrobowcy-epigoni faszyzmu ukraińskiego, uciekając przed karzącą ręką sprawiedliwości ludowej. Znalazłszy odpowiednie warunki do kultywowania „tożsamości”, nacjonaliści żyją i działają na szkodę swej radzieckiej ojczyzny, na szkodę socjalizmu jako całości.”

Edward Prus (1931–2007) historyk polski

Herosi spod znaku tryzuba, Warszawa 1985
Źródło: str. 342

O sprawiedliwości , O ojczyźnie

„Utrzymuj o sobie opinię, że jesteś zwolennikiem i naśladowcą dawnych ojczystych obyczajów oraz tego, co sprawia ludowi przyjemność.”

Andrzej Maksymilian Fredro (1620–1679) polski pisarz polityczny

Patrii et antiqui moris, ac eorum, qux populo placent, doce te esse amatorem, et imitatorem. (łac.)
Źródło: Monita politico moralia et Icon ingeniorum http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/doccontent?id=86323, cz. III;10, wyd. Drukarnia Wawrzyńca Mitzlera de Kolofa, Warszawa 1765, s. 101.

O ludziach , O przyjemności

„Kraju ojczysty! Wyklęty przez Boga –
Tyle ty znosisz niedoli.
Chmury, mokradła… Nad zbożem ubogim
Wieczór zapada na błoni.

Wokół rzucone ojczyste me wioski.
Z żalu aż pierś ściska, burzy! –
Biedne tam chatki, topole i brzózki,
I wszędzie ludzie ponurzy…”

Maksim Bahdanowicz (1891–1917) białoruski poeta, krytyk literacki, historyk

Краю мой родны! Як выкляты Богам –
Столькі ты зносіш нядолі.
Хмары, балоты… Над збожэм убогім
Вецер гуляе на волі.

Поруч раскідалісь родные вёскі.
Жалям сцікаюцца грудзі! –
Бедные хаткі, таполі, бярозкі,
Ўсюды панурые людзі… (białorus.)
Źródło: wiersz Kraju ojczysty! Wyklęty przez Boga… http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Kraju_ojczysty!_Wyklęty_przez_Boga…&useskin=monobook, 1913

O Bogu , O ludziach

„Mężczyzna powinien zacisnąć zęby i dzielić losy ojczystego kraju. Uważam to za oczywiste. Co innego wy.”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

kobiety, dzieci

O kobietach , O losie , O dzieciach

„Języka ojczystego trzeba uczyć w szkole nie tylko dlatego, żeby młodzież nauczyć nim dobrze władać, ale przede wszystkiem, żeby ją nauczyć poprawnie myśleć.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Około kultu mowy ojczystej
Źródło: s. 21

O młodzieży , O myślach , O myśleniu

„Doprawdy, godny pożałowania jest naród, z którego się szydzi z powodu jego języka ojczystego, którego przecież nie zawinił, i to przez ludzi, którym brakuje wszystkiego, by móc orzekać prawdziwie i rzetelnie.”

Johann Wilhelm Pohle (1742–1801)

Źródło: z broszury Der Oberschlesier verteidigt gegen seine Widersacher, 1791.

O ludziach

„Otrzymujemy następujące pismo:
Do Redakcyi dziennika „Czas.”
Villa Broelberg pod Zurychem d. 31 lipca.
Bardzo błędne wiadomości, ogłoszone w Czasie, a dotyczące Muzeum narodowego w Rapperswylu zmuszają mnie do następnego sprostowania:
W dniu 6 kwietnia b. r. p Schmidt Ciążyński antykwariusz, przesłał mnie z Londynu akt poświadczony przez świadków, w którym wszystkie swoje zbiory ofiarował Muzeum narodowemu, a w których się pomiędzy innemi znajdowało koło 1500 kamei i gemm, oświadczając jednocześnie chęć służenia ojczystej sprawie, jako jeden z urzędników tego zakładu i pobierania dożywotniej pensyi. Odpowiedziałem dziękczynnie, oznajmiając, że Muzeum przyjmuje te dary i że oczekiwać będę jego zapowiedzianego przybycia do Rapperswylu. Zgodziłem się więc na wszystkie postawione przezeń warunki.
Tymczasem 26 kwietnia i 19 maja, p. Schmidt spełniając swoje przyrzeczenie, wysłał paki z niektóremi darami, na które rewers został mu posłany. Niepodobna więc mi dzisiaj przypuscić, aby dary ofiarowane Muzeum narodowemu w Rapperswylu mogły być później powtórnie ofiarowane Muzeum krakowskiemu. (…)
Władysław Plater.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 175, 4 sierpnia 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Co się tyczy [paryskich] bulwarów, to w ogóle nie można po nich chodzić. Wszyscy zasuwają z burdelu do kliniki, a z kliniki z powrotem do burdelu. A dokoła jest tyle trypra, że ledwie można złapać dech. Kiedyś wypiłem trochę i poszedłem Polami Elizejskimi - a dokoła było tyle trypra, że ledwie powłóczyłem nogami. Zobaczyłem dwoje znajomych: on i ona, oboje jedzą kasztany, bardzo starzy oboje. Gdzieś ich już widziałem? W gazetach? Nie pamiętam, ale poznałem: Louis Aragon i Elsa Triolet. "Ciekawe - błysnęła mi myśl - skąd idą: z kliniki do burdelu czy z burdelu do kliniki?" I sam sobie przerwałem: "Wstydziłbyś się. Jesteś w Paryżu, a nie w Chrapuszowie. Zadaj im lepiej pytania o sprawy społeczne, o najbardziej palące sprawy."
Doganiam Louisa Aragona i zaczynam mówić, otwierając przed nim serce. Mówię, że jestem zdesperowany, ale nie mam najmniejszych wątpliwości, że umieram od nadmiaru węwnętrznych sprzeczności, i dużo różnych takich. A on spogląda na mnie, salutuje mi jak stary weteran, bierze swą Elsę pod rękę i idzie dalej. Ja znów ich doganiam i zwracam się tym razem już nie do Louisa, lecz do Triolet. Mówię, że umieram na brak wrażeń, że gdy przestaję rozpaczać, ogarniają mnie wątpliwości, gdy tymczasem w chwilach rozpaczy w nic nie wątpiłem… A ona tymczasem, jak stara kurwa, poklepała mnie po policzku, wzięła pod rączkę swojego Aragona i poszła dalej.
Potem, rzecz jasna, dowiedziałem się z prasy, że to wcale nie byli oni, tylko Jean-Paul Sartre i Simone de Baeuvoir, ale jaka to teraz dla mnie różnica! Poszedłem do Notre-Dame i wynająłem tam mansardę. Mansarda, facjatka, oficyna, antresola, strych - ciągle to wszystko mylę i nie widzę różnicy. Krótko mówiąc, wynająłem miejsce, w którym można leżeć, pisać i palić fajkę. Wypaliłem dwanaście fajek i odesłałem do "Revue de Paris" mój esej pod francuskim tytułem "Szyk i blask - immer elegant". Esej na temat miłości.
A wiecie przecież, jak trudno jest we Francji pisać o miłości. Dlatego że wszystko, co dotyczy miłości, zostało już we Francji dawno napisane. Tam wiedzą o miłości wszystko, a u nas nic. Spróbujcie u nas komuś ze średnim wykształceniem pokazać twardy szankier i zapytać: "Jaki to szankier, twardy czy miękki!" - na pewno strzeli: "Jasne, że miękki." A jak zobaczy miękki, to już zupełnie straci orientację. A tam - nie. Tam mogą nie wiedzieć, ile kosztuje dziurawcówka, ale jeśli już szankier jest miękki, to będzie takim dla każdego i nikt go nie nazwie twardym…
Krótko mówiąc, "Revue de Paris" zwróciło mi esej pod pretekstem, że został napisany po rosyjsku, a francuski był tylko tytuł. Wypaliłem więc na antresoli jeszcze trzynaście fajek i stworzyłem nowy esej, również poświęcony miłości. Tym razem cały tekst od początku do końca był napisany po francusku, a rosyjski był jedynie tytuł: "Skurwysyństwo jako najwyższe i ostatnie stadium kurestwa." I posłałem tekst do "Revue de Paris".
[Znów mi go zwrócili. ] Styl, powiedzieli, znakomity, natomiast główna myśl - fałszywa. Być może, powiedzieli, da się to zastosować do warunków rosyjskich, ale nie francuskich. Skurwysyństwo, powiedzieli, wcale nie jest u nas stadium najwyższym i bynajmniej nie ostatnim. U was, Rosjan, powiedzieli, kurestwo, które osiągnie granice skurwysyństwa, zostanie przymusowo zlikwidowane i zastąpione przez programowy onanizm. Natomiast u nas, Francuzów, nie jest wprawdzie w przyszłości wykluczone organiczne zrastanie się pewnych elementów rosyjskiego onanizmu, potraktowanego bardziej swobodnie - z naszą ojczystą sodomią, będącą efektem transformacji skurwysyństwa za pośrednictwem kazirodztwa; jednakże owo zrastanie się nastąpi na gruncie naszego tradycyjnego kurestwa, mając charakter absolutnie permanentny.”

Wieniedikt Jerofiejew książka Moskwa-Pietuszki

Moscow to the End of the Line

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach , O charakterze

„Rada [Języka Polskiego] jest natomiast ciałem, któremu przypisana została wyjątkowa godność i autorytet, co sprawia, że ja jako członek Rady, np. czuję się szczególnie zaszczycony i powołany do strzeżenia godności mojego języka ojczystego, godności rządzących nim praw, godności językoznawstwa i ogólnie, jak wszędzie i zawsze, przyrodzonej godności ludzkiej.”

Jacek Bocheński (1926) polski pisarz

wypowiedź na posiedzeniu Rady Języka Polskiego 14 V 2001 r.
Żródło Komunikat RJP nr 2(9), s. 7. http://www.rjp.pan.pl/images/stories/pliki/komunikaty_rjp/komunikat_2001_2_9.pdf|. Zobacz też: Rada Języka Polskiego

„Generał Sosabowski, który zyskał sobie trwałe miejsce w historii naszej wojskowości jako inicjator i twórca nowego rodzaju broni w Polskich Siłach Zbrojnych, na pewno nie chciałby widzieć swego własnego dziecka, swej ukochanej Brygady, bez owego posagu tradycji bojowej. Drogę wiodącą do ziemi ojczystej przed nami zamknięto; zwycięski żołnierz polski z winy wiarołomnej polityki Zachodu stał się wygnańczym tułaczem. Jestem jednak głęboko przekonany, że nasi żołnierze mają spore, a najmłodsi spośród nich niewątpliwe widoki na powrót do wolnej i niepodległej Ojczyzny.”

Kazimierz Sosnkowski (1885–1969) generał polski, minister

o 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej i gen. Stanisławie Sosabowskim.
Źródło: Słowo wstępne [w]: Stanisław Sosabowski, Najkrótszą drogą, Komitet Wydawniczy Polskich Spadochroniarzy, Londyn 1957, s. xxv.

O dzieciach , O ojczyźnie , O sile , O historii

„Dunkierka – oto symbol prawdziwego, rozumnego, czynnego patriotyzmu. Anglicy uznali w pewnym momencie, nie za późno, że ich ziemia ojczysta może być w niebezpieczeństwie. Wycofali wtedy swe wojska z kontynentu. W dniu 17 czerwca Francja prosiła o zawieszenie broni nie wspominając słowem o Polsce, dezinteresując się naszym losem, pozostawiając nas samych sobie. I oto wojska nasze biją się nadal na froncie, zamiast dopaść okrętów i ładować się do Anglii. Nie wchodzę w krytykę działań wojennych. Gdyby generał Sikorski oświadczył, że wojska nasze nie były w stanie oderwać się od nieprzyjaciela, nie podniósłbym żadnych zarzutów, ale generał Sikorski tłumaczył, że wojska nasze biły się albowiem honor narodowy nie pozwalał im na opuszczenie sojuszników. Otóż żołnierz nasz był Polsce potrzebny w Anglii, a nie we Francji. Żołnierz nasz jest żołnierzem, tj. sługą interesów politycznych Polski, jego honor polega na służeniu tym interesom a nie na wykazywaniu odwagi w cudzej sprawie.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Albo-albo

O losie

„Polska jest całkowicie tolerancyjna wobec przekonań narodowych jej obywateli, obdarza ich równymi prawami, uznaje ich prawo do kultywowania swojej odrębności narodowej i kultury. Odnosi się to oczywiście do obywateli narodowości żydowskiej, którzy pragną mieszkać i pracować w Polsce, uważają ten kraj za swoją ziemię ojczystą i pragną być obywatelami Polski. Jednakże wśród obywateli polskich narodowości żydowskiej znajduje się pewna liczba osób o przekonaniach nacjonalistycznych, syjonistycznych, a zatem proizraelskich. Dziś to nie jest już tylko sprawa ideologii, to jest równocześnie sprawa stosunku do innego państwa. Ci ludzie w obecnych warunkach politycznych, stworzonych przez państwo Izrael, znaleźli się w rozterce. Z chwilą gdy Polska i Izrael znalazły się w dwóch przeciwstawnych obozach politycznych, musiał w świadomości tych ludzi powstać konflikt lojalności państwowych i ideologicznych. Ten konflikt wymaga samodzielnego rozstrzygnięcia we własnym sumieniu przez każdego, kto go przeżywa. Nie jest bowiem możliwa lojalność wobec socjalistycznej Polski i imperialistycznego Izraela jednocześnie. I tu trzeba dokonać wyboru i wyciągnąć zeń konsekwencje. Kto te konsekwencje w postaci emigracji wyciągnąć pragnie, ten nie natrafi na żadne przeszkody. Wszystko to nie dotyczy Polaków pochodzenia żydowskiego. Są takimi samymi Polakami, jak wszyscy inni ludzie narodowości polskiej.”

Józef Cyrankiewicz (1911–1989) polski polityk, premier PRL

Przemówienie wygłoszone w Sejmie w dniu 10.IV.1968 r.
Źródło: Józef Cyrankiewicz, Przemówienie wygłoszone w Sejmie w dniu 10.IV.1968 r. w odpowiedzi na interpelację Koła Poselskiego "Znak", Książka i Wiedza, 1968, s. 25

O ludziach

„Myślę, że powinniśmy mu wybaczyć, bo to nie jest jego ojczysty język. To oczywiste, że gdy nagrywał piosenkę, miał przed sobą tekst. Musicie skłonić przed nim głowy, bo poświęcił dużo czasu na fonetyczne uczenie się refrenu.”

Luis Fonsi (1978) Portorykański piosenkarz i kompozytor

o Justinie Bieberze, który jakiś czas po nagraniu wersji Despacito ze swoim udziałem nie potrafił powtórzyć piosenki na jednym z koncertów
Źródło: "Angora" nr 32/2017

O myślach , O czasie , O myśleniu , O języku słowackim

„Ideolodzy skrajnej prawicy bardzo często wykorzystują stadionową młodzież do swoich celów. Ci młodzi przychodzący tam ludzie są często bardzo zagubieni. Dzięki nim czują się potrzebni, docenieni. Wreszcie czują, że przynależą do jakiejś grupy, a dodatkowo wmawia się im, że robią to wszystko dla Polski, że walczą o swój kraj ojczysty. Nikt nie zadaje sobie trudu refleksji, że z jednej strony na tych stadionach odbywa się regularna pochwała postaci rzeczywiście walczących o Polskę, jak bohaterowie Armii Krajowej, a z drugiej, te same środowiska wznoszą hasła rasistowskie, antysemickie i wprost nawiązują do faszyzmu. Przecież idolem tych wszystkich ludzi ze stadionów, w dużej część ludzi młodych, jest facet, który napisał książkę Jak pokochałem Adolfa Hitlera!”

Marcin Kornak (1968–2014)

I to on uczy ich patriotyzmu! A oni zupełnie bezrefleksyjnie przyjmują jego punkt widzenia. Tylko dlatego, że on jest starym kibicem, ma autorytet potwierdzony dużą liczbą odbytych wyjazdów na mecze itd.
Źródło: Silny NOP mógł powstać tylko we Wrocławiu? „Ostrzegaliśmy” http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35771,14196192,Silny_NOP_mogl_powstac_tylko_we_Wroclawiu___Ostrzegalismy_.html, gazeta.pl, 30 czerwca 2013.

O ludziach , O młodzieży , O facetach