Cytaty na temat metr (97 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Staram się, jak tylko mogę, stać twardo na ziemi, nie chcę więc, żeby robiono za mnie rzeczy, które mogę robić sam. Czasem ludzie uważają, że powinni mi przynieść butelkę wody czy lunch, ale potrafię sam sięgnąć po wodę, więc czemu mieliby to robić? To miłe, jeśli ktoś jest uczynny, i rozumiem, że kiedy jesteśmy bardzo zajęci i nie mamy czasu pójść po kanapki albo robimy próby na scenie i nie mamy jak sięgnąć po butelkę, ktoś może nam je podrzucić. Ale jeśli butelka jest w lodówce metr ode mnie, mogę sam podejść i ją wziąć.”

Harry Styles (1994) brytyjski piosenkarz, autor tekstów i aktor

Źródło: Siła marzeń. Życie w One Direction, tłum. Dariusz Rossowski, Wydawnictwo JK, Łódź 2013, s. 35.

O wodzie , O ludziach , O czasie

„W Boliwii Diaz grał na trzech tysiącach metrów wysokości i strzelał tam wiele goli. Nie wiem, czy jakbyśmy zagrali na Kasprowym, to byłby skuteczniejszy. Mogłoby być dla niego za nisko.”

Orest Lenczyk (1942) polski trener piłkarski

Źródło: sport.pl, 20 kwietnia 2012 http://www.sport.pl/sport-wroclaw/1,123437,11575850,Lenczyk__Moze_gdybysmy_grali_na_Kasprowym_Wierchu.html

O sporcie

„Miał 95 metrów na progu.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

po skoku Stephana Hocke.
Skoki narciarskie, Pragelato 2005

„Jakby wszyscy i tak nie uważali mnie za dziwadło. I to największe dziwadło w całej szkole. No, bo spójrzmy prawdzie w oczy: mam metr siedemdziesiąt pięć wzrostu, jestem płaska jak deska i chodzę do pierwszej klasy liceum. Czy można być jeszcze większym dziwadłem? Jeśli ludzie w szkole coś odkryją, przepadłam. Przepadłam jak nic.”

Meg Cabot (1967)

Cykl Pamiętnik księżniczki

O ludziach

„Przepiękny wykop, głęboki, głęboki! 3 metry pod ziemią! Już są w Sosnowcu.”

Jacek Ziobro

Monologi sportowe, Piłka nożna

„W skoku próbnym pomyślałem, że może już lepiej jak spadnę z progu, niż jak mam znowu odbić się za wcześnie. Trochę mnie wykręciło. Pomyślałem, że nie mam szans. A tu nagle 213 metrów. Zostałem w szoku.”

Piotr Żyła (1987) polski skoczek narciarski

o swoim skoku, z serii próbnej w Vikersund.
Źródło: Piotr Żyła? Ten nowy rekordzista Polski to mistrz wywiadów i wypowiedzi, natemat.pl, marzec 2013 http://natemat.pl/2655,piotr-zyla-ten-nowy-rekordzista-polski-to-mistrz-wywiadow-i-wypowiedzi

„Lekarz pogotowia Nikołaj Bodin to świadek, który stał najbliżej „pancernej” brzozy, około kilkunastu metrów od niej. Bodin wyprowadził swój samochód z garażu i właśnie zamierzał do niego wsiąść, by odjechać, gdy nadleciał tupolew. Maszyna przemieszczała się tak nisko, że podmuch powietrza rzucił Bodina na ziemię. Leżąc na plecach, lekarz trzymał się drzwiczek samochodu, bojąc się, że podmuch może odrzucić go dalej. Jednocześnie obserwował tupolewa. Miał bardzo dobry widok na jego lewą część. Widział, jak zahaczył o brzozę. Zeznał potem podczas przesłuchania przed rosyjskimi prokuratorami, że samolotowi po zetknięciu z brzozą nic się nie stało, nie było widać, by odpadła od niego jakakolwiek część. Zdaniem Bodina tupolew nie zmienił także kierunku lotu – a to nam wmawiają raporty MAK i komisji Millera.”

Anita Gargas (1964) polska dziennikarz i matematyk

Źródło: Mapa smoleńskiego kłamstwa, gazetapolska.pl, 11 kwietnia 2012 http://www.gazetapolska.pl/16996-mapa-smolenskiego-klamstwa

O kłamstwie , O samochodach

„Barometr to jest taki dokładny drogowskaz gastronomiczny: „bar o metr”. (…) Może być też taki lokal gastronomiczny z toaletą, np. barszczyk. I jeżeli do takiego baru wchodzi góral, to już od progu woła: „Cysta!”, to znaczy zamawia taką wódkę (…). I po paru kieliszkach u tego górala rodzi się takie pytanie na kaca: „Cy klop, cy klina?” (…) Ale efekt jest zupełnie inny… Patrzy na ten efekt i mówi: „Cy to fizjologia, cy to plazma?””

Leszek Niedzielski (1942)

(…) A to są klopsiki, czyli dwa w jednym.
Właściwe znaczenie słów

Pytanie

„Naprawdę trudno jest skonstruować precyzyjnie rolę drugoplanową czy epizod. Aktor grający główną rolę – jeśli porównamy go do lekkoatlety – biegnie na tysiąc metrów, a role drugoplanowe to bieg na setkę. Start, kilka sekund, koniec biegu. Nic się nie da poprawić, nadgonić, wydłużyć. Trzeba być bardzo skoncentrowanym i bardzo precyzyjnym. Poza tym przyjemnie jest patrzeć z drugiego planu, jak koledzy kładą główne role.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: Mijają dwa lata od śmierci Macieja Kozłowskiego, teletydzien.pl, 11 maja 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-mijaja-dwa-lata-od-smierci-macieja-kozlowskiego,nId,604884

O śmierci

„Ja i ty… Trzy metry ponad niebem.”

Federico Moccia (1963)

Trzy metry nad niebem
Źródło: rozdział 62

„Mówiło się o naszej drużynie, że tych centymetrów ponad 2 metry było bardzo dużo.”

Jacek Laskowski (1967)

Wpadki komentatorskie
Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html

O sporcie

„Dobrobyt, rozszalały po przeprowadzce zbrojeń na Księżyc, miał, w połączeniu z automatyzacją przemysłu, dość ponure skutki. Russell zwał je epoką jaskiniowej elektroniki. Szerzył się analfabetyzm, tym bardziej, że nawet czeku nikt już nie musiał umieć podpisać, skoro wystarczał odcisk palca, a resztą zajmowały się komputerowe czytniki. (…) W większości przodujących państw zniesiono przymus szkolnej oświaty. "Dzieckiem być" – głosiła doktryna deskolaryzacji – "to tyle, co być skazanym na codzienne uwięzienie w celi tortur psychicznych przezwanych nauczaniem". Tylko wariatowi potrzebna jest wiedza, ile koszul męskich można uszyć z osiemnastu metrów perkalu, jeśli na jedną koszulę wychodzi 7/8 metra… Tak samo zbędne są wiadomości o królach, wojnach, podbojach, wyprawach krzyżowych i wszelkich innych świństwach prehistorii. Geografii najlepiej uczą podróże. Trzeba tylko orientować się w cenach odpowiednich biletów oraz w rozkładzie lotów. Po co obce języki, skoro dość wetknąć do ucha minitranslatorek? Nauki przyrodnicze deprymują i deprawują młodociane umysły… Zresztą kto jako rodzic ma przemożną chętkę kształcenia dziatwy, załatwia to swoim domowym terminalem. Lecz odkąd Sąd Najwyższy orzekł, iż dzieciom tak staroświecko myślących osób przysługuje prawo apelacji od taty i mamy, rodzinno-domowe nauczanie, również terminalowe, zeszło do podziemi…”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Utwory, Pokój na ziemi
Źródło: s. 240

O dzieciach , O wariatach , O wiedzę , O rodzicach

„Na przykład irytował mnie tłum ludzi podrygujący dziesięć metrów od sceny w rytm naszej muzyki… banda debili, którzy przychodzili na koncerty napić się piwa, pogapić się na cycki i poskakać.”

John Frusciante (1970) gitarzysta amerykański (Red Hot Chili Peppers)

O ludziach

„Prowadzenie takiego programu mogę porównać z radością nurkowania na głębokość 40 metrów.”

Krzysztof Ibisz (1965) polski prezenter telewizyjny

o programach na żywo
Źródło: „Super TV” nr 26, 25 czerwca 2007

Radość

„Wyjście z gry konstytucyjnej to tak jak ktoś przegrywa na boisku, opuszcza je i powiada, że on dalej tak bawić się nie będzie, bo jemu reguły czy to, że bramka ma 11 metrów, nie odpowiada.”

Adam Daniel Rotfeld (1938) dyplomata polski, minister spraw zagranicznych

Źródło: Program I Polskiego Radia, 20 czerwca 2005

„Głowa do góry! Uśmiechnijcie się! Wszystko się kiedyś ułoży!… Dwa metry pod ziemią…”

Rafał Kmita (1965)

DOŚĆ!... dobry wyrób kabaretopodobny 2009 r.
Cytaty ze spektakli teatralnych i programów kabaretowych

„Zobaczył ludzi ociekających wodą, w biegu, ubrania i ciała mokre od spryskiwaczy. Na ulicy leżały porozrzucane buty, torebki, laptopy, mężczyzna siedzący na chodniku kaszlał krwią. Papierowe kubki turlały się dziwnie w dal. Świat był też sylwetkami w oknach na wysokości trzystu metrów, padającymi w wolną przestrzeń, i odorem płonącego paliwa, i monotonnym rozdzierającym wyciem syren.”

Don DeLillo Spadając

Źródło: Spadając, 2007

O ludziach , O świecie , O butach , O wodzie

„Architekturę mierzy się okiem i krokiem…, metr dla geodety.”

Luigi Snozzi (1932)

L'architettura si misura con l'occhio ed il passo, il metro al geometra. (wł.)

„Panowie wróciłem z Paryża, jaki ładny! Idę sobie nucąc szlagier, Charlesa Aznavoura i podziwiam wieżę Eiffela, a pod nią kłębowisko ludzi przed dziwnym urządzeniem, wyglądającym jak tory wąskotorówki, wznoszące się łagodnie ku niebu, gdzieś na 20 metrów. Co chwila ktoś potężnie zbudowany jednym ruchem ręki wypycha po torach mały wagonik. Z amerykańskimi muskularnymi marynarzami rywalizuje kilku angielskich „byczków”, pchają w granicach 17 metrów. Każdy z nich ma nadzieje, że jego wózek wtoczy się do końca torów, co wcześniej jeszcze nie zdarzyło się – i zdobędzie nagrodę 1000 franków oraz uznanie gapiów. Pomyślałem, że chyba właściciel torowiska założył pod nie magnesy, aby do tego jeszcze nie doszło. Chcąc się o tym przekonać, płacę 3 franki, zawijam rękawy i przystępuję do walki. Mocno zapieram się nogami, robię kilka głębokich oddechów i posyłam wózek w chmury. Tak panowie, wózek po torach pędzi z ogromną szybkością, uderza w zaporę, której szczątki spadają, na głowę zdumionych obserwatorów, wyje syrena, a wózek leci dalej! Właściciel łapie się za głowę. Prawie błaga mnie, abym nie podchodził już do jego urządzenia, daje mi nagrodę oraz dodatkowo 500 franków. Gratulacjom i poklepywaniu po plecach nie ma końca. (…).”

Marian Glinka (1943–2008) polski aktor

Źródło: Jan Włodarek, Marian Glinka – silny i sprawny http://www.jwip.pl/readarticle.php?article_id=1119

O ludziach , O walce

„Za wysoko! Dlaczego tak wysoko! Dlaczego powyżej dwóch metrów i czterdziestu czterech centymetrów strzelałeś, chłopie, a nie nieco niżej: pomiędzy dwa białe słupki!”

Tomasz Zimoch (1957)

podczas meczu Polska – Czechy na mistrzostwach Europy w piłce nożnej w 2012.
Wpadki komentatorskie
Źródło: styl.pl http://www.styl.pl/raport-euro/euro-spoko/news-zimoch-zlotousty,nId,615000 (dostęp 26 czerwca 2012)

„Do istot, które kochałem bardziej niż bardzo zaliczam „Dar Przemyśla” (…) Żyję z połową duszy, ta druga połowa leży na wraku lub we wraku „Daru Przemyśla” na kubańskiej plaży, gdzie (…) został on bezmyślnie, nonszalancko, jak własność państwowa, rozbity na progu rafowym 80 metrów od suchego lądu, przy doskonałym wietrze ENE 4°B i idealnej widzialności. Wygląda to tak, przy innym spojrzeniu na sprawę, jakby ten jacht nie mógł żyć beze mnie, jakby połowa mojej duszy zadomowiona w nim zrewoltowała się, brzydziła się dotykiem steru jachtu tych rąk, które wydarły go moim. Często wydaje mi się, że ten jacht popełnił samobójstwo (…) przy wraku została połowa mojej duszy, a ta druga, zdumiona nieszczęściem tamtej, nie może się pozbierać do dzisiaj. Nikt nie postawił pomnika czy choćby kamienia przy wraku, czas zdrapał nazwę z burty, nikt tutaj nie uronił jednej łzy, bo dla wszystkich w Przemyskim OZŻ jacht był przedmiotem, a nie istotą, jak dla mnie; ten jacht rodził się na moich oczach, z moich marzeń i nadziei, i nim został zwodowany był już otoczony moim gorącym uczuciem. Niech te słowa będą hołdem dla jachtu w każdą rocznicę jego zagłady, już nieważne czy w wyniku samobójstwa, czy morderstwa. Niech te słowa zastąpią mu kamień przygrobowy z opisem jego czynów. Wspomnienie o „Darze Przemyśla” zakończę marszem żałobnym z III Symfonii „Eroica” Beethovena i westchnieniem: Okręcie mój kochany, rozumiem to, że nie mogłeś żyć beze mnie, ale nie rozumiem tego, jak ja mogę bez ciebie żyć.”

Henryk Jaskuła (1923) żeglarz polski

Pożegnanie jachtu „Dar Przemyśla” wygłoszone w polonijnym Yacht Clubie im. Josepha Korzeniowskiego w Chicago
Źródło: Przemyślanin – Przemyski Niezależny Serwis Historyczno-Informacyjny

O nieszczęściu , O emocjach , O duszy , O samobójstwie

„Warunki są tragiczne. W obozie Ankawa Malla w chrześcijańskiej dzielnicy Erbilu Ankawa uchodźcy mieszkają w niewykończonym supermarkecie, gdzie wydzielono boksy dla całej rodziny, 5 na 5 metrów. Nie ma tam bieżącej wody.”

Witold Gadowski (1964)

Źródło: Tomasz Plaskota, W imię Allacha (wywiad z Witoldem Gadowskim), „Angora” nr 20 (1300), 17 maja 2015, s. 19.

„Dokąd Iran miałby wysłać taką bombę? Na Izrael? Nie uleciałby 200 metrów w atmosferze, a już Teheran znikłby z powierzchni ziemi.”

Jacques Chirac (1932–2019) prezydent Francji

swą wypowiedź o irańskiej broni jądrowej określił dzień później jako „skrót myślowy”.
Źródło: „Forum”, 5 lutego 2007

„Miałem pewnie sto metrów za sobą, kiedy poczułem opór pod nogami. Instynkt kazał mi się jeszcze wychylić. Lecimy! Na spotkanie z grubą czerwoną krechą. Nie słyszałem uderzenia nart o śnieg. Tylko ciałem wstrząsnął dreszcz. Wtedy ręce same wyskoczyły nad głowę. Biłem brawo. Nie sobie. Tym siłom, które mnie nie zawiodły.”

Wojciech Fortuna (1952) polski skoczek narciarski

o skoku, który dał złoty medal na zimowych igrzyskach olimpijskich w 1972.
Źródło: Szczęście w powietrzu

O szczęściu , O sile

„Sto trzydzieści dwa, trzy metry, może dalej i wtedy będzie złoto. Po złoto, po medal, dla nas dla wszystkich! Pofrunął! Pięknie, pięknie, jest medal, jest medal, ale myślę że jest złoto! Złoty medal! 136 metrów, 136 metrów! Adam kochamy cię! 136 metrów! Złoty medal Małysza na mistrzostwach świata! Nie może tego skoczyć Hautamäki! Życzę mu tego! Poczekam, przeproszę państwa, ale wydaje mi się, że nie może skoczyć!”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

po skoku Adama Małysza w drugiej serii konkursu indywidualnego mistrzostw świata na skoczni K-120.
Skoki narciarskie, Predazzo 2003

O myślach , O myśleniu , Kochać się

„Hol Delano Hotel wyglądał jak zaprojektowana w napadzie niepoczytalności scenografia do Alicji w Krainie Czarów. Wszystko było za duże, za małe, w złym kolorze bądź w niewłaściwym miejscu. Przed recepcją wisiała lampa z długim na trzy metry abażurem. Obok ściany pokrytej miniaturowymi lampkami i wyłożonego beżowym suknem stołu do bilardu z bilami w kolorze écru lekka bryza poruszała muślinowymi zasłonami, co najmniej dwudziestometrowymi.”

Helen Fielding (1958) angielska pisarka

Źródło: Rozbuchana wyobraźnia Olivii Joules, tłum. Katarzyna Petecka-Jurek

„Na szczycie była piękna pogoda. Zrobiłem ołtarz ze śniegu. Rozłożyłem bieliznę mszalną i odprawiłem mszę świętą na wysokości 8035 m n. p. m. Jedynym jej uczestnikiem był Borsuk. To było niesamowite uczucie, bo i miejsce było niezwykłe.(…) Jest to niesamowite uczucie, bo to niezwykłe miejsce. Zawsze odprawia się mszę w kościele, a nie znam kościoła, który by był wyżej niż 3 tys. metrów.”

Krzysztof Gardyna (1958)

Gardyna jest jedynym na świecie księdzem, który odprawił mszę na ośmiotysięczniku.
Źródło: Wioletta Gnacikowska, „Chwała na wysokości”, „Gazeta Łódzka” 26 stycznia 1998, cyt. za: „Górskie” wywiady i artykuły prasowe, Akademicki Klub Górski w Łodzi http://www.lodz.tpsa.pl/iso/Wiola/gardyna.html

O emocjach , O pogodzie

„Czekam na kogoś, kto sprawi, że poczuję się, jakbym była 3 metry nad niebem.”

Federico Moccia (1963)

Wybacz, ale będę ci mówiła skarbie

O czekaniu

„Wymazywanie Lecha Wałęsy z historii jest niegodziwe. Bracia Kaczyńscy choćby skoczyli 4 metry dwadzieścia centymetrów to i tak nie przeskoczą Wałęsy.”

Jerzy Wenderlich (1954) polski polityk lewicowy

na temat konferencji w Sejmie 7 września 2008 o Wolnych Związkach Zawodowych.
Źródło: politbiuro.pl http://politbiuro.pl/politbiuro/1,85402,5669336,Wenderlich__Kaczynscy_chocby_skakali_i_tak_nie_przeskocza.html, 8 września 2008

O historii

„Red Bull chciał kiedyś, żebym skoczył ze spadochronem z czterech tysięcy metrów, a oni złapią mnie w powietrzu. Ale taki ryzykant to ja nie jestem. Gdybym umiał to robić, to tak, ale wierzyć komuś, że mnie złapie? Nie bardzo. Oczywiście miałem mieć spadochron, a ktoś miał do mnie dolecieć. Później mieliśmy zrobić jakieś kółka i dopiero ktoś miał mi otworzyć spadochron. Podziękowałem. Za to może na paralotni spróbowałbym swoich sił.”

Adam Małysz (1977) polski skoczek narciarski

Źródło: „Przegląd Sportowy”, 19 maja 2008 http://www.sports.pl/sporty_zimowe/artykul.asp?Artykul=27943

„Rozdawanie pieniędzy na bujdy olimpijskie – to luksus, na który może pozwolić sobie tylko kraj bardzo bogaty. Gdyby całe pięć milionów „Funduszu nauki i kultury” oddano na szkoły lub szpitale, nikt rozsądny nie mógłby się oburzać, ale jeżeli naukę i sztukę nazywa się luksusem, na który państwo niema pieniędzy, i jednocześnie oddaje się te pieniądze na subsydjowanie hockeya na lodzie i skakania przez płotki, to mamy święte prawo oburzać się na takie barbarzyństwo (…) Tam gdzie ludność głoduje i mieszka w brudzie i nędzy, w kraju gdzie zarobki robotnicze są najnędzniejsze w Europie, gdzie poziom zdrowotny jest niższy niż na Bałkanach, niema sensu upajać się tem, że jedna bardzo wysoka kobieta rzuca nikomu niepotrzebnym dyskiem – trzydzieści osiem metrów”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Źródło: „Wiadomości Literackie” nr 40, 1928

O kobietach , O pieniądzach , O nauce , Sens

„Większość radioaktywnych szczątków wylądowała po eksplozji na dachu bloku III. Ponieważ roboty się nie sprawdziły wysłano tam ludzi. Uprzątali radioaktywny gruz po prostu łopatami. Nabierało się tego na łopatę, biegło do bloku IV, sypało gruz w czeluść na dole – i pędziło z powrotem. Z powodu bardzo silnego promieniowania taka szychta trwała zaledwie 20–40 sekund. Przez ten czas dało się zrobić tylko jedną rundę z łopatą, potem trzeba było zbiegać w dół, i szedł następny.(…) Ten dach miał jakieś 50 na 50 metrów, a w sumie w akcji tam na górze brało udział 3500 żołnierzy.”

Igor Kostin (1936–2015) ukraiński fotograf i dziennikarz

Źródło: rozmowa Eugena Maiera, Powinienem już dawno nie żyć, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.

O ludziach , O czasie

„Everest nie jest szczytem pięknym. Prawdopodobnie gdyby cała okolica była położona o tysiąc metrów niżej, nikt by tu nie zajrzał. Przyjechałaby jedna wyprawa, zrobiła pierwsze wejście i na tym by się skończyło. Everest niższy o tysiąc metrów byłby niewiele wart. Nietrudny, nieładny. Jego ogromna atrakcyjność bierze się stąd, że jest bezwzględnie najwyższy, a nasza stechnicyzowana cywilizacja wymaga wyników dających się wyrazić w kategoriach obiektywnych.”

Leszek Cichy (1951) Polski alpinista i geodeta

Źródło: Rozmowy o Evereście

„Taniec jest boski. Jest tak piękny jak muzyka. Wyzwala we mnie tyle pozytywnej energii, że zmęczenie, które się przy tym odczuwa jest zupełnie nieważne. Już po tygodniu prób poczułam w swoim ciele zupełnie nową energię. Zaczęłam się inaczej poruszać na scenie, grając swoje własne koncerty. Powiedziałam Stefano, że bardzo go szanuję i podziwiam jako tancerza i nauczyciela, i obiecuję, że będę pilnym uczniem, ale mam do niego jedną prośbę, żeby nie witał się ze mną pocałunkiem w policzek, jak to jest w naszym polskim i włoskim też zwyczaju i najlepiej chodził metr ode mnie. Uśmialiśmy się oboje, ale uszanował moją prośbę i przyjął z pełnym zrozumieniem. Tak więc mam nadzieję, że wszystko w tej materii będzie dobrze, a nasi ukochani paparazzi będą na tyle mili, że dadzą nam w spokoju potańczyć dopóki będzie to możliwe.”

Justyna Steczkowska (1972) polska piosenkarka

Wypowiedzi w wywiadach

O muzyce , O zrozumieniu , O pocałunku , O nauczycielach

„O Boże, te oczy szczeniaczka w twarzy starożytnego wikinga mierzącego metr dziewięćdziesiąt pięć.”

Charlaine Harris (1951)

Martwy dla świata (2004)

O Bogu

„Gdyby wszyscy rywalizowali ze wszystkimi, w jednej wielkiej kategorii open, nie obchodziłoby nas, czy jakaś sztangistka nie chowa pod kostiumem sztangisty. Niestety, niewygodnym skutkiem ubocznym byłby dążący do zera odsetek kobiet dopuszczonych do zawodów sportowych – panie przecież, z góry przepraszam za wulgarną dosadność, wypadają gorzej w niemal każdej konkurencji, co czasem widać gołym okiem na boisku (patrz gry zespołowe), a czasem na tablicy wyników (patrz tam, gdzie klasę zawodnika odmierzamy w metrach, minutach, kilogramach). Ba, najwybitniejsze sportsmenki z trudem dorównują przeciętnym sportowcom. Na szczęście dla naszych żon, matek, sióstr i kochanek wprowadziliśmy parytety, po dżentelmeńsku zapraszamy je na niemal wszystkie igrzyska i bez wypominania czegokolwiek rozdajemy te same medale za osiągnięcia, które po prawdzie na medale nie zasługują.”

Rafał Stec (1976) polski dziennikarz sportowy

Źródło: Sport tylko dla prawdziwych kobiet, sport.pl http://www.sport.pl/lekkoatletyka/1,84753,6956870,Rafal_Stec__Sport_tylko_dla_prawdziwych_kobiet.html

O kobietach , O szczęściu , O matce , O kochankach

„Jeżeli piłkarz ma czas powyżej sekundy na pięć metrów, to nie powinien grać w ekstraklasie.”

Orest Lenczyk (1942) polski trener piłkarski

Źródło: Lenczyk: Czy chciałbym poprowadzić reprezentację Polski? Już nie, sport.pl, 17 kwietnia 2012 http://www.sport.pl/sport-wroclaw/1,123437,11559419,Lenczyk__Czy_chcialbym_poprowadzic_reprezentacje_Polski_.html

O sporcie , O czasie

„Henry podniósł się, podając Laurze rękę. Wydychając chmurkę pary wodnej, podźwignęła się na nogi. Płaskowyż znajdował się ponad trzy tysiące metrów nad poziomem morza, a powietrze było rozrzedzone i zimne, w jakiś sposób wydawało się inne niż to, którym oddychali przez całe dotychczasowe życie. Ale było też niesamowicie czyste.”

Andy McDermott (1974)

Łowcy Atlantydy (2007)

O życiu

„Čupić oddaje rzut ze skrzydła, ja bronię. Piłka leży w polu sześciu metrów, on ją łapie, biegnie i po chwili wyrzuca na bok. Według przepisów gry w piłkę ręczną to są dwie minuty. Bogdan protestuje. Sędzia to widzi i daje mu żółtą kartkę, po czym zabiera nam piłkę. To jest absurd, nie rozumiem tej sytuacji.”

Sławomir Szmal (1978) polski piłkarz ręczny

po przegranym półfinałowym meczu z Chorwacją na ME 2010.

„Plany pójścia w Andy nie powiodły się, choć u podnóży Santiago de Chile są już szczyty liczące nawet 5,5 tys. metrów. Są tam wspaniałe stacje narciarskie, ale niedostępne bez własnego samochodu, bo za daleko jest do nich od ostatniej stacji metra i autobusu. Taksówkarz odmówił wyjazdu, powiedział, że to jest za wysoko. Ale biegałem po niższych górkach, jadłem wielkie, dziwne ryby, piłem wina chilijskie, inne, niż te dostępne w Polsce. Jestem maniakiem pływania, niestety Ocean Spokojny okazał się niedostępny dla pływaków, bo zbyt wielka fala ścina z nóg.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Oczyszczeni przeszli jak tsunami, „Polska Gazeta Wrocławska”, 12 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110948.html#

O piciu , O rybach

„Naukowcy gromadzili przez kilka miesięcy wszystkie dane dotyczące tego zdarzenia. Ustalaliśmy pogodę, jaka była tam wtedy naprawdę, księżyc i jego fazę, czy było jasno czy nie i wszystko to, co tylko mogło posłużyć do wykonania takiej symulacji. Biorąc pod uwagę różne warianty, różne pogłoski, przypuszczenia, domniemania, nie tylko w sprawach zablokowanego steru wysokościowego, ale także automatycznego pilota, próbowaliśmy odtworzyć bieg tamtych zdarzeń. Po badaniach pokazujących jak samolot zachowywałby się przy różnych awariach, po tysiącach symulacji werdykt naukowców brzmiał: „nie było katastrofy lotniczej”. To, co się zdarzyło, nie mogło być katastrofą. Samolot wystartował i wzniósł się, nieważne czy na 10, 30 czy na 100 metrów, to nie ma żadnego znaczenia. Jeśli znalazł się w wodzie 500 metrów od brzegu, a następnie tonął od 6 do 8 minut, nie mógł ulec żadnej katastrofie.”

Dariusz Baliszewski (1946) polski dziennikarz i publicysta

o śmierci generała Sikorskiego.

O śmierci , O pogodzie

„Było mi wtedy trochę niedobrze. Zwłaszcza kiedy wisiałem 13 metrów nad ziemią. Miałem szczęście. Dali mi tego kaskadera, który pokazał mi, co robić, ale powiedziałem mu: „Super, ale wiesz, ja jestem tylko gitarzystą.””

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

O szczęściu

„Przypędzono stalowe żyrafy,
rozciągnięto stalowe ramiona,
rosną w górę konstrukcje stalowe,
rosną piętra w stalowych dłoniach.
Metrów dwieście! (…)
Tu robotnik i chłop się spotkają,
Tutaj prawda jak żyto jest prosta.
Tu swą młodość, wciąż młodą i piękno
przekazuje Warszawie – Moskwa.”

Stanisław Swen Czachorowski (1920–1994) poeta i aktor polski

Źródło: Pałac prawdy

O życiu , O prawdzie , Cytaty o pięknie , O górach

„Według MAK i komisji Millera, fragment skrzydła oderwał się po uderzeniu w brzozę. Zdaniem prof. Wiesława Biniendy, naukowca z USA, gdyby rzeczywiście „pancerna” brzoza zdołała oderwać ten fragment skrzydła, zgodnie z zasadami aeronautyki upadłoby ono kilkadziesiąt metrów wcześniej.”

Anita Gargas (1964) polska dziennikarz i matematyk

Źródło: Mapa smoleńskiego kłamstwa, gazetapolska.pl, 11 kwietnia 2012 http://www.gazetapolska.pl/16996-mapa-smolenskiego-klamstwa

O kłamstwie

„Lubię reżyserować aktora obok zza kamery, trudno by mi było patrzeć na monitor ileś tam metrów dalej. Poza tym wtedy mam większą kontrolę nad wszystkim i oszczędzam sporo czasu.”

Tomasz Suski (1983)

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62777

O czasie

„Człowiek, który boi się ekspozycji, bardzo szybko musi wycofać z tego sportu, żeby się nie wiem jak wspinał. Nie wytrzyma powodowanych przez lęk stresów. Dla mnie w pełni sezonu nie ma znaczenia, czy mam pod sobą pięć czy pięćset metrów.”

Leszek Cichy (1951) Polski alpinista i geodeta

Źródło: Leszek Cichy, Krzysztof Wielicki, Jacek Żakowski, Rozmowy o Evereście, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1982, ISBN 8320316340, s. 112.

O sporcie

„Jaka wizyta, taki zamach, bo z 30 metrów nie trafić w samochód to trzeba ślepego snajpera.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

po ostrzelaniu w Gruzji kolumny prezydenta Lecha Kaczyńskiego, 23 listopada 2008.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,5981294,Komorowski__Jaka_wizyta__taki_zamach.html, 25 listopada 2008

O samochodach

„Na wysokości ponad 8000 metrów, pod szczytem Everestu, czy w szalupie ratunkowej nie tak łatwo spotkać ateistę!”

Edward Michael Grylls książka Szkoła przetrwania: kultowy poradnik survivalowy

Szkoła przetrwania: kultowy poradnik survivalowy (książka)

„No i co się tak patrzysz? Nie widziałeś człowieka bez rąk? Taki się urodziłem, kurna jego mać – ręce zakończone tuż za łokciami, szczęście, że chociaż te łokcie są. A żebyś ty brachu widział, jak ja jeździłem na rowerze! Z góry od kościoła zjeżdżałem bez trzymanki, ze sto metrów prawie. No, kiedy mały byłem. Przyjezdne to mnie pokazywały palcami. A co to ja, cudak? Czy to cyrk jaki? A jak w nogę grałem! Masę miałem, to nikt mnie nie mógł ruszyć. Dwie, trzy kiwki i bania! Biegi i skoki też mi dobrze szły. Ale w siatę, w kosza, w pingla – to ja nigdy. W bilarda za to umiem grać i już niejednego frajera opitolilem i stawiać mi musiał. Postawiłbyś i ty kielonka, i piwo. Już się nie bój, potrafię wypić i bez rąk. W domu to mam łyżkę i widelec z rzemykami, które wkładam na te moje popieprzone ręce, i nawet nóż, ale trudno żebym z czymś takim chodził do baru, nie?”

Ryszard Lenc (1955)

Źródło: Łyżka, widelec, nóż, „Sekrety ŻAR-u” 2005, nr 3

O szczęściu , O domu , O piwie

„Czasem warto zawrócić nawet sto metrów przed szczytem, jeżeli pora jest już zbyt późna albo zmęczenie zbyt duże. Decyzja o odwrocie może być bardzo trudna, gdy wierzchołek jest na wyciągnięcie ręki. Ale zawsze trzeba pamiętać, że wspinaczka nie kończy się na szczycie.”

Sylwia Bukowicka (1978)

Źródło: Na skraju, polityka.pl http://www.polityka.pl/kraj/wywiady/1537643,1,rozmowa-z-sylwia-bukowicka-himalaistka.read

O decyzjach , O czasie , Pora roku

„Nie chcę widzieć tego meczetu, to bardzo blisko mojego domu w Toskanii. Nie chcę widzieć minaretu wysokości 24 metrów w miejscowości Giotta, skoro ja w krajach muzułmańskich nie mogę nosić krzyżyka ani mieć Biblii. Jeśli będę dalej żyć, pojadę do przyjaciół w Carrarze, mieście marmurów. Tam jest wielu anarchistów: razem z nimi wezmę materiały wybuchowe i wysadzę ten meczet w powietrze.”

Oriana Fallaci (1929–2006) włoska dziennikarka i pisarka

O domu

„Jeżeli państwo pozwolą to przypomnę teraz taką anegdotę o Goldim.
Kiedyś odwiedzili go w jego domu znajomi, właściwie można powiedzieć „posiadłości”, bo to jest ogromny dom z garażem, do którego się wjeżdża i z dachem imitującym skocznię narciarską… I ci znajomi weszli do środka, szukają Goldiego, ale jego nigdzie nie ma. Wchodzą do łazienki, pokoju łaziennego właściwie, bo to jest 40 metrów kwadratowych, jacuzzi na środku, kolorowe monitory… Ale go tam także nie ma. Idą więc do jego sypialni, gdzie stoi łóżko wodne… water bed… i też nic. Aż w końcu jeden z nich mówi: „Chodźmy na górę. On ma tam taką komórkę, w której lubi siedzieć.””

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Poszli i faktycznie Goldi tam był! Siedział pod pierzyną!
anegdota o Andreasie Goldbergerze.
Skoki narciarskie, Bischofshofen 2005

O pokoju , O domu , O górach

„Kolacja w restauracji Dom Polski na Saskiej Kępie i Stadion Narodowy. Poważnie mówiąc, wszyscy byli pod wrażeniem lokalizacji stadionu – nad Wisłą, nieco na uboczu, a jednak blisko centrum. Nawiasem mówiąc, chciałbym, żeby znalazła tam miejsce siedziba związku. Upadł plan zbudowania siedziby na Bielanach, więc gdyby minister Drzewiecki – bo stadion będzie własnością państwa – sprzedał mi tanio trzy tysiące metrów kwadratowych, to by wystarczyło na potrzeby PZPN. Myślę, że moglibyśmy się porozumieć, bo przecież od PZPN zależy, ile meczów na Stadionie Narodowym będzie rozgrywać reprezentacja.”

Grzegorz Lato (1950) piłkarz polski, trener, senator RP

odpowiedź na pytanie „Co się najbardziej podobało [Delegacji UEFA w czasie wizyty w Polsce]?”
Źródło: rp.pl http://www.rp.pl/artykul/9210,292223_Przyjechali_zawodowcy.html z 17 kwietnia 2009 r.

O domu , O myślach , O wrażeniach , O czasie

„Nie chciałabym działać na wyprawach, podczas których ludzie nie dbają o siebie. Część uroku gór polega na tym, że robi się coś razem. Są słabości, niedociągnięcia, wszystko dociera się na bieżąco. Nikt nie zakłada, że osłabnie na 8 tysiącach metrów, ale… Czasem wystarczy słowo, poklepanie po ramieniu, wpięcie w poręczówki i słabnący odnajduje siłę, by iść. Często ratujemy tak życie.”

Anna Czerwińska (1949) polska alpinistka

Źródło: Wybitna himalaistka: Na Broad Peaku zabrakło braterstwa liny, rmf24.pl, 6 kwietnia 2013 http://www.rmf24.pl/raport-zimowe-zmagania/sezon2012-13/news-wybitna-himalaistka-na-broad-peaku-zabraklo-braterstwa-liny,nId,952339

O życiu , O ludziach , O sile , O czasie

„Jeżeli jakieś państwo, samo lub w towarzystwie innych, zechce pokusić się chociażby o jeden metr kwadratowy naszego terytorium, przemówią armaty.”

Józef Beck (1894–1944) polski polityk, dyplomata, wojskowy

oświadczenie w sprawie Paktu Czterech.
Źródło: Wojciech Roszkowski, Najnowsza historia Polski 1914–1945.

O historii

„W sali znajduje się teraz kilkadziesiąt żywych ludzkich ciał, a każde z nich jest workiem wypełnionym wnętrznościami i płynami pod tak wysokim ciśnieniem, że po nakłuciu strzyknęłyby na kilka metrów. Każde z nich opiera się na konstrukcji zbudowanej z dwustu sześciu kości połączonych ze sobą znanymi z zawodności stawami, które często trzeszczą, skrzypią i trzaskają, kiedy znajdują się w nie najlepszym stanie stanie technicznym. Ten szkielet obciągnięty jest trzęsącym się mięsiwem, wydęty workami z powietrzem i nadziany gordyjskim węzłem kanalizacyjnym, pełnym bulgocących kwasów i gazów pod ciśnieniem, spryskiwanym enzymami i rozpuszczalnikami produkowanymi przez ułożone wzdłuż niego ciemne, skruszałe bryłki genetycznie przeprogramowanego mięsa. Przez ten lepki labirynt przeciskają się kawały trawionego pokarmu, popychane szeregowymi skurczami, rozkładając się na gaz, płyn i substancje stałe, które należy regularnie wydalać na świat, inaczej bowiem właściciel zatrułby się na śmierć. Kuliste, wypełnione żelem kamery obracają się w smarowanym śluzem gniazdach. Niezliczone armie rzęsek bronią organizm przed wrogimi cząsteczkami, otorbiają je i pozbywają się ich. W każdym z ciał trzepocze usytuowany centralnie mięsień, przepompowujący płyny pod ciśnieniem. A mimo to żaden z organizmów nie wydaje nawet najdrobniejszego szmeru podczas całej przemowy sułtana. Ten cud można wyjaśnić jedynie potęgą władzy, jaką ma nad ciałem mózg, a nad nim z kolei – kultura.”

Neal Stephenson książka Cryptonomicon

Źródło Cryptonomicon, rozdział Sułtan str. 250, Warszawa 2001
Cryptonomicon

O śmierci , O świecie

„Tradycyjny negatyw jest tak drogi, że musimy przez cały czas ograniczać się jego ilością. Musimy tak inscenizować swoje filmy i musimy tak opowiadać żeby oszczędzać każdy metr taśmy. Tymczasem w przypadku kamery cyfrowej HD takich ograniczeń nie ma. Ładujemy do niej kasetkę i nie dość, że mamy wspaniały obrazek, to jeszcze możemy opowiadać tak jak chcemy.”

Maciej Ślesicki (1966) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13588

O czasie

„Ma prawie dwa metry w wzrostu. Proszę zobaczyć co robi ten chłopak, który śmiało by się zmieścił w koszykówce…”

Jacek Gmoch (1939) polski trener piłkarski

o angielskim piłkarzu Peterze Crouchu.
Mundial Niemcy 2006 w studio TVP

Chłopak

„Ten stary rekord Goldiego 125 metrów musi paść!”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o rekordzie Andreasa Goldbergera w Planicy 225 m.
Skoki narciarskie, Lahti 2003

„Człowiek koreański ma średnio 180 metrów. To znaczy centymetrów, pomyliło mi się z wysokością stadionu.”

Jacek Gmoch (1939) polski trener piłkarski

w czasie meczu Korea Południowa – Grecja.
Źródło: zczuba.pl http://www.zczuba.pl/zczuba/1,101142,8007150,Zlotousci_na_mundialu___dzien_pierwszy_i_drugi.html, 13 czerwca 2010

O czasie

„Pod moim bezpośrednim dowództwem było 49 bombowców horyzontalnych. Mniej więcej 500 metrów z prawej i trochę poniżej mojego samolotu leciało 40 samolotów torpedowych. W tej samej odległości z lewej, ale o 200 metrów nade mnę leciało 51 bombowców nurkujących. 43 myśliwce osłaniały formację. Trzy pierwsze grupy dowodzone były przez kapitanów Muratę, Takahashi i Itaya. Lecieliśmy przez gęste chmury rozciągające się na wysokości 2000 metrów, czasem ponad nimi. Dzień wstawał i obłoki pod nami poczęły stopniowo rozjaśniać się, gdy na wschodzie pojawiło się błyszczące słońce. Otworzyłem owiewkę kokpitu i popatrzyłem na wielki szyk samolotów. Ich skrzydła lśniły w jasnym, porannym świetle słonecznym. Szybkościomierz wskazywał 125 węzłów – pomagał nam wiatr popychający nas z tyłu. O 7.00 wyliczyłem, że powinniśmy osiągnąć Oahu w niespełna godzinę, jednak lecąc ponad chmurami nie widzieliśmy powierzchni morza, nie mieliśmy też możliwości sprawdzenia, na ile wiatr zniósł nas z kursu. Włączyłem antenę kierunkową, nastawiając ją na radiostację Honolulu i wkrótce złapałem jakąś lekką muzykę. Obracając antenę odnalazłem dokładny kierunek, z którego nadchodziła emisja i skorygowałem nasz kurs o pięć stopni. Nastawiając precyzerem radioodbiornik usłyszałem razem z muzyką coś, co wydawało mi się komunikatem meteo. Wstrzymując oddech pokręciłem gałką i wsłuchiwałem się w głos. I wtedy usłyszałem po raz drugi: „Przeciętne częściowe zachmurzenie, z chmurami przeważnie nad górami. Podstawa chmur 3500 stóp. Widzialność dobra. Wiatr północny, 10 węzłów.””

Mitsuo Fuchida (1902–1976)

To była pierwsza i nie ostatnia chwila mej nieopisywalnej radości tego dnia. Warunki były wymarzone do ataku powietrznego, a zwłaszcza naszego.
ciąg dalszy powojennych wspomnień Fuchidy na temat jego udziału w nalocie na Pearl Harbor.
Źródło: Z. Flisowski, Burza nad Pacyfikiem cz. 1, s. 97–98

O czasie , O odległości , O słońcu

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Ludzkość porównam do zatopionego pancernika. Wydostać się nie może nikt ze straszliwego ciśnienia kilku tysięcy metrów wody nad sobą. Próbowano już w tym wnętrzu modlić się, uwierzono w Trimurti indyjską i w Trimurti chrześcijańską, moc wyższą odbierano w ekstazie derwiszów lub gdy dzwonek uderzył we Mszy na Podniesienie. Ale kto wyjrzał przez grube szyby pancernika – postrzegł zastygłą przeraźliwie mroczną Infernalność: jakby zamiast hostii spożyć cyjankali: mroźny śmiertelny wstręt…”

Tadeusz Miciński (1873–1918) pisarz i poeta polski

Xiądz Faust
Źródło: rozdz. XIX, Bitwa pojęć http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=16026, wyd. „Książka”, Kraków 1913, s. 251–2.

O książkach

„Raport MAK zupełnie nie zauważa faktu, że w wieży kontroli lotów doszło wtedy do awantury między Pliusninem a Ryżenką i Krasnokuckim, którzy chcieli, by Pliusnin wykonał polecenie z Moskwy. Krasnokucki uciął dalsze próby Pliusnina, by odesłać tupolewa na zapasowe lotnisko, wydając mu polecenie: „Doprowadzamy do 100 metrów, 100 metrów i koniec rozmowy.””

Anita Gargas (1964) polska dziennikarz i matematyk

Źródło: Wieża poza raportem, gazetapolska.pl, 19 stycznia 2011 http://www.gazetapolska.pl/236-wieza-poza-raportem

„Motorem i główną inicjatywą mojej 20-letniej działalności w Himalajach była przede wszystkim odpowiedzialność. Wydaje mi się, że tym razem jej zabrakło. Nasuwa mi się smutna refleksja, że chłopcy zbyt długo przebywali na wysokości około 8000 metrów. Część zespołu miała też zbyt małe doświadczenie.”

Jacek Berbeka (1959)

o wyprawie, podczas której zaginął jego brat, Maciej Berbeka.
Źródło: Jacek Berbeka, brat zaginionego himalaisty z Zakopanego: „Brakło odpowiedzialności”, podhale24.pl, 7 marca 2013 http://podhale24.pl/aktualnosci/artykul/23125/Jacek_Berbeka_brat_zaginionego_himalaisty_z_Zakopanego_quotBraklo_odpowiedzialnosciquot.html

„Dziś jeszcze w kobiecym siedmioboju pchnięcie kulą i 200 metrów mężczyzn.”

Przemysław Babiarz (1963) polski dziennikarz sportowy

Wpadki komentatorskie
Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=6&startsz=x

O sporcie

„Islandzka poczta potwierdziła i wzmocniła popularność hulajnog na wyspie. Panie z biura miały do dyspozycji trzykołowe hulajnogi, którymi przemieszczały się na przykład do jadalni po drugiej stronie hali. Po co chodzić, skoro kilkadziesiąt metrów można raz-dwa śmignąć na hulajnodze i przywieźć sobie do biura kawunię lub śniadanie (hulajnogi z przodu miały mały stoliczek). Najczęściej z tego pojazdu korzystała dyrektorka. Gdy chciała skontaktować się z kimś z hali, robiła to szybko i sprawnie, jakby z hulajnogą się urodziła. Myślę, że była najszybsza ze wszystkich pracowników poczty. Stała sztywno wyprostowana, wpatrzona w punkt docelowy i energicznymi ruchami lewej nogi odpychała się od podłogi. I tylko suknia z szerokimi falbanami powiewała między listami i paczkami. Dyrektorkę na hali można było rozpoznać po latającej sukni.”

Mirosław Gabryś (1973)

Islandzkie zabawki

O myślach , O myśleniu

„O dobry metr pomyliła się Wang, ta chińska lokomotywa.”

Marek Magiera (1978)

„Nie jest łatwo zrobić spektakl drogi w scenicznej przestrzeni na kilkudziesięciu metrach kwadratowych. A ja lubię takie wyzwania.”

Czesław Sieńko (1956)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 11 października 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/widzialemw.htm

„Oni niestety zeszli poniżej 100 metrów. Ja w wywiadzie z panem Kraśko trochę zagrałem. Z różnych względów. Ponieważ pan Kraśko grał ze mną, no to tak jak w kartach się gra w niektórym układzie… Z panem nie będę grał w karty, w związku z tym powiem, że oni zeszli poniżej 100 metrów. Byli gdzieś na wysokości pomiędzy 50 a 60 metrów.”

Jacek Rońda (1948) polski informatyk

Źródło: Prof. Rońda: W rozmowie z panen Kraśko trochę zagrałem, oni zeszli poniżej 100 m, dziennik.pl, 17 październik 2013 http://wiadomosci.dziennik.pl/wydarzenia/artykuly/440770,prof-jacek-ronda-w-rozmowie-z-pnem-krasko-troche-zagralem-oni-zeszli-ponizej-100-m.html

O grach

„W ten sposób zaczął się jeden z najbardziej dramatycznych dni, jakie przeżyłem – dzień, który wrył się głęboko w pamięć, stając się symbolem karności i dyscypliny silniejszej niż śmierć, bo płynącej z głębokiego zaufania dowódcy do żołnierza i odwrotnie, zaufania, które zrodzić mogła głęboka przyjaźń i wspomnienie przeżytych niebezpieczeństw […] Stan nerwowego napięcia osiąga kulminacyjny punkt, gdy po obrzuceniu piwnic granatami Niemcy zaczynają pruć w okna krótkimi seriami lkm-u. Drzwi piwnic są niewystarczającą ochroną i trzeba mieć wiele hartu, by znieść ogień pocisków uderzających metr nad głowami wtulonych w ziemię chłopców […]”

Ryszard Białous (1914–1992)

Jerzy Białous „Walka w pożodze”

O śmierci , O przyjaźni , O zaufaniu , O wspomnieniach

„Staram się wszystko robić, po prostu, porządnie. To nie jest tak, że jestem nadmiernie ambitny i zamierzam proponować ambitną twórczość. Ale też nie sprzedaję gumy do majtek na metry. Celuję gdzieś w środek. Pamiętając, że chcę rozbawiać, ale nie zawstydzając przy tym samego siebie. To nie jest łatwa granica.”

Krzysztof Jaroszyński (1953)

Źródło: Ryszarda Wojciechowska, Nie sprzedaję gumy do majtek na metry, „Polska Dziennik Bałtycki” nr 33, 8 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/155816.html

„130 m to nie jest 148 m, to jest kilkanaście metrów dalej!”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o skoku na odległość 130 m.
Skoki narciarskie, Willingen 2005

O odległości

„Mówili w telewizji, że niedźwiedź kodiak mierzy trzy metry pięćdziesiąt!
– Kurde balans, trzech pięćdziesiąt nie ma nawet słoń! He? No! – sprzeciwił się drugi.
– Jak stanie na tylnych łapach, a podniesie przednie, to niedźwiedź kodiak mierzy trzy metry pięćdziesiąt.
– Kurnia, już mnie nie wpieprzaj! – wrzasnął łysoń, zrywając się nagle. Był to naprawdę olbrzym. – Ja mam dwa metry, ty metr sześćdziesiąt. Wleź na mnie i rękami dotknij sufitu. Potem pogadamy o tym twoim kodiaku. He? No! – A znowu siadając, dodał: – Kurde balans, to będzie cholernie wysoko.
– No dobra – zgodził się niespodziewanie maleńki i zaczął wspinać się tamtemu na plecy.”

Petr Šabach (1951–2017)

Zakład

„Michael śpi. Śnią mu się jakieś dzieci. Ale tylko sami chłopcy.(…) Śpi specjalnie metr nad ziemią, żeby nie zżarły go bakterie z podłogi.”

Tadeusz Ross (1938) polski aktor, satyryk, piosenkarz

Jeden dzień z życia
Źródło: Michael Jackson

O dzieciach

„Jestem szczęśliwa. Nigdy w całym swoim życiu nie czułam się tak dobrze. A ty?
– Ja? – Przytula ją do siebie. – Ja czuję się znakomicie.
– Tak, że mógłbyś dotknąć palcem nieba?
– Nie, nie tak.
– Jak to, nie tak?
– O wiele wyżej. Co najmniej trzy metry ponad niebem.”

Federico Moccia (1963)

Trzy metry nad niebem
Źródło: rozdział 62

„Z powodu nawałnicy śnieżnej [samolot] wznosi się bardzo szybko na wysokość 6000 metrów. Wszyscy możemy oddychać tylko dzięki butlom z tlenem. Większość współpasażerów robi się zielonożółta z powodu braku tchu, jedynie Führer pozostaje niewzruszony, ani przez chwilę nie korzystając z jakiegokolwiek środka wspomagającego.”

Joseph Goebbels (1897–1945) niemiecki polityk nazistowski, minister propagandy

w 1933.
Dzienniki (1923–1945)

„Rytm serca to Sèvres rytm wiersza to metr na linijce”

Dorota Dziedzic-Chojnacka (1977) poetka polska

zwalniam.zwalniam
Źródło: Dostojność wiersza

Serce

„Bezsenne noce, nie mogę zasnąć.
Idąc myślę o tym, że pechowe jest to miasto.
Nie chcę mówić, że przeklęte.
Znicze i tablice pamiątkowe za każdym zakrętem.
Każdy metr emanuje przekrętem.
Krew każdego domu jest tu fundamentem.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

WWO
Źródło: Bezsenne noce

O domu , O myślach , O myśleniu

„Piłka przeszła 2 metry między spojeniem słupka z poprzeczką.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=5&startsz=x

O sporcie

„Muzyka jest cudowną abstrakcją, poprzez którą chcę się porozumiewać. Mniej pracowałem w dramacie, w którym trochę czuję się ograniczony; przestrzeń teatralna jest mniejsza, mniejsze są proporcje, a więcej szczegółów. Muzyka poprzez zawartą w niej abstrakcję zbliża się do obrazu. Mniej ogranicza wyobraźnię. Mam ramę siedemnaście metrów na dziesięć, pięćdziesiąt metrów głębokości, wielkie boki. Lubię zapełniać tę przestrzeń. To jest ogromne wyzwanie.”

Boris Kudlička (1972)

Źródło: „Didaskalia” 2004, nr 2

O muzyce , Obraz

„Na 2011 rok w planach jako źródła finansowania budownictwa 7,5 miliona metrów kwadratowych mieszkań, ferm mleczno-towarowych, ośrodków hodowli trzody chlewnej i całego szeregu innych programów założono… zero rubli. Zero!”

Michaił Miasnikowicz (1950) białoruski polityk

krytyka pod adresem doradcy prezydenta ds. ekonomicznych
Źródło: „Nasza Niwa” http://nn.by/?c=ar&i=62981, 9 listopada 2011 (białorus.)

„Siedem problemów z czasów okupacji i okresu utrwalania władzy ludowej spoczywało w jego ogrodzie i wąchało kwiatki od spodu. Problemy miały rany od broni palnej, siecznej i nie żyły. Trochę problemów zakopano w stodole. Problemy te można określić z grubsza jako broń palna i amunicja do niej. (…) Zasadniczy problem, który od kilku pokoleń trzymał jego rodzinę w tym miejscu, spoczywał głęboko pod stajnią. Problem miał sto dwadzieścia metrów średnicy, ponad dziesięć grubości i był edonickim statkiem kosmicznym.”

Andrzej Pilipiuk (1974) polski pisarz

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Weźmisz czarno kure…
Źródło: Problemy

O rodzinie , O problemach

„Przewracałam się, wstawałem, jechałam kilka metrów, znów upadałam, szłam na kolanach. To trwało godzinę. Dziś taki dystans pokonuje w minutę i siedemnaście sekund.”

Luiza Złotkowska (1986)

o pierwszych okrążeniach na łyżwach.
Źródło: Ramię w ramię na podium, przegladsportowy.pl, 15 marca 2010 http://www.przegladsportowy.pl/igrzyska-olimpijskie/vancouver-2010,ramie-w-ramie-na-podium,artykul,71227,1,935.html

„Polska jest piłkarskim Titanikiem. Tam statek był dwa metry pod wodą, a niektórzy dalej tańczyli. Mam wrażenie, że z naszym futbolem jest podobnie. Idziemy na dół, ale zabawa trwa. Jak gramy między sobą, to jest fajnie, podniecamy się… A jak przyjdzie grać w Europie, to zabawa kończy się bardzo szybko.”

Zbigniew Boniek (1956) polski piłkarz, trener i działacz sportowy

Źródło: onet.pl http://sport.onet.pl/pilka-nozna/liga-europy/polska-jest-pilkarskim-titanikiem-idziemy-na-dno-a,1,3414043,wiadomosc.html

O wrażeniach , O sporcie , O wodzie

„Amerykański profesor wylądował kiedyś na francuskiej plaży, biegł czterysta czy pięćset metrów pod morderczym ogniem, nie schylając się i nie padając, i był ranny, a teraz uważa, że jak ktoś przebiegnie taką plażę, to może później mówić – „człowiek powinien biec” albo „człowiek powinien strzelać”, albo – „szliście na śmierć jak barany”. Żona profesora dodała, że strzały potrzebne są przyszłym pokoleniom. Śmierć ludzi ginących w milczeniu jest niczym, bo nic nie pozostawia po sobie, a ci, co strzelają, pozostawiają legendę – jej i jej amerykańskim dzieciom.”

Hanna Krall książka Zdążyć przed Panem Bogiem

Zdążyć przed Panem Bogiem

O śmierci , O dzieciach , O ludziach

„Za co mam ją przeprosić? Pani Krawczyk to powinna na kolanach (…) do Częstochowy z Gdańska iść (…), wysypaną drogą grochem całą i powinna jeszcze głową co metr bić i przepraszać wszystkich w Polsce za to, co ona zrobiła.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: W polskim rządzie można wyzywać kobietę od najgorszej, wiadomosci24.pl, 10 lutego 2007 http://www.wiadomosci24.pl/artykul/w_polskim_rzadzie_mozna_wyzywac_kobiete_od_najgorszej_18906-1-1.html?id_komentarz=26742&ocena=minus

O kobietach

„Wykorzystuje swoje fenomenalne warunki fizyczne, wydaje mi się, że powyżej 120 metrów.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Lieglu.
Skoki narciarskie

„Napisałem tylko, że wydaje się nieszkodliwa. Podobnie jak nieszkodliwa wydaje się anakonda, owinięta wokół gałęzi drzewa, trzy metry nad twoją głową.”

Meg Cabot (1967)

Postać: Cal Langdon
o Jane Harris.
Źródło: Włoskie szaleństwo, tłum. Alicja Marcinkowska

„Kiedy nadeszła pora deszczowa, patrole niemieckie odkryły ciała leżące wokół suchych jam głębokich na dwanaście do szesnastu metrów. Wygrzebany zostały przez Hererów próbujących dokopać się do wody. Bezskutecznie. Cały naród - około siedemdziesięciu tysięcy ludzi - zginął na pustyni. Pozostało jedynie kilka tysięcy skazanych na karną pracę w niemieckich obozach koncentracyjnych.”

Sven Lindqvist (1932–2019) szwedzki dziennikarz

"Exterminate All the Brutes": One Man's Odyssey into the Heart of Darkness and the Origins of European Genocide

O ludziach , Pora roku

„Klomb w kształcie planu miasta budowany jest od zeszłego roku – 1 sierpnia 2016 r. miasto przekazało na ten cel 331 metrów kwadratowych trawnika przy ul. Żwakowskiej. Aby realizować projekt trzeba było najpierw nawieźć tu 67 ton ziemi. Jednym z elementów dekoracyjnych będzie wybrukowany herb miasta Tychy o powierzchni 4 metrów kwadratowych: trąbka ma być zrobiona z szarego granitu szwedzkiego, a tło wypełni czarny granit.”

Henryk Jan Dominiak

„Stary francuski ksiądz, który przebywał z nami jako jeniec, poprosił mnie, abym razem z nim po południu udał się do miasta. Chciał zobaczyć, jak się czują niemieccy duchowni i Niemcy, którym nie powiodła się ucieczka… Mimo że byliśmy przygotowani na najgorsze, to, co zobaczyliśmy, wstrząsnęło nami do tego stopnia, że nie da się tego wyrazić słowami. Kilka metrów od naszego obozu natknęliśmy się na widok, którego nie zapomnę do końca życia. Zabito kilkanaście niemieckich dziewcząt, które wcześniej zgwałcono. Kilka z nich powieszono za nogi i rozpruto im brzuchy. Koledzy już wcześniej mówili mi o podobnych rzeczach, ale nie chciałem wierzyć. Zatrzymaliśmy się i odmówiliśmy modlitwę.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

„Poproszono rodzinę, było nas kilkadziesiąt osób. Ustawiliśmy się w kondukcie, ustawiono trumnę, modliliśmy się. Po godzinie podeszła do nas pani Bożena Mikke i mówi do mnie w ten sposób: Andrzejku, tu jest mój mąż Stanisław Mikke, Stefcio jest kilkadziesiąt metrów dalej. Tak wyglądało przywiezienie ciał i taka była organizacja.”

Andrzej Melak (1944) przewodniczący Komitetu Katyńskiego, polityk

o przewiezieniu ciał ofiar katastrofy w Smoleńsku do Polski i organizacji uroczystości pogrzebowych przez rząd PO-PSL.
Źródło: Wstrząsające! Andrzej Melak o mało znanym incydencie po tragedii smoleńskiej http://niezalezna.pl/86026-wstrzasajace-andrzej-melak-o-malo-znanym-incydencie-po-tragedii-smolenskiej, niezalezna.pl, 14 września 2016.

O rodzinie

„To obraz makabryczny i absolutnie niedopuszczalny w cywilizowanym świecie oraz w naszej kulturze, zgodnie z której kanonami, ciało osoby zmarłej traktuje się zawsze z szacunkiem. To w jaki sposób potraktowano ciała ofiar katastrofy smoleńskiej przeczy tym kanonom. Druga sprawa to kwestia skali zaniedbań jakich się dopuszczono. Słyszeliśmy opowieści, z których miało rzekomo wynikać, że miejsce katastrofy zostało dokładnie przeszukane oraz zostało ono przekopane na metr w dół. Opowiadano nam o asyście polskich prokuratorów przy sekcjach zwłok ofiar katastrofy. Przekonywano, że istnieje zakaz otwierania trumien, który jak doskonale wiemy, nie miał żadnych podstaw prawnych.”

Marta Kaczyńska (1980) polska prawniczka, adwokatka, córka Prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego i Marii Kaczyńskiej z d. Mackiewicz

o katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku i ekshumacjach ofiar.
Źródło: Marta Kaczyńska o Ewie Kopacz, ekshumacjach i 10/04: „To obraz makabryczny i niedopuszczalny w cywilizowanym świecie” https://wpolityce.pl/smolensk/342413-nasz-wywiad-marta-kaczynska-o-ewie-kopacz-ekshumacjach-i-1004-to-obraz-makabryczny-i-niedopuszczalny-w-cywilizowanym-swiecie, wpolityce.pl, 1 czerwca 2017.

O zmarłych , Obraz

„Najstraszniejsze dla mnie było to, że kazali kłaść trupy metr powyżej już pełnego grobu i przysypać piaskiem, a czarna, gęsta krew wydobywała się z grobów i jak morze zalewała całą powierzchnię. My musieliśmy przechodzić z jednego brzegu mogiły na drugi, by dostać się do drugiego grobu. Nurzaliśmy nasze nogi w krwi naszych braci, stąpaliśmy po kopcach trupów i to było najgorsze, najokropniejsze…”

Rudolf Reder (1881–1968) polski przedsiębiorca

Bełżec
Źródło: s. 57.

O morzu

„Chciałabym Wam Koledzy wyjaśnić, że w Warszawie, w Polsce są stałe terminy niektórych demonstracji czy zgromadzeń publicznych. Należą do nich uroczystości państwowe, procesje religijne, także miesięcznice smoleńskie oraz wszelkie inne demonstracje zgłoszone, jako przeprowadzane cyklicznie. Zgodnie z obowiązującym prawem, w tych miejscach nie odbywają się inne demonstracje. Można natomiast gromadzić się i manifestować w odległości 100 metrów od nich.”

Zofia Romaszewska (1940)

z pisma skierowanego do Amnesty International
Źródło: Romaszewska w liście do AI: w Polsce każdy ma prawo do pokojowych demonstracji http://wiadomosci.onet.pl/kraj/romaszewska-w-liscie-do-ai-w-polsce-kazdy-ma-prawo-do-pokojowych-demonstracji/jp28dtv, onet.pl, 9 lipca 2017

O odległości

„Czytam te wszystkie depesze i widzę, że nie mówią wam całej prawdy. Helikopter jest w Katmandu, do dyspozycji króla, stoi za pałacem, 500 metrów od was. Jeżeli sami nie możecie, ja nacisnę…”

Elizabeth Hawley (1923–2018) amerykańska dziennikarka i kronikarka wypraw w Himalaje

O czytaniu